Πόσο σοβαρά είναι τα πράγματα με την Τουρκία; Τι δείχνουν οι αριθμοί, οι χάρτες και οι προκλήσεις

Στην Αθήνα υπάρχουν κυβερνητικά στελέχη και αξιωματούχοι οι οποίοι έχουν μεγαλύτερη αγωνία από την πορεία των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές! “Εντοπίζονται” στα υπουργεία Εξωτερικών και Εθνικής Άμυνας και η αγωνία που έχουν είναι αν ,πότε και πως θα σχηματιστεί κυβέρνηση στην γειτονική Τουρκία! Διπλωμάτες και αξιωματικοί που ασχολούνται με τα ελληνοτουρκικά δεν μπορούν να αποφύγουν την σύγκριση μεταξύ του Ιανουαρίου του 1996 και της σημερινής πολιτικής πραγματικότητας στην Τουρκία. Τότε είχαμε καταλήξει στην κρίση των Ιμίων. Τώρα διανύουμε μια περίοδο έντασης στο Αιγαίο που ουδείς μπορεί να προβλέψει που θα καταλήξει.

Είναι τόσο σοβαρά τα πράγματα; 

Οι ομοιότητες μεταξύ 1996 και 2015 περιορίζονται στο γεγονός ότι η Τουρκία δεν έχει σταθερή κυβέρνηση ,είναι άγνωστο πότε θα αποκτήσει και το κυριότερο με ποιες ισορροπίες θα σχηματιστεί. Από εκεί και πέρα είναι σαφές ότι η σημερινή Τουρκία δεν έχει μεγάλη σχέση μ΄ εκείνη του 1996. Τότε οι “παίκτες” του πολιτικού παιχνιδιού -Γιλμάζ,Τσιλέρ,Ερμπακάν- δεν είχαν το μέγεθος και την “αύρα” του Ταγίπ Ερντογάν. Ο οποίος βέβαια μετά από πολλά χρόνια απόλυτης κυριαρχίας νοιώθει για πρώτη φορά την “γεύση της ήττας”. Τα σενάρια περί “εξαγωγής της εσωτερικής πολιτικής κρίσης” πολλές φορές τα έχουμε ακούσει, ελάχιστες φορές έχουν επιβεβαιωθεί και κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα ότι το καθεστώς Ερντογάν θα τα “αξιοποιήσει”.

Μετατοπίσεις Εννοιών και Πολυπολιτισμός (βιντεο)

Η παραπάνω αφίσα τσουβαλιάζει με πονηριά την
παραδοσιακή και την μονογονεϊκή οικογένεια με τα
ομοφυλόφιλα ζευγάρια και μας λέει ότι η οικογένεια
είναι απλά θέμα … αριθμητικής

Ελληνική Φιλοσοφική Εταιρεία

Μάρτιος 2015

Ομιλητής Κωνσταντίνος Ρωμανός
Καθηγητής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου

Μετά το τέλος του ψυχρού πολέμου οι δυτικές κοινωνίες, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδος, υφίστανται αλλαγές στην ιδεολογία και τους θεσμούς, οι οποίες, παρά το γεγονός ότι μπορούν να θεωρηθούν επαναστατικές ως προς την έκταση και το βάθος, δεν προέρχονται από φυσικά αιτήματα μιας λαϊκής πλειοψηφίας, αλλά από παρεμβάσεις εκ των άνω της ελίτ. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι η απώλεια της συλλογικής ιστορικής μνήμης και της εντοπιότητας, αμφότερα χαρακτηριστικά της έννοιας της πατρίδας. Η εγκατάλειψη δηλαδή της κοινωνίας των ομοίων-ομογενών προς χάριν της ουτοπίας- ή δυστοπίας – μίας νέας κοινωνίας ετεροκλήτων «διαφορετικοτήτων», που αποτελούν ό,τι αποκαλείται «πολυπολιτισμός». Η αποσύνδεση του θήλεος και άρρενος φύλου από τον φυσικό προσδιορισμό με την συνεπακόλουθη δημιουργία – δια της τεχνοεπιστήμης – ενδιαμέσων μορφών ανθρωπίνου υλικού. 

Το ίδιο συμβαίνει και με τη θεσμοθέτηση καινοφανών μορφών «οικογένειας». Αυτές και άλλες ριζικές μεταρρυθμίσεις προϋποθέτουν, στο δυτικο πλαίσιο αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, την κατασκευή μίας κατ’ επίφασιν δημοκρατικής κοινής γνώμης, η οποία απαιτεί ή τουλάχιστον ανέχεται, τις εν λόγω μεταρρυθμίσεις. 

Για την επίτευξη του σκοπού αυτού η «κοινωνική μηχανική» (social engineering) χρησιμοποιεί έναν εξελιγμένο προπαγανδιστικό σχεδιασμό, οργουελικού τύπου, στο επίκεντρο του οποίου βρίσκεται η σοφιστική μέθοδος της μετατόπισης του νοήματος των εννοιών που συνήθως συνοδεύεται, όπως είναι αναμενόμενο, από την ποινικοποίηση των αντιθέτων απόψεων μέσα σε μια τέτοια κοινωνία.

Το παραπάνω απόσπασμα είναι η σύνοψη μίας άκρως ενδιαφέρουσας ομιλίας την οποία

απομαγνητοφώνησα για τον Αβέρωφ. Σας θερμοπαρακαλώ να την διαβάσετε και να την διαδώσετε. Η μόνη οδός καταπολέμησης της προπαγάνδας της νέας τάξης είναι η κατανόηση του τρόπου που διεισδύει στο μυαλό μας. Σε ορισμένα σημεία ο ήχος είναι πολύ κακός, έκανα ό,τι μπορούσα.

