Χορτοφάγοι μαχητές για τα δικαιώματα των ζώων ή οικο-τρομοκράτες βάνδαλοι που σπάνε και καίνε στο όνομα της αναρχικής «πράσινης βίας»; Τι είναι αυτοί οι αντισπισιστές, μέλη του διεθνούς Μετώπου για την Απελευθέρωση των Ζώων (ALF), παράνομης οργάνωσης που θεωρείται κάτι σαν «Διεθνής της φιλοζωικής τρομοκρατίας»;
Στην Ελλάδα πολλοί τους άκουσαν για πρώτη φορά μετά την πρόσφατη επίθεση σε κρεοπωλείο στα Εξάρχεια. Αλλά το ALF έχει καταχωρηθεί επίσημα, από τον Ιανουάριο του 2005, στις μεγαλύτερες «τρομοκρατικές απειλές κατά των ΗΠΑ». Στη Βρετανία τα μέλη του έχουν χαρακτηριστεί «η πιο δυναμική τρομοκρατική οργάνωση» – από τις βρετανικές φυλακές έχουν περάσει εκατοντάδες ακτιβιστές του, που αποτελούσαν κάποτε τη δεύτερη πολυπληθέστερη οµάδα πολιτικών κρατουµένων, µετά τον IRA.
Ο αντισπισισμός – ή αλλιώς το κίνημα ενάντια στις διακρίσεις των ειδών – μετράει δεκαετίες βίαιης δράσης, με χιλιάδες μέλη πρόθυμα να περάσουν στην παρανομία για τον αγώνα του. Είναι απόρροια της θεωρίας του σπισισμού (από το speciesism, στα αγγλικά species=είδος), όρου που εφευρέθηκε από τον βρετανό ψυχολόγο Ρίτσαρντ Ράιντερ το 1970, προκειμένου να περιγράψει την παραβίαση των δικαιωμάτων των ζώων από τα επιστημονικά πειράματα που γίνονται με πειραματόζωα συνδέοντάς τα με τον ρατσισμό.
Βάση της θεωρίας είναι ότι δεν πρέπει να διακρίνουμε τους ανθρώπους ως ανώτερους από τα υπόλοιπα είδη των ζώων στον τρόπο με τον οποίον τα μεταχειριζόμαστε. Στην πράξη, η ένταξη στο ALF μοιάζει με προσηλυτισμό σε μια φονταμενταλιστική θρησκεία. Από την ίδρυσή του, το 1976, τρομοκράτες για τα δικαιώματα των ζώων έχουν κάνει χιλιάδες επιθέσεις σε χασάπικα, φάρμες εκτροφής ζώων, επιστημονικά εργαστήρια, εργοστάσια και φαστ φουντ – προκαλώντας ζημιές εκατομμυρίων. Η ιδεολογία πίσω από τις καταστροφές δεν είναι ένα μανιφέστο, αλλά μια δίαιτα: η ολική χορτοφαγία (veganism).
Οι περισσότεροι ακτιβιστές των δικαιωμάτων των ζώων ξεκινούν τη σταδιοδρομία τους γύρω από το τραπέζι της οικογένειας, κυρίως έφηβοι που αρνούνται να φάνε κρέας, γίνονται στη συνέχεια vegans – οι οποίοι απορρίπτουν τη χρήση όλων των ζωικών προϊόντων. Αυτή η απόρριψη βασίζεται στην ηθική πεποίθηση ότι η δολοφονία ζώων για ανθρώπινη κατανάλωση είναι το μεγαλύτερο έγκλημα. Στο μυαλό τους τα μέλη του ALF κατέχουν μια θολωμένη θρησκευτική αλήθεια: η κοινωνία μας είναι χτισμένη πάνω στην άσκοπη δολοφονία ζώων και εκείνοι είναι ηθικά υποχρεωμένοι να χρησιμοποιήσουν όλα τα μέσα, συμπεριλαμβανομένης της βίας, για να σταματήσει αυτό το καθημερινό ολοκαύτωμα.
Το κίνημα είναι μια σειρά ομόκεντρων κύκλων: διαθέτει χιλιάδες υποστηρικτές που δίνουν μικρά χρηματικά ποσά, εκατοντάδες ακτιβιστές πρόθυμους για καταστροφές, και μια χούφτα βομβιστές, όπως ο Μπάρι Χορν, που έγινε μάρτυρας του ALF όταν πέθανε σε βρετανικές φυλακές από απεργία πείνας, το 2001.
Από τη δεκαετία του ’80 το κίνημα εξαπλώθηκε στις Ηνωµένες Πολιτείες, όπου πέρασε σε πιο βίαιες µορφές δράσης µε απελευθερώσεις ζώων από ζωολογικούς κήπους, τσίρκα, εκτροφεία και εργαστήρια πειραµάτων. Στη συνέχεια, μέλη του προχώρησαν σε καταστροφές µε βόµβες και εµπρησµούς τέτοιων εγκαταστάσεων, καταστηµάτων γουναρικών, κρεοπωλείων, σφαγείων. Το ALF έχει µια εξαιρετικά χαλαρή και αποκεντρωµένη δοµή, η οποία προσφέρει σε κάθε οµάδα ή µεµονωµένο άτοµο που συµφωνεί µε τις ιδέες του τη δυνατότητα να χρησιµοποιεί την επωνυµία του. Σε αντάλλαγµα, το ALF αναλαµβάνει την ευθύνη και παρέχει υποστήριξη στον δράστη εάν αυτός συλληφθεί.
Την ίδια κατεύθυνση ακολούθησαν και οι ιδρυτές του Μετώπου για την Απελευθέρωση της Γης (ELF), οι οποίοι εγκατέλειψαν τη μητρική οργάνωση Earth First επειδή έβρισκαν εξαιρετικά ήπιες τις µη βίαιες µεθόδους της. Συχνά σε συνεργασία µε το ALF, το ELF προχώρησε στις Ηνωµένες Πολιτείες σε εµπρησµούς και βοµβιστικές επιθέσεις. Αυτές οι πρακτικές έχουν βρει µιµητές και αλλού, με παρακλάδια ή µικρότερες οργανώσεις, που λειτουργούν σε 40 χώρες ως κλειστές σέχτες, οργανωμένες µε συνωµοτικό τρόπο.
Πιο δραστήριες είναι το Justice Department (JD) και η Animal Rights Militia (ARM), που υιοθετούν στρατιωτικού τύπου βία. Το ARM είναι γνωστό για ξυλοδαρμούς κυνηγών στην Αγγλία, ενώ το JD για την ταχυδρόμηση λεπίδων σε επιχειρηματίες γουναρικών και απειλές εναντίον ερευνητών σε εργαστήρια πειραμάτων σε ζώα.
