Γράφει ο ΧΙΛΩΝ
Ασπαζόμενος
κατά πολύ τα όσα έχουν γραφτεί για το τι πρέπει να κάνουμε εμείς οι
Ελληνες και τον τρόπο που θα απεμπλακούμε από αυτή την παγίδα – ιστό,
γνωρίζοντας τους υπαίτιους και τους λόγους που μας ωθήσανε σ’ αυτή την
κατάσταση, θα ήθελα να προσεγγίσω το θέμα υπό μια άλλη οπτική γωνία.
Μια
προσέγγιση, η οποία εμπεριέχει φιλοσοφικές έννοιες, παρμένες όμως μέσα
από την ζωή και την φυσική νομοτέλεια. Μια στάση ζωής, που νομίζω ότι
μας απαγκιστρώνει από όλα τα λογικά επιχειρήματα που συνήθως προσπαθούμε
να αναπτύξουμε, ορθά μέν, αλλά εμμένοντας κατ΄εμέ σε στασιμότητα
πράξεων.
Κατ΄αρχήν για να κατανοήσουμε οποιαδήποτε έννοια, πρέπει να κατανοήσουμε την ίδια την φύση. Τις αρχές που η ίδια η φύση χρησιμοποιεί για να δημιουργήσει οτιδήποτε με υλική υπόσταση – κάθε τι που μπορούμε να δούμε, να ακούσουμε, να μυρίσουμε, να γευτούμε ή να αγγίξουμε.
Αφού λοιπόν είμαστε και εμείς κομμάτι της φύσης – της δημιουργίας, οφείλουμε να ακολουθήσουμε κάποιες αρχές, κάποιες Πνευματικές Αρχές.
Ποιες είναι αυτές όμως που θα μας βοηθήσουν να εξελιχθούμε, να ανελιχθούμε και κατ΄ επέκταση να ξεφύγουμε από τα δεσμά που μας έχουν επιτάξει;
Η πρώτη αρχή είναι η αρχή της καθαρής
συνείδησης και η οποία είναι και η πνευματική μας ουσία. Καθαρή
συνείδηση, σημαίνει όμως καθαρή δυνατότητα. Δηλαδή ένα πεδίο
απεριόριστης δημιουργικότητας. Μέσα σ’ αυτήν λοιπόν την αρχή
περικλείονται η καθαρή γνώση, η απόλυτη σιωπή, η τέλεια ισορροπία, η
απλότητα, η ταπεινότητα, η μακαριότητα. Όταν λοιπόν ανακαλύπτουμε την
αληθινή μας φύση και γνωρίσουμε ποιοι πραγματικά είμαστε, τότε αυτή η
γνώση από μόνη της προσφέρει την δυνατότητα να εκπληρώσουμε κάθε μας
όνειρο. Ετσι λοιπόν αντιλαμβανόμαστε ότι το πεδίο της καθαρής
δυνατότητας είναι ο ίδιος μας ο Εαυτός. Κατ΄αρχήν για να κατανοήσουμε οποιαδήποτε έννοια, πρέπει να κατανοήσουμε την ίδια την φύση. Τις αρχές που η ίδια η φύση χρησιμοποιεί για να δημιουργήσει οτιδήποτε με υλική υπόσταση – κάθε τι που μπορούμε να δούμε, να ακούσουμε, να μυρίσουμε, να γευτούμε ή να αγγίξουμε.
Αφού λοιπόν είμαστε και εμείς κομμάτι της φύσης – της δημιουργίας, οφείλουμε να ακολουθήσουμε κάποιες αρχές, κάποιες Πνευματικές Αρχές.
Ποιες είναι αυτές όμως που θα μας βοηθήσουν να εξελιχθούμε, να ανελιχθούμε και κατ΄ επέκταση να ξεφύγουμε από τα δεσμά που μας έχουν επιτάξει;
Πόσοι όμως γνωρίζουν αληθινά τον Εαυτό τους; Ένα μεγάλο ερώτημα που θα τεθει στο τέλος!
Όταν αισθανόμαστε την δύναμη του Εαυτού μας, σημαίνει πως εσωτερικό σημείο αναφοράς γίνεται το ίδιο μας το πνεύμα και όχι τα αντικείμενα των εμπειριών μας, που πολλές φορές χτίζονται πάνω στο φόβο. Η ανάγκη για επιδοκιμασία, η ανάγκη του ελέγχου πάνω στα πράγματα και η ανάγκη για εξωτερική δύναμη είναι τάσεις που βασίζονται στο φόβο. Αυτό όμως το είδος δύναμης δεν έχει καμία σχέση με την δύναμη της καθαρής δυνατότητας, την δύναμη του Εαυτού μας που είναι και η αληθινή δύναμη.
Ο αληθινός εαυτός δεν είναι όμως και το Εγώ. Διότι το Εγώ είναι η εικόνα που έχουμε πλάσει για τον Εαυτό μας. Είναι η κοινωνική μας μάσκα που ζεί, μεγαλώνει, τρέφεται πολλές φορές από την εξουσία, μιας και ζεί μέσα στο φόβο.
Ο αληθινός Εαυτός, δηλαδή το πνεύμα είναι απολύτως ελεύθερος απ’ όλα αυτά τα πράγματα. Είναι απυρόβλητος στις επικρίσεις, ταπεινός, άφοβος σε οποιαδήποτε πρόκληση και δεν νοιώθει κατώτερος από κανένα. Η δύναμη του αληθινού μας Εαυτού βασίζεται στην αλήθεια, ελκύει τους κατάλληλους ανθρώπους κοντά μας, όπως επίσης και τα πράγματα ή τα γεγονότα που επιθυμούμε. Μαγνητίζει άτομα, καταστάσεις και περιστάσεις που υποβοηθούν τις επιθυμίες μας. Αυτό μπορούμε να το αποκαλέσουμε Βοήθεια από τους Νόμους της Φύσης.
Πως μπορούμε όμως να εφαρμόσουμε αυτήν την αρχή; Ενας τρόπος είναι να περνάμε κάποιο χρόνο κοντά στην φύση να επικοινωνούμε μ’ αυτή, να παρακολουθούμε σιωπηλά την διάνοια του Θεού μέσα σε κάθε ζωντανό πράγμα.
Η δεύτερη αρχή είναι η αρχή της προσφοράς, που πολλά έχουν ειπωθεί και γραφτεί σ’ αυτόν τον ιστοχώρο. Όπως οι ιδέες της Ανδρομέδας, που αποτελούν ίσως ερέθισμα και προτροπή προς πράξη.
Η αρχή αυτή θα μπορούσε ίσως να είναι και νόμος της αποδοχής, αφού το συμπαν λειτουργεί μέσα σε μια δυναμική ανταλλαγή. Σε κάθε σχέση δίνουμε και παίρνουμε. Η προσφορά γεννά την αποδοχη και η αποδοχή την προσφορά. Είναι λοιπόν έννοιες αλληλένδετες.
Οσο περισσότερο προσφέρουμε τόσα περισσότερα θα πάρουμε. Στην πραγματικότητα οτιδήποτε έχει αξία στην ζωή πολλαπλασιάζεται μόνο όταν προσφερθεί! Βέβαια το πιο σημαντικό πράγμα στην προσφορά και την αποδοχή είναι η πρόθεση που κρύβεται πίσω τους. Η πρόθεση πρέπει να είναι πάντα η πρόκληση ευτυχίας για τον δότη και τον δέκτη. Η ανταπόδοση είναι άμεσα ανάλογη με την προσφορά, όταν η τελευταία είναι άνευ όρων και προέρχεται από την καρδιά.
Πώς λοιπόν το πετυχαίνουμε αυτό;
Αν θέλουμε ν’ αποκτήσουμε χαρά, πρέπει μα προσφέρουμε χαρά! Αν θέλουμε αγάπη, πρέπει να μάθουμε να αγαπάμε. (Και δώ τίθεται ένα μεγάλο ερώτημα που θέλει σε κάποια άλλη ανάρτηση απάντηση για το τι είναι η αγάπη). Αν ζητάμε την προσοχή και την εκτίμηση, να μάθουμε να προσέχουμε και να εκτιμάμε τους άλλους. Αν ζητάμε την υλική αφθονία, βοηθάμε τους άλλους να την αποκτήσουν.
Ακόμα και για κάποιους που αδυνατούν να την υλοποιήσουν, μόνο η σκέψη της προσφοράς, η σκέψη της ευλογίας ή μια απλή προσευχή έχουν την δύναμη να επηρεάσουν τους άλλους. Εδώ έχει να κάνει ο νόμος του σύμπαντος όσον αφορά τις σκεπτομορφές και τη δύναμη της σκέψης.
Η Τρίτη αρχή είναι η αρχή της παρατήρησης- της αιτίας και του αποτελέσματος.
Όλα όσα μας συμβαίνουν την συγκεκριμένη στιγμή είναι αποτέλεσμα των πράξεων μας και των επιλογών μας. Αν μας προσβάλλουν το πιο πιθανό είναι να θυμώσουμε. Αν μας κάνουν μια φιλοφρόνηση το πιο πιθανό είναι να κολακευτούμε. Θα μπορούσε όμως να γίνει και το αντίθετο. Θα μπορούσε κάποιος να μας προσβάλει και εμείς να μη θυμώσουμε, να μας κάνουν μια φιλοφρόνηση και εμείς να μην κολακευτούμε. Όλα έχουν να κάνουν με την επιλογή. Με άλλα λόγια οι περισσότεροι από εμάς αν και έχουμε άπειρες επιλογές, έχουμε μετατραπεί σε εθισμένα όντα που τα αντανακλαστικά μας έχουν να κάνουν με απολύτως προβλεπόμενα αποτελέσματα στην συμπεριφορά.
Το σύμπαν διαθέτει ένα πολύ ενδιαφέροντα μηχανισμό για να μας βοηθά να παίρνουμε αυτόματες ορθές αποφάσεις. Ο μηχανισμός αυτός έχει να κάνει με την κίνηση του σώματος και της καρδιάς. Την στιγμή που κάνουμε συνειδητά μια επιλογή ας προσέξουμε το σώμα μας. Θα νοιώσουμε μια ευφορία ή μια δυσφορία.
Και μετά «ρωτήστε» την καρδιά σας, η οποία θα λειτουργήσει διαισθητικά, θα ερμηνεύσει και θα συσχετίσει τα πάντα. Δεν έχει την λογική του « χαμένου ή κερδισμένου».
Αυτές είναι κάποιες από τις αρχές που θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν να ελέγξουμε τον εαυτό μας και ο καθένας από εμάς θα μπορούσε να ανακαλύψει και άλλες δικλείδες απεγκλωβισμού του από το σύστημα και να νοιώσει την υπέρτατη ευτυχία και επιτυχία!
Το καίριο ερώτημα όμως που τίθεται είναι πόσο πραγματικά γνωρίζουμε τον ίδιο μας τον Εαυτό; Ποιοι πραγματικά είμαστε; Πόσο μπορούμε να τον ελέγξουμε, πώς μπορούμε να τον χειραγωγήσουμε; Πιστεύω ότι θα πρέπει στις απαντήσεις και στους σχολιασμούς που θα δοθούν να μην επικρατήσει τόσο η λογική, όσο το συναίσθημα και ο λόγος της καρδιάς.
Και είμαι σίγουρος ότι σ’ αυτό το θέμα θα πάρουν βήμα και άλλοι φίλοι που ίσως δεν τολμούσαν και δεν μπορούσαν μέχρι τώρα να σχολιάσουν.
ΧΙΛΩΝ
Στον χώρο των σχολίων, συζητήθηκαν τα παρακάτω θέματα:
Ο επικουρικός ρόλος της ύλης στην επίτευξη της αυτογνωσίας, Θεία Πρόνοια η λήθη προηγούμενων ενσαρκώσεων, «Ατλάντιες» πρακτικές vs Φιλοσοφική αναζήτηση της Αλήθειας, Ιερός Γάμος, Εσωτερισμός, Αττεσλής
Αν και δεν πήρα την άδεια του ΧΙΛΩΝΟΣ, δεν μπόρεσα να αφήσω ένα τέτοιο "σχόλιο" εκτός ανάρτησης! Πιστεύω να μην έχει αντίρρηση σε αυτό. Πρόκειται για ένα πολύ "ψαγμένο" άρθρο πάνω στην φυσιολογία της ανθρώπινης ψυχής, του συνειδητού και του εξωτερικού μας Εγώ!Δεν θα υπεισέλθω σε περαιτέρω ανάλυση και σχολιασμό, αφού θέλω να αφήσω σε εσάς το πεδίο ελεύθερο για αυτό...
