Μετατοπίσεις Εννοιών και Πολυπολιτισμός (βιντεο)

Η παραπάνω αφίσα τσουβαλιάζει με πονηριά την
παραδοσιακή και την μονογονεϊκή οικογένεια με τα
ομοφυλόφιλα ζευγάρια και μας λέει ότι η οικογένεια
είναι απλά θέμα … αριθμητικής

Ελληνική Φιλοσοφική Εταιρεία

Μάρτιος 2015

Ομιλητής Κωνσταντίνος Ρωμανός
Καθηγητής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου

Μετά το τέλος του ψυχρού πολέμου οι δυτικές κοινωνίες, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδος, υφίστανται αλλαγές στην ιδεολογία και τους θεσμούς, οι οποίες, παρά το γεγονός ότι μπορούν να θεωρηθούν επαναστατικές ως προς την έκταση και το βάθος, δεν προέρχονται από φυσικά αιτήματα μιας λαϊκής πλειοψηφίας, αλλά από παρεμβάσεις εκ των άνω της ελίτ. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι η απώλεια της συλλογικής ιστορικής μνήμης και της εντοπιότητας, αμφότερα χαρακτηριστικά της έννοιας της πατρίδας. Η εγκατάλειψη δηλαδή της κοινωνίας των ομοίων-ομογενών προς χάριν της ουτοπίας- ή δυστοπίας – μίας νέας κοινωνίας ετεροκλήτων «διαφορετικοτήτων», που αποτελούν ό,τι αποκαλείται «πολυπολιτισμός». Η αποσύνδεση του θήλεος και άρρενος φύλου από τον φυσικό προσδιορισμό με την συνεπακόλουθη δημιουργία – δια της τεχνοεπιστήμης – ενδιαμέσων μορφών ανθρωπίνου υλικού. 

Το ίδιο συμβαίνει και με τη θεσμοθέτηση καινοφανών μορφών «οικογένειας». Αυτές και άλλες ριζικές μεταρρυθμίσεις προϋποθέτουν, στο δυτικο πλαίσιο αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, την κατασκευή μίας κατ’ επίφασιν δημοκρατικής κοινής γνώμης, η οποία απαιτεί ή τουλάχιστον ανέχεται, τις εν λόγω μεταρρυθμίσεις. 

Για την επίτευξη του σκοπού αυτού η «κοινωνική μηχανική» (social engineering) χρησιμοποιεί έναν εξελιγμένο προπαγανδιστικό σχεδιασμό, οργουελικού τύπου, στο επίκεντρο του οποίου βρίσκεται η σοφιστική μέθοδος της μετατόπισης του νοήματος των εννοιών που συνήθως συνοδεύεται, όπως είναι αναμενόμενο, από την ποινικοποίηση των αντιθέτων απόψεων μέσα σε μια τέτοια κοινωνία.

Το παραπάνω απόσπασμα είναι η σύνοψη μίας άκρως ενδιαφέρουσας ομιλίας την οποία

απομαγνητοφώνησα για τον Αβέρωφ. Σας θερμοπαρακαλώ να την διαβάσετε και να την διαδώσετε. Η μόνη οδός καταπολέμησης της προπαγάνδας της νέας τάξης είναι η κατανόηση του τρόπου που διεισδύει στο μυαλό μας. Σε ορισμένα σημεία ο ήχος είναι πολύ κακός, έκανα ό,τι μπορούσα.

***

Σας ευχαριστώ και ευχαριστώ την Φιλοσοφική Εταιρεία για την φιλοξενία της.

Διάλεξα κυρίες και κύριοι αυτό το θέμα γιατί είναι μέσα την καρδιά των εξελίξεων, αυτών που σχετίζονται με την έννοια ‘παγκοσμιοποίηση’ ή και ‘νέα τάξη πραγμάτων’, δηλαδή μετατόπιση εννοιών και πολυπολιτισμός.