***

Σας ευχαριστώ και ευχαριστώ την Φιλοσοφική Εταιρεία για την φιλοξενία της.

Διάλεξα κυρίες και κύριοι αυτό το θέμα γιατί είναι μέσα την καρδιά των εξελίξεων, αυτών που σχετίζονται με την έννοια ‘παγκοσμιοποίηση’ ή και ‘νέα τάξη πραγμάτων’, δηλαδή μετατόπιση εννοιών και πολυπολιτισμός.

Υπάρχει κάτι που θα το έλεγα σχεδόν κατηγορική προσταγή του πολυπολιτισμού, δηλαδή κοινωνίες … σαν την Ελληνική, να γίνουν πολυπολιτισμικές. Τα επιχειρήματα δεν είναι σημαντικά γιατί θα [πρέπει] μια τόσο σημαντική αλλαγή να λάβει χώρα, αν πούμε ότι η ποικιλότητα είναι καλύτερη από την ομοιογένεια, ότι εμπλουτίζεται ο ένας πολιτισμός από τους πολλούς πολιτισμούς και ότι υπάρχει και το ανθρωπιστικό επιχείρημα ότι υποχρεούνται οι πιο πλούσιες κοινωνίες να στεγάσουν ανθρώπους κατατρεγμένους από τις λιγότερο πλούσιες κοινωνίες.

Βεβαίως συνήθως δεν λαμβάνεται ιδιαίτερα υπόψιν η γενικότερη λαϊκή θέληση προκειμένου να συμβεί μία τέτοια αλλαγή, να ζήσουν δηλαδή σε ένα πολιπολιτισμικό ή αλλιώς πολυεθνοτικό καθεστώς. Δεν υπάρχει λαϊκό αίτημα πουθενά απ’ ό,τι είδα, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες χώρες για να γίνει αυτό. Κι όμως, αυτό γίνεται και αυτό προωθείται.

Μαζί με αυτό έχουμε και … επαναστατικές αλλαγές στον πολιτισμικό τομέα και σε θεσμούς πανάρχαιους όπως θεσμούς οικογένειας και φύλου, άρρενος και θήλεως, όπουπάλι δεν υπάρχει από κάτω το λαϊκό αίτημα πλην όμως θεσμοθετούνται καινούριες μορφές οικογένειας, καινούριες μορφές γάμου και εφευρίσκονται φύλα τα οποία ξεπερνούν την βιολογική τους καταγωγή και δημιουργούνται κατά τεχνιτό τρόπο.

Μία παραδοσιακή κοινωνία όπως ήταν η Ελλάς, εδέχθη αυτές τις αλλαγές κατά καταιγιστικό τρόπο χωρίς εν πολλοίς να αντιλαμβάνεται και να καταλαβαίνει τι συμβαίνει … εδώ. Σε άλλες χώρες στις οποίες έχει μεγαλύτερο βάθος χρόνου η αλλαγή οι άνθρωποι έχουν καταλάβει βέβαια αλλά το χαρακτηριστικό είναι ότι όταν κατάλαβαν ήταν αργά.

Επίσης έχουμε αλλαγές στην ιδέα της εθνικής κοινότητος, της πατρίδος, το έθνους. Και εκεί πληροφορούμεθα ότι στην εποχή της παγκοσμιοποίησης πρόκειται για θεσμούς ξεπερασμένους οι οποίοι δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα, ότι επομένως αυτό που ζητούν είναι να δημιουργηθούν κοσμοπολίτες οι οποίοι εν πολλοίς θα είναιαπάτριδες και οι οποίοι θα έχουν δικαιώματα, ανθρώπινα δικαιώματα τα οποία λογίζονται ως ατομικά δικαιώματα αλλά όχι ως δικαιώματα συλλογικοτήτων, δηλαδή του συνανήκειν σε κοινότητες οι οποίες έχουν ιστορία και τόπο, εκεί όπου φύτρωσαν οι άνθρωποι δηλαδή και εξακολουθούν να φυτρώνουν. Και τα δύο αυτά μαζί δηλαδή ο τόπος και ο χρόνος αποτελούν την έννοια Πατρίς η οποία αποδομείται.

Για να μπορέσουν αυτές οι αλλαγές να επιβληθούν στις κοινωνίες είναι προφανές ότι χρησιμοποιείται μία κοινωνική μηχανική (social engineering) η οποία χρησιμοποιεί όλες τις διδασκαλίες του 20ου αιώνα κυρίως από ολοκληρωτικά καθεστώτα σταλινικού και ναζιστικού τύπου, από τις τεχνικές επίσης του ψυχολογικού πολέμου οι οποίες επίσης αναπτύχθηκαν μέσα στους παγκόσμιους πολέμους αλλά και στον ψυχρό πόλεμο ο οποίος ακολούθησε.

Μέσα σε αυτήν την προπαγάνδα, και την λέω προπαγάνδα ανενδοίαστα, εντόπισα κάποια τυπολογία η οποία περιγράφεται ως μετατόπιση των εννοιών και αποδόμησηκαι θα προσπαθήσω με διάφορα παραδείγματα να σας εξηγήσω τι εννοώ με αυτό και πως το χειρίζονται σε μία σύγχρονη μεταμοντέρνα σοφιστική θα το λέγαμε, με την αρχαία έννοια του όρου. Αυτό που περιγράφεται από τους Αγγλοσάξονες subtly faults of reasoning, δηλαδή ανεπαισθήτως λανθασμένη συλλογιστική. Δηλαδή η δυνατότητα να μετακινείς τις έννοιες έτσι ώστε ένας μέσος παρατηρητής να μην έχει την ευχέρεια να παρατηρήσει τι μετακίνησες.

