Εκνευριστηκά δυσοίωνα πολλαπλα τρέχων προγράμματα βλέπω!Στεναχωρήθηκα για την Σάμο. Πολύ βολικός ο Σεισμός μέσα σε ολη αυτη την ανακατοσουρα, πολύ diplomacy, βλεπω univercity για τον έλεγχο/στατιστικα/ διαχείρησης της καραντίνας θαρρεις και ειμαστε ζώα τριτης και τεταρτης κατηγορίας. Και ειναι just the second one καραντίνα υπολογίζω άλλες 2. Και βλεποντας να λειτουργούν τα Τέμενοι ενώ κλείνουν με μαθηματικη ακρίβεια της Εκκλησίες λόγω Χριστουγέννων εκνευρίζομαι ακόμα περισσότερο. Αυτο το ολο προτζεκτ με την Γαλλία το θεατρο του Μακρόν με δεδομένα τα αποτελέσματα - δηλαδή μπαλάκι σε προσυμφωνημένα απο καιρό πως το λένε χρονοδιαγράμματα διαχείρισεις ενός βιολογικού πολέμου που αποσκοπεί σε τι? Undercover! Απλά είμαι εκνευρισμένη.
Καλημερα και απο μενα Πριν καταπιαστουμε με τα ενδιαφεροντα θεματα του προηγουμενου αναψυκτηριου, ας δουμε το κεντρικο θεμα του τωρινου. Το ζητημα του Ισλαμ και ο ρολος της Ελλαδας εν ετει 2020.
Πριν απο αυτο ομως. Ο θυμος ειναι ενα χρησιμο συναισθημα και καλο ειναι να βιωνεται απο την στιγμη που δημιουργηθει. Ειναι χρησιμο διοτι παρακινει τον ανθρωπο στην πραξη. Τι ειδους πραξη ομως; Εδω πρεπει να συμβει ενας σημαντικος διαχωρισμος, που πρεπει να μας γινει συνηθεια, να μας γινει δευτερη φυση. Ερχεται απο τη Στωικη φιλοσοφια. Ενας απο τα μαθηματα που ολοι οι Στωικοι γνωριζαν να ασκουν καθημερινα στη ζωη τους ηταν να κανουν παντα τον διαχωρισμο μεταξυ των πραγματων που βρισκονται στον ελεγχο τους και των πραγματων που δεν βρισκονται. Και αυτο διοτι οταν κατι δεν βρισκεται στον ελεγχο σου, το μονο που καταφερνεις ειναι να ξοδευεις την πολυτιμη ενεργεια σου σε χιμαιρες, με αποτελεσμα να μην σου μενει ενεργεια μετα για τα πραγματα που βρισκονται στον ελεγχο σου και στα οποια μπορεις να κανεις κατι. Αν ας πουμε εγω τωρα καθομαι και ανησυχω και ταραζομαι με την εξελιξη του κορονοιου, δεν προσφερω κατι χρησιμο σε κανεναν. Αυτο που ειναι στον ελεγχο μου ειναι η δικια μου συμπεριφορα, και σε αυτη φροντιζω στο μετρο του δυνατου να μην συντελω στην διογκωση του προβληματος. Ολα τα αλλα ειναι ανουσια. Ευχαριστως να συζητησουμε και για τον κορονοιο, οπως πχ για τα λαθη της κυβερνησης μας που ειναι αρκετα και εχουν προκαλεσει ζημια στον λαο, ομως σε γενικες γραμμες, σε συγκριση και με τους αλλους, δεν τα εχουν παει και ασχημα. Βεβαια εχουν μεινει στην αντιμετωπιση του προβληματος με τις αυτονοητες σκεψεις που καναμε απο την πρωτη μερα και μαλιστα με αναποτελεσματικοτητα, το οποιο ειναι τραγικο, αλλα ενταξει, τι απαιτησεις να εχουμε.
Το λεμε αυτο διοτι το πιο σημαντικο ειναι οι ανθρωποι να μην παρασυρθουν υπερμετρα στη προπαγανδα φοβου που η κυβερνηση χρησιμοποιει ως εργαλειο για πειθαρχηση στα μετρα αποστασιοποιησης. Ειναι σημαντικο ως ανθρωποι να τακτοποιησουμε τον νου μας και τις σκεψεις του, πολυ περισσοτερο απο την τακτοποιηση του σπιτιου μας. Σιγουρα προωθουνται ατζεντες, αλλωστε γνωριζουμε σαφως πως ο ιδιος ο κορονοιος αποτελει ενα δημιουργημενο οπλο, ωστε καποιοι να δημιουργησουν τις εξελιξεις που επιθυμουν κατα το Προβλημα-Αντιδραση-Λυση (Problem-Reaction-Solution). Η λυση με την οποια θα αντιδρασουμε στο τεχνητο προβλημα του κορονοιου αποτελει το επιδιωκομενο αποτελεσμα του θυτη. Και ο θυτης ειναι μεταξυ αυτων που βγαινουν ωφελημενοι. Αυτο σε υψηλο επιπεδο διοτι σε κατωτερο επιπεδο αρκετοι κοιτουν να εκμεταλλευτουν το γεγονος. Οι υπηρεσιες πχ που προσφερονται στο λαο, με προσχημα τον κορονοιο, ειναι ανυπαρκτες.
Η Ελλαδα δεν εχει ιδιαιτερο προβλημα με το Ισλαμ. Αυτο απο μονο του δειχνει δυο πραγματα. Ενα, πως το Ισλαμ ασχολειται με την Ελλαδα κατα βαση ως χρησιμοποιηση για εισοδο στην Ευρωπη. Δυο, πως αυτοι που κατευθυνουν τους ισλαμιστες ανησυχουν απο την αντιδραση των Ελληνων, κοινως φοβουνται πως οι Ελληνες μπορουν να τους τελειωσουν, δεν εχουν εδραιωθει οσο θα ηθελαν στην ελληνικη κοινωνια και μπορουν ευκολα να "φανε σουτ" απο αυτη. Αυτος ειναι και ο λογος που δεν εχουμε στην Ελλαδα τρομοκρατικα χτυπηματα απο ισλαμιστες,διοτι φοβουνται την αντιδραση, και οχι η ανεκτικοτητα των Ελληνων ως συνολο.
Τι φοβαται το Ισλαμ απο την Ελλαδα; Τον ακριτικο της ρολο. Γεωπολιτικα, η Ελλαδα μπορει να "τελειωσει" το Ισλαμ απο τη δυση, δημιουργωντας ενας χριστιανικο τειχος σε μορφη ημισεληνου, ξεκινωντας απο τη Θρακη και τελειωνοντας στην Κυπρο και Ανατ Μεσογειο μεσω east med gas forum. Με αυτον τον τροπο δημιουργει μια ημισεληνο μεσα στην οποια θα εγκλωβιστει η Τουρκια και τα νεοοθωμανικα της σχεδια. Αυτη αποτελει μια συνηθης πρακτικη την εποχη του Βυζαντιου. Τοποθετουσες ενα ενεργο πληθυσμο ως αναχωμα (buffer zone) μεταξυ εσενα και του επεκτατικου σου γειτονα, ωστε να μην χρειαζοταν να τον πολεμησεις εσυ. Τι θα εκανε δηλαδη; Θα τον πηδαγε απο πανω; Απο την στιγμη που δεν μπορουσε να τον αφομοιωσει, αυτο θα γινοταν το οριο του. Το ιδιο εκανε και η Σοβιετικη ενωση με την Αρμενια.
Η Ελλαδα δεν χρειαζεται καν να "πουλησει" αυτο το σχεδιο. Οι μεγαλοι θα πιεσουν να το αγορασουν, οταν ευθυγραμμιστουν τα συμφεροντα τους ή καλυτερα, οταν τα κανουμε εμεις να ευθυγραμμιστουν. Οι μεγαλες δυναμεις θα μας παρακαλεσουν να παρουμε την Κωνσταντινουπολη διοτι εμεις θα δειξουμε πως αυτο το σχεδιο δεν γινεται να δουλεψει χωρις την Πολη, κατι που συνεβη για 1000 χρονια. Αλλωστε: "Η Πολη ειναι το σπαθι, η Πολη το κονταρι, η Πολη το κλειδι της Ρωμανιας ολης"
Η Γαλλια ειναι ηδη ευθυγραμμισμενη. Η Ρωσια φλερταρει με την ιδεα. Η Αμερικη οχι ακομα. Η Αγγλια ναι, με την καταλληλη διπλωματια, διοτι η Αγγλια εχει θεμα με τους πολλους ισλαμιστες, ομως πιστευει πως θα τους διωξει με την νεα μεταναστευτικη πολιτικη μολις βγει απο την ΕΕ. Εμεις πρεπει να καταστησουμε σαφες, πως οσο υπαρχει προβλημα στην ΕΕ πχ Γαλλια, τοτε ο δρομος ειναι ανοικτος και για την Αγγλια και δεν μπορουν να το αποφυγουν λογω εγγυτητας. Η Αμερικη ειναι απαραιτητη στο σχεδιο αυτο και μπορουν να την "συρουν" Γαλλια, Αγγλια και ΕΕ.
Επομενως, η Ελλαδα εχει οφελος απο την αντιπαλοτητα των ισλαμιστων με τους Ευρωπαιους. Ποιες ειναι λοιπον οι κινησεις της; Προφανως συνεχιζει την πολιτικη της με την προστασια των συνορων στον Εβρο και στο Αιγαιο. Πρεπει να καταστησουμε σαφες πως περνουν απο οπουδηποτε αλλου, εκτος απο την Ελλαδα.(που το κανουμε) Αυτο επισης πρεπει να γινει οχι εν κρυπτω, αλλα να διαφημιζεται και στο δημοσιο λογο των πολιτικων. (που γινεται εν μερει). Η ελληνικη κοινωνια πρεπει να δειξει πως αποδεχεται τους ευσεβεις μουσουλμανους με εποπτεια, και απορριπτει καθε φανατισμενο ισλαμιστη. Δεν πρεπει να δειχνει ανεκτικοτητα σε ισλαμιστες. Οπως ωραια εκανε επιλεγοντας ιμαμη στον βοτανικο. Βαζει ορια ξεκαθαρα και μιλαει με παρρησια απεναντι σε Τουρκικες κραυγε, για να ακουει η Ευρωπη. Να δειχνει η Ελλαδα δηλ, πως ξερει να τους διαχειριζεται και να τους βαζει στη θεση τους, ενω ταυτοχρονα να τα εχει καλα με τους Αραβες και μουσουλμανους με τους οποιους θα συναντιεται συνεχεια για αφορμες για τον αγωγο.
Μετα το μονο που μενει ειναι καποια στοχευμενα αρθρα σε think tanks του εξωτερικου και αρκετη διπλωματικη δουλεια.
Αγαπητέ Joker, καλωσήλθες στην παρέα μας και πάλι! Πολύ χρήσιμα όσα μας είπες για την διαχείριση του θυμού και τον Στωικό στοχασμό. Ουσιαστικά αυτό που χρειαζόμαστε, είναι η διαχείριση της ενέργειάς μας και προς τα που την κατευθύνουμε... Στο θέμα του κορωνοϊού, σαφώς η ύπαρξή του αποτελεί κατασκευασμένη αφορμή για να προωθηθούν οι ατζέντες της Νέας Τάξης, όχι μόνο στην διαχείριση της συμπεριφοράς των μαζών, αλλά και στην κατευθυνση της εννιαίας και εναρμονισμένης πολιτικής σε παγκόσμιο επίπεδο. Μεγάλο θέμα προς συζήτηση...
Στο θέμα της ισλαμικής απειλής για την Δύση και στην σκέψη σου ότι η Ελλάδα αποτελεί ένα φυσικό τοξωτό ανάχωμα στο επελαύνων Ισλάμ, θα σου θυμήσω ότι πίσω από την χριστιανική Ελλάδα, διαμορφώνεται ήδη ένα αντίστοιχο τοξωτό ισλαμικό ανάχωμα, αυτό της Αλβανίας, της Βοσνίας , του Κοσόβου, των Σκοπίων και της Βουλγαρίας, με ποσοστά ισλαμοποίησης από 7,8 - 56,7 % , με αυξητικές τάσεις, ενώ ήδη στην Ελλάδα υπάρχει ένα επίσημο 5,3 % (https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CF%83%CE%BB%CE%AC%CE%BC_%CE%B1%CE%BD%CE%AC_%CF%87%CF%8E%CF%81%CE%B1). Στις χώρες αυτές, η Τουρκία έχει καταφέρει μεγάλη διείσδυση και επιρροή.
Αν και ο Τράμπ είχε επιλέξει την απόσυρση των αμερικανικών δυνάμεων και την χαλάρωση της αμερικανικής παρουσίας στην νοτιοανατολική Μεσόγειο (πράγμα που ενθάρρυνε τον Ερντογάν να ενδυναμώνεται), ο νέος πρόεδρος Μπάιντεν, φαίνεται να αλλάζει το σκηνικό. Ως "δημοκρατικός" (τρομάρα του), θα επαναφέρει την σκληρή αμερικανική παρουσία στην περιοχή, αφού αφενός δεν προτίθεται να χάσει την Τουρκία από στρατηγικό σύμμαχο και απ΄την άλλη, θέλει να επεκτείνει την επιρροή των ΗΠΑ στις εξελίξεις της Μέσης Ανατολής, κόντρα στον Ρωσοασιατικό άξονα. Ο Μπάιντεν, εκπροσωπεί τις δυνάμεις του βαθέως αμερικανικού κράτους, που θέλουν να παρεμβαίνουν στα παγκόσμια δρώμενα μαγειρεύοντας τους αυριανούς πολέμους και όχι μόνον. Ειδικότερα ανήκει σε αυτούς που δημιούργησαν την "αραβική άνοιξη" και που συνεργάζονται υπόγεια με την Al Qaeda, τον ISIS και βέβαια με την Μουσουλμανική Αδελφότητα, δυνάμεις με τις οποίες όχι μόνο ταυτίζεται ο Ερντογάν, αλλά επιχειρεί να τις ελέγξει!
Ο Ερντογάν, ήδη διεξάξει υπόγειες συμφωνίες με την νέα αμερικανική κυβέρνηση και λαμβάνει διασφαλίσεις για τα επόμενα βήματά του. Είναι τουλάχιστον αφελείς, όσοι πίστεψαν ότι ο Μπάιντεν θα υποστήριζε τις ελληνικές θέσεις. Οι ΗΠΑ δεν πρόκειται να επιτρέψουν την αποχώρηση της Τουρκίας από την ζώνη επιρροής της και το ΝΑΤΟ και θα θυσίαζαν ακόμη και την Ελλάδα γι αυτό... Αυτό σημαίνει ότι ο Ερντογάν, μπορεί να συνεχίζει την επιθετική του ρητορική προς την χώρα μας και βεβαίως να θωπεύει τα 1,5 δισεκατομμύρια μουσουλμάνων του πλανήτη, υποκινόντας το θρησκευτικό μίσος εναντίον της χριστιανικής Ευρώπης, με τις εμπρηστικές του δηλώσεις! Ήδη η Τουρκία εμπλέκεται στα εσωτερικά 20 μουσουλμανικών χωρών, με τις οποίες εμπλέκεται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, στρατιωτικά και οικονομικά. Ο Ερντογάν, αφού διαπίστωσε ότι δεν του βγήκε η πρώτη φάση, με την εισβολή στον Έβρο και τα ακριτικά μας νησιά, επιχειρεί την δεύτερη φάση, που είναι η κινητοποίηση των εν Ευρώπει μουσουλμάνων και ισλαμιστών, υποκινόντας τους σε τρομοκρατικές επιθέσεις εναντίον των χριστιανών Δυτικών. Στην Ευρώπη βρίσκονται δεκάδες εκατομμύρια μουσουλμάνων, που σιγά σιγά ριζοσπαστικοποιούνται και φανατίζονται.
Ο νεοταξίτης Μπάιντεν και η υποψήφια αντιπρόεδρός του, επιθυμούν την ρήξη της συνοχής στην Ευρώπη και την αποσταθεροποιηση της Δύσης (μέσα και έξω από τις ΗΠΑ). Οι Ευρωπαίοι με εξαίρεση την πάντα προδοτική Γερμανία και ορισμένα κράτη-δορυφόρους της, αρχίζουν να αντιλαμβάνονται την συνομωσία και αντιδρούν με πρωτοπόρο την Γαλλία του Μακρόν. Αρχίζει η εθνική αφύπνιση σε αρκετά ευρωπαϊκά κράτη και τα εθνικιστικά-παρτιωτικά κόμματα, καταλαμβάνουν θέσεις εξουσίας και τις καρδιές των πολιτών τους.
Εκτός της Γερμανίας που νομίζει ότι μπορεί να χειραγωγήσει το ισλαμικό φαινόμενο με το να ελέγξει τους ισλαμιστές (αρχικά εντός της) φτιάχνοντας ένα "γερμανικό Ισλάμ" σε αντιδιαστολή με το "τουρκικό Ισλάμ", η υπόλοιπη Ευρώπη, οφείλει να αντιτάξει τις δυτικές της αξίες και τις πολιτισμικές της κατακτήσεις, εναντίον της ισλαμικής απειλής και να συνταχθεί πίσω από το άρμα της ισχυρής και φιλελεύθερης Γαλλίας, ώστε να αντιστραφεί η ανοχή και η ασύστολη επέλαση των ισλαμιστών στην Ευρώπη. Η προεδρία Τράμπ, ενθάρρυνε αρκετά αυτή την προοπτική, σε σχέση με αυτό που προτίθεται να κάνουν (και έκαναν στο παρελθόν) οι "δημοκρατικοί" του Μπάιντεν.
"Στο θέμα της ισλαμικής απειλής για την Δύση και στην σκέψη σου ότι η Ελλάδα αποτελεί ένα φυσικό τοξωτό ανάχωμα στο επελαύνων Ισλάμ, θα σου θυμήσω ότι πίσω από την χριστιανική Ελλάδα, διαμορφώνεται ήδη ένα αντίστοιχο τοξωτό ισλαμικό ανάχωμα, αυτό της Αλβανίας, της Βοσνίας , του Κοσόβου, των Σκοπίων και της Βουλγαρίας, με ποσοστά ισλαμοποίησης από 7,8 - 56,7 % , με αυξητικές τάσεις, ενώ ήδη στην Ελλάδα υπάρχει ένα επίσημο 5,3 %"
https://www.imageupload.net/image/12.XeSZy https://www.imageupload.net/image/Xe3jB Σε αυτες τις δυο φωτο απεικονιζω εν ταχει τις ροες. Η Βοσνια δεν αποτελει δικο μας προβλημα, αλλοι δυτιμοι μας συμμαχοι το εχουν διαμορφωσει και επομενως ειναι αποκλειστικα υπευθυνοι να το λυσουν. Οι αλλες τρεις χωρες, στην ουσια ειναι μια, η Αλβανια. Ο Αλβανικος παραγοντας ειναι προβλεψιμος. Παει οπου και το,καθαρα, οικονομικο του συμφερον. Μακαρι να δημιουργησει προβλημα στην Ευρωπη, για να το "τακτοποιησουν". Μεχρι τοτε το αφηνουμε σε αναμονη.
Το ζητημα ειναι καθαρα γεωπολιτικο. Θυμιζω πως με τον ορο γεωπολιτικη, αναφερομαστε στην πολιτικη, στις διεθνεις σχεσεις, οσον αφορα κυριως το κομματι του χωρου, τη γεωγραφια. Ο χωρος ειναι ζωτικος οσον αφορα την υπαρξη. Ο ζωτικος χωρος της Δυσης ειναι κυριως η Ευρωπη και οι ΗΠΑ. Εκει επικρατουν οι αξιες της Δυσης. Ο ζωτικος χωρος του Ισλαμ βρισκεται στη Μεση ανατολη, Ασια και Αφρικη. Ποια ειναι τα ορια των δυο ζωτικων χωρων; Σαφως η Μεσογειος θαλασσα και τα συνορα μεταξυ Ελλαδας-Τουρκιας. Στο Βορειο μονοπατι, βρισκεται ο ζωτικος χωρος της ορθοδοξης Ρωσιας, που μπορει να μην θεωρειται Δυση, ομως στην προκειμενη περιπτωση, αποτελει αναχωμα και οριο στις ισλαμικες ροες, ειτε επειδη δεν θελουν, ειτε επειδη δεν μπορουν να πανε εκει. Επομενως το συνεχες ορθοδοξο τοξο Ελλαδας-Ρωσιας, με την απαραιτητη προσθηκη της Κωνσταντινουπολης, αποκλειει την επελαση του Ισλαμ, απαξ και δια παντος. Αυτο αποτελει στρατηγικο στοχο των ευρωπαικων λαων, σιγουρα Αγγλιας και Γαλλιας.
Ταυτοχρονα, αναβαθμιζει την Ελλαδα και ευνοει την Ρωσια, της οποιας και αποτελει διακαη ποθο της Ρωσιας, το να επιτελει ενα τετοιο ρολο υπερασπιστη της ορθοδοξιας εναντι των ισλαμιστων, που τους γνωριζει και αντιμαχεται για αιωνες. Αυτος ο αξονας επουδενι δεν μπορει να δουλεψει, οταν στο κεντρο του υπαρχει μια τεραστια "τρυπα", ο χωρος της Κωνσταντινουπολης.
Ποιος δεν θελει επομενως αυτο το στρατηγικο σχεδιο να υλοποιηθει; Εκτος απο την Γερμανια που ειναι προφανες πλεον σε ολους, αλλα ομως δυστυχως για εκεινη "κειται μακραν" (οχι λογω αποστασης), και επομενως μπορει να βρεθει συντομα στην "απ'εξω" απο εναν καλο σκακιστη, ειναι η Αμερικη που δεν θελει η Ελλαδα να γινει αρκετα σημαντικη, ωστε να ελεγχει η ιδια τον χωρο. Θελει "τοσο οσο". Ομως, στις διεθνεις σχεσεις ολα "ζυγιζονται" για την σημαντικοτητα τους, εφοσον δεν υπαρχουν "φιλιες". Βλεπουμε τον τελευταιο καιρο για παραδειγμα, την Γαλλια να "καιγεται" για να συμβουν αυτα που λεμε, διοτι "εχει παρει φωτια ο πισινος της" με την ισλαμικη τρομοκρατια μεσα στο σπιτι της. Ειναι πολυ σημαντικο για τη Γαλλια και την ασφαλεια της, να προωθηθει αυτο το σχεδιο. Η Ελλαδα ΔΕΝ μπορει να συρει την Αμερικη και να την ευθυγραμμισει στα συμφεροντα της, εν αντιθεσει με τις Γαλλια, Αγγλια. Η προεδρια Μπαιντεν ομως, εξασφαλιζει την "λογικοτητα". Λογικοτητα σημαινει πως η Αμερικη θα "ζυγισει" τα συμφεροντα της, και θα παει με το συμφερον της. Φυσικα και δεν υπαρχουν "φιλοι" χωρις συμφερον στις διεθνεις σχεσεις. Εμας μας ευνοει αυτο, διοτι αντιλαμβανομαστε τις κινησεις της Αμερικης ως προβλεψιμες, καθως δεν θα ειναι a priori εχθρικες.
