ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ!

Γράφει ο Λύκιος

 Φαίνεται πως ζούμε σε μια περίοδο που η ανθρωπότητα κατηφορίζει σε ένα βαθύ και ερεβώδες τέλμα. Ένα τέλμα από το οποίο η δυνατότητα εξόδου, μοιάζει να είναι απίθανη.

Ένα τέλμα που το χαρακτηρίζει η απουσία ήθους και αξιών, που αναγκάζει τον άνθρωπο να απολύει κάθε στοιχείο ανώτερης πνευματικής νοημοσύνης, κάθε στοιχείο ανθρωπιάς, ενθαρρύνοντας αποκλειστικά, τα ζωώδη (ερπετικά) ένστικτα και παρορμήσεις του.

 Κάθε προσπάθεια απόδρασης από το τέλμα, είναι απρόσφορη. Όσο περισσότεροι άνθρωποι ενσκήπτουν και βυθίζονται στο τέλμα, με τόσο περισσότερη αδράνεια φορτίζουν καθέναν που θα αποπειραθεί να αποδράσει, προσπαθώντας να ξεφύγει από το συλλογικό βάρος των πολλών παραδομένων.

 Η άλωση των συνειδήσεων των πολλών, δεν έγινε τυχαία ούτε και απότομα.

Οι θρησκείες, οι ιδεολογίες, η προπαγάνδα, τα πολιτεύματα, οι διανοητές και οι δημαγωγοί, διαμόρφωσαν τις συγκυρίες ώστε να έχουμε το σημερινό αποτέλεσμα.

Βεβαίως η απαρχή του «κακού» μας επιστρέφει σε αρχαιότατες εποχές, που ιστορικά γεγονότα διαμόρφωσαν τις μετέπειτα εξελίξεις, στο ανθρώπινο είδος!

 Πολλές κωδικές αναφορές σε αυτά, σώζονται στις παραδόσεις των αρχαίων πολιτισμών, στις θρησκείες, τις μυθολογίες, αλλά και τις μυήσεις των εσωτερικών ταγμάτων και στοών.

Η διαμάχη μεταξύ «καλού» και «κακού» υπήρξε αδυσώπητη και σθεναρή. Και πάντοτε έτσι θα είναι!

Δεν θα νικήσει ολοκληρωτικά ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Σκοπός είναι η συνύπαρξη των δύο, ώστε να επέρχεται η ισόρροπη αρμονία που απαιτείται για την εκτέλεση του Θείου Σχεδίου.

 Το πρόβλημα όμως είναι αυτό ακριβώς:

Η ισορροπία διασαλεύθηκε και η κυριαρχία του «κακού» τείνει να χαρακτηρισθεί, απόλυτη!

Είναι αλήθεια ότι κατά καιρούς, το «κακό» κατάφερνε να κυριαρχεί, όμως αυτό γινόταν για λίγο, διότι ο αντίθετος πόλος (του «καλού» δηλαδή), είχε αποθέματα δυνάμεων και επιρροών στις ανθρώπινες συνειδήσεις. Έτσι, περίοδοι κυριαρχίας του «κακού» εναλλάσσονταν με αντίστοιχες περιόδου κυριαρχίας του «καλού»!

 Όμως αυτό έπαψε να ισχύει πριν 11-12.000 χρόνια, όταν το «κακό» άρχισε να μονοπωλεί  στην επιρροή των ανθρωπίνων συνειδήσεων και σιγά σιγά να κερδίζει έδαφος, εναγκαλιζόμενο όλο και μεγαλύτερη μερίδα ανθρώπινων ψυχών.

Στην εποχή που ζούμε, μπορούμε να διαπιστώσουμε την καθολική επικράτησή του σε όλα τα επίπεδα των ανθρωπίνων κοινωνιών, ενώ η παρουσία του αντίθετου πόλου, εντοπίζεται σε …ψήγματα.

