"ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΑ": Η ΠΑΝΑΡΧΑΙΑ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Μπροστά στον κίνδυνο που φαινόταν να διαγράφεται με την εισβολή των Υξώς, οι Έλληνες ενώθηκαν και αποφάσισαν να είναι εκείνοι που θα τους αντιμετωπίσουν. Όχι γιατί οι άλλοι λαοί απλά δεν μπορούσαν να το κάνουν αλλά γιατί στην ουσία αυτοί που θεωρούνταν ως πολιτισμένοι και έχοντες κάποιο υπόβαθρο σε θέματα στρατιωτικά, ήσαν οι Έλληνες. Αλλά και για τον πολύ απλό λόγο ότι ο τότε γνωστός κόσμος , όλα εκείνα τα ανεξάρτητα βασίλεια, ήταν κυριολεκτικά Ελλάδα. Έτσι βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή οι πρόγονοί μας, των απώτατων εκείνων χρόνων και ετοιμάζονταν να αντιμετωπίσουν τον εχθρό, τους ερυθρομέλανες Υξώς. Ως μία δύναμη λοιπόν άρχισαν να συγκεντρώνονται από τις διάφορες περιοχές της Ελληνικής γης, στα κέντρα επιστράτευσης για την εκστρατεία. Την πρώτη Πανελλήνια εκστρατεία!!! Υποστηρίζεται μάλιστα κατά μία θεωρία, ότι εκείνη η εκστρατεία πιθανόν να είναι αυτό που σήμερα οι επιστήμονες ονομάζουν ως κάθοδο των Αρείων φυλών από την περιοχή του Δούναβη ποταμού προς τον Νότιο Ελληνικό χώρο, κ.λ.π.

Αλλά όμως όπως προείπαμε, ο Ιέρων έγραφε: «…Αιθίοπες από Ινδού ποταμού αναστάντες προς την Αίγυπτον ώκησαν…», ήδη δηλαδή είχαν φθάσει στην Αίγυπτο και ο κίνδυνος να επιδράμουν και προς την Μεσόγειο ήταν όχι απλά μπροστά αλλά ήδη ορατός. Από την Αίγυπτο οι ορδές εκείνες θα ξεχύνονταν προς τις γειτονικές πόλεις, τις ελληνικές κτήσεις της Βορείου Αφρική, περιοχές με πολιτισμό ανεπτυγμένο που τώρα φαινόταν να κινδυνεύει άμεσα από αφανισμό. Αρχιστράτηγος των Πανελλήνων ήταν ο Διόνυσος ο Β΄ γιος της Σεμέλης κόρης του Κάδμου, και του Διός. Ο αρχηγός των εισβολέων λεγόταν Δηριάδης και τα αρχαία ινδικά κείμενα τον αναφέρουν ως Νταριοντάνα. Η πορεία την οποία είχαν ακολουθήσει οι εισβολείς ήταν προς τρεις κατευθύνσεις. Μία ορδή τους είχε αποβιβασθεί στις ακτές της Σομαλίας και κατέκτησε την Αιθιοπία, άλλη μία είχε εισχωρήσει στην Μέση Ανατολή και φαίνεται ότι κινήθηκε προς το Δέλτα του Νείλου μέσω της ερήμου Σινά. Και άλλη μία που είχε συγκεντρωθεί στην Βακτριανή απειλούσε την περιοχή της Μεσοποταμίας.

Ας δούμε όμως και τις αναφορές των αρχαίων κειμένων για αυτή την εισβολή. Ο Νόνος στα «Διονυσιακά» του αναφέρει: « … Δηριάδης Αραβίης επί πέζον, και Βλέμυς ωκύς ίκανεν επί επταπόρου στόμα Νείλου…», ( Νόνος «Διονυσιακά» τόμος Α’ βιβλ. 17ο στιχ. 305) Ο αρχηγός των Υξώς Δηριάδης είχε επιστρατεύσει όλους εκείνους τους βάρβαρους λαούς της Άπω Ανατολής, τους διάφορους νομάδες των βορειοανατολικών περιοχών της Ασίας, αλλά και της Ινδίας και Ινδονησίας ( Κεϋλάνη κ.λ.π). Επέτυχε όμως να ξεσηκώσει εναντίον των Ελλήνων, γιατί όπως είπαμε οι Έλληνες ήσαν οι πολιτισμένοι, αυτοί ήσαν που είχαν βρεθεί σε κάθε γωνιά της γης και είχαν δημιουργήσει κτήσεις εν είδη κατακτητών, άρα οι ιθαγενείς που ήσαν επί τη κυριαρχία τους λογικό ήταν να δεχθούν εύκολα, κατά κάποιο τρόπο την «απελευθερωτική» κίνηση των Υξώς και να ενωθούν μαζί τους… Επέτυχε λοιπόν ο Δηριάδης, να ξεσηκώσει εναντίον τον Ελλήνων και τους ιθαγενείς Βακτριανούς, Σάκες, ακόμη τους Τατάρους της Κεντρικής Ασίας, αλλά και τους μαύρους της Αιθιοπίας!!!
Να τι γράφει ο Νόνος γι’ αυτό: « … Δηριάδης δ’ ηώος από πιολίων οι από νήσων κέκλητο κηρύκεσι πολυσπερές έθνος αγείρων … Δερβίκων δε γένεθλα συνεσπέτο Δηριάδην, Αιθίοπες τε, Σάκας τε, και έθνεα ποικίλα Βάκτρων…Και πολύς ουλοκώμων Βλεμύων στρατός…» «… και στόλος Ίκανε τριακοσίων πλοίων…».

Το Αναψυκτήριο της Εβδομάδας (7-10-2014)

Εδώ μπορείτε να σχολιάζετε ελεύθερα, αλλά με σεβασμό στον συνομιλητή σας. 

Η εκδίκηση των τόνων κατά των πνευματοκτόνων

“Το πρόβλημα ξεκινάει από το Μεσοπόλεμο και μετά. Από μια μερίδα των λεγόμενων προοδευτικών. Επικεφαλής ήταν ο Δημήτρης Γληνός, εκπρόσωπος στην Ελλάδα του αμερικανικού ιδρύματος Κάρνεγκι. Η ελληνική γλώσσα ήταν μέσα στους στόχους των Αμερικανών. Να εξαφανιστεί. Για να γίνουμε Ευρωπαίοι, να πάψουμε να είμαστε Έλληνες με την κυριολεκτική σημασία.”

Σύμφωνα με έρευνα του Ανοιχτού Ψυχοθεραπευτικού Κέντρου, τα παιδιά που διδάσκονται την ιστορική ορθογραφία των Ελληνικών – πολυτονικό δηλαδή – αναπτύσσουν γρηγορότερα τις αντιληπτικές τους ικανότητες σε σχέση με εκείνα που διδάσκονται μονοτονικό!

Πρόεδρος του Κέντρου είναι ο ψυχίατρος Ιωάννης Τσέγκος, οι θέσεις του οποίου, καθώς και το σχετικό βιβλίο “Η εκδίκηση των τόνων” (Εναλλακτικές Εκδόσεις), που κυκλοφόρησε μαζί με άλλους δύο ερευνητές, τον Θαλή Παπαδάκη και τηΔήμητρα Βεκιάρη, προκάλεσαν πραγματικό σάλο. (Ο Ιωάννης Τσέγκος κυκλοφόρησε και νέο βιβλίο με τίτλο “Κατά μονοτόνων και πνευματοκτόνων” από τις Εκδόσεις των Φίλων).

- Μα πώς μπλέχτηκαν έτσι κουβάρι φιλόλογοι, πολιτικοί και ψυχίατροι μαζί, για τα μάτια της γλώσσας μας;

“Οι πολιτικοί είναι άσχετοι και επικίνδυνοι. Διότι το μόνο που τους νοιάζει είναι να μαζεύουν ψήφους, Και υπέκυψαν στο λαϊκισμό της ευκολίας, καταργώντας την ιστορική ορθογραφία της γλώσσας μας. Και πώς το αποφάσισαν; Με τροπολογία του Βερυβάκη σε άσχετο νομοσχέδιο! Το φαντάζεσαι; Να καταστρέφεις την ελληνική γλώσσα με ιστορία 3 χιλιάδων ετών, μέσα στα μαύρα μεσανυχτα, με τροπολογία!”

- Γιατί η Δεξιά δεν έκανε αντιπολίτευση; Ευκαιρία δεν ήταν;

“Μα ο ‘εθνάρχης’ Καραμανλής ήθελε κι αυτός να εμφανίζεται ως προοδευτικός. Το ίδιο και ο Ράλλης. Ο Ανδρέας ήθελε να φαίνεται ακόμη πιο προοδευτικός και να αφαιρέσει από την Αριστερά το μονοπώλιο της προοδευτικότητας. Κάπως έτσι σκέφτηκαν να καταργήσουν τους τόνους. Ικανοποιώντας ταυτόχρονα και τους συνδικαλιστές”.

Το μήνυμα των τζιχαντιστών για ιερό πόλεμο παντού στην Αττική...

Οι τζιχαντιστές στην Αττική έχουν γεμίσει τους τοίχους με το μήνυμα τους.

Εμείς κοιμόμαστε ακόμα..

Σε σημερινή ανάρτηση του το Μακελειό αποκαλύπτει σε δεκάδες περιοχές της Αττικής, το μήνυμα για τον ιερό πόλεμο. Ίσως βρίσκεται και στη δική σας γειτονιά.

