Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2016

17o ΑΝΑΨΥΚΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΤΟΥ Κ.Δ.

Αποτέλεσμα εικόνας για ONEIRA


Τους κανόνες τους ξέρετε, ξεδιπλώστε τις σκέψεις σας ελεύθερα...
Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες

121 σχόλια:

  1. eleni20 Νοεμβρίου 2016 στις 8:22 μ.μ.

    Καλοταξιδο και αυτο το αναψυκτηριο. Σαν το ποταμι να ρεει η ενεργεια του ανθρωπου που αναγενναται απο την ΤΕΦΡΑ του βγαζοντας ΦΤΕΡΑ για να ΠΕΤΑ στους ΕΠΤΑ ουρανους.

    Ελενη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΛΥΚΙΟΣ20 Νοεμβρίου 2016 στις 9:46 μ.μ.

    Ας το βάλουμε λοιπόν σε μια νέα ρότα! Ας αφήσουμε τον ονειρικό κόσμο να μας πετάξει σε νέες πραγματικότητες, αγαπητή μου Ελένη!
    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. eleni21 Νοεμβρίου 2016 στις 1:21 π.μ.

    Νεες πραγματικοτητες....

    Να παιξω λιγο με τις λεξεις-σκέψεις οπως οταν σας πρωτοβρηκα;

    Τι διαμορφωνει την πραγματικοτητα γυρω μας και μεσα μας;

    Μηπως η αντιληψη μας για τα πραγματα;

    Ειναι τα (ΓΡΑΜΜΑΤΑ Π)-υλες για τα ΠΡΑΓΜΑΤΑ;

    Διευρύνοντας την αντιληψη μας μεταχηματιζουμε το πεδιο που κινουμαστε.

    Κι επειδη ειναι αργα, με καλουν το ονειρα...

    Καληνυχτα.

    Ελενη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος21 Νοεμβρίου 2016 στις 2:09 π.μ.

    Νεο αναψυκτηριο, νεο ξεκινημα, φρεσκα κουλουρια. Ευκαιρια να συμμετασχουμε ολοι, παλιοι ή νεοι, με νεα μυαλα, νεες ιδεες και φρεσκια διαθεση. Ας εκμεταλλευτουμε αυτην την δυνατοτητα της ανωνυμιας για να συζητησουμε οσα μας καινε. Μπορουμε να φτιαξουμε και νεες "ταυτοτητες" και να πορευθουμε και με αυτες.

    Ολα τα βιωνουμε μεσα μας. Τα παντα. Αρα την πραγματικοτητα εμεις την διαμορφωνουμε μεσα μας. Σαφως και επηρεαζομαστε απο εξωτερικες συνθηκες, ομως τελικα μεσα μπορουμε να μετασχηματισουμε καθε προσλαμβανομενη εντυπωση

    Ελ Στοχαστης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος21 Νοεμβρίου 2016 στις 5:56 π.μ.

      ΠΑΛΙ ΤΑ ΙΔΙΑ ΑΝΩΝΥΜΗ? ΔΕΝ ΕΙΠΕΣ ΟΤΙ ΦΕΥΓΕΙΣ? ΠΑΛΙ ΜΙΜΕΙΣΑΙ ΤΟΝ ΣΤΟΧΑΣΤΗ? ΑΜΑΝ!!! ΠΑΕΙ ΚΟΛΛΗΣΕΣ!!! ΕΧΕΙΣ ΠΑΘΕΙ ΕΞΑΡΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΤΑΧΘΟΝΙΟ ΔΑΙΜΟΝΑ. ΕΤΣΙ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΚΟΜΕΝΟΥΣ? ΤΟΥΣ ΛΕΣ ΦΕΥΓΩ ΚΑΙ ΜΕΝΕΙΣ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ? ΠΩ ΠΩ ΒΡΕ ΚΟΡΙΤΣΙ..... ΕΙΣΑΙ ΣΚΕΤΟ ΤΣΙΜΠΟΥΡΙ!
      ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ

      Διαγραφή
  5. SonnetiGR21 Νοεμβρίου 2016 στις 6:16 π.μ.

    Οχι, Αρκτουρε

    ΕΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος21 Νοεμβρίου 2016 στις 6:26 π.μ.

      ΩΠΠΠΣΣΣ! ΤΗΝ ΠΑΤΗΣΑ ΣΤΟΧΑΣΤΗ? ΚΑΛΗΜΕΡΑ!! ΚΑΛΑ ΝΥΧΤΕΡΙΔΑ ΕΙΣΑΙ??ΠΟΣΟ ΛΙΓΟ ΚΟΙΜΑΣΑΙ? ΠΙΣΤΕΨΑ ΟΤΙ ΗΤΑΝ Η ΑΛΛΗ ΓΙΑΤΙ ΕΣΥ ΔΕΝ ΓΡΑΦΕΙΣ ΜΕ ΜΙΚΡΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΟΥΤΕ ΘΑ ΕΛΕΓΕΣ ΝΑ ΓΡΑΨΟΥΜΕ ΜΕ ΝΕΕΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ.
      ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ

      Διαγραφή
  6. ΛΥΚΙΟΣ21 Νοεμβρίου 2016 στις 6:33 π.μ.

    Καλημέρα! Όλοι πρωινοί σήμερα!
    Λοιπόν, για να λειτουργήσει διαφορετικά το νέο Αναψυκτήριο, θα βοηθούσε κάθε φορά που το ανοίγουμε να πατάμε play στο βιντεάκι και να αφηνόμαστε στον μαγικό ήχο της Enya.
    Αγαπητέ Ε.Σ., προτείνεις ως πείραμα να γράφουμε όλοι ανώνυμα στο παρόν αναψυκτήριο;
    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ανώνυμος21 Νοεμβρίου 2016 στις 6:37 π.μ.

    Ο ΜΟΝΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΑΠΟ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΩΝΥΜΗ ΠΟΥ ΟΛΟ ΦΕΥΓΕΙ ΚΑΙ ΕΔΩ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ..........!!!
    ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ΛΥΚΙΟΣ21 Νοεμβρίου 2016 στις 6:41 π.μ.

    Αυτό είναι μάλλον που θέλει να πετύχει με την πρότασή του, ο αγαπητός Ε.Σ.
    Την ευκαιρία δηλαδή, να φτιάξει νέα ταυτότητα ο καθένας (άρα και αυτή).
    Εντροπική αλλαγή!
    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. eleni21 Νοεμβρίου 2016 στις 8:42 π.μ.

    Δεν ειναι α-σχημη ιδεα. Οποτε ας δώσουμε σχημα σε νεες ταυτοτητες ισως και σε νεα μυαλα....
    Ραντεβου στα τυφλα....

    Καλημερα.

    Ελενη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος21 Νοεμβρίου 2016 στις 8:10 μ.μ.

      Ελενη σε αγαπω! Θα βγουμε βολτα αποψε στα τυφλα;
      ΛΥΚΙΟΣ

      Διαγραφή
    2. Ανώνυμος21 Νοεμβρίου 2016 στις 8:13 μ.μ.

      .......

      Λυκιε σε αγαπω! Θα βγουμε βολτα αποψε στα τυφλα;

      Ερρωθε και ευδαιμονειται

      Ποιητης των χρωματων

      Διαγραφή
    3. Ανώνυμος21 Νοεμβρίου 2016 στις 8:15 μ.μ.

      Ποιητη των χρωματων σε αγαπω! Θα βγουμε μια γκει βολτα να φιληθουμε το βραδυ στα τυφλα και οτι γινει;
      Ελ. Στοχαστης

      Διαγραφή
    4. Ανώνυμος21 Νοεμβρίου 2016 στις 8:18 μ.μ.

      Χαχαχαχαχαχα! Παιδια πλακα κανω μην το παρεξηγησετε, επαιξα λιγουλακι! Χιχιχιχι!

      Διαγραφή
  10. Ανώνυμος21 Νοεμβρίου 2016 στις 11:14 π.μ.

    Ως ανθρωποι εχουμε την ταση να ταυτιζομαστε υπερβολικα με τις ταυτοτητες που φτιαχνουμε στους εαυτους μας και να αποκτουμε προσκολληση με αυτες. Αυτο σαφως ειναι ενας περιορισμος των δυνατοτητων μας.Δεν μπαινουμε σε καποια πραγματα που χρειαζομαστε να μπουμε. Δεν χρειαζεται να πεθανουμε για να τις αποποιηθουμε. Δεν χρειαζεται καν να τις αποποιηθουμε.

    Οι αρχαιοι ειχαν θεατρο και μασκες, ειχαν διονυσιακα, ειχαν γενικα την δυνατοτητα της αποταυτισης για να ξαλαφρωνουν τις ψυχες τους,στοιχεια που εμεις σημερα εχουμε απωλεσει. Στο προηγουμενο αναψυκτηριο (και σε αυτο)εγινε εμφανης μια προσκολληση μεσω αυτου του μικρου αλαλουμ, το να νομιζει ο ενας τον αλλον για αλλον.

    Μια αλλαγη ρολων-περσονας, θα μπορουσε να επιδρασει καθαρτικα μεσα μας. Δεν χρειαζεται να το κανουμε σε αυτο το αναψυκτηριο ή σε καποιο αλλο, συγκεκριμενα. Θα μπορουσαμε ομως να χρησιμοποιησουμε ενα επιπροσθετο ψευδωνυμο (ή οχι) για να εκφραζουμε μια διαφορετικη προσεγγιση του εαυτου μας, ωστε με την βοηθεια και των υπολοιπων να την "δοκιμασουμε" σε ενα τροπο τινα test ride. Ο χωρος του διαδικτυου μας προσφερει μια τετοια δυνατοτητα.

    Αυτο λοιπον που λεω, ειναι ας ειμαστε ανεκτικοι σε νεους χαρακτηρες απο την αποψη του να μην μπουμε συνειδητα σε μια διαδικασια συλλογισμου "Ποιος ναναι τωρα αυτος;" καθως χανεται η ουσια των ιδεων οταν αναφερομαστε σε προσωπα και ως ανθρωποι εχουμε την ταση να ξεπεφτουμε ευκολα σε αυτο. Δεν κανω χαρη στον τελευταιο ανωνυμο με αυτην την προταση, καθως αφηνουμε ετσι ενα περιθωριο/χωρο που δεν ξερουμε πώς ή πότε θα πληρωθει, αλλα η ζωη σαφως χρειαζεται χωρο. Θα μπορουσαμε και εμεις να κανουμε μια χρηση αυτης της προσεγγισης για να θεσουμε ενα διαφορετικο θεμα προς συζητηση. Ανοικτα μυαλα και ας δουμε αν και τι θεμα θα προκυψει που μπορει να ειναι και απο καποιον που δεν εχει ξανασχολιασει ποτέ

    ΕΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ανώνυμος21 Νοεμβρίου 2016 στις 11:27 π.μ.

    Σε ένα πάρτυ μασκέ δεν ρωτάμε ποιός είναι ο άλλος, αλλά αλληλεπιδρούμε μαζί του με αυτό που επέλεξε να "ντυθεί",σαν να μην τον είχαμε καταλάβει, ακόμα και αν όλοι τον έχουμε πάρει πρέφα, παρά την όποια του αλλαγή. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ανώνυμος21 Νοεμβρίου 2016 στις 11:31 π.μ.

    Σας προτάσσω ένα ωραίο άρθρο για νοητική επεξεργασία!
    https://www.alfavita.gr/apopsin/pos-mas-eleghoyn-telika-meso-toy-fovoy-orgoyel-i-mipos-meso-tis-adiakopis-anazitisis
    ΑΡΕΤΗ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ανώνυμος21 Νοεμβρίου 2016 στις 12:06 μ.μ.

    Και αφού ξεκινήσατε με νέα πνοή και με μουσικά δρώμενα εσωτερικής παλμικής συχνότητας, σας προτείνω μουσικά ακούσματα απο έναν αυτοδίδακτο μουσικοσυνθέτη, ο οποιος την μουσική την γράφει με την ψυχή του καθ' ότι δεν γνωρίζει νότες... Σ' εμένα λειτουργεί ως παυσίπονο πάντως στις δύσκολες στιγμές.

    https://www.youtube.com/watch?v=PfaM2JwYjRQ
    ΑΡΕΤΗ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος21 Νοεμβρίου 2016 στις 8:06 μ.μ.

      Πες μας την δοσολογια για το παυσιπονο. Επι πονων περιοδου, ενα των 500mg καθε 8 ωρες η καθε 12; χαχαχα!

      Διαγραφή
    2. Ανώνυμος21 Νοεμβρίου 2016 στις 9:10 μ.μ.

      Η ανθρώπινη βλακεία επιβιώνει εξελικτικά, βάζοντας τρικλοποδιές ακόμη και στους πιο έξυπνους!

      Διαγραφή
  14. Ανώνυμος21 Νοεμβρίου 2016 στις 4:38 μ.μ.

    Αν δεχτούμε ότι ο κάθε άνθρωπος είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα και ως εκ τούτου εκλαμβάνει με τον δικό του τρόπο τα εξωτερικά ερεθίσματα, τότε σίγουρα διαμορφώνει και την δική του πραγματικότητα.
    Άρα κάθε άνθρωπος και μια πραγματικότητα.
    Αν και όλοι ζούμε στον ίδιο τόπο και στον ίδιο χρόνο, πρέπει δε να αλληλεπιδρούμε, να συμβιώνουμε, να συνεργαζόμαστε, να ερωτευόμαστε και να δημιουργούμε, παρόλα αυτά ο καθένας αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα, με τον δικό του υποκειμενικό τρόπο.
    Έτσι ο καθένας έχει την δική του άποψη για το ίδιο θέμα και πότε δεν υπάρχει μόνο μία οπτική θέαση για ένα αντικείμενο της ζωής!
    Ωστόσο, αν δεν μαθαίναμε να είμαστε ανεκτικοί και κοινωνικοί, δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα από κοινού με τους άλλους.
    Εδώ το κλειδί είναι ο ανθρωπισμός και η ενσυναίσθηση, δυο έννοιες που βοηθούν να συνυπάρχουμε και να συν-λειτουργούμε με τους άλλους. Βλέπουμε ότι αυτούς που χαρακτηρίζουμε ως "αντικοινωνικούς", είναι αυτοί που έχουν έλλειμμα ενσυναίσθησης και ανθρωπιάς.
    Η τέχνη λοιπόν της συμβίωσης και της κοινωνικότητας, είναι η ικανότητά μας να βλέπουμε και τις άλλες...πραγματικότητες, αυτές δηλαδή των άλλων.
    Είναι μεγάλη ικανότητα να μπορούμε να βλέπουμε τον κόσμο μέσα από μια διαφορετική ματιά, σαν να μην είναι η δική μας. Αυτό είναι ένδειξη ανοιχτού και ελεύθερου μυαλού.
    Είμαι ανοιχτός, σημαίνει πως βλέπω μέσα από τα δικά σου μάτια και ωφελούμαι, διότι μέσα από την δική σου μάτια, βλέπω δικά μου λάθη, βλέπω λύσεις που δεν έβλεπα στην δική μου πραγματικότητα, βλέπω ελπίδα εκεί που έβλεπα απελπισία, κτλ.
    ΕΡΕΒΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος21 Νοεμβρίου 2016 στις 8:21 μ.μ.

      Ναι αλλα καποιοι ζουνε σε μια αρρωστη πραγματικοτητα και ζουνε σε βαρος αλλων
      Ζντουπ!

      Διαγραφή
  15. Ανώνυμος21 Νοεμβρίου 2016 στις 8:28 μ.μ.

    ''Ο άγριος Τζον, αποδέχεται την ανθρώπινη φύση του και αρνείται να πληρώσει οποιοδήποτε τίμημα για να απαλλαγεί από αυτήν.''
    Ετσι κλείνει το άρθρο στο alfavita βυθίζοντας τον νου σε σκέψεις για μια απο τις βασικότερες επιδιώξεις του ανθρώπου: Την αθανασία και τη βολή του μέσα σε αυτήν. Αυτή η βολή θυμίζει λιγάκι την σοφία της φύσης που ενεργειακά δεν ξοδεύεται ποτέ άσκοπα και ακόμα και οι μεταβολές και αναταράξεις είναι προϊόν μαθηματικής ακολουθίας, ακρίβειας και αργών ζυμώσεων που αποβλέπουν πάντα στην εξισορρόπηση των στοιχείων. Ο άνθρωπος που έχει απολέσει ή ρίξει σε λήθαργο την εγγενή σοφία του, αποκλίνει πειραματιζόμενος και υφίσταται την μαθηματική κατάληξη της απόκλισης του. Το πείραμα έχει λόγο ύπαρξης όσο και ο ίδιος ο Δημιουργός του πειράματος. Τι γίνεται όμως όταν δεν βάζει ο πειραματιστής φραγμούς στα όρια και στο τίμημα που θα πληρώσει ο ίδιος μα και οι άλλοι στο εργαστήρι εαυτός-κόσμος-σύμπαν;
    Ας προσπαθήσουμε να σκεφτούμε τον Τζον στους κόσμους των Όργουελ και Χάξλευ. Θα ήταν πολυ άκυρο να πω πως η σημερινή κοινωνία συνθλίβεται κάτω απο τις πρακτικές που ασκούν και οι δύο αυτοί απο-κοσμοι; Κλίμα φόβου και καταστολής σε συνέργεια με την καλλιέργεια τρυφηλότητας και εκφυλισμού των αξιών που ο Τζον αρνείται να διαπραγματευτεί. Κι καπου εδω ξαναγυρίζω στο άρθρο που λέει μεταξύ άλλων:
    ''Ευτυχία είναι εκείνο το συναίσθημα που αφορά την πίστη σε ιδανικά που δίνουν ουσιαστικό νόημα στη ζωή και που εμπνέουν το πάθος για αγώνες.''
    Ερεβος, είπες να βλέπουμε μέσα απο τα μάτια των άλλων και σκέφτομαι πως μόνον έτσι θα έχουμε,
    Πλούτο με μόχθο
    Απόλαυση με συναίσθημα
    Εμπόριο με ήθος
    Γνώση με χαρακτήρα
    Επιστήμη με ανθρωπιά
    Λατρεία με θυσία
    Πολιτική με αρχές
    (Γκαντι)
    Τι έχει δείξει η ιστορία για ανθρώπους και πολιτισμούς που εκτροχιάστηκαν από το υπέρμετρο Εγώ τους;
    Πόση ενσυναίσθηση και ανθρωπισμό δείχνει αυτος που δεν αποδέχεται την φύση του;


    Νικολας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ανώνυμος21 Νοεμβρίου 2016 στις 10:23 μ.μ.

