Ο κίνδυνος νέας γενοκτονίας του ελληνισμού

Γράφει ο Σάββας Καλεντερίδης

Έχουμε γράψει επανειλημμένα πως το ότι η Ελλάδα στη Συνθήκη της Λοζάνης δεν απαίτησε να τεθεί όρος αναγνώρισης της Γενοκτονίας που υπέστη ο ελληνισμός της Μικράς Ασίας, της Θράκης και του Πόντου, από τη μια «δικαίωσε» και από την άλλη ενθάρρυνε τους γενοκτόνους να συνεχίσουν το αποτρόπαιο έργο τους τις επόμενες δεκαετίες εναντίον των Ελλήνων της Πόλης, της Ίμβρου, της Τενέδου και της Κύπρου. 

Πρόκειται για νοοτροπία που είναι σύμφυτη και αναπόσταστο κομμάτι της μνήμης του τουρκικού κράτους, η οποία αναπαράγεται ασχέτως κομμάτων και προσώπων που ασκούν την εξουσία.

Τις τελευταίες ημέρες τη βλέπουμε σε πλήρη εφαρμογή στο Αφρίν. Μια περιοχή που όχι μόνο δεν έστειλε ούτε έναν πρόσφυγα στην Ελλάδα και την Ευρώπη αυτά τα επτά χρόνια που μαίνονται οι συγκρούσεις στη Συρία, αλλά αποτέλεσε καταφύγιο για κατατρεγμένους και προπύργιο δημοκρατίας και προστασίας των δικαιωμάτων των παιδιών και των γυναικών.

Η Τουρκία εισέβαλε με την άδεια της Ρωσίας, εξοπλίζοντας και μισθοδοτώντας 20 χιλιάδες τζιχαντιστές του ΙΚ και της αλ Κάιντα, οι οποίοι έχουν εξασφαλισμένη την τουρκική υπηκοότητα ως δώρο, υπό την προϋπόθεση να εκδιώξουν τους Κούρδους από τις πατροπαράδοτες εστίες τους και να εγκατασταθούν εκεί, μαζί με άλλους σουνίτες, τουρκογενείς και αραβογενείς πληθυσμούς.

Στόχος η εξάλειψη των Κούρδων από το Αφρίν. Αυτό είναι ο ορισμός της γενοκτονίας.

Για να μην θεωρηθεί δε ότι υπάρχει δόση υπερβολής στα όσα αναφέρονται πιο πάνω, θα σας παρουσιάσουμε στοιχεία που είναι ανατριχιαστικά, για την εμπλοκή στενού συνεργάτη του Ταγίπ Ερντογάν σε πράξη γενοκτονίας εναντίον Έλληνα επιχειρηματία.

Η εφημερίδα Hurriyet από της ίδρυσής της, το Μάιο του 1948, από τον επιφανειακά εξισλαμισμένο Εβραίο Σεντάτ Σιμαβί, αποτέλεσε το μακρύ χέρι της εξουσίας και του βαθέως κράτους. Το 1994 ο Όμιλος Doğan, ο ιδιοκτήτης του οποίου κατάγεται από την Αργυρούπολη του Πόντου και ήταν πιθανώς αρμενικής καταγωγής, απέκτησε το 70% της ιστορικής εφημερίδας, καθώς και της εφημερίδας Milliyet.

Σταδιακά ο Όμιλος Doğan απέκτησε κι άλλες εφημερίδες, ραδιόφωνα και τηλεοράσεις και έγινε ο ισχυρότερος όμιλος ΜΜΕ της Τουρκίας, συνεχίζοντας πάντα να αποτελεί το μακρύ επικοινωνιακό χέρι του τουρκικού βαθέως κράτους. Σας θυμίζω το ρόλο της Hurriyet στα Ίμια όπως και την προαναγγελία της βάρβαρης δολοφονίας των Σολωμού και Ισαάκ. Ο Όμιλος Doğan αποτελούσε το μεγάλο εμπόδιο για την εγκαθίδρυση του αυταρχικού καθεστώτος του Ερντογάν. Γι’ αυτό έστειλε το τουρκικό ΣΔΟΕ για έλεγχο στον μητρικό Όμιλο Doğan, επιβάλλοντας πρόστιμα δισεκατομμυρίων δολαρίων!!! Έτσι, καθιστώντας τον Όμιλο Doğan όμηρο, το 2011 κατόρθωσε να πάρει τον έλεγχο των εφημερίδων Milliyet και Vatan που πουλήθηκαν σε επιχειρηματία φιλικά προσκείμενο στον Ερντογάν. Αφού εν τω μεταξύ είχε φυλακίσει δεκάδες δημοσιογράφους του αντιπολιτευόμενου τύπου και αφού είχε κρατικοποιήσει την εφημερίδα Sabah και την επικοινωνιακή ναυαρχίδα του Γκιουλέν, Zaman, με ένα εκατομμύριο φύλλα, εν όψει των δύσκολων εκλογών του 2019, έπρεπε να τελειώνει με τη Hurriyet, το CNN Turk και τα άλλα μέσα του Ομίλου Doğan. Και αυτό έγινε τις προηγούμενες ημέρες, με τον Ερντογάν να ελέγχει το 80-85% των ΜΜΕ της γείτονος.

