Στον απόηχο του εορτασμού των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση του 1821, διαπίστωσα πόσο υποκριτικός και υπονομευτικός ήταν αυτός ο εορτασμός, ο οποίος διοργανώθηκε από ανθρώπους που δεν πιστεύουν στο Έθνος και την ιστορική αλήθεια, ούτε στα σύμβολα και τις αξίες των Ελλήνων.
Θα ξεκινήσω από τα σύμβολα:
Στο Προεδρικό Μέγαρο, παρουσία των υψηλών προσκεκλημένων, τρείς "τενόροι" της μπάντας του Πολεμικού Ναυτικού, τραγούδησαν τον Εθνικό μας Ύμνο, με τρόπο που προσβάλλει τα σύμβολα του Έθνους, αφού παρήλλαξαν τον Ύμνο σαν να ήταν ένα μουσικό κομμάτι, που μπορεί κανείς να διασκευάσει ως "μουσική άποψη"!
Ο Εθνικός Ύμνος δεν διασκευάζεται, δεν παραλλάσσεται, δεν τραγουδιέται με εναλλακτικό τρόπο, γιατί δεν είναι τραγουδάκι, αλλά παιάνας και σύμβολο του Έθνους. Κατά την ίδια έννοια, απαγορεύεται οποιαδήποτε παραλλαγή της Ελληνικής Σημαίας.
Επίσης, κατά την διάρκεια της Έπαρσης της Σημαίας στον βράχο της της Ακρόπολης, μια υψίφωνος της κακιάς ώρας, τραγούδησε εντελώς φάλτσα τον Εθνικό μας Ύμνο, έχοντας ανοιχτά τα χέρια, σαν να κάνει δέηση σε κάποιον αρχαίο θεό. Το κακόηχο αποτέλεσμα έγινε αντιληπτό απ΄όλους, γελοιοποιώντας την τελετή από την άθλια φωνή της και την γελοία εικόνα της. Ο Εθνικός Ύμνος τραγουδιέται πάντα σε στάση προσοχής. Δεν είναι τραγουδιστική συναυλία, για να κάνει θεατρινισμούς η κάθε τραγουδιάρα...
Η τραγουδιάρα και οι "τενόροι", προσέβαλαν τα σύμβολα του Έθνους, με την κακογουστιά, την ανεπάρκεια και την ασέβειά τους.
Τα σύμβολα προσέβαλαν επίσης η ΠτΔ, της οποίας η εμφάνιση υπήρξε κατώτερη των περιστάσεων (ως συνήθως) καθώς και η μόνιμη παρουσία δίπλα της του "πρώτου κυρίου", ο οποίος μοστράριζε δίπλα της ως "σύντροφος" της κυρίας Προέδρου...
Ο γκόμενος ή η γκόμενα του κάθε πολιτικού, δεν είναι δημόσιο πρόσωπο, ώστε να παρευρίσκεται δίπλα του σε δημόσιες τελετές και ειδικά τόσο μεγάλης σπουδαιότητας.
Ο ερωτικός σύντροφος, δεν είναι ισότιμος με τον ή την σύζυγο.
Η απόδοση τιμής στις Μεγάλες Δυνάμεις:
Κλήθηκαν και τιμήθηκαν οι εκπρόσωποι των κρατών, που κατά την Επανάσταση αποτελούσαν τις "Μεγάλες Δυνάμεις".
Ωστόσο από τις Μεγάλες Δυνάμεις, η Ρωσική αντιπροσωπεία με τον πρωθυπουργό Μιχαήλ Μισούστιν ήταν υποτιμητική με τον τρόπο με τον οποίον εκδηλώθηκε.
Η αντιφώνηση του Ρώσου πρωθυπουργού στο Προεδρικό Μέγαρο ήταν εκτός κλίματος και θέματος, σαν να επρόκειτο για μια συνάντηση ρουτίνας, για την προώθηση διμερών συνομιλιών συνεργασίας των δυο χωρών...
Καμία σχέση με το περιεχόμενο του εορτασμού των 200 ετών της Ελληνικής Επαναστάσεως, παρότι πριν από αυτόν ο Πρίγκιπας Κάρολος, εξήρε την Επανάσταση του Γένους μας.
Τυχαίο; Μάλλον όχι...
Η ιστορία μας εξηγεί το γιατί:
Η Ρωσία ως τότε "Μεγάλη Δύναμη" ουδέποτε στήριξε τον ελληνικό αγώνα για ανεξαρτησία. Αντιθέτως υπονόμευσε κάθε προσπάθεια εξέγερσης, εξαπατώντας τους Έλληνες, αφού τους διέγειραν σε εξέγερση για να εξυπηρετήσουν δικά τους συμφέροντα και μόλις αυτό επιτυγχανόταν, τους εγκατέλειπαν αβοήθητους στις λεπίδες των Τούρκων. Στα γνωστά "Ορλωφικά" χιλιάδες εξεγερμένοι από τους Ρώσους Έλληνες, κατασφάχθηκαν από τους Τούρκους...
Δεν μπορεί να χρεωθεί υπέρ της Ρωσίας, η συμμετοχή των Υψηλάντηδων και του Καποδίστρια στην Επανάσταση, αφού αυτοί ήταν Έλληνες και ενήργησαν μεμονωμένα. Κατά κανόνα η Ρωσία υποστήριζε τους Τούρκους σε βάρος της Ελλάδας, κάτι που συνεχίζει μέχρι και τις μέρες μας...
Στην περίφημη ναυμαχία του Ναυαρίνου, οι Ρώσοι, όπως και οι Άγγλοι, αφού καταβύθισαν τον Τουρκοαιγυπτιακό στόλο αποχώρησαν, ενώ ο Ιμπραήμ είχε καταπνίξει την επανάσταση στο αίμα και είχε ανακαταλάβει, σχεδόν ολόκληρη της Πελοπόννησο. Μόνο οι Γάλλοι εξεστράτευσαν εναντίον του με 15.000 άνδρες και τον εξεδίωξαν, απελευθερώνοντας την Πελοπόννησο και σώζοντας την Επανάσταση...
Ωστόσο οι Ρώσοι ήταν σαφώς εναντίον της ελληνικής επανάστασης και υπέρ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και γι αυτό συμμετείχαν στην ναυμαχία με μια ελάχιστη δύναμη 8 πλοίων, εισήλθαν στο τέλος της ναυμαχίας, μόνο και μόνο επειδή ήθελαν να καρπωθούν οφέλη, όταν είδαν ότι Αγγλία και Γαλλία είχαν αποφασίσει να στηρίξουν τους Έλληνες...
Η Βικιπαίδεια αναφέρει:
"Ενώ οι δημοκρατικές κυβερνήσεις Ηνωμένου Βασιλείου και Γαλλίας, παρασυρμένες και από τον φιλελληνισμό των ψηφοφόρων τους, έστελναν δυνάμεις στην Ελλάδα, η Ρωσία παρέμενε εχθρική. [«Την έκθεση του γραμματέα της Ρωσικής πρεσβείας Σεργκέϊ Ιβάνοβιτς Τουρκγκένιεφ ο οποίος ήταν ο κυριότερος συνεργάτης του πρεσβευτή στην Κωνσταντινούπολη. Ο Τουργκένιεφ έφθασε στην Πετρούπολη στις 5 Σεπτεµβρίου 1821 και υπέβαλε αµέσως την έκθεσή του στον τσάρο.», «Θεωρεί, όµως, τη δηµιουργία ενός ισχυρού ελληνικού κράτους, ικανού να υποκαταστατήσει την οθωµανική ισχύ, ακόµα και µακροπρόθεσµα, επικίνδυνη για τα ρωσικά συµφέροντα. Η Ρωσία έσωσε την οθωµανική αυτοκρατορία από τη διάλυση σ’ εκείνη την κρίσιµη στιγµή, γράφει ο Τουργκένιεφ. Αποκηρύσσοντας το κίνηµα του Υψηλάντη, καταδικάζοντας την ελληνική εξέγερση µε τις εγκυκλίους προς τους κατά τόπους Ρώσους προξένους και διαβεβαιώνοντας την Πύλη για τη νοµιµοφροσύνη της εµπόδισε τη γενίκευση του ξεσηκωµού σε ολόκληρο το ευρωπαϊκό τµήµα της οθωµανικής αυτοκρατορίας και αλλού ίσως. Η Ρωσία, γράφει ο Τουργκένιεφ, δεν είχε στο νου της, τον τελευταίο καιρό, να ελευθερώσει τους οµόθρησκους Έλληνες από τον οθωµανικό ζυγό.», «Η Ρωσία ήταν “φίλη της Πύλης” …», «Κατά τον Τουργκένιεφ όλα αυτά τα µέτρα του υπουργού Εξωτερικών της Ρωσίας, µέτρα συνετά και νόµιµα, επιδοκιµάσθηκαν µε εκδηλώσεις ευγνωμοσύνης από την οθωμανική Κυβέρνηση.» (Κυριάκος Σιµόπουλος: «Πώς είδαν οι ξένοι την Ελλάδα τού 1821», τόµος α΄, Αθήνα 1979, σελ. 162, 163, 164, 172)]. Μόνον όταν φάνηκε ότι η Ελλάς θα γίνει ανεξάρτητο κράτος (µε την υποστήριξη τού Ηνωµένου Βασιλείου και της Γαλλίας), αποφάσισε και η Ρωσία να στείλει στόλο στη ναυµαχία τού Ναυαρίνου, µόνο και µόνο για να µη μείνει απ’ έξω. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι τα ρωσικά πολεμικά πλοία ήταν λιγότερα από τα βρετανικά και τα γαλλικά, καθώς και ότι μπήκαν τελευταία στον κόλπο"
Αυτός είναι ο λόγος που δεν θέλησε να μας τιμήσει με την παρουσία του ο Πούτιν, του οποίου η δήλωση ήταν επίσης εκτός κλίματος και θέματος και έστειλε τον ασήμαντο πρωθυπουργό του, να καταθέσει στεφάνι, το οποίο ούτε καν άγγιξε!
Αντίθετα ήταν θερμά και εγκάρδια τα λόγια του Πρίγκιπα της Ουαλίας Κάρολου, όπως και της Γαλλίδας υπουργού Αμύνης. Ο μεν πρώτος είναι αποδεδειγμένα φιλέλληνας (και χριστιανός ορθόδοξος), ενώ η Γαλλίδα εκφράζει την μακραίωνη φιλία του γαλλικού έθνους προς το ελληνικό. Επίσης ειλικρινής και φιλική ήταν η λαλίστατη συνέντευξη του Γάλλου Προέδρου Μακρόν, όπως και το διάγγελμά του προς τον ελληνικό λαό, στο οποίο απολογήθηκε για την απουσία του από την εκδήλωση.