Κοινωνική Μηχανική: "Η τέχνη της απάτης"

Α}-Αποσιώπηση: Θέλοντας να πείσουν κάποιον για κάτι, οι επίδοξοι κοινωνικοί μηχανικοί δεν λένε ψέματα, αλλά πολλές φορές αποσιωπούν κάποια κομμάτια των πραγματικών γεγονότων. Έτσι καταφέρνουν ουσιαστικά να παρουσιάσουν τα γεγονότα όπως τους συμφέρουν, χωρίς όμως να μπορεί κανείς να τους κατηγορήσει ως ψεύτες. Π.χ. ένας πολιτικός είναι εύκολο να παρουσιάσει ως συμφέρουσα την αγορά ενός οπλικού συστήματος, αν αποσιωπήσει ότι έχει δεχτεί καλύτερες προσφορές για ένα καλύτερο οπλικό σύστημα. Σήμερα, με τον έλεγχο των Μ.Μ.Ε. από συγκεκριμένα συμφέροντα, οι πληροφορίες και οι ειδήσεις «φιλτράρονται» και πολλές αλήθειες, που θα μπορούσαν να ξεκαθαρίσουν το τοπίο, δεν βγαίνουν ποτέ στο φως. Επίσης, ακολουθώντας την ίδια λογική, ένας κοινωνικός μηχανικός δεν απαντά ποτέ απευθείας σε μια ερώτηση που δεν τον συμφέρει. Απαντά κάτι άσχετο ή αδιαφορεί τελείως. Αν απαντήσει, από τη μια δίνει αξία στην ερώτηση, από την άλλη υπάρχει ο κίνδυνος να αποκαλύψει κάτι που δεν γνωρίζουν οι ακροατές του.Το ανάλογο αξίωμα της κοινωνικής μηχανικής είναι: «Αν κάτι δεν έχει αναφερθεί, δεν συνέβη ποτέ».

Β}-Εξευτελισμός της πληροφορίας: Αν κάποια πληροφορία ξεφύγει από τον έλεγχο των Μ.Μ.Ε. και φτάσει στα αυτιά των πολιτών, οι κοινωνικοί μηχανικοί δημιουργούν έντονες και παρατραβηγμένες, πολλές φορές τελείως παράλογες φήμες, οι οποίες όμως βασίζονται στις πραγματικές πληροφορίες. Αυτές τις σκορπούν στο κοινό με πλάγιες μεθόδους. Μετά, απορρίπτουν όλο το θέμα ως «παράλογο», «γραφικό», «παρανοϊκό» ή «συνωμοσιολογικό». Π.χ. αν ένα ολόκληρο χωριό δει έναν ιπτάμενο δίσκο να περνά από πάνω του, ο κοινωνικός μηχανικός που θέλει να αποσιωπήσει το γεγονός θα πάρει συνέντευξη από τον τρελό του χωριού και θα τον οδηγήσει με κατευθυνόμενες ερωτήσεις σε τρελές απαντήσεις, με τις οποίες μετά θα τροφοδοτήσει τα Μ.Μ.Ε. Αν κυκλοφορήσει στο Internet μια πληροφορία σχετικά με μια πραγματική συνωμοσία πολιτικών, τότε διάφορα κέντρα «εμπλουτίζουν» αυτήν την πληροφορία με λανθασμένες πληροφορίες, που είναι εύκολο να διαπιστώσει κάποιος ως ψεύτικες. Αν μια πραγματική μελέτη καταλήξει σε ένα σημαντικό συμπέρασμα, τότε «κατασκευάζεται» μια δεύτερη μελέτη, σχεδόν όμοια με την αρχική, η οποία όμως βγάζει προφανώς λανθασμένα ή προσβλητικά για το «κοινό αίσθημα» συμπεράσματα. Το διαπιστωμένο αξίωμα εδώ είναι: «Το πλήθος δεν μπορεί να ξεχωρίσει λεπτές διαφορές, αλλά προτιμά να απορρίπτει ολόκληρα τα ζητήματα, αν αυτά «μειωθούν» έντεχνα».

Το Αναψυκτήριο της Εβδομάδας (27-9-2014)

Εδώ μπορείτε να σχολιάζετε ελεύθερα, αλλά με σεβασμό στον συνομιλητή σας.

Διάλεξη Περί Ηθικής

Αναρτήθηκε από Eos Aurora 

«Τίποτα δεν είναι ούτε καλό ούτε κακό, τέτοια τα κάνει η σκέψη»
Άμλετ

«Τις θεμελιώδεις ηθικές αρχές μου, μου τις παρέχει ο σεβασμός για τη ζωή»
Άλμπερτ Σβάιτσερ

Η αδυναμία της Ηθικής του Βίτγκενσταϊν και η λύση του Σαμ Χάρις: Το 1929 ο Λούντβιχ Βίτγκενσταϊν έδωσε μια διάλεξη για την Ηθική, ένα θέμα το οποίο έχει, κατά κοινή ομολογία, αποφύγει να αναλύσει με ακρίβεια. Οι ορισμοί που δίνει για την ηθική είναι: η αναζήτηση του τι είναι καλό ή πολύτιμο, ή πραγματικά σημαντικό, ή του νοήματος της ζωής ή αυτού που κάνει τη ζωή να αξίζει να τη ζεις ή του σωστού τρόπου να ζεις. Εν τέλει, η ηθική αφορά το πώς θα έπρεπε να είναι ο κόσμος.

Υπάρχει η υποκειμενική οπτική του τι είναι καλό, και η απόλυτη. Η υποκειμενική συνίσταται στο να αποφανθούμε ότι, για παράδειγμα, «αυτός ο πιανίστας είναι καλός», δηλαδή ότι αυτός ο πιανίστας ικανοποιεί τα κριτήρια τα οποία προκαθορίσαμε ότι πρέπει να τηρεί για να είναι καλός. Αυτό όμως πλησιάζει την ταυτολογία. Δεν μας προσφέρει μια αντικειμενική, απόλυτη αξία που να την ονομάσουμε καλή αξία, άρα δεν μπορεί να αποτελέσει μέρος ενός συστήματος Ηθικής.

Φράσεις όπως η παραπάνω αποτελούνται από γεγονότα, και τα γεγονότα τα ίδια δεν έχουν ηθική αξία. Απλά συμβαίνουν, με τον ίδιο τρόπο που τα αντικείμενα απλά υπάρχουν. Καλός πιανίστας είναι αυτός που μπορεί να παίξει κάποια μουσικά κομμάτια μιας κάποιας δυσκολίας με κάποιο βαθμό επιδεξιότητας. Αυτό δεν είναι ηθική αξία, είναι μια εννοιολογική περιγραφή. Αν δηλαδή πούμε στον πιανίστα ότι δεν είναι καλός, επειδή θεωρούμε ότι δεν είναι αρκετά επιδέξιος, αυτός (ακόμα κι αν συμφωνήσει) μπορεί κάλλιστα να πει ότι δεν τον ενδιαφέρει να είναι καλύτερος από όσο ήδη είναι, και τότε εμείς δεν μπορούμε παρά να υποχωρήσουμε.

Αν όμως πούμε σε κάποιον ότι είναι κλέφτης (επειδή όντως έχει κλέψει) και αυτός μας απαντήσει «το ξέρω ότι συμπεριφέρομαι άσχημα, αλλά δεν με ενδιαφέρει να συμπεριφερθώ καλύτερα», έχουμε κάθε δικαίωμα να πούμε «θα έπρεπε να συμπεριφέρεσαι καλύτερα». Προσπαθούμε δηλαδή να του αποδώσουμε κάποια απόλυτη έννοια ηθικής, την ίδια στιγμή που αυτός δεν τη δέχεται ή δεν την γνωρίζει καν.

Η διαφορά έγκειται στην γλώσσα που χρησιμοποιούμε. Στην πρώτη περίπτωση, η δήλωσή μας στον πιανίστα θα μπορούσε να εκφραστεί εναλλακτικά, για παράδειγμα, ως εξής: «Δεν είσαι αρκετά καλός πιανίστας ώστε να μπορέσεις να κάνεις σόλο καριέρα». Η απάντησή του ότι δεν τον ενδιαφέρει κάτι τέτοιο δεν μπορεί να προκαλέσει αντικειμενικές αντιρρήσεις από μέρους μας, αφού αυτός θεωρεί ότι είναι αρκετά καλός στο πιάνο ώστε, π.χ. να ψυχαγωγεί τον εαυτό του. Τα κριτήρια που έχει προκαθορίσει ο ίδιος για το παίξιμό του ικανοποιούνται, άρα είναι καλός πιανίστας, από τη δικιά του οπτική.

Πως μπορούμε να καταλάβουμε αν μια ανάρτηση είναι hoax.

Έχω λάβει πολλά μηνύματα που με ρωτάνε πως μπορούν να καταλάβουν αν μία ανάρτηση είναι hoax. Σήμερα θα κάνω μια προσπάθεια να σας πω με ποιο τρόπο θα καταλάβετε ότι κάτι δεν πάει καλά σε μια ανάρτηση – άρθρο που διαβάζετε στο ίντερνετ.

Δεν υπάρχει κάποιος κανόνας γιατί οι διαφορές από hoax σε hoax είναι τεράστιες, αλλά υπάρχουν κάποια στοιχεία που αν υπάρχουν στην ανάρτηση που διαβάζετε, θα πρέπει να σας υποψιάσουν, ότι κάτι δεν πάει καλά.  Ας τα δούμε αναλυτικά.

