ΙΔΕΕΣ και μόνο ιδέες!

 

Γράφει η ΑΝΔΡΟΜΕΔΑ

 Μου είναι τόσο παράξενο να προτείνω σε Έλληνες εθελοντική εργασία ίσως γιατί ΠΑΝΤΑ όταν ήμουνα μικρή έβλεπα στη γειτονιά μας την αλληλεγγύη και μάλιστα την σιωπηλή προσφορά κλπ που την θεωρούσα αυτονόητη. Έβλεπα τους γονείς μου να είναι προσεκτικοί και στα έξοδα και στα λόγια και να βάζουν σε δεύτερη μοίρα τον εαυτό τους που πίστευα πάλι πως ΕΤΣΙ είναι όλοι. Η γιαγιά μου με τη στάση ζωή της άφησε ένα τόσο μεγάλο έργο που ακόμη και μετά από 25 χρόνια που μας άφησε αναγνωρίζω σε εκείνη πράγματα και την ευγνωμονώ για όλα όσα άφησε σαν παρακαταθήκη ΠΑΡΑ πολύ πρωτοποριακά πράγματα και δεν με ξενίζει που κι εμείς στην οικογένεια είμαστε κάπως έτσι. Φυσικά, δυσκολεύτηκα να προσαρμοστώ στον έξω κόσμο και περισσότερο εκπαιδεύτηκα να μην κρίνω και να μην στεναχωριέμαι που οι άλλοι μας παίρνανε για θύματα ή εξωγήινους κάπου κάπου (χαχα τώρα γελάω αλλά τότε ήταν ζόρι μεγάλο).

Πριν φύγω για το εξωτερικό (21 χρόνια πριν) ήθελα να δώσω λίγο χρόνο σε κάποιο νοσοκομείο της Αθήνας αλλά κανείς δεν με δέχτηκε… Τώρα ίσως άλλαξαν τα πράγματα αλλά και να μην άλλαξαν εεε άλλαξα εγώ και δεν περιμένω να με καλέσουν οι άλλοι. Παίρνω πρωτοβουλίες. Αλλά…ΤΕΛΟΣ για μένα. Ορίστε κάποιες ιδέες για Ελλάδα ή εξωτερικό:

