Αιδώς! Οι χορτάτοι μιλούν για τους πεινασμένους και κηρύσσουν την ..."φιλανθρωπία"

Ο Αγιος Βασίλης της υποκρισίας… χέρι χέρι με τον Ηρώδη του κέρδους!

Του Χρήστου Κάτσικα

Να το καταλάβουμε: η μια πατρίδα μας ταξιδεύει στα ελβετικά σαλέ, παίρνει μίζες από τις… Siemens, αγοράζει κάμερες που φωτογραφίζουν τον λαό, έχει εφεύρει δεκάδες τρόπους για να θωρακίζει το «είναι» και το «αντέχειν» της από τον εσωτερικό εχθρό της. Η άλλη πατρίδα τρέχει για το...
μεροκάματο, ζει με 500 ευρώ, πεθαίνει στην ανεργία και στην αλλότρια εργασία, αναγκάζεται να πληρώνει τις θηλιές των τραπεζών που βλέπουν τα αμύθητα κέρδη τους να αυξάνονται.

Όπως σημειώνει ο Μακιαβέλι στο βιβλίο του «O ηγεμόνας», το καλό πρέπει να το κάνεις με δόσεις για να σε θυμούνται και να σ' ευγνωμονούν. Το κακό πρέπει να το κάνεις αποφασιστικά, γρήγορα και δραστικά. Έτσι κάπως σκέφτηκε η τηλεοπτική φιλανθρωπία, μέρες που είναι, και βάλθηκε να παρουσιαστεί με τη λεοντή του κοινωνικού παρηγορητή. Αυτό άλλωστε γινόταν ανέκαθεν. Οι ισχυροί με το ένα χέρι μοίραζαν τη φτώχεια, τον θάνατο και το περιθώριο, και με το άλλο πρόσωπο, σαν Ιανός, εμφανίζονταν να αγαθοεργούν και να απαλύνουν τα κοινωνικά τραύματα.

Α, όλα κι όλα… Δεν μπορεί τώρα λίγες εκατοντάδες που αυτοκτονούν, καίγονται ή πνίγονται να αμαυρώσουν την εικόνα. Ούτε οι σύγχρονοι Ολιβερ Τουίστ των δρόμων και των φαναριών τους, οι περισσότεροι «εισαγόμενοι», όπως υποστήριξε πριν από μερικά χρόνια κάποιος υφυπουργός της Παιδείας… Δεν μπορεί κάποιοι μαθητές που λιποθυμούν εν έτει 2013 στα σχολεία από ασιτία να χαλάσουν τη διακήρυξη του υπουργού Παιδείας, που έχει οδηγό της το σύνθημα «πρώτα ο μαθητής»… Πολύ περισσότερο, δεν μπορεί 1,5 εκατ. άνεργοι και απεγνωσμένοι να ταράξουν τον ύπνο της τρόικας που ιδρώνει τη φανέλα για να σώσει τη χώρα …

Φαρισαίοι του συστήματος

Η φιλανθρωπία των «ωσαννά», το ενσταντανέ για λίγο γάλα σε λίγους, η καλλιέργεια της υπέρκοσμης ελπίδας. Οι Φαρισαίοι του συστήματος, έχοντας τις κάμερες και την τηλεοπτική δημοκρατία στο χέρι τους, μπορούν ακόμα να χαλιναγωγούν την οργή του κόσμου καθηλώνοντάς την σε ανώδυνα κανάλια. Από μία άποψη, προσεγγίζοντας με αφαίρεση τα γεγονότα, φανταζόμαστε πως κάπως έτσι λειτουργούσε ο Μεσαίωνας. Δίπλα στο παλάτι των ηγεμόνων ή του βασιλιά, οι οποίοι έστελναν «το πόπολο» να πεθάνει στον πόλεμό τους, συνωστίζονταν φτωχοί, ανάπηροι, άκληροι, απόκληροι. Σ” αυτούς πετούσε ο μονάρχης το ξεροκόμματο και η εκκλησία την ευλογία της, ώστε «η εξωοικονομική καταπίεση να γίνεται ισχυρότερη της φορολογίας» (Μαρξ) και να μακροημερεύει η κυριαρχία τους. Αν η θρησκεία είναι το όπιο του λαού, που είναι, η φιλανθρωπία είναι η δίδυμη αδελφή της, η παρηγορήτρια ιδέα για να ξεστρατίζουν οι αγώνες και να αποζητιέται «η φάτνη για το ορφανό» και η κούφια απαντοχή για τον ζητιάνο.

Και να σου πάλι μπροστά μας η ευημερία των αριθμών… Το λογιστικό πρόσωπο της φιλανθρωπίας προσπαθεί να ξεγελάσει την πείνα του τέρατος… Η φιλανθρωπία στην επαιτεία που μαλακώνει την καρδιά, αλλά δεν εξαλείφει τη ζητιανιά. Παρέλαση «στιγμιοτύπων» πόνου, έγχρωμα και θεαματικά, επιδιώκουν να προβάλουν, στο «γόνιμο» έδαφος των Χριστουγέννων, τον Άγιο Βασίλη της υποκρισίας για να κρύψουν τον Ηρώδη του κέρδους. Έναν Άγιο Βασίλη με λαμπρά κουρέλια και ακίνδυνο, που πιστώνεται κάθε φορά να «είναι εντάξει», τις «άγιες μέρες» του Δεκεμβρίου, για να μπορεί να καλύπτει όλο τον υπόλοιπο χρόνο τους πραγματικούς υπεύθυνους για τους εκατομμύρια φτωχούς, άνεργους, άστεγους…

Μάλιστα στις από άμβωνος ικεσίες έχουν προστεθεί οι φαρισαϊκές παραινέσεις τού «όλοι μαζί» όσων κανοναρχούν τον χορό του «καπιταλισμού της συμπόνιας». Την ίδια ώρα που δοξολογούν την κατεδάφιση του «σπάταλου» κοινωνικού κράτους, την ίδια στιγμή που θυμιατίζουν τον «κοινωνικό κανιβαλισμό», παραδίδουν μαθήματα φιλανθρωπίας και εθελοντισμού! Το δέντρο της ελεημοσύνης που προσπαθεί να αναπλάσει τη βιτρίνα του γέρικου σώματος της κοινωνίας των ανισοτήτων και να κρύψει το δάσος της εκμετάλλευσης. Καλοσύνη των «κερμάτων», δημόσια εκτεθειμένη, σε έγχρωμα σόου και δελτία ειδήσεων, πασχίζει να μεταθέσει τις ευθύνες για το εγγενές χαρακτηριστικό του καπιταλισμού, τη φτώχεια, προβάλλοντάς τη σαν ατομική ευθύνη και όχι ως προϊόν της πιο απάνθρωπης εκμετάλλευσης.