ΗΠΑ: Η αποδόμηση των φύλων. Καταργούνται πλέον οι έννοιες ‘αγόρι’ και ‘κορίτσι’ για τα σχολεία της Virginia

Η «πρόοδος» που ήρθε στην Σουηδία εξαπλώνεται σιγά - σιγά σε όλον τον «προοδευτικό» κόσμο. Δεν θα γλυτώσουμε εμείς βέβαια.

Μια από τις μεγαλύτερες σχολικές περιφέρειες των ΗΠΑ ετοιμάζεται να περιλάβει «την ταυτότητα του φύλου» (“genderidentity”) στη διδακτέα ύλη, στην οποία θα συμπεριλαμβάνεται μάθημα σχετικά με τη «σεξουαλική ρευστότητα» και το «σεξουαλικό φάσμα» - την ιδέα ότι δεν υπάρχει «100 τοις εκατό αγόρι» ή «100 τοις εκατό κορίτσι»! (Όλα είναι στο μυαλό…)

Τα Δημόσια Σχολεία της Επαρχίας Fairfax κυκλοφόρησαν μια έκθεση με συστάσεις για αλλαγές στο πρόγραμμα σπουδών οικογενειακής ζωής για τις τάξεις 7 έως 12. Οι αλλαγές, που οι κριτικοί αποκαλούν «ριζοσπαστική ιδεολογία του φύλου», θα εισαχθεί επίσημα την επόμενη εβδομάδα.

«Η ευρύτερη εικόνα είναι αυτό είναι πραγματικά μια επίθεση στην ίδια τη φύση», δήλωσε ο Peter Sprigg του Family ResearchCouncil.

«Οι άνθρωποι δημιουργούνται ως αρσενικό και θηλυκό. Όμως, η σημερινή ‘transgender ιδεολογία’, δεν το δέχεται και μας λένε ότιμπορούμε να είμαστε και τα δύο φύλα, ή μπορούμε να μην είμαστε κανένα φύλο, ή μπορούμε να είμαστε όποιο φύλο θέλουμε. Και εμείς υποτίθεται ότι πρέπει να τα δεχτούμε όλα αυτά».

