Καλά Χριστούγεννα και καλή Πρωτοχρονιά

 

ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ 

ΥΓΕΙΑ, ΑΓΑΠΗ, ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑ

ΛΥΚΙΟΣ.

Ανυπαρξία Θανάτου

Ομιλία του Αναστάση Ασημακόπουλου, στην Πολιτιστική Εταιρεία "Παλαίχθων", με θέμα: "Ανυπαρξία Θανάτου".

 

ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΚΑΝΕΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΟ ΚΑΚΟ

 

ΕΝΩΔΩΝ : ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΚΑΝΕΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΟ ΚΑΚΟ.  

                                                    

Αναστάσιος Ασημακόπουλος

Η Διαρκής Διαμάχη Αρετής και Κακίας

 Μια πολύ ενδιαφέρουσα φιλοσοφική ανάλυση περί του "ουδείς εκών κακός",  από τον Γιώργο Χαραλαμπίδη.

46ο ΑΝΑΨΥΚΤΗΡΙΟ-ΣΤΟΧΑΣΤΗΡΙΟ

 

Τους κανόνες τους ξέρετε, ξεδιπλώστε τις σκέψεις σας ελεύθερα...

Γιατί ο Μητσοτάκης κηρύττει τον πόλεμο στους Σπαρτιάτες

 

Γράφει ο Λύκιος

Τον πανικό των συστημικών καναλιών (ΜΜΕ) και των κομμάτων, διαδέχεται σιγά σιγά η φασίζουσα λογική του αποκλεισμού ενός κόμματος, επειδή κατάφερε να εισέλθει και μάλιστα ως πέμπτο κόμμα στην οκτακομματική Βουλή.

Η δημοκρατία κρίνεται από τον βαθμό της ανοχής της στα άκρα.

Το κόμμα Σπαρτιάτες δηλώνει σεβασμό στις δημοκρατικές αξίες και αποκηρύττει την βία (ακόμη και την λεκτική), ο ηγέτης του προέρχεται από κόμματα που υπηρέτησαν την δημοκρατία και δεν θεωρήθηκαν ποτέ αντιδημοκρατικά ή φασιστικά (Πολιτική Άνοιξη, ΛΑΟΣ, Ένωση Κεντρώων), ενώ δηλώνει πατριώτης και εθνικιστής, αλλά όχι εθνικοσοσιαλιστής (νεοναζί). Προτάσσει το τρίπτυχο Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια, τα οποία χαρακτηρίζουν τον πατριωτικό χώρο και όχι τον εθνικοσοσιαλιστικό (το οποίο είναι και αθεϊστικό).

Το μόνο στοιχείο που τοποθετεί τους Σπαρτιάτες στο σκόπευτρο του πολιτικού συστήματος, είναι η δεδηλωμένη υποστήριξή του από τον Ηλία Κασιδιάρη, ο οποίος κατηύθυνε τους ψηφοφόρους του κόμματος Έλληνες, προς τους Σπαρτιάτες.

Ο πρόσφατος φωτογραφικός νόμος των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, απαγορεύει παρά το Σύνταγμα την συμμετοχή του Κασιδιάρη στις εκλογές, με το επιχείρημα ότι είναι καταδικασμένος για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση. Παρά το γεγονός ότι το Σύνταγμα αναφέρεται σε αμετάκλητη και τελεσίδικη καταδικαστική απόφαση, ο πρόσφατος νόμος κρίθηκε συνταγματικός από επίορκους και χειραγωγημένους δικαστές, ώστε να αποκλειστεί η συμμετοχή του Κασιδιάρη από την πρόσφατη εκλογική διαδικασία, παρότι η καταδίκη του είναι ακόμη στον πρώτο βαθμό και ακολουθεί το ένδικο μέσο της εφέσεως, οπότε ακόμη ισχύει το τεκμήριο της αθωότητας.  

Ασφαλώς το κίνητρο αυτής της νομοθετικής πράξης, δεν ήταν η διαφάνεια των πολιτικών προσώπων, αφού τα ίδια τα κόμματα εξουσίας, τοποθέτησαν υποψήφιους βουλευτές καταδικασμένους για σοβαρά ποινικά αδικήματα. 