Όμως ποιος είναι ο φίλος του Ερντογάν, που αγόρασε τις ναυαρχίδες του τουρκικού βαθέος κράτους; Το όνομά του είναι Ερντογάν Ντεμίρορεν. Όσο για τη σχέση του με τον Τούρκο πρόεδρο, σε τηλεφωνική υποκλοπή που φέρεται να έκαναν στελέχη του δικτύου Γκιουλέν, ο Ταγίπ Ερντογάν ακούγεται να λέει το 2013 στον Ντεμίρορεν ότι δεν του αρέσει καθόλου το εξώφυλλο της Milliyet, και ο συνομιλητής του να του λέει κλαίγοντας ότι δεν θα ξαναγίνει.

Όμως δεν είναι μόνο αυτό. Έχει αξία και δούμε ποιος είναι ο νέος ολιγάρχης των ΜΜΕ της Τουρκίας και πώς έκανε τα λεφτά του. Ο Ερντογάν Ντεμίρορεν, που γεννήθηκε στην Προύσα, σύμφωνα με καταγγελία που διερευνάται μέχρι σήμερα, έγινε ιδιοκτήτης της εταιρείας «Αρχιμήδης» (τουρκικά Arşimidis), αφού προηγουμένως σκότωσε και έκαψε το πτώμα του ιδιοκτήτη της, το 1978, στο Χάλκαλι της Κωνσταντινούπολης.

Πού είναι το περίεργο; Ότι ο ιδιοκτήτης ήταν Έλληνας της Κωνσταντινούπολης και ότι παρά την εμπλοκή της ΜΙΤ και του τουρκικού ΓΕΕΘΑ, δεν αποκαλύφθηκε ποτέ η αλήθεια και δεν αποδόθηκε δικαιοσύνη!

Αποτέλεσμα, είναι η εταιρεία «Αρχιμήδης», που ασχολείται με τον τομέα των αυτοκινήτων και των ανταλλακτικών και μια βιομηχανία τούβλων, η οποία επίσης πέρασε στα χέρια του Ντεμίρορεν, αφού είχε δολοφονηθεί ο ιδιοκτήτης της, να αποτελέσουν τη βάση του Demirören Holding, που απέκτησε τον έλεγχο των σημαντικότερων εφημερίδων και τηλεοπτικών σταθμών της Τουρκίας. Από την έρευνα που κάναμε και βρίσκεται σε εξέλιξη, ο ιδιοκτήτης της «Αρχιμήδης» δολοφονήθηκε εν γνώσει του βαθέως κράτους, επειδή ήταν Έλληνας και για να του αρπάξει την περιουσία ένα όργανό τους, που τώρα είναι το μακρύ χέρι του Ερντογάν.

Αυτή η χώρα είναι στην ουσία ένα κράτος συμμορία, όπως την είχε χαρακτηρίσει ο Αμπντουλάχ Οτζαλάν και χρέος των Ελλήνων, των Αρμενίων, των Ασσυρίων και των Κούρδων, είναι να την καταγγείλουν στη διεθνή κοινότητα, για να δημιουργηθεί ένας κλοιός που θα υποχρεώσει την Τουρκία να αναγνωρίσει τις γενοκτονίες που έχει διαπράξει. Αν δεν γίνει αυτό, αυτή η μηχανή θα συνεχίσει να αναπαράγει γενοκτονίες, είναι οποίες είναι προ των πυλών και πάλι της Κύπρου και των νησιών του Αιγαίου.

Καιρός να ξυπνήσουμε από το λήθαργο που μας επέβαλαν οι συνεργοί τους, οι αρνητές της Γενοκτονίας!

ΠΗΓΗ