Η ανακωχή των Χριστουγέννων: όταν οι φαντάροι αγνόησαν τους στρατηγούς

Υπάρχουν ορισμένα ιστορικά γεγονότα, τα οποία μας υπενθυμίζουν, ότι ακόμα και κατά τη διάρκεια των πολέμων η ανθρώπινη φύση δεν είναι καταστροφική, αλλά ικανή για πράξεις αδελφοσύνης και αλληλεγγύης.
Ένα τέτοιο συμβάν είναι η ανακωχή τον χειμώνα του 1914, κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, η οποία έγινε παρά τις εντολές των στρατηγών και των πολιτικών.
Όπως γράφει η μηχανή του χρόνου, ήδη, στους λίγους μήνες που κρατούσε η πολεμική εμπλοκή, οι νεκροί ήταν πολλές χιλιάδες, ενώ όλοι ισχυρίζονταν ότι θα είναι ένας ρομαντικός πόλεμος λίγων ημερών. Ψέματα. Μέχρι το τέλος, εννέα εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους.

«Η ανακωχή των Χριστουγέννων»
Πριν την ανακωχή, ο Πάπας Βενέδικτος ο 15ος είχε κάνει έκκληση σε διάφορες κυβερνήσεις «να σωπάσουν τα όπλα, την ημέρα που τραγούδησαν οι άγγελοι», δηλαδή τα Χριστούγεννα. Στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής κατατέθηκε πρόταση στη γερουσία, σε μία γενική προσπάθεια ανακωχής για 20 μέρες πριν τα Χριστούγεννα, με την ελπίδα ότι θα συνεχιζόταν και μετά το πέρας της προθεσμίας.
Οι επιστολές των γυναικών
Επιπλέον, σύνδεσμοι φεμινιστριών της Αγγλίας έστειλαν μία επιστολή στις γυναίκες της Αυστρίας και της Γερμανίας. Οι Γερμανίδες φεμινίστριες απάντησαν με δικό τους μήνυμα, στο οποίο πραγματεύονταν την αξία της ειρήνης και κατήγγειλαν τις αισχρότητες του μοντέρνου πολέμου. Οι γυναίκες είχαν συγκλονιστεί, καθώς μόνο στη μάχη του Σομ, στη βόρεια Γαλλία, μόνο την πρώτη μέρα, οι Βρετανοί είχαν εξήντα χιλιάδες νεκρούς.
Με τις πρωτοβουλίες για εκεχειρία σε όλα τα μέτωπα του πολέμου, σημειώθηκαν συγκινητικά περιστατικά αλληλεγγύης και κατανόησης. Οι στρατιώτες κατάφεραν επιτέλους και έθαψαν νεκρούς, περιποιήθηκαν τους αρρώστους και ενίσχυσαν τα χαρακώματά τους.
Κατάπαυση του πυρός κι ευχές
Στα χαρακώματα του Βελγίου, από όπου ξεκίνησε η ανταρσία της ανακωχής, οι Γερμανοί πρώτοι στόλισαν δέντρα, όπως ήταν το έθιμό τους και ξεκίνησαν να τραγουδούν. Οι Γάλλοι και οι Άγγλοι τραγούδησαν και αυτοί. Ένας αξιωματικός των Γερμανών βγήκε και πρότεινε να μην πέσουν άλλοι πυροβολισμοί.

Ευτυχισμένο το 2014!

Με τις καλύτερες ευχές μας για το νέο έτος, 

για υγεία, αγάπη, ειρήνη, ευδαιμονία και ευτυχία, 

σε όλους τους φίλους του Καταχθόνιου Δαίμονα!

Χριστουγεννιάτικο μήνυμα

Σαν σήμερα, γεννήθηκε η ελπίδα.

Η ελπίδα για την σωτηρία των ψυχών μας.

Για τις σκέψεις και τις πράξεις μας.

Αυτές που έβλαψαν εμάς και τους άλλους.

Γεννήθηκε η ελπίδα για φως, στο έρεβος της ψυχής μας.

Το μήνυμα των Χριστουγέννων που εορτάζουμε σήμερα,

 είναι το ίδιο όπως πάντοτε.

Ποτέ δεν είναι αργά για να αλλάξουμε.

Δεν είναι αργά για να σωθούμε.

Ο Χριστός ήλθε για να μας διδάξει το πώς.

Τον ορθό δρόμο.

Το Θείο θέλημα.

Την αγάπη.

Και η ακροτελεύτια πράξη Του,

η Θυσία,

μας δίδαξε την αστείρευτη δύναμη που όλοι έχουμε για να αλλάξουμε, να γίνουμε καλύτεροι.

Με την αγάπη.

Μας έδωσε την ελπίδα.

Ας Τον θυμηθούμε και ας Τον βάλουμε στις καρδιές μας,

τώρα,

όσο έχουμε ακόμη καιρό…

Αμήν.

Λύκιος.

Καλά Χριστούγεννα σε όλους!

Το Αναψυκτήριο της Ημέρας (22-12-2013)

 

 Εδώ μπορείτε να σχολιάζετε ελεύθερα, με σεβασμό όμως στον συνομιλητή.