1. Αναπαραγωγή. Αν το κείμενο σας προτρέπει να το αναπαράγεται αυτό θα πρέπει να σας υποψιάσει. Τα hoaxes υπάρχουν και αναπαράγονται στο ίντερνετ με αυτό τον τρόπο. Αν κανείς δεν αναπαράγει το hoax έχει πεθάνει.
2. Συντάκτης. Αν δεν υπάρχει συντάκτης, είναι ύποπτο. Όσο πιο μεγάλης σημασίας ισχυρισμοί υπάρχουν σε ένα κείμενο, τόσο και περισσότερο σημαντικό είναι να υπάρχει συντάκτης και να μην είναι φανταστικό πρόσωπό.
3. Ημερομηνία. Αν αντί για ημερομηνία το κείμενο μας δίνει το χρόνο της ιστορίας που περιγράφει με λέξεις, όπως χθες, προχθές, την προηγούμενη βδομάδα κτλ., αυτό είναι πολύ ύποπτο.
4. Ονόματα. Αν το κείμενο που διαβάζετε, μιλάει για τη μικρή Μαρία, τον Γιωργάκη και την θεία Καλλιόπη στο χωριό αυτό θα πρέπει να σας υποψιάσει. Η θεία Καλλιόπη, ο Γιωργάκης, η μικρή Μαρία και οποιοδήποτε άλλο όνομα, δεν είναι υπαρκτά πρόσωπα. Αν μάλιστα, αυτά που περιγράφουν είναι πολύ πολύ σημαντικά αυτό να σας υποψιάσει διπλά.
5. Ορθογραφία. Αν στο κείμενο υπάρχουν πολλά ορθογραφικά λάθη είναι μια ακόμη ένδειξη. Σας το λέω εγώ που είμαι μεγάλος ανορθόγραφος. 
6. Μετάφραση. Αν το κείμενο είναι προϊόν αυτόματης μετάφρασης, τότε αυτό είναι μια πολύ μεγάλη ένδειξη. Όσο πιο σημαντικό μήνυμα προσπαθεί να σας περάσει, τόσο πιο πολύ θα πρέπει να σας υποψιάσει το κείμενο που προέρχεται από αυτόματη μετάφραση. Αν είναι κάποιο ιατρικό θέμα τότε ούτε να το διαβάσετε, με τις θεραπείες και την υγεία δεν παίζουμε γιατί μόνο μια λάθος λέξη είναι αρκετή να αλλάζει ολόκληρο το νόημα του κειμένου, αν βγαίνει νόημα από την αυτόματη μετάφραση.
7. Φωτογραφίες. Αν το κείμενο συνοδεύεται από φωτογραφίες άσχετες με το θέμα, ή αν το θέμα της ανάρτησης, είναι η φωτογραφία/ες και αυτή/ες έχουν άθλια ανάλυση  είναι μια καλή ένδειξη ότι κάτι δεν πάει καλά.
8. Ιστορίες. Αν αυτό που διαβάζετε είναι μια ιστορία, χωρίς κανένα στοιχείο, μην το πιστεύετε. Είναι απλά μια ιστορία.

Η ΠΟΡΝΟΠΟΙΗΣΗ της Γενιάς των '90 και '00! Η Νέα Τάξη Πραγμάτων ισοπεδώνει αξίες και ηθική εθίζοντας παιδιά στο Πορνό !

Γράφει η Jessica Bennett

Η ιδέα για ένα βιβλίο που να αφορά την κουλτούρα του πορνό ήρθε στον Κέβιν Σκοτ (Kevin Scott) τη μέρα που η κόρη του αποφάσισε πως έπρεπε απαξάπαντος να αποκτήσει ένα πόνι «Bratz». Επί μήνες το πεντάχρονο κορίτσι τον παρακαλούσε να της πάρει μία κούκλα «Μπρατζ» -με τακούνι-στιλέτο, δικτυωτό καλτσόν, μίνι φούστα, και πελώρια κουταβίσια μάτια στο υπερμέγεθες κεφάλι…

Oι...προτάσεις της Bratz για το
..ντύσιμο των εφήβων κοριτσιών

Αλλά το βλέμμα της κούκλας φαινόταν στον Σκοτ κάπως υπερβολικά σέξι για ένα προνήπιο, κι έτσι αποφάσισαν με τη σύζυγό του να πάρουν στην κόρη τους μία… άλλη κούκλα, που ικανοποίησε τη μικρή μια χαρά. Μόνο που λίγους μήνες αργότερα, η «Μπρατζ» έβγαλε τη σειρά της «μωρά Μπρατζ». «Αν οι κούκλες Μπρατζ έμοιαζαν με εκπορνευόμενες Μπάρμπι, αυτά τα “μωρά” έμοιαζαν επίσης να εκπορνεύονται!» ξεσπάει ο Σκοτ.

Για μία ακόμα φορά κατάφερε να πείσει την κόρη του να της πάρει ένα «μικρό μου πόνι» και προς στιγμή, κάθε σχετική συζήτηση σταμάτησε. Έως ότου, όπως ήταν αναμενόμενο, η Μπρατζ έβγαλε τα «πόνι Μπρατζ».

Και τότε, λέει ο Σκοτ, που είναι καθηγητής αγγλικών σε ένα μικρό κολέγιο της Τζόρτζια, «συνειδητοποίησα πως η πορνο-κουλτούρα και εγώ βρισκόμαστε σε αγώνα μέχρι θανάτου για την ψυχή της κόρης μου».

Η Καταγωγή των Ελλήνων: Οι Σημερινοί Έλληνες είμαστε κατά 99% απευθείας απόγονοι των Αρχαίων Ελλήνων.

 

«Η πόλη μας ομολογείται (αναγνωρίζεται) ως η αρχαιότατη, ….Γιατί εμείς κατοικούμε σ’αυτήν την πόλη, χωρίς να διώξουμε από εδώ άλλους, ούτε την βρήκαμε έρημη, ούτε έχουμε συγκεντρωθή μιγάδες από πολλά έθνη, αλλά η καταγωγή μας είναι τόσο καλή και γνήσια, ώστε την γή από την οποία γεννηθήκαμε, την ίδια κατέχουμε χωρίς καμία διακοπή(όλον το χρόνο),επειδή είμαστε αυτόχθονες και μπορούμε να ονομάσουμε την πόλη με τα ίδια ονόματα που δίνει κάποιος στους πλησιέστερους συγγενείς του».
Ισοκράτους Πανηγυρικός, 23-24 (380 π.Χ)

Τα τελευταία χρόνια αμφισβητείται απο πολλούς «διανοούμενους» και πολιτικούς, Έλληνες και μη, η καταγωγή των σημερινών Ελλήνων από τους αρχαίους Ελληνες. Υπάρχουν θεωρίες, ατεκμηρίωτες πάντοτε, που υποστηρίζουν οτι οι σημερινοί Έλληνες κατάγονται από Ινδοευρωπαίους, απο την Αφρική (θεωρία της μαύρης Αθηνάς,η οποία, παρά το ότι δεν στέκεται επιστημονικά, διδάσκεται σε αρκετά Αμερικάνικα πανεπιστήμια), από Σημιτοφοίνικες και άλλα τέτοια φαιδρά.
Και λέμε φαιδρά γιατί κάθε έρευνα, που αποδεικνύει τόσο την αυτοχθονία των αρχαίων προγόνων μας, όσο και το αδιάσπαστο του λαού μας απο τα πανάρχαια χρόνια μέχρι σήμερα, αποσιωπάται και δεν διδάσκεται στα πανεπιστήμια και στα σχολεία. Τις έρευνες αυτές θα παραθέσουμε παρακάτω.
Πρώτα απ’όλα δεν λαμβάνονται υπ’όψην οι αναφορές των ίδιων των αρχαίων συγγραφέων που στηρίζουν την αυτοχθονία των αρχαίων Ελλήνων.
Αυτό συμβαίνει είτε απο άγνοια των κειμένων αυτών απο τους εκπαιδευτικούς ή από κάποιου είδους εμπάθεια πρός την αρχαία Ελλάδα, πράγμα που οφείλεται στο ότι δέχονται χωρίς έρευνα όσα τους λένε κάποιοι «φωτισμένοι» καθηγητές πανεπιστημίων στα οποία σπούδασαν.
Ταυτόχρονα πολλοί Έλληνες εκπαιδευτικοί γίνονται θιασώτες ξένων θεωριών, όπως αυτή του Ιακώβ Φαλμεράϋερ, (θεωρία που έχει αποδειχθεί εσφαλμένη εδώ και έναν αιώνα) και υποστηρίζουν ότι δεν έχουμε καμιά σχέση με τους αρχαίους Έλληνες αλλά είμαστε Σλάβοι, Αλβανοί, Αφρικανοί, Τούρκοι και οτιδήποτε άλλο εκτός απο Έλληνες.
Παρ’ ότι ο Φαλμεράυερ έχει αποδειχθεί εμπαθής και αντιεπιστημονικός συνεχίζει να στηρίζεται από αρκετούς εκπαιδευτικούς και οι έρευνες των Ελλήνων καθηγητών που αποδεικνύουν τα ψεύδη του, αποσιωπούνται πλήρως και δεν διδάσκονται στα παιδιά.
Στο σημείο αυτό πρέπει να τονίσουμε οτι τα τελευταία 100 χρόνια πολλοί λαοί χρησιμοποίησαν και χρησιμοποιούν τους αρχαίους Έλληνες και τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό σαν δικό τους και τους εαυτούς τους σαν απογόνους των αρχαίων Ελλήνων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα στις ημέρες μας, οι Σλάβοι Σκοπιανοί.
Πιστεύουν και προπαγανδίζουν σε όλο το κόσμο οτι είναι γνήσιοι απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Βέβαια δεν τους ήρθε ξαφνικά στο μυαλό ότι είναι γνήσιοι Μακεδόνες. Άνθρωποι όπως ο Τζόρτζ Σόρος έχουν χαρίσει πολλά εκατομμύρια δολλάρια στα Σκόπια φτιάχνοντας Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και Πανεπιστήμια στα οποία οι Σκοπιανοί μαθαίνουν οτι πρόγονοί τους ήταν ο Φίλιππος, ο Αλέξανδρος, ο Αριστοτέλης.
Χωρίς την συνεχή και τεράστια οικονομική ενίσχυση από ιδρύματα και οργανώσεις όπως του κ. Σόρος, τα Σκόπια ίσως να μην υπήρχαν σαν κράτος σήμερα. Βέβαια όλα αυτά συμβαίνουν με την ανοχή των ελληνικών κυβερνήσεων.

