Μετά από απαίτηση του Στοχαστή και του Κώστα, παρατίθεται ο διάλογος που έγινε στο άρθρο «Βραβείο στον Καταχθόνιο Δαίμονα!», ο οποίος και προκάλεσε το ενδιαφέρον σε αρκετούς φίλους και αναγνώστες:
Συνήθιζω να
παρατηρώ και να διατηρώ λακωνικο τροπο συμπεριφοράς. Αρέσκομαι να μιλάω με
πράξεις και όπου κρίνω πως έχω να προσφέρω κάτι μιλαω, διαφορετικά προτιμώ να
σιωπαινω.
Ειναι το εγώ μου τόσο μεγάλο ώστε να μιλάω στο πρώτο ενικο σε ένα πόστ που αποδίδει τα εύσημα στην αξία του Λυκιου; Κάθε άλλο, απολογουμαι και αιτιολογω τις αραιές συμμετοχές μου.
Εν προκειμένω δεν θα μπορούσα να μην σχολιάσω καθώς θεωρώ εαυτόν μέλος του κύκλου του καταχθονιου.
Ως εκ τούτου δηλώνοντας το προφανές και σύννομα με το δελφικο παραγγελμα ´Επαινει αρετην´ συγχαίρω και ευχαριστώ τον Λυκιο για το σημαντικό, άξιο και συνεχές του έργο μέσω του παρόντος ιστότοπου. Πρόκειται για μια πράξη ανιδιοτελούς προσφοράς που συνεχίζεται παρά το προσωπικό κόστος χρόνου και όχι μόνο. Εύχομαι ειλικρινά να φτάσεις μέχρι το απόλυτο, μέχρι την αυτοπραγματωση. Μέχρι τότε ας έχουμε την υγεία μας. Αξίζει κάποια στιγμή να ασχοληθούμε εδώ με την οπτική την εναλλακτικής ιατρικής και συγκεκριμένα με τους Χαμερ και Σαμπα για να κατανοήσουμε όλοι πως κάθε ασθένεια ναι μεν εκδηλώνεται σε στιγμή έλλειψης ζωτικής ενέργειας όπου τα ψυχικά αποθέματα ειναι χαμηλά αλλά σχεδόν πάντα υποβοσκει ένα συγκεκριμένο ψυχοσωματικο πρόβλημα που το σώμα επιλέγει να το εκφράσει με την ασθένεια/σύνδρομο κτλ. Πάντα υπάρχει μια αιτία όπως ευθύνεται για ένα σπάσιμο χεριού η πτώση απο τις σκάλες. Τυγχάνει να έχω το κατάλογο συσχετισης του Χαμερ και έχω επιβεβαιώσει απο τον προσωπικό μου περίγυρο πλήθος σοβαροτατων ή μη περιστατικων. Αν σκεφτούμε με τη λογική της ζωικής μας φύσης ´τί θέλει να πει, κάνει, δηλώσει το σώμα μας τα περισσότερα μπορούμε να τα βρούμε μόνοι σας. Το σημαντικό ειναι πως με την κατανόηση και δράση πάνω στο λόγο εμφάνισης του προβλήματος μπορούμε να καταφέρουμε ίαση. Πραγματικά η δύναμη ειναι στα χέρια μας.
Το πιο σημαντικό ειναι η παρατήρηση του εαυτου μας και ο εντοπισμων και διάλυση των εγώ. Δε θα σας ζαλίσω θα δώσω ένα λινκ όπου τα περιγράφει πολύ καλά. Εάν κάποιος επιθυμει λοιπόν έξοδο απο το σπήλαιο ας γνωρίζει πως αυτά που αναφέρονται ειναι εκ των ων ουκ άνευ. Χωρίς αυτά δεν δύναται να ξεκινήσει. Και υπόψιν πως η φύση δεν ενδιαφέρεται για αυτό. Ο άνθρωπος μεμονωμένα θα πρέπει να φανεί πιο πονηρός. Η ουσία ειναι πως έχει την δυνατότητα, αρκεί να βρει την δύναμη. Στο χέρι του ειναι να γίνει Υπερανθρωπος και Θεός. Ετσι τουλάχιστον θα δείχνει στους υπόλοιπους
Καλή ανάγνωση
http://aatosmihalis.wordpress.com/author/aatosmihalis/page/70/
ΥΓ. Λυκιε αυτό που ενδιαφέρομαι να μάθω ειναι σχετικά με τους αγγέλους και δαίμονες για να βάλω το θέμα σε τάξη στο νου μου. Θεωρώ πως υπάρχουν φιλικά και εχθρικά προσκείμενοι στον άνθρωπο αφυπνισμενο ή όχι. Οσο ο άνθρωπος αφυπνίζεται ίσως γίνεται στόχος. Υπάρχει μέθοδος προστασίας απο τους επιβουλευοντες; Επιθυμούν άραγε την ανέλιξη του ανθρώπου ή το αντίθετο; Ειναι υπόλογοι σε ανώτερη δύναμη ή όχι; Βέβαια οι ερωτήσεις δεν ειναι δυνατόν να απαντηθούν έτσι απλά, όμως κάνω μερικές για να δείξω την κατεύθυνση
Στοχαστης
Ειναι το εγώ μου τόσο μεγάλο ώστε να μιλάω στο πρώτο ενικο σε ένα πόστ που αποδίδει τα εύσημα στην αξία του Λυκιου; Κάθε άλλο, απολογουμαι και αιτιολογω τις αραιές συμμετοχές μου.
Εν προκειμένω δεν θα μπορούσα να μην σχολιάσω καθώς θεωρώ εαυτόν μέλος του κύκλου του καταχθονιου.
Ως εκ τούτου δηλώνοντας το προφανές και σύννομα με το δελφικο παραγγελμα ´Επαινει αρετην´ συγχαίρω και ευχαριστώ τον Λυκιο για το σημαντικό, άξιο και συνεχές του έργο μέσω του παρόντος ιστότοπου. Πρόκειται για μια πράξη ανιδιοτελούς προσφοράς που συνεχίζεται παρά το προσωπικό κόστος χρόνου και όχι μόνο. Εύχομαι ειλικρινά να φτάσεις μέχρι το απόλυτο, μέχρι την αυτοπραγματωση. Μέχρι τότε ας έχουμε την υγεία μας. Αξίζει κάποια στιγμή να ασχοληθούμε εδώ με την οπτική την εναλλακτικής ιατρικής και συγκεκριμένα με τους Χαμερ και Σαμπα για να κατανοήσουμε όλοι πως κάθε ασθένεια ναι μεν εκδηλώνεται σε στιγμή έλλειψης ζωτικής ενέργειας όπου τα ψυχικά αποθέματα ειναι χαμηλά αλλά σχεδόν πάντα υποβοσκει ένα συγκεκριμένο ψυχοσωματικο πρόβλημα που το σώμα επιλέγει να το εκφράσει με την ασθένεια/σύνδρομο κτλ. Πάντα υπάρχει μια αιτία όπως ευθύνεται για ένα σπάσιμο χεριού η πτώση απο τις σκάλες. Τυγχάνει να έχω το κατάλογο συσχετισης του Χαμερ και έχω επιβεβαιώσει απο τον προσωπικό μου περίγυρο πλήθος σοβαροτατων ή μη περιστατικων. Αν σκεφτούμε με τη λογική της ζωικής μας φύσης ´τί θέλει να πει, κάνει, δηλώσει το σώμα μας τα περισσότερα μπορούμε να τα βρούμε μόνοι σας. Το σημαντικό ειναι πως με την κατανόηση και δράση πάνω στο λόγο εμφάνισης του προβλήματος μπορούμε να καταφέρουμε ίαση. Πραγματικά η δύναμη ειναι στα χέρια μας.
Το πιο σημαντικό ειναι η παρατήρηση του εαυτου μας και ο εντοπισμων και διάλυση των εγώ. Δε θα σας ζαλίσω θα δώσω ένα λινκ όπου τα περιγράφει πολύ καλά. Εάν κάποιος επιθυμει λοιπόν έξοδο απο το σπήλαιο ας γνωρίζει πως αυτά που αναφέρονται ειναι εκ των ων ουκ άνευ. Χωρίς αυτά δεν δύναται να ξεκινήσει. Και υπόψιν πως η φύση δεν ενδιαφέρεται για αυτό. Ο άνθρωπος μεμονωμένα θα πρέπει να φανεί πιο πονηρός. Η ουσία ειναι πως έχει την δυνατότητα, αρκεί να βρει την δύναμη. Στο χέρι του ειναι να γίνει Υπερανθρωπος και Θεός. Ετσι τουλάχιστον θα δείχνει στους υπόλοιπους
Καλή ανάγνωση
http://aatosmihalis.wordpress.com/author/aatosmihalis/page/70/
ΥΓ. Λυκιε αυτό που ενδιαφέρομαι να μάθω ειναι σχετικά με τους αγγέλους και δαίμονες για να βάλω το θέμα σε τάξη στο νου μου. Θεωρώ πως υπάρχουν φιλικά και εχθρικά προσκείμενοι στον άνθρωπο αφυπνισμενο ή όχι. Οσο ο άνθρωπος αφυπνίζεται ίσως γίνεται στόχος. Υπάρχει μέθοδος προστασίας απο τους επιβουλευοντες; Επιθυμούν άραγε την ανέλιξη του ανθρώπου ή το αντίθετο; Ειναι υπόλογοι σε ανώτερη δύναμη ή όχι; Βέβαια οι ερωτήσεις δεν ειναι δυνατόν να απαντηθούν έτσι απλά, όμως κάνω μερικές για να δείξω την κατεύθυνση
Στοχαστης
Αγαπητέ μου
φίλε Στοχαστή,
αποτελεί μεγάλη τιμή για μένα η αναγνώριση που μου αποδίδεις και μάλιστα περισσότερη από όση μου αναλογεί πραγματικά.
Το «λακωνίζειν» σου, είναι προφανές και πολύ …δελφικό! Είναι ένα από τα πολλά προσόντα που σου αναγνωρίζω.
Δεν είσαι απλά ένα μέλος του Καταχθόνιου κύκλου, αλλά ένα από τα επιφανέστερα.
Ένεκα της προτροπής σου για την ενασχόληση με την εναλλακτική ιατρική σκέψη (και πράξη), αναρτήθηκε ήδη σχετικό άρθρο με τους Χάμερ και Σάμπα. Ελπίζω να προκληθεί εκεί συζήτηση για το πολύ σημαντικό αυτό θέμα, που μας αφορά όλους.
Από το κείμενο, κρατάω το:
"Όλοι οι καρκίνοι προκαλούνται και ενεργοποιούνται από έντονες και βίαιες εσωτερικές συγκρούσεις που τις βιώνουμε χωρίς να τις εκφράζουμε. Η φύση της εσωτερικής σύγκρουσης καθορίζει την περιοχή του εγκεφάλου που θα πληγεί και το όργανο στο οποίο θα εντοπισθεί η ασθένεια."
Ψυχοσωματικές εκδηλώσεις αποτελούν όλες οι ασθένειες, κάτι που ισχύει (εκτός του ανθρώπου) ακόμα και για τους πλανήτες!
Ενδιαφέρον το λιγκ που μας έδωσες. Ας μελετηθεί από όλους.
Σε ότι αφορά τους αγγέλους και τους δαίμονες στους οποίους αναφέρθηκες, αυτοί υπάρχουν! Όχι όμως έτσι όπως παρουσιάζονται από τα θρησκευτικά δόγματα. Πέραν των συμβολισμών που υποκρύπτουν οι δύο αυτές έννοιες και των ενεργών στοιχειακών που εκτρέφουμε εμείς οι ίδιοι με τις σκέψεις μας, όπως αυτές «εκπαιδεύτηκαν» από την θρησκεία να υπάρχουν, υπάρχουν και οι οντότητες «άγγελοι» και «δαίμονες». Βέβαια, δεν συμφωνώ με τον όρο «δαίμονες», αφού η λέξη στην πραγματικότητα ορίζει τους «δαήμονες», δηλαδή τους φέροντες την γνώση (επαΐοντες), ενώ οι οντότητες στις οποίες θέλω να αναφερθώ, δεν τους αναλογεί η ιδιότητα του επαΐοντα!
Πρόκειται για οντότητες της δημιουργίας, ανήκοντες στο αιθερικό πεδίο. Δεν έχουν υλικό σώμα, αν και ενίοτε κάποια από αυτά μπορούν να υλοποιούνται. Πρόκειται για οντότητες ΚΑΤΩΤΕΡΕΣ του ανθρώπου (ως πολυδιαστατικού όντος). Ως προς τους ανθρώπους, έχουν σκοπό αποδομητικό της ανέλιξής του.
Οι άγγελοι, είναι κι αυτές οντότητες αντίστοιχες με τους «δαίμονες» και επίσης κατώτερες του ανθρωπίνου όντος, που υπηρετούν συγκεκριμένο σκοπό υποστήριξης του Θείου Σχεδίου. Ο ρόλος τους είναι επικουρικός στην ανέλιξη του ανθρώπου και στην πορεία του προς την Εν-Θέωση.
Είναι αναγκαία όπως γνωρίζουμε, η παρουσία των δύο αντίρροπων τάσεων, ώστε ο άνθρωπος να μπορεί να κάνει την διάκριση και την επιλογή. Να αποκτήσει επίγνωση της Φύσης του Θεού, τον ρόλο του μέσα σε αυτή και τελικά να αποκτήσει την Αυτεπίγνωση. Τότε είναι που η πολυδιαστατική φύση του ανθρώπου ευθειάζεται και επέρχεται η επανένωση με την Πηγή του!
Η επίδραση των «δαιμόνων» στην προσπάθεια ανέλιξής μας, είναι περισσότερο δραστική, όσο περισσότερο ρέπουμε προς τις αρνητικές προτροπές και έξεις. Η παράδοσή μας σε αυτές, κάνουν την επίδρασή τους κυρίαρχη και καταλυτική.
αποτελεί μεγάλη τιμή για μένα η αναγνώριση που μου αποδίδεις και μάλιστα περισσότερη από όση μου αναλογεί πραγματικά.
Το «λακωνίζειν» σου, είναι προφανές και πολύ …δελφικό! Είναι ένα από τα πολλά προσόντα που σου αναγνωρίζω.
Δεν είσαι απλά ένα μέλος του Καταχθόνιου κύκλου, αλλά ένα από τα επιφανέστερα.
Ένεκα της προτροπής σου για την ενασχόληση με την εναλλακτική ιατρική σκέψη (και πράξη), αναρτήθηκε ήδη σχετικό άρθρο με τους Χάμερ και Σάμπα. Ελπίζω να προκληθεί εκεί συζήτηση για το πολύ σημαντικό αυτό θέμα, που μας αφορά όλους.
Από το κείμενο, κρατάω το:
"Όλοι οι καρκίνοι προκαλούνται και ενεργοποιούνται από έντονες και βίαιες εσωτερικές συγκρούσεις που τις βιώνουμε χωρίς να τις εκφράζουμε. Η φύση της εσωτερικής σύγκρουσης καθορίζει την περιοχή του εγκεφάλου που θα πληγεί και το όργανο στο οποίο θα εντοπισθεί η ασθένεια."
Ψυχοσωματικές εκδηλώσεις αποτελούν όλες οι ασθένειες, κάτι που ισχύει (εκτός του ανθρώπου) ακόμα και για τους πλανήτες!
Ενδιαφέρον το λιγκ που μας έδωσες. Ας μελετηθεί από όλους.
Σε ότι αφορά τους αγγέλους και τους δαίμονες στους οποίους αναφέρθηκες, αυτοί υπάρχουν! Όχι όμως έτσι όπως παρουσιάζονται από τα θρησκευτικά δόγματα. Πέραν των συμβολισμών που υποκρύπτουν οι δύο αυτές έννοιες και των ενεργών στοιχειακών που εκτρέφουμε εμείς οι ίδιοι με τις σκέψεις μας, όπως αυτές «εκπαιδεύτηκαν» από την θρησκεία να υπάρχουν, υπάρχουν και οι οντότητες «άγγελοι» και «δαίμονες». Βέβαια, δεν συμφωνώ με τον όρο «δαίμονες», αφού η λέξη στην πραγματικότητα ορίζει τους «δαήμονες», δηλαδή τους φέροντες την γνώση (επαΐοντες), ενώ οι οντότητες στις οποίες θέλω να αναφερθώ, δεν τους αναλογεί η ιδιότητα του επαΐοντα!
Πρόκειται για οντότητες της δημιουργίας, ανήκοντες στο αιθερικό πεδίο. Δεν έχουν υλικό σώμα, αν και ενίοτε κάποια από αυτά μπορούν να υλοποιούνται. Πρόκειται για οντότητες ΚΑΤΩΤΕΡΕΣ του ανθρώπου (ως πολυδιαστατικού όντος). Ως προς τους ανθρώπους, έχουν σκοπό αποδομητικό της ανέλιξής του.
Οι άγγελοι, είναι κι αυτές οντότητες αντίστοιχες με τους «δαίμονες» και επίσης κατώτερες του ανθρωπίνου όντος, που υπηρετούν συγκεκριμένο σκοπό υποστήριξης του Θείου Σχεδίου. Ο ρόλος τους είναι επικουρικός στην ανέλιξη του ανθρώπου και στην πορεία του προς την Εν-Θέωση.
Είναι αναγκαία όπως γνωρίζουμε, η παρουσία των δύο αντίρροπων τάσεων, ώστε ο άνθρωπος να μπορεί να κάνει την διάκριση και την επιλογή. Να αποκτήσει επίγνωση της Φύσης του Θεού, τον ρόλο του μέσα σε αυτή και τελικά να αποκτήσει την Αυτεπίγνωση. Τότε είναι που η πολυδιαστατική φύση του ανθρώπου ευθειάζεται και επέρχεται η επανένωση με την Πηγή του!
Η επίδραση των «δαιμόνων» στην προσπάθεια ανέλιξής μας, είναι περισσότερο δραστική, όσο περισσότερο ρέπουμε προς τις αρνητικές προτροπές και έξεις. Η παράδοσή μας σε αυτές, κάνουν την επίδρασή τους κυρίαρχη και καταλυτική.
Κάθε
προσπάθειά μας για απεμπλοκή από τον «εναγκαλισμό» τους, συναντά μεγάλη
αντίσταση από αυτούς. Προσπαθούν να μας μεταπείσουν επενδύοντας στα ευτελή και
ζωώδη μας ένστικτα. Σε ένστικτα που αποτελούν τις βασικές μας βιοτικές ανάγκες:
βουλιμία, ηδονή, εμπάθεια, ζήλια, μίσος, ανταγωνισμός, κτλ. Θέλουν να μας
«πείσουν» ότι αυτά είναι τα αναγκαία μας όπλα στην ζωή. Ο τρόπος που επιδρούν
πάνω μας, δρα στην λογική μας σκέψη. Αυτή, φορτίζει αρνητικά το ψυχικό μας
σώμα. Αυτό με την σειρά του έλκει περισσότερο αρνητισμό. Διαμορφώνεται νέο
πεπρωμένο. Μέσα σε αυτό, παγιδευόμαστε.
Μέθοδος προστασίας υπάρχει (ως τεχνική) και θα σου πρότεινα να διαβάσεις το βιβλίο «Ψυχική αυτοάμυνα» της Ντιόν Φόρτιουν (αποκρυφίστρια).
Οι τεχνικές που περιγράφονται όμως, έχουν νόημα μόνο όταν κάποιος προσπαθεί να ακολουθήσει τον δρόμο των αγγέλων και θέλει να αποκρούσει τις προκλήσεις και τις επιδράσεις του αρνητικού κόσμου.
Αντίστροφα τώρα, κάθε προσπάθεια για ανέλιξη, τυγχάνει της βοήθειας από τους αγγέλους που δεν κάνουν άλλο από τον να μας δίνουν ευκαιρίες, που όμως εμείς θα πρέπει να διακρίνουμε και να αδράξουμε. Αλλάζουμε έτσι το πεπρωμένο μας, προς τον θετικό πόλο!
Αμφότερες οι οντότητες είναι υπόλογες στην Πηγή, αφού από εκεί προέρχονται και αυτές (όπως τα πάντα)! Όμως επειδή αντιλαμβάνομαι την ουσία στην ερώτησή σου, θα σου πως ότι οι αρνητικές οντότητες έχουν «φυσικό» αρχηγό: τον Γιαχβέ (όχι το πραγματικό του όνομα). Αυτός είναι ο «αρχιερέας» του αρνητικού πόλου. Εκφράζει το «αναγκαίο κακό» για εμάς τους ανθρώπους και όχι μόνον!
Ελπίζω να ανταπεξήλθα επαρκώς στο ερώτημα, φίλε μου Στοχαστή!
ΛΥΚΙΟΣ.
Μέθοδος προστασίας υπάρχει (ως τεχνική) και θα σου πρότεινα να διαβάσεις το βιβλίο «Ψυχική αυτοάμυνα» της Ντιόν Φόρτιουν (αποκρυφίστρια).
Οι τεχνικές που περιγράφονται όμως, έχουν νόημα μόνο όταν κάποιος προσπαθεί να ακολουθήσει τον δρόμο των αγγέλων και θέλει να αποκρούσει τις προκλήσεις και τις επιδράσεις του αρνητικού κόσμου.
Αντίστροφα τώρα, κάθε προσπάθεια για ανέλιξη, τυγχάνει της βοήθειας από τους αγγέλους που δεν κάνουν άλλο από τον να μας δίνουν ευκαιρίες, που όμως εμείς θα πρέπει να διακρίνουμε και να αδράξουμε. Αλλάζουμε έτσι το πεπρωμένο μας, προς τον θετικό πόλο!
Αμφότερες οι οντότητες είναι υπόλογες στην Πηγή, αφού από εκεί προέρχονται και αυτές (όπως τα πάντα)! Όμως επειδή αντιλαμβάνομαι την ουσία στην ερώτησή σου, θα σου πως ότι οι αρνητικές οντότητες έχουν «φυσικό» αρχηγό: τον Γιαχβέ (όχι το πραγματικό του όνομα). Αυτός είναι ο «αρχιερέας» του αρνητικού πόλου. Εκφράζει το «αναγκαίο κακό» για εμάς τους ανθρώπους και όχι μόνον!
Ελπίζω να ανταπεξήλθα επαρκώς στο ερώτημα, φίλε μου Στοχαστή!
ΛΥΚΙΟΣ.
Η μετριοπάθεια που επιδεικνυεις αποδεικνύει πως οι τιμές
που σου αποδόθηκαν δεν ήταν παρά ένα ελάχιστο έναντι.
Σε ευχαριστώ για την κατατοπιστική σου εξήγηση και για την κατεύθυνση που μου υπεδειξες, ηταν επακριβως αυτο που επιζητουσα. Χαιρετιζω για μια ακόμα φορά την πολυμαθεια σου που όχι μόνο δεν ειναι στείρα αλλα βρίθει ποιότητας και αντίληψης. Δεν χρειάζεται καν να ειπωθεί πως το εν λόγω βιβλίο θα μελετηθεί με προσοχή.
Δεν μπορούσε παρά να μου έρθει στο μυαλό η εικόνα με το καλό και κακό αγγελακι ή διαβολακι και το ανέκδοτο με το ΙΚΑ. Θα σταθώ στη φράση ´Ε, είπαμε να παίζουμε τίμια.´ Αν και απο ανέκδοτο η λαϊκή σοφία δείχνει να εχει καταγράψει ένα παιχνίδι δυο πλευρών που στη μέση βρίσκεται ο άνθρωπος και η κάθε πλευρά κερδίζει ´ποντους´ κάθε φορά που ο άνθρωπος κινείται προς τη μια ή άλλη κατεύθυνση. Λογικά μιλάμε για την αυτοπραγματωση ή θεωση ή ενθεωση κτλ. Οι δυο πλευρές δείχνουν να υπάρχουν υπό βοηθητικά γιατί κρίθηκε πως μάλλον ειναι καλύτερο να υπάρχουν 2 πλευρές απο το να μην υπάρχουν καθόλου. Καλύτερο με τη λογική πως ο άνθρωπος θα βοηθηθεί στο δρόμο του όταν το επιθυμησει ειλικρινά και το αξίζει.
Η αντίφαση που με προβληματίζει ειναι η εξής. Ο λόγος ύπαρξης της ανθρωπότητας ειναι ως μεσολαβητής των πλανητικων ενεργειών μεταξύ επιπέδων κόσμων με τη λογική της οργανικής ζωής. Η ανθρωπότητα ως σύνολο ή έστω σε μεγάλους αριθμούς δεν μπορεί να ολοκληρώσει αυτό το δρόμο γιατι αυτό έρχεται σε αντίθεση με τη φύση του κόσμου, της Γης και της Σεληνης που τον χρειάζονται για να τρέφονται απο αυτόν. Ειδικά η σελήνη. Αρα η φύση ειναι εχθρική στην πορεία του ανθρώπου. Ομως μερικοί άνθρωποι επειδή ως μονάδες θεωρούνται αμελητέοι μπορούν να βγουν απο αυτήν την ας την πούμε φυλακή. Ομως έχουμε βοηθούς, οπως οι άγγελοι που ανέφερες. Λίγο κουλουβαχατα έχουμε γίνει δε νομίζεις; Δεν λέω πως δεν ισχύουν, τουναντιον πολύ μπλεξιμο ρε παιδάκι μου. Η φύση του ανθρώπου ειναι να τον μεγαλώνουν σαν σε ανθρωποτροφειο και να μην αντιδραει αλλα κρύβει μέσα του την δύναμη να τα αλλάξει. Ναι μεν χρησιμοποιείται οπως τα φυτά και τα ζώα για σκοπούς σε πλανητικα και κοσμικά επίπεδα και δεν μπορούμε να τους αφυπνισουμε όλους αλλα μερικοί μπορούν. Δείχνει να υπάρχει μια ισορροπία που γέρνει βεβαίως σήμερα στον άκρατο υλισμο, αλλα ´τα πάντα εν σοφία εποιησε ´ ή απλά υπάρχει μια κατάσταση που συνέχεια μπαλωνεται με προσπάθειες επαναφοράς ισορροπίας ώστε να εξυπηρετούνται όλοι οι σκοποί ταυτοχρόνως; Τύπου ´Ωχ το χάνουμε το ματσακι ρίξε 20.000 καλούς αγγέλους ή στείλε το δυνατό χαρτί τους Αρχαγγελους´ να τους πω εγώ´.
Σε κάθε περίπτωση όμως θα πρέπει κάποιοι άνθρωποι να επιλέξουν τον αυτό δρόμο. Αν πούμε εμείς έστω οι καλοί που υποτίθεται πως πρέπει να σταθούμε ανάχωμα στις καταστρεπτικές εξελίξεις σήμερα και πούμε ´Ελα μωρε θα κάνει κάτι ο Μεγάλος και θα το ισορροπήσει το ματς, που να τρέχουμε εμείς τώρα, άραξε μια χαρά είμαστε εδώ στον τελευταίο πειρασμό ( γυναίκα)´
Βλέπεις πού το πάω; Ειναι βέβαιο πως θα βρεθούν άλλοι ήρωες; Παρά τα δις ανθρώπων θεωρώ πως η δεξαμενή ηρώων όσο παει και στερευει, άλλον αν ειναι θεωρητικά ακόμα αντιστρεπτο.
Στο δια ταύτα, ο σκοπός του ανθρώπου τελικά δεν πρέπει να ειναι κοινός. Είτε αναλόγως το επίπεδο εξέλιξης, είτε λόγω καθεις εφ´ω εταχθη, δεν μπορούμε να μιλάμε για σκοπό του ανθρώπου αλλα για σκοπό για κάποιους ανθρώπους. Δυστυχώς η μοίρα της ανθρωπότητας ειναι να εκτρεφεται. Τουλάχιστον, ο σκοπών των ηρώων οφείλει να ειναι να κάνουν ευχάριστη την διαμονή των πολλών βελτιώνοντας την εν γενικότερη άγνοια ζωή τους. Υπάρχουν κάποια όρια που κάποιοι επιβουλεύοντες να τα έχουν περάσει προ πολλού και κάποιοι πρέπει να θέσουν φραγμό. Κανένα όν δεν πρέπει να τυρρανιεται αυτός ειναι νόμος απαράβατος ποσω δε μάλλον ανθρώπινο που η ζωή του οφείλει να ειναι ευχάριστη
ΥΓ. Λες τελικά οι μασονοι κ σια να μας την βγουν και απο πάνω μετά, ισχυριζόμενοι πως το έκαναν για να υποχρεώσουν άνωθεν παρέμβαση και να μας το παίζουν και πως και καλα θυσιάστηκαν; Πλάκα θαχει
Σε ευχαριστώ για την κατατοπιστική σου εξήγηση και για την κατεύθυνση που μου υπεδειξες, ηταν επακριβως αυτο που επιζητουσα. Χαιρετιζω για μια ακόμα φορά την πολυμαθεια σου που όχι μόνο δεν ειναι στείρα αλλα βρίθει ποιότητας και αντίληψης. Δεν χρειάζεται καν να ειπωθεί πως το εν λόγω βιβλίο θα μελετηθεί με προσοχή.
Δεν μπορούσε παρά να μου έρθει στο μυαλό η εικόνα με το καλό και κακό αγγελακι ή διαβολακι και το ανέκδοτο με το ΙΚΑ. Θα σταθώ στη φράση ´Ε, είπαμε να παίζουμε τίμια.´ Αν και απο ανέκδοτο η λαϊκή σοφία δείχνει να εχει καταγράψει ένα παιχνίδι δυο πλευρών που στη μέση βρίσκεται ο άνθρωπος και η κάθε πλευρά κερδίζει ´ποντους´ κάθε φορά που ο άνθρωπος κινείται προς τη μια ή άλλη κατεύθυνση. Λογικά μιλάμε για την αυτοπραγματωση ή θεωση ή ενθεωση κτλ. Οι δυο πλευρές δείχνουν να υπάρχουν υπό βοηθητικά γιατί κρίθηκε πως μάλλον ειναι καλύτερο να υπάρχουν 2 πλευρές απο το να μην υπάρχουν καθόλου. Καλύτερο με τη λογική πως ο άνθρωπος θα βοηθηθεί στο δρόμο του όταν το επιθυμησει ειλικρινά και το αξίζει.
Η αντίφαση που με προβληματίζει ειναι η εξής. Ο λόγος ύπαρξης της ανθρωπότητας ειναι ως μεσολαβητής των πλανητικων ενεργειών μεταξύ επιπέδων κόσμων με τη λογική της οργανικής ζωής. Η ανθρωπότητα ως σύνολο ή έστω σε μεγάλους αριθμούς δεν μπορεί να ολοκληρώσει αυτό το δρόμο γιατι αυτό έρχεται σε αντίθεση με τη φύση του κόσμου, της Γης και της Σεληνης που τον χρειάζονται για να τρέφονται απο αυτόν. Ειδικά η σελήνη. Αρα η φύση ειναι εχθρική στην πορεία του ανθρώπου. Ομως μερικοί άνθρωποι επειδή ως μονάδες θεωρούνται αμελητέοι μπορούν να βγουν απο αυτήν την ας την πούμε φυλακή. Ομως έχουμε βοηθούς, οπως οι άγγελοι που ανέφερες. Λίγο κουλουβαχατα έχουμε γίνει δε νομίζεις; Δεν λέω πως δεν ισχύουν, τουναντιον πολύ μπλεξιμο ρε παιδάκι μου. Η φύση του ανθρώπου ειναι να τον μεγαλώνουν σαν σε ανθρωποτροφειο και να μην αντιδραει αλλα κρύβει μέσα του την δύναμη να τα αλλάξει. Ναι μεν χρησιμοποιείται οπως τα φυτά και τα ζώα για σκοπούς σε πλανητικα και κοσμικά επίπεδα και δεν μπορούμε να τους αφυπνισουμε όλους αλλα μερικοί μπορούν. Δείχνει να υπάρχει μια ισορροπία που γέρνει βεβαίως σήμερα στον άκρατο υλισμο, αλλα ´τα πάντα εν σοφία εποιησε ´ ή απλά υπάρχει μια κατάσταση που συνέχεια μπαλωνεται με προσπάθειες επαναφοράς ισορροπίας ώστε να εξυπηρετούνται όλοι οι σκοποί ταυτοχρόνως; Τύπου ´Ωχ το χάνουμε το ματσακι ρίξε 20.000 καλούς αγγέλους ή στείλε το δυνατό χαρτί τους Αρχαγγελους´ να τους πω εγώ´.
Σε κάθε περίπτωση όμως θα πρέπει κάποιοι άνθρωποι να επιλέξουν τον αυτό δρόμο. Αν πούμε εμείς έστω οι καλοί που υποτίθεται πως πρέπει να σταθούμε ανάχωμα στις καταστρεπτικές εξελίξεις σήμερα και πούμε ´Ελα μωρε θα κάνει κάτι ο Μεγάλος και θα το ισορροπήσει το ματς, που να τρέχουμε εμείς τώρα, άραξε μια χαρά είμαστε εδώ στον τελευταίο πειρασμό ( γυναίκα)´
Βλέπεις πού το πάω; Ειναι βέβαιο πως θα βρεθούν άλλοι ήρωες; Παρά τα δις ανθρώπων θεωρώ πως η δεξαμενή ηρώων όσο παει και στερευει, άλλον αν ειναι θεωρητικά ακόμα αντιστρεπτο.
Στο δια ταύτα, ο σκοπός του ανθρώπου τελικά δεν πρέπει να ειναι κοινός. Είτε αναλόγως το επίπεδο εξέλιξης, είτε λόγω καθεις εφ´ω εταχθη, δεν μπορούμε να μιλάμε για σκοπό του ανθρώπου αλλα για σκοπό για κάποιους ανθρώπους. Δυστυχώς η μοίρα της ανθρωπότητας ειναι να εκτρεφεται. Τουλάχιστον, ο σκοπών των ηρώων οφείλει να ειναι να κάνουν ευχάριστη την διαμονή των πολλών βελτιώνοντας την εν γενικότερη άγνοια ζωή τους. Υπάρχουν κάποια όρια που κάποιοι επιβουλεύοντες να τα έχουν περάσει προ πολλού και κάποιοι πρέπει να θέσουν φραγμό. Κανένα όν δεν πρέπει να τυρρανιεται αυτός ειναι νόμος απαράβατος ποσω δε μάλλον ανθρώπινο που η ζωή του οφείλει να ειναι ευχάριστη
ΥΓ. Λες τελικά οι μασονοι κ σια να μας την βγουν και απο πάνω μετά, ισχυριζόμενοι πως το έκαναν για να υποχρεώσουν άνωθεν παρέμβαση και να μας το παίζουν και πως και καλα θυσιάστηκαν; Πλάκα θαχει
Στοχαστής
Καλέ μου φίλε Στοχαστή, μπαίνω κατευθείαν
στην ουσία:
Ο λόγος ύπαρξης της ανθρωπότητας μέσα στον υλικό κόσμο, είναι να αποκτήσει την Επίγνωση της Δημιουργίας και έπειτα την Αυτεπίγνωση για την επανένωση στην Πηγή, σύμφωνα με το Θείο Σχέδιο.
Πρέπει όμως να ορίσουμε τι είναι ο Άνθρωπος, πριν αναφερθούμε στην υλική ανθρωπότητα.
Ο Άνθρωπος, είναι μια πνευματική οντότητα (πνεύμα) που εκρέει από την Πηγή. Όπου λέμε Πηγή, εννοούμε την Δημιουργό Αιτία, τον Θεό.
Ας το φανταστούμε σαν μια Πηγή Φωτός, μέσα στο απόλυτο Χάος.
Από το κέντρο του φωτός, εκπέμπονται ακτίνες προς όλες τις κατευθύνσεις.
Ας δούμε από κοντά μια τέτοια ακτίνα. Αυτή έχει συγκεκριμένη ροπή και κατεύθυνση. Όσο αυτή ακτίνα απομακρύνεται από την πηγή της, χάνει την φωτεινή της ένταση, μέχρι που κάποτε εξαφανίζεται.
Ας σκεφτούμε διάφορους ομόκεντρους κύκλους που περιβάλλουν διαδοχικά την πηγή από το κέντρο της, προς την εξώτατη περιφέρειά της, την τελευταία της στοιβάδα.
Κάθε ακτίνα είναι και μια ανθρώπινη οντότητα, που εκπορεύεται απ’ την Πηγή.
Ο πρώτος κύκλος (στοιβάδα) ορίζει το πνευματικό πεδίο. Ο δεύτερος και μεγαλύτερος κύκλος, το ψυχικό πεδίο και ο τρίτος και τελευταίος (εξώτατη στοιβάδα), το υλικό πεδίο. Φυσικά, οι κύκλοι είναι πολλοί περισσότεροι, αλλά όλοι τους υπάγονται στις τρείς βασικές αυτές φάσεις (επίπεδα) της Δημιουργίας.
Ο Άνθρωπος-ακτίνα, αφού πηγάζει από την Πηγή, διέρχεται από όλους τους κύκλους-πεδία και καταλήγοντας στο εξώτατο, υλοποιείται σε σαρκικό σώμα. Έχει λοιπόν πνευματικό, ψυχικό και υλικό σώμα.
Η νομοτέλεια των πεδίων αυτών, θέλει να υπάρχει λεπτοφυής αιθήρ κοντά στην Πηγή, ενώ όσο απομακρυνόμαστε προς το υλικό πεδίο, η πυκνότητα μεγαλώνει, μέχρι που καταλήγουμε στην κατώτατη εκδήλωση της Δημιουργίας, την Πυκνή Ύλη.
Η Δημιουργός Αιτία, θέλει κάτι περίεργο:
Θέλει να ανάβει αυτό το Φως της Πηγής, να εκτείνεται, να αυτοεπιβεβαιώνεται ως εκδηλωμένη Ύπαρξη και αφού συμβεί αυτό, να γίνεται το ανάστροφο. Να επανέρχονται οι ακτίνες στην Πηγή τους και τελικά το Φως να σβήνει. Αμέσως δε μόλις συμβεί αυτό, προκύπτει η ανάγκη να «ξανανάψει» το Φως της Πηγής, για να ξαναεκδηλωθεί η Δημιουργός Αιτία. Αυτό συμβαίνει παλμικά!
Ο Άνθρωπος τώρα, όπως και άλλες παρόμοιες οντότητες, διαδραματίζουν τον ρόλο του δρομολογητή της αυτοεπιβεβαίωσης της Δημιουργίας. Ως γνήσιο μέλος του οργανισμού της Δημιουργίας, καλείται να αυτεπιγνωσθεί και να ΚΑΤΑΝΟΗΣΕΙ την φύση της Ύπαρξης. Οφείλει να «μεταφέρει» τρόπον τινά, την εμπειρία του στην Πηγή που τον εξέπεμψε. Αυτός είναι ο ρόλος του.
Γιατί όμως φίλε μου Στοχαστή να πρέπει να βιώσουμε την Αυτεπίγνωση μέσα από την Ύλη;
Διότι η πυκνή Ύλη μας δίδει την δυνατότητα των ξεκάθαρων μορφών. Μέσω των αισθήσεών μας, μπορούμε να αντιληφθούμε μορφές, δηλαδή συμπυκνώσεις ταλαντώσεων (κραδασμών) που έχουν συγκεκριμένη δυναμική (ιδιότητες). Μπορούμε να αντιληφθούμε την ποικιλία των ιδιοτήτων αυτών (ήχοι, χρώματα, συμπεριφορές, υφή, κτλ) και να λειτουργήσουμε διαδραστικά μέσα σε αυτές και μέσα από αυτές! Μέσα από την εκλογίκευση και την κωδικοποίηση, αποκτούμε την Γνώση των Νόμων. Μαθαίνουμε να λειτουργούμε με αυτούς, αλλά και να τους χειριζόμαστε. Η κατανόηση όμως των εννοιών γίνεται επιτευκτή μέσα από την εμπειρία των αντιθέσεων.
Για παράδειγμα, υπάρχει το φως, αλλά η επίγνωση της ύπαρξής του γίνεται εφικτή επειδή συνυπάρχει με το σκότος. Δηλαδή το αντίθετό του.
Για τον ίδιο λόγο, υπάρχει και το μη αγαθό (το κακό), προκειμένου να γίνει καταληπτό το Αγαθό (το καλό)!
Η επίγνωση όμως απαιτεί να πάρουμε θέση προς την επιστροφή μας, όπως προείπαμε, στην Πηγή. Αυτή λοιπόν η θέση φίλε Στοχαστή, προκύπτει από την επιλογή μας. Η ανθρώπινη φύση, έχει εκ των ουκ άνευ την ελευθερία της επιλογής. Αυτή συμβαίνει όταν υπάρχει πρωτίστως η επίγνωση, η διάκριση και τελικά η κρίση για την απόφασή μας. Τα δεδομένα υπάρχουν. Η επιλογή του δρόμου της επιστροφής, είναι προσωπική υπόθεση για τον καθέναν μας. Αυτή είναι η ανέλιξή μας. Ή άλλως η κάθοδός μας και η προσκόλληση στην ύλη. Το Θείο Σχέδιο λοιπόν, επιθυμεί την ανέλιξη όλων μας και την επιστροφή μας στην Πηγή. Το έχει ανάγκη αυτό! Όμως πρέπει να επιστρέψουμε με γεμάτα χέρια και όχι με άδεια! Αλλιώς δεν επιστρέφουμε ποτέ.
Συμπερασματικά, για να μην σε υποβάλλω σε άλλη ταλαιπωρία, το «κακό» δεν υφίσταται ως αυτόνομη και κυρίαρχη δύναμη στην Φύση. Είναι αναγκαιότητα που υπάρχει για την εκπλήρωση του Θείου Σχεδίου και βεβαίως αφορά μόνο τις τελευταίες στοιβάδες της Δημιουργίας. Στην πραγματικότητα, το μόνο κυρίαρχο στην Δημιουργία είναι το Αγαθό, όπως ακριβώς και η Φύση του Δημιουργού!
Στο θέμα που θίγεις περί των αρωγών-αγγέλων και τους «ήρωες», θα σου πω ότι η ανθρωπότητα οσμώνεται διαρκώς στην ιστορία της, με την εμπλοκή της «κακιάς» ύλης και του «καλού» πνεύματος και διαρκώς κάποιοι καταφέρνουν να επιστρέψουν στην Πηγή, ολοκληρώνοντας της αποστολή τους, ενώ κάποιοι άλλοι, απλά μόλις ξεκινούν!
Μετά από πολλές παλινωδίες, άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο, τελικά όλοι θα ολοκληρώσουν την αποστολή τους. Αυτό είναι μοιραίο να συμβεί.
Όσοι ολοκλήρωσαν την αποστολή τους, αποστέλλονται ως διδάσκαλοι, σε έργο βοηθείας για τους υπόλοιπους δεινοπαθούντες ανθρώπους στην «κακιά» ύλη. Κάποιοι από αυτούς υλοποιούνται κατά βούληση (ενσαρκωμένοι διδάσκαλοι-αβατάρες), ενώ κάποιοι άλλοι εργάζονται σε άυλο επίπεδο.
Τέλος υπάρχουν και οι ταγμένοι να λειτουργήσουν ως «μαύροι διδάσκαλοι», υπηρετώντας το μη αγαθό (το κακό).
Σε κάποια επίπεδα λίγο πάνω από το Παχύ Υλικό, γίνονται πραγματικές μάχες μεταξύ αγαθών και μη αγαθών διδασκάλων! Αλλά ας μην επεκταθούμε εκτός θέματος.
Ελπίζω να μην σε μπέρδεψα ακόμη περισσότερο με όλη την φλυαρία μου φίλε Στοχαστή…
ΛΥΚΙΟΣ
Ο λόγος ύπαρξης της ανθρωπότητας μέσα στον υλικό κόσμο, είναι να αποκτήσει την Επίγνωση της Δημιουργίας και έπειτα την Αυτεπίγνωση για την επανένωση στην Πηγή, σύμφωνα με το Θείο Σχέδιο.
Πρέπει όμως να ορίσουμε τι είναι ο Άνθρωπος, πριν αναφερθούμε στην υλική ανθρωπότητα.
Ο Άνθρωπος, είναι μια πνευματική οντότητα (πνεύμα) που εκρέει από την Πηγή. Όπου λέμε Πηγή, εννοούμε την Δημιουργό Αιτία, τον Θεό.
Ας το φανταστούμε σαν μια Πηγή Φωτός, μέσα στο απόλυτο Χάος.
Από το κέντρο του φωτός, εκπέμπονται ακτίνες προς όλες τις κατευθύνσεις.
Ας δούμε από κοντά μια τέτοια ακτίνα. Αυτή έχει συγκεκριμένη ροπή και κατεύθυνση. Όσο αυτή ακτίνα απομακρύνεται από την πηγή της, χάνει την φωτεινή της ένταση, μέχρι που κάποτε εξαφανίζεται.
Ας σκεφτούμε διάφορους ομόκεντρους κύκλους που περιβάλλουν διαδοχικά την πηγή από το κέντρο της, προς την εξώτατη περιφέρειά της, την τελευταία της στοιβάδα.
Κάθε ακτίνα είναι και μια ανθρώπινη οντότητα, που εκπορεύεται απ’ την Πηγή.
Ο πρώτος κύκλος (στοιβάδα) ορίζει το πνευματικό πεδίο. Ο δεύτερος και μεγαλύτερος κύκλος, το ψυχικό πεδίο και ο τρίτος και τελευταίος (εξώτατη στοιβάδα), το υλικό πεδίο. Φυσικά, οι κύκλοι είναι πολλοί περισσότεροι, αλλά όλοι τους υπάγονται στις τρείς βασικές αυτές φάσεις (επίπεδα) της Δημιουργίας.
Ο Άνθρωπος-ακτίνα, αφού πηγάζει από την Πηγή, διέρχεται από όλους τους κύκλους-πεδία και καταλήγοντας στο εξώτατο, υλοποιείται σε σαρκικό σώμα. Έχει λοιπόν πνευματικό, ψυχικό και υλικό σώμα.
Η νομοτέλεια των πεδίων αυτών, θέλει να υπάρχει λεπτοφυής αιθήρ κοντά στην Πηγή, ενώ όσο απομακρυνόμαστε προς το υλικό πεδίο, η πυκνότητα μεγαλώνει, μέχρι που καταλήγουμε στην κατώτατη εκδήλωση της Δημιουργίας, την Πυκνή Ύλη.
Η Δημιουργός Αιτία, θέλει κάτι περίεργο:
Θέλει να ανάβει αυτό το Φως της Πηγής, να εκτείνεται, να αυτοεπιβεβαιώνεται ως εκδηλωμένη Ύπαρξη και αφού συμβεί αυτό, να γίνεται το ανάστροφο. Να επανέρχονται οι ακτίνες στην Πηγή τους και τελικά το Φως να σβήνει. Αμέσως δε μόλις συμβεί αυτό, προκύπτει η ανάγκη να «ξανανάψει» το Φως της Πηγής, για να ξαναεκδηλωθεί η Δημιουργός Αιτία. Αυτό συμβαίνει παλμικά!
Ο Άνθρωπος τώρα, όπως και άλλες παρόμοιες οντότητες, διαδραματίζουν τον ρόλο του δρομολογητή της αυτοεπιβεβαίωσης της Δημιουργίας. Ως γνήσιο μέλος του οργανισμού της Δημιουργίας, καλείται να αυτεπιγνωσθεί και να ΚΑΤΑΝΟΗΣΕΙ την φύση της Ύπαρξης. Οφείλει να «μεταφέρει» τρόπον τινά, την εμπειρία του στην Πηγή που τον εξέπεμψε. Αυτός είναι ο ρόλος του.
Γιατί όμως φίλε μου Στοχαστή να πρέπει να βιώσουμε την Αυτεπίγνωση μέσα από την Ύλη;
Διότι η πυκνή Ύλη μας δίδει την δυνατότητα των ξεκάθαρων μορφών. Μέσω των αισθήσεών μας, μπορούμε να αντιληφθούμε μορφές, δηλαδή συμπυκνώσεις ταλαντώσεων (κραδασμών) που έχουν συγκεκριμένη δυναμική (ιδιότητες). Μπορούμε να αντιληφθούμε την ποικιλία των ιδιοτήτων αυτών (ήχοι, χρώματα, συμπεριφορές, υφή, κτλ) και να λειτουργήσουμε διαδραστικά μέσα σε αυτές και μέσα από αυτές! Μέσα από την εκλογίκευση και την κωδικοποίηση, αποκτούμε την Γνώση των Νόμων. Μαθαίνουμε να λειτουργούμε με αυτούς, αλλά και να τους χειριζόμαστε. Η κατανόηση όμως των εννοιών γίνεται επιτευκτή μέσα από την εμπειρία των αντιθέσεων.
Για παράδειγμα, υπάρχει το φως, αλλά η επίγνωση της ύπαρξής του γίνεται εφικτή επειδή συνυπάρχει με το σκότος. Δηλαδή το αντίθετό του.
Για τον ίδιο λόγο, υπάρχει και το μη αγαθό (το κακό), προκειμένου να γίνει καταληπτό το Αγαθό (το καλό)!
Η επίγνωση όμως απαιτεί να πάρουμε θέση προς την επιστροφή μας, όπως προείπαμε, στην Πηγή. Αυτή λοιπόν η θέση φίλε Στοχαστή, προκύπτει από την επιλογή μας. Η ανθρώπινη φύση, έχει εκ των ουκ άνευ την ελευθερία της επιλογής. Αυτή συμβαίνει όταν υπάρχει πρωτίστως η επίγνωση, η διάκριση και τελικά η κρίση για την απόφασή μας. Τα δεδομένα υπάρχουν. Η επιλογή του δρόμου της επιστροφής, είναι προσωπική υπόθεση για τον καθέναν μας. Αυτή είναι η ανέλιξή μας. Ή άλλως η κάθοδός μας και η προσκόλληση στην ύλη. Το Θείο Σχέδιο λοιπόν, επιθυμεί την ανέλιξη όλων μας και την επιστροφή μας στην Πηγή. Το έχει ανάγκη αυτό! Όμως πρέπει να επιστρέψουμε με γεμάτα χέρια και όχι με άδεια! Αλλιώς δεν επιστρέφουμε ποτέ.
Συμπερασματικά, για να μην σε υποβάλλω σε άλλη ταλαιπωρία, το «κακό» δεν υφίσταται ως αυτόνομη και κυρίαρχη δύναμη στην Φύση. Είναι αναγκαιότητα που υπάρχει για την εκπλήρωση του Θείου Σχεδίου και βεβαίως αφορά μόνο τις τελευταίες στοιβάδες της Δημιουργίας. Στην πραγματικότητα, το μόνο κυρίαρχο στην Δημιουργία είναι το Αγαθό, όπως ακριβώς και η Φύση του Δημιουργού!
Στο θέμα που θίγεις περί των αρωγών-αγγέλων και τους «ήρωες», θα σου πω ότι η ανθρωπότητα οσμώνεται διαρκώς στην ιστορία της, με την εμπλοκή της «κακιάς» ύλης και του «καλού» πνεύματος και διαρκώς κάποιοι καταφέρνουν να επιστρέψουν στην Πηγή, ολοκληρώνοντας της αποστολή τους, ενώ κάποιοι άλλοι, απλά μόλις ξεκινούν!
Μετά από πολλές παλινωδίες, άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο, τελικά όλοι θα ολοκληρώσουν την αποστολή τους. Αυτό είναι μοιραίο να συμβεί.
Όσοι ολοκλήρωσαν την αποστολή τους, αποστέλλονται ως διδάσκαλοι, σε έργο βοηθείας για τους υπόλοιπους δεινοπαθούντες ανθρώπους στην «κακιά» ύλη. Κάποιοι από αυτούς υλοποιούνται κατά βούληση (ενσαρκωμένοι διδάσκαλοι-αβατάρες), ενώ κάποιοι άλλοι εργάζονται σε άυλο επίπεδο.
Τέλος υπάρχουν και οι ταγμένοι να λειτουργήσουν ως «μαύροι διδάσκαλοι», υπηρετώντας το μη αγαθό (το κακό).
Σε κάποια επίπεδα λίγο πάνω από το Παχύ Υλικό, γίνονται πραγματικές μάχες μεταξύ αγαθών και μη αγαθών διδασκάλων! Αλλά ας μην επεκταθούμε εκτός θέματος.
Ελπίζω να μην σε μπέρδεψα ακόμη περισσότερο με όλη την φλυαρία μου φίλε Στοχαστή…
ΛΥΚΙΟΣ
Με μεγάλη
καθυστέρηση και αφού άφησα να ωριμάσουν κάποιες πληροφορίες μέσα μου, απαντώ.
Ο λόγος ύπαρξης της ανθρωπότητας δεν μπορεί να ειναι κοινός. Εξαρτάται με ποιον θα ταχθεί ο άνθρωπος, κατα το "καθεις εφ´ω εταχθη". Ελληνική και χριστιανική (εν πολλοίς άγνωστη) κοσμοθεωρία αποτελεί όντως η επιστροφή στη πηγή ως πνευματική οντότητα. Ο εβραισμος ειναι αντίθετος, πιστεύει στη διαιώνιση του κόσμου της ύλης και την ανεξαρτητοποίηση του απο τη πηγή, το δείχνει έμπρακτα με ψυχικές πρακτικές, συμφωνίες με δαιμονικες οντότητες, κλωνοποιησεις, και γενικότερα με κάθε κίνηση εναντίον της ανθρωπότητας και υπέρ του προσωπικού τους συμφέροντος. Η σκέψη μου ήταν πως η πηγή δεν μπορεί να ακολουθεί αυτή την διαδικασία με την ακτίνα απο έξω προς τα μέσα απο επιλογη. Ειναι ανόητη διαδικασία για τον απλούστατο λόγο πως τεράστιος όγκος ακτινων χάνεται στην τελευταία στιβαδα και κοιμάται, βυθίζεται στον κόσμο της ύλης. Η λεγόμενη αυτεπιγνωση που πρεπει να επιτύχει απο μηδενική βάση μπορεί να μην επιτευχθεί ποτέ, ή έστω ο ρυθμός εισερχομενων ακτινων να ειναι πολλαπλάσιος των εξερχομενων. Ως εκ τούτου ακόμα και αν η πηγή ειναι απειρη υπαρχει το ζήτημα της υπερδυναμωσεως του κόσμου της ύλης και αυτοτροφοδοτησης του. Οποτε κατανόησα πως γίνεται εξ ανάγκης. Πως γίνεται όμως η πηγή να ειναι τόσο απομακρυσμένη απο τον κόσμο μας; Τα πράγματα δεν ηταν μπλεγμενα απο την πρώτη στιγμή, έγιναν όμως όταν "η Σοφια θέλησε να γεννήσει μια οντότητα χωρίς τη συμμετοχή του μεγάλου πνεύματος ή συζύγου της" ή ("Ηρα χωρίς τον Δια".) Απόσπασμα απο το αποκρυφο ευαγγέλιο του Ιωάννη που βρέθηκε στη ναγκ χαμαντι και δεν κατάφεραν να αποκρύψουν-καταστρέψουν.
Αρα το μεγάλο πνεύμα δεν είχε συμμετοχή στη δημιουργία του ανθρώπου ως εκ τούτου δεν είμαστε τέλεια όντα, επειδή ομως φτιαχτηκαμε κάθε ομοιωσιν του κι έχουμε και θεϊκή σύσταση μπορούμε με την αρωγή και ενωση με το Θεό να γίνουμε θεοί και να ανελιχθουμε. Ο Χριστός (μήπως διονυσος ζαγρεας;) ως υιός του Πατέρα όντως απεστάλη για να μας δείξει πως υπαρχει τρόπος να επιστρέψουμε δίπλα του.