Αντισπισισμός α λα ελληνικά
«Να σπάσουμε κρεοπωλεία, να πυρπολήσουμε γουναράδικα, να βανδαλίσουμε pet-shop, να απελευθερώσουμε έγκλειστα ζώα, να σαπίσουμε στο ξύλο κυνηγούς και σφαγείς, να δράσουμε με αντισπισιστική φαντασία και μαυροπράσινο σθένος». Με τέτοια οικο-αναρχικά συνθήματα, δύο οργανώσεις εγχώριων αντισπισιστών ανέλαβαν την ευθύνη για την πρόσφατη επίθεση σε κρεοπωλείο στα Εξάρχεια.
«Τα μεσάνυχτα του Σαββάτου της 21ης Οκτώβρη επιτεθήκαμε με σφυριά στο κρεοπωλείο “ο Γιάννης” στην οδό Καλλιδρομίου 51 σπάζοντας την τζαμαρία του πτωματοπωλείου και προκαλώντας φθορές στο φορτηγό μεταφοράς. Η πράξη μας αυτή είναι μια μικρή ανταπόδοση στη βία στην οποία συμμετέχει έμπρακτα κάθε κρεοπώλης. Ποσώς μας ενδιαφέρει αν ο ιδιοκτήτης είναι μικρός ή μεγάλος επιχειρηματίας ή αν “ζει από αυτό” εφόσον οι επιλογές του βασίζονται στην αντικειμενοποίηση και την εκμετάλλευση άλλων αισθανόμενων όντων. Το ίδιο μίσος τρέφουμε και για όσους επιλέγουν να εργαστούν σε τέτοιους χώρους με τη γελοία δικαιολογία “δεν είχα άλλη επιλογή”…» γράφει η προκήρυξη, με υπογραφή Μέτωπο Απελευθέρωσης Ζώων (ALF), Αντισπισιστικός Πυρήνας Σφυροφόρων Καταδρομέων.
Το 2007 επιτέθηκαν στον Κυνηγετικό Σύλλογο της Θεσσαλονίκης απειλώντας στην προκήρυξη: «Κυνηγοί, η επόμενη σφαίρα θα είναι στα κεφάλια σας». Το 2008 στόχος έγινε το ΤΕΙ Θεσσαλονίκης, επειδή, όπως είπαν, έκαναν εκεί πειράματα με ζώα. Τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο του 2010 χτύπησαν σε φάρμες εκτροφής γουνοφόρων ζώων. Τότε η οργάνωση Αντισπισιστική Δράση ανέβασε στο Διαδίκτυο προκήρυξη, αναλαμβάνοντας την ευθύνη για την απελευθέρωση 60.000 ζώων μινκ από εκτροφεία της Σιάτιστας και της Καστοριάς. «Αποφασίσαμε να χτυπήσουμε τη βιομηχανία γούνας και ειδικότερα τις σιχαμένες “πόλεις της γούνας” Σιάτιστα και Καστοριά. Είμαστε ενάντια στην καταπίεση, την εκμετάλλευση και τη φυλάκιση που αυτός ο πολιτισμός έχει δημιουργήσει απέναντι σε κάθε ζωντανό ον. Σε αυτές τις απελπισμένες μέρες ακόμη παλεύουμε για την ελευθερία. Να τρώτε βίγκαν στα οδοφράγματα».
Τον Απρίλιο του 2014, αντισπισιστές έκαναν επίθεση στη «Θεσσαλική Κρεαταγορά» του Βόλου, έσπασαν την τζαμαρία, έβαψαν συνθήματα και προκάλεσαν ζημιές σε φορτηγό μεταφοράς. Το Πάσχα του 2015 έκαψαν τρία αυτοκίνητα εταιρείας πουλερικών, με στόχους την απελευθέρωση συλληφθέντων μελών των «Πυρήνων της Φωτιάς», την απαγόρευση χρήσης του DNA ως αποδεικτικού στοιχείου, την εξόρυξη στις Σκουριές και την κρεατοφαγία. Τον Δεκέμβριο του 2016, οργάνωση ονόματι «Πράσινη Νέμεσις» έστειλε προκήρυξη λέγοντας ότι τοποθέτησε προϊόντα δηλητηριασμένα με χλωρίνη στα ράφια σουπερμάρκετ της Αττικής, επειδή κάποιες εταιρείες «ρυπαίνουν, αποψιλώνουν δάση και εκμεταλλεύονται τα ζώα».
Χθες παρακολούθησα μίαν ακόμη ευτελιστική για την δημοκρατία μας τηλεοπτική εκπομπή, όπου δημοσιογράφοι σχολίαζαν γεγονότα με τρόπο που υπονομεύουν κάθε έννοια δικαίου και δημοκρατίας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγκεκριμένα σχολίαζαν την υπόθεση "βασανισμού" ενός σκύλου από έναν "καθηγητή", ο οποίος φέρεται να τον μαχαίρωσε στα πλευρά και να κινδυνεύει η ζωή του (σκύλου).
Μεγάλος αριθμός "ζωόφιλων" κατέκλυσε τον σπίτι του "καθηγητή", επιτέθηκε με πέτρες κατά της κατοικίας του, φώναζε υβριστικά και απειλητικά για την ζωή του συνθήματα και ζητούσε την καταδίκη του, ακόμη και τον θάνατό του. Επιχείρησαν δε να τον λιντσάρουν κατά την μεταγωγή του στον εισαγγελέα και οι δημοσιογράφοι, κάλυψαν την είδηση με πλήρη υποστήριξη του πλήθους και πλήρη καταδίκη του "καθηγητή", ως λαϊκοί δικαστές!
Ωστόσο τα πράγματα δεν φαίνεται να είναι έτσι όπως τα παρουσιάζουν.
Ο "καθηγητής" ισχυρίστηκε στον εισαγγελέα ότι βρισκόταν σε άμυνα, διότι ο σκύλος που είχε διαφύγει από την εποπτεία της ιδιοκτήτριας, του επιτέθηκε, τον έριξε στο έδαφος και τον δάγκωνε σε διάφορα σημεία του σώματός του. Ο "καθηγητής" λοιπόν έβγαλε έναν σουγιά και μαχαίρωσε στα πλευρά τον σκύλο, προκειμένου να ελευθερωθεί από τα δόντια του σκύλου, όπου όπως ανέφερε τον είχε αρπάξει από τον λαιμό. την επίθεση είδε και ένας γείτονας, που έτρεξε να συνδράμει τον "καθηγητή" και προσπάθησε να ακινητοποιήσει τον σκύλο με ένα σίδερο.
Φαίνεται πως ο ισχυρισμός του κατηγορουμένου πρέπει να επαληθεύεται από τα στοιχεία.
Σε αυτή την περίπτωση, η ενέργειά του είναι καθόλα σύννομη και αυτονόητη, αφού ευρισκόμενος σε άμυνα, είχε όλο το δικαίωμα ακόμη και να σκοτώσει τον σκύλο.
