Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2014

Οι αποκαλύψεις των μύθων στις μυητικές τελετές


« Φαίνεται ότι αυτοί που καθιέρωσαν τα Μυστήρια για εμάς, δεν ήταν αδιαφώτιστοι . Για πολύ χρόνο αυτοί μας αποκάλυψαν ότι οτιδήποτε φτάσει στον κάτω κόσμο χωρίς να έχει μυηθεί και επιδοκιμαστεί, πέφτει στον βούρκο. Εκείνος όμως που φτάνει εκεί εξαγνισμένος και καθαγιασμένος, θα συγκατοικήσει με τους Θεούς..».

ΠΛΑΤΩΝΑΣ

  



Μυστήρια (εκ του μύω, που σημαίνει είμαι κλειστός, κλείνω τα μάτια και τα χείλη), ονομάζονταν στην αρχαιότητα οι ιερατικές εκείνες σχολές που  λειτουργούσαν σε κλειστούς χώρους, και ισχυρίζονταν ότι κατείχαν γνώσεις από υπέρτερες του ανθρώπου συνειδήσεις. Οι περισσότεροι -αν όχι- όλοι οι Φιλόσοφοι ήταν μυημένοι στα Αρχαία Μυστήρια.. H ψυχή - λέει ο Πλάτωνας στον Θεαίτητο, αν δεν έχει γνωρίσει την αλήθεια δεν μπορεί να αποκτήσει τη μορφή του ανθρώπου.



Πρόκειται για μία ανάμνηση όσων η ψυχή μας γνώριζε παλαιότερα, όταν ταξίδευε με την θεότητα, περιφρονώντας εκείνα που θεωρούμε ότι υπάρχουν και ατενίζοντας αυτό που πραγματικά είναι. Για αυτό μόνον ο νους ή πνεύμα του φιλοσόφου είναι εξοπλισμένος με φτερά. Αυτός όσο μπορεί καλύτερα διατηρεί στον νου του αυτές τις αναμνήσεις, η ενατένιση των οποίων καθιστά θεία ακόμη και την ίδια την  θεότητα. Χρησιμοποιώντας διαρκώς τον εαυτό του στα μυστήρια, ο άνθρωπος γίνεται πραγματικά τέλειος- ένας μυημένος στη θεία σοφία. Ο Πίνδαρος αναφέρει :



«Ευτυχής είναι εκείνος που είδε τα Ελευσίνια  μυστήρια, γιατί γνωρίζει το τέλος της ζωής του και τις αρχές που δόθηκαν στον άνθρωπο από τον Θεό», ενώ ο Αριστείδης  για την μύηση του είπε: «Νόμισα ότι ήρθα σε επαφή με τον Θεό, και τον ένοιωσα να πλησιάζει  εγγύτερα,  και ήμουν τότε ανάμεσα σε εγρήγορση και ύπνο. Το πνεύμα μου ήταν ανάλαφρο,  ώστε κανείς που δεν έχει μυηθεί δεν μπορεί να μιλήσει για αυτό ή να το κατανοήσει». 


 



Τρία  ήταν κυρίως  τα στάδια ή οι βαθμίδες που οδηγούσαν στην ολοκλήρωση της εισδοχής του υποψήφιου σε ένα από τα μυητικά συστήματα. Ο Πρόκλος ονομάζει τις φάσεις, ως τελετή, μύηση, και εποπτεία. Ο Πλάτωνας στον Φαίδρο μας περιγράφει την φάση της εποπτείας :



«Μέχρι τώρα μιλήσαμε για το τέταρτο και τελευταίο είδος της μανίας που καταλαμβάνει εκείνον που όταν αντικρίσει το γήινο κάλος, αναπτερώνεται από την ανάμνηση του αληθινού κάλους. Και θέλει να πετάξει (τότε στις υψηλότερες σφαίρες ύπαρξης), αλλά δεν μπορεί. Και σαν πουλί πια κοιτάζει προς τα πάνω και αδιαφορεί για ότι βρίσκεται από κάτω του. Και γι' αυτό φαίνεται (στους άλλους) να ενεργεί σα μανιακός. Και απέδειξα ότι από όλες τις εμπνεύσεις αυτή είναι η άριστη και καθιστά άριστο και εκείνον που γίνεται κοινωνός της και την κατέχει.



Και μόνο αυτός που κατέχεται από αυτή τη μανία και λατρεύει κυριολεκτικά το ωραίο, δικαιούνται να λέγεται εραστής. Γιατί όπως είπαμε, κάθε ανθρώπινη ψυχή από τη φύση της ορέγεται να αντικρίσει την αληθινή ουσία των πραγμάτων. Αλλά καθώς κατέβηκε σ' αυτό το ανθρώπινο σώμα (του ζώου) δεν είναι εύκολο να αναθυμηθεί βυθισμένο στα γήινα, εκείνα που είδε τότε φευγαλέα εκεί, και καθώς ξεπέφτει εδώ στη δυστυχία, τυχαίνει κάτω από ορισμένες συνθήκες να διαφθαρεί, να πάρει τον κακό δρόμο, (να μολυνθεί από) το άδικο και να ξεχάσει έτσι αυτά τα ιερά πράγματα  που είχε  τότε  αντίκρισε. 


Πολύ λίγες ψυχές πράγματι υπάρχουν που διατηρούν σε ικανοποιητικό βαθμό αυτή την ανάμνηση. Και είναι αυτές που όταν αντικρίσουν εδώ κάποια αντανάκλαση του άλλου κόσμου, εκστασιάζονται και γίνονται ασυγκράτητες. Και δεν ξέρουν βέβαια γιατί παθιάστηκαν τόσο πολύ, επειδή απλά δεν έχουν καθαρή αίσθηση της αιτίας τους  πάθους τους.



Δεν υπάρχει λοιπόν πραγματική ανταύγεια δικαιοσύνης και σωφροσύνης ή οποιασδήποτε άλλης αρετής από αυτές που είναι ζωτικές για την ψυχή, στα γήινα αντίγραφά τους. Γιατί με ατελή όργανα μόλις και μετά βίας μερικοί αναγόμενοι από τις εικόνες τους, μπορεί να οραματιστούν απλά τα αρχέτυπά  τους Αλλά αυτοί που έλαβαν μέρος σε εκείνη από τις τελετουργίες που είναι νόμιμο να την ονομάζουμε μακαριότατη, βλέπουν τη λαμπρή ωραιότητα και τη μακάρια όψη και την πραγματική θέασή τους, καθώς εν χορώ με τους άλλους πανευτυχείς μύστες γίνονται ακόλουθοι του Δία ή κάποιου άλλου πάτρωνα θεού.


Και τότε πανηγυρίζουμε ευδαιμονικά, καθώς βιώνουμε μία ολοκλήρωση μέσα μας και αισθανόμαστε ότι είμαστε πια απρόσβλητοι από οποιαδήποτε κακό, και βλέπουμε παντού τέλειες και καθαρές και βέβαιες εικόνες καθώς αναγορευτήκαμε πια μυημένοι και επόπτες μυστηρίων, λουσμένη σε ένα λαμπρος φως και νοιώθουμε ότι είμαστε εξαγνισμένοι και απαλλαγμένοι από τα δεσμά του σώματος, από αυτό δηλαδή το μνήμα που το περιφέρουμε κολλημένο επάνω μας σαν όστρακο».