Περίληψη αποκρυφου ευαγγελιου Ιωάννη http://www.esoterica.gr/forumS/topic.asp?TOPIC_ID=4995&ARCHIVE=
Ο μυστικός δείπνος αναφέρει κάποια αποκρυφη γνώση αποτελούνταν απο μέρη πραγματικού σώματος του Χριστού. Πρόκειται για μια μαγική τελετουργία που εχει να κάνει με το αστρικο σώμα του Χριστού. Εχετε σκεφτεί το ενδεχόμενο να ζει ακόμα το αστρικο σώμα του Χριστού στο αστρικο επίπεδο;
Στο δια ταύτα, η πηγή θέλει κατι περίεργο, επειδη ειναι ο μόνος τρόπος χωρίς επέμβαση. Στέλνει τις φωτεινοτερες ακτίνες με την ελπίδα να αυτοθυμηθουν ποιες ειναι και να ξυπνήσουν όσες ακτίνες γίνεται ακόμα να σωθούν. Ομως ειναι τόσο βαριά η ύλη που τεράστιος όγκος αποτυγχανει(αποτυγχανουμε). Και κάθε αποτυχία καθιστά πιο δύσκολο το επόμενο εγχείρημα γιατι ισχυροποιειται με την πρόσθετη αυτή ενέργεια ο κόσμος της ύλης. Mexican standoff.(ισορροπία τρόμου). Η επόμενη κίνηση μπορεί να φέρει τον αρμαγεδωνα. Μόνο ο άνθρωπος μπορεί ως ανθρωπότητα να προσφέρει τη λύση, αλλα για ναμαστε ειλικρινείς δεν τα πάμε και πολύ καλά.
Συμφωνώ γενικά με την περιγραφή που δίνεις εκτός απο το χαλαρό αργά ή γρήγορα όλοι θα σωθούμε. Οχι αυτό δεν προκύπτει. Αν ισχυε δεν θα επέλεγαν κάποιες οντότητες να σταλούν πίσω για να βοηθήσουν και τους υπόλοιπους στο δρόμο τους αν δεν ήταν επιτακτικό και αναγκαίο για τη σωτηρία τους. Εάν δεν υπήρχε "μάχη" δυο στρατοπέδων πάνω απο το επίπεδο μας. Σε αυτόν τον πόλεμο οπως αναφερεται στην ταινία immortals μπορούν να συμμετάσχουν μόνο οι ήρωες. Δηλαδή όσοι άνθρωποι υπερβούν την υλική τους φύση. Ισως ειναι η τιτανομαχια, είμαστε σίγουροι πως έληξε; Στην εβραϊκή παράδοση πως να αναφέρεται άραγε;
Θυμιζω άνθρωποι>ήρωες>δαίμονες>ημιθεοι>θεοι
Εχεις πληροφορίες για αυτήν την θεϊκή μάχη;
Στοχαστης
Ο λόγος ύπαρξης της ανθρωπότητας δεν μπορεί να ειναι κοινός. Εξαρτάται με ποιον θα ταχθεί ο άνθρωπος, κατα το "καθεις εφ´ω εταχθη". Ελληνική και χριστιανική (εν πολλοίς άγνωστη) κοσμοθεωρία αποτελεί όντως η επιστροφή στη πηγή ως πνευματική οντότητα. Ο εβραισμος ειναι αντίθετος, πιστεύει στη διαιώνιση του κόσμου της ύλης και την ανεξαρτητοποίηση του απο τη πηγή, το δείχνει έμπρακτα με ψυχικές πρακτικές, συμφωνίες με δαιμονικες οντότητες, κλωνοποιησεις, και γενικότερα με κάθε κίνηση εναντίον της ανθρωπότητας και υπέρ του προσωπικού τους συμφέροντος. Η σκέψη μου ήταν πως η πηγή δεν μπορεί να ακολουθεί αυτή την διαδικασία με την ακτίνα απο έξω προς τα μέσα απο επιλογη. Ειναι ανόητη διαδικασία για τον απλούστατο λόγο πως τεράστιος όγκος ακτινων χάνεται στην τελευταία στιβαδα και κοιμάται, βυθίζεται στον κόσμο της ύλης. Η λεγόμενη αυτεπιγνωση που πρεπει να επιτύχει απο μηδενική βάση μπορεί να μην επιτευχθεί ποτέ, ή έστω ο ρυθμός εισερχομενων ακτινων να ειναι πολλαπλάσιος των εξερχομενων. Ως εκ τούτου ακόμα και αν η πηγή ειναι απειρη υπαρχει το ζήτημα της υπερδυναμωσεως του κόσμου της ύλης και αυτοτροφοδοτησης του. Οποτε κατανόησα πως γίνεται εξ ανάγκης. Πως γίνεται όμως η πηγή να ειναι τόσο απομακρυσμένη απο τον κόσμο μας; Τα πράγματα δεν ηταν μπλεγμενα απο την πρώτη στιγμή, έγιναν όμως όταν "η Σοφια θέλησε να γεννήσει μια οντότητα χωρίς τη συμμετοχή του μεγάλου πνεύματος ή συζύγου της" ή ("Ηρα χωρίς τον Δια".) Απόσπασμα απο το αποκρυφο ευαγγέλιο του Ιωάννη που βρέθηκε στη ναγκ χαμαντι και δεν κατάφεραν να αποκρύψουν-καταστρέψουν.
Αρα το μεγάλο πνεύμα δεν είχε συμμετοχή στη δημιουργία του ανθρώπου ως εκ τούτου δεν είμαστε τέλεια όντα, επειδή ομως φτιαχτηκαμε κάθε ομοιωσιν του κι έχουμε και θεϊκή σύσταση μπορούμε με την αρωγή και ενωση με το Θεό να γίνουμε θεοί και να ανελιχθουμε. Ο Χριστός (μήπως διονυσος ζαγρεας;) ως υιός του Πατέρα όντως απεστάλη για να μας δείξει πως υπαρχει τρόπος να επιστρέψουμε δίπλα του.
Περίληψη αποκρυφου ευαγγελιου Ιωάννη http://www.esoterica.gr/forumS/topic.asp?TOPIC_ID=4995&ARCHIVE=
Ο μυστικός δείπνος αναφέρει κάποια αποκρυφη γνώση αποτελούνταν απο μέρη πραγματικού σώματος του Χριστού. Πρόκειται για μια μαγική τελετουργία που εχει να κάνει με το αστρικο σώμα του Χριστού. Εχετε σκεφτεί το ενδεχόμενο να ζει ακόμα το αστρικο σώμα του Χριστού στο αστρικο επίπεδο;
Στο δια ταύτα, η πηγή θέλει κατι περίεργο, επειδη ειναι ο μόνος τρόπος χωρίς επέμβαση. Στέλνει τις φωτεινοτερες ακτίνες με την ελπίδα να αυτοθυμηθουν ποιες ειναι και να ξυπνήσουν όσες ακτίνες γίνεται ακόμα να σωθούν. Ομως ειναι τόσο βαριά η ύλη που τεράστιος όγκος αποτυγχανει(αποτυγχανουμε). Και κάθε αποτυχία καθιστά πιο δύσκολο το επόμενο εγχείρημα γιατι ισχυροποιειται με την πρόσθετη αυτή ενέργεια ο κόσμος της ύλης. Mexican standoff.(ισορροπία τρόμου). Η επόμενη κίνηση μπορεί να φέρει τον αρμαγεδωνα. Μόνο ο άνθρωπος μπορεί ως ανθρωπότητα να προσφέρει τη λύση, αλλα για ναμαστε ειλικρινείς δεν τα πάμε και πολύ καλά.
Συμφωνώ γενικά με την περιγραφή που δίνεις εκτός απο το χαλαρό αργά ή γρήγορα όλοι θα σωθούμε. Οχι αυτό δεν προκύπτει. Αν ισχυε δεν θα επέλεγαν κάποιες οντότητες να σταλούν πίσω για να βοηθήσουν και τους υπόλοιπους στο δρόμο τους αν δεν ήταν επιτακτικό και αναγκαίο για τη σωτηρία τους. Εάν δεν υπήρχε "μάχη" δυο στρατοπέδων πάνω απο το επίπεδο μας. Σε αυτόν τον πόλεμο οπως αναφερεται στην ταινία immortals μπορούν να συμμετάσχουν μόνο οι ήρωες. Δηλαδή όσοι άνθρωποι υπερβούν την υλική τους φύση. Ισως ειναι η τιτανομαχια, είμαστε σίγουροι πως έληξε; Στην εβραϊκή παράδοση πως να αναφέρεται άραγε;
Θυμιζω άνθρωποι>ήρωες>δαίμονες>ημιθεοι>θεοι
Εχεις πληροφορίες για αυτήν την θεϊκή μάχη;
Στοχαστης
Ανώνυμος25 Οκτωβρίου 2013 - 7:01 π.μ.
Σπεύδω να
πάρω τον λόγο προ του ΛΥΚΙΟΥ, ας με συμπαθάτε, πρώτη φορά γράφω. Στοχαστη εχεις
την τύχη να συνομιλείς με δάσκαλο και εμείς να παρακολουθούμε. Όσα μας λέει ο
δάσκαλος είναι εσώτατα μυστικά της αποκρύφου γνώσεως, που για μένα κακώς
δημοσιεύονται κατ΄ αυτόν τον τρόπο. Αφού όμως ο δάσκαλος κρίνει πως πρέπει,
εμένα δεν μου πέφτει και πολύς λόγος. Όμως παρόλο που ο διάλογος με δάσκαλο
είναι μέρος της διδαχής, πρέπει να τηρούμε και σεβασμό στην Γνωση που μας
χαρίζει, ΄αρα η ευθεία αμφισβήτηση των αποκαλύψεων της αλήθειας, επειδή
προσκρούουν στην κοινή μας λογική, ή στην δυσκολία μας να δεχθούμε την
αποκάλυψή της στα γήινα αυτιά μας, αγγίζει την ασέβεια. Δν σκοπεύω να εμποδίσω
τον διάλογο με τον δάσκαλο, αλλά δεν άντεξα να μην θυμίσω τους κανόνες των
μηύσεων. Ελπίζω να μην παρεξηγήθηκα και αποσύρομαι. Δάσκαλε Λυκιε, σε παρακαλώ
όταν διαβαστεί από ΣΤΟΧΑΣΤΗ, να διαγράψεις το μήνυμα,ευχαριστώ!
Φίλε
ανωνυμε, ευχαριστώ για το σχόλιο σου. Επέτρεψε μου όμως να διαφωνησω. Γνωρίζω
πως συνηθίζεται όταν κάποιος αποδεχτεί κάποιον ως δάσκαλο, να ακολουθεί
κάποιους κανόνες οπως αυτός που ανέφερες. Δυσκολεύονται να δέχομαι δόγματα, αν
δεν αμφισβητήσεις ποτέ σου, πώς μπορείς να γνωρίζεις πως δεν σε
εκμεταλλεύονται; Δεν μπορείς. Γνωρίζω άτομα που έχασαν 20 χρόνια απο τη ζωή
τους πιστεύοντας πως κάποιος γκουρού που τους δίδασκε ήταν ο Χριστός. Αν σου πω
εγω πως είμαι ο Χριστός, εσύ θα με πιστεύεις; Θα με αμφισβητήσεις, και πολύ
καλά θα κανείς.
Τώρα ο ίδιος ο Λυκιος εχει αποποιηθεί το ρόλο του δασκάλου οπότε θα πρεπει να τον θεωρούμε ως έναν προχωρημένο μυστη. Ο ίδιος ειναι πολύ προσεκτικός σε ότι δημοσιεύει, εγω πάλι επειδη δεν έχω μυηθεί ποτέ δεν δεσμεύομαι με όρκο σιωπής. Απλά καταθέτω τις σκέψεις μου που προκύπτουν απο πληροφορίες που βρίσκω απο ελεύθερες και δημοσιευμένες πηγές. Δεν γνωρίζω την αλήθεια, την αναζητω όμως στοχαζομενος και χρησιμοποιώντας τον νου. Γιατι τον εχουμε αν ήταν να κάνουμε ότι μας λένε; Τον εχουμε για να μπορούμε να είμαστε ελεύθεροι. Αν τον εγκαταλείψουμε τότε θα επέλθει στασιμότητα. Γνωρίστε την αλήθεια και η αλήθεια θα σας ελευθερωσει. Αν έχεις κάποιον καλύτερο τροπο να γνωρίσουμε την αλήθεια, είμαι όλος αυτιά.
Δεν βλέπω καποιο λόγο να σβηστει το σχόλιο σου. Εγω αντιθέτως θέλω να σε προσκαλεσω στις συζητήσεις μας. Πρόσφερε μας τις γνώσεις σου ή τις οπτικές και απόψεις σου. Για ποιον λόγο να κρυβόμαστε; Αφού το ζητούμενο ειναι οι οι άνθρωποι να γνωρίσουν την αλήθεια για να ελευθερωθούν. Θεωρείτε μήπως πως πρεπει να προσέχουμε μην πέσει στα χέρια των κακών; Είμαι βέβαιος πως αυτοί τις κατέχουν στο σύνολο τους, αιώνες τώρα..
Οι ιεχωβαδες αναφέρουν πως μόνο 144.000 θα πανε στον παράδεισο ή βασιλειο του θεου, οι υπολοιποι θα μεινουν στο υλικο. (για πάντα; δεν γνωριζω, αλλα ελπιζω οχι). 12^2 * 1000. Αυτός ο αριθμός λέει η χριστιανική παράδοση πως απαιτείται ως αριθμός αγίων πριν συμβεί νομίζω αρμαγεδων η β´παρουσια. Αγιοι στην αρχαία Ελλάδα ονομάζονται οι ήρωες, αυτοί που δηλαδή κατέκτησαν την αρετή και ενδυναμωσαν την ψυχή τους, κατάφεραν ενθεωση. Αρα ειλικρινα δεν βλέπω λόγο ύπαρξης τοσης αισιοδοξίας πως όλοι θα σωθουν, όταν σωσιμο εννοείται σωσιμο απο τον υλικό κόσμο. Μην ξεχνάμε πως ο θεός ήθελε να μας καταστρέψει ως ατελες γένος ανθρώπων για να φτιάξει αλλο καλύτερο αλλα με τη παρέμβαση του Προμηθεα οδηγήθηκε το ζήτημα σε συμφωνία μη καταστροφής. Αυτό όμως δεν σημαινει αραξτε και όλα καλά. Θυμηθείτε βρισκόμαστε ως ανθρωπότητα σε Mexican standoff. Πρεπει να γρηγορουμε προς την γνώση και αρετή.
Στοχαστης
Τώρα ο ίδιος ο Λυκιος εχει αποποιηθεί το ρόλο του δασκάλου οπότε θα πρεπει να τον θεωρούμε ως έναν προχωρημένο μυστη. Ο ίδιος ειναι πολύ προσεκτικός σε ότι δημοσιεύει, εγω πάλι επειδη δεν έχω μυηθεί ποτέ δεν δεσμεύομαι με όρκο σιωπής. Απλά καταθέτω τις σκέψεις μου που προκύπτουν απο πληροφορίες που βρίσκω απο ελεύθερες και δημοσιευμένες πηγές. Δεν γνωρίζω την αλήθεια, την αναζητω όμως στοχαζομενος και χρησιμοποιώντας τον νου. Γιατι τον εχουμε αν ήταν να κάνουμε ότι μας λένε; Τον εχουμε για να μπορούμε να είμαστε ελεύθεροι. Αν τον εγκαταλείψουμε τότε θα επέλθει στασιμότητα. Γνωρίστε την αλήθεια και η αλήθεια θα σας ελευθερωσει. Αν έχεις κάποιον καλύτερο τροπο να γνωρίσουμε την αλήθεια, είμαι όλος αυτιά.
Δεν βλέπω καποιο λόγο να σβηστει το σχόλιο σου. Εγω αντιθέτως θέλω να σε προσκαλεσω στις συζητήσεις μας. Πρόσφερε μας τις γνώσεις σου ή τις οπτικές και απόψεις σου. Για ποιον λόγο να κρυβόμαστε; Αφού το ζητούμενο ειναι οι οι άνθρωποι να γνωρίσουν την αλήθεια για να ελευθερωθούν. Θεωρείτε μήπως πως πρεπει να προσέχουμε μην πέσει στα χέρια των κακών; Είμαι βέβαιος πως αυτοί τις κατέχουν στο σύνολο τους, αιώνες τώρα..
Οι ιεχωβαδες αναφέρουν πως μόνο 144.000 θα πανε στον παράδεισο ή βασιλειο του θεου, οι υπολοιποι θα μεινουν στο υλικο. (για πάντα; δεν γνωριζω, αλλα ελπιζω οχι). 12^2 * 1000. Αυτός ο αριθμός λέει η χριστιανική παράδοση πως απαιτείται ως αριθμός αγίων πριν συμβεί νομίζω αρμαγεδων η β´παρουσια. Αγιοι στην αρχαία Ελλάδα ονομάζονται οι ήρωες, αυτοί που δηλαδή κατέκτησαν την αρετή και ενδυναμωσαν την ψυχή τους, κατάφεραν ενθεωση. Αρα ειλικρινα δεν βλέπω λόγο ύπαρξης τοσης αισιοδοξίας πως όλοι θα σωθουν, όταν σωσιμο εννοείται σωσιμο απο τον υλικό κόσμο. Μην ξεχνάμε πως ο θεός ήθελε να μας καταστρέψει ως ατελες γένος ανθρώπων για να φτιάξει αλλο καλύτερο αλλα με τη παρέμβαση του Προμηθεα οδηγήθηκε το ζήτημα σε συμφωνία μη καταστροφής. Αυτό όμως δεν σημαινει αραξτε και όλα καλά. Θυμηθείτε βρισκόμαστε ως ανθρωπότητα σε Mexican standoff. Πρεπει να γρηγορουμε προς την γνώση και αρετή.
Στοχαστης
Ανώνυμος 25 Οκτωβρίου 2013 - 10:08 π.μ.
Ανώνυμε δεν
καταλαβαίνω που βρίσκεις το μεμπτό και την εκτροπή του Στοχαστή στο διάλογο του
με τον Λύκιο. Και γιατί θα πρέπει να δεχθούμε ως Αλήθεια μόνο αυτά που μας
αποκαλύπτει ο Λύκιος; Μέσα απο ενδελεχή διάλογο και τεκμηριωμένων απόψεων αναδύεται
η Αλήθεια και η γνώση. Ο Λύκιος ουδέποτε αυτοαποκαλέστηκε "Δάσκαλος"
και ότι κατέχει αυτός το σύνολο των γνώσεων και την Αλήθεια. Άνοιξε λοιπόν την
γέφυρα επικοινωνίας και δέξου απλόχερα και άλλη οπτική γωνία των πραγμάτων,
ούτως ώστε κάποια στιγμή να φτάσεις απο μόνος σου στην Πηγή και τον πυρήνα της
γνώσης.
Ανώνυμος 25 Οκτωβρίου 2013 - 1:22 μ.μ.
Αν και δεν
συνηθίζω να γραφω, θα απαντήσω. Το ότι ο Λυκιος δεν αυτοπροβαλλεται ως
δάσκαλος, οφείλεται στην σεμνότητά του και στην ταπεινοφροσύνη που τον
διακρίνει, πράγμα που μας δείχνει ακριβώς αυτό,δηλ. το επίπεδο της ηθικής ενός
αληθινού δασκάλου. Εντομεταξύ ο τίτλος του δασκάλου ΑΠΟΔΙΔΕΤΑΙ από τους μαθητες
του ή τους ακροατές του. Αν τον έπερνε από μόνος του, ε τότε δεν θα ήταν
πραγματικός δάσκαλος. Τι διαφορά έχει ο προχωρημένος μύστης από τον δάσκαλο;
Για εμάς καμία! Προσωπικά επειδή βρίσκομαι σε κάποιο μυητικό τάγμα, μπορώ να
διακρίνω έναν δάσκαλο από τις γνώσεις και τον λόγο που χρησιμοποιεί. Το λέω
λοιπόν μετα βεβαιότητας. Ο μαθητής ΣΤΟΧΑΣΤΗ μπορεί να δοκιμάζει την λογική και
τα επιχειρήματα , αλλά με σεβασμό στην αλήθεια που του αποκαλύπτεται! Αν θέλει
να την απορρίπτει εκ πεποιθήσεως, τότε ισως να μην είναι έτοιμος για την
αλήθεια. Το δόγμα δεν είναι πάντα αλήθεια, όμως η Αλήθεια είναι δόγμα.
Ευχαριστώ!
Ευχαριστω
για το διάλογο, με χαροποιεί που αποφασισες να συμμετασχεις. Η μυηση ειναι ένα
σεβαστότατο γεγονός αλλα θα πρεπει κάποιος να με πείσει με επιχειρήματα για την
ανάγκη ύπαρξης μυστικοτητας. Κινδυνεύουμε να καταντήσουμε γραφικοί αν τηρούμε
κατι επειδη απλά το τηρούσαν οι προηγούμενοι. Θυμίσου το ανέκδοτο με το
παγκακι. ( googlare λαζοπουλος παγκακι αν δεν το γνωρίζεις μη στο χάλασω).
Θεωρω πως ισως δεν ισχύουν οι λόγοι που υπήρξαν στα Ελευσίνα μυστήρια γιατι ας
μην γελιόμαστε απο τα ελληνικά μυστήρια προέρχονται όλα αυτά. Αν ήμουν στην
αρχαία Ελλάδα θα δεχομουν με τιμή να μυηθω με όρκο σιωπής γιατι θα γνώριζα πόσο
άξιοι θα ήταν οι μυστες. Σήμερα να το κάνω σε ποιον; Σε κάποιον που εχει
διαβάσει 3 βιβλία κακώς απο κρυμμένα παραπάνω; Δεν του αναγνωρίζω αξία για να
το πραξω. Θεωρω πως όσοι αναβίωσαν κάποιες πτυχές μυστηρίων οπως τα τάγματα το
κάνουν για να εκμεταλλευτούν τη γνώση που προκύπτει απο συγγράμματα των
προγόνων μας που κλαπηκαν πχ βιβλιοθήκη της Αλεξανδρείας ακριβώς για να
καταστήσουν εαυτούς κυριαρχους της ανθρωπότητας. Οχι φίλε μου σε τέτοιους ανθρώπους
δεν δέχομαι να υποταχθω. Αυτό σημαινει πως δεν δικαιούμαι να σωθω, επειδη το
αξιακό μου σύστημα δεν συνάδει με τις σημερινές μυησεις. Και όταν λέω εγω
αναφέρομαι σε εκατοντάδες εκατομμύρια κόσμου. Ειναι προνόμιο η διδασκαλία του
Χριστού που μας τη κρύβουν; Θα ήθελε να διδάσκεται σε κλειστές λέσχες;
Δωρεάν λάβατε, δωρεάν δώστε. Βλέπεις πολλούς μασονους να το τηρούν; Ανθρωποι οπως ο Marc passio που ισχυρίζεται πως ήταν υψηλόβαθμος ιερέας σε στοές βγαίνει στο YouTube και διαμηνύει πως σας κοροϊδεύουν με χαμηλού επιπέδου γνώσεις κοινώς σας καθυστερούν και σας εκμεταλλεύονται. Δεν θέλουν να σωθειτε. Γιατι να μην τον πιστέψω;
Οφείλεις φίλε μου να αμφισβητεις, αν σέβεσαι το χρόνο της ζωής σου οφείλεις να το κανεις και να μην ταυτίζεσαι με την πρώτη διδασκαλία που ακούς.
Σέβομαι απεριόριστα το Λυκιο, γιατι τεράστιο πλήθος όσων αναφέρει ταυτίζεται με την προσωπική μου φιλοσοφηση. Μέσω αυτής δυνάμαι να αναγνωρίζω ποιοι αναφέρουν αλήθειες, γιατι δεν βρίσκομαι σε μηδενική βάση. Και ο Λυκιος ειναι ένας απο αυτούς. Αυτό δεν σημαινει πως δεχόμαστε κατι πακέτο. Ποτέ και πουθενά. Αλλα σεβόμαστε και ακούμε με προσοχή.
Το δηλώνω με κάθε σαφήνεια πως είμαι αναζήτησης της γνώσης, δεν την κατέχω. Ως εκ τούτου δεν έχω το αλάθητο. Θεωρω όμως πως η αλήθεια, η τόσο ανώτερη και ακαταληπτη αλήθεια, τουλάχιστον δεν μπορεί να αντιφάσκει στη λογική και στο περιορισμένο μου μυαλό. Αποτελεί στόχο όλων μας να γκρεμίσουμε τις πεποιθήσεις μας. Ο μόνος τρόπος ειναι να τις βάλουμε κάτω και να τις αναλύσουμε.
Η διάφορα του δασκάλου με το προχωρημένο μυστη ειναι πως αν αναγνωρίζεις σε κάποιον την ιδιότητα του διδασκαλου, του αναγνωρίζεις την κατοχή της γνώσης άρα δεν δικαιούσαι να τον αμφισβητήσεις. Η του αναγνωρίζεις το αλάθητο οπως στον πάπα, ή αποχωρεις. Αν και διαφωνώ και σε αυτό, γιατι στη ζωή μου έχω μάθει να μαθαίνω απο όλους ακόμα και απο τα ζώα, οπότε τους θεωρω όλους δασκάλους. Διδάσκομαι μια συγκεκριμένη πτυχή της γνώσης όμως και όχι τη συνολική κοσμοθεωρία του καθενός. Απο τον καθηγητή των μαθηματικών μαθαίνω μαθηματικά, δεν υιοθετω τις πολιτικές του αντιλήψεις φερ ειπειν.
Στο δια ταύτα δόγμα σημαινει γνώμη άρα η αλήθεια δεν μπορεί να ειναι δόγμα. Η αλήθεια ειναι μια και ανακαλύπτεται βιωματικά, τότε γίνεται πίστη . Ολα τα αλλα ειναι ψεύτικες πεποιθήσεις. Πιστεύεις στο Θεό; Σήμερα λέμε μάλλον πιστεύω πχ. Λάθος, η πίστη προϋποθέτει πως έχεις βιώσει το Θεό, θαπρεπε να λέμε έχω την πεποίθηση πως υπαρχει.απλα αναζητούμε τη γνώση που θα μας οδηγήσει στην αλήθεια μέσα απο γνώμες δηλαδή δόγματα. Αναγνωρίζουμε όμως καθόλη τη διάρκεια της πορείας μας πως ειναι δόγματα δηλ γνώμες εώς ότου με αμφισβήτηση φτάσουμε στην αλήθεια. Αν υιοθετησουμε ένα δόγμα ακρίτως τότε η πορεία μας σταματάει εκεί και καταλήγουμε μισαλοδοξοι. Πρόσεξε λοιπόν
Α και κατι ακόμα. Την αληθεια προφανώς τη σέβομαι απεριόριστα , το δείχνω έμπρακτα καθως η αναζητηση της αποτελεί στάση ζωής. Είμαι όμως ανελεητος με τα δόγματα, αρεσκομαι να τα χτυπω με επιχειρήματα. Γιατι; Για να δω ποια θα καταφέρουν να σταθούν στο τέλος. Οσα μείνουν όρθια σημαινει πως ειναι κοντά στην αληθεια και σε ένα βαθμό τα υιοθετω. Απλούστατα δεν επιθυμώ να χανω το χρόνο μου σε ψεύτικες διδασκαλίες δημιουργημενες εκ του πονηρού. Αν είχα αλλο τροπο να τις κρίνω θα το επραττα, αλλα δεν βρίσκω αλλο
Στοχαστης
Δωρεάν λάβατε, δωρεάν δώστε. Βλέπεις πολλούς μασονους να το τηρούν; Ανθρωποι οπως ο Marc passio που ισχυρίζεται πως ήταν υψηλόβαθμος ιερέας σε στοές βγαίνει στο YouTube και διαμηνύει πως σας κοροϊδεύουν με χαμηλού επιπέδου γνώσεις κοινώς σας καθυστερούν και σας εκμεταλλεύονται. Δεν θέλουν να σωθειτε. Γιατι να μην τον πιστέψω;
Οφείλεις φίλε μου να αμφισβητεις, αν σέβεσαι το χρόνο της ζωής σου οφείλεις να το κανεις και να μην ταυτίζεσαι με την πρώτη διδασκαλία που ακούς.
Σέβομαι απεριόριστα το Λυκιο, γιατι τεράστιο πλήθος όσων αναφέρει ταυτίζεται με την προσωπική μου φιλοσοφηση. Μέσω αυτής δυνάμαι να αναγνωρίζω ποιοι αναφέρουν αλήθειες, γιατι δεν βρίσκομαι σε μηδενική βάση. Και ο Λυκιος ειναι ένας απο αυτούς. Αυτό δεν σημαινει πως δεχόμαστε κατι πακέτο. Ποτέ και πουθενά. Αλλα σεβόμαστε και ακούμε με προσοχή.
Το δηλώνω με κάθε σαφήνεια πως είμαι αναζήτησης της γνώσης, δεν την κατέχω. Ως εκ τούτου δεν έχω το αλάθητο. Θεωρω όμως πως η αλήθεια, η τόσο ανώτερη και ακαταληπτη αλήθεια, τουλάχιστον δεν μπορεί να αντιφάσκει στη λογική και στο περιορισμένο μου μυαλό. Αποτελεί στόχο όλων μας να γκρεμίσουμε τις πεποιθήσεις μας. Ο μόνος τρόπος ειναι να τις βάλουμε κάτω και να τις αναλύσουμε.
Η διάφορα του δασκάλου με το προχωρημένο μυστη ειναι πως αν αναγνωρίζεις σε κάποιον την ιδιότητα του διδασκαλου, του αναγνωρίζεις την κατοχή της γνώσης άρα δεν δικαιούσαι να τον αμφισβητήσεις. Η του αναγνωρίζεις το αλάθητο οπως στον πάπα, ή αποχωρεις. Αν και διαφωνώ και σε αυτό, γιατι στη ζωή μου έχω μάθει να μαθαίνω απο όλους ακόμα και απο τα ζώα, οπότε τους θεωρω όλους δασκάλους. Διδάσκομαι μια συγκεκριμένη πτυχή της γνώσης όμως και όχι τη συνολική κοσμοθεωρία του καθενός. Απο τον καθηγητή των μαθηματικών μαθαίνω μαθηματικά, δεν υιοθετω τις πολιτικές του αντιλήψεις φερ ειπειν.
Στο δια ταύτα δόγμα σημαινει γνώμη άρα η αλήθεια δεν μπορεί να ειναι δόγμα. Η αλήθεια ειναι μια και ανακαλύπτεται βιωματικά, τότε γίνεται πίστη . Ολα τα αλλα ειναι ψεύτικες πεποιθήσεις. Πιστεύεις στο Θεό; Σήμερα λέμε μάλλον πιστεύω πχ. Λάθος, η πίστη προϋποθέτει πως έχεις βιώσει το Θεό, θαπρεπε να λέμε έχω την πεποίθηση πως υπαρχει.απλα αναζητούμε τη γνώση που θα μας οδηγήσει στην αλήθεια μέσα απο γνώμες δηλαδή δόγματα. Αναγνωρίζουμε όμως καθόλη τη διάρκεια της πορείας μας πως ειναι δόγματα δηλ γνώμες εώς ότου με αμφισβήτηση φτάσουμε στην αλήθεια. Αν υιοθετησουμε ένα δόγμα ακρίτως τότε η πορεία μας σταματάει εκεί και καταλήγουμε μισαλοδοξοι. Πρόσεξε λοιπόν
Α και κατι ακόμα. Την αληθεια προφανώς τη σέβομαι απεριόριστα , το δείχνω έμπρακτα καθως η αναζητηση της αποτελεί στάση ζωής. Είμαι όμως ανελεητος με τα δόγματα, αρεσκομαι να τα χτυπω με επιχειρήματα. Γιατι; Για να δω ποια θα καταφέρουν να σταθούν στο τέλος. Οσα μείνουν όρθια σημαινει πως ειναι κοντά στην αληθεια και σε ένα βαθμό τα υιοθετω. Απλούστατα δεν επιθυμώ να χανω το χρόνο μου σε ψεύτικες διδασκαλίες δημιουργημενες εκ του πονηρού. Αν είχα αλλο τροπο να τις κρίνω θα το επραττα, αλλα δεν βρίσκω αλλο
Στοχαστης
Φίλοι μου
Στοχαστή και Ανώνυμε,
λυπάμαι που δεν μπόρεσα να απαντήσω άμεσα και να εξηγήσω στον Ανώνυμο κάποια πράγματα, εγκαίρως.
Και λέω εγκαίρως διότι το πρώτο σχόλιό του, είχε πρόθεση για αναίρεση. Παρόλο που προσπάθησα να καταλάβω το γενικότερο σκεπτικό σου, δεν βρήκα πραγματικό λόγο για να διαγράψω τα λόγια σου. Η άποψή σου είναι σεβαστή και όπως βλέπεις, έγινε αποδεκτή σε έναν παραγωγικό διάλογο.
Στο θέμα που ανοίγεις θέλω να πάρω θέση, διότι έχω διαπιστώσει ότι αρκετοί θέλουν να με παρουσιάζουν ως διδάσκαλο.
Εφόσον είσαι μύστης σε εσωτερικό Τάγμα, θα γνωρίζεις ότι υπάρχει μια διαβάθμιση στις τάξεις των μαθητών και των διδασκάλων. Ο νεόφυτος, ο μαθητής, ο δάσκαλος.
Σε κάθε σκαλοπάτι, ολοκληρώνεις ένα κύκλο μυήσεων. Υπάρχει μια τυποποίηση. Υπάρχει ένα «πακέτο» γνώσεων. Μιλάμε σαφώς για δόγμα.
Προσωπικά, δεν ανήκω πουθενά! Σε κανένα δόγμα, τάγμα ή σχολή!
Φυσικά και έχω «αγγίξει» αυτούς τους χώρους, αν υπονοείς αυτό. Όμως δεν έμεινα πουθενά. Δεν θα ήθελα σε καμία περίπτωση να αποκαλύψω την ταυτότητά μου πέρα από τα όσα σας προβάλλω. Δεν βλέπετε ποιος είμαι ή τι είμαι. Έχετε όμως άποψη για μένα, από τις ιδέες μου και τις σκέψεις μου. Το ίδιο και εγώ για εσάς. Ας μένουμε εκεί.
Σε αυτό τον χώρο η ανωνυμία μας προστατεύει από την διαπροσωπική αντιπάθεια (ή εμπάθεια), αφού επιτρέπει μόνο την νοητική και πνευματική διεπαφή.
Προσωπικά (και δεν επανέρχομαι σε αυτό), είμαι ένας απλός αναζητητής της Αληθείας και έχω την δική μου διαδρομή σε αυτό τον χώρο. Όπως ακριβώς και εσύ και όλοι όσοι μας διαβάζουν τώρα. Δεν θεωρώ σκόπιμο να βάλουμε κλίμακα για να μετρηθούμε μεταξύ μας.
Όποιος είναι λίγο πιο μπροστά, μπορεί να τραβά και κάποιον άλλο πίσω του. Κι αυτός με την σειρά του, μπορεί να προσδοκά την έλξη, από κάποιον που βρίσκεται λίγο πιο μπροστά του. Αυτό δεν σημαίνει ότι όποιος είναι λίγο πιο μπροστά, είναι διδάσκαλος! Οι διδάσκαλοι είναι λίγοι και είναι σαφώς αυτοί που έφτασαν στην Τελείωση και επέστρεψαν ως αρωγοί της ανθρωπότητας, ή είναι αυτοί που είναι πολύ κοντά σε αυτή την Τελείωση. Εγώ είμαι ένας ατελής, που έχω πολύ δουλειά ακόμη μπροστά μου.
Συνεπώς υιοθετώ απόλυτα τις θέσεις και την απάντηση του Στοχαστή, παρότι κατανοώ πλήρως το πνεύμα σου (και πίστεψέ με, είναι πολλοί αυτοί που σκέφτονται σαν εσένα).
Αντιλαμβάνομαι ότι παρακολουθείς καιρό τώρα τον Καταχθόνιο Δαίμονα και αυτό τιμά όλους εμάς που απαρτίζουμε αυτό τον χώρο. Είσαι ευπρόσδεκτος στην παρέα και όταν νοιώθεις ότι έχεις κάτι να μοιραστείς μαζί μας, με χαρά και πολλή προσοχή θα σε ακούσουμε.
Φίλε Στοχαστή, θα απαντήσω ενδελεχώς στις απόψεις σου, μόλις βρω λίγο ακόμη χρόνο.
Χαιρετώ για την ώρα.
ΛΥΚΙΟΣ.
λυπάμαι που δεν μπόρεσα να απαντήσω άμεσα και να εξηγήσω στον Ανώνυμο κάποια πράγματα, εγκαίρως.
Και λέω εγκαίρως διότι το πρώτο σχόλιό του, είχε πρόθεση για αναίρεση. Παρόλο που προσπάθησα να καταλάβω το γενικότερο σκεπτικό σου, δεν βρήκα πραγματικό λόγο για να διαγράψω τα λόγια σου. Η άποψή σου είναι σεβαστή και όπως βλέπεις, έγινε αποδεκτή σε έναν παραγωγικό διάλογο.
Στο θέμα που ανοίγεις θέλω να πάρω θέση, διότι έχω διαπιστώσει ότι αρκετοί θέλουν να με παρουσιάζουν ως διδάσκαλο.
Εφόσον είσαι μύστης σε εσωτερικό Τάγμα, θα γνωρίζεις ότι υπάρχει μια διαβάθμιση στις τάξεις των μαθητών και των διδασκάλων. Ο νεόφυτος, ο μαθητής, ο δάσκαλος.
Σε κάθε σκαλοπάτι, ολοκληρώνεις ένα κύκλο μυήσεων. Υπάρχει μια τυποποίηση. Υπάρχει ένα «πακέτο» γνώσεων. Μιλάμε σαφώς για δόγμα.
Προσωπικά, δεν ανήκω πουθενά! Σε κανένα δόγμα, τάγμα ή σχολή!
Φυσικά και έχω «αγγίξει» αυτούς τους χώρους, αν υπονοείς αυτό. Όμως δεν έμεινα πουθενά. Δεν θα ήθελα σε καμία περίπτωση να αποκαλύψω την ταυτότητά μου πέρα από τα όσα σας προβάλλω. Δεν βλέπετε ποιος είμαι ή τι είμαι. Έχετε όμως άποψη για μένα, από τις ιδέες μου και τις σκέψεις μου. Το ίδιο και εγώ για εσάς. Ας μένουμε εκεί.
Σε αυτό τον χώρο η ανωνυμία μας προστατεύει από την διαπροσωπική αντιπάθεια (ή εμπάθεια), αφού επιτρέπει μόνο την νοητική και πνευματική διεπαφή.
Προσωπικά (και δεν επανέρχομαι σε αυτό), είμαι ένας απλός αναζητητής της Αληθείας και έχω την δική μου διαδρομή σε αυτό τον χώρο. Όπως ακριβώς και εσύ και όλοι όσοι μας διαβάζουν τώρα. Δεν θεωρώ σκόπιμο να βάλουμε κλίμακα για να μετρηθούμε μεταξύ μας.
Όποιος είναι λίγο πιο μπροστά, μπορεί να τραβά και κάποιον άλλο πίσω του. Κι αυτός με την σειρά του, μπορεί να προσδοκά την έλξη, από κάποιον που βρίσκεται λίγο πιο μπροστά του. Αυτό δεν σημαίνει ότι όποιος είναι λίγο πιο μπροστά, είναι διδάσκαλος! Οι διδάσκαλοι είναι λίγοι και είναι σαφώς αυτοί που έφτασαν στην Τελείωση και επέστρεψαν ως αρωγοί της ανθρωπότητας, ή είναι αυτοί που είναι πολύ κοντά σε αυτή την Τελείωση. Εγώ είμαι ένας ατελής, που έχω πολύ δουλειά ακόμη μπροστά μου.
Συνεπώς υιοθετώ απόλυτα τις θέσεις και την απάντηση του Στοχαστή, παρότι κατανοώ πλήρως το πνεύμα σου (και πίστεψέ με, είναι πολλοί αυτοί που σκέφτονται σαν εσένα).
Αντιλαμβάνομαι ότι παρακολουθείς καιρό τώρα τον Καταχθόνιο Δαίμονα και αυτό τιμά όλους εμάς που απαρτίζουμε αυτό τον χώρο. Είσαι ευπρόσδεκτος στην παρέα και όταν νοιώθεις ότι έχεις κάτι να μοιραστείς μαζί μας, με χαρά και πολλή προσοχή θα σε ακούσουμε.
Φίλε Στοχαστή, θα απαντήσω ενδελεχώς στις απόψεις σου, μόλις βρω λίγο ακόμη χρόνο.
Χαιρετώ για την ώρα.
ΛΥΚΙΟΣ.
Υγιεστατη η
προσέγγιση του Λυκιου σε αυτές τις γνώσεις, δεν θα περιμέναμε ποτέ κατι λιγότερο,
περιττό και το παρόν σχόλιο μου. Γράφω απλα για να δείξω ένα παράδειγμα προς
αποφυγήν της ακριτης αποδοχής δογμάτων ασαφους σκοπού
http://xigiorge.wordpress.com/2009/04/22/ο-χαιρετισμός-έρρωσο-και-η-αρώστια-αγν/#comment-3403
Στοχαστης
http://xigiorge.wordpress.com/2009/04/22/ο-χαιρετισμός-έρρωσο-και-η-αρώστια-αγν/#comment-3403
Στοχαστης
Φίλε
Στοχαστή, μπαίνω απ’ ευθείας στο θέμα μας με την σειρά που εσύ βάζεις:
Ο λόγος ύπαρξης της ανθρωπότητος είναι κοινός και είναι ο ίδιος που υπάρχει για κάθε οντότητα (φωτεινή ακτίνα από την Πηγή). Αυτό που εξαρτάται από το «με ποιόν θα ταχθεί», έχει να κάνει με το ΠΟΤΕ (πόσο γρήγορα δηλαδή) θα επιτύχει στην αποστολή του, ένας άνθρωπος.
Ο ιουδαϊσμός κατέχει πολύ καλά την γνώση του Θείου Σχεδίου, όμως ΕΠΙΛΕΓΕΙ την εναντίωση σε αυτό! Για την ακρίβεια επιλέγει την καθυστέρηση στην εξέλιξη του Θείου Σχεδίου, αφού δεν είναι τίποτε ικανό να ανατρέψει τον Θείο Σχεδιασμό. Ο Ιουδαϊσμός, δεν έχει «προσωπικό συμφέρον», αλλά τελικά υπηρετεί εν αγνοία του, το ίδιο το …Θείο Σχέδιο!
Φίλε Στοχαστή, τίποτε απολύτως δεν είναι ικανό να παραβιάσει τον Θείο Νόμο, αφού τα πάντα εκπορεύονται από την Πηγή και τον ίδιο τον Νόμο! Αυτός είναι και ό λόγος που ανέφερα ότι στην ουσία, δεν υπάρχει «κακό»! Υπάρχει μόνο το Αγαθό.
Υπάρχουν όμως δυο εξισώσεις: Τέλειο=Αγαθό(+) και Ατελές=Κακό(-). Οι διανυσματικές κινήσεις που συμβαίνουν, είναι επίσης δύο: Η πρώτη έχει αρνητικό πρόσημο και κατευθύνεται από το (+) στο (-), ενώ η άλλη έχει αντίρροπη κατεύθυνση και κινείται από το (–) στο (+). Όπου (-) ή Ύλη και όπου (+) η Πηγή. Η Πηγή παράγει, δημιουργεί εκ του μηδενός. Η Ύλη λειτουργεί ως ανακλαστήρας, κάτοπτρο. Οι ακτίνες δεν περνάνε πέραν αυτού και επιστρέφονται στην Πηγή τους. Καμιά απολύτως δεν χάνεται! Δεν είναι δυνατόν να χαθεί, διότι η Ύλη ως ανακλαστήρας δεν δύναται να απορροφήσει παρά μόνο να ανακλάσει ότι υποδέχεται.
Όμως, επειδή το μήκος της ακτίνας διπλασιάζεται προκειμένου αυτή αντανακλώμενη, να επανέλθει στην Πηγή της, η δύναμη αυτής απομειούται σταδιακά. Η ενίσυχσή της έγκειται στην δική της προσπάθεια να ελκύσει ενέργεια, από την στατική που υπάρχει γύρω της. Για να συμβεί αυτό, οφείλει να αυξήσει την θετική της φόρτιση (+). Εκεί είναι η επιλογή της. Όσο γρηγορότερα επιλέξει το σωστό πρόσημο (+), τόσο γρηγορότερα θα έλξει ενέργεια για την επιστροφή της, ενώ αντίθετα, όσο επιλέγει να κρατά το αρνητικό της φορτίο (-) τόσο περισσότερο θα παρατείνει την παραμονή της, στην «κακιά» Ύλη!
Η συσσώρευση ακτινών που αδρανούν για την επιστροφή τους στην Πηγή, είναι αληθές ότι επιβαρύνει την προσπάθεια αυτών που θέλουν να επιλέξουν το θετικό φορτίο (+). Πάνω σε αυτό εργάζεται το Ιουδαϊκό Ιερατείο. Στην πραγματικότητα όμως, δεν κάνει τίποτε περισσότερο από το να υπηρετεί τον Θείο Σχεδιασμό.
Πρέπει να μπορέσει να γίνει ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ η επιλογή του θετικού προσήμου (+) από την κάθε ακτίνα προκειμένου να επιστρέψει. Αν γινόταν αυτόματα, δεν θα επιτυγχάνετο ο σκοπός της Δημιουργίας, δηλαδή η ΑΥΤΟΕΠΙΓΝΩΣΗ της ίδιας της Υπάρξεώς Της!
Ο λόγος ύπαρξης της ανθρωπότητος είναι κοινός και είναι ο ίδιος που υπάρχει για κάθε οντότητα (φωτεινή ακτίνα από την Πηγή). Αυτό που εξαρτάται από το «με ποιόν θα ταχθεί», έχει να κάνει με το ΠΟΤΕ (πόσο γρήγορα δηλαδή) θα επιτύχει στην αποστολή του, ένας άνθρωπος.
Ο ιουδαϊσμός κατέχει πολύ καλά την γνώση του Θείου Σχεδίου, όμως ΕΠΙΛΕΓΕΙ την εναντίωση σε αυτό! Για την ακρίβεια επιλέγει την καθυστέρηση στην εξέλιξη του Θείου Σχεδίου, αφού δεν είναι τίποτε ικανό να ανατρέψει τον Θείο Σχεδιασμό. Ο Ιουδαϊσμός, δεν έχει «προσωπικό συμφέρον», αλλά τελικά υπηρετεί εν αγνοία του, το ίδιο το …Θείο Σχέδιο!
Φίλε Στοχαστή, τίποτε απολύτως δεν είναι ικανό να παραβιάσει τον Θείο Νόμο, αφού τα πάντα εκπορεύονται από την Πηγή και τον ίδιο τον Νόμο! Αυτός είναι και ό λόγος που ανέφερα ότι στην ουσία, δεν υπάρχει «κακό»! Υπάρχει μόνο το Αγαθό.
Υπάρχουν όμως δυο εξισώσεις: Τέλειο=Αγαθό(+) και Ατελές=Κακό(-). Οι διανυσματικές κινήσεις που συμβαίνουν, είναι επίσης δύο: Η πρώτη έχει αρνητικό πρόσημο και κατευθύνεται από το (+) στο (-), ενώ η άλλη έχει αντίρροπη κατεύθυνση και κινείται από το (–) στο (+). Όπου (-) ή Ύλη και όπου (+) η Πηγή. Η Πηγή παράγει, δημιουργεί εκ του μηδενός. Η Ύλη λειτουργεί ως ανακλαστήρας, κάτοπτρο. Οι ακτίνες δεν περνάνε πέραν αυτού και επιστρέφονται στην Πηγή τους. Καμιά απολύτως δεν χάνεται! Δεν είναι δυνατόν να χαθεί, διότι η Ύλη ως ανακλαστήρας δεν δύναται να απορροφήσει παρά μόνο να ανακλάσει ότι υποδέχεται.
Όμως, επειδή το μήκος της ακτίνας διπλασιάζεται προκειμένου αυτή αντανακλώμενη, να επανέλθει στην Πηγή της, η δύναμη αυτής απομειούται σταδιακά. Η ενίσυχσή της έγκειται στην δική της προσπάθεια να ελκύσει ενέργεια, από την στατική που υπάρχει γύρω της. Για να συμβεί αυτό, οφείλει να αυξήσει την θετική της φόρτιση (+). Εκεί είναι η επιλογή της. Όσο γρηγορότερα επιλέξει το σωστό πρόσημο (+), τόσο γρηγορότερα θα έλξει ενέργεια για την επιστροφή της, ενώ αντίθετα, όσο επιλέγει να κρατά το αρνητικό της φορτίο (-) τόσο περισσότερο θα παρατείνει την παραμονή της, στην «κακιά» Ύλη!
Η συσσώρευση ακτινών που αδρανούν για την επιστροφή τους στην Πηγή, είναι αληθές ότι επιβαρύνει την προσπάθεια αυτών που θέλουν να επιλέξουν το θετικό φορτίο (+). Πάνω σε αυτό εργάζεται το Ιουδαϊκό Ιερατείο. Στην πραγματικότητα όμως, δεν κάνει τίποτε περισσότερο από το να υπηρετεί τον Θείο Σχεδιασμό.
Πρέπει να μπορέσει να γίνει ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ η επιλογή του θετικού προσήμου (+) από την κάθε ακτίνα προκειμένου να επιστρέψει. Αν γινόταν αυτόματα, δεν θα επιτυγχάνετο ο σκοπός της Δημιουργίας, δηλαδή η ΑΥΤΟΕΠΙΓΝΩΣΗ της ίδιας της Υπάρξεώς Της!
Και αυτό το
«συνειδητά» πρέπει να περιέχει την Γνώση. Όπως είπαμε, απαραίτητη προϋπόθεση
για την Επιλογή, είναι να προηγείται η Γνώση και μετά, η Διάκριση. Όταν
υπηρετείται σωστά η έννοια του Κακού, προσδιορίζεται η υπόσταση του Αγαθού
(Καλό) και ο αυτοτελής χαρακτήρας αυτής της έννοιας, ως η Πεμπτουσία της
Δημιουργίας με καταλυτική ενέργεια την Αγάπη.
Όσο λοιπόν καλύτερα βιώνει κανείς την έννοια του «κακού», τόσο βαθύτερα κατανοεί την αντίθετή του έννοια, αυτή του «καλού»! Όταν αναπόφευκτα αντιληφθεί την φύση των δυο αυτών εννοιών (Διάκριση), τόσο ευκολότερα θα κάνει την Επιλογή του, η οποία θα είναι τελικά αυτή του Αγαθού. Αν επιλέγει το «κακό», δηλαδή την παραμονή στην Ύλη, θα υπόκειται την κολαστήρια επίδρασή της στο ψυχικό του σώμα, μέσα από την δυσαρμονική της ταλάντωση. Επειδή κανείς δεν επιθυμεί την αυτοκαταστροφή του και τον κατακερματισμό του, τελικά θα οδηγηθεί συνειδητά και εν πλήρη γνώση, στην σωστή επιλογή της επιστροφής στην Πηγή.
Όσο για την απουσία του Δία από τις …αποφάσεις της Ήρας, βεβαίως αντιλαμβάνεσαι τον υπαινιγμό: έπρεπε να δημιουργηθεί το αντίπαλον δέος, προκειμένου να επιτευχθεί η Γνώση μέσω της διαφορετικότητας. Εξυπακούεται ότι ο Δίας της ψιθύρισε το μυστικό…!
Ο Χριστός, μια απ’ ευθείας φωτεινή ακτίνα από το Υπερούσιον Φως, έφτασε στην Ύλη για να αποτελέσει Φωτεινό παράδειγμα του Αγαθού Δρόμου, για όσους ήταν έτοιμοι να τον κατανοήσουν. Άφησε την παρακαταθήκη του και για όσους θα ετοιμάζονταν στο μέλλον να τον ακολουθήσουν. Λειτούργησε ως Διδάσκαλος και ως παράδειγμα ζωής. Αντίστοιχοι τέτοιοι μεγάλοι Διδάσκαλοι αποστέλλονται κατά καιρούς στην Γη, αλλά και όπου αλλού επιτελείται το ίδιο έργο στην Ύλη.
Αυτοί αποστέλλονται για να λειτουργήσουν εξισορροπητικά στην μάχη καλού κακού. Βλέπεις ότι η Αρμονία απαιτεί Ισορροπία. Κάθε απόπειρα ανατροπής, αντισταθμίζεται προκειμένου να επανέλθει η Ισορροπία.
Και βέβαια ισορροπία υπάρχει όταν υπάρχουν δύο ισόβαρα άκρα…
Μέσα σε αυτή την λογική λοιπόν, όταν το κακό επιχειρήσει μια διατάραξη αυτής της ισορροπίας, αυτόματα θα έρθει το αντιστάθμισμα. Ένας νέος «Χριστός» ή μια νέα «Δύναμη» θα ενσαρκωθεί ή θα ενδυναμωθεί προκειμένου να επανέλθει η Ισορροπία!
Επειδή ξέρω ότι με κατανοείς πλήρως, δεν το κάνω πιο …λιανά!
‘Έσο Έτοιμος λοιπόν φίλε μου. Ο καιρός γαρ εγγύς!
Δούλευε στον εαυτό σου. Δεν υπάρχουν «σωτήρες» που να αναλάβουν να κάνουν την δική σου εργασία.
ΛΥΚΙΟΣ.
Όσο λοιπόν καλύτερα βιώνει κανείς την έννοια του «κακού», τόσο βαθύτερα κατανοεί την αντίθετή του έννοια, αυτή του «καλού»! Όταν αναπόφευκτα αντιληφθεί την φύση των δυο αυτών εννοιών (Διάκριση), τόσο ευκολότερα θα κάνει την Επιλογή του, η οποία θα είναι τελικά αυτή του Αγαθού. Αν επιλέγει το «κακό», δηλαδή την παραμονή στην Ύλη, θα υπόκειται την κολαστήρια επίδρασή της στο ψυχικό του σώμα, μέσα από την δυσαρμονική της ταλάντωση. Επειδή κανείς δεν επιθυμεί την αυτοκαταστροφή του και τον κατακερματισμό του, τελικά θα οδηγηθεί συνειδητά και εν πλήρη γνώση, στην σωστή επιλογή της επιστροφής στην Πηγή.
Όσο για την απουσία του Δία από τις …αποφάσεις της Ήρας, βεβαίως αντιλαμβάνεσαι τον υπαινιγμό: έπρεπε να δημιουργηθεί το αντίπαλον δέος, προκειμένου να επιτευχθεί η Γνώση μέσω της διαφορετικότητας. Εξυπακούεται ότι ο Δίας της ψιθύρισε το μυστικό…!
Ο Χριστός, μια απ’ ευθείας φωτεινή ακτίνα από το Υπερούσιον Φως, έφτασε στην Ύλη για να αποτελέσει Φωτεινό παράδειγμα του Αγαθού Δρόμου, για όσους ήταν έτοιμοι να τον κατανοήσουν. Άφησε την παρακαταθήκη του και για όσους θα ετοιμάζονταν στο μέλλον να τον ακολουθήσουν. Λειτούργησε ως Διδάσκαλος και ως παράδειγμα ζωής. Αντίστοιχοι τέτοιοι μεγάλοι Διδάσκαλοι αποστέλλονται κατά καιρούς στην Γη, αλλά και όπου αλλού επιτελείται το ίδιο έργο στην Ύλη.
Αυτοί αποστέλλονται για να λειτουργήσουν εξισορροπητικά στην μάχη καλού κακού. Βλέπεις ότι η Αρμονία απαιτεί Ισορροπία. Κάθε απόπειρα ανατροπής, αντισταθμίζεται προκειμένου να επανέλθει η Ισορροπία.
