Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2020

Δέσποινα, το τραγούδι και οι σκέψεις σου, μας συντροφεύουν ακόμη! Ένας χρόνος πέρασε χωρίς το δικό σου σχόλιο...

 



Εις ανάμνησιν της Δέσποινας, ένα κομμάτι από ανάρτησή της σχετικό με τα αιώνια ερωτήματα!

Sign of the Times, αγαπημένο της τραγούδι. 


Η ζωή έχει ομορφιά πολλή. Αλλά και δυσκολίες και διαψεύσεις και πόνο. Όλα αντέχονται. Για όλα βρίσκουμε κάποιες απαντήσεις. Είναι όμως και ένα θέμα που μας δυσκολεύει. Το τέλος του βίου. Το παραμερίζουμε, το αποδεχόμαστε, συνθηκολογούμε, μαθαίνουμε να ζούμε μ' αυτό. Η συμφιλίωση είναι, να πούμε όταν θα έρθει η στιγμή, "μια ζωή έζησα, μια ζωή χάρηκα". Και είναι αλήθεια αυτό. Μια ολόκληρη ζωή, ένας πλήρης κύκλος. Πολλοί άνθρωποι ζουν συμφιλιωμένοι. Κι άλλοι φοβούνται τον θάνατο. 

Τι δηλαδή; Την ανυπαρξία. Ποιος μπορεί να ισχυριστεί οτι είναι προτιμότερη από την ύπαρξη η ανυπαρξία; 

Έτσι, από τα αρχαιότατα χρόνια ο άνθρωπος, δεν ξέρω πώς ξεκίνησε, δημιούργησε την πεποίθηση οτι υπάρχει μετά θάνατον ζωή. Ήταν παρηγορητικοί οι λόγοι; Ήταν φαντασία; Ή στηρίζονταν κάπου οι πεποιθήσεις αυτές; 

Ήρθε όμως ο Φρόιντ στα γηρατειά του και είπε υπάρχει μία αρχή, ένας νόμος μέσα στη φύση, που αυτός είναι ο αρχετυπικός. Ο πρωταρχικός, ο πιο ισχυρός. Πιο ισχυρός και από τη γέννηση δηλαδή, από τη δημιουργία, από το είναι, από τον έρωτα. Ποιος είναι αυτός ο νόμος;  

Είναι λέει η τόντεστριμπ, η ορμή προς τον θάνατο. Ορμή προς θάνατον. Το ρεύμα του θανάτου.  Είναι αυτό που σπανιότερα στρέφεται προς τα μέσα και μας τραβάει στον βυθό, στην αυτοεγκατάλειψη, την κατάθλιψη, την σκέψη της αυτοκτονίας. Κι όταν, κι αυτό είναι το σύνηθες,  στρέφεται προς τα έξω,  τότε γίνεται αυτό το φαινόμενο που το λέμε (η αγκρισιβιτέτ), **η επιθετικότητα**.  

Και ορμή για ζωή από την άλλη. Είναι οι δύο πόλοι του γίγνεσθαι.  Είναι η φιλότης και το νείκος.  

Έτσι λειτουργεί ο κόσμος μας, ο ορατός κόσμος των θνητών. Η ζωή είναι θνητή και ο θάνατος αθάνατος.  

Υπάρχει ζωή μετά τον θάνατο; Και βέβαια υπάρχει. Όμως αυτό είναι υποκειμενική μου γνώση. 


*** 

Δ. 



9 σχόλια:

  1. .....


    "Υπάρχει ζωή μετά τον θάνατο; Και βέβαια υπάρχει. Όμως αυτό είναι υποκειμενική μου γνώση."


    Τώρα το γνωρίζεις Δέσποινα.. έπαψε να είναι πλέον υποκειμενικό.

    Υ.σ
    Πρόλαβες να διαφύγεις, να¨ξερες τι βιώνουμε...

    Να είσαι καλά Λύκιε για την ενθύμηση.



    Ποιητής των χρωμάτων

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πάντα το γνώριζε αγαπητέ μου Ποιητή των χρωμάτων!
    Η Δέσποινα πορεύεται κατά την φύση των πραγμάτων και οι έλλογες απορίες της λύθηκαν. Ούτως ή άλλως, ήξερε! Ήθελε απλώς να το κατακτήσει και συνειδητά.

    Η Δέσποινα ήθελε να ζει έντονα, με πάθος.
    Κάπου είχε ποστάρει αυτό:

    Μέθη

    Να είστε πάντα μεθυσμένοι! Αυτό είναι όλο! Επιτακτική ανάγκη! Για να μη νιώθετε το φριχτό βάρος του Χρόνου να συντρίβει τους ώμους, να σας γέρνει στη γη. Μεθύστε και μείνετε μεθυσμένοι.. Αλλά με τι; Με κρασί..με ποίηση..με αρετή..με ό,τι σας αρέσει.. Όμως μεθύστε!