Υπάρχει κάτι που θα το έλεγα σχεδόν κατηγορική προσταγή του πολυπολιτισμού, δηλαδή κοινωνίες … σαν την Ελληνική, να γίνουν πολυπολιτισμικές. Τα επιχειρήματα δεν είναι σημαντικά γιατί θα [πρέπει] μια τόσο σημαντική αλλαγή να λάβει χώρα, αν πούμε ότι η ποικιλότητα είναι καλύτερη από την ομοιογένεια, ότι εμπλουτίζεται ο ένας πολιτισμός από τους πολλούς πολιτισμούς και ότι υπάρχει και το ανθρωπιστικό επιχείρημα ότι υποχρεούνται οι πιο πλούσιες κοινωνίες να στεγάσουν ανθρώπους κατατρεγμένους από τις λιγότερο πλούσιες κοινωνίες.

Βεβαίως συνήθως δεν λαμβάνεται ιδιαίτερα υπόψιν η γενικότερη λαϊκή θέληση προκειμένου να συμβεί μία τέτοια αλλαγή, να ζήσουν δηλαδή σε ένα πολιπολιτισμικό ή αλλιώς πολυεθνοτικό καθεστώς. Δεν υπάρχει λαϊκό αίτημα πουθενά απ’ ό,τι είδα, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες χώρες για να γίνει αυτό. Κι όμως, αυτό γίνεται και αυτό προωθείται.

Μαζί με αυτό έχουμε και … επαναστατικές αλλαγές στον πολιτισμικό τομέα και σε θεσμούς πανάρχαιους όπως θεσμούς οικογένειας και φύλου, άρρενος και θήλεως, όπουπάλι δεν υπάρχει από κάτω το λαϊκό αίτημα πλην όμως θεσμοθετούνται καινούριες μορφές οικογένειας, καινούριες μορφές γάμου και εφευρίσκονται φύλα τα οποία ξεπερνούν την βιολογική τους καταγωγή και δημιουργούνται κατά τεχνιτό τρόπο.

Μία παραδοσιακή κοινωνία όπως ήταν η Ελλάς, εδέχθη αυτές τις αλλαγές κατά καταιγιστικό τρόπο χωρίς εν πολλοίς να αντιλαμβάνεται και να καταλαβαίνει τι συμβαίνει … εδώ. Σε άλλες χώρες στις οποίες έχει μεγαλύτερο βάθος χρόνου η αλλαγή οι άνθρωποι έχουν καταλάβει βέβαια αλλά το χαρακτηριστικό είναι ότι όταν κατάλαβαν ήταν αργά.

Επίσης έχουμε αλλαγές στην ιδέα της εθνικής κοινότητος, της πατρίδος, το έθνους. Και εκεί πληροφορούμεθα ότι στην εποχή της παγκοσμιοποίησης πρόκειται για θεσμούς ξεπερασμένους οι οποίοι δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα, ότι επομένως αυτό που ζητούν είναι να δημιουργηθούν κοσμοπολίτες οι οποίοι εν πολλοίς θα είναιαπάτριδες και οι οποίοι θα έχουν δικαιώματα, ανθρώπινα δικαιώματα τα οποία λογίζονται ως ατομικά δικαιώματα αλλά όχι ως δικαιώματα συλλογικοτήτων, δηλαδή του συνανήκειν σε κοινότητες οι οποίες έχουν ιστορία και τόπο, εκεί όπου φύτρωσαν οι άνθρωποι δηλαδή και εξακολουθούν να φυτρώνουν. Και τα δύο αυτά μαζί δηλαδή ο τόπος και ο χρόνος αποτελούν την έννοια Πατρίς η οποία αποδομείται.

Για να μπορέσουν αυτές οι αλλαγές να επιβληθούν στις κοινωνίες είναι προφανές ότι χρησιμοποιείται μία κοινωνική μηχανική (social engineering) η οποία χρησιμοποιεί όλες τις διδασκαλίες του 20ου αιώνα κυρίως από ολοκληρωτικά καθεστώτα σταλινικού και ναζιστικού τύπου, από τις τεχνικές επίσης του ψυχολογικού πολέμου οι οποίες επίσης αναπτύχθηκαν μέσα στους παγκόσμιους πολέμους αλλά και στον ψυχρό πόλεμο ο οποίος ακολούθησε.