 Βλέπουμε πλέον την φύση του «κακού» που αποτελείται από την διαβολή κάθε αξιακής δομής του Συμπαντικού Λόγου, την ανατροπή της Θείας Ιεραρχίας και την διάβρωση του οικοδομήματος της Δημιουργίας. Είναι η Δύναμη της επαναφοράς στο αρχικό Χάος (προ Δημιουργίας). Είναι η δύναμη με το αρνητικό πρόσημο!

 Ο σκοπός του μέσα στην εξέλιξη του ανθρωπίνου είδους, είναι η παρεμπόδισή της με τελικό στόχο την καταστροφή. Η στρέβλωση και ο αποπροσανατολισμός των συνειδήσεων από τον δρόμο της Αρετής, καθώς και η παραποίηση των θετικών δυνάμεων μέσω της αντιποίησης του Θείου Λόγου και των φορέων του (π.χ. Χριστός), είναι ο αυτοσκοπός του «κακού»!

 Το «κακό» υπηρετείται από ένα Ιερατείο, το οποίο καταφέρνει να επιβιώνει ανεμπόδιστα όλες τις εποχές και το οποίο ονομάζω «Ατλάντειο», λόγω της εμπλοκής του στην περίοδο των Ατλάντων («Τίμαιος» Πλάτωνα).

 Το Ατλάντειο Ιερατείο, εκφράζεται σήμερα μέσα από ένα εξουσιαστικό σύστημα παγκόσμιας επιρροής, που βρίσκεται κρυφά (παρασκηνιακά) πίσω από κάθε εμφανή κεντρικό μηχανισμό εξουσίας. Οι κυβερνήσεις όλων των κρατών, οι διεθνείς οργανισμοί, οι τράπεζες, τα μεγάλα -δήθεν- φιλανθρωπικά ιδρύματα, οι φαρμακοβιομηχανίες, τα κορυφαία ΜΜΕ, ο κινηματογράφος, οι πολυεθνικές και οι πετρελαϊκές εταιρίες, ανήκουν, ελέγχονται και στελεχώνονται από ανθρώπους της επιρροής του Ατλάντειου Ιερατείου.

 Μέσω της Σιωνιστικής ιδέας, οι τεκτονικές στοές και όλες οι παραφυάδες τους (Rotaries, Lions, Illuminati, RC, OTO, Πρόσκοποι, κτλ) δημιουργούν μεγάλες δεξαμενές ανθρώπων με ελεγχόμενες συνειδήσεις, μέσα από τις οποίες αντλούν αναλώσιμους εκτελεστές-διαχειριστές σε αυτές τις θέσεις εξουσίας.

 Τέτοιοι αναλώσιμοι διαχειριστές είναι οι πολιτικοί, τα τραπεζικά στελέχη,  τα στελέχη των πολυεθνικών επιχειρήσεων, δικαστές, στρατιωτικοί, επιστήμονες, ερευνητές, καλλιτέχνες, διανοούμενοι, κτλ.

 Βλέπουμε δηλαδή ότι το Ατλάντειο Ιερατείο συγκεντρώνει στα χέρια του, το σύνολο όλων των μορφών της εξουσίας, με αποτέλεσμα να ασκεί με απόλυτο τρόπο την επίδρασή του στα τεκταινόμενα του ανθρώπινου είδους. Ελέγχει την παιδεία, τις θρησκείες, τις επιστήμες, τις οικονομίες, την υγεία, την διασκέδαση και την δικαιοσύνη των μαζών!

 Ενδιαφέρεται να ελέγχει τις μάζες. Ναι, τις …μάζες!

Θέλει να βλέπει τους ανθρώπους ως μάζα, διότι ως συλλογική οντότητα, οι άνθρωποι ευθειάζονται σε μια κοινή συμπεριφορά, σαν να είναι ένας άνθρωπος. Αυτός ο ένας άνθρωπος είναι εύκολα διαχειρίσιμος και ελεγχόμενος.

