Η ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ ΘΡΙΑΜΒΕΥΕΙ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ

 

Γράφει ο Λύκιος

Η ομοφυλοφιλία είναι μια σεξουαλική τάση του ανθρώπου, η οποία αντίκειται μεν στην κατά φύσιν αποστολή της συνουσίας (αναπαραγωγή), εξυπηρετεί δε την ηδονιστική πλευρά της.

Ασφαλώς είναι μια απόκλιση της φύσης και τα ποσοστά της ομοφυλοφιλικής συμπεριφοράς στον άνθρωπο, είναι πολύ μικρά (περίπου στο 4-5% επί του συνόλου).

Ο ορισμός του φυσιολογικού ωστόσο, δεν έχει να κάνει μόνο με την ποσόστωση, αλλά κυρίως με την εξυπηρέτηση των φυσικών σκοπών. Δηλαδή κάθε είδος έχει ως φυσικό σκοπό την επιβίωση, η οποία διασφαλίζεται πρωτίστως με την αναπαραγωγή. Η φύση ορίζει ότι στον άνθρωπο συμβαίνει μέσω της συνουσίας μεταξύ άνδρα και γυναίκας. Οι ορμόνες ρυθμίζουν τις ορμές και τις επιθυμίες, ώστε η συνουσία να επιτύχει τον στόχο της αναπαραγωγής και ως κίνητρο για αυτήν, είναι η ηδονή.

Σκοπός της ηδονής είναι η αναπαραγωγή, όπως τα ωραία αρώματα και χρώματα στα άνθη, στοχεύουν στο ίδιο αποτέλεσμα.

Ο άνθρωπος ωστόσο, μπορεί να απομονώνει την ηδονή από τον σκοπό της και να την επιδιώκει ανεξάρτητα. Ο ηδονισμός, πολλές φορές αποτελεί αυτοσκοπό του ανθρώπου. Υπάρχουν ελάχιστα παραδείγματα στην φύση, που και άλλα είδη επιδεικνύουν παρόμοια συμπεριφορά.

Η κοινωνία απέναντι στην ομοφυλοφιλία

Οι κοινωνίες ωστόσο, ποτέ δεν αποδέχονταν την ομοφυλοφιλική συμπεριφορά, αμυνόμενες στην στρέβλωση της φύσης, η οποία απειλεί την επιβίωση της κοινότητας με το απλό σκεπτικό πως "αν την επιτρέψουμε και γενικευτεί ανεξέλεγκτα, θα εκλείψουμε ως γένος".

Έτσι οι ομοφυλόφιλοι υπήρξαν διωκόμενοι σε όλες τις κοινωνίες, ακόμη και στην δημοκρατική Αθήνα της αρχαιότητας.

Η ομοφυλοφιλία αν και αφύσικη συμπεριφορά, σπάνια αποτελεί συνειδητή επιλογή ενός ανθρώπου.

Η επιστήμη συμπεραίνει πως τα αίτια ανάγονται σε γονιδιακές, ορμονικές και κοινωνικές επιδράσεις.

Σε ότι αφορά τις γονιδιακές και ορμονικές επιδράσεις, ένα ποσοστό των ανθρώπων γεννιέται με πρόβλημα στον γενετικό προσδιορισμό του φύλου και οι ορμόνες συνυπάρχουν και διαγκωνίζονται μέσα στο σώμα, χωρίς να επικρατεί κάποια από αυτές (οιστρογόνα-ανδρογόνα). Αν και η επιστήμη μπορεί να επέμβει θεραπευτικά, το πρόβλημα είναι η επίδραση που έχει ήδη συντελεστεί στον ψυχισμό του φορέα. 

Διότι εκτός της εξωτερικής (οργανικής) γενετικής φύσης του φύλου, υπάρχει και η εσωτερική αντίστοιχη φύση, που ορίζεται στην ψυχολογία ως αρσενική και θηλυκή αρχή (γιν-γιανγκ).