Το Αναψυκτήριο της Εβδομάδας (20-9-2014)

Εδώ μπορείτε να σχολιάζετε ελεύθερα, αλλά με σεβασμό στον συνομιλητή σας.

Κίσινγκερ: Προτείνει «Φινλανδοποίηση» της Ουκρανίας.

«Kανείς δεν μπορεί να διαχωρίσει την Ουκρανία από τη Ρωσία, αλλά ούτε και να επιτρέψει να τη μετατρέψει το Κρεμλίνο σε "δορυφόρο" της».

 Με αυτά τα λόγια αποτύπωσε το πρόβλημα της κρίσης στην Κριμαία και στην ευρύτερη περιοχή ο 90ετής πρώην υπουργός Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών Χένρι Κίσινγκερ σε βαρυσήμαντο άρθρο του στην Washington Post που αναμεταδίδει το vima.gr.

O Κίσινγκερ, επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ από το 1973 έως το 1977 υποστήριξε στο άρθρο του στο έγκυρο φύλλο της Ουάσιγκτον ότι όλοι, ο Βλαντιμίρ Πούτιν, οι ΗΠΑ, η Ευρωπαϊκή Ενωση και βεβαίως οι Ουκρανοί ηγέτες έχουν μερίδιο ευθύνης στην κρίση που έχει ξεσπάσει.

Και ανέφερε τέσσερα βήματα με τα οποία μπορεί κατά την άποψή του η Ουκρανία μπορεί να βγει από το αδιέξοδο.

«Στη δημόσια συζήτηση για την Ουκρανία, το όλο θέμα είναι η αντιπαράθεση. Αλλά ξέρουμε τι κάνουμε; Στη ζωή μου, έχω δει τέσσερις πολέμους να ξεκινούν με μεγάλο ενθουσιασμό και στήριξη του κόσμου, για τους οποίους δεν ξέραμε πώς θα καταλήξουν και στους τρεις από αυτούς αποσυρθήκαμε μονομερώς. Η δοκιμασία για την πολιτική είναι πώς τελειώνει κάτι τέτοιο και όχι πώς ξεκινά.

Πολύ συχνά το ζήτημα της Ουκρανίας παρουσιάζεται σαν αναμέτρηση: είτε η χώρα θα ενταχθεί στην Ανατολή, είτε στη Δύση. Αλλά αν η Ουκρανία επιβιώσει και ευδοκιμήσει, δεν πρέπει να είναι προπύργιο της μίας πλευράς απέναντι στην άλλη. Πρέπει να λειτουργήσει σαν γέφυρα ανάμεσά τους.

Η Ρωσία πρέπει να αποδεχθεί ότι προσπαθώντας να αναγκάσει την Ουκρανία να γίνει «δορυφόρος» της αλλάζοντας με αυτό τον τρόπο ξανά τα σύνορά της, θα καταδικάσει τη Μόσχα στην επανάληψη της ιστορίας μπαίνοντας σε έναν κύκλο αμοιβαίων πιέσεων με την Ευρώπη και τις ΗΠΑ.

Η Δύση πρέπει να καταλάβει ότι για τη Ρωσία η Ουκρανία δεν μπορεί να είναι ποτέ απλά μία ξένη χώρα. Η ρωσική ιστορία ξεκίνησε με αυτό που ονομαζόταν Κράτος των Ρως. Η ρωσική θρησκεία εξαπλώθηκε από εκεί. Η Ουκρανία έχει υπάρξει μέρος της Ρωσίας για αιώνες και η ιστορία τους είναι συνυφασμένη. Κάποιες από τις πιο σημαντικές μάχες για τη ρωσική ελευθερία έγιναν σε ουκρανικό έδαφος. Ο στόλος της Μαύρης Θάλασσας, ο ρωσικός τρόπος επίδειξης δύναμης στη Μεσόγειο, έχει βάση στη Σεβαστούπολη, στην Κριμαία. Ακόμη και γνωστοί αντιφρονούντες, όπως ο Αλεξάντρ Σολζενίτσιν και ο Γιόζεφ Μπρόντσκι επέμειναν ότι η Ουκρανία είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ρωσικής ιστορίας και ουσιαστικά, της ίδιας της Ρωσίας.

Μετρώντας την εθνική ισχύ – Ορατοί και μη ορατοί παράγοντες ισχύος

Η ισχύς αποτελεί σημαντικό στοιχείο της συμπεριφοράς των κρατών και καθορίζει, εν πολλοίς, τις διεθνείς σχέσεις. Τούτο διότι τα κράτη αποτελούν τους κύριους δρώντες στο διεθνές σύστημα, το οποίο είναι άναρχο, υπό την έννοια ότι δεν υπάρχει κάποια ανώτερη αρχή που να διασφαλίζει την τάξη.[1] Έτσι, η μελέτη των διεθνών σχέσεων εμπεριέχει αναπόφευκτα τη μελέτη των σχέσεων ισχύος μεταξύ των κρατών.[2] Η ισχύς προσδιορίζεται σε συγκεκριμένες καταστάσεις, ενώ κάποιες πλευρές της είναι περισσότερο σταθμητές από κάποιες άλλες και μπορούν να ταξινομηθούν με τον τρόπο αυτό.[3] Η ισχύς, γράφει ο Zagorin, είναι μια ιδιότητα που μετριέται με βάση τον βαθμό που ένας δρών σε μια κατάσταση μπορεί να απαιτήσει από τους άλλους δρώντες να συμμορφωθούν προς τη θέλησή του ή να υποστούν ποινές για την άρνησή τους να το κάνουν[4]. Η αξιολόγηση της εθνικής ισχύος δεν είναι εύκολη υπόθεση. Το βασικό πρόβλημα συνίσταται στο ότι όλα τα στοιχεία της ισχύος είναι αλληλοεξαρτώμενα. Επίσης, συχνά δεν είναι δυνατόν να προκύψουν ασφαλή συμπεράσματα από την υποχωρητικότητα ή κάποια αποτυχία μιας χώρας, διότι, ενδεχομένως, αγνοούνται κάποια μη ορατά στοιχεία (π.χ. πολιτικής) ή κάποιες εσκεμμένες ή μη ενέργειες. Έτσι, η αποτυχία στο να αποκτήσει κάποιος αυτό που θέλει δεν είναι πάντοτε απόδειξη έλλειψης ισχύος. Για τους ίδιους λόγους δεν είναι πάντα εύκολη η ταξινόμηση των κρατών από πλευράς ισχύος. Η ισχύς και η αδυναμία είναι δύο καταστάσεις που συχνά μεταβάλλονται, ενώ παράλληλα θα πρέπει να αξιολογούνται οι διαφορετικές μορφές ή εκφάνσεις της ισχύος (π.χ. οικονομική, τεχνολογική, στρατιωτική). Ένα κράτος μπορεί να είναι ισχυρότερο σε κάποιους τομείς απ’ ότι σε άλλους. Έτσι προκύπτει ανάγκη να υπάρχουν κάποια κριτήρια μέσω των οποίων θα διακρίνονται τα αδύναμα από τα ισχυρά κράτη, λαμβάνοντας μάλιστα υπόψη την σχετικότητα της ισχύος. Τα κράτη – είτε αδύναμα είτε ισχυρά – έχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά και κοινά προβλήματα. Κανένα κράτος δεν είναι απολύτως ισχυρό ή απολύτως αδύναμο.[5]

Στοιχεία υπολογισμού της ισχύος
Πολλοί παράγοντες υπεισέρχονται στην απόκτηση ή τον υπολογισμό-μέτρηση της ισχύος των κρατών. Οι παράγοντες αυτοί είναι διαφορετικοί ή έχουν διαφορετική επίδραση για κάθε κράτος.[6] Κύριες και καθοριστικές συνιστώσες -ή διαστάσεις- της ισχύος των κρατών αποτελούν, σύμφωνα με τους περισσότερους πολιτικούς αναλυτές, η οικονομία, δηλαδή ο πλούτος που διαθέτουν τα κράτη, ο πληθυσμός, με όλες του τις παραμέτρους, η τεχνολογία και η ένοπλη δύναμη. Σ’ αυτούς πρέπει να προστεθεί και το περιβάλλον (κυρίως υπό την έννοια της γεωγραφίας και του υπεδάφους), το οποίο σε πολλές περιπτώσεις αλληλοεπηρεάζεται με κάποιους από τους παραπάνω παράγοντες, ή δημιουργεί συνθήκες θετικές ή αρνητικές για την ανάπτυξή τους. Οπωσδήποτε δεν είναι εύκολος ο υπολογισμός της ισχύος ενός κράτους με ακρίβεια, δεδομένου ότι, αφενός δεν μπορεί να γίνει σαφής και πλήρης εκτίμηση των δυνατοτήτων του σε κάθε τομέα, αφετέρου υπεισέρχεται πάντοτε αριθμός παραγόντων μη δυνάμενων να εκτιμηθούν. Ωστόσο, μπορεί να γίνει εκτίμηση, σε κάποιο βαθμό, κάποιων κύριων παραγόντων και συνιστωσών της ισχύος, με βάσει τις σχετικές ενδείξεις που υφίστανται. 

