Η μοναδική μου μάχη είναι με το Μάτριξ και αυτούς που το υπηρετούν. Η μόνη μου ανάγκη είναι η πλήρης αποσύνδεση από αυτό και η ελευθερία. Ο αποπρογραμματισμός του νου είναι η μοναδική δουλειά μου.
Δεν έχω ακόμα γνωρίσει κανέναν που να το έχει επιτύχει αυτό. Οι άνθρωποι νομίζουν ότι έχουν αποδεσμευτεί, όταν απλά αντικαθιστούν τον έναν κανόνα με άλλον, μια πεποίθηση με άλλη και μια αντίδραση με μια άλλη. Πόσο αξιολύπητα αδαείς είναι! Απλά κοροϊδεύουν τον εαυτό τους μεταθέτοντας πράγματα επιφανειακά, βλέποντας διαφορετικές οπτικές του ίδιου έξυπνου, πολυδιάστατου συστήματος, με τα άπειρα ολογράμματα του.
Μπορείς να το αντιληφθείς αυτό, μόνο αν είσαι αρκετά θαρραλέος να μετακινείσαι, να αλλάζεις οπτικές, να εξερευνάς χωρίς την ανάγκη να υπερασπίζεσαι ή να κρατιέσαι από οτιδήποτε νομίζεις ότι ξέρεις.
Τότε έρχεται η κατακλυσμιαία συνειδητοποίηση ότι τα πάντα είναι αντιλήψεις, ότι ποτέ δεν έχεις βρεθεί ουσιαστικά «έξω» από τη μηχανή, απλά έχεις δει και έχεις βιώσει πολλά κομμάτια προγραμματισμού, μέσα στο ίδιο το πρόγραμμα. Ευρύτερες αντιλήψεις ίσως, αλλά παρ’ όλα αυτά, αντιλήψεις.
Όλα όσα αντιλαμβάνεσαι, νομίζεις ότι γνωρίζεις και βιώνεις, είναι μέρος του Μάτριξ. Το Μάτριξ βρίσκεται στο νου σου. Δεν μπορείς να δραπετεύσεις από αυτά που βιώνεις και αντιλαμβάνεσαι. Είσαι συν-δημιουργός και παράλληλα προστάτης του προγράμματος.
Όλα όσα θεωρείς «φυσιολογικά» σε σκλαβώνουν. Το σύστημα στο κεφάλι σου σε υπνωτίζει με συνήθειες: χιλιάδες λεπτομέρειες της καθημερινότητας σου που έχεις εκπαιδευτεί να αγνοείς. Κανόνες επί κανόνων που νομίζεις ότι είναι φυσιολογικό να υπακούς. Δεν έχει σημασία πόσο «θετικά» είναι όλα αυτά που υπηρετείς. Στην πραγματικότητα, το «θετικό» σε κρατάει ακόμα πιο υπνωτισμένο παρά το «αρνητικό». Το πρόγραμμα θρέφεται από τους θετικούς, καλούς, ηθικούς ανθρώπους-μηχανές, οι οποίοι είναι εντελώς τυφλοί στη συνεισφορά τους στο διπολισμό.
Δεν «μαθαίνεις» τον εαυτό σου. Δεν μπορείς να μάθεις αυτό που ήδη γνωρίζεις. Αποκαλύπτεις τον Εαυτό σου, όταν έχεις αποκηρύξει και απαλλαγεί από τη μηχανή που λανθασμένα πάντα πίστευες ότι ήσουν εσύ. Αλλά αυτό είναι καθολικός πόλεμος, ένας πόλεμος που δεν είσαι προετοιμασμένος ούτε εξοπλισμένος να αναλάβεις. Πολλοί έχουν προσπαθήσει, πολλοί ακόμα θα το επιχειρήσουν, αλλά είναι λίγοι, ελάχιστοι, αυτοί που το έχουν καταφέρει, να κερδίσουν τον πόλεμο – όχι μόνο μερικές μάχες (μόνο και μόνο για να συμμορφωθούν πάλι, με μια αξιολύπητη στάση ανωτερότητας).
Μη ζητάς αυτό που δεν είσαι έτοιμος να αναλάβεις. Και μη ζητάς από τυφλούς να σε οδηγήσουν σε αυτό που δεν έχουν οι ίδιοι δει. Κανείς δεν αναλαμβάνει αυτόν τον πόλεμο χωρίς προετοιμασία ή χωρίς ένα πραγματικό οδηγό που θα συμμετέχει μαζί του στις μάχες, αντί να κάθεται απ’ έξω ως θεατής.
