Τι σηματοδοτεί για την Ελλάδα η νίκη Τραμπ

Από τον Μενέλαο Τασιόπουλο 

Το σύστημα διακυβέρνησης στην Ελλάδα αλλά και οι διαμορφωμένες ελίτ στη δημόσια διανόηση, σε πανεπιστήμια, μίντια και «δεξαμενές σκέψης» είναι σε θέση πλήρους αδυναμίας να αντιμετωπίσουν τη νέα πραγματικότητα, που δομείται αρχικά μέσω του «Brexit» και προ ελάχιστων ωρών με την πανηγυρική εκλογή του Ντ. Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ. Ομοίως, σε πλήρη θέση άγνοιας και αδυναμίας βρίσκεται και η επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα, αφού ελάχιστοι επιχειρηματίες ή μάνατζερ δύνανται ακόμη και να κατανοήσουν τι συμβαίνει τελικά στον κόσμο.

Στην ουσία η παγκοσμιοποίηση κατέρρευσε. Η γνωστή ταινία του Ολιβερ Στόουν «Γουόλ Στριτ», με πρωταγωνιστή τον Μ. Ντάγκλας, που ενέπνευσε πολλούς, είναι πολύ ρετρό. Ο τρόπος ζωής των «γιάπις» και των απάτριδων, αποπολιτικοποιημένων - απεθνικοποιημένων στελεχών, διευθυντικών και διοικητικών συμβουλίων, που έπαιρναν «χρυσά μπόνους» ακόμη και στην περίπτωση που οδηγούσαν μέσω υπερδανεισμού και σπατάλης τις εταιρίες τους σε χρεοκοπία, «λιθοβολείται». Οι λαοί, τα έθνη, οι κυβερνήσεις δεν είναι αναλώσιμες μονάδες στη διάθεση διεθνών κερδοσκόπων και offshore της «ανοιχτής κοινωνίας».

Ο μαζάνθρωπος της «νέας τάξης πραγμάτων» δεν θα επικρατήσει. Τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα «καραβάνια των αθλίων» λαθρομεταναστών -οικονομικών και προσφύγων- δεν θα συνεχίσουν να αξιοποιούνται για να ισοπεδώνεται το δικαίωμα του μέσου πολίτη στην ευημερία, στην περιουσία, στο όνειρο, στην ταυτότητα, στην οικογένεια, στην ασφάλεια.

Ολα αυτά είναι απολύτως ακατανόητα για το σύστημα διοίκησης της χρεοκοπίας των Ελλήνων. Στην παρούσα φάση ο κυβερνών ΣΥΡΙΖΑ θα άντεχε ή θα ένιωθε συμβατός με έναν πρόεδρο τύπου Σάντερς ή έστω Χίλαρι Κλίντον στις ΗΠΑ. Η αντιπολίτευση της Ν.Δ., μια συνέχεια των Δημοκρατικών, με μια Κλίντον. Ο «μεσαίος χώρος» της ελάσσονος αντιπολίτευσης, επίσης. Μας μένουν οι Ανεξάρτητοι Ελληνες» του Π. Καμμένου, η λούμπεν Χρυσή Αυγή και το απαρχαιωμένο ΚΚΕ. Η Ελλάδα δηλαδή είναι όμηρος των συνθηκών, χωρίς εθνικές εγγυήσεις και εχέγγυα σε πρόσωπα, θεσμούς, δομές, που θα την οδηγήσουν από τη χρεοκοπία στην ανάκαμψη στην περίοδο που ήδη άρχισε.

Κι όμως, η εκλογή Τραμπ σηματοδοτεί μια νέα φάση της Ιστορίας για το παγκόσμιο γίγνεσθαι. Με μεγάλες δυνάμεις, εθνικά κράτη, σύνορα, οικονομικές πολιτικές με στόχο τον πραγματικό πλούτο και ανάπτυξη, με ηγέτες και λαούς που θέλουν να ζήσουν με έθιμα, γλώσσα, παιδεία, αντίληψη για τη ζωή.

Προπάντων διαφορετικότητα. Μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου η ανθρωπότητα κινδύνευσε από την ομοιομορφία, την ισοπέδωση των αντιθέσεων, την παγκόσμια «κλίκα» των κεφαλαιοκρατών του «αέρα» (margin) των παραγώγων, του χρηματιστηριακού καπιταλισμού και των φθηνών εργατών. Ενα «στοίχημα» που συγκέντρωσε τον παγκόσμιο πλούτο στο 1% της ανθρωπότητας και μοίρασε την παγκόσμια φτώχεια στο υπόλοιπο 99%. Και αυτό χαρακτηρίστηκε «πολιτικά ορθό». Υπεύθυνη διακυβέρνηση. Υπαρξιακή πραγματικότητα για τη Δύση. Μια περίοδος με τεράστια νεκροταφεία αρχών, ονείρων και ανθρώπων.

Ολα αυτά τελειώνουν. Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι ο εγγυητής μιας επόμενης απαραίτητα καλύτερης μέρας. Είναι όμως το πρόσωπο που έσπασε στο πεδίο της μοναδικής υπερδύναμης την παντοδυναμία του συστήματος των εικόνων. Τα μίντια, το Χόλιγουντ, η showbiz, οι δημοσκοπήσεις, οι αναλύσεις της καταστροφολογίας, οι αγορές, τα χρηματιστήρια, οι «λέσχες» της παγκοσμιοποίησης στάθηκαν στο πλευρό της οικογένειας Κλίντον. Ακόμη και η οικογένεια των Μπους. Το εδικαιούτο η οικογένεια, αφού ο Μπιλ Κλίντον το 1996 εγκαθίδρυσε τους άυλους τίτλους. Ξημερώματα Τετάρτης, με την ήττα της Χίλαρι Κλίντον, ο κύκλος έκλεισε οριστικά.

Η Ελλάδα σε ελάχιστο χρόνο θα πρέπει να βρει πρόσωπα, δομές, ιδέες και προπάντων όνειρα και πεποίθηση για να σηκωθεί. Η Ευρώπη είναι ζήτημα χρόνου να πάψει να είναι ενιαία οικονομική ζώνη. Και η Ελλάδα δεν είναι δυνατόν να παραμείνει εξωχώριο σε μόνιμη χρεοκοπία κρατίδιο της Γερμανίας. Στη νέα περίοδο της Ιστορίας 2018-2040 θα πρέπει να σταθεί στην πλευρά των... νικητών.

Πηγή