Και βέβαια ισορροπία υπάρχει όταν υπάρχουν δύο ισόβαρα άκρα…
Μέσα σε αυτή την λογική λοιπόν, όταν το κακό επιχειρήσει μια διατάραξη αυτής της ισορροπίας, αυτόματα θα έρθει το αντιστάθμισμα. Ένας νέος «Χριστός» ή μια νέα «Δύναμη» θα ενσαρκωθεί ή θα ενδυναμωθεί προκειμένου να επανέλθει η Ισορροπία!
Επειδή ξέρω ότι με κατανοείς πλήρως, δεν το κάνω πιο …λιανά!
‘Έσο Έτοιμος λοιπόν φίλε μου. Ο καιρός γαρ εγγύς!
Δούλευε στον εαυτό σου. Δεν υπάρχουν «σωτήρες» που να αναλάβουν να κάνουν την δική σου εργασία.
ΛΥΚΙΟΣ.
Εάν όντως
αναμένεται να συμβεί στο εγγύς μέλλον, ελαφρύνεται πολυ το βάρος που πέφτει σε
κάθε μονάδα χωριστά που βαδίζει το δρόμο του ηρωος. Ο ήρωας τότε δύναται
παράλληλα με την πορεία του να ζήσει και ευχάριστα τη ζωή του χωρίς να περνει
και το βάρος του κόσμου πάνω του. Τουλάχιστον όχι παραπάνω απο αυτό που του
αντιστοιχεί, αυτό του εαυτου του.
Αν ειναι έτσι, μακάρι νάναι.
Εμένα μου ακούγεται σαν αποτυχία μας, που αναγκάζει υπέρτερη δύναμη να λάβει μέτρα. Σαν εκκαθάριση εν λειτουργία στην ... ΕΡΤ για παράδειγμα. Παρατηρώ πάντως πως έχεις την τάση να ... στρογγυλεύεις τις γωνίες. Θέλω να έχεις δίκιο, εμπιστεύομαι εσένα,μ´αρεσουν αυτά που ακούω, δεν ξέρω αν εμπιστεύομαι τις πηγές σου όμως.
Γιατι οι ιεχωβαδες λένε πως μόνο οι 144.000 θα πανε στον παράδεισο; Ο επόμενος γιατι δεν θα παει; Ειναι υπαρκτό το ενδεχόμενο η Γη να αποκοπεί ως τόπος και να τροφοδοτείται ενεργειακα απο "χτισμένες" ψυχές; Σε περίπτωση "ήττας", ειναι. Μήπως οπότε δε θα μπορεί; Μήπως το παιχνίδι θα εχει τελειώσει και οποιος πρόλαβε πρόλαβε; Γιατι ο Χριστός έλεγε "γρηγορειτε" πριν 2.000 χρόνια και εσύ σήμερα μας λες (σου είπαν προφανώς) πως αργά ή γρήγορα όλοι θα σωθούμε;
Μήπως μας έχουν πει να λέμε έτσι όσο οι άλλοι εκτελούν απερίσπαστοι την σκοτεινή ατζέντα τους; Μήπως είμαστε ένα πείραμα, άρα με αμφίβολη κατάληξη που κρίνεται όμως απο την οποιαδήποτε πράξη του καθενός μας; Μήπως τα πάντα ειναι αποπροσανατολισμος;
Γιατι να μην ειναι έτσι;
Συνήθως όταν αντιλαμβανόμαστε μια παγίδα, με ενθουσιασμό επιλέγουμε την πρώτη προφανή και πιθανή λύση. Μας διαφεύγει όμως η λεπτομέρεια που καθιστά αυτή τη λύση την εκ αρχης μεγάλη προσχεδιασμένη παγίδα στην οποία θα πέσουν όλοι οι πιο "ξυπνιοι" και όταν το διαπιστώσουν αυτοι θα ειναι αργά.
Θέλω να βεβαιωθω πως δεν θα την πατησω στην τελευταία παγίδα. Αυτή της ολοφανερης λύσης. Οποιαδήποτε ιδέα μας καθηλώνει σε αδράνεια ειναι ύποπτη και εχθρική. Ο σωστός δρόμος πάντα απαιτεί προσπάθεια και συνειδητοτητα. Οσο πιο πολυ προχωρούμε τόσο πιο πολλά απαιτούνται. Αυτή ειναι μια βέβαιη αξιωματική αρχή
Απο τις πρακτικές συμβουλες που έχω πάρει, οι περισσότερες προέρχονται απο το Σαμαελ Αουν Βεορ. Θα περίμενε κανεις να τον θεωρώ διδασκαλο και να ακολουθώ οτιδήποτε γράφει. Τον θεωρω πολυ μεγάλο Λαμογιο. Ψάχνω να βρω ολόκληρη την βρωμοδουλεια που εχει ταχθεί να κάνει, πιθανόν να μην την καταλάβω ποτέ. Τον ακούω προσεκτικά και παιρνω αυτά που λέει, το καθένα όμως το φιλτραρω πάμπολλες φορές, θεωρώντας το το πιο επικίνδυνο και το μεγαλύτερο λάθος. Και θα πω μια αποκρυφη παραβολή οπως και όσο τη θυμάμαι.
Ηταν κάποτε ο διαβολος σε ένα καφενείο και καθόταν στενοχωρημενος. Τον πλησιάζει κάποιος και τον ρωτάει γιατι είσαι έτσι, δεν έρχονται ψυχές στη κόλαση; Πωωως, λέει ο διαβολος, έρχονται και πολλές μάλιστα.
-Τότε;
-Να, ερχονται αδυνατισμενες και φτωχές, δεν γίνεται δουλειά έτσι.
-Να σου πω κατι, σου έχω μια πρόταση. Δίδαξε με πως να τις θρεφω, τι πρεπει να κάνω, ώστε να γίνονται πλούσιες και παχες παχές και εγω θα σου κάνω ένα σημάδι να τις ξεχωριζεις.ενταξει;
-εντάξει.
Περνάει καιρός και όντως άρχιζε να μαθαίνει τις ψυχές να γίνονται δυνατές και μεγάλες. Οταν πέθαναν αυτές, πήγαν για κρίση. Οπως γινόταν η κρίση, έλεγε ο Άγιος Πέτρος, εσυ παράδεισο. Πεταγοταν ο διαβολος και έλεγε στη ψυχη. Παρακαλώ να κάνω μια ερώτηση;
-ναι βεβαίως
-όταν ζούσατε, θυμοσασταν τον εαυτό σας;
-μα ναι φυσικά, βεβαίως.
Συγνώμη έλεγε ο διαβολος, αυτή η ψυχή ειναι δικια μου και την έπαιρνε. Κάπως μαθευτηκε στη γη αυτό, και εξάλλοι οι άνθρωποι βρήκαν τον "εκπαιδευτή" και τον ρώτησαν "γι αυτό ρε μας τα έμαθες όλα αυτά, για να πάμε στη κόλαση;" Και ήρεμα αυτός απάντησε. Οταν σας ρωτάει ο διαβολος αν θυμοσασταν τον εαυτό σας του απαντάτε;
Ναι βεβαίως λένε οι υπόλοιποι.
Γιατι του απαντάτε; Τον είδατε ποτέ σε κάποιο κύκλο ή ομάδα που μαζί δουλεύατε για να αναπτυχθειτε; όχι.
Οχι μόνο έκανα συμφωνία με το διάολο για το πως θα πάρω τη γνώση, αλλα βρήκα και τον τροπο για να του την φέρω.
Αν μη τι αλλο, η παρούσα ιστορία διδάσκει ευελιξία, πονηριά. Με το σταυρο στο χέρι (με τη κακή έννοια) δεν παει πουθενά ο αναζητητής της αλήθειας. Επίσης διδάσκει πως χωρίς δεσμό, χωρίς να υπάρξει μια ομάδα, ένας κύκλος ανθρώπων να αλληλοβοηθιουνται και να συμπληρώνονται κανεις μεμονωμένα δεν μπορεί να τα καταφέρει. Οχι ομάδα τύπου osho όπου όλοι λένε τα ίδια, αλλα ομάδα διαφορετικών ανθρώπων αλλα με κοινή κατανόηση και ενός επιπέδου ώστε να μπορούν να σέβονται ο ένας τον αλλο.
Στοχαστης
Αν ειναι έτσι, μακάρι νάναι.
Εμένα μου ακούγεται σαν αποτυχία μας, που αναγκάζει υπέρτερη δύναμη να λάβει μέτρα. Σαν εκκαθάριση εν λειτουργία στην ... ΕΡΤ για παράδειγμα. Παρατηρώ πάντως πως έχεις την τάση να ... στρογγυλεύεις τις γωνίες. Θέλω να έχεις δίκιο, εμπιστεύομαι εσένα,μ´αρεσουν αυτά που ακούω, δεν ξέρω αν εμπιστεύομαι τις πηγές σου όμως.
Γιατι οι ιεχωβαδες λένε πως μόνο οι 144.000 θα πανε στον παράδεισο; Ο επόμενος γιατι δεν θα παει; Ειναι υπαρκτό το ενδεχόμενο η Γη να αποκοπεί ως τόπος και να τροφοδοτείται ενεργειακα απο "χτισμένες" ψυχές; Σε περίπτωση "ήττας", ειναι. Μήπως οπότε δε θα μπορεί; Μήπως το παιχνίδι θα εχει τελειώσει και οποιος πρόλαβε πρόλαβε; Γιατι ο Χριστός έλεγε "γρηγορειτε" πριν 2.000 χρόνια και εσύ σήμερα μας λες (σου είπαν προφανώς) πως αργά ή γρήγορα όλοι θα σωθούμε;
Μήπως μας έχουν πει να λέμε έτσι όσο οι άλλοι εκτελούν απερίσπαστοι την σκοτεινή ατζέντα τους; Μήπως είμαστε ένα πείραμα, άρα με αμφίβολη κατάληξη που κρίνεται όμως απο την οποιαδήποτε πράξη του καθενός μας; Μήπως τα πάντα ειναι αποπροσανατολισμος;
Γιατι να μην ειναι έτσι;
Συνήθως όταν αντιλαμβανόμαστε μια παγίδα, με ενθουσιασμό επιλέγουμε την πρώτη προφανή και πιθανή λύση. Μας διαφεύγει όμως η λεπτομέρεια που καθιστά αυτή τη λύση την εκ αρχης μεγάλη προσχεδιασμένη παγίδα στην οποία θα πέσουν όλοι οι πιο "ξυπνιοι" και όταν το διαπιστώσουν αυτοι θα ειναι αργά.
Θέλω να βεβαιωθω πως δεν θα την πατησω στην τελευταία παγίδα. Αυτή της ολοφανερης λύσης. Οποιαδήποτε ιδέα μας καθηλώνει σε αδράνεια ειναι ύποπτη και εχθρική. Ο σωστός δρόμος πάντα απαιτεί προσπάθεια και συνειδητοτητα. Οσο πιο πολυ προχωρούμε τόσο πιο πολλά απαιτούνται. Αυτή ειναι μια βέβαιη αξιωματική αρχή
Απο τις πρακτικές συμβουλες που έχω πάρει, οι περισσότερες προέρχονται απο το Σαμαελ Αουν Βεορ. Θα περίμενε κανεις να τον θεωρώ διδασκαλο και να ακολουθώ οτιδήποτε γράφει. Τον θεωρω πολυ μεγάλο Λαμογιο. Ψάχνω να βρω ολόκληρη την βρωμοδουλεια που εχει ταχθεί να κάνει, πιθανόν να μην την καταλάβω ποτέ. Τον ακούω προσεκτικά και παιρνω αυτά που λέει, το καθένα όμως το φιλτραρω πάμπολλες φορές, θεωρώντας το το πιο επικίνδυνο και το μεγαλύτερο λάθος. Και θα πω μια αποκρυφη παραβολή οπως και όσο τη θυμάμαι.
Ηταν κάποτε ο διαβολος σε ένα καφενείο και καθόταν στενοχωρημενος. Τον πλησιάζει κάποιος και τον ρωτάει γιατι είσαι έτσι, δεν έρχονται ψυχές στη κόλαση; Πωωως, λέει ο διαβολος, έρχονται και πολλές μάλιστα.
-Τότε;
-Να, ερχονται αδυνατισμενες και φτωχές, δεν γίνεται δουλειά έτσι.
-Να σου πω κατι, σου έχω μια πρόταση. Δίδαξε με πως να τις θρεφω, τι πρεπει να κάνω, ώστε να γίνονται πλούσιες και παχες παχές και εγω θα σου κάνω ένα σημάδι να τις ξεχωριζεις.ενταξει;
-εντάξει.
Περνάει καιρός και όντως άρχιζε να μαθαίνει τις ψυχές να γίνονται δυνατές και μεγάλες. Οταν πέθαναν αυτές, πήγαν για κρίση. Οπως γινόταν η κρίση, έλεγε ο Άγιος Πέτρος, εσυ παράδεισο. Πεταγοταν ο διαβολος και έλεγε στη ψυχη. Παρακαλώ να κάνω μια ερώτηση;
-ναι βεβαίως
-όταν ζούσατε, θυμοσασταν τον εαυτό σας;
-μα ναι φυσικά, βεβαίως.
Συγνώμη έλεγε ο διαβολος, αυτή η ψυχή ειναι δικια μου και την έπαιρνε. Κάπως μαθευτηκε στη γη αυτό, και εξάλλοι οι άνθρωποι βρήκαν τον "εκπαιδευτή" και τον ρώτησαν "γι αυτό ρε μας τα έμαθες όλα αυτά, για να πάμε στη κόλαση;" Και ήρεμα αυτός απάντησε. Οταν σας ρωτάει ο διαβολος αν θυμοσασταν τον εαυτό σας του απαντάτε;
Ναι βεβαίως λένε οι υπόλοιποι.
Γιατι του απαντάτε; Τον είδατε ποτέ σε κάποιο κύκλο ή ομάδα που μαζί δουλεύατε για να αναπτυχθειτε; όχι.
Οχι μόνο έκανα συμφωνία με το διάολο για το πως θα πάρω τη γνώση, αλλα βρήκα και τον τροπο για να του την φέρω.
Αν μη τι αλλο, η παρούσα ιστορία διδάσκει ευελιξία, πονηριά. Με το σταυρο στο χέρι (με τη κακή έννοια) δεν παει πουθενά ο αναζητητής της αλήθειας. Επίσης διδάσκει πως χωρίς δεσμό, χωρίς να υπάρξει μια ομάδα, ένας κύκλος ανθρώπων να αλληλοβοηθιουνται και να συμπληρώνονται κανεις μεμονωμένα δεν μπορεί να τα καταφέρει. Οχι ομάδα τύπου osho όπου όλοι λένε τα ίδια, αλλα ομάδα διαφορετικών ανθρώπων αλλα με κοινή κατανόηση και ενός επιπέδου ώστε να μπορούν να σέβονται ο ένας τον αλλο.
Στοχαστης
Καλέ μου
φίλε Στοχαστή,
χαλάρωσε, ηρέμισε, βγες από την αυτοπαγίδευση της αγωνίας και της …βίας! Κανείς δεν σου είπε να πάρεις το βάρος όλου του κόσμου, επάνω σου. Η ανέλιξη είναι ΑΤΟΜΙΚΗ διαδικασία. Μόνο σε πολύ υψηλή εξελικτική βαθμίδα, μπορεί να έχεις τέτοιο ρόλο. Αν έχεις φτάσει εκεί, δεν θα έχεις αυτή την αγωνία. Θα το επιτελέσεις αγόγγυστα!
Αντιλαμβάνομαι την σύγχυση στην οποία έχεις περιέλθει. Ο λόγος πιστεύω ότι είναι η ανάγνωση κειμένων και «πληροφοριών» που ανήκουν στην πλευρά της διαβολής. Οι διάφορες ιστορίες και διαπλοκές στα γεγονότα της Γης (δεν εννοώ την γνωστή ιστορία, αλλά τα εξελισσόμενα σε υπερβατικά πεδία), νομίζω ότι δεν θα πρέπει να σε απασχολούν τόσο πολύ. Ο στόχος δεν αλλάζει σε έναν μαχητή, ότι και αν ακούει για τον πόλεμο! Κοιτά να κερδίζει μια μια τις μάχες.
Δεν έχω σκοπό να ωραιοποιήσω καταστάσεις, ούτε και να στρογγυλεύω τις γωνίες. Έχω κάποιο όφελος; Ούτε θέλω και να με εμπιστεύεσαι. Να εμπιστεύεσαι μόνο τον εαυτό σου και την κρίση σου. Εμένα πάντα να με δοκιμάζεις! Αλλά να δοκιμάζεις όλες τις πηγές σου, όπως ήδη κάνεις. Γι αυτό, σε συγχαίρω.
Θα σε απέτρεπα να μπαίνεις στην παγίδευση της «λογικής» των Ιεχωβάδων , όσο θα σε απέτρεπα και να μπεις σε διάλογο, με έναν δικό τους δαίμονα: θα χάσεις!
Η μυθιστορία περί αριθμού διασωθέντων, κτλ, ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΥΠΟΘΕΣΗ, η δική τους ιστορία, που ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΦΟΡΑ! Εκτός κι αν είσαι ένας δικός τους…
Αυτά δεν έχουν καμία σχέση με το Θείο Νόμο. Πρόκειται για επιταγές του δικού τους «θεού» και για δικές τους επιλογές.
Το «γρηγορείτε», πως θέλεις να το ερμηνεύεις;
Να σου δώσω μια άλλη ερμηνεία;
Μήπως σημαίνει, «μην καθυστερείτε την ανέλιξή σας, παλινωδώντας μέσα από αμαρτίες και υλικές προσκολλήσεις, ακλουθώντας λάθος ατραπούς;» ή «επιταχύνετε την ανέλιξή σας, ακολουθόντας Εμένα!».
χαλάρωσε, ηρέμισε, βγες από την αυτοπαγίδευση της αγωνίας και της …βίας! Κανείς δεν σου είπε να πάρεις το βάρος όλου του κόσμου, επάνω σου. Η ανέλιξη είναι ΑΤΟΜΙΚΗ διαδικασία. Μόνο σε πολύ υψηλή εξελικτική βαθμίδα, μπορεί να έχεις τέτοιο ρόλο. Αν έχεις φτάσει εκεί, δεν θα έχεις αυτή την αγωνία. Θα το επιτελέσεις αγόγγυστα!
Αντιλαμβάνομαι την σύγχυση στην οποία έχεις περιέλθει. Ο λόγος πιστεύω ότι είναι η ανάγνωση κειμένων και «πληροφοριών» που ανήκουν στην πλευρά της διαβολής. Οι διάφορες ιστορίες και διαπλοκές στα γεγονότα της Γης (δεν εννοώ την γνωστή ιστορία, αλλά τα εξελισσόμενα σε υπερβατικά πεδία), νομίζω ότι δεν θα πρέπει να σε απασχολούν τόσο πολύ. Ο στόχος δεν αλλάζει σε έναν μαχητή, ότι και αν ακούει για τον πόλεμο! Κοιτά να κερδίζει μια μια τις μάχες.
Δεν έχω σκοπό να ωραιοποιήσω καταστάσεις, ούτε και να στρογγυλεύω τις γωνίες. Έχω κάποιο όφελος; Ούτε θέλω και να με εμπιστεύεσαι. Να εμπιστεύεσαι μόνο τον εαυτό σου και την κρίση σου. Εμένα πάντα να με δοκιμάζεις! Αλλά να δοκιμάζεις όλες τις πηγές σου, όπως ήδη κάνεις. Γι αυτό, σε συγχαίρω.
Θα σε απέτρεπα να μπαίνεις στην παγίδευση της «λογικής» των Ιεχωβάδων , όσο θα σε απέτρεπα και να μπεις σε διάλογο, με έναν δικό τους δαίμονα: θα χάσεις!
Η μυθιστορία περί αριθμού διασωθέντων, κτλ, ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΥΠΟΘΕΣΗ, η δική τους ιστορία, που ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΦΟΡΑ! Εκτός κι αν είσαι ένας δικός τους…
Αυτά δεν έχουν καμία σχέση με το Θείο Νόμο. Πρόκειται για επιταγές του δικού τους «θεού» και για δικές τους επιλογές.
Το «γρηγορείτε», πως θέλεις να το ερμηνεύεις;
Να σου δώσω μια άλλη ερμηνεία;
Μήπως σημαίνει, «μην καθυστερείτε την ανέλιξή σας, παλινωδώντας μέσα από αμαρτίες και υλικές προσκολλήσεις, ακλουθώντας λάθος ατραπούς;» ή «επιταχύνετε την ανέλιξή σας, ακολουθόντας Εμένα!».
Είμαστε ένα
πείραμα; Ναι, είμαστε! Όμως, τι πείραμα;
Είμαστε το πείραμα του Δημιουργού! Όλη η Δημιουργία είναι ένα πείραμα. Πείραμα, από την λέξη εν-πείραμα, δηλαδή εμπειρία. Ένα πείραμα που δοκιμάζεται η επαλήθευση (επιβεβαίωση) της Ύπαρξης, δηλαδή της Δημιουργού Σκέψης, της Αιτίας και του Αιτιατού!
Το ότι η υλική μας μορφή, σχεδιάστηκε από γενετικούς μηχανικούς άλλων οντοτήτων, δεν αλλάζει τίποτε από αυτά που σου αναφέρω. Αν δεν είχαμε προσαρμοσμένα σώματα για τον πλανήτη Γη, θα είχαμε άλλα σώματα, προσαρμοσμένα σε άλλες βιόσφαιρες, σε άλλους πλανήτες, ακόμη και σε αστέρες! Αν ποτέ (κάποτε σίγουρα) εξελιχθούμε συλλογικά οι άνθρωποι, ίσως μπορέσουμε και εμείς να «δημιουργήσουμε» άλλα ήδη, για άλλες βιόσφαιρες…
Οι μικροί «θεοί» δεν έχουν σχέση με τον ¨Έναν και Μοναδικό Δημιουργό! Αυτό φίλε μου, το ξέρεις καλά.
Ένα καλό εργαλείο για την ανέλιξη μας, φίλε Στοχαστή, είναι η Πίστη μας. Δεν μιλάω για «πίστη στον Θεό» κτλ, αόριστα πράγματα! Μιλάω για την Πίστη στον σκοπό μας. Στον ΣΤΟΧΟ μας. Αν αυτό δεν υπάρχει, αλλά συνεχίζουμε να πολεμάμε, η μάχη μας γίνεται ατελέσφορη και μάταιη. Μαχόμαστε άσκοπα! Πάτα γερά και πίστευε στα βήματά σου.
Μην παλινδρομείς αενάως! Θα χάσεις ότι κατέκτησες και νομίζω ότι με εννοείς.
Δεν θέλω να σε εφησυχάσω, αλλά να σε κάνω να βλέπεις καθαρά το πεδίο της μάχης σου. Μην αφήνεις θολούρες να σε εμποδίζουν να δεις μπροστά. Αν θεωρείς ότι οι παγίδες θα σε νικήσουν, τότε δεν θα μπορέσεις να κάνεις βήμα μπροστά σου. Την παγίδα την παρακάμπτουμε και δεν επιχειρούμε να περάσουμε από μέσα της για να …δοκιμαστούμε.
Ναι, το Φως της Αληθείας, είναι εκτυφλωτικό και δεν αντέχει εύκολα το μυαλό να το «δει κατάματα». Βάλε στο «παιχνίδι» και την διαίσθηση, το συναίσθημα.
Δεν διαφωνώ στην ανάγνωση των εβραϊκών κειμένων. Εξάλλου κι εγώ καταφεύγω συχνά σε αυτό. Η λογική τους όμως, προέρχεται από την δική τους ηθική. Αν δεν την ασπάζεσαι, μην την αφομοιώνεις. Χρησιμοποίησέ την για να αναγνωρίζεις την αντίπαλη λογική, όχι για να ταυτίζεσαι με αυτήν. Η επιλογή είναι δική σου.
Θα έλεγα εν τέλει, ότι το που αξίζει να εμβαθύνουμε και που να προσπερνάμε, έχει να κάνει με την ικανότητά μας στην Διάκριση. Μην σπαταλάμε χρόνο και ενέργεια σε ιδέες-παγίδες που θέλουν να μας αποθαρρύνουν από την μάχη ή να μας εκτρέψουν από τις επιλογές μας.
ΛΥΚΙΟΣ.
Είμαστε το πείραμα του Δημιουργού! Όλη η Δημιουργία είναι ένα πείραμα. Πείραμα, από την λέξη εν-πείραμα, δηλαδή εμπειρία. Ένα πείραμα που δοκιμάζεται η επαλήθευση (επιβεβαίωση) της Ύπαρξης, δηλαδή της Δημιουργού Σκέψης, της Αιτίας και του Αιτιατού!
Το ότι η υλική μας μορφή, σχεδιάστηκε από γενετικούς μηχανικούς άλλων οντοτήτων, δεν αλλάζει τίποτε από αυτά που σου αναφέρω. Αν δεν είχαμε προσαρμοσμένα σώματα για τον πλανήτη Γη, θα είχαμε άλλα σώματα, προσαρμοσμένα σε άλλες βιόσφαιρες, σε άλλους πλανήτες, ακόμη και σε αστέρες! Αν ποτέ (κάποτε σίγουρα) εξελιχθούμε συλλογικά οι άνθρωποι, ίσως μπορέσουμε και εμείς να «δημιουργήσουμε» άλλα ήδη, για άλλες βιόσφαιρες…
Οι μικροί «θεοί» δεν έχουν σχέση με τον ¨Έναν και Μοναδικό Δημιουργό! Αυτό φίλε μου, το ξέρεις καλά.
Ένα καλό εργαλείο για την ανέλιξη μας, φίλε Στοχαστή, είναι η Πίστη μας. Δεν μιλάω για «πίστη στον Θεό» κτλ, αόριστα πράγματα! Μιλάω για την Πίστη στον σκοπό μας. Στον ΣΤΟΧΟ μας. Αν αυτό δεν υπάρχει, αλλά συνεχίζουμε να πολεμάμε, η μάχη μας γίνεται ατελέσφορη και μάταιη. Μαχόμαστε άσκοπα! Πάτα γερά και πίστευε στα βήματά σου.
Μην παλινδρομείς αενάως! Θα χάσεις ότι κατέκτησες και νομίζω ότι με εννοείς.
Δεν θέλω να σε εφησυχάσω, αλλά να σε κάνω να βλέπεις καθαρά το πεδίο της μάχης σου. Μην αφήνεις θολούρες να σε εμποδίζουν να δεις μπροστά. Αν θεωρείς ότι οι παγίδες θα σε νικήσουν, τότε δεν θα μπορέσεις να κάνεις βήμα μπροστά σου. Την παγίδα την παρακάμπτουμε και δεν επιχειρούμε να περάσουμε από μέσα της για να …δοκιμαστούμε.
Ναι, το Φως της Αληθείας, είναι εκτυφλωτικό και δεν αντέχει εύκολα το μυαλό να το «δει κατάματα». Βάλε στο «παιχνίδι» και την διαίσθηση, το συναίσθημα.
Δεν διαφωνώ στην ανάγνωση των εβραϊκών κειμένων. Εξάλλου κι εγώ καταφεύγω συχνά σε αυτό. Η λογική τους όμως, προέρχεται από την δική τους ηθική. Αν δεν την ασπάζεσαι, μην την αφομοιώνεις. Χρησιμοποίησέ την για να αναγνωρίζεις την αντίπαλη λογική, όχι για να ταυτίζεσαι με αυτήν. Η επιλογή είναι δική σου.
Θα έλεγα εν τέλει, ότι το που αξίζει να εμβαθύνουμε και που να προσπερνάμε, έχει να κάνει με την ικανότητά μας στην Διάκριση. Μην σπαταλάμε χρόνο και ενέργεια σε ιδέες-παγίδες που θέλουν να μας αποθαρρύνουν από την μάχη ή να μας εκτρέψουν από τις επιλογές μας.
ΛΥΚΙΟΣ.
Κανείς δεν
ειναι υπεράνω πειρασμού, ακόμα και ο Χριστός και ο Βουδας δεν πήραν την απόφαση
απόρριψης των πειρασμων εντελώς αβασάνιστα. Οταν λοιπόν εμείς σήμερα ζούμε σε
έναν πολυ περισσότερο εικονικό υλικό κόσμο, είμαστε και πολυ περισσότερο
επιρρεπείς στις σειρήνες που θελγουν το μυαλό μας. Ειναι πολλοί παράγοντες που
συντελούν σε αυτό, μην τους πιάσουμε έναν έναν. Αν και θα πρεπει έναν έναν να
τους εντοπίσουμε και να τους αποβαλουμε αν θελουμε να αρχίσουμε να
απελευθερωνομαστε. Εγω εν προκειμένω γνωρίζω τί πρεπει να κάνω. Το πώς το
μελετω και το βρίσκω κάθε μέρα.
Εκτός απο γνώση και θέληση απαιτείται και μια τριτη δύναμη, νόμος του τρία, χωρίς την οποία τίποτα δεν μπορεί να συμβεί. Και αυτή ειναι η ενέργεια. Εκεί βρίσκονται πλέον οι προσπάθειες μου, στον εντοπισμό των διαρροών ενέργειας, ελάχιστοι μιλούν γι αυτά. Η μέθοδος δράσης θέλει τη δέουσα προσοχή και σύνεση. Αληθές πως ο μαχητές κοιτάει μια μια τις μαχες του αλλα πρεπει να κοιτάει μια στο τόσο συγκεντρωτικά για να βεβαιωνεται πως πολεμάει αυτούς που πρεπει. Πώς γνωρίζουμε ποιοι ειναι με τη μεριά της διαβολής; Σίγουρα μπορούμε να συμφωνήσουμε σε πολλά, η δυσκολία ειναι να κρίνουμε ορθά υποομαδες στις οποίες ήδη ανήκουμε. Γιατι ο κυριότερος εχθρός μας ειναι αυτός που θεωρούμε φίλο, τακτική του ειναι να μας παραπλανει και να μας καθυστερεί προσφέροντας ότι κρίνει πως χρειαζόμαστε για να μην είμαστε επικίνδυνοι σε αυτόν. Για να γίνει πειστικος θα πει και αρκετές αλήθειες, τις οποίες θεωρεί υπό τον έλεγχο του.
Αν φαινομαι επιθετικός ειναι επειδη αυτή η τακτική ειναι η λιγότερο χρονοβόρα και δίνει τις περισσότερες πληροφορίες. Μερικές φορές σε νέες γνωριμίες εφαρμοζω τεχνητό τσακωμο, το "τεχνητό" το ξέρω μόνο εγω όμως. Διαπίστωσα πως άμεσα μπορώ να διαπιστώσω το ποιόν του εν λόγω ανθρώπου, ενώ επειδη οι "κατηγορίες" μου πάντα στοιχειοθετουνται το εν λόγω άτομο, αν δει πέρα του θυμού του, μόνο να κερδίσει μπορεί. Εν προκειμένω, σίγουρα το έχεις καταλάβει, προσπαθώ να εκμαιευσω γνώσεις απο εσένα. Διαπιστώνω μια τάση πληροφοριών πακέτου, που θυμίζει κομματική γραμμή. Λογική και στέκει στα προφανή αντεπιχειρηματα, όμως πάσχει ισως σε κάποιες λεπτομέρειες ή κριτικές επι του σκοπού εν παραδείγματι. Δεν κατέχω τη γνώση, αλλα παντα είχα τη πεποίθηση πως μόλις την ακούσω θα την καταλάβω. Ειναι κοντά αλλα.., αλλά.
Πρακτικά τώρα, η γυναίκα θεωρείται ως παγίδα- πειρασμός αλλα και ο Βουδας και ο Χριστός που βρήκαν την φωτιση είχαν γυναίκα και οτι σημαινει αυτό. Η εκσπερματιση απο τον άνδρα προκαλεί τεράστια απώλεια ενέργειας και πρεπει να γίνεται κατάλληλα με μια γυναίκα ώστε να αναπληρωνεται καταλλήλως. Οσον αφορά τη γυναίκα νομίζω πως δεν ισχύει το ίδιο, καθως ως παθητική δύναμη εχει αντίθετες κατα κάποιο τροπο ιδιότητες. Αυτή ειναι μια άλλη συζήτηση όμως. Απλα απαιτείται σύνεση και συσσώρευση ενέργειας την στιγμή που θα απαιτηθεί. Εν καιρό νηστειας λόγου χάρη, όπου αποταμιεύεται ενέργεια και απο την έλλειψη απαιτητικης πεψης, επίσης ενεργοβορα διαδικασία. Οι παγίδες μπορεί να μας νικήσουν , αλλα αν δεν περάσεις μέσα απο αυτές δεν θα της κατανοησεις ποτέ. Και αυτός ειναι ο δρόμος του δειλου. Αλλωστε αν δεν καταφέρουμε να κυριαρχησουμε των επιθυμιών μας εδώ, τί θα γίνει στο αστρικο, στο χώρο των επιθυμιών και του συναισθήματος; Αυτός ο χώρος θα μετατραπεί σε χώρος ακολασιας, ειναι το μόνο σίγουρο. Το γρηγορειτε σημαινει αυτό ακριβώς συν κάντε γρήγορα συν να είσαστε σε κατάσταση εγρήγορσης δηλαδή να είστε συνειδητοί. Δεν με ενδιαφέρει τί πιστεύει ο κάθε ιεχωβας ή τί τους εχει διδάξει ο κάθε δαιμονας. Είμαι σώφρων όμως να αναγνωρίζω πως ο δαιμον ως δαημων δηλ γνωστης, γνωρίζει. Δεν παν νάναι και γεζιντι που θεωρούν μερικοί πως ειναι ταγμενοι στο σατανά, θα τους ακούσω. Γιατι τελικά ποιοί ειναι δικοί μας και ποιοί δεν ειναι;
Ενας απο τους άλλους μπορεί μα κερδίσει περισσότερο σεβασμό απο ένα δικό μας, αυτό ειναι το μόνο σίγουρα. Δεν ειναι μαύρο-άσπρο, ούτε οι δικοί μας ειναι οι καλοί. Αν ήταν έτσι να ακούγαμε την εκκλησία που ζητούσε την καταστροφή των ελλήνων.
Το σαφές ειναι πως ελληνας θρησκευτικά σημαινει αναγνώριση του γεγονότος πως εχουμε διπλή φύση, ψυχή και σώμα, και σωσιμο σημαινει σωσιμο απο τον υλισμο, νεοπλατωνισμος, ορφισμος κτλ άρα μάχη με τη λεγεωνα των εγω.
Δια ταύτα, αυτό που λέω ειναι πως απαιτείται τιθασσευση του εγκεφάλου στη δημιουργία σχεδίου για απελευθέρωση του ίδιου του εγκεφάλου για παράδειγμα. Πρακτικά αν δεν κόψουμε το μεταλλαγμένο σύγχρονο άσπρο σιτάρι το μυαλό δεν θα σκεφτεί ποτέ καθαρά.
Η απελευθέρωση έρχεται σταδιακά και με κάθε επιπρόσθετη συνειδητή (που σημαινει ταλαιπωρία) πράξη και όχι απλα συν το χρόνω επειδη το θελουμε.
Με τεράστια εκτίμηση,
Στοχαστης
ΥΓ. Ξαναλέω πως σε πάμπολλα έχεις δίκιο και σε κάποια έχω αναθεωρήσει κάποιες απόψεις μου χωρις να το αναφερω. Μπορεί να φαίνεται πως εμμενω αλλα αυτό το κάνω για να εξάντλησω οποία περιθώρια λάθους.
Εκτός απο γνώση και θέληση απαιτείται και μια τριτη δύναμη, νόμος του τρία, χωρίς την οποία τίποτα δεν μπορεί να συμβεί. Και αυτή ειναι η ενέργεια. Εκεί βρίσκονται πλέον οι προσπάθειες μου, στον εντοπισμό των διαρροών ενέργειας, ελάχιστοι μιλούν γι αυτά. Η μέθοδος δράσης θέλει τη δέουσα προσοχή και σύνεση. Αληθές πως ο μαχητές κοιτάει μια μια τις μαχες του αλλα πρεπει να κοιτάει μια στο τόσο συγκεντρωτικά για να βεβαιωνεται πως πολεμάει αυτούς που πρεπει. Πώς γνωρίζουμε ποιοι ειναι με τη μεριά της διαβολής; Σίγουρα μπορούμε να συμφωνήσουμε σε πολλά, η δυσκολία ειναι να κρίνουμε ορθά υποομαδες στις οποίες ήδη ανήκουμε. Γιατι ο κυριότερος εχθρός μας ειναι αυτός που θεωρούμε φίλο, τακτική του ειναι να μας παραπλανει και να μας καθυστερεί προσφέροντας ότι κρίνει πως χρειαζόμαστε για να μην είμαστε επικίνδυνοι σε αυτόν. Για να γίνει πειστικος θα πει και αρκετές αλήθειες, τις οποίες θεωρεί υπό τον έλεγχο του.
Αν φαινομαι επιθετικός ειναι επειδη αυτή η τακτική ειναι η λιγότερο χρονοβόρα και δίνει τις περισσότερες πληροφορίες. Μερικές φορές σε νέες γνωριμίες εφαρμοζω τεχνητό τσακωμο, το "τεχνητό" το ξέρω μόνο εγω όμως. Διαπίστωσα πως άμεσα μπορώ να διαπιστώσω το ποιόν του εν λόγω ανθρώπου, ενώ επειδη οι "κατηγορίες" μου πάντα στοιχειοθετουνται το εν λόγω άτομο, αν δει πέρα του θυμού του, μόνο να κερδίσει μπορεί. Εν προκειμένω, σίγουρα το έχεις καταλάβει, προσπαθώ να εκμαιευσω γνώσεις απο εσένα. Διαπιστώνω μια τάση πληροφοριών πακέτου, που θυμίζει κομματική γραμμή. Λογική και στέκει στα προφανή αντεπιχειρηματα, όμως πάσχει ισως σε κάποιες λεπτομέρειες ή κριτικές επι του σκοπού εν παραδείγματι. Δεν κατέχω τη γνώση, αλλα παντα είχα τη πεποίθηση πως μόλις την ακούσω θα την καταλάβω. Ειναι κοντά αλλα.., αλλά.
Πρακτικά τώρα, η γυναίκα θεωρείται ως παγίδα- πειρασμός αλλα και ο Βουδας και ο Χριστός που βρήκαν την φωτιση είχαν γυναίκα και οτι σημαινει αυτό. Η εκσπερματιση απο τον άνδρα προκαλεί τεράστια απώλεια ενέργειας και πρεπει να γίνεται κατάλληλα με μια γυναίκα ώστε να αναπληρωνεται καταλλήλως. Οσον αφορά τη γυναίκα νομίζω πως δεν ισχύει το ίδιο, καθως ως παθητική δύναμη εχει αντίθετες κατα κάποιο τροπο ιδιότητες. Αυτή ειναι μια άλλη συζήτηση όμως. Απλα απαιτείται σύνεση και συσσώρευση ενέργειας την στιγμή που θα απαιτηθεί. Εν καιρό νηστειας λόγου χάρη, όπου αποταμιεύεται ενέργεια και απο την έλλειψη απαιτητικης πεψης, επίσης ενεργοβορα διαδικασία. Οι παγίδες μπορεί να μας νικήσουν , αλλα αν δεν περάσεις μέσα απο αυτές δεν θα της κατανοησεις ποτέ. Και αυτός ειναι ο δρόμος του δειλου. Αλλωστε αν δεν καταφέρουμε να κυριαρχησουμε των επιθυμιών μας εδώ, τί θα γίνει στο αστρικο, στο χώρο των επιθυμιών και του συναισθήματος; Αυτός ο χώρος θα μετατραπεί σε χώρος ακολασιας, ειναι το μόνο σίγουρο. Το γρηγορειτε σημαινει αυτό ακριβώς συν κάντε γρήγορα συν να είσαστε σε κατάσταση εγρήγορσης δηλαδή να είστε συνειδητοί. Δεν με ενδιαφέρει τί πιστεύει ο κάθε ιεχωβας ή τί τους εχει διδάξει ο κάθε δαιμονας. Είμαι σώφρων όμως να αναγνωρίζω πως ο δαιμον ως δαημων δηλ γνωστης, γνωρίζει. Δεν παν νάναι και γεζιντι που θεωρούν μερικοί πως ειναι ταγμενοι στο σατανά, θα τους ακούσω. Γιατι τελικά ποιοί ειναι δικοί μας και ποιοί δεν ειναι;
Ενας απο τους άλλους μπορεί μα κερδίσει περισσότερο σεβασμό απο ένα δικό μας, αυτό ειναι το μόνο σίγουρα. Δεν ειναι μαύρο-άσπρο, ούτε οι δικοί μας ειναι οι καλοί. Αν ήταν έτσι να ακούγαμε την εκκλησία που ζητούσε την καταστροφή των ελλήνων.
Το σαφές ειναι πως ελληνας θρησκευτικά σημαινει αναγνώριση του γεγονότος πως εχουμε διπλή φύση, ψυχή και σώμα, και σωσιμο σημαινει σωσιμο απο τον υλισμο, νεοπλατωνισμος, ορφισμος κτλ άρα μάχη με τη λεγεωνα των εγω.
Δια ταύτα, αυτό που λέω ειναι πως απαιτείται τιθασσευση του εγκεφάλου στη δημιουργία σχεδίου για απελευθέρωση του ίδιου του εγκεφάλου για παράδειγμα. Πρακτικά αν δεν κόψουμε το μεταλλαγμένο σύγχρονο άσπρο σιτάρι το μυαλό δεν θα σκεφτεί ποτέ καθαρά.
Η απελευθέρωση έρχεται σταδιακά και με κάθε επιπρόσθετη συνειδητή (που σημαινει ταλαιπωρία) πράξη και όχι απλα συν το χρόνω επειδη το θελουμε.
Με τεράστια εκτίμηση,
Στοχαστης
ΥΓ. Ξαναλέω πως σε πάμπολλα έχεις δίκιο και σε κάποια έχω αναθεωρήσει κάποιες απόψεις μου χωρις να το αναφερω. Μπορεί να φαίνεται πως εμμενω αλλα αυτό το κάνω για να εξάντλησω οποία περιθώρια λάθους.
Φίλε
Στοχαστή,
δεν χρειάζεται να ψάχνεις για άλλοθι, σε Χριστό και Βούδα! Ουδείς ισχυρίζεται ότι οι πειρασμοί είναι εύκολοι στην απόκρουση. Αν ήταν, τότε δεν θα μαθαίναμε τίποτε.
Δεν θα κουραστώ να επαναλαμβάνω ότι δεν υπάρχουν «κόλπα» για να κερδίσουμε «πίστες» στην ανέλιξή μας. Ούτε «κόλπα» για τεχνητή επιτάχυνση. Αν προσπαθείς να μετέρχεσαι τεχνασμάτων, αμέσως εισέρχεσαι στην αγκάλη της διαβολής, αφού καταστρατηγείς την διαδικασία. Νομοτελειακόν!
Δικαιούσαι να κάνεις λάθη! Μην νοιώθεις ενοχές και μην κατηγορείς τον εαυτό σου, αν αποτυγχάνει. Έτσι μαθαίνουμε.
Λες από μόνος σου: «Το πώς, το μελετώ και το βρίσκω κάθε μέρα.»
Ακριβώς αυτό φίλε μου. Μαθαίνεις από τα λάθη σου. Τα αξιοποιείς και μέσω αυτών ανελίσσεσαι.
Σωστά όσα αναφέρεις για την εκροή της ζωτικής μας ενέργειας, μέσα από τις καταχρηστικές μας καθημερινές πράξεις. Είδες τι είπα; «καταχρηστικές πράξεις»! Σύμφωνα με ποιον αξιακό κώδικα, τις ονομάζω «καταχρηστικές»; Μα βεβαίως με την …ηθική! Και βεβαίως δεν αναφέρομαι στην κοινωνική ηθική, αλλά στην ηθική της Εσωτέρας Αληθείας. Δεν επεκτείνομαι, διότι ξέρω ότι καταλαβαίνεις τι λέω, σωστά;
Πιο κάτω λες:
«ο κυριότερος εχθρός μας είναι αυτός που θεωρούμε φίλο, τακτική του είναι να μας παραπλανεί και να μας καθυστερεί, προσφέροντας ότι κρίνει πως χρειαζόμαστε, για να μην είμαστε επικίνδυνοι σε αυτόν.»
Αν και λογικοφανής σκέψη, μέσα της ενέχει την διαβολή της καχυποψίας, της επιφύλαξης, της κακής προαίρεσης! Είναι μια ΑΡΝΗΤΙΚΗ στάση. ΠΡΟΣΕΞΕ ΤΟ ΑΥΤΟ! Είσαι ήδη βαθειά μέσα στην παγίδα!
Ο φόβος σου και η αγωνία σου, λόγω της μοναξιάς του ερευνητή, έπλεξαν το δέσμιο ιστό της αυτοπαγίδευσης του μυαλού σου. Αναπαράγεις μια λογική που σε δεσμεύει και σε περιορίζει. Σου προκαλεί εμπόδια. Σου αποστερεί την ελευθερία.
Έκανες αξίωμα, μια απλή υπόθεση: Ναι, είναι πιθανό να συμβεί αυτό που λες, όμως αυτό είναι μια μικρή πιθανότητα, που δεν αξίζει να σε περιχαρακώσει πίσω από τον τοίχο της φοβίας, της επιφύλαξης και της αναστολής. Το πιθανότερο όμως, είναι να ΜΗΝ ΣΥΜΒΕΙ αυτό. Νοιώθε θετικά συναισθήματα! Να είσαι καλοπροαίρετος, όχι ευκολόπιστος, αλλά καλόπιστος. Αξίζει να παίρνεις το ρίσκο να κάνεις λάθος εκτίμηση. Κερδίζεις περισσότερο εμπιστευόμενος κάτι που το ένστικτό σου στο επιτρέπει, παρά να κλείνεις όλες τις πόρτες μήπως και συμβεί το «κακό» και την πατήσεις! Καλύτερα να την πατήσεις και να διορθώσεις την πορεία σου, παρά να μένεις στάσιμος στο ίδιο σημείο. Συνηθίζω να λέω σε φίλους, το ξενικό Keep Walking… Το λέω και σε εσένα.
Φίλε μου, ο τρόπος που σου απαντώ είναι σκόπιμα συνοπτικός! Το ξέρω ότι σε εκνευρίζει. Όμως υπάρχει λόγος, που θα τον καταλάβεις αργότερα.
Δεν θέλω να έχω συνομιλητή που θα ρυθμίζει την κάνουλα της ροής σύμφωνα με την δική του παρόρμηση. Θέλω να του δίνω μόνο τα κεντρίσματα για να δημιουργήσει μόνος του την γνώση. Για να την κατακτήσει με την δική του προσπάθεια και όχι έτοιμη, δοσμένη σε «πακέτο».
δεν χρειάζεται να ψάχνεις για άλλοθι, σε Χριστό και Βούδα! Ουδείς ισχυρίζεται ότι οι πειρασμοί είναι εύκολοι στην απόκρουση. Αν ήταν, τότε δεν θα μαθαίναμε τίποτε.
Δεν θα κουραστώ να επαναλαμβάνω ότι δεν υπάρχουν «κόλπα» για να κερδίσουμε «πίστες» στην ανέλιξή μας. Ούτε «κόλπα» για τεχνητή επιτάχυνση. Αν προσπαθείς να μετέρχεσαι τεχνασμάτων, αμέσως εισέρχεσαι στην αγκάλη της διαβολής, αφού καταστρατηγείς την διαδικασία. Νομοτελειακόν!
Δικαιούσαι να κάνεις λάθη! Μην νοιώθεις ενοχές και μην κατηγορείς τον εαυτό σου, αν αποτυγχάνει. Έτσι μαθαίνουμε.
Λες από μόνος σου: «Το πώς, το μελετώ και το βρίσκω κάθε μέρα.»
Ακριβώς αυτό φίλε μου. Μαθαίνεις από τα λάθη σου. Τα αξιοποιείς και μέσω αυτών ανελίσσεσαι.
Σωστά όσα αναφέρεις για την εκροή της ζωτικής μας ενέργειας, μέσα από τις καταχρηστικές μας καθημερινές πράξεις. Είδες τι είπα; «καταχρηστικές πράξεις»! Σύμφωνα με ποιον αξιακό κώδικα, τις ονομάζω «καταχρηστικές»; Μα βεβαίως με την …ηθική! Και βεβαίως δεν αναφέρομαι στην κοινωνική ηθική, αλλά στην ηθική της Εσωτέρας Αληθείας. Δεν επεκτείνομαι, διότι ξέρω ότι καταλαβαίνεις τι λέω, σωστά;
Πιο κάτω λες:
«ο κυριότερος εχθρός μας είναι αυτός που θεωρούμε φίλο, τακτική του είναι να μας παραπλανεί και να μας καθυστερεί, προσφέροντας ότι κρίνει πως χρειαζόμαστε, για να μην είμαστε επικίνδυνοι σε αυτόν.»
Αν και λογικοφανής σκέψη, μέσα της ενέχει την διαβολή της καχυποψίας, της επιφύλαξης, της κακής προαίρεσης! Είναι μια ΑΡΝΗΤΙΚΗ στάση. ΠΡΟΣΕΞΕ ΤΟ ΑΥΤΟ! Είσαι ήδη βαθειά μέσα στην παγίδα!
Ο φόβος σου και η αγωνία σου, λόγω της μοναξιάς του ερευνητή, έπλεξαν το δέσμιο ιστό της αυτοπαγίδευσης του μυαλού σου. Αναπαράγεις μια λογική που σε δεσμεύει και σε περιορίζει. Σου προκαλεί εμπόδια. Σου αποστερεί την ελευθερία.
Έκανες αξίωμα, μια απλή υπόθεση: Ναι, είναι πιθανό να συμβεί αυτό που λες, όμως αυτό είναι μια μικρή πιθανότητα, που δεν αξίζει να σε περιχαρακώσει πίσω από τον τοίχο της φοβίας, της επιφύλαξης και της αναστολής. Το πιθανότερο όμως, είναι να ΜΗΝ ΣΥΜΒΕΙ αυτό. Νοιώθε θετικά συναισθήματα! Να είσαι καλοπροαίρετος, όχι ευκολόπιστος, αλλά καλόπιστος. Αξίζει να παίρνεις το ρίσκο να κάνεις λάθος εκτίμηση. Κερδίζεις περισσότερο εμπιστευόμενος κάτι που το ένστικτό σου στο επιτρέπει, παρά να κλείνεις όλες τις πόρτες μήπως και συμβεί το «κακό» και την πατήσεις! Καλύτερα να την πατήσεις και να διορθώσεις την πορεία σου, παρά να μένεις στάσιμος στο ίδιο σημείο. Συνηθίζω να λέω σε φίλους, το ξενικό Keep Walking… Το λέω και σε εσένα.
Φίλε μου, ο τρόπος που σου απαντώ είναι σκόπιμα συνοπτικός! Το ξέρω ότι σε εκνευρίζει. Όμως υπάρχει λόγος, που θα τον καταλάβεις αργότερα.
Δεν θέλω να έχω συνομιλητή που θα ρυθμίζει την κάνουλα της ροής σύμφωνα με την δική του παρόρμηση. Θέλω να του δίνω μόνο τα κεντρίσματα για να δημιουργήσει μόνος του την γνώση. Για να την κατακτήσει με την δική του προσπάθεια και όχι έτοιμη, δοσμένη σε «πακέτο».
Θα ήθελα να
ξέρεις ότι οι απαντήσεις που σου δίνω είναι διατυπωμένες με προσοχή. Περιέχουν
μηνύματα ανάμεσα από τις λέξεις, που θα πρέπει να τις αποκαλύψεις. Βλέπεις ότι
όσο πιο απαιτητικός γίνεσαι, τόσο πιο αινιγματικές(!) απαντήσεις λαμβάνεις.
Πιστεύω στις δυνατότητές σου και σε εμπιστεύομαι. Είμαι σίγουρος ότι παρά τον εκνευρισμό σου, θα πάρεις αυτό που θέλεις. Όμως αυτό θα πάρει χρόνο και κόπο. Αυτές είναι οι δύο λέξεις στις οποίες θέλω να επενδύσεις νοητικά.
Μη πίνεις απ΄ το ποτήρι μονορούφι, δεν θα εμπεδώσεις την γεύση. Πίνε γουλιά γουλιά…! Έτσι κάνω και εγώ φίλε μου. Από την παιδική μου ηλικία, πίνω λίγο λίγο!
Πιο κάτω αναφέρεσαι στις παγίδες. Νομίζω ότι συγχέεις τις παγίδες με τους πειρασμούς.
Αν και μοιάζουν, δεν είναι ακριβώς το ίδιο. Η παγίδα αποσκοπεί να σε εγκλωβίσει και να σε καθηλώσει. Αποσκοπεί επίσης να σε εκτρέψει από τον δρόμο σου, προκαλώντας σου αποπροσανατολισμό και σύγχυση! Ο πειρασμός υπάρχει για να σε δοκιμάσει. Να δοκιμάσει την δύναμη στην επιλογή σου.
Δεν είναι ωφέλιμο να πέφτουμε στις παγίδες. Ωφέλιμο είναι να δοκιμαζόμαστε στους πειρασμούς, στους οποίους αν το θες, αξίζει να εκτιθέμαστε. Δεν εννοώ βεβαίως να υποκύπτουμε σε αυτούς!
Ο δειλός είναι αυτός που αποφεύγει την έκθεσή του στον πειρασμό.
Αυτός που αποφεύγει την παγίδα, είναι απλά έξυπνος.
Αυτός που επιδιώκει να πέφτει στην παγίδα είναι μωρός!
Ο θαρρετός, εκτίθεται στον πειρασμό και τον νικά.
Αναφέρεις έπειτα ότι «Άλλωστε αν δεν καταφέρουμε να κυριαρχήσουμε των επιθυμιών μας εδώ, τί θα γίνει στο αστρικό, στο χώρο των επιθυμιών και του συναισθήματος;»
Υποθέτω ότι γνωρίζεις σε τι αναφέρθηκες. Ότι είπες, αφορά την μετά θάνατον διαδικασία. Κι αυτό διότι συνειδητή επαφή με το αστρικό πεδίο, έχουμε μετά τον υλικό μας θάνατο. Και εκεί είναι η …Ρόδος φίλε μου! Η αποδέσμευσή μας από το αστρικό πεδίο και ο θάνατος του αστρικού μας σώματος, απαιτεί την απεξάρτησή μας από τις υλικές και θυμικές εξαρτήσεις. Έχεις λοιπόν, απόλυτο δίκιο.
Φίλε μου, θέλω να σου πως κάτι:
Η Γνώση είναι μια και μοναδική! Δεν είναι κάτι που την κατέχουν μόνο οι «καλοί», ενώ οι «κακοί» την αγνοούν! Την κατέχουν εξίσου και οι δύο. Ποιοι όμως; Οι λίγοι!
Η Γνώση είναι απλά ένα εργαλείο. Αυτό που κάνει την διαφορά είναι η χρήση της. Αυτή μπορεί να είναι καλή ή κακή…
Και ο μαύρος, αλλά και ο λευκός διδάσκαλος γνωρίζουν την ίδια Αλήθεια. Κάνουν όμως άλλη χρήση της δύναμής της! Δυνητικά θα μπορούσες να είχες πρόσβαση στην Αλήθεια, δίπλα σε έναν «Κακό» Δαίμονα, καμία αντίρρηση!
