Με αφορμή κάποια άρθρα που διάβασα στο διαδίκτυο, αλλά και την υπερπροβολή του θέματος της "έμφυλης βίας", της εμμονικής απαίτησης για υιοθεσία του όρου "γυναικοκτονία" από τα ΜΜΕ και ειδικά από τις μεσημεριανές εκπομπές αθλίων δημοσιογράφων, όπως και τις τηλεδιαγνώσεις από πάσης φύσεως "ειδικούς" που καλούνται να κάνουν πραγματογνωμοσύνες και τηλεδίκες, θέλω να δούμε αν όντως υπάρχει πραγματικό πρόβλημα και αν ναι, ποια είναι η πραγματική εικόνα του, μακριά από νεοταξικές ιδεοληψίες και εμμονές.
Εμφανίζονται λοιπόν κάποια περιστατικά βίας κατά γυναικών (βιασμοί, ανθρωποκτονίες, ενδοοικογενειακή βία) από τους συζύγους ή συντρόφους τους, ενώ αντίστοιχα περιστατικά βίας κατά ανδρών (ανθρωποκτονίες, ενδοοικογενειακή βία) από τις συζύγους ή συντρόφους τους, απλώς αποσιωπούνται ή περνάνε στα ψιλά γράμματα.
Περιστατικά βιασμών ή ασέλγειας κατά γυναικών, αναδεικνύονται ως πρώτο θέμα για πολύ καιρό, δημιουργώντας τάση με το κίνημα "me too", όπου καλούνται γυναίκες να καταγγείλουν δημόσια, περιστατικά που βίωσαν οποιαδήποτε στιγμή της ζωής τους, από οποιονδήποτε, με προτίμηση αν αυτός είναι δημόσιο πρόσωπο. Προσφάτως μάλιστα, προβάλλεται και τηλεσειρά με ανάλογο θέμα (https://www.alphatv.gr/show/psemata/)
Σε κάθε περίπτωση καταργείται το τεκμήριο της αθωότητας και το άτομο διαπομπεύεται προκαταβολικά από όλα τα ΜΜΕ και καταδικάζεται ως "τέρας" πριν ακόμη η Δικαιοσύνη αποφανθεί, βάσει των στοιχείων που υπάρχουν.
Ασφαλώς τελικά πολλά από αυτά τα περιστατικά καταρρέουν στο δικαστήριο και αποδεικνύεται ότι ήταν ψεύδη, συκοφαντίες και δόλιες μεθοδεύσεις εξόντωσης αθώων ανθρώπων, μόνο και μόνο επειδή είναι άνδρες. Πίσω από αυτά κρύβονται εκβιασμοί, απειλές και παράνομες οικονομικές διεκδικήσεις, από επιτήδειες γυναίκες που εκμεταλλεύονται το κίνημα "me too" και την μόδα που έχουν καλλιεργήσει τα ΜΜΕ, τα "προοδευτικά" κόμματα και τα νεοτεποχίτικα κινήματα (φεμινισμός-ΛΑΟΤΚΙ-αντίφα-κτλ) ή που απλώς αναζητούν δημοσιότητα και προβολή.
Διάφορα περιστατικά ανθρωποκτονιών που ήρθαν στη δημοσιότητα τον τελευταίο καιρό, αποδόθηκαν από τα προαναφερόμενα κέντρα προπαγάνδας σε δολοφονίες γυναικών από τους συντρόφους τους, "επειδή ήταν γυναίκες" (https://www.dikastiko.gr/se-proto-plano/tis-skotosan-giati-itan-gynaikes-oi-17-par-oligon-18-gynaikoktonies-to-2021/)
Ασφαλώς σε κανένα από αυτά τα περιστατικά, δεν αποδείχθηκε ότι οι δολοφόνοι σύντροφοι τις σκότωσαν επειδή ανήκαν στο γυναικείο φύλο, αλλά για άλλους λόγους που θα αναλύσουμε πιο κάτω.
Η λεγόμενη "έμφυλη βία", είναι μια επινόηση των νεοταξικών κινημάτων, όπου φαντασιώνονται αντιπαλότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών (έμφυλο μίσος), λόγω των διαφορών των δυο φύλων. Προέκταση της εμμονικής τους φαντασιοπληξίας, είναι το αντίστοιχο "μίσος" για όλες τις σεξουαλικές αποκλίσεις, όπως εκφράζονται μέσα από το κίνημα των ΛΟΑΤΚΙ+.
Φεμινίστριες και ΛΟΑΤΚΙ, επιτίθενται με φανατισμό στους άνδρες, επειδή είναι όλοι φαλλοκράτες, μισογύνηδες, ομοφοβικοί και κτήνη!
Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει ούτε έμφυλη βία, ούτε έμφυλη αντιπαλότητα. Υπάρχουν βίαιοι άνθρωποι ανεξαρτήτως φύλου, που ασκούν σωματική, λεκτική ή ψυχολογική βία πάνω σε άλλους ανθρώπους, που κατά τεκμήριο είναι πιο αδύναμοι απ΄αυτούς.
Αυτή η βία, ασκείται από αυτούς που είναι ή νιώθουν ανώτεροι, ισχυρότεροι ή τυχερότεροι από τους άλλους και με αυτό τον τρόπο νιώθουν ότι κατοχυρώνουν ή εδραιώνουν την ισχύ τους απέναντι σε αυτούς που υπολείπονται. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο αναλογιών ισχύος και ιδίως στο θέμα της σωματικής υπεροχής, ορισμένοι άνδρες ασκούν βία σε γυναίκες ή παιδιά. Αντίστοιχα ορισμένες γυναίκες ασκούν λεκτική ή ψυχολογική βία σε άνδρες ή στα παιδιά τους (σε αυτά και σωματική), απλώς επειδή μπορούν (διότι νιώθουν ότι εκεί υπερισχύουν).
Ωστόσο η συστημική προπαγάνδα, εστιάζει αποκλειστικά στην σωματική βία και μάλιστα μόνο σε αυτή που ασκείται από άνδρα προς γυναίκα, σαν οι υπόλοιπες μορφές βίας να είναι ήσσονος σημασίας ή όταν ασκείται από τις γυναίκες, να είναι αδιάφορη.
Η σεξουαλική βία επίσης είναι ίσης αξίας, είτε ασκείται από άνδρα προς γυναίκα, είτε από γυναίκα προς άνδρα, είτε από άνδρα προς άνδρα, είτε από γυναίκα προς γυναίκα και ασφαλώς ακόμη χειρότερα, όταν ασκείται και από τα δυο φύλα προς τα παιδιά!
Ωστόσο και πάλι, η συστημική προπαγάνδα ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για την σεξουαλική βία του άνδρα προς τη γυναίκα.
Μέσα σε αυτή την παράλογη και μεροληπτική θέαση της βίας, ακόμη και ανώτατοι λειτουργοί της Δικαιοσύνης υποκύπτουν (εκούσια ή ακούσια) στα κελεύσματα της νεοταξικής προπαγάνδας και με επιχειρήματα που στερούνται στοιχειώδους νομικής λογικής, δίνουν οδηγίες προς τους δικαστές: «Με αφορμή αυτές τις καταστάσεις και στη χώρα μας, ευρέως, οι περιπτώσεις αφαίρεσης της ζωής γυναίκας, ιδίως από σεξιστικά κίνητρα, «λόγους τιμής», σκοπούς εμπορίας ανθρώπων και οικονομική εκμετάλλευση, αποδίδονται με τον όρο «γυναικοκτονία» και γίνεται λόγος για ανάγκη διακριτής τυποποιημένης ποινικής πρόβλεψης ή και για αναγωγή αυτής ως διακεκριμένης παραλλαγής της ανθρωποκτονίας του άρθρου 299 ΠΚ. Διεθνώς, σε αρκετές χώρες, καθώς το φαινόμενο δεν είναι μόνο ελληνικό αλλά έχει προσλάβει παγκόσμιες διαστάσεις, υιοθετήθηκε και νομοθετικά η θεώρηση αυτή», όπου ασφαλώς ο Υπουργός Δικαιοσύνης τον βάζει στη θέση του, με την δήλωση: «Στην πρόσφατη αναμόρφωση του ποινικού κώδικα εμείς για την ανθρωποκτονία βάλαμε μία και μόνο ποινή που είναι τα ισόβια, χωρίς εναλλακτική ποινή, χωρίς τίποτα διαφορετικό. Το να υπάρχει μία αναφορά ή να υπάρχει μία κατεύθυνση επιβαρυντικής περίστασης, αυτή τη στιγμή δεν θα μπορούσε ούτε στο κομμάτι των ποινών ούτε στο κομμάτι της διαφοροποίησης των ποινών να αναφερθεί σε κάποιο συγκεκριμένο σημείο. Όταν έχουμε τη μεγαλύτερη των ποινών για την ανθρωποκτονία, οι γυναικοκτονίες είναι ανθρωποκτονίες, αντιλαμβάνεστε ότι δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι παραπάνω».
Η προσπάθεια να διαχωρισθεί η αξία της ανθρώπινης ζωής, αναλόγως του φύλου, είναι απάνθρωπη, ρατσιστική και παραβιάζει κατάφορα κάθε αρχή δικαίου και ισονομίας, ενώ καταργεί κάθε ιδέα περί ισότητας των δυο φύλων.
