Πέμπτη 11 Ιουνίου 2020

Τι συμβαίνει στις ΗΠΑ και εδώ;


Οι μνήμες του '68 ξυπνάνε ξανά στην Αμερική | Fortunegreece.com

Γράφει ο Λύκιος 

Με αφορμή τα τεκταινόμενα στις ΗΠΑ, όπου ένα σύνηθες αστυνομικό περιστατικό, που από απλό ποινικό, εργαλειοποιήθηκε σε μείζον πολιτικό, παραθέτω αντίστοιχο εγχώριο παράδειγμα, για το πως κάποιοι εργαλειοποιούν τις μειονότητες, για πολιτικούς στόχους, αλλά και μια λύση-απάντηση σε αυτούς που το επιχειρούν.
 Οι στόχοι αυτοί, είναι η ανατροπή και η ομογενοποίηση των εθνών και των φυλών, η εξάλειψη των πολιτισμικών ταυτοτήτων και η ποιοτική υπονόμευση της ανθρωπότητας, από την σύμμειξη αυτή.  Αντικειμενικός στόχος, είναι πάντοτε η παγκοσμιοποίηση και στη συνέχεια η εγκαθίδρυση μιας παγκόσμιας δικτατορίας.

Ας δούμε λίγο το περιστατικό στις ΗΠΑ

 Η μαύρη φυλή στις ΗΠΑ, αποτελεί μόλις το 13% του συνολικού πληθυσμού, αλλά η συμμετοχή του στην εγκληματικότητα, είναι στο 40% (σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία των φυλακών στις ΗΠΑ), ενώ διαπράττουν το 52,2% των δολοφονιών στη χώρα.

 Αυτό σημαίνει ότι είναι σύνηθες περιστατικό η σύλληψη και η συμπλοκή μαύρων εγκληματιών με την αστυνομία. Η συμμετοχή αυτής της φυλής στο σκληρό έγκλημα είναι μεγάλη και πάρα πολλοί αστυνομικοί, έχουν χάσει τη ζωή τους από μαύρους εγκληματίες.
 Ωστόσο τα ΜΜΕ δίνουν σκόπιμα μεγάλη έμφαση, όταν σκοτώνεται ένας μαύρος εγκληματίας από λευκό αστυνομικό, ενώ όταν συμβαίνει το αντίθετο το προσπερνούν αδιάφορα. Είτε αν μαύρος αστυνομικός σκοτώσει λευκό εγκληματία, είτε μαύρος αστυνομικός σκοτώσει μαύρο εγκληματία, είτε λευκός αστυνομικός σκοτώσει λευκό εγκληματία, τα ΜΜΕ δεν δείχνουν κανένα ενδιαφέρον, διότι σκοπός τους είναι να δημιουργήσουν κλίμα «ρατσιστικής αστυνομικής βίας» κατά των μαύρων από λευκούς αστυνομικούς.

 Δεν θα εξετάσω αν καλώς ή κακώς σκοτώθηκε ο συγκεκριμένος μαύρος εγκληματίας ή αν ο λευκός αστυνομικός ενήργησε από πρόθεση να τον σκοτώσει ή εκτίμησε λάθος τον βαθμό πίεσης ή αν πλανήθηκε μήπως μπλοφάρει ο δράστης για να χαλαρώσει την ακινητοποίηση και να διαφύγει.
 Είναι σίγουρο όμως, ότι το περιστατικό δεν συνέβη εξ αιτίας φυλετικής διάκρισης, αλλά εξ αιτίας μιας συνηθισμένης σύλληψης, που είχε μοιραίο τέλος. Ακριβώς ίδιο περιστατικό έχει συμβεί με λευκό εγκληματία και βεβαίως δεν πήρε ποτέ ρατσιστικές διαστάσεις στα ΜΜΕ.
 Αντί λοιπόν να αφεθεί το περιστατικό στην κρίση της Δικαιοσύνης που θα εξετάσει τις συνθήκες του θανάτου, τα ΜΜΕ με την καθοδήγηση των «Δημοκρατικών», εργαλειοποίησαν το περιστατικό, προκαλώντας κοινωνική εξέγερση με πρώτο στόχο να πλήξουν την κυβέρνηση, ενόψει των επερχόμενων προεδρικών εκλογών.