Θεωρώ ότι δεν όφειλε η Ελλάδα να προσκαλέσει την ρωσική αντιπροσωπεία, διότι ουδέν τους οφείλει ως έθνος και ουδεμία τιμή αξίζει στους Ρώσους, από την στιγμή που ουδέποτε επέδειξαν φιλική στάση προς τον ομόδοξο μεν, αλλά εχθρικό (κατ' αυτούς) ελληνικό λαό. Ως γνήσιοι καιροσκόποι οι Ρώσοι, εξέλαβαν την πρόσκληση ως ευκαιρία εμπορικής συνεργασίας και διπλωματικής προσέγγισης, αλλά τίποτα πέραν αυτού.
Λυπηρή ήταν επίσης η απουσία φιλικών δηλώσεων από χώρες που η Ελλάδα στήριξε, αλλά ουδέποτε το ανταπέδωσαν, όπως η Σερβία και οι βαλκανικές χώρες (πλην του Μαυροβουνίου). Κανένα σχόλιο δεν αξίζει για τη Γερμανία, την Ιταλία και την Ισπανία-Πορτογαλία, οι οποίες υπήρξαν πάντοτε εχθρικές χώρες προς τους Έλληνες και βέβαια ήταν αδιάφορες ή και ενοχλημένες για την Ελληνική Επανάσταση και την επέτειο των 200 ετών.
Τιμητική για την Ελλάδα ήταν και η αμερικανική στάση, που εκτός της συμμετοχής μαχητικών αεροσκαφών της στην παρέλαση, ο Πρόεδρος Μπάιντεν μας τίμησε με το διάγγελμά του.
Σίγουρα θα ήταν πιο δίκαιη η πρόσκληση στις τιμώμενες χώρες, αν αντί της Ρωσίας, είχε προσκληθεί εκπρόσωπος των ΗΠΑ, αφού ιστορικώς έχουμε δεχτεί πολύ περισσότερη υποστήριξη και βεβαίως από την Αμερικανική Επανάσταση εμπνεύστηκαν και οι Έλληνες την δική τους.
Η ιστορική αφήγηση των αναθεωρητών της ιστορίας μας:
Μόνο ως αναθεωρητική μπορεί να χαρακτηρισθεί η ιστορική αφήγηση των "καθηγητών" της ιστορίας, που επιστρατεύτηκαν από την διαβόητη Αγγελοπούλου και την κυβέρνηση, ώστε να μας πείσουν ότι τα 400 χρόνια σκλαβιάς, ήταν πολύ ωραία και πως μόνο στο τέλος άρχισαν οι Έλληνες να ενοχλούνται και να θέλουν να εξεγερθούν! Λίγο πολύ, η ιστορική αφήγηση των "καθηγητών", ταιριάζει με την αντίστοιχη αφήγηση των Τούρκων συναδέλφων τους, που απορούν "τι τους έπιασε και εξεγέρθηκαν, αφού περνούσαμε τόσο υπέροχα μαζί οι δυο λαοί;" (με τον ελληνικό σε ρόλο σκλάβου βεβαίως)...
Οι ιστορικοί προπαγανδιστές της κυβέρνησης, δεν θέλουν να ξέρουμε ότι από τα πρώτα χρόνια μετά την Άλωση, οι Έλληνες διενεργούσαν διαρκώς εξεγέρσεις και επαναστάσεις, οι οποίες βεβαίως πνιγόντουσαν στο αίμα...
Οι εξεγέρσεις, με χρονολογική σειρά από την παλαιότερη στην πιο πρόσφατη είναι οι εξής (Βικιπαίδεια):
1457 - 1472: Εξέγερση στη Μάνη των Ελλήνων κατά Τούρκων από τον Βησσαρίωνα
1466, Αύγουστος: Εξέγερση στην Πάτρα υπό τον μητροπολίτη Πατρών Νεόφυτο.[1]
1479 - 1481: Ελληνική επαναστατική απόπειρα Ελλήνων από τον Κροκόδειλο Κλαδά στη Μάνη και Θεόδωρο Μπούα στο Άργος, καθώς και στη Μακεδονία.
1492 - 1496: Ελληνική επαναστατική απόπειρα Ελλήνων κατά Τούρκων από τον αρχιεπίσκοπο Δυρραχίου, Ανδρέα Παλαιολόγο, Κωνσταντίνο Αριανήτη στην Ήπειρο και Θεσσαλία. Ακολούθησε σφαγή Ελλήνων και λεηλασία της χώρας.
1501: Ελληνική επαναστατική απόπειρα Ελλήνων κατά Τούρκων από Ευρωπαίους ηγεμόνες.
1503: Ελληνική επαναστατική απόπειρα Ελλήνων κατά Τούρκων από τον Μάρκο Μουσούρο.
1525: Ελληνική επαναστατική απόπειρα Ελλήνων κατά Τούρκων από τον Ιάννο Λάσκαρη.
1531: Ανακάλυψη της επαναστατικής απόπειρας στη Ρόδο και σφαγή του μητροπολίτη Ευθυμίου και άλλων.
1532. Επανάσταση στην Πάτρα με τη βοήθεια του ισπανικού στόλου υπό την ηγεσία του Ανδρέα Ντόρια.[2]
1565: Ελληνική επαναστατική απόπειρα στην Ήπειρο για το παιδομάζωμα.
1571: Μετά τη ναυμαχία της Ναυπάκτου (7 Οκτ. 1571), οι Έλληνες σε πολλά μέρη έλαβαν θάρρος και έκαναν εξεγέρσεις με την υποκίνηση και των δυτικών δυνάμεων. Οι δυτικοί όμως δεν πρόσφεραν ουσιαστική βοήθεια και οι εξεγέρσεις κατανικήθηκαν σε λίγους μήνες. Εξεγέρσεις το 1571 έγιναν στην Ήπειρο, τη Μακεδονία (Χαλκιδική, Σέρρες, Θεσσαλονίκη, Αχρίδα, Μπλάτσι, Κατράνιτσα) και στη νοτιοδυτική Πελοπόννησο από τους Μελισσηνούς (: ο Μακάριος μητροπολίτης Μονεμβασίας και ο αδελφός του Θεόδωρος). Ακολούθησαν σφαγές στην Παρνασσίδα, Μακεδονία, Πελοπόννησο, τον Άθω και στα νησιά. Επανάσταση έγινε και στην Πάτρα υπό την ηγεσία του Παλαιών Πατρών Γερμανού Α' και προκρίτων.[3]
1583: Εξέγερση Βόνιτσας-Ξηρομέρου στην Ήπειρο, Αιτωλία, Ακαρνανία από τους Θεόδωρο Μπούα - Γρίβα, Πούλιο Δράκο, Μαλάμο.
1596: Εξέγερση στη Χειμάρρα με συμμετοχή του αρχιεπισκόπου Αχρίδος Αθανάσιου.
1600: Εξέγερση του μητροπολίτη Λαρίσης και Τρίκκης Διονύσιου και του μητροπολίτη Φαναρίου Σεραφείμ στη Θεσσαλία.
1609: Ελληνική επαναστατική απόπειρα στην Κύπρο και τη Μάνη.
1611: Εξέγερση στην Ήπειρο από το Διονύσιο το Φιλόσοφο.
1659. Εξέγερση χωριών της Μεσσηνίας, Λακωνίας και Αρκαδίας με τη βοήθεια του ενετικού στόλου υπό τον Μοροζίνη. Στο δεύτερο ήμισυ του Μαρτίου καταλαμβάνεται για λίγο η Καλαμάτα. Ηγετικό ρόλο έπαιξαν δύο ιερείς.[4]
1659 - 1667: Ελληνική επαναστατική απόπειρα στη Μάνη.
1684 - 1688: Έκτος Βενετοτουρκικός πόλεμος και κατάληψη Αιτωλοακαρνανίας,. Πελοποννήσου και Αθηνών με αρχηγό τον Φραντζέσκο Μοροζίνι. Στις εχθροπραξίες συμμετείχαν Έλληνες οπλαρχηγοί, με κυριότερο τον Μεϊντάνη στην Ανατολική Στερά, Θεσσαλία και Δυτική Μακεδονία.
1696 - 1699: Ελληνική επαναστατική απόπειρα 1696 από τον Γερακάρη[5][6] και άλλους .
1705: Εξέγερση της Ημαθίας του 1705 στην Ημαθία υπό τον αρματωλό Ζήση Καραδήμο για το παιδομάζωμα[7]
1716: Ελληνική επαναστατική απόπειρα στη Μακεδονία (Κοζάνη, Βόιο, Εορδαία, Κιλκίς κ.α.) υπό τον μητροπολίτη Ζωσιμά Ρούση.
1717: Ελληνική επαναστατική απόπειρα στην Ακαρνανία από τον Τσεκούρα.
1749: Ελληνική επαναστατική απόπειρα στη Μακεδονία και τις Βόρειες Σποράδες.
1766 - 1770: Ορλωφικά από τους Γ. Παπάζωλη, Π. Μπενάκη, Α. Ψαρό, Ν. Φορτούνη, Σπ. και Ι. Μεταξά, Χρ. Γρίβα, Στ. Γεροδήμο, Σουσμάνη, Κομνά Τράκα, Μητρομάρα, τους Νοταράδες, Γ. Ζιάκα, Άκ. Χατζημάτη και Ι. Φλώρο. Προδοσία των Ορλώφ και σφαγές Ελλήνων στην Πελοπόννησο και την Στερεά Ελλάδα.
1770 - 1771: Ελληνική εξέγερση στα Σφακιά της Κρήτης υπό το Δασκαλογιάννη.
1788 - 1792: Ελληνική επαναστατική απόπειρα από τους Λάμπρο Κατσώνη και Ανδρέα Ανδρούτσο με ταυτόχρονη εξέγερση σε Βορειοδυτική Μακεδονία (περιοχές Κορεστίων, Περιστερίου, Μοριχόβου).
1806 - 1807: Ελληνική επαναστατική απόπειρα από τους Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, Νικοτσάρα, τους Λαζαίους, Γεώργιο Τζαχίλα, Βασίλειο Ρομφέη και τον Νικόλα Τσάμη.
1808: Ελληνική επαναστατική απόπειρα από τους παπα-Ευθύμιο Βλαχάβα, Θεόδωρο Βλαχάβα και Δημήτριο Βλάχο, Νικοτσάρα, και τους Λαζαίους.
1821 - 1828 ή 1830: Ελληνική Επανάσταση του 1821.
Ενδιαφέρον σχετικό αρθράκι, είναι εδώ: https://www.protagon.gr/themata/flashback/1453-1821-124-epanastaseis-enantia-stous-othwmanous-40215000000
Φαίνεται πως μάλλον δεν θα περνούσαν και τόσο ωραία οι Έλληνες στην Οθωμανική περίοδο...
Κάποιοι επιχειρούν να υποτιμήσουν τον αγώνα και την αξία της Ελληνικής Επαναστάσεως, των συμβόλων του Έθνους και την ιστορική αλήθεια.
