TI ΠΙΣΤΕΥΕ Ο ΑΙΝΣΤΑΙΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΟ ;‏

Τι πίστευε ο Αϊνστάϊν για τον Θεό;

Πώς αποδεικνύεται ότι ο μεγάλος φυσικός του 20ού αιώνος Αλβέρτος Αϊνστάϊν, είχε υποστηρίξει δι’ επιστημονικών επιχειρημάτων το γεγονός ότι υπάρχει Θεός, δίδοντας και μία έμμεση απάντηση σ’ αυτούς που πίστευαν -και πιστεύουν ακόμη - ότι ο Αϊνστάϊν ήταν άθεος!.. Ευτυχώς, δηλαδή, που υπάρχουν ένθεοι Έλληνες, όπως ο Θεσσαλονικιός κ Αθανάσιος Παπαθανασίου, αλλά και ο κ Δημήτριος Νταής, που αλιεύουν παρόμοιες ειδήσεις μέσα στο διαδίκτυο…

Αλβέρτος Αϊνστάϊν. Πίστευε και αποδείκνυε την ύπαρξη του Θεού!

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν ακόμη ότι ο μεγάλος φυσικός του 20ού αιώνα Αλβέρτος Αϊνστάϊν ήταν ένας άθεος επιστήμονας. Πώς δεν πίστευε στον Θεό, παρά το γεγονός ότι όταν τον ρωτήσανε για την γνώμη που έχει για το Σύμπαν, είπε το γνωστό εκείνο: «Εφόσον υπάρχουν νόμοι που διέπουν το παγκόσμιο στερέωμα, υπάρχει και νομοθέτης»!.. Ας δούμε, όμως, ποιος ήταν ο Αϊνστάϊν και στη συνέχεια θα επανέλθουμε:

«Αϊνστάιν, Άλμπερτ (1879-1955). Κορυφαίος Γερμανοεβραίος φυσικός και μαθηματικός. Γεννήθηκε στο Ουλμ της Βιρτεμβέργης. Οι γονείς του ήταν Εβραίοι. Τα πρώτα του χρόνια τα πέρασε στο Μόναχο, όπου ο πατέρας του είχε εργοστάσιο που κατασκεύαζε ηλεκτρολογικό υλικό. Tο 1894, ενώ η οικογένειά του μετανάστευσε στην Ιταλία, ο Άλμπερτ πήγε στην πόλη Άατακ της Ελβετίας, όπου και τελείωσε τις γυμνασιακές του σπουδές. Σύμβουλός του στα Μαθηματικά υπήρξε ο διάσημος Έλληνας μαθηματικός από τη Θράκη Κων. Καραθεοδωρής. Μέχρι το 1900 ζούσε στη Ζυρίχη παραδίδοντας μαθήματα Φυσικής και Μαθηματικών στους σπουδαστές της Πολυτεχνικής Σχολής. Το 1902 πήρε την ελβετική υπηκοότητα στην πόλη Βέρνη και το 1905 διδακτορικό δίπλωμα του πανεπιστημίου της Ζυρίχης. Σε ηλικία μόλις 26 ετών δημοσίευσε την πολύκροτη «Θεωρία της σχετικότητας», που τον έκανε διάσημο. Οι εργασίες του σε θέματα Φυσικής του χάρισαν την έδρα του έκτακτου καθηγητή της Θεωρητικής Φυσικής (1908) στο πανεπιστήμιο της Ζυρίχης. Το 1911 δέχτηκε την έδρα της Φυσικής στο πανεπιστήμιο της Πράγας, αλλά ξαναγύρισε στην Ελβετία το 1912 ως τακτικός καθηγητής του πολυτεχνείου της Ζυρίχης. Το 1913 κατέλαβε, στο Ινστιτούτο Φυσικής Κάιζερ - Γουλιέλμου, τη θέση του διευθυντή, που δημιουργήθηκε για χάρη του. Επίσης έγινε μέλος της Πρωσικής Βασιλικής Ακαδημίας των επιστημών. Μετά τον πόλεμο ταξίδεψε στο Ηνωμένο Βασίλειο και στις ΗΠΑ, όπου έκανε πολλές επιστημονικές διαλέξεις. 