    Κι αν κάποτε στα σκαλιά ενός παλατιού, στο πράσινο γρασίδι μιας τάφρου, στη μουντή μοναξιά του δωματίου σου, ξυπνήσεις ξεμέθυστος πια, ρώτα τον άνεμο, ρώτα το κύμα, το πουλί, το ρολόι, κάθε τι που φεύγει, κάθε τι που στενάζει, κάθε τι που κυλάει, που τραγουδάει, που μιλάει· Ρώτα... Τι Ώρα Είναι;;;

    Και ο άνεμος, το κύμα, το άστρο, το πουλί, το ρολόι, θα σου απαντήσουν: Είναι η Ώρα της Μέθης! Για να μην γίνεις ο μαρτυρικός σκλάβος του Χρόνου, μέθα· μέθα αδιάκοπα! Με ρακή, με κρασί, με ποίηση, με αρετή, με όνειρα... Με ό,τι σου αρέσει!

    Σαρλ Μπωντλαίρ


    Ρούφηξε κάθε σταγόνα ζωής και έφυγε πλήρους επιγνώσεως. Έφυγε πρόωρα για τον δικό μας χρόνο.
    Έφυγε την κατάλληλη στιγμή, για τον κοσμικό χρόνο...

    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. .....

      .."πορεύεται κατά την φύση των πραγμάτων"...

      Τα είπες όλα σε μια φράση Λύκιε.

      Ουσιαστικά ακριβής !



      Ποιητής των χρωμάτων

      Διαγραφή
  3. Η Δέσποινα πέρασε το κατώφλι μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας.
    Κι όσο εμείς ζούμε στο όνειρο ένεκα της άγνοιάς μας, η ψυχή της ξύπνησε και θυμάται όσα εδώ διαφεντεύει η λήθη.

    Ανατολή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  4. Περασε κιολας 1 χρονος.. Καλο σου ταξιδι αγαπητη μας Δεσποινα! Η γνωριμια μας μαζι σου υπηρξε τιμη μας, ευχαριστηση και προνομιο.
    Ωραια η Μέθη της ζωης. Συνηθιζουμε ωστοσο, ως ανδρες, να μην ζουμε μεθυσμενοι. Χρειαζομαστε μια γυναικα με θυληκοτητα για να μας θυμιζει να ζουμε οπως αρμοζει σε ανθρωπους, αισθανομενοι την καθε στιγμη. Και αυτο μας το θυμισες εσυ με το παραδειγμα σου

    Καλη δυναμη καλη μας Δεσποινα στο ταξιδι αυτο. Ευχομαι το πνευμα σου να βρει την δυναμη και να ακολουθησει τον δρομο που του αρμοζει. Οι προσευχες μας και οι ανωτερες οντοτητες ας σε συντροφευουν. Ας μην νιωθεις μοναξια, ουτε και φοβο. Δεν εισαι μονη. Ως γνησια ελληνικη ψυχη, πορευεσαι αναμεταξυ αμετρητων γενεων απο εκεινους που περασαν. Οι προγονοι μας θα σε συντροφευουν. Ολοι μας θα διανυσουμε αυτο το μονοπατι. Δεν ειναι αυτο το τελος

    Joker

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Λυπάμαι πολύ - έχω όμως την ταπεινή αίσθηση οτι έχει έναν όμορφο ρόλο αυτή την στιγμη. Καλό Βράδυ Λύκιε.
    Πάντα με εκτίμηση,
    Γιώτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι πολύ πιθανόν να συμβαίνει αυτό που διαισθάνεσαι, αγαπητή Γιώτα!
      ΛΥΚΙΟΣ.

      Διαγραφή
  6. Ξέρει κανείς από τι πέθανε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν νομίζω ότι έχει κάποια σημασία από τι φεύγει ο κάθε άνθρωπος. Σημασία έχει τι αφήνει πίσω του για μας. Όλοι φεύγουμε από "κάτι". Το ζητούμενο είναι ο απολογισμός.
      ΛΥΚΙΟΣ.

      Διαγραφή

Αφήστε το σχόλιό σας
Φίλοι του ιστολογίου, παρακαλώ να κάνετε ελεύθερα τον σχολιασμό σας, αλλά να απέχετε από ύβρεις και προσβολές προσώπων, καθώς και να χρησιμοποιείτε την Ελληνική γλώσσα και γραφή (όχι greeklish). Προσβλητικά και υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται. Επίσης διαγράφονται spam και διαφημίσεις άλλων ιστολογίων, αλλά και κάθε άλλο σχόλιο που δεν συνάδει με το ύφος και το ήθος που ορίζει ο δημιουργός και διαχειριστής του ιστολογίου.

ΠΡΟΣΟΧΗ:
Τα σχόλια ελέγχονται πριν δημοσιευθούν.



.