Πόσο εύκολα όμως θα διέκρινες και θα επέλεγες τον ορθό δρόμο, αν σε έθελγε η εξουσία της δύναμης του Κακού στα δικά σου χέρια; Ποια θα ήταν η δική σου πορεία;
Στο πάγιο ερώτημά σου, «ποιοι και γιατί είναι οι καλοί και ποιοι οι κακοί;» θα σου πω πως αφού η Γνώση είναι μια και διασώζεται από τα βάθη της ανθρώπινης ιστορίας ως υπερπολίτιμο υλικό, μέσα από ΟΛΕΣ τις μαρτυρίες, ΟΛΩΝ των αρχαίων λαών, αλλά κυρίως μέσα από τις μυστικές (εσωτερικές) τους διδασκαλίες (διαφυλαγμένες), αυτή που μπορεί να είναι αιρετή είναι ανάγνωσή της, ανάλογα τους σκοπούς. Όμως όλοι μας έχουμε έναν εσωτερικό καθοδηγητή, που μας επιτρέπει να διακρίνουμε το ωφέλιμο από το ανώφελο, το αγαθό από το βλαβερό. Η στρέβλωση δεν είναι δυνατή να συμβεί, ακόμη κι αν η λογική μας το επιτρέψει. Είναι κάτι σαν το αίσθημα της αυτοσυντήρησης που σου επιβάλει τον τρόπο της επιβίωσης. Παρόλα αυτά, εμείς μπορούμε συνειδητά να επιλέξουμε τον δρόμο μας και προς τις δύο κατευθύνσεις. Ο διαχωρισμός καλού-κακού είναι ευδιάκριτος και αποτυπώνεται συμβολικά στα μαθηματικά με την αριθμητική αλληλουχία των θετικών (+) αριθμών, εν αντιθέσει με τους αρνητικούς (-), που με το ενωτικό στοιχείο των δύο κόσμων το μηδέν (ουδέτερον κενόν), υπάρχει ο αντικατοπτρισμός του ενός, πάνω στο άλλον. Η διαφορά όμως, είναι πάντα ευδιάκριτη και …αυτονόητη!
ΛΥΚΙΟΣ.
Πιστεύω στις δυνατότητές σου και σε εμπιστεύομαι. Είμαι σίγουρος ότι παρά τον εκνευρισμό σου, θα πάρεις αυτό που θέλεις. Όμως αυτό θα πάρει χρόνο και κόπο. Αυτές είναι οι δύο λέξεις στις οποίες θέλω να επενδύσεις νοητικά.
Μη πίνεις απ΄ το ποτήρι μονορούφι, δεν θα εμπεδώσεις την γεύση. Πίνε γουλιά γουλιά…! Έτσι κάνω και εγώ φίλε μου. Από την παιδική μου ηλικία, πίνω λίγο λίγο!
Πιο κάτω αναφέρεσαι στις παγίδες. Νομίζω ότι συγχέεις τις παγίδες με τους πειρασμούς.
Αν και μοιάζουν, δεν είναι ακριβώς το ίδιο. Η παγίδα αποσκοπεί να σε εγκλωβίσει και να σε καθηλώσει. Αποσκοπεί επίσης να σε εκτρέψει από τον δρόμο σου, προκαλώντας σου αποπροσανατολισμό και σύγχυση! Ο πειρασμός υπάρχει για να σε δοκιμάσει. Να δοκιμάσει την δύναμη στην επιλογή σου.
Δεν είναι ωφέλιμο να πέφτουμε στις παγίδες. Ωφέλιμο είναι να δοκιμαζόμαστε στους πειρασμούς, στους οποίους αν το θες, αξίζει να εκτιθέμαστε. Δεν εννοώ βεβαίως να υποκύπτουμε σε αυτούς!
Ο δειλός είναι αυτός που αποφεύγει την έκθεσή του στον πειρασμό.
Αυτός που αποφεύγει την παγίδα, είναι απλά έξυπνος.
Αυτός που επιδιώκει να πέφτει στην παγίδα είναι μωρός!
Ο θαρρετός, εκτίθεται στον πειρασμό και τον νικά.
Αναφέρεις έπειτα ότι «Άλλωστε αν δεν καταφέρουμε να κυριαρχήσουμε των επιθυμιών μας εδώ, τί θα γίνει στο αστρικό, στο χώρο των επιθυμιών και του συναισθήματος;»
Υποθέτω ότι γνωρίζεις σε τι αναφέρθηκες. Ότι είπες, αφορά την μετά θάνατον διαδικασία. Κι αυτό διότι συνειδητή επαφή με το αστρικό πεδίο, έχουμε μετά τον υλικό μας θάνατο. Και εκεί είναι η …Ρόδος φίλε μου! Η αποδέσμευσή μας από το αστρικό πεδίο και ο θάνατος του αστρικού μας σώματος, απαιτεί την απεξάρτησή μας από τις υλικές και θυμικές εξαρτήσεις. Έχεις λοιπόν, απόλυτο δίκιο.
Φίλε μου, θέλω να σου πως κάτι:
Η Γνώση είναι μια και μοναδική! Δεν είναι κάτι που την κατέχουν μόνο οι «καλοί», ενώ οι «κακοί» την αγνοούν! Την κατέχουν εξίσου και οι δύο. Ποιοι όμως; Οι λίγοι!
Η Γνώση είναι απλά ένα εργαλείο. Αυτό που κάνει την διαφορά είναι η χρήση της. Αυτή μπορεί να είναι καλή ή κακή…
Και ο μαύρος, αλλά και ο λευκός διδάσκαλος γνωρίζουν την ίδια Αλήθεια. Κάνουν όμως άλλη χρήση της δύναμής της! Δυνητικά θα μπορούσες να είχες πρόσβαση στην Αλήθεια, δίπλα σε έναν «Κακό» Δαίμονα, καμία αντίρρηση!
Πόσο εύκολα όμως θα διέκρινες και θα επέλεγες τον ορθό δρόμο, αν σε έθελγε η εξουσία της δύναμης του Κακού στα δικά σου χέρια; Ποια θα ήταν η δική σου πορεία;
Στο πάγιο ερώτημά σου, «ποιοι και γιατί είναι οι καλοί και ποιοι οι κακοί;» θα σου πω πως αφού η Γνώση είναι μια και διασώζεται από τα βάθη της ανθρώπινης ιστορίας ως υπερπολίτιμο υλικό, μέσα από ΟΛΕΣ τις μαρτυρίες, ΟΛΩΝ των αρχαίων λαών, αλλά κυρίως μέσα από τις μυστικές (εσωτερικές) τους διδασκαλίες (διαφυλαγμένες), αυτή που μπορεί να είναι αιρετή είναι ανάγνωσή της, ανάλογα τους σκοπούς. Όμως όλοι μας έχουμε έναν εσωτερικό καθοδηγητή, που μας επιτρέπει να διακρίνουμε το ωφέλιμο από το ανώφελο, το αγαθό από το βλαβερό. Η στρέβλωση δεν είναι δυνατή να συμβεί, ακόμη κι αν η λογική μας το επιτρέψει. Είναι κάτι σαν το αίσθημα της αυτοσυντήρησης που σου επιβάλει τον τρόπο της επιβίωσης. Παρόλα αυτά, εμείς μπορούμε συνειδητά να επιλέξουμε τον δρόμο μας και προς τις δύο κατευθύνσεις. Ο διαχωρισμός καλού-κακού είναι ευδιάκριτος και αποτυπώνεται συμβολικά στα μαθηματικά με την αριθμητική αλληλουχία των θετικών (+) αριθμών, εν αντιθέσει με τους αρνητικούς (-), που με το ενωτικό στοιχείο των δύο κόσμων το μηδέν (ουδέτερον κενόν), υπάρχει ο αντικατοπτρισμός του ενός, πάνω στο άλλον. Η διαφορά όμως, είναι πάντα ευδιάκριτη και …αυτονόητη!
ΛΥΚΙΟΣ.
Ανώνυμος4 Νοεμβρίου 2013 - 1:29 μ.μ.
Έχεις δίκιο προφανώς στις διακρίσεις που πολύ όμορφα και τακτοποιημένα ανέφερες. Συμφωνώ απόλυτα, ηταν ελαφρώς λαθος διατυπωμένα αππ εμενα και αυτό επειδή γράφω από κινητό και γράφω σχεδόν από μνήμης χωρίς να ανατρεχω και να βλέπω τί εγραψα πριν. Ειναι καλύτερα έτσι από το να γράφω μέρα από πολύ καιρό από τοpc όταν ο διαλογος θαχει κρυωσει. Εννοούσα ο κυριότερος από τους εχθρούς μας ειναι αυτός που μας παριστάνει και τον νομίζουμε φιλο. Οι ενστάσεις σου σωστές, τις αποδέχομαι απόλυτα και συμφωνώ απλά όπως είπα πιο πάνω κάποιες διατυπώσεις ή γραμματα ή σημεια στιξης λείπουν ή ειναι λαθος. Χαριτολογώντας αυτή ίσως ειναι η δικιά μου μορφή καμουφλαρισματος. Σοβαρά όμως γιατί να κρύβουμε τί έχουμε ανακαλύψει ή διαβάσει; Αμα ειναι να το παμε ο καθένας μόνος του θα πάρει πολύ χρόνο, ίσως παραπάνω από όσο νομίζουμε. Εγω θα χρειαστώ περίπου 90 χρόνια έτσι όπως πάει. Στα 50 όμως θατοχω.. χασει. Οπότε; Γιατί αυτολογοκρινομαστε; Και κυριότερο, σε ποιον δίνουμε αναφορά όταν το κάνουμε; Δέχομαι το επιχείρημα να μην καψουμε τη πορεία κάποιου που δεν ηταν καθόλου έτοιμος. Αλλα σημερα υπάρχουν τέτοια εμπόδια που οχι να απελευθερωθεί κάποιος πνευματικα δε μπορει, αλλα παλεύει μια.ολόκληρη ζωή να χάσει 10 παραπανίσια κιλά και ίσως να μην τα καταφέρει ποτέ! Έχουμε το δικαίωμα όσοι ξέρουμε 1-2 πράγματα παραπάνω να μην τα κοινωνουμε; Ο Πλάτων και ο Ερμής ο τρισμεγιστος που είπαν ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ προχωρημένα (για τα αυτιά μας τουλαχιστον) ηταν ηλιθιοι και θελαν το κακό μας;
Εάν πούμε πως πρέπει κάποιος σημερα να εντοπισει όλα τα λανθασμένα του εγω, να τα αναλυσει και να τα διορθωσει, του κάνουμε κακό; Αν διατυπώσουμε μεθοδολογία για να βοηθηθουμε όλοι, ειναι κολπακι να γλυτωσουμε πίστα;
Θεωρώ πως υπερεκτιμας το χρονο μας και.τις ζωές μας. Μέγα σφάλμα να υπολογίζουμε πως υπάρχουν κι αλλες ζωές. Και αν υπάρχουν θα ακολουθούν δαντικους νόμους, οπότε εάν αρχίσει η καθοδος, τοτε καληνυχτα. Αφού η ψυχή μας έχει επιλέξει τις συνθήκες στις οποίες ενσαρκώθηκε, η τωρινή μας κατάσταση ειναι η βελτιστη δυνατή για εμάς. Εάν όχι τώρα, τοτε ποτέ. Η έστω σε 4.125 χρόνια ξανά και αν.
Όχι δεν αναφέρομαι μετα τον υλικό θάνατο. Μολονοτι ισχύει όπως το λες, απειροελαχιστοι καταφέρνουν να δημιουργήσουν αστρικο σώμα σε σωστη βαση ωστε να επιζει πολυ καιρο μετα τον υλικο θανατο και να διατηρεί πιθανοτητα επανενσαρκωσης. Η πλειοψηφία διαθέτει αντι αστρικου σωματος, μια αστρικη σκιά ή ενα αστρικο φάντασμα. Χρειάζεται ο "θάνατος" των εγώ και όχι ο πραγματικός υλικός θάνατος για ναζησουμε την αληθινη ζωή. αναφερομαι.στην εν ζωη περιπλανηση στο αστρικο, που ειναι το χαμηλο επίπεδο, που όλοι μας έχουμε επισκεφτεί μέσω του ύπνου ασυνειδητα καθώς το ονειρικό επίπεδο συνορεύει με το αστρικο. Ειναι εύκολο σχετικά να το επισκεφτουμε και.συνειδητά και κατά βούληση, αλλα θα πρέπει να.έχουμε ξεκινήσει να κάνουμε πράγματα.
Στοχαστής
Φίλε
Στοχαστή,
η αδημονία σου πιστεύω ότι οφείλεται σε μια πλάνη. Έχεις πεισθεί για κάποιο λόγο, ότι πρέπει οπωσδήποτε να βιαστούμε γιατί τελειώνει η ζωή μας και δεν υπάρχει άλλη ευκαιρία να εξελιχθούμε και να φτάσουμε στην εν-θέωση! Πιστεύεις ότι αν πεθάνουμε πριν καταφέρουμε να εξελιχθούμε, θα εγκλωβιστούμε σε ένα μη αναστρέψιμο σταδιακό ολοκληρωτικό θάνατο! Οποία η πλάνη σου Στοχαστή! Είσαι σε μια ακόμη παγίδα της λογικής, βαθειά χωμένος.
Αν επέλεξες να απορρίψεις την ιδέα της μετενσάρκωσης, πιστεύω να εξάντλησες την γνώση για αυτήν, πριν το κάνεις.
Αν λοιπόν το επέλεξες, θα πρέπει να απαντήσεις σε πολύ πιο σύνθετα ερωτήματα που προκύπτουν:
-Ποιος ο λόγος της ενσάρκωσης στο υλικό πεδίο, που το περιορίζει ο χωροχρόνος (ο οποίος σε συνδυασμό με την φθορά της ύλης), γίνεται ανακόλουθος με τον ρυθμό των εμπειριών μας ώστε να μπορέσουμε να εξελιχθούμε; (όταν αυτό γίνεται για μια και μοναδική φορά)
-θα υπάρχει επιστροφή στην Πηγή προκειμένου να ολοκληρωθεί το Θείο Σχέδιο; Και αν ναι, πως;
-Πόσοι άνθρωποι πιστεύεις ότι σε μια μόνο ζωή, κατάφεραν να Τελειωθούν; (Αν βρεις, σκέψου το πώς ξεκίνησαν)
-Τι γίνεται με αυτούς που πεθαίνουν σε πρώιμη ηλικία (βρέφη, παιδία); Πάνε χαμένοι;
-Αν όλα πρέπει να συμβούν σε έναν ένσαρκο βίο, τότε γιατί δεν δίνονται οι ίδιες ευκαιρίες σε όλους στην ζωή τους;
-Αν ο άνθρωπος δεν είναι μόνο υλικό σώμα, αλλά έχει σώματα σε ανώτερα πεδία της Δημιουργίας (ψυχικό, πνευματικό), τότε γιατί να μην έχει την δυνατότητα* να επιδρά διαδραστικά στην κατώτερη ύλη όσο την χρειάζεται (δηλαδή να την χρησιμοποιεί ως εργαλείο); *Θεωρούμε ότι στην κάθετη ιεραρχία το ανώτερο εξουσιάζει το κατώτερο.
Προκύπτουν και πολλά άλλα ερωτήματα, αλλά ας μην καταχραστούμε τον διάλογο.
Ο Πλάτων, ο Ερμής ο Τρισμέγιστος και όλοι οι διδάσκαλοι, δεν είπαν τίποτε δημόσια και μαζικά! Ότι δίδαξαν, το δίδαξαν σε «κλειστούς» χώρους, μα κυρίως με ΚΑΝΟΝΕΣ σεβασμού στην Γνώση. Ουδείς τους, άνοιξε την «κάνουλα» ανεξέλεγκτα. Η διαδικασία, …συνεχίζεται!
Δεν υπάρχει μεθοδολογία φίλε μου σε αυτά τα πράγματα. Μεθοδολογία υπάρχει όπου υπάρχει επαληθευσιμότητα από κοινά δεδομένα. Υπάρχει στα μαθηματικά και την φυσική, όχι όμως και στην ανθρώπινη ιδιοσυγκρασία και διανόηση. Κάθε περίπτωση ανθρώπου, είναι μοναδική! Προσωπικά δεν αναγνωρίζω «φόρμουλες» για κάθε τύπο ανθρώπου.
Πέραν αυτών όμως φίλε μου, νομίζω ότι ήδη έχουμε πει πάρα πολλά για τον τρόπο που επικοινωνούμε και με δεδομένο ότι το κάνουμε δημόσια και όχι ιδιωτικά (προστατευμένα).
Φυσικά και δεν αυτολογοκρινόμαστε Στοχαστή. Αντιλαμβάνομαι τον εκνευρισμό σου και γι αυτό σε προέτρεψα ανάλογα στον προηγούμενο σχόλιό μου.
Δεν συμμερίζομαι την αδημονία σου και τα επιχειρήματά σου, προκειμένου να ασκήσεις πίεση. Ο ρυθμός που έχουμε είναι ο σωστός, πίστεψέ με.
Δαντικοί νόμοι; Δεν ισχύουν φίλε μου στ’ αλήθεια! Μάθε να βλέπεις και από την άλλη πλευρά τα πράγματα. Μην αφήνεις τα αρνητικά συναισθήματα να σε κυριεύουν. Απέβαλε τον φόβο σου για το επέκεινα. Δεν θα «τιμωρηθείς» στην κόλαση του Δάντη! Τιμωρείσαι ήδη εδώ, μέσα στο νοητικό τέλμα που έχεις βαλτώσει.
Συμφώνησα μαζί σου στο να μην με εμπιστεύεσαι. Εμπιστεύσου όμως την διαίσθησή σου. Μην δείχνεις και τόση εμπιστοσύνη στο μυαλό σου. Δεν την αξίζει, γιατί είναι ατελές και σε εξαπατά! Ο δικός μου ο λόγος, έρχεται επίκουρος. Κάνε τον ότι θέλεις! Εσύ εξάλλου επέλεξες αυτό το σημείο στην ζωή σου. Και να, υπάρχει μπροστά σου!
η αδημονία σου πιστεύω ότι οφείλεται σε μια πλάνη. Έχεις πεισθεί για κάποιο λόγο, ότι πρέπει οπωσδήποτε να βιαστούμε γιατί τελειώνει η ζωή μας και δεν υπάρχει άλλη ευκαιρία να εξελιχθούμε και να φτάσουμε στην εν-θέωση! Πιστεύεις ότι αν πεθάνουμε πριν καταφέρουμε να εξελιχθούμε, θα εγκλωβιστούμε σε ένα μη αναστρέψιμο σταδιακό ολοκληρωτικό θάνατο! Οποία η πλάνη σου Στοχαστή! Είσαι σε μια ακόμη παγίδα της λογικής, βαθειά χωμένος.
Αν επέλεξες να απορρίψεις την ιδέα της μετενσάρκωσης, πιστεύω να εξάντλησες την γνώση για αυτήν, πριν το κάνεις.
Αν λοιπόν το επέλεξες, θα πρέπει να απαντήσεις σε πολύ πιο σύνθετα ερωτήματα που προκύπτουν:
-Ποιος ο λόγος της ενσάρκωσης στο υλικό πεδίο, που το περιορίζει ο χωροχρόνος (ο οποίος σε συνδυασμό με την φθορά της ύλης), γίνεται ανακόλουθος με τον ρυθμό των εμπειριών μας ώστε να μπορέσουμε να εξελιχθούμε; (όταν αυτό γίνεται για μια και μοναδική φορά)
-θα υπάρχει επιστροφή στην Πηγή προκειμένου να ολοκληρωθεί το Θείο Σχέδιο; Και αν ναι, πως;
-Πόσοι άνθρωποι πιστεύεις ότι σε μια μόνο ζωή, κατάφεραν να Τελειωθούν; (Αν βρεις, σκέψου το πώς ξεκίνησαν)
-Τι γίνεται με αυτούς που πεθαίνουν σε πρώιμη ηλικία (βρέφη, παιδία); Πάνε χαμένοι;
-Αν όλα πρέπει να συμβούν σε έναν ένσαρκο βίο, τότε γιατί δεν δίνονται οι ίδιες ευκαιρίες σε όλους στην ζωή τους;
-Αν ο άνθρωπος δεν είναι μόνο υλικό σώμα, αλλά έχει σώματα σε ανώτερα πεδία της Δημιουργίας (ψυχικό, πνευματικό), τότε γιατί να μην έχει την δυνατότητα* να επιδρά διαδραστικά στην κατώτερη ύλη όσο την χρειάζεται (δηλαδή να την χρησιμοποιεί ως εργαλείο); *Θεωρούμε ότι στην κάθετη ιεραρχία το ανώτερο εξουσιάζει το κατώτερο.
Προκύπτουν και πολλά άλλα ερωτήματα, αλλά ας μην καταχραστούμε τον διάλογο.
Ο Πλάτων, ο Ερμής ο Τρισμέγιστος και όλοι οι διδάσκαλοι, δεν είπαν τίποτε δημόσια και μαζικά! Ότι δίδαξαν, το δίδαξαν σε «κλειστούς» χώρους, μα κυρίως με ΚΑΝΟΝΕΣ σεβασμού στην Γνώση. Ουδείς τους, άνοιξε την «κάνουλα» ανεξέλεγκτα. Η διαδικασία, …συνεχίζεται!
Δεν υπάρχει μεθοδολογία φίλε μου σε αυτά τα πράγματα. Μεθοδολογία υπάρχει όπου υπάρχει επαληθευσιμότητα από κοινά δεδομένα. Υπάρχει στα μαθηματικά και την φυσική, όχι όμως και στην ανθρώπινη ιδιοσυγκρασία και διανόηση. Κάθε περίπτωση ανθρώπου, είναι μοναδική! Προσωπικά δεν αναγνωρίζω «φόρμουλες» για κάθε τύπο ανθρώπου.
Πέραν αυτών όμως φίλε μου, νομίζω ότι ήδη έχουμε πει πάρα πολλά για τον τρόπο που επικοινωνούμε και με δεδομένο ότι το κάνουμε δημόσια και όχι ιδιωτικά (προστατευμένα).
Φυσικά και δεν αυτολογοκρινόμαστε Στοχαστή. Αντιλαμβάνομαι τον εκνευρισμό σου και γι αυτό σε προέτρεψα ανάλογα στον προηγούμενο σχόλιό μου.
Δεν συμμερίζομαι την αδημονία σου και τα επιχειρήματά σου, προκειμένου να ασκήσεις πίεση. Ο ρυθμός που έχουμε είναι ο σωστός, πίστεψέ με.
Δαντικοί νόμοι; Δεν ισχύουν φίλε μου στ’ αλήθεια! Μάθε να βλέπεις και από την άλλη πλευρά τα πράγματα. Μην αφήνεις τα αρνητικά συναισθήματα να σε κυριεύουν. Απέβαλε τον φόβο σου για το επέκεινα. Δεν θα «τιμωρηθείς» στην κόλαση του Δάντη! Τιμωρείσαι ήδη εδώ, μέσα στο νοητικό τέλμα που έχεις βαλτώσει.
Συμφώνησα μαζί σου στο να μην με εμπιστεύεσαι. Εμπιστεύσου όμως την διαίσθησή σου. Μην δείχνεις και τόση εμπιστοσύνη στο μυαλό σου. Δεν την αξίζει, γιατί είναι ατελές και σε εξαπατά! Ο δικός μου ο λόγος, έρχεται επίκουρος. Κάνε τον ότι θέλεις! Εσύ εξάλλου επέλεξες αυτό το σημείο στην ζωή σου. Και να, υπάρχει μπροστά σου!
Στην πραγματικότητα δεν υπάρχω υλικά. Αυτό
που με διέπει είναι ο Αιθέρας. Ρούφα τον και μετά εξέπνευσέ τον.
Τέλος, το αστρικό σώμα προηγείται του υλικού μας. Όλοι έχουμε αστρικό σώμα και όχι …σκιά! Δεν υπάρχει υλικό σώμα αν δεν υπάρχει αστρικό, αφού πάνω σε αυτό «ενδύεται».
Μετά τον θάνατο του υλικού σώματος, ακολουθεί ο θάνατος του αστρικού. Όχι όμως άμεσα. Ο χρόνος (ναι, υπάρχει χωροχρόνος στο αστρικό πεδίο, αλλά αρκετά διαφορετικός) ποικίλει καθώς και οι συνθήκες για το πότε θα πεθάνει και αυτό. Δεν μετενσαρκώνεται ποτέ το αστρικό σώμα. Αυτό πρέπει να πεθάνει, πριν συμβεί η επόμενη ενσάρκωση…
Ο θάνατος του Εγώ, είναι ο αυτοσκοπός στην εξέλιξή μας και το μεγάλο ζητούμενο. Τότε πράγματι, σηματοδοτείται και το τέλος των αναγκαστικών μας ενσαρκώσεων.
Τα «αστρικά ταξίδια» έχουν νόημα ως εμπειρία και όχι ως τρόπος του ..ζειν. Ο κόσμος μας είναι ΕΔΩ! Εδώ είναι και το πεδίο που πρέπει να εργαστούμε. Εκεί μπορεί να είμαστε μόνο ως «περίεργοι» επισκέπτες για την ώρα…
ΛΥΚΙΟΣ.
Τέλος, το αστρικό σώμα προηγείται του υλικού μας. Όλοι έχουμε αστρικό σώμα και όχι …σκιά! Δεν υπάρχει υλικό σώμα αν δεν υπάρχει αστρικό, αφού πάνω σε αυτό «ενδύεται».
Μετά τον θάνατο του υλικού σώματος, ακολουθεί ο θάνατος του αστρικού. Όχι όμως άμεσα. Ο χρόνος (ναι, υπάρχει χωροχρόνος στο αστρικό πεδίο, αλλά αρκετά διαφορετικός) ποικίλει καθώς και οι συνθήκες για το πότε θα πεθάνει και αυτό. Δεν μετενσαρκώνεται ποτέ το αστρικό σώμα. Αυτό πρέπει να πεθάνει, πριν συμβεί η επόμενη ενσάρκωση…
Ο θάνατος του Εγώ, είναι ο αυτοσκοπός στην εξέλιξή μας και το μεγάλο ζητούμενο. Τότε πράγματι, σηματοδοτείται και το τέλος των αναγκαστικών μας ενσαρκώσεων.
Τα «αστρικά ταξίδια» έχουν νόημα ως εμπειρία και όχι ως τρόπος του ..ζειν. Ο κόσμος μας είναι ΕΔΩ! Εδώ είναι και το πεδίο που πρέπει να εργαστούμε. Εκεί μπορεί να είμαστε μόνο ως «περίεργοι» επισκέπτες για την ώρα…
ΛΥΚΙΟΣ.
Απλα λατρευω
τη συζήτηση μας, ειδικά όταν συναντούμε διαφωνία. Ειναι τόσο σπάνιο σήμερα να
βρεις κάποιον να κανεις αδογματιστο διάλογο. Το πρόβλημα βρίσκεται στο οτι το
"εγω" των περισσότερων ειναι τόσο μεγάλο και υπερτροφικο που πλέον
δεν μπορεί να ανεχθεί την πιθανότητα να εχει κάπου λάθος, το λάθος θα ειναι
σίγουρα στους άλλους. Με αυτή τη νοοτροπία δεν νοείται διάλογος. Διάλογος σημαινει
πως διαφωνούμε σε κατι, θα υπερασπιστούμε τις
θέσεις-απόψεις-δόγματα-θεωρίες-βιώματα μας με σθενος,με λογική και επιχειρήματα
ΟΜΩΣ έχουμε ταυτόχρονα το ηθικό χρέος να αποδεχτούμε πως η άποψη μας πάσχει
όταν ο συνομιλητής μας μας το δείξει. Αυτό ειναι πολυ καλό για εμάς αν εχουμε
λάθος διότι ο συνομιλητής μας θα εχει καταφέρει να μας δείξει μια στραβη
πεποίθηση μας ώστε να την διορθώσουμε. Θα πρεπει να τον ευχαριστήσουμε για τον
κόπο του και την ικανότητα του να το επιτύχει.
Εχοντας πει τα προφανή ως εισαγωγικά, αναφερόμενος όχι σε σένα αφού εσύ τα γνωρίζεις και τα τηρεις πολυ καλώς, θέλω να σου ζητήσω το εξής. Να συνεχίσουμε τον διάλογο μας σε αυτήν την διαφωνία μας σε ξεχωριστή ανάρτηση. Οχι γιατι θέλω να μας δούμε να αντιπαραθετουμε τα επιχειρήματα μας, κάθε αλλο. Μας θεωρώ δυο άτομα που εχουν καταφέρει να "σκοτώσουν" τουλάχιστον το εγω της ματαιοδοξίας, ή έστω καθυποταξει. Οι πράξεις μας και η πορεία μας, ακόμα και οι διαδικτυακές, το καθιστούν αυτό σαφές. Θεωρώ και εύχομαι να δείξεις το λάθος της λογικής μου. Αλλα θα την υπερασπιστώ διότι δείχνω να καταληγω σε αυτήν φιλοσοφικά. Ο λόγος ειναι πως θα πρεπει να παρακολουθήσουν και αρκετοί άλλοι τον διάλογο αυτό γιατι άπτεται του ζητήματος της μετεμψυχωσης και το θέμα της σωτηρίας ψυχών. Τί ποιό σημαντικό θέμα; Οπότε αν θέλεις συνοψισε την προσέγγιση σου με τα πολυ εύστοχα ερωτήματα που ανέφερες, θεσε το ερώτημα οπως σωστά το εντοπισες για το αν θα πρεπει οπωσδήποτε να βιαστούμε να εξελιχθουμε-αφυπνισθουμε γιατι η ζωή ειναι μικρή, αν θα εχουμε άλλες ευκαιρίες (δηλαδή αν ισχύει η μετεμψυχωση και με ποιους όρους) αν πεθάνουμε πριν καταφέρουμε να αφυπνισθουμε κτλ. Θα πρεπει να την κανουμε αυτή τη συζήτηση, την θεωρω εκ των ων ουκ άνευ για οποιοδήποτε ερευνητή. Δηλώνω υπεύθυνα πως θα συμμετάσχω. Εκεί θα πρεπει να τον καταχραστουμε τον διάλογο .. όσο δε παει. Ασχετα αν βοηθηθούν και άλλοι, θα είμαστε δυο άνθρωποι (και όχι μόνο) της διπλανής πόρτας που συζητούμε σε μια βεράντα ένα φθινοπωρινό δειλινο. Απλο και ωραιο αλλα σπάνια γινομενο
Σχετικά με τη ματαιοδοξία που ανέφερα προηγουμένως, αναφέρω ως παράδειγμα πως μολονότι εφαρμοζω τη θετική προδιάθεση όχι τόσο συνειδητά, παρά κατα φυσιν, δεν θιγομαι αμεσα να εξεγερθω και να πω "εγω ετσι; ποτέ!!" όταν παρουσιαζομαι ως.. μουρτζουφλης τρόπο τινά διότι δεν καίγομαι να εμφανισω τον εαυτό μου ντε και καλά ως άνετο και.. cool. Γιατι γνωρίζω πως εγω δημιουργησα αυτήν την οπτική με κανά δυο βιαστικές διατυπώσεις και υπερβολές στο πλαίσιο της ρητορικής τέχνης.
Λες πως η χρήση τεχνασματων ειναι με τη μεριά της διαβολής. Συμφωνώ. Υπαρχει διάφορα όμως μεταξύ τεχνασματος και τεχνικής ανάλογη αυτής της παγιδας και του πειρασμού. Συμφωνώ πως η λέξη πειρασμός ήταν πιο δόκιμη σε αυτό που ανέφερα. Ομως ο πειρασμός μπορεί να γίνει παγίδα όταν κάποιος μείνει για πολυ καιρό δεσμιος του πειρασμού. Άρα ειναι θέμα οπτικής, επιλογής και οπως όμορφα ανέφερες εσωτερικής ηθικής. Εάν κάποιος πάρει την εβραϊκή-σημιτικη-αραβική επιλογη και συνταχθεί με την αντίστοιχη κοσμοθεωρία, ποιοί είμαστε εμείς να του πούμε πως ειναι λάθος; Αρκεί να γνωρίζει τί ακριβώς εμπεριέχει αυτή η επιλογη και τί θα συμβει μετά. Ας μην περιμενει παράδεισο με... παρθένες για προσωπική του χρήση. Αυτό λέμε. Ξηγημενα πράγματα και σεβασμό στο άνθρωπο όχι εκμετάλλευση και κοροϊδία. Εγω αισθάνομαι την υποχρέωση αν βρω κάποτε την αληθεια (λέμε τωρα), τουλάχιστον να γράψω ένα βιβλίο και να εξηγήσω τα θεμελιώδη τουλάχιστον, τα βασικά. Η ίδια παρορμηση(μια απο αυτές έστω) που βιωσες και εσυ οταν εφτιαξες τον καταχθονιο δαίμονα.
Επιστρέφω. Εγω αναφέρομαι σε τεχνική μεθοδολογία ή σκέτη τεχνικη όχι τέχνασμα. Η κατάληξη -μα καταρχάς δηλώνει στασιμότητα. (Κάθισμα, σοφισμα). Ως εκ τούτου, κατι που στέκεται δεν μπορεί παρα να ειναι κατι νεκρό. Το ζωντανό παντα κινείται. Οταν μιλάμε για τεχνική αναφερόμαστε σε ένα σύνολο πρακτικών μεθόδων ικανών να επιφέρουν κάποιο αποτέλεσμα, προϋποθέτει δεξιοτητα και ικανότητα. Η τεχνική οπως και η τέχνη μαθαίνεται στα βασικά σε οποιονδήποτε το επιθυμει. Ειναι ανόητο να ανακαλύψει κάποιος επιδοξος μουσικός την μουσική απο την αρχή. Θα το καταφέρει ναι, αλλα σε πολλά χρόνια και με κόπους μια ολόκληρης ζωής. Μπορεί πολυ απλα να παει σε ένα σχολείο μουσικής και σε 2-3 χρόνια σοβαρής μελέτης της μεθοδολογιας της, να την κατέχει. Απο εκεί και πέρα, ναι η πορεία του ειναι κυρίως προσωπική ως καλλιτέχνης. Αυτό ειναι το έξυπνο να κάνει κάποιος και όσον αφορά την τεχνικη της αφύπνισης.
Το τέχνασμα τωρα ειναι μια πανουργία, ένα επινοημα. Ως τέτοιο ειναι στατικό, δεν προσαρμόζεται δεν εξελίσσεται, ειναι καταδικασμένο να πεθάνει συν το χρόνο. Θα βλάψει οπως παρα πολλούς πριν καταστεί παρωχημένο γιατι εν τω μεταξύ δουλεύει και δουλεύει επιφεροντας κάποιο αποτέλεσμα, οπως όμως εχουμε αναφέρει με το λάθος τροπο. Παράδειγμα οι ιερουργιες και τελετουργίες. Δουλεύουν σε κάποιο ποσοστο μεν, αλλα ειναι επικίνδυνες δε γιατι η πλειονότητα ειναι ανετοιμη. Η δουλειά η δικια μας ειναι να καθαρίσουμε και να απελευθερώσουμε τον εαυτο μας και τότε θα έρθει να μας βρει το θειον και να κατοικησει στη ψυχή μας. Οχι κολπακια με επικλησεις και θυσιες. Αυτα ειναι για τους αναξιους. Νιωθεις λοιπον αξιος; Θέλεις λοιπόν κύριε να γίνεις καλλιτέχνης; Ιδού πεδίον δόξης λαμπρο. Μάθε την τέχνη της απελευθέρωσης και γινε καλλιτέχνης. Πού διδάσκεται όμως αυτή η τέχνη; Ειναι σε σκόρπια κομμάτια σε ένα ολόκληρο πλανήτη. Αντε βρες τα. Τί θα γινει όμως αν δεν ψάχνουμε μεμονωμένα, αλλα σύμφωνα με τη φύση του ανθρώπου σε ομάδες και κοινότητες; Θαύμα. Απλά θαύμα. Απαιτείται και το .. γρηγορειν όμως. Αν μείνουμε να λέμε σε κάποια άλλη ζωη, δεν έχω την ενέργεια τωρα σε λίγα χρόνια ισως, κτλ τότε "κλαφτα χαραλαμπε". Το σύστημα ποτέ δεν θα σε αφήσει να ανασανεις και ναχεις χρόνο. Δεν το έχεις καταλάβει ακόμα πως γι αυτό σε φοβάται; Μήπως γιατι οπως οι Αθηναίοι κάποτε σε αυτόν ακριβώς τον τόπο, καταχρεωμενοι και τρισαθλιοι γινομενοι δούλοι εκ χρεών, αποφάσισαν να πάρουν ως ομάδα,ως κοινότητα, ως ενιαία πολις την τύχη στα χέρια τους και υπ´ ευθύνη τους ανέλαβαν όλες τις μεριμνες και επέτυχαν ευημερία σε χρόνο μηδέν, ΕΤΣΙ και εμείς αν ευημερησουμε και αποκτησουμε και ελεύθερο χρονο να κανουμε τα σωστά ερωτηματα θα γίνουμε επικίνδυνοι; Θα γίνουμε επικίνδυνοι επειδη θα ξυπναμε και να απελευθερωνομαστε. Εκεί να δεις πόσο θα τρομοκρατησουν οι τρομοκρατημενοι. 50.000 ευρώ βασικο μισθό θα μας παρακαλούν μετά να πάρουμε μήπως και κάτσουμε "φρονιμα". Και χωρίς ποτέ να ανοίξει μύτη.
Εχοντας πει τα προφανή ως εισαγωγικά, αναφερόμενος όχι σε σένα αφού εσύ τα γνωρίζεις και τα τηρεις πολυ καλώς, θέλω να σου ζητήσω το εξής. Να συνεχίσουμε τον διάλογο μας σε αυτήν την διαφωνία μας σε ξεχωριστή ανάρτηση. Οχι γιατι θέλω να μας δούμε να αντιπαραθετουμε τα επιχειρήματα μας, κάθε αλλο. Μας θεωρώ δυο άτομα που εχουν καταφέρει να "σκοτώσουν" τουλάχιστον το εγω της ματαιοδοξίας, ή έστω καθυποταξει. Οι πράξεις μας και η πορεία μας, ακόμα και οι διαδικτυακές, το καθιστούν αυτό σαφές. Θεωρώ και εύχομαι να δείξεις το λάθος της λογικής μου. Αλλα θα την υπερασπιστώ διότι δείχνω να καταληγω σε αυτήν φιλοσοφικά. Ο λόγος ειναι πως θα πρεπει να παρακολουθήσουν και αρκετοί άλλοι τον διάλογο αυτό γιατι άπτεται του ζητήματος της μετεμψυχωσης και το θέμα της σωτηρίας ψυχών. Τί ποιό σημαντικό θέμα; Οπότε αν θέλεις συνοψισε την προσέγγιση σου με τα πολυ εύστοχα ερωτήματα που ανέφερες, θεσε το ερώτημα οπως σωστά το εντοπισες για το αν θα πρεπει οπωσδήποτε να βιαστούμε να εξελιχθουμε-αφυπνισθουμε γιατι η ζωή ειναι μικρή, αν θα εχουμε άλλες ευκαιρίες (δηλαδή αν ισχύει η μετεμψυχωση και με ποιους όρους) αν πεθάνουμε πριν καταφέρουμε να αφυπνισθουμε κτλ. Θα πρεπει να την κανουμε αυτή τη συζήτηση, την θεωρω εκ των ων ουκ άνευ για οποιοδήποτε ερευνητή. Δηλώνω υπεύθυνα πως θα συμμετάσχω. Εκεί θα πρεπει να τον καταχραστουμε τον διάλογο .. όσο δε παει. Ασχετα αν βοηθηθούν και άλλοι, θα είμαστε δυο άνθρωποι (και όχι μόνο) της διπλανής πόρτας που συζητούμε σε μια βεράντα ένα φθινοπωρινό δειλινο. Απλο και ωραιο αλλα σπάνια γινομενο
Σχετικά με τη ματαιοδοξία που ανέφερα προηγουμένως, αναφέρω ως παράδειγμα πως μολονότι εφαρμοζω τη θετική προδιάθεση όχι τόσο συνειδητά, παρά κατα φυσιν, δεν θιγομαι αμεσα να εξεγερθω και να πω "εγω ετσι; ποτέ!!" όταν παρουσιαζομαι ως.. μουρτζουφλης τρόπο τινά διότι δεν καίγομαι να εμφανισω τον εαυτό μου ντε και καλά ως άνετο και.. cool. Γιατι γνωρίζω πως εγω δημιουργησα αυτήν την οπτική με κανά δυο βιαστικές διατυπώσεις και υπερβολές στο πλαίσιο της ρητορικής τέχνης.
Λες πως η χρήση τεχνασματων ειναι με τη μεριά της διαβολής. Συμφωνώ. Υπαρχει διάφορα όμως μεταξύ τεχνασματος και τεχνικής ανάλογη αυτής της παγιδας και του πειρασμού. Συμφωνώ πως η λέξη πειρασμός ήταν πιο δόκιμη σε αυτό που ανέφερα. Ομως ο πειρασμός μπορεί να γίνει παγίδα όταν κάποιος μείνει για πολυ καιρό δεσμιος του πειρασμού. Άρα ειναι θέμα οπτικής, επιλογής και οπως όμορφα ανέφερες εσωτερικής ηθικής. Εάν κάποιος πάρει την εβραϊκή-σημιτικη-αραβική επιλογη και συνταχθεί με την αντίστοιχη κοσμοθεωρία, ποιοί είμαστε εμείς να του πούμε πως ειναι λάθος; Αρκεί να γνωρίζει τί ακριβώς εμπεριέχει αυτή η επιλογη και τί θα συμβει μετά. Ας μην περιμενει παράδεισο με... παρθένες για προσωπική του χρήση. Αυτό λέμε. Ξηγημενα πράγματα και σεβασμό στο άνθρωπο όχι εκμετάλλευση και κοροϊδία. Εγω αισθάνομαι την υποχρέωση αν βρω κάποτε την αληθεια (λέμε τωρα), τουλάχιστον να γράψω ένα βιβλίο και να εξηγήσω τα θεμελιώδη τουλάχιστον, τα βασικά. Η ίδια παρορμηση(μια απο αυτές έστω) που βιωσες και εσυ οταν εφτιαξες τον καταχθονιο δαίμονα.
Επιστρέφω. Εγω αναφέρομαι σε τεχνική μεθοδολογία ή σκέτη τεχνικη όχι τέχνασμα. Η κατάληξη -μα καταρχάς δηλώνει στασιμότητα. (Κάθισμα, σοφισμα). Ως εκ τούτου, κατι που στέκεται δεν μπορεί παρα να ειναι κατι νεκρό. Το ζωντανό παντα κινείται. Οταν μιλάμε για τεχνική αναφερόμαστε σε ένα σύνολο πρακτικών μεθόδων ικανών να επιφέρουν κάποιο αποτέλεσμα, προϋποθέτει δεξιοτητα και ικανότητα. Η τεχνική οπως και η τέχνη μαθαίνεται στα βασικά σε οποιονδήποτε το επιθυμει. Ειναι ανόητο να ανακαλύψει κάποιος επιδοξος μουσικός την μουσική απο την αρχή. Θα το καταφέρει ναι, αλλα σε πολλά χρόνια και με κόπους μια ολόκληρης ζωής. Μπορεί πολυ απλα να παει σε ένα σχολείο μουσικής και σε 2-3 χρόνια σοβαρής μελέτης της μεθοδολογιας της, να την κατέχει. Απο εκεί και πέρα, ναι η πορεία του ειναι κυρίως προσωπική ως καλλιτέχνης. Αυτό ειναι το έξυπνο να κάνει κάποιος και όσον αφορά την τεχνικη της αφύπνισης.
Το τέχνασμα τωρα ειναι μια πανουργία, ένα επινοημα. Ως τέτοιο ειναι στατικό, δεν προσαρμόζεται δεν εξελίσσεται, ειναι καταδικασμένο να πεθάνει συν το χρόνο. Θα βλάψει οπως παρα πολλούς πριν καταστεί παρωχημένο γιατι εν τω μεταξύ δουλεύει και δουλεύει επιφεροντας κάποιο αποτέλεσμα, οπως όμως εχουμε αναφέρει με το λάθος τροπο. Παράδειγμα οι ιερουργιες και τελετουργίες. Δουλεύουν σε κάποιο ποσοστο μεν, αλλα ειναι επικίνδυνες δε γιατι η πλειονότητα ειναι ανετοιμη. Η δουλειά η δικια μας ειναι να καθαρίσουμε και να απελευθερώσουμε τον εαυτο μας και τότε θα έρθει να μας βρει το θειον και να κατοικησει στη ψυχή μας. Οχι κολπακια με επικλησεις και θυσιες. Αυτα ειναι για τους αναξιους. Νιωθεις λοιπον αξιος; Θέλεις λοιπόν κύριε να γίνεις καλλιτέχνης; Ιδού πεδίον δόξης λαμπρο. Μάθε την τέχνη της απελευθέρωσης και γινε καλλιτέχνης. Πού διδάσκεται όμως αυτή η τέχνη; Ειναι σε σκόρπια κομμάτια σε ένα ολόκληρο πλανήτη. Αντε βρες τα. Τί θα γινει όμως αν δεν ψάχνουμε μεμονωμένα, αλλα σύμφωνα με τη φύση του ανθρώπου σε ομάδες και κοινότητες; Θαύμα. Απλά θαύμα. Απαιτείται και το .. γρηγορειν όμως. Αν μείνουμε να λέμε σε κάποια άλλη ζωη, δεν έχω την ενέργεια τωρα σε λίγα χρόνια ισως, κτλ τότε "κλαφτα χαραλαμπε". Το σύστημα ποτέ δεν θα σε αφήσει να ανασανεις και ναχεις χρόνο. Δεν το έχεις καταλάβει ακόμα πως γι αυτό σε φοβάται; Μήπως γιατι οπως οι Αθηναίοι κάποτε σε αυτόν ακριβώς τον τόπο, καταχρεωμενοι και τρισαθλιοι γινομενοι δούλοι εκ χρεών, αποφάσισαν να πάρουν ως ομάδα,ως κοινότητα, ως ενιαία πολις την τύχη στα χέρια τους και υπ´ ευθύνη τους ανέλαβαν όλες τις μεριμνες και επέτυχαν ευημερία σε χρόνο μηδέν, ΕΤΣΙ και εμείς αν ευημερησουμε και αποκτησουμε και ελεύθερο χρονο να κανουμε τα σωστά ερωτηματα θα γίνουμε επικίνδυνοι; Θα γίνουμε επικίνδυνοι επειδη θα ξυπναμε και να απελευθερωνομαστε. Εκεί να δεις πόσο θα τρομοκρατησουν οι τρομοκρατημενοι. 50.000 ευρώ βασικο μισθό θα μας παρακαλούν μετά να πάρουμε μήπως και κάτσουμε "φρονιμα". Και χωρίς ποτέ να ανοίξει μύτη.
Στο δια
ταύτα οι συνθήκες ποτέ δεν θα ειναι ιδανικές. Θα πρεπει να κανουμε κάποια
στιγμή απο μόνοι μας την επιλογή μας. Ξαναλέω όμως η εκμάθηση της τέχνης της
απελευθέρωσης στα βασικά διδάσκεται και μελετάται. Αν όχι κατι αλλο [...] τότε
επιλογη και εξεύρεση των κατάλληλων κειμένων που υπαρχουν. Και αυτό γιατι ο
δρόμος της φιλοσοφίας απαραίτητος μεν αλλα αργεί πολυ. Δεν μπορείς να μάθεις
μαθηματικα αν ειναι να αποδεικνύεις μόνος σου, χωρίς να μελετας την ήδη
υπάρχουσα απόδειξη, κάθε θεώρημα που θα χρειαστείς. Πόσο χρόνο θα σου πάρει
αυτό; Πόσο μακριά στη γνώση μαθηματικών θα σε παει νομίζεις; Ε, το ίδιο ισχύει
αναλογικά και στην τέχνη της απελευθέρωσης. Μπορεί να μην ειναι επιστήμη, αλλα
η ίδια μεθοδολογία εφαρμόζεται ωραιότατα αν λείπουν οι επαγγελματίες που..
τρολαρουν. Αλλάζουν δηλαδή τη πορεία μιας συζήτησης. Ο σωστός και ενδεδειγμένος
διάλογος πάντα καταλήγει σε συμπέρασμα και όφελος. Μην κοιτάτε τους πολιτικούς
και τις αψιμαχίες τους. Αυτός ειναι ξύλινες διάλογος μεταξύ ξύλινων θέσεων. Εξ
ορισμού δεν πρόκειται να καταλήξει κάπου. Ειναι σαν να συζητούν δυο βαμμενοι
οπαδοί, 1 του Ολυμπιακού και 1 τους Παναθηναϊκού. Εχετε ακούσει ποτέ κανέναν να
λέει, "α ενδιαφέρον τα επιχειρήματα σου για τις αθέμιτες τεχνικές του
συλλόγου μου, κρίνω πως ειναι περισσότερες απο αυτές του δικού σου, άρα η ομάδα
σου ειναι καλύτερη."
Θα μιλήσω για μένα. Η δικια μου πρόοδος οπως τη κατανοώ τωρα ήταν μηδαμινή εώς ότου διάβασα τις διδασκαλίες που διδάχτηκε,σε αποκρυφες σε όλους μας σχολές, ο Γκουρτζιεφ. Η έστω ένα μικρό μέρος αυτών που δημοσίευσε ο Ουσπενσκι. Κατανόησα λοιπόν πως μεγάλο πλήθος αυτών φιλοσοφικά θα μπορούσα να το προσέγγισω και μόνος μου, αλλα όχι σε χρόνο μιας ανθρώπινης ζωής. Το είπα πιο πάνω και το λέω ξανά. Η ανέλιξη στη πορεία του ανθρώπου προς την απελευθέρωση συντελείται μόνο μέσω συνειδητων ταλαιπωριων και όχι με συσσώρευση γνώσεων. Χωρίς τη γνώση όμως και μόνο με τη διαίσθηση δεν μπορούμε να πάμε μακριά. Γιατι ειναι στη φύση μας να συντηρουμαστε οπως είμαστε. Ειναι προγράμμα βασικής επιβίωσης. Πολυ δύσκολα επεμβαίνει κανεις σε αυτό και αυτό ειναι για την προστασία μας. Ενα παράδειγμα κατανοητό σε όλους ειναι το εξής. Έστω ένας άνθρωπος που θέλει να χάσει 5 κιλά λιπωδους ιστού. Αυτό αντιβαίνει τη λειτουργία επιβίωσης του οργανισμού που ειναι αυτόνομη και δεν ξέρει τί θέλει να κάνει ο άνθρωπος. Εκλαμβάνει λοιπόν το θερμιδικο έλλειμα ως απειλή και προσαρμόζεται. Η τεχνική όμως του ευφυους ανθρώπου λέει να χρησιμοποιήσουμε ήπιο θερμιδικο έλλειμα για να μην εκληφθεί ως σημαντική απειλή απο τον οργανισμό. Ετσι απαιτείται ήπια προσπάθεια σχετικά εύκολη. Ο άνθρωπος που δεν γνωρίζει όμως τί και πώς, την τεχνική δηλαδή, θα πειναει διαρκώς, θα υποφέρει και δεν θα χάνει ούτε γραμμαριο. Εάν η θέληση του ειναι πολυ δυνατή αλλα σε λαθος κατευθυνση εστιασμενη και εξελιχθεί ως εχθρική και κατα της ζωής ισως περιπέσει σε νευρική ανορεξία με κίνδυνο της ζωής του.
Τί μας διδάσκει αυτή η ιστορία; Στερνη μου γνώση να σ´ είχα πρώτα, πριν τα διάλυσω όλα. Γνώση της βασικής τεχνικής. Δεν την εχουμε; Να την βρούμε διαολε. Εδώ χρειαζόμαστε τη βοήθεια των πιο ψαγμενων. Ποιοι λένε παραμύθια και αποπροσανατολίζουν για να μείνουμε μακριά; Ποιους να μελετήσουμε; Εάν στην διατροφή υπαρχει μια βιομηχανία που φροντίζει ποτέ να μην αποκτήσουμε υγεία ώστε να μας εκμεταλλεύονται, τότε στην αφύπνιση τα πράγματα ειναι 50 φορές πιο δύσκολα. Γιατι η φύση φροντίζει για την επιβίωση, τη συντήρηση και όχι την ανέλιξη. Εδώ απαιτείται προσωπική εργασία του ανθρώπου μόλις μάθει τί πρεπει να κάνει στον εαυτο του. Και αυτή η γνωση δεν υπαρχει κανένα νόημα να μένει μυστική, παρα μόνο για την ελιτ της εκμετάλλευσης σε παγκόσμιο επίπεδο. Γιατι ένας φλυαρος δυτικός καταναλωτής και να ακούσει τί πρεπει να κάνει δεν θα δώσει σημασία. Εάν δώσει και τα καταφέρει κι ολας μόνο θαυμασμός και χίλια μπράβο του αξίζουν. Ποιος αδικείται λοιπόν; Αυτό που δεν πρεπει να μάθει ειναι ας πούμε (αν υπαρχουν) μυστικές μαγικες επικλησεις δαιμονων για τον ίδιο λόγο που δεν βάζουμε ένα μωρό να παίζει σε ένα πυρηνικό αντιδραστήρα.
Θα μιλήσω για μένα. Η δικια μου πρόοδος οπως τη κατανοώ τωρα ήταν μηδαμινή εώς ότου διάβασα τις διδασκαλίες που διδάχτηκε,σε αποκρυφες σε όλους μας σχολές, ο Γκουρτζιεφ. Η έστω ένα μικρό μέρος αυτών που δημοσίευσε ο Ουσπενσκι. Κατανόησα λοιπόν πως μεγάλο πλήθος αυτών φιλοσοφικά θα μπορούσα να το προσέγγισω και μόνος μου, αλλα όχι σε χρόνο μιας ανθρώπινης ζωής. Το είπα πιο πάνω και το λέω ξανά. Η ανέλιξη στη πορεία του ανθρώπου προς την απελευθέρωση συντελείται μόνο μέσω συνειδητων ταλαιπωριων και όχι με συσσώρευση γνώσεων. Χωρίς τη γνώση όμως και μόνο με τη διαίσθηση δεν μπορούμε να πάμε μακριά. Γιατι ειναι στη φύση μας να συντηρουμαστε οπως είμαστε. Ειναι προγράμμα βασικής επιβίωσης. Πολυ δύσκολα επεμβαίνει κανεις σε αυτό και αυτό ειναι για την προστασία μας. Ενα παράδειγμα κατανοητό σε όλους ειναι το εξής. Έστω ένας άνθρωπος που θέλει να χάσει 5 κιλά λιπωδους ιστού. Αυτό αντιβαίνει τη λειτουργία επιβίωσης του οργανισμού που ειναι αυτόνομη και δεν ξέρει τί θέλει να κάνει ο άνθρωπος. Εκλαμβάνει λοιπόν το θερμιδικο έλλειμα ως απειλή και προσαρμόζεται. Η τεχνική όμως του ευφυους ανθρώπου λέει να χρησιμοποιήσουμε ήπιο θερμιδικο έλλειμα για να μην εκληφθεί ως σημαντική απειλή απο τον οργανισμό. Ετσι απαιτείται ήπια προσπάθεια σχετικά εύκολη. Ο άνθρωπος που δεν γνωρίζει όμως τί και πώς, την τεχνική δηλαδή, θα πειναει διαρκώς, θα υποφέρει και δεν θα χάνει ούτε γραμμαριο. Εάν η θέληση του ειναι πολυ δυνατή αλλα σε λαθος κατευθυνση εστιασμενη και εξελιχθεί ως εχθρική και κατα της ζωής ισως περιπέσει σε νευρική ανορεξία με κίνδυνο της ζωής του.