Τα αρχαιότερα μυστήρια στην αρχαία Ελλάδα ήταν τα Κρητομινωικά, τα οποία επηρέασαν τα μετέπειτα  Καβείρια, τα  Διονυσιακά-Ορφικά, και τα Ελευσίνια. Γενικά θεμελιώδης διδασκαλία των  Καβείριων μυστηρίων  ήταν «η γέννηση του ανθρώπου», ενώ των Ελευσίνιων (εκ του «ελέυθω»-ελευθερώνομαι)  η συμβολική παράσταση της ψυχής, της καθόδου της στην ύλη, μετά την ανάληψη της και την  επιστροφή της στην αιώνια ζωή. Η θέληση δηλαδή της ψυχής να γνωρίσει, την  οδηγεί στον Άδη, στο άγνωστο. Είναι η ίδια θέληση για γνώση που οδήγησε τους πρωτόπλαστους έξω από τον παράδεισο. Και τέλος των Διονυσιακών μυστηρίων της αναγέννησης  του ανθρώπου που συμβολιζόταν  από τον θάνατο του Διονύσου  και την δεύτερη γέννηση του από τον Δία..



Στον αρχαίο κόσμο η θεολογία λειτουργούσε σε δύο επίπεδα. Σε πρώτο επίπεδο  στη μεγάλη μάζα του πληθυσμού διάμεσο των μύθων, οι οποίοι είχαν σκοπό την  διαπαιδαγώγηση του λαού μέσω των εξυμνήσεων των θεών και των ηρώων. Οι ίδιοι αυτοί μύθοι σε ένα δεύτερο ανώτερο πνευματικά στάδιο, έκρυβαν μεγάλες αλήθειες τόσο για τον άνθρωπο όσο και για τον κόσμο. Σύμφωνα με  τον  πρωτοπόρο Ελβετό ψυχολόγο Κάρλ Γιούνγκ , τα σύμβολα που χρησιμοποιούνται  στους μύθους είναι πανάρχαια και γεννήθηκαν σε εποχές που ο άνθρωπος δεν  είχε αναπτύξει την λογική. Δεν κατασκευάζονταν αλλά παρά γίνονταν αυτόματα  από  την ίδια την ψυχή.



Είναι προϊόν ανάμνησης της μακραίωνης εξέλιξης, μία  αναπαράσταση του παγκόσμιου αρχέτυπου. Οι μύθοι αποκαλύπτονταν δια  μέσου της  μύησης που χρησιμοποιούσε  σύμβολα  και εικόνες, έτσι ώστε  οι  μυημένοι ήταν  ικανοί να γνωρίσουν  τα μυστικά του κόσμου. Αρχετυπικά  σύμβολα και  εικόνες  των οποίων η καθορισμένη διάταξη επενεργούσε  στο ασυνείδητο, έλκοντας την  αποθηκευμένη γνώση  που υπάρχει στον άνθρωπο.



Ο  μύθος σε αντίθεση με το παρά-μυθι, κρύβει μέσα του μία δομημένη συγκαλυμμένη ιστορική αλήθεια. Oι αρχαίοι Έλληνες για παράδειγμα, θεωρούσαν τον κόκκινο πλανήτη Άρη σαν θεό του πολέμου, και υπογράμμιζαν ότι δύο άτια έσερναν το άρμα του στους Ουρανούς, δίνοντας τους το όνομα «φόβος» και «Δείμος», μέχρι που το 1877 ξανακάλυψε ο Άσαφ Χώλλ τους δορυφόρους του Άρη. Χαρακτηριστικό γνώρισμα του  μύθου είναι ότι ενώ το κύριο σώμα του είναι γνωστό στο ευρύ κοινό, ορισμένες αξιοσημείωτες  λεπτομέρειές του θεωρούνται ιερές διατηρούνται μυστικές και ανακοινώνονται μόνο σε ένα περιορισμένο κύκλο μυστών και μόνο κατά τη διάρκεια  της μύησης.



Ο Στράβωνας ακολουθώντας τον Ηράκλειτο αναφέρει ότι « η απόκρυψη στα Μυστήρια μιμείται τη φύση, η οποία απεχθάνεται την έκδηλη παρουσίαση».



Ο νεοπλατωνιστής Σερήνος Σαλλούστιος μας αποκαλύπτει για τους μύθους:



«Αξίζει να εξετάσουμε, λοιπόν, γιατί οι παλαιοί εγκατέλειψαν τα δόγματα και χρησιμοποίησαν τους μύθους. Και το πρώτο όφελος που έχουμε από τους μύθους είναι ότι πρέπει να αναζητούμε να μην αφήνουμε το Νου μας να  μένει αργός. Ότι οι μύθοι είναι θεϊκοί φαίνεται από εκείνους που τους χρησιμοποίησαν. Τους μύθους χρησιμοποίησαν θεόληπτοι ποιητές, οι καλύτεροι των φιλοσόφων, όσοι θέσπισαν μυστήρια και οι ίδιοι οι Θεοί στους χρησμούς.



Το γιατί όμως οι μύθοι είναι θεϊκοί πρέπει να το ερευνήσει η Φιλοσοφία. Επειδή κάθε όν χαίρεται με ό,τι είναι όμοιό του και αποστρέφεται τα ανόμοιά του, πρέπει και οι ιστορίες για τους Θεούς να είναι όμοιες με τους Θεούς, ώστε να γίνουν άξιες της θεϊκής ουσίας και να γίνουν οι Θεοί ευμενείς προς εκείνους που τις  διηγούνται:  τούτο θα  επιτευχθεί  μόνο  με  τους  μύθους. Οι μύθοι παρουσιάζουν τους ίδιους και την αγαθότητα των Θεών -σύμφωνα πάντα με τον διαχωρισμό ανάμεσα στο ρητό και το άρρητο, το αφανές και το φανερό, το σαφές και το κρυφό. Εφόσον, όπως ακριβώς οι Θεοί έχουν κάνει κοινά για όλους τα αγαθά των αισθήσεων, τα αγαθά όμως της νόησης τα έχουν δώσει μόνο στους σοφούς, έτσι και οι μύθοι λένε σε όλους ότι υπάρχουν οι Θεοί, αλλά ποιοί είναι αυτοί και ποιές οι δυνάμεις τους το φανερώνουν μόνο σε εκείνους που μπορούν να το κατανοήσουν.



Παρουσιάζουν επίσης και τις ενέργειες των Θεών. Διότι μπορούμε να ονομάσουμε και τον Κόσμο Μύθο, όπου σώματα και πράγματα είναι ορατά, αλλά ψυχές και νόες είναι κρυφοί. Επιπλέον, αν θέλεις να διδάξεις σε όλους την αλήθεια για τους Θεούς, από τη μια οι ανόητοι θα την περιφρονήσουν επειδή δεν είναι σε θέση να την κατανοήσουν, από την άλλη οι καλοί θα την βαρεθούν. Ενώ αν κρύψεις την αλήθεια με τους μύθους, αποτρέπεις την περιφρόνηση των ανοήτων και αναγκάζεις τους καλούς να ασκήσουν Φιλοσοφία. Γιατί όμως οι μύθοι μιλούν για μοιχεία, κλοπές και δέσμιους πατέρες και όλες τις άλλες ανοησίες; Μήπως είναι αυτό αξιοθαύμαστο, καθώς μέσω της φαινομενικής ανοησίας η Ψυχή αισθάνεται αμέσως ότι τα λόγια είναι προκαλύμματα και πιστεύει ότι η αλήθεια είναι ένα μυστήριο;», ενώ ο  Μαμονίδης,  Ιουδαίος θεολόγος και φιλόσοφος είπε σχετικά, με τις αλληγορίες και τα συγκεκαλυμμένα μηνύματα που κρύβουν τα αρχαία κείμενα:



«Δεν πρέπει κανείς να ακούει ούτε να παίρνει κατά γράμμα ότι είναι γραμμένο στα βιβλία της δημιουργίας, ούτε να έχει ιδέες σαν κι αυτές που έχει το κοινό, αλλιώς οι αρχαίοι σοφοί μας δεν θα μας συμβούλευαν με τόση φροντίδα να κρύβουμε το νόημα τους και να μην σηκώνουμε καθόλου το αλληγορικό πέπλο που κρύβει τις αλήθειες που περιέχει. Όταν αυτό το έργο το παίρνεις κατά γράμμα σου δίνει τις πιο παράλογες και εκτός πραγματικότητας ιδέες για την θεότητα. 



