Ήσουν αητός που πέταγε
μέσα στο μαύρο όνειρο
μέσα στο σκότος έψαχνες
μια σπίθα ελληνική
Έλληνας ήσουν θαρρετός
ήρως γεννήθεις μέγας
με τόλμη περισσή
έδειξες πείσμα κι Αρετή
Στέφανα δόξης στην κορφή
έδειξες δύναμη τρανή
κι είπες αντίο στη ζωή
με σταθερή κι ατσάλινη πυγμή!
Καρδιά μεγάλη που χωρεί
κάθε χαρά και πίκρα.
Πολύ σε πόνεσαν γιατί
την εσομορφιά σου είδαν.
Είσαι σπουδαίος και λαμπρός
λύκειο φως κομίζεις
μα τις σκιές που πολεμάς
δύσκολα εις τσακίζει
Νους με Αρετή πολλή
δίδαξες ήθος και ως σωστή
την ταπεινοφροσύνη!
Στέφανε ήσουνα Έλληνας και δάσκαλος ζωής μεγάλος!
Αιωνία η Μνήμη σου Αγαπημένε Έλληνα! Αφιερωμένο σε έναν μεγάλο Έλληνα, έναν σπουδαίο Άνθρωπο και Φίλο, που πέρασε από τον κόσμο μας, σταυρώθηκε και τον εγκατέλειψε μόνος, όπως αξίζει σε έναν μοναχικό πολεμιστή-αετό!
Φίλε, εις το επανειδήν!
ΛΥΚΙΟΣ.
Τα συλλυπητήριά μου Λυκιε για τον θάνατο του φίλου σου. Δεν τον γνωρίζω αλλά για να τον αποκαλείς μεγάλο Ελληνα και σπουδαίο Άνθρωπο εσύ, θα πρέπει να ήταν πράγματι ένας τέτοιος!!
ΑπάντησηΔιαγραφήκρίμα να χάνει η Ελλάδα τέτοια βλαστάρια.
Κώστας
Φίλε Κώστα, σε ευχαριστώ!
ΔιαγραφήΠράγματι ο Στέφανος Μπονάτης, υπήρξε ένας πολύ σπουδαίος μα, μοναχικός άνθρωπος, που μέσα στον σύντομο βίο του κατάφερε να διδάξει ήθος, ταπεινότητα, αξιοπρέπεια και όλες τις αρετές που μας δίδαξαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι! Δεν υπήρξε "διδάσκαλος", αλλά δίδαξε με τον τρόπο ζωής του.
Ως ενάρετος άνθρωπος, δέχτηκε δόλια πλήγματα στην ζωή του και μπόρεσε να τα ανθέξει και να μην τρωθεί απ' αυτά! Η ευγενική του ψυχή απεχώρισε εκούσια από τον κόσμο ετούτο, όταν δεν είχε νόημα η περαιτέρω παραμονή του και το ευτελές ζήν. Προτίμησε το "ευ ζην" από το "ζειν"! Θύμα της κρίσης; Όχι μόνον!
ΛΥΚΙΟΣ.
ΤΑ ΘΕΡΜΑ ΜΟΥ ΣΥΛΛΥΠΗΤΗΡΙΑ ΛΥΚΙΕ!! ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΑΦΡΥ ΤΟ ΧΩΜΑ ΠΟΥ ΘΑ ΣΚΕΠΑΖΕΙ ΕΝΑΝ ΤΕΤΟΙΟΝ ΕΛΛΗΝΑ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή"ΙΕΡΑΡΧΗΣ"
Τα πραγματικά θερμά μου συλλυπητήρια Φίλε μου ΛΥΚΙΕ για την απώλεια του φίλου σου και να είναι ήρεμο το ταξίδι που διάλεξε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς ή ευτυχώς η απώλεια ενός προσώπου πάντα αφήνει το στίγμα και πικρά συναισθήματα σε ανθρώπους του περίγυρού του πόσο δε σε φίλους του .
Μεγαλώνει η απώλεια όταν αυτός ο άνθρωπος είναι ενάρετος και στους φίλους αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο κενό .