Αντιθέτως έκθετος σε παρανομία ήταν η ιδιοκτήτης του σκύλου, η οποία είναι υπεύθυνη για κάθε πράξη ή βλάβη που θα επιφέρει το ζώο. Όφειλε να εποπτεύει τον σκύλο και είναι νομικά υπεύθυνη για όσα έγιναν.
Ο τρόπος όμως που το διαχειρίστηκαν τα ΜΜΕ, όχι μόνο στρεβλώνει τα γεγονότα, αλλά υποδαυλίζει την βία και τον κοινωνικό αυτοματισμό.
Αντιμετωπίζουν τον σκύλο ως άνθρωπο και μιλούν για "το καλό σκυλί, που η γειτονιά έχει να πει τα καλύτερα λόγια...", ότι ήταν αξιαγάπητος και "ποτέ δεν θα έκανε κακό σε άλλους ανθρώπους" κτλ.
Αντίθετα, για τον "καθηγητή" επιφυλάσσουν εντελώς διαφορετική μεταχείριση. Παρότι και ο ίδιος ιδιοκτήτης σκύλου, "έκανε μπούλινγκ στις γειτόνισσες που τάιζαν τα αδέσποτα" και "πλάσαρε τον εαυτό του στην ευρύτερη περιοχή του Πειραιά ως καθηγητή.." στοχεύοντας στην σπίλωση της υπόληψής του.
Ο εν λόγω "καθηγητής" είναι όντως φροντιστηριακός καθηγητής μέσης εκπαίδευσης...
Δικαιολογούν το βίαιο λιντσάρισμα από τον αλλόφρονα όχλο, μιλώντας για δικαιολογημένη οργή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ρεπορτάζ για την μετεγχειρητική πορεία του σκύλου, είναι σαν να αφορά άνθρωπο:
"...το πρωί κατάφερε να σηκωθεί και μάλιστα έφαγε λίγο."
Επίσης ως θύμα, παρουσιάζεται η ιδιοκτήτρια του σκύλου:
"Η ιδιοκτήτρια του ζώου σοκαρίστηκε όταν αντίκρυσε τον σκύλο της βάναυσα κακοποιημένο, καθώς όπως υποστήριξε είναι φιλικός και ήρεμος."
Ο "καθηγητής" παρουσιάζεται ως δολοφόνος που κρύβεται:
"Ταμπουρωμένος στο σπίτι του ο αμετανόητος καθηγητής..."
Για την ιστορία ο "καθηγητής" υπέβαλε μήνυση στην ιδιοκτήτρια του σκύλου για πλημμελή εποπτεία.
Ανεξάρτητα όμως από τα αληθή γεγονότα, αυτή που είναι αρμόδια να κρίνει αν υπάρχει αξιόποινη πράξη και να επιβάλλει τυχόν κυρώσεις όπου αναλογούν, είναι η Δικαιοσύνη και κανείς άλλος.
Ούτε οι γείτονες, ούτε ο όχλος, ούτε οι σχολιαστές των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, πολλώ δεν μάλλον οι δημοσιογράφοι που είναι υποχρεωμένοι να παρουσιάζουν την είδηση με τις προσήκουσες αποστάσεις, την ουδετερότητα και τον σεβασμό του τεκμηρίου της αθωότητας για κάθε κατηγορούμενο, δεν έχουν δικαίωμα να καταδικάζουν έναν πολίτη, μέσα από το πρίσμα του "φιλοζωϊκού" φανατισμού και της υστερίας.
Το κίνημα των "φιλόζωων" έχει λάβει υπερβολικές διαστάσεις και αποκτά πολλούς οπαδούς που φανατίζονται σε σημείο τρομοκρατίας και φονικής βίας κατά των συνανθρώπων τους. Είναι γνωστός ο λεγόμενος φιλοζωικός φονταμενταλισμός (ALF), ένα ακόμη εργαλείο της Νέας Τάξης, που στοχεύει στην στρέβλωση των ανθρωπίνων αξιών και την υπονόμευση της φυσικής ιεραρχίας, κορωνίδα της οποίας είναι ο άνθρωπος.
Δυστυχώς η έλλειψη παιδείας και η νεοταξική προπαγάνδα σε συνδυασμό με την επιβεβαρυμένη ψυχική υγεία πολλών ανθρώπων, τους κάνουν υποχείρια και δέσμιους σε συλλογικότητες πόλωσης, μισαλλοδοξίας και τυφλού φανατισμού.
Τα ΜΜΕ στηρίζουν αυτές τις τάσεις και τις προωθούν, σε βάρος κάθε έννοιας δημοκρατίας και δικαιοσύνης.
Η Νέα Τάξη, δεν προσπαθεί απλώς να μας μετατοπίσει στον Μεσαίωνα, αλλά επιδιώκει την υπονόμευση του ανθρώπινου πολιτισμού και τον μηδενισμό όλων των αξιών που κατέκτησε ιστορικά η ανθρωπότητα.
ΛΥΚΙΟΣ.
κοινως, εχουμε ξεφυγει,χασαμε τη μπαλα
ΑπάντησηΔιαγραφήΜας κατευθύνουν προς τα εκεί αγαπητέ, δεν χάσαμε την μπάλα στα καλά καθούμενα!
ΔιαγραφήΛΥΚΙΟΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔικαίωμα στην ιδεολογία έχει ο καθένας, να την πιστεύει και να την μοιράζεται επιχειρηματολογώντας προς αναζήτηση ομοϊδεατών αλλά αυτό δε σημαίνει πως μπορεί να την επιβάλλει με κάθε κόστος και δη παρακάμπτοντας τον νόμο!
Οι αντισπισιστές, διακατέχονται από έναν σχεδόν θρησκευτικό φανατισμό. Νομίζουν ότι βρίσκονται υπεράνω του νόμου, δεν αναγνωρίζουν παρά μόνο τη δική τους αλήθεια και δεν αρκούνται καν στην λεκτική προπαγάνδα, αλλά προβαίνουν και σε φθορές και βανδαλισμούς ξένης περιουσίας χωρίς να δέχονται το αξιόποινο των πράξεών τους. Ακραίες συμπεριφορές αναγνωρίζουν μόνο σε όποιους έχουν αντίθετη γνώμη και δυστυχώς τα ΜΜΕ, με την μακροχρόνια πλύση εγκεφάλου, έχουν καλλιεργήσει ρεύμα που αντί να υπερασπίζεται το νόμιμο και δίκαιο, αντίθετα, να συμπαθεί και να συμπαρίσταται στην παραφροσύνη. Με μοχλό τη δημαγωγία και την συγκινησιακή έκκληση, και σε συνδυασμό με την απάλειψη της κριτικής σκέψης περί ορθού και λάθους, ο λαός παρασύρεται σε οχλοκρατικές ενέργειες και εκδηλώσεις.