Φορωνίς το αρχαιότερο έπος που χάθηκε

Προς τιμήν του Φορωνέως γράφτηκε το αρχαιότερο έπος με τίτλο «Φορωνίς», από άγνωστο ποιητή, που χάθηκε. Αυτό το έπος χρησιμοποίησαν ως πηγή τους οι λογογράφοι Ακουσίλαος και Ελλάνικος και από αυτούς οι μεταγενέστεροι, από τους οποίους παίρνουμε μια εικόνα από το περιεχόμενό του.
Ο Αργείος διθυραμβοποιός Ελλάνικος, με πρότυπο αυτό το πρώτο έπος, έγραψε δέκα βιβλία με τίτλο «Φορωνίς» που πραγματεύονταν περί της βασιλείας και των έργων του.
Η «Φορωνίς» ιστορούσε τον κατακλυσμό του Ωγύγου και την ευεργετική βασιλεία των Ιναχιδών, που δεν επεδίωξε πολέμους, αλλά στα χρόνια αυτά που ανέτειλε η αυγή του πολιτισμού, συνέβαλε στην καλλιέργεια των εγχωρίων σπερμάτων του.
Σ’ αυτό ο Φορωνεύς θεωρείται ως φορέας του ανθρώπινου πολιτισμού και αποκαλείται «πατήρ θνητών ανθρώπων και πρώτος άνθρωπος»:
«Υπάρχει δε και αυτή η παράδοσις: Πως ο Φορωνεύς σε τούτη τη χώρα ήταν ο πρώτος κάτοικος και ο Ίναχος δεν ήταν άνθρωπος αλλά ποταμός και πατέρας του Φορωνέα»
Σύμφωνα ακόμη με το έπος αυτό ο Φορωνεύς μετά τον κατακλυσμό, αποφάσισε να συγκεντρώσει σε έναν τόπο τους απογόνους του και μαζί και τους άλλους και να προστατεύσει το άοπλο και ανυπεράσπιστο ανθρώπινο γένος, γιατί καθώς ζούσαν σκορπισμένοι και απομονωμένοι, κινδύνευαν ν’ αφανιστούν, από τα θηρία και τους άλλους εχθρούς.
Τότε ο Δίας που βασίλευε σε θεούς και ανθρώπους, με την προτροπή της Ήρας του παραδίδει την εξουσία και ο Φορωνεύς γίνεται ο πρώτος θνητός βασιλιάς.Η Ήρα τον συμπαθούσε γιατί ίδρυσε το πρώτο ιερό της στο Άργος και καθιέρωσε τις θυσίες προς τιμήν της, αλλά και γιατί στη διαμάχη της με τον Ποσειδώνα είχε πάρει το μέρος της.
Αρκετά χρόνια αργότερα, ο Ερμής σκόρπισε τους ανθρώπους σε διάφορες πολιτείες πάνω στη γη, αφού δεν χωρούσαν όλοι σε μια πόλη. Όμως προέκυψαν καινούργια προβλήματα. Ενώ στην αρχή οι άνθρωποι είχαν μία γλώσσα, τώρα μιλούσαν διαφορετικές.Αυτή η σύγχυσις γλωσσών, έγινε αιτία ερίδων και πολέμων.
Για να ζουν οι άνθρωποι με δικαιοσύνη και αρμονικά, ο Φορωνεύς συνέταξε τους πρώτους νόμους και ίδρυσε τα πρώτα δικαστήρια. Επινόησε επίσης τα όπλα, δίδαξε στους υπηκόους του η χρήση τους για να προστατεύονται από τα άγρια θηρία, να τρέφονται από το κυνήγι, αλλά και να τα χρησιμοποιούν όπου δεν επιβαλλόταν ο νόμος.
Από την Ωκεανίδα Μελία (ή Αργεία) ο Ίναχος απέκτησε τον Φορωνέα, τον Αιγιαλέα και την Ιώ. Ως παιδιά του αναφέρονται ακόμη ο Φηγεύς, ο Πελασγός, ο Άργος και η Μυκήνη. Ο Φορωνεύς που διαδέχτηκε τον Ίναχο, θεωρείται ο γενάρχης της Πελασγικής φυλής. Η βασιλεία του συνέπεσε με τον μεγάλο κατακλυσμό του Ωγύγου:
«Πρώτος παρ’ Αθηναίοις μνημονεύεται Ώγυγος καθ’ όν Έλλησιν ο μέγας και παλαιός ιστορείται κατακλυσμός. Τούτο λέγεται συγχρονίσαι Φορωνεύς ο Ινάχου, Αργείων βασιλεύς».
Ο Παυσανίας διασώζει πληροφορίες από το αρχαιότερο έπος Φορωνίς, σύμφωνα με το οποίο ο Φορωνεύς μετά από αυτόν τον κατακλυσμό, ήταν ο πρώτος που συγκέντρωσε τους ανθρώπους σε έναν τόπο, και τους δίδαξε τον τρόπο του κοινωνικού βίου, ιδρύοντας έτσι την πρώτη πόλη:
«Ο Φορωνεύς δε ο γιος του Ινάχου είναι εκείνος που πρώτος συγκέντρωσε τους ανθρώπους σε κοινότητες, ενώ πριν κατοικούσαν σκόρπιοι ο καθένας μόνος του στα δάση και στα βουνά. Και γι αυτό το μέρος που για πρώτη φορά μαζεύτηκαν ονομάσθηκε «Φορωνικόν»

Ηλεκτρομαγνητικά Κύματα-Οι επιπτώσεις πάνω στους Ανθρώπους

 

Ο ανθρωπινος εγκεφαλος παρουσιαζει εκτος της ηλεκτρικης συμπεριφορας και ηλεκτρομαγνητικη.Το φάσμα των Συχνοτήτων που λειτουργεί είναι απο 0.1 HZ εως 64 HZ.Δηλαδή πολύ χαμηλά.

Συνέπειες Ηλεκτρομαγνητικών Κυμάτων στον Άνθρωπο:

Για να μεταβάλει ο οργανισμός μας τα ερεθίσματα που παίρνει από το περιβάλλον σε αισθήματα,βοηθούν και τα εγκεφαλικά κύματα ή αλλιώς συχνότητες.Σύμφωνα με έρευνες που έχουν γίνει σε διάφορες κλινικές οι συχνότητες αυτές έχουν σαν αρχή τους τα νευρικά κέντρα της <<φαιάς ουσίας>> του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού.Παράγονται δε συνεχώς και ανεξάρτητα από τα εσωτερικά ή εξωτερικά ερεθίσματα.Οι συχνότητες αυτές έχουν τάση μερικών δεκάτων του μικροβόλτ(1μV = 10 στην -6η V )και χρησιμεύουν σαν πηγή ερεθιστικότητας οποία αποτελεί παράγοντα επιλογής των ερεθισμάτων που προέρχονται είτε από τον εξωτερικό ,φυσικό μας κόσμο,είτε από τον εσωτερικό,ψυχικό μας κόσμο.Αυτό αποδεικνύει ταυτόχρονα ότι ο εγκέφαλος δεν είναι ένα αδρανές κέντρο που διεγείρεται μόνον όταν επενεργούν τα διάφορα ερεθίσματα .Οι εγκεφαλικές συχνότητες είναι της τάξης μεγέθους μερικών Hz(μονάδα συχνότητας:1 Hz = 1sec στην -1).Χωρίζονται δε στις ακόλουθες κατηγορίες.
1) ΔΕΛΤΑ * 0,5 Hz - 4 Hz *Βαθύς ύπνος.
2) ΘΗΤΑ * 4 Hz - 8 Hz *Πρώτο στάδιο ύπνου.
3) ΑΛΦΑ * 8 Hz - 14 Hz *Ηρεμία με συνεχή ετοιμότητα.
4) ΒΗΤΑ * 14 Hz - 30 Hz *Πλήρης εγρήγορση και μεγάλη συγκέντρωση του νου.
Με την παραπάνω διάταξη κατέγραψαν εργαστηριακά τις ακόλουθες κυματομορφές συχνοτήτων <<Δ>>,<<Θ>>,<<Α>>,<<Β>> .Καταστάσεις ανυσιχίας,συναισθηματικές φορτίσεις έχουν σαν αποτέλεσμα την αύξηση ή και την καταστολή των συχνοτήτων αυτών.Εδώ βασίζονται και τα διάφορα πειράματα και οι μέθοδοι <> και <>.
Από την στιγμή οι Ρώσοι είχαν στα χέρια τους αυτήν τις επιστημονική απόδειξη,ότι ο εγκέφαλος παράγει συχνότητες οι οποίες μπορούν να καταγραφούν και κατά συνέπεια να μεταβληθούν .