    Κεφάλαιο Σχέσεις.

    Υπαρχουν ανθρωποι που δεν κανουν ευκολα σχεσεις, ουτε αφηνονται, ουτε δινονται/δενονται. Και υπαρχουν κι αυτοι που ασχολουνται με λαθος τροπο με την "αδυναμια" των πρωτων να προσεγγισουν τον ερωτα. Πολλοι φιλοι μου στεναχωριουνται που τα πραγματα δεν ερχονται στη ζωη τους οπως τα φανταζονται. Ο ενας θελει οικογενεια αλλά δεν βρισκει νυφη. Άλλη φιλη θελει παιδι αλλά δεν ερχεται. Τριτη στη σειρα η λεσβια ξαδερφη που συγκρουεται με τις γενικοτερες αντιληψεις οικειων της προσωπων και δυσκολευεται να δεσμευτει οπως λαχταρα, κοκ. Ενα βασικο στοιχειο στην εξισωση που κατω απο το βαρος της απελπισιας συχνα ξεχνιεται ειναι το εξης. Αφηνω εκτος τα ερεθισματα στην ανατροφη, τις ευκαιριες που χαθηκαν, τις κλισεις και παρεκκλίσεις..Αφηνω εκτος ολα οσα ενας ψυχοθεραπευτης θα επιχειρουσε να ανιχνευσει σαν αιτιες της ερωτικης μοναξιας. Και κανω focus σε κατι που οι περισσοτεροι εδω ετσι κι αλλιως πρεσβευουν. Την υπαρξη του καρματος. Γιατι; Επειδη αν εστιασει αυτος που ψάχνει ταιρι ή οτιδηποτε αλλο, στο "κενο" του οχι ως προβληματικη κατασταση αλλά ως μαθημα που τον βοηθα να ξεμπλοκαρει εμπειριες βιωμενες σε αλλοτινο χρονο θα εχει καλυψει τα βηματα εκκινησης που ειναι η αποδοχη και αναγνωριση μιας λησμονημενης βουλησεως. Ποιος ειναι ο σκοπος περα απο τις προσωπικες γηινες προβολες των επιθυμιων μας; Γιατι αυτο που ζηταμε δειχνει να μας ξεγλιστρα; Ξεγλιστρα στα αληθεια ή μας φερνει πιο κοντα του απο αδηλους δρομους; Βλεπουμε ή απλα κοιταμε ; Αν εχεις Πιστη διαβαινε..δηλ, ανοιγουν ολες οι πορτες!

    Αντιγραφω τα λογια του φιλου Ξενοφωντα: 'Η πίστη είναι η θεμέλια λίθος της γνώσης. Μπορώ να ισχυριστώ ότι γνωρίζω κάτι, μόνο και μόνο επειδή δέχομαι πρώτα δια μέσου της πίστης μου, πως οι αισθήσεις μου γι’ αυτό το κάτι με πληροφορούν ικανοποιητικώς ορθά. '

    Η πιστη λειτουργει σαν φαρος για να φωτισει τις σκιες της αδυναμης λογικης μας. Απο πού πιανεται καποιος που δεν πιστευει σε τιποτα;

    Ρομπότ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ανώνυμος22 Νοεμβρίου 2016 στις 3:09 π.μ.

    Δεν το περιμενα απο εσενα ρομποτ! Ξεπουλας τις ιδεες σου η αλλαξες παλι το mode?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Ανώνυμος22 Νοεμβρίου 2016 στις 3:15 π.μ.

    Απο την αποδοχη της ειμαρμενης μας πας στην πιστη? Πως? Γεφυρωσε το νοητικο χασμα που αφησες.
    Ζντουπ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Ανώνυμος22 Νοεμβρίου 2016 στις 8:01 π.μ.

    ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΙΚΟ ΣΟΥ ΖΝΤΟΥΠ. Ή ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ ΆΛΜΑ Ή ΘΑ ΧΤΙΣΕΙΣ ΓΕΦΥΡΕΣ Ή ΘΑ ΜΕΙΝΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΕΝΟΤΗΤΑ ΣΟΥ. ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΝΑ ΣΚΑΨΕΙΣ ΛΑΓΟΥΜΙΑ ΥΠΟΓΕΙΩΣ ΑΛΛΆ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΘΑ ΣΟΥ ΚΟΛΛΗΣΟΥΝ ΒΑΡΕΑ ΚΑΙ ΑΝΘΥΓΙΕΙΝΆ.ΜΕ ΣΥΝΕΧΗ ΑΠΟΔΟΜΗΣΗ ΔΕ ΘΑ ΦΤΑΣΕΙΣ ΠΟΛΥ ΜΑΚΡΙΆ ΠΑΝΤΩΣ.
    Ο ΜΑΓΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος23 Νοεμβρίου 2016 στις 3:58 μ.μ.

      Πλουτσου πλουτσου γερνει και η μπουλουτσου!
      Ζντουπ!

      Διαγραφή
  20. Ανώνυμος22 Νοεμβρίου 2016 στις 8:37 π.μ.

    Η πιστη δημιουργειται απο τον φοβο της παραδοχης της αγνοιας και ολα οσα αυτη εσωκλειει. Η πιστη λειτουργει σαν φραγμα/εμποδιο που μας κραταει μακρια απο την αληθεια. Δεν χρειαζεται να πιαστει απο πουθενα αυτος που δεν πιστευει σε τιποτα, και αυτη ειναι μια μεγαλη του κατακτηση, που θα χρησιμοποιηθει ως σκαλοπατι για να γνωρισει την πραγματικοτητα.

    Μπορω να ισχυριστω πως γνωριζω κατι, οταν το εχω βιωσει μεσω της αντιληψης μου. Διαφορετικα υποθετω διοτι εκει με οδηγει η λογικη μου. Δεν ειμαι σιγουρος, απλα τα δεδομενα δειχνουν πως μαλλον ετσι ειναι. Τοτε λοιπον ειμαι ανοιχτος στις αποψεις των αλλων και τις επεξεργαζομαι νοητικα (πιο δοκιμος ορος, πεθαινεις), διοτι στα σιγουρα δεν ξερω.

    Η αδυναμια αρκετων να τολμησουν το "αλμα" του ερωτα οφειλεται σε αρκετους και διαφορετικους παραγοντες. Σε μενα ηταν ενα ελλειμμα αυτο-αγαπης.

    Το καρμα σου ειναι οι πραξεις ΣΟΥ.(your karam is your doing). Ο σκοπος των προβολων μας ειναι να ανακτησουμε την πληροτητα μας στο ειναι μας, στην δικια μας ουσια. Οι προβολες δρουν υποβοηθητικα σε αυτο. Οσο παραμενουμε προσκολλημενοι στις προβολες μας, ποτέ δεν θα ανακτησουμε την χαμενη μας πληροτητα. Οταν καλυπτεται εντελως προσκαιρα μια τετοια αναγκη, τοτε συντομα θα θελουμε να την ξανακαλυψουμε σε μεγαλυτερη ενταση. Αυτο δεν εχει τελειωμο.

    Περιεργα μας τα λεει ο Ξενοφωντας. Εχουμε πηγη για να τσεκαρουμε αν η αποδοση εχει γινει ορθα; Ψιλοκοτσανα μου φαινεται ετσι το ρητο. Η ελλειψη οποιαδηποτε πιστης ειναι η θεμελια λιθος της γνωσης.

    "Ο άγριος Τζον, αποδέχεται την ανθρώπινη φύση του και αρνείται να πληρώσει οποιοδήποτε τίμημα για να απαλλαγεί από αυτήν"
    Ναι οντως και οι δυο πρακτικες βρισκουν ισχυ σημερα εναντιον μας, συνηθως η Οργουελικη πραγματωνεται μεσω Χαξλεικης μεθοδολογιας.
    Αν το παμε στην αθανασια, ο Τζον παλι εχει δικαιο, διοτι ο Παραδεισος των προηγμενων, δεν μπορει να προσφερει υλικη αθανασια. Καμια υλικη τεχνολογια δεν μπορει. Λεγανε πως προσπαθουν να βρουν την τεχνολογια για να μπορουν οι ψυχες να μετοικουν σε νεα σωματα, εγκαταλειποντας τα γερασμενα. Μονο τοτε θα ειχε νοημα καποιος να μπει στην διαδικασια να σκεφτει την απαντηση στο διλημμα και να μην απαντησει κατευεθειαν υπερ των πρωτογονων που διατηρουν μια ελευθερια.

    Οι πολιτισμοι που εκτροχιαστηκαν απο το υπερμετρο εγω τους, την πατησαν επειδη συγκρουστηκαν με καποιον που δεν τον ειχαν, αλλα νομιζαν πως τον ειχαν. Απο την γνωστη μας Υβρι δηλαδη οδηγηθηκαν στην πτωση τους. Περιεργη περιπτωση και οχι απαραιτητα εξαιρεση ειναι η Ρωμη που την πατησε απο τον Χριστιανισμο αλλα ας μην μπουμε σε αυτο.

    Ο ανθρωπος (οχι ολοι;) εχει ομως διττη φυση, εχει και το πνευματικο μεσα του. Ναι ο ανθρωπος οφειλει να φρονεί θνητα, αλλα μπορει και να ορματιζεται πνευματικα. Η υπαρξη και πνευματικης φυσης του δινει το δικαιωμα να διατηρει αυτην την μηδαμινη πιθανοτητα, ζωντανη, μεσω ομως μονο της συνειδησης του. Δεν υπαρχει αλλος δρομος δεδομενου του Ηλιακου μας συστηματος. Αμα αλλαξει αυτο, βλεπουμε.

    42

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος22 Νοεμβρίου 2016 στις 7:32 μ.μ.

      Η πηγη που ζητας 42,

      http://publicdiaryofideas.blogspot.gr/2016/11/blog-post_11.html?m=1

      Παραχάραξη δεν κανουμε σε αυτον τον χωρο θελω να πιστευω.
      Αν αλλαζαμε κατι θα ηταν το γενος: 'ο θεμελιος λιθος...'

      Το Ρομποτ.

      Διαγραφή
    2. Ανώνυμος22 Νοεμβρίου 2016 στις 9:26 μ.μ.

      Ο Παράδεισος των προηγμένων αποσκοπεί στην υλική αθανασία;

      Τι είναι Παράδεισος;



      Μάγδα

      Διαγραφή
  21. Ανώνυμος22 Νοεμβρίου 2016 στις 11:58 π.μ.

    Για να γελάσουμε λίγο.... (δεν υπάρχουν χα χα χα χα !!!!)
    https://www.youtube.com/watch?v=_1DlajlqslQ

    ΦΛΩΡΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Ανώνυμος23 Νοεμβρίου 2016 στις 12:44 π.μ.

    Να σοβαρευτούμε λίγο.....

    https://www.youtube.com/watch?v=Oi7G5-RJvsQ

    Μυθεύς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Ανώνυμος23 Νοεμβρίου 2016 στις 9:12 π.μ.

    Ο παραδεισος των προηγμενων του Χαξλευ, αποσκοπει σε μια ευκολη ζωη. Πιο ευκολη ζωη ειναι μια ζωη με υλικες ανεσεις. Αυτο δεν ειναι απαραιτητα αρνητικο, αρκει να μην γινεται σε υπερβολη, διοτι τοτε κατανταει αυτοσκοπος. Ενας αυτοσκοπος χωρις σκοπο ομως, ανουσιος, καθως δεν αποσκοπει πουθενα. Η υπερβολη στις ανεσεις οδηγει στην μαλθακοτητα νου, σωματος και βουλησης, οπως γνωριζαν οι σπαρτιατες και γι αυτο την απεφευγαν. Η ισορροπια επιτυγχανεται με ενα μιγμα δωρικου-ιωνικου στοιχειου. Καποιος που εχει επιλεξει υλισμο εναντι του πνευματισμου, αναποφευκτα αφου βολευθει, μονο του μελημα θα ειναι να διαιωνισει αυτην του την υπαρξη.(αθανασια) Αρα ο παραδεισος των προηγμενων οπως περιγραφεται απο τον Χαξλευ, σιγουρα θα αποσκοπει στην αθανασια. Ως Ελληνες, εμεις προτασσουμε τον δυισμο.

    Καλη η τεχνολογια και αναγκαια, αλλα καθε πονος(σωματικος ή ψυχικος) και καθε προβλημα δημιουργειται οπωσδηποτε απο μια αιτια. Το ζητημα ειναι να την αντιληφθουμε, να την κατανοησουμε και να την αντιμετωπισουμε, και γι αυτο ειναι υπερ-απαραιτητη η ελευθερια. Ευκολο στα λογια, δυσκολο στην πραξη, καθως ολες οι "πιστεις" μας θα μας σταθουν απεναντι. "Οι αλλοι φταινε", "Θελημα Θεου", "Ειμαι καλος ανθρωπος και τα επιτρεπω" κοκ.

    Ρομποτ, το γενος ελαχιστα μας ενδιαφερει, δεν ειναι εκει η ουσια. (νομιζω και τα δυο ειναι δοκιμα). Καταλαβα τον αρχαιο Ξενοφωντα ως πηγη, οχι πως ηταν blogger. Αμα ειναι ετσι, τοτε κανει λαθος στο συγκεκριμενο, σε αλλα σημεια του ποστ του, ειχε δικιο, οχι ομως σε ολα.

    Παραδεισος δεν ξερω τι ειναι. Ετυμολογικα, η ριζα του ειναι περσικη, αρα αναλυση γιοκ. Εννοειται ως τοπος οπου οι ψυχες μετα θανατον, θα αραζουν μακαριες. Εμεις αντιστοιχο κηπο της Εδεμ ειχαμε τον κηπο των εσπεριδων, κηπο των θεων, που βρισκοταν στη χωρα του τιτανα Ατλαντα (δυνατοτερος απο τα αδερφια του τα οποια ηταν Προμηθεας, Επιμηθεας, Μενοιτιος). Αραλικι ψυχων εκει, νομιζω δεν αναφερεται.

    Εχουμε ωστοσο τον λογο του Σωκρατη, πως οι ψυχες οταν πεθαινουν, αμα ειναι αφιλοσοφητες, θα υποφερουν σαν σε ενα μονιμο εφιαλτη, καθως θα βλεπουν σαν σε "λουπα", τα παθη που φερουν, και ο χρονος θα φανταζει αιωνιοτητα, σαν ενα κακο ονειρο που δεν λεει να τελειωσει. Απο την αλλη, οι φιλοσοφημενες ψυχες, που εχουν καταφερει να τα αντιμετωπισουν αυτα στον βιο τους, θα βιωσουν τον θανατο σαν ενα καλο ονειρο ή σαν ενα μη ονειρο. Μια που "κοιμηθηκαμε" και μια που "ξυπνησαμε", οπως συμβαινει και με εναν υπνο χωρις ονειρα.

    Το φαρμακο για ενα ψυχικο-ψυχολογικο πονο, που δεν θα αντιμετωπισει την αιτια(οπως αλλωστε κανουν τα φαρμακα) αλλα θα καταστειλει προσωρινα τα συμπτωματα, μπορει σαφεστατα να ειναι η μουσικη.

    Λεω να δοκιμασω μια Δωρικη "ταυτοτητα", αφου ειναι τερματισμενη γιανγκ.
    42

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Ανώνυμος23 Νοεμβρίου 2016 στις 9:32 π.μ.

    Μαλθακα μωρα παιδια οι "προηγμενοι", αποφευγουν και τρεμουν να ζησουν, να μεγαλωσουν, να ωριμασουν, να πεθανουν. Κρυβουν τον φοβο τους μαεστρικα, πισω απο κρεμες νυκτος, βαφες μαλλιων, φανταστικους παραδεισους και πλουμιστα λογια.

    Αθανασια, παραδεισος, Αη-Βασιλης με τα δωρα.

    Ντοριαν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Ανώνυμος23 Νοεμβρίου 2016 στις 11:48 π.μ.

    Ο φόβος του θανάτου είναι φυσικός και εδράζεται στο αίσθημα αυτοσυντήρησης και διατήρησης της ζωής. Είναι δε εντονότερες στις πρώιμες ηλικίες, όταν δηλαδή κάποιος θεωρεί ότι είναι "πολύ νωρίς" για να πεθάνει, γιατί έχει αφήσει εκκρεμότητες ή δεν έχει "ζήσει" ακόμη την ζωή του. Ο φόβος ενισχύεται και από τον τρόπο του θανάτου. Όσο πιο βίαιος και απεχθής, τόσο πιο τρομακτικός. Τα πράγματα αλλάζουν όταν κάποιος πορεύεται προς την δύση της ζωής του και έχει τον χρόνο και την σοφία να συμφιλιωθεί με τον θάνατο. Κάποιες φορές μάλιστα, ο γέροντας φτάνει να αποζητά τον θάνατο, πλήρης ημερών όπως λένε...
    Η εκρίζωση του φόβου του θανάτου, συμβαίνει σε δυο περιπτώσεις. Είτε πρόκειται για εγγενή έλλειψη του αισθήματος αυτοσυντήρησης και φόβου (παθολογική περίπτωση ανθρώπων που προκαλούν την αντιπαράθεση με τον θάνατο), είτε πρόκειται για μυημένους πνευματικούς ανθρώπους, οι οποίοι μπορούν να ελέγχουν πλήρως το θυμικό τους και γνωρίζουν την φύση του θανάτου και την αλήθεια για το επέκεινα.
    Η πλειονότητα των ανθρώπων αδυνατεί να διαχειριστεί αυτό τον εγγενή φόβο, με αποτέλεσμα να αρνείται τον θάνατο και να προσπαθεί να τον "ξεγελάσει" με ανόητους και πολλές φορές γελοίους τρόπους.
    ΕΡΕΒΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Ανώνυμος23 Νοεμβρίου 2016 στις 2:24 μ.μ.