Όσον αφορά τον πόνο και τον φόνο των ζώων, ας το δούμε. Οφείλει ο άνθρωπος να απέχει πλήρως από τη ζωική διατροφή ως σημάδι της ατομικής του εξέλιξης ή δεχόμαστε ότι είμαστε μέρος του ζωικού βασιλείου και η φύση μας επιτρέπει την διαχείρισή του ως ιεραρχικά ανώτερα όντα;
ΚΥΡΟΣ
Αγαπητέ Κύρο, ο άνθρωπος είναι τρισυπόστατος (υλικό σώμα, ψυχικό σώμα, πνευματικό σώμα).
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κάθε σώμα του, ανταποκρίνεται στην νομοτέλεια που ορίζει το ανάλογο πεδίο.
Στον υλικό κόσμο, το ανθρώπινο σώμα ανήκει στην βιοποικιλότητα του πλανήτη και υπόκειται στην νομοτέλειά της. Ανήκει στην ανώτερη βαθμίδα της έμβιας ύλης (ανώτερο θηλαστικό) και η βιολογία, μορφολογία και βιοχημεία, είναι παρόμοια με τα αντίστοιχα θηλαστικά. Η επιστήμη κατατάσσει το ανθρώπινο είδος στα παμφάγα ζώα, που σημαίνει ότι η βιοχημεία τους απαιτεί την πρόσληψη τροφής από όλες τις βιολογικές ομάδες, δηλαδή από το φυτικό μέχρι το ζωικό βασίλειο, προκειμένου να προσλάβει τα διατροφικά στοιχεία που χρειάζεται για να ζήσει.
Το ζήτημα που θέτεις, είναι καθαρά ηθικού χαρακτήρα και όχι βιολογικού, αφού η βιολογία όχι μόνο το επιτρέπει, αλλά και απαιτεί την κατανάλωση κρέατος από τον άνθρωπο.
Το ηθικό διακύβευμα που τίθεται, είναι ο φόνος.
Αλλά τι είναι φόνος; Η βεβιασμένη αφαίρεση ζωής θα έλεγε κάποιος, σκέτα νέτα!
Ο φόνος όμως είναι ότι πιο σύνηθες στην φύση. Είναι ο κατά φύσιν τρόπος της διατήρησης της ζωής και της ανανέωσης του φυσικού κύκλου ενός οικοσυστήματος.
Ωστόσο η αφαίρεση ζωής, δεν αφορά μόνο το ζωικό βασίλειο, αλλά και το φυτικό. Τα φυτά είναι ζωντανοί έμβιοι οργανισμοί, κατώτερης μορφής συγκριτικά με το ζωικό βασίλειο, αλλά άκρως απαραίτητος κρίκος της τροφικής αλυσίδας του γήινου οικοσυστήματος. Το ζώο που τρώει το φυτό, ουσιαστικά το φονεύει.
Έχει μάλιστα παρατηρηθεί ότι τα φυτά "ουρλιάζουν" όταν πεθαίνουν βίαια...
Το μεγάλο ζώο φονεύει το μικρό για να ζήσει και τελικά η κορωνίδα της τροφικής αλυσίδας, τα μεγάλα σαρκοφάγα, ζουν αποκλειστικά απ΄τον φόνο. Η οικονομία της φύσης, χρησιμοποιεί τον φόνο για να διατηρήσει την ισορροπία της.
Αν και στη φύση ο φόνος είναι ο βασικός μηχανισμός διατήρησης της ισορροπίας του οικοσυστήματος, ο φόνος μεταξύ ομοειδών είναι και αυτός εντός της φυσικής νομοτέλειας.
Στην φύση ωστόσο βλέπουμε για παράδειγμα πιθήκους να πολεμούν και να φονεύονται μεταξύ τους, για λόγους ανταγωνισμού.
Στον άνθρωπο επίσης βλέπουμε φονικούς πολέμους για να επιβιώσουν οι φυλές, τα έθνη και τα κράτη.
Μπορούμε να πούμε ότι μέχρις εδώ, ο φόνος είναι ένα φυσικό φαινόμενο, όσο παράδοξο και να το βλέπουμε.
Γιατί όμως ο άνθρωπος ενοχοποιεί τον φόνο;
Ο άνθρωπος ενοχοποιεί τον φόνο, επειδή επινοεί την ανθρώπινη ηθική. Αντιλαμβανόμενος ότι η φονική του δύναμη είναι ανεξάντλητη, φοβάται την αυτοκαταστροφή του. Η ηθική τον αυτοπεριορίζει, με τρόπον ώστε να ελέγχει την φυσική του παρόρμηση, προς τον ανταγωνισμό και τον φόνο.
Ενοχοποιεί επίσης την δολοφονία, δηλαδή τον δόλιο φόνο του συνανθρώπου του, θέλοντας να προάγει την κοινωνική ειρήνη για να νιώθει ασφαλής, παραγωγικός και εξελισσόμενος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυνεπώς ο φόνος ανθρώπου είναι ενοχικός και αποτρόπαιος, ως ηθική κατάκτηση της ανθρώπινης κοινωνίας.
Κάτι τέτοιο όμως δεν ισχύει για τον φόνο ενός ζώου. Αφενός επειδή δεν ανήκει στο ανθρώπινο είδος και αφετέρου, επειδή το ζώο αποτελεί διατροφική πηγή για την επιβίωσή του.
Ο πόνος και ο φόνος λοιπόν, δεν είναι παράγωγα των ανθρωπίνων επιλογών, αλλά η φύσις των πραγμάτων μέσα στον υλικό κόσμο, είτε αφορά το φυτικό, είτε το ζωικό βασίλειο.
Όπως δεν μας καταλαμβάνουν ενοχές για φόνο, όταν περπατάμε και φονεύουμε τα μερμήγκια, όταν κόβουμε ένα λουλούδι ή όταν χλωριώνουμε το νερό, φονεύοντας όλους τους μικροοργανισμούς, έτσι και η κατανάλωση του ζωικού κρέατος, δεν πρέπει να μας προκαλεί ενοχικές σκέψεις.
Ακολουθούμε απλά την βιολογική μας ανάγκη για διατροφή.
Ωστόσο ακόμη και εκεί η ηθική καθορίζει όρια.
Ο φόνος ενός οργανισμού δεν πρέπει να γίνεται προς τέρψη των φονικών μας ενστίκτων, αλλά μόνο ο απαραίτητος για διατροφή. Ο τρόπος δεν πρέπει να είναι αργός και βασανιστικός, αλλά γρήγορος και (ει δυνατόν) ανώδυνος.
Προστατεύουμε την ζωή και δεν την σπαταλούμε, παρά μόνον για να επιβιώσουμε. Αυτό ορίζει και η φύση. Το λιοντάρι φονεύει μόνο όταν πεινάει. Δεν σκοτώνει θηράματα για διασκέδαση. Όταν είναι χορτάτο, δεν ακουμπά κανένα ζώο, όσο κοντά του και αν περπατά...