ΑπάντησηΔιαγραφήΛΥΚΙΟΣ.
Καλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημέρα σε όλη την παρέα μας. ΧΙΛΩΝΑ ευχαριστούμε. Πιστεύω πως όλοι μας εκφράζουμε κομμάτι της Αλήθειας και το μεγάλο πλεονέκτημα είναι πως όσο περισσότεροι γράφουμε/σχολιάζουμε όλο και περισσότεροι και καλύτερα αντιλαμβανόμαστε τις έννοιες της Αγάπης, της αυτογνωσίας, της προσφοράς και της ενσυνείδητης ζωής σε ότι κι αν κάνουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΕΝ γνωρίζω τα όρια του Εαυτού μου. Η χαρά μου είναι πάντως να τον μαθαίνω, ΝΑΙ να με μαθαίνω/εκπαιδεύω, να "ψάχνομαι" και να με ανακαλύπτω διορθώνοντας πολλά στην πορεία της ζωής μου. Ακόμη και τα λάθη με τα χρόνια βέβαια, έμαθα να τα καλωσορίζω γιατί απ αυτά έμαθα τόσα πολλά για μένα και τους γύρω μου...
καλή μας αναζητηση λοιπόν κι ας μην φοβόμαστε να αισθανθούμε, να συγκινηθούμε, να αφουγκραστούμε την εσωτερική μας φωνή και να την ακολουθούμε δίχως φόβο.
ΑΝΔΡΟΜΕΔΑ
Βλέπω ότι υπάρχει "ψυχή" ανήσυχη σε όλο της το μεγαλείο στον φιλόξενο αυτόν ιστοχώρο του φίλου μας ΛΥΚΙΟΥ .
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου περίσσεψε λίγος χρόνος για να πω μια καλημέρα σε όλους και όλες σας με ειλικρινή σεβασμό .
Όσο για το άρθρο σου φίλε ΧΙΛΩΝ θέλω κάποια στιγμή ηρεμίας να αφιερωθώ και να το διαβάσω με την ηρεμία μου .
Χαιρετίζω όμως την ευγενή σου πράξη. να μας δώσεις " κάτι " .
ΜΕ ΤΑ ΣΕΒΗ ΜΟΥ
Α Ρ Μ Α Γ Ε Δ Ω Ν
Φίλε μου ΧΙΛΩΝ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα προσπαθήσω να συνοψίσω το άρθρο σου στα τρία μέλη του όσον αφορά τον τρόπο που κατατάσσεις τις «αρχές», σύμφωνα με τις οποίες -όπως μας πληροφορείς- είναι αυτές «που θα μας βοηθήσουν να εξελιχθούμε, να ανελιχθούμε και κατ΄ επέκταση να ξεφύγουμε από τα δεσμά που μας έχουν επιτάξει». Ταυτόχρονα θέτω και ένα μικρό προβληματισμό όσον αφορά την θέση σου στην δεύτερη «αρχή».
1) Η πρώτη απαιτεί να αισθανθούμε την δύναμη του αληθινού Εαυτού μας και ο τρόπος που μας προτείνεις είναι «να περνάμε κάποιο χρόνο κοντά στην φύση να επικοινωνούμε μ’ αυτή, να παρακολουθούμε σιωπηλά την διάνοια του Θεού μέσα σε κάθε ζωντανό πράγμα».
2) Η δεύτερη είναι η «αρχή της προσφοράς» και πιο κάτω μας παραπέμπεις στο «δούνε και λαβείν», δηλαδή το δώσε για να πάρεις, αλλά και το αντίστροφο! Το μεμπτό εδώ είναι, ότι τελικά έτσι μαθαίνει κανείς να αναμένει ανταπόδοση της προσφοράς του, πράγμα το οποίο είναι λάθος, καθότι καταργεί την έννοια της ανιδιοτελούς προσφοράς.
3) Η τρίτη είναι η «αρχή της παρατήρησης- της αιτίας και του αποτελέσματος». Δηλαδή η διαισθητική αντίληψη των πραγμάτων με την συμμετοχή των ψυχοσωματικών αντιδράσεων που συμβαίνουν σε διάφορες πράξεις μας.
Δηλαδή εν κατακλείδι: Αν περνάμε τον χρόνο μας κοντά στην φύση παρατηρώντας την δημιουργία του Θεού, προσφέρουμε στους συνανθρώπους μας και παρατηρούμε (λαμβάνουμε υπ’ όψιν) τις ψυχοσωματικές μας αντιδράσεις στα τεκταινόμενα, μπορούμε να εξελιχθούμε σημαντικά γρήγορα.
Σωστά;
ΛΥΚΙΟΣ.
Πολύ ενδιαφέρον άρθρο που περικλείει τόμους αναλύσεων και μελετών, οτι πρέπει για να αναπτυχθεί μια φιλοσοφική συζητηση, συγχαρητήρια για την ποιότητα του Χιλωνα. Πολύ βοηθητικό και το σχόλιο του Λυκιου που δοκιμάζει να το συνοψίσει για να προωθήσει το διάλογο
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαμε
Όσον αφορά την δεύτερη πνευματική αρχή μπορω να σχολιάσω εμπειρικά πως όντως δουλεύει. Η ένσταση σου Λυκιε κατανοητη, η πρόθεση οφείλει να μην είναι η αναμονή της ανταπόδοσης. Όμως, εάν μιλάμε για αρχή σημαίνει ότι συμβαίνει. Οπότε εάν κάποιος προσφέρει αφιλοκερδώς και με την καρδιά του κάτι σε καποιον, ακόμα και εάν στο πίσω μέρος του μυαλού του υπάρχει η αναμονή μιας μορφής ανταπόδοσης αυτή θα πρέπει να συμβεί σε ένα βαθμό ανεξάρτητα από την προσδοκια του. Αυτό λειτουργεί και ως ένας τρόπος έλεγχου. Φιλος που δεν ασχολειται με αντίστοιχα θέματα, ισχυρίζεται πως δοκίμασε αυτό ακριβώς, έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού του μήπως υπάρξει ανταπόδοση και μάλιστα σε υλικα θεματα και είναι βέβαιος πως ισχύει.
Η πρώτη και η τρίτη αρχη αναφέρονται ευθέως στην ανάπτυξη της συνείδησης. Και εκει βρίσκεται η πεμπτουσία της αναζήτησης μας. Μου αρεσε η έκφραση καθαρή συνείδηση,γιατί δείχνει μια αναπτυγμένη συνείδηση στην πρωτογενή της μορφή, απαλλαγμένη από υλικές και μη απαραίτητες ανάγκες. Προϋπόθεση απαραίτηση για να δοκιμάσει κάποιος το ταξίδι της αναζήτησης του εαυτού. Χωρίς αυτην, κάποιος ανέτοιμος κινδυνεύει να χαθεί στον λαβύρινθο ή να χασει τα λογικα του.
Και φτάνουμε στο δια ταύτα. Με ποιό τρόπο θα επιτευχθεί ο στόχος; Η γενική επισήμανση παρακολουθήσετε την φύση είναι σωστή και δόκιμη αλλά δεν βοηθάει πρακτικά τους ναυτιλομενους. Αφού όλοι μας φαίνεται ότι είμαστε στο ίδιο μήκος κύματος, προτείνω να εστιασουμε στις τεχνικές και αν υπάρχει στη μεθοδολογία. Θεωρώ εσάς και εαυτόν να ικανοποιούμε τις όποιες προϋποθέσεις και έτοιμους να επιχειρήσουν να αποκτήσουν την αυτογνωσία.
Μια ενδιαφέρουσα πρόταση είναι η τεχνική του ιερού γάμου μεταξύ Διός και Ηρας, ήτοι νου και καρδιάς. Με ισοπεδωτική απλούστευση το κλειδί είναι ένας τύπος διαλογισμού πάνω σε συναίσθημα και ανάμνηση προηγούμενης ζωής, αλιευμενα ειτε αστρονομικως ειτε μέσω ονείρου.
Ένας άλλος τρόπος είναι να δοκιμασουμε να ερθουμε σε επαφή με τον προσωπικό μας πνευματικό οδηγό (δαιμόνιο), μεσολαβητή μεταξύ κόσμου του νου και της ψυχής ή ίσως εγώ και εαυτού. Πώς; Με αιθερικη πτήση. Μεγάλο κεφαλαιο εδώ και πολλα μπορούν να ειπωθουν. Όμως είναι σαφές πως όλοι μας θέλουμε να διαμορφώσουμε μια κοινή συνισταμένη και να μην μονοπωλησουμε την πορεία των σκέψεων με βαρετους μονολόγους. Φάνηκε καθαρά στο σχόλιο του Λυκιου και στον Χιλωνα όταν αναφέρει μια και μόνο πρόταση και αυτή φευγαλέα στο σημαντικότερο τμήμα του άρθρου του. Ξεκάθαρη πάσα. Αναμένω με ενδιαφέρον τις τοποθετήσεις σας για να συνεχισουμε
Στοχαστής
Φίλε Στοχαστή,
Διαγραφήχαιρετίζω την καλοπροαίρετη και στοχαστική σου παρέμβαση, η οποία θέτει επί τάπητος αναλύσεων, θέματα ενδιαφέροντα και ασφαλώς φιλοσοφικά!
Στην δεύτερη πνευματική αρχή λοιπόν, με την επισήμανσή μου, ήθελα να θίξω τον κίνδυνο της παρεκτροπής στην λογική της προσφοράς και προσμονής ανταπόδοσης, λογικής δηλαδή, της χυδαίας συνδιαλλαγής. Είναι ηθικώς χυδαία, διότι απαξιώνει κάθε έννοια πνευματικής αξίας στην πράξη της προσφοράς, καθότι αυτή αν προερχόταν από την υψηλή πνευματική αφετηρία , θα έπρεπε να ήταν ανιδιοτελείς. Δηλαδή, θα έπρεπε να αποδίδει την έννοια της θυσίας στην πράξη της προσφοράς, αφού το πρόταγμα εδώ θα ήταν η απώλεια πλούτου (υλικού, ψυχικού, πνευματικού) από τον προσφέροντα και η μεταβίβασή του στον ευεργετηθέντα! Πίσω λοιπόν από την ανιδιοτελή προσφορά, υπάρχει η ακραιφνής πράξη της θυσίας. Χωρίς αυτή, δεν υπάρχει εξελικτική πορεία του ατόμου, μέσα από μια πράξη, που απλά αποβλέπει σε ίδιον όφελος (συμφέρον). Δεν συμφωνώ ότι υπάρχει νομοτέλεια που ορίζει την επιστροφή της προσφοράς σε υλικό επίπεδο… Μπορεί να υπάρχουν παραδείγματα που να το υποστηρίζουν, όμως βρίθουν και τα αντίθετα παραδείγματα. Στον μόνο χώρο που αυτό επαληθεύεται, είναι στον εμπορικό και τον τραπεζικό που ισχύει ότι «όσα περισσότερα χρήματα επενδύεις, τόσα περισσότερα κέρδη θα αποκομίζεις». Αυτό που υπάρχει αν θέλεις, είναι ότι η πνευματική και η ψυχική θυσία-προσφορά, βρίσκει (νομοτελειακά) ανταπόκριση από άλλες δυνάμεις, οι οποίες προσφέρουν εξελικτική αναβάθμιση στον θυσιάζοντα, δεν του επιστρέφουν όμως τα όμοια με αυτά που προσέφερε. Εννοώ δηλαδή, ότι το «αντάλλαγμα» είναι σε άλλο επίπεδο από αυτό της προσφοράς.
Θα ήθελα να διευκρινήσεις επαρκώς την πρακτική που προτείνεις όσον αφορά την «ανάμνηση προηγούμενης ζωής» μέσω αστρονομίας ή ονείρου καθότι έτσι όπως το εξέφρασες, με βρίσκει ενστατικό!