Επίσης το κατηγορητήριο εναντίον της τότε Χρυσής Αυγής ως εγκληματικής οργάνωσης, στήθηκε από το ίδιο πολιτικό δίδυμο ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, όχι φυσικά επειδή τους ενδιέφερε η διαφάνεια του πολιτικού χώρου, αλλά επειδή θέλησαν να εξοντώσουν την πολιτική απειλή της ακροδεξιάς.

Εξάλλου, εγκληματικές οργανώσεις αποτελούν τα μεγαλύτερα κόμματα εξουσίας, με δομημένη οργάνωση και στόχους την διασπάθιση του δημοσίου χρήματος και την εξυπηρέτηση ανθελληνικών σκοπών και αλλότριων εχθρικών συμφερόντων, χωρίς να λείπουν ακόμη και οι δολοφονίες. Επίσης εγκληματική οργάνωση είναι το ΚΚΕ, το οποίο αιματοκύλησε πολλές φορές την χώρα, για αλλότρια συμφέροντα.

Ασφαλώς κανένα από αυτά τα κόμματα δεν βρέθηκε υπόδικο με αυτές τις κατηγορίες, διότι κανείς δεν θέλησε να ασκήσει τέτοια ποινική δίωξη, αφού αυτά κυριαρχούν στην διακυβέρνηση της χώρας μεταπολιτευτικά.

Το δίδυμο ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, το οποίο νέμεται την εξουσία του τόπου από το 1975 και έχει καταστήσει τη χώρα υπόδουλη σε απεχθές εξωτερικό χρέος και πλήρη εξάρτηση από τους δανειστές της, σήμερα αποτελεί ένα συγκοινωνούν δοχείο, όπου στελέχη του πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚ αποτελούν την πλειονότητα των στελεχών της ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη. Παρόμοια στελέχη του ΠΑΣΟΚ, μετακόμισαν στον ΣΥΡΙΖΑ την εποχή του κυβέρνησε την χώρα. Ο Μητσοτάκης εκπόρθησε κάθε δεξιό χαρακτηριστικό της ΝΔ και την μετέτρεψε σε ένα αμιγώς κεντρώο κόμμα, με προφανή συμπάθεια στην κεντροαριστερά. Έτσι η σύγκλιση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ είναι όσο ποτέ δεδομένη και στην θεωρία, αλλά και στην πράξη.

Το σύνολο των δεξιών ψηφοφόρων της ΝΔ, αναζητά ιδεολογική στέγη στα μικρά κόμματα που εμφανίζονται σαν ανοιξιάτικα πολύχρωμα λουλούδια του αγρού, που ψάχνουν και αυτά την συγκεκριμένη τους ιδεολογική ταυτότητα στον λαϊκοδεξιό, πατριωτικό ή εθνικιστικό χώρο.

Ο Μητσοτάκης είναι εντελώς αδιάφορος ή και εχθρικός προς αυτές τις ιδέες, αφού είναι δεδηλωμένος οπαδός της Νέας Τάξης Πραγμάτων, είναι υπέρ της παγκοσμιοποίησης, του πολυπολιτισμού, της woke κουλτούρας και επίσης φανατικός αντινατιβιστής!

Ποια είναι η κοινότητα ομοφυλόφιλων “Gays Against Groomers” που αντιτίθεται στην ΛΟΑΤΚΙ ατζέντα της κατήχησης και σεξουαλικοποίησης των παιδιών στα σχολεία;

 

Πολλές φορές έχουμε καταγγείλει μέσα απο αυτό το σάιτ, πως υπάρχει μια επικίνδυνη πολιτική ατζέντα που έχει “τρυπώσει” μέσα στα σχολεία, στην παιδική λογοτεχνία και στις παιδικές ταινίες με σκοπό να σεξουαλικοποιήσει τα παιδιά και να τα μυήσει στην ομοφυλοφιλία, την αμφιφυλοφιλία, την διεμφυλία ακόμα και την παιδεραστία.

Δείτε για παράδειγμα πως σε ένα παιδικό βιβλίο για μικρές ηλικίες αφήνει υπονοούμενα για τα λεγόμενα “Swingers party” (συνέυρεση ενηλίκων με σκοπό το σεξ), το παρακάτω βιβλίο είναι απλά ένα δείγμα, καθώς υπάρχουν πάρα πολλά με το ίδιο περιεχόμενο.