Ο άνθρωπος δεν μπορεί να απέχει από την ζωική διατροφή για ηθικούς λόγους. Η ατομική του εξέλιξη δεν εξαρτάται από τον φόνο ενός ζώου αν πρόκειται να το φάει. Ωστόσο αν σκοτώνει για διασκέδαση, τότε σαφώς και επιβαρύνει την ατομική του εξέλιξη, διότι παραβιάζει την φυσική ισορροπία και κυριαρχεί η ερπετική του φύση (ενστικτώδη φύση).
Επίσης δεν επιβαρύνεται εξελικτικά αν φονεύσει άνθρωπο σε κατάσταση αμύνης ή σε πόλεμο.
Επιβαρύνεται όμως, αν διαπράξει δολοφονία! Είναι ευδιάκριτα νομίζω τα όρια του φόνου και της ηθικής που τον ελέγχει.
Οι Πυθαγοριστές που απείχαν από το κρέας, το έπρατταν για λόγους αποφυγής της ενεργειακής απορρόφησης του ζώου, δηλαδή του ψυχικού του σώματος, το οποίο εμπόδιζε την εσωτερική τους κάθαρση. Παρόλα αυτά, θυσίαζαν ζώα στις τελετές και έτρωγαν το κρέας των ιερών σφαγίων, αλλά και κάποια ψάρια...
ΛΥΚΙΟΣ.
Κάιν και Άβελ. Η στιγμή όπου ο άνθρωπος (homo habilis? Homo ergaster?) αναγνώρισε τον θάνατο. Βλέπει την προσωρινή υπόσταση του. Τρομος. Αλήθεια ποια ειναι τα πρώτα στάδια της συνείδησης, αν δεν ειναι ο θάνατος και η ζωη (αναπαραγωγή).
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαστε ομως το μοναδικο είδος με συνείδηση, με βούληση για το μέλλον, με αντίληψη του επερχόμενου θανατου?
Για τον ορθολογιστή Καρτέσιο, τα παντα είναι γρανάζια της συμπαντικής μηχανής. Υλικα, άβουλα και άνευ πνεύματος κομμάτια του ολου. Σαν μια ταινία κινουμένων σχεδίων, η ακολουθία των εικόνων παραμένει αμετάβλητη, στην ιδια σειρά. Ολα τα κομμάτια της. "Ο Θεός αποσύρεται μετα την δημιουργία".
Μετα, υπάρχει και η αποψη που αναφέρει ο Λυκιος. Ο πονος γίνεται αντιληπτός ακομη και απο τα φυτα? Τα φυτα εχουν συναισθήματα? Κατ επέκταση ακομη και τα ζωα και τα φυτα έχουν επίγνωση του επικείμενου θανάτου? Το χορτοφάγο μπροστα στο σαρκοβόρο, λειτουργεί βαση του ενστίκτου επιβίωσης που εχει η εχει ολοκληρωμένη επίγνωση της βάρβαρης διακοπής του βιου του?
Οι θεοσοφιστες λενε πως η πνευματικότητα και η νοημοσύνη είναι αντιστρόφως ανάλογα στοιχεια στην εξελικτική πορεια της γήινης βιοποικιλότητας απο την αρχη της ιστορίας της, συμπεριλαμβανομένου και του ανθρώπου. Έως ότου φθασουν το τέλειο.
Η γνωμη μου ειναι πως ο άνθρωπος, εφόσων υπάρχουν οι πόροι να τραφει χωρίς κρέας και κατ επέκταση χωρις την αναγκη διάπραξης του φόνου, τοτε ειναι σοφοτερο να βγαλει απο την διατροφή του οτιδήποτε ζωικής προέλευσης. Εκτος και αν το απαιτεί η καθημερινότητα του η το επάγγελμα του. Εξαιρέσεις που ειχαν και οι πυθαγόρειοι.
ζουμε σε ενα αρπακτικο συμπαν ,οπου το καθε ειδος δινει τεραστιο αγωνα για την επιβιωση του και παντα εις βαρος καποιου αλλου.στον κοσμο μας η αρπακτικοτητα αυτη λειτουργει και ως ισορροπια του υπερπληθυσμου μεταξυ των ειδων.
ΑπάντησηΔιαγραφήσε αυτο το συμπαν δεν υπαρχουν συναισθηματα και προβληματισμοι .ολα αυτα ειναι δικα μας δημιουργηματα και σοφιστειες .το μονο που πρεπει να υπαρχει ειναι ισορροπια και πανω σε αυτο θα πρεπει να προβληματιστουμε ως νοημονα υποτιθεται οντα .
βεβαια ειναι αληθεια οτι εχουμε ξεφυγει μη μπορωντας να κατανοησουμε οτι καταστρεφοντας ολοκληρωτικα ενα ειδος σκαβουμε οι ιδιοι το λακκο μας .η φυση ομως εχει τους μηχανισμους να αντιδρα .
ναι ειναι σκληρο να σκοτωνουμε ζωα και φυτα για το φαγητο μας ,ομως αν δεν το κανουμε απλα το ειδος μας δεν θα επιβιωσει καιισως βεβαια ετσι ο κοσμος να γινει καλυτερος.το να τα σκοτωνουμε να τα τρωμε και μετα να καθομαστε να κλαιμε ειναι λιγο υποκριτικο.
ας το παρουμε αποφαση αυτος ειναι ο κοσμος που ζουμε σκληρος και ανελεητος αν αυτο δεν το κατανοουμε απλα υποτιμαμε τη περιβοητη νοημοσυνη μας ,για την οποια βεβαια εχω τις επιφυλαξεις μου.
Αγαπητέ Pit Zenk, είναι πολύ ωραίος ο στοχασμός σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ επίγνωση της απειλής θανάτου υπάρχει σε κάθε έμβιο είδος, όχι όμως ως συνειδητή κατάκτηση, αλλά ως ενστικτώδης διαίσθηση. Μέσω αυτής της επίγνωσης, ενυπάρχει το αίσθημα της αυτοσυντήρησης, της προσαρμογής και της εξέλιξης των ειδών, ώστε τελικά να αντιπαρέρχονται τις θανατηφόρες απειλές και να επιβιώνουν με διάφορους τρόπους.
Είναι σημαντική η διαπίστωση ότι την ώρα που κόβουμε ένα φυτό ή σκοτώνουμε ένα ζώο, παράγονται ηχητικά κύματα (στα φυτά υπέρηχοι), που προειδοποιούν τα διπλανά φυτά ή την αγέλη, ότι επίκειται απειλή θανάτου. Τα μεν φυτά εκκρίνουν τοξικά χημικά που αλλοιώνουν την γεύση και την οσμή, ενώ τα ζώα πανικοβάλλονται και τρέπονται σε φυγή. Οι τοξίνες που παράγονται στα ζώα, αλλοιώνουν επίσης την γεύση και αλλάζουν την οσμή τους. Ασφαλώς ο μηχανισμός είναι αυτόματος και όχι συνειδητός.