1. Βλέπουμε τη ζωή ενσυνείδητα κι ουσιαστικά και δεν ζούμε κατά λάθος!
2. ΔΕΝ κρίνουμε και ΔΕΝ αγανακτούμε όταν οι άλλοι δεν σκέπτονται όπως εμείς. Γινόμαστε κουφοί στα κουτσομπολιά και τις μικρότητες. ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ ΠΡΩΤΑ τους εαυτούς μας και μετά όλους. Είναι δυσκολούτσικο στην αρχή αλλά μετά, άμα γίνει τρόπος ζωής ΔΕΝ έχουμε χρόνο και περιθώριο να σκεφτούμε σε ΠΟΙΟΝ κρατάω μούτρα κλπ. Εξάλλου η συγνώμη απελευθερώνει και εμάς απ την αρνητική ενέργεια αλλά και το άλλο άτομο απ το οποιοδήποτε σφάλμα του.
3. ΔΕΝ ζητάμε εξαιρέσεις για εμάς γιατί οι εξαιρέσεις και οι "χάρες"/ρουσφέτια/βολέματα κάποιου είδους έφεραν ακόμη και την πατρίδα μας εκεί που είναι (ένα ποσοστό δηλαδή και όχι πως είναι η κύρια αιτία).
4. στη δουλειά και στον κύκλο μας ΔΕΝ κάνουμε ηθικές υποχωρήσεις και ακόμη κι αν μας βάλουν την ταμπελίτσα του παράξενου ή άλλο…ΔΕΝ πτοούμεθα: ο δρόμος της πράξης του σωστού είναι ανηφορικός ίσως και μοναχικός αλλά ΟΛΟ και περισσότεροι τον ακολουθούν οπότε…τέρμα οι μοναξιά και η περιθωριοποίηση.
5.  Δίνουμε το καλό παράδειγμα στα παιδιά μας. Κρατάμε την οικογένεια ενωμένη! ΜΙΛΑΜΕ και επικοινωνούμε με την οικογένειά μας ακούγοντας και λαμβάνοντας υπόψη την γνώμη ΟΛΩΝ στην οικογένεια. ΔΕΝ βλέπουμε πολύ τηλεόραση και ΒΡΙΣΚΟΥΜΕ χρόνο για ουσιαστική συζήτηση. ΜΟΝΟ έτσι οι γονείς συμμετέχουν ενεργά στα προβλήματα των παιδιών (δεν έχουν μόνο ανάγκη απλής τροφής εκείνα αλλά ΚΑΙ πνευματικής τροφής ας μην ξεχνάμε).
6. ενημερωνόμαστε, επικοινωνούμε και διατηρούμε ΧΩΡΙΣ πάθη και φανατισμό την πίστη μας ερχόμενοι σε επαφή με άλλους "αφυπνισμένους" αποφεύγοντας τις παγίδες. ΔΕΝ παραμελούμε τα ενδιαφέροντά μας και ΖΗΤΩ το Ιντερνετ που μας φέρνει πιο κοντά. ΟΛΑ τα πράγματα αν τα χρησιμοποιήσεις για καλό και με προσοχή πιάνουν τόπο και σου δίνουν ΓΝΩΣΗ και αυτονομία.
7. ΑΝΟΙΓΟΥΜΕ την αγκαλιά και την πόρτα μας (κι όχι μόνο σε εποχές φυσικών και μη καταστροφών) στον γείτονα και τον πάσχοντα (στις γιορτές ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΟΙ μοναχικοί άνθρωποι έχουν την ανάγκη ΠΑΡΕΑΣ - ΑΓΑΠΗΣ).
8. τέρμα τα πολλά τα έτοιμα τα φαγητά. Ας ξαναθυμηθούμε τις συνταγές της μαμάς/γιαγιάς και ας γίνουμε πάλι χρυσοχέρες και ας κάνουμε τη ζωή μας πιο απλή. ΤΕΡΜΑ οι σπατάλες κάθε είδους και μακριά απ τις "σειρήνες" και τις παγίδες που παραμονεύουν μέσω των ΜΜΕ και των θυμάτων τους. Ακόμη και η τηλεόραση έπιασε τον παλμό και σταμάτησε τα πολλά γκουρμέ και θυμήθηκε παραδοσιακά φαγητά και πιτούλες.
9. Δημιουργούμε με φίλους ομάδες (αν δεν υπάρχουν ήδη στον τόπο κατοικίας μας) για: φύλαξη παιδιών, μεταφορά προς και από σχολεία/φροντιστήρια, μαγείρεμα αρρώστων, επισκέψεις σε μοναχικούς, επισκέψεις σε ορφανοτροφεία και άπορες οικογένειες. Πάρα πολλοί με ταλέντα διάφορα έχουν κάνει τα χρήματα της Μονόπολης κουπόνια και έχω δεί φίλες να χτενίζονται και να κάνουν το μακιγιάζ τους ανταλλάσοντας υπηρεσίες κάθε είδους και το χαίρονται βέβαια (έχουν όπως ίσως γνωρίζετε δημιουργηθεί σε όλο τον πλανήτη ακόμη και κλειστές ανταλλακτικές κοινωνίες αλλά εδώ το ζητούμενο δεν είναι η απομόνωσή μας…το αντίθετο).
10. Κάνουμε μπαζάρ ανταλλαγής ρούχων – παιχνιδιών – οικιακών συσκευών με συγγενείς και φίλους. ΟΤΙ μένει και δεν αλλάζεται, πάει σε άπορες οικογένειες η ορφανοτροφεία. Κάθε φορά που πάμε σούπερ μάρκετ παίρνουμε ΕΝΑ πράγμα παραπάνω σε κονσέρβα κλπ που να μην χαλάει και όταν μαζευτούν πολλά ΠΑΛΙ τα προσφέρουμε ή…τα έχουμε ρεζέρβα για τις δύσκολες μέρες.
11. Για τις γιορτές (και όχι μόνο) καλούμε έστω κι ένα άτομο παραπάνω στο τραπέζι μας ΟΣΟ φτωχικό κι αν είναι. ΔΙΝΟΥΜΕ λίγο αίμα βρε παιδιά ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ κι έξοδα και που σώζει ζωές. Μαθαίνουμε τα παιδιά με την στάση μας αλλά και με το να τους μεταδίδουμε τη χαρά της μοιρασιάς πως τα υλικά αγαθά ΔΕΝ είναι το παν (εδώ και τα παιχνίδια και οι σχολικές τσάντες ανακυκλώνονται για τις 3^ες χώρες). Πόσοι έχουν χρόνο πιά και διάθεση να πούνε στα παιδιά ελάτε να κάνουμε χειροποίητες κάρτες ή δώρα; Αλλά και πόσοι φοβούνται ίσως να παρουσιάσουν αυτά με την σκέψη πως θα μας πούνε ίσως και τσιγκούνηδες άμα δεν στείλουμε τα γνωστά/τυπικά και τυποποιημένα είδη; (χμμμ μήπως γίναμε θύματα μόνοι μας; Ας το σκεφτούμε λιγουλάκι) Αντί για δώρα, στείλτε μια αγαπημένη συνταγή γραμμένη στο χέρι και πείτε στα πιτσιρίκια να στολίσουν ένα φάκελο ή ένα κουτάκι και τότε θα δείτε συγκίνηση απ τον παραλήπτη…Η προτείνετε να βοηθήσετε κάποιον/κάποια σαν δώρο που ξέρετε πως έχει ανάγκη δείχνοντας ΑΓΑΠΗ με το να μην ανατρέξετε στην εύκολη λύση. ΚΑΙ ΔΙΝΟΥΜΕ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΔΩΡΕΑΝ στους άλλους χωρίς να πούμε ΛΕΞΗ…(αχ εκείνα τα υπέροχα ρεφενέ πάρτι ΤΙ καλά που θα ήταν ε; και ΠΟΤΕ δεν περνούσαν άσχημα με ένα βερμουτάκι, χορό και ξηροκάρπι ΕΥΓΕ ΤΟΥΣ)