Ομοφυλόφιλοι (Gays Against Groomers) κατά του εκφυλισμού των παιδιών και το μηνυμά τους μέσα απο τον ιστοτοπό τους.

Η κοινότητά μας που κάποτε κήρυττε την αγάπη και την αποδοχή των άλλων έχει καταληφθεί από ριζοσπάστες ακτιβιστές που τώρα προωθούν ακραίες έννοιες τα τελευταία χρόνια στην κοινωνία, στοχεύοντας συγκεκριμένα τα παιδιά.Η συντριπτική πλειοψηφία των ομοφυλόφιλων είναι ενάντια σε αυτό στο οποίο έχει μετατραπεί η κοινότητα και δεν δεχόμαστε το πολιτικό κίνημα να προωθεί την ατζέντα τους στο όνομά μας.

Το Gays Against Groomers αντιτίθεται ευθέως στη σεξουαλικότητα και την κατήχηση των παιδιών. Αυτό περιλαμβάνει τα drag queen story και drag shows που αφορούν παιδιά, την μετάβαση και ιατροποίηση ανηλίκων και την θεωρία φύλου που διδάσκεται στο σχολείο.

Οι ακτιβιστές, που υποστηρίζονται από σχολικά συμβούλια, κυβέρνηση, Woke μέσα ενημέρωσης και εταιρείες, μιλούν εξ ονοματός μας για πάρα πολύ καιρό. Όταν αγωνιζόμασταν για την ισότητα, στόχος μας ήταν να ενσωματωθούμε επιτυχώς στην κοινωνία, αλλά τώρα αυτοί οι ριζοσπάστες στοχεύουν να την αναδιαρθρώσουν πλήρως για να φιλοξενήσουν μια περιθωριακή μειονότητα, καθώς και να επιδιώξουν να εμπεδώσουν στα παιδιά την ιδεολογία τους. 

Όπως γράφουν χαρακτηριστικά στο Twitter που αποτελείται πάνω απο 300.000 ακολούθους:

Μπορεί να είναι η πρώτη μέρα του μήνα υπερηφάνειας, αλλά ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ για τη σεξουαλικότητα, την κατήχηση και τον ακρωτηριασμό των παιδιών. Το ουράνιο τόξο έχει καταληφθεί από ακτιβιστές που το χρησιμοποιούν ως ασπίδα για να προωθήσουν μια επικίνδυνη ατζέντα στα παιδιά σας. Αυτόν τον Ιούνιο, έχουμε κάποια θέματα για τα οποία πρέπει να συζητήσουμε. Αντιστεκόμαστε μέσα από την κοινότητα.

ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΥΣΤΗΜΙΚΗΣ ΨΗΦΟΥ

Γράφει ο Λύκιος

Οι πολίτες αυτής της χώρας, προσέρχονται ενώπιον της κάλπης, προκειμένου να εκπληρώσουν το ύψιστο δικαίωμά τους, στο να επιλέξουν ποιος θα κυβερνήσει την χώρα. Στην σύγχρονη δημοκρατία, ο πολίτης έχει μια και μοναδική φορά κάθε τέσσερα χρόνια, να ασκήσει το  πολιτικό του δικαίωμα. Καθ΄όλη την διάρκεια της τετραετίας έχει μόνο υποχρεώσεις ως προς την πολιτεία, απολαμβάνοντας τα αποτελέσματα της ψήφου του.

Οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών, γίνονται όλο και πιο αυταρχικές και οι ατομικές ελευθερίες, τα ανθρώπινα δικαιώματα και η δημοκρατία, διαρκώς ελαττούνται.

Οι ελευθερίες και η δημοκρατία μειώνονται, στο όνομα της επιβολής "προστατευτικών" μέτρων για το καλό μας και για το καλό του πλανήτη! 

Η τεχνητή νοημοσύνη, έρχεται να διορθώσει τις ανθρώπινες αδυναμίες και να αποφασίζει "καλύτερα" από μας, για μας.

Οι κυβερνήσεις ασκούν την εξουσία τους με θεμιτούς και αθέμιτους τρόπους, αφού για το καλό μας, ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.