 Έτσι ενισχύει τις συλλογικές δραστηριότητες όπως είναι οι διάφορες κοινωνικές τάσεις (μόδα), στις οποίες οι άνθρωποι προσκολλώνται λόγω της μιμητικής έμφυτης τάσης τους, στο να ακολουθούν τις ενέργειες των πολλών. Αυτή η τάση ενισχύεται, όσο πιο αθρόα προσκολλώνται περισσότεροι μιμητές!  Γίνεται δεν τόσο ισχυρή, που το άτομο το οποίο θα εμπλακεί σε αυτή την μαζικότητα, γίνεται ανίκανο να αντισταθεί σε αυτή την ροπή, ακόμα κι αν βλέπει ξεκάθαρα ότι οι επιλογές αυτές τον βλάπτουν!

 Χρειάζεται μεγάλη εσωτερική δύναμη για να μπορέσει κανείς να αντισταθεί και να πάει κόντρα στο ρεύμα. Ακόμα και αν το καταφέρει, θα πρέπει να αντιμετωπίσει τον κοινωνικό αποκλεισμό και την περιθωριοποίηση, αφού δεν θα συμπλέει με τους πολλούς και αυτό μοιραία θα του κοστίσει κοινωνικά. Αν ξεπεράσει και αυτόν τον σκόπελο, θα πρέπει να αναζητήσει ομοίους του, προκειμένου να ξανακοινωνικοποιηθεί. Αυτό όμως, είναι πραγματικά πολύ δύσκολο, αφού ο εντοπισμός ομοίων τέτοιων ανθρώπων μόνο από τύχη θα μπορούσε να συμβεί.

 Έτσι λοιπόν, το Ατλάντειο Ιερατείο, έχει εξασφαλισμένους τους μαζικοποιημένους ανθρώπους (μαζάνθρωπους), στους οποίους μπορεί να ελέγχει και να κατευθύνει τις συμπεριφορές, ακόμη και τις σκέψεις τους.

 Κάποιο ελάχιστοι που θα αποδράσουν, δεν μπορούν να απειλήσουν το σύστημα αφού αυτό προστατεύεται από αυτόματους κοινωνικούς μηχανισμούς, που αποβάλλει τους διαφορετικούς.

 Το Ατλάντειο Ιερατείο, κατευθύνει τους μαζάνθρωπους προς την διαβολή και την στρέβλωση όλης της αξιακής δομής του Συμπαντικού Οργανισμού, την παραποίηση μέσα από την αντιποίηση του Θείου Λόγου και των προεκτάσεών του (π.χ. Χριστός), την διαστροφή των Νόμων της Δημιουργίας και την αναστολή της εξέλιξης του ανθρώπινου είδους ή ακόμα και την ανάστροφη πορεία του προς την καταστροφή!

 Η κατάδειξη ψευδών αξιών του συστήματος, όπως ο καιροσκοπισμός, ο ανταγωνισμός, ο ωφελιμισμός,  ο εγωκεντρισμός, η αυτοπροβολή, η εκδίκηση, ο φανατισμός και η πόλωση, ο κυνισμός, η οκνηρία, η υποκρισία, το ψέμα, η διαβολή, η πονηριά, η φιλαργυρία, ο πλουτισμός, η αμετροέπεια, η αδικία και η αμάθεια, κατευθύνουν τις μάζες στον ηθικό εκμαυλισμό και την κατάπτωση της ανθρώπινης κοινωνίας.

 Επιδιώκει και πετυχαίνει ακόμα και την στρέβλωση βασικών νομοτελειακών αρχών της Φύσης. Η εκτροπή από το κατά φύσιν, στο παρά φύσιν! Το άρρεν μετατρέπεται σε θήλυ και το θήλυ σε άρρεν.  Ενθαρρύνεται η κατάφορη ανατροπή της θεμελιώδους Ιεραρχίας της Φύσης!