12. Προσφέρατε ποτέ σε κάποιον που δεν μπορούν τα χεράκια του μια γενική καθαριότητα; Η εσείς κύριοι ένα βαψιματάκι σε κάγκελα ή απλά ένα φρεσκάρισμα στο σπίτι; ΑΥΤΑ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥΤΙΜΑ κι ΑΠΛΑ δωράκια Αγάπης! Και να δείτε ΤΙ πανηγύρι γίνεται και ΤΙ ατμόσφαιρα κεφιού επικρατεί όταν μαζί κάποιοι αποφασίζουν να ποτίσουν, σκάψουν, βάψουν εθελοντικά…
13.  Βρισκόμαστε περισσότερο κοντά στη φύση ακόμη κι αν αυτό σημαίνει πως στερούμαστε λίγο απ τον Σαββατιάτικο ή Κυριακάτικο ύπνο μας. Η Ενέργεια, η Δύναμη και η ευεξία που μας προσφέρει ακόμη και μια απλή βόλτα ή μια ποδηλατάδα…είναι τεράστια. Άσε που και στη γραμμή μας θα κάνουμε καλό.
14. ΑΝ έχετε χρόνο και έχετε κάποιο ταλέντο και πχ αγαπάτε τα παιδιά, ντυθείτε ανάλογα και πηγαίνετε στο κοντινότερο νοσοκομείο. Βρείτε τους υπεύθυνους και ζητήστε να μπείτε στις εθελοντικές ομάδες τους (αν δεν έχει….δημιουργήστε την!). ΩΣ κλόουν θα δώσετε ΤΕΤΟΙΑ χαρά στα άρρωστα πιτσιρικάκια που θα γίνουν πιο γρήγορα καλά και οι γονείς θα έχουν λίγη ανάπαυλα. Η ΑΓΑΠΗ που θα λάβετε με αυτό τον τρόπο ΔΕΝ περιγράφεται! Να ξέρετε πως σε αρρώστους που μένουν πολύ καιρό για μακρά νοσηλεία ΔΕΝ είναι εύκολο να παρακολουθήσουν μαθήματα σχολείου. ΟΜΩΣ αν εκπαιδευτικοί κάνουν βάρδιες και δίνουν ΜΙΑ ΩΡΑ την ημέρα εκεί, ΚΑΝΕΝΑ παιδί δεν χάνει τη χρονιά (δοκιμασμένη συνταγή από χρόνια όπως ΟΛΑ τα άνω). Γενικά ακόμη και στην Ελλάδα υπάρχουν ΧΙΛΙΟΙ οργανισμοί που προβάλλονται και υποστηρίζονται απ τον κόσμο οπότε…ψάξτε και θα βρείτε τα πάντα!
15. Αλήθεια, έχετε φιλοξενήσει σπίτι σας παιδάκι ξένο; Κάποτε στην Ελλάδα ήρθαν πάρα πολλά παιδιά μετά τον πόλεμο της Σερβίας. ΔΕΝ είναι μόνο το εξωτερικό που οργανώνει κάθε χρόνο δωρεάν επίσκεψη σε παιδιά από χώρες που ούτε στον ύπνο τους δεν είδαν ειρηνική πόλη ή σπίτι με τρεχούμενο νερό ή πάρα πολλά άλλα…ΑΠΛΑ ρωτήστε από ενορία έως πολιτεία και δώστε λίγη Αγάπη εκεί γιατί ΜΑΣ ΠΕΡΙΣΣΕΥΕΙ Αδέλφια μου.
16. αν στη δουλειά σας κάνετε κάποιο πάρτι, ή αν κάποτε κάνετε σπίτι σας γιορτή και δεν θέλετε να σας φέρουν δώρα/λουλούδια κλπ, ζητήστε απ τους καλεσμένους σας να βάλουν ανώνυμα σε ένα κουτί ΟΤΙ ΘΕΛΟΥΝ αλλά πείτε για ποιο σκοπό θα τα διαθέσετε (ακόμη και γάμοι τελευταία έχω δει να λένε παρακαλούμε στείλτε στο χαμόγελο του παιδιού πχ το δώρο και αυτό αν δεν είναι εκδήλωση ΑΓΑΠΗΣ τι είναι;). Πολλές φορές ο κόσμος ΔΕΝ ξέρει ΠΟΥ να προσφέρει κάτι και του λείπει η έμπνευση. ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ είμαστε εδώ!
17. Κύριοι, πόσες φορές καλέσατε πρόσφατα ακόμη και τον πατέρα σας για να τον πάτε μια βολτίτσα; Μήπως δεν έχει ανάγκη από δώρα και απλά θέλει να σας δει αλλά ΠΟΥ ΧΡΟΝΟΣ βρε πατέρα; ΝΑΙ δίκιο έχετε, αλλά ΑΝ μια φορά πάτε να δείτε μαζί του ένα μάτς, ακόμη κι αν σας νευριάζει…εεεε θα του δώσετε όσα κι εκείνος όταν σας έγραψε το δίπατο (λέμε τώρα). Για να μην πω να πάτε κάπου με την μητέρα σας. Ακόμη και σε ένα ιατρικό ραντεβού να τους συνοδεύσετε όταν μας γίνονται πάλι παιδάκια…τους χαρίζετε τον παράδεισο. Στο σπίτι βοηθάτε; Καλός ο πασάς, καλή η διπλή και η τριπλή σας βάρδια αλλά…αν όλοι βάλουμε ένα χεράκι, θα έχετε την σύντροφο κοντά σας για…ουσιαστικότερα πράγματα απ το καλοσιδερωμένο πουκάμισο.
18. και φτάνουμε στις παρέες και στις κουβέντες. ΝΑΙ είμαστε μοντέρνοι, ΝΑΙ δεν θα γυρίζουμε σαν τον Αη Γιάννη τον νηστικό στην έρημο με τον χιτώνα και ατημέλητοι. Αλλά ΜΗΠΩΣ από εδώ και εμπρός (αν δεν το έχουμε κάνει νωρίτερα) τολμάμε στις παρέες μας να θίξουμε κι άλλα θέματα εκτός πολιτικής/ποδοσφαίρου και μόδας και να πούμε/μοιραστούμε για τους προβληματισμούς μας και όχι μόνο; Σε όσους είναι ήδη έτοιμοι να μιλήσουν και με όσους έχουμε περισσότερα κοινά εστιάζουμε περισσότερο και συχνότερα τις παρέες μας. Τους άλλους παιδιά…δεν ξέρω πια αν έχουμε καιρό να επιμείνουμε. ΑΣ χάσουμε και κάποιους, δεν πιέζουμε, δεν επιμένουμε. Με το ζόρι ΟΥΤΕ ο Χριστός δεν έδωσε το Φώς Του!
19. Για την κίνησή μας κάνουμε συμφωνία με φίλους και συναδέλφους να ΜΗΝ καίμε όλοι βενζίνη κάθε μέρα κι αν δεν μπορούμε να πηγαίνουμε με ΜΜΜ στη δουλειά ή αλλού…εεε…πάμε εναλλάξ πότε με τον έναν ή πότε με τον άλλον πάντα στο μέτρο του δυνατού.