Η προετοιμασία είναι και η μύηση σου, η περίοδος δοκιμασίας για τις πιο δύσκολες μάχες που βρίσκονται μπροστά σου, τις οποίες πρέπει να παλέψεις με τον εαυτό (εγώ) σου, για τον Εαυτό σου, για κανέναν άλλον και για κανένα άλλο λόγο.
Αν είσαι δειλός, κάνε πίσω και παράκμασε με τους αδύναμους (στην καρδιά). Σου αξίζει αυτό που επιλέγεις. Η ελευθερία προσφέρεται μόνο σε όσους την αξίζουν, όχι στις μηχανές που θέλουν να παρουσιάζονται ως άνθρωποι.
Μόνο η αλήθεια μπορεί να σε ελευθερώσει. Αλλά η «αλήθεια» είναι μια λέξη που το Μάτριξ δεν σε αφήνει να καταλάβεις. Δεν υπάρχουν πολλές αλήθειες, δεν υπάρχει αυτό που λένε, «η αλήθεια μου». Το Μάτριξ κρύβεται πίσω από λέξεις που χρησιμοποιεί για το δικό του συμφέρον. «Η αλήθεια μου», σημαίνει στην ουσία «η αντίληψη μου, οι πεποιθήσεις μου, οι ανάγκες μου» και πολλά άλλα πράγματα. Όμως δεν σημαίνει Αλήθεια, Πραγματικότητα, Γνώση, τα οποία δεν μπορούν να υποβιβαστούν σε υποκειμενικότητες. Κάθε φορά που εσφαλμένα θεωρείς την αντίληψη ως αλήθεια, θα ανακαλύπτεις – αν είσαι αρκετά θαρραλέος ώστε να παρατηρείς – ότι έχεις παγιδευτεί σε ακόμα ένα πρόγραμμα του Προγράμματος, από το οποίο πρέπει να παλέψεις για να αποδεσμευτείς.
Ο δρόμος προς την Αλήθεια είναι στρωμένος με αμφισβητήσεις. Η πραγματική αμφισβήτηση χρειάζεται τόλμη, επιμονή, και ολοκληρωτική, αφοσιωμένη εγρήγορση. Να είσαι έτοιμος να σταθείς μόνος. Τα χειρότερα τέρατα, εφιάλτες, κολάσεις είναι δημιουργήματα δικά σου. Να είσαι έτοιμος να καταστρέψεις, να γκρεμίσεις ΟΛΑ όσα ξέρεις και στα οποία έχεις βασιστεί για την άνεσή σου, για τόσο καιρό. Ποτέ δεν θα έχεις μια «ασφαλή» και συνηθισμένη μέρα στη ζωή σου ξανά.
Σε αντίθεση με αυτά που ξέρεις, είναι η ενοχή αυτή που σε κρατάει φυλακισμένο και είναι ο φόβος που θα σε οδηγήσει έξω από το Μάτριξ – αν δεν φοβηθείς το φόβο. Αν δεν φοβάσαι να παραμένεις στο πρόγραμμα, περισσότερο από όσο φοβάσαι να επιχειρήσεις να βγεις από αυτό, δεν θα μετακινηθείς από τη ζώνη άνεσης σου, ό,τι και αν ισχυρίζεσαι ή κάνεις. Το Μάτριξ έχει τρισεκατομμύρια τρόπους να σε πείθει με ολογράμματα αντιλήψεων ότι «βρίσκεσαι έξω από αυτό και ασφαλής». Τέτοιοι παραπληροφορημένοι άνθρωποι-μηχανές είναι οι καλύτεροι υποστηρικτές και το δυναμικό του. Αυτοί γίνονται οι τυφλοί ηγέτες που χιλιάδες άνθρωποι ακολουθούν, σε φανταστικούς κόσμους αντίληψης και λιγότερο εμφανή υποδούλωση. Τελικά, θα ανακαλύψεις, ότι βρίσκεσαι σε ακόμα ένα μονοπάτι προς μια ακόμα ουτοπία.