" Για τους άξιους τα δάκρυα δεν ταιριάζουν "

Κάποιοι με αίμα ηρωικό μέσα στα σπλάχνα 
ωσάν να γεννήθηκαν με δόγμα ...Λεωνίδα 
και καμαρώνουν σαν θα μπούν πάλι σ' αγώνα 
λες και φορούν στον φόβο παρωπίδα ....

Μα ....για τους άξιους τα δάκρυα δεν ταιριάζουν ,
μα ...ένα χαμόγελο ,ολόγιομο ευγνωμοσύνη ,
που από μεριά τους καταφέρνουνε και δείχνουν
αυτός ο τόπος ακόμη πως γεννά αντρειοσύνη .

Σε κάμουν να χαρείς 'κεί που πατείς ,
εκεί θαρρείς που δρασκέλισαν και Άλλοι 
και που ταιριάζουνε τα λόγια τα μεγάλα 
για της αυτοθυσίας την γλυκιά την παραζάλη ...

Πατάμε σε τόπο που κάποιοι καλούνται με εμπράγματη αυτοθυσία να προστατέψουν, να διαφυλάξουν, παρακάμπτοντας την δική τους ακεραιότητα και την οικογενειακή τους θαλπωρή γνωρίζοντας πως δεν θα αναγνωριστούν ΠΟΤΕ ....
Αυτοί είναι οι Ήρωες μας , οι Ήρωες της διπλανής μας πόρτας ....
Οι άνθρωποι μας που με γνώμονα τον σεβασμό δίνουν αυτό που τους περισσεύει το πιο Ιερό αγαθό ....την ζωή τους .
ΑΘΑΝΑΤΟΣ 

ΜΕ ΤΟΝ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ ΜΟΥ ΣΕΒΑΣΜΟ 

Α Ρ Μ Α Γ Ε Δ Ω Ν 

Η θυσία του πυροσβέστη που όλοι μας θα ξεχάσουμε

Ο 33χρονος πυροσβέστης που έχασε τη ζωή του χθες το βράδυ στη πυρκαγιά στο Παλαιό Φάληρο απέδειξε ότι για την πλειοψηφία των ανθρώπων που υπηρετούν στα σώματα ασφαλείας και στις ΕΔ, το καθήκον -την κρίσιμη στιγμή- υπερτερεί ακόμη και αυτού του αισθήματος επιβίωσης που σε κάθε άνθρωπο αυτόματα ενεργοποιείται, όταν

κινδυνεύει.

Ο πυροσβέστης θα μπορούσε να είχε κάνει πίσω. Να μην ανέβει ποτέ εκείνα τα λίγα σκαλιά που τελικά τον οδήγησαν στο θάνατο. Κανείς δεν θα τον κατηγορούσε. Δεν το σκέφτηκε στιγμή . Είχε εντοπίσει την άτυχη γυναίκα και δεν πρέπει ούτε για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου να σκέφθηκε να κάνει πίσω, αφήνοντας μια ανθρώπινη ψυχή να χαθεί. Έφυγαν μαζί αφού οι φλόγες και ο καπνός αποδείχτηκαν ανίκητες.

Δεν έχει νόημα να αναφέρουμε πως αυτός ο άνθρωπος ζούσε, πως αξιολογούσε -ειδικά τα τελευταία χρόνια- η πολιτεία την δουλειά και την αποστολή του. Ας κάνουμε όλοι μας ,ο καθένας ξεχωριστά , την αυτοκριτική του όταν στην καθημερινή ασφαλή -χάρη σε τέτοιους ανθρώπους- ζωή μας κάνουμε ατυχές …χιούμορ χαρακτηρίζοντας τους πυροσβέστες ,τους αστυνομικούς ,τους λιμενικούς και τους στρατιωτικούς δημοσίους υπαλλήλους που απλά …επιβαρύνουν τον προϋπολογισμό. Κάποιοι πολιτικοί φωστήρες τους είπαν αντιπαραγωγικούς . Μόνο που αυτοί σε μια στιγμή της ζωής τους δικαιολογούν με το παραπάνω τα ψίχουλα που λαμβάνουν ως μισθό. Δυστυχώς όμως πολλές φορές αυτή τη στιγμή την πληρώνουν με την ίδια τους τη ζωή, αφήνοντας πίσω οικογένειες που σε λίγες ώρες όλοι εμείς οι “ασφαλείς” πολίτες και πολύ περισσότερο οι πολιτικοί θα τις ξεχάσουμε…

Το Αναψυκτήριο της Εβδομάδας (13-9-2014)

"Ο εκπρόσωπος εν την γη του Ιησού Χριστού, με τον εκπρόσωπο εν την γη, του Εωσφόρου (του ιδίου)... ομιλούν για το καλό όλων μας... για το τι μέλει γενέσθαι.... ο καθ΄εις για τα ποίμνια του!" 

Γλαύκη.

Εδώ μπορείτε να σχολιάζετε ελεύθερα, αλλά με σεβασμό στον συνομιλητή σας.

Επιστολή-κόλαφος του αμερικανού καθ. Αρχαιολογίας Στέφεν Μίλλερ-Ξεσκεπάζει με ακράδαντα στοιχεία τους πλαστογράφους των Σκοπίων!

Ο διάσημος Αμερικανός Καθηγητής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μπέρκλευ Στέφεν Μίλλερ, με μνημειώδη επιστολή του, προς το επίσημο Περιοδικό του Αμερικανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου «Archaeology Magazine», ξεσκεπάζει τους σφετεριστές της Ιστορικής Αλήθειας και με αδιαμφισβήτητα επιστημονικά επιχειρήματα, καταρρίπτει απόλυτα τους ισχυρισμούς των Σκοπίων, περί του δήθεν δικαιώματός τους να αποκαλούνται «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» και «ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ»!

Ειδικότερα, ο διάσημος Καθηγητής, με αφορμή προκλητικό άρθρο του Δημοσιογράφου Matthew Brunwasser για τα Σκόπια, υπό τον τίτλο «Letter >From Macedonia: Owning Alexander», που δημοσιεύθηκε στο προηγούμενο τεύχος Ιανουαρίου – Φεβρουαρίου του καταξιωμένου αμερικανικού περιοδικού «Archaeology», ανατρέπει με γραπτή επιστολή του το «θεμελιώδες ιδεολόγημα» των Σκοπίων, τεκμηριώνοντας πως η περιοχή εκείνη ήταν η Παιονία και πως δεν έχουν δικαίωμα άρα οι σημερινοί Σκοπιανοί κάτοικοί της, να αποκαλούν το κράτος τους «Μακεδονία», αλλά ούτε και τους εαυτούς τους «Μακεδόνες», όπως δεν μπορούν να το κάνουν λόγου χάρη και «οι Αιγύπτιοι»!

ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ – ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ

ΠΑΙΟΝΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ»!

Συγκεκριμένα, γράφει κατά λέξη ο διάσημος Αμερικανός Καθηγητής προς τον Εκδότη του Archaeology : «Ανοίγοντας σήμερα το τεύχος Ιανουαρίου/Φεβρουαρίου του περιοδικού Archaeology, ανέτρεξα με ενδιαφέρον στο «Γράμμα από τη Μακεδονία», και διαπίστωσα ότι στην πραγματικότητα ήταν ένα γράμμα από την Παιονία – περιοχή βόρεια του όρους Βαρνούς και του όρους Όρβηλος. Η περιγραφή του Livy για τη δημιουργία της ρωμαϊκής επαρχίας της Μακεδονίας (45.29.7 και 12) κάνει σαφές ότι οι Παίονες ζούσαν βόρεια των εν λόγω βουνών, (τα οποία σήμερα αποτελούν γεωγραφικά τα φυσικά όρια της Ελλάδας) και νότια της Δαρδανίας, που σήμερα βρίσκεται το Κόσοβο.

Κατά το Στράβωνα (7.τμ.4) είναι ακόμη περισσότερο σαφές να λεχθεί, ότι η Παιονία βρισκόταν βόρεια της Μακεδονίας και η μόνη δίοδος από την μία στην άλλη περιοχή ήταν (και παραμένει σήμερα) η διάβαση μέσω του στενού περάσματος του Αξιού ποταμού (ή Βαρδάρη). Με άλλα λόγια η περιοχή την οποία περιγράφει ο Matthew Brunwasser στο άρθρο του “Owning Alexander”, ήταν στην αρχαιότητα η Παιονία.

Αν και είναι γεγονός ότι οι άνθρωποι εκείνοι υποτάχτηκαν στον Φίλιππο τον Β΄, πατέρα του Αλεξάνδρου το 359 π.Χ. (Διόδωρος Σικελός 16.4.2), δεν ήταν ποτέ Μακεδόνες και ποτέ δεν έζησαν στη Μακεδονία. Πραγματικά, ο Δημοσθένης (Ολυνθιακός 1.230), μας λέγει ότι είχαν σκλαβωθεί από τον Μακεδόνα Φίλιππο και σαφώς κατά συνέπεια δεν ήταν Μακεδόνες. Ο Ισοκράτης (5.23) σημειώνει τα ίδια. Ομοίως, για παράδειγμα, οι Αιγύπτιοι, οι οποίοι υποτάχτηκαν από τον Αλέξανδρο, ήταν υπό μακεδονική μεν διοίκηση, συμπεριλαμβανομένης και της Κλεοπάτρας, αλλά ποτέ δεν υπήρξαν οι ίδιοι Μακεδόνες και η Αίγυπτος ποτέ δεν ονομαζόταν Μακεδονία (και από όσα γνωρίζω δεν επιζητεί αυτή την ονομασία σήμερα).