Κάποιοι νομίζουν ότι μπορούν να γελοιοποιήσουν το Έθνος μας και να χειραγωγήσουν τις επόμενες γενεές, κάνοντάς τους ανιστόρητους, μικρόψυχους, ενδοτικούς και ατομιστές.
Δεν θα τα καταφέρουν, γιατί ο κόσμος αντιλαμβάνεται την δολιότητα αυτών που καπηλεύονται την εξουσία και την ιστορία του έθνους.
ΛΥΚΙΟΣ.
το κλεβω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία είναι όλα αυτά ! Και συμφωνώ με εσάς ! Αλλά δεν είμαστε εδώ για να συντασσόμαστε με την μία ομάδα ή την άλλη ... Αλλά μια μιλάμε για ιδέες , υπερασπιζόμαστε αυτές και γινόμαστε αυτές , ή ιδέες ή φιλολογίες και παραφιλολογίες και αισχρές ή αισχρά υποκείμενα και ουσιαστικά και επίθετα . Λοιπόν πέρα απο φιλόλογοι του καφενείου και των δωματίων , τι πράττετε και για που ουσιαστικά μιλάτε που γίνονται και κάνονται ; Πού είσαι , και εσύ μαντάμ ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που ρωτάτε πολλοί "τί πράττετε;" τι ακριβώς σημαίνει; Το έχω δει άπειρες φορές σαν ερωτηση από πολλούς και πραγματικά δεν έχω καταλάβει ακόμη την ουσία της ερώτησης, αμφιβάλλω κιόλας αν την γνωρίζουν και όσοι κάνουν την ερώτηση. Δλδ τι θα θεωρούσες εσύ ως πράξη πέρα από τα λόγια; Να είναι κάποιος όλη μέρα στους δρόμους και να διαδηλώνει; Να ρίξει βόμβα στη βουλή; Να ντυθεί Καραϊσκακης και να αλωνίζει τα βουνά με το καρυοφίλι; Τι ακριβώς; Και υποθέτω πως ό,τι κι αν κάνει θα πρέπει και να δίνει και δημόσια πειστήρια για να ησυχάζουν όσοι ρωτάνε. Δλδ το γεγονός ότι ένας άνθρωπος ζει τίμια, ηθικά και αξιοπρεπώς τη ζωή του, δεν θεωρείται πράξη; Το να προσπαθεί να γίνεται καλύτερος και να αυξάνει τη νόηση του ώστε να προστίθεται αυτή στη συλλογική συνείδηση, δεν είναι πράξη; Το να είναι συνειδητός με τις επιλογές του, δεν είναι πράξη; Ή ακόμη και το ότι συγγράφει κάτι ουσιώδες στο νετ ή ότι μιλάει, δεν είναι πράξη;Όταν όλη η προπαγάνδα γίνεται μέσα από τα μμε, γιατί το να γράφει ας πούμε κάποιος θεωρείται ανούσιο;Πραγματικά δεν τα εχω καταλάβει ποτέ όλα αυτά!Να πούμε ας πούμε ότι όντως το γράφειν έχει ξεπέσει πολύ, να το καταλάβω, είναι μια αλήθεια.Ή το ότι πλέον όσοι γραφουν δεν παράγουν ιδέες οι ίδιοι, αντιθέτως αντιγράφουν ιδέες άλλων και θεωρούν ότι κάνουν και κάτι πολύ σημαντικό κιόλας, να το καταλάβω κι αυτό. Αλλά ξαναρωτώ, τί ακριβώς θεωρείται ως πράξη και γιατί πρέπει κάποιος να είναι υποχρεωμένος να την κάνει γνωστή σε άλλους, πολλές φορές και σε αγνώστους,ώστε να τους ικανοποιήσει;
Διαγραφή"Ωραία είναι όλα αυτά ! Και συμφωνώ με εσάς ! Αλλά δεν είμαστε εδώ για να συντασσόμαστε με την μία ομάδα ή την άλλη ... Αλλά να μιλάμε για ιδέες , υπερασπιζόμαστε αυτές και γινόμαστε αυτές , ή ιδέες ή φιλολογίες και παραφιλολογίες και αισχρές ή αισχρά υποκείμενα και ουσιαστικά και επίθετα . Λοιπόν πέρα απο φιλόλογοι του καφενείου και των δωματίων , τι πράττετε και για ποια ουσιαστικά μιλάτε που γίνονται και κάνονται ; Πού είσαι , και εσύ μαντάμ ; " . Σε συγχαίρω αληθινά Πωλ , εγώ φταίω που δεν ήμουν σαφής , εν αντιθέσει με εσένα εσύ εξέφρασες εύγλωττα και με κατανοητό λόγο πώς η θεωρία είναι πράξη ή , πως η πράξη ειναι θεωρία και θεωρητικά και πρακτικά ( ! )
ΑπάντησηΔιαγραφή. Τέλοσπάντων αυτό που θέλω εγώ να πω , και ρωτάω , για παράδειγμα , πρώτον πιστεύετε εσείς τον Ιησού Χριστό ως Υιό Του Θεού , δεύτερον είστε Χριστιανοί και της Εκκλησίας , τρίτον ποιες είναι οι δυνάμεις του κόσμου , τέταρτον , πώς θα εξελιχθούμε εμείς , τι πρέπει να κάνουμε , να διαβάσουμε , ομολογία πίστεως ; Εγώ πιστεύω Στον Κύριο Ημών Ιησού Χριστό Υιού Θεός . Ευχαριστώ !
Και δεν το λες από την αρχή βρε παιδάκι μου ότι είσαι χριστιανό να μην εμπλακώ στη συζήτηση; Εγώ λουσιφερικό είμαι, δεν μπορώ να απαντήσω. Να, ο Λύκιος και ιδίως η Άγια που είναι παιδιά του κατηχητικού, που εξομολογούνται και εκκλησιάζονται ανελλιπώς κάθε Κυριακή, νομίζω θα σε βοηθήσουν περισσότερο.
ΔιαγραφήΒρε παιδάκι μου , και λουσιφερικό , και ιδίως και ανελλιπώς , θα σε βοηθήσουν ή θα βοηθηθώ ή θα βοηθηθούμε , γράφεις γιατί γράφεις ακατονόμαστε και μισέ εδώ , ίσως για να βοηθηθείς και να βοηθήσεις εδώ , και τους άλλους και ειδικά τον εαυτό του ο κάθε ένας από όλους εμάς . Δεν σου είπα ποιος είμαι εγώ , γιατί μου λες ποιος νομίζεις εσύ πως είμαι ; Αλλά δεν απάντησες τίποτα το ουσιαστικό έκανες μόνο κάποια αυθαίρετα και ειρωνικά σχόλια που δεν εξυπηρετούν τίποτα και κανέναν για το άτομό μου της μίας παραγράφου . Άσε μας και εσύ ρε Πώλ άκι
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ για την πάσα Πωλ. Μόλις επέστρεψα απ΄το κατηχητικό και είδα τα σχόλια :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ Ανώνυμε, προσπαθώ να καταλάβω πώς συνδέονται τα σχόλιά σου με το περιεχόμενο του άρθρου, αλλά δεν τα καταφέρνω. Τέλος πάντων, το προσπερνώ αυτό...
Λες λοιπόν, πως "...δεν είμαστε εδώ για να συντασσόμαστε με την μία ομάδα ή την άλλη."
Αν και δεν ξέρω με ποια "ομάδα" θεωρείς ότι συντάσσομαι στο άρθρο μου, αμέσως πιο κάτω μας λες:
"Εγώ πιστεύω Στον Κύριο Ημών Ιησού Χριστό Υιού Θεός . Ευχαριστώ !"
δηλώνοντάς μας την δική σου "ομάδα", χωρίς να στο ζητήσει κανείς.
Ασφαλώς καλά κάνεις και δηλώνεις την πίστη και τις ιδέες σου, αλλά μάλλον θα μπορούν να το κάνουν και οι υπόλοιποι.
Στο ερώτημα "τι πράττετε;" με κάλυψε πλήρως η απάντηση του Πωλ και δεν έχω να προσθέσω κάτι.
Ωστόσο ως παιδί του κατηχητικού που είμαι, θα απαντήσω και στα άλλα ερωτήματα:
1) "πιστεύετε εσείς τον Ιησού Χριστό ως Υιό Του Θεού;"
Το τι πιστεύει ο καθένας, είναι μια προσωπική υπόθεση. Συνεπώς θα πρέπει να ρωτήσεις προσωπικά τον καθένα και όχι γενικά.
Προσωπικά πιστεύω στην διδασκαλία του Ιησού, που είναι και η πεμπτουσία της Παρουσίας Του στον Κόσμο.
2) "είστε Χριστιανοί και της Εκκλησίας"
Ομοίως και αυτή η ερώτηση είναι προσωπική.
Προσωπικά λοιπόν, δεν είμαι "της Εκκλησίας" με την έννοια της θρησκοληψίας ή του θρησκευτικού φανατισμού, αλλά ούτε καν του χριστιανικού δογματισμού. Αν λοιπόν ως "Εκκλησία" εννοείς το δόγμα, όχι δεν ασπάζομαι κανένα δόγμα. Με την ίδια έννοια δεν είμαι "Χριστιανός" αν εννοείς τον φανατικό οπαδό της θρησκείας που κατασκευάστηκε γύρω από τον Χριστό. Είμαι κοντά στην ουσία του Χριστού Λόγου και τίποτα άλλο.
3) "ποιες είναι οι δυνάμεις του κόσμου;"
Εξαρτάται από ποιο επίπεδο της Δημιουργίας (του Κόσμου) αναφερόμαστε. Ωστόσο με μια λέξη θα σου αναφέρω την Αγάπη. Αυτή κινεί ολόκληρο το Σύμπαν.
4) "πώς θα εξελιχθούμε εμείς , τι πρέπει να κάνουμε , να διαβάσουμε , ομολογία πίστεως;"
Υπάρχουν πολλοί ατραποί για να εξελιχθεί κανείς. Όποιον και να επιλέξεις, θα πρέπει να βλέπεις ψηλά. Να θέλεις να ανέλθεις σε ανώτερα πεδία συνειδητότητας. Αν σου αρέσει να βλέπεις τα πράγματα από τα χαμηλά, δεν πρόκειται να εξελιχθείς όποιον δρόμο και αν επιλέξεις. Ότι και αν διαβάσεις, ότι και αν σου πουν, αν δεν θέλεις να βιώσεις την γνώση και να κατανικήσεις τα πάθη σου, δεν πρόκειται να οδηγηθείς πουθενά.
ΛΥΚΙΟΣ.