Οι κυρίαρχες ορμόνες κατά την φάση της κύησης, καθορίζουν εν πολλοίς και την εσωτερική φυλετική ταυτότητα, εκτός της εξωτερικής.

Βλέπουμε άνδρες που έχουν περισσότερη θηλυκή αρχή (γιν) ως εσωτερική συμπεριφορά και γυναίκες με περισσότερη αρσενική αρχή (γιάνγκ), παρότι βιολογικά έχουν αντίθετα χαρακτηριστικά.

Αν προσέξουμε πιο επισταμένα όμως, θα διακρίνουμε πως αυτοί οι άνθρωποι έχουν και εξωτερικά γνωρίσματα που φανερώνουν μεγάλη συμμετοχή των αντίθετων ορμονών στα σώματά τους.

Θα δούμε θηλυκά χαρακτηριστικά σε ανδρικά σώματα και ανδρικά στα γυναικεία, αποτέλεσμα της έκθεσης σε αντίθετες ορμόνες κατά την φάση της κύησης. Δεν υπάρχουν λοιπόν άνδρες με πολλή τεστοστερόνη που να μην έχουν υπεραναπτυγμένη αρσενική αρχή και το αντίθετο.

Οι άνθρωποι αυτοί, που το σώμα τους έρχεται σε σύγκρουση με την ψυχική τους φύση, έχουν αυξημένη την τάση προς την ομόφυλη σεξουαλικότητα. Η ανάγκη τους είναι κατά βάσιν ψυχολογική.

Ωστόσο η εκδήλωση μιας τέτοιας τάσης, προσκρούει στην αντίδραση της κοινωνίας, η οποία δεν ανέχεται τις αποκλίσεις από το φυσιολογικό. Είναι υγιής η αντίδραση μιας κοινωνίας, σε οτιδήποτε θεωρεί απειλητικό για την ύπαρξή της.

Η αντίδραση της κοινωνίας προστατεύει το συλλογικό συμφέρον, σε βάρος του ατομικού και εδώ οι ομοφυλόφιλοι, πράγματι καταπιέζονται.

Η καταπίεση αυτή, τους οδηγούσε ανέκαθεν σε μια κρύφια και "αμαρτωλά" ένοχη συμπεριφορά, όπου έπρεπε να υποκρίνονται γενικά τους φυσιολογικούς, αλλά ταυτόχρονα να δείχνουν και την ιδιαιτερότητά τους εκεί που έπρεπε, ώστε να προσελκύουν όμοιους συντρόφους. Αυτό τους έκανε να αναπτύσσουν την δολιότητα και τον τακτικισμό, συνώνυμα με αυτό που ο λαός χαρακτηριστικά αναφέρει ως "πουστιά". 

Αυτή η συμπεριφορά βεβαίως, ισχύει για τους ομοφυλόφιλους και των δυο φύλων, αν και για τις γυναίκες λεσβίες, η κοινωνική ανοχή είναι κατά τι μεγαλύτερη και περισσότερο αποδεκτή. Στο παρελθόν οι λεσβίες ήταν περισσότερο αμφιφυλόφιλες, παρά αποκλειστικά ομοφυλόφιλες και ίσως γι αυτό το λόγο δεν προκαλούσαν μεγάλη κοινωνική αποδοκιμασία.

Από την εποχή του φεμινιστικού κινήματος όμως, οι λεσβίες ενδυναμώθηκαν από την μίσανδρη ιδεολογία του και έγιναν πιο επιθετικές και δηλωτικές της ομοφυλοφιλίας τους.

Η σεξουαλική απελευθέρωση της δεκαετίας του '70, επέτρεψε και στους άνδρες ομοφυλόφιλους να διαδηλώνουν την ιδιαιτερότητά τους πιο ελεύθερα, ενώ τα "ανθρώπινα δικαιώματα" που άρχισαν τότε να διακηρύττονται με πολιτικές συμφωνίες, έδωσαν προστατευτικές εγγυήσεις από τον νόμο για όλους τους σεξουαλικά αποκλίνοντες.