Η ανάμνηση προηγούμενης ζωής, είναι πράξη απαγορευτική, ιδίως για μη μυημένους και εξελιγμένους ανθρώπους. Δεν θα έλεγα για όλους, διότι υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι δεν θα εβλάπτοντο από μια τέτοια γνώση. Για τους υπόλοιπους, η ίδια η Θεία Πρόνοια, «εδώρισε» το Θείον Έλεος της αμνησίας (της λήθης) στους ανθρώπους για τις προηγούμενες ζωές και το τι έκαναν σ’ αυτές! Δεν δύναται να αποδώσει μια ένσαρκη ζωή, αν φέρει τα βάρη της προηγούμενης συνειδητά… Οι λοιπές προτάσεις σου, αφορούν σαφώς διαδικασίες μυήσεων, που ίσως δεν αφορούν (ακόμη) το κοινό του ιστοχώρου αυτού. Η συζήτηση όμως, μπορεί να περιλαμβάνει τα πάντα…
ΛΥΚΙΟΣ.
Καλησπέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα!!
ΔιαγραφήΚαλημέρα σε όλη την ευχάριστη παρέα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατ’ αρχήν σ’ ευχαριστώ πάρα πολύ ΛΥΚΙΕ για την ανάρτηση και όλους τους φίλους σχολιαστές για την παρέμβαση τους.
Ζητώ συγνώμη για την απουσία των δύο ημερών μου, αλλά λόγω κάποιων εκτάκτων υποχρεώσεων δεν κατάφερα να αποσπάσω λίγο χρόνο, ούτε για να αναγνώσω τους τόσο σημαντικούς και διαφωτιστικούς σας σχολιασμούς.
Επειδή αντιλήφθηκα ότι ίσως κάποιες λέξεις και έννοιες δεν έγιναν απόλυτα αντιληπτές καθ΄ ότι πήραν ίσως διαφορετική σημασία με τον τρόπο που τις διατύπωσα, θα υπεισέλθω σε ενδελεχή σχολιασμό, ίσως την απογευματινή ώρα.
Το μόνο που θέλω να αντικαταστήσω για να συνοψίσω εν μέρει το άρθρο, είναι η λέξη «αρχές» με την λέξη «διαδικασίες» καθ’ ότι όπως αντιλήφθηκα η λέξη αρχές είναι κάτι το οποίο συμβαίνει.
Οι διαδικασίες αυτές λοιπόν που έχω ήδη αναφέρει και θα μπορούσαν να προστεθούν πολύ περισσότερες, βασίζονται σε φυσικούς αναλλοίωτους νόμους που διέπουν ολόκληρο το σύμπαν. Επομένως συμπυκνώνοντας όλη την φυσική σοφία και μέθοδο με αυτές τις απλές και πανίσχυρες διαδικασίες (αρχές) , θα μπορέσουμε να έχουμε μια διαφορετική άποψη για την ζωή γενικά.
Από την στιγμή που θα κατανοήσουμε την αληθινή μας φύση και μάθουμε να ζούμε σε αρμονία με τους νόμους του σύμπαντος, ένας ολόκληρος ωκεανός πληρότητας, καλής υγείας (ψυχικής – σωματικής), ζωτικότητας, αισιοδοξίας και δημιουργικών ανθρώπινων σχέσεων θα εισρεύσει στην ζωή μας, ακτινοβολώντας μια αιώνια σοφία
Γιατί μην ξεχνάμε ότι οι επιθυμίες μας καθορίζουν ανάλογα την θέληση μας, η θέληση μας καθορίζει ανάλογα τις πράξεις μας και έτσι οι πράξεις μας ακολουθούν το πεπρωμένο μας.
Αυτά προς στιγμήν. Θα επανέλθω όμως να το αναλύσουμε διεξοδικότερα.
ΧΙΛΩΝ
Φίλτατε ΧΙΛΩΝ,
Διαγραφήθα ήθελα να σε ευχαριστήσω κι εγώ που κατάφερες μέσα από ένα άρθρο σου, να προκαλέσεις τόσο προβληματισμό μεταξύ των σχολιαστών, αλλά και να θέσεις επίσης τόσο βαθείς φιλοσοφικούς στοχασμούς, σε τόσο σημαντικά θέματα όσο ο τρόπος (πρακτικός) της ατομικής μας εξέλιξης. Σε συγχαίρω επίσης για το βάθος των σκέψεών σου και την ικανότητά σου να μας τις παραθέτεις! Η αντικατάσταση της λέξης "αρχή" από την λέξη "διαδικασία", συνιστά σημαντική διαφορά . Ουσιαστικά, αυτά στα οποία αναφέρεσαι πιστεύω, είναι ΑΡΧΕΣ, καθώς αρχές=νόμοι δηλαδή κανόνες που ισχύουν πάντοτε! Η "διαδικασία" είναι η διαδρομή που πρέπει να κάνει κάποιος για να πετύχει κάτι. Βέβαια η τήρηση των αρχών ίσως και να περνάει μέσα από διαδικασίες... αν αυτό εννοείς. Είναι διακριτό στο κείμενό σου πότε αναφέρεσαι σε αρχές και πότε σε διαδικασίες. Δεν βρίσκω κάπου να υπάρχει προβλημα!
Οι πράξεις μας ορίζουν το πεπρωμένο μας. Μάλιστα! Αυτό είναι αλήθεια! Οι πράξεις μας και οι επιλογές μας το καθορίζουν.
Σε ευχαριστούμε για τις βαθειές σκέψεις, τις οποίες μας μεταδίδεις.
Την καλημέρα μου.
ΛΥΚΙΟΣ.
Συμφωνώ κι εγώ με την σειρα μου, ο ορος αρχές είναι δόκιμος. Δεν υπάρχει ανάγκη να αλλαχθεί. Όντως η μορφή ανταπόδοσης δεν είναι απαραίτητα στην ίδια μορφή με αυτην της προσφοράς, παρα σε αυτην που το άτομο εκείνη την στιγμή επιζητά να υπάρξει ώστε να προωθηθεί η εξέλιξη του. Αυτή καλλιστα μπορεί να ειναι υλική, κοινώς να έχει και αποτέλεσμα χρηματικό. Μην δαιμονοποιουμε το χρημα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροφανως δεν μπορω να αποδειξω την υπαρξη αυτου του πνευματικού νόμου-αρχής αλλά δείχνει πραγματικα στον αμερόληπτο παρατηρητή να ισχυει. Οι διαφορετικές μορφές ανταπόδοσης, ειτε ειναι σε τύχη, καλή μοίρα, καλη υγεια, ευνοϊκές συνθήκες ειτε ο,τί αλλο,δεν ποσοτικοποιουνται και ως εκ τουτου δεν μπορεί να υπάρξουν οι συνθήκες που θα επιτρέψουν διεξαγωγή πειράματος. Καθείς στον εαυτό του όμως αντιλαμβάνεται ένα θετικό πλαίσιο πραγματοποίησης των εκάστοτε επιθυμιών του στον τομέα της οποιαδήποτε μορφής εξέλιξης, εχω ρέντα, με παει, ότι επιχειρώ στέφεται με επιτυχια κτλ. Δεν εχω εμπειρία με επιφανειακους ανθρώπους και κατ' επεκταση με χαμηλής δόνησης επιθυμίες, τυπου θέλω να γίνω τοπ μόντελ, παρουσιάστρια, να πιάσω το τζόκερ. Είναι λογικό πάντως η επιτυχία εμφάνισης ανταπόδοσης, είναι ανάλογη της δόνησης που ένας άνθρωπος αισθάνεται πως έχει ανάγκη.
Ποιά είναι η αληθινη μας φύση που πρέπει να κατανοήσουμε; Εάν έχουμε μια απάντηση εδώ, θα μπορέσουμε να οριοθετησουμε και μια απαντηση στο νόημα και σκοπό της ζωής. Τεράστιο ζήτημα και δυστυχως δύσκολα μπορούμε να δώσουμε μια απάντηση. Φιλε Χιλωνα θα ήταν όμορφο να δοκιμασεις να φιλοσοφική προσέγγιση εδω.
Φιλε Λυκιε η αναφορά μου αυτού του τρόπου ανακαλυψης του εαυτού, βασίζεται σε πρόταση από πρόσφατο βιβλίο του πολύ καλού ερευνητή Χαραλαμπίδη, που συνεχίζει στην πορεία σκέψης της Αλτανης, όπου δοκιμάζει και για μενα πετυχαίνει στο να δείξει μια πλευρά αποκωδικοποίησης της αρχαίας μας μυθολογίας. Θα επεκταθώ μόλις ξαναπάρω το βιβλίο στα χέρια μου, για τον μόνο λόγο να μην αδικησω την πρόταση του με ελλιπή παρουσίαση.
Μου έχουν ξαναμεταφερει αυτην την προτροπή της προσοχής ή ακομα αποχης απο το ξεκλειδωμα μνημων και θα ηθελα με ενδιαφερον να επεκταθεις λίγο αν θελεις. Πώς δύναται μια τέτοια γνώση να καταστρέψει έναν άνθρωπο που αντιλαμβάνεται πως το νόημα της ζωής δεν είναι μόνο η καλοπέραση και οι ανέσεις; Είναι όντως θεία πρόνοια η λήθη ή αποτελει δικλείδα ασφαλείας, με την λογική πως οι πληροφορίες αυτές είναι πολύ σημαντικές για να πέσουν σε λάθος χέρια οπότε με αυτον τον τροπο μόνο σε άξιους και ικανούς μπορούν να φανερωθούν, άνθρωποι που αυτην την γνώση θα την χρησιμοποιήσουν για το καλό της ανθρωπότητας.
Επειδή γραφω στο δρόμο από κινητο, σταματω εδώ γιατί δεν μου είναι εύκολο να χειριστω μεγάλο κείμενο.
Στοχαστής
Φίλε Στοχαστή,
ΑπάντησηΔιαγραφήη ύλη, αν και απόλυτα αναγκαία για την ολοκλήρωσή μας, βρίσκεται στην κατώτατη στάθμη της δημιουργίας και γι’ αυτό η αξία της, συγκριτικά με τις ανώτερες φύσεις, είναι μικρότερη! Ο σκοπός της παραμονής μας στην ύλη (ένσαρκη ζωή) είναι να μπορέσουμε να γνωρίσουμε την ανθρώπινη φύση μας, στην ολότητά της, μέσα από τον κόσμο των βιωματικών αντιθέσεων (γνώθι σ’ αυτόν). Η αξία λοιπόν της ύλης, είναι επικουρική όπως και ο ρόλος της! Δεν είναι πρωτεύουσα και κύρια. Η παρουσία μας λοιπόν στην υλική ζωή, δεν αποσκοπεί στο να αναβαθμίσουμε τον αξιακό της ρόλο, αλλά στο να την χρησιμοποιήσουμε για να κατανοήσουμε με πρακτικό τρόπο, την ιεραρχία της δημιουργίας, την θέση μας σ’ αυτήν και το Θείο Σχέδιο. Ότι λοιπόν ενεργούμε ή πράττουμε εδώ στην ύλη, αντιστοιχεί και επιδρά, στα ανώτερα επίπεδα της φύσης μας, ήτοι στο ψυχικό και πνευματικό μας σώμα. Η επιδίωξη της υλικής ευμάρειας ως αυτοσκοπός, είναι μια διαβολική (από το διαβάλω) παγίδα, που σκοπό έχει να μας δεσμεύσει σε ατέρμονες καταστάσεις εμπλοκής μας «χαμηλά» και να μας αποθαρρύνει από την τάση μας για εξέλιξη (αυτογνωσία και αποδέσμευση από τις σαρκικές μας ανάγκες). Το χρήμα, αν και επινοήθηκε ως μέσο διευκόλυνσης της διακοινοτικής διεπαφής των μελών της, σε ότι αφορά τις συνδιαλλαγές τους σε προϊόντα και υπηρεσίας, εξελίχθηκε ως μέσο άσκησης εξουσίας, καταναγκασμού και κυρίως ως μέσο εξάρτησης των κατόχων του, στην εξουσία της ύλης. Η εξουσία στη νομή της ύλης, αλλά και στην εξαγορά ανθρωπίνων αξιών, είναι μια παρεκτροπή και μια ανασταλτική δύναμη, στην απεμπλοκή μας από τις δεσμεύσεις των υλικών αναγκών και στην προτεραιότητα που θα έπρεπε να αποδίδεται στις πνευματικές αξίες της ανθρώπινης φύσης μας. Το χρήμα λοιπόν είναι δαιμονοποιημένο, ούτως ει άλλως στην σημερινή ανθρωπότητα. Όποιος αποβλέπει στον πλουτισμό και την καταχρηστική του κατοχή χρήματος, στην δύναμη που μπορεί μέσω αυτού να προσποριστεί, γίνεται δέσμιος ταπεινών ελατηρίων και κινήτρων, που δεν αποσκοπούν διόλου στην πνευματική του ανέλιξη.