Το 1921 εκλέχτηκε μέλος της Βασιλικής Εταιρείας του Λονδίνου, καθώς και των Ακαδημιών του Άμστερνταμ και της Κοπεγχάγης. Τιμητικές διακρίσεις πήρε και από τα πανεπιστήμια Γενεύης, Μάντσεστερ, Ροστόκ και Πρίνστον. Το 1926 έλαβε το χρυσό μετάλλιο της Αγγλικής Αστρονομικής Εταιρείας, ενώ το 1925 του απονεμήθηκε το μετάλλιο Copley της Βασιλικής Εταιρείας του Λονδίνου ως αναγνώριση της αξίας της «Θεωρίας της σχετικότητας». Η Σουηδική Ακαδημία το 1921 τον είχε τιμήσει ήδη με το βραβείο Νόμπελ για τη μελέτη του φωτοηλεκτρικού φαινομένου.» (Περισσότερα στην εγκυκλοπαίδεια «Μαλλιάρης-παιδεία»)

ΛΟΓΟΚΛΟΠΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΦΥΗΣ;

Χωρίς αμφιβολία δεν υπάρχει κλάδος των φυσικών επιστημών στον οποίο ο Αϊνστάιν να μην άφησε ανεξίτηλη τη σφραγίδα της μεγαλοφυΐας του. Μόνο που οι θεωρίες του, λόγω της φύσης τους, δεν είναι κατανοητές στους απλούς ανθρώπους παρά μόνο στους ειδικευμένους επιστήμονες. Ο ίδιος έγραψε ένα σύντομο βιβλίο (1916), όπου προσπαθεί να αναλύσει με απλά λόγια τις θεωρίες του, ώστε να γίνουν κατανοητές από τους πολλούς. Δεν μπόρεσε όμως να ξεφύγει από τις τεχνικές διατυπώσεις και απέτυχε στην εκλαΐκευση των θεωριών του. Επίσης η μεγάλη εφημερίδα της Αμερικής «Scientific American» προκήρυξε διαγωνισμό για τη συγγραφή άρθρου από 3.000 λέξεις, στο οποίο έπρεπε να εξηγείται η θεωρία της σχετικότητας με τρόπο απλό. Και αυτή όμως η προσπάθεια απέτυχε, αφήνοντας τις θεωρίες του Αϊνστάιν ως όριο και ιδανικό της προσπάθειας κάθε επιστήμονα ερευνητή. 

Είναι γνωστόν ότι ο καλός μου φίλος κ Ευάγγελος Σπανδάγος, άριστος γνώστης της φυσικομαθηματικής επιστήμης, έγραψε ένα έργο για τον Κωνσταντίνο Καραθεοδωρή με τον ομώνυμο τίτλο, που βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών. Μέσα σ’ αυτό το έργο φαίνονται ξάστερα και οι σχέσεις του Αϊνστάϊν με τον Έλληνα μαθηματικό και πώς ο δεύτερος βοήθησε σημαντικά τον Αϊνστάϊν στην κατανόηση πολλών φυσικομαθηματικών θεωριών (!!).

Παρά ταύτα, το έργο του Αϊνστάιν στη Γερμανία ήρθε να διακόψει το φυλετικό μίσος του Χίτλερ για τους Εβραίους. Η χιτλερική κυβέρνηση τον καθαιρεί από τα αξιώματά του και δημεύει την περιουσία του. Ο Αϊνστάιν πηγαίνει στο Παρίσι, στο Βέλγιο, στο Ηνωμένο Βασίλειο και τελικά εγκαθίσταται μόνιμα στις ΗΠΑ, όπου διορίστηκε διευθυντής του Ινστιτούτου Προχωρημένων Σπουδών του Πρίνστον. Το 1940 πήρε την αμερικανική υπηκοότητα και πέθανε στις 18 Απριλίου 1955 στο Πρίνστον.

ΟΙ ΘΕΩΡΙΕΣ ΤΟΥ ΑΪΝΣΤΑΪΝ

Το 1905, ο Αϊνστάιν, σε ηλικία 26 ετών, δημοσίευσε τέσσερις εργασίες που προκάλεσαν επανάσταση στη Φυσική. Η πρώτη ήταν η μελέτη του φωτοηλεκτρικού φαινομένου, η δεύτερη αφορούσε την κίνηση Brown, δηλαδή την τυχαία κίνηση σωματίων εντός υγρού, και οι άλλες δύο την ειδική θεωρία της σχετικότητας.
Τα δύο θεμελιώδη αξιώματα της θεωρίας της σχετικότητας είναι τα εξής:

1. Οι νόμοι της φύσης είναι ίδιοι για όλους τους παρατηρητές που κινούνται με σταθερή ταχύτητα μεταξύ τους (αδρανειακοί παρατηρητές).