"Ο νεοταξίτης Μπάιντεν και η υποψήφια αντιπρόεδρός του, επιθυμούν την ρήξη της συνοχής στην Ευρώπη και την αποσταθεροποιηση της Δύσης (μέσα και έξω από τις ΗΠΑ)." Δεν συμφωνω με αυτην την εκτιμηση. Τι οφελος αποκομιζει η Αμερικη απο την αποσταθεροποιηση της Ευρωπης; Ισως να υπαρχει ενα προσωρινο οικονομικο οφελος λογω ανταγωνισμου, ομως η ευρωπη και η αμερικη αποτελουν σε μεγαλο βαθμο συγκοινωνουντα δοχεια. Η Αμερικη θελει σταθερη Ευρωπη. Εαν δεν το εχει αντιληφθει, τοτε αποτελει χρεος της Ευρωπης να της το δειξει, υποχρεωνοντας την εκ των πραγματων να αλλαξει μυαλα, με τις καταλληλες κινησεις. Νομιζω αυτην την δυσκολη δουλεια κανει ο Μακρον, και με την Αμερικη και με την Γερμανια. Εμας θα μας ειχαν γραμμενους, αλλα η Γαλλια ειναι πολυ μεγαλη για να της αντιπαρατεθεις ανοιχτα.
"Ο Ερντογάν, αφού διαπίστωσε ότι δεν του βγήκε η πρώτη φάση, με την εισβολή στον Έβρο και τα ακριτικά μας νησιά, επιχειρεί την δεύτερη φάση, που είναι η κινητοποίηση των εν Ευρώπει μουσουλμάνων και ισλαμιστών, υποκινόντας τους σε τρομοκρατικές επιθέσεις εναντίον των χριστιανών Δυτικών. Στην Ευρώπη βρίσκονται δεκάδες εκατομμύρια μουσουλμάνων, που σιγά σιγά ριζοσπαστικοποιούνται και φανατίζονται." Εξαιρετικα. Η Γαλλια εχει παρει το σκαλπ στην Τουρκια. Την εχει αφησει να διεισδυσει και να εκτεθει. Οταν η Γαλλια δρασει, τοτε το αποτελεσμα θα ειναι συντριπτικο. Η στρατηγικη αυτη, μου θυμιζει την τακτικη της μαχης του Μαραθωνα. Αφηνεις τον αντιπαλο να σου επιτεθει κατα μετωπο, να επελασει, του επιτρεπεις να προχωρει, αυτος νομιζει πως κερδιζει και επομενως τα δινει ολα, και τοτε τον χτυπας απο τα πλαγια, τον περικυκλωνεις και τοτε τον τελειωνεις μια και καλη. Εαν η Κωνσταντινουπολη πεσει σε ορθοδοξα χερια, αυτο θα ειναι το τελος του Ισλαμ, θα εχει κοπει στην πηγη. Η Γαλλια μετα το μονο που θα εχει να κανει ειναι να ελεγξει τις ροες απο την Ιταλια, ητοι Αλγερια, Τυνησια και Λιβυη. Στη Λιβυη η Γαλλια νομιζω ηδη εχει καθαρισει, η Αλγερια ηταν ανεκαθεν "δικια" της περιοχη, η Τυνησια ειναι πολυ μικρη για να κανει το οτιδηποτε. Επομενως, μια συμφωνια Γαλλιας-Ρωσιας θα ηταν το κομβικο σημειο. Στοχος της Ελλαδας να τους αναδειξει τα κοινα τους. Οι Γαλλοι ηταν κατα βαση οι σταυροφοροι, ενω η Ρωσια πολεμουσε επι αιωνες τον οθωμανικο επεκτατισμο.
Ευκαιρια λοιπον, τον Μαρτιο του '21, οταν θα εχουν ερθει οι ηγετες εδω για τα 200 χρονια, Γαλλια, Ρωσια, Αγγλια να τους βαλουμε να καθησουν μαζι να μιλησουν. Να τους ευχαριστησουμε για της ναυμαχια στο Ναβαρινο που πρακτικα μας απελευθερωσαν τοτε οι μεγαλες δυναμεις, και να τους θυμισουμε πως ο κοσμος αλλαζει οταν, παρα τη δυσπιστια, οι μεγαλοι ηγετες δινουν το λογο τους σε κατι. Αν συμφωνησει η Γαλλια και η Ρωσια, που τα συμφεροντα τους ειναι κοινα, τοτε θα προχωρησει το.. συνοικεσιο, καθως ο καθενας τους θα κανει το κομματι που του αναλογει. Η Γαλλια να αποσπασει την συναινεση ή εστω τα στραβα ματια της Γερμανιας και της Αμερικης, ενω η Ρωσια θα την αποσπασει και μετα θα... υποχωρησει στο σθενος των δυτικων πολιτικων που θα την απειλησουν με πολεμο. Θελει ομως ..τακτ απο την μερια της Ελλαδας
Η Γαλλια να αποσπασει την συναινεση ή εστω τα στραβα ματια της Γερμανιας και της Αμερικης, ενω η Ρωσια θα την αποσπασει και μετα θα... υποχωρησει στο σθενος των δυτικων πολιτικων που θα την απειλησουν με πολεμο.
Ενω η Ρωσια θα αποσπασει την Κωνσταντινουπολη και μετα θα υποχωρησει στο.. σθενος των δυτικων ηγετων που θα προετοιμαστουν για πολεμο και θα την αφησει να την παραλαβει ο ελληνικος στρατος.
Αγαπητέ Joker, έχει μεγάλη σημασία να καταλάβουμε ποιοι κυβερνούν την Δύση και ποιες είναι οι πολιτικές τους προθέσεις, ανεξάρτητα από το αν αυτές εκφράζουν τους λαούς ή τα συμφέροντά του. Ένα πρόσφατο παράδειγμα που θα μας βοηθήσει, είναι ο πρόσφατος πόλεμος της Αρμενίας με το Αζερμπαϊτζάν. Η Αρμενία έχασε, όχι τόσο γιατί την «πούλησε» η Ρωσία και οι Τούρκοι βοήθησαν τους Αζέρους αδελφούς τους, αλλά διότι η πρόσφατη κυβέρνηση του νεοταξίτη Νικόλ Πασινιάν που σχετίζεται με τον George Soros, βρέθηκε τεχνηέντως ανέτοιμη να αντιμετωπίσει την απειλή, με τρόπο που του καταλογίζεται ως προδοτικός. Ο αρμενικός λαός είναι εξοργισμένος με τον πρωθυπουργό και επιχειρεί να τον λυντσάρει ως προδότη. Εδώ έχουμε λοιπόν μια κυβέρνηση, που αντί να διασφαλίζει τα εθνικά συμφέροντα του λαού της, υπηρετεί ξενοκίνητα και ύποπτα σχέδια. Γενικά πρέπει να ξέρουμε ότι η γεωπολιτική διαμορφώνεται από την συνολική δυναμική της κάθε χώρας, δηλαδή από την στρατιωτική, την οικονομική και την πολιτισμική της ισχύ, πάντα σε σχέση με την οριοθέτηση του γεωγραφικού της ζωτικού (και οικονομικού) χώρου. Ωστόσο η γεωγραφική ισορροπία μεταξύ των κρατών, αποτελεί μια διαρκή διελκυστίνδα μεταξύ των ισχυρότερων και των ασθενέστερων. Οι ισχυρότεροι ασκούν πιέσεις (από διπλωματικές μέχρι πολεμικές) στους ασθενέστερους, ώστε να εξυπηρετούνται τα δικά τους συμφέροντα, με το να ελέγχουν έως και το να εκμεταλλεύονται τους πόρους ή τα αγαθά τους. Εκτός αυτού, υπάρχουν και οι υπερεθνικές δυνάμεις, των οποίων η ισχύς ξεπερνά τα όρια και τα συμφέροντα των εθνικών κρατών. Είναι αυτές οι δυνάμεις που χειραγωγούν τις κυβερνήσεις ακόμη και των ισχυρότερων κρατών, διότι ελέγχουν το παγκόσμιο χρήμα. Είναι αυτές οι δυνάμεις που δεν έχουν εθνική ή κρατική υπόσταση-ταυτότητα και γι’ αυτό είναι ουσιαστικά αόρατες και σκιώδεις. Είναι αυτές που ελέγχουν τις γεωπολιτικές ισορροπίες στο πλανήτη, με τρόπο που να εξυπηρετούν τους δικούς τους σκοπούς. Ο πραγματικός σκοπός τους όμως δεν είναι ο πλουτισμός, αφού ούτως ή άλλως είναι οι διαχειριστές της παγκόσμιας οικονομίας, αλλά ο απόλυτος έλεγχος της ανθρωπότητας με τρόπο που ο μέσος νους δεν μπορεί να κατανοήσει (διότι έχει μάθει να αξιολογεί με υλιστικούς κώδικες αξιών). Γι’ αυτούς, το χρήμα είναι το μέσον και όχι ο αυτοσκοπός. Ο έλεγχος της ανθρωπότητας στην εποχή μας, απαιτεί την σταδιακή μετάβαση από τα εθνικά κράτη στις μεγάλες πολυπολιτισμικές κρατικές ενώσεις και απώτερο στόχο, ένα παγκόσμιο «κράτος» με μια κεντρική κυβέρνηση. Ωστόσο για να συμβεί αυτό, θα πρέπει τα μικρά κράτη να απορροφηθούν από τα μεγαλύτερα, πριν και αυτά αφομοιωθούν από το υπερκράτος. Κάτι τέτοιο όμως είναι ανέφικτο να συμβεί μόνο με την προπαγάνδα των ΜΜΕ και της ελεγχόμενης παιδείας. Περισσότερο βίαιες και δραστικές λύσεις, φέρνουν πιο γρήγορες αλλαγές και μετρήσιμα αποτελέσματα. Η βίαιη αλλά «ειρηνική» εισβολή εκατομμυρίων αφροασιατών ισλαμιστών, δηλαδή ανθρώπων με διαμετρικά αντίθετες αξίες και πολιτισμικά χαρακτηριστικά, μέσα στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο, υπόσχεται γρήγορη αλλοίωση της Δυτικής ταυτότητας των ευρωπαίων, μέσω της ανάμιξης των πολιτισμών και των φυλών. Το κατόρθωμα των παγκόσμιων αυτών εξουσιαστών, είναι να έχουν χειραγωγήσει τις περισσότερες κυβερνήσεις των Δυτικών χωρών.
Αυτό στην πράξη σημαίνει ότι οι κυβερνήσεις αυτές, δεν λειτουργούν πάντοτε με γνώμονα τα εθνικά συμφέροντα των κρατών τους, αλλά κυρίως το ευρύτερο σχέδιο των εντολέων τους, που τις περισσότερες φορές προσκρούουν στα συμφέροντα των εθνικών κρατών. Όχι μόνο η Ελλάδα λοιπόν, αλλά ακόμη και οι ΗΠΑ ελέγχονται από αυτές τις δυνάμεις και οι κυβερνήσεις τους δεν υπηρετούν πάντα τα συμφέροντά τους. Ο (μάλλον) νέος πρόεδρος Μπάιντεν, δεν θα ενδιαφερθεί για το εθνικό συμφέρον των ΗΠΑ, αλλά αποκλειστικά για τους στόχους της Παγκοσμιοποίησης. Έχοντας με το μέρος του τα ΜΜΕ και την θολοκουλτούρα της χώρας του, παρασύρει τους πολίτες σε σύγκρουση με τα δικά τους συμφέροντα, όπως σαφώς τα εξέφραζε και υπηρετούσε καλύτερα, ο (μάλλον) απελθών πρόεδρος Τραμπ. Ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης αντίστοιχα, με ακροβασίες και την υποκριτική προβιά του «κεντροδεξιού πατριώτη», ξεπουλά τα εθνικά συμφέροντα της πατρίδας μας, απομακρύνοντας ευκαιρίες και λύσεις που θα έβγαζαν την χώρα από την δυσμενή της θέση με τα Τουρκικά. Φαίνεται να υποκύπτει στις εντολές Γερμανίας και ΗΠΑ, που δεν θέλουν την Ελλάδα ικανή να αντιστέκεται και να διεκδικεί γεωπολιτικά δικαιώματα, ούτε καν να προστατεύει τα κεκτημένα της. Ο λόγος δεν είναι μόνο τα οικονομικά συμφέροντα Γερμανίας-Τουρκίας, αλλά η παρεμπόδιση της Ελλάδας να παρενοχλεί τον εποικισμό της Ευρώπης από τις ισλαμικές ορδές. Δεν είναι οι Γερμανοί που θέλουν την αλλοίωσή τους, αλλά η κυβέρνησή τους και η πολιτική τους κουλτούρα, που εμφορείται από τις ιδέες της παγκοσμιοποίησης. Παρόμοιες ιδέες κυριαρχούν στις Σκανδιναβικές χώρες, καθώς και στις περισσότερες χώρες της δυτικής Ευρώπης. Αμέτρητες ΜΚΟ και αριστερίζοντα πολιτικά κόμματα, χρηματοδοτούνται από το ίδρυμα Σόρος, το οποίο εκφράζει σχεδόν επίσημα τον πολυπολιτισμό, την παγκοσμιοποίηση, τον εθνομηδενισμό, την αθεΐα και όλη τη γνωστή «νεοταξική» ατζέντα. Πακτωλοί χρήματος ρέουν προς αυτούς τους σκοπούς, από τον κερδοσκόπο Ουγγροεβραίο Σόρος και τις οργανώσεις του παγκοσμίως. Λέω όλα αυτά, για να δείξω ότι κανένα από τα σενάρια που μπορεί κανείς να σκεφτεί για να αποκρουστεί η ισλαμική εισβολή στην Ευρώπη, δεν πρόκειται να δρομολογηθεί, διότι δεν υπάρχει ανεξάρτητη πολιτική βούληση από τους κυβερνόντες. Η Ρωσία του Πούτιν, δεν ενδιαφέρεται για το όφελος της Ευρώπης, αφού οι σχέσεις της με αυτήν είναι ανταγωνιστικές και εχθρικές, και όπως είπες κι εσύ, δεν μοιράζονται κοινή «δυτική κουλτούρα», μετά το κομμουνιστικό της παρελθόν. Η Ρωσία έχει την αλαζονεία να θεωρεί εαυτόν υπερδύναμη (συμπλεγματικά κατάλοιπα της ψυχροπολεμικής περιόδου) και να διεκδικεί ηγεμονική θέση στην Ευρασιατική ζώνη, ενώ η ορθοδοξία δεν είναι παρά ένα ακόμη διπλωματικό (αλλά καμένο πια) όπλο, προς την πανσλαβική πάλαι ποτέ ποθούμενη ένωση. Οποιαδήποτε συμμαχία με την χώρα μας, θα μας έβαζε σε μεγάλες περιπέτειες, αφού και ιστορικά, ουδέποτε αυτή η χώρα επέδειξε αξιοπιστία και σταθερότητα στις συμφωνίες της. Η Ρωσική διπλωματία δεν έχει καμία σχέση με την αντίληψη που έχουμε για αυτήν, εμείς οι δυτικοί. Είναι εγγύτεροι στην ασιατική αντίληψη και βεβαίως στην Τουρκική. Θεωρώ ότι η μοναδική χώρα με την οποία θα μπορούσαμε να διαμείψουμε αξιόπιστη συμφωνία-συμμαχία, είναι η Γαλλία, μιας και είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο που μας ενώνουν κοινά πολιτισμικά ιδεώδη, από την Αναγέννηση και μετά.
Παρά τις κινήσεις προσέγγισης και τις δελεαστικές συμμαχικές προσφορές του Μακρόν, η ελληνική κυβέρνηση γυρίζει την πλάτη στην Γαλλία και το εθνικό μας όφελος, για να ικανοποιήσει τους γερμανο-αμερικανούς εντολοδότες της. Ως εκ τούτου, δεν πιστεύω ότι η Ρωσία θα ερχόταν ποτέ δε συμφωνία με Γαλλία ή Ελλάδα, για να αποκρούσει την ισλαμική απειλή. Δεν την ενδιαφέρει καν, αν η Ευρώπη κινδυνεύει. Δεν θεωρεί ότι έχει κάτι να μοιραστεί μαζί της, γιατί έχει πολλά ιστορικά προηγούμενα που την εμποδίζουν. Οι Ρώσοι δεν νιώθουν ευρωπαίοι, ούτε τους συγκινεί το θρησκευτικό ομόδοξον με τους Έλληνες, ενώ γνωρίζουν πολύ καλά ότι η Ελλάδα σύρεται από το αμερικανογερμανικό άρμα και ουδεμία περίπτωση υπάρχει να αποκοπεί από αυτό. Συνεπώς η ιδέα της Κωνσταντινούπολης, δεν μπορεί να αποτελέσει μια ρεαλιστική πρόταση. Οι Ρώσοι θέλουν να ελέγχουν την Τουρκία ως δορυφόρο τους, που θα φρενάρει το ισλάμ στο δικό της υπογάστριο. Γνωρίζουν επίσης ότι η Τουρκία δεν πρόκειται να εγκαταλείψει το ΝΑΤΟ και συνεπώς η επεμβατικότητά τους, δεν θα έφτανε ποτέ στην κατάληψη εδαφών και μάλιστα στην Κωνσταντινούπολη των 16.000.000 ανθρώπων. Συμφωνώ ότι Ρωσία, Γαλλία, Αγγλία, Αυστρία, Πολωνία, Ουγγαρία και Ιταλία, δείχνουν να αντιστέκονται στον εθνομηδενισμό των παγκοσμιοποιητών και υπεραμύνονται των εθνικών κρατών τους. Ωστόσο η Ελλάδα, δεν βρίσκεται δυστυχώς σε αυτόν τον άξονα και καμία πολιτική δύναμη (μέχρι στιγμής) δεν υπάρχει που να προσβλέπει σε αυτόν. Συνεπώς δεν τρέφω ελπίδες για κάτι καλό με την παρούσα κυβέρνηση και δυστυχώς το τρένο των εξελίξεων τρέχει και εμείς το κοιτάμε να απομακρύνεται… ΛΥΚΙΟΣ.
μου κάνει εντύπωση που συνεχίζεις να τρως την παραμύθα περί αλλοίωσης της δυτικής ταυτότητας...και ποια ακριβώς είναι αυτή η δυτική ταυτότητα που λες; δεν υπάρχει μία ταυτότητα καταρχήν... τί σχέση έχει ας πούμε ο άγγλος με τον ιταλό ή ο νορβηγός με τον γάλλο; απολύτως καμμία σε πολιτισμικό επίπεδο!αυτό που συμβαίνει με τη μουσουλμανική εισροή στην ευρωπαϊκή γη, μόνο με καρμικούς όρους μπορεί να εξηγηθεί, είναι ένα είδος pay back, ιστορία γνωρίζεις, κάνε τις συνδέσεις... εμπειρικά πάντως οι μουσουλμάνοι ποτέ δεν αφομοιώθηκαν μεταναστευτικά, αντιθέτως όπου βρεθουν γκετοποιούνται! ή μήπως θεωρείς ότι οι ευρωπαίοι προτεστάντες ας πουμε θα γίνουν ξαφνικά μουσουλμάνοι; δεν υπάρχει αυτό που λες, μόνο αφελείς και απαίδευτοι υποστηρίζουν τέτοιες θέσεις... το μόνο που μπορεί να συμβεί, είναι κάποια στιγμή σε κάποιες περιοχές να αποτελέσουν οι μουσουλμάνοι πλειονότητα ένεκα του ασθενούς ευρωπαϊκού δημογραφικού, τίποτα παραπάνω...τωρα αυτό τί επιπτώσεις θα έχει, είναι άλλο ζήτημα, σίγουρα πάντως δεν ισχύει αλλοίωση ταυτότητας...μόνο κάτι συμπαγές μπορεί να αλλοιωθεί, το αδόμητο είναι ήδη αλλοιωμένο, ΑΝ υπήρξε και ποτέ δομημενο...
"τί σχέση έχει ας πούμε ο άγγλος με τον ιταλό ή ο νορβηγός με τον γάλλο;"
Όλοι αυτοί και όσοι ευρωπαίοι παρέλειψες, είναι οι φορείς της Δυτικής ταυτότητας. Ας δούμε τα κοινά τους: 1) Κοινή ιστορία. Η ευρωπαϊκή ιστορία είναι ενιαία διότι η διάδραση μεταξύ των λαών της είναι μεγάλη και μακροχρόνια. Εκτός από την κοινή θρησκεία και την φυλετική και γλωσσική συγγένεια, τα σημερινά εθνικά κράτη της Ευρώπης, στο πρόσφατο ιστορικό τους παρελθόν, αποτελούσαν μέρη μεγάλων αυτοκρατοριών. 2) Κοινή πνευματική και τεχνολογική εξέλιξη. Η φιλοσοφία, οι τέχνες, οι επιστήμες και τα γράμματα, αναπτύχθηκαν από κοινού, με πολιτισμικό έναυσμα την ελληνικό και στην συνέχεια την ελληνορωμαϊκό πνεύμα. Δεν είναι τυχαίο ότι ΣΕ ΟΛΕΣ τις Δυτικές χώρες, ακόμη και στον Νέο Κόσμο (ΗΠΑ), όλα τα κυβερνητικά κτίρια έχουν αρχαιοελληνικό ρυθμό, θέλοντας να θυμίσουν ότι όλοι αποτελούν συνέχεια μιας ελληνικής πολιτισμικής αφετηρίας. Η μουσική, η τέχνη, τα ήθη και τα έθιμα έχουν κοινή αφετηρία και οι όποιες αποκλίσεις και παραλλαγές, δεν κρύβουν την κοινή τους προέλευση. Η ιστορική ωρίμανση της χριστιανικής περιόδου, ο Μεσαίωνας, η Αναγέννηση και ο Διαφωτισμός, υπήρξε κοινή για όλη σχεδόν την Ευρώπη. Αλλά ακόμη και οι προχριστιανική περίοδος που χάνεται στα βάθη των αιώνων, έχει πολλά κοινά (πάνθεο, παγανισμός, μυθολογία, ακόμη και δεισιδαιμονίες). 3) Κοινή φυλετική καταγωγή. Οι Ευρωπαίοι ανήκουν στην λευκή φυλή και κατανέμονται σε φύλα και φυλετικούς τύπους (υποδιαιρέσεις) της. Αυτά είναι το Περιακτικό (Νορδικό, Μεσογειακό, Οριενταλικό), το Καυκάσιο (Αρμενοειδές, Διναρικό) και το Ηπειρωτικό (Αλπικό, Βαλτικό). Ουδεμία σχέση έχουν με Μογγόλους, Άραβες, Αφρικανούς και Ινδούς, που εισβάλλουν αθρόα στην ευρωπαϊκή ήπειρο.