Έτσι, η προσφορά υλικών πραγμάτων, με σκοπό την προσδοκώμενη επιστροφή ανταλλάγματος επίσης σε ύλη (ή χρήμα), δεν εμπίπτει στην φυσική νομοτελειακή κατάσταση που ενεργοποιούνται «αυτόματοι μηχανισμοί» επιβράβευσης της ψυχικής υπέρβασης του προσφέροντος, αφού αυτή δεν αποσκοπούσε σε υψηλές αξίες, αλλά σε χαμηλές και ταπεινές (ύλη).
Τι να κάνουμε, είτε μας αρέσει είτε όχι, υπάρχει ιεραρχία των αξιών στην δημιουργία και η εξυπηρέτησή τους δεν λειτουργεί αμφίδρομα, αλλά μονόδρομα, από κάτω προς τα πάνω!
Ο λόγος που το «ξεκλείδωμα» μνημών απαγορεύεται και ειδικά των παρελθουσών ζωών μας, είναι εύκολο να το εννοήσει κανείς, αν γνωρίζει τον «μηχανισμό» των μετενσαρκώσεων. Η επαναληψημότητα των ενσαρκώσεων, των βιωματικών κύκλων δηλαδή, αποσκοπεί στην έκθεσή μας σε νέες συνθήκες περιβάλλοντος, που προδιαγεγραμμένα, θα μας επιτρέψουν να αποκτήσουμε συγκεκριμένες εμπειρίες που χρειαζόμαστε για την εξελικτική μας πορεία. Οι συνθήκες αυτές είναι πολύ καλά επιλεγμένες, ώστε να βιώσουμε συγκεκριμένες καταστάσεις. Πολλές από αυτές είναι διορθωτικές. Τι διορθώνουν δηλαδή; Διορθώνουν λάθη, σφάλματα και κακές επιλογές, που ενεργήσαμε σε προηγούμενες ζωές! Τα βάρη των πράξεων αυτών, πρέπει να «εξιλεωθούν», δηλαδή να διορθωθούν από νέες εμπειρίες και ευκαιρίες είτε αναβιώνοντας αυτές τις καταστάσεις που πριν είχαμε λαθέψει, είτε ζώντας από την μεριά του αποτελέσματος (θύματος) της πράξης μας, δηλαδή ανάστροφη εμπειρία. Είναι αυτό που οι ανατολίτες ονομάζουν «Κάρμα» και «Καρμικό φορτίο». Αν εμείς με κάποιον τρόπο μάθουμε το παρελθόν μας, ακυρώνεται η ευκαιρία ανάταξης και διόρθωσης του «λάθους» μας. Δεν πρέπει δηλαδή, να τελεί εν γνώση μας η καρμική μας «πληρωμή», διότι καταστρέφεται η ελεύθερη και επίπονη επιλογή μας στην νέα ευκαιρία, αφού θα ξέρουμε ότι είμαστε αναγκασμένοι να το πράξουμε έτσι. Το Θείο Θέλημα θέλει την ελεύθερη επιλογή μας και όχι την αναγκαστική! Κατανοήθηκε λοιπόν ο λόγος που υπάρχει εγκατεστημένη λήθη των προηγούμενων ζωών μας; Ας μην παραβιάζουμε την Θεια νομοτέλεια, διότι επέρχεται και το οδυνηρό τίμημα-τιμωρία!
ΛΥΚΙΟΣ
Ευχαριστω Λυκιε για την ανάπτυξη αυτής της θέσεως περί παρελθουσών μνημων. Ήταν πολύ χρήσιμη και κατανοητή, ωστόσο διατηρώ τις επιφυλάξεις μου. Για παράδειγμα έως πότε θα συμβαίνει αυτό; Δεν πρέπει κάποτε να ξεφύγει ο άνθρωπος αυτού του κύκλου; Κάποτε ο άνθρωπος ίσως πλήρης σημαντικών εμπειριών θα πρέπει να αναζητήσει την συνειδητοποίηση του και να πάψει να είναι μονίμως τραγικό πρόσωπο, εστω τουλάχιστον να μάθει γιατι έχει τέτοια μοίρα. Θα ήταν όμορφο να είχαμε στην εποχή μας ένα μαντείο των Δελφών όπου θα μας αποκαλυπταν οι 'θεοί' τα οποία κριματα μας και τρόπους εξιλεωσης. Μια πνευματική αρχή όμως είναι και η εξής. Όταν εισαι έτοιμος, ζητησε και θα σου φανερωθεί, είτε ο τρόπος είτε ο δρόμος αυτού που χρειάζεσαι. Εγώ χαίρομαι γιατι παρατηρώ πως όσο ζητώ, όντως μου παρουσιαζονται πράγματα δυσεύρετα, όχι για το συγκεκριμένο που συζητάμε. Αυτό είναι ακόμα στο πεδίο της φιλοσοφικής εξερεύνησης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ τελευταία ατάκα σου περί θείας νομοτελειας και ύβρεως που θα προκαλέσει την νεμεσι λιγο αυθαίρετο συμπερασμα, δεν βρίσκεις; Ότι γίνεται υποβοηθούμενο απο την άνω αρχή, νομοτελειακα και εξ ορισμού οφείλει να μην αντιβαίνει τους θείους νόμους παρά να τους ακολουθεί. Αυτό βέβαια ισχύει εξατομικευμενα αλλά είναι σαφές πως "οι θεοί" βοηθούν τους θνητούς όταν το έργο τους είναι θεαρεστο και ως εκ τουτου όταν αυτό συμβαίνει προφανως οι θνητοί πράττουν ορθά. Επομένως όταν έχουμε ενδοιασμούς για κάποια επιλογή θα πρέπει να παρατηρούμε τους οιωνούς, τα σημάδια που είναι πάντα εκεί, αλλά εμείς δεν τα βλεπουμε.
Όσο για το χρημα, ας μην επαναλαμβάνουμε κάτι στο οποίο συμφωνούμε. Κανείς δεν μίλησε για άκρατο υλισμό. Όμως, το χρήμα απο την επιβίωση ενός ανθρώπου μέχρι να αγοράσει ένα βιβλιο, είναι αναγκαίο. Πώς αλλιως θα εξελιχθεί ο ανθρωπος; Δουλεύοντας ως δούλος και μη αποκτώντας τίποτα; όχι βέβαια. Εργασου κτητα, λεει το παραγγελμα.
Ο άλλος τρόπος που παραδειγματικά ανέφερα, αυτός της επικοινωνίας με το δαιμόνιο ή την ψυχή μέσα μας; Κάποιες σκέψεις εδώ; Αυτην την επιλογή την βρίσκω πολύ ελπιδοφόρα. Προς το παρόν διαβάζω το κόκκινο βιβλίο του Γιουνγκ ως προς την τεχνική που ανέπτυξε για αυτό και την καταγραφή της πολύχρονης εμπειρίας που απεκόμισε. Ένα απόφθεγμα θα αναφερω μόνο. Enjoy
"the years of which I have spoken to you, when I pursued the inner images, were the most important time of my life. Everything else is to be derived from this. It began at that time, and the later details hardly matter anymore. My entire life consisted in elaborating what had burst forth from the unconscious and flooded me like an enigmatic stream and threatened to break me. That was the stuff and material for more than only one life. Everything later was merely the outer classification , the scientific elaboration and the integration into life. But the numinous beginning ,which contained everything, was then"
Φίλε Στοχαστή,
ΑπάντησηΔιαγραφήκαταρχάς να με συγχωρείς αν δεν απαντώ με συνέπεια, σε κάθε σημείο που θέτει ο καθένας. Αν επεκτείνομαι ταυτόχρονα σε πολλά θέματα, θα πρέπει να γράφω σελίδες επί σελίδων σε κάθε μου σχόλιο! Εν καιρώ θα απαντώ σε όλα. Σκεφτείτε ότι απαντώ ταυτόχρονα σε πολλούς και για διάφορα θέματα!
1)«Ως πότε θα συμβαίνει αυτό;» Μέχρι ο καθένας μας να κατορθώσει να αποκτήσει μέσω του «γνώθι σ’ αυτόν» την αυτεπίγνωση της ανθρώπινης φύσης του και να τελειοποιηθεί φθάνοντας στην «Θέωση», την συνένωση δηλαδή του υλικού, ψυχικού και πνευματικού του σώματος, σε ένα και την ταύτισή του με τον Συμπαντικό Λόγο. Τότε τελειώνει και ο κύκλος των μετενσαρκώσεων. Κατά κάποιες θεωρίες, οι ζωές είναι επτά. Για μένα, ο αριθμός είναι ακαθόριστος.
2) Ο άνθρωπος ΕΙΝΑΙ το «τραγικό πρόσωπο» μετά την «πτώση» του… Η «μοίρα» του είναι μέρος του Θείου Σχεδίου. Αν ήταν κάποιοι «θεοί» ή μάντεις, να μας λένε τα λάθη μας και να μας ευθυγραμμίζουν στο Θείο Θέλημα, τότε εμείς τι θα μαθαίναμε από την ζωή; Η ελευθερία της βουλήσεως και των επιλογών μας θα ήταν μάταια και όλα θα τα έκαναν οι «άλλοι» για μας! ‘Όμως να θυμάσαι ένα: ΣΥΝ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΧΕΙΡΑ ΚΙΝΕΙ…
3) Η τελευταία «ατάκα» μου, μόνο αυθαίρετη δεν ήταν… Είναι νομοτελειακό ότι όποιος παραβιάζει τους νόμους υπόκειται σε συνέπειες. Αν για παράδειγμα εσύ αποφασίσεις να αψηφήσεις τον νόμο της βαρύτητας και πηδήξεις από τον 12ο όροφο, το μόνο σίγουρο είναι, ότι θα πέσεις και θα τσακιστείς, είτε συμφωνούσες είτε όχι με την βαρύτητα! Δράση-αντίδραση, αίτιο-αποτέλεσμα… Ουδεμία πράξη ή σκέψη χωρίς αντίκτυπο σε κάτι! Ας το θυμάσαι…
4) Λες: «Ότι γίνεται υποβοηθούμενο από την άνω αρχή» και υποθέτω ότι αναφέρεσαι στην αναδρομή προηγούμενων ενσαρκώσεων. Ποια είναι η «άνω αρχή» που σε υποβοηθά; Ξέρεις πόσα πράγματα στα μάτια σου, μπορούν να φαίνονται ως «άνω αρχές»; Και πίστεψέ με, δεν είναι όλα «αγνά και καλά» όπως στα παρουσιάζουν κάποιοι… Κάθε δύναμη που υπάρχει πάνω από την δική μας, δεν σημαίνει ότι την ακολουθούμε έτσι, στα τυφλά! Πρόσεχε τις παγίδες. Νομίζω κατάλαβες που το πάω.
5) (θα σε παρακαλούσα να μεταφέρεις μεταφρασμένα στα Ελληνικά, τα αποσπάσματα των κειμένων που επιθυμείς, ώστε όλοι οι επισκέπτες να μπορούν να κατανοήσουν.)
Η προσπάθεια επαφής με την ψυχή μας που αναφέρεις, όχι μόνο είναι βασικό ζητούμενο στην εξέλιξή μας, αλλά έχει θιχθεί πολλές φορές στον χώρο αυτό (μπλόγκ). Ξεκινάμε από την σημασία που πρέπει να δίδουμε στην διαίσθησή μας παραχωρώντας της λίγο χώρο δίπλα στην λογική μας, στην σημασία των ονείρων και οραμάτων, αλλά και στην εσωτερική μας καθοδήγηση που ενυπάρχει προς το Θείο Σχέδιο.
ΛΥΚΙΟΣ.