Και πάλι φίλε μου τα θερμά και ειλικρινή μου συλλυπητήρια για την απώλεια του φίλου σου .
ΜΕ ΤΟΝ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ ΜΟΥ ΣΕΒΑΣΜΟ
Α Ρ Μ Α Γ Ε Δ Ω Ν
Φίλε Αρμαγεδών και Ιεράρχη, σας ευχαριστώ για τα λόγια συμπαράστασης. Δεν συνηθίζω να δημοσιεύω θανάτους φίλων, όμως εδώ υπήρξε ειδικός λόγος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤον θάνατο του Στέφανου λίγοι τον έμαθαν και λίγοι τον ακολούθησαν στο τελευταίο του ταξίδι. Δεν ήταν μόνο ένας άνθρωπος που βοήθησε τους πάντες, αλλά δεν τον βοήθησε κανείς! Ήταν ένας που τον χαρακτήριζε η γενναιότητα και το απαράμιλλο θάρρος σε κάθε του βήμα. Υπήρξε ΕΛΛΗΝΑΣ στην κυριολεξία του όρου: Ήταν εγκρατής, ταπεινός, ανδρείος, φιλόσοφος, σεμνός, ρήτωρ, ευφυής, δαιμόνιος, μαχητής, γνώστης της τέχνης του πολέμου, των επιστημών, αξιόπιστος, έμπιστος, εχέμυθος, ανιδιοτελής, δίκαιος, φιλαλήθης, έντιμος, αλτρουιστής, φιλεύσπλαχνος, ανεκτικός, υπομονετικός, μετριόφρων και ένας άνθρωπος που αγαπούσε και γνώριζε τα πάντα για την Ελλάδα και τους Έλληνες, όσο λίγοι.
Έφεδρος ταγματάρχης των Καταδρομών, έτοιμος να θυσιάσει την ζωή του ανά πάσα στιγμή για την Πατρίδα και πολλές φορές επέδειξε ηρωισμό, όταν χρειάσθηκε.
Επειδή υπήρξε "ρομαντικός" για την λογική των νεοελλήνων, απομονώθηκε από κάθε πλευρά. Εισέπραξε την ψυχρή και αδυσώπητη στάση των ανθρώπων, για τους οποίους ποτέ δεν ένοιωσε κακία ή οποιοδήποτε αρνητικό συναίσθημα. Πάντα τους περιέβαλλε με αγάπη!! Χαιρόταν με την χαρά των άλλων και λυπόταν με τις λύπες τους. Μοχθούσε για να ωφεληθούν οι άλλοι, αλλά κανείς δεν μόχθησε γι΄αυτόν. Κι όμως, χαιρόταν γι αυτό.
Η μοίρα και οι καιροί τον έφεραν στην εξαθλίωση, την ανεργία και την εγκατάλειψη. Όταν έχασε και το τελευταίο λόγο που τον κρατούσε ζωντανό και αξιοπρεπή (την μητέρα του), δεν είχε λόγο να συνεχίσει μια αποκτηνωμένη ζωή. Με περίσσια θάρρους και χαμόγελο, χωρίς πίκρα για κανέναν, πάτησε την σκανδάλη ...με τιμή!
ΛΥΚΙΟΣ.
Αυτός ήταν ο Στέφανος. Μακάρι να καταφέρουμε να γίνουμε καλύτεροι ΑΝΘΡΩΠΟΙ. Όχι πως θα καταφέρουμε να αγγίξουμε ποτέ το μεγαλείο του.
ΔιαγραφήΉμουν συμμαθητριά του, αλλα η ζωή με πήγε πολύ μακρυά. Ζω στην Αμερική και έχασα τα ίχνη του νωρίς. Ευχαριστώ που βρέθηκε ένας αληθινός ΦΙΛΟΣ να τιμήσει τη ζωή και το αντίο του.
Αγαπητή φίλη, χαίρομαι που ο αποχαιρετισμός στον Στέφανο βρήκε ανταπόκριση σε κοινούς φίλους και γνωστούς! Το μήνυμά σου, δείχνει ότι και εσύ υπήρξες αληθινή του φίλη (από την καρδιά σου).
ΔιαγραφήΛΥΚΙΟΣ.