Η αλλοίωση της δυτικής ταυτότητας, αφορά όλα τα επίπεδα της κοινής ευρωπαϊκής ιδιοσυστασίας: 1) Η θρησκευτική διαφορετικότητα των εισβολέων δεν απειλεί ευθέως την ταυτότητα των Ευρωπαίων, αλλά δημιουργεί ένα αντίβαρο που περιορίζει την θρησκευτική ελευθερία και την έκφραση της λατρείας τους, σύμφωνα με τα κατεστημένα ήθη και έθιμά τους. Ο θρησκευτικός φανατισμός και η θρησκευτική βία του Ισλάμ, δεν αποτελεί απλώς μια θρησκευτική άποψη, αλλά έχει ολοκληρωτική επίδραση στην συμπεριφορά των πιστών του Αλλάχ και είναι σαφής πολιτική θέση. Το γεγονός ότι οι μουσουλμάνοι δεν εκχριστιανίζονται, άρα δεν προσαρμόζονται στα ευρωπαϊκά ήθη, αποτελεί πόλο κοινωνικής σύγκρουσης με πολιτικές συνέπειες. 2) Δημογραφική αλλοίωση. Η πληθυσμιακή αύξηση των αλλογενών στην Ευρώπη είναι εκρηκτική, όπως και οι επιμειξίες που ήδη συμβαίνουν (ακόμη σε μικρή κλίμακα), όπου στο απώτερο μέλλον θα έχει εμφανή επίδραση στην φυλετική σύσταση του Ευρωπαϊκού χώρου. 3) Πολιτισμική υποβάθμιση σε όλα τα επίπεδα. Οι διαφορετική ιεράρχηση των αξιών μεταξύ Ευρώπης και τριτοκοσμικών εισβολέων, υποβαθμίζει μεσοσταθμικά τα πρότυπα της ευρωπαϊκής κοινωνίας. Οι αξιακές διαφορές είναι διαμετρικά αντίθετες, αφού πολιτισμικά η Ευρώπη προηγείται τουλάχιστον τρείς χιλιετίες από τον σημερινό τρίτο κόσμο. Οι αξίες των εισβολέων είναι πολύ πιο πρωτόγονες και από αυτές του ευρωπαϊκού Μεσαίωνα.
Πως μπορεί να συνυπάρξουν δυο πολιτισμοί, που τους χωρίζει ένα τεράστιο χρονικό χάσμα; Ακόμη και αν υπήρχε η δυνατότητα σύμμειξης των πολιτισμών, θα έπρεπε ο ευρωπαϊκός πολιτισμός να υποχωρήσει και να απωλέσει κεκτημένα που κατέκτησε εδώ και πολλούς αιώνες εξέλιξης. Γιατί να το πάθει αυτό;
«…μόνο με καρμικούς όρους μπορεί να εξηγηθεί, είναι ένα είδος pay back, ιστορία γνωρίζεις, κάνε τις συνδέσεις...»
Αυτό είναι ένα μοντέρνο επιχείρημα που ακούγεται συχνά από κάποιους. Πόση αλήθεια κρύβει αυτό;
Ο ευρωπαϊκός ιμπεριαλισμός του 18ου και 19ου αιώνα, επεξέτεινε τα φυσικά όρια και την παρουσία του ευρωπαϊκού πολιτισμού στις τρίτες χώρες, προς εκμετάλλευση των πρώτων υλών και της φθηνής εργασίας. Ωστόσο η εκμετάλλευση αυτή, επέφερε και τα οφέλη της σε αυτές τις περιοχές, δίνοντας πολιτισμική ώθηση και θρησκευτικό έναυσμα στους αυτόχθονες πληθυσμούς.
Ασφαλώς η εξαναγκαστική διεπαφή των πρωτόγονων πολιτισμών με τον εξελιγμένο ευρωπαϊκό, δεν δημιούργησε ακριβώς ευρωπαίους κλώνους, αλλά κακέκτυπα κράματα, ανόμοιων στοιχείων. Παρόλα αυτά, το ισοζύγιο ζημιών και ωφελημάτων για αυτούς τους λαούς, δεν μπορεί να εκτιμηθεί αρνητικά, αν δούμε από απόσταση το άλμα που έχει επιτευχθεί στις χώρες του σημερινού τρίτου κόσμου, σε σχέση με το παρελθόν τους και τις πενιχρές εξελικτικές δυνατότητες που είχαν από μόνοι τους. Ο Ευρωπαϊκός ιμπεριαλισμός ωφέλησε και τα δυο μέρη αυτής της βίαιης παρέμβασης, όπως ωφελείται κάθε κατώτερος από κάθε ανώτερο με τον οποίο έρχεται σε επαφή, αλλά και ο ανώτερος από την δημιουργική διάδραση και βεβαίως από την υλική απολαβή του.
Σκέψου την ώθηση που θα είχε η ανθρωπότητα, αν ξαφνικά δεχόμαστε την εισβολή ενός εξελιγμένου και ανώτερου εξωγήινου πολιτισμού, που ναι μεν θα άφηνε εκατόμβες θυμάτων και καταστροφές αρχικά, αλλά στο τέλος με την αποχώρησή τους για άλλους πλανήτες, θα είχαμε αποκτήσει όλα τα οφέλη του δικού τους πολιτισμού (τεχνολογίες, επιστήμες, ηθική, ιδέες, κτλ) και θα μπορούσαμε να ανοίξουμε τα φτερά μας για άλλους κόσμους, πλανήτες και σύμπαντα… Τότε θα μιλούσαμε με σεβασμό για τους ευεργέτες μας και δεν θα τους κατηγορούσαμε για ιμπεριαλιστική βία και ανάγκη για «καρμική» εκδίκηση…
Θα προσθέσω επίσης, ότι η ενοχική επιχειρηματολογία που καλλιεργείται από το νεοταξικό κατεστημένο, στοχεύει να καταστήσει απαθή την Ευρώπη στην ισλαμική εισβολή.
Το νεοταξικό αφήγημα ότι "οι Ευρωπαίοι είμαστε ένοχοι για όσα κάναμε στον τρίτο κόσμο και τώρα πρέπει να αποδεχτούμε τα επίχειρα των παρελθοντικών μας πράξεων", επιχειρεί να προκαλέσει ενοχικό σύνδρομο στις συνειδήσεις των Ευρωπαίων πολιτών και τους κάνει παθητικούς δέκτες της ισλαμικής βίας και των απολίτιστων λαθροεισβολέων.
Πρόκειται για προπαγάνδα και ιστορική, αλλά και κοινωνική στρέβλωση, που προωθούν οι νεοταξίτες στην Ευρώπη όπως για παράδειγμα στη Νορβηγία, όπου η Unni Wikan, καθηγήτρια κοινωνικής ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο του Όσλο, επιμένει ότι «οι Νορβηγίδες γυναίκες πρέπει να αναλάβουν το μερίδιο ευθύνης τους για αυτούς τους βιασμούς», επειδή οι μουσουλμάνοι άνδρες βρήκαν προκλητικό τον τρόπο του ντυσίματος τους. Το συμπέρασμα της Wikan δεν ήταν ότι οι μουσουλμάνοι άνδρες που ζουν στη Δύση πρέπει να προσαρμοστούν στα δυτικά πρότυπα, αλλά το ακριβώς αντίθετο: «Οι γυναίκες της Νορβηγίας πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι ζούμε σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία”.
Σαφώς έχουμε και ιστορική στρέβλωση στο νεοταξικό αφήγημα:
Οι σταυροφορίες για παράδειγμα, ήταν μια αμυντική πράξη στον ισλαμικό επεκτατισμό που λάμβανε απειλητικές διαστάσεις για τον χριστιανισμό και την Δύση. Μην ξεχνάμε ότι οι Άραβες κατέλαβαν ολόκληρη την Ιβηρική χερσόνησο και αν δεν ανακόπτονταν, θα καταλάμβαναν ολόκληρη την δυτική Ευρώπη. Ο αραβοβυζαντινός πόλεμος, επίσης απειλούσε την ανατολική χριστιανική Ευρώπη και τελικά οι Οθωμανοί την κατέλαβαν. Η διαφύλαξη των Αγίων Τόπων του χριστιανισμού από την ισλαμική λαίλαπα, τελικά κατέστη απρόσφορη και παραδόθηκε. Ωστόσο το Ισλάμ ήταν αυτό που επιτέθηκε στην χριστιανική Δύση και όχι το αντίθετο. Η εκρηκτική επέκταση του Ισλάμ στην Ανατολή, εξαιτίας του δόγματος της βίαιης επέκτασής του στα ιερά τους κείμενα, τους οδήγησε προς την Δύση και πράγματι κατάφεραν να την απειλήσουν και να κατακτήσουν ένα τεράστιο μέρος της. Η Ευρώπη διεξήγαγε αιματηρούς πολέμους με τεράστιες απώλειες, προκειμένου να διασώσει τα ζωτικά της εδάφη και τον πολιτισμό της. Μέχρι τότε, καμία δυτική χώρα δεν είχε ιμπεριαλιστική συμπεριφορά προς την Ανατολή ή την Αφρική, αν και υπήρχε εμπόριο μεταξύ Ευρώπης και τρίτων χωρών. Μετά τον Μεσαίωνα και την κατάκτηση της Αμερικής, η Ευρώπη αρχίζει να επεκτείνεται με αποικίες σε όλες τις ηπείρους. Ωστόσο αν και επιχειρείται ο εκχριστιανισμός των ιθαγενών, το ισλάμ σαρώνει παντού και επιβάλλεται δια της βίας. Σήμερα το Ισλάμ αριθμεί πάνω από 1,5 δισεκατομμύρια πιστούς και στο σύνολό τους είναι φανατισμένοι πιστοί, που προσβλέπουν στην βίαιη επέκταση της πίστης τους επί των "απίστων". Είναι η μεγαλύτερη απειλή για τον σύγχρονο κόσμο, γιατί κομίζουν τον σκοταδισμό και την υπονόμευση της ανθρώπινης αξίας.
Όλως τυχαίως, άπαντες οι λαθρομετανάστες που εισβάλλουν στον ευρωπαϊκό χώρο, είναι ισλαμιστές. Αυτή τη φορά, κάποιος δόλιος άνοιξε την Κερκόπορτα της Ευρώπης για να εισβάλλει το Ισλάμ, χωρίς όπλα και να πετύχει αυτό που πάντοτε επιδίωκε: την ισλαμοποίηση της Ευρώπης είτε δια της βίας, είτε δια της πληθυσμιακής υπεροχής (δημογραφικά). Ο Ερντογάν αποσκοπεί στην χαλιφατοποίηση του παγκόσμιου Ισλάμ, υπό τις δικές του διαταγές. Με την δική του πλέον προτροπή, ισλαμιστές που ζουν στην Ευρώπη, σφάζουν χριστιανούς και σκοτώνουν αδιακρίτως, ως "μαχητές" του ιερού τους πολέμου (τζιχάντ). Είναι αυτός που προωθεί τις ορδές και που ανοίγει τις κάνουλες εισροής των λαθροεισβολέων.
εξελλίχτηκες βλέπω λύκιε...τωρα προς τα πάνω, προς τα κάτω, προς τα πίσω, σε οξεία ή σε αμβλεία γωνία, δεν είμαι το κατάλληλο άτομο για να το κρίνει... ή μήπως είμαι;; δε μας τα λες και πολύ καλά όμως ε;;δαύτος ο ξαφνικός ευρωπαϊκίστικος αγέρας στα λεγόμενα σου, με διεθνιστική σαλτσούλα και ολίγη από φιλελέ ωφελιμισμό, δε θα λεγα ότι είναι και πολύ ελκυστικός ε;;και μετα τα λέω εγώ ντεμέκ νεοταξικίστικα...ομολογώ ότι μάλλον μέχρι τώρα θα όφειλες να αναγνωρίζεις πού σε παίρνει να πουλάς τέτοιο χυδαίο πρόλογο ε;; το να υπεραμυνενσαι καταπατητές, καταστροφείς, βιαστές και οτιδήποτε άλλο μπορεί να χαρακτηρίσει το υποκατώτατο ευρωπαϊκίστικο δίποδο είδος, δε σε τιμάει και πολύ λύκιε... ή μήπως έχεις την εντύπωση ότι θα μπω σε διαδικασία διαλόγου μαζί σου; δε νομίζω αγαπούλα, απλώς είχα λίγη διάθεση να τσεκάρω σε ποιον υποόροφο κυλιέσαι πλέον :) θα σε χαιρετήσω λοιπόν με την ευχή να δεκαπλασιαστούν τα ισλαμικά κύματα στην αγαπημένη σου ευρωπούλα! φιλάκια μανάρι μου, φιλάκια <3
Τίποτα απ΄ όλα αυτά, αγαπητή Ανώνυμη… Υπερασπίζομαι την πατρίδα, την καταγωγή και την ιστορία μου, απέναντι σε μια ανοίκεια εισβολή από εχθρικά στίφη που απειλούν την Ελλάδα και το παιδί της, την Ευρώπη. Μπορεί οι ευρωπαίοι να διέπραξαν εγκλήματα κατά τους ιμπεριαλιστικούς της πολέμους (η Ελλάδα πάντοτε απείχε από αυτούς), αλλά αυτά δεν είναι ικανά να την καταστήσουν ένοχη και τιμωρητέα από Ασιάτες και Αφρικανούς. Κανένα ιμπεριαλιστικό έγκλημα των ευρωπαίων δεν συγκρίνεται με την εγκληματική και απάνθρωπη «κουλτούρα» των αφρικανικών και των ασιατικών λαών, οι οποίες είναι διαρκείς και αδιάκοπες σε βάρος των ανθρώπων της. Μιλάμε για πολιτισμούς που ποτέ δεν σεβάστηκαν ανθρώπινες αξίες, ελευθερίες και πνευματικές κατακτήσεις. Μιλάμε για πολιτισμούς που η ανθρώπινη ζωή δεν έχει καμία αξία! Για θρησκείες που εκθειάζουν και προκρίνουν την βία και το αίμα. Σε αυτούς τους λαούς, οι ευρωπαίοι δίδαξαν ή έδειξαν τον δυτικό πολιτισμό της δημοκρατίας και της ανθρώπινης καταξίωσης. Οι ενοχές των «ιμπεριαλιστικών εγκλημάτων», αφορούν την αυτοκριτική των ίδιων των ευρωπαίων, των οποίων τα λάθη προσκρούουν στην ηθική τους. Καταδικαστέο κάθε έγκλημα εναντίον ανθρώπου, για την δική μας ηθική. Για την τριτοκοσμική όμως ηθική, αυτά είναι αδιάφορα… Η κριτική σου, είναι απόλυτα συνυφασμένη με την ευρωπαϊκή ηθική και με τους δικούς της όρους την ενασκείς. Είδες που δεν μπορείς να διαφύγεις της ευρωπαϊκής (ελληνικής) παιδείας, όσο και να νομίζεις ότι την αντιπαθείς; Αν ήσουν Πακιστανή, θα είχες άλλη εικόνα για τους Ευρωπαίους και δεν θα τους κατέκρινες ως καταπατητές, καταστροφείς και βιαστές, αλλά ως αμαρτωλούς, άπιστους και υβριστές του Μωάμεθ. Διαφορετική οπτική, στο ίδιο θέμα. Με πιάνεις τώρα;
δλδ λύκιε θες να πεις ότι το σημερινό έκτρωμα που ονομάζεται ευρώπη είναι παιδί της ελλάδας;;;αν ισχύει κάτι τέτοιο θα έπρεπε να το κρύβεις και όχι να το λες, δεν τιμάει τον ελληνικό πολιτισμό μια τέτοια θέση...απο την άλλη πάλι αναρωτιέμαι, πώς γίνεται το παιδί να γεννάει τους γονείς του; γιατί από όσο ξέρω η ελλάδα είναι ένα κράτος που φτιάχτηκε από άλλες ευρωπαικές χώρες...την άποψη μου για το κάρμα την ξέρεις, ίσως να μην τη θυμάσαι, το έχουμε ξανασυζητήσει πάντως στο παρελθόν το θέμα,οποτε το να μου αποδίδεις την αδαή αντίληψη περί αυτού, είναι άτοπο...κι εφόσον θεωρείς ότι υπάρχει γονεική σχέση ελλάδας-ευρωπης τοτε οφείλεις να αποδεχτείς και το καρμικό μερίδιο της πρώτης σε συνάφεια με τη δεύτερη κι όχι να διαμαρτύρεσαι για το ότι η ελλάδα ποτέ δεν συμπεριφέρθηκε ιμπεριαλιστικά...εν τέλει μάλλον θα πρέπει να αποφασίσεις αν όντως δέχεσαι τους συμπαντικούς νόμους ή όχι,διότι απο ότι φαίνεται τους δέχεσαι μόνο όταν βολεύει κι όχι όταν δεν βολεύει...
Αναμενόμενη και λογική η απάντησή σου, αγαπητή Ανώνυμη. Πόσο ελληνική είναι η Ευρώπη;
Κατ΄ αρχήν να πούμε ότι μπορεί η Ελλάδα ως εθνοτική-κρατική οντότητα να έχει ιστορία 200 ετών, αλλά ως έθνος η ιστορία της χάνεται στα βάθη των χιλιετιών... Υπήρχαν οι πόλεις-κράτη, που είχαν όμως εθνική συνείδηση, δηλαδή κοινή γλώσσα, θρησκεία, ήθη, παραδόσεις κι έθιμα, κοινή καταγωγή και ιστορία. Αλλά ας μην λέμε τα ήδη γνωστά...
Δεν θα εξετάσω την άποψη του Πουλιανού, που μιλάει για εξάπλωση του ανθρώπου της Αιγιήδος, προς όλα τα μήκη και πλάτη της ευρωπαϊκής ηπείρου, τα οποία επανήλθαν ως Δαναοί, Αχαιοί, Ίωνες, Δωριείς κτλ. Ωστόσο από την Ρωμαϊκή περίοδο που κυριάρχησε στην Ευρώπη, άρχισε και πάλι η διάδοση του ελληνισμού σε αυτήν. Ως γνωστόν οι Ρωμαίοι παρέλαβαν πολλά πολιτισμικά στοιχεία των Ελλήνων και αφού τα οικειοποιήθηκαν, τα διέδωσαν σε όλες τις κτίσεις τους. Με την έλευση του χριστιανισμού, που αναπτύχθηκε αρχικά στο ελληνόφωνο Βυζάντιο (ανατολική ρωμαϊκή αυτοκρατορία) και διαδόθηκε στην ευρωπαϊκή Δύση, πολλά στοιχεία του ελληνικού πολιτισμού, μπόλιασαν εκ νέου την Δύση. Ο Μεσαίωνας συνέβη όταν το Βυζάντιο έπεσε στους Οθωμανούς. Ωστόσο η Αναγέννηση και ο Διαφωτισμός σήμαναν την επιστροφή στο "ελληνικό πνεύμα", που μέχρι και σήμερα διαπνέει ως ιδέα ολόκληρη την Δύση. Η φιλοσοφία, οι τέχνες και οι επιστήμες της Δύσης, είναι η εξέλιξη του ελληνικού Φωτός.
Είναι όντως οι Ευρωπαίοι γνήσιοι διάδοχοι του ελληνικού Φωτός; Με μια λέξη θα έλεγα όχι. Το Κάδμειο Ιερατείο, φρόντισε από νωρίς να νοθεύσει και να στρεβλώσει το ελληνικό πνεύμα, όχι όμως να το εξαφανίσει. Το Μαύρο Ιερατείο κατόρθωσε να διεμβάλλει στον χριστιανισμό και να υπονομεύσει το ελληνικό πνεύμα που θα μπορούσε να ανακτηθεί, σε μια νέα μεγάλη αυτοκρατορία. Η αλήθεια μάλιστα, είναι ότι το Κάδμειο Ιερατείο, από πολύ νωρίτερα είχε κατορθώσει να νοθεύσει το ελληνικό πνεύμα, πριν ακόμη δημιουργηθεί το μεγάλο ρωμαϊκό κράτος. Βέβαια, αν επεκτείνουμε την συζήτηση, θα πρέπει να προσδιορίσουμε ποιο ακριβώς είναι το ελληνικό πνεύμα, αλλά δεν χρειάζεται να φτάσουμε εκεί. Μένω όμως στο γεγονός ότι οι λαοί της Ευρώπης, συντάχθηκαν κάτω από την κοινή πολιτισμική γραμμή που επιβλήθηκε από το ρωμαϊκό κράτος και τη χριστιανική θρησκεία, με αποτέλεσμα να έχουν κοινή πολιτισμική εξέλιξη, με ελληνότροπη πνευματική κληρονομιά.
Ακόμη και σήμερα, διδάσκεται σε όλη την Ευρώπη η ιστορία των Ελλήνων, ο Όμηρος, η φιλοσοφία και να μην ξεχνάμε ότι οι περισσότερες γλώσσες έχουν καταγωγή από την ελληνική (δεν υπάρχει φυσικά "ινδοευρωπαϊκή ομογλωσσία"), ενώ όλα τα κυβερνητικά κτήρια, οι ναοί και τα πανεπιστήμια, έχουν ελληνικό ρυθμό, για να τους θυμίζουν την πολιτισμική τους αφετηρία.
Οι ευρωπαίοι παρέλαβαν όσα τους άφησαν από τα κατάλοιπα του αρχαίου ελληνικού πνεύματος (όσο νοθευμένα κι αν ήταν) και αναπαρήγαγαν κακέκτυπα τον πολιτισμό των Ελλήνων. Αυτό δεν τους έκαναν ποτέ ικανούς να δημιουργήσουν νέο πολιτισμό, μα ούτε καν να τον εξελίξουν στην ουσία του. Παρόλα αυτά, είναι έστω και κακέκτυποι φορείς του άλλοτε κραταιού ελληνικού φωτός ή ότι απέμεινε από αυτό στην πορεία του. Δεν θα αναφερθώ επί της παρούσης στο τι κάνουμε εμείς, οι φυσικοί επίγονοι των Ελλήνων... Ας το αφήσουμε καλύτερα!
Το συλλογικό καρμικό χρέος, αφορά λαούς που είναι οι φυσικοί επίγονοι των προγόνων τους και όχι θεωρητικοί. Αν δηλαδή οι Βίκινγκς και οι Ούννοι, κατέσφαζαν επί αιώνες άλλους λαούς, το καρμικό χρέος αφορά τους απογόνους τους, οι οποίοι διατηρούν την γονιδιακή τους γραμμή και μεταφέρουν την γενετική μνήμη των προγόνων τους. Σαφώς και οι πνευματικοί τους ταγοί έχουν ανάλογη ευθύνη, αν τους οδήγησαν σε αυτές τις πρακτικές. Ωστόσο κανένα ιμπεριαλιστικό στοιχείο δεν μπορεί να χρεωθεί ειδικά στο ελληνικό πνεύμα, αφού η πρακτική της επέκτασης και της εκμετάλλευσης είναι κοινό χαρακτηριστικό όλων των λαών και κανείς δεν έχει εξαιρεθεί μέχρι τώρα. Δεν υπάρχει λαός που να μην επιχείρησε την βίαιη επέκτασή του, προς εξασφάλιση ζωτικού ή οικονομικού χώρου, μόλις απέκτησε την ανάλογη ισχύ.
Το ελληνικό πνεύμα που διαδόθηκε στην Ευρώπη, δεν περιείχε ιδέες βίας και βαρβαρισμού. Το βαρβαρικό στοιχείο των ευρωπαίων, είναι κατάλοιπο του φυλετικού τους παρελθόντος και δεν ευθύνεται για αυτό καμία ελληνική ιδέα. Οι ευρωπαίοι δεν είναι Έλληνες, αλλά κληρονόμοι ελληνικού πολιτισμού, που αναπαράγουν όπως μπορούν, μέσα από τη δική τους αντίληψη και τις δικές τους καταβολές.