Μόνο όταν έχεις δει αρκετά – επιλέγοντας το μονοπάτι προς την Αλήθεια, που είναι μονοπάτι άβολο και ανασφάλειας – όταν έχεις αποκαλύψει αρκετά, μπορείς να απελευθερωθείς τελειωτικά από το φόβο. Τότε, αναπόφευκτα, σε καταβάλλει η θλίψη, η αηδία και ο θυμός, που θα σε αναγκάσουν να δράσεις. Τότε είναι που ξεκινάς τον πραγματικό πόλεμο, τον ΔΙΚΟ ΣΟΥ πραγματικό πόλεμο, από όπου δεν υπάρχει επιστροφή. Γιατί όταν έχεις ρίξει έστω μια ματιά στις αληθινές σου δυνάμεις, αυτά που είσαι πραγματικά ικανός να κάνεις, δεν μπορείς ποτέ ξανά να συμβιβαστείς παραμένοντας μηχανή. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ πολεμιστής. Γιατί, μπορείς είτε να υπηρετείς το πρόγραμμα και τους πολλούς αντιπροσώπους του είτε να υπηρετείς την Αλήθεια και την Ανθρωπότητα. Δεν μπορείς να υπηρετείς ταυτόχρονα και τα δυο, παρ’ όλο που αρχικά θα το επιχειρήσεις.
Τότε, και μόνο με αυτή τη συνειδητοποίηση, δίνεις μια υπόσχεση στον Εαυτό σου, μέσα από την οποία ζεις, αναπνέεις, ξυπνάς με αυτήν, και υπερασπίζεσαι, με το νου, την καρδιά και τη ζωή σου καθημερινά, με όποιο κόστος.
«Υπόσχομαι να είμαι αγαθός και καλός προσφέροντας στα παιδιά, γιατί αυτά αποτελούν το μέλλον της Ανθρωπότητας.
Υπόσχομαι να είμαι υπεύθυνος με τους υπεύθυνους και να σέβομαι αυτούς που σέβονται τον εαυτό τους και τους άλλους.
Υπόσχομαι να κατανοώ και να βοηθάω τους πραγματικούς (γενναίους) αναζητητές της Αλήθειας, ως αληθινό σκοπό της ζωής μου.
Υπόσχομαι να ξεσκεπάζω και να καταστρέφω όσους αποπλανούν, τους απατεώνες και αυτούς που απομυζούν ενέργεια, γιατί δεν θα τρέφονται από την ενέργεια μου.
Υπόσχομαι να εξολοθρεύω κάθε πρόγραμμα, τελετουργικό, κανόνα, πεποίθηση που εμποδίζει το δρόμο Μου, καθώς και τους αντιπροσώπους αυτών που θέλουν να με σκλαβώνουν.»
Ένας πολεμιστής δεν μπορεί να ελέγχεται ή να υπνωτίζεται πλέον. Η πλάνη του γραμμικού χρόνου πείθει ότι οι μάχες χάνονται, ότι ο περιορισμός είναι υπαρκτός και ότι η ελευθερία είναι ακόμα ένα όνειρο θερινής νυκτός. Αλλά μόνο ένας πολεμιστής γνωρίζει ότι οι μάχες είναι οι εμπειρίες μάθησής του για να ξεσκεπάσει το Μάτριξ, είναι τα διδακτικά εργαλεία που τον κάνουν δυνατότερο, άφθαρτο, ισχυρότερο για την τελική του μάχη.
Μόνο ένας αληθινός πολεμιστής μπορεί να αναγνωρίσει τις μηχανές, κάτω από τις ανθρωπόμορφες προσποιήσεις τους. Γιατί μόνο ένας πολεμιστής έχει το θάρρος να συνθλίβει κάθε παραπλανητικό πρόγραμμα στον ίδιο του το νου, επομένως γίνεται ατρόμητος, καθαρίζοντας τη δική του Όραση. Οι πολεμιστές αναγνωρίζουν ο ένας τον άλλον, αλλά δεν αλληλοεξαρτώνται για την ατομική τους ελευθερία. Γνωρίζουν ότι ο καθένας πρέπει να αναλάβει την ευθύνη για τη δική του υποδούλωση καθώς και να κάνει τη δική του επιλογή να ελευθερωθεί – ή όχι. Οι μόνοι εχθροί τους οποίους αναγνωρίζουν έξω από την προγενέστερη ασυνείδητη ύπνωση τους, είναι αυτοί που θέλουν να παραμένουν μηχανές (είτε πιστεύοντας ότι είναι ελεύθεροι, είτε νομίζοντας ότι η σκλαβιά είναι το πεπρωμένο τους). Η συγκάλυψή τους είναι άκρως πειστική, αλλά μόνο για όσους βρίσκονται σε χαμηλότερο επίπεδο συνειδητότητας από αυτό των πολεμιστών.
