Οι οντότητες αυτές που είναι και ψυχικές απαρτίζονται από ανώτερους ανθρώπους, οι οποίοι εξελίχθησαν μόνοι τους και με την δική τους θέληση ή από ειδικά όντα του θείου κόσμου. Ρευστά, τα οποία απαρτίζονται από ουσία συγγενική με τον ηλεκτρισμό και έχουν ψυχικές ιδιότητες. Μέσα στον αστρικό κόσμο και στις αρχές που τον διέπουν, ευρίσκονται οι μορφές του μέλλοντος, οι οποίες μπορούν να εκδηλωθούν στον φυσικό κόσμο.
Οι μορφές αυτές αποτελούνται από την αρνητική αντανάκλαση των δημιουργικών ιδεών του θείου κόσμου. Ανθρώπινες οντότητες που διασχίζουν τον αστρικό κόσμο για να γεννηθούν (ενσάρκωση) ή για να αποβάλλουν την σάρκα τους, (δηλ. οδεύουν προς το θάνατο). Τον αστρικό κόσμο διασχίζουν τα αστρικά σώματα των μυστών και ανώτερων ανθρώπων». Ο Αρίσταρχος μας δίδει την ταυτότητα των Ουράνιων Επισκεπτών, αλλά και μια γενικότερη άποψη για τον συμπαντικό κόσμο, εκτός από την ηλιοκεντρική θεωρία του.
Αλλά και όλοι γενικά οι Έλληνες φιλόσοφοι μας άφησαν την παρακαταθήκη τους. Οι Έλληνες θεοί, ήρωες, ημίθεοι και μυημένοι είναι οι προσωποποιήσεις των δυνάμεων της Φύσεως που είναι προικισμένες με την Νόηση. Η αλήθεια είναι πως ένας κοινός άνθρωπος βρίσκεται έξω από τη σφαίρα αυτού του τρόπου αντίληψης της πραγματικότητας.
Όταν όμως την ανακαλύψει θα έχει αποκτήσει την Δύναμη. Τότε όμως θα πρέπει να αποφασίσει αν θα χειριστεί την Δύναμη μόνο για προσωπικό όφελος και εξουσία και όχι για την πρόοδο της ανθρωπότητας γενικότερα και κατά συνέπεια την Συνειδησιακή Πρόοδο. Το καλό και το κακό έχουν ευρύτερη συμπαντική έννοια!
Για τους Έλληνες ουδέποτε υπήρξε γραπτό ιερό κείμενο (σαν τη Βίβλο),που θα έπρεπε μάλιστα να διδάσκωνται οι άνθρωποι συστηματικά από μικρή ηλικία. Αντιθέτως, η προσέγγιση του Θείου ήταν έργο υψηλών προδιαγραφών, των Φιλοσόφων και των Μυστών. Όσων Ελλήνων η διάνοια υπερυψούτο έν αρετή, τόσον εγγύτερον προς το Θείον ήρχοντο. Ο απλός λαός όμως μετείχε απαραιτήτως σε μια κοινή θρησκευτική παράδοση, με τελετές, εορτές, πανηγύρεις και αφιερώματα σε δημόσιους Ναούς, εκδηλώνοντας την ευσέβειά του.
Για την ακριβεια υπηρξε για τους ελληνες γραπτο κειμενο που θεωρουνταν σαν "ιερο" και αυτα ηταν τα Ομηρικα Επη. Η παλαια διαθηκη διδασκει την υποτελεια και το φοβο, η καινη διαθηκη την παθητικοτητα, ακριτη αποδοχη και αγαπη και τα Επη την ελευθερια και την μαχητικοτητα, οπως τα βλεπω εγω τουλαχιστον
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτοχαστης
Φίλε μου Στοχαστή, σε καλωσορίζω! Τα Ομηρικά έπη, διδάσκοντο ευρέως στα αρχαία χρόνια και ήταν μέρος της γενικής παιδείας των Ελλήνων. Είχε πολύ σημαντικό ηθικό και μυητικό περιεχόμενο, ενώ αποτελούσε πυλώνα ιστοριογνωσίας αν και συγκεκαλυμμένης. Όμως δεν ήταν "ιερό" βιβλίο με την έννοια που δίνει ο αρθρογράφος, δηλαδή την θεοπνευστία ενός ιερού βιβλίου, όπως είναι όλα τα θρησκευτικά ιερά βιβλία των δογμάτων και των θρησκειών, των διαφόρων λαών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔηλαδή τα ιερά βιβλία, επικαλούνται θεϊκή προέλευση και αποσκοπούν στην επιβολή του θεϊκού τους λόγου στο ...ποίμνοιο, ενώ τα Ομηρικά Έπη διδάσκουν το ήθος, χωρίς να επιχειρούν να το επιβάλλουν δια του φόβου και της τιμωρίας. Αυτή είναι και η τεράτια διαφορά του Ελληνικού πνεύματος, από έτερα δόγματα, άλλων πολιτισμών!