Μέσα σε αυτήν την προπαγάνδα, και την λέω προπαγάνδα ανενδοίαστα, εντόπισα κάποια τυπολογία η οποία περιγράφεται ως μετατόπιση των εννοιών και αποδόμησηκαι θα προσπαθήσω με διάφορα παραδείγματα να σας εξηγήσω τι εννοώ με αυτό και πως το χειρίζονται σε μία σύγχρονη μεταμοντέρνα σοφιστική θα το λέγαμε, με την αρχαία έννοια του όρου. Αυτό που περιγράφεται από τους Αγγλοσάξονες subtly faults of reasoning, δηλαδή ανεπαισθήτως λανθασμένη συλλογιστική. Δηλαδή η δυνατότητα να μετακινείς τις έννοιες έτσι ώστε ένας μέσος παρατηρητής να μην έχει την ευχέρεια να παρατηρήσει τι μετακίνησες.

ΗΠΑ: Η αποδόμηση των φύλων. Καταργούνται πλέον οι έννοιες ‘αγόρι’ και ‘κορίτσι’ για τα σχολεία της Virginia

Η «πρόοδος» που ήρθε στην Σουηδία εξαπλώνεται σιγά - σιγά σε όλον τον «προοδευτικό» κόσμο. Δεν θα γλυτώσουμε εμείς βέβαια.

Μια από τις μεγαλύτερες σχολικές περιφέρειες των ΗΠΑ ετοιμάζεται να περιλάβει «την ταυτότητα του φύλου» (“genderidentity”) στη διδακτέα ύλη, στην οποία θα συμπεριλαμβάνεται μάθημα σχετικά με τη «σεξουαλική ρευστότητα» και το «σεξουαλικό φάσμα» - την ιδέα ότι δεν υπάρχει «100 τοις εκατό αγόρι» ή «100 τοις εκατό κορίτσι»! (Όλα είναι στο μυαλό…)

Τα Δημόσια Σχολεία της Επαρχίας Fairfax κυκλοφόρησαν μια έκθεση με συστάσεις για αλλαγές στο πρόγραμμα σπουδών οικογενειακής ζωής για τις τάξεις 7 έως 12. Οι αλλαγές, που οι κριτικοί αποκαλούν «ριζοσπαστική ιδεολογία του φύλου», θα εισαχθεί επίσημα την επόμενη εβδομάδα.

«Η ευρύτερη εικόνα είναι αυτό είναι πραγματικά μια επίθεση στην ίδια τη φύση», δήλωσε ο Peter Sprigg του Family ResearchCouncil.

«Οι άνθρωποι δημιουργούνται ως αρσενικό και θηλυκό. Όμως, η σημερινή ‘transgender ιδεολογία’, δεν το δέχεται και μας λένε ότιμπορούμε να είμαστε και τα δύο φύλα, ή μπορούμε να μην είμαστε κανένα φύλο, ή μπορούμε να είμαστε όποιο φύλο θέλουμε. Και εμείς υποτίθεται ότι πρέπει να τα δεχτούμε όλα αυτά».