Σταματώ εδώ! ΔΗΛΑΔΗ με άλλα λόγια, ψαχτείτε, ΝΑΙ πολλές φορές οι χώρες και οι υπηρεσίες ΔΕΝ είναι καλά οργανωμένες αλλά ΑΝ δεν κουνηθούμε τώρα -σας το λέω και το ξέρετε σίγουρα –ΤΙ και ΑΠΟ ΠΟΙΟΝ θα περιμένουμε; ΑΝΑΓΚΗ τελικά δεν έχουμε πολλά. Ο υπέρ-καταναλωτισμός μας "έφαγε". ΠΡΩΤΗ εγώ το λέω: ΟΛΟΙ θέλουμε τη βολή μας. Σε τέτοιους όμως καιρούς ΑΝ θέλουμε να επιβιώσουμε και μάλιστα ΟΧΙ με τον τρόπο που θέλουν να μας επιβάλλουν…μόνο με δράση και αλλαγή στάση ζωής θα τα καταφέρουμε… ΜΗΝ φοβάστε το περιθώριο… Σε λίγο κάτι μου λέει πως οι άλλοι θα νιώσουν στην άκρη και για να μην μείνουν πίσω να δείτε για πότε θα δραστηριοποιηθούν. 

ΑΝΔΡΟΜΕΔΑ. 

Στον χώρο των σχολίων συζητήθηκαν τα παρακάτω θέματα:
Έμπρακτη ενάσκηση της Αγάπης στον συνάνθρωπο, Νόμοι & η άναρχη φύση του Έλληνα, Ουτοπία η οργάνωση σε μικρές κοινότητες