    Αν ήσουν εσύ ο Δημιουργός του Σύμπαντος Κόσμου, θα ήθελες να σε ξεχάσουν;
    Αλλά και πάλι θα ήθελες και μόνο να σε δοξολογούν όλη την ώρα;
    Τί είναι Παράδεισος; Παράδεισος είναι να είσαι με τον αληθινό σου έρωτα χωρίς αυτός να φθείρεται, και να μην υπάρχει θάνατος. Και να θυμάσαι και τον Θεό και να τον ευγνωμονείς κάθε τόσο. Σε ποιόν τόπο; Σε μιαν εύφορη γη.

    Φοίβη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος23 Νοεμβρίου 2016 στις 2:56 μ.μ.

      Εάν δεν υπάρχει θάνατος δεν υπάρχει αυτοεπίγνωση.
      ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟΣ

      Διαγραφή
    2. Ανώνυμος23 Νοεμβρίου 2016 στις 3:52 μ.μ.

      Ναι και να εχει βουνα τα πιλαφια να τρωμε καλα και να εχει και 70 παρθενες να πηδ@με ολη μερα. Χαχαχαχα!

      Διαγραφή
    3. Ανώνυμος23 Νοεμβρίου 2016 στις 4:22 μ.μ.

      Λοιπόν ετοιμάζω κουαρτέτο και ψάχνω 2 ακομη παρτενέρ για να μου ανοίξουν οι πόρτες του παραδείσου. Ποιος είναι μέσα; ΑΝΥΠΟΜΟΝΟΣ

      Διαγραφή
    4. Ανώνυμος23 Νοεμβρίου 2016 στις 9:07 μ.μ.

      ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΕ εγω ειμαι μεσα ειδικα για τις 70 παρθενες, αλλα για το πιλαφι που δεν μ αρεσει σκετο θα παρω μαζι μου κετσαπ!! Χαχαχα!
      Ζντουπ!

      Διαγραφή
    5. Ανώνυμος23 Νοεμβρίου 2016 στις 9:11 μ.μ.

      Αλλα ο ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟΣ εχει δικιο γιατι αμα δεν νιωσουμε οτι ολα ειναι ματαια λογω του θανατου που ολοι θα ζησουμε, τοτε θα δωσουμε μεγαλη σημασια στην υλικη ευμαρεια και θα χασουμε ολη την πνευματικη αυτεπιγνωση μας
      Ζντουπ!

      Διαγραφή
    6. Ανώνυμος23 Νοεμβρίου 2016 στις 9:49 μ.μ.

      Φοίβη, αν ήμουν ο Δημιουργός του Σύμπαντος Κόσμου δεν θα ήθελα τίποτα. Θα άφηνα τους νόμους της Δημιουργίας μου να λειτουργούν. Ένας τέτοιος Δημιουργός, δεν έχει ανθρώπινες ανάγκες ώστε να τον δοξολογούν ή να τον εξυμνούν, γιατί απλά δεν είναι άνθρωπος.
      Ο Παράδεισος είναι κατάσταση και όχι υλικός τόπος. Μετά θάνατον, φεύγουμε από το παχύ υλικό κόσμο και βρισκόμαστε μόνο στο λεπτοφυές αστρικό. Κι αυτό για λίγο...
      Ο Παράδεισος ως "τόπος αναψύξεως", μας παρέχει τις θετικές απολαβές που κερδίσαμε από τον τρόπο που ζήσαμε ή αλλιώς από τις επιλογές που κάναμε στην υλική μας παρουσία. Όμως πιστεύω ότι αφορά την περίοδο που θα έχουμε ολοκληρώσει την εξελικτική μας πορεία, μέσα από τους κύκλους των ενσαρκώσεων.
      Όποτε...έχει δουλίτσα ακόμη, μέχρι τον Παράδεισο!
      ΕΡΕΒΟΣ.

      Διαγραφή
    7. Ανώνυμος23 Νοεμβρίου 2016 στις 11:38 μ.μ.

      Κι εγώ για τότε λέω. Εσείς τί νομίσατε; για τώρα;

      Φοίβη

      Διαγραφή
    8. Ανώνυμος24 Νοεμβρίου 2016 στις 8:37 π.μ.

      Φοίβη, επειδή ανέφερες "Σε ποιόν τόπο; Σε μιαν εύφορη γη." θεώρησα ότι προσδιορίζεις τον Παράδεισο, τοποχρονικά. Μεταφορικά όμως, εύφορη γη μπορεί να είναι ένας μακάριος πνευματικός κόσμος, υψηλών δονήσεων.
      ΕΡΕΒΟΣ.

      Διαγραφή
  27. Ανώνυμος23 Νοεμβρίου 2016 στις 3:01 μ.μ.

    Διάβασα οτι σε κάποια δημοτικά σχολεία δημιουργήθηκε η δυνατότητα ειδών σε αναμονή. Κουλούρια, τυρόπιτες κλπ.
    Θα πάνε άραγε μαθητές που έχουν πραγματικά ανάγκη; Η θα ντραπούν;
    Το σίγουρο βέβαια είναι οτι θα πάνε παιδιά με θράσος, που δεν έχουν πραγματική ανάγκη.
    Και τί σημαίνει να ντραπούν;
    Ακούστε το εξής περιστατικό
    Σε κάποια τάξη του δημοτικού η δασκάλα μαθαίνει στους μαθητές να μετράνε, δοκιμάζοντας έναν ευχάριστο τρόπο. Τους λέει, θα σας ρωτήσω αν έχετε και τις δύο γιαγιάδες σας, την μία ή καμμία. Και θα σηκώσετε το χέρι σας στην ερώτηση που αφορά εσάς. Πρώτη ερώτηση: Έχετε δύο γιαγιάδες; Ο μαθητής/τρια της ιστορίας μας, που δεν είχε καμμία γιαγιά, σηκώνει το χέρι. Ρωτάει η δασκάλα, Ζει και η μητέρα του πατέρα σου; Όχι, απαντά ο μαθητής. Ε, τότε θα σηκώσεις το χέρι σου στην επόμενη ερώτηση.
    Εγώ να σχολιάσω; Εσείς αν θέλετε να σχολιάσετε, αν καταλάβατε.
    Θέλω να πω, θα πάνε αυτά τα παιδιά να ζητήσουν κουλούρι από τα πληρωμένα είδη σε αναμονή, ακόμη κι αν πεινάνε;

    43

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος23 Νοεμβρίου 2016 στις 3:55 μ.μ.

      @43
      Φροντησε οταν γραφεις να μην εχεις προηγουμενως πιει τιποτα ληγμενο.....
      Ζντουπ!

      Διαγραφή
    2. Ανώνυμος23 Νοεμβρίου 2016 στις 4:19 μ.μ.

      Μου αρέσει που ο Ζνπουπ κάνει οτι καταλαβαίνει και από γεφυρώσεις νοητικών χασμάτων.

      44

      Διαγραφή
    3. Ανώνυμος23 Νοεμβρίου 2016 στις 9:04 μ.μ.

      Αντε ρε 44!! Εγω μιλαω με τον 43!! Εσυ θα σηκωσεις το χερι σου στην επομενη ερωτηση.
      Αρα 43, το παιδι που το αποπηρε η δασκαλα και που δεν καταλαβε τι εννουσε το παιδακι δεν θα τολμησει να ζητησει κουλουρι γιατι θα φοβαται μην υποστει μπουλιγκ!! Δλδ ειναι σκληρη η πραγματικοτητα στο σχολειο για αυτους που ειναι ευαισθητοι και εχουν εναλλακτικη σκεψη.
      Ζντουπ!

      Διαγραφή
  28. Ανώνυμος23 Νοεμβρίου 2016 στις 5:16 μ.μ.

    Πυθαγόρεια Μυσταγωγία

    1) Μην κομματιάζεις το ψωμί (Άρτον μη καταγνύειν).
    2) Μην βάζεις την τροφή σε βρώμικο περιέκτη.
    3) Μην μαζεύεις τα ψίχουλα που έχουν πέσει απο το τραπέζι.
    4) Έχε στο τραπέζι σου αλάτι.

    Ως όλα τα σύμβολα ανεξαιρέτως, έχουν και αυτά πολλές ερμηνείες. Η φυσική τους είναι εμφανής. Η ηθική τους ευνόητη. Μα είναι ανάλογες αυτών ερμηνείες, βαθύτερες και απόρρητες.
    Ας δούμε το 3

    3) Μην μαζεύεις τα ψίχουλα που έχουν πέσει απο το τραπέζι.

    Πόσοι λίγοι άνθρωποι υποπτεύονται οτι όλα όσα φαινομενικά τους ανήκουν, δεν τους ανήκουν;

    Το τραπέζι του φαγητού ήταν ιερό για τους αρχαίους. Δεν επιτρεπόταν, λέγει ο Dacier (Vie de Pythagore, σελ. 206), να επαναφέρουν πάνω στο τραπέζι ό,τι είχε πέσει κάτω, αφού αυτό ανήκε πλέον στα πνευματικά όντα ή στις ψυχές των νεκρών. (Διογ. Λαέρτ. VIII, 34, Αθήναιος Χ, 427, Αριστοφ. Ήρ., απόσπ. 291) ή ακόμη στους απόκληρους της τύχης ανθρώπους, που βρίσκονταν υπό την προστασία των Ηρώων.

    Η Τύχη ξαναπαίρνει με το δεύτερο χέρι, ό,τι προσέφερε με το πρώτο. Κάποιοι άνθρωποι δεν αντιλαμβάνονται οτι υπάρχει μία ανώτερη νομοτέλεια στην ανθρώπινη αδυναμία. Ξεχνούν οτι το ανθρώπινο ον είναι ατελές, οτι υφίσταται συνεχώς πλάνη απο τις υλικές αισθήσεις και τον συνεχή βασανισμό της ύλης. Και οτι δεν μπορεί, χωρίς κίνδυνο γελοιοποίησης, να αυτ-αναγορευτεί "κύριος της δημιουργίας" ή "κύριος του κόσμου", σαν όλα τα γεγονότα που συμβαίνουν γύρω του να εξαρτώνται απο την καλή του διάθεση.

    Στην πραγματικότητα, ο Κόσμος δεν έχει γίνει με βάση την κλίμακά του. Υπερβαίνει τον άνθρωπο πάρα πολύ. Τα κοσμικά φαινόμενα επαναλαμβάνονται και διαδέχονται άλλα, με ασύγκριτη τάξη, χωρίς να ενδιαφέρονται για εκείνον και τις προτιμήσεις του. Οι περιφορές των αστεριών, η εναλλαγή των εποχών, η εναλλαγή ημέρας και νύχτας, επαναλαμβάνονται χωρίς την μεσολάβησή του ή την παρεμβολή της θέλησής του, γίνονται σαν να μην υπήρχε καν.

    Άρα πρέπει να τοποθετήσουμε τους εαυτούς μας στην πραγματική τους θέση. Δεν πρέπει να ξεχνάμε οτι υπάρχουν μεγάλοι φραγμοί απο το ένα βασίλειο της φύσης στο άλλο. Είναι σχεδόν αδιαπέραστοι, στεγανοί. Ο βράχος δεν αντιλαμβάνεται την παρουσία του φυτού που βρίσκεται στην βάση του. Το φυτό δεν έχει την ικανότητα να καταλάβει το ζώο που το τρώει. Το τελευταίο, αν και έχει αισθητήρια, με τα οποία αισθάνεται την παρουσία του ιδιοκτήτη του, είναι ανίκανο να τον εννοήσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος23 Νοεμβρίου 2016 στις 5:18 μ.μ.

      Στον εξυπνότερο απο τους σκύλους ίσως αρέσει η παρουσία του ιδιοκτήτη του, και γι' αυτό του επιδεικνύει στοργή, πίστη, υποταγή, λατρεία, αλλά ποτέ δεν θα καταλάβει τι κάνει ο κύριος και θεός του, όταν κάποια μέρα τον δει να παίρνει ένα βιβλίο ή μια εφημερίδα και να διαβάζει.

      Το μυρμήγκι, του οποίου ο άνθρωπος μπορεί να καταστρέψει την φωλιά με το πόδι του, έργο τόσο μεγάλης συλλογικής εργασίας, ποτέ δεν θα μπορέσει να εννοήσει τα αίτια αυτής της καταστροφής.

      Όλα αυτά πρέπει να αναλογιζόμαστε κάθε φορά που μία απόκρυφη παράδοση αναφέρεται στην ύπαρξη όντων ανώτερων του ανθρώπου, πολύ εξαγνισμένων και εξελιγμένων, που διαθέτουν γι' αυτόν τον λόγο ικανότητες αντίληψης και γνώσης, τόσο που θα μας μείνουν για πάντα ακατανόητα.

      Σε κάθε εκδήλωσή μας ας γνωρίζουμε οτι μπορούν να συμμετέχουν αυτά, είτε αυτό μας είναι ευχάριστο είτε όχι.

      Και αν μέσα στην άγνοιά μας ονομάζουμε Πρόνοια τις δίκαιες αντιδράσεις του Μοιραίου, το οποίο συχνά ταπεινώνει τους ισχυρούς και άλλοτε ανυψώνει τους ταπεινούς, ας γνωρίζουμε οτι καθένας στον Κόσμο, βλέπει σύμφωνα με τον κοσμικό Νόμο, τον οποίο δεν μπορεί να αγνοεί.

      Ώστε ένα μέρος όσων έχουμε δεν ανήκει σε εμάς! Ας συνηθίσουμε να διακρίνουμε γύρω μας τις ανάγκες των άλλων, ας δίνουμε νερό σε αυτόν που διψά, και ειδικά σε εκείνον που διψά για Αλήθεια.

      Χαρακτηριστικό του βέβηλου είναι να σκέφτεται πάντα για τον εαυτό του και ποτέ για τους άλλους. Χαρακτηριστικό του Σοφού είναι να φροντίζει και να ασχολείται συνεχώς με τους συνανθρώπους του και για την ευδαιμονία τους.

      Ο συνάνθρωπος δεν χρειάζεται πάντα υλική βοήθεια. Όλες οι καρδιές γίνονται ευτυχισμένες με ένα λόγο συμπόνιας, με ένα μόνο βλέμμα συμπάθειας, ή με μια απλή εκδήλωση ενδιαφέροντος. Πολλές φορές μπορούμε να κάνουμε πολύ καλό, με ελάχιστα πράγματα. Τι μπορεί να κοστίσει μία μία φιλική λέξη; Αυτά είναι τα ψίχουλα του καθημερινού μας τραπεζιού.

      Αυτό είναι το μερίδιο των Θεών και των Ηρώων, και εφόσον η τάξη της ηθικής τους είναι ανώτερη, μπορούν να αντιληφθούν μόνο ό,τι πλησιάζει προς την αγνή καλοσύνη.

      Μόνος τρόπος με τον οποίο μπορούμε να τους τιμούμε, είναι να ανυψωνόμαστε προς αυτούς, με συνεχή φορά της πνευματικής μας αρχής προς τα επάνω.

      Ο δύο φορές ανά ημέρα έλεγχος της συνείδησης, τον οποίο επέβαλλε ο Διδάσκαλος της Σάμου στους μαθητές του, είχε ως αποτέλεσμα να τους αποδεικνύει καθημερινά και ανά πάσα στιγμή κατά πόσον αντιλαμβάνονται ολη την κλίμακα των καθηκόντων τους. Από αυτό καταλαβαίνουμε τα θαύματα της αγαθοεργίας που εκείνοι πραγματοποίησαν σε όλες τις χώρες που κατοικούσαν.

      Απο καθένα θα ζητηθεί εκείνο που μπορεί να κάνει. Κάθε τραπέζι έχει διαφορετικά φαγητά και διαφορετικές διαστάσεις: μα απο κάθε μία, ας πέφτουν κάποια ψίχουλα για να καλύπτουν τις ανάγκες των συνανθρώπων.

      82

      Διαγραφή
    2. Ανώνυμος23 Νοεμβρίου 2016 στις 7:35 μ.μ.

      ......82......,


      εξαιρετική η απόδοσή σου!


      Ουρανία.


      Υ.Γ. https://www.youtube.com/watch?v=0UKNYb94Kqo

      Διαγραφή
    3. Ανώνυμος23 Νοεμβρίου 2016 στις 10:53 μ.μ.

      Ναί πολύ ωραία απόδοση...

      http://www.schizas.com/site3/index.php?option=com_content&view=article&id=57753%3A2016-11-20-13-51-08&catid=50%3Amathaino-tin-ellada&Itemid=336&lang=el


      αλλά καλό είναι να αναφέρουμε και καμιά πηγή...

      Μυθεύς

      Διαγραφή
    4. Ανώνυμος23 Νοεμβρίου 2016 στις 11:00 μ.μ.

      Αυτά είναι "γούστα" !

      http://www.naftemporiki.gr/story/1168343/to-facebook-mila-arxaia-ellinika

      Μυθεύς

      Διαγραφή
    5. Ανώνυμος23 Νοεμβρίου 2016 στις 11:26 μ.μ.

      Γιατί ρε νούμερο είναι καλό να αναφέρουμε και καμμιά πηγή; Η γνώση είναι για να κυκλοφορεί. Η αντιγραφή είναι ελεύθερη.

      Προμηθεύς

      Διαγραφή
    6. Ανώνυμος23 Νοεμβρίου 2016 στις 11:48 μ.μ.

      Η γιορτή έχει και καρφί. Να προσέχετε.
      Να γράφετε παραπομπές γιατί ο Μυθεύς δεν αστειεύεται. θα μας δώσει ξερά για παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων.

      Επιμηθεύς

      Διαγραφή
    7. Ανώνυμος23 Νοεμβρίου 2016 στις 11:48 μ.μ.