Με την αυξομίωση των Hz να τι μπορύνε να κάνουνε πάνω μας:

Τομέας Θ
3,5 Hz Αίσθημα του ανήκειν σε μία ολότητα, επιταχυμένη ικανότητα απομνημόνευσης γλώσσας
5,5 οράματα, κίνηση πέρα από τη γνώση
6,3 νοητική ή αστρική προβολή, επιάχινση μαθησιακής ικανότητας, βελτιωμένη ικανότητα απομνημόνευσης
7 νοητική ή αστρική προβολή, λύγισμα αντικειμένων, πνευματική θεραπεία
7,5 διαλογισμός, δημιουργικότητα στον καλιτεχνικό τομέα, εφευρέσεις, μουσική, επαφή με πνευματικές μορφές συνειδητότητες
7,83 Βασική συχνότητα Σούμαν
Τομέας Α:
8 Hz Αναδρομή σε παλαιότερες φάσεις της ίδια ή σε παλαιότερεες ζωές
8,3 οπτικοποίηση νοητικών αντικειμένων
9 επίγνωση αιτιών σωματικής ανισσοροπίας
10,5 Ίαση του σώματος, ένωση σώματος με το πνεύμα και φαινόμενο αναστενάρηδων
12 συγκέντρωση
Τομέας Β:
14-30 νορμάλ κατάσταση όταν είμαστε ξυπνιτοί

" Οι νόμοι τους η εκδίκηση γι' αυτό που... θα υποστούνε "

Σαράντα χρόνια ορμώμενοι σμιλεύανε τους νόμους
τα'χα να εκδιώξουνε Έλληνες παρανόμους
γράφανε και τους σβήνανε σαν ήταν οι αφεντάδες ,
τρόπους για να πατάξουνε , αυτοί οι κλεφτοκοτάδες .

Μα σαν αυτοί θα εκπέσουνε, οι αδούλευτοι πατέρες ,
οι νόμοι που οι ίδιοι φτιάξανε τις ένδοξες τις μέρες
αυτοί θα τους μαντρώσουνε εκεί που τους ταιριάζει ,
θα ψάχνουν τότε για να δουν πως ξημεροβραδιάζει ...

αυτός ο έρμος ο Έλληνας στις τόσες τους σοφίες ,
αυτοί που γίναν ειδήμονες κι άρχοντες στις ληστείες ,
κι εμάς τα' χα εστρίμωχναν,  ωσάν απατεώνες
αυτοί οι αψεγάδιαστοι, που λάτρευαν κορόνες .

Κοίτα να δεις ο υπουργός πως έπεσε στο δίχτυ,
αυτό που εκείνος άπλωσε στην ένδοξη του λήθη
και τώρα που τον πιάσανε χαμόγελα σκορπάει
αυτούς είχαμε πολιτικούς; ε! αυτό σαν να πάρα πάει ...

Όμως σαν το'χει το όνομα και Λιάπη τον φωνάζουν
κι αν φόρεσαν κοσμήματα στα χέρια κι αν καγχάζουν ,
έτσι είναι όλοι αυτοί σαν χέλια ξεγλιστράνε ,
κοντή που είναι η μνήμη μας ,πάλι παλαμάκια θα βαράμε .

Μια αφιέρωση στον πολιτικό άρχοντα κάποτε του τόπου μας, κ. Λιάπη και πρώην Υπουργού .... Μεταφορών.
Για αυτήν την έρμη τη φτώχεια που έχει τυλίξει αυτούς, τους κάποτε λαϊκούς εκπροσώπους μας.

ΜΕ ΤΑ ΣΕΒΗ ΜΟΥ ΣΕ ΟΤΙ ΘΥΜΙΖΕΙ ΕΛΛΑΔΑ

Α Ρ Μ Α Γ Ε Δ Ω Ν

Το Αναψυκτήριο της Ημέρας (15-12-2013)

Εδώ μπορείτε να σχολιάζετε ελεύθερα, με σεβασμό όμως στον συνομιλητή.