ΠΑΙΟΝΕΣ ΕΣΤΩ, “ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ” ΠΟΤΕ!

Βεβαίως (συνεχίζει ο Καθηγητής), όπως μας λέει ο Θουκυδίδης (2.99), οι Μακεδόνες είχαν καταλάβει «μία στενή λωρίδα της Παιονίας, που εκτείνεται από το εσωτερικό μέχρι την Πέλλα και τη θάλασσα, κατά μήκος του Αξιού ποταμού. Θα ήταν ίσως κατανοητό εάν οι σημερινοί κάτοικοι της δημοκρατίας των Σκοπίων ονόμαζαν τους εαυτούς τους Παίονες και θεωρούσαν ότι τους ανήκει η περιοχή που περιγράφει ο Θουκυδίδης. Αλλά γιατί, αντίθετα, προσπαθούν οι σημερινοί κάτοικοι της αρχαίας Παιονίας να ονομάζονται Μακεδόνες και η περιοχή τους Μακεδονία;

Αυτός «λόκαρε» τον Καραμανλή κατ’ εντολή των Αμερικανών

Του Χ.Κ. Λαζαρόπουλου
Ένταλμα σύλληψης και προσαγωγής στην Ελληνική Δικαιοσύνη αναμένεται να εκδοθεί τις επόμενες ημέρες ύστερα από τη σύμφωνη γνώμη του ανακριτή και των εισαγγελέων που ερευνούν τις υποθέσεις για τις υποκλοπές στον πρώην πρωθυπουργό κ. Κώστα Καραμανλή και μέλη της κυβερνήσεώς του, όπως και για την δολοφονική απόπειρα εναντίον του.

Οι τρεις δικαστικοί λειτουργοί που ασχολούνται με τις υποθέσεις αυτές καλούν για κατάθεση τον 65χρονο συνταξιούχο πράκτορα της CIA ενώπιόν τους προκειμένου να καταθέσει και να φωτίσει πτυχές αυτών των σκοτεινών υποθέσεων. Αυτός είναι το πρόσωπο που κατάφερε να υποκλέψει τις τηλεφωνικές συνομιλίες τόσο του πρώην πρωθυπουργού, όσο και άλλων στελεχών της τότε κυβέρνησης σε συνεργασία με δύο ακόμα στελέχη των αμερικανικών υπηρεσιών, τα οποία είναι γνωστά στις Αρχές της χώρας μας.

Τις τελευταίες ώρες έχει γίνει γνωστό πώς ο λεγόμενος «Μίστερ Μπαζ» είναι ο ελληνοαμερικανός συνταξιούχος πράκτορας που αποσύρθηκε από τη CIA, μένει στο Ντιτρόιτ, έρχεται κάθε καλοκαίρι για διακοπές στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Κάρπαθο, κι ενώ συμφώνησε να καταθέσει είναι άφαντος. Μεταξύ των επικρατέστερων σεναρίων που κάνουν οι αρχές είναι ότι κάποιοι τρίτοι δεν επιτρέπουν για λόγους ασφαλείας στον «Μίστερ Μπαζ» να έρθει στην Αθήνα και να καταθέσει σχετικά με τις υποκλοπές.

Ποιος είναι ο Μίστερ Μπαζ

Με την ευκαιρία, ας μάθουμε μερικές πληροφορίες για τον «Μίστερ Μπαζ» ώστε να έχουμε μια καλύτερη εικόνα για το δίκτυο εκείνων που τρομοκρατήθηκαν από την άνοδο του κ. Κώστα Καραμανλή στην εξουσία το 2004, φοβούμενοι ότι θα έπληττε δραστικά την ντόπια διαπλοκή, τους νταβατζήδες και όσους υπολόγιζαν κέρδη από την προσχεδιασμένη οικονομική κρίση στην Ελλάδα. Το μόνο που κατάφεραν, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του «συστήματος Σημίτη» στη δημόσια διοίκηση, ήταν να κάψουν την Ελλάδα το 2007, να στήσουν το δήθεν σκάνδαλο του Βατοπεδίου για να μην επεκταθεί ο Southstream από το Μπουργκάς στην Αλεξανδρούπολη από τον Σεπτέμβριο του 2008 και με την ηθική αυτουργία του ΠΑΣΟΚ να ολισθήσει η χώρα στο χάος από τον Μάρτιο του 2009.

Ε! Εσύ! Εσύ που είσαι θαμμένος στην Αμφίπολη!

Άκουσέ με! Μείνε εκεί! Μείνε μέσα! 

Κλείσε τον τάφο. Σφράγισέ τον. Εμπόδισε οποιονδήποτε να μπει. 

Αν δεις το φως κινδυνεύεις. 

Δεν μπορεί, πνεύμα εσύ μεγάλο, ζωντανό στην αιωνιότητα, κάποια κατάρα θα ξέρεις, κάποια υπερφυσική δύναμη θα ‘χεις. Ρίξε την πρώτη. Άσκησε τη δεύτερη. Κλείσε τον τάφο. Μείνε θαμμένος. 

Έξω βασιλεύει η μιζέρια. Έξω παραφυλάει η κακομοιριά. Έξω παραμονεύει ο εξευτελισμός. 

Όποιος κι αν είσαι. Όποια κι αν είσαι. Τρανά τα έτη που έζησες. Μεγαλειώδη και ιστορικά. 

Τώρα τα πράγματα αλλάξανε. Δεν κατοικούν εδώ ήρωες πια. Δεν κατοικούν ηρωίδες. 

Κάτι προδότες μείνανε, κάτι κοπρίτες, κάτι δειλοί. 

Τη χαρίσανε την ιστορία σου, την ανταλλάξανε τη δόξα σου, την πουλήσανε την κληρονομιά σου. Φτηνά. Πολύ φτηνά. Φτηνοί είναι, φτηνά πουλάνε, τσάμπα χαρίζουνε. 

Όπως κι αν πέθανες, από σπαθί ή φυσικό θάνατο, δόξα και τιμή σού πρέπει. Αν βγεις στο φως θα ξαναπεθάνεις. 

Αυτή τη φορά από ντροπή. 

ΥΓ. Δεν άντεξα...

Αριστείδης (ο Δίκαιος;)

Πηγή: http://aristidisdikaios.blogspot.gr/2014/09/blog-post.html

Ισλάμ: Ο ακήρυχτος θρησκευτικός πόλεμος και το κρεσέντο στρουθοκαμηλισμού της Δύσης

Χιλιάδες μουσουλμάνων εξτρεμιστών από την Ευρώπη τον Καύκασο και τα Βαλκάνια σπεύδουν να ενταχθούν στις τρομοκρατικές οργανώσεις των φανατικών στην Συρία και στο Ιράκ. Το πρόβλημα, το ξεκίνημα αυτού του θρησκευτικού πολέμου εξαπλώνεται με ραγδαίους ρυθμούς και δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα μείνει μέσα στα στενά σύνορα της Μέσης Ανατολής του Ιράκ και της Συρίας.. Ήδη προχθές το Ισλαμικό Κράτος απείλησε ευθέως την Τουρκία ότι θα "απελευθερώσει" την Κωνσταντινούπολη, ενώ ο χάρτης με τα δυνητικά του σύνορα περιλαμβάνει σχεδόν όλη την Ευρώπη.

Προ ημερών τρομοκράτες του Ισλαμικού Κράτους σε μάχες με στρατιώτες του Λιβάνου σκότωσαν αρκετούς στρατιώτες μέσα στο έδαφος του Λιβάνου, ενώ έφτασαν να ανοίξουν πυρ ακόμα και εις βάρος γνωστών μουσουλμάνων κληρικών που έσπευσαν στη περιοχή προκειμένου να μεσολαβήσουν για την εξεύρεση μιας λύσης.

Το νέο κύμα των τρομοκρατών, όχι μόνο αυτών του Ισλαμικού Κράτους - ας μην έχουμε αυταπάτες - δεν είναι πλέον κάποιοι ξυπόλητοι που πήραν ένα καλάσνικοφ στο χέρι και μακελεύουν κόσμο.. Το Ι.Κ η Αλ Νούσρα αλλά και οργανώσεις που δεν είναι ευρέως γνωστές όπως η Jamaat Ahadun Ahad - που έδωσε και στη δημοσιότητα βίντεο (δείτε εδώ) από το στρατόπεδο εκπαίδευσης της - ακολουθεί τις τακτικές της Αλ Κάιντα στήνοντας στρατόπεδα εκπαίδευσης και υποβάλλοντας όσους πυκνώνουν τις τάξεις τους σε στρατιωτική εκπαίδευση. Επιπλέον μετά την πτώση Καντάφι στη Λιβύη και τις "κατασχέσεις οπλισμού" από βάσεις των Ιρακινών και των Συριακών στρατευμάτων είναι και πολύ καλά εξοπλισμένες, το Ισλαμικό Κράτος διαθέτει μέχρι και θωρακισμένα οχήματα προσωπικού άρματα μάχης κλπ. 