Το καλό μας το ορίζουν οι διορισμένοι κοινοτικοί υπάλληλοι της Ευρώπης και πίσω από αυτούς η ελίτ της Παγκόσμιας Νέας Τάξης.

Οι κυβερνήσεις εκτελούν τις έξωθεν εντολές, ακόμη και με τρόπο που αντιβαίνει τους νόμους και τις διατάξεις του Συντάγματος.

Διαθέτουν τον απόλυτο έλεγχο όλων των εξουσιών (εκτελεστική, νομοθετική, δικαστική) και ο διορισμένος απ΄τον Πρωθυπουργό Πρόεδρος της Δημοκρατίας, διαδραματίζει μόνο συμβολικό και διακοσμητικό ρόλο στα πολιτικά πράγματα.

Αφού λοιπόν η κυβέρνηση ασκεί απόλυτο έλεγχο σε όλες τις εξουσίες και κανένα θεσμικό όργανο δεν μπορεί να την ελέγξει, ο αρχηγός της, δηλαδή ο Πρωθυπουργός, ασκεί το πολίτευμα της εκλεγμένης μοναρχίας, αν θεωρήσουμε βέβαια ότι η εκλογική διαδικασία εκφράζει την λαϊκή βούληση, δηλαδή τις επιθυμίες των ψηφοφόρων. 

Επισήμως το πολίτευμα της χώρας είναι η "Προεδρευομένη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία", αλλά στην πράξη δεν ισχύει καμία απ΄τις τρείς αυτές λέξεις.

-Δεν είναι "Προεδρευομένη", διότι ο Πρόεδρος δεν διαθέτει καμία απολύτως εξουσία και αποτελεί έναν τύποις "Αρχηγό Κράτους".

-Δεν είναι "Κοινοβουλευτική", διότι οι κυβερνητικές αποφάσεις ψηφίζονται ως νόμοι από την απόλυτη πλειοψηφία που διαθέτει στο Κοινοβούλιο, δυνάμει της "κομματικής πειθαρχίας" η οποία επιβάλλει στους βουλευτές της, το τι θα ψηφίζουν. Τα υπόλοιπα κόμματα του Κοινοβουλίου, δεν έχουν καμία δυνατότητα να προσβάλλουν ή να εμποδίσουν ένα νομοσχέδιο της κυβέρνησης, στο να γίνει νόμος του κράτους. Έτσι το Κοινοβούλιο έχει τυπικό και όχι ουσιαστικό ρόλο, στην θέσπιση των νόμων του κράτους.

-Δεν είναι ούτε "Δημοκρατία", διότι η κυβέρνηση δεν εφαρμόζει τις δημοκρατικές αρχές, όπως είναι η διάκριση των εξουσιών (ώστε ως ανεξάρτητες να ελέγχει η μία την άλλη), η συμμετοχική λήψη αποφάσεων, η λογοδοσία για πολιτικά εγκλήματα (αδιαφάνεια, πολιτική και ποινική ασυλία, διαφθορά)και βέβαια η δυνατότητα του πολίτη να προσφύγει κατά του κράτους, όταν παραβιάζει τους νόμους και το Σύνταγμα.

Είναι μοιραίο λοιπόν, όταν το πραγματικό πολίτευμα είναι η "Εκλεγμένη Μοναρχία", η εκάστοτε κυβέρνηση να εξυπηρετεί τους ολιγάρχες, τους ημέτερους και τους κομματικούς φίλους, οι οποίοι διαμορφώνουν μεταξύ τους ένα πελατειακό σύστημα αλληλοεξυπηρέτησης των ιδιωτικών τους συμφερόντων, κατά κανόνα σε βάρος του συλλογικού συμφέροντος της κοινωνίας.

Προκειμένου να διασφαλίσουν την διατήρηση της εξουσίας, ακόμη και αν εναλλάσσονται οι κυβερνήσεις μεταξύ τους, ελέγχουν όλους τους μηχανισμούς πληροφόρησης (ΜΜΕ και μέσα κοινωνικής δικτύωσης), ασκώντας προπαγάνδα και ελέγχοντας την πληροφορία που κυκλοφορεί, μετατρέποντάς τα σε συστημικά.