Το Σπαρτιατικό πολίτευμα

Το Σπαρτιατικό πολίτευμα είναι εκείνο το πολίτευμα που έχει πολυσυζητηθεί κατά την αρχαιότητα, και μάλιστα πάνω σ’ αυτό έχουν συγκεντρωθεί όλες οι κρίσεις και οι επικρίσεις των θεωρητικών, ποιος ήταν τελικώς ο χαρακτήρας του πολιτεύματος της Σπάρτης. Οι μαρτυρίες εκείνων των θεωρητικών δεν προέρχονται από την ίδια την Σπάρτη, αλλά είναι διαφορετικής προέλευσης και εποχής και μέσα από κείμενα διαφορετικού περιεχομένου (πολιτικά, φιλοσοφικά, ρητορικά). Η θεωρητική συζήτηση πάνω στην φύση του Σπαρτιατικού πολιτεύματος επικεντρώνεται σε δυο μεγάλες περιόδους της αρχαιότητας: α) κλασικοί χρόνοι (5ος – 4ος αι. π.Χ.) και β) ελληνιστικοί – ρωμαϊκοί χρόνοι (4ος αι. π.Χ. – 2ος αι. μ.Χ.). 
α) Οι κλασικοί χρόνοι (5ος – 4ος π.Χ.)
Είναι ο αιώνας διεκδίκησης Σπάρτης και Αθήνας για την ηγεμονία της Ελλάδος. Ταυτόχρονα είναι ένας αγώνας ιδεολογικών – πολιτικών αντιπαραθέσεων τόσο μεταξύ Αθήνας και Σπάρτης όσο και μεταξύ των πολιτικών – φιλοσοφικών κύκλων της Αθήνας. Σ’ αυτήν την αντιπαράθεση της Αθήνας είναι χρήσιμο το παράδειγμα της Σπάρτης: αφ’ ενός οι υπέρμαχοι της δημοκρατίας κατακρίνουν την Σπάρτη, αφ’ ετέρου οι αντίπαλοι της δημοκρατίας προβάλλουν ως πρότυπο την Σπάρτη. Ο φιλοσοφικός λόγος, κατά την περίοδο αυτή, προβαίνει σε συγκρίσεις με ιδεατές κοινωνίες, προσπαθώντας να δει κατά πόσον τα πολιτεύματα της Σπάρτης και της Αθήνας είναι ορθά σε σχέση με μια ιδεατή κοινωνία. Ο 5ος αιώνας τελειώνει με τον εμφύλιο ανάμεσα στην Αθήνα και τους συμμάχους της και την Σπάρτη και τους συμμάχους της, και δίνει έτσι το στίγμα της αλλαγής του πολιτικοκοινωνικού σκηνικού. Την περίοδο ακριβώς εκείνη γράφεται η ΄΄ιστορία΄΄ της Σπάρτης. Στη συγγραφή αυτή επιλέγονται δυο διαφορετικές στιγμές της ιστορίας της Σπάρτης. Οι δυο αυτές στιγμές καθορίζουν και τον τρόπο που αντιμετωπίζεται η Σπάρτη και το βαθμό εκτίμησης που κάθε αρχαίος έχει γι’ αυτή. Οι δυο στιγμές των πηγών διχάζονται: η α΄ ιστορική στιγμή των πηγών συνιστά την κριτική του Σπαρτιατικού πολιτεύματος: η νομοθεσία και το πολίτευμα έχει παρεκκλίνει από την αρχική του κατάσταση (κοινωνικές αδικίες, πολιτικές ανισότητες, διακρίσεις πολιτών, ανταγωνισμό διαφορετικών μορφών εξουσίας, εκφυλισμό των ηθών, μονομερή προσανατολισμός του πολιτεύματος). Αυτό προϋποθέτει ότι κάποια στιγμή τα πράγματα δεν ήταν τα ίδια. Η β΄ ιστορική στιγμή των πηγών αφορά σε μια εποχή που στην Σπάρτη υπήρχε δικαιοσύνη και ευνομία, καθώς επίσης ελευθερία,ισότης και ισομοιρία των πολιτών (των ομοίων). Δύσκολο να ορίσουμε ποια εποχή ήταν αυτή, αν υπήρξε ποτέ και αν ήταν έτσι ακριβώς. Το μόνο βέβαιο είναι πάντως ότι στο επίπεδο του πολιτικού λόγου υπήρχε.
Τα θέματα γύρω από τα οποία επικεντρώνεται η κριτική των Αθηναίων είναι το πολιτειακό (δομή της Σπαρτιατικής πολιτείας, άφιξη Λυκούργου, νομοθεσία, τύποι και κανόνες συμβίωση, σύστημα εκπαίδευσης), επίσης μέσα από ένα ηθικό σύστημα που δίνεται στους Σπαρτιάτες κρίνεται το σύστημα αξιών των πολιτών και του τρόπου ζωής τους. 
Οι Σπαρτιάτες από ΄΄κακονομότατοι΄΄ (περίοδο συγκρούσεων) γίνονται με την άφιξη του Λυκούργου ΄΄ευνομότατοι΄΄. Η ευνομία για τους αρχαίους ήταν αποτέλεσμα ενός μικτού πολιτεύματος. Το αποτέλεσμα της ευνομίας είναι ο ιδιόμορφος τρόπος ζωής της Σπάρτης και το δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης. Σύμφωνα με αυτά το Σπαρτιατικό πολίτευμα θεωρήθηκε ως ένα από τα καλύτερα. 
Παράλληλα η Σπάρτη θεωρείται ως η κατεξοχήν πόλις, όπου οι πολίτες σέβονται τον νόμο, υπακούουν στους άρχοντες, είναι επίσης η πόλις που έχει επιδείξει το μακροβιότερο πολίτευμα, πολιτική σταθερότητα, που δεν γνώρισε ξένο κατακτητή, ούτε εσωτερικό δυνάστη, ούτε πολιτειακές μεταβολές, ούτε κοινωνικές αναταραχές, όπως οι υπόλοιποι Έλληνες. 

ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΗ

Ο Yuri Bezmenov (alias Tomas Schuman), ένας πρώην σοβιετικός υπονομευτής της KGB, εξηγεί λεπτομερώς τις τεχνικές που χρησιμοποιεί η KGB για να υπονομεύσει και να καταλάβει στρατιωτικά χώρες - στόχους σε μια διάλεξη του στο Los Angeles το 1983.

Yuri Bezmenov ήταν προπαγανδιστής της KGB στον οποίο ανατέθηκε αποστολή στην Ινδία, η οποία παραδόθηκε στους δυτικούς το 1970.

Ο Bezmenov εξηγεί μερικές από τις τεχνικές πάνω στις οποίες εκπαιδεύτηκε και τον τρόπο με τον οποίο η σοβιετική προπαγάνδα απλώνεται σε τρίτες χώρες για να υπονομεύσει τους δασκάλους, τους πολιτικούς και τους υπόλοιπους διαμορφωτές της κοινής γνώμης της χώρας - στόχου ώστε οι κάτοικοι να δεχθούν την σοβιετική ιδεολογία.

Περιγράφει με λεπτομέρεια τους στόχους και τις μεθόδους της σοβιετικής προπαγάνδας για την υπονόμευση της χώρας - στόχου με μια μεθοδολογία τεσσάρων βημάτων.

Ο Yuri Bezmenov αυτομόλησε στην Αμερική και προφανώς τώρα εργάζεται υπηρετώντας την Αμερικανική προπαγάνδα, πράγμα που είναι εμφανές στη διάλεξη του.

Οι μέθοδοι όμως που περιγράφει, είναι πραγματικές και χρησιμοποιούνται με τον τρόπο που περιγράφονται στη διάλεξη. Οι μέθοδοι αυτές αναφέρονται στα αμερικανικά στρατιωτικά εγχειρίδια ψυχολογικού πολέμου.

Σήμερα, οι μέθοδοι της υπονόμευσης χρησιμοποιούνται και εναντίον της χώρας μας με τον ίδιο ακριβώς τρόπο όπως περιγράφονται στη διάλεξη. 

Οι ομοιότητες των καταστάσεων που ζει η χώρα μας είναι ανατριχιαστικές, όπως ανατριχιαστική είναι και η κατάληξη της υπονόμευσης όπως την περιγράφει ο Bezmenov ειδικά στο τελευταίο στάδιο της εξομάλυνσης.