Επειδή ο άνθρωπος εκ φύσεως και εξ αποστολής, κρίνει συγκρίνει και επιλέγει με την ελεύθερη βούλησή του, χωρίς την διαμεσολάβηση κάποιου εξωγενή παράγοντα, ο έλεγχος της επιλογής του γίνεται με τον έλεγχο του περιβάλλοντός του.  Το εργαλείο με το οποίο ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται το περιβάλλον και το κατανοεί, είναι ο νους.

 Ο νους επαφίεται στον αισθητηριακό (αισθήσεις) παράγοντα προκειμένου να λαμβάνει τα εξωτερικά μηνύματα και να τα κωδικοποιεί σε γνώσεις.  Ο κώδικας όμως που ο νους μαθαίνει να λειτουργεί, αναβαθμίζεται κάθε φορά που όλο και πιο περίπλοκες συνάψεις δημιουργούνται στον εγκέφαλο, κάθε φορά που αποκτά μια εμπειρία ή γνώση.

 Επειδή όμως ο άνθρωπος λειτουργεί κοινωνικά, η επικοινωνία με τους άλλους ανθρώπους ανέπτυξε τον λόγο, ο οποίος ουσιαστικά είναι ένας κοινός κώδικάς μεταξύ μιας ομάδας ανθρώπων, ώστε να μπορούν να ανταλλάσουν πληροφορίες και γνώσεις. Έτσι η ανάγκη για ορισμό των εννοιών με κοινά αποδεκτό τρόπο (λόγος), αφαίρεσε από τον άνθρωπο-μονάδα την δυνατότητα να κωδικοποιεί με τον δικό του τρόπο και τον ανάγκασε να κωδικοποιεί με έναν εξωγενή, κοινό τρόπο.

 Από την στιγμή που ο κώδικας ελέγχεται από το σύνολο μιας ομάδας, ο άνθρωπος-επίγνωση αυτομάτως γίνεται ελεγχόμενος από το σύνολο, άρα οι γνώσεις και η αντίληψη του περιβάλλοντος, γίνεται με τον τρόπο που του επιβάλλει η ομάδα.

 Ο μηχανισμός αυτός, έγινε το εργαλείο στα χέρια του Ατλάντειου Ιερατείου προκειμένου να ελέγχει την γνώση των μαζάνθρωπων. Ακόμα και οι λέξεις που επινοούνται, καθώς και η έννοιες που τους αποδίδουν, στοχεύουν στο να εκπαιδεύσουν τον κοινό νου, στο να «βλέπει» τα πράγματα όπως θέλουν αυτοί. 

 Για παράδειγμα οι νεότευκτες έννοιες ρατσισμός-αντιρατσισμός,  ξενοφοβία-ισλαμοφοβία, ομοφοβία, κτλ, αποτελούν λέξεις-εργαλεία για τον έλεγχο του νου και την μετάλλαξη των αντιλήψεων στους πολλούς. Λέξεις που επινοήθηκαν προκειμένου να μεταφέρουν μηνύματα, που θα προκαλέσουν αλλαγή σκέψης και συμπεριφοράς.

 Στόχος βέβαια η αποδοχή των σχεδιασμών του Ιερατείου, χωρίς την νοητική αντίσταση των πολλών. Η κάμψη της αντίστασης, οφείλεται στην αλλαγή των αντιληπτικών δεδομένων για το δέον. Η έννοια του «σωστού» μέσα στον νου μας, αλλάζει κατά τις επιθυμίες του Ιερατείου!  Προτιμούν να «πείθουν» τις μάζες, παρά να αντιμετωπίζουν την αντίδρασή τους επειδή προσκρούουν στις συνειδήσεις τους. Αυτή είναι η χειραγώγηση!

 Η καθολική επικράτηση του «κακού» στην εποχή μας, οφείλεται στην μεθοδική και μακραίωνη εργασία του Ιερατείου πάνω στην ανθρωπότητα, που δολίως κατάφερε να την χειραγωγήσει.