Λυκιε, αλιμονο, όλοι έχουμε τις δουλειές μας, όταν ευκαιρεσουμε γράφουμε, αυτό ειναι προφανές, δεν χρειάζεται να ζητάς την κατανόηση μας, ειναι αυτονόητο πως την έχεις, η ευγένεια βέβαια ειναι ευχάριστο πράγμα να την βλεπεις.
ΑπάντησηΔιαγραφή1) Αν όντως αυτός ειναι ο στόχος, πως θα επιτευχθεί αυτός; νομοτελειακα μετά από πολλές ζωές; Αν συμβαίνει αυτό, ποιό το νόημα της προσπαθειας να βελτιωνόμαστε, να είμαστε εναρετοι και χρήσιμοι άνθρωποι; θα μπορούσε να πει κάποιος, θα ζω στην ακολασία, δεν θα λογαριαζω τίποτα και κανέναν μπροστά στην ευτυχία μου (όπως λαθεμενα την νομίζω), αφού εχω άπειρες ζωές μέχρι να συμπληρώσω εμπειρίες, θα καλοπερασω στη ζωή και δεν με νοιάζει τίποτα, κάποτε θα επιτευχθεί από μόνη της η θεωση. Μάλλον όχι, μάλλον λάθος λογική. Θα πρέπει να υπάρχει μονοπάτι προσπαθειας για την επίτευξη του στόχου και θαρρώ πως ένας άνθρωπος οφείλει να γνωρίζει το παρελθόν του αν θέλει μα διαμορφώσει καλως το μέλλον του.
2)Δεν ακυρώνεται η ελευθερία βούλησης του ανθρώπου όταν επιλέγει να μην ειναι μοιρολατρης και να επιθυμεί να διαμορφώσει ο ίδιος τη μοίρα του όσο καλύτερα γίνεται. Ίσα ίσα, θέλει θαρραλέα επιλογή να επιλέξει κάποιος να ζήσει μια ζωή σύμφωνα με τις επιθυμίες των 'θεών' γιατί ειναι δύσκολος ο δρόμος της αρετής. Ο άνθρωπος πρέπει να κοπιασει και να εξελιχθεί για να ακούσει τις επιταγές της ίδιας του της φύσης, δεν γίνεται άβουλο υποχείριο ανώτερης δύναμης, αλλά η θεία δύναμη δύναται να συνεργαστεί μαζί του με σκοπό την τελείωση του αν ο ίδιος το επιλέξει και προσπαθεί διαρκώς γι αυτό. Αυτός ειναι ο δρόμος του ήρωα, Συν Αθήνα και χείρα κίνει. Αν τα κίνητρα και η προσπάθεια ειναι αγνα, τότε η θεία δύναμη θα βοηθήσει με τον τρόπο της.
3) Δεν καταλαβα που αναφέρεσαι
4) Η άνω αρχή, ειναι η αρχή που ανέφερα πιο πάνω, ήτοι Όταν εισαι έτοιμος, ζητησε και θα σου φανερωθεί, είτε ο τρόπος είτε ο δρόμος αυτού που χρειάζεσαι. Οπότε ακυρο το 4
5) Να δίνουμε σημασία στην διαίσθηση μας, στα όνειρα και οράματα (?) και στην εσωτερική μας καθοδηγηση προς το θείο σχέδιο για να έρθουμε σε επαφή με την ψυχή. Συγνώμη αλλά δεν βλεπω κάτι πρακτικό. Ίσως στο τελευταίο που αναφέρεται στην εσωτερική μας καθοδηγηση. Πως όμως, με ποιό τρόπο; Τι εστί εσωτερική καθοδηγηση; Χρήσιμες γενικές συμβουλές, αλλά αν δεν συνοδεύονται με τρόπους επιτεύξεως παραμένουν ανεφαρμοστες και χωρίς πρακτικό όφελος
Φίλε Στοχαστή,
ΑπάντησηΔιαγραφή1) Η εξέλιξη του καθενός είναι ιδιαίτερη περίπτωση. Άλλοι χρειάζονται λίγες ενσαρκώσεις και άλλοι πολλές. Άλλοι μαθαίνουν γρήγορα από τις εμπειρίες τους και προχωράνε και άλλοι κάνουν διαρκώς πισωγυρίσματα, καθυστερώντας την εξέλιξή τους. Δεν είναι καθόλου δεδομένο ότι θα εξελιχθούν όλοι. Αυτό είναι το ζητούμενο. Άρα, αυτός που ζει ασύδοτα και υλιστικά, πάντα θα μένει πίσω. Και όχι μόνο! Στην επόμενη ζωή του θα πληρώνει τα λάθη της προηγούμενης. Ίσως με πόνο, με κόπο, με κόστος. Δεν συμβιβάζεται το να καλοπερνάς και να μαζεύεις εμπειρίες που λές! Οι εμπειρίες είναι κυρίως επώδυνες φίλε μου. Η εξέλιξη είναι μια πολύ δύσκολη υπόθεση, διότι πρέπει να απαρνηθείς τη ζωώδη φύση και την λογική σου (το Εγώ σου). Δεν είναι διασκέδαση και καλοπέραση, είναι ακριβώς το αντίθετο: πόνος και θυσία. Νομίζω ότι η ευφυΐα σου, σου επιτρέπει να καταλάβεις την διαφορά! Αν όμως θέλεις να εμμένεις στην δική σου πεποίθηση με κυρίαρχο το Εγώ και των εύκολων λύσεων, τότε φίλε ανήκεις αλλού!
2) Ποιος μίλησε για μοιρολατρία. Η μοιρολατρία δεν είναι το αντίθετο της μοίρας! Φαίνεται πως δεν κατανοείς τα λεγόμενά μου. Σωστα αναφέρεις ότι εμείς καθορίζουμε την μοίρα μας. Με τις δικές μας ενέργειες! Οι "θεοί" υπάρχουν ως εγγυητές του Θείου Νόμου.
3) Αναφέρομαι στην αναφορά σου σε μια «ατάκα» μου που δεν εννόησες. Αναρωτήσου γιατί την έγραψες φίλε μου.
4) «Όταν είσαι έτοιμος, ζήτησε και θα σου φανερωθεί» Από τα λεγόμενά σου, δεν φαίνονται οι προϋποθέσεις του «έτοιμου»… όσο για το «ζήτησε και θα σου φανερωθεί», μου θυμίζει περισσότερο επίκληση δαιμόνων! Αυτά που αναφέρεις έχουν πράγματι ισχύ, αλλά υπό πολλές προϋποθέσεις, αλλιώς πέφτεις σε άλλες καταστάσεις, πολύ μακριά από τις «ενάρετες» που ευαγγελίζεσαι…
5) Στοχαστή, οι «πρακτικές» που αναζητείς, θα τις βρεις σε διάφορες «σχολές», οργανώσεις, τάγματα και εταιρίες…. Νομίζω με εννόησες! Εγώ είμαι μακριά από δογματισμούς και "Ατλάντιες" πρακτικές.
Ελπίζω να εννοήθηκα και ουχί παρανοήθηκα!
ΛΥΚΙΟΣ.
Σχολές, οργανώσεις, τάγματα.. Πόσο άσχημα ακούγονται αυτές οι λέξεις! Τα μόνα κρυφά μυστήρια που αποδέχεται ο ψυχισμός μου είναι τα μικρα και μεγάλα Ελευσινια. Αλλά δυστυχως φαντάζουν χαμένα στη λήθη. Πιθανόν αυτές οι κρυφές οργανώσεις να εχουν οικειοποιηθεί πλήθος στοιχείων και πληροφοριών από εκεί. Αλλά με μια μεγάλη διαφορά, συνηθως σε αντίθεση με τα ελληνικα μυστήρια που σκοπό είχαν την ανέλιξη του ανθρώπου και μόνο, καθεμία οργάνωση και τάγμα αντιλαμβάνομαι θα προωθεί την δικιά της σκοτεινή ατζέντα. Προσωπικα αρνούμαι να γίνω υποχείριο οποιουδήποτε για αντάλλαγμα λίγες αποκρυφες γνωσεις. Γι αυτό και βρίσκομαι στο μονοπάτι ανακαλυψεως δια φιλοσοφικής αναζήτησης της αλήθειας.
ΔιαγραφήΔεν γνωριζω τι λένε αυτοί οι δογματισμοι και οι όποιες "ατλαντιες" ή όπως αλλιως λέγονται πρακτικές. Αν έχουν κάτι σημαντικό να προτείνουν ας το εξηγήσουν με βιβλίο και επιχειρήματα καθαρά και στο φως και όχι σε στοές και ας δεχθούν και την κριτική τους όπως όλοι μας. Δεν γνωριζω τίποτα για δαίμονες, το μόνο που θα με ενδιέφερε είναι το δαιμόνιο που κρύβουμε όλοι μέσα μας, οπως χαρακτηριστικά το έχει αναφέρει ο Σωκράτης. Εάν υπάρχει, όπως και αν λέγεται, είτε έτσι, είτε προσωπικός πνευματικός οδηγός είτε φύλακας αγγελος, θα κριθεί ακόμα και αν επιτευχθεί επικοινωνία μαζί του και μάλιστα αυστηρότερα από οτιδήποτε άλλο. Το κριτήριο της αρετής αποτελεί φωτεινό φαρο και τίποτα δεν βρίσκω να το ξεπερνά.
Στην αναζήτηση αυτή τα δελφικα παραγγελματα έχουν ρόλο απαράβατου συντάγματος, ενώ τα χρύσα έπη αποτελούν μια από τις ελάχιστες πρακτικες που εχω βρει. Όμως φιλε Λυκιε σου εχω μια ερώτηση. Τα δικα μου συμπερασματα προκύπτουν μόνο από την φιλοσοφία και την λογική επεξεργασία,οι δικές σου γνώσεις από που αντλούνται και δείχνεις τόσο βέβαιος για την αλήθεια όσων αναφέρεις;
Ξανακοιτωντας το πρώτο σου σχόλιο, να σημειώσω το εξής. Κατανοώ και δέχομαι πως ο ακολαστος τρόπος ζωής θα πρέπει να προκαλεί πόνο είτε στην ίδια είτε στην επόμενη ζωή, πόνο που οι ίδιες πράξεις του μη εναρετου ανθρώπου έχουν επιφέρει στον ίδιο. Φεν βλεπω πως επεμβαίνει στο θείο σχέδιο το να του πούμε αυτό ακριβώς, ώστε αν το επιθυμεί να ξεφύγει από ένα τέτοιο φαύλο κύκλο, ελεύθερα να επιλέξει να το κάνει. Ίσως μια προηγούμενη εμπειρία να τον πείσει να πράξει αυτό ακριβώς. Γιατί να είναι κακό, κάτι που δύναται να απελευθερώσει έναν άνθρωπο από διαρκείς επώδυνες καταστάσεις; Άλλωστε αν υποθέσουμε πως οι ζωές είναι 7 ή έστω πεπερασμενος αριθμός και όχι αμέτρητες, επιβάλλεται ένας άνθρωπος να τα αντιληφθεί αυτα άμεσα διότι αλλιως τί; Χάθηκε, έμεινε στη μέση, συγνώμη χάσατε; Πως μπορούμε να είμαστε σίγουροι στο τί ισχύει σε αυτές τις καταστάσεις; Δεν μπορούμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ λογική είναι το μόνο εργαλείο που έχουμε ως άνθρωποι, δεν ταυτίζεται με το εγώ. Παρατηρώ τον κίνδυνο ο άνθρωπος να καταλήξει έρμαιο του πρώτου τυχόντα,ανθρώπου ή μη, αν αποφασίσει να εγκαταλείψει την λογική.
Φίλε Στοχαστή (μην ξεχνάς να υπογράφεις στο τέλος),
ΑπάντησηΔιαγραφήξεκινώντας από το τέλος, θα ήθελα να σε παραπέμψω στο άρθρο «ΝΑ ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΛΟΓΙΚΗ ΜΑΣ ΠΑΝΤΑ;» http://katahthoniosdemon.blogspot.gr/2012/03/blog-post_16.html
και θα διαπιστώσεις ότι η λογική δεν είναι το μόνο μας «εργαλείο», πως αυτή μας παραπλανά και πως δεν πρέπει πάντα να την εμπιστευόμαστε. Η λογική μας παγιδεύει στο «Εγώ», φίλε μου!