      "Νούμερα" είμασθε όλοι μας.
      Δεν γίνεται να στο εξηγήσω γιατί από τον τρόπο που απάντησες δεν δύνασαι να κατανοήσεις.
      Ερεύνησε τα Ηθικά αρχέτυπα και περί αριθμών στους Πυθαγόρειους και με λίγο σεβασμό ίσως σε "αφήσουν" να εννοήσεις κατιτίς !

      Η αναφορά στις "πηγές" είναι Ηθικός κώδικας δεοντολογίας και όταν παίρνει κάποιος έυσημα για κάτι που δεν είναι "δικό" του... είναι ψιλοανήθικο !
      ( Αν αντιδράσεις σε αυτό καταλαβαίνουμε όλοι για το "ποιόν" σου )

      Και για να μην ψάχνεις τι νούμερο είμαι...

      Ρ Κ Γ

      Μυθεύς

      Διαγραφή
    8. Ανώνυμος23 Νοεμβρίου 2016 στις 11:55 μ.μ.

      Αν είμαι καρφί εσύ να ξέρεις είσαι η τρύπα στον τοίχο !

      χααχαχχχααχααα

      Μυθεύς

      Διαγραφή
    9. Ανώνυμος24 Νοεμβρίου 2016 στις 1:13 π.μ.

      Ο 82 αυτοκτόνησε επειδή παραβίασε τον Ηθικό Κώδικα Δεοντολογίας και πήρε με ανήθικο τρόπο τα εύσημα από την Ουρανία.

      Είμαστε συγγενείς, είμαι ο 182

      Διαγραφή
  29. Ανώνυμος23 Νοεμβρίου 2016 στις 5:53 μ.μ.

    Αν θες να πάρεις μια γεύση (ασφαλή για την ώρα) της δικής σου Σκιάς κάθησε και κάνε μια λίστα όλων εκείνων των χαρακτηριστικών που απεχθάνεσαι, που σε θυμώνουν, που απορρίπτεις, που δεν αποδέχεσαι, που δεν εγκρίνεις, που υποτιμάς, σε καποιον αλλο

    Αυτο μου τοχε γραψει καποτε ο Demys Kyriakou

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Ανώνυμος23 Νοεμβρίου 2016 στις 11:56 μ.μ.

    α! ωστε τελικά είσαι όντως μόνος εδώ μέσα... να καταλαβες τώρα; αυτή η τάση σου να εκφράζεσαι μέσα από πολλαπλότητες είναι ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα για τις έρευνές μου... προσπάθησε όμως και συ να θυμάσαι ότι ενδεχομένως κάποιες φορές αυτή η πολλαπλότητα σου να δημιουργεί κάποιες μορφές ανασφάλειας στους αποδέκτες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος24 Νοεμβρίου 2016 στις 12:10 π.μ.

      Διακρίνω ότι απομακρύνεσαι από οποιοδήποτε συμπαγές νόημα και βγάζεις λάθος συμπεράσματα.
      Να θυμάσαι ότι ο λόγος είναι... επειδή το Σύμπαν διαστέλλεται !

      Είμασθε στην πολλαπλότητα έτσι κι αλλιώς αφού το Ωό... μπούμ !

      Μυθεύς

      Διαγραφή
  31. Ανώνυμος24 Νοεμβρίου 2016 στις 12:52 π.μ.

    Αν η ζωη ειναι μια, αφου ο ιδιος ανθρωπος ερχομαι και ξαναρχομαι χιλιαδες φορες με διαφορετικο ρουχο, τοτε για ποιον θανατο μιλαμε;

    Στον υλικο κοσμο κοιμαμαι για να μεταβω προσωρινα σε εναν αλλον χωρο μεχρι να παρω ξανα φυλλο πορειας για τον πλανητη Γη.

    Το ξοδεμα μου εδω κατω χωρις σκοπο ειναι αυτο που με οδηγει στην αγχονη. Μια θηλεια που στενευει τα ορια μου γιατι αρνηθηκα να ανοιξω τα φτερα μου και να γνωρισω τον κοσμο, δηλαδη εσενα, δηλαδη εμενα.

    Αδης απο το αϊδης=αυτος που δεν βλεπει.
    Καποιοι, ισως οχι και τοσο "καταχρηστικα", ετυμολογουν τον Παραδεισο ως την κατασταση εκεινου που βρισκεται παρα του Αδη. Επελεξε τον Παραδεισο, επειδη Ειδε και Γνωρισε/Καταλαβε. Αυτος που ακομα δεν Γνωρισε περπατα σε παραλληλο συμπαν, αυτο του σκοτους.


    Υπαρχει μονιμος θανατος με την εννοια της αιωνιας κολασης ανευ επιλογης εξοδου;
    Αν η ελευθερη βουληση ειναι εγγενης, θανατος νοειται η στερηση της ;

    Νικολας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Ανώνυμος24 Νοεμβρίου 2016 στις 2:08 π.μ.

    Νικόλα,
    για όλα υπάρχει μιά αιτία και ένας σκοπός.

    Ο Αϊδης εκτός από τον τυφλό και εκείνον που δεν βλέπει είναι και ο αόρατος, ο άφαντος ( εκείνος που δεν φαίνεται ).
    Αϊδης = α – στερητικόν και ιδείν ( βλέπω )

    Στον διάλογο Κρατύλο, ο Πλάτων αναφέρει στην ετυμολογία του Άδη και Πλούτων ότι οι Φιλόσοφοι επιλέγουν την επάνοδό τους στον κόσμο του Πλούτωνα για τον πλούτο που προσφέρει ( πληροφορίες – εμπειρίες – "Γνώση" ).
    Στην Ελληνική επεξήγηση του Παραδείσου έχουμε τους Μακάριους νήσους.
    Μακάριος = ευτυχής, τυχηρός,ευλογημένος,άξιος μακαρισμού,καλότυχος – ο ανήκων στις ανώτερες τάξεις ( λόγω πλούτου παδείας )
    Μακαριότης = ευτυχία – ευδαιμονία

    Μήπως και όσο και να ψάξουμε την Αρχαία Ελληνική γραμματεία, την Φιλοσοφία, δεν είναι σκοπός της Ψυχής η Ευδαιμονία :
    Η πληρότητά της :
    Και όλο αυτό, μέσω της Αυτογνωσίας της :

    Ο "μόνιμος" θάνατος θα μπορούσε να είναι η μεγάλη παραμονή σε κύκλους ενσαρκώσεως Βίας.
    Αλλά μόνιμος δεν είναι.

    Όπως έχει πεί ( για εμένα εύστοχα ) και ο Αθανάσιος Ασημακόπουλος,
    "και το μαχαίρι του φονιά, θα γίνει και αυτό Φώς !"

    Οι Ορφικοί ( αλλά και άλλοι π.χ. Πλούταρχος - Πλάτων ) μας μεταφέρουν ότι όταν επιλέγουμε ένα Βίο, αφού συνειδητοποιούμε τι βίο επιλέξαμε ( καθώς βλέπουμε και τον Δαίμονα που αναλογεί στον συγκεκριμένο βίο ) μας πιάνει οδυρμός.
    Όλες οι Ψυχές όμως βάση του Νόμου, αναγκάζονται να πιούν από το ύδωρ της λήθης για να εισχωρήσουν σε σώμα ( σήμα – τάφο ).
    Να ξεχάσουν τι επέλεξαν.
    Οπότε η ελεύθερη βούληση προπορεύεται στην επιλογή του βίου, αλλά λόγω λήθης λειτουργεί πλέον σε μέρισμα.
    Μέρισμα διότι κατά ανάγκην οδηγούμασθε σε καταστάσεις άνευ βουλήσεως ( εν μέρη ) για να ακυρώσουμε τυχόν χρέη από προηγούμενους βίους.
    Το δώρο της ελεύθερης βουλήσεως και της ελεύθερης δημιουργικότητας ( παραλογιστήκαμε με τις δυνάμεις που αποκτήσαμε ) μας έκανε να αποθρασυνθούμε και να εκπέσουμε στην ύλη ( Ερμής Τρισμέγιστος )
    Είδος θανάτου είναι η στέρηση της βουλήσεως. ( δεν διαφωνούμε )
    Η λοβοτομή ενός Ανθρώπου που του αφαιρεί την έννοια της βουλήσεως είναι ολοκληρωτικός θάνατος : ( τακτική αρνητικών δυνάμεων )
    Είναι στάση θανάτου αλλά θάνατος δεν είναι.
    ( Δεν μπορούν να ελέγξουν όλες τις ενέργειες και την εξέλιξη της Δημιουργίας )
    Υπάρχουν "σημεία" που μπορεί η Ψυχή να κολήσει( επαναλήψεις βίαιων καταστάσεων ).
    Η Πρόνοια όμως θα φροντίσει να συμβεί ένα ανάλογο γεγονός για να αλλάξει την "στάση", για την ίδια την πορεία της εξέλιξης.

    Θάνατος είναι η έλλειψη της ευδαιμονίας.

    Ο Ευδαίμων είναι Αθάνατος.


    Μυθεύς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Ανώνυμος24 Νοεμβρίου 2016 στις 9:47 π.μ.

    όχι όχι, κανένα νόημα δε χάνω, γνωρίζω πολύ καλά τι με ενδιαφέρει και τι όχι... με ενδιαφέρουν οι μηχανισμοί υποσυνείδητοι ή μη που ωθούν ένα άτομο να εκφράζεται και να επικοινωνεί κατ' αυτόν τον τρόπο... γιατί όμως επιχειρείς να το καλύψεις; υποβόσκει κάποια μορφή ενοχικότητας ή απλώς σε εξιτάρουν οι τρίκυ γουέης; θεωρείς ότι ως κομμάτι του λόγου οφείλεις και εσύ να διαστέλεσαι κατά κάποιον τρόπο; είχες και πριν το δίκτυο αυτήν την τάση ή ο ψηφιακός χώρος αποτέλεσε το κατάλληλο πεδίο έκφρασης σου;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Ανώνυμος24 Νοεμβρίου 2016 στις 9:55 π.μ.

    Καταπληκτικο! Παρακολουθουμε ζωντανα το "Γιαννης κερναει Γιαννης πινει" με φανταστικους διαλογους που κανει ο ιδιος με τον εαυτο του. Η πλακα ειναι οτι ο "ενας" αμφισβητει τον "αλλο" και τον κατηγορει για πολυπροσωπια! Μαλιστα ο "ενας" κανει και ειδικη ερευνα για τετοια ατομα......Χαχαχαχαχαχαχα! Ο ορισμος της σχιζοφρενειας
    Ζντουπ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Ανώνυμος24 Νοεμβρίου 2016 στις 10:22 π.μ.

    Σχιζοφρένεια

    Η σχιζοφρένεια είναι μία από τις σοβαρότερες ψυχικές διαταραχές και σχετίζεται με δυσφορία, αναπηρία και επηρεάζει τόσο τη λειτουργικότητα, όσο και το περιβάλλον του πάσχοντος. Αφορά το 1% του πληθυσμού και είναι νόσος οικουμενική, απαντάται δηλαδή σε όλες τις χώρες και σε όλους τους πολιτισμούς. Άνδρες και γυναίκες διατρέχουν τον ίδιο κίνδυνο να αναπτύξουν τη νόσο. Συνήθως τα πρώτα συμπτώματα εμφανίζονται κατά την εφηβεία και νωρίς στην ενήλικη ζωή, χωρίς όμως να αποκλείεται η εμφάνισή τους σε οποιαδήποτε ηλικία.
    Οι άνθρωποι που πάσχουν από σχιζοφρένεια παρουσιάζουν προβλήματα στις νοητικές τους διαδικασίες. Αυτό με τη σειρά του μπορεί να οδηγήσει σε ψευδαισθήσεις, παραλήρημα, αποδιοργανωμένη σκέψη, και παράδοξο λόγο ή συμπεριφορά. Τα συμπτώματα της διαταραχής επηρεάζουν την ικανότητα του ατόμου να αλληλεπιδρά με άλλους ανθρώπους και συχνά οι πάσχοντες αποσύρονται από την πραγματικότητα που τους περιβάλλει.
    Η σχιζοφρένεια είναι η κατεξοχήν ψυχική νόσος που περιβάλλεται από μια πληθώρα μύθων, οι οποίοι έχουν σοβαρές επιπτώσεις στη ζωή των ασθενών και στις οικογένειές τους. Έτσι οι άνθρωποι που πάσχουν από σχιζοφρένεια θεωρούνται «διχασμένες προσωπικότητες», «επικίνδυνοι», «επιθετικοί και βίαιοι», «χαμηλής νοημοσύνης» και η νόσος αποτέλεσμα «ελλιπούς θέλησης» και «αδυναμίας χαρακτήρα». Έτσι, εξ αιτίας της έλλειψης πληροφόρησης και κατανόησης από τον ευρύ κοινωνικό περίγυρο, οι πάσχοντες από σχιζοφρένεια συχνά αισθάνονται και είναι απομονωμένοι, στιγματισμένοι, χωρίς επαγγελματικές και κοινωνικές ευκαιρίες, ενώ είναι πολύ πιθανό να γίνουν θύματα βίας και εγκληματικών ενεργειών παρά να προβούν οι ίδιοι σε βίαιες ενέργειες.
    Η σχιζοφρένεια προκαλεί δυσφορία σε όλους τους εμπλεκόμενους. Οι ίδιοι οι ασθενείς προφανώς υποφέρουν από την διαταραχή της ζωής τους. Οι συγγενείς και φίλοι τους επίσης θα επηρεαστούν συναισθηματικά και θα επιβαρυνθούν και εξ αιτίας των επιπτώσεων της νόσου στον συγγενή τους αλλά και εξ αιτίας του ότι επωμίζονται το βάρος της φροντίδας του οικείου τους προσώπου.
    Η σχιζοφρένεια είναι μια πολύ σύνθετη ασθένεια και οι επιστήμονες πιστεύουν ότι προκαλείται από έναν ορισμένο αριθμό διαφορετικών παραγόντων, οι οποίοι δρουν συνεργικά. Οι παράγοντες αυτοί είναι γονιδιακοί, βιοχημικοί, περιγεννητικοί, κοινωνικοί, ψυχοδυναμικοί κλπ. Ωστόσο σχετικά με την αιτιοπαθογένεια της νόσου περισσότερα είναι ακόμα τα ερωτηματικά σε σύγκριση με τις απαντήσεις και κανένας μεμονωμένος παράγοντας δε έχει ακόμα αναγνωριστεί ως η αποκλειστική αιτία της σχιζοφρένειας.
    Οι φαρμακευτικές ή άλλες θεραπευτικές παρεμβάσεις μπορούν να βοηθήσουν ουσιαστικά στη μείωση και τον έλεγχο των συμπτωμάτων της νόσου όταν ακολουθούνται συστηματικά και σύμφωνα με τις οδηγίες των θεραπόντων.
    Παρά την διαθεσιμότητα νέων φαρμάκων με σπανιότερες και λιγότερο σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες σε σχέση με τα παλαιότερα και παρά τις διάφορες άλλες θεραπευτικές παρεμβάσεις, ένας στους δέκα πάσχοντες από σχιζοφρένεια αυτοκτονεί. Επίσης, οι ασθενείς με σχιζοφρένεια συχνά κάνουν κατάχρηση αλκοόλ ή/και άλλων ουσιών και μπορεί να αντιδράσουν πολύ άσχημα υπό την επήρεια τους, ενώ παράλληλα μπορεί να μειωθεί σημαντικά η αποτελεσματικότητα της λαμβανόμενης θεραπείας. Επιπλέον η χρήση ορισμένων ουσιών, όπως π.χ. αμφεταμίνες, κοκαΐνη, μαριχουάνα κ.α., μπορεί να επιδεινώσει τα συμπτώματα της νόσου και να οδηγήσει σε υποτροπές. Τέλος, η χρήση ουσιών μειώνει τις πιθανότητες να ακολουθήσουν οι ασθενείς τις οδηγίες των θεραπευτών τους και να λαμβάνουν την αγωγή τους όπως τους έχει υποδειχθεί («συμμόρφωση» ή «προσκόλληση στην θεραπεία»).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος24 Νοεμβρίου 2016 στις 11:49 π.μ.

      ω, μα το εξέλαβες τόσο λάθος! δεν έχω σκοπό να σε κατηγορήσω ή να (επι)κρίνω τον τρόπο έκφρασής σου, το μόνο που επικρίνω είναι απόψεις... για μενα τίποτα δεν είναι ασθένεια αν το άτομο μπορεί να διαχειριστεί κάποια ιδιορρυθμία του χωρίς να δυσκολεύεται στην καθημερινότητα του και στην αυτοσυντήρηση του... η κλασσική ψυχιατρική βασίζεται σε δογματικές αποψεις που εξυπηρετούν το κοινωνικοπολιτικό σύστημα των τελευταίων αιώνων... τη θεωρώ ελλιπή και κυρίως βαρετή... αν νοιώθεις άσχημα με το ενδιαφέρον μου για τον τρόπο σου, μπορείς να το πεις, με ενδιαφέρει μόνον να θέσω κάποια ερωτήματα, ανώνυμοι είμαστε, δεν ενδιαφέρομαι να μαθω ποιος είσαι, με ενδιαφέρουν τα κίνητρα σου, κάθε περίπτωση θεωρώ ότι είναι διαφορετική... εσύ γνωρίζεις τα εσώτερα κίνητρά σου που σε ωθούν στην επικοινωνιακή πολλαπλότητα;

      Διαγραφή
    2. Ανώνυμος24 Νοεμβρίου 2016 στις 12:16 μ.μ.