Ελευθερία εναντίων υποταγής!
ΛΥΚΙΟΣ.
Σωστο."Ιερα" τα ονομαζουμε εμεις μεταγενεστερα αναγνωριζοντας την αξια τους, σε αντιθεση με την Αγια Γραφη που επιβαλλεται ως ιερο ανευ κρισης του περιεχομενου. Το ηθος διδασκεται ναι, ομως δεν καλλιεργειται οφοβος της τιμωριας. Ωστοσο, αυτη υπαρχει. Η υβρις επιφερει τιμωρια-νεμεση, και αυτος ειναι κοσμικος νομος. Οπως σωστα ειπες, εδω υπαρχει η τεραστια και χαωδης διαφορα μεταξυ ελληνικου πνευματος και ιουδαιοχριστιανικου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠριν το παρεξηγησουν καποιοι, να πως πως ο Θεος-Θειο υπαρχει. Ειναι υποχρεωτικο να υπαρχει, αν εμεις υπαρχουμε.
Στοχαστης
Στοχαστης
Πολύ σωστότερα τα λες εσύ, φίλε Στοχαστή!
ΔιαγραφήΟ Θεός δεν είναι ταυτόσημη έννοια με τον Χριστιανισμό, ούτε βεβαίως και με καμία θρησκεία. Η αποδοχή του Θεού, είναι θέμα απλής λογικής! Η απόρριψή του, είναι θέμα ασταθούς λογικής. Άλλο άθεος και άλλο άθρησκος! Είναι έννοιες ανεξάρτητες μεταξύ τους. Οι θρησκείες μονοπωλούν την "αλήθεια" και την αποκλειστικότητα της Θεϊκής εκπροσώπησης και απευθύνονται στις μάζες, επιβάλλοντας το δόγμα τους και ασκώντας μέσω αυτού, κοσμική εξουσία. Αναγκαίο κακό; Ναι, όσο οι επικυρίαρχοι θέλουν τον λαό αδαή και απαίδευτο.
Στην αρχαία Ελλάδα που η εξουσία ήθελε πεπαιδευμένο τον λαό, το θρησκευτικό δόγμα ήταν πολύ πιο "χαλαρό", υπηρετώντας καλύτερα την ελευθερία του ανθρώπινου πνεύματος. Όμως όσοι είχαν την καλύτερη παιδεία και την υψηλότερη αντίληψη, δεν δεσμεύονταν από το δόγμα και προσέγγιζαν ελεύθεροι την Γνώση και την Αλήθεια!
Ο Χριστός επιδίωξε την μετάδοση της διδασκαλίας του στους Έλληνες, διότι μόνο αυτοί είχαν την ελευθερία του πνεύματος και την ωριμότητα για να την κατανοήσουν και να την παραλάβουν με ασφάλεια “Ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο Υιός του Ανθρώπου. Ελλάς γαρ μόνη ανθρωπογονεί, φυτόν ουράνιον και Βλάστημα θείον ηκριβωμένον, λογισμόν αποτίκτουσα οικειούμενον επιστήμην.”
Βεβαίως κάποιοι δεν ήθελαν να συμβεί κάτι τέτοιο και τελικά εκτέλεσαν τον Ιησού και αργότερα νόθευσαν την διδασκαλία του, ιδρύοντας μια "άλλη" εκδοχή της δικής τους θρησκείας!
Είμαι ανοιχτός σε κάθε διάλογο, με όποιον θεώρησε ότι παρεξηγήθηκε.
ΛΥΚΙΟΣ.