Πιάνετε ένα θέμα , λέτε κατ'ουσίαν τίποτα και πηδάτε σε άλλο θέμα . Λέτε για το ελληνικό έθνος να γελοιοποιήσουν και μπλα μπλα , όταν βλέπεις κάθε μέρα στην Αθήνα ένα σωρό αίσχη και για να μας συνδέσω με το επόμενο άρθρο σου ,τραβεστί . Ποιος Έλληνας και ποιο ελληνικό έθνος που πιπιλάτε συνεχώς την ίδια καραμέλα και ότι κατάγεστε από τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη ή επαναπαύεστε στις δάφνες του Κολοκοτρώνη και του Καραισκάκη . Τις αξίες που πρέσβευαν αυτοί πού τις βρίσκετε σήμερα στο νεοελληνικό έθνος ή σε εσάς στους ίδιους . Ακόμη και τα απλά σχόλια σας εδώ σφύζουν από αλαζονία και μαθητική μικροπρέπεια . Τι ωφελεί να βλέπετε τα μακρινά και τα ψηλά , αν δεν κοιτάτε κάτω πού είμαστε , και με τα κιάλια να σχολιάζετε σαν άλλες κατίνες ή κουτσομπόλες άλλα λόγια να αγαπιόμαστε , λόγια - και δεν υποτιμώ καθόλου τις λέξεις . Δεν είμαι εγώ ένας παρείσακτος μιας αντίπαλης ομάδας , αλλά συναγωνιστής με όλους μας στην παλαίστρα της εφήμερης ζωούλας μας . Και ναι να διορθώσω τα πάθη μου , μόνο που προτιμότερο είναι παρά να σκουπίζω τον καθρέφτη της ασχήμιας μου , να στρέψω το βλέμμα μου στο φως , και την γνώση ναι , αυτό ρωτάω , πέστε μου ποια είναι η γνώση σας ; πώς πάμε στην γνώση , να την βιώσω και εγω θέλω ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό είναι και το τελευταίο σου σχόλιο που δημοσιεύω Ανώνυμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ παρουσία σου εδώ, δεν αποσκοπεί στην ανταλλαγή απόψεων και την πραγματική σου επιθυμία να αποκτήσεις γνώση, αλλά να βγάλεις την χολή σου και τα όποια πάθη σου, στους συνομιλητές και τον χώρο που σε φιλοξενεί.
Δεν έχει κανένα νόημα λοιπόν, ο διάλογος με έναν κακόπιστο συνομιλητή, παρότι σεβάστηκα τον επιτηδευμένα ασυνάρτητο λόγο σου, ανταποκρίθηκα στις ερωτήσεις σου και ανέχθηκα την ειρωνεία σου. Ασφαλώς και αναγνωρίζω τον ιθύνοντα νου πίσω από την περσόνα σου, που επίσης ανέχθηκα.
Πρέπει να καταλάβεις ότι αυτός ο χώρος, δεν είναι αυτός που πραγματικά χρειάζεσαι σε αυτή την φάση.
Υπάρχουν άλλοι χώροι που είναι καταλληλότεροι για σένα, με όμοιες και ανάλογες συμπεριφορές, στις οποίες θα βρεις μεγάλη ανταπόκριση και χαρά.
Εδώ δεν ανήκεις ακόμη. Έχεις πολλή δουλειά να κάνεις με τον εαυτό σου, πριν επανακάμψεις έτοιμος να συμμετέχεις στους διαλόγους μας.
Σε χαιρετώ.
ΛΥΚΙΟΣ.
Έλα βρε Λύκιε και συ, εδώ εγώ έχω πει τρις χειρότερα από τον ανώνυμο και δε θυμάμαι να μου είπες ποτέ ότι δε θα ξαναδημοσιεύσεις σχόλιό μου, ίσα ίσα δημοσιεύεις τα περισσότερα.Βεβαια δικός σου είναι ο χώρος, ό,τι γουστάρεις εσύ κάνεις. Ήθελα όμως να πω κάτι στον ανώνυμο σχετικά με την αλαζονεία που λέει. Γιατί ρε συ ανώνυμε δλδ να θεωρείται αλαζονεία όταν κάποιος μιλάει για θέματα που έχει κατακτήσει, έχει κάνει ή γνωρίζει; Ή όταν έχει άποψη διαφορετική από τους άλλους; Με το συμπάθιο αλλά αυτό είναι το κόμπλεξ του μέτριου και προσωπικά εγώ το εισπράττω από παιδάκι, από το σπίτι μου ακόμη. Κάθε φορά που σε μια συζήτηση έλεγα κάτι που ήξερα ή είχα σκεφτεί και δεν το ήξερε ή δεν το είχε σκεφτεί κάποιος άλλος, πάντα μου τη λέγανε, με βάζανε και καλά στη θέση μου, όφειλα να χαμηλώσω στο επίπεδο των υπολοίπων, να μην ξεχωρίζω, ήταν στίγμα αυτό, έπρεπε να είμαι σαν τους άλλους. Α και εσύ τώρα μας το παίζεις έξυπνος, μας τα λες για να εντυπωσιάσεις, θες να φαίνεσαι καλύτερος από τους άλλους κι άλλες τέτοιες κομπλεξικές μπούρδες υπομέτριων. Και τελικά μου έγινε βίωμα και σταμάτησα να μιλάω, όποτε βρισκόμουν με ανθρώπους οπουδήποτε σε μια συζήτηση και κάποιος ρωτούσε κάτι που δεν το ήξερε κανένας άλλος, αν ήμουν ο μόνος που το ήξερα ή ο μόνος που είχε άποψη, αν δεν μιλούσε κάποιος άλλος, δεν μιλούσα και εγώ!Και έκανα και πάρα πολλά χρόνια να το ξεπεράσω αυτό, να καταλάβω δλδ ότι το να ξεχωρίζει με κάποιον τρόπο ένας άνθρωπος ή να ξέρει περισσότερα από τους άλλους, δεν είναι κακό, αντιθέτως βοηθάει στη συλλογική εξέλιξη.Και δεν εννοώ τους βλάκες αλαζόνες που νομίζουν ότι ξέρουν ενώ δεν ξέρουν, εννοώ αυτούς που όντως ξέρουν ή αυτούς που για κάποιο λόγο σκέφτονται διαφορετικά από τους άλλους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣχετικά τώρα με το αν έχουνε σχέση οι σημερινοί Ελληνες με τους Έλληνες του 1821... Μα φυσικά και δεν έχουν!Θα ηταν αφύσικο να είχαν καταρχήν, οι συνθήκες είναι εντελώς διαφορετικές από τότε και το πρόβλημα όχι μόνο του σημερινού Ελληνα αλλά του σημερινού πλανητικού ανθρώπου, είναι ότι δεν έχει δικιά του ταυτότητα, την ψαχνει κάπου αλλού και δεν ψαχνει μονο την ταυτοτητα του αλλου, ψαχνει και τη γνωση και την καθοδηγηση να βρει απο αλλου, οπως εσυ καλη ωρα που ρωτας αλλους για το πώς να πας στη γνωση. Ακόμη δλδ και βιολογικά δεν έχει σχέση ο νυν Ελληνας με τον τότε. Επειδή έχω έρωτα με την τέχνη της φωτογραφίας και μάλιστα της παλιάς φωτογραφίας, παρατηρω ότι μέχρι και τα μέσα του 20ου αι. οι Ελληνες ήταν πάρα πολύ μικρόσωμοι! Και μάλιστα αυτό ίσχυε σίγουρα σε ευρωπαϊκό επίπεδο και με άλλα έθνη. Από τη δεκαετία του 60 και μετά, άλλαξε κάτι στο dna του και αλλαξε και ο σωματότυπος του και αυτό ναι, είναι βιολογική διαφορετικότητα. Αναρωτιέμαι κιόλας, αν οι Ελληνες του 1821 για να κάνουν εκείνα που κάνανε, μνημονεύανε τους Ελληνες πριν απο αυτούς ωστε να λειτουργησουν μιμητικά, οπως επιχειρουν πολλοί "πατριώτες" σήμερα ή αν αυτό συνεβαινε και με προγενέστερους Ελληνες,το να ψαχνουν την ταυτοτητα τους σε ακομη παλαιοτερους Ελληνες κι αν συνεβαινε σε τι περίοδο συνεβαινε. Δεν ξέρω, ρωτώ αν κάποιος γνωριζει. Γιατί αν είναι μονο σημερινο φαινόμενο αυτό, τοτε ειναι ακραία προβληματικό.
δλδ αγαπητέ ανώνυμε οι αρχαίοι υμών πρόγονοι που δεν ήταν χριστιανοί δεν ήταν Έλληνες ?.
ΑπάντησηΔιαγραφήαγαπητέ Πωλ τι εννοείς όταν λες βιολογικά είναι διαφορετικοί οι σημερινοί Έλληνες ?
νομίζω ότι ο σωματοτυπος άλλαξε, πέρα από τις προσμίξεις που αναπόφευκτα έγιναν, από την καλυτέρευση των συνθήκων της ζωής .η εύρεση της τροφής έγινε ευκολότερη και οι συνθήκες διαβίωσης άλλαξαν προς το καλύτερο .όσον αφορά τους Έλληνες του 1821 επαναστάτησαν γιατί ήταν σκλάβοι ,στην ουσία δεν είχαν άλλη επιλογη,οταν νιώθεις το μαστίγιο στην πλάτη σου αναπόφευκτα γνωρίζεις ότι είσαι σκλάβος ,σε αντίθεση με τους σημερινούς οι οποίοι έχουμε γίνει σκλάβοι αλλά δεν το γνωρίζουμε ,δεν το νιώθουμε στο πετσί μας .το να στρέφεσαι στους προγόνους σου και να παραδειγματίζεσαι απο αυτούς το βλέπω τελείως φυσιολογικό το κουβαλάμε μέσα μας ειναι μέρος της συλλογικής συνείδησης της φυλής μας.αυτή την ταυτότητα(συλλογική συνείδηση) προσπαθούν να αλλιώσουν σιγά σιγά και να την μετατρέψουν σε νέα, αυτή του πλανητικού ανθρώπου οπως τον λες, η του ευρωπαίου πολίτη αρχικά .πως μπορείς να δημιουργήσεις κατι καινούργιο αν δεν γκρεμίσεις το παλιό ?
ανώνυμος 1
Οι Έλληνες, όπως και κάθε λαός, δεν είναι κακό να μνημονεύει το παρελθόν και τις ρίζες του, αρκεί να μην μένει στο μνημόσυνο μιας αλλοτινής εποχής και μάλιστα τύποις, αφού στην πραγματικότητα, χωρίς να γνωρίζουμε όντως ιστορία, απομακρυνόμαστε και από τη θύμηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρέπει ένας λαός που θέλει να υπερηφανεύεται για ένδοξους προγόνους, να γεννά πολιτισμό και να συγκρίνεται με το πριν βάζοντας το δικό του σύγχρονο λιθαράκι στο οικοδόμημα που επιθυμεί να συντηρεί διαχρονικά.