Υπάρχουν και άλλοι πολλοί που μνημονευουν τον Στέφανο συχνά. Μακάρι να ξέραμε που κειτεται...
ΔιαγραφήΣΥΛΥΠΗΤΗΡΙΑ ΛΥΚΙΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΑΜΟ ΤΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΦΙΛΟΥ ΣΟΥ.ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΓΝΩΡΙΣΕΙ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ ΤΕΤΟΙΟ ΑΝΘΡΩΠΟ ΟΠΩΣ ΤΟΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙΣ. ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΤΟΝ ΕΙΞΕΡΑ ΚΑΙΑΠΟ ΚΟΝΤΑ!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΛΟ ΦΘΙΝΟΠΟΡΟ ΣΕ ΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ!!!!!!!
ΜΙΑ ΘΥΛΗΚΗ ΦΩΝΟΥΛΑ
Σε ευχαριστώ θηλυκή Φωνούλα! Καλό Φθινώπορο.
ΔιαγραφήΛΥΚΙΟΣ.
Ας μην θλίβεστε για την αναχώρηση ενός ενάρετου ανθρώπου. Τελείωσε ο κύκλος της ενσαρκωμένης αποστολής του. Βίωσε τα μαθήματά του και αναχώρισε για άλλα πεδία! Είναι βέβαιο ότι θα ξαναενσαρκωθεί σύντομα και ίσως για να βοηθήσει την ανθρωπότητα στην φάση που βρίσκεται τώρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν βρίσκετε στην χωή σας έναν τέτοιο άνθρωπο, μην τον προσπερνάτε. Καθήστε δίπλα του, γιατί αποτελεί ένα φάρο αγάπης, μια ακτίδα θεική για να μας βοηθήσει.
Καλό του ταξίδι και καλή του συνέχεια
Ανώνυμε άγνωστε φίλε,
Διαγραφήτα λόγια σου περιέχουν μια βαθιά αλήθεια, που δείχνει εσωτέρα γνώση !
Έτσι ακριβώς είναι φίλε μου. Δεν θλίβομαι για την πορεία του, αλλά για την αθλιότητα των ανθρώπων που πέρασαν από κοντά του και δεν μπόρεσαν να ΔΟΥΝ!
ΛΥΚΙΟΣ.
"Γι'αυτούς που έφυγαν ... οι δικοί μας άνθρωποι"
ΑπάντησηΔιαγραφήΘυμάμαι πως βαδίζαμε μες την ζωή ετούτη ,
με πάμπολλα αισθήματα κι ας μην είχαμε πλούτη ,
η κάθε μέρα και χαρά, θύμισες, αποκτήματα,
ήμασταν πάντοτε μαζί στα μύρια μας προβλήματα .
Τώρα μόνος χλευάζομαι το τι έχω αποκτήσει
και πως η μοίρα κι η ζωή αλλιώς τα'χαν ορίσει,
σαν να λογίζω πως αυτά που ζήσαμε, μαζί ακόμη περνάμε
και η φαντασία μου εχθρός, τα όπλα του με χτυπάνε .
Κι αν ήταν δίπλα μας αυτοί, που τώρα πλέον δεν είναι ,
σαν διάλεξαν δρόμο μακρινό δεν πρέπει να λυπάμαι,
μα πως άφησαν έργο και πνοή στον βίο τον δικό μας
και πως βάδισαν την ζωή πάντα να τους θυμάμαι .
Μόνο στο έργο τους αυτό αφήνω ένα χαμόγελο,
άνθρωποι να χαρίσουνε ,αυτό είχαν τ' απώτερο ,
να κάνουνε πιο όμορφο τον κόσμο τον δικό μας ,
στα μάτια ν' αντικρίζουμε ίσα τον συνάνθρωπό μας .
Στην γυναίκα μου και σε αυτούς που έφυγαν και μας άφησαν ότι καλύτερο είχαν .
Ανάμεικτα συναισθήματα της αποχώρησης μα με όπλα περίσσια που διαμορφώθηκαν από αυτούς και χαρίστηκαν σε εμάς .