      Παλι Γιαννης κερναει και Γιαννης πινει. Μονη σου εξηγεις τι ειναι η ασθενεια σου και μετα μονη σου απαντας στον εαυτο σου. Αυτο ειναι η σχιζοφρενεια!!! Η απαντηση που δινεις στον εαυτο σου ειναι η δικαιολογια που βρηκες για να σε διευκολυνει απο την κατηγορια του σχιζοφρενη. Λες πως "δεν είναι ασθένεια αν το άτομο μπορεί να διαχειριστεί κάποια ιδιορρυθμία του χωρίς να δυσκολεύεται στην καθημερινότητα του και στην αυτοσυντήρηση του" αλλα εσυ δεν το διαχειριζεσαι. Στο μονο που εχεις δικιο ειναι οτι δεν μας κανεις και κανενα κακο οπως και να χει!!! Γιαυτο και εγω δεν σε κατηγορω για αυτο που εισαι γιατι μπορει και να μην φταις εσυ για τιποτα. Αλλα επειδη η κατασταση σου εχει την ταση να μας μπερδευει και να εμφανιζεσαι σαν πολλοι μαζι, ε αυτο πρεπει να φωτιστει οτι δλδ προκειται για ενα ατομο που κανει διαλογο με τον εαυτο του. Αν το δουμε ετσι, τοτε ενταξει εχει και την πλακα του και για μερικους μπορει και να ειναι αντικειμενο ερευνας ανθρωπινης συμπεριφορας και ψυχολογιας.
      Ζντουπ!

      Διαγραφή
    3. Ανώνυμος24 Νοεμβρίου 2016 στις 12:54 μ.μ.

      εχω την εντύπωση ότι η σχιζοφρένεια είναι κάτι άλλο... δε νομίζω ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί ο όρος σε ψηφιακό επίπεδο γιατί η σχιζοφρένεια κατά βάσει στηρίζεται σε οπτικά δεδομένα... συνηθως ο σχιζοφρενής βλέπει ανθρώπους στο περιβάλλον του που δε μπορεί να τους δει κάποιος άλλος... βλέπει και ζει απλώς μια διαφορετική-εναλλακτική πραγματικότητα, βλέπει μια πιθανότητα της πραγματικότητας που βιώνει... σε ψηφιακό επίπεδο τα πράγματα είναι μάλλον πιο ελεγχόμενα... συνηθως κάποιος εν συνειδήσει του δημιουργεί πολλαπλούς τύπους και προεκτάσεις του εαυτού του... γιατί όμως θεωρείς ότι αυτό είναι μια κατασταση που χρήζει κατηγορίας; νοιώθεις ένοχος για τον τρόπο έκφρασης σου;

      Διαγραφή
  36. Ανώνυμος24 Νοεμβρίου 2016 στις 1:48 μ.μ.

    Μας επηρεάζουν τα λόγια μόνο όσων σεβόμαστε??

    Verba volant, scripta manent… ή μήπως όχι; Τα γραπτά σίγουρα μένουν, μα τα λόγια πετούν ή μήπως τελικά ριζώνουν; Μάλλον το δεύτερο. Ριζώνουν, πληγώνουν, στοιχειώνουν και σίγουρα δεν πετούν, ούτε και ξεχνιούνται εύκολα.
    Όλα τα λόγια δεν έχουν βέβαια τον ίδιο αντίκτυπο πάνω μας. Κάποια χαράζονται και παραμένουν πάνω μας, σαν τατουάζ των όσων λένε οι άνθρωποί μας για εμάς, και άλλα σβήνουν γρήγορα, όπως οι λέξεις στην άμμο μιας και δεν έχουν καμία αξία όταν ακούγονται από στόματα ξένα. Οπότε μάλλον υπάρχει μια κατηγορία από λόγια που πετούν, και μάλιστα γρήγορα: είναι τα λόγια αυτών που η γνώμη τους έχει πάψει να μας ενδιαφέρει πλέον, ή δε μας ενδιέφερε ποτέ. Αυτά τα λόγια δεν έχουν υπόσταση, δεν έχουν σώμα και φωνή, γι’ αυτό σβήνουν γρήγορα. Όμως τι γίνεται όταν τα στόματα που προφέρουν τα όποια λόγια είναι κάτι παραπάνω από οικεία, όταν είναι λόγια ειπωμένα από ανθρώπους δικούς μας;
    Τότε λοιπόν, είτε πρόκειται για λόγια ευχάριστα για εμάς είτε όχι, κολλάνε στο μυαλό μας. Κάποιες φορές μάλιστα βρίσκονται εγκλωβισμένα ανάμεσα σε συνειδητό και υποσυνείδητο για να μας αναγκάζουν να ακούμε κάθε λέξη που ειπώθηκε από τη φωνή του συνομιλητή μας, μία προς μία, ξανά και ξανά.
    Όταν οι κουβέντες αυτές είναι ευχάριστες, τότε είμαστε και εμείς χαρούμενοι που τις ακούσαμε. Δεν τις αφήνουμε να πετάξουν, τις κρατάμε καλά φυλαγμένες μέσα μας, σαν μια προσευχή, ένα ενθύμιο ή ένα φυλακτό από κάποιον που θέλουμε να κρατήσουμε στο νου μας για πάντα. Έτσι, οι όμορφες συμβουλές από όσους σε νοιάζονται, τα συγχαρητήρια από στόματα που χαίρονται με τη χαρά σου και όσες κουβέντες σου έδειξαν όσα ξεχωριστά συναισθήματα νοιώθει ο συνομιλητής σου είναι λόγια που δε θα τα αφήσεις πότε να πετάξουν.
    Όμως δεν είναι τα όμορφα λόγια τα μόνα που μένουν ανεξίτηλα στη μνήμη μας. Υπάρχουν και τα λόγια που πληγώνουν, πληγώνουν την πρώτη φορά που ξεστομίζονται και κάθε επόμενη φορά που αντηχεί στα αυτιά μας η φωνή που τα ξεστόμισε. Λόγια πικρά, λόγια που κόκκαλα δεν έχουν και κόκκαλα τσακίζουν. Βαθιά μέσα μας γνωρίζουμε πως κάποια από αυτά δεν αντιπροσωπεύουν τις απόψεις του συνομιλητή μας, αλλά ίσως να ακούστηκαν από θυμό και οργή ή από φόβο και για λόγους άμυνας. Ακόμη και έτσι όμως κάποιες κουβέντες δε θα πετάξουν τόσο εύκολα από το μυαλό μας, ίσως μάλιστα να μην σβηστούν ποτέ από εκεί γιατί μας δημιούργησαν έντονα συναισθήματα, ακόμη και αν αυτά ήταν άσχημα.
    Από την άλλη, τα λόγια που εμείς ξεστομίσαμε, πώς είμαστε σίγουροι πως ακόμη δε στοιχειώνουν όσους τα άκουσαν ή δεν υπάρχουν ως ρωγμές σε ραγισμένες διαπροσωπικές σχέσεις; Οφείλουμε να παραδεχτούμε πως δεν είναι και λίγες οι φορές που ανταλλάξαμε βαριές κουβέντες με το συνομιλητή μας. Μερικές μάλιστα φορές θα ευχόμασταν να μην είχαμε πει τίποτε από όσα είπαμε, ενώ κάποιες άλλες φορές μέσα σε καυγάδες ή λόγω ανεπαρκούς συναίσθησης και έλλειψης τακτ είπαμε λόγια με τα οποία δεν καταλάβαμε καν πόσο πολύ στεναχωρήσαμε τον απέναντί μας. Ένα είναι σίγουρο. Με τον τρόπο που λόγια από στόματα γνώριμα βγάζουν ρίζες στα σωθικά μας και φυτρώνουν άλλες φορές με άνθη και άλλες με αγκάθια μέσα μας, με τον ίδιο τρόπο λόγια δικά μας δεν πέταξαν πότε, αλλά χαράχτηκαν βαθιά στο πρόσωπο για το οποίο προορίζονταν.
    Ας γίνει στόχος μας να δημιουργήσουμε άνθη με τα λόγια μας στις ψυχές των άλλων και όχι αγκάθια που χαλούν σχέσεις και αισθήματα στο πέρασμά τους. Ας εστιάσουμε σε ευχές, επαίνους, συγχαρητήρια, συνειδητοποιημένες συμβουλές και όμορφα αισθήματα όταν μιλάμε. Και τέλος, ας βουτήξουμε και λιγάκι τη γλώσσα στο μυαλό την επόμενη φορά που θα μιλήσουμε γιατί δεν είναι ώριμο να πληγώνεις κάποιον ακόμη και άθελά σου. Μαρία Σπυρογιάννη

    Φοίβη

    Υ.Γ. Υπάρχει κανείς που δεν ξέρει οτι όταν ένα σχόλιο έχει τίτλο, τον ζητάμε στην αναζήτηση Google και μας βγάζει αμέσως όλες τις διευθύνσεις όπου έχει δημοσιευτεί το άρθρο αυτό;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Ανώνυμος24 Νοεμβρίου 2016 στις 5:25 μ.μ.

    δεν ξέρω αν επιχειρείς να απαντήσεις με τον δικό σου τρόπο στις ερωτήσεις μου ή αν υπεκφεύγεις... ιδιορρυθμίες όλοι έχουμε, προφανώς εσύ έχεις μερικές παραπάνω από τον μέσο όρο... κάποιες φορές δίνεις την εντύπωση ότι έχεις στόχο να γίνεις χειριστικός... αυτη η εντύπωση, ακόμη κι αν δεν ισχύει, μπορεί ενίοτε να μεταφραστεί ως απειλή από τους αποδέκτες... το πρόβλημα με τους ευφυείς ανθρώπους είναι ότι κατα κύριο λόγο πρέπει αυτοί να κατεβούν στο επίπεδο των λιγότερο ευφυών συνομιλητών τους, εαν προσδοκούν υγιή επικοινωνία... το κείμενο είναι αρκετά γενικό, δε μπορεί ν' αποτελεί τον κανόνα, μοιάζει με ωδή στη θυματοποίηση... το κλειδί στο συναίσθημα, είτε θετικό είτε αρνητικό, είναι η μη ταύτιση μαζί του... το συναίσθημα είναι απόλυτα ρευστό, όσο εύκολα έρχεται, τόσο εύκολα φεύγει ΑΝ το αφήσεις απλά να σε διαπεράσει... εχω δει πολλούς ανθρώπους να κάνουν το μέγα λάθος να εγκλωβίζουν και να ακινητοποιούν ένα συναίσθημα, είτε επειδή τους κάνει να νοιωθουν ευχάριστα είτε επειδή τους πλήγωσε... τουλάχιστον σε μενα που είμαι ιδιαίτερα κυκλοθυμικός άνθρωπος, όταν άρχισα σταδιακά να δίνω και λιγότερη σημασία σε οτιδήποτε ένοιωθα, σταμάτησα και να ταλαιπωρούμαι από αυτό... μπορώ να έχω αρκετές συναισθηματικές αλλαγές στη διάρκεια μιας μέρας, αλλά όσο περισσότερο τις αφήνω απλώς να με διαπερνούν, τόσο αρχίζουν να εξισορροπούν... κάποιες φορές πειραματίζομαι με το πόσο εύκολα μπορώ να βρεθώ από τον έναν πόλο στον άλλο και κυρίως πόσο γρήγορα... δεν είναι τίποτα, μασάζ θέλει κι αυτό... όταν υπάρχει ειλικρίνεια ακόμη και ωμού τύπου, οι σχέσεις οποιασδήποτε φύσης είναι πιο εύκολες ή τουλάχιστον ξεκαθαρίζουν πιο γρήγορα και ταλαιπωρούν λιγότερο τους εμπλεκόμενους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Ανώνυμος24 Νοεμβρίου 2016 στις 9:56 μ.μ.

    Πολλαπλές ταυτότητες πισω απο την ήδη "γνώριμη " υπάρχουσα . Προσωπεία που παίζουν με καθρέφτες . Ένας εναλλασομενος νους που κρυπτει και φανερώνει τις πτυχές του. Κρατά το κεντρο του και το χανει καθως άλλοτε διαστέλλεται και επεκτείνεται κι αλλοτε σκορπά και κομματιαζεται. Μερικες φορες αποκτά άλλοθι για οσα ξεστομίζει πίσω απο την ανωνυμία του κι αλλες φορες διατηρεί τη συνοχή και την ευθυνη που του ασκει η προσωπικοτητα.....Αυτη η ευθυνη ειναι το παν. Και ναι. Είμαστε υπεύθυνοι για ο,τι εκπεμπουμε. Γιαυτο αν κινδυνευει το σκαρι να ντελαπαρει, ειναι χρησιμο να ρίχνει κανεις αγκυρα στο βυθο του.
    Ο Λυκιος στο αρχικο του σχόλιο σε αυτο το αναψυκτηριο μιλησε για ονειρικο κοσμο νέων πραγματικοτήτων και καπως ετσι βιωνεται η πορεία του. Διακοπτομενη, ανακατεμένη και μπερδεμένη σαν ονειρο. Μια ροή που δε χωραει εκλογικεύσεις αλλά σημαίνει, και εγείρει ερωτηματα για την αναγκη υπαρξης κανόνων στα παιχνιδια ενηλικων.

    Μάγδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος24 Νοεμβρίου 2016 στις 10:07 μ.μ.

      https://youtu.be/s_dRX_bDYi0

      Διαγραφή
    2. Ανώνυμος24 Νοεμβρίου 2016 στις 11:05 μ.μ.

      εχμ, εάν πρόκειται περί παιχνιδιού, δε νομίζεις ότι το δίκαιο είναι να γίνεται επί ίσοις όροις; γιατί εν προκειμένω το ξες και συ πως δεν είναι... εσύ κατέχεις άρτια το τεχνολογικό κομμάτι, εγώ όχι... αυτό σου δίνει μόνιμο αβαντάζ και είναι ο βασικός παράγων που προκαλεί την εντύπωση του χειριστικού που έλεγα... εσύ μπορείς να "βλέπεις" πάντα, εγώ μπορώ να υποθέτω και αυτή η υπόθεση μπορεί να δημιουργήσει παρατράγουδα, καθότι υποθέτω, μπερδεύω, μπερδεύομαι, δεν είμαι ποτέ σίγουρη ότι είναι όντως έτσι όπως υποθέτω και όποιον πάρει ο χάρος... πώς θα ένοιωθες αν είχα εγώ το τεχνολογικό αβαντάζ και εσύ όχι; κι αυτό το κέντρο που λες, αλήθεια, συμβαίνει ποτέ να συγκεντρώνει όλες τις προεκτάσεις του και να συστέλλεται η πολλαπλότητα σε ένα;

      Διαγραφή
  39. Pit Zenk24 Νοεμβρίου 2016 στις 11:59 μ.μ.

    Καλησπερα σε ολους.
    Αγαπητε Λυκιε σε προηγουμενο αναψηκτηριο αναφερθηκες στο ψυχικο σωμα της γης. Θα μπορουσες να επεκταθεις λιγο και να γραψεις λιγα πραγματα ακομη. Σε ενα βιβλιο (νομιζω του Παπις) που δεν εχω καταφερει να ξαναβρω προς το παρον, ειχα διαβασει μια αναλυση για τον τροπο που λειτουργει ο πλανηρης γη σε αλληλοσυσχετισμο με το ανθρωπινο σωμα. Πνευμονες, καρδια, τροφη κλπ. Φανταζομαι πως η ψυχικη υποσταση της γης θα αποτελουσε αντικειμενο αναλυσης επισης.
    Φυσικα οποιος ενδιαφερεται και εχει διαθεση μπορει να βοηθησει με τις αποριες μου, γνωριζω πως ολων σας οι γνωσεις ειναι παααααρα πολλες.
    Ευχαριστω πολυ καλο ξημερωμα σας ευχομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Ανώνυμος25 Νοεμβρίου 2016 στις 2:55 π.μ.

    Εν προκειμενω, τιποτα δεν κατεχω. Για ποιο αβανταζ μιλας; Ασε που δεν μας απασχολει ποιος εχει το "πανω χερι" αλλά να κουναμε τα δικα μας.

    Πολλα και ενα,Ενα και πολλα. Μαζι δεν πανε αυτα; Κατι σαν την ανασα = 'εισπνοη και εκπνοη.'

    Μαγδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Ανώνυμος25 Νοεμβρίου 2016 στις 10:13 π.μ.

    από ό,τι φαίνεται απασχολεί εσένα όμως ποιος θα έχει το πάνω χέρι... διότι δε νομίζω να συμμετείχες σε παιχνιδάκια στα οποία θα είχε το πάνω χέρι κάποιος άλλος... αυτό δείχνει και τάσεις για επιβολή και έλεγχο, τα οποία μπορούν να είναι αποδεκτά όταν δηλώνονται όμως... εσύ προσπαθείς να δικαιολογήσεις τις τάσεις σου, υπεκφεύγεις και δε δείχνεις προθυμία να απαντήσεις στα ερωτήματα μου... αυτό εννοώ με την ειλικρίνεια... με το να δηλώσεις ευθέως ότι ξες τι, γουστάρω παιχνιδάκια και θέλω να έχω εγώ τον έλεγχο, θέλω να γίνεται με τον δικό μου τρόπο και θα σε δυσκολέψω πολύ στις απαντήσεις που θες, μάλιστα έχω σκοπό να μη σου απαντήσω καν, είναι μια ειλικρινής δήλωση και είναι και πιο εύκολο για τον άλλο να αποφασίσει αν όντως θέλει ή όχι να συμμετέχει σε κάτι που πιθανόν δε θα ικανοποιησει τα δικά του κίνητρα για συμμετοχή... και εδώ είναι εμφανές ότι τα δικά μου κίνητρα δε θα ικανοποιηθούν, παρά μόνο τα δικά σου :) δε μπορείς να πεις, τουλάχιστον έκανα μια προσπάθεια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Ανώνυμος25 Νοεμβρίου 2016 στις 12:16 μ.μ.

