ΠΕΡΙ ΘΑΥΜΑΤΩΝ Ή ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ ΣΤΗΝ ΥΛΗ

 

Γράφει ο ΛΥΚΙΟΣ

 

Ο υλικός κόσμος αποτελεί το πεδίο της μεγαλύτερης πύκνωσης αιθέρα στην δημιουργία. Όλες οι υπόλοιπες πεδιακές καταστάσεις, διακλιμακώνονται σε ανώτερο επίπεδο από αυτό της ύλης, δηλαδή σε αραιότερες πυκνώσεις. Η ύλη είναι το κατώτερο επίπεδο. Κάθε πεδίο που βρίσκεται μετά την ύλη (ανώτερο) έχει την δική του προβολή στην ύλη.

  Οι ανθρώπινες οντότητες έχουν πολυεπίπεδη φύση. Το ανώτερο μέρος της φύσης τους, είναι το πνεύμα. Το κατώτερο είναι το υλικό τους σώμα, το οποίο δεν αποτελεί, παρά προβολή των ανωτέρων σωμάτων του στο υλικό πεδίο.

  Αν το υλικό σώμα είναι η παρουσία μας στην κατώτερη κατάταξη της δημιουργίας, το πνευματικό σώμα, είναι στην ανώτατη. Το πνευματικό μας σώμα, είναι λεπτοφυές και αποτελεί απευθείας προέκταση του Συμπαντικού Λόγου, δηλαδή της Δημιουργού Αιτίας (του Θεού). Αν παρομοιάζαμε σχηματικά την Δημιουργία σαν μια πηγή φωτός, που διαχέει τις φωτεινές της ακτίνες μέσα στο αβυσσαίο χάος έως ότου αυτές χαθούν, οι πρώτες φωτεινές ακτίνες που ξεκινούν από την πηγή, είναι τα πνευματικά μας σώματα.

  Όπως όλοι βιωματικά γνωρίζουμε, η Δημιουργία (δηλαδή η Φύση) δομείται βάσει απαρέκλητων κανόνων, που τους ονομάζουμε Συμπαντικούς ή Φυσικούς Νόμους. Αυτοί εκφράζονται με τα γνωστά μας Μαθηματικά. Άρα λοιπόν, στην Δημιουργία κυριαρχεί η Ιεραρχία και η Νομοτέλεια. Επειδή λοιπόν εκτός των προηγουμένων υπάρχει και η Ποικιλία, τίποτε στην Φύση δεν είναι ίδιο αλλά ούτε και ίσο.

Το υπερκείμενο εξουσιάζει το υποκείμενο. Το αντίστροφο ποτέ.

   Οι φυσικοί νόμοι εξετάζονται από την επιστήμη προκειμένου να γίνουν κατανοητοί.

Η επιστήμη προχωρά με αργά και σταθερά βήματα και κάθε φορά που καταφέρνει να εξηγήσει κάποιο φυσικό φαινόμενο και να κατανοήσει έναν ακόμη φυσικό νόμο, ανακαλύπτει ότι μπροστά της, εμφανίζονται νέες καταστάσεις που θα πρέπει με την σειρά, να κατανοήσει και να εξηγήσει...  Έτσι η επιστήμη σημειώνει πρόοδο η οποία όμως την φέρνει αντιμέτωπη με νέες προκλήσεις, αφού η φυσική νομοτέλεια δεν έχει όρια και έχει ασύλληπτη πολυπλοκότητα. Η επιστήμη σήμερα βρίσκεται ακόμη σε νηπιακή ηλικία, μπροστά στο σύνολο των φυσικών νόμων. Αν και νομίζουμε ότι έχουμε εξελιγμένη επιστήμη και τεχνολογία, πλανόμαστε, διότι κάνουμε σύγκριση με αυτή του παρελθόντος και απλά διαπιστώνουμε την εξελικτική διαφορά. Όμως αν ατενίσουμε μπροστά και μπορέσουμε να αντιληφθούμε το τι μας περιμένει για να κατανοήσουμε ακόμη, θα μας κυριεύσει δέος και απογοήτευση!