Οποιοσδήποτε όμως  ήθελε να μαντέψει την αληθινή έννοια, πρέπει να αποφύγει πολύ να την κοινολογήσει.  Είναι ένα απόφθεγμα που μας το επαναλαμβάνουν όλοι οι σοφοί μας, προ παντός για τις βαθιές έννοιες που περιέχει το έργο των έξι ημερών. Είναι δυνατόν είτε μόνος του είτε με την βοήθεια των φώτων ενός άλλου κάποιος να φτάσει μέχρι να μαντέψει το νόημα. Τότε πρέπει να σιωπά ή και αν μιλήσει να μιλάει καλυμμένα, όπως κάνω εγώ, αφήνοντας τα υπόλοιπα να τα μαντέψουν σε εκείνους που μπορούν να με ακούσουν».



Παραβολές χρησιμοποιούσε όπως είναι γνωστό  και  ο Ιησούς, και όταν οι μαθητές  του τον ρώτησαν για  λόγο που τις  χρησιμοποιεί απάντησε: «Γιατί σε εσάς έχει αποκαλυφθεί  το βασίλειο των ουρανών , ενώ σε αυτούς ακόμα όχι, γιατί ενώ έχουν μάτια δεν βλέπουν, και ενώ έχουν αφτιά δεν ακούν..».  



Στην μυητική διαδικασία των  μυστήριων  χρησιμοποιούσαν ένα είδους θείου δράματος , πλούσιο από εικόνες  της θεότητας  διάμεσο του οποίου ερχόταν ο άνθρωπος σε επαφή με την θεία του αρχή. Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι η δημιουργία του θεάτρου οφείλεται  στις μυστηριακές τελετές. Μέσα από τις θεατρικές παραστάσεις προσπαθούσαν να  διεγείρουν συγκεκριμένα  συναισθήματα από τους συμμετέχοντες θεατές. Με τις μυστηριακές τελετές οι άνθρωποι αποκτούσαν ένα μέσο για να περάσουν σε ένα ανώτερο επίπεδο αντίληψης.



Ανυψώνονται από επίπεδο σε επίπεδο και  επικοινωνούσαν με τον θείο σπινθήρα που έκρυβαν και κρύβουν μέσα τους. Αυτό  που οι πρόγονοι μας αποκαλούσαν «δαιμόνιο». Αυτή η  διαδικασία ήταν η  μύηση.  Η διεύρυνση δηλαδή  της συνείδησης, και η προσέγγιση των θειικών όψεων που  κρύβει  μέσα του ο άνθρωπος. Μία διεύρυνση στην οποία ο  δόκιμος, συμβολικά δηλαδή, ψυχολογικά και σωματικά, «πέθαινε», για να αναγεννηθεί. Kατά τη διάρκεια της μύησης γεγονότα τρομακτικά τα οποία σχετίζονται με το δέος που προκαλεί η ίδια η επικοινωνία με το θείο. Όπως λέει και ο τελευταίος μεγάλος ιερέας των Δελφών ο  Πλούταρχος:



«Τη στιγμή του θανάτου η ψυχή δοκιμάζει μία εμπειρία παρόμοια με εκείνη που δοκιμάζουν αυτοί που έχουν υποβληθεί σε μεγάλες μυήσεις... Αρχικά υπόκειται κανείς σε απροσδιόριστες περιπλανήσεις και σε επίπονες περιφορές, περνάει μέσα από τρομακτικά και σκοτεινά μονοπάτια που δεν έχουν διέξοδο. Αλλά ξαφνικά προς το τέλος, όλα αυτά τα τρομερά πράγματα, ο πανικός και το ρίγος και ο ιδρώτας και η έκπληξη εξαφανίζονται και ένα θαυμάσιο φως έρχεται να σε προϋπαντήσει. Εμφανίζονται καθαροί πια τόποι και ευχάριστοι λειμώνες, με μουσική και χορούς και τελετουργίες, με θείους λόγους και ιερά οράματα. Εκεί λοιπόν ο μυημένος, τέλειος πια, (εξ αιτίας της εξοικείωσης μέσω της ανάμνησης της μυήσεώς του) απαλλαγμένος και απελευθερωμένος από όλα τα δεσμά περιφέρεται στεφανωμένος και πανηγυρίζει με τους άλλους ιερούς και αγνούς μυσταγωγούς».



Τα μυστήρια είχαν πάντοτε ως σκοπό να  αποκαλύψουν την τέλεια διδασκαλεία υπό τριπλή αντίληψη, δηλαδή των  αισθήσεων, της ψυχής και του πνεύματος. Δηλαδή σκοπό να λάμψει το Αόρατο  πίσω από το ορατό, και η αλήθεια πίσω από το σύμβολο.



Μέσα από τις  περιπέτειες των ηρώων και την ιδέα της αναζήτησης καλύπτεται μία  παγκοσμιότητα, είτε σαν τον μύθο του Αγίου δισκοπότηρου και των  Ιπποτών του  βασιλιά Αρθούρου, είτε σαν Οδύσσεια ή Αργοναυτική εκστρατεία. Η μάνα Γη για παράδειγμα αποτέλεσε για όλους τους αρχαίους λαούς το Σύμβολο  της ύλης, της μήτρας του ανθρώπου.  Μέσα από το πέρασμα των αιώνων το σύμβολο  αυτό εξυψώθηκε, απέκτησε διαφορετική διάσταση και σήμερα είναι η μητέρα του  Χριστού , του Βούδα, του Κρίσνα, κλπ. Σε όλες τις αρχαίες κοσμογονίες η μητέρα Γη γονιμοποιείται από τον Ουρανό-Πατέρα για να δώσει ζωή. Το θεϊκό ζευγάρι για τους Έλληνες ήταν ο Ουρανός και η Γαία, για τους  Αιγυπτίους Σέμπ και Νούτ, για τους Ιάπωνες Ιζανάμι  και Ιζανάγκι , τα ονόματα απλώς αλλάζουν. 


 Απόσπασμα απο το βιβλίο μου " Η χαμένη Κιβωτός της Αρχαίας Ελληνικής Φιλοσοφίας και των Μυστηρίων', εκδόσεις Γεωργιάδης.

28 σχόλια:

  1. ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΔΕΝ ΧΤΙΖΟΝΤΑΝ ΤΥΧΑΙΑ ΚΑΠΟΥ...ΑΛΛΑ ΗΤΑΝ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΙΕΡΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΕΣ ΤΕΛΕΤΕΣ...ΒΕΒΑΙΑ ΣΤΗΝ ΛΕΞΗ ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΕΣ ΚΡΥΒΕΤΑΙ Ο ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ "ΤΕΛ" ..ΟΠΩΣ ΛΕΜΕ ΤΕΛΛΟΥΡΙΚΑ ΡΕΥΜΑΤΑ...ΣΥΝΗΘΩΣ ΟΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΝΗΜΕΙΑ(ΜΝΗΜΗ) ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΑ ΣΤΟΝ ΗΛΙΟ ΤΟ ΣΧΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΞΑΓΩΝΙΚΟ ΓΕΩΜΕΤΡΙΚΟ ,ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΤΥΠΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΕΡΟΣ ΓΙΑ ΠΥΚΝΩΤΕΣ ΤΑΧΥΤΗΤΑΣ ΠΕΔΙΟΥ (ΟΠΟΥ ΠΕΔΙΟ ΕΙΔΟΣ ΜΑΓΝΗΤΙΣΜΟΥ) ΠΟΥ ΕΚΜΗΔΕΝΙΖΕΤΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ...ΚΑΙ ΟΣΟ ΜΗΔΕΝΙΖΕΤΑΙ Ο ΤΡΙΣΥΠΟΣΤΑΤΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΤΟΣΟ ΑΥΞΑΝΕΤΑΙ Η ΜΝΗΜΗ.