Πικρία για την απώλεια και χαρά γι'αυτά που κατάφεραν .... οι "δικοί μας άνθρωποι" .
ΜΕΤΑ ΤΙΜΗΣ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΦΥΓΑΝ
Α Ρ Μ Α Γ Ε Δ Ω Ν
Αν το αναρτήσεις φίλε μου άσε τον επίλογο ( την αφιέρωση ) εδώ , να χαθεί όπως χάθηκαν και οι άνθρωποι μας .
ΔιαγραφήΜΕ ΤΑ ΣΕΒΗ ΜΟΥ
Α Ρ Μ Α Γ Ε Δ Ω Ν
Ομορφο ποιήμα αλλά είναι πολύ προσωπικο νομίζω,εε; τα συλληπητηριά μου Αρμαγεδών. Κώστας
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΟ ΜΟΥ ΚΩΣΤΑ
ΔιαγραφήΑ Ρ Μ Α Γ Ε Δ Ω Ν
Ας είναι ελαφρύ το χώμα, όταν σκεπάζει τέτοιους Έλληνες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό του κατευόδιο. Καλή του διαμονή στα Ηλύσια Πεδία!
Καλημέρα Λύκιε
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα θερμά μου συλλυπητήρια για τον άδικο χαμό του φίλου σου! Δυστυχώς η κρίση που μαστίζει την χώρα μας, δεν κάνει διακρίσεις στους ανθρώπους. Ολοι μας κάποια στιγμή, χάνουμε την πίστη μας, λυγίζουμε, σκύβουμε το κεφάλι. Και ενώ κάποιοι καταφέρνουν να ορθοποδήσουν ξανά, να γυρίσουν την πλάτη τους στους δυνάστες, άλλοι πάλι έχοντας την αξιοπρέπεια ως υπέρτατη αξία στην ζωή τους, διαλέγουν τον δρόμο της φυγής απο τα εγκόσμια, και απο την εξαθλίωση και την εγκατάλειψη που τους περιστοίχιζαν!
Αιωνία του η μνήμη!
Ευχαριστώ τον Πυρφόρο και τον Ανώνυμο για τα σχόλιά τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνώνυμε φίλε, συμφωνώ με τις αιτιάσεις σου, οι οποίες ουσιαστικά περιγράφουν την διαφορά του Ευ Ζήν από το απλό Ζήν. Το θέμα βέβαια που μπορεί να ανοιχθεί είναι τεράστιο, αφού υπάρχουν πολλές αναγνώσεις στο τι σημαίνει Ευ Ζήν και αν το (απλώς) Ζήν είναι κάτι ανούσιο και ανώφελο...!
ΛΥΚΙΟΣ.
Ναι φίλε Λύκιε, σαφώς και υπάρχει διαφορά του «ευ ζην» από το «ζην». Το δε πρώτο αντιπροσωπεύει το ύψιστο αγαθό της ευδαιμονίας (η τέχνη το να ζείς καλά), με προϋπόθεση την σωματική αλλά και ψυχική υγεία, ενώ το δεύτερο (το ζην) καθρεπτίζει την απλή επιβίωση του ανθρώπου, η οποία και παρέχεται κατά κύριο λόγο από την βρεφική ηλικία από τους ίδιους του γονείς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο «ευ ζήν» όμως έχει να κάνει και τον τρόπο αντίληψης της ίδιας της ζωής και της κοσμοθεωρίας γενικότερα. Για μια μερίδα ανθρώπων το ευ αποδίδεται στο πολύ, το κάτι παραπάνω απο τα βασικά αγαθά που κατακτάμε, όπως ένα σπίτι πολυτελείας, ένα ακριβό αμάξι…. Όμως είναι αυτή η ουσία;
Το «ζην» το βιώνουμε όλοι μας, ο καθένας με διαφορετικό τρόπο ιεράρχησης των πραγμάτων, ενώ το «ευ ζην» με την ουσιαστική ερμηνεία, λίγοι το πετυχαίνουν.
Να στοχεύουν στην πραγμάτωση των ηθικών αξιών και τον ενάρετο τρόπο ζωής , σε παράλληλη πορεία με έναν υγιεινό τρόπο διαβίωσης (κυρίως σωματικό).