    να, τώρα ας πούμε παρατηρώ καλύτερα και τη ...σφήνα κάποιου δυο κλικ παραπάνω, που εμφανίστηκε ξαφνικά μέσα στη ροή ζητώντας κάτι από τις γνώσεις σου... κοίτα, μπορώ να καταλάβω ότι όταν για χρόνια ίσως πολλοί εκεί έξω σου γλείφουν τ' αρχίδια για να τους δώσεις κάτι από τις γνώσεις σου, τις οποίες απέκτησες με κόπο, ε ναι, τότε προφανώς δικαιούσαι και συ να παίξεις μαζί τους -ακόμη κι αν δεν είναι πλήρως αντιληπτό αυτό από τους άλλους- ώστε να ικανοποιηθεί και η δική σου νοητική περιπλοκότητα... τίποτα δε δίδεται δωρεάν, ακόμη κι αν έτσι φαίνεται ή λέγεται... στη δική μου περίπτωση όμως, αυτό που θέλω δεν αφορά τις γνώσεις σου... είσαι μια πολύ ιδιαίτερη περίπτωση ανθρώπου, που δε συναντώ συχνά... εν ολίγοις, ενδεχομένως και να είμαι πρόθυμη να συμμετέχω στο παιχνίδι σου, ακόμη κι όταν θέλεις να γίνεται με τους δικούς σου όρους και το δηλώνεις αυτό ωστε να το γνωρίζω και φυσικά με την προϋπόθεση ότι θα ικανοποιηθούν και τα δικά μου κίνητρα εφόσον επίσης σο τα δηλώνω και τα γνωρίζεις και συ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Ανώνυμος25 Νοεμβρίου 2016 στις 12:35 μ.μ.

    Εισαι ανηθικη! Η ηθικη οτι τιποτα δε χαριζεται και θες αναμοιβη για ολα ειναι ανηθικοτητα. Αμα ολα πουλιουνται για σενα τοτε εισαι βιζιτου και πουλας ακομα και την τιμη σου (αν εχεις) για το χρημα η τη ματαιοδοξια σου. Ποσο πουλας το "πραμα" σου; Παντως εγω δεν θα αγοραζα τιποτα απο σενα γιατι αυτο που αντιπροσωπευεις ειναι η ανηθικοτητα και ο παρτακισμος. Εσυ δε θες να ικανοποιηθει η και καλα "νοητικη περιπλοκοτητα" αλλα ο ακορεστος εγωισμος σου
    Ζντουπ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Ανώνυμος25 Νοεμβρίου 2016 στις 1:46 μ.μ.

    δεν έχει να κάνει με ηθική ή ανηθικότητα ούτε με χρηματική ανταμοιβή... έχει να κάνει με ανταλλαγή ενεργειας... όλα στη ζωή είναι δούναι και λαβείν, όταν χάνεται αυτή η ισορροπία ξεκινάν τα προβλήματα... όπως θα είδες ήμουν απόλυτα ειλικρινής και προφανώς δε θέλησες να το εκτιμήσεις, προτιμάς τα παιχνιδάκια και τον κρυψινισμό... ας πούμε ότι ακόμη και ο έμμεσος τρόπος που το δείχνεις είναι κι αυτός μια ...ειλικρινής στάση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Ανώνυμος25 Νοεμβρίου 2016 στις 2:03 μ.μ.

    Έλα βρε Ζντουπ, άφησε να εξελιχθεί αυτός ο ονειρικός εσωτερικός διάλογος ανάμεσα σε μια θηλυκή οντότητα και σε κάποιον που εκείνη νομίζει οτι είναι ο Λύκιος αλλά που εγώ δεν καταφέρνω να διακρίνω ποιός είναι!

    1036

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος25 Νοεμβρίου 2016 στις 2:53 μ.μ.

      α, διατηρείς και τη βεβαιότητα για μενα πως θεωρώ ότι είναι ο λύκιος, παρά ταυτα για σενα δε διατηρείς βεβαιότητα για το ποιος είναι... υπάρχει ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο μέσα στα πολλά, δεν ξέρω κατά πόσο το βλέπουμε με τον ίδιο τρόπο... οι καταστάσεις που δημιουργείς, όταν ξεφεύγουν από το μοτίβο που ξέρεις, δείχνουν να σε αναγκάζουν να τις οδηγήσεις ξανά στα μονοπάτια που ήδη ξέρεις, καθότι μάλλον δε θες ή δε μπορείς να ανταπεξέλθεις σε μια διαφορετική πορεία... όταν λοιπόν θα ρθει ξανά η ώρα που θα ξανακάνεις κίνηση και κλήση προς εμέ για εμέ, πώς νομίζεις ότι θα πρέπει να αντιδράσω μετά από όλη αυτη τη γνωστή επαναληψιμότητα; εσύ τι θα έκανες στη δική μου θέση; ρητορικό το ερώτημα, δε χρειάζεται να απαντήσεις γιατί προφανέστατα δε μπορείς να μπεις στη δικη μου θέση και αν μπεις θα μπεις με τους δικούς σου όρους... ξανά...

      Διαγραφή
    2. Ανώνυμος25 Νοεμβρίου 2016 στις 3:28 μ.μ.

      Λοιπόν, κορίτσι, δεν είμαι αυτός με τον οποίο τόσο όμορφα συζητάς και τον οποίο δεν αναγνώρισα.
      Απλώς συνέστησα στον παρορμητικό Ζντουπ να σας αφήσει να συνεχίσετε την κουβέντα σας.

      1036

      Διαγραφή
    3. Ανώνυμος25 Νοεμβρίου 2016 στις 5:55 μ.μ.

      Ενταξει κυριε 1036 θα αφησω στην κυρια να συνομιλει ομορφα με τον εαυτο της. Εχει μεγαλη πλακα και θα κατσω στην γωνια να το απολαμβανω. Χαχαχαχα! Ενταξει δεν ξαναμιλω σε αυτο το αναψυκτηριο
      Ζντουπ!

      Διαγραφή
    4. Ανώνυμος25 Νοεμβρίου 2016 στις 7:36 μ.μ.

      παρατηρώ ότι τείνεις να ενσωματώνεις την οντότητα μου στη δική σου πολλαπλότητα... για ποιον λόγο; η οντότητα μου είναι εντελώς αυτόνομη από τη δική σου, δεν εκπορεύεται από σενα... είναι πιο οικείο για σενα να θεωρείς ότι δεν υπάρχει ξένο στοιχείο μέσα στο σολιψιστικό σου σύμπαν; είναι μήπως κάποια μορφή παρότρυνσης προς εμέ για να εξασκήσω και γω κάποιο είδος πολλαπλότητας; δεν είμαι τόσο καλή σε κάτι τέτοιο... επιπροσθέτως, είμαι αρκετά προσεχτική με τις εκούσιες προβολές σκεπτομορφών στο αστρικό, μπορεί να αποδειχθούν επικίνδυνες εάν κάποιος δε μπορεί να τις ελέγξει, εξάλλου αυτή ακριβώς είναι και η δουλειά του μάγου, να ξέρει να ελέγχει τις σκεπτομορφές του και γω απέχω πολύ από τέτοια ταλέντα...

      Διαγραφή
  46. eleni25 Νοεμβρίου 2016 στις 2:20 μ.μ.

    Χαιρετω σε Pit Zenk.

    Και ολους χαιρετω.

    Προσωπικα δεν γνωριζω να σου απαντησω.

    Θα πρεπει να επεμβουν οι μεγαλες Δυναμεις.... :-)

    Ελενη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Unknown25 Νοεμβρίου 2016 στις 2:43 μ.μ.

      Γκουγκλαροντας, βρηκα αυτα Pit Zenk. Δεν ξερω αν σου κανουν.

      http://www.koutouzis.gr/antigrafo.gis.htm

      ============================

      http://diogeneis.blogspot.gr/2013/03/blog-post_23.html

      Απο το δευτερο λινκ απομονωνω τα παρακατω:

      "ΓΗ: Η Γη εκδηλώνεται σ’ εμάς εις τα οστά, εις τους όνυχες, εις τα δόντια, εις τους μυς, εις τους χόνδρους, εις τους τένοντες, εις το δέρμα, εις τα μαλλιά και εις τη μύτη μας.

      ΥΔΩΡ: Το Ύδωρ ελέγχει το πλάσμα, το αίμα, το σάλιο, τα πεπτικά υγρά, το κυτταρόπλασμα, τις βλέννες και τη γεύση μας..

      AΗΡ: Ο Αήρ συνδέεται με τους μυς, εις την λειτουργία των πνευμόνων και του εντέρου, καθώς και εις την κυτταρική κινητικότητα και εις την αφή μας.

      ΠΥΡ: Το Πυρ είναι υπεύθυνο δια την ομαλή λειτουργία των ενζύμων, την ευφυΐα, το πεπτικό σύστημα, το μεταβολισμό και την όραση μας.

      ΑΙΘΗΡ: Ο Αιθέρας έχει σχέση με το στόμα. τα ρουθούνια, το θώρακα, την κοιλιά, την αναπνευστική οδό, τα κύτταρα και τον ήχο μας."


      Ελενη.

      Διαγραφή
  47. ΛΥΚΙΟΣ25 Νοεμβρίου 2016 στις 2:22 μ.μ.

    Αγαπητέ Pit Zenk, ο Papus (Dr Ger. Encaousse) αναφερόμενος στην φυσιολογία του Κόσμου, την Γη και το Ηλιακό σύστημα, παραλληλίζει τις λειτουργίες των ουρανίων σωμάτων, με αυτές του ανθρώπου και της γήινης φύσης. Εκεί λοιπόν αναφέρει αρκετά ενδιαφέροντα πράγματα, σχετικά με την αντιστοιχία των ρευστών του ανθρωπίνου σώματος, σε σχέση με το ύδωρ, τον αέρα, τα ορυκτά, τα μέταλλα, τις ροές και την λειτουργία τους. Δεν γνωρίζω αν υπάρχουν στο διαδίκτυο τα κείμενά του, αλλά έχω τα βιβλία του. Αν θέλεις κάτι συγκεκριμένο, μπορώ να στο γράψω σε κείμενο.
    Είναι γεγονός ότι η γη είναι ένας ζωντανός οργανισμός, παρόμοιας λειτουργίας με ένα εξελιγμένο βιολογικό σώμα, όπως του ανθρώπου. Ο Papus αναφέρει ότι ο παλμικός ρυθμός του πλανήτη μας, έχει την αντιστοιχία ενός ανθρώπινου λεπτού, προς μία ημέρα για την γη. Αναφέρει επίσης ότι η περίοδος ζωής και θανάτου των γήινων ηπείρων, είναι περίπου 25.000 χρόνια.
    Ως εξελιγμένος οργανισμός λοιπόν η γη, διαθέτει επίσης και ψυχικό σώμα. Το ψυχικό σώμα της γης ΠΕΡΙΕΧΕΙ και ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑ με τον συλλογικό ψυχισμό των ανθρώπων και των ζώων που διαβιούν στον σώμα της. Ολόκληρη η πανίδα και η χλωρίδα της γης, δεν είναι τίποτα άλλο από στοιχεία του σώματός της και αυτό δεν περιλαμβάνει μόνο την υλική τους έκφανση αλλά και την ψυχική τους.
    Αυτό που έχει σημασία λοιπόν να κατανοήσουμε, είναι ότι η γη μας δίνει την δυνατότητα να υπάρχουμε (σε συνεργασία με τον Ήλιο, την Σελήνη και τους άλλους πλανήτες) και εμείς με την δυνατότητα της βουλήσεώς μας, μπορούμε να κατευθύνουμε την εξελικτική πορεία της γης, ως ένα και αδιαίρετο σώμα.
    Η σχέση μας με αυτήν, είναι απόλυτα αλληλοεξαρτώμενη.

    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Ανώνυμος25 Νοεμβρίου 2016 στις 11:44 μ.μ.

    Ξέρετε τί έχω πάθει; Εδώ μέσα υπάρχουν αξιόλογοι συνομιλητές που δεν μπορώ να ταυτίσω με κάποιον. Ίσως και ισότιμοι, με έναν τρόπο, του Λύκιου. Μα λέω στον εαυτό μου, δεν μπορεί να είναι ο Λύκιος όλοι αυτοί. Είναι
    πολύ άμωμος για να μπορεί να παίξει διαφοροποιημένους ρόλους.
    Χαίρομαι πολύ. Να είναι κάποιοι που δεν έγραφαν και γράφουν τώρα επειδή νιώθουν καλά και ασφαλείς μέσα στην ρευστότητα αυτού του αναψυκτηρίου; Ή μήπως τελικά δεν αναγνωριζόμαστε; Μάλλον το πρώτο;

    14

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος26 Νοεμβρίου 2016 στις 8:06 π.μ.

      Το μονο σιγουρο ειναι οτι ο Λυκιος ειναι ο Ερεβος. Τωρα για να ειναι και καποιος αλλος, χλωμο το κοβω. Αυτος που φεν φαινεται αλλα γραφει καλα καμουφλαρισμενα ειναι ο Στοχαστης. Δεν μπορω και εγω να τον ξεχωρισω μπραβο του!!! Εκτος απο την ψυχανωμαλη που γραφει κι αυτη με διαφορα niknames σιγουρα μπηκαν και καινουργια ατομα που δεν εγραφαν. Αρα πολυ καλη ιδεα αυτη που αφραμοστηκε στο αναψυκτηριο.
      Ζντουπ!

      Διαγραφή
    2. Ανώνυμος26 Νοεμβρίου 2016 στις 9:30 π.μ.

      Για ποιό λόγο αναλώνεστε με το ποιός είναι ποιός; Ποιό όφελος θα σας προσδώσει διαβάζοντας ένα σχόλιο, αν ο συντάκτης είναι αναγνωρίσιμος ή όχι;
      Ασφαλώς και κάποιοι έγραφαν και γράφουν με διάφορα ονόματα. Εγώ αυτό το βλέπω ως ένα τρόπο να εκφράζουν εναλλακτικές προσεγγίσεις στο ίδιο θέμα, οι οποίες τους βοηθούν να εμπεδώσουν ποιό στέρεα κάποια γνώση και να μάθουν να απεγγλωβίζονται από μια δογματική ή μονοσήμαντη θέση. Αφού λοιπόν τους παρέχεται αυτή η δυνατότητα, γιατί να μην την αξιοποιήσουν;
      Θεωρώ εποικοδομητικό να παίζουν δύο "κόντρα" ρόλους, γιατί έτσι "βιώνουν" διπολικά μια κατάσταση.
      Αυτό επιφέρει κατανόηση της άλλης μεριάς και αποδίδει περισσότερη αντικειμενικότητα, δηλαδή απομακρύνει από την πόλωση.
      Άρα η πολυπροσωπία δεν είναι σχιζοφρένεια, αλλά μια μεθοδολογία νοητικής κατάκτησης. Αρκεί βέβαια να παίζεται πειστικά και με συνέπεια ο κάθε ρόλος.
      Όποιος το έχει λοιπόν ανάγκη, ας το κάνει...
      ΕΡΕΒΟΣ.

      Διαγραφή
    3. Ανώνυμος26 Νοεμβρίου 2016 στις 10:29 π.μ.

      Όποιος αποκαλύπτεται αλλάζει μάσκα για να συνεχίσει. Κανόνας δεοντολογίας δεν είναι, αλλά είναι κανόνας σε κάθε bal masqué που σέβεται την ανωνυμία.

      14

      Διαγραφή
    4. Ανώνυμος26 Νοεμβρίου 2016 στις 10:56 π.μ.

      Ζντουπ, τα καταφέραμε και πήραμε κίτρινη κάρτα. Εγώ αλλάζω μάσκα για να την ακυρώσω. Πριν όμως, θέλω να ζητήσω συγνώμη από τον Μυθέα που τον είπα νούμερο και του μίλησα άσχημα. Απλώς νευρίασα.
      Κι έτσι καίω τον Προμηθέα και τον 14 και πάω τρέχοντας σε βεστιάριο προς αναζήτηση νέας καταπληκτικής στολής.

      14

      Διαγραφή
    5. Ανώνυμος26 Νοεμβρίου 2016 στις 11:59 π.μ.

      αυτοί οι κόντρα ρόλοι που λες, τελικά είναι ένα πάγιο και αναγνωρίσιμο χαρακτηριστικό σου... ένα δεύτερο παγιωμένο χαρακτηριστικό που παρατηρώ είναι η έκφραση θαυμασμού ανάμεσα στις περσόνες σε επίπεδο γνώσεων κυρίως... βλέπεις λοιπόν ότι τελικά όσο ευρύ κι αν είναι το ψηφιακό πεδίο, οι μέθοδοι σου ακολουθούν συγκεκριμένα μοτίβα... μου κάνει εντύπωση πάντως το πόσο πειθαρχημένες είναι οι περσόνες σου στα χαρακτηριστικά τους, αυτό δείχνει πειθαρχία στην ταξινόμηση που κάνεις, εάν αλλάξουν κάποια χαρακτηριστικά δημιουργείς καινούρια περσόνα... κατατάσσεις δεδομένα συγκεκριμένα που οφείλουν να μένουν συμπαγή μέσα στον κάθε χαρακτήρα... τελικά δε μου είπες, όλες αυτές οι προεκτάσεις μπορούν να επιστρέψουν στο κέντρο του δημιουργού τους και να συμπηκνωθούν σε έναν χαρακτηρα, όσο αντιφατικές και αν είναι μεταξύ τους; τι νομίζεις ότι θα συνέβαινε αν γινόταν κάτι τέτοιο; τι θα προέκυπτε σε επίπεδο μονάδος μέσα από μια τέτοια σύμπτυξη; τι όνομα θα είχε αυτή η συμπηκνωμένη μονάδα; μου κάνει λίγο ως μικρογραφία της δημιουργίας σε συμβολιστικό επίπεδο, το είπες και συ νωρίτερα στα περί λόγου... μέχρι τώρα παρατηρώ ότι αυτή η μικρογραφία τείνει να απλώνει, ακολουθώντας συμπαντικές νομοτέλειες ίσως σε υποσυνείδητα μιμητικό επίπεδο της ευρύτερης ύπαρξης... τι θα συμβεί λοιπόν όταν όλες επιστρέψουν στην πηγή τους;

      Διαγραφή
    6. Ανώνυμος26 Νοεμβρίου 2016 στις 12:17 μ.μ.

      Μην θέτεις ερωτήματα, αλλά απάντησε εσύ στον εαυτό σου και τις εικασίες του. Κατέληξε εκεί που θέλεις να καταλήξεις και χρησιμοποίησε καθαρό και σαφή λόγο.
      ΕΡΕΒΟΣ

      Διαγραφή
    7. Ανώνυμος26 Νοεμβρίου 2016 στις 12:19 μ.μ.