Κάδμειο Ιερατείο... μμμ... ατεκμηρίωτο, λύκιε... ενδεχομένως να συμφωνώ εν μέρει μαζί σου σ' αυτό, αλλά κοίταξε, αν είναι να επιχειρηματολογούμε με προσωπικές ή και ομαδικες ιδεοληψίες, πίστεψε με έχω πολύ καλύτερες από τις δικές σου/σας και πολύ πιο ευφάνταστες!
"Μένω όμως στο γεγονός ότι οι λαοί της Ευρώπης, συντάχθηκαν κάτω από την κοινή πολιτισμική γραμμή που επιβλήθηκε από το ρωμαϊκό κράτος και τη χριστιανική θρησκεία, με αποτέλεσμα να έχουν κοινή πολιτισμική εξέλιξη, με ελληνότροπη πνευματική κληρονομιά."... δαύτο κι αν ήταν πετυχημένο... οχι δεν υφίσταται κοινή πολιτισμικη γραμμή στην ευρώπη, το ξέρεις και συ αυτό και απορώ γιατί συνεχίζεις και το φέρνεις ως επιχείρημα...ηταν άλλη η εξέλιξη του ανατολικού ευρωπαϊκού τόξου, άλλη του δυτικού, άλλη του βόρειου κι άλλη του νότιου...κατα τη γνώμη μου κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσει αυτό το φαιδρό παραμύθι περί συσχετισης της νέας ελλάδας με την παλιά,δεν υπάρχει απολύτως καμμία σχεση, ο ελληνικός πολιτισμός έχει πεθάνει κι αυτην την περιοδο του φτιάνουμε τα τελευταια κόλλυβα,ισως να ηταν περισσοτερο επικοδομητικο για σενα και τους ομοιους σου να περασετε στο στάδιο της αποδοχης ότι ειστε κάτι αλλο απο αυτό το νεκρο που θαυμαζετε,το πιθανοτερο ειναι οτι δεν εχετε καν βιολογικη σχεση μαζι του,θα πρεπει καποια στιγμη να τολμησετε να βρειτε ή να δομησετε την δικη σας ταυτοτητα και να σταματησετε να κλαψουριζετε για το ποσο πολυ σας ζηλευουνε και για το ποσο πολυ θελουν να σας καταστρεψουν,κανεις δεν ασχολειται μαζι σας,η τελευταια τρυπα του ζουρνα ειστε,υπαρχετε οπως και οι υπολοιποι απλως και μονο για την συμπαντικη οικονομια,χωνεψτε το!ειναι ο μονος τροπος για να κανετε το αλμα σας..
οχι,το συλλογικο καρμικο χρεος δεν αφορα μονον βιολογικους απογονους! υπαρχει το ατομικο καρμα,το οικογενειακο,το εθνικο,το ομαδικα εθνικο [πχ.ευρωπαικο,αμερικανικο κλπ] και το πλανητικο!ελπιζω να μπορεις να καταλαβεις οτι το βιολογικο στοιχειο αφορα μονον την οικογενειακη περιπτωση...
Κάδμειο, Κρόνιο, Ατλάντειο ή όπως μπορεί να προτιμάς, Μαύρο Ιερατείο. Δεν θα επεκταθώ εδώ, αφού μέσα στον ΚΔ έχουμε γράψει δεκάδες άρθρα και σεντόνια για αυτά.
"...ηταν άλλη η εξέλιξη του ανατολικού ευρωπαϊκού τόξου, άλλη του δυτικού, άλλη του βόρειου κι άλλη του νότιου..."
Κάθε έθνος και κάθε λαός στην Ευρώπη, έχει την δική του ιστορική πορεία και την δική του ταυτότητα αναμφισβήτητα. Ωστόσο υπάρχουν πολλά κοινά στην ιστορική τους διαδρομή, αφού η αλληλεπίδραση μεταξύ τους υπήρξε διαρκής και παραμένει έτσι. Υπάρχουν πολλά κοινά και πολλές διαφορές μεταξύ τους. Οι Σλάβοι για παράδειγμα, υπήρξαν μέρος της Αυστροουγγαρίας και είχαν αλληλεπίδραση με τα γερμανικά φύλα, αλλά και τους Ούννους και τους Μαγυάρους. Αργότερα υπέστησαν τον κομμουνισμό, ενώ οι δυτικότεροι βίωσαν τον καπιταλισμό στις πρώιμες μορφές τους. Μετά την πτώση του κομμουνισμού, ευθυγραμμίστηκαν με την Δύση και επουλώνουν τα τραύματά τους. Ωστόσο, απέκτησαν στην γλώσσα τους την ελληνική γραφή (κυριλλική). Δεν χρειάζεται να αναλύσουμε την ιστορία όλων των ευρωπαϊκών λαών για να δούμε πόσο αλληλοεπίδρασαν μεταξύ τους, ώστε να μιλάμε για ενιαίο ευρωπαϊκό πολιτισμό.
"... ο ελληνικός πολιτισμός έχει πεθάνει κι αυτην την περιοδο του φτιάνουμε τα τελευταια κόλλυβα,ισως να ηταν περισσοτερο επικοδομητικο για σενα και τους ομοιους σου να περασετε στο στάδιο της αποδοχης ότι ειστε κάτι αλλο απο αυτό το νεκρο που θαυμαζετε,το πιθανοτερο ειναι οτι δεν εχετε καν βιολογικη σχεση μαζι του..."
Μέσα στον ΚΔ, έχουμε ασχοληθεί τα μάλα με αυτό το ζήτημα. Το ότι γονιδιακά είμαστε σε μεγάλο ποσοστό απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων, έχει αποδειχτεί επιστημονικά και δεν χωρά καμία αμφιβολία. Η συμμετοχή αλλογενών γονιδίων υπάρχει, αλλά είναι μικρή. Το ζητούμενο όμως δεν είναι η βιολογική συνέχεια, αλλά η πνευματική. Οι σύγχρονοι Έλληνες έχουν χάσει την επαφή με το παρελθόν τους και αφομοιώθηκαν ή αλλοιώθηκαν από ξένες επιβουλές που συνέβησαν μετά την ελληνιστική περίοδο. Ωστόσο δεν εξαφανίστηκε το ελληνικό πνεύμα, αλλά διασώθηκε συγκεκαλυμμένο μέσα σε άλλες μορφές. Σε πολλές στιγμές της ιστορίας που οι συνθήκες το απαίτησαν, αποδείχθηκε ότι το ελληνικό πνεύμα συνεχίζει να ζει και να βρίσκεται στο "εν δυνάμει" μέσα μας.
Δεν χρειάζεται να δομήσουμε κάποια άλλη ταυτότητα. Έχουμε την δική μας και την γνωρίζουμε.
"...για το ποσο πολυ θελουν να σας καταστρεψουν, κανεις δεν ασχολειται μαζι σας, η τελευταια τρυπα του ζουρνα ειστε..."
Ξέρεις πολύ καλά τι συμβαίνει αγαπητή Ανώνυμη. Δεν χρειάζεται να κρύβεσαι πίσω από την εμπάθεια, επειδή σε ενοχλούν οι άνθρωποι που καβαλάνε το καλάμι άμα νομίσουν ότι έχουν κάποια αξία. Ανθρώπινο είναι και μη νομίζεις, με ενοχλεί και μένα. Είναι όμως ανθρώπινο και δεν εξαιρούμαστε ούτε και εμείς. Ειδικά εσύ καλή μου, δεν εξαιρείσαι καθόλου από ανάλογες συμπεριφορές εγωπάθειας. Ωστόσο αυτά δεν πρέπει να μας απομακρύνουν από την αλήθεια των πραγμάτων. Ας διακρίνουμε την ήρα, απ΄το στάρι και ας μην εθελοτυφλούμε γιατί υποτιμούμε την ίδια μας την νοημοσύνη. Καλοπροαίρετα όσα σου είπα, εντάξει καλή μου;
αχαχχαχα! είχα ξεχάσει πόσο πολύ διασκεδαστικό είναι το ψάρεμα στον χώρο σου... ποιο καλάμι καλέ και συ; γω δεν είδα πουθενά κανά καλάμι... κάτι γκρίνιες και μίρλες βλέπω από ξινισμένους μεσήλικες και μη, λες και δεν υπήρξαν άλλες φυλές, άλλες εθνότητες που αλλοιώθηκαν, καταπατήθηκαν, σφαγιάστηκαν, υπονομεύτηκαν από ξένες συνάμεις, μοστ οφ δεμ από την αγαπημένη σου ευρώπη, μόνο εσείς υπάρχετε στον ντουνιά ολάκερο ή μήπως έχει λιγότερη αξία η υπονόμευση των άλλων από τη δικιά σας επειδή κάποτε σε κάποιον παρελθόντα χρόνο κάποιοι υποτίθεται πρόγονοι σας είχαν μια παραγωγική εποχή, δώσαν περισσότερα από οσα δώσανε οι πρόγονοι κάποιων άλλων;
εγώ εγωπάθεια;; με υποτιμάς... με κάρμα στον κριό, κάτι εμπάθειες και εγωπάθιες είναι πολύ λίγες για να αποδόσουν το εύρος της ιδιοσυγκρασίας και του δρόμου μου... έλα, έχεις άλλη μια ευκαιρία...
Χαίρομαι που διασκεδάζεις εδώ. Ότι παίρνει κανείς, καλό είναι... Ναι, υπήρξαν ολόκληροι πολιτισμοί που χάθηκαν. Και τι με αυτό, θα πρέπει να εγκαταλείπεται ένας πολιτισμός αμαχητί; Οι πολιτισμοί που χάθηκαν, επέδειξαν ανικανότητα και χαλαρά αντανακλαστικά στην φθορά ή την επιβουλή που δέχτηκαν. Ο ελληνικός πολιτισμός δεν ευθύνεται για την καταστροφή άλλων. Εμείς οφείλουμε να μην παραδώσουμε στη λήθη ότι καλό πέτυχε ο πολιτισμός μας. Δεν είναι κακό αυτό. Ποιος θα κατηγορήσει κάποιον που θέλει να επιβιώσει; Μόνο αυτός που τον θέλει νεκρό για συγκεκριμένο λόγο. Εσύ δεν νομίζω ότι θέλεις αυτό, απλώς θεωρείς ότι πρέπει να αφήνεται κανείς στην θεά Τύχη και τις "καρμικές" συνέπειες. Τα πάντα ρει και ουδέν μένει. Ωστόσο ο ρους δεν είναι προς την καταστροφή (όπως αρέσει στον καταστρεπτικό παράγοντα), αλλά προς την εξέλιξη. Εμείς επιλέγουμε τι θέλουμε. Κάποιοι πολιτισμοί ή λαοί, κατέρρευσαν όταν ήρθαν σε επαφή με ανώτερους ή πιο εξελιγμένους πολιτισμούς. Είναι νομοτελειακό να υποχωρεί το ασθενές στο ισχυρό, αλλά απαιτείται η μάχη που θα καταδείξει το αποτέλεσμα. Άνευ μάχης, υπάρχει παράδοση και η παράδοση είναι προδοσία στο παρελθόν σου και όσα κατακτήθηκαν πριν από σένα με θυσίες και πόνο. Δεν ξέρω για ποιες γκρίνιες και μίρλες μιλάς, αλλά εδώ δεν έχουμε τέτοια φαινόμενα. Εμείς παρακολουθούμε τα φαινόμενα και τα ερμηνεύουμε με την λογική, την διαίσθηση και τις γνώσεις μας. Η πλάνη είναι πάντα μέσα στο παιχνίδι, γι' αυτό κρατάμε πάντα τις επιφυλάξεις μας και ακούμε όλες τις απόψεις.
Η ιδιοσυγκρασία και ο δρόμος σου, φτιάχνουν και το κάρμα σου. Αυτά τα γνωρίζεις εσύ και δεν με αφορούν, ούτε σκοπεύω να σε ψυχογραφήσω. Ωστόσο έχεις εδώ ξετυλίξει από μόνη σου, μεγάλο κομμάτι του περιεχομένου σου. Δεν φταίω εγώ...
κατά έναν περίεργο τρόπο, ενώ έχω σχολιάσει εκατοντάδες φορές εδώ μέσα, κάθε φορά που επανέρχομαι για να σχολιάσω, η αντιμετωπιση σου είναι σα να εμφανίζομαι για πρώτη φορά, σα να μην ξέρεις καθόλου τι εννοώ και πώς το εννοώ... αυτό έχει πολλά θετικά ξέρεις, καταρχίν το βρίσκω διασκεδαστικό με την καλή έννοια, σπάνια με διασκεδάζουν τα δίποδα :) κατα δεύτερον μου δίνει το ελευθερο να λέω πέντε μαλακίες χωρίς απαραίτητα να τις αποδεχομαι όλες ή στην ολοτητα τους και αν έχω όρεξη να τις κατευθυνω κάθε φορά σε διαφορετική κατευθυνση... προσεξε, δε λέω ότι το κάνω πάντα αυτό, λέω ότι είσαι ο καταλληλος συνομιλητής για να γίνει κάτι τέτοιο...γενικα πάντως όλα αυτά τα πολύ πολεμικά και μαχητικά και μπαμ μπουμ όπλα καραμπίνες κλπ, τα βρίσκω αντιαισθητικά πολύ, δεν είναι του γούστου μου καθόλου, ενιοτε όμως βρίσκω διασκεδαστικούς εκεινους που ασχολουνται με αυτά :) και για πες, πώς πάει η πολεμική εξάσκησις??? τον βρίσκεις τον στόχο, τον βρίσκεις??? ή τα σκάγια πάνε στις μπεκάτσες?? ω ναι, ειναι νομοτελειακό να υποχωρεί το ασθενές στο ισχυρό...είναι??? κι όπως είχε πει και ο τιτανοτεραστιος παλαμίδας, αλίμονο στους δυνατούς κι ευαισθητους, εξουσιαζονται απ' τους αδύναμους κι αναισθητους...
"...η αντιμετωπιση σου είναι σα να εμφανίζομαι για πρώτη φορά, σα να μην ξέρεις καθόλου τι εννοώ και πώς το εννοώ..."
Καλός ο προβληματισμός σου, αλλά μπορείς να του απαντήσεις μόνη σου, αγαπητή Ανώνυμη.
Ξέρω ότι δεν είναι του γούστου σου ο πόλεμος, αν και "πατήρ πάντων"! Ούτε εγώ είμαι πολεμοχαρής όμως. Αναγνωρίζω όμως την αναγκαιότητα να είναι κανείς ετοιμοπόλεμος στον πραγματικό κόσμο και ξέρεις το γιατί. Φροντίζω να είμαι ετοιμοπόλεμος χωρίς να επιδιώκω μάχες. Αυτές ωστόσο έρχονται από μόνες τους. Αλίμονο σε αυτόν που δεν είναι έτοιμος για αυτές.
Ο Παλαμίδας το πάει αλλού το θέμα! Από αυτή την οπτική, έχει δίκιο... Ωστόσο ο ευαίσθητος μπορεί να είναι μόνο κατ΄όνομα δυνατός. Στην πραγματικότητα είναι ο αδύναμος. Η δύναμη προσφέρει αλαζονεία και αυτή με την σειρά της, σε καθιστά αναίσθητο... Οι ευαισθησίες είναι γνώρισμα των αδυνάτων. Οι εξαιρέσεις απλά πιστοποιούν τον κανόνα.
η δύναμη προσφέρει αλαζονεία σε κεινους που πρωτοέρχονται σε επαφή μαζί της, στους πρωτάρηδες... η δύναμη είναι πνευματική άσκηση και για να ασκηθείς και να εμβαθύνεις πάνω σε κάτι πνευματικό θα πρέπει να χαρακτηρίζεσαι από ευαισθησία, τους άλλους, τους αναίσθητους αργά ή γρήγορα τους τρώει η μαρμάγκα... ο παζολίνι είχε πει κάτι πολύ ενδιαφέρον για τη δύναμη, ότι δεν υπάρχει κάτι πιο αναρχικό από τη δύναμη, γιατί η δύναμη κάνει ό,τι θέλει... τι νομίζεις εσύ γι αυτο;
Ας δούμε λίγο σε ποια μορφή δύναμης αναφερόμαστε: -Στην οικονομική δύναμη για παράδειγμα, ο κατέχων συμπεριφέρεται αλαζονικά, διότι πιστεύει ότι μπορεί να εξαγοράζει συνειδήσεις και υπηρεσίες, ακόμη και "συναισθήματα" με το χρήμα του. -Στην δύναμη της εξουσίας, ο εξουσιαστής διέπεται από αλαζονεία, επειδή θεωρεί εαυτόν ανυπέρβλητο, ανεξέλεγκτο και μικρό θεό. -Στην δύναμη της πνευματικότητας, ο ισχυρός διακατέχεται από σεβασμό στην νομοτέλεια, διότι την γνωρίζει και ξέρει ότι ουδείς διαφεύγει της Ειμαρμένης. Ξέρει ότι δεν υπάρχει απόλυτη δύναμη, πλην του Δημιουργού Θεού. Συνεπώς είναι ευαίσθητος και ανοιχτός, δίχως φόβο, σε κάθε πνευματική και ψυχική εκπομπή, αφού μπορεί να υπάρχουν άπειρες εκφάνσεις, αλλά τα πάντα είναι Έν στην Ουσία τους (ενισμός) και αυτός είναι απλά, ένα κλάσμα της μονιστικής Ουσίας. Εδώ, δεν χωρά η αλαζονεία.
Η μαρμάγκα θα φάει αυτούς που εκλαμβάνουν την εφήμερη δύναμη (χρήμα-εξουσία) ως πραγματική δύναμη, δίχως να σέβονται την νομοτέλεια. Ο πνευματικά δυνατός, ισορροπεί και δεν καταχράται την δύναμη που κατέκτησε με τόσο κόπο και αξία. Ναι, ο πνευματικά δυνατός είναι τόσο ευαίσθητος, που μπορεί να νιώσει και την παραμικρή αναταραχή μέσα στο φυσικό ή το ανθρώπινο περιβάλλον. Έχει ενσυναίσθηση και μεγάλη διαίσθηση. Έχει την δύναμη να αποφορτίζει τις εντάσεις και να καταλαγιάζει τον πόνο και τον φόβο.
Η δύναμη λοιπόν, δεν είναι άναρχη στην ουσία της. Άναρχη είναι η όψιμη δύναμη, αυτή που νομίζει ότι κατέκτησε ο εξουσιαστής και ο πλούσιος. Ωστόσο τίποτα δεν είναι άναρχο στον Κόσμο, εκτός του Χάους. Και αυτός που αγνοεί την νομοτέλεια και είναι υβριστής της, προκαλεί την Ειμαρμένη για τα επίχειρα της ύβρεως (Νέμεσις).
έχεις γίνει λίγο αργός ή μου φαίνεται; έχω την εντύπωση ότι ήσουν πιο εύκαμπτος νοητικά και είχες έτσι και δυνατότητες εννοιακής σύλληψης και επεξεργασίας σε μεγάλο εύρος... υποθέτω ότι μεγαλώνεις, το παρατηρώ αυτό σε όσους μεγαλώνουν ότι σα να συρρικνώνεται ο νους... μία είναι η δύναμη, μία ενέργεια είναι, απλώς υπάρχουν πολλά πεδία εκδήλωσης της, τώρα εσύ επιασες τα ..τρία και τα οριοθέτησες βάσει μιας μονομερούς κλασσικά δυτικότροπης προσέγγισης...αρχίζω και βαριέμαι... κείνο με τον παζολίνι, άστο, πες ότι δεν το είπα,ίσως θα έπρεπε να το βάλω όλο όπως το είχε εκφράσει και για ποια ταινία του το είχε πει, αλλα μάλλον δεν είναι μέσα στα πεδία των ενδιαφερόντων σου και θα μπερδευτείς παραπάνω...
Άλλος είναι αυτός που δεν καταλαβαίνει τα γραφόμενα. Αν ξαναδιαβάσεις με προσοχή τι έγραψα, θα καταλάβεις ότι απαντώ πλήρως στα λόγια σου. Για προσπάθησε ξανά και αν δεν καταλάβεις, ρώτα με να σου εξηγήσω. Η απάντηση επικεντρώνεται κυρίως στην άποψη του Παζολίνι. Για πάμε πάλι... ΛΥΚΙΟΣ.
μα δεν είπα ότι δεν κατάλαβα τι έγραψες,δεν είναι δα και πυρηνική φυσική οι απόψεις σου... απλώς βλέπω ότι ενώ μιλάμε για ένα πορτοκάλι που αποτελείται από πολλές φέτες οι οποιες φέτες αποτελούν ένα κοινο σύνολο που τροφοδοτείται από την ίδια ενεργεια, εσυ επιλέγεις να βλέπεις ξεχωριστά τις φετες και μάλιστα όχι όλες αλλά μόνο 2-3 απο αυτές...τεςπα, ας κάνω μια τελευταία προσπάθεια μπας και γίνει λιγάκι ενδιαφέρον... εσύ λύκιε, ενδιαφερεσαι για τη δυναμη γενικότερα; ασκείσαι πανω σ' αυτην κι αν ναι πώς; επιδιδεσαι σε αναισθητοποίηση ας πούμε ωστε να ανταποκρίνεσαι καλύτερα στη διαχειριση της;
"Ας δούμε λίγο σε ποια ΜΟΡΦΗ δύναμης αναφερόμαστε:"
Μια είναι η δύναμη και εξετάζω τρεις εκφάνσεις της, ώστε να γίνει διακριτή η διαφορά που εσύ η ίδια ανέφερες. Δηλαδή την πνευματική της φύση (ευαίσθητη) και αυτήν που κάποιους τους κάνει αναίσθητους και τους τρώει η μαρμάγκα. Τα τρία παραδείγματα που επικαλέστηκα, στόχευαν να καταδείξουν τρεις μορφές της δύναμης (στην πράξη), για να καταλήξω στο συμπέρασμα ότι:
"Ναι, ο πνευματικά δυνατός είναι τόσο ευαίσθητος, που μπορεί να νιώσει και την παραμικρή αναταραχή μέσα στο φυσικό ή το ανθρώπινο περιβάλλον. Έχει ενσυναίσθηση και μεγάλη διαίσθηση. Έχει την δύναμη να αποφορτίζει τις εντάσεις και να καταλαγιάζει τον πόνο και τον φόβο."
Συνεπώς η δύναμη είναι μια και η χρήση της εξαρτάται από την πνευματικότητα του φορέα της.
Κάποιος που αποκτά ξαφνικά μερικά εκατομμύρια (π.χ. κληρονομιά), αλλά δεν είναι εσωτερικά έτοιμος να διαχειριστεί την δύναμη που μπορεί να ασκήσει μέσω του χρήματος, είναι βέβαιο ότι θα την καταχραστεί. Δεν πρόκειται για δανεική δύναμη, που του χάρισε το χρήμα. Μόλις ξοδέψει το χρήμα, γίνεται πάλι αδύναμος. Ωστόσο θα έχει δύναμη επί ανθρώπων και πραγμάτων. Αν τύχει να είναι ηθικός και εσωτερικά ισορροπημένος άνθρωπος, θα χρησιμοποιήσει την δύναμη του χρήματος για αγαθό σκοπό.
Ο Μάγος που και ασκεί δανεική δύναμη (όχι δική του, αφού χειρίζεται δυνάμεις της φύσεως), την διαχειρίζεται με φειδώ (ξέρει τους κανόνες), αλλά με σκοπό που εξαρτάται από την ηθική του.