 Όλως τυχαίως, η μέθοδος της «ανατροπής πολιτικών καθεστώτων» που ενεργοποιήθηκε στις ΗΠΑ, είναι πιστό αντίγραφο της ίδιας ακριβώς «εξέγερσης» που συνέβη τον Δεκέμβριο του 2008 στην Αθήνα, όταν πάλι ένας αστυνομικός σκότωσε έναν νεαρό αναρχικό ταραξία.
 Όλως τυχαίως στόχος και τότε, ήταν η ανατροπή της κυβέρνησης Καραμανλή, επειδή είχε αποπειραθεί να ανοιχθεί προς την Ρωσία και είχε ασκήσει βέτο μέσα στα όργανα του ΝΑΤΟ. Οι Αμερικανοί τότε δεν το ανέχθηκαν και ενεργοποίησαν τον μηχανισμό τους. Ο Καραμανλής αντικαταστήθηκε από τον ΓΑΠ, που ήταν υποτελής στα συμφέροντα των ΗΠΑ.
 Ο ίδιος μηχανισμός έχει ενεργοποιηθεί στις ΗΠΑ, με στόχο να επανέλθουν στην προεδρία οι Δημοκρατικοί, οι οποίοι είναι καλύτεροι προωθητές των νεοταξικών σχεδίων και της παγκοσμιοποίησης από τον Τραμπ.

 Ο μηχανισμός που χρησιμοποιείται, είναι η ενεργοποίηση των αναρχικών-αντίφα-αντιεξουσιαστών, ένας παγκόσμιος στρατός ανθρώπων που συμπεριφέρονται ως νοητικά ζόμπι.   Πολλά χρήματα ξοδεύονται από την «τσέπη» του Σόρος, ώστε να συντηρείται αυτός ο παγκόσμιος στρατός. Ο Τραμπ δικαίως, τους κήρυξε τρομοκράτες.

 Οι λοβοτομημένοι «αντίφα» που συνοδεύονται από όλες τις ομόσταυλες μειονότητες, όπως οι γκέι, οι ΛΟΑΤΚΙ κτλ, εξεγείρονται δήθεν για την ρατσιστική βία του κράτους, αλλά σκοπός τους είναι η κοινωνική αποσταθεροποίηση με την εξέγερση των μαύρων, ώστε να προκαλέσουν μεγάλες καταστροφές στην οικονομία, την ιδιοκτησία και την ασφάλεια των πολιτών. Ηρωοποίησαν τον μαύρο νεκρό εγκληματία, ως ίνδαλμα «αντιρατσιστικού αγώνα», όπως ακριβώς ηρωοποίησαν εδώ τον νεκρό Γρηγορόπουλο.

 Έτσι όχι μόνο εργαλειοποιούν τα περιστατικά, αλλά τα μονιμοποιούν στην συνείδηση των πολιτών, με ετήσια επετειακή ανάμνηση, με επεισόδια και εξεγέρσεις.
 Ασφαλώς δεν υπάρχει ίχνος ανιδιοτέλειας και ισοτιμίας σε αυτές τις εκδηλώσεις, αφού δεν επιτρέπουν αντίστοιχες εκδηλώσεις μνήμης, για τους νεκρούς της ΜΑΡΦΙΝ, που δολοφονήθηκαν από αναρχικούς-αντίφα-αντιεξουσιαστές. Αυτοί οι νεκροί, δεν έπρεπε να γίνουν σύμβολα κατά της βίας και της μισαλλοδοξίας των αριστεριστών.