      Αυτοκαταστρέφεται καθ η πολυδιάσπαση ωθεν ανθρωπο σε ασυανθρασυγκροτητη οντοτητα.
      69

      Διαγραφή
    8. Ανώνυμος26 Νοεμβρίου 2016 στις 12:25 μ.μ.

      ξαναγραψτο γιατι δεν καταλαβαμε γρι

      Διαγραφή
    9. Ανώνυμος26 Νοεμβρίου 2016 στις 12:44 μ.μ.

      Δεν χάνεις τον εαυτό σου. Δεν υπάρχει κατακερματισμός. Είσαι πάντα εσύ. Είναι επέκταση η διαστολή. Διευρύνοντας τα όρια σου βλέπεις και την χρησιμότητα των ορίων. Και το σύμπαν μας; Διαστέλλεται απεριόριστα; Δεν ξέρω. Δεν ξέρουμε ακόμη. Τί υποθέτετε;

      Ακρίτας

      Διαγραφή
    10. Ανώνυμος26 Νοεμβρίου 2016 στις 12:56 μ.μ.

      αν νοιώθεις δυσαρέσκεια με τα ερωτήματα μου μπορείς να μου το πεις... ήταν η αρχική μου προϋπόθεση για συμμετοχή στο παιχνίδι σου και είναι η δεύτερη φορά που μου επισημαίνεις να μην τα θέτω... νοιώθεις άβολα ώστε να απαντήσεις; εάν ήθελα να απαντήσω εγώ για εσένα, δε θα έθετα ερωτήματα φωναχτά, επιθυμώ εσύ να απαντήσεις για σενα, αν το θες και συ φυσικά αλλά παρατηρώ ότι τείνεις σε συνεχείς εσκαπισμούς... δε θέλω να καταλήξω εγώ κάπου, είμαι αυτόνομη οντότητα από σενα... και εχω και την εντύπωση ότι είναι πολύ σαφής η διατύπωση των ερωτημάτων μου, παρά ταύτα ψιλοδιαμαρτύρεσαι για την έλλειψη σαφήνεια τους... δε θέλω να μάθω τι γίνεται με τη συνεχή επέκταση, θέλω να μάθω τι θα συμβεί σε μια υποθετική συστολή όλων των προεκτάσεων... βλέπω λίγο παραπάνω μια λέξη μέσα σε μια πρόταση που δεν νοώ ακριβώς το νόημα της, ωστόσο η λέξη που βλέπω παραπέμπει σε αυτοκαταστροφή της συστολής... θα μπορούσε αυτό να συνδέεται με το πρωταρχικό ένστικτο της επιβίωσης; είναι ο δικός σου τρόπος δλδ αυτή η διαστολική προέκταση ώστε να αγγίξεις κάποια μορφή αθανασίας;

      Διαγραφή
    11. Ανώνυμος26 Νοεμβρίου 2016 στις 1:34 μ.μ.

      Δεν γνωρίζω πότε και σε ποιόν έβαλες προϋποθέσεις για να συμμετέχεις στο "παιχνίδι" (ποιανού;), ούτε πότε υπήρξε και πρώτη φορά! Ο λόγος που δεν μπαίνω στο δικό σου παιχνίδι των ερωτοαπαντήσεων, είναι διότι έχουν ύφος ψυχανάλυσης και γίνονται προσωπικές. Εδώ όμως συνδιαλεγόμαστε πάνω σε ιδέες, θεωρίες και σκέψεις και δεν μπαίνουμε (τουλάχιστον εγώ το αποφεύγω) σε προσωποποιημένες ψυχαναλύσεις. Εξάλλου για να γινόταν κάτι τέτοιο, θα έπρεπε να είχε μιαν αρχή αμοιβαιότητας, που δεν υπάρχει. Από διαίσθηση, ξέρω ότι σε καμία σου έκφανση μέσα στον Κ.Δ., δεν εκτίθεσαι, απαντάς ή δέχεσαι τέτοιου είδους ψυχαναλύσεις. Ως εκ τούτου, δεν δικαιούσαι να ζητάς αυτό που δεν δίνεις.
      Στις παραπάνω λέξεις που επισήμανες, ούτε και εγώ εννοήσα το νόημά τους.
      Όσον αφορά την σαφήνεια του λόγου σου, θα σου πρότεινα να τον κάνεις απλούστερο όχι διότι δεν είναι καταληπτές οι λέξεις σου, αλλά διότι χάνεται η νοηματική συνοχή τους. Ασφαλώς εσύ δεν το αντιλαμβάνεσαι αυτό, διότι μπορείς να καταλάβεις τι εννοείς (αλίμονο), αλλά σκοπός είναι να καταλαβαίνει και ο αποδέκτης τι θέλεις να πεις. Ο βερμπαλισμός είναι εχθρός του ορθού και λακωνικού λόγου. Ας τον κάνουμε πιο απλό. Ασφαλώς δεν καταφέρομαι επί του συνόλου του λόγου σου, αλλά σε κάποια σημεία μόνο.
      Πέραν όλων αυτών όμως, στο θέμα των συστολών-διαστολών, φαίνεται πως έχεις μια συγκεκριμένη θέση την οποία και θέλεις να προβάλεις. Προέβαλέ την λοιπόν, αποφεύγοντας να την προσωποποιήσεις όπως επιχειρείς.
      Αν δηλαδή είναι ο σκοπός σου η προβολή των ιδεών, τότε δεν σε εμποδίζει τίποτα να εκφραστείς. Αν ο σκοπός σου όμως είναι να τις προβάλλεις επάνω σε ένα πρόσωπο για να το θίξεις, τότε η πρόθεσή σου δεν είναι και τόσο αγαθή.
      Τέλος ο λόγος που δεν μπαίνω στο παιχνίδι σου, είναι ότι στηρίζεσαι σε υποθέσεις και εικασίες αυθαίρετες, οι οποίες δεν αντιστοιχούν στην πραγματικότητα, ούτε και στα υποθετικά πρόσωπα που νομίζεις.

      ΕΡΕΒΟΣ.

      Διαγραφή
    12. Ανώνυμος26 Νοεμβρίου 2016 στις 1:36 μ.μ.

      Τί θα γίνει σε περίπτωση συστολής; Θα κλειστεί ο καθένας στον εαυτό του απογοητευμένος από την αδυναμία συνεννόησης και συνύπαρξης.

      Ακρίτας

      Διαγραφή
    13. Ανώνυμος26 Νοεμβρίου 2016 στις 2:44 μ.μ.

      γιατί εκλαμβάνεις τις ερωτησεις μου ως προσωπικές όταν πουθενά δεν αναφέρομαι σε συγκεκριμένη περσόνα ονομαστικά; όπως βλέπεις διατηρώ μια ανώνυμη συνοχή συνεχώς, είμαι πάντα μία, ίσως η μόνη που δε φέρει όνομα εδώ με κάποιες μικρές εξαιρέσεις που δεν έχουν σχέση με μενα και τα ερωτήματα μέσα στη ροή του διαλόγου άλλοτε απευθύνονται σε σενα και άλλοτε σε κάποια άλλη περσόνα, δεν απευθύνονται ποτέ σε κάποιον συγκεκριμένο, οπότε δεν καταλαβαίνω πώς απορρέει το προσωπικό του θέματος που λες... επαγγελματίας ψυχαναλύτρια δεν είμαι, ωστόσο αυτός ο τρόπος που βλέπεις να θέτω ερωτήματα είναι ο συνήθης τρόπος μου, το ότι τον εκλαμβάνεις σε συγκεκριμένο μοντ, δεν αφορά εμένα αλλά εσένα και τα δικά σου φίλτρα... απ' όσο θυμάμαι δε, δεν είδα κάποιον να μου θέτει ερωτήματα σε προσωπικό επίπεδο εδώ μέσα ώστε να προκύψει το συμπέρασμα σου ακόμη και διασθητικά ότι αποφεύγω να εκτεθώ... δοκίμασε και μπορεί να εκπλαγείς... θεωρείς επίσης ότι δεν υπάρχει νοηματική συνοχή στον λόγο μου... όντως δεν αντιλαμβάνομαι πού και πώς το βλέπεις αυτό, ίσως να παίζει ρόλο το ό,τι τα ερωτήματα μου δεν απευθύνονται σε κάποιον συγκεκριμένο όπως νομίζεις... ωστόσο, αν νομίζεις ότι δεν καταλαβαίνεις κάποια συγκεκριμένα σημεία, μπορείς φυσικά να μου ζητήσεις να τα κάνω πιο κατανοητά... δυστυχώς από πλευράς μου, δε μπορώ να γίνω κάτι άλλο έξω από μενα, αυτός ακριβώς που βλέπεις είναι ο δικός μου τρόπος... εκτός κι αν υπάρχει κάποιος άτυπος κανών εδώ που λέει ότι ο λεκτικός τύπος όλων θα πρέπει να είναι προσαρμοσμένος σε συγκεκριμένα πρότυπα... εάν ισχύει κάτι τέτοιο, παρακαλώ υπόδειξε τον μου, να δω αν μπορώ να προσαρμοστώ σε αυτόν ή όχι... στο θέμα των συστολών διαστολών, εάν είχα συγκεκριμένη θέση, δε θα έθετα ερωτήματα καταρχίν... η μόνη θέση που έχω επ' αυτών είναι η λεκτικά ετυμολογική τους, αυτή είναι η αφετηρία μου και τα όποια ερωτήματα βασίζονται ακριβώς πάνω στην ετυμολογική έννοιά τους και σε τίποτα παραπάνω... δε συνηθίζω να κάνω ποσοτική χρήση του λόγου, για την ακρίβεια είμαι ιδιαίτερα λακωνική, παρά μόνο σε περιπτώσεις που μου ζητούν να επεξηγηθώ για να κατανοηθώ... ιδέες θεωρίες και σκέψεις αφορούν τα ερωτήματα και ο τρόπος μου, ίσως να σε ξενίζει η διαφορετικότητα που τις θέτω, καθώς και η μόνιμη βεβαιότητα που δείχνεις να φέρεις ότι σκοπός μου είναι να θίξω κάποιον συγκεκριμένα και ότι τα κίνητρα μου δεν είναι αγαθά... νομίζεις ότι θα μπορούσες να αφήσεις στην άκρη αυτήν τη βεβαιότητα σου και να γίνεις λιγότερο αμυντικός; έχω την αίσθηση ότι σε φοβίζω ελαφρώς... ξαναλέω πως σε περίπτωση που συμβαίνει κάτι τέτοιο, μπορείς να μου ζητήσεις να σταματήσω να τις θέτω... δυστυχώς δε μπορώ να ανταποκριθώ στις αλλαγές που μου ζητάς να κάνω καθότι δεν τις κατανοω ακριβώς...

      Διαγραφή
    14. Ανώνυμος26 Νοεμβρίου 2016 στις 3:05 μ.μ.

      Ο καθένας αντιλαμβάνεται την εμμονικη συμπεριφορά.

      Διαγραφή
    15. Ανώνυμος26 Νοεμβρίου 2016 στις 3:20 μ.μ.

      Οι συζητήσεις μας έχουν δοκιμαστεί στο παρελθόν και απέδωσαν όσα μπορούσαν. Δυστυχώς ήταν ατελέσφορες, για λόγους που ήδη έχουν ειπωθεί. Δεν επιθυμώ να καταφύγω σε αιχμές, αλλά αποδέχομαι τα πράγματα ως έχουν. Δεν είναι λοιπόν ότι σε ...φοβάμαι, αλλά ότι βαριέμαι την επανάληψη της ιδίας διαδικασίας ξανά και ξανά! Εγώ δεν νιώθω την ανάγκη να συνδιαλέγομαι μαζί σου, όσο την νιώθεις εσύ. Για την ακρίβεια με κουράζει. Εκτιμώ βεβαίως ότι η παρούσα εκδοχή του λόγου σου είναι η καλύτερη, αλλά ας μην γελιόμαστε, δεν είναι και η μόνη!
      Θα μπορούσα να αναφέρω πολλά θετικά στοιχεία για το πρόσωπό σου, όπως και τα αρνητικά βέβαια, αλλά δεν είναι αυτός ο σκοπός μου.
      Πέραν του λογοπαίγνιου (στο οποίο είναι αδύνατον να με εγκλωβίσεις), διαβλέπω ότι ενδιαφέρεσαι ιδιαίτερα για εμένα.
      Υπό προϋποθέσεις αυτό έχει ένα ακαδημαϊκό ενδιαφέρον (δηλαδή η εμμονή σου με το άτομό μου).
      Ουδείς σε προσκάλεσε εδώ και ουδείς σου ζήτησε την γνώμη ή την κρίση.
      Ουδέν γνωρίζεις για το ποιός κρύβεται πίσω από το πληκτρολόγιο του συνομιλητή σου, κι όμως, τρελαίνεσαι από επιθυμία να τον γνωρίσεις, έστω και με τον δικό σου "ιδιαίτερο" τρόπο.
      Γιατί όλα αυτά; Τι σε έκανε να προσκολληθείς τόσο;
      Ο απόλυτος τρόπος μου; Οι γνώσεις που νομίζεις ότι έχω ή δεν έχω; Οι ιδέες μου, τις οποίες νομίζεις ότι γνωρίζεις; Το όνομα του ιστολογίου, το οποίο νομίζεις ότι κατανοείς;
      Δεν σε υποτιμώ, κάθε άλλο! Έχεις ικανή σκέψη, αλλά ο τρόπος που κινείσαι σε οδηγεί σε επικοινωνιακή αποτυχία.
      Θα μπορούσα να ασχοληθώ πολύ μαζί σου, αν είχες άλλον τρόπο. Το να λες "εγώ έτσι είμαι και σ΄όποιον αρέσω", είναι κατανοητό αλλά δεν σε βγάζει από την δυσμένεια. Βλέπεις ότι ουδείς σε αποδέχεται. Είσαι αρκετά έξυπνος-η για να σε προβληματίσει αυτό εποικοδομητικά.
      Ειλικρινά, δεν χαίρομαι για αυτό που βλέπω. Ίσως να έχεις αποδεχτεί αυτή την φύση σου και να έχεις κάνει την επιλογή σου.
      Σεβαστόν, αλλά από κει και έπειτα, μην περιμένεις ανταπόκριση από τους άλλους ντε και καλά!
      Εν κατακλείδι, όσο και να επιμένεις δεν είναι δυνατόν να με παρασύρεις εκεί που επιθυμείς.
      Θα σε βλέπω πάντα με συμπάθεια και θα διαβάζω τα σχόλιά σου, αλλά δεν θα σου παραχωρήσω το τιμόνι του ιστολογίου.
      ΕΡΕΒΟΣ.

      Διαγραφή
    16. Ανώνυμος26 Νοεμβρίου 2016 στις 3:38 μ.μ.

      απ΄ότι φαίνεται λοιπόν οποιαδήποτε μορφή εμμονικής συμπεριφοράς είναι μάλλον μη αποδεκτή και επικριτέα εδώ μέσα όταν φυσικά αφορά κάποιον άλλον έξω από σενα... παρατηρώ επίσης ότι δεν είσαι συνεπής στις δικές σου δράσεις... ξέρουμε πολύ καλά και οι δύο ποιος ενδιαφέρθηκε πρώτος για ποιον καθώς και αρκετούς από τους τρόπους που αυτός ο πρώτος επεχείρησε για να προσεγγίσει και να επικοινωνήσει με τον άλλον... το ότι το αρνείσαι δε σημαίνει και ότι δεν είναι έτσι... καταλαβαίνεις λοιπόν πως όταν τα παραπάνω γίνονται με ευλαβική συνέπεια από σενα, προφανώς θα πρέπει και γω κάποια στιγμή να κατανοήσω τι νομίζεις ότι μπορώ να σου προσφέρω εγώ συγκεκριμένα... ενδεχομένως να θεωρείς ότι κάτι πρέπει να εκπληρωθεί, ενδεχομένως και να έχεις κάνει λάθος στην κρίση σου όσο ξεκάθαρη και αν νομίζεις ότι είναι, από πλευράς μου δε γνωρίζω απολύτως τίποτα για σενα, οι δικές σου προσεγγίσεις και η παραδοξότητα των τρόπων τους είναι τελικά που με ωθούν στο να συμπεριφερθώ κατ' αυτόν τον τρόπο... δε χρειάζεται να προσπαθείς να κρυφτείς και να δικαιολογήσεις τα παραπάνω, το ξέρω το ξέρεις ότι είναι έτσι, τουλάχιστον στην πλειοψηφία των "υποθέσεων" μου, δεν αντιλέγω στο ότι κάποιες φορές μπερδεύτηκα, το ξέρω αυτό ίσως και καλύτερα από σενα... θα πω και κάτι τελευταίο και κάνε ό,τι νομίζεις... δεν αρνήθηκα ποτέ και σε κανέναν την ειλικρινή και κυρίως ξεκάθαρη πρόθεση του να με γνωρίσει, είτε ψηφιακά είτε αναλογικά, με πολύ ελάχιστες εξαιρέσεις και για συγκεκριμένους λόγους... αλλά! βασική μου προϋπόθεση για να ευοδωθεί κάτι τέτοιο είναι το ξεκάθαρο του θέματος όπως είπα, απαιτώ οποιαδήποτε μορφή διαπροσωπικής σχέσης, όσο αμελητέα μικρή ή μεγάλη είναι, να βασίζεται στη διαύγεια των προθέσεων... όπως βλέπεις, αυτη τη φορά επιχείρησα να καταλάβω με τον δικό μου τρόπο, αλλά ακόμη κι αν θεωρήσω ότι δεν κατάλαβα όπως λες κι ότι η στάση μου αφορά υποθετικές καταστάσεις και όχι την πραγματικότητα, ακόμη και έτσι δείχνεις απρόθυμος να απαντήσεις έστω και σε υποθετικό επίπεδο... οκ, δε θα σε κουράσω άλλο, μάλλον έκλεισα τον όποιον κύκλο επεχείρησα να ανοίξω.