Ο σωματικά δυνατός διαχειρίζεται την μυϊκή του υπεροχή, πάλι ανάλογα της ηθικής του. Θα προστατεύει τους αδυνάτους ή θα τραμπουκίζει, θα βιάζει, θα δέρνει και θα σκοτώνει τους αδύναμους. Εδώ η δύναμη δεν είναι δανεική, αλλά είναι ανεξάρτητη από την ηθική του φορέα της.
Ένας φτωχός (υλικά) και φαινομενικά αδύναμος άνθρωπος, που όμως έχει μεγάλη πνευματική και ψυχική δύναμη, μπορεί να ασκεί την δύναμη του λόγου του, με πολύ μεγάλη επίδραση στους συνανθρώπους του, αλλά και πάλι ο σκοπός του εξαρτάται από την ηθική του. Μπορεί να καταστρέφει ή να οικοδομεί τις ψυχές και τους νόες πολλών ανθρώπων.
Όλοι οι ανωτέρω διαθέτουν δύναμη. Άλλοι πρόσκαιρη, δανεική και άλλοι δική τους (που την κατέκτησαν με ατομική προσπάθεια). Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην διαθέτει δύναμη σε κάποιο πεδίο. Η ένταση της δύναμης, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και σίγουρα μπορεί να διαμορφώνεται από την βούληση και την ικανότητα. Εξάλλου είναι η διαφορά δυναμικού (δηλαδή η σχέση της με την δύναμη των άλλων) που ορίζει την ένταση της δύναμης και όχι ο απόλυτος ορισμός της.
Ο κοινός παρονομαστής όλων των ανωτέρων παραδειγμάτων δύναμης, είναι η ηθική, σε ότι αφορά τον άξονα "δράση-αποτέλεσμα".
Αφήνω στο τέλος την εσωτερική μας δύναμη, που είναι τελικά και αυτή που μας κρατάει όρθιους στις δοκιμασίες της ζωής και μας δίνει την ώθηση για επιβίωση και εσωτερική ανέλιξη. Πρόκειται για απόθεμα ενέργειας που χρησιμοποιούμε για να αντιμετωπίζουμε καταστάσεις, αλλά και να κυριαρχούμε σε όλα τα πεδία. Η ενέργεια συγκεντρώνεται μέσα μας από εσωτερικές διεργασίες (διατροφή, έκθεση στις κοσμικές ακτίνες, κτλ), αλλά και εξωτερικές, όπως η διάδρασή μας με τους άλλους, αλλά ακόμη και οι "τελετουργίες" της ζωής μας. Η διάδρασή μας με τους άλλους, έχει και το μεγαλύτερο μερίδιο στην ενεργειακή μας φόρτιση πιστεύω.
Είναι η δύναμη αναρχική (κατά τον Παζολίνι);
"Η δύναμη λοιπόν, δεν είναι άναρχη στην ουσία της. Άναρχη είναι η όψιμη δύναμη, αυτή που νομίζει ότι κατέκτησε ο εξουσιαστής και ο πλούσιος. Ωστόσο τίποτα δεν είναι άναρχο στον Κόσμο, εκτός του Χάους"
Η δύναμη φαινομενικά είναι αναρχική, με την έννοια ότι μπορεί να την κατευθύνει κανείς όπως και όπου θέλει. Με την ίδια έννοια που ο ελεύθερος άνθρωπος επιλέγει την ροπή του κατά συνείδηση, έτσι και η ελεύθερη δύναμη δεν υπόκειται σε περιορισμούς ως προς την χρήση της.
Πρόσεξε όμως, η δύναμη δεν είναι αυθύπαρκτη, αλλά διαμορφώνεται μόνο μέσα στον φορέα της (άνθρωπος) και τελικά λαμβάνει το πρόσημο που αυτός της προσδίδει. Αυθύπαρκτη είναι μόνο η ενέργεια.
Είναι όπως ο ηλεκτρισμός. Ως ελεύθερη ενέργεια υπάρχει παντού, αλλά λαμβάνει μορφή όταν βρεθεί μέσα σε κάποιον φορέα, είτε αυτός είναι η υγρή ατμόσφαιρα γύρω από δυο σύννεφα (κεραυνός), είτε μέσα σε αγωγούς (καλώδια) που την κάνουν να δονείται δυναμικά. Μόνο τότε μεταμορφώνεται από ελεύθερη ενέργεια σε δύναμη (ηλεκτρικό ρεύμα).
Έτσι αν και η δύναμη φαίνεται αναρχική, επειδή δεν ορίζεται η χρήση της από κάποια Αρχή, στην πραγματικότητα ο φορέας της, της προσδίδει συγκεκριμένη χρήση, καθιστάμενος ο ίδιος η Αρχή της.
Καταληκτικά η χρήση της δυνάμεως θα ενεργοποιήσει τον νόμο της αιτίας-αποτελέσματος, νομοτελειακά. Αλλά αυτό δεν φαίνεται να αφορά την κουβέντα μας.
Συνεπώς η δύναμη δεν είναι αναρχική, όσο και αν σου αρέσει η άποψη του Παζολίνι.
"εσύ λύκιε, ενδιαφερεσαι για τη δυναμη γενικότερα; ασκείσαι πανω σ' αυτην κι αν ναι πώς; επιδιδεσαι σε αναισθητοποίηση ας πούμε ωστε να ανταποκρίνεσαι καλύτερα στη διαχειριση της;"
Δεν επιζητώ την δύναμη ως αυτοσκοπό. Η δύναμη υπάρχει και κατευθύνεται προς τα εκεί που ορίζει η συνείδησή μου. Αναπόφευκτα ασκούμαι στην δύναμη, συνειδητά και με πλήρη ευαισθησία, ώστε η κατεύθυνσή της να γίνεται με επίγνωση των συνεπειών που προκαλεί η ενάσκησή της σε εμένα τον ίδιο και στους άλλους. Η διαχείριση της δύναμης, πρέπει να γίνεται με διαδραστικό τρόπο. Έτσι η δύναμη συνδυάζεται με σύνεση, δεν ξοδεύεται άσκοπα και ασκείται μόνο προς επωφελείς και όχι ιδιοτελείς σκοπούς. Η ιδιοτέλεια, περιορίζεται μόνον στο εσωτερικό όφελος που σωρεύει η αγαθή χρήση της δυνάμεως.
αχαχχααχα! βρε συ, εμένα βρήκες να κάνεις αυτά τα "σοφιστικά" τσαλιμάκια;;; εχεις γίνει όντως αργός... δλδ κοιτάζοντας ξανά από την αρχή τα γραφόμενα σου, το μόνο που μου βγαίνει είναι γελιο για το πώς αυτοαναιρείσαι μέσα από μια ατυχή προσπάθεια να εξηγηθείς ντεμέκ αχαχαχαχα! λοιπον από πού να πρωτοξεκινήσω!
"Ωστόσο ο ευαίσθητος μπορεί να είναι μόνο κατ΄όνομα δυνατός. Στην πραγματικότητα είναι ο αδύναμος. Η δύναμη προσφέρει αλαζονεία και αυτή με την σειρά της, σε καθιστά αναίσθητο... Οι ευαισθησίες είναι γνώρισμα των αδυνάτων."
ξεκινάς λοιπόν με μια συγκεκριμένη θέση, την οποία μετά αφού ίσως κατάλαβες ότι μπορώ να σου την αναιρέσω, τη σπατουλάρισες, πέταξες κάτι για πνευματική δύναμη που χαρακτηρίζεται από ευαισθησια, διαχωρίζοντας τις μορφές της σε πολλαπλοτητα... αφού λοιπόν σου το αναιρώ κι αυτό, μιλας για έκφανση δύναμης, ταυτίζοντας τον όρο με τη μορφή δύναμης, προφανώς όχι επειδή δε γνωρίζεις τη διαφορά των εννοιών ετυμολογικά, είμαι σίγουρη ότι τη γνωρίζεις αλλά ένεκα αργοστροφίας, σε μια ύστατη προσπάθεια να σπατουλάρεις στην αστοχία σου περί πολλαπλων μορφων της δυναμης, καταλήγοντας κιολας σ' αυτό που σου κατάδειξα εξ αρχής, με το 1/10 μάλιστα των λέξεων απο οτι εκανες εσυ... αχαχαχαχχα! αρχίζω να ξεβαριέμαι, τ' ομολογώ :)
"Συνεπώς η δύναμη είναι μια και η χρήση της εξαρτάται από την πνευματικότητα του φορέα της."
μάλιστα, για να δουμε παρακάτω τί νηπιακές ντριπλίτσες έκαμες... αναφερεσαι στη συνεχεια στην οικονομικη δυναμη, λέγοντας ότι ΔΕΝ είναι δανεικη δύναμη, εχεις περάσει στο αν είναι δανεικη ή όχι η δυναμη και στις περιπτωσεις... η δύναμη είναι πάντα δανεική όμως! ακριβώς επειδή είναι ΜΙΑ, όπως και συ αναγκάστηκες να παραδεχτείς, θα πρεπει να είναι ή δανεική ή όχι! είναι λοιπον δανεική όπως όλα όσα σχετιζονται με μορφες συμπαντικων ενεργειων... τωρα, στην οικονομικη δυναμη, σαφως και ειναι δανεικη, κοινωνικη απόρροια είναι και μαλιστα επίπλαστη!για την ακριβεια δεν ειναι ακριβως δυναμη, αλλα υποψιαζομαι οτι θα μπερδευτεις περισσοτερο αν το επεκτεινω...α για κατσε, το διορθωσες τελικά οκ αχαχαχαχα! πάμε τωρα παρακατω, στη σωματικη δυναμη, η οποια λες οτι επισης ΔΕΝ ειναι δανεικη! λύκιε, δεν είναι δανεικά τα στοιχεία που δομήσανε τον υλικό σου φορέα; δανεικα είναι μαναρι μου! προερχονται από την ενεργειακή καζάνα του σύμπαντος, ενεργεια που γίνεται ύλη;; σου θυμιζει κάτι;; φυσικά και σου θυμιζει :) μετα λες και κατι για τον φτωχο, δεν το πολυανέπτυξες, το αφηνω εντελως... παραχαμω, μπαινει στο παιχνιδακι και η ηθικη! και μπαινει σε μια καθετη θεση που εχεις δηλωσει εξ αρχης, οτι δυναμη=αναισθησια, αδυναμια=ευαισθησια, παιρνεις δλδ μια ακομη επιπλαστη κοινωνικη εννοια και την τοποθετεις ως οδηγο μιας συμπαντικης σταθερας, της δυναμης... ηθελε κι αλλη προσπαθεια εδω, δε νομιζεις;; ισως να πρεπει να αφηνεις να παιρνανε μερικες μερες πριν απαντησεις, οπως κανεις καποιες φορες, στα σβελτα αδικεισαι...
και συνεχιζουμε: "η δύναμη δεν είναι αυθύπαρκτη, αλλά διαμορφώνεται μόνο μέσα στον φορέα της (άνθρωπος) και τελικά λαμβάνει το πρόσημο που αυτός της προσδίδει. Αυθύπαρκτη είναι μόνο η ενέργεια"... μα η δυναμη ΕΙΝΑΙ ενεργεια! οι εκφανσεις της διαμορφωνονται μεσα απο τον φορεα, την εποχη του, την κουλτουρα του και την ηθικη του...και εφοσον ειναι ενεργεια, ειναι και αναρχη! ο,τι αφορα τον συμπαντικο ενεργειακο χυλο, μονο αναρχο μπορει να ειναι! κανεναν φορεα δε χρειαζεται για να της δωσει ζωη, οπως νομιζεις, ειναι πολυ ανθρωποκεντρικη η σκεψη σου, παντα ητανε, τα μυστηρια του συμπαντος μονο μεσα απο εξωανθρωποκεντρικη σκεψη μπορουν να προσεγγιστουν... ω ναι, την επιζητας τη δυναμη, ειναι πολυ κραυγαλεο στη δονηση σου, οσο κι αν προσπαθεις να το κρυψεις! και ασκεισαι λες συνειδητα και με πληρη τι;;; ευαισθησια;;;; ααααχαχαχχαχα! αλλη φορα λοιπον, να εισαι πιο προσεχτικος για τις αρχικες σου καθετες θεσεις που δηλωνεις... ενδεχεται να αναγκαστεις να αυτοναιρεθεις, λειτουργώντας σαν στρουθοκαμηλος, που νομιζει οτι δε φαινεται ο ποπος της οταν κρυβει το κεφαλακι της στην τρυπίτσα :)
Το αφήνω εδώ να υπάρχει ως έναυσμα για περισσότερους ακόμα συνειρμούς
Α) Οι Q παρουσιάζονται και στο Star Trek ως μια εξωκοσμική υπερδύναμη με αποστολή να κρίνουν την ανθρωπότητα που απειλείται με αυτοκαταστροφή.
Β) Κόππα=Q= Ϟ 18ο γράμμα του αρχαίου ελληνικού αλφαβήτου με αριθμητική αξία 90. (Το ελληνικό σύστημα αρίθμησης στηρίζεται στο 27γραμμο ελληνικό αλφάβητο το οποίο περιελάμβανε το στίγμα, το κόππα και το σαμπί. Κατ’άλλους το αρχαίο αλφάβητο περιελάμβανε και άλλα άρρητα γράμματα, 33 στο σύνολο όσα και οι ανθρώπινοι σπόνδυλοι)
Δήλωνε έναν πιο σκληρό ήχο του 'κ' όπως στη λέξη 'κόρη' εν συγκρίσει με το 'κ' στη λέξη 'κερί'.
-18: Μυστικός αριθμός για τους Πυθαγόρειους(όπως κι άλλοι εξάλλου). Συμβολίζει μάλλον την ύλη αλλά συνδέεται και με αναταραχές και πολέμους.
Πολλοί υποστηρίζουν ότι συμβολίζει το φωτοφόρο θεό Απόλλωνα και γενικά το φως.
-90: Συμβολίζεται ως XC στο ρωμαϊκό σύστημα αρίθμησης.
Γ) Το κίνημα των Q-Anon με ορμητήριο την Αμερική και τάσεις παγκόσμιας εξάπλωσης. Υποτίθεται ότι πρόκειται για ανθρώπους στρατευμένους κάτω από μια αόρατη οργάνωση οι οποίοι επιδιώκουν να καθαρίσουν την πολιτική και καλλιτεχνική κοπριά συλλαμβάνοντας, δικάζοντας και αποκαλύπτοντας τα πιο ακραία σκάνδαλα για τα πιο ειδεχθή εγκλήματα εις βάρος κρατών, λαών και ανθρώπων(κυρίως παιδιών).
Η Δύναμη ως ενέργεια που ασκείται προς ορισμένη κατεύθυνση, μπορούμε να πούμε ότι κάνει ότι θέλει και όριό της είναι το "λογισμικό" της. Μέχρι ποιο σημείο δηλαδή μπορεί από τη Φύση της να φτάσει. Αν ο Θεός είναι η Απόλυτη Δύναμη, τότε ναι, η Δύναμη είναι Άναρχη. Όχι αναρχικός αλλά Άναρχος Θεός.
Ο Θεός ΕΙΝΑΙ ή ΕΧΕΙ Απόλυτη δύναμη; Αν ΕΙΝΑΙ, τότε είναι και αυτή άναρχη, όπως και ο Ίδιος. Αν ΕΧΕΙ, τότε είναι αρχόμενη, υπό την δική του Εξουσία. Αναρχικός=αναρχία ως ιδεολογία Άναρχος= αυτός που δεν υπόκειται στην Αρχή. Συμφωνώ με την ερμηνεία σου αγαπητέ Ρήγα, αρκεί να καταλήξουμε αν ο Θεός είναι ή έχει την απόλυτη Δύναμη.
αρχίσατε τον παπά βλέπω... κάτι μου λέει ότι κόψατε το χέμο εδώ μέσα... μάλλον ήρθε η ώρα να το ξαναρχίσετε...όχι τίποτ' άλλο αλλά παίζετε και με λάθος μπαλαντέρ...
Αγαπητή Ανώνυμη, μην θεωρείς τίποτα δεδομένο για τους χρόνους που απαντώ. Ο χρόνος μου είναι ελάχιστος και μόνο συγκυριακά μπορεί να απαντώ γρήγορα. Συνήθως δεν έχω ούτε χρόνο, ούτε την ηρεμία για να κάθομαι να γράφω, αφού οι δραστηριότητες και οι υποχρεώσεις μου δεν μου αφήνουν αυτή την πολυτέλεια, μιας και δεν ζω με επιδόματα και τον μόχθο των άλλων. Μου αρέσει το λακωνίζειν, αλλά πολλές φορές χρειάζεται ανάλυση για να γίνει κατανοητή μια άποψη απ΄τον συνομιλητή. Ιδίως όταν έχω να κάνω με κακόπιστο συνομιλητή, ο οποίος ποτέ δεν αναπτύσσει δικές του απόψεις, ενώ ζητά αυτές των άλλων, ώστε εκ του ασφαλούς να τις επικρίνει χωρίς πότε να εκτίθεται και ο ίδιος με τις δικές του. Εσύ διαμορφώνεις άποψη, αφού την εκθέσει πρώτα ο άλλος και πάνω στην δική του διαμορφώνεις την δική σου, ανάλογα τις προθέσεις σου. Έτσι με αναγκάζεις σε αλλεπάλληλες διευκρινήσεις και προσαρμογές, που φαίνονται στα μάτια σου, σαν να αλλάζω άποψη.
«... μα η δυναμη ΕΙΝΑΙ ενεργεια! οι εκφανσεις της διαμορφωνονται μεσα απο τον φορεα, την εποχη του, την κουλτουρα του και την ηθικη του...και εφοσον ειναι ενεργεια, ειναι και αναρχη! ο,τι αφορα τον συμπαντικο ενεργειακο χυλο, μονο αναρχο μπορει να ειναι! κανεναν φορεα δε χρειαζεται για να της δωσει ζωη, οπως νομιζεις, ειναι πολυ ανθρωποκεντρικη η σκεψη σου…»
Ποια είναι η διαφορά της δύναμης από την ενέργεια; -Ενέργεια λέμε την ικανότητα της ύλης να παράγει έργο. Όπως θα ξέρεις η ενέργεια είναι ύλη. Η ενέργεια λοιπόν, είναι η αποθηκευμένη δυνατότητα της ύλης, στο να παραχθεί έργο. Η ύλη περιέχει ενέργεια, αφού είναι το δομικό υλικό της. Ωστόσο η ενέργεια σε αυτή την μορφή, δεν είναι δύναμη. Λέμε ότι η αποθηκευμένη ενέργεια της ύλης, τελεί σε δυναμική ισορροπία, δηλαδή είναι δυναμικά μηδενισμένη, ακίνητη, αδρανής… -Δύναμη είναι η αιτία που προκαλεί κάποια μεταβολή της κατάστασης της ύλης (ενός συστήματος, μιας κίνησης, μιας γεωμετρικής αλλαγής). Συνεπώς η δύναμη, είναι η πόλωση της ενέργειας προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση (συνισταμένη) και διαθέτει και συγκεκριμένη ροπή. Άρα όταν η αδρανής ενέργεια κατευθύνεται διανυσματικά προς τα κάπου, τότε μετατρέπεται σε δυναμική ενέργεια, δηλαδή δύναμη. Άναρχη είναι η ενέργεια ή η δύναμη; -Η ενέργεια ως δυναμικά μηδενισμένη (αδρανής όπως είπαμε) είναι «άναρχη», διότι δεν διαθέτει πολωμένη μορφή. Δεν κινείται προς κάποια κατεύθυνση, άρα δεν διέπεται από καμία αρχή, δεν έχει καμία «εντολή» κίνησης δηλαδή. -Όταν όμως η ενέργεια γίνει δυναμική (δλδ δύναμη), η αναρχία της παύει να υπάρχει και υποτάσσεται σε έναν κατευθυντήριο σκοπό. Είναι δηλαδή αρχόμενη, δηλαδή υπό της Αρχής, εξουσιαζόμενη. Όταν μιλάμε για μορφές δύναμης, μιλάμε για άπειρες εκφάνσεις της, όσες δηλαδή και οι βουλές της Αρχής που την εξουσιάζει. Φυσικά δεν είναι επιστημονικά δόκιμος ο όρος «άπειρες μορφές δύναμης» διότι αναγνωρίζεται μόνο η κινητική. Εμείς όμως με αυτή τη λέξη, εννοούμε κάθε ενέργεια που την κατευθύνουμε κάπου και μεταφορικά μοιάζει σαν να κινούμε την ελεύθερη αλλά στάσιμη ενέργεια. Ως φορέα τώρα, εννοούμε το μέσον με το οποίο η ενέργεια μεταμορφώνεται σε δύναμη και μέσω αυτού κατευθύνεται κάπου. Φορέας δύναμης δεν είναι μόνο ο άνθρωπος, αλλά στην συζήτησή μας μιλάμε για τον άνθρωπο. Τέλος το τι κάνω ή δεν κάνω με την δύναμη, δεν σε αφορά και δεν χρειάζομαι την κριτική σου. Ωστόσο δεν περιφρονώ τις ερωτήσεις σου και σου καταθέτω την γνώμη μου, χωρίς να σημαίνει ότι γίνεται έναυσμα για συζήτηση με επίκεντρο τον εαυτό μου. Δεν χρειάζομαι ψυχογράφημα από εσένα αγαπητή Ανώνυμη και δεν στο ζήτησα.