Να ψάξουμε για άνθρωπο όπου να'χει δουλέψει

Στο ίδιο έργο θεατές ακόμη μια φορά ,
τα'χα τώρα μας πούλησαν, πάλι για την Πατρίδα 
κι εισπράξαμε με τακτική παλιών τους προκατόχων 
ότι θαρρώ πως εκείνοι έδιναν, δίνουνε ... πάλι μια απ'τα ίδια .

Αν δεν σαλέψει το μυαλό και βάλουμε ίσως γνώση 
και ψάξουμε για άνθρωπο όπου να'χει δουλέψει ,
αυτό που περιμένουμε τα'χα να μας γλυτώσει 
είναι να κατορθώσουμε να γίνουν άλλοι τόσοι .

Και αντί τριακόσιους βουλευτές να κάμουμε ξακόσιους
και για αβανταδόρους τους ίσα με πέντε χιλιάδες, 
να τρώνε αυτοί να χαίρονται ....τους ίδιους να κερνάνε 
και για τα ξεροκόμματα να ρίχνουνε στους βλάκες .

ΜΕ ΤΟΝ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ ΜΟΥ ΣΕΒΑΣΜΟ 

Α Ρ Μ Α Γ Ε Δ Ω Ν 

Στα σχόλια αναπτύχθηκαν τα κάτωθι θέματα:

Ομοφυλοφιλία & Αριστερή Κάλυψη, Ομοφοβία-Προπαγάνδα & Στερεότυπα, Η Ψυχοσύνθεση του Ήρωα

Το μάτι του Ρα, ο Σωκράτης, και το «τρίτο μάτι»…

Όπως είναι γνωστό οι αισθήσεις μας φανερώνουν μόνο ένα περιορισμένο κομμάτι της πραγματικότητας. Υπάρχουν άραγε όργανα στον άνθρωπο  που τον βοηθούν στην αντίληψη υψηλοτέρων συχνοτήτων και κραδασμών από αυτές που μπορούν να αντιληφθούν οι αισθήσεις μας;

Ο Πλάτωνας και άλλοι αρχαίοι Φιλόσοφοι και μύστες μας έχουν περιγράψει έναν άλλο  πνευματικότερο κόσμο, τον κόσμο των αρχετυπικών ιδεών. Για τους Ινδούς

το Σύμπαν με όλα όσα περιέχει, ονομάζεται ΜΑΓΙΑ (πλάνη) , γιατί όλα μέσα σε αυτό είναι παροδικά. Γενικότερα για την αρχαία γνώση  το πνεύμα, και η συνείδηση είναι η υπέρτατη πραγματικότητα,  ενώ ο κόσμος της ύλης  αποτελεί το κατώτερο τμήμα της συμπαντικής εκδήλωσης.  Για να αναφέρω ένα απλό παράδειγμα,  θα έλεγα πως  ο σύμπαν  είναι  μία παλλόμενη ενέργεια, αυτό που εμείς μπορούμε να αντιληφθούμε με τις αισθήσεις μας είναι όχι ο ωκεανός αυτός καθ' ευατός της ενέργειας,  αλλά το αποτύπωμα του, όπως το αποτύπωμα της θάλασσας στην ακτή.

Υπήρχε λοιπόν  κάποια ικανότητα  υπεραισθητικής αντίληψης που διέθεταν οι άνθρωποι κατά την νηπιακή ηλικία της ανθρωπότητας και που πλέον οι σύγχρονοι άνθρωποι δεν διαθέτουν, ώστε να δικαιολογείτε η στενή σχέση με την φύση που είχαν, και κατά συνέπεια  οι ανεξήγητες ικανότητες που φαίνεται  πως  διέθεταν οι αρχαίοι πολιτισμοί;  Μήπως είχαν αναπτύξει την «έκτη αίσθηση» ή διαίσθηση (ESP Extrasensory Perception) η οποία  αφορά την αντίληψη πέρα από τις φυσικές μας αισθήσεις; 

Η διαίσθηση αφορά μία πηγή που παρέχει ένα πρόσθετο αριθμό πληροφοριών, που δεν προέρχεται από την αναλυτική, λογική πλευρά του εγκεφάλου. Όσο αναπτύσσεται και γίνεται κατανοητή, μπορεί να αποτελέσει αξιόπιστο και πολύτιμο εργαλείο στα χέρια των ανθρώπων. Η  διαίσθηση μας επιτρέπει να διευρύνουμε την συνειδητότητα μας τόσο σε σχέση με τον εαυτό μας,  όσο και το περιβάλλον μας.

Οι αρχαίοι πολιτισμοί ονόμαζαν  το κέντρο της έκτης αίσθησης και της σοφίας  το «τρίτο μάτι», το  οποίο από αρχαιοτάτων χρόνων οι Μύστες το συνέδεσαν με την διαίσθηση και το χαρακτήρισαν ως η όραση της διαίσθησης.  Το Τρίτο Μάτι είναι ουσιαστικά μια «τυφλή»υπόφυση στο μέτωπό μας, που ενεργοποιείται συνήθως κατά τον ύπνο. Οι ανατολικές θρησκείες τοποθετούν  το «τρίτο μάτι» στο κέντρο του μετώπου ανάμεσα  στα φρύδια.  Στην Αίγυπτο αναφέρεται ως το «μάτι του Ρα», και είναι σύμβολο της προστασίας και της ζωής. 