Τα πολιτικά κόμματα αποκτούν πρόσβαση στην πολιτική σκηνή, μόνο αν δηλώνουν πιστή συμμόρφωση με τις επιταγές που έχουν επιβληθεί απ΄την παγκόσμια εξουσιαστική ελίτ. Δηλαδή την αποδοχή της Παγκοσμιοποίησης, της πολυπολιτισμικότητας, της woke κουλτούρας, του διεμφυλισμού, της πολιτικής ορθότητας (politically correct), καθώς και της κλιματικής, της διατροφικής και της ενεργειακής κρίσης.

Καλή Ανάσταση και καλό Πάσχα

 

Το Πάσχα δεν είναι γιορτή!

Είναι η ευκαιρία να στραφούμε στον εσώτερο εαυτό μας και να σταυρώσουμε τον κατώτερο μέρος μας για χάρη του ανώτερου. Η δική μας θυσία, είναι η θυσία των δικών μας παθών, δηλαδή του εγωισμού, του φθόνου, της ζήλιας, προσκόλλησης στην ύλη και τις ηδονές της, αλλά και την προσκόλληση στους ανθρώπους. Το Πάσχα είναι η υπενθύμιση ότι ο σκοπός του ανθρώπου είναι να ελευθερωθεί απ΄τα πάθη του και να γίνει ένας μικρός θεός.

Η Ανάσταση μας δείχνει την δικαίωση του εσωτερικού μας αγώνα, όπου ως νικητές αποδεσμευόμαστε από την ύλη και τον θάνατο, κατακτώντας την θέση μας δίπλα στον Έναν και Μοναδικό Θεό.

ΛΥΚΙΟΣ.

Πόλεις των 15 Λεπτών

Πόλεις των 15 λεπτών ή μήπως να το πούμε “όσο φτάνει το λουράκι σου”;

Η ιδέα μιας «πόλης 15 λεπτών», στην οποία οι κάτοικοι ζουν σε μικρή απόσταση με τα πόδια ή με ποδήλατο από όλες τις καθημερινές τους ανάγκες ήταν που αγκαλιάστηκαν από πολλούς δημάρχους σε όλο τον κόσμο κατά την διάρκεια της παγκόσμιας πανδημίας ως κεντρική αρχή σχεδιασμού.

Ωστόσο, υπάρχουν κίνδυνοι από την εφαρμογή ενός μοντέλου που σχεδιάστηκε στην Ευρώπη σε πολλές πόλεις της Βόρειας Αμερικής, προειδοποιούν ορισμένοι ειδικοί σε θέματα αστικών περιοχών. Η μεταφύτευση του 15λεπτου προτύπου πόλης πέρα ​​από τον Ατλαντικό θα μπορούσε να είναι «υποθετική και αποικιακή», δήλωσε ο αστικός σχεδιαστής και στοχαστής Jay Pitter από το Τορόντο στο Συνέδριο CityLab 2021, που φιλοξενείται από την Bloomberg Philanthropies και το Aspen Institute.

Επιφανειακά, αυτές οι γειτονιές των 15 λεπτών μπορεί να ακούγονται ευχάριστες και βολικές. Αλλά υπάρχει ένα πλεονέκτημα καταναγκασμού. H βασική ιδέα μιας πόλης 15 λεπτών δεν είναι στην πραγματικότητα καθόλου πόλη. Είναι ένας θύλακας – ένα γκέτο – μια υποδιαίρεση.

Στους παγκοσμιοποιητές αρέσει να παρουσιάζουν τις 15λεπτες πόλεις τους ως “για τους ανθρώπους, το περιβάλλον και το γενικότερο καλό”. Ωστόσο, ο Hopkins προειδοποιεί ότι αυτοί οι ισχυρισμοί δεν είναι παρά ένας τρόπος να ελέγχουν τους ανθρώπους. Επιπλέον, αυτοί οι περιορισμοί προέρχονται από υψηλά ιστάμενους πολιτικούς και πλούσιους θεσμούς που δεν ακολουθούν τους δικούς τους κανόνες. Και μόνο μετά τα λουκέτα του Κόβιντ κατάφερε να επικρατήσει η μέχρι πρότινος αδιανόητη ιδέα του περιορισμού των ανθρώπων στις τοπικές τους περιοχές για το γενικότερο καλό.