    THE STAR-LORD.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Για αυτό και πρέπει να επισκεπτόμαστε τέτοια μέρη, ώστε να ταυτιζόμαστε με το ενεργειακό πεδίο τους που άλλοτε είναι ευεργετικό και άλλοτε όχι. Πρέπει να ξέρουμε που πάμε, πότε και γιατί!
      ΛΥΚΙΟΣ.

      Διαγραφή
  2. Μυστηρια εκ τους μυος, χαρακτηριστικη ιδιοτητα του οποιου ειναι να συσφιγγεται, να κλεινει με δυναμη. Ο μυς ομως πρεπει και να ανοιγει, ωστε να μπορει να κλεισει δυνατα. Ο μονιμως κλειστος μυς συνεπαγεται την ακαμψια και τον θανατο.

    Σε μια κινηση στρατηγικης τα "μαυρα" εχουν καθηλωσει τα "ασπρα" αφηνοντας τα ασπρα πιονια απροστατευτα και εκμεταλλευσιμα. Το σκηνικο φανταζει δυσοιωνο και το μελλον σκοτεινο. Υπαρχει ομως μια παραμετρος που δυναται να αλλαξει τα παντα. Ας την δουμε.

    Καθε ανθρωπος στον πλανητη ειναι ενα πιονι και παιζει το παιχνιδι θελοντας και μη. Τα "ασπρα" λογω αρχης δεν προκειται ποτέ να τα επιστρατευσουν στη πλευρα τους, διοτι εξ ορισμου τα ασπρα δεν "δουλευουν" με εντολες και διαταγες. Γιατι να μην πανε με τα μαυρα ομως; Επειδη δεν ειναι το συλλογικο συμφερον τους με τα μαυρα. Το εγωιστικα ατομικο σε βαρος του συλλογικου, ειναι.

    Εχουμε λοιπον 7 δις εν δυναμει ασπρα πιονια που εαν συνειδητοποιησουν το συμφερον τους και το καλο τους, θα μπουν στο παιχνιδι και θα το κερδισουν σαρωτικα αυτοστιγμη για τα ιδια, οχι για κανενα αλλο. Πιστευω πως σημερα η μεγαλη πλειονοτητα επειδη ακριβως εχει παρει γευση απο τις απανθρωπες συνεπειες της υποδουλωσης στα "μαυρα", το εχει συνειδητοποιησει και το συνειδητοποιει ακομα περισσοτερο καθε μερα που περναει. Απλα περιμενει τη κινηση απο την "βασιλισσα" ή καποιο "αξιωματικο" των ασπρων να δημιουργησει την αντεπιθεση ωστε να τους ακολουθησει.

    Ξεχναμε ομως κατι. Το "ασπρο" στρατοπεδο δεν επιστρατευει, δεν ζηταει θυσιες, δεν απαιτει μαχες. Εαν αυτες υπαρξουν, θα γινουν συνειδητα και αυτοβουλως και χωρις ποτέ να ζητηθουν απο καποιον, απο τα ασπρα πιονια που επελεξαν μονα τους να γινουν ασπρα. Αυτο ειναι θεμα αρχης των ασπρων, γι αυτο και λεγονται ασπρα, επειδη ΠΟΤΈ ΔΕΝ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΔΙΑΤΑΓΕΣ ΤΡΙΤΩΝ. Εαν σου μιλαει ο Θεος ο ιδιος και σου ζηταει να κανεις κατι, τοτε αν ακολουθησεις αυτη την εντολη, τοτε εισαι συντεταγμενος στρατιωτης των μαυρων και κανεις κακο σε ολα τα πιονια, ακομα και αν νομιζεις πως τα βοηθας. Η εσωτερικη θεικη φωνη μπορει να σε καθοδηγει ΜΟΝΟ λεγοντας σου τι να μην κανεις. Νομος.

    Γι αυτο και σημερα ειναι διαχυτη η καχυποψια σε καθε νεα προσπαθεια πολιτικου φορεα. Ο κοσμος πονηρευτηκε και δεν γινεται ευκολα προβατο σε αγνωστους σχηματισμους. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ. Πώς θα υπαρξει ομως κινηση ανατροπης του τοσο δυσοιωνου σκηνικου που επικρατει στην σκακιερα της ανθρωποτητας, εαν η ασπρη ελιτ δειχνει να "απουσιαζει"; Ακριβως αυτες οι συνθηκες ειναι οι αναγκαιες ωστε να απογαλακτιστουν τα πιονια, να συνειδητοποιηθουν (να γινουν ασπρα), και να δρασουν (να προχωρησουν μπροστα). 7 δις πιονια. Δυναμη αδιανοητη, ασυγκριτη, ονειρικη. Δυναμη ασταματητη ακομα και απο θεους και δαιμονες. Δυναμη που λογω της αναγκης κατω απο την οποια θα σχηματισθει "ακομα και οι θεοι πειθονται".

    Τι απαιτειται λοιπον να συμβει; Καταρχας να αποποιηθει καθε ανθρωπος, καθε πιονι το στεγνα ατομικο συμφερον που δρα σε βαρος του συνολου. Οπως και αν το βαφτιζει αυτο, οπως και αν το λογικοποιει και εξορθολογιζει, δεν παυει να τον συντασσει στο μαυρο στρατοπεδο και να τον καθιστα εχθρο της ανθρωποτητας και προδοτη του Εαυτου του για χαρη της ευμαρειας της προσωπικοτητας του. Δευτερον και κυριοτερον, να προσφερθει ΕΛΕΥΘΕΡΑ στην ανθρωποτητα η γνωση ωστε καθε ανθρωπος να επιλεξει το δεον για τον εαυτο του και τους συνανθρωπους του. Οπως μας εδειξε ο Σωκρατης δεν υπαρχει κακια, παρα αγνοια. "Ουδεις εκων κακος". Απιστευτη ρηση, οφειλουμε να την στοχαστουμε. Η φυση του ανθρωπου ειναι να ειναι αγαθος, αρα με τα "ασπρα", αφου ως "μαυρα" θεωρουμε οσους επιβαλλουν σε αλλους την θεληση τους. Κανεις δεν ειναι συνειδητα κακος. Ο κακος δρα στη λειτουργια του διπολου, να εξισορροπησει το ενα λαθος, με ενα λαθος προς την αλλη πλευρα.
    Στοχαστης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κατσε ρε φιλε, θα πει καποιος. Και εσυ τωρα που μας λες τι χρειαζεται να συμβει δεν προσπαθεις να μας επιβαλλεις την θεληση σου και αρα δεν εισαι στην ουσια με τα "μαυρα"; Και απαντω, οχι. Εγω επιζητω ελευθερια. Την ελλειψη οποιουδηποτε "στρστοπεδου". Και σημερα βρισκομαστε κατω απο τον ζυγο του "μαυρου" στρατοπεδου. Τα ασπρα και μαυρα στρστοπεδα ειναι παραδειγμα βοηθητικο για την κατανοηση. Δεν υφισταται ασπρο στρατοπεδο για να μας επιβληθει μετα. Ακριβως γι αυτο δεν μπορει να νικησει με το συνηθη τροπο, αυτο της επιβολης και των διαταγων απο την ιεραρχια του. Εαν το πραξει, εαν δημιουργησει ιεραρχια, αυτοματα θα μετατραπει σε "μαυρο" και η νικη που θα επιτυχει μετα (που θα την επιτυχει περιπατο) θα ειναι ανουσια και ηττα. Απολυτη, ανεπιτρεπτη και ανεπανορθωτη ηττα, επειδη θα εχει επιτυχει να εξαφανισει τον εαυτο του και να αφομοιωθει απο το "μαυρο".