αυτό ομολογώ ότι δεν το χω ξανακούσει απο συνομιλητή μου, οτι δεν έχω δικές μου απόψεις και οτι τις διαμορφώνω μέσα από τις απόψεις άλλων ή ότι αποφεύγω να εκτεθώ!προφανώς επιλέγεις να ξεχνάς οτι εδώ στον χώρο σου έχω εκφέρει άπειρες προσωπικές απόψεις ιδιαίτερα καινοτόμες για τους περισσότερους και εκκεντρικές :) ήταν έξυπνο πάντως αυτό που είπες, στο αναγνωρίζω ως πιθανώς υποσυνείδητη αμυντική μέθοδο για να αποκτήσεις ιδεοληπτικό προβάδισμα στη συνδιάλεξη...να ξέρεις οτι τα βρίσκω πολύ χαριτωμένα όλα αυτά, προσθέτουν στοιχεία σ' αυτό που με ενδιαφέρει πάνω στη διαλεκτική μέθοδο... ενδεχομένως βέβαια να έχεις ξεχάσει, ως πολυασχολο άτομο, ότι ποτέ δεν έκρυψα τον θαυμασμό μου για την αμφισβήτιση, τη ρητορική και τη σοφιστική τέχνη, το έχω δηλώσει ευθαρσώς εξάλλου ότι αυτοι είναι οι λόγοι που πάντα μα πάντα εμπλέκομαι σε διάλογο... αν ισχύει η θεωρία της μετενσάρκωσης έχω υπάρξει σίγουρα στο παρελθόν ως σοφιστής... θα σου εκμυστηρευτώ ότι αυτό είναι και το μεγαλύτερο μου πάθος, άλλος τη βρίσκει με τη μπάλα, άλλος με τη τσόντα, άλλος με την πολιτική, εγώ γκαβλώνω με την τέχνη του λόγου αμέέέέέ! βέβαια αυτό είναι ένα πάθος που δεν με φθείρει, δεν ξέρω αν μπορεί να χαρακτηριστεί πάθος κάτι που δεν προκαλεί φθορά στο υποκείμενο... αντιθέτως, 99.9% προκαλεί δυσανασχέτιση αργά ή γρήγορα στον εκάστοτε συνομιλητή μου, αυτό είναι διαπιστωμένο και ονλάιν αλλά και οφλάιν! είτε θα υπάρξουν άτομα τα οποία αδυνατούν να συνεχίσουν μαζί μου τον διάλογο οποτε και σταματώ είτε άτομα που θα φτάσουν στο όριο τους, θα αρχίσουν να βιώνουν κάποια μορφή πίεσης από πλευράς μου ακόμη κι αν δεν την ασκώ και θα αρχίσουν να διαμαρτύρονται τρόπον τινά και όσο περνούν τα χρόνια και μεγαλώνω και μεγαλώνουν και οι γύρω μου, αυτό γίνεται εντονότερο με γεωμετρική πρόοδο... πλέον έχω αλλάξει μέθοδο αντιμετώπισης, αφήνω τον συνομιλητή να έχει τον τελευταίο λόγο γιατί αναγνωρίζω ότι έχει φτάσει ή βρίσκεται ένα βήμα πριν τα όρια του... αυτό όλο εντείνεται και από το γεγονός οτι αρέσκομαι πολύ στη δειγματοληπτική και πειραματική μέθοδο της ρητορικής, οποτε και μπαίνω γρήγορα στο προσωπικό πεδίο του συνομιλητού μου, κάτι που δεν αρέσει σε απαξάπαντες! δεν εχω συναντησει άνθρωπο που να είναι διατεθιμένος να ασκησει τον λόγο του αυτοδειγματοληπτικά, ακομη κι οταν εγώ εκτιθεμαι με αρκετες λεπτομέριες πάνω στο εκαστοτε θέμα συζητησης, αντιθετως ειναι ευκολοτερο να μιλάνε οι περισσοτεροι γενικα και θεωρητικα! ίσως επειδη αντιλαμβανονται ακαριαια οτι οι γενικες αποψεις τους δεν συμβαδιζουν με τον εαυτο τους και με τα αποτελεσματα των επιλογων τους!το αστειο ειναι οτι παρολο που δινω την εντυπωση οτι γινομαι ιδιατερα παρεμβατικη σε προσωπικο επιπεδο, στην πραγματικοτητα δεν ενδιαφερομαι καθολου για το προσωπικο θεμα κάποιου συγκεκριμενου προσωπου...εκτος πια κι αν ψήνομαι να του κάνω πεφτουλιά αχαχχαχαχα! αυτο κι αν είναι σπάνιο :) λοιπον οκ, για να μην το παιδεψω παραπανω, και επειδη σε βλέπω έτσι λίγο οριακά, παρολο που είχα να πω κι άλλα πανω σ' αυτα που λες, θα κλεισω αυτο το κεφαλαιο συμμετοχής μου στη δημοσιευση σου εδω, κυριως γιατι δεν εχω να δω ή να λάβω κατι περαιτερω μεσα απο τον διαλογο μας...
Ποτέ δεν υποτίμησα την ικανότητά σου στην ρητορική και την σοφιστική τέχνη, αγαπητή Ανώνυμη.
Πρόσεξε όμως τι είπα: "...ο οποίος ποτέ δεν αναπτύσσει δικές του απόψεις, ενώ ζητά αυτές των άλλων, ώστε εκ του ασφαλούς να τις επικρίνει χωρίς πότε να εκτίθεται και ο ίδιος με τις δικές του. Εσύ διαμορφώνεις άποψη, αφού την εκθέσει πρώτα ο άλλος και πάνω στην δική του διαμορφώνεις την δική σου, ανάλογα τις προθέσεις σου."
Αυτό κάνεις συνήθως. Αναπτύσσεις τις δικές σου θέσεις, αφού πρώτα προκαλέσεις την έκθεση του συνομιλητή σου με τις δικές του. Δεν θυμάμαι να άνοιξες ποτέ κάποιο θέμα από μόνη σου. Αρέσκεσαι να συνδιαλέγεσαι συγκρουσιακά (δεν είναι κακό αυτό) και τελικά να ξεδιπλώνεις τις δικές σου θέσεις, μόνο μέσα από την αντίθεση και την σύγκρουση. Ενίοτε μάλιστα, επιλέγεις την επίθεση και την προσβολή της προσωπικότητας του συνομιλητή σου, δοκιμάζοντας τα όρια της ανοχής και εξωθώντας τον στα άκρα. Εδώ υπάρχει σκοπιμότητα, διότι ενώ μπορείς να επιχειρηματολογείς άριστα επί της ουσίας του θέματος, επιλέγεις την προσωπική επίθεση, αποδιοργανώνοντας την διαδικασία του διαλόγου. Το πάθος σου λοιπόν προξενεί φθορά, που νομίζω είναι αμφοτερόπλευρη.
"...δεν εχω συναντησει άνθρωπο που να είναι διατεθιμένος να ασκησει τον λόγο του αυτοδειγματοληπτικά, ακομη κι οταν εγώ εκτιθεμαι με αρκετες λεπτομέριες πάνω στο εκαστοτε θέμα συζητησης,..."
Κατ΄αρχήν έχεις συναντήσει και αυτός είναι ο αγαπητός Ελ. Στοχαστής (Joker). Άπειρες φορές έχει εκτεθεί αυτοδειγματοληπτικά με θάρρος και παρρησία. Όμως δεν μπορείς να απαιτήσεις να το κάνουν όλοι και βεβαίως μέσα σε κλίμα κακοπιστίας. Για να εκτεθεί κάποιος, θα πρέπει να νιώσει εμπιστοσύνη και καλή πρόθεση από τον ακροατή του. Θα σε παραδεχόμουν αν προκαλούσες έναν διάλογο, με έκθεσή σου εξ αρχής και βεβαίως με την αποδοχή της κριτικής των άλλων. Ωστόσο δεν θα το έκανες ποτέ, διότι αρέσκεσαι στην αντίθετη διαδικασία.
"...και επειδη σε βλέπω έτσι λίγο οριακά, παρολο που είχα να πω κι άλλα πανω σ' αυτα που λες..."
Δεν έχω φτάσει στα όρια της ανοχής μου με σένα, μην ανησυχείς. Οριοθετώ την προσπάθειά σου να εκτρέψεις την συζήτηση από το γενικό στο ειδικό και μάλιστα σε προσωπικό επίπεδο. Αν κάποιος θέλει να "αυτοδειγματοληπτηθεί", θα το κάνει από μόνος του. Δεν μπορείς να το απαιτήσεις. Παρότι δεν φοβάμαι την έκθεση του εαυτού μου, ενοχλούμαι όταν κάποιος την απαιτεί και την εκβιάζει. Αυτή γίνεται πάντα εκούσια και για λόγους που ο ίδιος θα κρίνω σκόπιμους. Το ίδιο ισχύει και για σένα αγαπητή μου. Η συζήτηση περί δυνάμεως μπορεί να συνεχιστεί κανονικά, χωρίς να πρέπει να υποκύψω στην δική σου εμμονή να γίνει "αυτοδειγματοληψία". Κάνε μια δική σου αυτοδειγματοληψία και εξέθεσε τον εαυτό σου, αφού κρίνεις σκόπιμη αυτό τον τρόπο. Που ξέρεις, ίσως έτσι να κάνεις πιο θελκτικό (χωρίς ειρωνεία και σκωπτικό ύφος) το κλίμα στο να θελήσουν και άλλοι να συμμετέχουν με δική τους έκθεση...
Καλημερα Εξαιρετικα ενδιαφερον το ζητημα της Δυναμης, αξιζει να το συζητησουμε
Εξαιρετικες οι πρωτες θεσεις που πηρες πανω στο θεμα αγαπητε Λυκιε, πραγματικα απο το πουθενα. Θελω να τις αφησω λιγο να ωριμασουν στη σκεψη μου πριν τις σχολιασω. Σε μενα ο παραγοντας Δυναμη δεν εχει ξεκαθαρισει ακομα πληρως στο μυαλο μου, αν και εχω καποιες θεωριες, οποτε ας μου επιτρεψεις ως μαθητης, με μικρα βηματα και συλλογη δεδομενων, οποιων μπορεσουμε να βρουμε
Ο ευφυης ανθρωπος επιτρεπει στον εαυτο του να διδαχθει απο ανθρωπους που βρισκονται πιο μπροστα απο τον ιδιο. Ο δασκαλος Αττεσλης λοιπον, εκανε αναφορα σε ενα τριπτυχο:
1. Αγαπη/Καλοσυνη 2.Γνωση/Σοφια 3 Δυναμη
Ο νεοφυτος πρεπει να φροντιζει αυτοι 3 παραγοντες να βρισκονται σε ισορροπια, για αυτο και ο Αττεσλης ελεγε πως αυτα τα 3 σχηματιζουν ΙΣΟΠΛΕΥΡΟ τριγωνο. Επομενως, ενα πρωτο στοιχειο που αντλουμε ειναι πως η Δυναμη δινει μια ακομα διασταση στο διπολο ΑΓΑΠΗ-ΣΟΦΙΑ το οποιο και παλιοτερα εθχαμε αναφερει, λεγοντας πως το ενα οφειλει να μετριαζεται απο το αλλο, να μην ξεφευγει σε υπερβολη. Αυτο δεν σημαινει πως το ενα πρεπει να ριχνει το αλλο, αλλα πως τα μεγεθη αυτα οφειλουν να αναπτυσσονται παραλληλα.
Ενας ανθρωπος που αναπτυσσει την γνωση αλλα δεν εχει αγαπη στην καρδια του ή που ειναι μονο αγαπη αλλα δεν χρησιμοποιει καθολου την σοφια, χανει την ισορροπια του. Ο Αττεσλης μας το σχηματοποιει εξοχα, τοποθετωντας την εικονα του ισοπλευρου τριγωνου. Καθε πλευρα πρεπει να αναπτυσσεται και να μην αμελειται.
Ως πρωτο στοιχειο λοιπον, εχουμε το δεδομενο πως και η Δυναμη αποτελει ενα απαραιτητο συστατικο στοιχειο για εμας, που θα πρεπει να αναπτυσσουμε παραλληλα με την Σοφια και την Καλοσυνη.
Τι ειναι Δυναμη λοιπον; Πολλες ερμηνειες θα μπορουσαν να δωθουν, ομως το ερωτημα ειναι ποια ειναι αυτη η Δυναμη που αφορα εμας. Σε ποια Δυναμη αναφερεται ο δασκαλος. Ποιος ειναι δυνατος; Ποιο χαρακτηριστικο θα επιλεγαμε ως περισσοτερο ενδεικτικο Δυναμης;
Joker
ΥΓ. Αγαπητε Ρηγα, ευχαριστω για το ενδιαφερον. Καλα ειμαι. Το κατα δυναμιν
για ποια αγάπη θες να σου πω; γι' αυτήν που εκφράζουν οι άνθρωποι ας πούμε; εξαιρετικά βαρετό τόπικ, δύο είναι οι περιπτώσεις της στην ανθρώπινη έκφραση: η μία βασίζεται σε έκκριση ορμονών και η άλλη βασίζεται στην χριστιανική ηθική... αντιθέτως, η αγάπη ως ενεργεια που εκδηλώνεται στον διαστημικό χώρο, μεταξυ πλανητων, κομητων, ηλιων, μαυρων οπων κλπ είναι εξαιρετικά πιο ενδιαφερον τόπικ!να πω την αληθεια, θα προτιμουσα να το αναπτυξουμε-αν σε ενδιαφερει κι εσενα φυσικα- σε καποιον αλλον χωρο, οχι εδω :) αν εχεις κατι να μου προτεινεις, ευχαριστως να το συζητησουμε...
παρόλο που έχω άπλετο ελεύθερο χρόνο για να σπαταλάω και στο διαδίκτυο, για την ακρίβεια περί τις 36 ώρες το 24ωρο, βλέπεις εγώ ζω με επιδόματα και από τον μόχθο άλλων, ωστόσο θα μου επιτρέψεις να μην απαντήσω περαιτέρω και θα σου εξηγήσω γιατί... καταρχίν, το πιθανότερο είναι ότι δεν θα βρεις ενδιαφέρουσες τις απόψεις μου, ίσως να τις βρεις και δυσάρεστες ή και χαζές, εξάλλου θα είναι παράγωγο αποψεων άλλων, δε θα είναι καν δικές μου! το σίγουρο είναι ότι δεν θα τις βρουν ενδιαφέρουσες ούτε και οι υπόλοιποι συμμετέχοντες, μάλλον ενοχλητικές και άκαρπες θα τις βρουν και θα επαναληφθεί ένα γνωστό μοτίβο εδώ μέσα...απο την άλλη, έχω παρατηρήσει ότι γενικώς οι διάλογοι πάσης φύσεως, είναι γονιμότεροι όταν γίνονται απο άτομα της ίδιας κοινωνικής τάξης, δεν κάνω πλάκα το λέω πολύ σοβαρά αυτό... υποθέτω λοιπον ότι θα ήταν καλύτερα να συνεχίσεις τον διάλογο με τους υπόλοιπους πλην εμού, δε θα χάσεις και τίποτα, άλλωστε δεν πιστεύω ότι ενας ποιητής των χρωμάτων θα ξέπεφτε τόσο χαμηλά ωστε να ζει με επιδόματα και από τον μόχθο άλλων :) δια τούτον και ρώτησα αν ξέρεις κάποιον άλλον χώρο, που να συχνάζουν εξίσου λούμπεν παρασιτικά στοιχεία με μενα, της ίδιας κάστας δλδ, και που θα μπορούσες ισως και συ να συμμετέχεις, καθώς δίνεις την εντύπωση ενός κάποιου ανεκτικού ατόμου έστω και για λίγο :)
Παρεμβαίνω για να σου πω αγαπητή Ανώνυμη, ότι η προσφώνηση "αγαπητή" που σου αποδίδω, αποτυπώνει ειλικρινή συμπάθεια και δεν είναι υποκριτική όπως θα πιστεύεις. Εκτιμώ πάρα πολλά στοιχεία της προσωπικότητάς σου, ειλικρινά. Μπορεί να βρίσκω ενοχλητικά κάποια άλλα, μα αυτό δεν σε μηδενίζει στα μάτια μου. Αντιθέτως βρίσκω μεγάλο ενδιαφέρον στις απόψεις σου και πραγματικά με ευχαριστεί ο διάλογος μαζί σου, όταν καταφέρνεις να τον συγκρατείς σε κόσμιο επίπεδο. Δεν γράφω για να σου αλλάξω γνώμη, αλλά για να γνωρίζεις και ρητά, ότι εδώ είσαι ευπρόσδεκτη και σημαντική, πράγμα που στο έχω αποδείξει πολλάκις. Θαυμάζω ότι μπορείς να είσαι συγκρατημένη στις εκφράσεις σου, όταν το θέλεις. Δεν χρειάζεται λοιπόν να υπερβάλλεις από την θιγή σου. Είσαι σε φιλόξενο περιβάλλον που εκτιμά την αξία σου.
είδες τι ωραία που το παίζω το passive-aggressive θέμα;;; μέχρι και συ ο... έμπειρος τσιμπάς :) λίγη ακόμη έμφαση να έβαζα και κάτι με λέγει ότι θα έβλεπα και κανά "σε παρακαλώ..." στην απολογία σου...
Αναπόφευκα ο καθένας από εμάς "κουβαλάει" τον "σταυρό" του, σε όποιο σημείο της κοινωνικής "θέσης" κι αν βρίσκεται.
Έγραψε ο Λύκιος..
"Εκτιμώ πάρα πολλά στοιχεία της προσωπικότητάς σου, ειλικρινά. Μπορεί να βρίσκω ενοχλητικά κάποια άλλα, μα αυτό δεν σε μηδενίζει στα μάτια μου. Αντιθέτως βρίσκω μεγάλο ενδιαφέρον στις απόψεις σου και πραγματικά με ευχαριστεί ο διάλογος μαζί σου, όταν καταφέρνεις να τον συγκρατείς σε κόσμιο επίπεδο."
..κι έχει δίκιο.
Εάν ανατρέξουμε στο "Περί Αγαλμάτων" του Πορφύριου, μας εξηγεί τον τρόπο του εκάστοτε γλύπτη πάνω στο υλικό στοιχείο ( π.χ. μάρμαρο ) για να αποκαλύψει την "Ψυχή" του.
Επειδή είμασθε μιμητές Του Δημιουργού, αυτό κάνουμε οι περισσότεροι σε κάθε περίσταση.. και σε κάθε έκφραση. Υπάρχουν βέβαια και οι τερατοτεχνουργοί αυτοαποκαλούμενοι "καλλιτέχνες, που διαβάλουν με τα δημιουργήματά τους κάθε έννοια.. "ψυχής" σε αντανάκλαση πρός το κόσμιον - κάλλος.. όπως κι εκείνοι οι οποίοι.. γκρεμίζουν... ..καταστρέφουν.. τα λόγια μας.. τις εκφράσεις μας.. τα δημιουργήματά μας...!
Τώρα εάν βάλω στο προσκήνιο κι αυτούς οι οποίοι τα συντηρούν.. "επισκέπτομαι" την Ινδική Φιλοσοφία περί του Δημιουργού - Συντηρητή - Καταστροφέα.
Μέσα από την διαδικασία αυτή συνυπάρχουμε ως συλλέκτες. Συλλέγουμε είτε τις θετικές ( ενεργητικές ), είτε τις αρνητικές ( παθητικές ) ενέργειες.
Όλοι μας φυλάμε στην απαρχή του "είναι" μας.. ένα ατόφιο "διαμάντι".
Με τις τριβές των βίων είμασθε σε έναν αγώνα.. αποκαλύψεώς του..!
Μέσα από τις ανταλλαγές απόψεων.. μέσα από την συνύπαρξη.. εκεί οδηγούμασθε.
Εκτός από την παγίδα του "εγώ" που μας οδηγεί σε..κάρβουνο.
Δια ταύτα λοιπόν...
ανάμεσά μας "λειτουργούν" και οι "Θεραπευτές".
Με τον λόγο τους, με την γραφή τους, με τις εκφράσεις τους.. με τα δημιουργήματά τους.
Για τους καταστροφείς λόγω της έντασης που διαθέτουν, αυτό είναι στροφή 180 μοιρών. Αυτή καθαυτή η αλλαγή επηρεάζει και συμβάλλει σε μοίρες.. Ανθρώπων.. Δημιουργίας...
..Φύσις των πραγμάτων !
Αυτή είναι η εποχή του Υδροχόου !
Οικουμενική.. Θεραπευτική.. Δημιουργική..!
Αφαιρετική.. η τέχνη του γλύπτη... ότι δεν χρειάζεται εκτός.....
ωραία και ρομαντικά όλα αυτά, αλλά ιδανικά για τα παιδιά του υδροχόου και τις νέες ψυχές :) εγώ είμαι παιδί της εποχής που παρέρχεται, τα χω φάει τα ψωμιά μου, εχω γραία ψυχή κι ό,τι ήτανε να βρω το βρηκα! ωστόσο κατανοώ τον ενθουσιασμό των νεοεισερχόμενων, απλώς μέσα σ' αυτούς δε συμπεριλαμβάνομαι! η αντιπαράθεση με ενδιαφέρει ως καπρίτσιο :)ε να μην το διασκεδάσω λίγο και γω το καημένο τώρα στα τελευταία μου;; αχαχαχαχα!
Αγαπητέ μου Joker, καλωσορίζω την συμμετοχή σου στην συζήτηση. Ήταν πολυαναμενόμενη! Θεωρώ ότι για κάθε ζήτημα που καλούμαστε να τοποθετηθούμε, θα πρέπει να αφήνουμε ελεύθερη την συνείδησή μας να εκφράσει την πηγαία της πείρα επάνω στο θέμα, αποφεύγοντας κάθε θεωρητικό "δογματισμό" που θα μπορούσαμε να έχουμε υιοθετήσει από συγγραφείς, δασκάλους και θεωρίες. Εξαιρετικά χρήσιμες οι πηγές, αλλά η σοφία μας, πηγάζει εκ των ένδον και τις δικές μας νοητικές και διαισθητικές κατακτήσεις. Οπότε ναι, η θέση μου για την δύναμη είναι "από το πουθενά"!
Ας το χτίσουμε μαζί όμως. Είναι βέβαιο ότι θα εξαχθεί πολύ καλύτερο καταστάλαγμα γνώσης έτσι.
Πολύ σοφό το τρίπτυχο και μας δίνει τροφή για στοχασμό. Θεωρώ αλληλένδετους τους τρεις παράγοντες, ώστε να υπάρχει ισορροπία. Η Δύναμη μάλιστα πρέπει να αναπτύσσεται και να κατευθύνεται μέσω της Αγάπης και της Σοφίας, διαφορετικά γίνεται αυτοκαταστροφικός παράγοντας για τον άνθρωπο. Η ανάπτυξη της Δύναμης, ενδυναμώνει με την σειρά της την ένταση της Αγάπης και κατά συνέπεια την ανάπτυξη της Σοφίας. Είναι μια ατέρμονη ανατροφοδότηση που όταν είναι ισόρροπη, προκαλεί σπειροειδή πνευματική ανέλιξη. Η Ανώνυμη ωστόσο, δεν επικεντρώνεται στην Δύναμη του ανθρώπου, αλλά γενικότερα στην Δύναμη μέσα στο Σύμπαν (στην οποία προφανώς υπόκειται και η δύναμη του ανθρώπου). Θέλει να δούμε την Δύναμη ως κοσμική ενέργεια που είναι διαθέσιμη στον κάθε φορέα της, ώστε να την διαχειρίζεται κατά βούληση. Δεν διαφωνώ σε αυτό, αν και εξήγησα την διαφορά της ενέργειας με την δύναμη.
Αν χρειάζεται να εξετάσουμε την Δύναμη ως Κοσμικό φαινόμενο που θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε την Δύναμη του ανθρώπου, τότε ας το επιχειρήσουμε.
Να που ο αγαπητός μας Ποιητής των Χρωμάτων, εισάγει έξυπνα στον διάλογο την Αγάπη, ώστε τελικά να δούμε το τρίπτυχο Αγάπη-Σοφία-Δύναμη ως ενιαίο και αδιαίρετο στοιχείο ισορροπίας του ανθρώπου, αλλά και δομικό στοιχείο της ίδιας της Δημιουργίας, δηλαδή του Θεού.
η αγαπη ειναι ενας ορος/εννοια που εισηλθε με την εδραιωση του χριστιανισμού! ηταν αυτη ακριβως η διαφορα από την ας πούμε "αρχαία θρησκεία", που συνδεθηκε με το ως τοτε απομακρυσμένο Θείο, το γείωσε, το έκανε πιο προσιτό στον άνθρωπο μέσα από την προσωπική σχεση μαζι του που ειχε ως γνωμονα την αγαπη...αυτος ακριβως ηταν και ο λογος που ήλκυσε ο χριστιανισμος το ενδιαφερον των τοτε ενασχολουμενων... δε σας κανει εντυπωση το γεγονος οτι στην αρχαιοελληνικη φιλοσοφια κανεις δεν ασχοληθηκε με την εννοια της αγαπης; με τον ερωτα και τη φιλία ή φιλότητα ασχοληθηκαν...ισως θα επρεπε να επαναπροσδιορισετε τις τριαδες σας...