Τί μας διδάσκει αυτή η ιστορία; Στερνη μου γνώση να σ´ είχα πρώτα, πριν τα διάλυσω όλα. Γνώση της βασικής τεχνικής. Δεν την εχουμε; Να την βρούμε διαολε. Εδώ χρειαζόμαστε τη βοήθεια των πιο ψαγμενων. Ποιοι λένε παραμύθια και αποπροσανατολίζουν για να μείνουμε μακριά; Ποιους να μελετήσουμε; Εάν στην διατροφή υπαρχει μια βιομηχανία που φροντίζει ποτέ να μην αποκτήσουμε υγεία ώστε να μας εκμεταλλεύονται, τότε στην αφύπνιση τα πράγματα ειναι 50 φορές πιο δύσκολα. Γιατι η φύση φροντίζει για την επιβίωση, τη συντήρηση και όχι την ανέλιξη. Εδώ απαιτείται προσωπική εργασία του ανθρώπου μόλις μάθει τί πρεπει να κάνει στον εαυτο του. Και αυτή η γνωση δεν υπαρχει κανένα νόημα να μένει μυστική, παρα μόνο για την ελιτ της εκμετάλλευσης σε παγκόσμιο επίπεδο. Γιατι ένας φλυαρος δυτικός καταναλωτής και να ακούσει τί πρεπει να κάνει δεν θα δώσει σημασία. Εάν δώσει και τα καταφέρει κι ολας μόνο θαυμασμός και χίλια μπράβο του αξίζουν. Ποιος αδικείται λοιπόν; Αυτό που δεν πρεπει να μάθει ειναι ας πούμε (αν υπαρχουν) μυστικές μαγικες επικλησεις δαιμονων για τον ίδιο λόγο που δεν βάζουμε ένα μωρό να παίζει σε ένα πυρηνικό αντιδραστήρα.
Σχετικά με
το σιγά-σιγά έχεις απόλυτο δίκιο. Αλλωστε το βιβλίο που ανέφερα πιο πάνω το
"Αναζητώντας τον κόσμο του θαυμασμού" δεν το έχω διαβάσει όλο! Γιατι
πρεπει να το μελετησω "καλά". Οπως επιχειρείς και κανεις και εσυ με
μερικά που γράφεις. Πίστεψε με τα διακρίνω και τα στοχαζομαι γιατι είμαι
συνηθισμένος σε αυτή την πρακτική. Πολλές φορές τί δεν λέει κάποιος, λέει πολλά
περισσότερα απο αυτά που λέει. Θα πρεπει να κατανοούμε την θέση του για να
καταλάβουμε και τί παίζεται. Παράδειγμα Αισχυλος, τριλογία Προμηθεας Δεσμωτης,
Προμηθεας Λυομενος, Προμηθεας Πυρφορος. Ναι προφανώς τα δυο τελευταία έργα
"χαμένα".
Παραμύθια φουρναρης. Αποκρυμμενα απο εμάς, τη μάζα, τη πλεμπα. Αμα δεν νιώσουμε λίγο καλό θυμό, θα είμαστε πρόβατα αιωνιως. Σας καλύπτει η ζωή του προβατου; Αμα σας ικανοποιεί η επιλογη που λέγαμε παραπάνω, πάω πάσο. Εάν όμως επιλέξετε να βγείτε και να δοκιμάσετε αλλιώς, επιλέξτε σε ισότιμη βάση συνοδοιπορους. Ψαξτε, μελετήστε, βρείτε, εφαρμοστε, μοιραστειτε μαζί. Η συντροφιά εχει δύναμη, ο καθένας μόνος του όχι.
Λες πως ο Πλατων, ο Τρισμεγιστος Ερμής, ο Σωκρατης, ο Αισχυλος, κλ όσοι λοιπόν γνώριζαν, πως δίδασκαν μυστικά. Όχι ακριβώς. Δίδασκαν μυστικά τα πολυ προχωρημενα. Αλλωστε υπήρχε θεσμός που ολοι, και οι δούλοι μπορούσαν ελεύθερα να διδαχθούν αυτές τις γνώσεις, τα μικρά και μεγάλα μυστήρια, κακεκτυπο των οποίων αποτελούν οι στοές σημερα. Οι άνθρωποι που λάμβαναν μέρος ήταν ξακουστοι σε όλο τον αρχαίο κόσμο για το πόσο καλή ζωή ζούσαν. Επιθυμητοι και θαυμαστοι απο όλες τις κοινωνίες, έκαναν τεράστια εντύπωση στο Ρωμαϊκό κόσμο, τέτοια που προσπάθησαν να τα αναβιώσουν για να υπαρχουν πολλοί τέτοιοι άνθρωποι και στις δικες τους κοινωνιες. Και θέτω το ερώτημα γιατι άλλαζαν τόσο προς το καλύτερο οι άνθρωποι τότε μετά τα μυστήρια; Προσοχη. Επειδη γνώριζαν την αληθεια αρα η ζωη ειναι ωραια απλα πρεπει να τη χαιρομαστε ή επειδη πλέον γνώριζαν τί έπρεπε να κάνουν και πώς να ζησουν ωστε και να χαιρονται τη ζωη ως αφυπνισμενοι; Αν οι στοές ειναι όντως απόγονος των τότε μυστηρίων γιατι το κρύβουν οι μυημενοι εκει αντί να το δηλώνουν περήφανα οπως τότε; Γιατι όσοι γνωστοί γνωρίζουμε πως ειναι μέλη τέτοιων λεσχων ειναι οι χειρότεροι άνθρωποι και καταδυναστευουν τους υπόλοιπους; Προφανώς γιατι δεν έχουν σχέση τα σημερινά με τα τότε. Η και ελπίζω να μην ειναι έτσι, ειναι το ακριβές αντίθετο, ο άλλος πόλος των καλών (τεκμηριωμένο ιστορικά) τότε ανθρώπων. Που αφού εξαλείψαν αυτούς, εξαλείφουν οτιδήποτε άφησαν αυτοί. Τα ψίχουλα που άφησαν πίσω. Δυστυχώς αυτός ειναι ο δρόμος μας, να ανασυστησουμε τις πληροφορίες μας και αυτός θα πρεπει να ειναι εθνικός κοινός σκοπός, όχι να συζητάμε αν ειναι δοκιμο να το ξεστομιζουμε. Οπως κάποτε η Αθήνα μάζεψε και κατέγραψε τα ομηρικα επη. Αν δεν το είχε κάνει η πολιτεία των Αθηνών, αν είχαν χάσει τότε τους περσικους πολέμους , δεν θα γνωρίζαμε τίποτα εμείς σημερα.
Επιστρέφοντας λοιπόν όχι μόνο δεν απεκρυπταν οι πνευματικοί αυτοί τιτανες αλλα δίδασκαν ΔΗΜΟΣΙΑ πολυ παραπανω απο τη βασική τουλάχιστον γνώση, αυτή που αποζηταμε εμείς σημερα μολονότι είχαν και τα μυστήρια που ήταν προσβάσιμα απο όλους και υπό την απειλή του θανάτου μάλιστα. Αισχυλος, Σωκρατης. Αρκετοί ήταν όντως κλειστοί και προσεκτικοί πυθαγορας,Ορφεας αλλα θυμίζω ήταν τελείως διαφορετικές οι συνθήκες τότε. Η γνώση ήταν προσβάσιμη απο όλους. Είχαν κάθε δικαίωμα να κρατούν μυστικές κάποιες προχωρημένες γνώσεις για διάφορους λόγους ακόμα και γεωπολιτικούς. Αν και θα συμφωνήσω στο να μένουν οι προχωρημένες γνώσεις μυστικές, σημερα ειναι σαφές πως δεν ισχύουν οι συνθήκες που ίσχυαν τότε. Μιλάμε για κοινωνίες που επιβιώναν με συνεχείς πολέμους. Πιθανόν να μην επιτρεπόταν να διαχυθει η γνώση μήπως διαχεοταν κάποια άρνηση συμμετοχής σε ευρύτερους πολέμους και κινδυνεύσουμε να χαθουμε ως έθνος,ως φυλές ανθρώπων.
Παραμύθια φουρναρης. Αποκρυμμενα απο εμάς, τη μάζα, τη πλεμπα. Αμα δεν νιώσουμε λίγο καλό θυμό, θα είμαστε πρόβατα αιωνιως. Σας καλύπτει η ζωή του προβατου; Αμα σας ικανοποιεί η επιλογη που λέγαμε παραπάνω, πάω πάσο. Εάν όμως επιλέξετε να βγείτε και να δοκιμάσετε αλλιώς, επιλέξτε σε ισότιμη βάση συνοδοιπορους. Ψαξτε, μελετήστε, βρείτε, εφαρμοστε, μοιραστειτε μαζί. Η συντροφιά εχει δύναμη, ο καθένας μόνος του όχι.
Λες πως ο Πλατων, ο Τρισμεγιστος Ερμής, ο Σωκρατης, ο Αισχυλος, κλ όσοι λοιπόν γνώριζαν, πως δίδασκαν μυστικά. Όχι ακριβώς. Δίδασκαν μυστικά τα πολυ προχωρημενα. Αλλωστε υπήρχε θεσμός που ολοι, και οι δούλοι μπορούσαν ελεύθερα να διδαχθούν αυτές τις γνώσεις, τα μικρά και μεγάλα μυστήρια, κακεκτυπο των οποίων αποτελούν οι στοές σημερα. Οι άνθρωποι που λάμβαναν μέρος ήταν ξακουστοι σε όλο τον αρχαίο κόσμο για το πόσο καλή ζωή ζούσαν. Επιθυμητοι και θαυμαστοι απο όλες τις κοινωνίες, έκαναν τεράστια εντύπωση στο Ρωμαϊκό κόσμο, τέτοια που προσπάθησαν να τα αναβιώσουν για να υπαρχουν πολλοί τέτοιοι άνθρωποι και στις δικες τους κοινωνιες. Και θέτω το ερώτημα γιατι άλλαζαν τόσο προς το καλύτερο οι άνθρωποι τότε μετά τα μυστήρια; Προσοχη. Επειδη γνώριζαν την αληθεια αρα η ζωη ειναι ωραια απλα πρεπει να τη χαιρομαστε ή επειδη πλέον γνώριζαν τί έπρεπε να κάνουν και πώς να ζησουν ωστε και να χαιρονται τη ζωη ως αφυπνισμενοι; Αν οι στοές ειναι όντως απόγονος των τότε μυστηρίων γιατι το κρύβουν οι μυημενοι εκει αντί να το δηλώνουν περήφανα οπως τότε; Γιατι όσοι γνωστοί γνωρίζουμε πως ειναι μέλη τέτοιων λεσχων ειναι οι χειρότεροι άνθρωποι και καταδυναστευουν τους υπόλοιπους; Προφανώς γιατι δεν έχουν σχέση τα σημερινά με τα τότε. Η και ελπίζω να μην ειναι έτσι, ειναι το ακριβές αντίθετο, ο άλλος πόλος των καλών (τεκμηριωμένο ιστορικά) τότε ανθρώπων. Που αφού εξαλείψαν αυτούς, εξαλείφουν οτιδήποτε άφησαν αυτοί. Τα ψίχουλα που άφησαν πίσω. Δυστυχώς αυτός ειναι ο δρόμος μας, να ανασυστησουμε τις πληροφορίες μας και αυτός θα πρεπει να ειναι εθνικός κοινός σκοπός, όχι να συζητάμε αν ειναι δοκιμο να το ξεστομιζουμε. Οπως κάποτε η Αθήνα μάζεψε και κατέγραψε τα ομηρικα επη. Αν δεν το είχε κάνει η πολιτεία των Αθηνών, αν είχαν χάσει τότε τους περσικους πολέμους , δεν θα γνωρίζαμε τίποτα εμείς σημερα.
Επιστρέφοντας λοιπόν όχι μόνο δεν απεκρυπταν οι πνευματικοί αυτοί τιτανες αλλα δίδασκαν ΔΗΜΟΣΙΑ πολυ παραπανω απο τη βασική τουλάχιστον γνώση, αυτή που αποζηταμε εμείς σημερα μολονότι είχαν και τα μυστήρια που ήταν προσβάσιμα απο όλους και υπό την απειλή του θανάτου μάλιστα. Αισχυλος, Σωκρατης. Αρκετοί ήταν όντως κλειστοί και προσεκτικοί πυθαγορας,Ορφεας αλλα θυμίζω ήταν τελείως διαφορετικές οι συνθήκες τότε. Η γνώση ήταν προσβάσιμη απο όλους. Είχαν κάθε δικαίωμα να κρατούν μυστικές κάποιες προχωρημένες γνώσεις για διάφορους λόγους ακόμα και γεωπολιτικούς. Αν και θα συμφωνήσω στο να μένουν οι προχωρημένες γνώσεις μυστικές, σημερα ειναι σαφές πως δεν ισχύουν οι συνθήκες που ίσχυαν τότε. Μιλάμε για κοινωνίες που επιβιώναν με συνεχείς πολέμους. Πιθανόν να μην επιτρεπόταν να διαχυθει η γνώση μήπως διαχεοταν κάποια άρνηση συμμετοχής σε ευρύτερους πολέμους και κινδυνεύσουμε να χαθουμε ως έθνος,ως φυλές ανθρώπων.
Δύσκολοι καιροί. Βέβαια μετά με τους Ρωμαίους
"κατακτηθηκαμε" αλλα μεταξύ μας δεν μας πολυ ενόχλησε που θα
"πολεμάει" άλλος για τη Pax Romana. Χμμ..
Σε κάθε περίπτωση οι συνθήκες τότε και τωρα, μέρα με τη νύχτα. Μην το κανουμε σαν το στρατιώτη και το παγκακι. Να κάνουμε κατι επειδη απλα το έκαναν οι προηγούμενοι. Κανόνες σεβασμού στη γνώση, δεν το καταλαβαίνω. Τί ειναι η γνώση να την σεβόμαστε; Ο Πάπας; Οι κανόνες σεβασμού ειναι για τους ανθρώπους και τη χρήση που θα κάνουν. Εάν οι ανθρώποι δεν ειναι ικανοί να διαχειριστούν σωστά κάποιες πληροφορίες τότε ελέγχεις της ροή αυτών προς αυτούς. Δεν φτιάχνεις οδηγό στο YouTube πώς να φτιάξετε πυρηνική βόμβα με υλικά απο τη κουζίνα με αραβικους υποτιτλους ούτε πουλάς ελεύθερα πλουτωνιο. Δεν καις όμως οτιδήποτε σχετικό με πυρηνική τεχνολογία απλα διαβαθμιζεις την πρόσβαση. Όμως όσον αφορα την εργασία στον εαυτο δεν βλέπω κανένα λόγο να μην δημοσιεύεται ελεύθερα. Παγκοσμίως γίνεται πανικός με έργα αυτοβελτιωσης. Ειναι καλύτερα να τα γράφουν λαμόγια και να βλάπτουν τον κόσμο;
Μεθοδολογία μπορεί να υπάρξει σε εμπειρικη μορφή. Εμένα με καλύπτει. Δεν θέλω να αποδείξω επιστημονικά πως υπαρχει η φωτίση, ενδυνάμωση της ψυχής, θεωση κτλ θέλω να το επιτύχω. Αφού το έχουν επιτύχει και άλλοι στο παρελθόν και δεν πάω να κάνω κατι μοναδικό για πρώτη φορά στην ιστορία αν είμαι σώφρων θα μελετησω αυτούς που το πέτυχαν και θα βρω το κοινό υποσυνολο των μεθόδων τους ώστε να προσέγγισω το μονοπάτι τους. Το μονοπάτι δεν ειναι απάτητο, ειναι περπατημενο. Αρκεί να ακολουθήσουμε κάποιων τις περπατησιες, αυτό θα μας παει στη σωστή κατεύθυνση. Μετά θάναι πιο εύκολο.
Και πώς γνωρίζουμε πως η δαντικη περιγραφή δεν απηχεί στην πραγματικότητα; Απλά δεν το γνωρίζουμε. Ολα τα κορυφαία λογοτεχνικά εργα θεωρούνται τέτοια γιατι έχουν μεγάλη σημασια. Αν ήταν παραμύθια της χαλιμας (που και αυτά κρύβουν εκπληκτικές αλήθειες) δηλαδή απόλυτες φαντασιώσεις δεν θα ήταν σημαντικό έργο. Ξέχωρα απο τις άλλες ερμηνείες του αυτά τα έργα πάντα ακουμπαν σε πραγματικά γεγονότα πχ ομηρικα επη, μαχαμπαρατα κτλ.
Η Γη ειναι μέρος των δαντικων διαβαθμισεων άρα ναι κατα κάποιον τροπο τιμωρουμαστε εδώ ως ψυχές ενσαρκωμενες. Εχει πολλά όμως επίπεδα και ειναι πολυ ενδιαφέρουσα στα δικά μου ερευνητικά μάτια η περιγραφή.
Έχω ξανά δηλώσει πως σπάνια βάζω στόχους γιατι τους μελετω πολυ. Αλλα όταν βάζω επειδη ειναι πάντα σε σωστή βάση, απόρροια της μελέτης που με καθυστερεί, πρεπει να τους πετύχω. Γιατι ειναι δίκαιοι και χρήσιμοι. Πριν λίγα χρονια μπήκα στο παιχνίδι του εσωτερισμου και της αποκρυφης γνώσης. Ο λόγος ήταν πως στην προσωπική μου φιλοσοφηση ως προς το οτι πρεπει να δώσω στους ανθρώπους κατι σημαντικό μετά πολυ περίσκεψης κατέληξα πως θα πρεπει να βρω τη γνώση που θα ελευθερωσει εμένα ώστε να τη δώσω και στον υπόλοιπο κόσμο γραμμένη σε απλουστατη γλώσσα. Στην αρχή μπήκα σαν ταυρος εν υαλοπωλειο και ήταν λάθος. Το κατανόησα και τωρα πάω λελογισμενα. Όμως η πλειονότητα των γνώσεων ειναι σωστές χωρίς πρακτική σημασία. Ναι μεν λένε κάποιες αλήθειες αλλα συνήθως γενικόλογες και άχρηστες. Οπως η διδασκαλία του Χριστού που γνωρίζουμε ως κατεστημένη. Ευχουλες για παιδιά δημοτικού. Κάνει μπαμ πως ειναι διαγραμμενη και λογοκριμενη. Σαν να διαβάζω αποχαρακτηρισμενα έγγραφα της CIA που δωθηκαν με το ζόρι με δικαστική εντολή. Σβησμενη και έχουν μείνει μόνο τα άρθρα. Επειδη εγω δεν έχω χρονια στο χώρο παρα κινουμουν μόνος μου με στοχασμό αυτά μπορώ να τα διακρίνω. Μπορω να διακρινω ποιος λέει πράγματα απλα για να τα λέει με κρυφή ατζέντα, συνήθως για να καθυστερεί τον κόσμο. Stalling αγγλιστι. Συνήθης πρακτική, των εχθρών που το παίζουν φίλοι. Όχι φίλοι που εγω τους βλέπω εχθρούς. Για μένα όλοι ειναι φίλοι εξ ορισμου και αυτό ειναι ελάττωμα μου. Εγω μπορώ να διακρίνω πληροφορίες διασπαρμενες για καθυστέρηση. Εσύ που είσαι χρονια στο χώρο είσαι σίγουρος πως μπορείς; Οσο περισσότερο καιρό είμαστε σε κάποιο χώρο τόσο πιο δυνατη ειναι η συνήθεια να χαρακτηριζομαστε απο αυτόν.
Σε κάθε περίπτωση οι συνθήκες τότε και τωρα, μέρα με τη νύχτα. Μην το κανουμε σαν το στρατιώτη και το παγκακι. Να κάνουμε κατι επειδη απλα το έκαναν οι προηγούμενοι. Κανόνες σεβασμού στη γνώση, δεν το καταλαβαίνω. Τί ειναι η γνώση να την σεβόμαστε; Ο Πάπας; Οι κανόνες σεβασμού ειναι για τους ανθρώπους και τη χρήση που θα κάνουν. Εάν οι ανθρώποι δεν ειναι ικανοί να διαχειριστούν σωστά κάποιες πληροφορίες τότε ελέγχεις της ροή αυτών προς αυτούς. Δεν φτιάχνεις οδηγό στο YouTube πώς να φτιάξετε πυρηνική βόμβα με υλικά απο τη κουζίνα με αραβικους υποτιτλους ούτε πουλάς ελεύθερα πλουτωνιο. Δεν καις όμως οτιδήποτε σχετικό με πυρηνική τεχνολογία απλα διαβαθμιζεις την πρόσβαση. Όμως όσον αφορα την εργασία στον εαυτο δεν βλέπω κανένα λόγο να μην δημοσιεύεται ελεύθερα. Παγκοσμίως γίνεται πανικός με έργα αυτοβελτιωσης. Ειναι καλύτερα να τα γράφουν λαμόγια και να βλάπτουν τον κόσμο;
Μεθοδολογία μπορεί να υπάρξει σε εμπειρικη μορφή. Εμένα με καλύπτει. Δεν θέλω να αποδείξω επιστημονικά πως υπαρχει η φωτίση, ενδυνάμωση της ψυχής, θεωση κτλ θέλω να το επιτύχω. Αφού το έχουν επιτύχει και άλλοι στο παρελθόν και δεν πάω να κάνω κατι μοναδικό για πρώτη φορά στην ιστορία αν είμαι σώφρων θα μελετησω αυτούς που το πέτυχαν και θα βρω το κοινό υποσυνολο των μεθόδων τους ώστε να προσέγγισω το μονοπάτι τους. Το μονοπάτι δεν ειναι απάτητο, ειναι περπατημενο. Αρκεί να ακολουθήσουμε κάποιων τις περπατησιες, αυτό θα μας παει στη σωστή κατεύθυνση. Μετά θάναι πιο εύκολο.
Και πώς γνωρίζουμε πως η δαντικη περιγραφή δεν απηχεί στην πραγματικότητα; Απλά δεν το γνωρίζουμε. Ολα τα κορυφαία λογοτεχνικά εργα θεωρούνται τέτοια γιατι έχουν μεγάλη σημασια. Αν ήταν παραμύθια της χαλιμας (που και αυτά κρύβουν εκπληκτικές αλήθειες) δηλαδή απόλυτες φαντασιώσεις δεν θα ήταν σημαντικό έργο. Ξέχωρα απο τις άλλες ερμηνείες του αυτά τα έργα πάντα ακουμπαν σε πραγματικά γεγονότα πχ ομηρικα επη, μαχαμπαρατα κτλ.
Η Γη ειναι μέρος των δαντικων διαβαθμισεων άρα ναι κατα κάποιον τροπο τιμωρουμαστε εδώ ως ψυχές ενσαρκωμενες. Εχει πολλά όμως επίπεδα και ειναι πολυ ενδιαφέρουσα στα δικά μου ερευνητικά μάτια η περιγραφή.
Έχω ξανά δηλώσει πως σπάνια βάζω στόχους γιατι τους μελετω πολυ. Αλλα όταν βάζω επειδη ειναι πάντα σε σωστή βάση, απόρροια της μελέτης που με καθυστερεί, πρεπει να τους πετύχω. Γιατι ειναι δίκαιοι και χρήσιμοι. Πριν λίγα χρονια μπήκα στο παιχνίδι του εσωτερισμου και της αποκρυφης γνώσης. Ο λόγος ήταν πως στην προσωπική μου φιλοσοφηση ως προς το οτι πρεπει να δώσω στους ανθρώπους κατι σημαντικό μετά πολυ περίσκεψης κατέληξα πως θα πρεπει να βρω τη γνώση που θα ελευθερωσει εμένα ώστε να τη δώσω και στον υπόλοιπο κόσμο γραμμένη σε απλουστατη γλώσσα. Στην αρχή μπήκα σαν ταυρος εν υαλοπωλειο και ήταν λάθος. Το κατανόησα και τωρα πάω λελογισμενα. Όμως η πλειονότητα των γνώσεων ειναι σωστές χωρίς πρακτική σημασία. Ναι μεν λένε κάποιες αλήθειες αλλα συνήθως γενικόλογες και άχρηστες. Οπως η διδασκαλία του Χριστού που γνωρίζουμε ως κατεστημένη. Ευχουλες για παιδιά δημοτικού. Κάνει μπαμ πως ειναι διαγραμμενη και λογοκριμενη. Σαν να διαβάζω αποχαρακτηρισμενα έγγραφα της CIA που δωθηκαν με το ζόρι με δικαστική εντολή. Σβησμενη και έχουν μείνει μόνο τα άρθρα. Επειδη εγω δεν έχω χρονια στο χώρο παρα κινουμουν μόνος μου με στοχασμό αυτά μπορώ να τα διακρίνω. Μπορω να διακρινω ποιος λέει πράγματα απλα για να τα λέει με κρυφή ατζέντα, συνήθως για να καθυστερεί τον κόσμο. Stalling αγγλιστι. Συνήθης πρακτική, των εχθρών που το παίζουν φίλοι. Όχι φίλοι που εγω τους βλέπω εχθρούς. Για μένα όλοι ειναι φίλοι εξ ορισμου και αυτό ειναι ελάττωμα μου. Εγω μπορώ να διακρίνω πληροφορίες διασπαρμενες για καθυστέρηση. Εσύ που είσαι χρονια στο χώρο είσαι σίγουρος πως μπορείς; Οσο περισσότερο καιρό είμαστε σε κάποιο χώρο τόσο πιο δυνατη ειναι η συνήθεια να χαρακτηριζομαστε απο αυτόν.
Έχω αρκετά να γράψω και δεν έχω γράψει τίποτα
για το κυρίως θέμα. Την "μετενσαρκωση". Εχουμε πηγές απο Ομηρο και
κάτω κόσμο αλλα μ´αρεσει περισσότερο η φιλοσοφική προσέγγιση οπως την
ξεκινήσες. Παρόμοια ερωτήματα εχω θέσει και εγω προς απάντηση
οπότε αν έχεις και αλλα μην τα κρατάς. Θα πρεπει να τα απαντήσουμε όλα. Το παράδοξο ειναι πως σχετικά με την μετενσαρκωση, ενω τόσο καιρό επιζητω απελευθέρωση γνώσεων ειναι ένα θέμα που μάλλον συμφωνώ να μην απαντηθεί με τη λογική πως δεν εχει να μας προσφέρει κατι ουσιαστικό ή ωφέλιμο. Διότι αν υπαρχει, ζήτω-τί καλά-αχ τι ωραία και τα συναφή, ενώ αν δεν υπαρχει, "ρε φίλε, δεν ήθελα να ξέρω, μ´εριξες στη κατάθλιψη".
ΟΜΩΣ, επειδη και απο τα δυο μπορει να εκπορευσουν αρρωστες νοοτροπίες θα πρεπει να μπουν στη σωστή τους βάση. Συνοπτικά, αν υπαρχει μπορει κάποιος να πει "δε βαριεσαι,την επόμενη φορά που θαρθω θα κινηθώ έτσι" . Όχι φίλε φτιάξε τη ζωή σου τωρα και μη συμβιβαζεσαι, ζήσε σαν να μην υπαρχει αύριο, όχι άλλες ζωές. Γιατι στο τέλος δεν θαχεις ζήσει καθόλου. Παραμυθακια περί παραδείσου ή κόλασης, κατα το "ο Άγιος Βασίλης φέρνει δώρα μόνο στα καλά παιδάκια" πέφτουν σε αυτήν την κατηγορία.
Εάν δεν υπαρχει, μπορει κάποιος να ζήσει ζωή εκφυλη, παρασιτικη, καταστρέφοντας τα παντα στο διάβα του μέχρι να πάρει αυτό που τα εγω του πιστεύουν πως δικαιούται, που εξ ορισμου ποτέ δεν θα ικανοποιηθούν επειδη όλα τελειώνουν εδώ.
Η γενική μου ένσταση ειναι πως γενικώς κάθε "μάθημα", κάθε πληροφορία ή γνώση παρέχεται,θα πρεπει να συνοδεύεται απο ένα "ως εκ τούτου θα πρεπει να κινούμαστε έτσι, κάνοντας αυτό αντί για αυτό, κάνοντας το έτσι αντί για έτσι, ώστε να επιτύχουμε αυτό και να μην καταλήξουμε έτσι.
Πρακτικη παράμετρος. Ανευ αυτής τα βιβλία αυτοβελτιωσης που λίγο ξεφυλλισα δεν κάνουν ούτε για τη ...τουαλέτα.
Στοχαστης
οπότε αν έχεις και αλλα μην τα κρατάς. Θα πρεπει να τα απαντήσουμε όλα. Το παράδοξο ειναι πως σχετικά με την μετενσαρκωση, ενω τόσο καιρό επιζητω απελευθέρωση γνώσεων ειναι ένα θέμα που μάλλον συμφωνώ να μην απαντηθεί με τη λογική πως δεν εχει να μας προσφέρει κατι ουσιαστικό ή ωφέλιμο. Διότι αν υπαρχει, ζήτω-τί καλά-αχ τι ωραία και τα συναφή, ενώ αν δεν υπαρχει, "ρε φίλε, δεν ήθελα να ξέρω, μ´εριξες στη κατάθλιψη".
ΟΜΩΣ, επειδη και απο τα δυο μπορει να εκπορευσουν αρρωστες νοοτροπίες θα πρεπει να μπουν στη σωστή τους βάση. Συνοπτικά, αν υπαρχει μπορει κάποιος να πει "δε βαριεσαι,την επόμενη φορά που θαρθω θα κινηθώ έτσι" . Όχι φίλε φτιάξε τη ζωή σου τωρα και μη συμβιβαζεσαι, ζήσε σαν να μην υπαρχει αύριο, όχι άλλες ζωές. Γιατι στο τέλος δεν θαχεις ζήσει καθόλου. Παραμυθακια περί παραδείσου ή κόλασης, κατα το "ο Άγιος Βασίλης φέρνει δώρα μόνο στα καλά παιδάκια" πέφτουν σε αυτήν την κατηγορία.
Εάν δεν υπαρχει, μπορει κάποιος να ζήσει ζωή εκφυλη, παρασιτικη, καταστρέφοντας τα παντα στο διάβα του μέχρι να πάρει αυτό που τα εγω του πιστεύουν πως δικαιούται, που εξ ορισμου ποτέ δεν θα ικανοποιηθούν επειδη όλα τελειώνουν εδώ.
Η γενική μου ένσταση ειναι πως γενικώς κάθε "μάθημα", κάθε πληροφορία ή γνώση παρέχεται,θα πρεπει να συνοδεύεται απο ένα "ως εκ τούτου θα πρεπει να κινούμαστε έτσι, κάνοντας αυτό αντί για αυτό, κάνοντας το έτσι αντί για έτσι, ώστε να επιτύχουμε αυτό και να μην καταλήξουμε έτσι.
Πρακτικη παράμετρος. Ανευ αυτής τα βιβλία αυτοβελτιωσης που λίγο ξεφυλλισα δεν κάνουν ούτε για τη ...τουαλέτα.
Στοχαστης
Καλέ μου φίλε Στοχαστή, με κάνεις να
χαμογελώ!
Μου αρέσει που είσαι ζηλωτής της γνώσης και
απίστευτα ανυπόμονος για αυτήν. Είσαι τόσο πολύ, που μερικές φορές χάνεις το
μέτρο! Δεν πειράζει όμως, θα τα βρούμε.
Λέω ότι χάνεις το μέτρο και ουσιαστικά καταχράσαι
την συζήτηση, διότι από την λυσσώδη πείνα σου για αυτόν, άνοιξες στην
κυριολεξία τους ασκούς του Αιόλου (υπερβολή), θέτοντας δεκάδες θέματα
ταυτόχρονα, που κάθε ένα από αυτά αποτελεί αυτόνομο θέμα συζήτησης.
Συνεπώς θα πρέπει να μπει μια τάξη, ώστε να
μπορέσει να προχωρήσει ο διάλογος.
Αν και λοιπόν θα επιχειρήσω να απαντήσω σε
ένα προς ένα τα θέματα που ανοίγεις, θα πρότεινα για την οικονομία της
συζήτησης (τάξη), να επιλέξουμε μια σειρά με την οποία θα εστιάζουμε βαθμιδωτά.
Αυτό εξυπηρετεί επίσης και αυτό που ζήτησες: το να γίνεται εύκολα αναγνώσιμο
από τρίτους που επιθυμούν να διαβάσουν τον διάλογο (ήδη ένας το ζητά αυτό).
Λοιπόν με την σειρά που θέτεις τα πράγματα,
παίρνω θέση:
-Η πρότασή σου για μορφοποίηση της συζήτησης
που να εστιάζει στο θέμα της μετενσάρκωσης με προβληματίζει, διότι αν ξεκινήσει
όπως λες, θα χαθεί ένας σημαντικός όγκος γνώσεων και επιχειρημάτων που
προηγήθηκαν στους διαλόγους μας. Ίσως θα πρέπει να γίνει άρθρο ολόκληρος ο
διάλογος, ώστε να μην χρειασθεί να επαναλάβουμε όλα όσα προείπαμε εκ νέου.
Αυτός είναι και ο λόγος που θα πρέπει να ακολουθήσουμε μια θεματική σειρά.
-Πίστεψέ με, δεν έχω παρεξηγήσει τίποτε στον
χαρακτήρα και τις σκέψεις σου. Αντίθετα θαυμάζω και τα δύο.
-Περί τέχνης και τεχνασμάτων τώρα:
Θα έχεις ακούσει φαντάζομαι για την «βασιλική
τέχνη», την τέχνη της Υψηλής Μαγείας της Ανατολής. Πρόκειται για την ΧΡΗΣΗ της
Γνώσεως, για έναν σκοπό. Ο σκοπός αυτός, άπτεται της ηθικής φύσης, αυτού που οι
μυστικιστές ονομάζουν «Ανατολή». Εδώ έχουμε να κάνουμε με την διαδρομή της
διασωθείσας Γνώσης, από τους Άτλαντες, στον σημερινό κόσμο, μέσα από τον
εσωτερισμό και τον μυστικισμό, «παιδί» των οποίων ήταν και ο Γκουρτζίεφ! Ο
Ερμητισμός, ο Πυθαγορισμός και όλες οι εξ αυτών προερχόμενες παραφυάδες που
καλλιεργήθηκαν στην Ανατολή, ουσιαστικά αποτελούν την μόνη (ή σχεδόν μόνη) πηγή
Γνώσης που στηρίχτηκαν οι μετέπειτα θρησκείες και ιδίως οι Ιουδαϊκές
(περιλαμβάνω τον Χριστιανισμό και το Ισλάμ), αλλά βεβαίως και ο Ινδουισμός,
Βουδισμός, κτλ.
Ο όρος «βασιλική τέχνη», προήλθε από την αρχαία
Αίγυπτο, όπου η Γνώση ήταν καλά προστατευμένη και προς χρήση, μόνο από το
βασιλικό ιερατείο. Αφορούσε βεβαίως την μαγεία, δηλαδή την τέχνη της χρήσης των
κοσμικών νόμων προς όφελος του χειριστή και προς το σχέδιο του θεού τους…
(υπηρεσία και προσφορά-θυσία σε αυτόν). Η τέχνη αυτή, η μαγεία δηλαδή, αποτελεί
την μέθοδο που ο μάγος μπορεί να χρησιμοποιεί δυνάμεις όχι με την δική του
ικανότητα, αλλά με δοτούς χειριστικούς κανόνες. Το αντάλλαγμα βεβαίως, δηλαδή
το αντιστάθμισμα στην ασύμβατη πρόσβαση σε υπερφυσικές δυνάμεις, είναι η
δέσμευση-παράδοση του ψυχονοητικού σώματος του μάγου, στις δυνάμεις της
διαβολής. Ο μάγος καθηλώνεται και γίνεται δέσμιος και υποταγμένος στις δυνάμεις
που επικαλείται και χρησιμοποιεί.
Εδώ θέλω να διευκρινίσω ότι ο διαχωρισμός της
λεγόμενης λευκής και μαύρης μαγείας στην πραγματικότητα, δεν υφίσταται. Ο
μάγος, είτε λευκός είτε μαύρος, χρησιμοποιεί τις ίδιες δυνάμεις με την ίδια
«τεχνική», αλλά αυτό που αλλάζει είναι το αιτούμενο (καλό ή κακό). Οι ίδιες
δυνάμεις μπορούν να επιτελούν διττό σκοπό, όμως ο χρήστης (μάγος) δεσμεύεται
από την ασύμβατη πρόσβαση (δοτή ικανότητα) και γίνεται υποχείριο των ιδίων των
δυνάμεων που χρησιμοποιεί.
Η πραγματικά αντίθετη κατάσταση, είναι όταν
ένας άνθρωπος που έχει εξελιχθεί πάρα πολύ, μπορεί να χειρίζεται την ύλη -και
όχι μόνον αυτή- ΜΕ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΤΟΥ ΔΥΝΑΜΕΙΣ! (π.χ. Χριστός, Απολλώνιος ο Τυανεύς, Πυθαγόρας, κτλ)
Υπό αυτό το πρίσμα, όλες οι τεχνικές και τα
τεχνάσματα που στοχεύουν στο να παρακάμψουν την ορθή (κεκτημένη) διαδικασία και
να προσδώσουν δυνάμεις ή ικανότητες σε μη ικανούς ή ανέτοιμους χρήστες,
αποτελούν πειρασμό, αλλά και παγίδα!
Όμως εσύ αναφέρεσαι περισσότερο σε μέθοδο που
να βοηθά! Οι πρακτικές μέθοδοι που βοηθούν την ανέλιξη (ενδοσκόπηση,
αυτογνωσία, αυτοκυριαρχία), εφόσον προέρχονται από την εμπειρία, ΑΛΛΑ ΔΕΝ
ΜΕΤΕΡΧΟΝΤΑΙ της βοηθείας ετερόκλητων δυνάμεων, τότε ναι, είναι θεμιτές. Αυτές
φίλε Στοχαστή, θα τις βρεις σε μυητικούς κύκλους νεοπυθαγορίων, ινδουιστών, εσωτεριστών
και μυστικιστών. Επίσης μπορείς να βρεις πολύ αξιόλογες πρακτικές στους Κύκλους
των Ερευνητών της Αληθείας του Στ. Αττεσλή. Δεν ξέρω αν χρειάζεσαι μια
περιήγηση στον χώρο. Νομίζω κινείσαι ήδη κοντά εκεί.
Εδώ λοιπόν, έχω να σου πως πολλά. Όμως θα
υπάρξει ένα θεμελιώδες θέμα που πρέπει να ξεκαθαριστεί τώρα: Αν ακολουθήσεις
οποιοδήποτε από τα παραπάνω μυητικά «τάγματα», θα θεωρήσεις ότι δεσμεύεσαι από
κάποιο δόγμα. Αυτό είναι μια αναπόφευκτη αλήθεια. Κάθε προσέγγιση στην Γνώση
και την Αλήθεια, ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ένα δόγμα. Ακόμα και οι δικές σου απόψεις,
αποτελούν ένα δόγμα! Το δικό σου δόγμα…
Το μυστικό εδώ είναι: να γνωρίζεις και να
περνάς μέσα από τα εγνωσμένα δόγματα, χωρίς να αγκιστρώνεσαι από αυτά και μετά
να δοκιμάζεις και το επόμενο. Κάποια στιγμή φυσικά θα καταλήξεις να έχεις ένα
δικό σου …δόγμα, ενώ κάποιοι άλλοι θα έρθουν να θητεύσουν στο δικό σου, και
πάει λέγοντας! Βέβαια αυτός δεν είναι ο κανόνας με τα διάφορα δόγματα. Κατά
κανόνα όσοι μυούνται κάπου, παραμένουν εκεί.
Ο Έλληνας όμως, πρέπει να έχει ελεύθερο και
αδέσμευτό πνεύμα! Αυτό είναι που μας έκανε φιλόσοφους και δημιουργούς
πολιτισμού. Ας μην το χαρίσουμε πουθενά.
Στις συζητήσεις μας εδώ, δεν είναι δυνατόν να
υποδείξουμε τέτοια πρακτικά θέματα. Αυτά γίνονται οργανωμένα και από κοντά.
Επιμένω πως ίσως να σου ταίριαζε το πρακτικό μέρος της διδασκαλίας του Στ.
Αττεσλή. Μπες σε ένα κύκλο τους και δοκίμασε.
-Μην κρίνεις «εξ ιδίων τα αλλότρια»! Το ότι
εσύ είσαι έτοιμος να υποδεχθείς κάποια γνώση, διότι την αναζητάς και διψάς γι’
αυτήν, δεν σημαίνει ότι είναι το ίδιο έτοιμοι και όλοι οι άλλοι. Όπως έχεις
αντιληφθεί, δεν ξεκινάνε όλοι οι άνθρωποι από την ίδια αφετηρία (δεν υπάρχει το
tabula rasa), αλλά ο καθένας
βρίσκεται στο δικό του εξελικτικό στάδιο. Άλλοι είναι πολύ πίσω, σχεδόν
νηπιακοί, άλλοι βρίσκονται στην μέση και άλλοι κοντεύουν να φτάσουν στο τέλος
της εξέλιξής τους. Ο καθένας έχει ανάγκη από την δική του «τροφή», δηλαδή τις
δικές του βιωματικές εμπειρίες, για να μπορέσει σιγά σιγά να δομήσει ένα άξονα
αυτεπίγνωσης. Για κάποιους είναι αρκετή η συμμετοχή στα κοινά και τα
επιφανειακά οφέλη από αυτό. Κάποιοι άλλοι έχουν ανάγκη από ανταγωνισμό με τους
άλλους και τον εαυτό τους. Κάποιοι τρίτοι, έχουν ανάγκη από απομόνωση και
ασκητισμό. Κάποιοι άλλοι έχουν ανάγκη να προσφέρουν και να αφοσιώνονται σε
ιδέες και αξίες. Τέλος υπάρχουν και αυτοί που αναζητούν την πεμπτουσία της
Δημιουργίας και την Επίγνωση της Νομοτέλειας, ψάχνοντας να δουν που είναι ο
δικός τους ρόλος, μέσα στο Όλον. Το τελευταίο αφήνει παντελώς αδιάφορο τον
άνθρωπο του πρώτου παραδείγματος.
Η αλήθεια όμως δεν σταματά εκεί. Ο άνθρωπος
του νηπιακού σταδίου, όχι μόνο δεν έχει ανάγκη τις αναζητήσεις του εξελιγμένου,
αλλά δεν μπορεί και να τις κατανοήσει. Αφού αδυνατεί να τις κατανοήσει, τις
αντιμετωπίζει ως κάτι ξένο. Γι αυτόν, ότι είναι ξένο και μη αναγνωρίσιμο από ο
μυαλό του, το αντιμετωπίζει ως εχθρικό και ως απειλή. Στρέφεται λοιπόν εναντίον
του και το καταδιώκει, γιατί νομίζει ότι απειλεί τον κόσμο που αυτός μπορεί να
κατανοήσει. Το περιγελά, το διακωμωδεί και το εκφυλίζει. Αν τον εκθέσεις σε
προχωρημένες γνώσεις που αδυνατεί να κατανοήσει, λόγω εγωισμού θα επιχειρήσει
να το χωρέσει, όπως ένα καρπούζι σε μια αυγοθήκη, άρα να προβεί σε επικίνδυνες
απλοποιήσεις που να παραλλάξουν την ουσία και να θέσει σε κίνδυνο αυτή την
γνώση. Αφού λοιπόν η γνώση δεν θα τον ωφελήσει, μιας και δεν είναι έτοιμος να
την υποδεχθεί, δεν υπάρχει λόγος να εκτίθεται σε αυτήν.
-Το σημαντικότερο όμως είναι η ηθική του
κατόχου της Γνώσης. Η ηθική πρέπει να είναι ταυτόσημη με το εξελικτικό επίπεδο
του γνώστη, ώστε να εξασφαλίζεται η αγαθή χρήση της και να αποτρέπεται η
επιβλαβής, όπως ανέφερες με το ωραίο παράδειγμά σου.
Εκεί έγκειται και ο σεβασμός στην Γνώση. Η
Γνώση είναι πολύτιμη αξία, και ως τέτοια έχει ανάγκη από προστασία. Ο σεβασμός,
έχει να κάνει με την αντιμετώπιση της ως κάτι το πολύτιμο.
-Πολύ σωστά αναφέρεις ότι η Γνώση είναι
επίκουρος της εμπειρίας και της εξέλιξης και δεν είναι ο αυτοσκοπός. Είναι το
εργαλείο για την επίτευξη του σκοπού μας. Αν υποθέσουμε ότι ένας κατέχει την
Απόλυτη Γνώση, αλλά δεν έχει καταφέρει να πετύχει τίποτε στον εαυτό του, την
κυριαρχία στο Εγώ του και τα πάθη του, τότε η γνώσεις του είναι άχρηστες
(δηλαδή αχρησιμοποίητες) και δεν πρόκειται να ανελιχθεί ποτέ. Το σίγουρο
μάλιστα θα είναι πως θα κάνει επιβλαβή χρήση αυτής του της γνώσης. Η γνώση
είναι ο οδηγός μας στην βιωματική μας εμπειρία, αν και από την δεύτερη
παράγεται η πρώτη. Είναι όμως ωφέλιμο να παραλαμβάνεται και έτοιμη (η γνώση)
ώστε να αποφεύγουμε τα αρχικά τουλάχιστον παθήματα και να προχωρούμε πιο
γρήγορα. Εδώ βέβαια να πούμε ότι οι εξελιγμένοι, μεταφέρουν γνώση από την
προηγούμενη ενσάρκωση στην επόμενη, σε μη συνειδητή μορφή, πέραν των ακασικών
αρχείων και των αρχετύπων του συλλογικού συνειδητού, που μεταφέρονται στο
γονιδίωμα.
-Σχετικά με αυτό που υπενόησες περί ελέγχου της
γνώσεως, υπάρχει μια αλήθεια. Πέραν της προστασίας της Γνώσης, που πρέπει να
κοινωνείται βαθμιδωτά και ανάλογα με την αντιληπτική ικανότητα και την εξέλιξη
του φορέα, υπάρχει και ένας άλλος λόγος που ο κόσμος αποστερείται των γνωστικών
εφοδίων. Αυτός του ελέγχου των μαζών από την εξουσιαστική ελίτ της ανθρωπότητος.
Αυτοί που θέλουν να διατηρούν της εξουσία και να βυσσοδομούν της εξέλιξη του
ανθρώπινου είδους (ξέρεις καλά ποιους εννοώ), δεν επιθυμούν ελεύθερους
ανθρώπους με δυνατότητα αυτονόμησης και αποδέσμευσης από το «σύστημα». Τους
προτιμούν σε ζωώδη κατάσταση, βασανιζόμενους από τα πάθη τους και ασχολούμενους
με τον καθημερινό μόχθο της επιβίωσης, της οικονομικής ευμάρειας, των σαρκικών
απολαύσεων των θεαμάτων, της υποκουλτούρας, του υλισμού και της θεοκρατίας των
θρησκειών.
-Λες: «Η συντροφιά έχει δύναμη, ο καθένας
μόνος του όχι.» Ναι, προσθέτω, όμως η συντροφιά να είναι από ομοίους και όχι
ετερόκλητη και ανομοιογενής! Άρα επιμένω πως πρέπει να κινηθείς οργανωμένα,
μέσα από κύκλους.
-Θα σε απογοητεύσω, αλλά οι μεγάλοι φιλόσοφοι
γενικά δεν απευθύνονταν σε δούλους και τον λαό δημοσίως. Αντίθετα μάλιστα,
«πουλούσαν» (Αριστοτέλης) αντί αδρής αμοιβής την διδασκαλία τους σε γόνους
πλουσίων οικογενειών, ενώ βεβαίως είχαν την δική τους «σχολή» (στοά δηλαδή) που
τηρούσαν εχεμύθεια μέχρι και με την ποινή του θανάτου (π.χ. Πυθαγόρειοι).
Δεν είχαν την αντίληψη ότι η γνώση πρέπει να
μοιράζεται αναφανδών προς τους πάντες. Φυσικά δεν αναφερόμαστε στην γενική
παιδεία, αλλά στην προχωρημένη μύηση. Στα μυστήρια των Ελλήνων, δεν είχε
βεβαίως πρόσβαση ο καθένας!
-Στο ερώτημα «Γιατί όσοι γνωστοί γνωρίζουμε
πως είναι μέλη τέτοιων λεσχών είναι οι χειρότεροι άνθρωποι και καταδυναστεύουν
τους υπόλοιπους;» η απάντηση είναι πως βεβαίως οι στοές που υπάρχουν σήμερα
αποσκοπούν στην άσκηση εξουσίας στην ανθρωπότητα και όχι στην ανέλιξη του
ελεύθερου ανθρώπου. Είναι αυτό που λέγαμε. Η Γνώση είναι μια, αλλά η χρήση της
είναι που ορίζει το Αγαθό από το Επιβλαβές. Αν βρεθείς σε συμβούλιο Τιμής σε
μια σύγχρονη Τεκτονική Στοά, ενώ θα ακούσεις συζητήσεις πάνω σε καίρια θέματα
περί πνευματικής ηθικής και πνευματικής εξέλιξης, θα διαπιστώσεις ότι αυτά
μένουν στην θεωρία, αφού στην πράξη υιοθετούν όλα όσα στην θεωρία εξοβελίζουν!
Και μάλιστα όσοι προχωρούν στις βαθμίδες του τεκτονισμού, ακολουθούν τυπικά
(τελετουργίες) που κρυφίως στην αρχή, αλλά εμφανώς στην συνέχεια, υπηρετούν τον
Μέγα Διαβολέα… Πάντως αυτό, θα το συζητήσουμε σε άλλη στιγμή διεξοδικότερα.
-Λες: «Αν και θα συμφωνήσω στο να μένουν οι
προχωρημένες γνώσεις μυστικές, σήμερα είναι σαφές πως δεν ισχύουν οι συνθήκες
που ίσχυαν τότε. Μιλάμε για κοινωνίες που επιβίωναν με συνεχείς πολέμους.»!
Μα, τι διαφορετικό βλέπεις στην σημερινή
κοινωνία; Φίλε μου Στοχαστή, η ανθρωπότητα δεν εξελίσσεται ΠΟΤΕ (πνευματικά).
Αυτό που εξελίσσεται, είναι ο πολιτισμός, οι επιστήμες, οι τεχνολογίες. Όμως η
εξέλιξη της ανθρωπότητας δεν υφίσταται συλλογικά, όσον αφορά την ανέλιξη. Αυτή
είναι διαδικασία ΑΤΟΜΙΚΗ. Σε κάθε εποχή υπήρχαν εξελιγμένοι και πρώιμοι. Πάντοτε
οι ανθρώπινες αδυναμίες ήταν, είναι και θα είναι, οι ρυθμιστές της ιστορίας. Η
ανθρωπότητα έχει μια ατέρμονη ιστορία, που είναι πολύ προβλέψιμη! Με πολέμους
και συρράξεις, ρύθμιζαν οι φυλές τις σχέσεις τους, με την δυναμική της βίας,
χτίζουν και σήμερα την διπλωματία τους. Οι πόλεμοι συνεχίζονται και θα
συνεχίζονται. Μπορεί να αλλάζει ο τρόπος, όμως η ουσία παραμένει πάντα η ίδια.
Ο πόλεμος εξασφαλίζει την επιβίωση ή την κυριαρχία στο ανθρώπινο είδος, όπως συμβαίνει
και σε όλη την φύση. Οι μυστικές γνώσεις όμως, δεν υπήρξαν προστατευμένες με
φυλετικά κριτήρια. Οι επιφανείς δαήμονες όλων των εποχών, κοινωνούσαν τις γνώσεις
τους μεταξύ τους, επηρεάζοντας ο ένας τον άλλον. Δεν υπήρχαν στεγανά μεταξύ των
μυστών. Αυτά υπήρχαν για να προφυλάξουν την υψηλή γνώση από τους αδαείς και τους
επικίνδυνους. Το λες και μόνος σου: «Εάν οι άνθρωποι δεν είναι ικανοί να
διαχειριστούν σωστά κάποιες πληροφορίες, τότε ελέγχεις της ροή αυτών προς αυτούς».
Βεβαίως κάποτε αυτό έγινε και λόγος, ώστε οι μύστες να ασκούν και την εξουσία τους
στις αδαείς μάζες!
-Σε ότι αναφέρεις για τον Δάντη και την
κόλασή του, απαντάς πολύ ωραία μόνος σου. Η Δαντική κόλαση, είναι εδώ, στην
ένσαρκη ζωή μας και όχι βεβαίως στον …Άδη. Βέβαια όταν λέμε κόλαση (σύμφωνοι,
με όλες τις διαβαθμίσεις της), εννοούμε το σύνολο των πειρασμών (των αμαρτιών),
στα οποία πρέπει να εκτεθούμε και να υπερνικήσουμε. Ε, αυτή η μάχη που πρέπει
να κάνουμε, είναι δύσκολη που πολλές φορές την χάνουμε, διότι έχουμε να
αντιμαχήσουμε με τον κατώτερο εαυτό μας. Αυτόν που διακατέχεται από το μίασμα της
βαριάς ύλης και αδρανεί. Όσον αφορά το επέκεινα μετά τον φυσικό μας θάνατο, οι Πυθαγόρειοι
στα μυστικά τους περιγράφουν γλαφυρά το τι συμβαίνει με το ψυχικό σώμα αμέσως
μετά! (Jean Mallinger «Τα εσωτερικά μυστικά
των πυθαγορείων» Βιβλιοθήκη της Σφιγγός)
-Φίλε Στοχαστή, πριν φτάσεις να δώσεις γνώση στους
ανθρώπους, θα πρέπει πρώτα να την κατακτήσεις εσύ. Θα σου θυμίσω λοιπόν το «γηράσκω
αεί διδασκόμενος», για να σου θυμίσω ότι η κατάκτηση της γνώσης, ουσιαστικά δεν
τελειώνει ποτέ. Θα είμαστε πάντα ΜΑΘΗΤΕΣ. Δεν επαρκεί ο πεπερασμένος χρόνος του
βίου μας για να κατακτήσουμε την Γνώση. Παίρνουμε μόνο μια γεύση!
Και … στα μαθηματικά:
Ως δημιουργήματα, είμαστε γνήσια υποσύνολα ενός
συνόλου (το Όλον). Ως γνήσια υποσύνολα έχουμε ΜΕΡΙΚΗ επίγνωση της φύσης του
συνόλου, εφόσον μπορούμε να γνωρίζουμε την δική μας ιδιοσυστασία. Αν δηλαδή
γνωρίσουμε τι είμαστε, τότε ξέρουμε σίγουρα από τι αποτελείται ένα μέρος του
συνόλου. Μπορούμε επίσης να υποθέσουμε από τι θα αποτελείται και το υπόλοιπο
σύνολο, του οποίου όμως ΠΟΤΕ δεν θα μπορέσουμε να έχουμε εποπτική εικόνα, ούτε
βέβαια και πλήρη επίγνωση. Μπορεί δηλαδή, να υπάρχουν κανόνες και καταστάσεις
που επειδή δεν περιέχονται στο δικό μας υποσύνολο, δεν θα τις μάθουμε ποτέ.
Άνετα όμως μπορεί να υπάρχουν στο σύνολο.
Όπου σύνολο = Δημιουργία, όπου υποσύνολο = άνθρωπος,
Γη.
-Σε ότι αφορά τον Χριστό. Απόλυτο δίκιο. Γι’
αυτό και υπάρχει ο Εσωτερικός Χριστιανισμός για τους …λίγους! Για τους πολλούς,
υπάρχει ο χριστιανικός οπαδισμός και ο δογματικός φανατισμός.
-Λες πως «Εγώ μπορώ να διακρίνω πληροφορίες διασπαρμένες
για καθυστέρηση. Εσύ που είσαι χρόνια στο χώρο είσαι σίγουρος πως μπορείς;»!
Σε συγχαίρω που μπορείς, όπως λες, να
διακρίνεις το δόλιο από το καθαρό. Εγώ ακόμη είμαι στην …προσπάθεια! Πάντως,
κάτι ψιλοκαταφέρνω μετά από τόσα χρόνια.
Θα σου θυμίσω πάλι πως εκ πεποιθήσεως δεν
ανήκω σε κανέναν χώρο, για να «χαρακτηρίζομαι» από αυτόν! Αν το προτιμάς, έχω
τον δικό μου χώρο. Αυτόν που εκπροσωπεί τον ερευνητή Λύκιο. Ναι, είμαι πολυσυλλεκτικός
αν το καταλαβαίνεις έτσι καλύτερα.