    Ποιο ειναι λοιπον το δευτερο βημα, η κινηση στρατηγικης που θα επιτρεψει στην σκακιερα να ξεχυθουν σαν ασταματητος χειμαρρος τα ασπρα πιονια; Η παγκοσμια και ταυτοχρονη αναβιωση των μυστηριων. Τα μυστηρια, οι μυες ηταν επι 1500 χρονια κλειστα. Ηρθε ο καιρος οι μυες να ανοιξουν την αγκαλια τους σε ολη την ανθρωποτητα. Πώς θα γινει ομως αυτο; Πώς θα ξεχωρισουμε τις αληθειες απο τα μασονικα παραμυθια παραπλανησης, ωστε να μην συμβει το αντιθετο απο το επιδιωκομενο, να μισηθουν και να απορριφθουν δηλαδη απο τις συνειδησεις των ανθρωπων; Νομιζω ενας ειναι ο τροπος. Να ελευθερωθει η γνωση αυτη και να δοθει δημοσια, ειτε σε σαιτ ειτε σε μπλογκ ειτε σε φορουμ, facebook κτλ. Καθε ενας που μυηθηκε σε καποια γνωση, θεωρω πως εχει χρεος να την ανεβασει και να την δωσει ελευθερα στον κοσμο. Ανωνυμα. Οπως εκανε και ο "Αλκιρεας Αγγελονικητας" πχ στο codepetalouda. Χαιρετιζω την κινηση του. Σημερα βεβαια και τα τρια του σαιτ ειναι σβησμενα. Αυτο δειχνει πως υπαρχουν αντιστασεις. Καθε σημαντικη αλλαγη βρισκει αντιστασεις. Εαν δεν υπαρχουν αντιδρασεις ή αντιστασεις, σημαινει πως δεν επιχειρουμε κατι ουσιαστικο.

    Αυτο θα επιτρεψει να δημιουργηθει μια κοινοτητα μελετητων που θα αξιολογησουν την "γνωση", θα την διυλισουν ωστε να ξεχωρισουν την πραγματικη γνωση απο τα παραμυθια. Συνηθως ενας ανθρωπος που μυειται σε καποιο πακετο γνωσης, το υιοθετει ακριτως ολοκληρο. Μεγαλο λαθος αυτο και πιθανως η καταδικη της εξελιξης του. Αλλωστε εαν καποιος πιστευει πως κατεχει την αληθεια, γιατι να φοβαται να την κοινωνησει; Εαν δεν μπορει να την μεταφερει ικανοποιητικα, σημαινει πως δεν την ξερει καλα ουτε ο ιδιος. Το χειροτερο που μπορει να συμβει ειναι να μην πεισει τους αλλους. Σιγα το πραγμα, υπαρχουν δισεκατομμυρια θεωριες. Μηπως δεν ειναι ετοιμος ο κοσμος να την ακουσει; Και ποιος θα κρινει εαν ο κοσμος ειναι ετοιμος ή αξιος να την ακουσει; Ο κατοχος; Και αυτος πώς την ακουσε, πώς κριθηκε αξιος;
    Στοχαστης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ελπιζω να εδειξα ικανοποιητικα πως ο λογος που η γνωση μενει κρυφη δεν εχει να κανει με υγιη κινητρα, καθως το επιχειρημα "να μην πεσει σε κακα χερια" εχει καταντησει ατοπο εδω και αιωνες. Ολα τα "κακα χερια" την κατεχουν ηδη και την εκμεταλλευονται με καθε δυνατο τροπο ενω ταυτοχρονα την διαστρεβλωνουν. Ο λογος που μενει κρυφη ειναι για να μην κριθει και φανερωθουν οι προστιθεμενες διαστρεβλωσεις τους. Παραδειγμα. Βρισκει η κοπελα μου στο κινητο μου γυμνες φωτογραφιες μια αλλης γυναικας. Της λεω ψεμματα φυσικα, πως ειναι γκομενα του Γιωργου, ενος κοινου γνωστου μας, και τις εστειλε σε μενα για να τις στειλω στο Γιωργο ωστε να μην τις βρει η γυναικα του και χωρισουν. Με αναγκασαν βεβαια χωρις να θελω. Της λεω ομως να μην πει τιποτα γιατι μετα θα χωρισουν και θα φταιει αυτη. Ειναι μυστικο, ειναι "μυστηριο", δεν κανει να το πει. Μαγκας αυτος που λεει το μυστικο. Το διαστρεβλωνει οπως θελει για τους σκοπους του.

    Επιπροσθετα, ο κατοχος ενος μυστηριου, μιας γνωσης που δεν εχουν οι αλλοι, αισθανεται καλυτερος, ανωτερος. Δεν ειναι διατεθειμενος να μοιραστει το στοιχειο που θεωρει πως το κανει πιο σπουδαιο με τους αλλους, επειδη νομιζει πως θα χασει κατι απο την ανωτεροτητα του. Για αυτο και παιζει μπαλα και κραταει το στομα του κλειστο.

    Τωρα θα πει κανεις, γιατι ειχαν οι αρχαιοι ελληνες ορκο σιωπης με ποινη το θανατο;
    Για να μην πεσουν οι γνωσεις στα χερια των κακων "βαρβαρων" και τις χρησιμοποιησουν σε βαρος της ανθρωποτητας (σημερα η ιεραρχια της τις εχει και δημιουργει αφειδως μαυρα πιονια διαστρεβλωνοντας τις κατα το δοκουν για να εξυπηρετουνται οι σκοποι τους)
    Γιατι ηδη ο οποιοσδηποτε μπορουσε να συμμετεχει σε εναν οργανωμενο θεσμο ολοκληρωμενης παροχης της γνωσης αυτης, οποτε η τμηματικη και αποσπασματικη μεταφορα της δεν θα ηταν επαρκης, καθως στα μυστηρια βιωνονταν ΚΑΙ εμπειρικα και υπηρξε και προετοιμασια του μυστη κτλ
    Και παλι σημερα απο τους αρχαιους εχουμε ενα σωρο πληροφοριες για τα μυστηρια, επειδη γνωριζαν ποσο σημαντικη ηταν αυτη η γνωση και στα κειμενα βρισκουμε αρκετα. Και στην Αμφιπολη την "απαγωγη" της Περσεφονης (ψυχης) απο τον Πλουτωνα βρηκαμε. Το ιδιο θεμα με τα ελευσινια μυστηρια.Ε, κρυμμενο τον ναο δεν το λες. Δεν θα βρουμε βεβαια πολλα διοτι οι Βρετανοι στο Α παγκ πολεμο τον συλησαν για τα καλα.Τον κατακλεψαν και πηραν οση γνωση μπορουσαν. Α, οχι εμεις δεν κανει να πουμε κατι. Απαγορευεται. ΕΛΕΟΣ ρε παιδια οσοι γνωριζετε κατι. Ξυπνατε επιτελους. Τα περνουν απο εδω, τα φιλτραρουν, τα αναλυουν, τα διαστρεβλωνουν, τα εμπορευονται σε μασονικες και χρυσαυγιτικες στοες για να δημιουργουν ακολουθους, και τους ορκιζουν σε σιωπη. Και κερατας, και δαρμενος και με το στομα κλειστο. 10 φορες χειροτερο απο το να πληρωνεις μεταπτυχιακο στην Αγγλια για να διδασκεσαι το συμποσιο του Πλατωνα στην αγγλικη και με τραγικο τροπο. Ε-Λ-Ε-Ο-Σ. Οχι αλλο καρβουνο
    Στοχαστης
    ΥΓ.Κανουμε και λιγο χιουμορακι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Το προβλημα ειναι οτι η Αλκιρεας Αγγελονικητας ειναι η SonnetiGR και το codepetalouda δεν ειναι κλειστο.