Οι Έλληνες όμως φαίνεται να διακατεχόμαστε από κρίση ταυτότητας επειδή επιτρέψαμε να αλλοτριωθούμε από πλείστους εισβολείς ως έθνος, ως κράτος και ως πνευματική οντότητα. Ενδώσαμε στη μίμηση κακέπτυπων προτύπων, παραγκωνίζοντας τους ενδογενείς μας θησαυρούς, και υιοθετήσαμε καιροσκοπικές, εφήμερες συνήθειες και πρακτικές για να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις του βίου.
Δε ξέρω πόσο αίμα κυλάει ακόμη που να μας συνδέει με κάποιο αθάνατο δήθεν γονίδιο αλλά αν συνεχιστεί η πνευματική μας πενία με αυτούς τους ρυθμούς, σύντομα θα εξαλειφθεί κι ο Έλληνας και η ελπίδα.
Ανατολή
Πολύ κλάψα βρε αγαπούλες, πολύ κλάψα. Σας αλλοτροίωσαν σας έκαναν σας έραναν, οι αιώνιες πλανητικές κλαψομούνες είστε. Πνιγμένοι στη θυματοποίηση και στην αδυναμία να αναλάβετε τις ευθύνες των δικών σας επιλογών αλλοτροίωσης. Όχι εσείς συγκεκριμένα, στο έθνος σας αναφέρομαι. Λοιπόν κοιτάξτε, αν θέλετε να συνεχίσετε την κοσμική γραμμή των προγόνων σας, με δύο πράματα θα πρέπει να ξεκινήσετε, το αν μπορείτε δεν το ξέρω, νομίζω ότι συλλογικά δεν είστε ικανοί να τα κάνετε, αλλά εγώ θα τα πω. Καταρχήν θα πρέπει να ανεβάσετε κατά πολύ τον πήχυ της αισθητικής και του κριτηρίου σας, θα πρέπει να γίνετε εκλεκτικοί, να αποκτήσετε χάι στάνταρτς, έχετε πνιγεί μέσα στην μετριοκρατία και συνεχώς συμβιβάζεστε με οτιδήποτε μέτριο κυκλοφορεί. Οι πρόγονοι σας δεν ήτανε μετριοκράτες, αντιθέτως κάτι άλλο ήτανε. Δεύτερον, θα πρέπει να ξεκινήσετε να γεννάτε ιδέες οι ίδιοι και να σταματήσετε να μηρυκάζετε ιδέες άλλων. Εχετε σταματήσει να παράγετε νοητική ενέργεια και γι αυτον ακριβώς τον λόγο, μάλλον ελάχιστη σχέση έχετε με εκείνους που αποκαλείτε προγόνους σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήαγαπητε θα το πω απλα ,οσο και μα μην αρεσει σε καποιους, η σχεση με τους προγονους μας οσο και αν προσπαθειτε καποιοι να την αμφισβητησετε, ειναι δεδομενη ,τουλαχιστον για οσους απο εμας ,εαν και εφοσον, φερουμε τα γονιδια τους . ειναι θεμα dna.
Διαγραφήοσο για τις ιδεες και τη νοητικη ενεργεια,μιας και εμεις ειμαστε κλαψομουνες και μετριοτητες τι λες να μας εκανες εσυ την αρχη?.εξαλλου ο μυρηκασμος των ιδεων δεν αποτελει δικο μας προνομιο αλλα δικο σας και του πολιτισμου σας .
Εντάξει εντάξει, είστε γνήσιοι Ελληνες, δεν το αμφισβητεί κανείς. Καλά ρε, από μένα τον μπαρ μπαρ περιμένετε πάλι; Χαχαχχαχα! Μπα άστο, παραείμαι αλαζόνας και ελιτιστής για τέτοια μοιράσματα. Επί χρήμασι το συζηταμε. Εις άλλη περίπτωσιν, λυπούμεθα καλέσατε λάθος.
ΔιαγραφήΑς δούμε τι έχει αποφανθεί η επιστήμη, σχετικά με την γενετική συνέχεια των αρχαίων με τους νέους Έλληνες:
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ δημοσιευμένη έρευνα του Τμήματος Γενετικής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ της Βοστώνης, αλλά και του Πανεπιστημίου Ουάσιγκτον του Σιάτλ, που συνέκρινε το γονιδίωμα (dna) αρχαίων Μινωιτών και Μυκηναίων της 2ης και 3ης χιλιετίας π.Χ. (Eποχή του Xαλκού) με αυτό συγχρόνων Ελλήνων, αλλά και γειτονικών λαών (βαλκανικών και μεσογειακών), διαπίστωσε τα εξής:
-Δεν διαπίστωσε κάποιο διακριτό γενετικό «αποτύπωμα» ούτε των Αιγυπτίων ούτε των Φοινίκων στο DNA των Μινωιτών ή των Μυκηναίων.
-Όσον αφορά τους σημερινούς Έλληνες, η έρευνα δείχνει ότι είναι γενετικά παρόμοιοι με τους Μυκηναίους.
-Η πληθυσμιακή ιστορία της Ελλάδας έχει χαρακτηριστικά σημαντικής γενετικής συνέχειας, αλλά όχι πλήρους απομόνωσης
-οι αρχικοί πρόγονοι τόσο των Μινωιτών όσο και των Μυκηναίων ήσαν κατά βάση ντόπιοι γεωργικοί πληθυσμοί από τη νεολιθική Δυτική Ανατολία, την ηπειρωτική Ελλάδα και τα νησιά του Αιγαίου.
https://www.kathimerini.gr/society/921259/nature-oi-simerinoi-ellines-einai-genetika-paromoioi-me-toys-mykinaioys/
Τα πιο σύγχρονα επιστημονικά στοιχεία για τη γενετική σύσταση των σημερινών κατοίκων της Ελλάδας παραθέτει στο βιβλίο του «Η γενετική ιστορία της Ελλάδας – Το DNA των Ελλήνων» ο ομότιμος καθηγητής Γενετικής και Γενετικής του Ανθρώπου, Κωνσταντίνος Τριανταφυλλίδης:
-το ελληνικό γενετικό υλικό «μοιάζει» πολύ με αυτό των Ιταλών, λιγότερο με των Γάλλων και με ένα ποσοστό των Ισπανών, όχι όμως και με των Τούρκων, όπως θα περίμενε κανείς λόγω της τουρκικής κατοχής.
-το DNA των σύγχρονων Ελλήνων δείχνει καταγωγή από τη Νεολιθική εποχή και άμεση συνέχεια με αυτό των αρχαίων Ελλήνων, χωρίς να έχει υποστεί ιδιαίτερες προσμείξεις
-οι επιστήμονες δίνουν μεγάλη σημασία στο γεγονός ότι μετά από δεκάδες έρευνες δεν ανακαλύφθηκε μογγολική προέλευση στο DNA των Ελλήνων. Παρά την τουρκική κατοχή στην Ελλάδα, δεν αποδεικνύεται, όπως αναμενόταν, κάποια σχέση στο DNA των δύο λαών. Το ελληνικό DNA δεν έχει επηρεαστεί ούτε στο ελάχιστο, ενώ το ίδιο δεν ισχύει, για παράδειγμα, για τους σημερινούς Ισπανούς, οι οποίοι σε σημαντικό ποσοστό έχουν αραβική γενετική προέλευση.
Εκτός από τους Τούρκους, και οι Βούλγαροι, Σλάβοι της ΠΓΔΜ και Αλβανοί διαφέρουν στη γενετική τους σύσταση από τους Έλληνες
-Οι αρχαίοι Μινωίτες είναι γενετικά παρόμοιοι με τους σημερινούς Κρητικούς.
https://iatro.gr/entyposiako-ine-oti-epistimonika-apodedigmeno-dna-ton-sygchronon-ellinon-dichni-amesi-synechia-afto-ton-archeon-ellinon/
Συνεπώς, οι σημερινοί Έλληνες είναι γενετικά παρόμοιοι με τους αρχαίους προγόνους τους και δεν παρουσιάζουν αξιόλογες προσμίξεις με άλλους λαούς.
Αυτό δεν επιδέχεται ουδεμίας αμφισβήτησης πλέον, αφού η επιστήμη το απέδειξε.
Ας δούμε τώρα, αν διαφέρουν οι σύγχρονοι Έλληνες από τους αρχαίους τους προγόνους, όχι στα γονιδιακά αλλά ψυχικά τους γνωρίσματα:
Είναι γνωστό ότι εκτός από τα βιολογικά γνωρίσματα, κληρονομούνται και τα ψυχικά χαρακτηριστικά των προγόνων μας. Δεν εννοώ ότι έχουμε την ίδια ψυχή με τους προγόνους μας, αλλά παραλαμβάνουμε ψυχικές συμπεριφορές που προέρχονται από τις συλλογικές μνήμες και την συλλογική συνειδητότητα των προγόνων μας. Αυτά τα ψυχικά γνωρίσματα, σχηματίζονται από κοινές εμπειρίες και βιώματα, που σωρεύονται στο πέρασμα του χρόνου και δημιουργούν την φυλετική μνήμη.
Ένας λαός μπορεί να αναπτύξει ιδιαίτερες ικανότητες ή αδυναμίες και πάθη, εξ αιτίας της ιστορικής τους πορείας.
Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν αναπτύξει έναν εξαιρετικά αξιόλογο πολιτισμό, σε μια εποχή που και άλλοι πολιτισμοί ανέπτυσσαν τον δικό τους, σύμφωνα με τις συνθήκες διαβίωσης, το κλίμα, το έδαφος, αλλά και τις νοητικές τους ικανότητες.
Ωστόσο είναι δεδομένο ότι ένας λαός, μπορεί να κάνει εξελικτικά άλματα, μόνο όταν το επιτρέπουν οι συνθήκες, διαφορετικά μπορεί να καθηλωθεί σε περιόδους καμπής, παρακμής, ακόμα και εξαφάνισης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕν πολλοίς οι ανθεκτικοί και ισχυροί λαοί, ενίοτε διαμορφώνουν μόνοι τους τις συνθήκες, προσαρμόζονται, ελίσσονται, μεταλλάσσονται, εξελίσσονται και τελικά επιβιώνουν.
Αυτό σημαίνει ότι η εξελικτική τους πορεία, δεν διαθέτει πάντοτε την ίδια γραμμική ανάπτυξη, αλλά έχει περιόδους εξωστρέφειας και εσωστρέφειας, εκρηκτικών φάσεων και καταλαγιασμού, φωτεινών εποχών και σκοτεινών περιόδων.
Μέσα στον πυρήνα της συλλογικής ψυχοσύνθεσης όμως, φωλιάζει το "εν δυνάμει", δηλαδή οι δυνατότητα να ανακτήσει το φως, αλλά και το σκότος.
Είναι όπως το ποδήλατο:
Αν το κάνεις (μάθεις) μια φορά, δεν το ξεχνάς ποτέ. Είναι θέμα ευκαιρίας πότε θα ξανανεβείς σε ποδήλατο και θα κάνεις τις ορθοπεταλιές σου.
Το σώμα, η ψυχή και το μυαλό θυμάται, αλλά κοιμάται κιόλας.