Πως οι Τετραγωνικοί Παλμοί Υποστηρίζουν την Υγεία

 
Αναρτήθηκε από Ion Maggos 

Μικρό-Οργανισμοί και Αρρώστιες: Είτε οι μικρό-οργανισμοί εισέρχονται στο ανθρώπινο σώμα μέσω εντόμων (είτε μηχανικά η μέσω των δαγκωμάτων τους) η άλλα μέσα (όπως με την κατανάλωση μολυσμένου νερού η τροφής), τα μικρόβια εμπλέκονται σε πολλές αρρώστιες και επίπονες καταστάσεις.  Τα πειράματα του Royal R. Rife απέδειξε ότι αυτό που αποκαλούσε «Cryptocides primordiales» δηλαδή του κρυπτοιού του καρκίνου. Άλλες έρευνες έχουν δείξει ότι οι μικροοργανισμοί  μπορεί να βοηθούν στην ανάπτυξη της αρθρίτιδας, της ασθένειας του Lyme, της εγκεφαλίτιδας, την μηνιγγίτιδα, τον τύφο, την ογκοκέρκωση, μολύνσεις (όπως τον ανθεκτικό στα αντιβιοτικά E Coli, του σταφυλόκοκκου, της κάντιντα), και πολλές περισσότερες.
Τα Πάντα Ταλαντώνονται: Κάθε ζωντανό όν καθώς και μη κάθε αντικείμενο έχει την φυσική του ιδιοσυχνότητα. Για παράδειγμα όλοι θυμόμαστε την διαφήμιση της τηλεοράσεως με την Ella Fitzgerald η οποία παράγει ένα ήχο που θρυμματίζει ένα ποτήρι με κρασί. Η φωνή της παρήγαγε δονήσεις που ταίριαζαν με την φυσική ιδιοσυχνότητα του ποτηριού, και όταν ενισχυθεί αρκετά μέσω συντονισμού σπάει. Αυτός ο ιδιοσυντονισμός δεν κατέστρεψε άλλα αντικείμενα κοντά στο ποτήρι.
Οι γέφυρες επίσης έχουν παρουσιάσει το ίδιο φαινόμενο. Οι στρατιωτικές μονάδες που διασχίζουν γέφυρες ενώ περπατούν με στρατιωτικό βήμα είναι γνωστό ότι ενισχύουν την φυσική ιδιοσυχνότητα  της γέφυρας, αναγκάζοντας την να ταλαντώνεται και ακόμη να γκρεμίζεται. Ο Βρετανικός στρατός όταν βάδιζε στην αποικιακή Αμερική, ανάγκαζε τους στρατιώτες να βαδίζουν ελεύθερα όταν περνούσαν από γέφυρα, και ανασυγκροτούταν όταν πέρναγαν την γέφυρα για να αποφύγουν το πρόβλημα. Τότε ποια είναι η σχέση με τους μικροοργανισμούς που μεταφέρουν η προκαλούν αρρώστιες;
Πώς οι Τετραγωνικοί Παλμοί Επηρεάζουν τους Μικρο-Οργανισμούς: Ο Royal Rife απέδειξε σε πολλά πειράματα ότι οι μικρο-οργανισμοί  έχουν τον δικό τους Mortal Oscillatory Rate (MOR) (Θανάσιμος Ρυθμός Ταλαντώσεως). Αυτή η συχνότητα, εάν ενισχυθεί, θα εξασθενίσει αυτούς τους οργανισμούς καθιστώντας τους ανίκανους να αναπαραχθούν, η να συντονίσει τα τοιχώματα της μεμβράνης έως το σημείο της καταρρεύσεως: Ουσιαστικά δονούνται στον θάνατο τους. Ο Rife χρησιμοποίησε συχνότητες τετραγωνικών παλμών μεταδιδόμενες δια ακτινοβολίας (με την λυχνία Rife) και με απ ευθείας μικρό-ρέυματα  για να εξουδετερώσει τα μικρόβια, ενώ τα παρακολουθούσε με το Universal Microscope του. Εβδομήντα χρόνια ιστορίας έχουν αποδείξει ότι η χρήση των τετραγωνικών παλμών δεν κάνει κακό στα υγιή κύτταρα.

  

Άλλα Πλεονεκτήματα:
1) Αλλαγή του pH του Σώματος: Ένας εναλλακτικός θεραπευτής, που έχει ασχοληθεί με τις εναλλακτικές θεραπείες τα τελευταία δεκαεπτά χρόνια, έχει κάνει κάποιες πολύ σημαντικές παρατηρήσεις με την χρήση συχνοτήτων τετραγωνικών παλμών με εθελοντές. Έχει την αίσθηση ότι η μηχανή του Rife κάνει περισσότερα από την εξόντωση των μικροβίων στο σώμα. Τεστάροντας δείγματα ούρων 30 λεπτά πριν την χρήση και μετά την χρήση της μηχανής, σε αρκετούς εθελοντές παρατήρησε αλλαγή στο pH του σώματος να μετατρέπεται από όξινο σε περισσότερο αλκαλικό η ουδέτερο.

Οι ανάγκες του μαθητή και ο ρόλος του δασκάλου

Αναρτήθηκε από Eleni Paschou

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα, ίσως και το μεγαλύτερο, στην παιδαγωγική είναι το πώς να παρακινηθεί ένας μαθητής για να μάθει. Πολλοί παιδαγωγοί και ψυχολόγοι έχουν μιλήσει για την περιέργεια των παιδιών και για την έμφυτη ικα­νότητά τους για μάθηση (Bloom, 1982α, 1982β. Bruner, 1966. Ellis, 1989). Όμως, το αναμφισβήτητο γεγονός, ό ως πραγματικά το ζει και το ξέρει ένας εκπαιδευτικός σε οποιαδήποτε βαθμίδα της εκπαίδευ­σης, είναι ότι οι μαθητές, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, δείχνουν να μην αγαπάνε και να μην έχουν την περιέργεια για μάθηση. Το φάρμακο, επομένως, ενάντια σ’ αυτή την «μαθησιακή ανορεξία» κα­λείται να δώσει ο δάσκαλος, κυρίως μέσα στην τάξη.

Με αυτό το σκε­πτικό ο δάσκαλος σκέφτεται τρόπους με τους οποίους θα μπορούσε να παρακινήσει τους μαθητές του. Εδώ όμως παρουσιάζεται το μεγά­λο πρόβλημα: Ποιος τρόπος είναι ο καλύτερος για να παρακινηθεί ένας μαθητής στη μάθηση; Πώς μπορεί να ξέρει ο δάσκαλος τι παρα­κινεί ένα μαθητή; Μήπως ο τρόπος που θα επιλέξει ο δάσκαλος δεν παρακινεί καθόλου το μαθητή; Αυτές οι τρεις ερωτήσεις, που στην ου­ σία αποτελούν την βάση του όλου προβλήματος, ακολουθούνται φυσικά από έναν αριθμό ερωτήσεων που μπορούν να δείξουν, ότι η προ­σπάθεια από την μεριά ενός δασκάλου, καλοπροαίρετου ή μη, ίσως να δημιουργήσει πρόσθετα προβλήματα: Μήπως κάθε μαθητής παρακι­νείται με διαφορετικό τρόπο;

Μήπως τα κίνητρα ποικίλουν ανάλογα με το μαθητή που θα διδαχθεί; Πόσο ρεαλιστικό είναι για ένα δάσκαλο να σκέφτεται σε καθημερινή βάση τόσους τρόπους όσοι και οι μα­θητές της τάξης του, πολλαπλασιασμένους, ίσως με τον αριθμό μαθη­μάτων της ανάλογης μέρας; Μήπως τα κίνητρα σε τελευταία ανάλυ­ση είναι αποτέλεσμα πολλαπλών παραγόντων που δεν περιορίζονται αναγκαστικά στην έμφυτη ικανότητα του μαθητή και στο τι μπορεί να κάνει ο δάσκαλος μέσα στην τάξη;