    Τα μυστηρια ειναι σαν τις πατεντες σημερα. Δηλαδη αλλαξε ο μανωλιος και εβαλε τα ρουχα του αλλιως. Γατακια.



    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Γειά σου, Λύκιε, γειά σε όλους.
    Είχες πει κάπου Λύκιε, και δεν το βρίσκω αυτή τη στιγμή, οτι με τον Αλκιρέα Αγγελονικήτα διαφέρετε στον πυρήνα.
    Νομίζω θα ήταν πολύ ενδιαφέρον και όλοι θα θέλαμε να μάθουμε για τον πυρήνα αυτόν, τον δικό σου, τον δικό του.
    Αν βρεις χρόνο βέβαια κι αν είναι το θέμα συμβατό με τις αρχές του Καταχθόνιου Δαίμονα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητέ-ή ανώνυμε-η, αντιλαμβάνομαι ότι για να δηλώνεις αυτή την διαφορά μας, ήδη γνωρίζεις τις απόψεις μου από την πληθώρα των σχολίων και των συζητήσεων, που έχουν συμβεί εδώ μέσα.
      Θεωρώ επίσης ότι γνωρίζεις ήδη και τις απόψεις του Αλκιρέα. Συνεπώς δεν είναι δύσκολο να καταλάβεις την διαφορά της πολικότητάς μας.
      ΛΥΚΙΟΣ.

      Διαγραφή
  7. Όχι, Λύκιε, δεν μπορώ να βρω την διαφορά. Δεν την είχα καν διανοηθεί πριν διαβάσω τα δικά σου λόγια για διαφορετικό πυρήνα. Για μένα είστε και οι δυο φορείς πολύτιμης γνώσης που εξυψώνει στο Αγαθό. Δεν μπορώ να αντιληφθώ την διαφορά πολικότητας. Και θα το ήθελα πολύ. Αν κάποιος την αντιλαμβάνεται, μήπως να με βοηθούσε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φορείς πολύτιμων γνώσεων που εξυψώνουν στο "Αγαθό", μπορεί να είναι πολλοί. Και η αλήθεια είναι ότι η σπουδή στην Απόλυτη Γνώση, δεν μπορεί παρά να είναι πολυσυλλεκτική. Ουδείς κατέχει την Απόλυτον Αλήθειαν.
      Και οι δύο πόλοι μετέχουν της Αληθείας, διότι εκφράζουν την συνοχή του Ενός. Η πολικότητα όμως έχει την σημασία της, διότι ορίζει την ροπή της κατεύθυνσης της εξελικτικής πορείας του ανθρώπου και κατ΄επέκταση του Θείου Σχεδίου. Εκεί εδράζεται η διαφορά πολικότητας μεταξύ μας και όχι στην κοινή μας γνωσιολογία.
      ΛΥΚΙΟΣ.

      Διαγραφή
  8. Η ροπή της κατεύθυνσης, λοιπόν. Αυτό θα ήταν θεμιτό να το ορίσουμε; Ποιά είναι η ροπή της κατεύθυνσης του; Και πώς συνάγεται; Θα έμπαινες άραγε στον κόπο να μας κάνεις αυτό το χατήρι; Πάντα με τον όρο οτι το κρίνεις πρέπον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητέ ανώνυμε, κάποτε είχα μπει στον κόπο να διαβάσω κάποια άρθρα του Αλκιρέα στο δικό του ιστολόγιο. Μου έκανε εντύπωση λοιπόν, ο σκληρός του λόγος και η ανακολουθία των λόγων με τη στάση του απέναντι στους σχολιαστές. Μιλούσε για "αγάπη" αλλά δεν έδειχνε να την εμπεδώνει και να την μετουσιώνει σε πράξη. Είχε μια υπεροπτική στάση απέναντι στους αναγνώστες του και ήταν τιμωρητικός με οποιονδήποτε είχε άλλη άπψη ή δεν καταλάβαινε τι εννοούσε και ζητούσε διευκρινήσεις.
      Αποφάσισα λοιπόν να του γράψω δυο τρία σχόλια, στα οποία τον εγκαλούσα και τον έφερνα αντιμέτωπο με την εικόνα του και τις αντιφάσεις των λόγων και των έργων του. Εννοείτε βέβαια ότι ο λόγος μου ήταν ευγενικός και καθόλου προσβλητικός. Ήταν όμως αληθής και αυτό φαίνεται πως τον ενόχλησε πάρα πολύ. Τόσο πολύ, που δημοσίευσε τα σχόλιά μου μόνο για μια ημέρα. Μετά τα διέγραψε όλα καθώς και όσα άλλα του είχαν γράψει κάποιοι δικοί του σχολιαστές. Άφησε μόνο όσα του άρεσαν, διότι τον επαινούσαν! Του ξαναέγραψα διαμαρτυρόμενος, αλλά εις μάτην, δεν τα ανάρτησε ποτέ!
      Διαπίστωσα λοιπόν την διαφορά μεταξύ μας και αποφάσισα να ξαναδιαβάσω κάποια άρθρα και απόψεις του. Εκεί διαπίστωσα ότι οι απόψεις του ήταν στρεβλές εντυπώσεις από διάφορα γνωστικά πεδία στα οποία είχε εντρυφήσει και απουσίαζε πλήρως η διαισθητική προσέγγιση των πραγμάτων, που σημαίνει ότι ο άνθρωπος αυτός δεν θα μπορέσει ποτέ (ή μάλλον θα δυσκολευτεί πολύ) να κατακτήσει προσωπικά και βιωματικά την όποια γνώση προσπαθεί να προσπελάσει. Η στρέβλωση των πραγμάτων όπως τα εκφράζει, τείνουν προς την οπτική του αρνητικού πόλου. Μου θυμίζει τις απόψεις κάποιων μάγων-αποκρυφιστών, που προσπαθούν να πείσουν ότι η υπηρεσία των πνευμάτων, είναι καλό και ...αγαθό πράγμα!
      ΛΥΚΙΟΣ.

      Διαγραφή
    2. Ευχαριστώ θερμά. Τί άλλο να πω; Τί άλλο;!!!