  Αυτό που προσπαθεί να κανανοήσει η επιστήμη, η πνευματική μας φύση το γνωρίζει εγγενώς. Ενώ η επιστήμη εδράζεται στην λογική διεργασία της νοήσεώς μας, την προσπάθεια να εντάξει σε μαθηματικά μοντέλα και τύπους τους φυσικούς νόμους και τα φαινόμενα, η πνευματική μας φύση ελεύθερη από τέτοιους περιορισμούς, γνωρίζει την νομοτέλεια λόγω της κορυφαίας θέσης της στην ιεραρχία της Δημιουργίας. Και μάλιστα όχι μόνο γνωρίζει, αλλά μπορεί και να εξουσιάζει βάσει αυτών των νόμων.

 Αν λοιπόν είναι έτσι, γιατί η λογική μας δεν επικοινωνεί με την πνευματική μας φύση και να αντλήσει από ΄κει την γνώση;

 Η απάντηση είναι ότι η λογική μας, είναι ένας μηχανισμός για να αντιληφθούμε τον υλικό μας κόσμο, άρα και τους νόμους του, που όμως έχει πεπερασμένες δυνατότητες γιατί έχει περιορισμούς. Στηρίζεται στην αντίληψη που μας παρέχουν οι πέντε αισθήσεις μας και αδυνατεί να κατανοήσει έναν πολυεπίπεδο κόσμο, που δεν μπορεί να γίνει αντιληπτός από αυτές. Γιατί λοιπόν περιοριζόμαστε μόνο από την λογική μας και δεν αξιοποιούμε την πνευματική μας γνώση; Μήπως έχουμε «χάσει» την δυνατότητα νοητικής διασύνδεσης με το πνευματικό μας σώμα;  Αν ναι, τότε πως μπορούμε να επανασυνδεθούμε;

 Εδώ πρέπει να κάνουμε μια μνεία στις διδαχές του Χριστού. Μας είπε λοιπόν, πως ότι κάνει Αυτός, μπορούμε να κάνουμε και εμείς, αρκεί να ακολουθήσετε τον δρόμο Του, τον δρόμο Του Θεού. Μιλούσε για τα θαύματα που ο ίδιος έκανε.

Από τα λεγόμενά Του, μπορούμε να συνάγουμε ότι όποιος ακολουθήσει τις διδαχές του, δηλαδή τον δρόμο Του Θεού, ουσιαστικά θα μπορέσει να επικοινωνήσει (να επανασυνδεθεί) με την πνευματική του φύση, που είναι κοντά στον Θεό και να κάνει και αυτός θαύματα, όπως και ο ίδιος ο Χριστός έκανε! Δηλαδή η δυνατότητα να διαχειριστούμε την φυσική νομοτέλεια κατά τρόπον που η λογική μας αντίληψη και η επιστήμη μας, να μην μπορούν να εξηγήσουν (ακόμη), μπορεί να υπάρξει αν καταφέρουμε να εξελίξουμε την ψυχική και πνευματική μας κατάσταση, σύμφωνα με τον δρόμο που μας έδειξε ο Χριστός.

 Αυτό είναι και το «θαύμα».  Είναι αυτό που προκαλεί τον θαυμασμό και την αμηχανία όσων το αντιλαμβάνονται, επειδή η λογική τους αδυνατεί να το ερμηνεύσει με συμβατικό τρόπο. Αν γυρίζαμε για παράδειγμα στην εποχή του Χριστού και είχαμε μαζί μας ένα i-pad, κάνοντας επίδειξη των δυνατοτήτων του με την προβολή ας πούμε ενός βίντεο που μόλις θα τραβούσαμε με τους παρευρισκομένους,  όλοι θα πίστευαν πως βιώνουν ένα «θεϊκό θαύμα», ενώ εμείς θα γνωρίζαμε πως πρόκειται απλά για ένα τεχνολογικό επίτευγμα. Η διαφορά είναι πως εμείς μπορούμε να εξηγήσουμε την τεχνολογία του i-pad, ενώ οι άλλοι θα αδυνατούσαν διότι οι γνώσεις τους δεν περιελάμβαναν τέτοια εξέλιξη στην κατανόηση των φυσικών νόμων. Το ίδιο παράδειγμα μπορεί να τεθεί και αντίστροφα. Αν ένας άνθρωπος του μέλλοντος ερχόταν στην εποχή μας και μας επεδείκνυε τεχνολογία της εποχής του, θα μας φαινόταν το ίδιο ασύλληπτη και εύκολα θα το αντιλαμβανόμασταν ως θαύμα.