Στην υπόθεσή σου για τις επτά ζωές, όπως σου είπα, δεν δέχομαι το όριο αυτό και συμφωνώ μαζί σου. Η διαδικασία που συζητάμε, είναι μονόδρομος και δεν υπάρχει εναλλακτική λύση ή κάποιο κολπάκι που να μας κάνει την εξέλιξη, εύκολη υπόθεση. Τα ζητήματα αυτά δεν πρέπει να τα βλέπουμε με την κοντόφθαλμη καθημερινή λογική της φυγοπονίας και του «μέσου»! Τα δελφικά παραγγέλματα, πως σου φαίνονται; Είναι τόσο εύκολο να τηρηθούν;
Αν έχεις βγάλει ήδη συμπεράσματα από την λογική σου για την φιλοσοφία, τότε φίλε μου ήδη έφθασες στο τέλος της εξέλιξής σου! Αν όμως ακόμη ερευνάς, κράτα μικρό καλάθι για τα συμπεράσματα που ήδη εξήγαγες και ας είσαι «ανοιχτός» για ενδεχόμενα λάθη που μπορεί να συμπέρανες! Αυτά που θέτεις ως προβληματισμούς, είναι από τις βασικές έννοιες που ασχολείται η φιλοσοφία και ήδη γνωστά και αποδεκτά από όσους εντρυφούν σε αυτή. Φυσικά πάντοτε υπάρχουν διαφοροποιήσεις και διαστάσεις από τα κοινώς αποδεκτά. Εγώ λοιπόν, αφού με ρωτάς, βρίσκομαι στο πεδίο της έρευνας της Αληθείας πάρα πολλά χρόνια (από μικρό παιδί) και ακόμη δεν γνωρίζω τίποτε. Προσπαθώ όμως να συνδέσω διάφορα κομμάτια του πάζλ (της Αλήθειας) προκειμένου σιγά σιγά να έχω μια εικόνα ΜΕΡΟΥΣ της Αληθείας! Περισσότερα για μένα, δεν θα μου επέτρεπε η συνείδηση και το ήθος μου να σου αποκαλύψω. Εξάλλου δεν θα είχε αξία, αφού δεν είσαι ότι δηλώνεις… Μπορεί όμως να αντιλαμβάνεται κανείς από τις απόψεις και τις ιδέες, ποιος νους κρύβεται από πίσω (ισχύει για τον καθένα).
ΛΥΚΙΟΣ.
Πολύ όμορφη η κουβέντα μας Λυκιε, πραγματικά την χαίρομαι. Πολύ σημαντικό και το άρθρο σου στο οποίο με παρέπεμψες, θα ήθελα να συμμετασχω και εκεί γιατί το θέμα που αναλύεται είναι συναφές του τωρινού και κομβικης σημασίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ λογική είναι αληθες πως είναι ενα εργαλείο. Το βασικό εργαλείο με το οποίο λειτουργεί ο νους και παράγει την σκέψη και συμβολίζεται με τον Δια στην μυθολογία μας. Πράγματι υπάρχει και δεύτερο κέντρο στον άνθρωπο και είναι η διαίσθηση που συμβολίζεται από την Ηρα έχουσα ως κέντρο την καρδιά. Όμως ας μην υποτιμούμε την λογική, βάσει αυτής τα σκεφτόμαστε όλα αυτα. Θέλει λογική σκέψη η πράξη να σταματήσουμε προσωρινά την λειτουργία της λογικής ώστε να ακουσουμε την διαίσθηση.
Στην μυθολογία μας, το μυαλό και η καρδιά, ο νους και η διαίσθηση, ήτοι Δίας και Ηρα είναι αδέρφια, λειτουργούν χωριστά μεταξύ τους, ισότιμοι όμως μπροστά στην ..ψυχή ίσως; Στη συνέχεια όμως ο Δίας αφού αποκτήσει πολλά τέκνα με πολλές συζύγους, στο τέλος δηλαδή, παντρεύεται την Ηρα και πλέον ενώνονται με την μέθοδο του ιερού γάμου και λειτουργούν από κοινού πλέον. Δεν είναι ολοφάνερο πως υπάρχει μια πρακτική; Όπως είπες έχεις βρει μόνο ένα μικρό μέρος της αλήθειας, άρα δεν μπορεί να γνωριζεις πως ο δρόμος που προτεινεις είναι μονόδρομος και δεν υπάρχει πιο σύντομος. Τι θα πει δεν γίνεται; Εγώ θεωρώ πως ίσως είναι εφικτό ένας άνθρωπος να φτάσει στη θεωση με την πρώτη και μοναδική του ζωή. Γιατί όχι; Ποιός λεει το αντίθετο; Ο δρόμος αυτός, αν υπάρχει θάναι ο πιο δυσκολος και δύσβατος, αρα αντιδιαμετρικα αντίθετος με την φυγοπονια και το 'μέσο'. Τα δελφικα παραγγελματα δεν είναι ούτε εύκολα, ούτε πολύ δυσκολα γιατί δεν είναι ποσοτικοποιημενα.Απαιτούν όμως διαρκή προσπάθεια και βελτίωση.
Εξ ορισμού η φιλοσοφία είναι η ενασχόληση πάνω σε θεμελιώδη προβλήματα του ανθρώπου μέσω συστηματικης, κριτικής προσέγγισης βάσει της λογικής. Επομένως, δεν νοείται φιλοσοφία χωρίς την λογική. Δεν μπορεί πχ ο Αριστοτέλης να δείχνει με λογικα επιχειρήματα το λάθος μιας θεωρίας ενός αλλού φιλόσοφου και να απαντάει ο εμπνευστής της "εγώ πιστεύω πως εχω δίκιο σε αυτο που πρότεινα, γιατί έτσι". Ένας φιλόσοφος αεναως και μέχρι να γινει Θεός, αν μπορεί να γίνει ποτέ, θα έρευνα με την λογική του και ποτέ δεν μπορεί να είναι απόλυτος, γνωρίζει πως κάποια στιγμή ένας άλλος φιλόσοφος θα τον δείξει λάθος. Σε αντίστοιχη θέση με αυτην που περιεγραψες θεωρώ και τον εαυτό μου, αυτην του συνερευνητη της αληθειας. Εάν κάποια στιγμή το επιθυμησεις, θα μου ήταν ενδιαφέρον να διαβάσω περισσότερα για την πορεία σου αυτή. Ίσως σε κάποιους ακουστούν κάπως, ένας συνερευνητης όμως χαίρεται να ακούει για τα ταξίδια και τις εμπειρίες ενός συνάδελφου. Σε ένα βαθμό τις θεωρεί κοινές, αφού ο σκοπός είναι κοινός
Στοχαστής
Να σημειώσω και το εξής ενδιαφέρον. Ο Δίας (νους)συλλαμβάνει την Αθηνά πριν ξεκινήσει τις σχέσεις του με 9 συζυγους, Μητις, Θέμις,Ευρυνομη,Δήμητρα,Μνημοσυνη,Λητώ,Μαία,Σεμελη,Ηρα αλλά η γέννηση της Αθηνάς (απόκτηση της σοφίας) συμβαίνει αφού ολοκληρωθεί ο κύκλος και ενωθεί με την Ηρα (διαίσθηση) με ιερό γάμο. Πιστεύω έχει την σημασία του
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρωσταω και μια μετάφραση του αποσπάσματος από το κόκκινο βιβλίο του Γιουνγκ. Την παραθέτω προς περαιτέρω προβληματισμό. Να σημειώσω πως ο Γιουνγκ είχε αναπτύξει τεχνική για τις προσπάθειες του.
"Τα χρονια, από τα οποία μιλησα μαζί σου, όταν κυνηγούσα τις εσωτερικές εικόνες, αποτελούσαν τον πιο σημαντικό καιρό της ζωής μου. Όλα τα αλλα προκύπτουν από αυτό. Ξεκίνησε τότε και οι επακόλουθες λεπτομερείς ελάχιστα μετρούν πλέον. Ολακερη η ζωή μου, χρησιμοποιήθηκε για να διευκρινήσει ο,τι βγήκε στην επιφάνεια ξεσπώντας από το υποσυνείδητο και με πλημμύρισε σαν μια αινιγματική ροή και απείλησε να με σπάσει. Αυτό ήταν το υλικό για παραπάνω από μια ζωή. Όλα τα υπόλοιπα μέρα ήταν απλώς η εξωτερική διευκρίνηση, το επιστημονικό περίβλημα και η ενσωμάτωση στη ζωή. Μα το υπερφυσικό ξεκίνημα που αποτελούσε το παν, ήταν τότε"
Στοχαστής
Φίλε Στοχαστή, πράγματι είναι πάντα ωραία μια συζήτηση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραία επίσης, αυτά που μας λες για τον Δία και την Ρέα (Ήρα). Δεν έχω αντίλογο σε αυτό.
Πιο κάτω όμως λες: «Όπως είπες έχεις βρει μόνο ένα μικρό μέρος της αλήθειας, άρα δεν μπορεί να γνωρίζεις πως ο δρόμος που προτείνεις είναι μονόδρομος και δεν υπάρχει πιο σύντομος.»
Η πρόταση αυτή όπως την συνέταξες, δεν αποτελεί αυτονόητη συνεπαγωγή. Το ότι γνωρίζω ελάχιστα, δεν ισοδυναμεί με το «δεν γνωρίζω απολύτως τίποτε και ξεκινώ από το μηδέν». Το «ελάχιστα» έχει να κάνει συγκριτικά με τον πλήρη όγκο των γνώσεων της Αληθείας. Όμως αυτό το «ελάχιστα» μπορεί να είναι και «πάρα πολλά» σε σχέση με κάποιον που είναι εντελώς αδαής με τα θέματα αυτά!
Θέλω να πω ότι μετά από τουλάχιστον 35 χρόνια αναζήτησης, επαφών και βιωμάτων με καταστάσεις, πρόσωπα και δυναμικές, κάτι απεκόμισα για να μπορώ να το μοιράζομαι μαζί σας. Βεβαίως, δεν απαιτώ από κανέναν να αποδεχθεί τα όσα λέω, όπως επίσης αφουγκράζομαι και τυχών προβληματισμούς και αντιθέσεις. Όμως αν θέλει κάποιος να απορρίψει εξ ολοκλήρου τις απόψεις μου, είναι σεβαστό και θεμιτό. Εξάλλου δεν εισβάλλω στο σπίτι και το μυαλό κανενός. Όποιος βρίσκει ενδιαφέρον εδώ, μένει. Όποιος όχι, προσπερνά και φεύγει. Και ο διάλογος επίσης είναι το κύριο χαρακτηριστικό του χώρου αυτού.
Αν λοιπόν σου αρέσει καλύτερα να πιστεύεις ότι ο άνθρωπος μπορεί να φτάσει στην θέωση με μια και μόνη ζωή, τότε εγώ δεν έχω κανένα πρόβλημα! Το «γιατί όχι;» είναι η ένδειξη ότι κάποιος ξεκινά από το μηδέν. Λευκός πίναξ. Όσο προχωρά κανείς αρχίζει να, ξεκαθαρίζει (κατακτά γνώση) μέσα του κάποιες αρχές και νόμους που υπάρχουν στην δημιουργία. Δεν έχω σκοπό να επιμείνω άλλο, διότι ίσως και να κάνω κακό. Σε ευχαριστώ για τον ωραίο διάλογο.
ΛΥΚΙΟΣ.
Συμπληρωματικά φίλε Στοχαστή, θέλω να σου πω ότι η προέλευση των γνώσεων αυτών δεν είναι δικής μου επινόησης αλλά η μεταφερόμενη γνώση από την αρχαία εποχή μέχρι τις μέρες μας. Είναι η επικρατούσα και διασωσμένη γνώση, που ενυπάρχει στα ιερατεία και τις μυήσεις, από Ανατολή και Δύση. Εκατοντάδες χιλιάδες δαήμονες, όλες αυτές τις χιλιετίες εμπλούτισαν την Γνώση όπως αυτή εν πολλοίς διασώζεται και σήμερα. Αυτό απλά λέγεται και «εσωτερισμός».Ελπίζω να έλαβες μια ικανοποιητική απάντηση στο εύλογο ερώτημά σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛΥΚΙΟΣ.