      Διαγραφή
    3. Να υποθέσω λοιπόν ότι σε ικανοποίησε η απάντηση. Σε βρίσκει όμως σύμφωνη-ο;
      ΛΥΚΙΟΣ

      Διαγραφή
  9. Όσον αφορά το πρώτο σκέλος, η σκληρότητα και η αγένεια άγγιζε τα όρια της παράνοιας. Όσον αφορά το δεύτερο, το γνωστικό μου πεδίο δεν είναι του επιπέδου να εκφέρει γνώμη, μολονότι εχω αντλήσει εκλεκτές πληροφορίες που διαχειρίζομαι στην καθημερινή οπτική μου. Εμπιστεύομαι λοιπόν στο δεύτερο σκέλος την γνώση και την κρίση σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. προσπαθηστε να μπειτε στο https://alkireus.wordpress.com/%CE%AC%CE%BB%CE%BB%CE%B1-blog/.
    ξερει κανεις τι παιζει ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Δεν θα μπορέσεις να μπεις εκεί, αν δεν είσαι μέλος της παρέας του Αλκιρέα.
    Για περαιτέρω απορίες, απευθύνσου στον ...Αλκιρέα!
    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. συγνωμη που χρησιμοποιησα το χωρο σας ,αλλα μου εκανε εντυπωση οτι μεχρι προχτες εμπαινες ελευθερα .ψαχνοντας λοιπον να δω τι γινεται επεσα πανω στα σχολια σας, για αυτο και ανεβασα το παραπανω σχολιο .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κανένα πρόβλημα φίλε μου! Προσωπικά, δεν ασχολούμαι με τον Αλκιρέα και τις πρακτικές του. Αυτά αφορούν αυτούς που τον παρακολουθούν.
      ΛΥΚΙΟΣ.

      Διαγραφή
  13. «Όσον αφορά το πρώτο σκέλος, η σκληρότητα και η αγένεια άγγιζε τα όρια της παράνοιας...

    Όσον αφορά το δεύτερο, το γνωστικό μου πεδίο δεν είναι του επιπέδου να εκφέρει γνώμη, μολονότι εχω αντλήσει εκλεκτές πληροφορίες που διαχειρίζομαι στην καθημερινή οπτική μου. Εμπιστεύομαι λοιπόν στο δεύτερο σκέλος την γνώση και την κρίση σου...»

    Δεν ηξερα τι να κανω σημερα το βραδι αφου μαλλον θα το ξενυχτησω μια και εχω πρωινη πτηση απο Ρωμη αυριο και ειπα να γραψω μια δυο μαλακιες εδω περα. Με αφορμη την παραπανω κριση οπως και τη γνωμη του Λυκιου για τον Αλκιρεα! Σε ενα χωρο που για να ειμαι ειλικρινης με κουραζει αφανταστα αν και πρεπει να ομολογησω οτι αναγνωριζω καλες προθεσεις εδω μεσα.

    Πρωτα απο ολα να μην ανησυχει ο φιλος ή φιλη (πιο πιθανο μαλλον, μια και ολιγον τι πιο παλαβιαρες και να ασχολουνται με τετοια πραγματα - ευχομαι και λιγο και με την κουζινα - και λογω ορμονικων ισορροπιων...αν κανενας κοντεψε να φαει κανενα βαζο στο κεφαλι τωρα τελευταια καταλαβαινει τι λεω) και θα εχει ξανα προσβαση στο μπλογκ ωστε να μπορει να αντλει γνωση! Ουαου! Να μπορει να αντλει γνωση ξανα! Τουλαχιστον η προσωπικη μου αποψη. Την οποια με τα κριτηρια που η ιδια η ζωη του ή της εδωσε μπορει να εμπιστευτει ή οχι! Απλα μονο να υπενθυμισω οτι δεν καταλαβε το χριστο του ή της!

    Λοιπον αφου ξενυχτης σημερα ειπα να διαβασω κανενα αρθρο του Αλκιρεα για να περασει η ωρα και βρεθηκα και εγω μπροστα στο κλειστο μποογκ! Λογικα ενα απλο maintenance ειναι! Αλλα παλι μου δημιουργηθηκε μεσα μου η ιδια σκεψη με παλια!

    Τι θα ηταν πραγματικα καλυτερο; Ενα παντοτινα κλειστο μπογκ «καποιου» που καταφερε μεσα απο αυτην την προσπαθεια του να καταλαβει τον εαυτο του - οχι μονο σε θεωρητικο επιπεδο ή απλά γιατι για χρονια, και λογω ισως του οποιου επαγγελματος, παρατηρωντας τους αλλους - αλλα μεσα απο ενα διαδραστικο πεδιο αληλεπιδρασης συνειδησεων; Σε μια τετοια περιπτωση θα ημουν ευτυχισμενος για το προσωπο του Αλκιρεα. Θα ημουν ευτυχισμενος βλεποντας το αρχετυπο του μικρου παιδιου του χωρις φοβο να περπατα εξω απο το καστρο των πεποιθησεων γεματο πιστη. Θα ημουν ευτυχισμενος για αυτην την απιστευτα ευγενικη ψυχη που θα καταφερνε κατι τετοιο. Αυτο που ηθελε για ολους τους γυρω του να το καταφερει για τον εαυτο του! Κατι πραγματικα που επιθυμω παρα πολυ.

    Αλλα κατι τετοιο θα αφηνε πισω του ατομα που δεν θα ειχαν καταλαβει τον χριστο τους!
    Θα αφηνε πισω του ατομα που θα αναζητουν την γνωση τρομαρα τους χωρις να εχουν καταλαβει τη φυση της συνειδητοτητας! Ουαου!
    Θα αφηνε πισω του ατομα που σε καθε στιγμη της ζωης τους θα πρεπει να εμπιστευονται ανθρωπους και καταστασεις χωρις ποτε τους να πιστεψουν πραγματικα!
    Θα αφηνε πισω του Εγω χωρις καμια ελπιδα αυτα να μετουσιουθουν σε Εαυτο!

    Το ιερο συμβολαιο, η προσωπικη αποστολη, θα δειξει τι θα γινει!

    Απο εκει και περα πεστε ενα δωρεαν ευχαριστω εγωπαθης παλιομ@@@ για την αγαθη προθεση καποιου να κανει κατι καλο στους συνανθρωπους του και αφηστε τις μιζερες κρισεις σας!

    ΗiddenWiki

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Φίλε HiddenWiki, χαίρομαι που κατέθεσες την δική σου άποψη, η οποία μάλιστα έρχεται να μας εγκαλέσει για τις δικές μας. Αυτό απαιτεί θάρρος.
    Δίνεις μια ενδιαφερουσα οπτική, την οποία δεν μπορώ να παραβλέπω. Διαπιστώνω όμως ότι η διάθεση και ο λόγος σου είναι αρκούντως σκοπτικοί, κοινό σας στοιχείο με τον Αλκιρέα.
    Σίγουρα θαυμαστής και ακόλουθός του.
    Απ' τη δική μου μεριά, η αιτία των δικών μου ενστάσεων, είναι και σ' αυτό το σημείο. Δεν μπορώ να κατηγορήσω κάποιον για την αδυναμία του να με καταλάβει. Αν όντως δεν με καταλαβαίνει κάποιος, ειδικά οταν απευθύνομαι δημόσια μέσω διαδικτύου, ευθύνομαι εγώ! Οφείλω να γίνομαι καταληπτός για τους πολλούς και όχι για έναν-δύο.
    Βέβαια μας λες ότι ο Αλκιρέας κατέγραφε τις σκέψεις του δημόσια, προκειμένου να ωφεληθεί ο ίδιος αυτογνωσιακά! Δεκτόν, αλλά πολύ εγωκεντρικό θα έλεγα.
    Μπορεί λοιπόν να έχεις δίκιο για τον Αλκιρέα. Το ερώτημα είναι όμως, τι αφήνει στους αναγνώστες του που τόλμησαν να μην τον ...καταλάβουν και βέβαια τι άφησε σε αυτούς που "τον κατάλαβαν".
    Μήπως το να αποκαλούν μ@λ@κες όσους διαφωνούν, δεν καταλαβαίνουν ή δεν τον επαινούν;
    Καλή σου επάνοδος απ' το Κρόνιο ιερατικό κέντρο, την αγέρωχη Ρώμη.
    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. τι συζητηση μπορει να κανει κανεις αραγε με εναν ΟΥΑΟΥ τυπο σαν και σενα φιλε hiddenwiki ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Eπειδη καθησες και απαντησες στο σχολιο μου...