  Είναι λοιπόν θέμα χρόνου η κατανόηση των υπερφυσικών φαινομένων (θαυμάτων) από την επιστήμη; Σίγουρα ναι! Γιατί αυτά που σήμερα η επιστήμη αδυνατεί να ερμηνεύσει, αύριο θα μπορέσει να τα εντάξει στην φαρέτρα των γνώσεών της. Αυτό που σήμερα φαίνεται αφύσικο, αύριο θα είναι «φυσικό».  Η βαρύτητα όμως, υπήρχε ανέκαθεν και πριν ορισθεί από τον Νεύτωνα. Δεν την ανακάλυψε, αφού αυτή υπήρχε πάντα. Απλά την κατανόησε και την όρισε. Έτσι τα φυσικά φαινόμενα υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν πάντα, ανεξάρτητα από την κατανόησή τους ή μη από την επιστήμη μας.

 Το θαύμα της ανάστασης ενός νεκρού για παράδειγμα, είναι κάτι εφικτό από την φυσική νομοτέλεια; Σίγουρα ναι! Σίγουρα όμως και υπό προϋποθέσεις. Εξαρτάται από την δύναμη που εφαρμόζει ο «θαυματοποιός» πάνω στην κινητοποίηση των νόμων. Η διαχείριση των νόμων εκτός από την γνώση τους, απαιτεί και δύναμη (ενέργεια) που και αυτή υπόκειται σε νόμους! Είναι δυνατή η υλοποίηση και η αφυλοποίηση; Ναι! Αρκεί ο «θαυματοποιός» να κυριαρχεί πάνω στην ύλη. Να έχει δηλαδή πλήρη ταύτιση και επικοινωνία με την πνευματική του φύση και δύναμη. Άρα να έχει φτάσει στην Τελείωση, στην ενθέωσή του όπως και ο Χριστός μας δίδαξε. Εκτός βεβαίως των διδαχών του Χριστού, υπάρχουν και άλλοι δρόμοι για την πνευματική μας εξέλιξη και τον στόχο μας στην Τελείωση. Είναι όμως παρόμοιοι. Ο Χριστός με το παράδειγμά Του, μας έδειξε πως είναι ο «καθ’ εικόναν και ομοίωσιν Του Θεού» άνθρωπος, όταν τελειοποιηθεί!

 Και τα θαύματα που "κάνουν" οι εικόνες; Μα κι αυτή η κατηγορία «θαυμάτων» υπόκειται στην φυσική νομοτέλεια! Η δημιουργία και η πύκνωση ισχυρών σκεπτομορφών στο αστρικό επίπεδο, με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά (π.χ. θεραπείες ασθενειών), από εκατοντάδες χιλιάδων ανθρώπων που πιστεύουν στην εικόνα (άρα την φορτίζουν με ενέργεια δική τους) για εκατοντάδες χρόνια, κάνουν ένα στοιχειακό πολύ ισχυρό, από το οποίο μπορεί κάποιος που ταυτίζεται με αυτό, να εισπράξει την ευεργετική επίδραση που επιζητά! Είναι λοιπόν απόλυτα επεξηγήσιμος ο μηχανισμός.

  Η κατανόηση λοιπόν της φυσικής νομοτέλειας, αίρει το φαινόμενο της υπερφυσικής απόδοσης σε φαινόμενα που είναι απολύτως φυσικά, αλλά η άγνοια μας τα παρουσιάζει ως αφύσικα και συνεπώς άξια θαυμασμού (θαύματα).

 Η ικανότητά μας όμως να διαχειρισθούμε και εμείς την φυσική νομοτέλεια (και να κάνουμε θαύματα), έγκειται στην δική μας εξέλιξη και την τελειοποίηση της πνευματικής μας φύσης.

  Είναι στο χέρι μας!

ΛΥΚΙΟΣ.