Αν καθίσει κάποιος και σκεφτεί τι μπορεί να παρακινήσει ένα μαθητή στη μάθηση, θα καταλάβει σύντομα ότι μια λίστα από αλληλοεξαρτημένους παράγοντες θα έπρεπε να ληφθεί υπόψη. Αυτή η λίστα, κατά την προσωπική εκίμηση του συγγραφέα, περιλαμβάνει τους ακόλουθους παράγοντες: τις ανάγκες του μαθητή, τα ενδιαφέροντά του, τον ενθουσιασμό του δασκάλου, το οικογενειακό περιβάλλον, τις αξίες και τις αντιλήψεις του μαθητή για τη μόρφωση και το σχολείο, τη ψυ­χολογική κατάσταση του μαθητή, το «μαθησιακό του στιλ», το περι­βάλλον της σχολικής τάξης, αλλά και το γενικότερο σχολικό κλίμα, τις προσδοκίες του δασκάλου, τις προσδοκίες του μαθητή, την επιβράβευση και την επιτυχία του μαθητή, το περιεχόμενο της διδακτέας ύλης, τα μέσα και τις μεθόδους διδασκαλίας.

Είναι εύλογο ότι μερικοί, ίσως και όλοι, οι παράγοντες συμβάλλουν στην παρακίνηση του μαθητή. Αυτό μπορεί να δώσει μια ικανοποιητική εξήγηση, γιατί η παρακίνηση του μαθητή να μάθει, παραμένει πάντα ένα δύσκολο αν όχι άλυτο, πρό­βλημα. Είναι πολύ λογικό, και απολύτως φυσικό το γεγονός, ότι ένας μαθητής παραμένει ασυγκίνητος, παρά τον ενθουσιασμό, παρά τις έξυπνες ερωτήσεις του δασκάλου, και παρά τα σύγχρονα εποπτικά μέσα και εντυπωσιακά πειράματα επίδειξης, όταν βρίσκεται σε άσχημη ψυ­χολογική κατάσταση ή όταν το οικογενειακό περιβάλλον δεν βοηθά ή δεν έχει καμιά σχέση με αυτό του σχολείου. Είναι επίσης λογικό ότι, παρά τις προσπάθειες που θα κάνει ένας δάσκαλος για να παρακινήσει τους μαθητές του, οι προσδοκίες των τελευταίων θα παίξουν σημαντικό ρόλο, όχι απλά στο τι θα μάθουν, αλλά στο αν θα μάθουν.

Από τη σύντομη αυτή συζήτηση διαφαίνεται, ότι η επίλυση του προβλήματος των κινήτρων είναι δύσκολη. Αυτό όμως, δεν απαλλάσ­σει τον εκπαιδευτικό από την ευθύνη που έχει να προσπαθήσει να «σπρώξει όλα τα κουμπιά» του μαθητή. Το πρώτο «κουμπί» φαίνεται να είναι η ικανοποίηση των αναγκών του μαθητή.

" Της Πατρίδας τα ιερά στα στήθια τους ζυμώνουν "

 

Το'χουν αυτοί στην μοίρα τους, Ελλάδα να θυμίζουν 
σαν των Ηρώων τη θύμηση και με αίμα να ραντίζουν
αυτόν τον τόπο σαν τους καλεί και πάλι να εμψυχώσουν
ξεχνώντας τα δικά τους τα ιερά, άλλων να περισώσουν .

Και στέκονται αγέρωχα, μπροστά στον θάνατό τους 
γι'αυτό το πείσμα να βοηθούν, τον συνάνθρωπό τους ,
αυτούς που μιας στιγμής ασπάζονται, μα ... τους ξεχνάνε πάλι ,
προδότες τους αποκαλούν, πριν ο χαμός να γιάνει .

Ο πόνος των οικείων τους, που σ'αυτούς ποτάμι μένει η οργή τους ,
και τις θυσίες αυτωνών ξεχνάν συνάνθρωποί τους 
και πως όσοι κι αν χάνονται, στης Ελλάς τα κλεψιμαία
αυτών που δικαιούνται αυτοί, είν' μόνο η σημαία .

Κι όμως αυτοί το ξέρουνε και δεν αποκαμώνουν 
γιατί της Πατρίδας τα ιερά στα στήθια τους ζυμώνουν ,
και το'χουν βάλει για σκοπό, με ότι τους περισσεύουν 
Θρησκεία , Πατρίδα και λαό, πάντα να προστατεύουν . 

ΑΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΙΣ ΜΝΗΜΕΣ ΜΑΣ
ΕΛΑΦΡΥ ΤΟ ΧΩΜΑ ΠΟΥ ΣΕ ΣΚΕΠΑΖΕΙ
ΚΑΛΟ ΚΑΤΕΥΟΔΙΟ ΕΛΛΗΝΑ 
Α Ρ Μ Α Γ Ε Δ Ω Ν

Αστυνομικός έπεσε νεκρός σε αιματηρή συμπλοκή με Αλβανούς κακοποιούς, στα ελληνοαλβανικά σύνορα.

φωτό από facebook

Ένας αστυνομικός έπεσε νεκρός τα ξημερώματα μετά από ανταλλαγή πυροβολισμών μεταξύ δύο αλλοδαπών και αστυνομικών που έγινε σε ορεινή περιοχή του Βροντερού Φλώρινας.

Ο 43χρονος Ηλίας Κωστένης που έπεσε στο καθήκον ήταν πατέρας ενός 12χρονου κοριτσιού.

Νεκροί από την ανταλλαγή πυροβολισμών είναι και οι δύο Αλβανοί που άνοιξαν πυρ κατά των αστυνομικών.

Την οδύνη του για το περιστατικό εξέφρασε ο... Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Νίκος Δένδιας:

"Εκφράζω τη βαθιά οδύνη και τη θλίψη μου για την απώλεια της ζωής του Υπαρχιφύλακα Ηλία Κωστένη, ενός ακόμη αστυνομικού ο οποίος έπεσε σε ώρα καθήκοντος, στην προσπάθεια προστασίας της ζωής, της περιουσίας και της αξιοπρέπειας του Έλληνα πολίτη. Θερμά συλλυπητήρια στη σύζυγό του, στην κόρη του και σε όλους τους οικείους του. Η σκέψη μας είναι μαζί τους".