Κατατοπιστικός και σαφης όπως πάντα. Η όποια εμπειρία εχω, με εχει διδάξει πως τα άτομα με το δικό σου ύφος γνωρίζουν τα περισσότερα, ακόμα και αν τα ίδια ισχυρίζονται λόγω ιδιοσυγκρασίας πως γνωρίζουν ένα μόνο μικρό κομμάτι της αληθειας. Αυτό επαληθεύεται και σε σενα από όσα εχω αποκομίσει από την συζήτηση μας. Ειλικρινά δεν πιστεύω πως γίνεται στην διαρκεια μιας ζωής ένας άνθρωπος να αποκτήσει όλες τις απαιτούμενες εμπειρίες. Γι αυτό άλλωστε πρόσφατο συζητούσαμε για το αν συνισταται να ξεκλειδωσει κάποιος προηγούμενες εμπειρίες με απώτερο σκοπό να επιτύχει την κάθαρση. Απλά ανέφερα πως θα μου άρεσε να υπάρχει η δυνατότητα ακόμα και αν πρακτικά δεν είναι εφικτό να επιτευχθεί. Και ίσως να ειναι έτσι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσωπικα το προτιμώ έτσι. Με λευκό πίνακα. Κάθε γνώση θα κριθεί χωριστά και αντικειμενικά για να μπει στον πίνακα. Θα ήθελα λοιπόν να σου ζητήσω κάτι. Ο εσωτερισμος ειναι μια τεράστια ενότητα. Θα ηθελα να μου προτεινεις 1 ή 2 βιβλία που θεωρείς σημαντικα πάνω σε αυτο. Θα τα μελετήσω με ενδιαφερον και θετική κριτική διάθεση. Αυτο είναι κάτι για το οποίο μπορω να δεσμευτω. Ευχαριστω προκαταβολικά
Στοχαστής
Φίλε μου Στοχαστή,
ΑπάντησηΔιαγραφήγηράσκω αεί διδασκόμενος!
Θα ήθελα να σου πω κάτι για την Γνώση.
Η Γνώση (της απολύτου Αληθείας) είναι μία! Μέρος αυτής υπάρχει παντού. Ολόκληρη συγκεντρωμένη, δεν θα την βρεί κανείς πουθενά.
Το θέμα είναι, πως πρέπει κανείς να χρησιμοποιεί την Γνώση. Υπάρχει η καλή και η κακή χρήση της. Το τι είναι καλό και τι κακό, σε απόλυτα μεγέθη ορίζονται από το ποιες συχνότητες εξυπηρετούν. Τις χαμηλές (κακό) ή τις υψηλές (καλό). Το Θείο Θέλημα επιθυμεί την συνύπαρξη και των δυο πλευρών, ώστε από την επίγνωση και την σύγκρισή τους να προκύψει η επιλογή. Η επιλογή (ελεύθερη και όχι επιβεβλημένη βούληση) εξυπηρετεί την αυτογνωσία. Η αυτογνωσία αφορά την κατανόηση της ανθρώπινης φύσης μας ως ολότητα και όχι την κατακερματισμένη αντίληψη που έχουμε για το τι είμαστε (πιστεύουμε μόνο στην υλική μας υπόσταση). Η φύση μας, αποτελείται από τρία κύρια σώματα. Το πνεύμα, την ψυχή και το υλικό μας σώμα. Το πρώτο είναι άφθαρτο και αθάνατο, το τρίτο φθαρτό και θνητό και το δεύτερο τελεί σε ενδιάμεση κατάσταση. Υπάρχουν βέβαια και πολλές άλλες υποδιαιρέσεις της διαστρωμάτωσης αυτής, αλλά τα βασικά είναι αυτά τα τρία. Τα τρία αυτά σώματα, δεν γνωρίζουν ότι συνυπάρχουν και συν-λειτουργούν ως ένα… Δεν έχουν την αυτό-επίγνωση της φύσης τους και δεν επικοινωνούν αρμονικά. Σκοπός είναι η συνένωση στην αρχική (προ «πτώσεως») κατάσταση και η ένωσή μας με την Δημιουργό Αιτία (Θεός) από τον οποίο εκπορεύεται το πνευματικό μας σώμα (και ακολουθεί το υπόλοιπο).
Η αυτογνωσία μπορεί να επιτευχθεί με την αντίληψη του Θείου Σχεδίου το οποίο εξυπηρετεί το Θείο Θέλημα.
Μέσα από το παχύ υλικό πεδίο (ο κόσμος των μορφών και της ύλης) μπορούμε να αποκτήσουμε την αντίληψη της Φύσης από τους νόμους της δυαδικότητας. Δηλαδή των αντιθέσεων, π.χ. φως-σκοτάδι, μαύρο-άσπρο, πάνω-κάτω, καλό-κακό, κτλ. Έτσι τελικά θα μας δοθεί η ευκαιρία να αντιληφθούμε την σχέση μας με τη δημιουργία αλλά και τον ρόλο μας σε αυτήν. Θα μάθουμε τις δυνάμεις μας πάνω στον εαυτό μας, αλλά και την επενέργεια μας στην φύση (μέσα από τους νόμους της)… δηλαδή την δυνατότητα που έχει ο άνθρωπος να ελέγχει τον υλικό κόσμο, αφού ο ίδιος είναι ανώτερος από αυτόν!! (δεν μιλώ για την τεχνολογία και την επιστήμη).
Υπάρχει όμως ένας σημαντικός κίνδυνος σε όλα αυτά.
Αν και όπως είπαμε η Γνώση είναι μία, αυτή μπορεί να εξυπηρετεί το Καλό, αλλά και το Κακό. Το Κακό επιθυμεί να διαβάλει το αρμονικό.
Τελικά, ο κίνδυνος προέρχεται από την συνειδητή επιλογή του Κακού, εάν κάποιος επιθυμήσει να προσεταιρισθεί την δική του διαδρομή προς την Γνώση. Γίνεται λοιπόν υποχείριο, δέσμιος και ελεγχόμενος από τις χαμηλές κραδασμικότητες του Διαβολέα, αυτού δηλαδή που επιδιώκει την παρεμπόδιση της εξέλιξης του ανθρώπου και την ενθέωσή του (την ένωσή του στην πρωταρχική του πηγή).
Προς «άγραν πελατών» λοιπόν, το Κακό, δελεάζει τον άνθρωπο με ευκολίες και άκοπη διάθεση γνώσεων και «πρακτικών» (μέρος της αληθούς Γνώσεως), που όμως αποσκοπεί στην αποδυνάμωση και τροχοπέδηση της πραγματικής του εξέλιξης.
Στην παγίδα λοιπόν αυτή πέφτουν αυτοί που ασχολήθηκαν με κάθε λογής μαγεία, επικλήσεις, τελετές και όσοι γενικά προσπάθησαν να αποκτήσουν δύναμη και εξουσία σε πράγματα που δεν είχαν, με τρόπο πλάγιο και όχι άμεσο και ορθό.
Υπάρχουν λοιπόν παγίδες στην αναζήτηση, που προσφέρονται συγκεκαλυμμένες και δελεαστικές, αλλά κάποιος θα πρέπει να τις αναγνωρίζει εγκαίρως, ώστε να τις αποφεύγει αποτελεσματικά.
ΛΥΚΙΟΣ.
Φίλε στοχαστή,
ΑπάντησηΔιαγραφήαν και στον χώρο του εσωτερισμού δύσκολα αποφεύγει κανείς τον δογματισμό και επειδή μου ζήτησες να προτείνω κάποιο βιβλίο (πράγμα το οποίο αποφεύγω), με κάθε επιφύλαξη θα σου πρότεινα το "Η ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ" του Στυλιανού Αττεσλή (διδασκάλου των ΕΝΔΟΝ), το οποίο μπορείς να βρείς στο βιβλιοπωλείο "Πύρινος Κόσμος" ή στο διαδύκτιο. Είναι βέβαια αμέτρητα τα βιβλία που θα μπορούσα να προτείνω, όμως και αυτό ίσως να είναι μιά καλή αρχή!
Σου παρεθέτω ένα απόσπασμα του Αττεσλή που ίσως να σου κεντρίσει το ενδιαφέρον:
"...Υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο μονοπάτι ή κάποιος συγκεκριμένος τρόπος που πρέπει να ακολουθηθεί; Μήπως έχει ανακαλυφθεί από άλλους Ερευνητές της Αλήθειας πολύ πριν από εσάς; Σαφώς, και μάλιστα αισθάνονται μεγάλη χαρά με το να διατηρούν αυτό το φως αναμμένο. Διατηρούν το μονοπάτι αυτό φωτισμένο μόνο για την δική τους εξέλιξη; Όχι, δε το διατηρούν αναμμένο μόνο για τη δική τους εξέλιξη αλλά για να βοηθήσουν εσάς προς το δικό σας δρόμο.
Αυτοί έχουν ορκιστεί, πως όσο υπάρχει πόνος στον πλανήτη, δε θα προχωρήσουν προς την δική τους απελευθέρωση και θα παραμείνουν οι τελευταίοι που θα φτάσουν σε αυτήν την απελευθέρωση. Αυτοί, είναι οι αδελφοί του ελέους. Κάποιοι από εσάς θα ακολουθήσετε επίσης αυτό το μονοπάτι, λόγω της αγάπης που έχετε προς τον συνάνθρωπό σας.
Αυτό δε θα το κάνετε πιστεύοντας πως θυσιάζετε τον εαυτό σας για τους άλλους, αυτό θα ήταν ηλιθιότητα. Ο Χριστός είπε: «Έλεος ζητώ και ουχί θυσία». Σε περίπτωση που υπάρχει έστω ακόμη και το παραμικρό ίχνος εγωισμού μέσα σας, θα συνεχίσετε να νομίζετε ότι θυσιάζεστε για τους άλλους, αλλά αυτό δεν ισχύει. Να θυμάστε αυτά τα σημαντικά λόγια του Θεανθρώπου: «...όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν, απαρνησάσθω εαυτόν (τον εγωισμό του) και αράτω τον σταυρόν αυτού (σηκώνει τον δικό του και των άλλων) και ακολουθείτω μοι».
Και που θα πάμε ακολουθώντας Τον; Στον θάνατον δια της σταύρωσης; Που νομίζετε ότι βρίσκεστε τώρα; Δεν είστε σταυρωμένοι εντός της ύλης; Αργότερα θα μάθετε περισσότερα σχετικά με αυτό, όταν θα εξελιχθείτε προς τη ζωή μέσω του θανάτου δια της σταύρωσης, μέσω της μετενσάρκωσης στην ύλη στον σταυρό των τεσσάρων στοιχείων. Αυτός είναι ο δρόμος προς τη ζωήν και την λύτρωσην, προς την ανάστασην και την ζωήν, και αυτό δεν μπορεί να συγκριθεί με τη ζωή που ζείτε αυτή τη στιγμή, που είναι η ζωή στο σκότος αντί της ζωής στο φως. Αν δε γνωρίζουμε τι είναι φως, πως θα γνωρίζουμε την αξία του φωτός που θα ανατείλει; Το φως που θα ανατείλει είναι μέσα μας. Αν δε σταυρώσετε τον τοποχρονικό σας σατανικό εγωισμό, μην περιμένετε να αναστηθεί η Ψυχή-Εαυτός σας..."
ΛΥΚΙΟΣ.
Χαιρετώ σας !
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπιτρέψατέ μου Λύκιε και Στοχαστή , να σημειώσω τηνν αντίδρασίν μου.