Το Σπαρτιατικό πολίτευμα

Το Σπαρτιατικό πολίτευμα είναι εκείνο το πολίτευμα που έχει πολυσυζητηθεί κατά την αρχαιότητα, και μάλιστα πάνω σ’ αυτό έχουν συγκεντρωθεί όλες οι κρίσεις και οι επικρίσεις των θεωρητικών, ποιος ήταν τελικώς ο χαρακτήρας του πολιτεύματος της Σπάρτης. Οι μαρτυρίες εκείνων των θεωρητικών δεν προέρχονται από την ίδια την Σπάρτη, αλλά είναι διαφορετικής προέλευσης και εποχής και μέσα από κείμενα διαφορετικού περιεχομένου (πολιτικά, φιλοσοφικά, ρητορικά). Η θεωρητική συζήτηση πάνω στην φύση του Σπαρτιατικού πολιτεύματος επικεντρώνεται σε δυο μεγάλες περιόδους της αρχαιότητας: α) κλασικοί χρόνοι (5ος – 4ος αι. π.Χ.) και β) ελληνιστικοί – ρωμαϊκοί χρόνοι (4ος αι. π.Χ. – 2ος αι. μ.Χ.). 
α) Οι κλασικοί χρόνοι (5ος – 4ος π.Χ.)
Είναι ο αιώνας διεκδίκησης Σπάρτης και Αθήνας για την ηγεμονία της Ελλάδος. Ταυτόχρονα είναι ένας αγώνας ιδεολογικών – πολιτικών αντιπαραθέσεων τόσο μεταξύ Αθήνας και Σπάρτης όσο και μεταξύ των πολιτικών – φιλοσοφικών κύκλων της Αθήνας. Σ’ αυτήν την αντιπαράθεση της Αθήνας είναι χρήσιμο το παράδειγμα της Σπάρτης: αφ’ ενός οι υπέρμαχοι της δημοκρατίας κατακρίνουν την Σπάρτη, αφ’ ετέρου οι αντίπαλοι της δημοκρατίας προβάλλουν ως πρότυπο την Σπάρτη. Ο φιλοσοφικός λόγος, κατά την περίοδο αυτή, προβαίνει σε συγκρίσεις με ιδεατές κοινωνίες, προσπαθώντας να δει κατά πόσον τα πολιτεύματα της Σπάρτης και της Αθήνας είναι ορθά σε σχέση με μια ιδεατή κοινωνία. Ο 5ος αιώνας τελειώνει με τον εμφύλιο ανάμεσα στην Αθήνα και τους συμμάχους της και την Σπάρτη και τους συμμάχους της, και δίνει έτσι το στίγμα της αλλαγής του πολιτικοκοινωνικού σκηνικού. Την περίοδο ακριβώς εκείνη γράφεται η ΄΄ιστορία΄΄ της Σπάρτης. Στη συγγραφή αυτή επιλέγονται δυο διαφορετικές στιγμές της ιστορίας της Σπάρτης. Οι δυο αυτές στιγμές καθορίζουν και τον τρόπο που αντιμετωπίζεται η Σπάρτη και το βαθμό εκτίμησης που κάθε αρχαίος έχει γι’ αυτή. Οι δυο στιγμές των πηγών διχάζονται: η α΄ ιστορική στιγμή των πηγών συνιστά την κριτική του Σπαρτιατικού πολιτεύματος: η νομοθεσία και το πολίτευμα έχει παρεκκλίνει από την αρχική του κατάσταση (κοινωνικές αδικίες, πολιτικές ανισότητες, διακρίσεις πολιτών, ανταγωνισμό διαφορετικών μορφών εξουσίας, εκφυλισμό των ηθών, μονομερή προσανατολισμός του πολιτεύματος). Αυτό προϋποθέτει ότι κάποια στιγμή τα πράγματα δεν ήταν τα ίδια. Η β΄ ιστορική στιγμή των πηγών αφορά σε μια εποχή που στην Σπάρτη υπήρχε δικαιοσύνη και ευνομία, καθώς επίσης ελευθερία,ισότης και ισομοιρία των πολιτών (των ομοίων). Δύσκολο να ορίσουμε ποια εποχή ήταν αυτή, αν υπήρξε ποτέ και αν ήταν έτσι ακριβώς. Το μόνο βέβαιο είναι πάντως ότι στο επίπεδο του πολιτικού λόγου υπήρχε.
Τα θέματα γύρω από τα οποία επικεντρώνεται η κριτική των Αθηναίων είναι το πολιτειακό (δομή της Σπαρτιατικής πολιτείας, άφιξη Λυκούργου, νομοθεσία, τύποι και κανόνες συμβίωση, σύστημα εκπαίδευσης), επίσης μέσα από ένα ηθικό σύστημα που δίνεται στους Σπαρτιάτες κρίνεται το σύστημα αξιών των πολιτών και του τρόπου ζωής τους. 
Οι Σπαρτιάτες από ΄΄κακονομότατοι΄΄ (περίοδο συγκρούσεων) γίνονται με την άφιξη του Λυκούργου ΄΄ευνομότατοι΄΄. Η ευνομία για τους αρχαίους ήταν αποτέλεσμα ενός μικτού πολιτεύματος. Το αποτέλεσμα της ευνομίας είναι ο ιδιόμορφος τρόπος ζωής της Σπάρτης και το δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης. Σύμφωνα με αυτά το Σπαρτιατικό πολίτευμα θεωρήθηκε ως ένα από τα καλύτερα. 
Παράλληλα η Σπάρτη θεωρείται ως η κατεξοχήν πόλις, όπου οι πολίτες σέβονται τον νόμο, υπακούουν στους άρχοντες, είναι επίσης η πόλις που έχει επιδείξει το μακροβιότερο πολίτευμα, πολιτική σταθερότητα, που δεν γνώρισε ξένο κατακτητή, ούτε εσωτερικό δυνάστη, ούτε πολιτειακές μεταβολές, ούτε κοινωνικές αναταραχές, όπως οι υπόλοιποι Έλληνες. 

ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΗ

Ο Yuri Bezmenov (alias Tomas Schuman), ένας πρώην σοβιετικός υπονομευτής της KGB, εξηγεί λεπτομερώς τις τεχνικές που χρησιμοποιεί η KGB για να υπονομεύσει και να καταλάβει στρατιωτικά χώρες - στόχους σε μια διάλεξη του στο Los Angeles το 1983.

Yuri Bezmenov ήταν προπαγανδιστής της KGB στον οποίο ανατέθηκε αποστολή στην Ινδία, η οποία παραδόθηκε στους δυτικούς το 1970.

Ο Bezmenov εξηγεί μερικές από τις τεχνικές πάνω στις οποίες εκπαιδεύτηκε και τον τρόπο με τον οποίο η σοβιετική προπαγάνδα απλώνεται σε τρίτες χώρες για να υπονομεύσει τους δασκάλους, τους πολιτικούς και τους υπόλοιπους διαμορφωτές της κοινής γνώμης της χώρας - στόχου ώστε οι κάτοικοι να δεχθούν την σοβιετική ιδεολογία.

Περιγράφει με λεπτομέρεια τους στόχους και τις μεθόδους της σοβιετικής προπαγάνδας για την υπονόμευση της χώρας - στόχου με μια μεθοδολογία τεσσάρων βημάτων.

Ο Yuri Bezmenov αυτομόλησε στην Αμερική και προφανώς τώρα εργάζεται υπηρετώντας την Αμερικανική προπαγάνδα, πράγμα που είναι εμφανές στη διάλεξη του.

Οι μέθοδοι όμως που περιγράφει, είναι πραγματικές και χρησιμοποιούνται με τον τρόπο που περιγράφονται στη διάλεξη. Οι μέθοδοι αυτές αναφέρονται στα αμερικανικά στρατιωτικά εγχειρίδια ψυχολογικού πολέμου.

Σήμερα, οι μέθοδοι της υπονόμευσης χρησιμοποιούνται και εναντίον της χώρας μας με τον ίδιο ακριβώς τρόπο όπως περιγράφονται στη διάλεξη. 

Οι ομοιότητες των καταστάσεων που ζει η χώρα μας είναι ανατριχιαστικές, όπως ανατριχιαστική είναι και η κατάληξη της υπονόμευσης όπως την περιγράφει ο Bezmenov ειδικά στο τελευταίο στάδιο της εξομάλυνσης.

Να ψάξουμε για άνθρωπο όπου να'χει δουλέψει

Στο ίδιο έργο θεατές ακόμη μια φορά ,
τα'χα τώρα μας πούλησαν, πάλι για την Πατρίδα 
κι εισπράξαμε με τακτική παλιών τους προκατόχων 
ότι θαρρώ πως εκείνοι έδιναν, δίνουνε ... πάλι μια απ'τα ίδια .

Αν δεν σαλέψει το μυαλό και βάλουμε ίσως γνώση 
και ψάξουμε για άνθρωπο όπου να'χει δουλέψει ,
αυτό που περιμένουμε τα'χα να μας γλυτώσει 
είναι να κατορθώσουμε να γίνουν άλλοι τόσοι .

Και αντί τριακόσιους βουλευτές να κάμουμε ξακόσιους
και για αβανταδόρους τους ίσα με πέντε χιλιάδες, 
να τρώνε αυτοί να χαίρονται ....τους ίδιους να κερνάνε 
και για τα ξεροκόμματα να ρίχνουνε στους βλάκες .

ΜΕ ΤΟΝ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ ΜΟΥ ΣΕΒΑΣΜΟ 

Α Ρ Μ Α Γ Ε Δ Ω Ν 

Στα σχόλια αναπτύχθηκαν τα κάτωθι θέματα:

Ομοφυλοφιλία & Αριστερή Κάλυψη, Ομοφοβία-Προπαγάνδα & Στερεότυπα, Η Ψυχοσύνθεση του Ήρωα