Η ομοφυλοφιλία γίνεται εργαλείο της Νέας Τάξης

Η κοινωνία πλέον (μιλάμε βέβαια για τις Δυτικές και όχι τις τριτοκοσμικές), προστάτευε τα δικαιώματα των μειονοτήτων σεξουαλικής ταυτότητας, μέχρι που άρχισε να γίνεται αντιληπτή η υπόγεια μεθόδευση αυτής της προστασίας από τους εμπνευστές της "σεξουαλικής απελευθέρωσης" και του φεμινιστικού κινήματος.

Σκοπός δεν ήταν βεβαίως η "δικαίωση" των ομοφυλοφίλων, αλλά η διασάλευση κάθε έννοιας κανονικότητας και η αποσάθρωση όλων των κοινωνικών προστατευτικών στερεοτύπων, ώστε το άτομο να απωλέσει το συνεκτικό ιστό με τις αρχετυπικές του δομές και να μείνει έωλο και εύπλαστο στην νέα ηθική, της Νέας Τάξης.

Η νέα ηθική, θέλει τον άνθρωπο χωρίς ρίζες, έθνη, φυλές, θρησκεία, ιστορία, φύλο και βέβαια σεξουαλικό προσανατολισμό.

Μεταξύ των άλλων λοιπόν, έπρεπε να αποδομηθεί κάθε έννοια φυσικού και λογικού και να αντικατασταθεί με το αφύσικο και το παράλογο.

Η προώθηση ιδεοληψιών που ισχυρίζονται πως δεν υπάρχουν φύλα (!), πως πρόκειται για κοινωνικές επινοήσεις και πως τα παιδιά είναι "άφυλα" μέχρι να αποφασίσουν μόνα τους στα 12-13 για το φύλο τους, δεν είναι απλά παράλογα, αλλά στρεβλώνουν το προφανές και προσβάλλουν την κοινή νοημοσύνη. Παρόλα αυτά, φαίνεται πως είναι πολλοί αυτοί που αναπαράγουν τις ιδεοληψίες και τα παραγόμενα συνθήματα, άλλοι λόγω βλακείας και άλλοι επειδή πιστεύουν ότι θα ωφεληθούν (ιδιοτέλεια).

Οι ιδεοληψίες επεκτείνονται σε μια άκρως επιθετική στάση των ομοφυλόφιλων εναντίον του κοινωνικού συνόλου, όχι ως εκδίκηση έστω για τον παρελθόντα αποκλεισμό τους, αλλά για να επιβάλλουν ως φυσιολογική την ομοφυλοφιλία και αφύσικη την ετεροφυλική κανονικότητα!

Με πρόφαση τον σεξουαλικό "ρατσισμό" που δήθεν βιώνουν, κάνουν βίαιες ρατσιστικές επιθέσεις εναντίον όσων δεν είναι ομοφυλόφιλοι.

Οι ομοφυλόφιλοι προωθούνται από την πανταχού παρούσα Νέα Τάξη στα ΜΜΕ. Δεν υπάρχει εκπομπή που να μην προβάλλεται τουλάχιστον ένας ομοφυλόφιλος, με προκλητικό τρόπο. Στην συντριπτική πλειοψηφία, οι άνδρες που προβάλλονται ως παρουσιαστές ή παίκτες στις τηλεοπτικές εκπομπές, επιδεικνύουν επιθετικά, με προκλητική εμφάνιση, συμπεριφορά, κινησιολογία και ρητορική, την ομοφυλοφιλική τους προτίμηση. Την προωθούν ως να είναι η συνήθης κανονικότητα και οι ετεροφυλοφιλικοί άνδρες είτε μειοψηφούν, είτε απουσιάζουν πλήρως. 