-Λοιπόν φίλε μου, άφησες το καλύτερο για το
τέλος:
Οι τελευταίες σου παράγραφοι, λένε κάτι πολύ
σημαντικό:
Θέτουν το ερώτημα αν και κατά πόσον, η Γνώση,
ως αυτούσια και ανόθευτη, είναι ωφέλιμη να μεταδίδεται σε ανθρώπινες
συνειδήσεις, που δεν είναι ώριμες να την υποδεχθούν.
Ακριβώς αυτός είναι και ο λόγος που υπάρχει
το «Θείον Έλεος», ώστε δηλαδή να μην ενθυμούμαστε το παρελθόν των προηγούμενων
ενσαρκώσεών μας.
Πολύ ωραία επιχειρείς να θέσεις το μέτρον,
στην είδηση της μετενσάρκωσης. Όμως, ένας δαήμων μπορεί να αντιληφθεί εγγενώς
την αξία της μετενσάρκωσης, χωρίς παρερμηνείες.
-Στο δια ταύτα σου, δεν ξέρω γιατί δεν
βλέπεις στα βιβλία αυτοβελτίωσης που διαβάζεις, ηθικές προτροπές ή τέλος πάντων
οδηγίες στο τι να κάνεις και τι όχι. Την πρακτική παράμετρο όμως, θα την δώσεις
εσύ, σύμφωνα με το πώς μπορείς να μετουσιώσεις την ηθική στην δική σου πραγματικότητα,
που είναι και μοναδικά δική σου.
Εν κατακλείδι και επειδή έχω κατανοήσει το
ζητούμενό σου, σου προτείνω την συμμετοχή σου σε ομάδα ή κύκλο βιωματικής
φιλοσοφίας, είτε αυτή αφορά Εσωτερικό Χριστιανισμό, είτε άλλα μυητικά τάγματα,
εσωτερισμού ή ακόμα και μυστικισμού. Όμως τήρησε το «ήλθον, είδον, απήλθον»…
ΛΥΚΙΟΣ.
Συν Αθηνα και χείρα κίνει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσωπικά πιστεύω πως όσο περισσότερο ρέπεις προς το κάθε άκρο....τόσο περισσότερη βοήθεια παίρνεις από τους βοηθούς του κέθε πόλου όταν θέλουμε να μιλάμε για πνευματικές οντότητες.....καλές η κακές.
?Ελα μωρε θα κάνει κάτι ο Μεγάλος και θα το ισορροπήσει το ματς, που να τρέχουμε εμείς τώρα, άραξε μια χαρά είμαστε εδώ στον τελευταίο πειρασμό ( γυναίκα)?
Ο τελευταίος πειρασμός μπορεί να είναι άνδρας η γυναικα........εξαρτάται το τι έλκει τον καθέναν μας όσος αφορά τις σεξουαλικές του προτίμησης.Και μην ξεχμαμε πως μπορεί να υπάρχουν ενσαρκωμένες γυναίκες οι οποιες να βρίσκονται σε μεγαλύτερο στάδιο εξέλιξης η να βρίσκονται πολύ κοντά στην επίτευξη του τελικού στόχου αυτόν εδώ τον ενσαρκώσεων και λειτουργούν ως βοηθοί-αρωγοί η ως διδάσκαλοι[ΔΩΣΤΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΠΡΟΣΟΧΗ ΟΜΩΣ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΟΙ ΟΠΑΔΟΙ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ ΩΣ ΑΝΑΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥΣ!].
Αφού λοιπόν είμαστε ανωτερα πνευματικά οντα θα μου πείτε γιατί να σαρκωνόμαστε σε αυτόν τον άκρως υλικό κόσμο;χαχαχα!
Μa φυσικά γιατί η ύλη είναι πολύ ελκυστική και γλυκιά και μπορεί να θέσει σε εφαρμογή την απληστία μας!!!Εδώ θα φανεί τελικά ποσο εξελιγμένες πνευματoψυχές είμαστε ανάλογα με το ποσο με το πως θα καταφέρουμε να εξισορροπήσουμε την ύλη και το πνεύμα χρησιμοποιώντας τα ως μέσα ανέλιξης μας προς την θεία πηγή.
Ο μύθος του προμηθέα είναι ένα τεράστιο κεφαλαιο στην ιστορία μας και είναι σχετικά προσβάσιμος, ανάλογα με το επίπεδο συνειδητότητας που έχει επίτευξη ο καθένας από εμάς σχετικά με την αποκωδικοποίηση και την κατανόηση του, όπως και το μεγαλύτερο μέρος της μυθολογίας-ιστορίας μας άλλωστε!
Ο Ιησούς ο Ναζωραίος συνήθιζε να αυτοαποκαλείται υιός του ανθρώπου............ναι είμαστε θνητοί θεοί!
Απλός για κάποιους λόγους έχουμε στερηθεί το μεγαλύτερο μέρος των ικανοτήτων μας λειτουργώντας κύριος με την συνείδηση μας,έχοντας ξεχάσει παντελώς σχεδόν τις λειτουργίες της υποσυνείδησης μας...δηλαδή της ενδοσκόπησης και εμβάθυνσης μέχρι τα ποιο μικρά μοριακά μας κύτταρα και τους πυρήνες τους.Όταν τελικά καταφέρουμε να να λειτουργήσουμε την υποσυνείδηση μας και την παντρέψουμε με την συνείδηση.......τότε ως θείος καρπός του ιερού αυτού γάμου ξεπροβάλλει η Υπερσυνείδηση!!!!!!
Ναι μπορούμε να γίνουμε χριστοί!
Αυτό μπορεί να επιτευχθεί όταν προσκαλούμε την χρηστική συνειδητότητα να έλθει και να κατοικήσει στο πνεύμα και στο σώμα μας μεταφέροντας ψηλότερους κραδασμούς και παλμοδονησης και αγκυροβολώντας τες στον υλικό μας κόσμο,
Όσον αφορά τους 144.000 απλός θα σας παραπέμψω στον ύμνο της αγάπης που είναι από τα αγαπημένα μου κείμενα [παρόλο που τείνω προς την αθρησκεια].Σας το πόσταρα πάλι πριν από λίγες μέρες σε κάποιο άρθρο σχετικό με την αγάπη......είναι μια επιστολή του Παύλου προς Κορινθίους.......προσέξτε ιδιαιτερα την παράγραφο που αναφέρεται στις προφητείες!
ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑ ΣΗΜΕΡΑ ΣΑΣ ΠΑΡΑΘΕΤΩ ΤΙΣ ΑΠΟΨΗΣ ΜΟΥ ΕΠΙ ΤΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ......ΑΝ ΚΑΤΑΦΕΡΩ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΓΜΗ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΩ ΚΑΙ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΡΩ ΘΕΣΗ!
Μου αρέσει που όλα αυτά ξεκίνησαν αναφέροντας την λακωνικότητα,,,,,,,,χαχαχαχα!:)
Α-Ω
Φίλε Α-Ω, σε ευχαριστούμε για την παράθεση των απόψεών σου και τον τρόπο που μας τα εξηγείς.
ΔιαγραφήΑυτό που τελικά χάθηκε σε αυτό τον διάλογο, είναι όντως η ...λακωνικότητα! Όμως σε ένα συμπόσιο, ο διάλογος είναι ενδελεχης και ...ατελείωτος. Όσοι λοιπόν περισσότεροι στο συμπόσιο, τόσο καλύτερα.
Αναμένουμε να πάρεις θέση και στα επόμενα.
ΛΥΚΙΟΣ.
ΚΑΛΗΜΕΡΕΣ!:)
ΔιαγραφήJoan Osborne - What If God Was One Of Us
http://www.youtube.com/watch?v=7Gx1Pv02w3Q
Solar Fire - Manfred Mann's Earth Band
http://www.youtube.com/watch?v=FoZQtveTgDI
Nick Cave & the Bad Seeds - I Let Love In
http://www.youtube.com/watch?v=FYaRpBAvESg
Bob Marley - One Love (spanish subtitles)
http://www.youtube.com/watch?v=cp-6g_CdpJs
Θεραπευτική Μουσική των Ασκληπιείων - "Απολλώνιος"
http://www.youtube.com/watch?v=Hon7crP6mpc
ΠΕΤΡΟΣ ΤΑΜΠΟΥΡΗΣ ΜΕΛΟΣ ΑΡΧΑΙΟΝ Vol. 1 - ΒΑΚΧΙΚΟΣ ΧΟΡΟΣ
http://www.youtube.com/watch?v=x09rLEbSPi4
Daemonia Nymphe - Sirens of Ulysses
http://www.youtube.com/watch?v=ZPqFMYUZ8VU
Ανάκρουσις (Α΄Στάσιμο από τον Ορέστη του Ευριπίδη)
http://www.youtube.com/watch?v=P8ssMdnmk8U
Γιάννης Μαρκόπουλος - Εαρινή Συμφωνία
http://www.youtube.com/watch?v=rSMexr324lY
Από ένα συμπόσιο δεν πρέπει να λείπει και η καλή μουσική.........χαχα....;)
Καλή ακρόαση.
Α-Ω
Major X-Class Solar Flare - November 8, 2013
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.youtube.com/watch?v=S4haCXBX4j0&feature=c4-overview&list=UUvlaglrEr1BaNFnSSCF2SGg
Α-Ω
Ωραιότατα ειναι έτσι, προτιμοτερα αφού μπήκε ολόκληρος ο διάλογος. Πάμε λοιπόν, εννοείται πως "χωνομαστε", "να μπούμε στο χορό". Η αρχή ειναι το ήμισυ του παντός.
ΑπάντησηΔιαγραφήΞεκινώντας απο το φίλο Α-Ω, να σημειώσω πως σχετικά με τον τελευταίο πειρασμό δεν τίθεται θέμα.. προτίμησης φύλου. Ο τελευταίος πειρασμός αφορά άνδρα και εχει να κάνει μόνο με γυναικα. Δεν νοείται άνδρας προς άνδρα, πρόκειται για στρεβλοτητα και ως τέτοια πορρω απέχει απο το τελευταίο σκαλοπάτι. Προσοχή. Απαιτείται η συνεύρεση ανδρός και γυναικος. Ο άνδρας εκφράζει την ενεργητική,καλή δύναμη και η γυναικα, την παθητική, κακή δύναμη. Μην κολλάμε στις λέξεις αρνητικός-θετικός. Ειναι κάποιος πόλος μιας μπαταρίας προτιμότερος απο τον αλλο; Και οι δυο απαιτούνται οπως και η ύπαρξη μιας τρίτης δύναμης. Πάντα ισχύει ο νόμος του τρία, ειναι κοσμικος νόμος. Η κατάλληλη συνεύρεση άνδρα και γυναικα λοιπον ειναι το μυστικό της αλχημείας. Ο τρόπος που θα μεταμορφωσουμε τα κοινά μέταλλα (ύλη) σε χρυσό (αθάνατο) και θα βρούμε το ελιξιριο της αθανασίας. Υπαρχει πρακτική μεθοδολογία σε αυτό, ο ταντρισμος ειναι κοντά. Η ενεργεια που δυναται να προκυψει ειναι αρκετη να ανυψωσει τον ανθρωπο οσον αφορα το ενεργειακο κομματι, ποσο μαλλον να θεραπευσει για παραδειγμα το υλικο σωμα, αυτο ειναι κατι απλο. Θα πρεπει να υπαρχει και η τριτη δύναμη, ο καταλύτης της αγάπης, σε δυο ψυχικά δεμένους ανθρώπους.
Οσον αφορά την πλευρά της γυναίκας, ως παθητική δύναμη δεν ειναι φτιαγμένη για να δημιουργεί αλλα να υποδέχεται. Ως εκ τούτου ισχύουν διαφορετικές ιδιότητες. Θεωρω πιθανόν για την γυναικα, ο άνδρας να μην ειναι ο τελευταίος πειρασμός παρα αναγκαιότητα. Δείξαμε άλλωστε πως και για τον άντρα η γυναικα αποτελεί αναγκαιότητα, αλλα με διαφορετικό τροπο, αφού η κυρια δυσκολία βρίσκεται στη κατάλληλη δημιουργία και διαφορετικό τροπο εκτόνωσης. Αλλα και πάλι ως άνδρας δεν μπορώ να κατανοήσω απόλυτα τη θέση της γυναίκας· ισως λαθευω, μπορει νάναι και πιο δύσκολο.
Στοχαστης
Φιλε στοχαστή μην βασανίζεσαι με τον δυϊσμό........ο άνδρας και η γυναικα έχουν τον ρολο τους και συμπληρώνουν το ένα το άλλο.
ΔιαγραφήΜάθε σε παρακαλώ για την αναπαραγωγική διαδικασία του χαριτωμένου θαλασσιου πλάσματος που ονομάζεται ιππόκαμπος[για να μην αναφερθώ στο έντομο που ονομάζουμε αλογάκι τις παναγίτσας...χαχαχα]
Γεννιούνται και άνθρωποι ερμαφρόδιτοι....και υπάρχουν και ομοφυλόφιλοι που πάντα πρέπει να τους σεβόμαστε εάν δεν ενοχλούν και δεν προκαλούν τον περίγυρο τους.
Και μην ξεχνάς πως όλοι είμαστε διαφορετικοί και όλοι είμαστε ίδιοι,όλοι είμαστε ένα αφού προερχόμαστε όλοι από την ίδια θεία πηγή και στην ίδια θεία πηγή θα καταλήξουμε.
U2 one
http://www.youtube.com/watch?v=ElxO4eKS8EY
Α-Ω
Συμφωνώ σε όλα εκτός το τελευταίο. Δεν προκύπτει απο πουθενα πως θα καταλήξουμε όλοι στη πηγή. Αν ήταν έτσι θα ήταν καλά, αλλα δυστυχώς το ζητούμενο της "κακής" πλευράς ειναι να αποκοπεί ο μη-ων κόσμος μας απο τη πηγή και να αυτοτροφοδοτειται απο της ψυχές που θα καταλήξουν υπό στυγνη και σκληρή εκμετάλλευση. Δεν μπορείς να προοικονομεις τη νίκη σε ενα πόλεμο που χάνεις και δεν βλέπεις να υπαρχει γιατι αφού δεν τον βλέπεις δεν σκοπεύεις και να πολεμησεις.
ΔιαγραφήΤεράστιος όγκος και πλήθος ψυχών εχει καταστραφεί.. Η καταστροφή και η πτώση του πολιτισμού της Λεμουριας κάποιοι ισχυρίζονται πως προκάλεσε την απώλεια ή εγκλωβισμό σε απροσπέλαστη διάσταση 300.000 ψυχών. Υπαρχουν νόμοι που διέπουν την πορεία της ψυχής και πλέον υπαρχει και τεχνολογία χειραγώγησης της. Οπότε θα πρεπει να αντιδράμε και να μην είμαστε χαλαροί. Ως έλληνες και ως κρίσιμη μάζα αν δεν το ξεκινήσουμε εμείς, τότε ποιοι θα το πράξουν; Οι τατζικιστανοι;
Στοχαστης
Ο ιερός γάμος που αναφέρεις ειναι μεταξύ Δια-νου-λογικής και Ήρας-καρδιάς-συναισθήματος-αλογου. Ειναι τα πεπραγμενα της επικης μάχης της Ιλιαδας. Ειναι η μάχη μεταξύ ελλήνων και τρωων. Πως θα μπορούσαν οι θεοί του Ολύμπου ως προσωποποιησεις των φυσικών δυνάμεων του κόσμου να μην χωριστουν στα δυο "στρατόπεδα". Ο ιερός γάμος απαιτείται όμως για να καταστεί ηνιοχος ο επίδοξος ήρωας. Μετά αφού γνωρίζει και αντιλαμβάνεται, ξεκινά η Οδυσσεια των πειρασμων, των εμποδίων, των σειρηνων, των αποπροσανατολισμων και των δυσκολιών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠλατιαζω αλλα θεωρω απαραίτητη τη μελέτη του εξής ανατολιτικου παραλληλισμου οπως τον διαβασα απο Γκουρτζιεφ. Ο άνθρωπος παρομοιαζεται με μια άμαξα,ένα άλογο,έναν άμαξα και έναν αφέντη.
Τέσσερα μέρη που συνδέονται (αν και όσο) με τρεις συνδέσεις. Αν κατι δεν ειναι σωστό, το σύστημα δεν μπορει να λειτουργήσει ως σύνολο.
´Αμαξα-άλογο συνδεονται με τις σταγγες, άλογο-αμαξάς με χαλιναρια, αμαξάς-αφέντης με τη φωνή του αφέντη. Ο αμαξάς πρεπει να ακούει και να καταλαβαίνει τη φωνή του αφέντη, πρεπει να ξέρει να κρατάει τα γκεμια, και το άλογο πρεπει να ξέρει να υπακούει στα γκεμια. Η σύνδεση αλογου-άμαξας πρεπει να ειναι σωστά δεμένη.
Ο αμαξάς ειναι ο νους. Για να ακούει τον αφέντη πρώτα απ´ όλα δεν πρεπει να κοιμάται. Πρεπει να ξυπνήσει. Μετά αν δεν γνωρίζει την γλώσσα που μιλάει ο αφέντης, πρεπει να την μάθει για να τον καταλαβαίνει. Πρεπει ταυτόχρονα να μάθει να κρατάει τα γκεμια του αλογου, να το ζευει σωστά, να το ταιζει και να το περιποιειται και να διατηρεί την άμαξα σε τάξη. Για να μπορει να ανταποκριθει το σύστημα στις εντολές του αφέντη. Το άλογο ειναι τα συναισθήματα μας. Η άμαξα ειναι το σωμα. Ο νους πρεπει να μάθει να χαλιναγωγει τα συναισθήματα. Τα συναισθήματα πάντα σέρνουν το σωμα απο πίσω τους. Αυτή ειναι η σειρά που πρεπει να ακολουθήσει η εργασία στον εαυτο. Και μην ξεχνάμε να δουλέψουμε και στις "συνδέσεις".
Για το 144.000 κάποιες πρώτες σκόρπιες σκέψεις. Ως 12^2 *1000 ειναι σαφές πως σε πρώτη φάση δεν αναφέρεται στο επίπεδο της Γης(ως ψυχές όχι πλεον ενσαρκωμενες στη Γη) ,ο πολλαπλασιασμός ειναι ενδεικτικος της μετάβασης απο στοιβαδα σε στοιβαδα. Οσο η ακτίνα κατεβαίνει απο το Απόλυτο υπόκειται (γινεται δεσμια) σε πολλαπλάσιους νομους. Εάν ένας άνθρωπος εχει κατορθώσει να δημιουργήσει το τριτο σωμα-το νοητικο (πάνω απο το αστρικο) τότε αυτό του το σωμα αποτελούμενο απο στοιχεία του ήλιου μπορει να υπαρχει και μετά το θάνατο του "αστρικου σώματος"(και εννοείται του υλικού). Το νοητικο σωμα διέπεται-δεσμευεται απο 12 νομους εν αντιθέσει 24 του αστρικου και 48 του γηινου υλικού. Υπόψιν πως μπορούμε με δουλειά στον εαυτο να αρχίσουμε να απαλλαγομαστε απο μερικούς τέτοιους νομους. Το θεμα των 144.000 δεν μας επείγει να το λύσουμε οπότε ας το αφήσουμε προς το παρον στην άκρη.
Αντιγράφω απο το κάτω πόστ με το μυθο του Σισυφου τί έγραψα για το αστρικο σωμα για να το εχουμε εδώ συνολικά.
"Μπορει να μην γνωρίζω τί ακριβώς διδάσκουν οι εσωτερικές σχολές, γνωρίζω όμως πως μερικά απο αυτά που διδάσκουν αυτά τα συστήματα σε μορφή πακέτου ειναι λάθος. Οπως όταν βεβαιώνουν πως όλοι οι άνθρωποι έχουν αστρικο σωμα. Ισως να θέλουν να περιγράψουν κατι αλλο και να χρησιμοποιούν λάθος έκφραση. Πάντως αυτό που μπορει να ονομαστεί αστρικο σωμα δημιουργείται με τρομερά σκληρή εργασία και πάλη και ελάχιστοι το αποκτούν. Δεν υπαρχει εκ γενετης. Αν υπαρχει κατι αυτό θα ειναι μια σκιά ή ένα φάντασμα πάνω στο οποίο θα μπορέσει να δημιουργηθεί το σωμα. Εάν κατι δεν το έχεις χρησιμοποιήσει ποτέ με τον προβλεπόμενο τροπο, τότε δεν μπορείς να το κατονομαζεις αντίστοιχα. Εάν το μάτι σου δεν έβλεπε ποτέ, δεν ειναι μάτι. Η ενδελεχεια απουσιάζει.
Εάν κάποιος δεν εχει χρησιμοποιήσει έστω κατ´ελάχιστο το αστρικο του σωμα, ειναι επειδη απλα δεν εχει καταφέρει να το δημιουργήσει ακόμα."
Για τα βασικα ζητήματα που ανοίξαμε δε λεω κατι για να μην τα αφήσω στη μέση γιατι δε προλαβαίνω τωρα, θα επανέλθω όμως δεν τα έχω ξεχάσει
Στοχαστης
Είμαι της άποψης πως το αστρικό μας σώμα υπάρχει ούτος η άλλος........απλός το θέμα είναι να μπορέσουμε να το λειτουργήσουμε συνειδητά και όχι μονο όταν εισερχόμαστε στο βασίλειο του Mορφεα.
Διαγραφήθα σου φέρω ως παράδειγμα μερικές φορες που για κάποιο λόγο ξυπνάς απότομα ενώ βρίσκεσαι στο γλυκύτατο στάδιο μεταξύ ύπνου και ξύπνιου!!!Δεν αισθάνθηκες ποτες σου αυτή την αίσθηση του ότι πέφτεις από το κρεβάτι σου η από μεγαλύτερη ύψος;;;;
Αυτή η απότομη αίσθηση της πτώσης είναι η βίαιη και ταχύτατη επιστροφή του αστρικού σου σώματος στο φυσικό με απίστευτη ταχύτητα μέσο του λώρου που συνδέει τα δυο σώματα και ονομάζεται αργυρη χορδή.
Τώρα για άλλους ανθρώπους είναι πανεύκολο και με λίγες αρχικές προσπάθειες να κάνουν αστρικά ταξίδια.......και άλλοι χρειάζονται πολλά χρονια προσπάθειας για να το καταφέρουν και ίσος να μην το καταφέρουν και ποτε!
Lenny Kravitz - Fly Away
http://www.youtube.com/watch?v=EvuL5jyCHOw
Α-Ω
Για την οικονομία της συζήτησης το δέχομαι οπως το λες αν και η πλειονοτητα τετοιων περιστατικων δεν οφειλεται σε αυτο.
ΔιαγραφήΔιακρινεις ενα ταρακουνημα όταν ξυπνάς. Δεν παρατηρείς όμως να έχεις δυνατότητα να χρησιμοποιήσεις το αστρικο σου σωμα. Δεν το έχεις δημιουργήσει. Αυτό που έχεις εκ γενετης ειναι ενα πρότυπο πανω στο οποιο δημιουργειται το αστρικο σωμα. θα το κατανοησεις καλύτερα αν το φανταστείς ως αστρικο σκιά ή φάντασμα αν και δεν ειναι τέτοιο.
Και αυτό ειναι απλό. Δεν χρειάζεται να μας το πούνε αν ειναι έτσι ή αλλιώς. Τί σημαινει σωμα; Πρόκειται για μια υπόσταση που μας επιτρέπει να κινηθούμε στον αντίστοιχο κόσμο. Με το υλικο σωμα κινούμαστε στον υλικό κόσμο, με το αστρικο σωμα στον αστρικο κόσμο, κοκ. Έχεις κινηθεί ποτέ στον αστρικο κόσμο; Αν δεν έχεις κινηθεί, τότε δεν έχεις αστρικο σωμα. Δεν ειναι το ίδιο με τον ονειρικο κόσμο, η κατάσταση σου ειναι διαφορετική, πίστεψε με πως θα καταλάβεις τη διαφορά. Υπαρχει τεράστια διάφορα συνειδητοτητας. Η ενδελεχεια (δηλαδή ο ρόλος λειτουργίας) του αστρικου σώματος ειναι να σε κινεί στον αστρικο κόσμο. Οπως η ενδελεχεια του ματιού ειναι να βλέπει.
Θα πει κάποιος Μα απλα το εχουμε και δεν το λειτουργούμε, οπως ενα κλειστό ή χαλασμένο μάτι. Καλό σκεπτικό αλλα το αστρικο σωμα δεν εχει σταθερή υπόσταση. Οπως δημιουργείται έτσι και διαλύεται. Πρεπει να το δημιουργήσεις και να το δυναμωσεις. Για παράδειγμα το αλκοόλ καταστρέφει το αστρικο σωμα. Οπότε αν κάποιος πίνει πολυ ισως χάσει ακόμα και εντελώς την ικανότητα δημιουργίας αστρικου σώματος.
Χρειάζονται συνειδητες προσπάθειες. Σε μερικούς γι αυτό ειναι εύκολο γιατι δουλεύουν σε αυτό. Γι αυτούς λέμε "πω πω πιάνει πουλιά στον αέρα αυτός". Όμως πολυ εύκολα ο οποιοσδήποτε απο αυτούς μπορει να κοιμηθεί, να ξεχαστεί, να βυθιστεί στην ύλη και στη ρουτίνα. Ο βράχος που ανεβάζει ο Σισυφος. Οι προσπάθειες ανάπτυξης της συνειδητοτητας μας ειναι διαρκείς και αλυσιδωτές. Γι αυτό χρειάζεται η συντροφιά. Δεν ειναι απαραίτητο να ειναι όμοιοι. Απλα να έχουν κοινή βάση και να αλληλο συνεννοούνται και αλληλο σέβονται. Εγω θα προτιμούσα να έχουν διαφορετικότητα. Για να μπορει ο ένας να βλέπει την παγίδα που δεν βλέπει ο άλλος. Αν ειναι ίδιοι θα πέσουν όλοι μαζί μεσα.
Στοχαστης
ΔιαγραφήΜανδραγόρας - Νίκος Παπάζογλου
http://www.youtube.com/watch?v=FoBiNPE5Df8
ΜΑΡΟΥΔΑΣ ΤΩΝΗΣ ΕΓΩ ΘΑ ΚΟΨΩ ΤΟ ΚΡΑΣΙ.wmv
http://www.youtube.com/watch?v=apOeMa42lyQ
Τούντας - Κρασοπίνω.wmv
http://www.youtube.com/watch?v=sMVe1__QQaY
κρασι μ σε πινω για καλό ΛΑΛΗΤΑΔΕΣ
http://www.youtube.com/watch?v=80kPGx8wRzc
Marinella - KRASI, THALASSA KE T' AGORI MOU (Video Clip) 1974
http://www.youtube.com/watch?v=tlQqT7ywS1Q
Ross Daly, Σπυριδούλα Τουτουδάκη - Εγώ κρασί δεν έπινα
http://www.youtube.com/watch?v=POMpt6vqJKY
"Κρασί, γυναίκα και χαρτί" Λίτσα Χάρμα & Μάρκος
http://www.youtube.com/watch?v=q-XyUH_8T_w
Βάλε κρασί - Μελίνα Κανά
http://www.youtube.com/watch?v=tNw_w6XnEIo
Έβαλα κι εγώ κρασάκι κοκκινέλι-ροζέ από Αιγείρα-Αχαΐας
που το αγοράζω χύμα και το τελευταίο είναι από ξύλινο δρύϊνο βαρέλι και σου σκάει και το άρωμα του ξύλου μαζί με την φρουτώδη γεύση του ροδίτη με το λίγο κόκκινο!Άντε γεια μας μωρέ...χεχε!
Συμπόσιο δίχως κρασί δεν γίνετε....
Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι λέγεται ότι κατανάλωναν μανδραγοριους οίνους για αυτό αραίωναν το κρασί τους με νερό τέσσερα προς ένα στα γεύματα τους και δυο προς ένα στα συμπόσια!
Ζωγραφιές με μεθυσμένο σε παλιές ταβέρνες....με την εξής ατάκα........
"Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΝΑ ΠΙΩ ΔΥΟ ΚΑΙ ΝΑ ΓΥΡΙΣΩ ΣΤΙΣ ΕΝΤΕΚΑ; Η ΝΑ ΠΙΩ ΕΝΤΕΚΑ ΚΑΙ ΝΑ ΓΥΡΙΣΩ ΣΤΙΣ ΔΥΟ;;;"
Α-Ω
Φίλε Στοχαστή, ας μου επιτρέψεις μια μικρή διευκρίνηση ή διόρθωση στο νόημα των λέξεων:
ΔιαγραφήΑναφέρεσαι στην ενδελέχεια, ενώ προφανώς εννοείς την εντελέχεια. Πρόκειται για δυό εντελώς διαφορετικές λέξεις.
Η εντελέχεια, είναι όρος της αριστοτελικής φιλοσοφίας που δηλώνει τη μετάβαση της ύλης από την αδρανή στην ενεργό κατάσταση με την πρόσληψη μορφής (είδους), αλλά και την αιτία αυτής της μετάβασης. Είναι η ζωτική δύναμη που διέπει και καθοδηγεί την υλική ενέργεια των οργανικών όντων.
Η ενδελέχεια, είναι η συνεχής και με ζήλο, διαρκής και ακατάπαυστη φροντίδα, επιμέλεια.
ΛΥΚΙΟΣ.
Ναι σαφώς αναφέρομαι στην αριστοτελικη έννοια "εντελεχεια" και όχι στην ενδελεχεια. Απλα εχει επικρατήσει (κακώς) να αναφέρεται και με δ διότι η λέξη ενδελεχεια δεν χρησιμοποιείται πρακτικά παρα μόνο το ενδελεχης ή ενδελεχως. Οπότε όταν το Τ9 το διορθωσε δεν γύρισα να το αλλάξω, απο κινητό ειναι φασαρία. Αλλα ειναι λάθος, οπότε το σωστο ειναι "εντελεχεια" με την λογική του "εχει εντέλεια" ή "εντελώς έχειν" κοινώς ολοκληρώνεται η λειτουργία του, εφαρμόζεται ο ρόλος του.
ΔιαγραφήΕπίσης μια χτυπητη διόρθωση ειναι πως "οι ψυχές καθίστανται δεσμιες στον υλικο κόσμο" και όχι το ανάποδο "ο κόσμος καθίσταται δεσμιος των ψυχών" προφανώς...
Απλα για ναμαστε σωστοί, τουλάχιστον στα χτυπητα
Στοχαστης
Διαχειριστή για ακόμα μια φορα μένω άναυδος αφού διαγράφηκε σχόλιο μου χωρίς να έχω βρίσει η προσβάλει κανέναν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜήπως ενόχλησα με την εξύμνηση του οίνου και το Διονυσιακό μου πνεύμα;
Θα επιθυμούσα μια ειλικρινή απάντηση αν και νομίζω πως δεν πρόκειται να την πάρω.Η ειλικρίνεια πάντως στην στάση ζωής του κάθε ενός έχει πολύ μεγάλη σημασία γιατί είναι η πράξη και όχι η θεωρία.
Α-Ω
Φίλε ΑΩ καλώς ή κακώς (δεν το κρίνω δηλαδή) αυτό που κανεις με τη παράθεση συνδέσμων, βίντεο κτλ λέγεται τρολαρισμα, trolling αγγλιστι (Τρολ αυτος που το κανει).Σκοπός του τρολαρισματος (όλοι αγγλικοι όροι) ειναι να αλλάξει το ρου της συζήτησης. Δεν κρίνω τον λόγο, μπορει να ειναι καλοπροαίρετος (πχ μια παύση, ενα διάλειμμα για μουσική). Δεν ειναι δοκιμο να το κανεις. Εγω ποτέ δεν είχα πρόβλημα αλλα η συντριπτική πλειονότητα αναγνωστών αυτόματα χάνει το τοπι, το αντικείμενο της συζήτησης. Θα πρεπει να τη σεβόμαστε και να μην της βάζουμε εμπόδιο.
ΔιαγραφήΘεωρώντας δεδομένη την καλοπροαίρετη σου διάθεση, θέλω να σκεφτείς γιατι το κανεις. Ποιο εγω σου αναλαμβάνει τον έλεγχο σου όταν το πραττεις και τί επιθυμεί. Θέλω να είσαι ειλικρινής με τον εαυτο σου. Θα σου άρεσε σιγουρα αν σου έλεγα εγω πχ "Πωπω ρε μεγαλε ΑΩ υπέροχο κομμάτι μπράβο". Σκέψου ποιο εγω σου θα αισθανόταν καλά. Βάφτισε το, αναλύσε το, μελέτησε το, παρατήρησε πότε αναλαμβάνει τα ηνία (γίνεται ο αμαξάς στην αλληγορια). Σε πρώτη φάση αυτό.
Ειναι δοκιμο αν σου το έσβησε ο Λυκιος. Σου λέω ειλικρινα πως αν ήμουν εγω διαχειριστής θα τα είχα σβήσει όλα για να προστάτευσω τους αναγνώστες. Τέλος, σκέψου και ποιο εγω διαμαρτύρεται και εξεγειρεται.
Στοχαστης
Φιλε στοχαστή καλημέρα.Νομίζω πως οι κανόνες αυτού του ιστιοτοπου είναι απλοί και δεν βάζουν περιορισμούς σε κάποιον που δεν βρίζει οι προσβάλει τους άλλους.......τώρα το τι θεωρείς εσύ τρολαρισμα είναι άλλο θέμα......
ΔιαγραφήΑπλός θεώρησα πως μετά από τόση "λακωνικότητα" θα έπρεπε να χαλαρώσουμε λίγο.Εξάλλου συμπόσιο χωρίς μουσική και κρασί δεν γίνετε......χαλάει η συνταγή και το όλον θέμα παραμένει μια απλή συζήτηση....απλός θέλησα να ακουμπήσουμε έστω και λίγο τα πραγματικά συμπόσια!
Α-Ω
Καλημέρα φίλοι μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε Α-Ω, μόλις μπήκα στον υπολογιστή και διάβασα τον διάλογό σου με τον Στοχαστή.
Θέλω να γνωρίζετε όλοι σας, ότι το συγκεκριμένο ιστολόγιο είναι δομημένο πάνω στον Blogger της Google. Πρόκειται για ένα απλό πρόγραμμα που χρησιμοποιούν πολλοί blogers. Όμως έχει πολλά ελαττώματα, ένα εκ των οποίων είναι ότι αρκετές φορές, δεν ανεβάζει σχόλια, αν και τα αποστέλλει στο ταχυδρομείο μου κανονικά σαν να έχουν δημοσιευτεί.
Κάθε φορά που τσεκάρω το mail μου και τα διασταυρώνω με το ιστολόγιο, βρίσκω κάποια ...ορφανά σχόλια, τα οποία στην συνέχεια κάθομαι και τα αναρτώ "χειροκίνητα"! Όταν λοιπόν είμαι on line, μπορώ να τα διορθώνω άμεσα. Όταν όμως λείπω, δυστυχώς θα πρέπει αυτός που διαπιστώνει ότι "χάθηκε" ένα σχόλιο, να το ξαναστείλει (καλό θα είναι να γράφετε τα μεγάλα σχόλια πρώτα στο word, ώστε να σώζονται).
Α-Ω δεν σβήνω σχόλια, αν δεν εξηγήσω και τον λόγο και αυτό το γνωρίζεις!
Όσα -πολύ όμορφα- σου απεύθυνε ο Στοχαστής, εκφράζουν και την δική μου άποψη, όμως να ξέρεις ότι δεν θα διαγράφω τα troll σχόλιά σου, παρά θα αφήσω στην δική σου κρίση (και ωριμότητα) να το πράξεις μόνος σου. Σέβομαι την προσωπικότητά σου και την επιθυμία σου να εκφράζεσαι όπως νοιώθεις. Αυτός είναι και ο λόγος που σε αφήνω ανεμπόδιστο, να σχολιάζεις όπως θες. Θα ήθελα όμως να λάβεις υπ’ όψιν σου όσα σου είπε ο Στοχαστής και να δείξεις τον αντίστοιχο σεβασμό που αναλογεί και στους άλλους.
Φίλε Στοχαστή, είναι εκπληκτικό το πως απάντησες στον Α-Ω, σαν να γνώριζες το περιεχόμενο του σχολίου του το οποίο δεν αναρτήθηκε!!!
Πιο πάνω λοιπόν, ανάρτησα το …επίμαχο (και ελαφρώς χιουμοριστικό) σχόλιο!
ΛΥΚΙΟΣ.
Λύκιε σε ευχάριστο για την ειλικρινή σου απάντηση και συμπάθα με εάν το λάθος ήταν του προγράμματος και όχι δικό σου.
ΔιαγραφήΤώρα όσον αφορά τα δυο σχόλια μου με θέματα την μουσική και το κρασί νομίζω πως είναι αξια και ανάλογα ενός συμποσίου........
Ο τίτλος του άρθρου, ακόμα και η εικόνα που αναρτήθηκε παραπέμπουν σε τέτοια και χειρότερα όταν ο νους θολώσει από τον οίνο που ρέει άφθονος στις πλατιές αρχαίες κούπες.Οι αρχαίοι μας πρόγονοι λοιπόν ίσος να τρολαραν παρα πολύ στα συμπόσια τους μπας και μέσα από την γλυκιά μέθη του οίνου και της φιλοσοφικές κουβέντες μπορέσουν τα μυαλά τους να κάνουν την υπέρβαση και να γεννήσουν καινούργιες ιδέες που ίσος προσπαθούσαν να εφαρμόσουν στην κοινωνία τους!
Α-Ω
Καλημέρα!
ΔιαγραφήΚαμιά αντίρρηση Α-Ω στο σκεπτικό σου. Αυτό που σου είπε ο Στοχαστής, έχει να κάνει γενικότερα με το τρολάρισμα σε άλλες αναρτήσεις που παραθέτεις βιντεάκια, που είναι άσχετα με το θέμα της συζήτησης.
Πρόσεξε:
Δεν στηλιτεύουμε το περιεχόμενο των βίντεο που βάζεις. Αυτό το βλέπω σαν μηνύματα που θέλεις να δώσεις στους αναγνώστες και την παρέα. Αυτό είσαι ελεύθερος να το πράττεις, μέσα στα πλαίσια της ελευθερίας που θέλω να υπάρχει στα μέλη του Καταχθόνιου Δαίμονα. Αυτός είναι και ο λόγος που δικά σας σχόλια ή ποιήματα, τα ανεβάζω ως άρθρα.
Που είναι όμως το πρόβλημα που τίθεται όμως:
Είναι ένα γεγονός που το εντοπίζει ο Στοχαστής, εκφράζοντας προφανώς και άλλους αναγνώστες. Το ότι όταν διεξάγεται μια συζήτηση και μέσα στο σώμα της παρεμβάλλεται κάτι άσχετο, τότε και οι συζητητές, αλλά πολύ περισσότερο οι αναγνώστες διασπούν την προσοχή τους και αυτό είναι κάτι που βλάπτει και δεν ωφέλει σε τίποτε.
Επειδή αυτό δεν το κάνει κανένας άλλος, ενώ όλοι θα μπορούσαν, μήπως αντίκειται στους κανόνες σεβασμού μεταξύ μας;
Το αφήνω στην δική σου κρίση και πάλι!
ΛΥΚΙΟΣ.
Ανώνυμος9 Νοεμβρίου 2013 - 2:13 π.μ.
ΔιαγραφήΑυτό μου το σχόλιο που ενώ στην αρχή δημοσιεύθηκε κανονικά και μετά για κάποιον λόγο εξαφανίστηκε δεν αποτελούσε απάντηση στον στοχαστή μα ήταν μονο του στις ανάρτησης.......σήμερα που το ξαναβλέπω είναι δημοσιευμένο ως απάντηση στον στοχαστή,πράγμα που εγώ προσωπικά δεν έπραξα ποτε!Δεν θέλησα λοιπόν στην προκειμενη περίπτωση να αποπροσανατολίσω καμια συζήτηση...........
Τα βιντεάκια σας τα δίνω για ενημέρωση και τα ποστάρω πάντα στην ποιο πρόσφατη ανάρτηση και ποτε ως απάντηση σε καμια κουβέντα που πιθανόν να εξελίσσεται.
Όσο για τα συγκεκριμένα δυο σχόλια αυτού του θέματος με τα πολλά μουσικά κομμάτια και τραγούδια νομίζω σας εξήγησα παραπάνω πως έγιναν λόγο συμποσίου.
Άλλωστε αν παρατηρήσει κάποιος προσεκτικά τις περισσότερες φορες που σας δίνω βίντεο ειδικά σε απάντηση μου είναι σχετικό με την κουβέντα.
Εσύ ο ίδιος κάποτε με ευχαρίστησες για τα βιντεάκια που σας ποστάρω.
Προσπαθήστε να καταλάβετε κι εσείς το σκεπτικό μου του να σπάμε και λίγο την μονοτονία ειδικά των πολύ μακρόσυρτων συζητήσεων όταν γίνετε καλοπροαίρετα, όπως κι εγώ κατάλαβα και αποδέχθηκα απόλυτα την βράβευση που σε αυτήν ξεκίνησε η όμορφη κουβέντα σας ενώ την θεωρούσα ανούσια.
Τέλος πάντων από την πλευρά μου τίποτα δεν έγινε εσκεμμένα η μεθοδευμένα και αφού δεν μπορείτε να καταλάβετε το πνεύμα μου θα προσπαθήσω να είμαι ποιο προσεκτικός το μέλλον αφού θίγεστε.
Α-Ω
Φίλε Α-Ω και βέβαια καταλαβαίνουμε το πνεύμα σου! Πρόσεξε λίγο τι ακριβώς σου γράφω.
ΔιαγραφήΕπανέρχομαι και τελειώνω με αυτό το θέμα:
Ο Blogger είναι προβληματικός και δεν μπορώ να κάνω τίποτε για να το διορθώσω αυτό. Πολλές φορές, ακόμη και δικά μου σχόλια, μόλις αναρτηθούν και ενώ φαίνεται ότι μπήκαν στον χώρο των σχολίων, μόλις γίνει refresh της σελίδας, αυτά χάνονται. Αν κάποιος που μας διαβάζει τώρα, ξέρει κάτι παραπάνω για αυτό, καθώς και πως λύνεται το πρόβλημα, ας κάνει τον κόπο να βοηθήσει.
Μέχρι τότε, αν βαριέστε να γράφετε το σχόλιο στο Word, τότε πριν πατήσετε "Δημοσίευση", κάντε Copy ή Αντιγραφή στο σχόλιο, ώστε να μην χαθεί και ξαναβάλτε το. Αν θελήσω να διαγράψω κάποιο σχόλιο ως Διαχειριστής, αυτό θα γίνει σε ένα σχόλιο πιου έχει αναρτηθεί κανονικά και στην συνέχεια θα γράψω τον λόγο που το διέγραψα.
Αυτά προς το παρόν και καλή σας ημέρα!
ΛΥΚΙΟΣ.
Πρόταση!
ΔιαγραφήΜήπως να επανέφερνες το παλιό αναψυκτήριο με νέα ονομασία ας πούμε....VIDEO-ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ-ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ.
Τουλάχιστον προτείνω μια λύση στο πρόβλημα, και παρακαλώ αν κάποιος σκέφτεται κάτι καλύτερο να μας το παραθέσει.
Α-Ω
Επισήμανση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλε διαχειριστή μετά από το άρθρο με την δούκισσα της πλακεντίας και τους φίλους μας τους εβραίους, σιωνιστές,τραπεζίτες παρατήρησα κάποια τεχνικά προβλήματα όπως να μην εμφανίζονται οι σημαιούλες με τις συμμετοχές της ημέρας κάποιες φορες.....και εχτές αυτό το πρόβλημα με το σχόλιο μου!Έχε τον νου σου....;)
Συμπαθάτε με μα έχω διαβάσει πολλές θεωρίες συνωμοσιολογίας.....άσε που οι περισσότεροι από εσάς πιστεύω να γνωρίζετε πως το διαδίκτυο παρακολουθείται επιμελώς!
Α-Ω
ΔιαγραφήΦίλε Α-Ω, ο Καταχθόνιος Δαίμων από την αρχή στηλιτεύει και αποκαλύπτει την δράση των σιωνιστών εβραίων, με πολλά άρθρα και σχόλια. Επίσης το πρόβλημα με τα σχόλια του Blogger, το έχω εντοπίσει από παλιά, πλην όμως δεν έχω γνώσεις για να το αντιμετωπίσω (αν αντιμετωπίζεται). Υπ όψιν ότι δεν είμαι «κομπιουτεράς», ούτε και επαγγελματίας του διαδικτύου. Εδώ ίσως να μας έδινε τα φώτα του ο φίλος Αρμαγεδών, που όπως γνωρίζω είναι γνώστης. Τώρα, εν γνώσει μου επέλεξα να είμαι ενάντιος στο αντίπαλο δέος δημόσια, με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται…
ΔιαγραφήΔεν σκοπεύω να καταθέσω τα όπλα, ότι κι αν συμβεί. Εξάλλου, έχουσι γνώσιν οι φύλακες…
Και έχουν τα δικά τους όπλα!! Ελπίζω ότι η παρέα του Καταχθόνου Δαίμονα, στιρίζει αυτές τις επιλογές μου.
Η πρότασή σου για ένα νέο «αναψυκτήριο», θα μελετηθεί (αν και είχε αποτύχει όταν την δοκίμασα) και θα ήθελα να ακούσω και άλλες προτάσεις και γνώμες επ΄ αυτού και από τους υπόλοιπους της παρέας.
ΛΥΚΙΟΣ.
Την καλησπέρα μου στην παρέα Α-Ω , Στοχαστη και φυσικά σε εσένα φίλε μου ΛΥΚΙΕ αλλά και σε όσους παρακολουθούν αυτήν την ωραία συζήτηση .
ΑπάντησηΔιαγραφήΛΥΚΙΕ φίλε μου γνωρίζω για το πρόβλημα το οποίο προέκυψε στον blogger σου γιατί είμαι παθών σε σχόλιό μου .
Το πρόβλημα αυτό έχει να κάνει με την ενεργοποίηση ή όχι της αυτόματης ανάρτησης των σχολίων των θαμώνων ή πρώτα τον έλεγχο και μετά την ανάρτηση .
Όσοι κατά καιρούς έχουν χρησιμοποιήσει και ενεργοποιήσει τον έλεγχο των σχολίων του blogger έχουν παρατηρήσει αυτήν την τρύπα που ξεφυτρώνει από το πουθενά και καταπίνει σχόλια .
Η πλατφόρμα των blogger της Google έχει και αυτήν τις αδυναμίες της .
Εάν δεν εμφανίζεται συχνά αυτό το πρόβλημα θα σου συνιστούσα φίλε μου να μην κάνεις τίποτε .
Εάν πάλι συνεχίσει να γίνεται όλο και πιο κουραστικό ,τότε πρέπει να προβείς κάποια στιγμή στον έλεγχο των σχολείων και να κάνεις μετά μια αναθεώρηση για να αφεθούν και πάλι ελεύθερα τα σχόλια .
Έτσι ίσως βοηθήσει στην επαναφόρτιση των επιλογών των δεδομένων του blogger σου .
Σε κάθε περίπτωση ας κάνουμε λίγο υπομονή εμείς οι θαμώνες αυτού του σπιτιού και ας προσέχουμε όταν σκουντουφλάμε στα χαλιά του . ( χάριν αστεϊσμού ) .
Τώρα για την άποψη του καφενείου που εξέφρασε ο Α-Ω θα συνηγορήσω, εάν βοηθά στο να νοιώθουμε ότι μπορούμε να εκφραστούμε με την διαφορετικότητά μας επάνω σε άλλα θέματα δίχως να νοιώθουμε ότι "βρομίζουμε" κάποια άρθρα .
Α-Ω πάντα το ανήσυχο και νευρικό πνεύμα :)
Ηρέμησε Α-Ω, ο μόνος που μπορεί να φοβάται μην φάει κάποιον κλότσο κάποια ημέρα από εδώ μέσα είμαι εγώ, που πολλές φορές έχουν προσπαθήσει την διαβολή μου , συν τις άλλοις τα μακροσκελή άρθρα που πλέον αποφεύγω και τα πολύ συχνά ποιήματά μου για να μην κουράζω .
Οπότε είμαι ο πρώτος που μπορεί να βλέπει το χερούλι της πόρτας ( χάριν αστεϊσμού και πάλι )
ΜΕ ΤΑ ΣΕΒΗ ΜΟΥ
Α Ρ Μ Α Γ Ε Δ Ω Ν
αι σαλαγατα σι ολοινους κι τσι τσιουπρες
ΑπάντησηΔιαγραφήποιος μιλσε για καφε ουρε ;
ιγο ιδο ειμαι απου καιφε δεν ξεβρου να θιαχνου μας θα σας λεου κανενα χουριατο ετσι δα να σας κανου σεβντε
μπρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρ
ΟΥ ΤΣΙΟΥΠΑΝΗΣ
ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΧΑΡΑ ΣΟΥ ΤΣΟΠΑΝΙ !!!ΟΥΙΚ!!!
ΔιαγραφήΑγαπητέ Στοχαστή, δεν σε ξέχασα, αλλά θα απαντήσω στα σχόλιά σου μόλις βρώ λίγο χρόνο! Ευχαριστώ για την υπομονή σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛΥΚΙΟΣ.
Πάμε. Εν πρωτοις δεν μπορώ να "απαιτησω"απο εσένα να κανεις οτιδήποτε. Δέχομαι απόλυτα ομως να πάρω την οποια "ευθύνη" για κάποια κατάληξη της συζήτησης και για το αν ακουστεί κατι που δεν "πρεπει".
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεύτερον όταν ερώτησα αν δύνασαι να διακρινεις σκόπιμες καθυστερήσεις σε διδασκαλίες δεν το έκανα για να σε θιξω ούτε για να δειχτώ. Εγω είμαι αμφισβητιας απο μικρός, μου εχει γινει συνήθεια να αμφισβητω αλλο αν συνήθως το κρατάω για μένα, γιατι τα "εγω" των ανθρώπων θίγονται. Είπα οτι μπορώ, δεν είπα πως πάντα μπορώ. Ερώτησα λοιπόν αν είσαι σιγουρος πως εσυ πάντα μπορείς. Η ερώτηση ήταν ευγενική, η απάντηση που έδωσες περί πολυσυλλεκτικοτητας ήταν αυτό ακριβώς που ήθελα να ακούσω.
Επι του πρακτεου λοιπόν θα φέρω ενα παράδειγμα απο τον πιο πολυδιαφημισμενο εσωτεριστη της εποχής μας Σαμαελ Αουν Βεορ. Λέει πολλά πράγματα σωστά, αλλα προτείνει "περίεργη" λύση. Αναφέρει λεπτομερώς λόγου χάρη πως πάλευε με ενα πολυ ισχυρό εγω του, αυτό της λαγνειας. Και αναφέρει πως οτιδήποτε και αν έκανε, αποτυγχανε. Κυνηγούσε μέχρι και "σκούπα με φούστα". Για να ελέγξει κάπως τις παρορμησεις του ο "κορυφαίος" διδασκαλος, δεν υπαρχει κανένας άλλος τρόπος, λέει, παρα να επικαλεστεί τη "μεγάλη θεά". Προσοχη. Μας βάζει σε κατασταση αποδοχής ετεροκλητων δυνάμεων οπως το ανέφερε πολυ ωραία ο Λυκιος. Να φωναξουμε,λέει, τη μεγάλη θεά για να μας απαλλάξει αυτή με το πρόβλημα. Ολα τα αλλα που λέει ειναι σωστά, αλλα εδώ αρχίζει και τη στραβωνει την δουλειά ο "διδασκαλος". Διολισθαινουμε σε άλλες ατραπους χωρίς να το καταλάβουμε και σε λάθος νοοτροπίες. Γιατι αφήνουμε έναν νευραλγικό χώρο στον οποιονδήποτε; Γιατι να να μην γνωρίζει ο λαός τα προφανή που ωραία και κατανοητά μας ανέλυσε ο Λυκιος; Γιατι τα βιβλία που διαβάζω στο χώρο να τα γράφουν άνθρωποι "κικιρίκου"(λαλημενοι); Εσύ Λυκιε μπορείς να προτείνεις (οπως το έκανες παραπάνω σε ενα βιβλίο που προφανώς θα μελετησω) κάποια βαθύτερα βιβλία, ο νέος στο χώρο πρεπει να ξοδέψει δεκαετίες ξεσαβουρωνοντας μυθοπλασιες και παρανοησεις. Με χαρά θέλω να ακούσω και άλλες προτάσεις βιβλίων, οπως και επιθυμώ διακαως να περάσω απο χώρους υγιών εσωτεριστων, αποκρυφιστων οπως οι κύκλοι που προτείνεις. Ο μόνος "όρος" που βάζω όμως ειναι να μην μου απαιτήσουν όρκο σιωπής. Αυτό δεν θα το δεχτώ και θα προτιμησω να μείνω απέξω και ας παλεύω και μόνος μου. Οχι για να απόκτησω ιδιον όφελος(εδω δινω ορκο) αλλα για το ευρύτερο καλό. Αλλα κατα τα αλλα αυτοί θα πρεπει να ανησυχούν μήπως τους αλλάξω εγω τα μυαλά και όχι μήπως εγω κόλλησω σε κάποιο δογμα(αστείο αλλα ισχύει)
Στοχαστης
Τωρα, ο λόγος ύπαρξης λες ειναι η αυτεπιγνωση της δημιουργίας. Αυτός δεν ειναι λόγος ύπαρξης ειναι ο μόνος τρόπος διαφυγής. (The way out).Εχει τεράστια διαφορά. Ειναι σαν να λες πως μπαίνεις στη φυλακή για να δεις τι παίζει, να γνωρίσεις τον εαυτο σου στην απογνωση που θα περιπεσει και να καταφέρεις απο τρέλά βάσανα και ταλαιπωρίες κάποια στιγμή να βγεις. Εάν εξαιρέσουμε κάποιους απειροελαχιστους διδασκαλους που το κάνουν για να σωσουν οσους μπορουν, δεν γίνεται απο επιλογή. Δεν μπορει να γίνεται απο επιλογη. Άρα δεν ερχόμαστε πλέον κατ´ επιλογη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕάν ήρθαμε συνειδητα θα ήρθαμε υπό άλλες συνθήκες, θα πιστεύαμε πως θα ήταν ένας παιδοτοπος και ήρθαμε για παιχνίδι και ανελιξη. (αν και τί ειδους ανελιξη μπορει να επιζητα το φως, η ψυχη δεν ξερω). Συν το χρόνω όμως η παιδική χαρα γέμισε βιαστες παιδοφιλους, εκμεταλλευτες και δολοφόνους. Άρα ακόμα και αν ήταν έτσι οταν δημιουργηθηκε, πλέον δεν ειναι παιδοτοπος αλλα φυλακή.
Μια ερμηνεία του Εωσφορου ειναι πως το φως που φέρνει ειναι το φως των ψυχών. Το πυρ του Προμηθεα. Ισως στο ξεκίνημα να ήταν ευτυχές γεγονός η προσέλκυση ψυχών, πλέον όμως δεν ειναι. Λέγεται πως κάποιες καταστροφές στην Γη οπως στην Λεμουρια προκάλεσαν απότομη βυθιση της Γης στην ύλη. Αν ισχύουν αυτά, τότε ο υλικος κόσμος εχει καταστεί δεσμιος των ψυχών. Ζούμε σε φυλακη απομονωμένοι απο την θεία φύση μας. Η μονη διέξοδος λοιπόν, βρίσκεται απο "μεσα μας". Και εδώ συμφωνούν 5 θρησκείες και 10 διαφορετικές πηγές. Άρα έτσι θα ειναι. Η θεοτητα που κάποτε (προ πτώσης λογικά) κατείχαμε μπορει να ανακτηθεί, αν καταφέρουμε να φτάσουμε στο εσωτερο μας βάθος. Όμως και πάλι δεν θα την βρούμε εμείς. Εμείς θα φροντίσουμε να προετοιμαστούμε καθαρίζοντας τον εαυτο μας απο κάθε ρυπο και οπως βεβαιώνουν πραγματικοί διδάσκαλοι, η αληθεια τότε ή θεός θα έρθει να μας βρει. Ποτέ πιο πριν.