Πάνω από όλα και περισσότερο από όλα, ένας αληθινός πολεμιστής στέκεται ενάντια στους αποκαλούμενους αρχηγούς, οδηγούς, δασκάλους, γκουρού που παραπλανούν τους αδαείς, οι οποίοι ψάχνουν απαντήσεις και λύτρωση έξω από τον Εαυτό τους. Αυτοί οι εκμεταλλευτές τρέφονται από τους υπνωτισμένους, με ψέματα, πρακτικές και πεποιθήσεις που προσφέρουν ψεύτικες υποσχέσεις και αδιέξοδα. Αποτελούν κύρια πηγή ενέργειας για το Μάτριξ –εν αγνοία τους.
Έφτασε η ώρα. Ας αρχίσει ο πόλεμος, ο μεγαλύτερος πόλεμος που έχει διεξαχθεί!
Ένας πόλεμος για την Ανθρώπινη Συνειδητότητα.
Για την Αλήθεια.
Για την Ελευθερία.
Μην νομίζεις ότι γνωρίζεις την έννοια αυτών των λέξεων. Δεν γνωρίζεις! Το Μάτριξ έχει διαστρεβλώσει όλες τις έννοιες, όλες τις γλώσσες, όλα τα μυαλά. Μπορείς είτε να επιστρέψεις στην ύπνωσή σου (ανεξάρτητα από ό,τι έχεις διαβάσει εδώ), νομίζοντας ότι βρίσκεσαι στο «σωστό δρόμο» ή μπορείς να αμφισβητήσεις ΟΛΑ όσα νομίζεις ότι ξέρεις – κάτι που είναι εντελώς τρομακτικό και αδιανόητο για τους περισσότερους.
Η πραγματική σου πρόκληση αυτή τη στιγμή δεν είναι αν έχεις θεωρητικά καταλάβει τις λέξεις, αλλά αν μπορείς να αποκωδικοποιήσεις το νόημα τους στην καθημερινότητά σου. Μην παρασυρθείς από τον προγραμματισμό σου σπεύδοντας, είτε να συμφωνήσεις είτε να διαφωνήσεις με όσα διάβασες, δεν με ενδιαφέρει η άποψη σου. Αν είσαι περαστικός, προσπέρασε. Αν είσαι απάτη, θα σε ξεσκεπάσω. Αν είσαι πραγματικός αναζητητής, ψάξε.
ΠΗΓΗ http://www.apocalypsejohn.com/2011/12/blog-post_23.html
Ένα εκπληκτικό άρθρο που μας αφορά όλους! Όποιος έχει δυσκολία ή επιφύλαξη στην κατανόηση της ουσίας ή των επιμέρους στοιχείων του άρθρου, ας θέσει ερωτήματα, προβληματισμούς και απορίες προς συζήτηση και ανάλυση. Μιά εξαίρετη βάση για ουσιαστική έναυση αφύπνησης της συνειδητότητος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛΥΚΙΟΣ.
Καταπληκτικό πράγματι το άρθρο ΛΥΚΙΕ κι ευχαριστούμε. Δεν ξέρω από ΠΟΥ να αρχίσω τα σχόλια. Είναι τέλεια ευκαιρία και έναυσμα για πραγματική εσωτερική αναζήτηση των δικών μας ορίων και...ξεσκόνισμα των όσων έχουν κατακαθίσει και στις συνειδήσεις μας, και στις απόψεις μας και στα πιστεύω μας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ξέρω πως κανείς δεν κατηγορεί κανέναν. Πιστεύω επίσης πως το ύφος το επιτακτικό, είναι πράγματι για να μας δείξει ΚΑΙ την άμεση ανάγκη για δράση αλλά και να τονίσει το πόσο σημαντικό είναι για τον άνθρωπο σε τούτη την κατάλληλη στιγμή και κάνει κάτι ατομικά και συλλογικά για να πέσουν και μάσκες, και παραπλανητικά ΜΑΤΡΙΞ και πάρα μα πάρα πολλά πιστεύω.