Οι σκέψεις και όχι τα γονίδια καθορίζουν την υγεία

Η βασική ιδέα του δρα Μπρους Λίπτον είναι ότι τα γονίδια αλλάζουν σε καθημερινή βάση σύμφωνα με το πώς σκεπτόμαστε. Πηγή: Supplied

Η δραστηριότητα των γονιδίων μπορεί να αλλάξει

Σύμφωνα με τον δρα Μπρους Λίπτον, η υγεία του σώματος επηρεάζεται από τις σκέψεις που κάνουμε καθημερινά και όχι από τα γονίδια.

ΑΝ, σύμφωνα με το καθιερωμένο μοντέλο, οι σκέψεις σου αντικατοπτρίζουν τη χημεία του σώματός σου και αν το νευρικό σου σύστημα διαβάζει και ερμηνεύει το περιβάλλον και μετά ελέγχει τη χημεία του αίματος, τότε μπορείς να αλλάξεις τη μοίρα των κυττάρων σου κυριολεκτικά, αλλάζοντας τη σκέψη σου.

Οι έρευνες του δρα Μπρους Λίπτον δείχνουν ότι αλλάζοντας την αντίληψή σου, το μυαλό σου μπορεί να αλλάξει τη δραστηριότητα των γονιδίων σου και να δημιουργήσει πάνω από 30.000 ποικιλίες προϊόντων από κάθε γονίδιο. Επειδή τα προγράμματα των γονιδίων βρίσκονται στον πυρήνα των κυττάρων, μπορεί κανείς να ξαναγράψει αυτά τα γενετικά προγράμματα αλλάζοντας την χημεία του αίματος.

Με απλά λόγια, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο που σκεπτόμαστε, αν θέλουμε να θεραπεύσουμε τον καρκίνο .

Ο ρόλος του μυαλού

Placebo

α) Το μέρος του εαυτού σας που δεν θέλει να πεθάνει (συνειδητός νους).

β) Το κομμάτι του εαυτού σας που επειδή “κουρδίστηκε” από τη γνωμάτευση του γιατρού πιστεύει ότι θα πεθάνει (υποσυνείδητος νους, στον οποίο καταγράφηκε η γνωμάτευση)

γ) Τις χημικές αντιδράσεις που παράγονται στο σώμα (μέσω της χημείας του εγκεφάλου), έτσι ώστε το σώμα να “συμμορφωθεί” με την πεποίθηση που έχει κυριαρχήσει, δηλαδή ότι θα πεθάνετε.

Στο πιο πάνω σύστημα βλέπουμε ότι οι χημικές αντιδράσεις του σώματος υπακούουν στα κελεύσματα του υποσυνείδητου νου. Το ερώτημα που προκύπτει είναι: Τι γίνεται με το μέρος του εαυτού που αρνείται να πεθάνει, τον συνειδητό νου; Δεν επηρεάζει καθόλου τη χημεία του σώματος;

ΠΕΤΡΟΣ ΓΡΑΒΙΓΓΕΡ

Γεννήθηκε στις 23/11/1904 στην Αθήνα. Σπούδασε Χημεία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Ηλεκτρολογία στην Γερμανία.

Από την νεαρή του ηλικία, αισθάνθηκε έλξη προς τον Εσωτερισμό και τις Απόκρυφες Επιστήμες καίτοι την ίδια περίοδο, είχε επιδοθεί στις έρευνες και τις πειραματικές κατασκευές ηλεκτρονικών συσκευών, πρωτοποριακές για την εποχή του. Ακόμα, μικρές πραγματείες στα θέματα Ηλεκτρολογίας και Χημείας (ανέκδοτες). Κατασκεύασε προπολεμικά την πρώτη μαγνητοφωνική συσκευή και άλλες ανάλογες επινοήσεις, στον χώρο των ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών εφαρμογών.

Μετά την επιστροφή από την Γερμανία, όπου γνώρισε την σύντροφο της ζωής του Έλσα, την οποία και νυμφεύτηκε κατά τον Ορθόδοξο Χριστιανικό Τύπο, απέκτησε μια κόρη. Προσελήφθη ως ανώτερος υπάλληλος στον ΟΤΕ και πριν την συνταξιοδότησή του έφθασε στον βαθμό του Διευθυντή.

Ήταν πνεύμα ανήσυχο και ακούραστο. Επισκοπώντας την φύση γύρω του, τους ανθρώπους, τον έναστρο ουρανό, το μυστήριο της δημιουργίας και της απανταχού πνοής του παντός, εισήλθε εραστής και ερευνητής, στο αμφιθέατρο της Αιωνίου Σοφίας. Εργάσθηκε μέχρι των τελευταίων ωρών του βίου του, προσπαθώντας να ανυψώσει τον σύγχρονο άνθρωπο, με τα έργα και τα παραδείγματά του, σε ένα αναγωγικό και υπερβατικό επίπεδο γνώσεως και εσωτερικής ανόδου.

Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Θεοσοφικής Εταιρείας, αλλά και ακούραστος εργάτης στο να συνδράμει τις προσπάθειες των πρώτων ταγών για την εγκαθίδρυση του Τάγματος του Κρίνου και του Αετού, στην Ελλάδα. Μυήθηκε στον Τεκτονισμό, όπου αξιώθηκε στους ανώτερους βαθμούς, αλλά και στην Εταιρεία Ψυχικών Ερευνών (του Α. Τανάγρα). Ακολούθως εργάσθηκε για την ίδρυση του Πυθαγορικού Τάγματος του «Χρυσού Ρόδου» (ORDO ROSAE AUREAE) στην Ελλάδα.