Προσοχη όμως. Κανεις δεν μπορει να εργαστεί για μια μελλοντική ζωή (που δεν υφίσταται ούτως ή άλλως) εάν δεν εργαστεί για αυτή τη ζωή. Οταν ο άνθρωπος εργάζεται για αυτή τη ζωή, εργάζεται για την αθανασία. Εάν δεν διδάσκονται μέσω της θρησκείας τους οι χριστιανοί πώς να εργαστούν στον εαυτο τους, αλλα αντίθετα απλα τους μαθαίνονται τσιτάτα άνευ πρακτικής σημασίας τύπου "οποιος πιστέψει στον Κύριο θα σωθεί" αυτό ειναι ΕΓΚΛΗΜΑ και η εκκλησία που το πράττει δολοφόνος, και μάλιστα δολοφόνος ψυχών. Δεν μπορούμε να καθόμαστε απέξω και να παρακολουθούμε απαθείς τέτοια εγκλήματα, πρεπει να αλλάξουμε αυτές τις νοσηρες καταστάσεις ΤΩΡΑ. Και αν δεν το κανουμε εμείς οι έλληνες ως,πολυ ωραία είπες πάλι, τα κατ´ εξοχήν ελεύθερα και αδέσμευτα πνεύματα, ποιός θα το κάνει; Οι της νήσου του Πάσχα; Χαίρομαι που νιώθεις έτσι οπως και εγω. Η εργασία στον εαυτο όμως πόσο μακριά σε εχει παει; Έχεις παρατηρήσει ικανότητα διαβασματος σκέψης; Τηλεπαθητικη επικοινωνία; Συνειδητες αποχωρησεις; Αυτές οι ικανότητες δεν θα πρεπει ούτως ή άλλως να χρησιμοποιουνται αλλα ειναι ενδεικτικές της προόδου της εργασίας. Εγω είχα αγγίξει ψήγματα την πρώτη φορά, πλέον που κινουμε λελογισμενα, τίποτα. Δεν με απασχολεί η αργή πρόοδος αρκεί να ξέρω πως κινούμαι σωστά. Εάν δεν υπαρχει η τεχνικη, να την ανασυνθεσουμε. Γιατι όχι; Διαφορετικά τα αρπακτικα, θα φροντίσουν να οικειοποιηθουν πολλές ψυχές.
Δεν μιλάμε για επίκληση δυνάμεων. Ο πραγματικός θεός, η πηγή, το Απολυτο, γίνεται διακριτός πανευκολα και ξεχωρίζει απο άλλες οντότητες. Δεν κάνει ποτέ προσωπικές χαρες σε πιστούς ή οποιουσδηποτε εις βάρους άλλων, πιστών ή απιστων. Δεν επιλέγει πλευρά. Εάν γίνεται το θέλημα του, αυτό γίνεται με τη μορφή κοσμικων μηχανικων νομων. Και θα καταστεί σαφές στο εξής ανέκδοτο. Ειναι σημαντικο. Κατανοήστε το και μην σας ακούσω ξανά να ρωτάτε "Γιατι σε μένα Θεέ μου;" Πάω δε βλάσφημο στοίχημα πως τόσες φορές που του εχουμε κάνει τέτοιες κατηγορίες τύπου "Γιατι αφήνει μικρά παιδιά να πεθαίνουν;" σίγουρα θα του τα εχουμε κάνει άπειρο εις διπλουν, κοινώς θα του τα εχουμε "πρηξει". Το Απόλυτο δεν ειναι σε θέση να εφαρμόζει άμεσα το θέλημα του στον κόσμο μας a la carte. Οι Εβραίοι για παράδειγμα ως "επιουσιος" (τρομάρα τους) έλεγαν:
ΑπάντησηΔιαγραφήΜωυσης: "Κάντε οπως σας είπα γιατι ο κύριος ο θεός μου θα σας κάνει ντα. Αν αρνηθείτε θα σας "σκισει τον πάτο."
Ξέρω μην βριζουμε, αλλα οι Αιγυπτιοι τότε που τους τον έσκισε, θα χουν άλλη άποψη. Αυτός λοιπόν δεν ειναι ο Θεός, ειναι δυνατός δαιμονας που το παίζει Θεός.
Θα πει κάποιος "μα και οι αρχαίοι έλληνες που οι θεοί τους αναμιγνυονταν ήταν δαίμονες;"
Όχι, μεγάλη διαφορά, οι έλληνες ζητούσαν να μάθουν τί θα συμβει γνωρίζοντες καλώς πως ο χρόνος δεν ειναι γραμμικος και συνεχής οπως νομίζουμε ακόμα και σημερα, και πως το "μέλλον" μπορει να ιδωθει. Οντας ελισσομενοι και ιδιοφυεις (πονηροί), φρόντιζαν να τα φέρνουν ετσι ώστε να επιβιώνουν. Θυμηθείτε τους περσικους, την προφητεία για τους Αθηναίους την πιο κρισιμη ωρα τους.Οι Αθηναίοι επικεφαλείς λένε προφανώς στο λαό πως οι θεοι τους θα πολεμούν στο πλευρό τους για να του δώσουν τεράστια δύναμη, αλλα το ξέρουν πως δεν θα το κάνουν. Αλλωστε οι δελφοι κατηγορήθηκαν πως στους περσικους μηδισαν (και αυτο ισως να συνεβη).Ακόμα και έτσι οι πανεξυπνοι Αθηναίοι τα έφεραν βόλτα. Το μαντείο είχε αναγγείλει πως οι Αθηναίοι θα χάσουν και να φύγουν στις γωνίες της Γης για να σωθούν. Την δευτερη φορα που ζητησαν χρησμο πο αθηναιοι γιατι αρνηθηκαν τον πρωτο, ελαβαν πως: Στις προσευχές τους ο Δίας τους διαβεβαιώνει πως το ξύλινο τείχος θα ειναι ασφαλές για αυτούς και τα παιδιά τους. Με τη λογική πως οι Αθηναίοι θα μεταναστεύσουν στην κάτω Ιταλία.
Ο έλληνας όμως μετέτρεψε την απόλυτη ήττα στην απόλυτη νίκη. Όχι ο Θεός. Η πονηριά του ανθρώπου. (Θεμιστοκλης)Ο θεός δεν επεμβαίνει σε διενέξεις ακόμα και αν εχει προτίμηση. Αλλες οντότητες το κάνουν. Το ανέκδοτο λοιπόν.
Ενας υπερηλικος σπουδαστής θεολογίας στις τελικές εξετάσεις δεν μπορει να κατανοήσει την ιδεα της παντοδυναμίας του Θεου. Τον ρωτάει ο εξεταστης επίσκοπος:
-Δώσε μου ενα παράδειγμα, πες μου επιτέλους κατι που δεν μπορει να κάνει ο Κύριος.
-Αυτό μπορώ να σας το πω αμέσως, Σεβασμιοτατε. Ολοι ξέρουν πως και ο Θεός ο ίδιος, δεν μπορει να κερδίσει το χρώμα με δυο ζευγάρια
Μπορει λοιπόν να υφίσταται θείο σχέδιο, αλλα αυτό εκδηλώνεται με μηχανικούς νομους ή έστω μέσω φωτισμενων ανθρώπων που δρουν ως καταλυτες. Μπορει να υπαρχουν αφυπνισμενοι παίκτες ομως και απο την άλλη πλευρά. Γενικά μιλώντας ισχύει πως αν οι καλοι αδρανησουν, η άλλη πλευρά θα επικρατήσει. Τόσο απλα. Και σημερα η απάθεια και η αδράνεια ή έστω το βόλεμα, αποτελεί κυρίαρχη στάση ζωής. Και οπως είπαμε η οποια πρόοδος στην πορεία μας γίνεται μέσω συνειδητων πράξεων και δράσεων και μόνο. Αυτό σημαινει εργασία στον εαυτο. Ξεβολεμα. Αυτός ειναι ο μόνος σώφρων τρόπος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤωρα για τη μαγεία είσαι λίγο απόλυτος και νομίζω υπερβολικός. Νομίζω συμφωνήσαμε στη μη χρησιμοποίηση ετεροκλητων δυνάμεων αλλα θα ήταν ανόητο να μην χρησιμοποιούσαμε κοσμικές φυσικές δυνάμεις. Για την ακρίβεια αυτές οι δυνάμεις ήδη επενεργουν πάνω μας, πχ η επίδραση των αστρων. Μαγεια ειναι να αναβουμε και κεριά για να φτιάξουμε ατμόσφαιρα ή το λιβανισμα ή το καντήλι για να μην πω για το ξεματιασμα. Μαγεία είναι και η ευχή "ο θεός να σε προσέχει" αφού επικαλουμαστε ετεροκλητη δύναμη αφού δειξαμε πως ο θεός ως απόλυτο δεν μπορει να επέμβει στους ανθρώπους τουλάχιστον όχι πριν αυτοί επιτύχουν ενδυνάμωση της ψυχής τους, γιατι υπαρχει πολυ θόρυβος στον μη-ων κόσμο μας. Σωστά λες πως δεν υπαρχεις πραγματικά, συνεπακολουθα όμως δεν υπαρχει ούτε ο κόσμος μας. Η ψυχη ως κύτταρο του θεου (αφού φέρνει την πληροφορία του) ειναι επικαλλυμενη με ανύπαρκτη σαβουρα. Αν ειναι να υπάρξει ενωση-θεωση θα πρεπει ο άνθρωπος να καθαριστεί. Και αυτό επιτυγχάνεται μόνο με την εργασία στον εαυτο. Η επίκληση δυνάμεων δεν ειναι λύση, γιατι αυτές δεν μπορούν να ενδυναμώσουν την ψυχη, που ειναι το ζητούμενο καθως δεν έχουν άπειρη ενέργεια οπως η Πηγή.
Και αφού μπήκαμε στο ενεργειακό, ας ξυσω λίγο το ζητούμενο θέμα της "μετενσαρκωσης" γιατι ειναι μεγάλο θέμα και δεν μπορει να απαντηθεί σε μια μόνο απάντηση. Ο κόσμος μας καταρχάς εχει πλέον αποδειχθεί και επιστημονικα πως δεν υπαρχει υλικά άνευ συνειδητων παρατηρητων (ενσαρκωμενες ψυχές αφού ούτε τα υλικά σώματα υφίστανται). Επομένως οι ψυχές τροφοδοτούν ενεργειακα τον κόσμο μας και τον φέρνουν σε ύπαρξη. Απο τη στιγμή όμως που έγινε η πτώση, ο Θεός ως Πηγή απεκοψε την σύνδεση, πιο πάνω εξηγήσαμε τους λόγους. "Μάγκες, τζαμπα ρεύμα τέλος". Και πως θα συντηρηθεί λοιπόν ο κόσμος μας; Απο εμάς που εχουμε ψυχη.. Κοινώς είμαστε απασχολημένοι και ζούμε μια ζωή ωσαν σε ανθρωποτροφειο και υπάρχουμε για να αρμεγουνε το "γάλα" μας, δηλ τις κοσμικες πλανητικες ενεργειες που μετασχηματιζουμε. Όμως η ζωτική ενέργεια δεν αναπληρωνεται, γιατι είπαμε δεν είμαστε ενδυναμωμενες ψυχές, δεν εχουμε καταφέρει τη σύνδεση με την Πηγή,(είπαμε πιο πάνω σε ποια κατεύθυνση επιτυγχάνεται αυτό). Ποιοι το κάνουν; Θα πρεπει να ειναι κάποιοι που είτε δεν έχουν ψυχη είτε η ψυχη τους εχει αδειάσει ενεργειακα και δεν ειναι σε θέση να τροφοδοτήσει μια νέα ζωή. Οδηγούμαστε λοιπόν στο συμπέρασμα πως ακόμα και αν υφίσταται επανενσαρκωση, αυτή ειναι ικανή να τροφοδοτήσει έναν πεπερασμενο αριθμό ζωών πχ 2-3. Ακόμα και με τη λογική του χρόνου ως συνεχής γραμμή που ειναι λανθασμένος να το δούμε, η ψυχη δεν μπορει να ανέλθει απο το σύστημα γης-σεληνης και να ενωθεί με τη πηγή ώστε να "γεμίσει". Αυτό το κλειστό σύστημα ειναι η φυλακη της. Ισως να μην ήταν εξ αρχής, αλλα καλώς ή καλώς πλέον τελεί υπό περιορισμό. Η μονη έξοδος για την ψυχη ειναι μεσα απο τον εαυτο της.
Αυτό που λέει ο Πλατων πως ο Δίας ως τιμωρία όταν οι Ατλαντες έγιναν άδικοι και ανάξιοι της θειας τους φυσης που σε ενα βαθμό είχαν μεσα τους, ή όταν αυτή άρχισε να φθίνει, όταν κάλεσε τους θεούς στην κατοικία του, απο εκεί που βλέπει τα πάντα, τους μίλησε έτσι: ("χαμένο" κείμενο αλλα σωσμενος ως ινδικος μύθος του μπραχμα στην ανατολή). Το παραθέτω:
Ένας παλιός Ινδικός μύθος, διηγείται πως κάποια εποχή όλοι οι άνθρωποι ήσαν Θεοί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμως καταχράστηκαν τόσο πολύ την θεότητά τους, ώστε ο Μπράχμαν, ο κύριος των Θεών, αποφάσισε να τους αφαιρέσει την θεία εξουσία και να την κρύψει σ' ένα σημείο, όπου θα ήταν αδύνατο να την ξαναβρούν. Το μεγάλο πρόβλημα που ανέκυψε, λοιπόν, ήταν το να βρεθεί μία κρύπτη.
Όταν οι ελάσσονες Θεοί κλήθηκαν σε συμβούλιο για να επιλύσουν αυτό το πρόβλημα, πρότειναν το εξής: ''Ας θάψουμε την θεότητα του ανθρώπου μέσα στη Γη''. Όμως ο Μπράχμα απάντησε: ''Όχι, δεν αρκεί, γιατί ο άνθρωπος θα σκάψει και θα την βρει''.
Τότε οι Θεοί απάντησαν: ''Σ' αυτήν την περίπτωση, ας ρίξουμε την θεότητά του στα τρίσβαθα των ωκεανών''.
Όμως και πάλι απάντησε ο Μπράχμα: ''Όχι,γιατί, αργά ή γρήγορα, ο άνθρωπος θα εξερευνήσει τα βάθη όλων των ωκεανών, και είναι βέβαιο πως μιά μέρα θα την ξαναβρεί και θα την ξαναφέρει στην επιφάνεια''.
Τότε οι ελάσσονες Θεοί κατέληξαν: ''Δεν ξέρουμε που να την κρύψουμε, γιατί δεν φαίνεται να υπάρχει πάνω στην Γη ή μέσα στην θάλασσα κάποιος τόπος στον οποίο να μην φθάσει κάποια μέρα ο άνθρωπος''.
Τότε ο Μπράχμα είπε: ''Να τι θα κάνουμε με την θεότητα του ανθρώπου. Θα την κρύψουμε στα τρίσβαθα του ίδιου του, του εαυτού, γιατί εκεί είναι το μόνο μέρος που δεν θα σκεφτεί ποτέ να ψάξει''.
Από εκείνη την εποχή, καταλήγει ο μύθος, ο άνθρωπος έκανε τον γύρο της Γης, εξερεύνησε, σκαρφάλωσε, βυθίστηκε και έσκαψε, αναζητώντας κάτι το οποίο βρίσκεται μέσα του!
Επομένως η ψυχη λειτουργεί ως "μπαταρία" οπως αναφέρεται και στην ταινία ματριξ για να τροφοδοτεί το σύστημα. Μα γιατι τότε η "κακή" πλευρά να επιθυμει να αποκοπεί εδώ; Μα γιατι κατάφερε να βρει τροπο να χρησιμοποιήσει τις ψυχές ως γεννήτρια, οπως καποιοι ανθρωποι θυσιαζονται για να στεριωσει ενα χτισμα, λχ το γεφυρι της Αρτας απαιτουσε την γυναικα του πρωτομαστορα. Οσον αφορά τους ίδιους; Κάπου διάβασα πως τα σκάφη στον Ηλιο προσπαθούν να ελέγξουν της ηλιακες εκρήξεις γιατι αυτές θα μπορούσαν να τους σκοτώσουν ως ανθρώπους-βαμπιρ, διότι ειναι ανίκανοι να σταθεροποιηθουν στην ενέργεια του ήλιου. Αν ισχύει, μπείτε στη "ψυχολογία" τους, θα έκαναν τα πάντα. Αυτή η θεώρηση της ψυχής ως ενεργειακός τροφοδότης θεωρω πως ειναι κομβικης σημασίας στο ερώτημα που μας απασχολεί. Θα πρεπει πάνω σε αυτήν την οπτικη να αναθεωρήσουμε πολλά. Οπως το να μην συντηρουμε μόνιμα ανοιχτές καταστάσεις του παρελθόντος γιατι ειναι ενεργοβορες. Ο Καστανεντα διδάσκει ανακεφαλαιωση για να πάρουμε αυτήν την ενεργεια που εχουμε αφήσει στο παρελθόν πίσω.
Τί συμβαίνει με τον ύπνο; Πού ταξιδεύει η ψυχη και επιστρέφει ξεκουραστη και επιδιορθωνει και το σωμα μας; Εχει αντιστοιχιση ο μύθος της περσεφονης και της δημητρας που ξέρουμε πως διδασκοταν στα Ελευσίνια μυστήρια; Η συμφωνία που έκλεισε ο Δίας δεν ήταν η περσεφονη (ψυχη) να περνάει ενα μέρος με τη μητέρα της τη Δήμητρα (γη) και ενα στο βασίλειο του πλουτωνα-Άδη (α-ιδης δηλ αόρατος); Η συνείδηση μπορει να εκληφθεί ως η αίσθηση της ψυχής; Ως τέτοια δεν επιβεβαιώνεται αυτό με τον ύπνο;
ΥΓ. Δεν τήρησα βέβαια τις θεματικές, θα προσπαθήσω την επόμενη
Στοχαστης
Αγαπητέ στοχαστή η sonnetiGR,αφού όπως μας λες έχεις κατάλαβε πως η αλήθεια κρύβεται μέσα σου γιατί ψάχνεις μάταια για αυτήν στον τάδε αποκρυφιστή η στον δίνα μύστη;
ΑπάντησηΔιαγραφήΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ!
Το να μας μιλάς για τους αρχαίους Έλληνες η τους Αιγυπτιους με τόση σιγουργιά είναι λίγο αλαζονικό δεν νομίζεις;Άλλωστε μην ξεχνάς πως την ιστορία την γραφουν οι νικητές και ξέρουμε πολύ καλά ποιοι είναι οι πραγματικοί νικητές τουλάχιστον στον οικονομικό τομέα τις τελευταίες εκατονταετίες........ποσο μάλλον όταν θέλεις να μας μιλάς για τους λεμουρίους και την εξαφανισμένη ήπειρο τους ενώ δεν μπορούμε να γνωρίζουμε ούτε καν πως ήταν η όψη τους.
ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ!
Σέβομαι απόλυτα τις εσωτερικές σου αναζήτησης και επειδή δεν θα ήθελα σε καμια περίπτωση να πάρω τον ρολο του δασκαλου δεν πρόκειται να σου προτείνω ειδικά κάτι να δεις η να διαβάσεις......μπορείς βεβαια αν θέλεις να παρακολούθησης αυτά που θα σας προτείνω στα αναψυκτήρια και ειδικά στο πρώτο που σας προτείνω την ομιλία του N.A.Μαργιωρή που εγώ προσωπικά τον θεωρώ δάσκαλο.
Θα σε παρακαλέσω να συνέχισης την κουβέντα σου με τον Λύκιο κανονικά και να με συμπαθάς για μια ακόμη παρεμβολή και σου υπόσχομαι πως δεν θα επαναληφθεί έστω και αν το επιδιώξεις.
Ένα τελευταίο μονο θα σου πω πως τελικά και αν καταφέρεις να βρείς την πραγματική αλήθεια μην είσαι ποτε απόλυτος γιατί υπάρχει και ο πανσυμπαντικος νομος των αλλαγών!
ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΡΕΕΙ!
Α-Ω
Δεν είναι αλαζονεία, ειναι μια τεχνικη για να προχωράει ο διάλογος. Να εχει αντίκτυπο. Δίνω την ευκαιρία, αν ειναι λάθος, στον Λυκιο να με "γειωσει". Δεν με ενοχλεί καθόλου αυτό, αντίθετα το επιδιώκω. Δεν θεωρω πως θα χαλάσει η εικόνα μου ως γνώστης, το επιζητώ. Όχι μόνο δεν στρογγυλευω τις γωνίες σε όσα λέω, αλλα τα λέω επίτηδες αγαρμπα. Αν ειναι αληθεια, τότε δεν θα έχουν πρόβλημα. Αυτή η τεχνικη εχει νόημα μόνο όταν ειναι συνομιλητής κάποιος στο επίπεδο του Λυκιου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ τρόπος ομιλίας μοιάζει σαν "ανακοίνωση γνώσεων" αλλα δεν ειναι. Ειναι μια περιγραφη μιας αποψης, μιας καταστασης ώστε να κριθεί. Την παρουσιαζω έτσι ώστε να μην ειναι βαρετή. Οσα αναφέρω για το παρελθόν ειναι προτάσεις μυημενων, οχι δικες μου.Το αναφέρω ως "λέγεται οτι.." Και "αν ισχύει..". Εγω επιχειρώ συνδιαστικη και κριτική σκέψη.
. Με υποθέσεις εργασίας δουλεύουμε και αυτο ειναι μαθηματική τεχνικη και τρόπος ζωής. Το σημαντικο ειναι να εντοπίζουμε στη ζωή μιας όλες τις υποθέσεις εργασίας που εχουμε ακολουθήσει και να είμαστε ενήμεροι αυτών. Υπόθεση εργασίας πως το πολίτευμα που έχουμε σημερα ειναι το βέλτιστο, το ιδιο με το οικονομικό σύστημα, αποφάσεις στη προσωπική μας ζωη κοκ.
Η αληθεια τελικά ειναι μεσα μας. Πρεπει να της επιτρέψουμε να βγει με τις πράξεις μας και με αξιοσυνη. Αλλα προσεγγίζουμε την αληθεια της σωστής, και μη δεσμευτικης σε αλλοτινες υπάρξεις, πορείας προς το επιθυμητό.
Οποιαδήποτε σχόλιο πάνω σε όσα συζητάμε δεν ειναι επιθυμητό, ειναι απαραίτητο. Οσες πιο πολλές οπτικές καταγράφονται, τόσο καλύτερη άποψη του αντικειμένου αποκταται.
Στοχαστης
Φίλε μου Στοχαστή, πάμε στο διάλογό μας, βήμα βήμα:
ΑπάντησηΔιαγραφήΛες «…Γιατί αφήνουμε έναν νευραλγικό χώρο στον οποιονδήποτε; Γιατί να μην γνωρίζει ο λαός τα προφανή…»! Διότι ο «λαός» θα πρέπει να διαλέξει μόνος του, να κάνει την επιλογή του. Κανείς δεν είναι ο «οποιοσδήποτε». Όλοι διαδραματίζουν έναν ρόλο και αυτό είναι θεμιτό. Σου προσφέρουν την ποικιλία στο πιάτο και εσύ πρέπει να διαλέξεις τον σωστό μεζέ… Μετά διερωτάσαι «Γιατί τα βιβλία που διαβάζω στο χώρο να τα γράφουν άνθρωποι "κικιρίκου"(λαλημένοι);» Χμμμ! Πονηρή ερώτηση. Κανονικά δεν θα απαντούσα, όμως θα το πράξω για σένα φίλε μου:
Αυτοί που θέλουν να απελευθερώνουν πληροφορίες, επιλέγουν την ασφαλή οδό της επώνυμης διαρροής από άτομα διαταραγμένης συνείδησης, ώστε τα μηνύματα να φτάνουν στους στοχευμένους αποδέκτες τους, ενώ για τους άλλους να φαίνονται γελοιότητες και να απορρίπτονται άμεσα. Πολύ απλά, πρόκειται για διάταξη ασφαλείας πληροφοριών. Παραδείγματα τέτοιων φερέφωνων, ήταν ο Ι. Φουράκης, ο Αν. Κεραμιδάς, ο Ι. Καραγεωργίου, ο Π. Τουλάτος και πολλοί άλλοι! Από το εξωτερικό ο David Ike, κ.α. Το ερώτημα βέβαια είναι ποιοι είναι πίσω από αυτούς. Ποιοί τους βάζουν να πουν, όσα λένε ή γράφουν. Αυτοί δεν εμφανίζονται ποτέ δημόσια. Πρόκειται για «μυστικά ιερατεία» που διεξάγουν «μάχες» και που επιδιώκουν την πληροφόρηση ή την παραπληροφόρηση των ανθρώπων. Μην φαντάζεσαι ότι πάντα υπάρχουν ΑΝΘΡΩΠΟΙ που τους βάζουν να γράφουν. Υπάρχουν και κάποιες ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ που πετυχαίνουν τον ίδιο σκοπό.
Μου ζητάς να προτείνω χώρους-κύκλους μυητικούς. Διακρίνοντας το ύφος σου, σου πρότεινα ήδη κάτι. Δεν θέλω να το επαναλάβω, όπως και δεν θα ήθελα να προτείνω γενικώς συγκεκριμένες κατευθύνσεις σε τέτοιους χώρους, διότι ως Διαχειριστής μπορεί να κατηγορηθώ ότι κατευθύνω κόσμο σε τέτοιους χώρους, άρα και ότι είμαι βαλτός τους! Εκεί πάντως που σου ανέφερα, δεν υπάρχουν όρκοι σιωπής κτλ, ούτε κάποια δέσμευση.
Το θέμα της αμφισβήτησης είναι λίγο λεπτό φίλε μου. Αυτή είναι ωφέλιμη όσο την χρησιμοποιείς με μέτρο. Η υπερβολή οδηγεί στην απόρριψη της γνώσης και την αδυναμία αποδοχής της, στην κακοπιστία και την άρνηση! Η έλλειψη οδηγεί στην υπερπληροφόρηση και την παραπλάνηση. Και τα δύο άκρα, οδηγούν στην άγνοια.
Το να είμαστε αμφισβητίες εκ πεποιθήσεως μόνο και μόνο για να αντιδρούμε, δεν θα μας βοηθήσει, αλλά θα μας εμποδίσει στην εξέλιξή μας. Με μέτρο λοιπόν!
Πιο κάτω λες: «Εάν ήρθαμε συνειδητά θα ήρθαμε υπό άλλες συνθήκες, θα πιστεύαμε πως θα ήταν ένας παιδότοπος και ήρθαμε για παιχνίδι και ανέλιξη.» Όπως σου είχα περιγράψει, δεν ήρθαμε συνειδητά από δική μας επιλογή στον υλικό κόσμο. Η παρουσία μας στην ύλη είναι νομοτελειακή και απορρέει από την πολυδιαστατική μας φύση, ως τέλεια όντα που είμαστε. Ξέρεις, δεν είναι όλα τα όντα που βλέπεις «τέλεια»! Για παράδειγμα τα ζώα, έχουν συλλογική συνείδηση και ψυχή. Είναι μια άλλη έκφανση της Πηγής, μια άλλη ανάγκη της για έκφραση, πιο βασική αν θες! Θυμήσου ότι ακόμα και οι Άγγελοι, δεν είναι τέλεια πολυδιαστατικά όντα, όπως οι άνθρωποι. Δεν κάναμε λοιπόν καμία επιλογή και από καμία πλάνη βεβαίως! Είναι η αποστολή που μας ανατέθηκε από την ίδια την Πηγή. Είναι αναπόφευκτη. Το the way out, ισχύει προκειμένου να ολοκληρώσουμε την αποστολή μας. Τότε και μόνο τότε επιστρέφουμε στην Πηγή. Η διαφυγή από την Ύλη απαιτεί την Αυτεπίγνωση. Αυτός λοιπόν είναι ο λόγος της ύπαρξής μας στην ύλη, όχι της Ύπαρξης γενικά! Η Ύλη ποτέ δεν παρουσιάστηκε ως «παράδεισος», αλλά αντίθετα ως «κόλαση». Αν ήταν παράδεισος, τι νόημα θα είχε; Τι θα μαθαίναμε για μας; Πως θα επιτελούσαμε την αποστολή μας; Καλώς λοιπόν ο κόσμος μας βρίθει από φονιάδες, βιαστές και εκμεταλλευτές! Σε αυτή την φύση μας πρέπει να εναντιωθούμε, αυτή την πλευρά μας πρέπει να νικήσουμε και να πατάξουμε. Εμείς οι ίδιοι ξεκινάμε ως βιαστές! Εμείς πρέπει να μεταλλαχθούμε σε αγαθοεργούς φιλάνθρωπους.
Είτε θέλεις να ονομάζεις την Ύλη «φυλακή ψυχών», είτε ότι «ο υλικός κόσμος έχει καταστεί δέσμιος των ψυχών», είναι το ίδιο και το αυτό, με όσα λέω και εγώ. Ας μην παίζουμε με τις λέξεις. Οι ψυχές μας (όχι μόνες τους, αφού δεν έχουμε μόνο ψυχικό σώμα) ενδύονται ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ το υλικό τους σαρκίο, για να μπουν στο πεδίο του χωροχρόνου και των χαμηλών κραδασμών. Αυτό όμως ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΗ, όσο δυσάρεστο και επώδυνο είναι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈπειτα λες «…Εμείς θα φροντίσουμε να προετοιμαστούμε καθαρίζοντας τον εαυτό μας από κάθε ρύπο και η αλήθεια τότε ή θεός θα έρθει να μας βρει.» Πολύ σωστά! Μιλάμε για την νομοτελειακή διαδικασία της ανέλιξης, μέσα από την κάθαρση και την αυτογνωσία.
Η εκκλησία έχει τον δικό της ρόλο και μην την κατηγορείς. Οι παραινέσεις της είναι ωφέλιμες, αλλά όχι για σένα. Οι δογματικές θρησκείες, είναι ωφέλιμες στις αδαείς μάζες των ανθρώπων, ώστε να θεμελιώνουν βασικούς ηθικούς κανόνες που θα τους βοηθούν να λειτουργούν εύρυθμα τις κοινωνίες τους. Τα δόγματά τους, δεν απευθύνονται στους πνευματικά ανήσυχους ανθρώπους. Για αυτούς υπάρχουν οι εσωτερικές διδασκαλίες των θρησκειών, μέσα από τις οποίες απαντώνται θεμελιώδη υπαρξιακά και θεολογικά ερωτήματα. Πιστεύω ότι μπορείς να κάνεις την διάκριση και να καταλάβεις ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν είναι στο δικό σου επίπεδο νόησης, παιδείας και πνευματικής αναζήτησης. Τα δικά σου ερωτήματα, δεν τους εκφράζουν. Γι αυτούς οι επιταγές της θρησκείας είναι αποδεκτές και μένουν εκεί. Αυτό φτάνει γι αυτούς. Για κάποιους (πολύ λιγότερους) υπάρχουν άλλοι χώροι για αναζήτηση. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν πρέπει να πολεμάμε τις θρησκείες, εφόσον αυτές επιτελούν ευγενή πνευματικό ρόλο, βάσει των πολιτισμικών προτύπων των λαών, στους οποίους απευθύνονται. Βεβαίως δεν καθαγιάζω τις πράξεις και τις τακτικές των ιερατείων τους, αφού ο πνευματικός τους ρόλος συχνά αναμίχθηκε με τον ρόλο της κοσμικής εξουσίας και έβλαψε βαριά την ανθρωπότητα.
Το ότι οφείλουμε να δημιουργήσουμε την νέα αξία πάνω στην οποία θα πρέπει να πορευτεί η ανθρωπότητα, είναι εκ των ουκ άνευ για μας τους Έλληνες και αυτός είναι ο λόγος που είμαστε ο στόχος των διαβολέων. Μα και τώρα, αυτό που κάνουμε, συντελεί σε αυτό το έργο. Ξέρω την αλτρουιστική σου πρόθεση και την αγωνία σου να «σωθεί» η ανθρωπότητα.
Είμαστε όλοι στρατευμένοι στον ίδιο στόχο, φίλε μου.
Σου είχα ξαναπεί, ότι η λογική είναι μεν ένα απαραίτητο και σπουδαίο εργαλείο, είναι όμως και μια παγίδα, που δεν θα πρέπει να την εμπιστεύεσαι απόλυτα. Βάλε στο παιχνίδι τις υπερβατικές σου δυνατότητες και λάβε τες υπ΄ όψιν. Μόλις συνειδητοποίησες κάποιες υπερβατικές σου εμπειρίες, ήρθε η λογική να τις ακυρώσει ή να τις αναστείλει. Είδες τι μας κάνει η λογική; Η λογική μας θέλει κάτω, στην Ύλη. Δεν ανέχεται το υπερβατικό! Κάποιος φίλος που συνηθίζει να πηδά στην παράλληλη Αθήνα, πριν πλησιάσει την πύλη, πίνει ένα δυό ποτηράκια ποτού… Μέχρι εκεί όμως. Χαλαρή αναστολή της λογικής.
Σε ότι αφορά την μαγεία, αναφέρομαι στην τελετουργική μαγεία όπως αναφέρεται στην Σολομωνική του Ιουδαϊκού ιερατείου, που βεβαίως δεν είναι άλλη από την αρχαία Βασιλική Τέχνη της Ανατολής. Βέβαια η Σολομωνική δεν είναι η αρχική πηγή, ούτε βεβαίως και η μαγεία περιορίζεται μόνο σε αυτήν. Την ανέφερα απλώς ως γνωστό παράδειγμα.
Μαγεία ονομάζω την τέχνη της επίκλησης κοσμικών δυνάμεων, πέραν της ανθρώπινης φύσης, που έχει σκοπό να κάνει εφικτά πράγματα, που ο μάγος από μόνος του δεν θα μπορούσε (θα αδυνατούσε) να πράξει. Πάντοτε ενέχει η δολιότητα, καθώς όσα επιδιώκει ο μάγος είναι αθέμιτα για τις δυνατότητες και την ηθική των ανθρώπων. Αν ο μάγος ενεργεί για δικό του όφελος και σε βάρος των άλλων, μιλάμε για «μαύρη» μαγεία και όταν αυτός ενεργεί για όφελος τρίτων για την «λευκή». Οι απλούστερες μαγικές πράξεις, όπως η γητεία, η χαρτομαντεία, η βασκανία, κτλ, είναι και αυτές τυποποιημένες τελετές που χρησιμοποιούν τις ίδιες δυνάμεις, πολλές φορές εν αγνοία του χρήστη!
Και τώρα για την μετενσάρκωση:
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω πιο σκεπτικό σε οδηγεί όταν λες: «Οδηγούμαστε λοιπόν στο συμπέρασμα πως ακόμα και αν υφίσταται επανενσαρκωση, αυτή είναι ικανή να τροφοδοτήσει έναν πεπερασμένο αριθμό ζωών πχ 2-3.» και από πού προέκυψε αυτό το συμπέρασμα! Πάντως από τα λόγια που προηγήθηκαν αυτής της πρότασης, δεν προέκυψε κάτι τέτοιο.
Και αυτό διότι κάνεις υποθέσεις εργασίας, αποδεχόμενος ως αξίωμα απλές σου υποθέσεις που δεν επαληθεύονται από κάποια στοιχεία της συζήτησής μας.
Πρώτον: Η «Ύπαρξη» υφίσταται αυθυπάρκτως, άμα τη εκδηλώση του Θεού! Ο παρατηρητής έχει θέση σε ότι αφορά την συνειδητή αντίληψη της ΄Ύπαρξης και όχι της ουσιαστικής της φύσης. Η συνείδηση έπεται και δεν προηγείται της Υπάρξεως. Αυτό πρέπει να γίνει αντιληπτό.
Οι ψυχές δεν τροφοδοτούν ενεργειακά τον κόσμο μας όπως περιγράφεις. Το υλικό πεδίο είναι από μόνο του ενεργό. Και μάλιστα με ενέργεια πυκνή! Αν εννοείς την ζωτική ενέργεια του υλικού μας σώματος, αυτή όντως ταυτίζεται με το ενεργειακό μας σώμα, στο οποίο συμμετέχει το ψυχονοητικό και το αστρικό. Η ροή της ζωτικής ενέργειας κατά μία έννοια γίνεται από το ψυχικό στο υλικό, αν και υπάρχει και η ζωτικότητα που λαμβάνεται από τις οργανικές τροφές. Ίσως θα σε διαφώτιζε ένα βιβλίο (δύσκολο να το αποκτήσεις), του Γ. Μπαλάνου, το «κοσμική βιοδυναμική». Δεν υπάρχει αποκοπή ρεύματος όπως την φαντάζεσαι, διότι δεν είμαστε αποκομμένοι από το πνευματικό μας σώμα ενεργειακά. Είμαστε συνεχώς σε σύνδεση με την Πηγή, όπως αναφέρεις. Αν κοπεί αυτή, παύει να υπάρχει ο άνθρωπος, κόβεται η Ακτίνα. Αυτό όμως δεν μπορεί να συμβεί διότι δεν επιτελείται έτσι το Θείο Σχέδιο. Γι αυτό και ο άνθρωπος είναι Αθάνατος. Αν «πέθαινε» πως θα επιτελείτο η ανάγκη της επιβεβαίωσης της Δημιουργού Αιτίας; Το «άδειασμα» της ζωτικότητας που αναφέρεις συντελείται από την ενεργειακή αφαίμαξη που κάνουμε με τις σκέψεις και τις πράξεις μας. Αυτή η ενέργεια που χάνεται, πηγαίνει στο αστρικό πεδίο. Εκεί δημιουργούνται ενεργά στοιχειακά, σκεπτομορφές δηλαδή, που αποκτούν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Τα χαρακτηριστικά που αποκτούν είναι αυτά που τους δίνουν αυτοί που τα δημιουργούν. Οι σκέψεις, οι φοβίες και οι κακές ή καλές πράξεις μας, δημιουργούν ένα στοιχειακό. Μια τεχνητή οντότητα δηλαδή, ενεργειακής υφής, που όμως έχει δυνάμεις και ιδιότητες. Αυτή αυτενεργεί, σύμφωνα με το «πρόγραμμα» που τις έβαλαν οι δημιουργοί της. Κάθε φορά που αυτή έχει διάδραση με κάποια ανθρώπινη ενέργεια ή σκέψη, αυτή ενισχύεται. Αν πολλοί άνθρωποι μαζί, την τροφοδοτούν συνεχώς, αυτή γιγαντώνεται και γίνεται πανίσχυρη. Είναι δυνατή η απλή επίκληση αυτής της σκεπτομορφής, για να λάβει κανείς δυνάμεις ή και να την χρησιμοποιήσει. Όσοι όμως την «υπηρετούν» την τροφοδοτούν (άθελά τους) με δική τους ενέργεια. Για παράδειγμα, όσο πιο πολύ φοβόμαστε τον θάνατο, τόσο πιο πολύ ενισχύουμε το στοιχειακό του θανατοφόβου και του δίνουμε δική μας ενέργεια. Αυτό μας αποδυναμώνει. Στο αστρικό πεδίο λοιπόν, υπάρχουν άπειρες τέτοιες -τεχνητές από τους ανθρώπους- οντότητες, που «βασανίζουν» και απομυζούν τους ανθρώπους.
Το αστρικό πεδίο φίλε Στοχαστή υπάρχει, είτε εμείς το επισκεπτόμαστε συνειδητά (εξωσωμάτωση, αστρική προβολή, κτλ.), είτε ασυνείδητα όταν κοιμόμαστε. Η διαφορά είναι η συνειδητή ή όχι συμμετοχή. Στον ύπνο μας κινούμαστε με μεγαλύτερη «ασφάλεια» στο αστρικό πεδίο, διότι χρησιμοποιούμε αυτόματα τους «κανόνες κυκλοφορίας» που γνωρίζει άριστα ο υπερσυνειδητός μας νους. Τα προβλήματα πλοήγησης υπάρχουν, όταν επιχειρούμε να ταξιδεύσουμε με καπετάνιο τον συνειδητό μας νου. Αυτός ο ανόητος καπετάνιος, είναι νέοπας και δεν ξέρει από κανόνες κυκλοφορίας. Πρέπει να τους μάθει για να ταξιδεύει το πλοίο με ασφάλεια…
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα ασφαλή μας νυχτερινά ταξίδια, είναι αναγκαία για την ανέλιξή μας και πολύ ωφέλιμα για την πορεία μας. Από κει αντλούμε, όπως πολύ ωραία το είπες, ενέργεια αλλά και οδηγίες από επαφές με δασκάλους και άλλες οντότητες. Βεβαίως επειδή πάντα καιροφυλακτεί ο κουτοπόνηρος συνειδητός μας νους, όταν ξυπνάμε (δηλαδή επανέρχεται σε δράση η λογική μας) ότι ζήσαμε, έχει «ξεχαστεί»! Ότι όμως μάθαμε εκεί, έχει φυλαχθεί στο υποσυνείδητο και γι αυτό λέω συνέχεια ότι πρέπει να αφήνετε και λίγο ελεύθερη την διαίσθηση, αφού ΚΑΙ αυτή έχει δομημένη γνώση και εμπειρία.
ΛΥΚΙΟΣ.
Λες πως αφήνουμε έναν νευραλγικό χώρο έρμαιο πολλών παραγόντων επειδη ο λαός θα πρεπει να κάνει την επιλογη του. Μα πως θα κάνει ο λαός την επιλογη του; Πώς θα επιλέξει ο λαός ελεύθερα όταν δεν γνωρίζει τίποτα για επιλογη, όταν καθημερινά επιλέγουν άλλοι για λογαριασμό του και πάντα εναντίον του, πόσο μάλλον για τις συνέπειες της οποίας επιλογής του! Οι συνθήκες αυτές δημιουργούν καθοδηγουμενους χρήσιμους ηλίθιους που θα στελεχώνουν "τάγματα" εναντίον του ίδιου του λαού, ενώ θα τον παραμυθιαζουν πως θα ειναι για το καλό του! Πώς περιμένουμε απο το λαό να ωριμάσει όταν του φερομαστε σαν "ζώο", ανίκανο δηλαδή να κρίνει και να αποφασίζει απο μόνο του; Ας του θέσουμε την επιλογη με τις συνέπειες και αν επιλέξει την αυτοκαταστροφή του, δικαίωμα του! Είμαι σίγουρος και πως στους περσικους πολέμους, πως όλοι λέγανε πως οι Αθηναοι επελεξαν τον χαμο τους.Τον "επέλεξαν".Τον "ψήφισαν" ελεύθερα. Οι άνθρωποι οι απλοί οι κοινοί, για πρώτη φορά στην ιστορια "επέλεξαν" το αδιανόητο για οποιοδήποτε τυραννο-βασιλιά-ηγέτη. Επωμιστηκαν τρομερό κόστος εν γνώση τους και ανέλαβαν την ευθύνη της επιλογής τους. Η ιστορια έγραψε την συνέχεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατι συνέβησαν αυτά τα μοναδικά στον κόσμο γεγονότα; Επειδη οι Αθηναίοι ψήφισαν δημοκρατικά και αποφάσισαν ελεύθερα τη στάση τους. Επειδη ο λαός γνώριζε και έδειξε την δύναμη του. Μην γελιόμαστε. Αυτά που λες σημερα πως δεν διδάσκονταν ελεύθερα, οι Αθηναίοι τα γνώριζαν, νασαι σίγουρος. Οταν ειναι υποχρεωτικό για όλους να παρακολουθούν τραγωδίες επιπέδου Προμηθεας του Αισχυλου σε τόσο συχνή βάση, αρχίζουν και γνωρίζουν. Γιατι οι άνθρωποι μιλάνε. Οτι και να τους κανεις, μιλάνε μεταξύ τους, μιλάνε στους ανθρώπους που θεωρούν δικούς τους. Τα ερωτήματα στο αμφιθέατρο απαντουνταν. Οι άνθρωποι στα συμποσια μεταξύ τους δίδασκαν. Ξαναλέω. Αν θελουμε να ωριμάσει ο κόσμος, θα πρεπει να μην του συμπεριφερόμαστε σαν ηλίθιο νήπιο. Τον υποτιμάμε, τον ευτελιζουμε και δεν τον σεβόμαστε. Του κλείνουμε την πόρτα λέγοντας του πως δεν αξίζει.
Να δούμε λίγο τί του μένει λοιπόν; Ο λαϊκός άνθρωπος εχει ερωτήσεις και ψάχνει απαντήσεις, αληθινές απαντήσεις. Νομοτελειακά όσο δεν τις βρίσκει καταντάει πρόβατο ή τσοπανοσκυλο σε ακόλουθους πονηρων γκουρου, προέδρων, γενικών γραμματέων. Αμα ειναι γυναικα δε, δυστυχώς θα περάσει απο κρεβάτια φωτισμενων ως "ιέρεια". Αν ξεφύγει απο αυτά, θα πρεπει να βρει αλήθειες μεσα απο 86.627.268 τόμους βιβλίων που όμως ειναι σε μορφή παραληρηματος γιατι πρόκειται για "ασφαλή οδό απελευθέρωσης πληροφοριών απο άτομα διαταραγμενης συνείδησης" που όμως δεν ειναι τα μόνα, γιατι υπαρχει πολυ μεγαλύτερο πλήθος λαμογιων που απλα λένε "θα γράφουμε κι εμείς παραληρηματα να κονομαμε και θα λέμε πως μας ταστειλε η ομάδα Ε". Και αυτα θα γίνουν τις ελαχιστοτατες ελεύθερες ώρες διότι δουλεύουμε και 3.000 ώρες το χρόνο για να προλαβαίνουμε τους λογαριασμούς μας ή απλα αν εχουμε χρόνο δεν εχουμε τα χρήματα να πληρώνουμε 25 ευρώ το κάθε βιβλίο απο αυτα. Και βέβαια απαιτείται τεραστια ευφυΐα και κόπος για να διακρίνουμε και να αποκωδικοποιουμε το παραμικρό, θα πρεπει να γίνεται με κόστος την έλλειψη προσωπικής ζωής και υπό το βάρος αμετρητων προπαγανδων και αθεμιτων εμποδίων απο τους "άλλους" εναντίον του νου μας και της υγείας μας, μπροστά στα οποία οι "διαβολές" (πχ οι "περίεργες εισερχομενες σκέψεις που σχηματίζονται στο μυαλο μας) ειναι ενα τίποτα. Χμμ. Πονηρή πρόταση. Κανονικά δεν θα απαντούσα, αλλα θα το κάνω και εγω επειδη ειλικρινα σε θεωρω φίλο. Καμία απελευθέρωση πληροφοριών δεν υπαρχει απο καποιους που και καλα θελουν να δωσουν κουραγιο στο λαο.
Κεραμιδας: τυχοδιωκτης, που έκανε κακό αντί καλού γιατι έτσι πως παρουσίαζε την πολυθρυλητη ομάδα Ε, έλεγε αραχτε, αυτοί θα σώσουν τα πάντα. Πουθενά δεν έλεγε τί πρεπει να κάνουμε εμείς. Ακριβώς το αντίθετο του "συν Αθήνα και χείρα κίνει"
ΑπάντησηΔιαγραφήΦουρακης:ειλικρινής ερευνητής που απευθύνεται σε μια γενιά που δεν καταλαβαίνει. Δεν μπορει να στοιχειοθετησει πειστικό λόγο, προσπαθεί ή μάλλον προσπαθούσε φιλοτιμα. Ενας άνθρωπος μόνος όμως που δεν μπορούσε να βρει κατι που θα άλλαζε τη ροη του ποταμού.
Τουλατος: Στα λίγα βίντεο που έχω δει στο YouTube παρατήρησα πως ειναι ένας άνθρωπος που δυσκολεύεται να συγκεντρωθεί σε ενα θέμα ή σε μια ερώτηση. Λέει αυτο που θέλει να πει, που συνήθως ειναι μια επιφανειακή προσέγγιση και δεν μπορει να την στοιχειοθετησει.
Καραγεωργιου:δεν τον ξέρω καθόλου, David Icke:πολυ σοβαρός ερευνητής και ευφυής. Ικανοτατος στο λόγο. Τα πρώτα βιβλία του υπήρξαν κωδικοποιημενα και "περίεργα" εώς ύποπτα αλλα στο Ίντερνετ μιλάει και μιλάει πολυ σοβαρά και ελεύθερα. Θα προσθέσω και έναν πολυ ενδιαφέρον συγγραφέα που αντιλαμβάνομαι πως λέει αλήθειες. Τον Παναγιώτη Παναγοπουλο. Εχει πολλά βιντεακια ελεύθερα στο yt απο απαντήσεις. Απαντάει σε κάθε ερώτηση και απαντάει πάνω στο θέμα όσο μπορει. Μεγαλη υπόθεση. Απο αυτόν τον συγγραφέα "εσωτερικού χριστιανισμού" θα σε παραπεμψω στην απάντηση του για τη μετενσαρκωση.
http://m.youtube.com/watch?v=LAaEQYnGmt0
Στο δια ταύτα όσοι ανέφερες δεν απελευθέρωσαν καμία σοβαρή και χρήσιμη πληροφορία. Οταν όσα λέει κάποιος δεν συνοδεύονται με κάποιο "δια ταύτα" (για αυτό πρεπει..) ή έστω δεν προκύπτει απο τα λεγόμενα, αυτό ειναι τέχνη της παραπλάνησης και καθυστέρησης. Τόσο απλα. Τωρα για την "πονηροτητα" της ερώτησης ας το ξεκαθαρίσω ακόμα μια φορά. Δεν υιοθετώ πως ειναι άτομα διαταραγμενης συνείδησης παρα ελάχιστοι. Το θέτω έτσι γιατι η πλειονότητα θα κατανοήσει το ερώτημα και σε τί ή ποιους αναφέρομαι αφού αυτή ειναι η οπτικη τους. Χρησιμοποιούμε την υπερβολή ως εργαλείο ρητορικής τέχνης. Για να καταλαβαίνει ο αναγνώστης και να καταλαβαίνει εύκολα μεσα απο τη διάκριση των αντιθέσεων. Γι αυτο οπως έχω πει, όχι μόνο δεν στρογγυλευω τις γωνίες, αλλα τις κάνω μεγαλύτερες απο όσο ειναι. Εννοείται πως υπαρχουν και καταστάσεις, πχ τσανελινγκ. Εξ ορισμου δεν ειναι ζωντανοί άνθρωποι. Πχ Ιωάννης Τσατσαρης. Όχι μόνο δεν με ενοχλεί αν κάποιος αναφέρει υπερβατικη πηγή, αλλα το σέβομαι. Οταν όμως λέει αρλουμπες χάνει το σεβασμό μου γιατι το μήνυμα του αλλοιώνεται. Όχι φίλε, δεν θα διάθεσω 5 χρονια μελέτης μήπως και αποκωδικοποιησω τί έκρυψε ο Τσατσαρης. Θέλω να με σέβεται και εμένα και τον χρόνο μου και τη ζωη μου. Προσοχη εδώ. Ειναι παγια τακτική του Διαβολεα να δημιουργεί άπειρες μπερδεμενες καταστάσεις ώστε οι άνθρωποι να καταναλώνονται σε αυτές και την επίλυση τους και να αποσπωνται απο το να ζουν πραγματικά. Είμαι λυπηρό αλλα όταν τις επιλύσουν, η ζωη πιθανόν να τους εχει ξεπεράσει. Συνεπακολουθα δεν υπαρχουν "φίλοι μας" που απελευθερωνουν πληροφορίες όταν το κάνουν με τέτοιο αδοκιμο τροπο. (Παραλήρημα). Ειναι πολυ προτιμότερο να τα αγνοησετε παντελώς και να εστιασετε στο πώς θα ζήσετε οπως θαπρεπε όλοι οι άνθρωποι να ζουν. Μην τους στηριζετε. Απο τη στιγμή όμως που επιζητούμε μια στοιχειώδη απελευθέρωση για ποιοτική ζωη θα πρεπει να παίξουμε έστω και λίγο αυτο το παιχνιδι. Οπότε σαν γενικός κανόνας μην σέβεστε, όποιον δεν σας σέβεται επανειλημμένα. Δεν τον αξίζει ούτε τον σεβασμο σας, ούτε τον χρόνο σας, ούτε την παρουσία σας. Απομακρυνθειτε.
Αναφέρθηκες σε πολυ όμορφες ομαδικές προσπάθειες προσέγγισης της γνώσης, που μας ειναι γνωστές ως εσωτερισμος, αποκρυφισμος κτλ. Δεν μπορει να γίνεσαι πιεστικος, όταν στο ζητούν, οπως εγω τωρα. Αν και ψάχνω δεν γνωρίζω απο τον κύκλο γνωριμιών μου κάποιον να με παραπέμψει. Σου ζητώ λοιπόν, χωρίς να θέλω να σε πιεσω, και επειδη σέβομαι και εκτιμώ την κριτική σου σκέψη, να με παραπέμψεις σε ενα χώρο που θεωρείς στοιχειωδως υγιή. Και αυτο γιατι στο Ίντερνετ μεσα απο αναζητηση, υπαρχει κίνδυνος να πεσω σε αρπακτικά που παραμονευουν θύματα. Όχι επειδη ανησυχώ, τουναντιον για να μην χάσω ασκοπα χρόνο και ενέργεια που θα μπορούσε να αποδώσει καρπούς. Τα υπόλοιπα περί κρίσης, ειναι σαφή και αποδεκτά. Δεν τίθεται θέμα απόρριψης της γνώσης. Η αληθεια μιλάει και αντηχεί μεσα μας, μπορούμε να την διακρίνουμε, αν ακούμε πραγματικα, όχι μόνο με το νου δηλαδη που μπορει να λανθανει, αλλα με τον Εαυτο, παρατηρητή κατ´αλλους ή καρδιά κατα κάποιους άλλους. Μπορούμε και να αντλήσουμε την πραγματική γνώση απο εκεί αλλα αυτο προϋποθέτει ήδη μια σημαντική πορεία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛες πως δεν ήρθαμε συνειδητα και κατ´ επιλογη. Αυτο ειναι σημαντικο και ενδιαφέρον. Δεν αντιφάσκει ομως με το οτι η ψυχη εχει επιλέξει τις συνθήκες ενσαρκωσης της, ως πιο κατάλληλες, χρήσιμες και κοντά στη ιδιαίτερη ποιότητα της κατάστασης της ώστε να επιτελέσει το σκοπό της, την αυτεπιγνωση. Αυτο που μακροσκοπικα έλεγαν οι αρχαίοι έλληνες πως ο χώρος της Αθήνας έλκει ψυχές ελεύθερες και αδέσμευτες. Γι αυτό είχε επιλεχθεί. Επιπρόσθετα η ψυχη επιλέγει και -όσο γινεται- τις συνθήκες(πχ οικογενειακές) στις οποίες θα μπορέσει να ανελιχθει. Δεν εχει όμως μεγάλο περιθώριο επιλογής χρονικής περιόδου.