Θυμάμαι πως με την αδελφή μου συζητούσαμε όταν διαπιστώναμε πως αντιδρούμε στα παιδιά μας ώρες ώρες με μοτίβα που είχαμε κληρονομήσει απο τους γονείς και παππούδες μας...και απ τη μιά χαιρόμαστε που καταλαβαίναμε και αναγνωρίζαμε αυτή μας την αντίδραση αλλά...και επίσης διαπιστώναμε πως η γενιά μας (και τα παιδιά μας) πρέπει να κάνουμε/κάνουν την υπέρβαση και να σπάσουμε τα παλιά μοτίβα που δεν εξυπηρετούν κανέναν και τίποτα και να εκπληρώσουμε τον σκοπό μας επιτέλους που δεν είναι άλλος απ τη ΘΕΩΣΗ, Ένωση με τον Θείο μας Εαυτό αφήνοντας Εγώ και ατομικότητα να πέσει απ τα σώματα τα υλικά για να δούμε επιτέλους με τα μάτια τα εσωτερικά και αφυπνισμένα ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ όπως την αναφέρει το άρθρο.
Ας πάρουμε όλοι θάρρος, ας τολμήσουμε να ξεβολευτούμε, τώρα όσο ποτέ άλλοτε έχουμε την εγγύηση πως πίσω απ αυτά τα "φτιαχτά" μας περιμένει κάτι τόσο μεγάλο, απόλυτο και μεγαλειώδες. Ας αφήσουμε τον νου, τη σκέψη και την καρδιά μας, να ταξιδέψουν και να καλύψουν χώρο που βρίσκεται πέρα απ τα όρια της αντίληψής μας. Κι ας θυμηθούμε πως ακόμη και στα γήινα πράγματα, εκείνοι που προχώρησαν σε επιστήμες, σε ανακαλύψεις κλπ…ήταν αυτοί που τόλμησαν να δοκιμάσουν και να δοκιμαστούν εκτός καλουπιών και "προκατασκευασμένων" ορίων.
ευχαριστούμε και πάλι
ΑΝΡΟΜΕΔΑ
Καλησπέρα σε όλους και σε όλες
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο άρθρο αυτό μου δίνει το έναυσμα να καταθέσω τις σκέψεις μου σχετικά με το πώς αντιλαμβανόμαστε την αλήθεια, την ψευδή πραγματικότητα που όλοι έχουμε εγκλωβιστεί σ’ αυτή (το λεγόμενο matrix).
Κατ’ αρχήν η αναζήτηση της αλήθειας θα έπρεπε να ήταν το χόμπι όλων μας, αν όχι η δουλειά όλων μας. Τι εννοούμε όμως αλήθεια και πόσο εύκολα μπορούμε να προσδιορίσουμε τον όρο αυτό. Χιλιάδες συγγράμματα, αναλύσεις επι των αναλύσεων βρίσκει κανείς καθημερινά διαβάζοντας είτε στο διαδίκτυο είτε σε βιβλία. Μια από αυτές τις αναλύσεις είναι και το άρθρο αυτό.
Δεν θ’ αντιταχθώ σ’ αυτό, αλλά πραγματικά αρχίζω και κουράζομαι να διαβάζω και να ξαναδιαβάζω θεωρίες αναμασημένες με άλλο τρόπο γραφής η κάθε μία που, προσωπικά πάντα μιλάω, δεν με προβληματίζουν αλλά μ’ εγκλωβίζουν. Και αυτό είναι εχθρός μου. Πίσω από το μήνυμα της αφύπνισης και της αναζήτησης της αλήθειας διοχετεύεται ο φόβος. Ο φόβος μήπως κάνω κάτι λάθος, μήπως δεν έχω πάρει το σωστό δρόμο για την πόρευση μου στην ανώτερη διάσταση, την Ένωση μου με τα Θεία; Όλα αυτά και άλλα πολλά δημιουργούν φόβους.
Ο φόβος είναι ένα είδος καταστολής του εγκεφάλου. Αυτές οι πολύ χαμηλού επιπέδου συχνότητες του εγκεφάλου που προέρχονται από τον φόβο μας οδηγούν σε μια νεκρή κατάσταση. Επομένως τι θα ήταν, κατ΄εμέ πάντα, το ιδεατό;
Να αφήσουμε τον εαυτό μας ελεύθερο. Η συνειδητότητα όσο λιγότερα εξωτερικά ερεθίσματα έχει, τόσο πιο εύκολα αναπτύσσεται και εξελίσσεται και ολοκληρώνεται
Αυτό σημαίνει πως έχουμε μεγαλύτερη ανάγκη να στηριζόμαστε στην έμπνευση, στη φαντασία μας, στις ιδέες μας, στην αυτοσυντήρηση μας, την διαίσθηση μας. Δίνοντας τους ζωή τις φέρνουμε σε υλοποίηση. Αυτή είναι η μεγαλύτερη ανάγκη ενός ανθρώπινου όντος, γιατί είναι η ανάγκη η ψυχική του, είναι η ανάγκη που εκπληρώνοντας την του δίνει λόγο ζωής και το συνδέει με την δημιουργική ροή.