Συναγερμός στις μυστικές υπηρεσίες: 100 ύποπτοι της τζιχάντ στην Αθήνα

Πρώτο Θέμα: Αμερικανοί και Άγγλοι παρέδωσαν λίστα στην ΕΥΠ με ύποπτους της τζιχάντ. Αλβανία, Κόσοβο και Βοσνία με "γέφυρα" την Ελλάδα τροφοδοτούν με μαχητές το ISIS..

Σε ιδιότυπο κέντρο αφίξεων και αναχωρήσεων φανατικών τζιχαντιστών από και προς τη Συρία τείνει να μετατραπεί η Ελλάδα. Οι Κήποι του Έβρου, η Ορεστιάδα, η Λέσβος αποτελούν τις πύλες εισόδου και εξόδου τόσο αραβικής καταγωγής υπηκόων δυτικοευρωπαϊκών χωρών όσο και Σύρων και Ιρακινών λαθρομεταναστών.
Σύμφωνα με το Πρώτο Θέμα , οι ελληνικές αρχές έχουν στοιχεία ότι στη χώρα μας υπάρχουν άτομα αραβικής καταγωγής που ανήκουν σε ακραίους μουσουλμανικούς κύκλους και θεωρούνται ύποπτα σε σχέση με τζιχαντιστές. Ο αριθμός των ατόμων αυτών κυμαίνεται μεταξύ 80 και 100, πολλοί από τους οποίους βρίσκονται σε διακριτική παρακολούθηση καθώς προέκυψαν στοιχεία που τους συνδέουν με φανατικούς τζιχαντιστές της Ευρώπης. Μάλιστα, δεν έχει αποκλειστεί το ενδεχόμενο ανάμεσα σε αυτούς να συμπεριλαμβάνονται και άτομα αραβικής καταγωγής με ευρωπαϊκά διαβατήρια που χρησιμοποιούν στην Ελλάδα ως προθάλαμο για να μπαίνουν και να βγαίνουν από την Ευρώπη στη Μέση Ανατολή.

Το Αναψυκτήριο της Εβδομάδος (7-9-2014)

Εδώ μπορείτε να σχολιάζετε ελεύθερα, αλλά με σεβασμό στον συνομιλητή σας.

Μυστικές Υπηρεσίες Πληροφοριών: Βασικές έννοιες, αρχές λειτουργίας και δράσης, του Ανδρέα Μπανούτσου

Το RIMSE, με αφορμή τις πρόσφατες αποκαλύψεις για τη δράση της NSA, θα προσπαθήσει να διαφωτίσει τους Έλληνες αναγνώστες για τις βασικές έννοιες, τις αρχές λειτουργίας και δράσης των μυστικών υπηρεσιών γιατί μέσα στον ορυμαγδό των εξελίξεων, οι δημοσιογραφικού τύπου πληροφορίες και αναλύσεις μάλλον συσκοτίζουν αντί να διαφωτίζουν τους πολίτες.

Ορισμός της έννοιας Intelligence (Intelligence Definition): Υπάρχουν πολλοί ορισμοί της έννοιας intelligence η οποία είναι ευρύτερη της έννοιας information ( πληροφορία) και δυστυχώς δεν υπάρχει ακριβής μετάφραση στην ελληνική γλώσσα. Intelligence, είναι οι πληροφορίες εκείνες που βοηθούν τις πολιτικές ηγεσίες των κρατών να λαμβάνουν τις βέλτιστες αποφάσεις που σχετίζονται με θέματα εθνικής ασφάλειας. Εκτός από την έννοια Intelligence υπάρχει και αυτή του Counterintelligence που αφορά πληροφορίες και δράσεις που στόχο έχουν την προστασία ενός κράτους από τις κατασκοπευτικές δραστηριότητες ξένων κρατών και από τη δράση τρομοκρατικών ομάδων.

Επιτελής ή Αξιωματικός Πληροφοριών (Intelligence Officer): Είναι ο επιχειρησιακός μόνιμος υπάλληλος μιας υπηρεσίας πληροφοριών που αποστολή του είναι η στρατολόγηση (recruitment) ανθρώπινων πηγών πληροφοριών. Οι ανθρώπινες πηγές πληροφοριών είναι οι λεγόμενοι κατάσκοποι (spies) ή πράκτορες (agents) ή πληροφοριοδότες (informants). Πολύ συχνά υπάρχει σύγχυση και όταν λέμε πράκτορες εννοούμε λαθεμένα τους επιτελείς πληροφοριών.  Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι οι επιτελείς πληροφοριών σε πολλές περιπτώσεις αναφέρονται και ως «χειριστές» πρακτόρων-κατασκόπων (agent handlers or spy handlers), διότι αυτοί καθοδηγούν τους πράκτορες-κατασκόπους για το τι είδους πληροφορίες επιθυμούν να συλλέξουν.

Οι επιτελείς πληροφοριών που εργάζονται για μία εξωτερική υπηρεσία πληροφοριών έχουν ως αποστολή τη στρατολόγηση πρακτόρων σε χώρες του εξωτερικού και συνήθως απολαμβάνουν διπλωματικής κάλυψης (cover) ή άλλου είδους καλύψεις (εμφανίζονται ως επιχειρηματίες, δημοσιογράφοι, πανεπιστημιακοί κλπ). Ειδικά για τις υπηρεσίες πληροφοριών του πρώην κομμουνιστικού μπλοκ και τις πρώην Σοβιετικές και νυν Ρωσικές υπηρεσίες πληροφοριών υπάρχει και η κατηγορία των «παρανόμων» (illegals) επιτελών πληροφοριών οι οποίοι όχι μόνο δεν έχουν διπλωματική κάλυψη αλλά έχουν ως στόχο τη μακροχρόνια διαβίωση(συνήθως αποκτούν και την υπηκοότητα της χώρας στόχου)  σε ξένες χώρες  με αποστολή τους την διείσδυση (penetration) σε κρατικούς οργανισμούς ενδιαφέροντος (Υπουργεία Εξωτερικών, Άμυνας, υπηρεσίες πληροφοριών κλπ). Ένα αξιοσημείωτο ιστορικό παράδειγμα ενός illegalαξιωματικού πληροφοριών ήταν ο Günter Guillaume ο οποίος εργαζόταν για την HVA Υπηρεσία Εξωτερικών Πληροφοριών της πρώην Ανατολικής Γερμανίας, η οποία αποτελούσε Δ/νση της πασίγνωστης Stasi( Υπουργείο Κρατικής Ασφάλειας). Ο Guillame αφού πρώτα έγινε μέλος του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος (SPD) της Δυτικής Γερμανίας, αναρριχήθηκε στις τάξεις του SPDκαι τελικά κατάφερε να γίνει στενός συνεργάτης του καγκελάριου Willy Brandt. Φυσικά εκτός από τους επιτελείς πληροφοριών που εργάζονται για τις εξωτερικές υπηρεσίες κατασκοπείας, υπάρχουν και αυτοί που εργάζονται για τις εσωτερικές υπηρεσίες ασφαλείας και στόχο έχουν (και αυτοί) να στρατολογήσουν πληροφοριοδότες και πράκτορες ( στο εσωτερικό όμως μιας χώρας) προκειμένου να λάβουν χρήσιμες πληροφορίες που μπορούν να αποβούν κρίσιμες για την προστασία της εσωτερικής και εθνικής ασφάλειας ( π.χ αποτροπή τρομοκρατικής επίθεσης)

ΓΡΑΜΜΟΣ-ΒΙΤΣΙ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 1949

   

H MAXH

Οι μάχες στον Γράμμο και στο Βίτσι τον Αύγουστο του 1949 ήταν η τελευταία πράξη στο δράμα του εμφυλίου πολέμου που σπάραζε την Ελλάδα από τις αρχές του 1946 και που ο σπόρος του είχε φυτευτεί από τον Δεκέμβριο του 1944 ή και ακόμη παλαιότερα, από τα χρόνια της γερμανικής κατοχής, με τις ένοπλες συγκρούσεις αντιστασιακών οργανώσεων διαφορετικού πολιτικού προσανατολισμού.

Αντίπαλοι στις μάχες του Γράμμου και του Βίτσι, όπως και σε όλον τον εμφύλιο πόλεμο, ήταν από τη μια οι δυνάμεις του επίσημου ελληνικού κράτους, ο εθνικός στρατός, όπως τον είχαν πει, και από την άλλη οι ανταρτικές δυνάμεις του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, του ΔΣΕ, στρατιωτικού σκέλους του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας. Ο ΔΣΕ είχε την ανεπίσημη και φειδωλή βοήθεια των όμορων με την Ελλάδα, «σοσιαλιστικών» τότε, χωρών, της Αλβανίας, της Γιουγκοσλαβίας και της Βουλγαρίας. Εκτός από τα εφόδια, η σημαντικότερη υπηρεσία που του πρόσφεραν ήταν η ελευθερία να μπαινοβγαίνουν τα τμήματά του στο έδαφός τους. Ο κυβερνητικός στρατός είχε την οικονομική και στρατιωτική υποστήριξη της Αγγλίας πρώτα και των Ηνωμένων Πολιτειών αργότερα.

H χώρα μπήκε στην τελική ευθεία προς τον εμφύλιο πόλεμο την επαύριον κιόλας της υπογραφής της Συμφωνίας της Βάρκιζας στις 12 Φεβρουαρίου του 1945 (βλ. τεύχος 15, 1.6.03). Με τη συμφωνία αυτή είχαν τερματιστεί τα Δεκεμβριανά του 1944, δηλαδή η ένοπλη σύγκρουση ανάμεσα στις κυβερνητικές δυνάμεις και κυρίως στα αγγλικά στρατεύματα από τη μία, και στις δυνάμεις του ΕΛΑΣ (Ελληνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού) από την άλλη, στρατιωτικού σκέλους του EAM (Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου), της αντιστασιακής oργάνωσης που είχε ιδρυθεί κατά τη γερμανική κατοχή με πρωτοβουλία του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας.