      Διαγραφή
    17. Ανώνυμος26 Νοεμβρίου 2016 στις 4:19 μ.μ.

      υγ: και βλέπεις και πόσο καλά μπορώ να με απομυθοποιήσω κάνοντας αυτό το απλούστατο; να σου δείξω δλδ ένα δικό μου υπαρκτό κομμάτι, που φυσικά δε σου αρέσει :) γιατί έχεις μάθει να βλέπεις και να κρατάς μόνον αυτά που σου αρέσουν και να σμιλεύεις πρότυπα κατά τα δικά σου γούστα... πόσο μου πήρε αλήθεια για να το πετύχω αυτό; καμιά εικοσαριά σχόλια; χαχαχα! είδες πόσο εύκολα μπορώ να αποδομήσω όσα νομίζεις για μένα; χωρίς να υποκριθώ αλλά με το να είμαι αυτή που είμαι... και πίστεψε με έχω προσπαθήσει πολύ να είμαι αυτή που είμαι χωρίς να με αγγίζει η όποια απόρριψη ή αποδοχή... εσύ; ακόμη προσπαθείς; συνέχισε να κρύβεσαι να δούμε τι θα καταλάβεις... και πού να δεις κι από κοντά πόσο κουραστική και πόσο εμμονική είμαι... ένα πεντάλεπτο τετ α τετ μαζί μου και έχει καταρρεύσει ό,τι νόμιζες για χρόνια... τρομαχτικό ε; ας πρόσεχες.

      Διαγραφή
  49. Pit Zenk26 Νοεμβρίου 2016 στις 5:22 π.μ.

    Λυκιε, χαιρομαι που εχεις τα βιβλια του, θα μπορεσεις σιγουρα να με βοηθησεις. Εχω αρχισει κ διαβαζω τα βιβλια του χωρις ακομη να καταφερω να βρω αυτο που αναζητω. Αν σου ειναι ευκολο να μου πεις κανα δυο τιτλους με το θεμα που ψαχνω, θα με βοηθουσε πολυ. Στο ιδιο βιβλιο υπαρχει αναφορα και στις φυλες της γης (κιτρινη, κοκκινη, μαυρη και λευκη)
    Ελενη θα μελετησω τα λινκ αυριο, σ ευχαριστω πολυ. Καλο ξημερωμα σε ολους κ μην τρωγεστε με τα ρουχα σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΛΥΚΙΟΣ26 Νοεμβρίου 2016 στις 11:31 π.μ.

      Ασφαλώς δεν έχω όλα τα βιβλία του Papus, αλλά ορισμένα και συγκεκριμένα αυτά που μετέφρασε και εξέδωσε ο Π. Γράβιγγερ στην βιβλιοθήκη της Σφιγγός. Από μια πρόχειρη αναζήτηση που έκανα για εσένα, δεν βρήκα κάποια αναφορά στις φυλές της γης. Βρήκα όμως τις απόψεις της θεοσοφίας για τις ανθρώπινες φυλές και στις αντιγράφω:
      " Οι ανθρωπολόγοι διαιρούν την ανθρωπότητα σε 4 ή 5 φυλάς, αι οποίαι αποτελούν τους κυρίως ανθρώπινους τύπους. Από θεοσοφικής απόψεως αι Φυλαί έχουν τελείως άλλην σημασίαν από την βέβηλον αντίληψιν.Κατ΄αυτήν αι Φυλαί είναι αι βαθμίδες εξελίξεως ολοκλήρου της ανθρωπότητος. Ως αρχαιοτέρα Φυλή, αναφέρονται οι Λεμούριοι, μετά τους οποίους έπονται οι Ατλάντειοι και είτα οι Άρειοι. Δυο άλλαι Φυλαί πρόκειται ακόμη να ακολουθήσουν. Δια αν φτάσουν εις τον ιερόν αριθμόν 7, οι θεόσοφοι παραδέχονται την ύπαρξιν 2 ακόμη Φυλών, αι οποίαι προηγήθησαν των Λεμουρίων, είναι δε ούτοι οι Πολικοί και οι Υπερβόρειοι, περί των οποίων άλλωστε πενιχρώταται πληροφορίαι δίδονται υπό των θεοσόφων. Κάθε μια των 7 ριζών υποδιαιρείται εις 7 Υπο-Φυλάς. Η θεωρεία αύτη περί Φυλών εμφανίζεται το πρώτον παρά την Η.Ρ.Β., κατόπιν εις τον LEAD-BEATER και εν συνεχεία εις τον R.STEINER και τον MAX HEINDEL. Κατά τους τελευταίους τούτους, η ανθρώπινη ψυχή διαρκούσης της εξελίξεως της κατά μήκος ενός Γύρου (DONDE) επί του ιδιόυ πλανήτου διέρχεται δι΄επτά διαδοχικών τύπων οι οποίοι είναι αι Ρίζαι-Φυλαί. Υπάρχουν επτά φυλαί καθ΄έκαστον Γύρον, έκαστη δε εξελίσσεται κυρίως και όχι αποκλειστικώς επί μιας ηπείρου που της είναι ιδία. Η πρώτη ανθρωπίνη Φυλή (η Αδαμική) έδει να είναι αστρική, κεκτημένη μόνον της αισθήσεως της ακοής. Η δευτέρα (Υπερβόρειος) εκέκτητο αιθερικόν σώμα και κατείχε την αφήν συγχρόνως μετά της ακοής. Η τρίτη (Λεμούριος) ήτο πεπροικισμένη δια φυσικού σώματος, ο διαχωρισμός δε των γενών έλαβε χώραν κατά το μέσον της εξελίξεώς της (αι μαύραι φυλαί κατάγονται εκ των Λεμουρίων). Η τετάρτη (Ατλαντική) αφήκεν ως απογόνους τους Τάρταρους, τους Κινέζους και τους Μογγόλους. Αποτελεί και σήμερον το μέγιστον τμήμα των κατοίκων του πλανήτου. Η πέμπτη (Αρεία) είναι εκείνη που ανήκομεν. Η έκτη και εβδόμη θα εμφανισθούν εις το απώτερον μέλλον. "
      (Εγκυκλοπαίδεια Εσωτερισμού και Αποκρύφου Γνώσεως, Στ΄Τμόμος, λήμα "Φ" βιβλιοθήκη της Σφιγγός 1975)
      Ελπίζω να σου δίνει κάποιο νέο στοιχείο σε αυτό που πιθανολογώ ότι αναζητάς, μιας και δεν το αποσαφήνισες επαρκώς.

      ΛΥΚΙΟΣ.

      Διαγραφή
    2. ΛΥΚΙΟΣ26 Νοεμβρίου 2016 στις 11:53 π.μ.

      Τα βιβλία του Papus, μπορείς να τα βρεις εδώ:
      http://www.politeianet.gr/sygrafeas/papus-gerard-encausse-34556
      και εδώ:
      http://www.protoporia.gr/author_info.php?authors_id=916429
      αλλά και εδώ:
      http://www.palaiobibliopolio.gr/ekdotis/%CE%92%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CE%B8%CE%AE%CE%BA%CE%B7-%CE%A4%CE%B7%CF%82-%E2%80%9C%CE%A3%CF%86%CE%B9%CE%B3%CE%B3%CF%8C%CF%82%E2%80%9D?f[0]=field_author%3A29420

      ΛΥΚΙΟΣ.

      Διαγραφή
  50. Ανώνυμος26 Νοεμβρίου 2016 στις 8:53 π.μ.

    Και τί ειναι αυτό που αναζητείς; Γιατί το αναζητεις;

    42

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. Ανώνυμος26 Νοεμβρίου 2016 στις 4:38 μ.μ.

    Για να ξεκαθαρίσει λιγο το τοπιο αν κατι τετοιο ειναι εφικτο, να πω πως ο λόγος που μιλησα για πολλαπλες ταυτοτητες παραπανω και αναγκη υπαρξης ή μη κανονων σε παιχνιδια ενηλικων, ειχε αφετηρια δικες μου ανασφαλειες και συλλογισμους σχετικα με την διασπαση του δικου μου εαυτου και την χρηση της όποιας μασκας που ενδεχομενως να μου δινει διεξοδους και άλλοθι για συμπεριφορες διαφορετικες απο τις συνήθεις. Δικες μου σαφως ειναι κι αυτες. Κομματια μου. Δεν τα αποποιουμαι. Δεν τα παραβλεπω και δεν τα προσπερναω. Απλα θυμαμαι την ιστορια με το δαχτυλιδι του ΓυΓη και τον πειρασμο ο οποιος περναει απο το μυαλό να αφεθει κανεις σε κατωτερα ενστικτα αφου εχει προηγηθει διάλυση της προσωπικοτητας σε ενα διαχυτο αορατο όλον. Δεν υποννοούσα κανεναν συγκεκριμενα εδώ μεσα και σαφεστατα ο Λύκιος δεν ειναι η Μαγδα και η καθε Μαγδα ή Μητσος ή Γιαννης που εσφαλμενα αλλά λογικα καποιοι σκεφτηκαν. Θα μπορουσε οο Λυκιος να υποδυθεί περσόνες για να αυξησει το ενδιαφερον και την επισκεψιμοτητα του μπλογκ παρεχοντας αρτο και θεαματα στον "λαό" ; Σε αυτο ο καθένας παιρνει την απάντηση μονος του αναζητώντας την συνεπεια ή μη στον λογο του και εμπιστευόμενος το ενστικτο του.
    Αγαπητη ανώνυμη, μπερδευομαι αφανταστα με τον λογο και τις εικασιες σου του τυπου ''εσυ εχεις το αβανταζ της ηλεκτρονικης εποπτειας'' ή καπως ετσι....δεν θυμαμαι την διατύπωσή σου. Παρεες εχεις θελω να φανταζομαι. Γιατι δεν προτρέπεις δυο τρεις φιλους σου να διαβασουν τα αναψυκτηρια στα οποια συμμετεχεις χωρις να δώσεις το στιγμα σου(οτι δηλαδη εσύ εισια η ανωνυμη επισκεπτρια) κι έτσι να πάρεις και τη γνώμη ανθρώπων ανεπηρέαστων απο τους "εμπαθεις" φίλους του Κ.Δ. ; Μια προταση που θα μπορούσε να βρει χρησιμη εφαρμογή σε όλους μας ισως.

    Μαγδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. Ανώνυμος26 Νοεμβρίου 2016 στις 5:14 μ.μ.

    Είναι ένα θηλυκό, παράξενο, και αρκετά ενδιαφέρον ενεργειακό βαμπίρ που έχει ξετρελαθεί με την ενέργεια του Λύκιου, παλιότερα και του Στοχαστή, και την απορροφάει άπληστα. Είναι μεγαλομανής, ελκύεται μόνο από ηγετικές φυσιογνωμίες και αγνοεί επιδεικτικά τους υπόλοιπους της παρέας. Η σύσταση βέβαια για τα ενεργειακά βαμπίρ είναι να απομακρυνόμαστε αμέσως. Δεν έχει νόημα να γινόμαστε το φαγητό τους. Δεν οδηγεί πουθενά.
    Με την Ηλεκτρονική εποπτεία εννοεί οτι ο Λύκιος έχει την δυνατότητα να ξέρει ποιοί είμαστε ανεξάρτητα από τα ονόματα που θα ή δεν θα χρησιμοποιήσουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. Ανώνυμος26 Νοεμβρίου 2016 στις 5:18 μ.μ.

    θεοφάνη παιδί μου, θα τα πω για τελευταία φορά και ελπίζω αυτή τη φορά να τα εμπεδώσεις... δεν ξέρω τι προσδοκίες έχεις από μενα σε προσωπικό ή γενικότερο επίπεδο, το πιθανότερο όμως είναι ότι δεν δύναμαι να σου τα προσφέρω... ίσως το μόνο που μπορώ να σου προσφέρω με την ωμότητα μου είναι να κάνεις επιτέλους μια υπέρβαση που φαίνεται ότι για χρόνια προσπαθείς, μπας και ελκύσεις αυτό που πραγματικά θέλεις, δεν βλέπω κάτι άλλο... για καιρό θεωρησα ότι είχες μαζέψει τα μαμούνια σου από τη σύνδεση μου κι ότι επιτέλους είχες σταματήσει να με οδηγείς με τις παραδοξότητες σου εκεί που ήθελες... και μην τολμήσεις να μου ξαναπείς εκείνο το υπέρτατα θρασύ που μου είπες κάποια στιγμή όταν ευθέως σου ζήτησα να σταματήσεις να με στοκάρεις και να με κρυφοκοιτάς, τύπου "ενοχλήθηκες;;". τα πράματα είναι πολύ απλά: σταμάτα να ασχολείσαι για να σταματήσω επίσης. ελπίζω να έγινα πλήρως σαφής αυτή τη φορά ωστε να καταλάβεις επιτέλους

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. Ανώνυμος26 Νοεμβρίου 2016 στις 5:34 μ.μ.

    Σε μια ομαδα υπαρχει παντα ο προπονητής . Αυτος κατευθύνει, αυτος ορίζει την γραμμη και δινει το στίγμα της ομάδας του. Εαν λοιπον ο προπονητής θέσει ως αρχές της ομάδας την ηθική, την ευγενή άμιλλα το εφ αγωνίζεσθαι την ομαδικότητα και την αλληλεγγύη τοτε και ολα τα μελη οφείλουν να υπακούσουν και ακολουθήσουν αυτη τη ρότα. Το μελος που δεν δύναται να αφομοιώσει και να προσαρμοστεί στις οριζομενες αρχες τοτε αυτος φευγει συνηθως απο μονος του αφου νοιώθει ξένος .
    ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. Ανώνυμος26 Νοεμβρίου 2016 στις 5:46 μ.μ.

    Εδω φαινεται οτι η ανωνυμη διακατεχεται απο σεξουαλικη ελξη για τον Λυκιο, κοινως ειναι ερωτευμενη με αυτον. Προσπαθει να τον κερδισει με το να κανει την διαφορα και οσο ο Λυκιος την απορριπτει, τοσο αυτη μαινεται απο ερωτικη ελξη. Γιαυτο και επιδιωκει σαρκικη επαφη μαζι του και φαινεται απο το τελευταιο της σχολιο. Πιστευει πως μπορουν να ανταλλαξουν μεγαλη ερωτικη ενεργεια μεσα απο το σεξ γιατι ειναι εντονα αντιπολικοι. Αυτο καταλαβα απο ολο τον διαλογο αυτο.
    Αποψη: ανωνυμη, εχω νιωσει και εγω το ιδιο με σενα, αλλα νομιζω οτι δεν υα υποκυψει ειδικα ο Λυκιος γιατι ειναι αληθινα δυσκολα σταθερος και ακλονητος.
    ΥΓ. Θα ηθελα παντως να δω με τα αιθερικα μου ματια, μια τετοια ερωτικη ενωση, τι τεραστια ενεργειακα ποσα μπορει να βγουν απο τετοια σαρκικη επαφη!
    Αναξιμανδρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. Ανώνυμος26 Νοεμβρίου 2016 στις 6:26 μ.μ.

    δλδ όλη η ιστορία γίνεται για ένα γαμήσι; αυτό λες; και μάλιστα παρτούζα; ελπίζω αυτές τις παπαριές να τις λες και σε αρκετές ακόμη, διότι αν είμαι η μόνη στην οποία τις λες με τόσα μουνιά που παίζουν εκεί έξω, ε ναι, τότε είσαι μεγάλο κουτορνίθι... σε σαρκικό επίπεδο, λυπούμαι αλλά μόνον ένας μπαίνει μέσα μου! τώρα τι θες για να ησυχάσεις; να κάνουμε σέξτινγκ; με τόσα τσοντοτσάτ που παίζουνε; εγώ να τον δεχτώ τον χαρακτηρισμό του βαμπιριού, μιας και απ' ότι φαίνεται ψοφάς να νοιώσεις τους κυνόδοντες μου να γδέρνουν απαλά τον πούτσο σου, αλλά για πες μου ρε φωστήρα, ποιος είναι πιο αξιολύπητος κατά την άποψή σου; αυτός που αρέσκεται να τρώει ή αυτός που δε χορταίνει να τρώγεται;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. ΛΥΚΙΟΣ26 Νοεμβρίου 2016 στις 7:36 μ.μ.

    Αγαπητοί συνδαιτυμόνες, ο διάλογος αρχίζει να εκτραχύνεται, οπότε δέον είναι να διακοπεί εδώ.
    Σας περιμένει το 18ο Αναψυκτήριο, όπου επανερχόμαστε στα παλιά!
    Ανώνυμη, λυπάμαι αλλά δεν θα δοθεί συνέχεια στους διαλόγους μας.
    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  58. Pit Zenk27 Νοεμβρίου 2016 στις 1:30 π.μ.

    Λυκιε ειμαι εξοικειωμενος με τις αποψεις της θεοσοφιας περι φυλων, αναφερθηκα σ αυτες, μηπως σε βοηθησω να καταλαβεις το βιβλιο που ψαχνω. Φυσικα οσα μου ειπες ειναι πολυ χρησιμα και σ ευχαριστω πολυ για τον κοπο και τον χρονο σου, οπως και την Ελενη. Απο το politianet αγοραζω βιβλια, εχει τη μεγαλυτερη γκαμα νομιζω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αφήστε το σχόλιό σας
Φίλοι του ιστολογίου, παρακαλώ να κάνετε ελεύθερα τον σχολιασμό σας, αλλά να απέχετε από ύβρεις και προσβολές προσώπων, καθώς και να χρησιμοποιείτε την Ελληνική γλώσσα και γραφή (όχι greeklish). Προσβλητικά και υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται. Επίσης διαγράφονται spam και διαφημίσεις άλλων ιστολογίων, αλλά και κάθε άλλο σχόλιο που δεν συνάδει με το ύφος και το ήθος που ορίζει ο δημιουργός και διαχειριστής του ιστολογίου.

ΠΡΟΣΟΧΗ:
Τα σχόλια ελέγχονται πριν δημοσιευθούν.



.

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)