Από πού προήλθε λοιπόν αυτή η ιδέα της “πόλης των 15 λεπτών”;

Η απάντηση είναι: από ένα ανίερο μείγμα του Βρετανικού Εργατικού Κόμματος, της Αμερικανικής πλουτοκρατίας, των Ηνωμένων Εθνών και της Γαλλικής ακαδημαϊκής κοινότητας.

Η ιδέα της πόλης των 15 λεπτών γεννήθηκε με το “C40”. Με πρόεδρο σήμερα τον δήμαρχο του Λονδίνου Sadiq Khan, το C40 αυτοαποκαλείται “δίκτυο δημάρχων σχεδόν 100 κορυφαίων πόλεων παγκοσμίως που συνεργάζονται για την επίτευξη της επείγουσας δράσης που απαιτείται τώρα για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης”.

Κεντρικό ρόλο στην γέννηση του σχεδίου διαδραμάτισε ένας άλλος πρώην δήμαρχος του Λονδίνου, ο Ken Livingstone. Ο Λίβινγκστον ήταν συχνά σαφής στην ιδεολογία του κατά του αυτοκινήτου. Το 1999, λίγο πριν γίνει δήμαρχος, ο Λίβινγκστον δήλωσε χαρακτηριστικά: “Μισώ τα αυτοκίνητα. Αν αποκτήσω ποτέ ξανά εξουσία, θα τα απαγορεύσω όλα”.

Η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού έχει καταστεί διανοητικά ακίνδυνη για τις ελίτ με την εξάλειψη της ατομικότητας

 

Όσο αυτός ο πληθυσμός συνεχίζει να «ψηφίζει» και να αποδέχεται τους πολιτικούς τους αφέντες, και όσο οι άνθρωποι δεν γίνονται πλήρως ανεξάρτητα, αυτό-υπεύθυνα άτομα, το Κράτος θα κυριαρχεί και οι άνθρωποι θα καταδικάζονται σε σκλαβιά

Η εξάλειψη του ατόμου υπέρ του ψεύδους που είναι το «κοινό καλό», η αποβλάκωση και η κατήχηση κάθε γενιάς παιδιών από τη βρεφική ηλικία έως την ενηλικίωση με δομημένη πνευματική παρωδία, καθώς και η προπαγάνδα και η προώθηση μιας γενικής στάσης ανύπαρκτης «ισότητας» και δικαιωμάτων, οδηγεί άμεσα στην εξάρτηση από το κράτος.

Άρθρο του Gary D. Barnett

 «Ελευθερία σημαίνει ελευθερία από δυνάμεις και περιστάσεις που θα μετέτρεπαν τον άνθρωπο σε πράγμα, που θα επέβαλαν στον άνθρωπο την παθητικότητα και την προβλεψιμότητα της ύλης. Σύμφωνα με αυτό το κριτήριο, η απόλυτη εξουσία είναι η πιο εχθρική για την ανθρώπινη μοναδικότητα εκδήλωση. Η απόλυτη εξουσία θέλει να μετατρέψει τους ανθρώπους σε εύπλαστο πηλό».

Συγγραφέας: Eric Hoffer

Πολλοί αναρωτιούνται γιατί τα πράγματα είναι όπως είναι σήμερα, γιατί μοναδικά και κυρίαρχα άτομα συγκεντρώνονται μαζικά σε μεγάλες ομάδες, (ως ένα) γιατί επιδιώκουν και υιοθετούν τη νοοτροπία της αγέλης και γιατί απαιτούν μια κυρίαρχη κυβέρνηση, όταν αυτή η συμπεριφορά μπορεί να οδηγήσει μόνο στην απώλεια της ταυτότητας και στην εξάλειψη κάθε κριτικής σκέψης. Αυτό δεν συμβαίνει λόγω έλλειψης νοημοσύνης, δεν συμβαίνει λόγω κάποιας σκόπιμης επιθυμίας κάποιου να καταστρέψει την ελεύθερη βούλησή του, είναι το αποτέλεσμα ενός σκόπιμου μακροπρόθεσμου σχεδιασμού από την πλευρά της άρχουσας τάξης και της εκούσιας αποδοχής της εξάρτησης από τις μάζες. Αυτή η τεχνική, είναι στην ουσία, η χρήση των ανθρώπων ως τσιφλίκια, που ελάχιστα διαφέρει από εκείνη των ζώων, από τους λίγους και εκλεκτούς της κοινωνίας, των οποίων ο στόχος είναι να ελέγχουν όλους τους άλλους. Είναι οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν και κακοποιούν τους ανθρώπους ως θέμα πολιτικής. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο δημιουργήθηκε εξ αρχής το (κρατικό) κυβερνητικό σύστημα εκπαίδευσης, και στο σημερινό εξαιρετικά τεχνολογικό περιβάλλον, αυτό το σχεδιασμένο πείραμα αποδεικνύει την αξία του στις κακές “ελίτ” και στα ελεγχόμενα πιόνια τους στην κυβέρνηση.