2. Η ταχύτητα του φωτός, που είναι η ίδια για όλους τους 108 m/s στο κενό, ανεξάρτητα από τους αδρανειακούς παρατηρητές, ισούται με C=3 σχετική τους κίνηση.

Μερικά αποτελέσματα της θεωρίας της σχετικότητας είναι τα παρακάτω:
α) Γεγονότα που είναι ταυτόχρονα για έναν παρατηρητή δεν είναι ταυτόχρονα για άλλον παρατηρητή που κινείται ως προς τον πρώτο.

β) Ο χώρος και ο χρόνος δεν είναι πλέον απόλυτα μεγέθη όπως στη νευτώνεια μηχανική. Κατά έναν ακίνητο παρατηρητή ένα κινούμενο ρολόι πηγαίνει αργότερα σε σχέση με το δικό του (διαστολή του χρόνου). Επίσης το μήκος αντικειμένων που κινούνται, φαίνεται ότι συστέλλεται κατά τη διεύθυνση της κίνησης (συστολή του μήκους).

γ) Η ολική ενέργεια Ε ενός σώματος συνδέεται με τη μάζα μέσω της περίφημης σχέσης ισοδυναμίας μάζας-ενέργειας (υπάρχει μάλιστα και ειδικός τύπος, που η τεχνική αδυναμία δεν μας επιτρέπει να δημοσιεύσουμε).

Λέγεται, ότι τα φαινόμενα της ειδικής θεωρίας της σχετικότητας δεν παρατηρούνται στις χαμηλές ταχύτητες (καθημερινή εμπειρία) αλλά έχουν επιβεβαιωθεί πειραματικά σε ταχύτητες που προσεγγίζουν την ταχύτητα του φωτός.
Ωστόσο, είναι γνωστόν, ότι ο Αϊνστάϊν το 1915 δημοσίευσε τη μελέτη του για τη γενική θεωρία της σχετικότητας που συνδέει τη βαρύτητα με τη δομή του χωροχρόνου. Η πιο εντυπωσιακή της πρόβλεψη ήταν η μεταβολή της διεύθυνσης του φωτός λόγω της βαρύτητας. Η πρόβλεψη αυτή επιβεβαιώθηκε το 1919, από αστρονομικές παρατηρήσεις που έγιναν κατά τη διάρκεια έκλειψης του Ηλίου, σε λαμπρούς αστέρες οι οποίοι βρίσκονταν στην κατεύθυνση του Ηλίου.

ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΪΝΣΤΑΪΝ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ!..

Διαβάστε τώρα τι μου έστειλε ο εκλεκτός μου φίλος κ Αθανάσιος Παπαθανασίου από την Θεσσαλονίκη για τον Αϊνστάϊν, μία πληροφορία που του έδωσε ο δικός του φίλος κ Δημήτρης Νταής, Θαρρώ πως έχει μεγάλο ενδιαφέρον::
«Ένας πανεπιστημιακός καθηγητής σε ένα ινστιτούτο υψηλού επιπέδου προκάλεσε τους σπουδαστές του με αυτήν την ερώτηση. «Είναι ο Θεός ο δημιουργός των πόντων;»

Ένας σπουδαστής απάντησε θαρραλέα, «ναι!» «Ο Θεός δημιούργησε τα πάντα»
Ο καθηγητής συνέχισε, «εάν ο Θεός δημιούργησε τα πάντα συνεπάγεται ότι δημιούργησε και το Κακό. Δεδομένου ότι το Κακό υπάρχει, και αφού οι πράξεις μας καθορίζουν ποιοι είμαστε, μπορούμε να υποθέσουμε ότι ο Θεός είναι κακός.»