Συλλυπητήρια ανακοίνωση και από το τμήμα σωμάτων Ασφαλείας του ΣΥΡΙΖΑ:

"Για τον άδικο θάνατο του αστυνομικού στη Φλώρινα: Εκφράζουμε τα συλλυπητήριά μας για τον άδικο θάνατο του αστυνομικού στη Φλώρινα και τη συμπαράστασή μας στην οικογένειά του.
Ανεκπλήρωτη υποχρέωση της πολιτείας είναι η διασφάλιση και υλικοτεχνική υποστήριξη των αστυνομικών που επιχειρούν κάτω από επικίνδυνες συνθήκες".

Το χρονικό της συμπλοκής


Η ώρα ήταν μία παρά τέταρτο όταν τρεις αστυνομικοί της συνοριακής φύλαξης, στο πλαίσιο ελέγχων για παράνομη αλιεία, πήγαν να ελέγξουν - σύμφωνα με αστυνομικές πηγές- μία καλύβα, 2 χιλιόμετρα από τη μικρή Πρέσπα.

Οι δύο αστυνομικοί προχώρησαν προς την καλύβα ενώ ο τρίτος στάθηκε πίσω από ένα δέντρο για να τους παρέχει κάλυψη.

Διαλέξτε το νέο φόντο του ιστολογίου μας.

Βρήκα ορισμένες εικόνες, ως υποψήφιες για φόντο στον Καταχθόνιο Δαίμονα.

Θα ήθελα να ψηφίσετε με σειρά προτεραιότητας ο καθένας, πια θεωρεί καταλληλότερη για αυτή τη θέση, προκειμένου να επιλεχθεί η επικρατέστερη. Σχολιάστε ελεύθερα την επιλογή σας.

ΛΥΚΙΟΣ.

                                      1                                     

  

2

    

                                        3                                      

 

4

 

                                               

5

  

6       

    

Τα Δεκεμβριανά του 2008 που άλλαξαν την πορεία της χώρας

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΗΠΑ


Συμπληρώνονται πέντε χρόνια από το τραγικό περιστατικό του θανάτου του 16χρονου μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου κατά την διάρκεια επεισοδίων στα Εξάρχεια.

Ένα γεγονός το οποίο έμελλε να αλλάξει την πορεία της χώρας και να την οδηγήσει στην εκλογή του Γιώργου Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ εννέα μήνες αργότερα και ακριβώς 18 μήνες μετά τον Δεκέμβριο του 2008 να εισέλθει η Ελλάδα στη "νέα τάξη πραγμάτων" με την υπογραφή του εθνοκτόνου Μνημονίου από βουλευτές που δεν το διάβασαν ποτέ...


Στις 6 Δεκεμβρίου 2008, είχαμε το "τυχαίο" περιστατικό που ανέμεναν όλοι. Κάτι σαν την δολοφονία του Π.Φύσσα πριν από δυόμιση μήνες που έχει οδηγήσει σε αυτό που βιώνουμε όλοι.

Σύμφωνα με τις επίσημα έγγραφα της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, στην «εξέγερση» του 2008 συμμετείχαν πράκτορες ξένων χωρών, ενώ τονίζεται το ετερόκλητο των εξεγερμένων, οι οποίοι, «αν και με τελείως διαφορετικές αφετηρίες και αναφορές μεταξύ τους», συνέπλευσαν για να καταστρέψουν, να λεηλατήσουν και να τρομοκρατήσουν την ελληνική πρωτεύουσα.

Η αμερικανική οπτική γωνία σε ό,τι αφορά τα δραματικά γεγονότα του 2008 παρουσιάζεται μέσα από τις διαρροές των τηλεγραφημάτων της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αθήνα από τον ιστότοπο WikiLeaks

Στις 18 Δεκεμβρίου του 2008 ο αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα Ντάνιελ Σπέκχαρντ, ο "κολλητός" του Λ.Λαυρεντιάδη και μετέπειτα πρόεδρος της Proton Bank την εποχή του μεγάλου σκανδάλου αποστέλλει στο State Department το εξής τηλεγράφημα που διέρρευσε αργότερα στο Wikileaks:

“Σοκ στην Ελλάδα από το θάνατο του Γρηγορόπουλου

Οι ταραχές που άρχισαν στην Ελλάδα μετά τον πυροβολισμό ενός εφήβου στις 6 Δεκεμβρίου προκάλεσαν σοκ και στους πιο κυνικούς Έλληνας, και είχαν ως αποτέλεσμα οικονομικές ζημιές ύψους εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ.

Ο αναβρασμός που επικρατεί έχει προκαλέσει βαθιά πόλωση στην κοινωνία, με τη νεολαία, ανεξαρτήτως κοινωνικοί-οικονομικού προφίλ, να υποστηρίζει σε μεγάλο βαθμό τις διαδηλώσεις, και το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου άνω των 30 ετών να καταδικάζει τη βία.

Το Αναψυκτήριο της Ημέρας (6-12-13)

Εδώ μπορείτε να σχολιάζετε ελεύθερα, με σεβασμό όμως στον συνομιλητή.

Το δημόσιο σύστημα υγείας στην αρχαία Ελλάδα

Στην Ελληνική πόλη κράτος μεταξύ των άλλων διευκολύνσεων που παρείχε στο σώμα των πολιτών συμπεριλαμβάνονταν και η δωρεάν παροχή ιατρικής περίθαλψης.

Δημόσιοι γιατροί αμείβονταν από τις τοπικές κυβερνήσεις συνήθως σε ετήσια βάση με σκοπό να προσφέρουν τις απαιτούμενες ιατρικές θεραπείες στους κατά περίπτωση ασθενείς.

Η παροχή της δημόσιας ιατρικής πρόνοιας θεωρούνταν ως κάτι δεδομένο για τους νομοθέτες. Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει αποδεικτικό στοιχείο πως οφείλεται στονομοθετικό έργο του Σόλωνα, γεγονός που συνηγορεί στην αρχαιότερη θέσπιση του θεσμού. Οι γιατροί αναφέρονται από τον Όμηρο ως ειδική κατηγορία ανθρώπων (Homer, Odyssey, xvii,382-384) ενώ στον Πλάτωνα κατατάσσονται στην πεζή κατηγορία των τεχνιτών (Plato, Gorgias,445b).