Τίποτα από όλα αυτά, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, δεν ήταν ή είναι τυχαίο από κάθε άποψη, καθώς το να επιτραπεί στο γενικό πληθυσμό να παραμείνει αυτόνομος, επιχειρηματικός, αυτάρκης και πλήρως εγγράμματος, αποτελεί ανάθεμα για το εξουσιαστικό στοιχείο της κοινωνίας και θεωρείται από τις ισχυρές “ελίτ” θανατηφόρο όπλο ενάντια στην κυριαρχία και την κυριαρχία τους. Η εξάλειψη του ατόμου υπέρ του ψεύδους που είναι το “κοινό καλό”, η αποβλάκωση και η κατήχηση κάθε γενιάς παιδιών από τη βρεφική ηλικία έως την ενηλικίωση με δομημένη πνευματική παρωδία, καθώς και η προπαγάνδα και η προώθηση μιας γενικής στάσης ανύπαρκτης “ισότητας” και δικαιωμάτων, οδηγεί άμεσα στην εξάρτηση από το κράτος.

Το να εξετάσουμε το μακρινό μας παρελθόν, σημαίνει να περπατήσουμε σε έναν κόσμο που είναι εντελώς αντίθετος από αυτό το απολυταρχικό κολαστήριο που είναι η σημερινή Αμερική- μια Αμερική που έχει παραδοθεί οικειοθελώς στους λίγους. Αυτό οφείλεται στην πλήρη κατάρρευση του ατόμου στην κοινωνία, που αντικαταστάθηκε από γρανάζια μιας μηχανής φοβισμένων, μη σκεπτόμενων, εξαρτημένων, συμμορφούμενων, χαμένων ψυχών, που κρύβονται σε μια συλλογική μάζα μπερδεμένων ανθρώπων χωρίς σκοπό.

Ο Αφροκεντρισμός και η παραποίηση της Ελληνικής ιστορίας

 

Τον Φεβρουάριο του 1993 πραγματοποιήθηκε στο Κολλέγιο Wellesley της Μασσαχουσέττης μία ομιλία με προγραμματισμένο θέμα τον πολιτισμό της αρχαίας Αιγύπτου. Ο ομιλητής Yosef A. A. ben Jochannan είχε παρουσιαστεί από τους υπεύθυνους της εκδήλωσης ως “διακεκριμένος αιγυπτιολόγος”. Στην ομιλία του ο Jochannan υπεστήριξε ούτε λίγο ούτε πολύ ότι οι αρχαίοι Έλληνες έκλεψαν ουσιαστικά τον πολιτισμό τους από την Αίγυπτο, ότι ο φιλόσοφος Αριστοτέλης μετέβη μαζί με τον Μέγα Αλέξανδρο στην Αλεξάνδρεια και τη Βιβλιοθήκη της, την οποία ο Αριστοτέλης λεηλάτησε για να συγγράψει τα έργα του.