H Συμφωνία της Βάρκιζας προέβλεπε τον αφοπλισμό του ΕΛΑΣ αλλά και παρείχε εγγυήσεις για την ελεύθερη έκφραση των πολιτικών φρονημάτων όλων των πολιτών. Κανένας από τους δύο αυτούς όρους δεν τηρήθηκε. Οι μαχητές του ΕΛΑΣ δεν παρέδωσαν όλα τα όπλα τους αλλά έκρυψαν μεγάλο μέρος από αυτά, και έναν μόλις μήνα μετά την υπογραφή της συμφωνίας, στις 12 Μαρτίου 1945, το EAM υπέβαλε στις συμμαχικές κυβερνήσεις υπόμνημα στο οποίο καταγγελλόταν η κυβέρνηση ότι εφάρμοζε παντοειδείς διακρίσεις σε βάρος πολιτών που είχαν λάβει μέρος στην αντίσταση, τους οποίους καταδίωκε και τρομοκρατούσε, ενώ από την άλλη τηρούσε ευμενή στάση απέναντι στους πρώην συνεργάτες των Γερμανών.

Οι καταγγελίες από το KKE/EAM για κρατικές διώξεις κατά των αριστερών και για κατατρομοκράτησή τους από ένοπλες παρακρατικές ομάδες που δρούσαν σε διάφορες περιοχές της χώρας, συνεχίστηκαν τους μήνες που ακολούθησαν. Οι ανακοινώσεις της κυβέρνησης κάθε άλλο παρά διέψευδαν ένα τουλάχιστον μέρος αυτών των καταγγελιών. Ετσι στις 10 Δεκεμβρίου του 1945 ο υπουργός Δικαιοσύνης K. Ρέντης έκανε γνωστό ότι ως εκείνη την ημερομηνία είχε ασκηθεί δίωξη κατά 80.000 πολιτών που σχετίζονταν με το EAM/ΕΛΑΣ για αδικήματα που ανάγονταν στην περίοδο της Κατοχής. Από αυτούς οι 40.000 βρίσκονταν στις φυλακές, κατάδικοι ή υπόδικοι, ενώ εκκρεμούσαν άλλες 48.000 δικογραφίες. Οσο για τη δράση των τρομοκρατικών οργανώσεων, τα στοιχεία για τον πρώτο χρόνο μετά την υπογραφή της Συμφωνίας της Βάρκιζας μιλούν για 1.192 φόνους, 6.413 τρομοκρατικές ενέργειες, 70.000 συλλήψεις, 165 βιασμούς γυναικών, 6.567 ληστείες και διάφορες άλλες ανάλογες πράξεις.

ΕΛΛΗΝΑΣ ΚΑΙ ΓΕΡΜΑΝΟΣ...ΔΥΟ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΚΟΙ ΤΥΠΟΙ

   VS    

Λίαν επίκαιρες διαπιστώσεις του Θ.Ι.Ζιάκα για τα στερεότυπα που έχουν διαμορφωθεί για δυο ανθρωπολογικούς τύπους: του “Έλληνα” και του “Γερμανού” 

Από το βιβλίο του Θ.Ζιάκα  Πέρα από το άτομο: Το αίνιμα της ελληνικής ταυτότητας-Γενική Εισαγωγή, εκδόσεις Αρμός, Αθήνα     

 

 “Έλληνας και Γερμανός”

 

[σελ. 152] Οι Έλληνες γνώρισαν τους Γερμανούς κατά τη ναζιστική κατοχή και στη συνέχεια κατά τη μαζική μετανάστευση τους στη Δυτική Γερμανία. Καταγράφουν τις διαφορές τους με τον “Γερμανό” σε μια σειρά στερεότυπα, σύμφωνα με τα οποία ο δεύτερος είναι ψυχρός, οργανωμένος και πειθαρχημένος, ενώ οι Έλληνες θερμοί, χαοτικοί και απειθάρχητοι. Μια επεξεργασία των στερεοτύπων αυτών δίνει περίπου τον παρακάτω πίνακα.

1) Η προσωπικότητα του Έλληνα θεμελιώνεται στην ελευθερία ή στην παραφθορά της, την ασυδοσία, ενώ του Γερμανού στην πειθαρχία. Ο Έλληνας δεν μπαίνει σε καλούπια. Δεν αντέχει για πολύ τις ρυθμισμένες καταστάσεις. Ψάχνει για καινούργιες ευκαιρίες. Ο Γερμανός θεμελιώνει την προσωπικότητα του εσωτερικά στην ηθική πειθαρχία και εξωτερικά στην πειθαρχία του στο Νόμο, με σκοπό την επίτευξη των εξωτερικών στόχων.

2) Ο Έλληνας δεν έχει ισχυρή παράδοση. Κρατά τις αποστάσεις του από την παράδοση. Έρχεται εύκολα σε ρήξη μαζί της αν ανακύψουν προσωπικοί λόγοι. Σαν τον Αχιλλέα αποσύρεται από τον κοινό αγώνα αν νομίσει ότι τον αδίκησαν στη μοιρασιά. Και προσεύχεται για την ήττα των συμπατριωτών του, ώστε να αναγνωρίσουν την αξία του. Αντιθέτως ο Γερμανός είναι φειδωλός στις αποφάσεις του και συμμορφώνεται επιμελώς με την παραδεδομένη τάξη. Αποφεύγει την εξέγερση και όταν την κάνει αντικαθιστά το παλιό λεπτομερές κανονιστικό σύστημα με ένα καινούργιο, εξ ίσου λεπτομερές. Και με τα ίδια πειθαρχικά χαρακτηριστικά.

Καλό Φθινόπωρο!

Επιστρέφοντας ανανεωμένος από τις διακοπές,

εύχομαι σε όλες και όλους τους φίλους του Καταχθόνιου Δαίμονα,

καλό Φθινόπωρο, καλό μήνα και καλή εβδομάδα!

Ο αντιρατσιστικός νόμος, το Ισλάμ και η Εθνική Ασφάλεια της Ελλάδας

Από τον Μάνο Ηλιάδη
 Σε απρόβλεπτες καταστάσεις μπορεί να οδηγήσει ο νέος νόμος για τον ρατσισμό και την ξενοφοβία, τον οποίο υποχρεούται να ψηφίσει η Βουλή σε εφαρμογή της αποφάσεως-πλαισίου 2008/913ΔΕΥ του Συμβουλίου της 28ης Νοεμβρίου 2008 «για την καταπολέμηση ορισμένων μορφών και εκδηλώσεων ρατσισμού και ξενοφοβίας μέσω του ποινικού δικαίου», όπως αναφέρεται στον τίτλο της σχετικής αποφάσεως.

Το ενδεχόμενο να δημιουργηθούν απρόβλεπτες καταστάσεις και προβλήματα δεν είναι καθόλου απίθανο, γιατί παρόμοιοι νόμοι, περιορισμού δηλαδή  βασικών ελευθεριών, όπως η ελευθερία εκφράσεως,  είναι κατά την άποψή μας παράλογοι και  δεν εκφράζουν την λαϊκή βούληση, στοιχεία από τα οποία  προέκυψαν και οι σχετικές έντονες αντιδράσεις.
Η αντίδραση των 38 βουλευτών και ο ξεσηκωμός των Μικρασιατικών και ιδίως των Ποντιακών σωματείων και συλλόγων για την μη συμπερίληψη της γενοκτονίας των Ποντίων, του Μικρασιατικού Ελληνισμού και των Αρμενίων, έσωσε βέβαια την κατάσταση, σύμφωνα με τις εκ των υστέρων  διαβεβαιώσεις του Υπουργού Δικαιοσύνης, αλλά το λυπηρό γεγονός ότι χρειάστηκε τόσος αγώνας για να προστατευθεί το αυτονόητο, παραμένει και θα ήταν χρήσιμο να μάθουμε κάποτε ποιος ήταν πίσω από αυτήν την κραυγαλέα εκδήλωση ενδοτισμού έναντι της Τουρκίας.
Σε ένα άλλο επίπεδο, οι εκπρόσωποι της Εκκλησίας επισήμαναν την ουσία του προβλήματος. Όπως ανέφερε η «δημοκρατία» στις 22 Αυγούστου, ο μητροπολίτης Πειραιώς τόνισε μεταξύ άλλων στην επιστολή του προς το Μαξίμου «Διαμαρτυρόμεθα ακόμη εντονότατα, διότι εισάγεται για πρώτη φορά στην έννομη τάξη και το δικαιικό μας σύστημα η ποινική καταδίωξη ενός συναισθήματος που δεν έχει λάβει αρχή εκτελέσεως, όπως η έννοια του μίσους, η οποία δεν προσδιορίζεται επακριβώς, με μέγιστο κίνδυνο την καταδίωξη της ελευθερίας συνειδήσεως και της ελευθερίας εκφράσεως», ενώ οι μητροπολίτες Αιτωλοακαρνανίας  και Κυθήρων  επισήμαναν  σε κοινή επιστολή τους ότι: «με το υπό ψήφισιν νομοσχέδιο κυριολεκτικά ανοίγει ο ασκός του Αιόλου, καθώς θα μπορεί να κολάζεται ποινικά όχι μόνο η πράξις αλλά και η έκφρασις γνώμης. Κυριολεκτικά ανατρέπεται το δικανικό μας σύστημα και ο νομικός μας πολιτισμός».