Στην παιδεία επίσης προωθείται η αμφισβήτηση των φύλων και η προώθηση της ομοφυλοφιλίας σε κάθε της μορφή (ΛΟΑΤΚΙ), ενώ στις πιο "προοδευμένες" σκανδιναβικές κοινωνίες, διδάσκεται στα πρωτάκια του Δημοτικού, η χρήση δονητών και υποκατάστατών τους φρούτων, σε αγόρια και κορίτσια, ως δήθεν "σεξουαλική διαπαιδαγώγηση".  Σε αυτές τις κοινωνίες προωθείται από τα ίδια κέντρα, η κτηνοβασία και η παιδοφιλία, ως δικαίωμα στην σεξουαλικότητα!

Στόχος της υπερπροβολής των ομοφυλόφιλων, είναι η μαζική πλύση εγκεφάλου. Η αντικατάσταση της πραγματικότητας από μια εναλλακτική και κατασκευασμένη, στην οποία η ομοφυλοφιλία είναι κανονικότητα και πρότυπο σεξουαλικότητας. Εκτός του άκρατου σεξισμού και ηδονισμού, προβάλλεται με χυδαιότητα η ασέβεια προς την φύση, ο άκρατος υλισμός και η πνευματική ρηχότητα. 

Οι ομοφυλόφιλοι θύματα των νεοταξιτών προαγωγών τους.

Όλα αυτά τα μηνύματα, χρησιμοποιούν ως φορέα (πλατφόρμα) τους τους ομοφυλόφιλους, οι οποίοι φαίνεται να απολαμβάνουν την ρεβάνς, χωρίς να υποψιάζονται την παγίδα.

Δεν κατανοούν την παγίδα των αδυσώπητων νεοταξιτών, οι οποίοι ουδεμία πραγματική ευαισθησία τρέφουν για τις μειονότητες, τους αποκλίνοντες και την ανθρώπινη ελευθερία.

Βυσσοδομούν στρεβλώνοντας την ανθρώπινη φύση, ώστε να αποστερήσουν κάθε έννοια πνευματικής και φυσικής ελευθερίας από τον άνθρωπο και να τον καθυποτάξουν στον απόλυτο έλεγχό τους.

Ονειρεύονται ένα ομογενοποιημένο ανθρώπινο είδος, χωρίς ταυτότητα και αυτοπροσδιορισμό, χωρίς αυτόνομες προσωπικότητες, που θα καθορίζονται από μια απολυταρχική και απάνθρωπη παγκόσμια κυβέρνηση. Μια αλήθεια ομολογημένη ήδη από σημαντικά επώνυμα στόματα, που δεν έχουν λόγο να κρύβουν πλέον τις προσθέσεις τους. 

Οι ομοφυλόφιλοι, μεθυσμένοι από την ελευθεριότητα που τους χαρίστηκε, αδυνατούν να διακρίνουν το μέλλον που τους επιφυλάσσει η παγκοσμιοποίηση και η παγκόσμια κυβέρνηση που προετοιμάζουν οι προαγωγοί τους.

Όπως κάθε απολυταρχικό σύστημα, έτσι και αυτό που ετοιμάζουν, αλλάζει το προφίλ του μόλις καταλάβει την απόλυτη εξουσία. Ούτε δικαιώματα, ούτε ελευθερίες, ούτε διαδηλώσεις με πολύχρωμες "παρελάσεις υπερηφάνειας", θα υπάρχουν τότε. Η ιστορία επαναλαμβάνεται με μαθηματική ακρίβεια. Αρκεί να δούμε ποια ήταν η τύχη των ομοφυλόφιλων στην ναζιστική Γερμανία, στην Σοβιετική Ένωση και στην Κίνα, αλλά και σε όλα τα ισλαμικά καθεστώτα! 

Και δυστυχώς αυτή τη φορά, οι ομοφυλόφιλοι δεν θα μπορούν να κρυφτούν, διότι θα έχουν διατρανώσει με υπερηφάνεια την ταυτότητά τους...

ΛΥΚΙΟΣ.