Οι Έλληνες έχουν μια τεράστια παθολογία στην συλλογική τους ψυχοσύνθεση.
Αυτή η παθολογία είναι ανυπέρβλητη και αυτοκαταστροφική, αλλά η καταστροφή πάντοτε αποτρέπεται από την διττή τους φύση, να ξαναδημιουργούνται από τις στάχτες τους και να εφορμούν ισχυρότεροι από ποτέ, γράφοντας εποποιΐες.
Αυτός ο ιδιαίτερος λαός με τα μοναδικό του χάρισμα, ήταν άξιος θαυμασμού ακόμα και από τους "αντιπάλους" του. Ο Νίτσε έγραψε:
«Αποδεδειγμένα σε κάθε περίοδο της εξέλιξής του ο δυτικοευρωπαϊκός πολιτισμός προσπάθησε να απελευθερώσει τον εαυτό του από τους Έλληνες.
Η προσπάθεια αυτή είναι διαποτισμένη με βαθύτατη δυσαρέσκεια, διότι οτιδήποτε κι αν δημιουργούσαν, φαινομενικά πρωτότυπο και άξιο θαυμασμού, έχανε χρώμα και ζωή στη σύγκρισή του με το ελληνικό μοντέλο, συρρικνωνότανε, κατέληγε να μοιάζει με φθηνό αντίγραφο, με καρικατούρα.
Έτσι ξανά και ξανά μια οργή ποτισμένη με μίσος ξεσπάει εναντίον των Ελλήνων, εναντίον αυτού του μικρού και αλαζονικού έθνους, που είχε το νεύρο να ονομάσει βαρβαρικά ότι δεν είχε δημιουργηθεί στο έδαφός του. Κανένας από τους επανεμφανιζόμενους εχθρούς τους δεν είχε την τύχη να ανακαλύψει το κώνειο, με το οποίο θα μπορούσαμε μια για πάντα να απαλλαγούμε απ' αυτούς. Όλα τα δηλητήρια του φθόνου, της ύβρεως, του μίσους έχουν αποδειχθεί ανεπαρκή να διαταράξουν την υπέροχη ομορφιά τους.
Έτσι, οι άνθρωποι συνεχίζουν να νιώθουν ντροπή και φόβο απέναντι στους Έλληνες. Βέβαια, πού και πού, κάποιος εμφανίζεται που αναγνωρίζει ακέραιη την αλήθεια, την αλήθεια που διδάσκει ότι οι Έλληνες είναι οι ηνίοχοι κάθε επερχόμενου πολιτισμού και σχεδόν πάντα τόσο τα άρματα όσο και τα άλογα των επερχόμενων πολιτισμών είναι πολύ χαμηλής ποιότητας σε σχέση με τους ηνίοχους, οι οποίοι τελικά αθλούνται οδηγώντας το άρμα στην άβυσσο, την οποία αυτοί ξεπερνούν με αχίλλειο πήδημα»
Όταν ο Νίτσε λέει "οι Έλληνες είναι οι ηνίοχοι κάθε επερχόμενου πολιτισμού" δεν αναφέρεται στους αρχαίους Έλληνες, αλλά στους σημερινούς και τους αυριανούς.
Νομίζω ότι ο Νίτσε εξηγεί με άριστο τρόπο, γιατί οι Έλληνες δεν θα πάψουν ποτέ να υπάρχουν και να μεγαλουργούν, ακόμη και αν τώρα φαινομενικά δείχνουν ότι κοιμούνται...
ΛΥΚΙΟΣ.
Καλά ναι, αυτό με την επιστήμη κανείς δε μπορεί να το αμφισβητήσει. Μου κάνει βέβαια εντύπωση που το επιστημονικό επιχείρημα, ως νέο θρησκευτικό επιχείρημα, μπορεί να χρησιμοποιείται κατά το δοκούν. Ωπ, κοίτα το λέει η επιστήμη, τσακ ο αντίλογος σταματάει. Αποδείχτηκε! Πώς αποδείχτηκε; Συμφωνούν όλοι οι επιστήμονες με τον τρόπο που αποδείχτηκε; Τι θα πει πώς αποδείχτηκε; Και να σου πω θα καταλάβεις; Το αποδείξανε άλλοι για σενα, γνώστες και επαϊοντες, δεν επιδέχεται αμφισβήτησης οπότε μόκο. ΟΚ. Εκείνο που με μπερδεύει είναι το πώς γίνεται από τη μια να μιλάτε για ελληνόφωνους που απλα κατοικουν στη χώρα και απο την άλλη να ξεσπαθώνετε για τους γνήσιους ελληνες και το ηλιακό πνεύμα που φέρουν. Αυτό πρέπει να είναι ψυχιατρική περίπτωση χαχαχαχα! Ή αποτέλεσμα του καρμικού σας βάρους από το οποίο αρνείστε να αποκοπείτε. Θυμίζει λίγο και το νοσηρό σύνδρομο της μεσογειακής οικογένειας με όλα τα παραφερνάλια του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα συμφωνήσω μαζί σου Λύκιε στο ότι στο εδώ πεδίο τίποτα δεν μπορεί να βρίσκεται σε ένα συνεχές πικ ή σε ένα συνεχές ντάουν. Ό,τι φτάνει σε ένα σημείο που για κάποιους λόγους δεν πάει παραπάνω, νομοτελειακά έρχεται η ώρα που πέφτει και τούμπαλιν. Το πρόβλημα είναι ότι οι Ελληνες έχετε χαθεί κάπου σε έναν απροσδιόριστο παρελθοντικό χρόνο, όπου κάποιες συγκεκριμένες ελληνικές ιδιοφυίες αφήσανε τα φώτα τους και κάνανε κάποια ηρωικά άλματα. Παίρνετε λοιπον επιλεκτικά κάποια στοιχεία από αυτούς τους παρελθοντικούς χρόνους, ονοματίζεται συλλογικό το μερικό, αποδίδεται τίτλους τιμής που αξίζανε και αξίζουν σε λίγους στους πολλούς, και φτιάχνετε ένα τουρλουμπούκι βάσει του οποίου υποτίθεται ότι κάποια στιγμή σε έναν επίσης απροσδιόριστο μελλοντικό χρόνο θα ξαναγίνετε αυτό που κάποτε ήσασταν.
Μιλάτε όλοι ας πούμε για το 1821 και για την ηρωική επανάστα της σύστασης του νεοελληνικού κράτους, αλλα δεν έχω δει ποτέ μα ποτέ κανέναν να μιλάει για το τί έγινε ΜΕΤΑ από αυτή την ιστορική επανάστα.Αραγε όσοι ονειρευονται κολοκοτρωνοκαραϊσκάκηδες και καποδίστριες ονειρευονται επισης και τη συνεχεια του τότε έργου; Διάβαζα χθες για τον Νικόλαο Κάλας και βρήκα ένα εξαιρετικό στη σύλληψη ποίημα του, θα το παραθέσω εδώ κυρίως για το ιδιοφυές της λεξιπλασίας του, παρόλο που ξέρω ότι δεν είστε και πολύ του είδους...
"Η Οσφύς Του Λαγού Η Μοναρχική Μου Αγάπη"
Πρώτοι μας δυνάστες οι Βιτελοβλάχοι
Κόθωνας με Αμυαλία.
Μετά ξέρασεν ο Βόλγας την Αφροδίτη Βρωμάροβνα
που τόκισε τους Γλυκοβούργους με χυλόπιτες
και τους Ρωμιούς με αναθέματα.
Του πετεινού ο γιος αντίς από την Πόλη
πήρε την Ασοφία.
Ένας του γιος ασπάστηκε τη Μαϊμού.
Κι ο άλλος εγκαινίασε μεταξωτό πολιτισμό.
Η Χέσσα μηχανεύτηκε ανάπαυλα πράματα
κι ο Κοπρώνυμος Β’ Άνω Μωρία.
Πάνε τώρα οι Γλυκοβούργοι
αλλού να φάνε την κοπενχάη τους
στο Τυχεράν της Ιρανίας ίσως.
Εδώ ποταποί παττακοί ηρακλείδες
του στόματος ψιττακίζουν
έρχεται, ερχέζεται ο Βάσος Υλικός.
Ελλάς εργατών κι αγροτών,
Ελλάς ποιητών
φοβού τους Δαναούς.
Προσοχή
Ήτταν ή Επί Τανκς.
Βακιλοκτόνος
Τα λογοπαίγνια του ποιήματος είναι πράγματι ευφυή και μας χρειάζεται λίγη δημιουργική φαντασία. Η δύναμη των λέξεων να δημιουργούν εικόνες και να διεγείρουν συνάψεις είναι ικανότητα που λίγοι διαθέτουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν υπάρχει ωστόσο επιλεκτική προσκόλληση των καταχθόνιων συνδαιτυμόνων σε προγονικά μεγαλουργήματα όπως ισχυρίζεσαι, Πωλ. Τουναντίον, η ομήγυρη καυτηριάζει την σημερινή παθητική και καιροσκοπική στάση του Έλληνα και συνεχώς υπογραμμίζεται η αναγκαιότητα της ιστοριογνωσίας, άρα και των αστοχιών και τραγικών λαθών, προς αποφυγή επανάληψής τους.
Η παραδοχή πως η ιστορική μας μνήμη ατονεί και υποσκάπτεται διαρκώς δεν αποτελεί μουρμούρα αλλά αναγνώριση των αδυναμιών μας και της πολεμικής που η ανθρωπότητα δέχεται. Ούτε κάνουμε κριτική απλά και μόνο για να γίνεται συζήτηση. Καδράρουμε ελαττώματα για τα οποία δίνουμε μάχη να ξεπεραστούν.
Πρωτίστως ο διάλογος αφυπνίζει τους ίδιους τους συμμετέχοντες σε αυτόν, και δευτερευόντως τους περαστικούς αναγνώστες.
Είναι αλήθεια πως την επιστήμη άλλοτε την εμπιστευόμαστε και άλλοτε την κατηγορούμε ότι πατρονάρεται από τους χρηματοδότες της, γεγονός που μας κάνει επιφυλακτικούς ως προς την αντικειμενικότητα και την εγκυρότητα της. Δυστυχώς, θέλει επίπονη έρευνα και εξειδικευμένα μέσα η διασταύρωση της επιστημονικότητας μιας πληροφορίας. Επομένως, εφόσον είναι μάλλον αδύνατον ο καθένας να ελέγχει τη "γνώση", ας ακονίζει προς επιστράτευση τη λογική και τη διάκριση, κι ας εμπλουτίζει το κατά δύναμιν το γνωστικό του υπόβαθρο.
Για κάποιους είναι μείζονος σημασίας η καθαρότητα της ελληνικής γονιδιογραμμής. Αν και ο ίδιος ο καθηγητής Τριανταφυλλίδης σημειώνει πως δεν τίθεται θέμα "καθαρών" Ελλήνων αλλά ομοιόσυστασης των κατοίκων της Ελλάδας και άλλων περιοχών.