Το κρυφό plan B μέχρι τον Ιούνιο

του Σταύρου Λυγερού

Με την πλάτη στον τοίχο είναι πλέον η κυβέρνηση, αφού οι ελπίδες της για μία συμφωνία στη σύνοδο του Eurogroupτης 24^ης Απριλίου διαψεύδονται. Το Μαξίμου συνεχίζει να εκφράζει την αισιοδοξία του ότι τελικώς θα επιτευχθεί συμφωνία, αλλά η ρητορική του αυτή υπαγορεύεται κυρίως από τη σκοπιμότητα να μην προκληθεί περαιτέρω ανησυχία και ενταθεί η αιμορραγία του τραπεζικού συστήματος και το πάγωμα της αγοράς.

Στην πραγματικότητα, οι εν εξελίξει διαπραγματεύσεις με τους θεσμούς είναι σε μεγάλο βαθμό προσχηματικές. Οι ελληνικές προτάσεις έχουν ελλείμματα όσον αφορά την επεξεργασία και την κοστολόγηση.Δεν είναι, όμως, αυτή η αιτία που εμποδίζει τη συμφωνία. Η αιτία είναι η άρνηση της Αθήνας να υποκύψει στις απαιτήσεις των δανειστών στα τέσσερα ζητήματα, τα οποία ανέφερε ο πρωθυπουργός στο Reuters:

• Πρώτον, να αλλάξει το ασφαλιστικό κυρίως μειώνοντας συντάξεις (με τη ρήτρα μηδενικού ελλείμματος) κι αυξάνοντας τα όρια συνταξιοδότησης.
• Δεύτερον, να καταργήσει και τις εναπομείνασες διατάξεις που προστατεύουν τους εργαζόμενους, κυρίως επιτρέποντας τις ομαδικές απολύσεις.
• Τρίτον, να αυξήσει το ΦΠΑ στα νησιά.
• Τέταρτον, να ξεπουλήσει τη δημόσια περιουσία και τα όποια έσοδα να πάνε στους δανειστές.

Σύμφωνα με κυβερνητικόπαράγοντα, «εμείς επιδιώκουμε το ταχύτερο δυνατόν έναν έντιμο συμβιβασμό. Μπορεί να κάναμε κάποιους λάθος χειρισμούς, μπορεί να ήμασταν σε κάποια θέματα απροετοίμαστοι, αλλά είμαστε εποικοδομητικοί, επειδή θέλουμε συμφωνία. Πρώτα απ’ όλα για να δοθεί ένα τέλος στο κλίμα αβεβαιότητας που σκοτώνει την οικονομία. Και βέβαια για να εκταμιευθεί η δόση, ώστε να ανταποκριθούμε στις δανειακές υποχρεώσεις μας, χωρίς να εξαντλούμε τα κάθε είδους αποθεματικά».

Όταν ρωτήσαμε τον ίδιο γιατί δεν προκύπτει συμφωνία, μας απάντησε:«Επειδή δεν δέχονται έστω και έναν ετεροβαρή συμβιβασμό. Απαιτούν να παραδοθούμε άνευ όρων. Να υποκύψουμε στις απαιτήσεις τους και να αποδεχθούμε τις μνημονιακές πολιτικές που απέρριψε ο ελληνικός λαός. Για να το επιτύχουν μας έχουν κλείσει τη στρόφιγγα και μας απειλούν με πνιγμό».

Είναι προφανές ότι η σημερινή κατάσταση δεν μπορεί να συνεχισθεί. Ο επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ Μπλανσάρ σημειώνει σωστά ότι η χρησιμοποίηση των αποθεματικών έχει νόημα μόνο εάν είναι σίγουρο πως οι διαπραγματεύσεις θα καταλήξουν σε συμφωνία. Αυτό, όμως, δεν είναι σίγουρο. Σε περίπτωση ρήξης, η Ελλάδα θα έχει σπαταλήσει ζωτικά αναγκαίους πόρους για να ξανασταθεί στα πόδια της.

Έτσι κι αλλιώς, όμως –σύμφωνα με αρμόδια πηγή– η Ελλάδα μπορεί να ανταποκριθεί στις δανειακές υποχρεώσεις του Απριλίου, αλλά είναι αμφίβολο εάν ισχύει το ίδιο και για τον Μάιο. Η ίδια πηγή μας επιβεβαίωσε ότι η Αθήνα βολιδοσκόπησε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) για το ενδεχόμενο καθυστέρησης αποπληρωμής της επόμενης δόσης περίπου 750 εκατ. τον Μάιο λόγω αδυναμίας.

Αυτός ήταν και ο λόγος που πραγματοποιήθηκε η πρώτη εσπευσμένη συνάντηση του Βαρουφάκη με τη Λαγκάρντ. Η επικεφαλής του ΔΝΤ όχι μόνο τήρησε αρνητική στάση, αλλά και φρόντισε να την εκφράσει και δημοσίως, όταν η πληροφορία διέρρευσε. Η εξέλιξη αυτή υποχρέωσε τον υπουργό Οικονομικών να μιλήσει τη γλώσσα της αλήθειας. Αν και διαβεβαίωσε με ένταση ότι η Αθήνα εργάζεται για την επίτευξη συμφωνίας, τόνισε στο HuffingtonPostπως εάν στην πλευρά των δανειστών επικρατήσει η σκληρή γραμμή, η αθέτηση πληρωμών θα καταστεί αναπόφευκτη, λόγω του γεγονότοςότι η Ελλάδα είναι εκτός αγορώνκαι δεν θα έχει τη δυνατότητα να πληρώσει.