α) Αφήσατε προηγουμένας ζωάς , εάν υφίστανται , κυττάξετε εδώ και τώρα ποιοί είσθε! Η αναφορά εις τον όρον Ιερός γάμος , καθώς και εις τον του Φρόϋδ μαθητήν Κ.Γιούνγκ , μου εθύμισε την προσφοράν της Σοφίας Άντζακα , η οποία μετέφρασε πάμπολλα έργα του ιδρυτού της ψυχολογίας του βάθους . Και ακριβώς εκεί , ο Γιούνγκ , μας γνωστοποίησε την έννοιαν του συλλογικού ασυνειδήτου , μίας τεραστίας δεξαμενής πληροφοριών που δύνανται να αλιεύονται από κάθε προσωπικότητα. Προσοχή λοιπόν , ποιός σας εγγυάται ότι αυτό το οποίον βλέπετε ως προηγούμενη ζωή , είναι δικό σας βίωμα ; ,
β) Μήπως ο άνθρωπος , δεν εξελίσσεται όπως τονίζουν οι ανατολικές θρησκίες , παρά , παίζει επάνω εις την Γήν ; Τί λέγει η παραβολή του ασώτου; Έφυγε μακρυά από την πατρικήν οικίαν , υπέστη ό,τι υπέστη και επέστρεψε εις τον πατρικόν οίκον. Υπήρξε κάποια εξέλιξις όσον αφορά το ποιός ήτο ; ΟΧΙ . Και μακράν του πατρός , πάλι ήτο ο υιός . Κατ'αναλογίαν ο Πλάτων δια τηε μεθέξεως σας καλεί να ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ !Μέχρι να το πράξετε παιχνίδι παίζετε , με κανόνες όμως που ίσως κάποτε σας στεναχωρήσουν ,
γ)Προσοχή σε ασκήσεις .Αυτές πραγματοποιούνται υπό την επίβλεψιν διδασκάλου.Στον γλάρο Ιωνάθαν , όταν ο τελευταίος αποφασίζει να αφήσει το κοπάδι , δέχεται την επίθεσιν μαύρου πτηνού , και την εναντίωσιν : Τι ζητάς εσύ εδώ , φύγε , δεν είναι εδώ τα μέρη σου. Περισσότερη όμως προσοχή απαιτείται στην αναζήτησιν των ομάδων ή του καταλλήλου διδασκάλου . Γνώμιν δίδω: όταν δείτε , έστω και εμμέσως να ζητούνται χρήματα , αποχαιρετήστε! ,
δ) Πράγματι δια της καρδίας θα υψωθήτε ,
ε) Ο αποσυμβολισμός που παρέχει με τα βιβλία της η Αλτάνη , έχει ένα επίπεδο , διάβασέ τα αλλά , προχώρα ! ,
στ)Ο κύκλος ερεύνης της Αληθείας του Αττεσλή , προχωρά επίσης αρκετά , έχει όμως το μειονέκτημα της αποχωρήσεως του ιδίου από τον φυσικόν κόσμον μας , είθιστε δε κατά κανόναν οι επίγονοι να είναι μικροτέρας εμβελείας ,
ζ) Συνδυάσατε:
Γνωρίσατε την Αλήθειαν και η Αλήθεια θα σας ελευθερώσει ,
Εγώ είμαι η Οδός και η Αλήθεια και η Ζωή ,
Άνω σχώμεν τας καρδίας : Εν Αρχή ην ο Λόγος , και ο Λόγος ήτο παρά τω Θεώ και Θεός ήτο ο Λόγος .
Φίλε Αντιδραστικέ, συμφωνώ απόλυτα με όλα όσα διαγγέλεις. Ο άσωτος υιός σημείωσε όμως την εξής εξέλιξη: δια της βιωματικής εμπειρίας αντελήφθη την ματαιότητα της ευζωίας και της ακόπου ευμαρείας, μετανόησε και επιστρέφων ταπεινοφρόνως εζήτησε το έλεος του πατρός του. Έλαβε δηλαδή την εμπειρία που τον οδήγησε στην μεταστροφή του χαρακτήρος του και τον αναβάθμισε εξελικτικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδώ λοιπόν, βλέπουμε την αξία του ρόλου του Κακού διαβολέα στην παροχή εμπειριών, ωφέλιμων στην εξελικτική πορεία του ανθρώπου! Αρκεί αυτός να αντιληφθεί τον ρόλο του Κακού και να ΕΠΙΛΕΞΕΙ.
Η «ανάμνηση» της προελεύσεώς μας, αποτελεί με άλλα λόγια την επανένωσή μας με την θεία φύση μας. Την ολοκλήρωσή μας. Την τελείωση.
Για του διδάσκαλο Στυλιανό Αττεσλή, πράγματι αυτός απήλθε και βεβαίως οι επίγονοί του είναι μικροτέρας εμβελείας από αυτόν. Εκτός αυτού διέλαθον ηθικώς με την αναζήτηση υλικού πλουτισμού, από την εκμετάλλευση των διδαχών του δασκάλου τους… Αυτά όμως δεν ακυρώνουν την διδαχή του.
Αντιδραστικέ σε ευχαριστούμε για την εύστοχη και σημαντικότατη αυτή παρέμβαση.
ΛΥΚΙΟΣ.
Ευχαριστω παρα πολυ Λυκιε, θα διαφωνησω ελαφρως με την αποψη σου περι κακου. Δεν με απασχολει αν λεγεται εσωτερισμος ή γνωστικισμος ή ο,τι αλλο μου παρεχει γνωση και αληθεια. Γιατι το καθε τι θα κριθει και θα δοκιμασθει στην πραξη. Η δε ποιοτητα των κινητρων ενος ανθρωπου πολλες φορες ειναι ηδη διαμορφωμενη και δεν αλλαζει ευκολα καθως ειναι συγγενης με την εξελιξη του. Οπως ξαναειπα, οταν καποιος αμφιβαλει ως προς την γκριζα γραμμη που χωριζει το καλο με το κακο, εχει φωτεινους φαρους να εμπιστευτει. Εαν δεν αντιβαινει τα δελφικα παραγγελματα των 7 σοφων και την αρετη οπως την αναλυει ο Αριστοτελης και συμπορευεται με την ψυχοσυνθεση του τοτε πρεπει να ειναι στο σωστο δρομο. Σε αυτην την κατευθυνση θα διαφωνησω ως προς την μαγεια. Δεν μπορει μια διαδικασια ή τεχνικη που δουλευει στη φυση να ειναι "κακη" απο μονη της. Η χρηση προκαλει την ειδοποιο διαφορα. Διαφορετικα και ο χριστιανισμος ειναι κακος και απορριπτεος αφου βριθει μαγικων στοιχειων. Οχι φυσικα. Η μαγεια και η τελετες δεν ειναι σατανικες. Το κερακι που αναβουμε, το καντηλι και πολλα αλλα ειναι αυτο ακριβως. Ο λογος και η προθεση χρησης τους θα τα κρινουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο βιβλιο του Αττεσλη παρα πολυ ενδιαφερον, απο την πρωτη προταση που παρεθεσες μπηκα σε διαδικασια αναζητησης του. δυστυχως, δεν το εχω βρει παρα μονο στα αγγλικα, ουτε στο βιβλιοπωλειο που προτεινες. θα συνεχισω να το ψαχνω. Θα ηθελα την βοηθεια σου στο εξης. Ποιο βιβλιο θα ηταν καλο να δωριζαμε σε ενα νεαρο ατομο ωστε να το προβληματισουμε θετικως; Ρωτω γιατι παρατηρησα πως ολα τα βιβλια μου ειναι πολυ εξειδικευμενα και δεν εχω καποια καλη προταση.
Αντιδραστικε,
1) δεν ειπαμε κατι τετοιο. Συζητησαμε για το αν ειναι χρησιμο ενας ανθρωπος, αν μπορει, να θυμηθει παρελθοντικων ζωων εμπειριες, αν υπαρχουν. Ο Γιουνγκ δεν αναφερεται σε αυτο. Προσπαθει να επικοινωνησει με τον εσωτερο εαυτο του, την ψυχη του, το δαιμονιο του ισως.
2) εαν οι ανθρωποι στην Γη παιζουμε, τοτε ειναι ακομα πιο σημαντικο και επιτακτικο να μαθουμε την αληθεια οσον αφορα ποιοι ειμαστε. Γιατι καποιος παιζει στο μεσοδιαστημα. Οποτε πρεπει να μαθουμε ειτε τί περιμενουμε, ειτε τί ξεχασαμε προηγουμενως ειτε και τα δυο.
3)Ο σωστος διδασκαλος σιγουρα ειναι πολυ χρησιμος και συντομευει πολυ τον χρονο που θα χρειαστουμε για να επιτυχουμε κατι. Εαν δεν βρισκουμε γυμναστη ομως, δεν σημαινει πως δεν πρεπει να γυμναζομαστε και μονοι μας. σε ενα βαθμο θα επιτυχουμε
Στα υπολοιπα δεν εχω να αντιπαραθεσω κατι. Σωστα και λογικα, φανταζουν αυτονοητα
Στοχαστης
Φίλε μου Στοχαστή,
ΑπάντησηΔιαγραφήη ειδοποιός διαφορά μεταξύ μαγείας και προσωπικής δυνάμεως, είναι οτι στην μαγεία χρησιμοποιείς αλλότρια δύναμη με αντάλλαγμα την υποταγή σου, ενώ με την χρήση της δικής σου δυνάμεως, είσαι αυτόνομος, αυτοτελής και αυτοδύναμος. Δεν δεσμεύεσαι από κανέναν μηχανισμό και παραμένεις ελεύθερος.
Είτε για "καλό" είτε για "κακό" σκοπό, ο μηχανισμός της μαγείας είναι ένας. Χρησιμοποιείς τις ίδιες δυνάμεις για να επιτελέσεις το καλό ή το κακό. Η λευκή και η μαύρη μαγεία είναι η δύο όψεις του ίδιου νομίσματος! Ο εξελιγμένος άνθρωπος δεν έχει ανάγκη αλλότριων δυνάμεων, αλλά χρησιμοποιεί την δική του δύναμη. Γι αυτό αναφέρθηκα προηγουμένως στην δύναμη και την εξουσία του ανθρώπου πάνω στην ύλη, όταν αυτός φθάσει κοντά στην τελείωσή του!
Παρ’όλα αυτά, είσαι ελεύθερος να πιστεύεις αυτό που επιθυμείς στα περί μαγείας και του ρόλου του «κακού»…
Ο Χριστιανισμός ως θρησκεία (και όχι ως διδασκαλία του Χριστού) βρίθει από τελετουργικές πράξεις, οι οποίες ουδεμία σχέση έχουν με την διδασκαλία του Χριστού, ενώ προέρχονται από τις αντίστοιχες τελετές του Ιουδαϊσμού και των προγενεστέρων αυτών ιερατείων…
Όσοι έχουν μυήσεις ταγμάτων κτλ. θα με εννοήσουν καλύτερα!
Δεν κατηγορώ βεβαίως όλες τις τελετουργικές πράξεις και συνήθειες, αλλά δεν θα επεκταθώ διεξοδικότερα στο θέμα, γιατί ανοίγουμε τους ασκούς του Αιόλου.
Για το βιβλίο του Αττεσλή, νομίζω ότι μπορείς να το παραγγείλεις στον διαδυκτιακό τόπο: http://daskalos.info αν και δεν είμαι σίγουρος. Πάντως μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί τους και να σε κατευθύνουν.
Για το ερώτημά σου σχετικά με βιβλίο για πρωτοείσακτους, είναι πράγματι δύσκολη η επιλογή! Έχει σχέση θα έλεγα με το επίπεδο γνώσεων, αλλά κυρίως μα το επίπεδο συνειδησιακής και ψυχικής επαγρύπνησης του προσώπου. Πάντως αρχή μου είναι να μην πιέζουμε και να μην εξωθούμε ανθρώπους που δεν είναι ακόμη ώριμοι για να αποδεχθούν τέτοια θέματα. Μια καλή «δοκιμή», θεωρώ ότι είναι ένα «πέρασμα» κάποιου, από αυτό το ιστολόγιο (ή κάποιο αντίστοιχο)! Εάν σταθεί με ενδιαφέρον εδώ, είναι μια καλή αρχή και ίσως δείχνει ανήσυχο πνεύμα και ώριμη ψυχή για εξέλιξη. Αν το προσπεράσει αδιάφορα, άσ’τον! Θα έρθει κάποια άλλη στιγμή η ώρα του…
ΛΥΚΙΟΣ.
Χαμογελάτε σε κάθε ευκαιρία! Όχι γιατί η ζωή είναι εύκολη, ή τέλεια, ή όπως ακριβώς θα θέλατε, αλλά επειδή έχετε επιλέξει να είστε ευτυχισμένοι και ευγνώμων για όλα τα καλά πράγματα που έχετε και όλα τα προβλήματα που ξέρετε ότι δεν έχετε.
ΑπάντησηΔιαγραφή