Όσο αβανταδόρικα ή μη κι αν λειτουργεί μέσα μας το DNA, λίγη σημασία έχει στην παρούσα προσωπικότητα που καλλιεργούμε. Το κλειδί βρίσκεται στην προσπάθεια που καταβάλλουμε ατομικά, συγκρινόμενοι κάθε μέρα με τον χθεσινό εαυτό μας κι όχι με τους άλλους. Πρότυπα μίμησης ή αποφυγής πάντα θα υπάρχουν αλλά ο καθένας είναι υπεύθυνος για τη χάραξη της δικής του τροχιάς για την ισορροπία του όλου.
Ανατολή
Η αμφισβήτηση της επιστήμης γενικά και της επιστημονικής έρευνας ειδικότερα, έχει να κάνει με προσωπικές πεποιθήσεις και με ιδεοληψίες, όπως για παράδειγμα οι θρησκευτικές. Οι θρησκόληπτοι Εβραίοι αμφισβητούν την επιστήμη και θεωρούν ότι ο κόσμος δημιουργήθηκε το 1500 περίπου, π.Χ.! Όλα τα επιστημονικά συμπεράσματα περί της ηλικίας του σύμπαντος, της Γης, ακόμη και του ανθρώπου, για αυτούς είναι εντελώς αδιάφορα... Αφού το λέει η θρησκεία, τέλος! Δικαίωμά τους; Ασφαλώς, αλλά θα πρέπει να επιλέξουν τι θα κάνουν με την λογική.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα καταργήσουν το νου και την λογική για την "πίστη" τους; Μάλλον ναι...
Ωστόσο η επιστήμη, είναι η εφαρμογή της λογικής και η κατάκτηση της γνώσης μέσω του νου.
Δεχόμαστε τα αποτελέσματα των επιστημονικών ερευνών, εκτός και αν μπορούμε να τα αντικρούσουμε με άλλες επιστημονικές έρευνες. Αν δεν μπορούμε, οφείλουμε να τις αποδεχτούμε, διότι εφαρμόζουν συγκεκριμένα ερευνητικά πρωτόκολλα, κοινώς αποδεκτά και δημοσιεύονται ώστε να δεχτούν επιστημονική κριτική. Ωστόσο δεν σημαίνει ότι αν κάποιοι επιστήμονες αμφισβητούν μια έρευνα ή τα συμπεράσματά της, η έρευνα κρίνεται άκυρη, εκτός και αν αποδείξουν ότι είναι άκυρη για συγκεκριμένους λόγους.
Σε καμία περίπτωση όμως δεν καταργείται το συμπέρασμα μιας έρευνας, επειδή προσκρούει σε ιδεολογίες, πεποιθήσεις ή δοξασίες και εμμονές κάποιου, ακόμη και αν αυτός είναι επιστήμονας.
Ωστόσο, συμβαίνει και το αντίθετο. Δηλαδή να επιστρατεύεται η επιστήμη, για να αποδείξει κάποιο ιδεολόγημα. Σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα, χρηματοδοτείται η έρευνα για να κατασκευάσει αποτελέσματα με επιστημονικοφανή τρόπο ή αποκρύπτονται όποια στοιχεία της έρευνας δεν ικανοποιούν τον χρηματοδότη που παράγγειλε την έρευνα. Σε αυτές τις περιπτώσεις όμως, μπορεί να αμφισβητηθεί το αποτέλεσμα της έρευνας όταν δημοσιευθεί και συνήθως καταρρίπτεται από άλλες έρευνες.
Οι ανωτέρω έρευνες, ουδέποτε αμφισβητήθηκαν από άλλους επιστήμονες, ούτε προέκυψε κάποια άλλη επιστημονική έρευνα που να ανατρέπει τις υφιστάμενες. Συνεπώς δεν έχουμε κανέναν λόγο να τις απορρίψουμε. Εξάλλου δεν υπάρχει κανένας οικονομικός μεγιστάνας που θα χρηματοδοτούσε κάποια κατευθυνόμενη έρευνα, για να αποδείξει την ελληνικότητα των νεοελλήνων...
Μάλλον το αντίθετο θα χρηματοδοτούσαν οι σημερινοί μεγιστάνες.
Αν τώρα σε κάποιους δεν ταιριάζει το συμπέρασμα της έρευνας, γιατί θέλουν να πιστεύουν στις δικές τους αυθαίρετες δοξασίες, η επιστήμη ...σηκώνει τα χέρια ψηλά!
"Εκείνο που με μπερδεύει είναι το πώς γίνεται από τη μια να μιλάτε για ελληνόφωνους που απλα κατοικουν στη χώρα και απο την άλλη να ξεσπαθώνετε για τους γνήσιους ελληνες και το ηλιακό πνεύμα που φέρουν."
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόθεν προέκυψε αυτή η φράση από μένα ή άλλον συνομιλητή;
Να υποθέσω ότι παρερμηνεύεις άλλα πράγματα που είπαμε.
Μίλησα για το εν δυνάμει και το εν υπνώσει των Ελλήνων και εξήγησα τον λόγο, στον οποίο αν κατάλαβα καλά συμφώνησες.
Δεν υπάρχουν ελληνόφωνοι, πλην των αλλοδαπών και όσων αποποιούνται την ελληνική τους ιθαγένεια, επειδή ξέρουν την πραγματική τους.
Στην Ελλάδα κατοικούν ως επί τω πλείστον Έλληνες με χαλαρή εθνική συνείδηση, εξ αιτίας της υποτονικής ελληνικής παιδείας και της παράδοσης.
Ανέφερα επίσης την παθογένεια του ελληνικού λαού, στην οποία οφείλεται εν πολλοίς η εμφυλιομαχία, η προδοσία, η αρχομανία, η αναρχία, η εγωπάθεια και ο ωφελιμισμός.
Αυτή η παθογένεια είναι η αιτία όλων των παθών μας ως Έλληνες, αλλά ταυτόχρονα είναι και το πλεονέκτημά μας έναντι άλλων, διότι η ανικανότητά μας να οργανώσουμε κοινωνία λόγω αυτών των παθών, μας κάνει να επινοούμε ιδανικά πολιτεύματα, επιστήμες, τέχνες και φιλοσοφία. Αυτή η παθογένεια ήταν που επινόησε την δημοκρατία. Κάπως έπρεπε να ικανοποιούνται όλες οι πλευρές και οι εγωπάθειες, ώστε τελικά να λειτουργεί μια πολιτεία...
Για σκεφτείτε λίγο. Γιατί μέχρι και σήμερα η πολιτεία πειραματίζεται διαρκώς πάνω σε όλα και δεν εφαρμόζει ποτέ την πεπατημένη που δουλεύει αποδεδειγμένα σε άλλες χώρες;
Το κάνει αυτό, διότι καμία έτοιμη φόρμουλα δεν πετυχαίνει εδώ. Είναι τόσες οι αντιδράσεις, οι ελιγμοί και οι πονηριές, που θα πρέπει να επινοηθούν νέοι τρόποι επιβολής λύσεων και βέβαια, δεν κρατάνε για πολύ...
Η Ιστορία είναι ένας πολύ καλός σύμβουλος και καθρέπτης, για να βλέπουμε ποιοι είμαστε, πως πορευόμαστε, πως λειτουργούμε και πως συμπεριφερόμαστε. Όσοι την μελετούν, γνωρίζουν ότι αυτός ο λαός έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, που διατηρούνται από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Είμαστε όντως "έθνος ανάδελφον" και αυτό το διαπιστώνει κανείς, μελετώντας την Ιστορία μας.
Παρότι η σημερινή εικόνα των Ελλήνων είναι απογοητευτική, αυτό που έχει επαναληφθεί πολλάκις στην Ιστορία μας, με κάνει να αισιοδοξώ. Οι Έλληνες μπορούν να κάνουν τεράστιες σωτήριες ανατροπές, όταν όλα φαίνονται να έχουν "τελειώσει" και μεγαλουργούν εντυπωσιάζοντας την παγκόσμια κοινότητα.
Και δεν αναφέρομαι μόνο σε πολέμους και εξεγέρσεις, αλλά και σε ιδεολογικές επαναστάσεις.
ΛΥΚΙΟΣ.
Επειδή βλέπω ότι λίγο μπερδευτήκατε, να πω ότι τον δεύτερο πληθυντικό τον χρησιμοποιώ γενικά για τους Έλληνες, όχι για τους εδώ συνδαιτημόνες προσωπικά. Και τον χρησιμοποιώ γιατί εγώ δεν είμαι Έλληνας, είμαι απλά ένας ελληνόφωνος που έτυχε να γεννηθεί και να μεγαλώσει σ' αυτήν τη χώρα. Ό,τι λέω δλδ αφορά γενικά και ολικά την δική σας φυλή με τον β' πληθυντικό. Και πραγματικά σας εύχομαι να πετύχετε σ' αυτά που ονειρευεστε για σας, τους οικειους σας, τη χώρα σας και το εθνος σας. Εγω απλα διασκεδαζω με την τέχνη του αντίλογου, το χω ξαναπει αλλωστε :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ότι διασκεδάζεις με την τέχνη του αντιλόγου, καθώς και το ότι αρνείσαι μετά βδελυγμίας την ελληνικότητά σου, μάλλον δηλωτικά στοιχεία ενός Έλληνα είναι, παρά ενός αλλόφυλου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά δεν θέλω να σου χαλάσω την αυτοεικόνα σου και το δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό.
ΛΥΚΙΟΣ.