    Απο τοτε που με θυμαμε, μικροψυχους μ@@@ αποκαλουσα ολους αυτους με τις μιζερες επικριτικες κρισεις τους! Κατι στο οποιο επεσα επανω και εδω περα! Αρα κατι που εχει να κανει με εμενα μην προσπαθεις να το συνδυασεις με πραγματα που δεν συνδυαζονται!

    Ακολουθος; Δεν ειναι μερος της φυσης μου να ειμαι και να γινομαι κατι τετοιο!

    Και ναι γενικα θαυμαζω τους ανθρωπους που εχουν αγαθες προθεσεις απεναντι στους συνανθρωπους τους και ταυτιζουν ειτε συνειδητα ειτε ασυνειδητα την δικη τους πνευματικη εξελιξη με αυτην των αλλων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Χα, χα, μήπως λοιπόν, σύμφωνα με τις απόψεις σου από τότε που σε θυμάσαι, είσαι και εσύ ένας "μικρόψυχος μ@@@", μιας και με το δικό σου σχόλιο, δεν ξεφεύγεις από την "μίζερη επικριτική κρίση";
    Χαριτολογώντας λοιπόν και χωρίς να θέλω να σε προσβάλλω, σέβομαι την άποψή σου. Σέβομαι επίσης το γεγονός, ότι θέλεις να αποκρούσεις τις "υποψίες" μου για ακολουθία και υιοθέτηση στάσης (ταύτιση) με αυτή του Αλκιρέα.
    Για να τελειώνουμε όμως εδώ, δεν με ενδιαφέρει ούτε ο Αλκιρέας, ούτε οι οπαδοί του.
    Εδώ είναι ένας άλλος χώρος, ένα άλλο ιστολόγιο.
    Δεν αποτελεί εμπόδιο, ούτε πέφτει πάνω στο διάβα κανενός. Είμαστε ανοιχτοί στον διάλογο, αρκεί να γίνεται με σοβαρότητα και αλληλοσεβασμό. Αν ήμουν ο Αλκιρέας, θα διέγραφα τα σχόλιά σου... Εδώ, αυτό είναι αδιανόητο για την δική μας ηθική αντίληψη.
    Οι προθέσεις μας είναι αγαθές εκ των ων ουκ άνευ, αφού δεν επωφελούμαστε από κάτι, ούτε καν αναζητούμε αναγνώριση και ...δόξα!!
    Σε όποιον αρέσει ο χώρος μας, παραμένει, διαβάζει, σχολιάζει. Όποιος ενοχλείται, είναι ελεύθερος να μας απορρίψει και να αποχωρήσει. Τόσο απλά!
    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Φίλε μου, κάποιοι από εδώ αν ήταν μαθητές του Πυθαγόρα θα ήτανακόμα άφωνοι.
    Μερικές φορές μπαίνω σε κάποια υπέροχα άρθρα και φτάνοντας στα σχόλια φρίττω πραγματικά και λυπάμαι, συνειδητοποιώντας ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν ούτε το σεβασμό ούτε τη σοβαρότητα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Όμως αγαπητέ μου, κανείς δεν είναι μαθητής του Πυθαγόρα! Δεν είναι καν μαθητές.
    Είναι άνθρωποι που έχουν άποψη, προσπαθώντας να κατακτήσουν κάποια γνώση με τον δικό τους προσωπικό τρόπο.
    Αν αυτό σε κάνει να φρίττεις, τότε μάλλον πρέπει να ασχοληθείς αρκετά με τον εαυτό σου, πριν αρχίσεις να κρίνεις τους άλλους.
    Η προτροπή μου είναι καλοπροαίρετη και δεν στοχεύει να σε θίξει, αλλά μάλλον να σε βοηθήσει να καταλάβεις ότι ο τρόπος που βλέπεις τους άλλους, είναι εσφαλμένος. Η έννοιες της αγάπης, της ανοχής και του σεβασμού, θα πρέπει να σε απασχολήσουν στο μέλλον, ώστε να τις κατακτήσεις εκτός από νοητικά και βιωματικά.
    Ο σεβασμός των σχολιαστών στον χώρο αυτό είναι δεδομένος και διαφυλάττεται ως "κόριν οφθαλμού".
    Δεν παραβλέπεται όμως η ανθρώπινη αδυναμία και γι΄αυτό οι κανόνες μας δεν είναι άκαμπτοι, αλλά κατά τις περιστάσεις, γίνονται ευέλικτοι και κάποιες φορές υπάρχει μια σχετική ανοχή. Αν διαβάσεις περισσότερες αναρτήσεις και σχολιασμούς, θα διαπιστώσεις ότι αυτό ισχύει. Ο ρόλος μου ως διαχειριστής, κάποιες φορές με έφερε στην δύσκολη θέση να διαγράψω και σχόλια! Αυτό όμως θέλω να το αποφεύγω, γιατί προτιμώ να πείθω παρά να καταστέλλω.
    Η σοβαρότητα δεν νομίζω ότι λείπει από τον χώρο των σχολιαστών, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορεί κάποιος να αστειευτεί κάποιες φορές.
    Δεν είμαστε άκαμπτοι, σκληροί και τιμωρητικοί προτεστάντες. Είμαστε ελεύθερα ελληνικά πνεύματα!
    Παρόλα αυτά αγαπητέ μου, και πάλι δεν ξέφυγες από τον πειρασμό και την παρόρμηση να καταφύγεις στην απεχθή (κατ΄εσέ) "μίζερη επικριτική κρίση"!
    Κοίτα λίγο μέσα σου.
    Σε ευχαριστώ για τον διάλογο.
    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Αν το τελευταιο σχολιο το απευθυνες σε εμενα, χαλαρωσε! To λιγοτερο που μπορω να πω.
    Οταν γραφω κατι το γραφω εστω με καποια υπογραφη μου και οχι ανωνυμα! Οκ;
    Το κοβουμε εδω λοιπον γιατι δεν θα βγει ακρη! Δεν ειμαι σε φαση να συμμετεχω σε παραλογισμους. Ειπα την γνωμη και αυτο ηταν.

    Keep the good job με τις οποιες παντα βεβαια εμμονες της. Αλλωστε και ποιος καποιες δεν εχει; Αλλοι μας! Αλλα οπως εγραψες και εσυ με αγαπη, ανοχη και σεβασμο καλα ολοι θα πηγαινουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Μέχρι εμείς οι ατελείς να τελειοποιηθούμε, ας είμαστε ανεκτικοί μεταξύ μας!
    Καλό σου ταξίδι στην αναζήτηση!
    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αφήστε το σχόλιό σας
Φίλοι του ιστολογίου, παρακαλώ να κάνετε ελεύθερα τον σχολιασμό σας, αλλά να απέχετε από ύβρεις και προσβολές προσώπων, καθώς και να χρησιμοποιείτε την Ελληνική γλώσσα και γραφή (όχι greeklish). Προσβλητικά και υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται. Επίσης διαγράφονται spam και διαφημίσεις άλλων ιστολογίων, αλλά και κάθε άλλο σχόλιο που δεν συνάδει με το ύφος και το ήθος που ορίζει ο δημιουργός και διαχειριστής του ιστολογίου.

ΠΡΟΣΟΧΗ:
Τα σχόλια ελέγχονται πριν δημοσιευθούν.



.