Κανένα ζώο ή φυτό δεν μπορεί να στοχαστεί επί του φαινομένου του θανάτου, οπότε δεν μπορεί να αντιληφθεί και το πεπερασμένο του χρόνου (παρελθόν, παρόν, μέλλον), με στοχαστικό τρόπο.
Όλα φαίνεται πως λειτουργούν μηχανιστικά ή να το πούμε αλλιώς, λειτουργούν σε επίπεδο συλλογικής συνείδησης και συλλογικής ψυχής. Δεν υπάρχει η συνειδησιακή και ψυχική ατομικότητα, όπως στα ανθρώπινα όντα.
Ωστόσο ο φόβος, ο πανικός και άλλα συναισθήματα υπάρχουν στα ζώα, αλλά σε απλούστερη μορφή και στα φυτά. Πρόκειται για χημεία και μόνον.
Είναι η λεγόμενη ερπετική φύση, την οποία έχει εγγενώς και ο άνθρωπος. Ο τελευταίος είναι και ο μόνος που μπορεί να την υπερβεί, να την ελέγξει και να την καταργήσει ακόμη, όταν φτάσει στην Τελείωσή του.
Ο πνευματικός άνθρωπος υπέρκειται του υλικού, όπως ο πνευματικός κόσμος υπέρκειται του υλικού κόσμου. Ωστόσο, όσο είμαστε ενσαρκωμένοι, τελούμε στην νομοτέλεια του υλικού κόσμου, όπως ακριβώς την περιγράφει στο σχόλιό της η ανώνυμη…
Συνεπώς πρέπει να δεχόμαστε την νομοτέλεια της ύλης (αφού λειτουργούμε μέσα σε αυτήν) και ταυτόχρονα, να κατακτούμε την αυτεπίγνωση ώστε να υπερβούμε την εξάρτησή μας από αυτή, ολοκληρώνοντας τον αναγκαίο ένσαρκο κύκλο μας.
Η δική μου γνώμη, είναι ότι για καθαρά διατροφικούς λόγους και όχι ηθικούς, πρέπει να τρώμε κρέας ή ψάρι 2-3 φορές την εβδομάδα και ζωικά παράγωγα καθημερινά (γαλακτοκομικά, αυγά). Αν υπάρχει κάτι που μας επιβαρύνει κατά την βρώση ενός ζώου, είναι ότι λαμβάνουμε και την αιθερικότητά του, οπότε οι κραδασμικότητά μας επηρεάζεται από αυτή του ζώου. Για αυτό και όσοι βρίσκονται σε διαδικασία εσωτερικής κάθαρσης και εξαγνισμού, πρέπει να απέχουν από την βρώση κρέατος.
ΛΥΚΙΟΣ.
Η καλώς επινοούμενη ανθρώπινη ηθική και η στοχαστική μας διάθεση επομένως, μας αυτοπεριορίζει και έτσι η κρεατοφαγία ή η απόρριψή της αποτελεί πάντα προσωπική επιλογή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν κάποιος αντέχει βιολογικά και επιθυμεί να μην ‘’φονεύει’’ ποτέ την αμέσως κατώτερη έμβια βαθμίδα ή να περιορίζει την ανάγκη του για κρέας στο ελάχιστο, είναι κι αυτή μια σημαντική ατομική κατάκτηση, ένδειξη ειρήνης μέσα στο πολεμόχαρο γήινο πεδίο και όχι αποτέλεσμα ενοχικού συνδρόμου. Άσκηση της θέλησης να επιβληθεί στην ύλη.
Φυσικά καμιά κάθαρση δεν επέρχεται με την ζωική αποχή αν ταυτόχρονα ο άνθρωπος σκέφτεται φαύλα. Η κάθαρση του σώματος λειτουργεί μονάχα επικουρικά στις ψυχονοητικές εξαγνιστικές λειτουργίες.
ΚΥΡΟΣ
Αγαπητέ Κύρο, ασφαλώς είναι προσωπική επιλογή η πόρευση μέσω "ατραπών" χορτοφαγίας, κρεοφαγίας ή παμφαγίας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΩστόσο πέραν της ιδεολογίας του καθενός, λόγο σημαντικό έχει και η βιολογία. Το ανθρώπινο σώμα έχει ανάγκη την πρόσληψη τροφής από το ζωικό βασίλειο. Η βιοχημεία του ανθρώπου, ΔΕΝ μπορεί να παρασκευάσει πρωτεΐνη από υδατάνθρακα, όπως κάνουν τα φυτοφάγα θηλαστικά. Χρειάζεται πρόσληψη την έτοιμης πρωτεΐνης υψηλής βιολογικής αξίας που παρέχεται μόνο από τα ζωικά παράγωγα (κρέας, αυγό, γαλακτοκομικά). Η φυτική πρωτεΐνη ΔΕΝ απορροφάται από τον οργανισμό σε ικανοποιητικά επίπεδα, για αυτό και εκτιμάται ως χαμηλής βιολογικής αξίας πρωτεΐνη. Οι vegans πάσχουν από έλλειψη βιταμινών D, Β12, σιδήρου, ψευδαργύρου και ασβεστίου.
"Αν κάποιος αντέχει βιολογικά και επιθυμεί να μην ‘’φονεύει’’ ποτέ την αμέσως κατώτερη έμβια βαθμίδα..."
Και γιατί να μην φονεύει την αμέσως κατώτερη βιολογική βαθμίδα, αλλά να φονεύει την λίγο πιο κατώτερη;
Επιτρέπεται ο φόνος αλά κάρτ; Αν ο φόνος πρέπει να αποφεύγεται, θα πρέπει να αποφεύγεται γενικώς. Συνεπώς ούτε ο φόνος ενός φυτού είναι επιτρεπτός, με αυτή την αντίληψη.
Η άσκηση της θέλησης να επιβληθεί στην ύλη, μπορεί να περιλαμβάνει τον περιορισμό των ερπετικών μας ενστίκτων, αλλά όχι την υπονόμευση της υγείας του υλικού μας σώματος. Ασφαλώς ως άσκηση νηστείας, η αποχή έχει την αξία της, αρκεί να έχει περιορισμένη διάρκεια.
Πολύ σωστά αγαπητέ Κύρο, μόνη η σωματική κάθαρση, δεν συνεισφέρει στον ψυχοπνευματικό εξαγνισμό.
Πρέπει να συνοδεύει την εσωτερική κάθαρση, από δόλιες μύχιες σκέψεις και αποχή από κακές πράξεις.
ΛΥΚΙΟΣ.
ραιες οι θεσεις που κατατεθηκαν αγαπητοι συνδαιτημονες, και σχεδον ολες κατεχουν μερος της αληθειας. Ας πω και εγω την σκεψη μου περι κρεοφαγιας
ΑπάντησηΔιαγραφή"Ο άνθρωπος είναι τρισυπόστατος (υλικό σώμα, ψυχικό σώμα, πνευματικό σώμα)."