Ο Διόδωρος ο Σικελιώτης διασώζει μία διαταγή του νομοθέτη Χάροντα ο οποίος είχε διατάξει όλοι ανεξαιρέτως οι ιδιώτες να δέχονται τις φροντίδες γιατρού αμειβομένου με δημόσια έξοδα (Diodorus Siculus, xii.13). Για την περίπτωση της Αθήνας των κλασσικών χρόνων έμμεση πληροφόρηση παρέχεται από τα έργα του Αριστοφάνη.

Ο Δικαιόπολις στην κωμωδία του Αριστοφάνη «Αχαρνείς» παροτρύνει τον φτωχό και τυφλό αγρότη να επισκεφτεί τον διάσημο χειρούργο Πίτταλο ( Aristophanes, Acharnians 1027-1032) ενώ στο έργο «Σφήκες» είναι ο μισολιπόθυμος Λάμαχος που ζητάει έναν δημόσιο χειρούργο (Aristophanes, Wasps 1432).

Σχολιαστές αναφέρουν πως ο «δημόσιος χειρούργος» εκλέγονταν με δημόσιες μεθόδους και πρόσφερε ιατρικές υπηρεσίες χωρίς πληρωμή (Suidas s.v, Scholiast ad Aristoph. Acharn. 1030).

H αναφορά στην ειδική αυτή κατηγορία γιατρών γίνονταν με τους ακόλουθους όρους: Ο δημόσιος ιατρός, ο δημοσιεύων ιατρός, ο δημοσιεύων, ο ιατρός. Στους Ρωμαϊκούς χρόνους γίνονται γνωστοί με την ορολογία «αρχίατροι».

Ο ετήσιος μισθός ενός δημόσιου ιατρού στις πόλεις της Κλασσικής Ελλάδος πρέπει να κυμαίνονταν περίπου στις 500 δραχμές, στους επόμενους αιώνες η αμοιβή τους αυξήθηκε σε αστρονομικές πληρωμές π.χ ο Ασκληπιάδης από την Πέργη τον 2ο π.κ.χ. αιώνα λάμβανε 1000 δραχμές από την αιγιακή πόλη της Σελεύκειας στην Παμφυλία.

Σε αρκετές περιπτώσεις οι δημόσιοι γιατροί δημιουργούσαν περιουσίες όπως ο γιατρός των Δελφών Φίλιστος ο οποίος πρόσφερε τον 3ο π.κ.χ. αιώνα ως δωρεά στην γενέτειρα του Κω το ποσό των 4.000 δραχμών για την κάλυψη στρατιωτικών δαπανών.

Αρχικά το «Ιατρείον» τους πρέπει να ήταν ένα μικρό δωμάτιο με ιδιωτικό εξοπλισμό, στην εποχή του Γαληνού (2ος μ.κ.χ. αιώνας) όμως τα απλά δωμάτιο είχαν μετατραπεί σε μεγάλα κτήρια εξοπλισμένα από κρατικά κονδύλια. Οι γιατροί, μέχρι την δημιουργία των μεγάλων νοσοκομείων (κυρίως στρατιωτικών) επισκέπτονταν τους ασθενείς στο σπίτι.

Αυτοί που καλούνταν να επιλέξουν ιατρούς στις δημόσιες θέσεις της πόλης τους δεν ήταν άλλοι από τους κατοίκους μέσω άμεσης ψηφοφορίας. Ο υποψήφιος ιατρός δεν είχε παρά να πείσει τους ψηφοφόρους για τα μοναδικά χαρίσματα του και τις εξαιρετικές του ικανότητες. Αυτό όμως δεν σήμαινε πως ο εκλεγμένος ιατρός θα ήταν και ο πιο άριστος ή καλύτερος από ιδιωτικούς γιατρούς.

Σύμφωνα με τον Πλάτωνα οι υποψήφιοι γιατροί για τα δημόσια αξιώματα έπρεπε πριν τις εκλογές να δικαιολογήσουν με το καλύτερο τρόπο την υποψηφιότητά τους προκειμένου να εκλεγούν (Plato,Gorgias, 514d) ενώ σε άλλο σημείο του έργου ο Σωκράτης έχοντας επισημάνει τον ενδεχόμενο κίνδυνο από μία τέτοια υποκειμενική εκλογή υποστηρίζει πως ακόμα και ένας νομικός με την κατάλληλη ομιλία μπορούσε να εκλεγεί στο αξίωμα αυτό (Plato, Gorgias, 456b).

"Τα όνειρα σου τα αγέννητα ... σφραγίζουν και σιωπάνε"

Παιδί στου κόσμου τα στερνά, π' αντρείεψες το δράμα ,
για μια ελπίδα του πουθενά, που αυτήν ποτέ δεν είδες 
και αυτοί .. αυτοί που σου την κλέψανε, ορμώμενοι, κηφήνες ,
θαρρώ πως δεν τους χύθηκε, μιας σταγόνας κλάμα .

Στα παιδικά τα μάτια σου, βλέπουνε πόσο φταίνε 
και βάλθηκαν θαρρείς, σύντομα να στα κλείσουν ,
μα να τους το'χει ο Θεός, πάντα να σ' αντικρίζουν 
όταν από την κούραση, θέλουν να ξαποσταίνουν .

Τα όνειρα σου τα αγέννητα, σφραγίζουν και σιωπάνε ,
όνειρα να'ναι και οποιουνού, αυτοί θα τα στερήσουν ,
γιατί σαν δεν καμώθηκαν, δεν δούλεψαν, δεν πόνεσαν ,
του πόνου τα αισθήματα, αυτούς δεν τους λυγάνε .

Μια χουφτίτσα πρόσωπο κι ένα χαμογελάκι 
στο στερνικό το σπίτι σου, εκεί θα σε θυμίζουν 
βραχνάς γι'αυτούς που κιότεψαν να δουν, να σου μιλήσουν ,
πως της Ελλάδος τα παιδιά εσέ ..... θ' ακολουθήσουν .

Για την δεκατριάχρονη αλλά και τα αδελφάκια που 'χασαν την ζωή τους από τα μαγκάλια των ΕΘΝΟΠΡΟΔΟΤΩΝ 
ΜΕ ΤΟΝ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ ΜΟΥ ΣΕΒΑΣΜΟ ( και τον ειλικρινέστατο μου σπαραγμό )
Α Ρ Μ Α Γ Ε Δ Ω Ν