(Εκ παραδρομής δεν έβαλα στο προηγούμενο σχόλιο μου την ταυτότητα μου)
ΧΙΛΩΝ
Καλέ μου φίλε Χίλονα, καιρό έχω να σε ακούσω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπόν πολύ σωστά τα λες, όμως το Ευ Ζήν σημαίνει και κάτι άλλο:
Την δυνατότητα του ανθρώπου να σκέφτεται ΕΛΕΥΘΕΡΑ! Δηλαδή να ζει με την ΠΟΙΟΤΗΤΑ που αναλογεί σε ένα ανθρώπινο όν.
Αλλά μιλώντας για δυνατότητα, για να υπάρξει, θα πρέπει ο άνθρωπος να έχει εξασφαλίσει τα στοιχειώδη προς το Ζην. Χωρίς αυτά, δεν έχει τέτοια δυνατότητα!
Το ερώτημα όμως που εγώ υπονόησα, είναι άλλο (καλά κρυμμένο):
Το Ζην είναι εντελώς ανώφελο και ανούσιο αν υφίσταται μόνο του (χωρίς το Εύ);
Αν δηλαδή για κάποιους λόγους απολεσθεί το Εύ Ζήν και ζούμε στοιχειωδώς, χάνει το νόημα η ζωή μας;
Μήπως μια τέτοια κατάσταση πρέπει να την βλέπουμε σαν μια ευκαιρία για να επαναπροσδιορίσουμε τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της ζωής μας και να τα επαναδημιουργήσουμε;
Το Ευ Ζήν ανάγεται σε ποιοτικά χαρακτηριστικά που αφορούν την πνευματική, την ψυχική και τέλος τη σωματική μας υπόσταση. Όχι βεβαίως, στα υλικά μας πλούτη.
Αν λοιπόν χάσαμε αυτά που θεωρούσαμε αξίες, δηλαδή τις υλικές μας απολαύσεις και ανέσεις, δεν σημαίνει ότι χάσαμε και το Ευ Ζήν! Αυτό, μπορεί κάλλιστα να χαθεί, ακόμη και αν ζούμε μέσα σε απέραντο πλούτο και ευμάρεια αγαθών.
Ακόμη κι αν λόγω της οικονομικής κρίσης, κάποιο χάσουν ακόμη και το σπίτι τους και βρεθούν στην κυριολεξία στους δρόμους, πεινασμένοι και γυμνοί, δεν σημαίνει ότι έχασαν τα πάντα! Αυτό έχει να κάνει βεβαίως με την ποιότητα του Ευ Ζήν που απολάμβαναν στο παρελθόν. Αν ήταν πνευματική και ψυχική, δεν χάνουν τίποτα.
Δεν εννοώ ότι πρέπει κάποιος να μένει στους δρόμους ως επαίτης και να ζει έτσι το υπόλοιπο της ζωής του. Οφείλει να μαχηθεί για να βελτιώσει τις συνθήκες και μάλιστα χωρίς να κάνει εκπτώσεις στην ηθική και την συνείδησή του (αν τα καταφέρει).
Είναι βέβαιο ότι αν αντέξει την κακουχία και την φθορά, σύντομα θα καταφέρει να βελτιώσει τις συνθήκες επιβίωσης και διαβίωσης, αρκεί να μην αφεθεί και παραιτηθεί από τον αγώνα.
Όμως οι ψυχικές δυνάμεις που απαιτούνται γι’ αυτό, είναι μεγάλες και πολλοί άνθρωποι δεν έχουν τέτοια αποθέματα. Δυστυχώς, παραιτούνται από τον αγώνα πρόωρα και άδικα.
Ας σκεφτόμαστε αυτούς τους συνανθρώπους μας, που βρέθηκαν άδικα σε τέτοιες καταστάσεις και ας τους δίνουμε ένα χέρι βοηθείας, όποτε και όσο μπορούμε.
Η βοήθεια δεν είναι ανάγκη να είναι μόνο υλική. Αυτό που έχουν εξίσου ανάγκη, είναι η ψυχική βοήθεια.
ΛΥΚΙΟΣ.