Πραγματι, ως ανθρωποι ειμαστε τρισυποστατοι, εχουμε τρια βασικα κεντρα, σωμα-ψυχη-νου. Για την ακριβεια, η βασικη πηγη που με εκανε να στοχαστω πανω σε αυτο και να το αποδεχτω, ο Γκουρτζιεφ, εχει αναφερει πως εχουμε 7 κεντρα, 5 βασικα, και 2 ανωτερα. Ομως, πρωτα πρεπει να κατανοησουμε τα τρια, αν θελουμε να παμε παρακατω και να διακρινουμε και τα αλλα. (εφοσον εχουμε την δυνατοτητα να το κανουμε). Το σωμα, ο υλικος μας φορεας, κατεχει καποιου ειδους αυτονομια και αυτοτελεια, εχει μεσα του και τον δικο του μικροτερο νου (εγκεφαλο) και την δικια του μικροτερη ψυχη (καρδια). Αρα το σωμα, απο μονο του εχει την ικανοτητα μιας δικιας του, μικροτερης,απλουστερης,αυτοματης, σκεψης και αισθησης-συναισθηματος. Η ψυχη (το ψυχικο σωμα) μας επιτρεπει να νιωθουμε και αισθανομαστε βαθια συναισθηματα. Ο νους (το νοητικο σωμα) μας επιτρεπει να αφουγκραζομαστε και να παιζουμε με ιδεες και αφηρημενες εννοιες, να κανουμε σκεψεις που ειναι περα απο το πεδιο του ορατου-υλικου-υπαρκτου-αισθητου, να κινουμαστε δηλαδη στο κοσμο των ιδεων, ενα χωρο ανωτερο και αορατο, ενα χωρο απροσπελαστο για πολλους.
Τα φυτα κατεχουν μονο σωμα, οχι ψυχη, οχι νου. Αυτο σημαινει πως σε ενα μικροτερο βαθμο, στο επιπεδο του σωματος, ολα βιωνονται απο τα φυτα, ομως "ο μηχανισμός είναι αυτόματος και όχι συνειδητός". Δεν υπαρχει ψυχικο σωμα για να βιωσει σε βαθος πχ τον πονο. Το σωμα του φυτου δεχεται την πληροφορια, πχ πονος,αγαπη, φροντιδα, αλλα αυτη μενει στο επιπεδο του σωματος, δεν γινεται αισθητη βαθυτερα. Ειναι σαν να παω στον οδοντιατρο αλλα να μην νιωθω τιποτα, να μην περναει η αισθηση. "Μμμ, αυτο μαλλον θα ποναγε", θα σκεφτω οταν χρησιμοποιει τον τροχο, αλλα δεν το νιωθω, δεν θα κατσω να κλαψω. Βλεπουμε πως υπαρχει μια διαφορα. Σε αντιθεση ομως με το παραδειγμα, στα φυτα ο πχ ο πονος, δεν ειναι απενεργοποιημενος, γινεται αισθητος απο το (υλικο) σωμα, απλα δεν υπαρχει "καποιος" εκει για να το βιωσει. Βιωνεται αυτοματοποιημενα απο το σωμα, το οποιο και προκαλει τις αυτοματοποιημενες αντιδρασεις.
Τα ζωα ομως εχουν εκτος απο υλικο σωμα και ψυχικο σωμα. Και οσο πιο ανωτερο ειναι το επιπεδο του ζωου, τοσο πιο πληρες ειναι και το ψυχικο του σωμα. Αυτο σημαινει πως οταν του προκαλειται πονος, τον βιωνει οχι μονο σε επιπεδο σωματος, που ειναι καπως αυτοματοποιημενος, αλλα και στο ψυχικο του σωμα. Ναι, θα νιωσει συναισθηματα, θλιψη, εγκαταλειψη, ναι, θα βαλει και τα κλαμματα, και η ψυχη του θα πλημμυρισει απο συναισθηματα, ειτε αρνητικα, ειτε θετικα. Σε αντιθεση με τον ανθρωπο ομως, δεν κατεχει νου, δεν ειναι ικανο να καθοδηγησει τα συναισθηματα του. Ειναι άμαξα, χωρις αμαξά. Ειναι ερμαιο στις βουλες του εκαστοτε αφεντικου του. Ποιος καταδυναστευει ανυπερασπιστους ανθρωπους; Ειναι σαν να παω να πλακωνω στο ξυλο 3χρονα παιδακια και 99χρονες γιαγιές. Αυτο ειναι κατι που κανουν θλιβερες και ανικανες υπαρξεις, διοτι ειναι τοσο θεμελιωμενη η πεποιθηση της ανικανοτητας τους, που αντλουν επιβεβαιωση απο εκει, νιωθουν πως "μετρανε". Νομιζω καθισταται ξεκαθαρο το γιατι πρεπει να αποφευγουμε να τους προκαλουμε πονο.
Joker
Ομως, ειναι θεμιτο να τα τρωμε; Και αν ναι, ποια ζωα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ απαντηση οφειλει να ειναι προσεκτικη, διοτι τα ζωα αποτελουν πραγματι την αμεσως κατωτερη βιολογικη βαθμιδα. Θα πρεπει να συμπεριλαβουμε στην αποφαση μας, την σκεψη πως ο ανθρωπος δεν αποτελει κορωνιδα της δημιουργιας, αποτελει την κορωνιδα της δημιουργιας στο ζωικο βασιλειο της Γης, στο υλικο επιπεδο. Αλλου, σε παραπανω επιπεδα, ο ανθρωπος τρωει φαπες. Επομενως, ο ανθρωπος "τρωγεται" και αυτος. Δεν αποτελει την "μη μου απτου πριγκιπισσα" που ειναι στα οπα-οπα. Μπορει να μην τρωγεται με τον παραδοσιακο τροπο του κατωτερου υλικου σωματος (κανιβαλισμος), ομως στο ενεργειακο σωμα σαφεστατα ισχυουν αλλοι κανονες. Αν και αυτο δεν ειναι απολυτο, διοτι το σωμα επιστρεφει στη γη (χους εις χουν) αρα κατα μια εννοια ακομα και το σωμα ειναι δανεικο και θα επιστραφει (φαγωθει). Η αποφαση μας εχει σημασια, διοτι μετα δεν δικαιουμαστε να διαμαρτυρομαστε αν καποιο ανωτερο ον επιχειρησει να μας φαει, οπως ο Κυκλωπας τον Οδυσσεα. Βεβαια, ειτε ετσι ειτε αλλιως, ο καθε Κυκλωπας θα επιχειρησει να μας "φαει", ποσως τον ενδιαφερει τι καναμε εμεις με τα κατωτερα οντα. Αυτο ομως αφορα εμας, την δικια μας καθαρη συνειδηση. Τωρα, αν θα ξεφυγουμε ή οχι του καθε Κυκλωπα, επαφιεται στην δικια μας ικανοτητα, στο ποσο πολυμηχανοι ειμαστε.