Κατά την ώρα των ερωτήσεων η καθηγήτρια κλασικών σπουδών Mary Lefkowitz ρώτησε τον ομιλητή γιατί ισχυρίστηκε κάτι τέτοιο τη στιγμή που η Αλεξάνδρεια απέκτησε την περίφημη βιβλιοθήκη της μετά τον θάνατο του Αριστοτέλη και άλλωστε ο Έλληνας φιλόσοφος ουδέποτε πήγε στην Αίγυπτο. Ο Jochannan αρνήθηκε να απαντήσει, εγκαλώντας την Lefkowitz για εμπάθεια και αρνητική στάση απέναντι στις απόψεις του μαύρου πληθυσμού. Μετά τη διάλεξη πολλοί σπουδαστές κατηγόρησαν με τη σειρά τους τη Lefkowitz για ρατσισμό και μονομερή αντίληψη της ιστορίας. Τι συμβαίνει στα αμερικανικά πανεπιστήμια;

Ο αφροκεντρισμός (afrocentrism ή afrocentricity) αποτελεί μία ιδεολογική κίνηση με ιστορικές και πολιτικές προεκτάσεις, η οποία εξαπλώθηκε σε πολλά πανεπιστήμια της αντίπερα όχθης του Ατλαντικού ιδίως από τη δεκαετία του ’90. Πρόκειται για ένα παρακλάδι του νέου ρεύματος της “πολιτικής ορθότητας” (politically correct) που σάρωσε την αμερικανική κοινωνία τα τελευταία δέκα έτη.

Ο βασικός πυρήνας των πεποιθήσεων του αφροκεντρισμού διαμορφώνεται ως εξής: Μητέρα του πολιτισμού – και ειδικότερα του Δυτικού – είναι η ήπειρος της Αφρικής και φορείς του πολιτισμού τα μαύρα αφρικανικά έθνη. Στην Αφρική είχαν αναπτυχθεί υψηλού επιπέδου κοινωνίες, πολύ προτού καταφέρουν να εμφανιστούν στο ιστορικό προσκήνιο τα λευκά έθνη. Η αρχαία Αίγυπτος δεν ήταν παρά η κορωνίδα του μαύρου αφρικανικού πολιτισμού και οι ίδιοι οι Αιγύπτιοι ήταν μαύροι (Νέγροι) από ανθρωπολογικής απόψεως.

Ο αφρικανικός πολιτισμός της Αιγύπτου επηρέασε καταλυτικά τον ελληνικό κόσμο και τη γένεση του κλασικού πολιτισμού, αφού οι αρχαίοι Έλληνες δανείστηκαν ή μάλλον έκλεψαν τη θρησκεία, την επιστήμη, τη φιλοσοφία, τα καλλιτεχνικά και διανοητικά τους επιτεύγματα, από τους αρχαίους Αιγυπτίους αλλά και τους Χαναανίτες και τους Φοίνικες. Επιφανείς μορφές του αρχαίου κόσμου, όπως ο Σωκράτης, η Κλεοπάτρα ή ο Ιησούς Χριστός, ήταν μαύροι. Αλλά και στη νεότερη εποχή μαύροι ήταν ο επιφανής μουσικός Ludwig van Beethoven και η αυτοκράτειρα Ιωσηφίνα της Αυστρίας. Εν γένει, ολόκληρος ο λευκός δυτικός πολιτισμός ή τουλάχιστον οι ευγενέστερες εκφάνσεις του, οφείλονται στους μαύρους πληθυσμούς της Αφρικής. Όσο εξωπραγματικά και αν ακούγονται όλα αυτά, πολλά μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας αλλά και ων λοιπών εκπαιδευτικών βαθμίδων στις Ηνωμένες Πολιτείες, τα έχουν υιοθετήσει πλήρως και τα έχουν συμπεριλάβει στο πρόγραμμα διδασκαλίας τους.

Δελφικά Παραγγέλματα: "ΗΤΤΩ ΥΠΕΡ ΔΙΚΑΙΟΥ"

 

Να καταβάλλεσαι για το δίκαιο, να μη διστάζεις να ηττηθείς, αν πρόκειται για το συλλογικό δίκαιο

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ - 46ο ΑΝΑΨΥΚΤΗΡΙΟ-ΣΤΟΧΑΣΤΗΡΙΟ

 

Εύχομαι σε όλους και όλες τις φίλες του Καταχθόνιου Δαίμονα

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

με υγεία, αγάπη και ειρήνη!

Τους κανόνες τους ξέρετε, ξεδιπλώστε τις σκέψεις σας ελεύθερα...