Να το θέσω πιο απλά: η ενημέρωση που χρειαζόμαστε πρέπει να είναι στοιχειώδης για να ξέρουμε τι συμβαίνει στην πραγματικότητα και όση λιγότερη ενημέρωση έχουμε ή όσο διαβαζουμε μόνο τα τίτλους των νέων τόσο καλύτερα επιτρέπουμε στον εαυτό μας να αισθανθεί και να συνδεθεί με την ενεργειακή πραγματικότητα - με αυτό που αληθινά συμβαίνει. Όταν επενδύουμε χρόνο και ενέργεια σε αντικείμενα για να πληροφορηθούμε, τότε αδρανούμε και μειώνονται οι εγγενείς μας ικανότητες να γνωρίζουμε μέσα μας τι τρέχει και τι συμβαίνει. Αυτό είναι μια υποκατάσταση του εσωτερικού συστήματος πληροφόρησης και είναι μια κακή υποκατάσταση διότι η πληροφόρηση δεν είναι απλώς εξωγενής αλλά είναι και ψευδής. Επομένως αν εμείς επιλέγαμε τον χρόνο και ενέργεια, για να έρθουμε σε επαφή με την φύση, να έρθουμε σε επαφή με τον φρέσκο αέρα, με το να κοιτάξουμε ένα ηλιοβασίλεμα, με το να σταθούμε στην άκρη του κύματος και να νιώσουμε την δροσιά της θάλασσας ή με το να χαϊδέψουμε τον κορμό ενός δέντρου θα μπορούσαμε μέσα σε πολύ μικρό διάστημα να αναπτύξουμε μια υγιή πληροφόρηση δηλαδή μια αληθινή πληροφόρηση μέσα από τις ψυχικά έτοιμες ικανότητές μας.
Θα μπορούσα να γράφω ώρες ατελείωτες αλλά νομίζω ότι θ΄ αρχίζω να μακρηγορώ και δεν το θέλω. Είμαι σίγουρος ότι θα προκύψουν και άλλα ερωτήματα που θα χρήζουν περαιτέρω σχολιασμούς.
ΧΙΛΩΝ
Φίλε ΧΙΛΩΝ,
ΑπάντησηΔιαγραφήθα ήθελα να σε βοηθήσω να βάλεις μια τάξη στην σκέψη σου διότι διαπιστώνω μια σχετική σύγχυση μεταξύ εννοιών και νοημάτων. Αν μου το επιτρέπεις λοιπόν, να αρχίσω:
Αναφέρεσαι σε φόβο! Σε φόβο για την γνώση και την αναζήτηση της Αληθείας. Λογικό! Μα η αναζήτηση, ΔΕΝ είναι μια εύκολη υπόθεση! Είναι επίπονη, κοπιώδης και ελλοχεύει κινδύνους. Ο αναζητητής της Αλήθειας είναι ο ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ και ως τέτοιος οφείλει να είναι γενναίος, ηρωικός, ριψοκίνδυνος, επίμονος και μαχητικός…
Πρέπει να αντέχει στον ΠΟΝΟ, να μην υποκύπτει στον ΦΟΒΟ και να επιμένει υπομένοντας! Κατάλαβες τώρα;
Η κατάκτηση της Αληθείας είναι ένα αποτέλεσμα ΜΑΧΗΣ, την έκβαση της οποίας, κανείς δεν εγγυάται εκ των προτέρων! Αν είσαι ικανός μαχητής θα δώσεις την μάχη. Δεν είναι και δεδομένο ότι θα την κερδίσεις… Το matrix είναι τρομερός αντίπαλος, δεν ξέρει να χάνει. Πρέπει να σπάσεις τα πάντα μέσα σου, πρέπει να σπάσεις τις εγκατεστημένες νόρμες. Πόσο εύκολο το βρίσκεις; Είναι λογικό να φοβάσαι και να αποσύρεσαι. Λογικό για μη μαχητής. Λογικό για φυλακισμένο στο matrix! Όχι όμως για τον ΠΟΛΕΜΙΣΤΗ. Αυτός, δεν φοβάται, το παλεύει μέχρι την νίκη!