Κατ αρχας, η βασικη θεση του Λυκιου ειναι η ορθη και ως τετοια οφειλει να αποτελει την πηγη αφετηριας μας και αυτο βασιζεται στην αρχη, πως αν βιαστουμε να εφαρμοσουμε προωρα, μια πρακτικη αποχης απο την κρεοφαγια, ειναι αρκετα πιθανοτερο να προκαλεσουμε σαφη ζημια. Και ο ανθρωπος κατεχει μια θεση στην Δημιουργια και πρεπει να παταει στα ποδια του εκει που βρισκεται (στωμεν καλως). Τι ειναι καλο και τι κακο; Τι δεον γενεσθαι; Θυμιζω την μεταθεση, πως το συνειδητο ειναι παντα καλο, ασχετως της πραξης, διοτι συντελει στην προοδο του ανθρωπου. Συνειδητη ειναι η πραξη οταν γνωριζουμε γιατι την κανουμε και αποδεχομαστε να πληρωσουμε το κοστος της επιλογης της. (αρα ειμαστε και ενημεροι του κοστους,το ξερουμε).
Καλως ή κακως, ολοι μας τρωμε κρεας. Αναγνωριζουμε τα οφελη που μας δινει, οπως επισης αναγνωριζουμε πως αν παιρναμε τα ιδια οφελη απο αλλου χωρις μεγαλο κοπο, δεν θα μας πειραζε να το αλλαζαμε στην διατροφη μας. Στη σημερινη μας διατροφη, αποτελει οντως μια πρωτεινη υψηλης βιολογικης αξιας. Αν το αλλαζαμε για παραδειγμα με.. ντονατ, θα ηταν καλυτερα; Οχι βεβαια, αυτο θα προκαλουσε μεγαλη ζημια στην υγεια μας. Δεδομενης λοιπον της τροφης που ειναι ευρεως προσβασιμη, το κρεας αποτελει μια εξαιρετικη επιλογη. Ομως, εχει ενα κοστος, και αυτο ειναι πως μας "ριχνει" στο επιπεδο το εκαστοτε ζωου, απορροφουμε την αιθερικοτητα του, που πρακτικα σημαινει τα συναισθηματα του και το ψυχικο του σωμα. Αυτα, θα χρειαστει καιρος για τον ανθρωπο να τα επεξεργαστει. Στην Ινδια πχ δεν τρωνε την αγελαδα, οχι επειδη ειναι ιερο ζωο, αλλα επειδη συναισθηματικα βιωνει και νιωθει τρομερα εντονα τα συναισθηματα, εχουν παρατηρησει πως αν πεθανει καποιος σε μια φαρμα, αν και σε αποσταση η αγελαδα δακρυζει και κλαιει.
Joker
Στο δια ταυτα, αυτο που θελουμε απο την τροφη μας ειναι να παιρνουμε τα απαραιτητα θρεπτικα συστατικα με το μικροτερο δυνατο κοστος (ή επιφεροντας την μικροτερη δυνατη ζημια) και για εμας αλλα και για το περιβαλλον. Αν δεν τρωγαμε τιποτα, τοτε θα καναμε το "εγκλημα" της αρνησης της ζωης μας. Επομενως, προτιμουμε να μην υπαρχει ψυχικο σωμα, αρα ναι στα φυτα, ναι στα ζωικα παραγωγα, και οσο το δυνατον λιγοτερο εξελιγμενο ψυχικο σωμα, που σημαινει ναι στα μικρα ζωα, οχι στα μεγαλα. Οσο πιο αναπτυγμενο το ζωο, τοσο δεον ειναι να το αποφευγουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρεμπιπτοντως, σημερα εχουν βγει αρκετες επιλογες υποκαταστατου κρεατος(απο οσπρια), που διατροφικα ειναι αρκετα καλες. Το μονο αρνητικο ειναι το υψηλο κοστος. Οι ξενες πχ beyond meat ειναι αρκετα ακριβες, ομως εχουν βγει και ελληνικες οπως η σειρα της μεγας γυρος "mega meatless". Σαν πρωτη προσπαθεια ειναι εξαιρετικη. Αυτο λοιπον ειναι το δεον. Να μειωσουμς το αποτυπωμα και την επιπτωση μας ως ανθρωποτητα. Στην πορεια μας αυτη ομως, η κρεοφαγια ειναι θεμιτοτατη, και σε πολλες περιπτωσεις αναγκαια.
"Κάιν και Άβελ. Η στιγμή όπου ο άνθρωπος αναγνώρισε τον θάνατο."
Η στιγμη που ο ανθρωπος αναγνωρισε την ικανοτητα του να προκαλει τον θανατο. Γιατι ο Καιν χρησιμοποιησε την ικανοτητα αυτη και σκοτωσε τον αδερφο του; Διοτι αισθανοταν ζηλια και μισος για την επιτυχια του αδερφου του, που ειχε την ευλογια του Θεου. Οταν καποιος εχει μισος για καποιον αλλο, καθιστα τον εαυτο του εχθρο του αλλου εξ ορισμου. Και ο Καιν; Γιατι δεν ειχε επιτυχια και την ευλογια του Θεου και καταντησε να εχθρευεται τον αδερφο του; Η απαντηση ειναι σημαντικη και μας αφορα αμεσα. Νομιζω πως ο Αβελ πορευοταν με καθαρη καρδια και οχι με καθαρα ωφελιμιστικα κριτηρια. Αλλα αυτο ειναι ενα αλλο θεμα
Joker
Τώρα είδα την ανάλυσή σου περί κρεοφαγίας αγαπητέ Joker Card και ομολογώ ότι καλύφθηκα πλήρως. Μεστή και ευληπτότατη.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Και ο Καιν; Γιατι δεν ειχε επιτυχια και την ευλογια του Θεου και καταντησε να εχθρευεται τον αδερφο του;"
Την ευλογία για να την έχει κάποιος πρέπει όντως να πορεύεται με καθαρή καρδιά όπως είπες κι εσύ παραπάνω. Δίδεται προς όλους σαν σπόρος που όμως ανθίζει με τη δική μας συμμετοχή προς αξιοποίηση αυτού του δώρου. Πώς αλλιώς θα βιώσει ο άνθρωπος τη χαρά του να μάθει να αγαπά; Πρέπει ο ίδιος να ποτίζει το σπόρο που θα βγάλει κλαδιά και καρπούς!
Η ζήλεια για τις επιτυχίες κάποιου άλλου υποδηλώνει φόβο ότι εμείς δεν μπορούμε να τον συναγωνιστούμε. Και ο φόβος της ασύμφορης αυτής σύγκρισης, η οποία μας βρίσκει ελλιπείς, γεννά τη ζήλεια και ακολούθως το μίσος.
Είναι δύσκολο να καταλαγιάσει κανείς το συναίσθημά του και να αφεθεί να ωφεληθεί από την αναγνώριση της υπεροχής των άλλων.
Ανατολή