Χεχε! Θα σου πω τώρα κάτι γι' αυτό, γιατί είχα και μια σχετική συζήτηση χθες και το σκεφτόμουνα εντονα αυτό το θέμα τελευταία, για να δεις ότι το να μην νοιώθει κάποιος σύνδεση με την ελληνική φυλή ή με οποιαδήποτε άλλη φυλή ή το να μην νοιώθει πατρίδα του έναν οποιονδήποτε τόπο, δεν είναι απαραίτητα μεμπτό ή εχθρικό προς εκείνους που νοιώθουν το αντίθετο. Εγώ δεν είμαι ελλαδίτης, είμαι ποντιοκαππαδόκης από την πατρική μου γραμμή. Από τότε που θυμάμαι όμως τον εαυτό μου, ποτέ δεν ένοιωσα πραγματικό κομμάτι κάποιας φυλής και ποτέ δεν ένοιωσα πατρίδα μου αυτην την χώρα ή οποιαδήποτε άλλη χώρα που έχω επισκεφτεί. Βεβαια ποτέ δεν έχω βρεθεί στους τόπους καταγωγής μου για να ξέρω πώς και τί θα νοιώσω εκεί, οπότε κρατώ μια επιφύλαξη. Εδώ όμως πάντα ένοιωθα σαν επισκέπτης. Θαυμάζω πολύ τον ελληνικό πολιτισμό και την ελληνική γλώσσα, βρίσκω πολύ όμορφη χώρα την Ελλάδα αλλά δε νοιώθω ουσιαστική σύνδεση, ούτε με τους ανθρώπους που την κατοικούν, ούτε με τη γενέτειρα μου, ούτε και με τον τόπο που ζω τα τελευταία χρόνια. Όσο γνωστά μου είναι όλα εδώ, αλλο τόσο άγνωστα μου είναι ταυτόχρονα, κάθε μέρα που ξυπνάω νοιώθω σαν να βρέθηκα χθες εδώ, κάθε φορά που βλέπω κάποιον ή κάτι είναι σαν να το βλέπω για πρώτη φορά, άσχετα αν το έχω ξαναδει χιλιάδες φορές. Δεν έχω ρίζες πραγματικές εδώ κάτω, είμαι λίγο σαν τα νούφαρα χαχαχα!. Ξες τα υδρόβια φυτά δεν έχουν δυνατές ρίζες, τα ριζώματα τους έχουν χαλαρή ή και καθόλου σύνδεση με το υπόστρωμα. Βλέπω ας πούμε εσένα και τους υπόλοιπους εδώ στον χώρο, πόσο έντονο είναι μέσα σας το φυλετικό στοιχείο, νοιωθετε πραγματικά κομμάτια μιας φυλής, ενός συνόλου και είμαι σίγουρος ότι από όπου κι αν είναι η καταγωγή σου μέσα στη χώρα, έχεις δυνατές ρίζες και τον νοιώθεις σαν πατρίδα σου αυτόν τον τόπο. Υποθέτω ότι πρέπει να είναι πολύ ωραίο αυτό ως αίσθηση, αλλα εγώ δεν το νοιώθω, όχι επειδή το έχω επιλέξει, αλλα μάλλον για κάποιους άλλους λόγους που δεν είμαι απόλυτα σίγουρος ότι κατανοώ. Και τα λέω όλα αυτά για να δεις ότι πολλές φορές τα πράγματα δεν είναι μόνο άσπρα ή μαύρα.
ΔιαγραφήΟι άνθρωποι για να νιώσουν έντονες τις ρίζες μέσα τους πρέπει αυτές να έχουν με κάποιον τρόπο ποτιστεί στο παρελθόν. Είτε πρόκειται για συναισθήματα που καλλιεργήθηκαν μέσα στο χρόνο από αφηγήσεις γονέων και λοιπών συγγενών και φυσικά την εκπαίδευσή μας, είτε για μνήμες που αναδύονται υποσυνείδητα και μας επηρεάζουν ή δημιουργούνται εν τω βιω. Αν οι συνδέσεις αυτές λείπουν ή είναι ασθενείς, ο άνθρωπος δε νιώθει δέσιμο με κάποιον τόπο. Πατρίδα κάνει την σκέψη του. Η ποιότητα της σκέψης και των έργων μας είναι αυτά που προσδίδουν καταγωγή στον άνθρωπο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠες μου τα έργα σου να σου πω ποιος είσαι
(Σε παραλλαγή του "πες μου τους φίλους σου να σου πω ποιος είσαι")
Pink Panther
Αυτό που λες μάλλον είναι ο γενικός κανόνας, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις ενδεχομένως να είναι λιγάκι πιο περίπλοκο, να εμπλέκονται δλδ και άλλες παράμετροι. Επειδή προσωπικά εμένα για πάρα πολλά χρονιά με απασχολούσε αυτή η αίσθηση που διατηρούσα εξ απαλών ονύχων και μάλιστα τη θεωρούσα και αρνητική, κάποια στιγμή όταν συνειδητοποίησα τη σημαντικότητα στην άσκηση της απόσπασης στο δικό μου προσωπικό μονοπάτι κατάλαβα ότι ήταν μάλλον θετική αυτή η αίσθηση, με γλύτωνε από έξτρα άσκηση, η απόσπαση δλδ ως βασικό κομμάτι της επίγειας πορείας μου στην καρμική επίλυση και στο κλείσιμο "παρελθοντικών" κύκλων, ενδεχομένως να έχω δουλέψει πάνω σ' αυτό το κομμάτι σε προηγούμενους βίους και πλέον να είναι κατεκτημένο. Δεν ξέρω τί και πώς ορίζετε εσείς την πορεία σας σ' αυτό το πεδίο, για μένα η επίγεια ζωή θα πρέπει καταρχήν να είναι καρμική επίλυση και απόσπαση απο οτιδήποτε αφορά το υλικό πεδίο, ώστε να επισπευθεί η εξοδος.
ΔιαγραφήΗ καρμική επίλυση και η απόσπαση από το υλικό πεδίο επιτυγχάνονται όταν εστιάζουμε στις παθογένειές μας και καταβάλουμε προσπάθεια να τις ξεπεράσουμε. Όταν επιτρέπουμε στον πνευματικό μας εαυτό να ελέγχει και να καθοδηγεί τα κατώτερα σώματά μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να φτάσουμε όμως στην κυριαρχία του πνεύματος επί της ύλης, έχει προηγηθεί η στενή μας σχέση με την ύλη και τα βάρη που αυτή συνεπάγεται, για την κατανόηση της φύσης και του ρόλου της. Επειδή η ύλη ασκεί τεράστια ελκτική δύναμη πάνω στα γήινα σώματά μας, καμιά απόσπαση δεν θα ήτο δυνατή χωρίς την επέμβαση της Θείας Χάριτος να ενισχύει την ανοδική μας πορεία κατά θεία οικονομία.
Όπως ο γονέας που παρατηρεί το σπλάχνο του το οποίο κατά το μεγάλωμά του παίζει και εκπαιδεύεται και εκείνος για να ανδρωθεί το αφήνει να σηκώνεται μα και να πέφτει ενώ θα μπορούσε να αποτρέψει πολλές από τις πτώσεις του. Η διακριτική παρουσία του γονέα στα βήματα του παιδιού του, του δίνει αοράτως φτερά μέχρι να πετάξει μοναχό του και το γλιτώνει από πολλές κακοτοπιές που δε χρειάζεται να περπατήσει χωρίς να του στερεί εξολοκλήρου το πολύτιμο βιωματικό εργαστήριο του πόνου, δηλαδή τη γνωριμία με τον κόσμο της δυαδικότητας.
Η υπέρβαση της δυαδικότητας λέγεται ότι προσφέρει την έξοδο από το Μάτριξ.
Αλλά τι ακριβώς σημαίνει αυτή η υπέρβαση;
Ανατολή
Βέβαια σε αυτού του είδους τις αναλύσεις είναι expert ο φίλος Joker Card του οποίου την συμβολή κρίνω αναγκαία και πολύτιμη. Μας τα έχει ξαναπεί στο παρελθόν αλλά η επανάληψη μήτηρ μαθήσεως!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνατολή
Αν μου επιτρέπετε να κάνω μια γενικότερη επισήμανση και μια φιλική προτροπή. Όσα χρόνια συμμετέχω εδώ στον χώρο του Λύκιου στις συζητήσεις σας, παρατηρώ ότι το "ηχόχρωμα" όλων ανεξαιρέτως των συνδιαλεγόμενων είναι πολύ συγκεκριμένο και μάλιστα αμεταβλητο! Είναι πάντα σαν να απευθύνεται σε ας πούμε πνευματικά αρχάριους, σε ανθρώπους που τώρα ξεκινάνε να ασχολούνται με την πνευματική τους πλευρά για πολλούς και διαφόρους λόγους. όχι ότι υπάρχει κάτι αρνητικό σε αυτό, δεν επιθυμώ να μειώσω κανέναν, αν το ήθελα θα το έκανα με αμεσο τροπο. Ηθελα μόνο να πω ότι είναι πάρα πολύ βοηθητικό ως άσκηση το να επιχειρεί κάποιος να σκέφτεται άρα και κατ' επέκτασιν να εκφράζεται, σαν να βρίσκεται ένα εξελικτικό σκαλί παραπάνω από εκεί που ήδη είναι. Αυτό βεβαια προϋποθέτει να γνωρίζει πού βρίσκεται. Η ασκηση είναι πολύ ενδιαφέρουσα γιατι ταυτόχρονα αφορά πολλά σημεία που είναι γόνιμο να δουλεύονται συνεχώς, η πνευματικότητα είναι άσκηση γενικοτερα. Πχ. βάσει της ιριδικής κλίμακας, αν το ηχοχρωμα κάποιου είναι το πορτοκαλί, ας δοκιμάσει να σκέπτεται κίτρινα :)
ΑπάντησηΔιαγραφή"για μένα η επίγεια ζωή θα πρέπει καταρχήν να είναι καρμική επίλυση και απόσπαση απο οτιδήποτε αφορά το υλικό πεδίο, ώστε να επισπευθεί η εξοδος."
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι πώς φτάνουμε εκεί αγαπητέ Πωλ;
Με ποιον τρόπο φροντίζεις να απαλλάσσεσαι από τα καρμικά;
Ο περισσότερος κόσμος που ψάχνει τον απεγκλωβισμό υιοθετεί έναν από τους δύο πόλους, αρνητικός-θετικός, πιστεύοντας ότι με την μία ή την άλλη υπερβολή και θυσιάζοντας τον έτερο πόλο, θα αποδράσει.
Εδώ μέσα ωστόσο έχει πλείστες φορές συζητηθεί ο δρόμος της μεσότητας.
P.Panther
Κοιτάξτε, γόνιμο θα ήτανε να έχουμε πάντα στο μπακγκράουντ του μυαλού μας ότι δεν ισχύουν όλα για όλους, δεν υπάρχει μία μόνο συγκεκριμένη συνταγή. Εσείς εδώ έχετε την τάση όταν καταπιάνεστε με διάφορες έννοιες να θεωρείτε ότι τους αφορούν όλους, εξ ου κι έκανα την παραπάνω προτροπή. Ακόμη και το δίπολο αρνητικό-θετικό δεν είναι στάτικ παντού και πάντα, χωρίζεται καταρχήν σε 4 υποκατηγορίες, κατ' επέκτασιν και η όποια αντίστοιχη μεσότητα. Καρμική επίλυση μπορεί να είναι και η γνώση/αναγνώριση ενός μοτίβου που έχει επαναληφθεί πολλές φορές στην πορεία των βίων κάποιου,δημιουργώντας έτσι ένα αντίστοιχο βαρυτικό πεδίο εδώ και η επιλογή της μη επανάληψης του, πολλές φορές μάλιστα φαινομενικά μπορεί να δίνει την εντύπωση θετικά φορτισμένου μοτίβου. Αυτό προϋποθέτει καταρχίν την κατανόηση του και η κατανόηση έρχεται μέσα από την παρατήρηση του. Οτιδήποτε καταπιέζεται με στόχο να μεταλλαχτεί, απλά εντείνεται.
ΑπάντησηΔιαγραφή