"Ψυχή.. δούσα διά χρόνου το όν, αγαπά τε και θεωρούσα ταληθή τρέφεται". Πλάτων ¨"Φαίδρος"
Όπως λοιπόν διαπιστώνουμε η έννοια της Αγάπης αποτυπώνεται στον διάλογο Φαίδρος του Πλάτωνα, και συγκεκριμένα εξηγεί ότι Ψυχή "ζεί" την Αγάπη όταν βρίσκεται στον υπερουράνιο χώρο, τρεφόμενη από τις Αλήθειες.
'Εχει σημασία να είμασθε λεπτολόγοι σε αυτό το σημείο και γι αυτό δεν αναφέρω "βιώνει".. διότι το ένα δηλώνει "ζεύξη" ( Ζήν ) και το άλλο είδος βίας ( Βίος ).
Αγάπη = Άγαν + 'Οπωπα..= υπερβολικά βλέπω.
Και πότε η Ψυχή βλέπει πάρα πολύ..( υπερβολικά ορώ ) ;
Όταν πλέον είναι απελευθερωμένη από το σώμα, με "'ένδυμα" μόνο το "όχημά" της.
Όπως ο παγκόσμιος Νόμος του Δικαίου ( Διαίον ) για τους Ορφικούς εισέρχεται κατά μέρη πρός την πυκνότητα της ύλης, έτσι και η Αγάπη εισέρχεται σε μέρη - είδη.
Π.χ. Μητρική Αγάπη, Στοργική Αγάπη, Αδελφική Αγάπη, φιλική Αγάπη κ.τ.λ.
Η ολοκληρωτική Αγάπη ( ενιαία ) "συμβαίνει" στο πεδίο της πυκνότητας με την συμπάθεια ( σύν + πάσχω ).. και με την συγχώρεση ( σύν + χώρος ).. πρός το σύνολον της κοινωνίας, πρωταρχικά όμως.. και ειδικά πρός τον "Εαυτόν" !
Αν δεν Αγαπήσεις τον εαυτό σου.. δεν μπορείς να Αγαπήσεις κανέναν.
Τον "εαυτό" σου ( είναι σου ) και ουχί το ( πολλαπλό ) "εγώ" σου.
Δυο ακόμη διευθύνσεις με άρθρα που αποδεικνύουν ότι η έννοια της αγάπης, όχι μόνο υπήρχε στην αρχαία Ελλάδα, αλλά είχε και την ίδια φιλοσοφική ερμηνεία που δίδουμε και σήμερα:
Ωστόσο ο Χριστός έφερε ακόμη καλύτερα την έννοια στους μαθητές του. Δίδαξε την Αγάπη-Συγχώρεση, που είναι η πεμπτουσία της έμπρακτης εκδήλωσης της Αγάπης προς τον πλησίον. Αγαπάτε αλλήλους ως εαυτόν, δίδαξε. Αγαπητή Ανώνυμη, εδώ δεν εξαιρούμε τον χριστιανισμό, ούτε κάποια άλλη θρησκεία από τον ερευνητικό μας φακό. Δεν είμαστε αρχαιολάτρες, ούτε δογματικοί με κάποια θρησκεία. Αξιοποιούμε την γνώση από την αρχαιότητα μέχρι τις μέρες μας, συνολικά.
λύκιε, στους συνδέσμους που παραθέτεις 9 στις 10 το φιλείν και τα παράγωγα του μεταφράζονται ως αγάπη! κι οχι μονο μεταφράζονται αλλά φιλτράρονται κι έτσι... κι αναρωτιέμαι, πώς είναι δυνατόν να είστε σίγουροι κάποιοι ότι νοείτε φιλοσοφικά αρχαίες προχριστιανικές έννοιες μέσα από σύγχρονες μεταχριστιανικές ερμηνείες;;και να είστε και τόσο σίγουροι κιόλας!κι όχι μονο να ειστε σίγουροι αλλα να προσδίδετε στις ερμηνειες αυτες και συμπαντικη διάσταση, οταν στις περισσοτερες των περιπτωσεων δεν υπονοειται καν κατι τετοιο, τουλαχιστον εμφανως, σε αρχαια κειμενα... εγω μπορω να καταλαβω την αναγκη του ανθρωπου να συλλάβει την εννοια της αγαπης, αλλα καμια φορα ο υπερμετρος ενθουσιασμος του για το οτι με εννοιες σαν κι αυτην ασχοληθηκαν δηθεν και οι προγονοι του, μπορει να τον οδηγησουν σε παρερμηνειες...
Αγαπητή Ανώνυμη, πάρε καμιά 15αριά παραδείγματα αμιγούς αναφοράς στην αγάπη, με όποια ερμηνεία θα ήθελες να προκύπτει από τα συμφραζόμενα:
1)«Αγάπησις απόδεξις παντελής» Η Αγάπη είναι η παντελής αποδοχή. Πλάτων (Ορισμοί) 2)«Όλους αγάπα» Φωκυλίδης 3)«Ο ανώτερος άνθρωπος, περισσότερο από κάθε τι, αφιερώνεται στη Σοφία και την Αγάπη. Το πρώτο είναι θνητό αγαθό ενώ το δεύτερο είναι αθάνατο» Επίκουρος (Επικ. Προσφ. 78) 4)«Αφετηρία των αρετών είναι η ευσέβεια, και κορυφαίο όριό τους η Αγάπη» Πυθαγόρας ο Σάμιος 5)«Η Αγάπη προς τους ανθρώπους είναι καθήκον, αφού είμαστε όλοι παιδιά του ίδιου θεού" Επίκτητος 6)«Αγαπάσθαι και οικείν ευδαιμόνως.» Να αγαπιέσθε και να κατοικείτε με ευδαιμονία (μεταξύ σας).Πλάτων (Πολιτεία) 7)«Ν ανταποδίδης την Αγάπη με Αγάπη» Ησίοδος (Έργ. Και.Ημ.) 8)«Φιλία Αγάπα» Να αγαπάς(Τους ανθρώπους, τους θεούς, κλπ.). (Δελφικό Παράγγελμα) 9)«Η Αγάπη προς τον άνθρωπο μας προστάζει να βοηθάμε τους ξένους» Επίκουρος 10)«Να αγαπάτε όλους τους ανθρώπους, ανεξάρτητα από τη φυλή η την θρησκεία στην οποία ανήκουν» Επίκτητος 11)«Αγάπα τον πλησίον μικρά ελαττούμενος» Να αγαπάς τον πλησίον σου λίγο περισσότερο από ότι αγαπάς τον εαυτό σου. Θαλής ο Μιλήσιος 12)«Αγάπη άκαιρος ίσον εστί τω μισείν.» Αγάπη που δεν εκφράζεται στην κατάλληλη στιγμή μοιάζει σα να’ναι μίσος.Σωκράτης (Στοβ. Ανθ.) 13)«Αγάπης δε ουδέν μείζον ούτε ίσον εστί» Τίποτε δεν είναι σπουδαιότερο ούτε ίσο με την Αγάπη. Μένανδρος 14)"ΟΥΣ ΤΡΕΦΕΙΣ, ΑΓΑΠΑ". Να αγαπάμε αυτούς που τρέφουμε (παιδιά μας και γενικά την οικογένειά μας) Δελφικό παράγγελμα 15)«Καλλιέργησε την Αγάπη και τη φιλία με έναν εχθρό» Πιττακός ο Μυτιληναίος
Αν πρόσεξες προηγούμενο σχόλιό μου, αναφέρθηκα στην έννοια που έδωσε ο Χριστός στην διδασκαλία του περί Αγάπης. Αυτό δεν καθιστά εννοιολογικώς διαφορετική την σημασία του όρου, από τους αρχαίους. Πες μας λοιπόν, την δική σου ερμηνεία της αγάπης και να δούμε πόσο μπορεί να διαφέρει από αυτές που δίνουμε εμείς.
9 στα 15 είναι μεταφρασμένα και ποιος ξέρει πώς είναι το αρχαίο κείμενο... επειδη βέβαια δεν έχω καμιά διάθεση να ψάχνω για να επιβεβαιώσω τα άνωθεν αλλα κυριως επειδή θες πολύ να ισχύει το αφήγημα σου, το χρειάζεσαι πολύ ρε παιδάκι μου, έχεις δίκιο σε όλα,ισχυουν όλα όσα λες, έκανα λάθος! αυτο που δεν καταλαβαίνω είναι το για ποιον λόγο επιμένετε να με ρωτάτε κάτι στο οποίο γνωρίζετε την απαντηση από τους προγονους σας ακομη όπως φαίνεται, δε θα σας πω κάτι διαφορετικό απο όσα σας έχουν πει κι άλλοι... απλα θα σας πω το εξης:στους ιχθυακους τέτοιες ερωτήσεις δεν κάνουνε! μην περιμένετε απαντήσεις από τους μπιτνικς αγαπούληδες των ψυχών, εστιάστε στους υδροχοϊκούς και για απαντήσεις και για ερωτησεις και για τα πάντα όλα!
Εντάξει Ανώνυμη, ούτε κι εγώ θα σου χαλάσω το ιχθυακό σου αφήγημα. Ούτως ή άλλως δεν είμαι θιασώτης της μπουρδολογίας περί υδροχοϊκών και ιχθυακών εποχών και τα τοιαύτα! Εμείς απλώς κάνουμε διάλογο με όλους όσους θέλουν να δοκιμάζουν τις απόψεις τους, με τις αντίθετες. Ωστόσο μπορείς να πιστεύεις ότι έχεις την κλίση, τις αντοχές και το ταλέντο που απαιτείται κάθε φορά, για να παίξεις τον ρόλο σου στο πλανητικό σήριαλ της παρούσης σεζόν...
αχαχαχα! ωραίο το dune ναι και μενα με αρέσει, του Lynch όμως όχι το άλλο, για τα βιβλία δεν έχω άποψη δεν τα χω διαβάσει... αν σε βολεύει πάντως μπορείς να με λες ...Πωλ :) τωρα σοβαρά όμως και πέρα από τις μούφες που έχουν κυκλοφορήσει σχετικά με την υδροχοϊκή εποχή, θες να πεις ότι δεν δέχεσαι την ύπαρξη κοσμικών κύκλων ή τις ομάδες ψυχών που φέρουν στοιχεία του εκάστοτε κύκλου;απο τις δικες μου παρατηρησεις πάντως εχω καταλήξει στο ότι όντως υπάρχουν αυτές οι ομάδες, πλέον μπορώ εύκολα να διαχωρίσω τους ιχθυακούς από τους υδροχοϊκούς και δεν εχει να κάνει ουτε με το πόσο έξυπνοι είναι ή πόσο νέοι ή γέροι ή πόσο μαχητικοί ή όχι...
Χμμ, καλύτερο το Πωλ κυρία Ατρίδη, παρόλο που δεν είχα την τιμή να διαβάσω τα βιβλία, μα ούτε και να δω την ταινία. Δέχομαι την ύπαρξη κοσμικών κύκλων, αλλά δε θεωρώ ότι ορίζουν τις συμπεριφορές και τις τάσεις των ανθρώπων. Απλώς ευνοούν την ανάπτυξη ροπών, αλλά οι άνθρωποι δεν δεσμεύονται από αυτές. Πιστεύω ότι οι άνθρωποι δέχονται και εκπέμπουν ενέργειες πιο ατομικά απ' ότι συλλογικά, αν και σαφώς δέχονται επιρροές από το περιβάλλον τους (ανθρώπινο και κοσμικό-πλανητικό). Γι αυτό και οι άνθρωποι με ίδιο ζώδιο και ωροσκόπο, δεν είναι καρμπόν ομοιότητας, αλλά μπορεί να είναι εντελώς διαφορετικοί...
να, αυτή ας πούμε είναι μια ξεκάθαρα ιχθυακή τοποθέτιση! η οποία μου αρέσει και μένα πάρα πολύ και θα ήθελα επίσης πάρα μα πάρα πολύ να ισχύει, αλλά δεν ισχύει...κατα τη γνώμη μου αυτό που λες αφορά ίσως το 1% της ανθρωπότητας,και ίσως να λέω και πολύ, το υπόλοιπο 99% είμαστε περισσότερο κοινοί από όσο νομίζουμε ή θα θέλαμε... δε διαφωνώ πως το ευκταίο θα ήταν μια ανθρωποτητα αποτελούμενη από ιδιαιτερες και ολοκληρωμένες ατομικότητες, που μπορούν να επηρεάζουν ατομικά και που η ατομική τους ύπαρξη έχει τόσο μεγαλή σημασία ώστε το σύμπαν να μεριμνεί για τον καθένα ξεχωριστά... δυστυχώς η εμπειρια μου δίδαξε άλλα... έχεις προσέξει πόσο επιτακτικό γίνεται πλέον και με πόσο γρήγορη γεωμετρική πρόοδο το άκουσμα και η παρότρυνση για ομοδικότητα και συνεργασία;; παντού σε όλους τους τομείς! υδροχοϊκή απόρροια είναι αυτό, οι άνθρωποι πλέον ΚΑΙ επηρεάζονται μαζικότερα αλλά ΚΑΙ μπορούν να επηρεάσουν δραστικότερα ως σύνολα, καμιά σχέση δεν έχουν τα ζώδια, βλέπω ιχθείς στο ζώδιο να έχουν υδροχοϊκή ψυχή και τούμπαλιν, το πάω λίγο αλλού απο κει που νομίζεις...
''αντιθέτως, η αγάπη ως ενεργεια που εκδηλώνεται στον διαστημικό χώρο, μεταξυ πλανητων, κομητων, ηλιων, μαυρων οπων κλπ είναι εξαιρετικά πιο ενδιαφερον τόπικ!''
πραγματικά δεν έχω ιδέα! σκέφτομαι όμως ότι αν η αγάπη είναι όντως ένας συμπαντικός όρος/έννοια/αξίωμα/ενεργεια ή δεν ξέρω και γω τι άλλο, θα πρέπει με κάποιον τρόπο να εκδηλώνεται σε όλο το εύρος της δημιουργίας και μεταξύ των δημιουργημάτων αλλά και μεταξύ του δημιουργού και αυτών... διαφορετικά, αν η εκδήλωση της αφορά αποκλειστικά τον άνθρωπο και τη σχέση του με τους άλλους ανθρώπους αλλά και τη σχέση του με τον δημιουργό, ε τότε προφανώς δεν είναι και τόσο συμπαντικό αξίωμα η αγάπη, κάτι άλλο είναι...
Πολύ σωστή είναι η εικόνα σου για την Αγάπη. Εκδηλώνεται ως κοσμικό συνεκτικό στοιχείο της Δημιουργίας, σε όλο το εύρος της και όχι ασφαλώς μόνο από άνθρωπο σε άνθρωπο, ανεξάρτητα αν στις συζητήσεις μας επικεντρωνόμαστε στην Αγάπη μεταξύ ανθρώπων (γιατί αυτό είναι το πεδίο που χρειαζόμαστε ενάσκηση). Κανείς δεν μας εμποδίζει να δούμε την κοσμικότητα της Αγάπης και κανείς δεν το αμφισβήτησε αυτό. ΛΥΚΙΟΣ.
κοσμικό συνεκτικό στοιχείο της Δημιουργίας η αγάπη λες λοιπόν... μάλιστα... ο γαλαξιακός κανιβαλισμός συμπεριλαμβάνεται μέσα σ' αυτό το συνεκτικό στοιχείο; οπωσδήποτε ναι! ποια νομίζεις ότι είναι η σχέση του με την εκδήλωση της αγάπης σε ανθρωποκεντρικό επίπεδο;
Αυτό που εσύ βλέπεις ως κανιβαλισμό, δεν είναι παρά η συγχώνευση και η αφομοίωση της ύλης. Η ύλη έχει την ιδιότητα να μεταλλάσσει διαρκώς την μορφή της, σε όλη την κλίμακα των διαστάσεών της. Εξάλλου μας είναι γνωστός ο κύκλος της ύλης και στον δικό μας πλανήτη. Η συγχώνευση και η αφομοίωση είναι στοιχεία της κοσμικής Αγάπης, ακριβώς επειδή αποτελεί το συνεκτικό στοιχείο της υλοενέργειας. Το "Αγαπάτε αλλήλους ως εαυτόν", κρύβει τις έννοιες της συγχώνευσης και της αφομοίωσης. Μένω στην ύλη, γιατί εκεί σου αρέσει να εστιάζουμε.
όχι δεν το βλέπω εγώ ως κανιβαλισμό, θεωρία της φυσικής είναι ο γαλαξιακος κανιβαλισμός ! https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%BE%CE%AF%CE%B5%CF%82#%CE%91%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BB%CE%B5%CF%80%CE%B9%CE%B4%CF%81%CF%8E%CE%BD%CF%84%CE%B5%CF%82
τωρα εσένα σε βολεύουν σε τέτοιες περιπτωσεις οι όροι συγχώνευση και αφομοίωση και αναρωτιέμαι αν χρησιμοποιείς τους ίδιους όρους και όταν κάτι τέτοιο συμβαίνει και μεταξύ ανθρώπων, λαών κλπ... την απάντηση βεβαιως τη γνωρίζουμε και οι δυο, οτι σαφώς και δεν χρησιμοποιείς αυτους τους όρους :) και ερωτώ: γιατί θεωρείς ότι το να κατασπαράζει ένας δυνατός γαλαξίας έναν άλλον πιο αδύναμο είναι στοιχείο της κοσμικής αγάπης και από την άλλη το να εισέρχονται ας πούμε αυξημένες δυνατές ροές μεταναστών που θα καταπιούν τελικά τους πιο αδύναμους ντόπιους να το θεωρείς καταπάτηση που πρέπει πάσει θυσία να αποφευχθεί;;; ποια ειναι η διαφορά και γιατί;
Πωλ, θα πρέπει να βγεις από την ανθρωποκεντρική θέαση της Αγάπης, για να καταλάβεις την έννοια της συγχώνευσης και αφομοίωσης της υλοενέργειας των γαλαξιών :) Στο ανθρωποποιημένο σου παράδειγμα λοιπόν, δεν είπε κανείς ότι δεν επέρχεται συγχώνευση όταν ο ισχυρός καταπίνει τον αδύναμο. Αν το εξετάσουμε στο επίπεδο της ύλης (όπως κάνουμε με τους γαλαξίες) δεν τρέχει και τίποτα που ισχύει η νομοτέλεια της αναμόρφωσης των υλικών. Ωστόσο, στο παράδειγμά σου θα πρέπει ο ισχυρός να είναι όντως ισχυρότερος από τον άλλον για να τον ...καταπιεί! Επίσης ο "αδύνατος" έχει δικαίωμα να αντισταθεί στο φάγωμα. Στο επίπεδο των ανθρωπίνων συνειδήσεων (φεύγουμε από το υλικό πλέον), τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα. Στον άνθρωπο υπάρχει η ταυτότητα συνείδησης και η ξεχωριστότητά του. Κατ΄επέκτασιν το ίδιο ισχύει για κάθε λαό, φυλή και έθνος. Αυτό είναι μια μορφή όπως και η υλική μορφή, αλλά στο νοητικό επίπεδο. Η συγχώνευση των ξεχωριστοτήτων, δημιουργεί μια νέα μορφή που δεν είναι κατ΄ανάγκην ανώτερη από τις δύο που συμμείχθηκαν. Το πιθανότερο είναι να είναι κατώτερη και από τις δυο. Συνεπώς είναι αδήριτη η ανάγκη διασφάλισης της ξεχωριστότητας, η οποία αποτελεί εξελικτικό τροχιόδρομο για τον κάθε λαό και πρέπει να αντιστέκεται σε κάθε σύμμειξη. Αν όμως θέλεις να εξετάσουμε την Αγάπη ως ισοπεδωτική των διαφορών, θα συμφωνήσουμε ότι έτσι είναι και να το γιατί:
Η Αγάπη ως συνεκτικό στοιχείο της Δημιουργίας, θέλει να βλέπει το Όλον ενωμένο και ενοϊκό. Αντιστέκεται στην ξεχωριστότητα και την ανισότητα, πράγμα που υπερασπίζεται ο άλλος πόλος: ο Φόβος.
θεωρείς δλδ ότι οι γαλαξίες είναι απλώς ένα μάτσο από κοτρώνες, αέρια και αστρική σκόνη που δεν τρέχει και τίποτα αν τρακέρνουν μεταξύ τους, γιατί είναι απλώς κοτρώνια στο διάστημα,ύλη και τίποτα παραπάνω... αντιθέτως ο άνθρωπος και μόνο έχει νόηση... δλδ κατ' εσέ ο συμπαντικός νους διαμορφώνεται μόνο μέσα από την αθρώπινη νόηση... και μετά εγώ είμαι εκείνος που σκέφτεται ανθρωποκεντρικά...ρε συ αυτά θα περίμενα να μου τα πει κανάς άλλος που δεν έχει σχέση με εσωτερικές έννοιες και δε μπορεί να συλλογιστεί σε βάθος... τα πάντα όλα έχουν νόηση λύκιε και ο συμπαντικός νους δομείται από οποιαδήποτε κίνηση, δράση ή αντίδραση έχει γίνει οποτεδήποτε από οτιδήποτε μέσα στο σύμπαν!η δικη μου ένσταση βρίσκεται στο ότι πιθανότατα αυτό που αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος ως αγαπη είναι μάλλον ένας όρος σε λανθάνουσα μορφή...ο ανθρωπος τείνει να αντιλαμβάνεται μέσα από συγκεκριμένες μορφές, παραπάνω το επιβεβαιώνεις με τον συλλογισμό σου, και δείχνει δυσκολία στο να κατανοήσει μέσα από το άμορφο ή από το παράδοξα μορφοποιημένο για τον νου του... δε συμφωνω στο οτι η αγαπη ειναι το συνεκτικο στοιχειο, κάτι αλλο ειναι, κατι πολυ πιο μεγαλο και διαφορετικο απο αυτο που νομιζουν ολοι, κατι εξω απο καλο και κακο, κατι χωρις πολο...
ναφερθηκαμε στο Ισοπλευρο τριγωνο, με τις 3 πλευρες, αγαπη/καλοσυνη, γνωση/σοφια, δυναμη. Αυτο το σχημα αποτελει την ΒΑΣΗ ενος πλατωνικου στερεου, του τετραεδρου ή τριγωνικης πυραμιδας, ενα γεωμετρικο στερεο οπου και οι 4 πλευρες ειναι ισες. Οσο μεγαλυτερη η βαση μας, τοσο πιο ψηλη η πυραμιδα που θα χτισουμε. Ο Θεος, προφανως ειναι τερματισμενος, με εξισου απειρες πλευρες, παν-καλος, παν-σοφος, παν-τοδυναμος. Εμεις, χτιζουμε τον εαυτο μας. Γινεται προφανες πως η πυραμιδα που θα χτισουμε, αν εχει τεραστια πλευρα πχ στην αγαπη, αλλα ειναι μικρουτσικη στην σοφια και δυναμη, δεν θα ειναι στερεη και θα καταρρευσει μολις αποπειραθουμε να της δωσουμε υψος.