Τελικός σκοπός του «κακού» είναι η εκτόπιση του ανθρώπινου είδους από την Δημιουργία (αν όχι μόνο από τον πλανήτη μας) προκειμένου να επιτελεσθεί ένα άλλο σχέδιο, που αφορά δρώμενες καταστάσεις με άλλα είδη και οντότητες του Σύμπαντος Κόσμου.

 Αυτό βεβαίως αποτελεί ύβρη εναντίον της Αρμονίας και ανατροπή της ισορροπίας της Φύσης. Η αποκατάσταση της ισορροπίας, απαιτεί την αντίδραση στην ροπή του «κακού»!

 Αν αφεθούμε στον εγκλωβισμό του μας επιβάλλει το απάνθρωπο Ατλάντειο ιερατείο, θα οδηγηθούμε στην μετάλλαξη του ανθρώπου, από ον ελευθέρας βουλήσεως, σε ον συλλογικού ελεγχόμενου συνειδητού, κοινώς βιορομπότ! Θα μετατραπούμε σε ένα κατώτερου είδους όντος, που δεν θα μπορέσει ποτέ να επιτελέσει την αποστολή που του ανατέθηκε από το θείο Σχέδιο (η επιστροφή στην Πηγή του, μέσω της αυτεπίγνωσης) και θα έχει απεμπολήσει όλα τα όπλα που του δόθηκαν, από δική του επιλογή!

 Η επιλογή αυτή ήταν ελεύθερη ή επιβεβλημένη από το Ιερατείο;

Εφόσον έστω και ένας από εμάς, μπορεί να διακρίνει την διαφορά, την παγίδα και να κάνει την επιλογή του, σημαίνει ότι δεν χάθηκε ποτέ η δυνατότητα της ελεύθερης επιλογής από τον άνθρωπο. Όσο υπάρχει έστω και ένας άνθρωπος που μπορεί να κινείται έξω από το σύστημα και να μας δείχνει τον δρόμο της εξόδου, της απόδρασης, σημαίνει ότι μπορούμε ακόμα και τώρα να επιλέξουμε.

 Η επιλογή της υποταγής στο Ατλάντειο Ιερατείο, ήταν και είναι ακόμα ελεύθερη. Όποιος κάνει την επιλογή του, καθορίζει και την πορεία του.

 Η επιλογή του Ορθού δρόμου, του δρόμου της Αρετής και του Φωτός, είναι δική μας υπόθεση. Το κόστος είναι μεγάλο και το τίμημα υψηλό!

Ο δρόμος υπάρχει και φωτίζεται. Αρκεί να θέλουμε να τον δούμε.

Όσο επιλέγουμε την βολή μας στην αδράνεια και αφηνόμαστε στην ροή του ποταμού (των μαζών), τόσο πιο βαθειά μπαίνουμε στο ερεβώδης τέλμα του «κακού»!

 Όσοι παλεύουν κολυμπώντας, ανάποδα στο ρεύμα του ποταμού, θα δικαιωθούν από την επιλογή τους. Σε ανταπόδοση, θα βρεθούν «χέρια» να τον βοηθήσουν στην προσπάθειά του. Άλλα «χέρια» θα τραβήξουν ακόμα πιο κάτω, όσους επιλέξουν να βυθίζονται στο τέλμα του «κακού»!

 Η μάχη όσων αντιστέκονται, είναι σκληρή και αυστηρά προσωπική.

Όμως η δύναμη του παραδείγματος, μπορεί να κάνει θαύματα! Η μίμηση, μπορεί και εδώ να λειτουργήσει θετικά. Κάποιοι θα ακολουθήσουν όσους αντιστέκονται.

 Η ανατροπή του «Κακού», θα συμβεί όταν δημιουργηθεί η λεγόμενη «κρίσιμη μάζα» αφυπνισμένων δραπετών του συστήματος, θα μπορέσει να διαχειρισθεί αυτή τις ανθρώπινες μάζες!

 Μέχρι τότε (όποτε!) έχουμε να κάνουμε σκληρή δουλειά στον εαυτό μας.

Καλή σας επιλογή!

ΛΥΚΙΟΣ.