Αλλα στο ευρύτερο συστημα της Γης δεν ήρθαμε συνειδητα. Άρα είμαστε φυλακισμένοι (οπως συμφωνησες, αλλα το λες διαφορετικά), καποιος μας εβαλε εδω. Ο θεός δεν μπορει να μας απέστειλε, ως Παναγαθος δεν δύναται να μας τιμωρεί έτσι, γι αυτο άλλωστε η πτώση ήταν επιλογη δική μας (σύμφωνα πάντα με το θείο σχέδιο) και όχι δική του. Πιθανότατα αυτόν τον ρόλο να τον ανέλαβε ο Εωσφορος-Προμηθεας κατι σαν τον Ιουδα που έπρεπε να προδώσει για να ολοκληρωθεί το σχέδιο. Δεδομένου όμως πως αυτός ο ρόλος εχει παιχτεί και ολοκληρωθεί δεν μπορει να συνεχίζεται ακόμα. Οι συνθήκες άλλαξαν. Πως γνωρίζουμε πως το σχέδιο δεν προβλέπει επιστροφή των "αποστατων αγγέλων"; Εάν όλα ήταν θείο σχέδιο αυτο δεν ειναι το λογικό και προφανές να συμβει; Αλλωστε απο αισχυλο γνωρίζουμε πως ο ημιθεος Ηρακλής θα ελευθερωσει τον Προμηθεα μετά απο συμφωνία με το Δια, άρα απο την εβραϊκή οπτική, ο θεός θα συγχωρέσει τον Εωσφορο και θα τον απελευθερώσει. Και προφανώς αυτό θα σημάνει παράδεισο επι Γης για τους ανθρώπους. Όμως αυτο θα συμβει σε άγνωστο χρόνο. Μπορει σε 20, μπορει σε 1000 χρονια. Εάν ίσχυε η αεναη επανενσαρκωση λοιπόν, ποιος θα ήταν ο λόγος να υφίσταται το way out; Αφού όλοι, μαζικά δηλαδη η ανθρωπότητα θα σωθεί ολόκληρη σχεδον με την επιβολή συνθηκών παραδείσου στη Γη, τότε γιατι ο Χριστός δίδασκε "Γρηγορειτε"; Επειδη, καλώς ή κακώς, ειναι μονόδρομος αυτός ο δρόμος που σημαινει απώλεια ψυχών, και ο Θεός δεν μπορει να επέμβει μεμονωμένα στις ξεχωριστές ανθρώπινες οντότητες γιατι εκτός του οτι επεμβαίνει μόνο με καθολικά ισχύοντες κοσμικους νομους, αυτο θα έθετε σε αμφιβολία την εξέλιξη του θείου του σχεδίου αφού θα είχε χαοτικες και απρόβλεπτες συνέπειες. Για αυτό υφίσταται αυτός ο δρόμος εξόδου για μεμονωμένους ανθρώπους ή ομάδες, εξόδου απο μια φυλακή έτσι οπως εχει καταστει ο υλικος μας κόσμος την εξοβελιση ή απώλεια της πνευματικής του υπόστασης. Οι υπόλοιπες μπορει να μην χάνονται, αλλα απλα να θρεφουν τη Σεληνη ή τη Γη. Πρακτικά την επιλογη την κάναμε εμείς, για να μην την κάνει ο Θεός που μάλλον λόγω της φύσης του αδυνατούσε. Την μεθοδεύσε όμως,συμφωνούμε σε αυτο.
Βέβαια όταν λες ανθρώπους αναφέρεσαι σε ενα κοινό είδος ανθρώπων χωρίς διάφορες; Μην ξεχνάμε πως ο Θεός ή Δίας ηθελε να μας αφανισει για να σπείρει καλύτερο γένος ανθρώπων. Ο θεός δεν μας έφτιαξε λάθος, απλα δεν είμαστε όλοι, καλώς ή κακώς, σπορά Διος-Θεου. Εκανε και η Ηρα ή Σοφια δικια της σπορά ανθρώπων κατ´ εικόνα και ομοιωσιν βέβαια αλλα χωρις τη συμμετοχη του Πατερα με αποτελεσμα να βγει λίγο.. τερατώδης ή κοινά "λίγο μούφα". Προσεξτε. Άρα έχουμε και μια σειρά ανθρώπων που δεν κοιτούν τη γενιά τους απο τον γεναρχη τους πατέρα οπως εμείς αλλα απο τη μητέρα. Οι Εβραίοι ας πούμε το κάνουν αυτο. Αυτός δεν ειναι λόγος να τους εχθρευομαστε βέβαια, ούτε το οτι μας ζηλεύουν ειναι λόγος. Σε εχθρικές πράξεις όμως του σιωνιστικου ιερατειου πρεπει να στεκόμαστε απέναντι, γιατι δυστυχώς για εμάς μας θεωρούν απειλη που στεκεται εναντια στην κοσμοκρατορια τους και που πρεπει να εξαφανίσουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπομένως για να μην ξεχνιόμαστε; Είμαστε σε φυλακη! Να το αισθανθουμε μεσα μας αυτο, να το βιωσουμε, να το κατανοήσουμε απο άκρο σε άκρο μας. Γιατι; Επειδη αυτη η λεξη δεν ωραιοποιει, δημιουργει καταλληλη συμπεριφορα, μετά, η μονη λογικη σκέψη που μπορει να κάνει ένας σώφρων άνθρωπος ειναι "Πώς θα απόδρασω;" Και εν τω μεταξύ να φροντίζει να βελτιώνει όσο μπορει τη κατάσταση στη φυλακή για να ζει καλύτερα και ο ίδιος και όλοι οι υπόλοιποι που ως καταδικοι ειναι καταδικασμένοι να ζήσουν εκεί το υπολοιπο της ζωής τους μέχρι το τέλος τους...Χρέος και ιερό καθήκον, σε αυτόν που σχεδιάζει να δραπετεύσει ειναι να βοηθήσει να βελτιώσουν την θέση τους οι συγκρατουμενοι του, οι αδελφοί του. Και για μένα, αν δεν μπορει να πάρει και αρκετούς μαζί του, να φροντίσει να αφήσει αναλυτικό εγχειρίδιο, "έτσι δραπετευσα" που θα το συντάσσει παράλληλα με τις προσπάθειες του και θα το δημοσιεύσει λίγο πριν. Και μερικοί το έχουν κάνει, ας τους διαβάσουμε λοιπόν προσεκτικά.
Επιστρέφω. Αφού λοιπόν το σχέδιο τείνει προς την ολοκλήρωση του , πιθανότατα δεν απαιτείται οπως το ξεκίνημα να φέρει κάποιος ψυχές σε αυτο το εγχείρημα. Άρα οι μόνες ψυχές που ισως θα εισέρχονται να ειναι αυτές όσων επέτυχαν φωτιση, και θα έρχονται συνειδητα και κατ επιλογη για να βοηθήσουν την ανθρωπότητα. Γιατι να την βοηθήσουν αφού υπαρχει το σχέδιο; Είτε επειδη τα σχέδια ειναι σχέδια και ως τέτοια δεν επιτυγχάνουν πάντα, καθως οι "απέναντι" ως αφυπνισμενες, κακές κατ επιλογη, ψυχές, φέρουν θεοτητα μεσα τους, (οπως όλες οι ψυχές) και άρα και την πληροφορία του θεου (οπως κάθε κύτταρο), επομένως έχουν ικανή δύναμη τουλάχιστον να απειλήσει την αισια πληρη ολοκλήρωση του θείου σχεδίου, ισως και εξ ολοκληρου,
Είτε έρχονται για να σώσουν όσους περισσότερους μπορούν μέχρι να γίνουν όσα πρεπει σύμφωνα με το θείο σχέδιο που μπορει να ειναι απίστευτες καταστροφές,πόλεμοι κτλ,άρα δεν νοείται μετενσαρκωση για μη ενδυναμωμενες ψυχες και αυτή ισως ειναι η μονη ευκαιρία (2-3) εξ ου και το γρηγορειτε,
Είτε και τα δυο.
Το 2-3 ενσαρκωσεις ειναι μια άποψη που προέρχεται απο διάφορους παράγοντες. Ο ένας ειναι ο ενεργειακός. Απο την στιγμή που είμαστε σε ενα κλειστό συστημα-φυλακη, η ψυχη μας αν δεν ενδυναμωθει με την θεωση-ενωση με το Θεό-πηγή εχει πεπερασμενη ποσότητα ενέργειας με την οποία μπορει να τροφοδοτήσει ως ζωτική ενέργεια το σωμα μας. Αν μπούμε σε σκέψη μη γραμμικου χρόνου θα λέγαμε πως αυτές τις ζωές τις ζούμε ταυτόχρονα απλα τις βιώνουμε συνειδητα στιγμή-στιγμή. Αναλόγως την οικονομία ή αναπλήρωση ενέργειας αιτιολογείται και αντίστοιχα αριθμός ζωών σίγουρα πεπερασμενος.
Και με γραμμικο χρόνο όμως, εάν ένας άνθρωπος πεθαίνει πριν την ώρα του, (πχ ατυχημα) η ψυχη του εχει ακόμα αρκετή ζωη μεσα της και μετά το θάνατο ισως να βγαίνει στο αστρικο και να επιλέγει και άλλη ενσάρκωση ή τουλάχιστον να εχει αρκετό χρόνο πριν διαλυθεί εκεί ώστε να προλάβει να επανενσαρκωθει. Το σημαντικο σε αυτή τη θεώρηση ειναι ο τρόπος ζωής. Ασχετα με την ενθεωση, η ψυχη μπορει να απορροφήσει ενέργεια και απο τη Γη, τη φύση δηλαδή καθως και η Γη ειναι ένας οργανισμός που πιθανότητα φέρει ψυχη. Κατι αντίστοιχο με το βαμπιρισμο που κάνουμε εμείς ως άνθρωποι ασυνείδητα ως επι το πλείστον. Οπως όταν είμαστε δίπλα σε μωρά, αυτή η αγαπη που νιώθουμε μπορει να θεωρηθεί ως ροη ενέργειας απο μια αμόλυντη ακόμα ψυχη που ειναι σε θέση να εκπέμπει μεγάλες ποσότητες ενέργειας, ισως να ειναι συνδεδεμένη και με την Πηγή όταν κοιμάται καθως οπως λέει και ο λαός "ο ύπνος θρεφει τα παιδιά". Ειδικά τα μωρά κοιμούνται πολυ και τον χρειάζονται τον ύπνο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒέβαια όσον αφορά τη Γη δεν μιλάμε για βαμπιρισμο αφού η Γη δείχνει να εχει αστείρευτη ενέργεια, βαμπιρισμος εννοείται όταν κλεβεται ψυχική ενέργεια απο κάποιον που την εχει ανάγκη. Η αγάπη δε, όταν εκφράζεται αμοιβαία, ειναι μια παραδεισενια κατασταση που αποτελεί όνειρο για κάθε άνθρωπο. Μια τέτοια σχέση μπορει να υπαρχει και μεταξύ ανθρώπου-ζώου καθως και τα ζώα έχουν ψυχικό σωμα,(τους λειπει μονο το νοητικο σε σχεση με τον ανθρωπο) οχι συλλογικό αλλα μεμονωμένο οπως οι άνθρωποι. Οταν κάποιος βασανίζει ενα σκυλο, δεν μπορει να πληγωνονται και όλα τα υπόλοιπα ζώα ή οι υπόλοιποι σκυλοι. Δεν θα ήταν σωστο, ούτε δίκαιο. Ωστόσο, στη φύση υπαρχουν φυτικοι ή ζωικοι οργανισμοί που έχουν συλλογική ψυχη και ως εκ τούτου αντίστοιχη συνείδηση ή και συλλογικό μυαλό. Απλα επειδη όταν λέμε ζώα συνήθως σκεφτόμαστε σκύλο ή γάτα, να κάνουμε το διαχωρισμό.
Έχεις πολυ δίκιο για τη σημασία της θρησκείας. Είναι το μέσον ιερουργιας που συλλογικά μπορει (οταν γινεται καταλληλα) να μεσολαβεί κατα κάποιον τροπο μεταξύ ανθρώπων και θεου. Όμως στην Ελλάδα αποτελεί την ταφόπλακα των Ελλήνων. Και αυτο γιατι το απέναντι ιερατείο εχει φροντίσει να βάλει αναχώματα που να μην επιτρέψει στον ελληνικό λαό να ιερουργηθει κατάλληλα. Γι αυτο η θρησκεία εχει πέραση κυρίως σε δυο ομάδες ανθρώπων, ηλικιωμένους που "προετοιμάζονται" και ανθρώπους που επιζητούν ενσωμάτωση στην κοινωνία και σε ενα ακόμα μεγαλύτερο θεσμό, ανθρώπους που θέλουν να αισθάνονται πως ανήκουν κάπου ώστε να έχουν ασφάλεια. Αυτο δεν ειναι κακό. Το κακο όμως ειναι πως σε αυτή τη θρησκεία λείπουν τα δυναμικά και μαχητικά κομμάτια της κοινωνίας. Και χωρίς αυτα η θρησκεία δεν μπορει να σταθεί, οδηγείται σε θάνατο. Μιλάμε άλλωστε για μια θρησκεια που έγινε αγαπητή και την επιλέγουν παγκοσμίως οι άνθρωποι για δυο λόγους. Για την διδασκαλία της αγάπης του Χριστού και της ελληνικές ιδέες που την στηρίζουν. Χωρίς αυτές τις ιδέες που εκφράζει ο ελληνισμός-ανθρωπισμός(ουμανισμος) τί μένει; Ο ιουδαιοχριστιανισμος. Μια μισανθρωπη φοβικη εχθρικη θρησκεία που δεν την επιλέγουν ούτε οι ίδιοι.
Το πρόβλημα όμως ειναι πως οι έλληνες στερούνται αντίστοιχης θρησκείας. Εννοείται πως θα την κατηγορώ και γιατι ειναι εξίσου προδότες με τους πολιτικούς μας. Ενας δυνατόν να μας χτυπούν και αυτοί; Ειναι δυνατόν να μην έχουν βγει οι αφορισμοί κατα των ελλήνων και να ψάλλονται ακόμα; Ειναι δυνατόν να μην έχουν ζητήσει συγνώμη για τα εγκλήματα εναντίων των ελλήνων; Πώς μπορει ο έλληνας λοιπόν να την αγκαλιάσει και να την ανεβάσει επίπεδο; Πρεπει να απαιτήσουμε να γίνουν κάποια πράγματα. Ας πούμε έχω ακούσει πως το εβραϊκό ιερατείο οπως αποδείχτηκε πως επενέβη και ανάγκασε να βγει το θρησκευμα απο τις ταυτότητες, έτσι δεν επιτρέπει να βγουν οι αφορισμοί κατα των ελλήνων. Ειναι ποτέ δυνατόν το κέρατο μου; Και εμείς τί κάνουμε; Δολοφονουν με δυο ταυτόχρονους ξεχωριστους καρκίνους την κορυφή της ελλαδικης εκκλησίας που προσπαθούσε να φέρει τους έλληνες στην εκκλησία και εμείς δεν παίρνουμε χαμπάρι; Τί κάναμε; Και μας λες να μην τους κατακρινω. Ούτε να τους φτυνω δεν αξίζουν κανονικά.(Υπερβολη) Ισως ήταν καλύτερα να μην υπαρχουν και καθόλου. Η ανάγκη απο την έλλειψη θα μας είχε κάνει να την φτιάξουμε απο την αρχή. (Υπερβολή). Το καταφύγιο μερικών κατατρεγμένων εχει καταντήσει ταφόπλακα όλων των ελλήνων. Η δυναμική όμως ειναι τεράστια αν γίνουν κάποιες διορθωτικές κινήσεις. Μπορει να αποτελέσει φορέα παγκόσμιας αφύπνισης ΑΝ ενσωματωθούν αξίες του ελληνισμού λίγο ακόμα μεσα του και δεν αντιφάσκει στο "ειναι" της, να καταφερεται εναντίων του ελληνικού τρόπου όταν χωρίς αυτόν δεν υφίσταται. Ξέρω οτι η ουσία μας ομοιαζει, αλλα κατι πρεπει να κάνουμε. Πρεπει να φτιάξουμε και να προωθήσουμε κατι που μπορει να επιφέρει αλλαγές σε αυτήν την κατεύθυνση. Οπως η επανελληνιση. Μ´αρεσει. Αν την φτιάξουμε κατάλληλα και τη βάλουμε και σε ενα επίπεδο Ουμανισμου ταυτόχρονα μπορει να δουλέψει και προς τους έξω, ως ιδέα, ως σλόγκαν, ως άποψη, ως κοσμοθεωρία, ως τρόπος ζωής προς την σωστη κατεύθυνση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτο που αναφερεις για τη λογική ειναι πολυ σωστό. Το έχω παρατηρήσει πριν χρονια. Απο τότε έχω δουλέψει αρκετά σε αυτό για να μπορέσω να το ελεγξω και μπορω να ισχυριστω πως η λογικη πειθεται με... λογικη να μην αποτελει τροχοπεδη στο υπερβατικο. Όμως υπαρχει τεράστια διάφορα σε αυτό που δεν δέχεται η λογικη κι σε αυτο που δεν μπορει να κατανοήσει. Οταν δεν κατανοούμε κατι, δεν σημαινει πως το απορρίπτει η λογικη. Απλα αναγνωρίζουμε πως δεν μπορούμε να το εξηγήσουμε (ακόμα). Η λογικη μας σκέψη μας το λέει αυτο. Δεν ειναι απαραίτητο να δημιουργούμε μικρά σοκ στην αντίληψη μέσω γνωστικης ασυμφωνιας(cognitive dissonance ) αν και σε μερικούς ανθρώπους αυτός ειναι ο συντομότερος δρόμος. Το βίωμα, η πίστη δηλαδή μέσω της βιωματικής αντίληψης, όταν το ζήσουμε κατι απο πρώτο χέρι αρκεί για να να μας πείσει μια και έξω. Όμως όταν κάποιος ειναι δογματικά αμετακινητος (δεν υπαρχει τίποτα αλλο πουθενα) και μηδενιστης εκ πεποιθήσεως δύσκολα θα βιώσει το απαραίτητο σκουντηγμα. Εκεί ισως χρειάζεται μια.. ουσία αρκεί να μην ειναι βλαβερη ή εθιστικη, και υπαρχουν πολλές ή μια χαλαρή αναστολή (2 ποτάκια οπως ειπες) αν κάνουν τη δουλειά. Εν προκειμένω, αυτό που ισχυρίστηκες για την άντληση γνώσεων στο αστρικο ειναι πέρα ως πέρα αληθές, δεν το γνωρίζω απλα αλλα βιωματικα. Ειναι απίστευτη η καθαρότητα και η διαύγεια της αντίληψης εκεί όταν θέσουμε ενα θέμα που μας απασχολεί. Έχω δοκιμάσει μια τεχνικη στο παρελθόν που προτείνω ανεπιφύλακτα, καθως εχει μηδενικό ρίσκο ή φόβο για οποιονδήποτε. Το πρότεινε και ο Mallet στο βιβλίο του για τη διττοτητα του χρόνου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠριν κοιμηθείτε, φροντίστε η τελευταία σκέψη σας να ειναι το ερώτημα στο οποίο επιζητάτε απάντηση ή το πρόβλημα που θέλετε να λυσετε. Φανταστείτε να το βιωνετε σε όλο σας το σωμα, έτσι ώστε μόλις κοιμηθειτε να ειναι η τελευταία σκέψη. Σκεφτείτε το σαν να αφήνετε ενα σημείωμα στον ανώτερο σας εαυτο. Μόλις κοιμηθειτε και έρθει αυτός, θα αναζητήσει και θα βρει την απάντηση στο ονειρικο πεδίο όπου υπαρχει η απόλυτη γνώση. Με το που ξύπνησετε, θα βρείτε την απάντηση αφημενη ως πρώτη σκέψη στο μυαλο σας.
Επιβεβαιώνω αυτο λοιπόν που λες Λυκιε, καθως θυμάμαι με το που ξυπναω να έχω μια πολύπλοκη λύση στο μυαλό μου σαν να λέμε 2+2=4,με πρωτοφανή διαύγεια για τα δεδομένα του υλικού κόσμου. Συν τω χρόνω όμως όλο και γινόταν πιο δύσκολη, πιο πολύπλοκη σαν σπαζοκεφαλια. Και αυτο ειναι μόνο ενα απλό παράδειγμα. Γνωρίζεις μήπως κάποιο βιβλίο που να διδάσκει τον κ.ο.κ του αστρικου εκτός της fortune;
Για την μαγεία λοιπόν, συμφωνώ σε όσα πολυ σωστά ανέφερες για τους κινδύνους. Όμως ο ορισμός του "τί δεον" και τί όχι δεν ειναι τόσο εύκολος. Γιατι κι η ηλιακή ενέργεια (απολλωνας) που δεχόμαστε με τόσες μορφές για να αναπληρωνουμε ζωτική ενέργεια δεν ειναι ετεροκλητη; Ειναι όμως πέρα για πέρα θεμιτή και επιθυμητή, απαραίτητη και ανανρικαταστατη στην πορεία μας. Η εκκλησία δεν μεσολαβεί για εμάς με τους "πάνω"; Οπότε ειναι σαφές και με τα παραδείγματα που έθεσα παραπάνω για να μην μιλήσουμε για τα χοντρά μαγικά που κάνουμε και κάνει και η εκκλησία αλλα τα θεωρούμε φυσιολογικότατα(και ειναι). "Η Παναγία να σε φυλάει" είναι λευκή μαγεία. Ας μην την δαιμονοποιουμε λοιπόν, γιατι ειναι μέρος της ζωής μας άσχετα αν το συνειδητοποιούμε ή όχι.
Οι ψυχές μπορει να μην τροφοδοτούν άμεσα τον κόσμο μας, αλλα αυτο συμβαίνει έμμεσα. Κάθε συνείδηση, ως χέρι ή αισθηση της ψυχής-ύπαρξης (έτσι την καταλαβαίνω) που σαφώς επεται αυτής, μέσω της αλληλεπίδρασης με την ύλη δημιουργεί αθροιστικά ενα σύνολο συνειδήσεων,ενα πεδίο, την συνειδητοτητα. Η συνειδητοτητα προβάλει και δημιουργεί τον υλικο μας κόσμο, σύμφωνα με τα σύνολα των πεποιθήσεων μας. Επομένως δεν ειναι ακριβως απο μόνο του ενεργό το υλικο πεδίο, παρα μέσω της συνειδητοτητας, που αποτελείται απο τις συνειδήσεις μας, που προέρχονται απο τις ψυχές-υπαρξεις. Άρα χωρίς ψυχές η συνειδητοτητα θα εξασθενει μέχρι να πάψει να υφίσταται, και τότε ο υλικος κόσμος γιοκ. Η ζωτικότητα απο τροφες απο φυτα που φωτοσυνθετουν, προερχεται απο την ενέργεια του ήλιου που κάποιοι οργανισμοί μετασχηματιζουν, ενώ εμείς αδυνατούμε. Το οτι με μια κατάλληλη λαμπα μπορούμε να μεγαλώσουμε ολόκληρο περιβόλι σε ενα σκοτεινό υπόγειο με ρεύμα απο τη ΔΕΗ νομίζω το καθιστα σαφές πως το θέμα ειναι καθαρά ενεργειακό. Αρα υποβοηθαται η ψυχη γιατι δεν μπορει να τα τροφοτησει όλα, συνειδητοτητα, εγω, στοιχειακα, σωματικές λειτουργίες κτλ. Άνθρωποι εγκρατεις έχουν αποδείξει πως χρειάζονται λιγοτερο φαγητό, και άνθρωποι που αντλούν απο την πηγή ελαχιστοτατο(μερικοί λένε καθόλου αλλα μάλλον υπερβάλλουν). Αυτο μπορει να αποδεικνύει πως υφίσταται η σύνδεση της ακτίνας με πηγή οπως ανεφερες αλλα είτε για ελάχιστους και όχι για εμάς, είτε μόνο σε μη υλικο πεδίο, είτε και τα δυο μαζί. Η ψυχη μάλλον δεν μπορει να συνδεθεί με το Απολυτο όσο ειναι στον υλικο κόσμο, γιατι ο υλικος κόσμος ειναι μη-ων (δεν υπαρχει) ενω το Απόλυτο-Πηγή ειναι το Ων γι αυτο ο Δίας θεός έκλεισε τη συμφωνία η περσεφονη (ψυχη) μια θάναι με τη Δήμητρα (γη) και μια στο πλουτωνα. Και όταν θαρχεται στη Γη θα ανθίζει η γη γιατι τότε η Γη θα τροφοδοτείται, ενω όταν φεύγει θα μαραινεται (πεθαίνει). Στο βασίλειο του Πλουτωνα όμως δεν εχει εξουσία ο Δίας-θεός αλλα ο Αδης. Οπότε δεν ισχύουν ακριβως απόλυτες αγάπες και ιστορίες. Κάπως αλλιώς παει η δουλειά εκεί. Ο Δίας επέβαλλε την συμφωνία (κοσμικοι νομοι) αλλα δεν ειναι απο πάνω. Οπότε καλό θα ειναι να μάθουμε τί παίζει σε αυτό τον κόσμο, γιατι απο οτι φαίνεται μόνο απο εκεί τροφοδοτείται με πνευματική ενέργεια η ύπαρξη μας. Ακόμα και αν ο άνθρωπος δεν πεθαίνει στη ανώτερη του φύση (παρα ισως σε ελαχιστοτατες περιπτωσεις πχ καταστροφη Λεμουριας,Ατλαντιδας) ειναι πολυ πιθανόν αν οχι να τρώγεται, τοτε να εγκλωβιζεται αεναως στην κοιλιά της σεληνης ή σε μια διάσταση απο την οποία να μην μπορει να εξέλθει. Οπως αναφέρεται και στον Ομηρο, ο Αχιλλέας νεκρος(η ψυχη του) χωρις νου (και υλικο σωμα προφανώς) λεει στον Οδυσσέα που κατέβηκε για να πάρει την συμβουλή του μαντη Τειρεσια πως καλύτερα να ήταν ζωντανός και στην χειρότερη θέση παρα αρχηγός ανάμεσα στους νεκρούς. Δίνει λοιπόν την αίσθηση πως ειναι εγκλωβισμενος σε ενα αόρατο κόσμο και το βιώνει συνειδητα (αφού εχει ψυχη) αφού θλιβεται και ο Οδυσσέας επιχειρεί να τον παρηγορήσει λέγοντας του νέα των δικών του, του πατέρα του και του γιου του. Ο Αδης ευτυχως δεν γνωρίζουμε να δυναμώνει απο τους νεκρούς αρα λογικά μάλλον δεν τρέφεται απο αυτούς. Γνωρίζουμε όμως πως για να στεριωσει ενα οικοδόμημα απαιτεί ψυχη στα θεμέλια του (πχ γεφύρι της Άρτας). Πόσες ψυχές να απαιτει άραγε μια Γη ή μια Σελήνη; Ως φαγωμα θα μπορούσε να εννοείται ο εγκολπισμος και εγκλωβισμος. Ισως τωρα απο την επιφάνεια της Γης να μπορούμε να βγούμε, αλλα όχι μετά απο το εσωτερικό;(εσωτ Γη ή διάσταση ή κόσμος κτλ)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτοχαστης
ΥΓ. Πάντα με φιλική εκτίμηση και σεβασμο. Συγνώμη αν επαναληφθηκα κάπου αλλα γράφω απο κινητές συσκευές και ειναι βάσανο οι μικρές οθόνες
Αγαπητέ μου φίλε Στοχαστή, φοβάμαι ότι ακόμη και ο ποιό υπομονετικός αναγνώστης, θα κουράστηκε από τον μακροτενή μας διάλογο και θα εγκατέλειψε την ανάγνωση! Είμαι 99% βέβαιος, ότι ο διάλογος αυτός γίνεται πλέον μόνο μεταξύ μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρόλα αυτά, βρίσκεται σε κοινή θέα και είτε συνολικά είτε αποσπασματικά, μπορεί κανείς στο μέλλον, να διαβάσει τις σκέψεις μας.
Πρέπει να προσπαθήσουμε και οι δύο να είμαστε λακωνικότεροι.
Λοιπόν,
θα ήθελα να σου δείξω, ότι η εμμονή σου να βλέπεις την ανέλιξη ως συλλογικό ζητούμενο και όχι ως ατομικό, αντίκειται στην νομοτέλεια του θείου Σχεδίου. Εμπλέκεις λοιπόν την κοινωνική μηχανική της ανθρωπότητας, με την νομοτελειακή διαδικασία του θείου Σχεδίου, που ισχύει σε όλο το Σύμπαν και όχι μόνο για τον Άνθρωπο. Τα τεκταινόμενα στις ανθρώπινες κοινωνίες, δεν είναι τίποτε άλλο, παρά η τριβή των ανθρώπων με ατελή τους φύση. Είναι ο χώρος εργασίας τους. Μέσα από αυτό τον κυκεώνα, οι άνθρωποι καλούνται να επιγνωσθούν και να ανελιχθούν. Όχι όλοι μαζί, αφού δεν ξεκίνησαν και όλοι μαζί. Άλλοι είναι νεότευκτοι και άλλοι «τελειόφοιτοι»! Η ανθρωπότητα δεν είναι κάτι που ξεκίνησε ξαφνικά και θα τελειώσει έτσι ξαφνικά, έτσι …όλοι μαζί!
Βλέπω ότι το σκεπτικό σου άρχεται από τον φόβο της καταδίωξης που σου έχουν ενσπείρει τα αναγνώσματα του Carlos Castaneda. Για την ώρα, θα έλεγα να τον αγνοήσεις. Το έχω ξαναπεί: ας μην ασχολούμαστε με την υποτιθέμενη «ιστορία» του υπερβατικού κόσμου, γιατί οι πιθανότητες να την κατανοήσουμε, είναι …ελάχιστες και δεν μας προσφέρει τίποτε θετικό. Μας αποπροσανατολίζει.
Επέτρεψέ μου να έχω καλή γνώση αυτού που σου λέω: Το περιεχόμενο των μυήσεων και των διδασκαλιών των σχολών και των στοών της αρχαίας Ελλάδας, δεν παρείχετο στις μάζες! Ο μέσος Αθηναίος, δεν είχε ιδέα περί αυτών. Δεν θα επανέλθω σε αυτό.
Λες ότι «Ο λαϊκός άνθρωπος έχει ερωτήσεις και ψάχνει απαντήσεις, αληθινές απαντήσεις.» Επέτρεψέ μου να διαφωνήσω. Ο «λαϊκός» άνθρωπος περιορίζεται σε ερωτήσεις που αφορούν την καθημερινότητά του και δεν ενδιαφέρεται για τα πνευματικά ζητήματα στο επίπεδο που συζητάμε εδώ. Βέβαια, λέγοντας «λαϊκός» δεν εννοούμε τον οικονομικά ευτελή, αλλά τον πνευματικά αδαή, δηλαδή τον μέσο άνθρωπο. Θα σου θυμίσω επίσης, ότι ΟΠΟΙΟΣ ΨΑΧΝΕΙ, ΒΡΙΣΚΕΙ, με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει!
Αυτά περί γυναικών «ιεριών» κτλ, δεν με βρίσκουν σύμφωνο όπως τα τοποθετείς. Η εμπειρία μου, άλλα λέει.
Η απόκτηση της γνώσεως, είναι μια περιπέτεια. Η περιπέτεια προϋποθέτει αγώνα. Η γνώση είναι το έπαθλο και δεν χαρίζεται. Αν χαριστεί θα πάει στράφι. Η χαρισμένη γνώση, απαξιώνεται ΚΑΤΑ ΚΑΝΟΝΑ, όπως ακριβώς απαξιώνονται (κατασπαταλώνται) και τα χαρισμένα πλούτη. Η γνώση είναι πλούτος. Και είναι πλούτος πολύ σπουδαιότερος από όλο το χρυσάφι της γης. Είναι ο «φιλοσοφικός λίθος» των αλχημιστών, είναι αυτό που μετουσιώνει τα πάντα, σε χρυσάφι (συμβολισμός). Λοιπόν για να το εξαντλήσουμε το θέμα:
Η γνώση δεν ανήκει σε όλους ισόποσα. Αφού δεν είμαστε ίδιοι, δεν είμαστε και ίσοι. Επειδή πουθενά στην Φύση δεν υπάρχει ισότητα, δεν υπάρχει και ισοκατανομή του πλούτου της. Δεν υπάρχει οριζόντια οπτική των πραγμάτων στην φύση. Υπάρχει μόνο κάθετη. Στην Φύση δεν υπάρχει ισότητα, αλλά ισορροπία!
Το «δώσε την Γνώση στο λαό», μακριά από μένα, με αυτή την λογική! Ελπίζω να το καταλαβαίνεις.
Όσα αφορούν τους Κεραμιδά , Φουράκη κτλ., ας μην ανοίξουμε το θέμα τι είναι ο καθένας. Ας μείνουμε στην ουσία των όσων είπα. Ότι δηλαδή, όλοι τους αποκάλυπταν αλήθειες που όμως ήταν καλά καμουφλαρισμένες, με μυθεύματα. Όποιοι είχαν γνώση, μπορούσαν να απομονώσουν τις αληθείς πληροφορίες από τις μπούρδες. Οι πολλοί όμως, έτρωγαν όλη την «χλαπάτσα». Ε, υπήρχε λόγος που γινόταν αυτό. Τον εξήγησα προηγουμένως. Τρανή περίπτωση στρατευμένου «πληροφοριοδότη» και ο Δ. Λιακόπουλος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είναι λοιπόν καθόλου «…τόσο απλά» τα πράγματα και μην περιμένεις από κανέναν να σου πει το «δια ταύτα» όπως εσύ το περιμένεις. Αυτό, θα πρέπει να το ανακαλύψεις μόνος σου, σύμφωνα με αυτό που εσύ χρειάζεσαι.
Ο άγνωστος σε μένα Π. Παναγόπουλος, από αυτά που άκουσα να λέει, δεν φαίνεται να έχει σχέση με τον εσωτερικό χριστιανισμό, αλλά απλά με τον δογματικό χριστιανισμό.
Διακρίνω την προσπάθειά σου να βάλεις τους κανόνες, στο πως αυτοί, θα πρέπει να σου μεταφέρουν τις γνώσεις τους. Θα σε προέτρεπα να συμβιβαστείς εσύ, με τους δικούς τους κανόνες. Διαφορετικά θα είσαι δυστυχής και πάντα παραπονεμένος.
Αφού μου ζητάς επίμονα, δεν μπορώ παρά να σε παραπέμψω εδώ: http://daskalos.me/
Στείλε γράμμα και επικοινώνησε μαζί τους. Υπάρχουν κύκλοι στην Αθήνα, που δυνητικώς θα μπορούσαν να σε δεχθούν.
Τώρα, η διαδικασία του που, πότε και πως θα ενσαρκωθούμε δεν είναι ακριβώς μια υπόθεση μόνο της ψυχής μας! Είναι σύνθετη διαδικασία που συμμετέχουν πολλοί παράγοντες. Βασικά όμως, κράτα αυτό: υπάρχουν μηχανισμοί (κάτι σαν πρόγραμμα software-νομοτέλεια) που αναλόγως των περιστάσεων επιλέγουν τις ΣΥΝΘΗΚΕΣ που θα επιτρέψουν στην επόμενη ζωή, να βιώσουμε αυτό που μας υπολείπεται για την ανέλιξή μας. Η ψυχή μας, απλά «ενημερώνεται» για αυτό που θα συμβεί. Όχι για λεπτομέρειες, ούτε και το τι τελικά θα συμβεί. Γνωρίζει τις ΣΥΝΘΗΚΕΣ που θα βιώσει. Η δική της συμμετοχή, περιορίζεται στην γνώση των αναγκών της.
Θα σταθώ λίγο στο:
«Ο θεός δεν μπορεί να μας απέστειλε, ως Πανάγαθος δεν δύναται να μας τιμωρεί έτσι, γι αυτό άλλωστε η πτώση ήταν επιλογή δική μας (σύμφωνα πάντα με το θείο σχέδιο) και όχι δική του».
Ο Θεός δεν επιλέγει όπως μια ελεύθερη συνείδηση. Ας μην λέμε Θεός λοιπόν, γιατί ανοίγουμε τεράστιο θέμα. Ας πούμε καλύτερα ο Λόγος. Ο Λόγος είναι η Θεία Νομοτέλεια.
Πρόκειται για «μηχανισμό» πιο απλοϊκά. Δεν υπάρχει θέμα «τιμωρίας» ούτε και «πτώσης» που να οφείλεται σε ανθρώπινο «σφάλμα»! Διαφωνώ με αυτή την ρητορεία.
Η εκδήλωση του όντως Όντος, ΑΠΑΙΤΗΣΕ την πεμπτουσία της Ύπαρξης: την αυτεπίγνωση του Όντος! Η διαδικασία ερμηνεύτηκε σε παλαιότερο σχόλιό μου. Η Ύλη είναι η ακραία Του εκδήλωση. Όλη η Ουσία της Ύπαρξης πρέπει να διέλθει από αυτήν, προκειμένου να επέλθει το μέγα ζητούμενο. Η «πτώση» μας στην Ύλη λοιπόν δεν ήταν δική μας επιλογή, αλλά ήταν επιταγή του θείου Σχεδίου. Εμείς μπορούμε να επιλέγουμε μόνο ότι προκύπτει από την διάκριση των εννοιών (τις οποίες δυνάμεθα να γνωρίζουμε -μόνο- μέσα από την ύλη). Όλα τα υπόλοιπα είναι νομοτελειακά.
Η επιστροφή των αποστατών αγγέλων και τα υπόλοιπα σενάρια, θα συμβούν όταν αρχίσει η Συστολή της Δημιουργίας. Ας θεωρήσουμε -σχηματικά- ότι ο Θεός θέλησε να εκδηλωθεί μέσα από την Δημιουργία του Κόσμου και άρχισε να εκπέμπει το Φως (απ΄την Πηγή) προς όλες τις κατευθύνσεις, μέχρι την ακροτελεύτια Ύλη (τελευταία στοιβάδα), τότε αυτή την φάση θα την ονομάσουμε, Διαστολή της Δημιουργίας. Μόλις επέλθει ο ρόλος της Διαστολής, θα πρέπει να ακολουθήσει η φάση της Συστολής, δηλαδή η επιστροφή των πάντων στην Πηγή τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜέχρι τότε, έχουμε πολύ καιρό ακόμα φίλε Στοχαστή. Δεν υπάρχει προσδόκιμο να γίνει η γη παράδεισος, δεν είναι αυτό το ζητούμενο. Όταν η Ύλη πάψει να παίζει τον ρόλο της στο Θείο σχέδιο, θα εξαφανιστεί. Δεν θα χρειάζεται πια! Παράδεισος είναι η κατάσταση που υπάρχει, όσο πλησιάζει κανείς προς την Πηγή. Σε αυτό τον Παράδεισο ή Ύλη δεν έχει ρόλο, είναι άχρηστη!
Δεν μίλησα ποτέ για αέναη μετενσάρκωση. Μίλησα για κύκλο ενσαρκώσεων, όσων δηλαδή είναι αναγκαίες μέχρι κανείς να φτάσει στην Τελείωση και την θέωση! Ας μην μιλάμε για αριθμούς. Άλλοι μπορεί να χρειαστούν 3-4 ενσαρκώσεις και άλλοι πολλές δεκάδες! Όπως είχα πει, κανείς δεν μπορεί να ενθυμείται παρελθούσες ζωές, αφού αυτό θα ήταν καταστροφικό και γι αυτό μεριμνά το Θείον έλεος!
Αν φίλε μου σε διευκολύνει να απορρίπτεις το γεγονός ότι τελικά όλοι θα Τελειωθούμε, τότε δεν θα σου πάω κόντρα. Είναι δεκτό, αφού μπορεί κανείς το εκλάβει και ως εφησυχασμό για να μη προσπαθήσει. Βεβαίως σε αυτήν την περίπτωση δεν θα του χαριστεί κανείς. Όσο δεν προσπαθείς, τόσο κολλάς στο ίδιο (αν όχι πισωγύρισμα) σημείο. Τότε πράγματι θα χρειαστείς περισσότερες ενσαρκώσεις, αν ξοδεύεις άσκοπα τις ζωές σου! Μπόνους δεν υπάρχουν.
Πάω πιο κάτω, εκεί που λες για τα είδη των ανθρώπων.
Άλλο θέμα κι αυτό πάλι! Για να μην βγούμε από το κεντρικό μας θέμα, θα σου πως ότι ΟΛΑ τα είδη των ανθρώπων, ακόμα και αυτά που σωματικά διαφέρουν σημαντικά από εμάς (δεν υπάρχουν ζωντανά δείγματα τώρα στην Γη μας), αλλά ακόμη και τα είδη που δεν είναι καν ανθρωπόμορφα (ερπετοειδείς, κτλ), είναι αυτόνομες ακτίνες της ίδιας Πηγής! Δεν υπάρχουν πολλοί Θεοί. Ο Θεός-Δημιουργός του Σύμπαντος Κόσμου, είναι Ένας!
Οι μικροί θεοί, είναι άλλες ακτίνες που μπορούν να επιδρούν στην Ύλη, καλύτερα από εμάς.
Γενετικοί μηχανικοί λοιπόν, που μπορούν να «δημιουργούν» είδη ανθρώπων, μόνο όμως το υλικό τους επίπεδο (περιλαμβάνεται και το αστρικό).
Θέλω να επιμείνω φίλε μου, ότι όσα αναφέρεις για πεπερασμένη ποσότητα φερόμενης ενέργειας των ψυχικών μας σωμάτων, τα οποία όπως λες έχουν αποκοπεί από την Πηγή και μπορούν να αποθνήσκουν από έλλειψη ενέργειας, δεν με βρίσκουν σύμφωνο. Εδώ έχεις παρερμηνεύσει τις πηγές του Castaneda. Δεν έχουμε αποκοπεί από την Πηγή. Δεν υπάρχει διακοπή ενέργειας από την πολυδιαστατική φύση του Ανθρώπου (από το πνευματικό, προς το υλικό μας σώμα). Το θέμα των ενεργειών νομίζω το εξαντλήσαμε πριν.
Θέλω να διευκρινίσω ότι αστρικό σώμα ανήκει στο Υλικό επίπεδο! Πρόκειται μάλιστα για την πιο λεπτοφυή αιθερικότητα του Υλικού πεδίου. Είναι μεν αόρατο στα αισθητήρια του σαρκικού μας σώματος (άρα μη αντιληπτό), αλλά εντάσσεται και αυτό στο υλικό πεδίο. Υπόκειται συνεπώς στους νόμους της φθοράς της ύλης και διέπεται από τους ίδιους νόμους του χωροχρονικού συνεχούς με κάποιες διαφορές. Χωροταξικά, το αστρικό μας σώμα, συμπίπτει με το σαρκικό. Όταν λοιπόν το σαρκικό μας σώμα πεθαίνει, τότε θα πεθάνει και το αστρικό, αλλά όχι στον ίδιο χρόνο. Θα συνεχίσει να υπάρχει για λίγο καιρό ακόμη, αλλά θα αρχίσει να φθείρεται, μέχρι που τελικά θα πεθάνει (εξαϋλωθεί) και αυτό. Εκεί μάλιστα εντάσσονται και τα «φαντάσματα» που στοιχειώνουν κάποιους χώρους, για κάποιον καιρό (και για κάποιον λόγο)! Συνεπώς η ψυχή δεν μεταβαίνει στο αστρικό πεδίο για να ξαναβρεί …νέο σώμα. Το νέο σώμα της μετενσάρκωσης, θα προκύψει από την γέννεση που συντελείται σε αστρικό και σαρκικό επίπεδο ταυτόχρονα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίτε κάποιος άνθρωπος πεθάνει από το γήρας, είτε αιφνιδίως, είτε σε παιδική ηλικία, η διαδικασία αποχώρησης και μετενσάρκωσης είναι ή ίδια.
Σχετικά με το θέμα των θρησκειών και συγκεκριμένα με την ελληνοορθοδοξία, δεν είπα να μην τους κατακρίνεις, κάθε άλλο! Είναι αξιοκατάκριτοι και όπως ανέφερα, ο κλήρος χρησιμοποιεί την θρησκεία για ενάσκηση πολιτικής εξουσίας και κοσμικής επιρροής, πολλές φορές με απάνθρωπο και οπωσδήποτε αντίχριστο τρόπο! Αναφέρθηκα στην ύπαρξη της θρησκείας και τον ρόλο της, ως πνευματικός ταγός για τις μάζες της κοινωνίας. Αυτός ο ρόλος, όταν (και αν) επιτελείται σωστά, είναι σεβαστός και ωφέλιμος. Μένω εκεί. Τα υπόλοιπα τα έχω στηλιτεύσει πολλάκις, σε άρθρα μου και σχόλιά μου στο παρελθόν.
Η πρότασή σου περί τροπής εις το Ελληνικότερον της θρησκείας, είναι ενδιαφέρον και θέλει πολλή συζήτηση.
Δυστυχώς δεν γνωρίζω να σου προτείνω κάποιο βιβλίο για τον …Κ.Ο.Κ. του αστρικού κόσμου! Δεν γνωρίζω αν υπάρχει τέτοιο καν!
Στα περί μαγείας, θέλω να πω ότι αναφέρεται σε επίκληση συγκεκριμένων δυνάμεων (του σκότους που λένε) και όχι στην επίκληση των δυνάμεων του Φωτός. Αν και ο μηχανισμός είναι ο ίδιος, αλλάζει η κραδασμικότητα με την οποία συντονιζόμαστε. Με αυτήν αλληλεπιδρούμε. Όταν λέμε «λευκή μαγεία» δεν εννοούμε την επίκληση της Παναγίας. Εννοούμε την επίκληση για παράδειγμα του Astaroth για την ευεργεσία κάποιου τρίτου (καλός σκοπός). Οι δαιμονικές αυτές οντότητες, μπορούν να εξυπηρετήσουν οποιονδήποτε σκοπό, καλό ή κακό, αρκεί να υπάρξει συντονισμός μεταξύ ανθρώπου-μάγου και δαίμονα. Καταλαβαίνεις τι σημαίνει αυτή η ταύτιση!
Θα μπορούσαμε να προχωρήσουμε στην ερμηνεία του τι είναι τελικά οι δαίμονες και οι Άγιοι ή η Παναγία. Αλλά ας το κάνουμε την επόμενη φορά αν σε ενδιαφέρει.
Η συνειδητότητα έρχεται για να επιβεβαιώσει την Ύπαρξη της Ύλης και όχι για να την δημιουργήσει. Αυτή είναι η λεπτή διαφορά που χωρίζει τις θέσεις μας φίλε μου. Αυτό ακριβώς τον ρόλο έχει η συνειδητότητα και η διαδρομή μας ως ακτίνα της Πηγής. Την επιβεβαίωση της ήδη υπάρχουσας Δημιουργίας. Μην κολλάς στα μαθηματικά μοντέλα που υπάρχουν σήμερα. Δεν είναι ακόμη ικανά να ερμηνεύσουν τα πάντα! Το σκεπτικό σου μας ταυτίζει με τον Δημιουργό, πράγμα που αποτελεί πλάνη! Είναι λοιπόν ανεπαρκής η ερμηνεία αυτή.
Πιο κάτω λες:
ΑπάντησηΔιαγραφή«Στο βασίλειο του Πλούτωνα όμως δεν έχει εξουσία ο Δίας-θεός αλλά ο Άδης. Οπότε δεν ισχύουν ακριβώς απόλυτες αγάπες και ιστορίες. Κάπως αλλιώς πάει η δουλειά εκεί.»
Μήπως η λέξη Άδης, είναι ο αναγραμματισμός του Δίας; Άρα, είναι το αντίπαλον δέος, το άλλο άκρο, ή ο …άλλος κόσμος; Ότι συμβολίζει ο αναγραμματισμός του πάνω κόσμου, δηλαδή το ανάποδο, συμβολίζουν και οι αξίες του, δηλαδή οι αντίθετες. Όμως το τι συμβαίνει στην φάση της αποχώρησης της ψυχής από το τεθνεών σώμα, αναφέρεται στο βιβλίο που σου υπέδειξα, περί εσωτερικών μυστικών των Πυθαγορείων…
Αυτά επίσης μπορείς να τα διδαχθείς και στους κύκλους που είπαμε ανωτέρω.
Όπως θα γνωρίζεις, εμείς οι άνθρωποι μπορούμε να κάνουμε αστρική προβολή και να κινηθούμε σε όλη την περιοχή του ηλιακού μας συστήματος. Πιο εύκολα στους εσωτερικούς πλανήτες και πιο δύσκολα στους εξωτερικούς. Αυτό που δεν μας επιτρέπεται, είναι η μετάβασή μας με το υλικό μας σώμα (όπως λένε…), αλλά δεν μπορώ να τα επιβεβαιώσω ως αληθή.
ΛΥΚΙΟΣ.
Ευχαριστώ προφανώς για τον χρόνο που διεθεσες. Έχω πολλές σκέψεις να ανάπτυξω αλλα ο χώρος δεν ειναι ο ενδεδειγμένος για επεξηγηματικη ανάλυση. Προς το παρόν έχω να κάνω μια διόρθωση στο λινκ που είχα βάλει στην αρχή. Για κάποιο λόγο εχει αλλάξει.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://aatosmihalis.wordpress.com/category/εσωτερικη-αναζητηση/επεξηγηματικά-κείμενα/
Οποιος άντεξε ως το τέλος ας το μελετήσει με προσοχη
Στοχαστης
Φίλε Στοχαστή, ουδόλως εννόησα ότι πρέπει να σταματήσει ο διάλογος, αν έτσι το εξέλαβες. Είπα ότι αν και ίσως κανείς πλέον δεν θα παρακολουθεί τον διάλογο, ότι γράφουμε μένει και σίγουρα κάποια στιγμή, θα μπορεί κάποιος να τα ανακαλύψει προς και δικό του όφελος. Βεβαίως και ο χώρος των σχολίων δεν μπορεί να υποκαταστήσει έναν ζωντανό κύκλο συζητήσεων (διά ζώσης), αν και νομίζω ότι ήδη έχουν ειπωθεί πάρα πολλά…
ΑπάντησηΔιαγραφήΠράγματι βέβαια, αυτά τα θέματα δεν μπορούν να εξαντληθούν, ούτε καν δια ζώσης, πόσο μάλλον με τον γραπτό διάλογο! Σου εύχομαι λοιπόν, σύντομα να βρεθείς σε κύκλο ανθρώπων που να μπορείς να συζητάς και να μαθαίνεις, πολλά περισσότερα από όσα είπαμε εδώ.
Σχετικά με το λιγκ που είχες παραθέσει, αυτό ποτέ δεν άλλαξε. Είχες βάλει το:
http://aatosmihalis.wordpress.com/author/aatosmihalis/page/70/
και σε άλλο σου σχόλιο, το:
http://xigiorge.wordpress.com/2009/04/22/ο-χαιρετισμός-έρρωσο-και-η-αρώστια-αγν/#comment-3403
Πάντως ουσιαστικό και το:
http://aatosmihalis.wordpress.com/category/εσωτερικη-αναζητηση/επεξηγηματικά-κείμενα/
που μας δίνεις.
Τέλος, σε ευχαριστώ κι εγώ για τον εποικοδομητικό διάλογο που είχαμε και συνεχίζω να είμαι πάντοτε στην διάθεσή σου (αλλά και όποιου άλλου σχολιαστή) για οποιοδήποτε θέμα επιθυμήσεις.
ΛΥΚΙΟΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ σε ευχαριστώ για το διάλογο και θέλω να καταστησω σαφές πως χαιρεις τεράστιας εκτίμησης και σεβασμου γι αυτο που κάνεις. Εννοώ πως το λινκ άλλαξε στη σελίδα που παραπέμπει στη.σελίδα καθώς.σε αυτό το μπλογκ έχουν ανεβεί ολόκληρα βιβλία και χάνεται η μπάλα με την συγκεκριμένη σελίδα που θέλω να δείξω. Μέσα στα πολλά υπάρχουν και κρύβονται μαργαριτάρια.
Τέλος να κάνω μια σημαντικότατη διόρθωση. Έγραψα πως ο "ο.χρονος δεν ειναι ο ενδεδειγμένος" γιατί ήταν ξημερώματα και δεν είχα ακόμα κοιμηθεί αλλά και επειδή κάποιες έννοιες θέλουν κάποια ακομα ωρίμανση μέσα μου. Ο δαίμων του τυπογραφείου με το τ9 έκανε το χρόνο "χώρο" που μολονότι στέκει νοηματικα, νομίζω δειξαμε παραπάνω πως δεν κωλυομαστε από το ότι γράφουμε μέσω σχολίων να αναπτύξουμε σκέψεις και η νύστα δεν το προσεξε για να το διορθώσει. Έχει σημασία γιατί δείχνει πως ίσως "στραβωσα" από το σωστό σχόλιο σου πως μάλλον συζητάμε μόνοι μας. Εγώ προσωπικα "πήρα" πολλά και σημαντικα από τη συζητηση μας και αρκετά από αυτα τα αφησα ασχολιαστα. Είπαμε συνήθως τί δεν λέει καποιος, είναι πιο σημαντικό από αυτα που λέει. Γιατί το σημαντικό κατά κάποιον τρόπο το "προστατεύει" μέχρι να ειναι έτοιμος (και αν ποτέ) να το κοινωνησει. Κατι που επιβεβαιωνει την αρχή πως κάθε σωστός.διαλογος ειναι χρήσιμος αρκεί να τηρουνται οι αρχες του και οι συμμετέχοντες να επιθυμούν από κοινού να βρουν το σωστό και την αληθεια.
Στοχαστής
ΥΓ. Υπάρχει ένα πρόσθετο σε μπλογκ που στον σχολιασμό νομίζω κάπου εκει να ειδοποιεισαι με εμαιλ για κάθε καινούργιο σχόλιο σε ποστ που επιλεγεις να παρακολουθείς αλλά δεν ξέρω πώς λεγεται ή ποια ρύθμιση ειναι. Νομίζω θα ήταν.χρήσιμο
Φίλε μου Στοχαστή και εγώ σε ευχαριστώ για τον διάλογο και οι διευκρινήσεις που έδωσες, ήταν σαφείς και αποδεκτές. Σε όλη την διάρκεια του διαλόγου μας, είχα την ευκαιρία να αντιληφθώ το εύρος της πνευματικότητας και της διανόησής σου και να κατανοήσω, το τι αντιλαμβάνεσαι πίσω από τα λόγια που έγραφες. Χαίρομαι που συνομιλήσαμε, πραγματικά!
ΔιαγραφήΌσο για το πρόσθετο στο οποίο αναφέρεσαι, το χρησιμοποιώ ήδη και έχω ενημέρωση ακόμα και στο κινητό μου για κάθε σας σχόλιο. Όμως, το ότι κάποια από αυτά δεν δημοσιεύονται, αν και μου έρχονται ως mails, είναι ένα πρόβλημα του Blogger για το οποίο δεν μπορώ να κάνω κάτι. Μόνο όταν είμαι σε υπολογιστή και μπω στο ιστολόγιο, μπορώ να τσεκάρω αν τα mails που μου ήρθαν, έχουν δημοσιευτεί (έλεγχος ένα προς ένα)! Για παράδειγμα, το τελευταίο σου σχόλιο, έπεσε θύμα αυτής της κατάστασης και το ανέσυρα από τα mails μου, για να το αναρτήσω χειροκίνητα...!
Δυστυχώς δεν είμαι ειδήμων στις ιστοσελίδες ούτε και στους υπολογιστές (δεν είναι αυτός ο τομέας μου), αλλά ασχολούμαι εντελώς εμπειρικά και ως ...αυτοδίδακτος!
ΛΥΚΙΟΣ.
Εννοούσα να ενημερώνομαστε εμείς, για να μην βλέπουμε καθυστερημένα τα σχόλια (οπως εγω τωρα);σε συζητησεις που συμμετέχουμε. Εάν κάποιος ειχε παράπονο απο την δικια σου επίπονη και διαρκή προσπάθεια και προσφορά, θα ήταν το λιγότερο αχάριστος. Δεν θα του οφειλες καμια εξήγηση ή δικαιολόγηση, συννομα με το δελφικο παραγγελμα "μη επι παντι λυπου"
ΔιαγραφήΒέβαια μπορει να υπαρχει ήδη η δυνατότητα και να μην το γνωρίζω εγω.
Στοχαστης