Η ΜΕΓΑΛΗ ΣΦΑΓΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ 38-116 μ.Χ.

Επειδή κάποιοι πολύ ισχυροί δεν θέλουν να μαθαίνουμε την Ιστορία ποτέ τα παιδιά μας, δεν διδάσκονται στα σχολεία επί παραδείγματι ότι το 38 μ.X. στην Αλεξάνδρεια, δεκάδες χιλιάδες Ελλήνων υπήρξαν θύματα εβραϊκής εξεγέρσεως.

Οι εξεγερθέντες μάλιστα δεν πίστευαν ότι τελικά θα τιμωρηθούν γιατί ο αυτοκράτωρ Κλαύδιος ήταν εβραίος από την μητέρα του. Και είχαν δίκαιο.
Οι εβραϊκές κοινότητες, από το 70 μ. Χ. έως το 115 μ. Χ. ανασυντάσσονται, οργανώνονται και περιμένουν την κατάλληλη ευκαιρία, δηλαδή μια αδυναμία της Ρώμης, για να πορευθούν προς τα πατρογονικά τους εδάφη.
Ένα τέτοιου είδους κίνημα, απαιτεί ανοιχτές γραμμές επικοινωνίας της διασποράς, καλλιέργεια, εκ μέρους του ιερατείου, συνωμοτικού κλίματος, πολεμικής αρετής και υψηλού ηθικού, επί σειράν ετών.

Τον χειμώνα του 116 μ.Χ. ο αυτοκράτωρ Τραϊανός τον περνά στα ερείπια της ανατολικής πρωτεύουσάς του, της Αντιοχείας, η οποία τον προηγούμενο χρόνο είχε ισοπεδωθεί από καταστρεπτικό σεισμό. Εκεί, ο αυτοκράτωρ έμαθε ότι οι εβραίοι είχαν εξεγερθεί.
Τα νέα ήταν ότι, οι εβραίοι εξεγερθέντες, στην σημερινή Λιβύη (Κυρηναϊκή), στην Αλεξάνδρεια, στηνΚύπρο και στην Μεσοποταμία, ξεσηκώθηκαν εναντίον της Ρώμης,σφάζοντας όμως περίπου 1.000.000 Έλληνες!
Ο Τραϊανός, απεφάσισε να ανασυγκροτηθεί στην Ρώμη αλλά, στις ακτές της Κιλικίας, στην Σελινούντα, απέναντι από την Βόρειο Κύπρο, στις 8 Αυγούστου του 116, πέθανε σε ηλικία 62 ετών. Τον διαδέχθηκε ο ικανότατος και φιλέλληνας Αδριανός.
Εξέγερση και γενοκτονία των Ελλήνων στην Κυρηναϊκή

Το κίνημα των εβραίων είχε ξεκινήσει στην Κυρήνη της Λιβύης όπου οι εξεγερθέντες κατέσφαξαν τον Ελληνικό πληθυσμό, ισοπέδωσαν την πόλη, γκρέμισαν τους Ναούς και έφθασαν μέχρι του σημείου να σκάψουν τον δρόμο που οδηγούσε στο επίνειο της πόλης, την Απολλωνία. Κάποιος υπεσχέθη ότι θα ηγηθεί των εβραίων της Κυρήνης στον δρόμο προς την Σιών… Οι δε εβραίοι της Κυρήνης θα ηγούντο των συμπατριωτών τους της Αιγύπτου. Οι εβραίοι της Μεσοποταμίας θα τους συναντούσαν εκεί…
Τελικά, η εξέγερση κατεστάλη το 118 μ.Χ. Στην Ανατολική Μεσόγειο, την τάξη επέβαλλε ο στρατηγός Μάρκιος Τούρβων, ενώ στην Μεσοποταμία, ήδη ο Λούσιος Κουίετος το είχε επιτύχει αφού και οι δύο επέβαλαν την τιμωρία των λεγεώνων, σφάζοντας δεκάδες χιλιάδες εβραίων, οπωσδήποτε όμως λιγότερους από όσους Έλληνες οι ίδιοι εξόντωσαν.

Βαθμοί των Πυθαγορείων

Ο Πυθαγόρας, εκτός των εξωτερικών ελεύθερων ακροατών, κατέτασσε τους Εσωτερικούς μαθητές σε τέσσερις διακεκριμένους βαθμούς:

Ι. ΔΟΚΙΜΟΙ

1^ος Βαθμός: Ακουσματικοί

Διδάσκοντο:

-Το μυστικό της δυαδικότητας του ανθρώπου (σώμα-ψυχή)

-Την απόρρητη ψυχολογία

-Την στάθμιση και καταγωγή της ψυχής

ΙΙ. ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΙ

2^ος Βαθμός: Μαθηματικοί (εσωτερικοί-κάθαρση)

Διδάσκοντο:

-Αριθμολογία, αριθμοσοφία (ιερός λόγος)

-Θεογονία

3^ος Βαθμός: Σεβαστικοί

Διδάσκοντο:

-Την σημασία και αξία των ονείρων

-Την πρακτική της τεχνικής ύπνωσης και διοράσεως

-Κοσμογονία, ψυχολογία (πεπρωμένα της ψυχής μετά θάνατον)

4^ος Βαθμός: Πολιτικοί (Σοφία-Μύστες)

Διδάσκοντο:

-Την τέχνη να ηγούνται, να κατευθύνουν τους ανθρώπους

-Πραγματοποιούσαν:

Την αλήθεια στην διάνοια

Την αρετή στην ψυχή

Την αγνότητα στο σώμα