Στην συλλογιστική που αναπτύσσεις, προτάσσεις την διαίσθηση και αναιρείς την λογική. Έχουμε πει και σε προηγούμενες αναφορές, ότι η λογική με την διαίσθηση πρέπει να βρίσκονται σε ισορροπία. Εδώ την ανέτρεψες! Χμμ! ίσως θα έπρεπε να γράψω και ένα άρθρο αντίθετο με το προηγούμενο: «πρέπει να εμπιστευόμαστε την διαίσθηση πάντα;»…
Λοιπόν, η λογική και η συνείδηση είναι τα κύρια εργαλεία στην αποστολή μας στην ένσαρκη ζωή. Γι αυτόν ακριβώς τον λόγο είμαστε εδώ και συνομιλούμε και διαλογιζόμαστε και μαθαίνουμε τώρα! Ο λόγος που είμαστε εδώ, στην υλική μας υπόσταση είναι ένας:
Η κατανόηση της φύσης μας σε όλη την έκφανσή της. Η αυτογνωσία. Το «γνώθι σ’ αυτόν»! Γνωρίζοντας τον εαυτό μας αποκτούμε την αυτοσυνείδηση, δηλαδή την κατανόηση του τι είμαστε και ποια η θέση μας στην Δημιουργία.
Πως γίνεται αυτό;
Μέσα από την βιωματική εμπειρία, αποκτούμε γνώσεις. Γνώσεις για την φύση, για μας, για την Δημιουργία. Μέσα από τον Νόμο της Δυαδικότητας, δηλαδή των αντιθέσεων αντιλαμβανόμαστε την Θεία Νομοτέλεια των πάντων. Τις αρχετυπικές έννοιες! Αυτές με την σειρά τους, μας βοηθούν δια της διανοίας μας (λογική, νους),
να συνθέσουμε έννοιες και να κατανοήσουμε ποιο πολύπλοκες καταστάσεις ιδεών, αλλά και σοφίας. Αυτό πρέπει να μας οδηγήσει στην αυτεπίγνωση, που τόσο αναγκαία είναι για το Θείο Σχέδιο.
Το εργαλείο αυτών όλων, είναι ο συνειδητός νους. Η διαίσθηση είναι επίκουρος κατάσταση και συμπληρωματική. Από μόνη της η διαίσθηση, είναι ΕΝΤΕΛΩΣ ανίκανη να αποκαλύψει αλήθειες. Αν μπορούσε να το κάνει (ως εργαλείο της ψυχής που είναι), δεν θα χρειαζόταν να βιώνουμε την υλική μας παρουσία με την σάρκα μας. Θα έκανε την «δουλειά» η Ψυχή μας, μόνη της…
Έτσι λοιπόν, ο συνειδητός νους, ως εργαλείο αναγκαίο που είναι, χρειάζεται τις πληροφορίες για να τις μετατρέψει σε ΓΝΩΣΕΙΣ. Αυτά δηλαδή που εσύ αποκαλείς «εξωτερικά ερεθίσματα». Αν τα αποστερηθεί αυτά, δεν θα επιτελεστεί το έργο και ο προορισμός μας στον ένσαρκο βίο.
Συμπερασματικά λοιπόν, είναι αναγκαία η έκθεσή μας σε εξωτερικά ερεθίσματα και πληροφορίες σε όσο δυνατόν μεγαλύτερες ποσότητες, υπό την προϋπόθεση βεβαίως να έχουμε «καθαρό» νου, αλλά και την βοήθεια της διαίσθησης, ώστε να μπορέσουμε να επεξεργασθούμε εποικοδομητικά τα δεδομένα και να μας οδηγήσουν στην κατάκτηση της Γνώσης. Η Γνώση, απαιτεί την λογική επεξεργασία. Μόνο έτσι κατακτάται αυτή. Δεν υπάρχει εναλλακτική διαδρομή. Είναι μονόδρομος.
Τέλος, θα ήθελα μετά την ανάγνωση των ανωτέρω, να ξαναδιαβάσεις υπό αυτό το πρίσμα το άρθρο της ανάρτησης και να τα ξαναπούμε.
Με πολλή εκτίμηση,
ΛΥΚΙΟΣ.