Ο σπουδαστής έμεινε σιωπηλός και δεν αποκρίθηκε στο υποθετικό συμπέρασμα του καθηγητή.
Ο καθηγητής, αρκετά ευτυχής με τον εαυτό του, καυχήθηκε στους σπουδαστές ότι είχε αποδείξει ακόμα μια φορά ότι η χριστιανική πίστη ήταν ένας μύθος.
Ένας άλλος σπουδαστής σήκωσε το χέρι του και είπε, «μπορώ να σας υποβάλω μια ερώτηση, κ. καθηγητά;» «Φυσικά», απάντησε ο καθηγητής. Ο σπουδαστής σηκώθηκε όρθιος και ρώτησε, «κ. καθηγητά, το κρύο υπάρχει;»

«Τι είδους ερώτηση είναι αυτή; Φυσικό και υπάρχει. Εσύ δεν έχεις ποτέ αισθανθεί κρύο;»Ο νεαρός σπουδαστής απάντησε, «στην πραγματικότητα κύριε, το κρύο δεν υπάρχει. Σύμφωνα με τους νόμους της φυσικής, αυτό που θεωρούμε κρύο είναι στην πραγματικότητα η απουσία θερμότητας. Απόλυτο μηδέν (- 460 Φ) είναι η συνολική απουσία θερμότητας και κάθε τι γίνεται αδρανές και ανίκανο να αντιδράσει σε εκείνη την θερμοκρασία. Το κρύο δεν υπάρχει. Έχουμε δημιουργήσει αυτήν την λέξη για να περιγράψουμε πώς αισθανόμαστε εάν δεν έχουμε καμία θερμότητα.»

Ο σπουδαστής συνέχισε, «κ. καθηγητά, το σκοτάδι υπάρχει;»
Ο καθηγητής αποκρίθηκε, «φυσικό.» Ο σπουδαστής απάντησε, «άλλη μια φορά κάνετε λάθος κύριε, ούτε το σκοτάδι υπάρχει. Το σκοτάδι είναι στην πραγματικότητα η απουσία φωτός. Το φως μπορούμε να το μελετήσουμε, το σκοτάδι όχι.

Στην πραγματικότητα, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το πρίσμα Newton για να αναλύσουμε το λευκό φως σε πολλά χρώματα και να μελετήσουμε τα διάφορα μήκη κύματος κάθε χρώματος. Δεν μπορείτε να μετρήσετε το σκοτάδι. Μια απλή ακτίνα του φωτός μπορεί να σπάσει σε έναν κόσμο του σκοταδιού και να το φωτίσει.

Πώς μπορείτε να ξέρετε πώς το σκοτάδι απλώνεται σένα χώρο; Μετρώντας την ποσότητα του παρόντος φωτός. Ετσι δεν είναι;
Το σκοτάδι είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται από το άτομο για να περιγράψει τι συμβαίνει όταν δεν υπάρχει παρουσία φωτός.»

Τέλος ο νεαρός σπουδαστής ρώτησε τον καθηγητή, «κύριε, το Κακό υπάρχει;»
Αβέβαιος, ο καθηγητής αποκρίθηκε, «φυσικά, όπως έχω πει ήδη. Το βλέπουμε στα καθημερινά παραδείγματα της ανθρώπινης απανθρωπιάς, στο πλήθος εγκλημάτων και βίας που υπάρχει παντού στον κόσμο. Αυτές οι εκδηλώσεις δεν είναι παρά μόνο αυτό, εκδήλωση του Κακού.

Ο σπουδαστής απάντησε, «το κακό δεν υπάρχει, κύριε ,ή τουλάχιστον δεν υπάρχει από μόνο του. Το κακό είναι απλά η απουσία του Θεού. Είναι ακριβώς όπως το σκοτάδι και το κρύο, μια λέξη που το άτομο έχει δημιουργήσει για να περιγράψει την απουσία Θεού. Ο Θεός δεν δημιούργησε το κακό. Το κακό είναι το αποτέλεσμα που συμβαίνει όταν το άτομο δεν έχει την αγάπη του Θεού παρούσα στην καρδιά του. Είναι όπως το κρύο που έρχεται όταν δεν υπάρχει καμία θερμότητα, ή το σκοτάδι που έρχεται όταν δεν υπάρχει κανένα φως.»
Ο καθηγητής κάθισε στην έδρα του.
Το όνομα του νεαρού σπουδαστή Αλβέρτος Einstein» (!!). 

http://www.sakketosaggelos.gr/Article/1181/

Πηγή:  http://okloios.blogspot.gr