Σε πρωτη φαση, ας δουμε αυτες τις εννοιες στο υλικο επιπεδο. Εχουμε πει αλλωστε πως το υλικο επιπεδο ειναι ενα σχολειο που μας βοηθαει να αντιληφθουμε και να κατανοησουμε μεταξυ αλλων και τις εννοιες. Κατ'αναλογια λοιπον, θα τις βρουμε και στο υλικο. Μπορουμε να δουμε την αγαπη λοιπον ως πρωτο βημα κατανοησης, ως καλοσυνη/φιλοτητα. Η ικανοτητα του φιλειν. Αυτη λοιπον ειναι μια απο τις 12 ηθικες αρετες τπυ Αριστοτελη, που εχει ελλειψη και υπερβολη, και επιδιωκουμε μεσοτητα. Οταν καποιος κανει δυσκολα φιλους, ειναι δυστροπος και βρισκεται στην ελλειψη της εν λογω αρετης. Οταν καποιος γινεται φιλος με ολους ανευ κρισης και δεν αντιλαμβανεται τους εχθρους, τοτε βρισκεται στην υπερβολη. Επομενως επιθυμουμε φιλοτητα αλλα συνειδητα. Αλλωστε το να μπορει καποιος να γινει φιλος με οποιονδηποτε, αποτελει υπερδυναμη οταν ειναι ελεγχομενη.
Οσον αφορα την αγαπη, θα διαφωνησω με την ετυμολογικη προσεγγιση αγαν+οπωπα. Θεωρω πιθανοτερη την προσεγγιση του αλκιρεα, οπου το πρωτο συνθετικο ειναι το "αγω".
Η συγχωρεση ειναι επισης μια αλλοιωμενη εννοια. Η φιλοσοφια λεει: "Να συγχωρεις, αλλα ποτέ να μην ξεχνας". Διοτι αν συγχωρουμε τα πάντα, εκπαιδευουμε τον αλλο στο να συνεχιζει τη συμπεριφορα του. Το βλεπει σαν να του επιτρεπεται να το κανει. (Enabling) Συγχωρω σημαινει πως μπορουμε να συνυπαρχουμε, χωρουμε και οι δυο. Οχι ο ενας πανω στον αλλο, αλλα ο καθενας στον χωρο του. Συγχωρω σημαινει πως επιτρεπω στον αλλο, ακομα και αν διαφωνω μαζι του, να κατεχει την θεση του, αποδεχομαι το δικαιωμα υπαρξης χωρις να του κανω πολεμο εξοντωσης ή κυριαρχησης. Το ιδιο δεν συμβαινει και στον ΚΔ; Υπαρχει χωρος για ολους. Ο διαχειριστης του χωρου επεμβαινει στο κατα δυναμιν οταν παρατηρουνται πρακτικες επιβολης, μεσω της επιθεσης κατα προσωπων. Τοτε η εφαρμογη των οριων μεσω και πολεμου αν χρειαστει, ειναι θεμιτη
Βασικά διαφωνείς με το λεξικό Λίντελ + Σκότ ( Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας ). Είναι αυτό που χρησιμοποιεί η Ακαδημία Αθηνών.. αλλά δεν έχει να κάνει, απλά το αναφέρω ως πληροφορία. Από εκεί είναι η ετυμολογία.
Όλοι μας ως ερευνητές έχουμε δικαίωμα στην αποδοχή ή στην διαφωνία μιας ανάλυσης - ετυμολογίας. Στο συγκεκριμένο άρθρο βρίσκω κάποια σημεία που είναι αποδεκτά και κάποια σημεία όπου διοχετεύονται έννοιες περί "αγάπης" που δεν συμφωνώ. Προσωπική άποψη, όπου η Αγάπη δεν δύναται "αρνητικής χροιάς" έστω και με διάφορα επιμέρους συνθετικά. Σιγά σιγά θα ξετυλίξουμε το κουβάρι. Απλά χρειάζεται Πνευματική ηρεμία και οι μέρες που διανύω δε βοηθούν.
Στο συμπαν, οσον αφορα τα ανωτερα επουρανια οντα, (celestial beings) επικρατει ενα καθεστως διασυνδεσης, αλυσιδας. Το Απολυτο (Θεος) κατεβαινει απο την Πηγη και διαχεεται στα υπολοιπα κατωτερα οντα κατα βαθμιδα. Ο ενας τρωει τον αλλο αλλα ολο αυτο επιστρεφει. Ουροβορος. Αυτα τα οντα ειναι ανοιχτα στην ενεργεια που τα διαπερνα. Το ζητημα ειναι να ισορροπησουμε και εμεις οι ανθρωποι ωστε να ανοιχτουμε και να επιτρεψουμε στην ενεργεια αυτη να μας φτασει. The Force, κατα το Star Wars.
Οταν ο ανθρωπος φανει αξιος να κατεχει την Δυναμη αυτη, τοτε θα του δωθει. Αξιος σημαινει να εχει αναπτυξει την Καλοσυνη/Αγαπη, Σοφια, Δυναμη και να εχει σχηματισει ενα μεγαλο και στερεο ισοπλευρο τριγωνο.
Καλοσυνη/αγαπη σημαινει να εχεις τοση αγαπη μεσα σου, που να εχεις πλεονασμα, ωστε να μπορεις και να δινεις λιγακι στους συνανθρωπους. Η Σοφια/Γνωση διδασκει μευαξυ αλλων το Μηδεν Αγαν, και την εννοια του μέτρου. Η Δυναμη ειναι αυτη που σου επιτρεπει να πραγματοποιεις τα σχεδια σου, να στεκεσαι στα ποδια σου (στωμεν καλως) βασιζομενος οσο μπορεις στις δικες σου δυναμεις χωρις να εκμεταλλευεσαι αλλους, καθως τοτε καθιστασαι εξαρτωμενος. Τελικα σε καθε παραδειγμα και οι τρεις πτυχες ειναι αλληλενδετες.
Πολύ σημαντική η διατήρηση της ισορροπίας του τριγώνου όσο αυξάνουμε τις διαστάσεις του, αγαπητέ Joker!
Ο χριστιανισμός μας διδάσκει την συγχώρεση, αλλά προϋποθέτει ως αιτία της την μετάνοια. Με αυτό τον τρόπο, διασφαλίζεται ότι ο σφάλλων δεν θα επαναλάβει το σφάλμα του, αφού το κατανόησε και μετεστράφη. Αν δεν έχει μετανοήσει, τότε η συγχώρεση δεν έχει ευεργετικό αποτέλεσμα στον σφάλλοντα, αλλά εκπαιδεύεται στην επανάληψη... Στόχος της συγχώρεσης είναι η απαλλαγή του από το βάρος της ευθύνης για μια βλάβη που προξένησε σε άλλον (εξιλέωση). Είναι μια προσφορά αποφόρτισης χρέους (κάρμα) από το θύμα στον θύτη και ενδεικτικό της "συνεκτικής ουσίας" που κρατά ενωμένες με την Πηγή τους τις χωριστικότητες, δηλαδή της Αγάπης. Ο συγχωρών ασκεί αγάπη και επίσης αποφορτίζεται από τα δικά του αρνητικά συναισθήματα (θυμό, λύπη, μοχθηρότητα). Η Αγάπη δηλαδή, ασκείται από το θύμα με την συγχώρεση (κατανοήση-μεγαθυμία) και από τον θύτη με την μετάνοια (κατανόηση-αποκατάσταση). Κατά τον χριστιανισμό, ο ίδιος ο Θεός συγχωρεί τις αμαρτίες των μετανοούντων.
Ωστόσο η συγχώρεση και η μετάνοια, απαιτούν την εσωτερική μας Δύναμη. Χρειάζεται μεγάλη ποσότητα ενέργειας προς την κατεύθυνση της μετάνοιας και της συγχώρεσης (να η έννοια της Δυνάμεως αφού υπάρχει κατεύθυνση της εσωτερικής ενέργειας), διότι πρέπει να κατανικήσουν ερπετικά ένστικτα και συναισθήματα. Πάνω απ΄όλα όμως, πρέπει να κατανικήσουν τον εγωϊσμό.
Η Αγάπη είναι αντίδοτο στον εγωϊσμό, γιατί ενώνει τους ανθρώπους (και όχι μόνο) με κάτι που αδυνατούν να κατανοήσουν, αλλά είναι και η πεμπτουσία της Δημιουργίας: η Ενότητα.
ω νο νο! με τη μετάνοια ΔΕΝ διασφαλίζεται ότι ο σφάλλων δεν θα επαναλάβει το σφάλμα του, ούτε με την κατανόηση του σφάλματος! υπάρχει τεράστια απόσταση από τη θεωρία στην πράξη! ο χριστιανισμός διδάσκει ότι όσες φορές σφάλλει και μετανοεί κάποιος, τόσες αντίστοιχα και θα τον συγχωρείς... δεν τα ξες καλά τα χριστιανικά πράματα, λύκιε :) εσύ ας πούμε αν συγχωρήσεις μια φορά κάποιον και επαναλάβει μετά το σφάλμα του ένεκα πάθους και αδυναμίας, θα είσαι αρκετά δυνατός για να τον ξανασυγχωρέσεις ή όχι;
Τίποτα δεν είναι διασφαλισμένο, Πωλ! Η εσωτερική εξέλιξη, απαιτεί ενεργειακό ξόδεμα και αέναη επανάληψη των βιωμάτων. Κάποια στιγμή, μαθαίνουμε το μάθημα και προχωράμε για το επόμενο. Άσε τι κάνω εγώ. Για όλους ισχύει αυτό που είπες: "...ένεκα πάθους και αδυναμίας, θα είσαι αρκετά δυνατός..." Χρειάζεται δύναμη για να κατανικήσουμε τα πάθη και τις αδυναμίες μας, όπως και στο να είμαστε επιεικείς και να συγχωρούμε. ΛΥΚΙΟΣ.
άλλο ρώτησα όμως... γιατί κοίταξε, αν θέλουμε να μιλήσουμε για τη χριστιανική συγχώρεση θα πρέπει να το πάμε βάσει δόγματος, έτσι δεν είναι; "Τότε προσελθὼν αὐτῷ ὁ Πέτρος εἶπε· Κύριε, ποσάκις ἁμαρτήσει εἰς ἐμὲ ὁ ἀδελφός μου καὶ ἀφήσω αὐτῷ; ἕως ἑπτάκις; λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· Οὐ λέγω σοι ἕως ἑπτάκις ἀλλ’ ἕως ἑβδομηκοντάκις ἑπτά."
αν θέλουμε να μιλήσουμε για τη συγχώρεση και τα ρέστα βάσει του πώς το κατανοούμε έκαστος, τοτε ίσως θα είναι καλύτερα να αφήσουμε απ' όξω το χριστιανικό δόγμα... αποφασίστε!
Καλές γιορτές αγαπητέ μου Ποιητή των χρωμάτων! Είθε να είμαστε δυνατοί και φωτισμένοι, διότι ζούμε σε μια εποχή ορόσημο για την ανθρωπότητα. Καλά Χριστούγεννα-Ηλιούγεννα!
Παμε Καταρχας, ας βαλουμε ενα αστερακι και ας συνεχισουμε την συζητηση περι Δυναμης, την οποια μονο ο Λυκιος εχει καταφερει να ξεκινησει και σχηματισει θεση, μετά. Πάντως, ενα χαρακτηριστικο της Δυναμης ειναι και αυτο που ερχεται απο την ταινια John Wick, οπου ο αντιπαλος του, περιγραφει τον πρωταγωνιστη: "Ο John Wick ειναι ενας ανθρωπος της συγκεντρωσης, δεσμευσης/αφοσιωσης, καθαρης θελησης" (John Wick is a man of focus, commitment, sheer will) https://youtu.be/5KbSZroV2lo?t=108
Αναφερω την ταινια, διοτι επαναφερει το αρχετυπο του ηρωα, στον οποιο ανατιθεται ενα αδυνατο εγχειρημα, στο οποιο ομως βρισκει την δυναμη να επιτυχει,τα καταφερνει. Γιατι ομως τα καταφερνει; Ειναι αραγε επειδη ειναι πλουσιος,ομορφος,δυνατος,τυχερος,με γνωριμιες,γυμνασμενος,με γνωση πολεμικων τεχνων; Σαφως και κατεχει καποια απο αυτα, ομως δεν ειναι ο καλυτερος σε καθε κατηγορια. Ξεχωριζει, διοτι ειναι ΑΔΥΣΩΠΗΤΟΣ. Δεν το βαζει κατω. Δεν σταματαει ποτέ. Για τον ανθρωπο που επιμενει και "γυαλιζει" το ματι του (και μπορει ή βοηθειται ανωθεν), ειναι απλα ζητημα χρονου. Ετσι και εμεις, πρεπει να ειμαστε αδυσωπητοι στην αναζητηση μας. Φυσικα και υπαρχει συνδεση και με τον μυθο του Αβελ, αγαπητη Ανατολη. Ισως να μεσολαβει και η Θεια Χαρη, ποιος ξερει; Εμεις ασχολουμαστε με αυτο που ειναι στο χερι μας, και αυτο ειναι συνεχως να προχωρουμε προς τον στοχο μας.
"Είθε να φωτιζόμασθε και να μεταλαμβάνουμε εκ Του Αγαθού Φάους" Αγαπητε ΠτΧ, η φωτιση ειναι η υπερβαση του σκοταδιου. Το σκοταδι ή χαος ή χως, δεν ειναι τιποτα αλλο απο το χωμα και την υλη. Ο ανθρωπος που την κανει αντιπαλο και εχθρο, καταδικαζει τον εαυτο του σε αεναο πολεμο. Γιατι να μην την κανουμε αντιθετως φιλο, και να ακουσουμε τα μηνυματα που μας κομιζει; Αυτη η στρατηγικη και αλλαγη οπτικης, θα επιφερει την νικη, το πολυποθητο αποτελεσμα.
""Αγάπη = Άγαν + 'Οπωπα..= υπερβολικά βλέπω. ""Βασικά διαφωνείς με το λεξικό Λίντελ + Σκότ""Προσωπική άποψη, όπου η Αγάπη δεν δύναται "αρνητικής χροιάς" έστω και με διάφορα επιμέρους συνθετικά.""
Αρχη σοφιας η των ονοματων επισκεψις. Αυτο αποτελει ενα πλεονεκτημα της ελληνικης γλωσσας, το οποιο καθε λογικος ανθρωπος θα χρησιμοποιησει. Τι ειναι αγαπη; Ποια ειναι η ετυμολογια της λεξεως "αγαπη"; Πώς παει το τραγουδι; https://youtu.be/HEXWRTEbj1I?t=3 "Τι ειναι αγαπη; Μωρο μην με πληγωσεις, μην με πληγωσεις, οχι αλλο" Επομενως, αποτελει κοινη γνωση των ανθρωπων πως η αγαπει ποναει (οταν δεν εκπληρωνεται). Το κραταμε και αυτο.
Παμε να δουμε πιθανες ετυμολογιες της αγαπης. 1. Αυτη του Λιντελ+Σκοτ που μας μεταφερεις και σε ευχαριστουμε. Αγαπη=αγαν+οπωπα(παρακειμενος του οραω-ορω)=πολυ, εχω δει. Γιατι παρακειμενος; Ο παρακειμενος δειχνει μια πραξη που συνεβη στο παρελθον, ομως η επιπτωση της ειναι ενεργη στο παρον πχ "Εχετε καλεσει το καστημα ταδε". Στο παρελθον το καλεσατε, ομως η κληση ειναι σε εξελιξη, ενεργη. Ενδιαφερουσα ερμηνεια, αν μη τι αλλο. Για να ειναι δοκιμη η χρηση του αγαν ως πρωτο συνθετικο, θα πρεπει να βρουμε και καποια αλλη λεξη που να το κανει. Μετα απο μια ψαχτικη, οντως βρηκα μια λεξη, το "αγαννιφος=αγαν+νιφος(νιφαδα)=πολυχιονισμενος". Δεν βρηκα αλλη, ομως μια, ειναι αρκετη. Αρα, αγαπω= εχω δει, πολυ. Ειδα πολυ, ομως το αποτελεσμα ειναι ενεργο, δεν εχει τελειωσει, ειναι σε εξελιξη. Τι εχω δει και τι παραμενει σε εξελιξη; Το κραταμε και αυτο το στοιχειο.
2. Αυτη του λεξικου της Αρχαίας Ελληνικής του Robert Beekes που λεει: ἀγαπῶ = ἄγα(ν) «πολύ» + πᾶ- «προστατεύω» (από μια ρίζα *pa- «προστατεύω»), αρα "προστατεύω πολύ"
3. Του αλκιρεα που λεει πως το πρωτο συνθετικο ειναι το "αγω" και συμπληρωνω εγω, πως ισως ειναι αγαπη=αγω+ οπη ή πη. Το "πη" ειναι επιρρημα που υποδηλωνει τροπο και τοπο, το εχουμε γνωρισει στα χρυσα επη και στο "Πη παρεβην;Τι δ'έρεξα;Τι μοι δεον ουκ ετελεσθη;" Εδω λεει πως το "οπη" χρησιμοποιειται για μη αμεσες ερωτησεις και το "πη" σημαινει "whereby? which way? how?" (πώς;με ποιό τροπο; μεσα απο το οποιο/δια του οποιου). Ισως να ειναι και "οπη=τρυπα", δεν το αποκλειω https://en.wiktionary.org/wiki/%CF%80%E1%BF%87 Αρα αγαπη=αγω+οπη/πη. Αρα αγαπη ειναι οταν εχουμε αγωγο με καποιο τροπο σε καποιο τοπο. Η λεξη λεει πως εχουμε αγωγο, ..καπως. Δεν διασαφηνιζει. Αγωγος ομως, ξερουμε τι ειναι. Αγωγος ειναι το μεσο οταν υπαρχει μεσα απο αυτον, διελευση. Στη φυσικη, το εχουμε μελετησει επισταμενως στα συρματα με ηλεκτρικο ρευμα, στα κυκλωματα.
Εξυπνο θα ηταν να βλεπαμε και τις σημασιες παρεμφερων λεξεων, εν προκειμενω φιλω και ερωτας,για να παρουμε μια ακομα εννοιολογικη προσεγγιση. Εδω https://etymologia.gr/etymologia/%CE%B1%CE%B3%CE%B1%CF%80%CF%8E-%CF%86%CE%B9%CE%BB%CF%8E-%CE%AD%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%B1%CE%B9/ λεει πως υπαρχει μια υποθεση πως φιλῶ, σημαινει "αυτὀς που βρίσκεται κοντά"
Εχουμε και τον ερωτα απο το εραμαι, εραω,ερεω,ερω που σημαινει λαχταρω,ποθω, με αγνωστη ετυμολογια (οποιος βρει απο καποιο λεξικο ας μας συμπληρωσει)
Στο δια ταυτα. Πιστευω πως η αγαπη ειναι μια κατασταση στην οποια βρισκομαστε. Γι αυτο και συμφωνησα με την προσεγγιση του Αλκιρεα, οταν την διαβασα, διοτι υπηρχε ταυτιση αποψεων σε αυτο. Θυμιζω τη ρηση του Γκουρτζιεφ πως "Ο ερωτας στο φυσικο επιπεδο εξαρταται απο την πολικοτητα". Αγαπη επομενως υπαρχει οταν δημιουργειται ενα κυκλωμα μεταξυ δυο ανθρωπων, στο οποιο ο ενας ειναι η αρσενικη αρχη και ο αλλος η θηλυκη. Εκπληρωση της αγαπης ειναι η (προφανως παροδικη) ενωση των δυο πολων, ητοι ερωτας.Το φιλειν υπαρχει οταν οι δυο πολοι ερχονται κοντα. Αυτο συμβαινει στο "κυκλωμα" των δυο ανθρωπων και στο δυναμικο που σχηματιζεται απο τις πολωσεις τους.
Υπαρχουν και μεγαλυτερα "κυκλωματα". Πιστευω πως το Απολυτο/Θεος/Ακτινα Δημιουργιας λειτουργει οπως λειτουργει η καθοδος ηλεκτρικου ρευματος, δημιουργωντας ενα μαγνητικο πεδιο. θυμιζω οταν βαλουμε τον αντιχειρα κατα την φορα του ηλεκτρικου ρευματος, τα δαχτυλα μας δειχνουν την φορα του μαγνητικου πεδιου. Αυτη η φορα ειναι η φορα που περιστρεφονται οι πλανητες. Ο Ηλιος προφανως βρισκεται στο κεντρο σε αυτο το μοντελο, ο οποιος τροφοδοτειται απευθειας απο τον ανωτερο Ηλιο, κοκ, εως οτου φτασουμε στο Απολυτο/Θεο. Αυτη θα μπορουσε καλλιστα να ειναι η θεωρια των Παντων που αναζητουν οι επιστημονες, που τα ενοποιει ολα μεταξυ τους. Αγαπη σε αυτο το κοσμικο μοντελο ειναι αυτο που κανει ολους τους πλανητες να γυριζουν γυρω απο το Θεο/Απολυτο.
Στο ισοπλευρο τριγωνο που εμεις συζηταμε ωστοσο, οι 3 πλευρες ειναι Καλοσυνη(kindness)-Γνωση(knowledge)-Δυναμη/Ισχυς(Power). Οχι τοσο αγαπη ή ερωτας, οσο καλοσυνη ή φιλοτητα. Αν το εβλεπα ως ικανοτητα, θα ελεγα η ικανοτητα ενος ανθρωπου στο φιλειν/αγαπειν. Το λεω αυτο, διοτι θεωρω πως ολα δυνανται να εχουν αρνητικη χροια, οταν δεν ειναι ισορροπημενα ή συνειδητα. Ας δουμε την αγαπη. Οταν την δουμε ως κατασταση, ειναι πραγματι πάντα θετικη. Δεν βλεπουμε κατι αρνητικο. Ομως, αν ειμαστε ειλικρινεις, θα δουμε πως δεν αγαπαμε απλα για να αγαπαμε, αλλα πως επιδιωκουμε την ενωση μας με αυτον/αυτην που αγαπαμε. Υπαρχει σαφως αυτη η επιθυμια. Αυτη η ενωση ομως, δεν θα συμβει αν δεν δημιουργησουμε συνθηκες πολωσης, τουναντιον η περισσοτερη αγαπη δημιουργει αποστροφη στον αλλο. Αυτο το καθεστως λοιπον, καθισταται ΤΟΞΙΚΟ για τη ψυχη, οπως διαβαζουμε στον Πλατωνα και στους 7 αναβαθμους του ερωτα, οταν δηλ ο ερωτας μας μεινει προσκολλημενος επι μακρον σε ενα ατομο. Εχουμε μπει σε ενα φαυλο κυκλο που οδηγει στην καταστροφη μας. Αλλωστε, αν ειμαστε ειλικρινεις με τον εαυτο μας, θα δουμε πως δεν ερωτεομαστε το αλλο ατομο, αλλα μια ιδεατη δικια μας εικονα του αλλου ατομου που εμεις την προβαλλουμε πανω του και προσπαθουμε να του την επιβαλλουμε. Αυτο ειναι ο ερωτας, ομως.
Ορθως επομενως λεει το τραγουδι: Τι ειναι αγαπη; Μωρο μην με πληγωσεις" διοτι αφου εχουμε βαλει τον αλλο σε θεση οπου μπορει να μας συμπληρωσει και να γινουμε ξανα ενα και να επιστρεψουμε στην ενοτητα απο τη πολωση του δυο, τοτε η αρνηση του εν λογω ατομου βιωνεται περιπου ως ενας μικρος θανατος, σαν να σκιζεται η καρδια μας. Εμεις τι κανουμε λοιπον αν βρεθουμε σε αυτη τη θεση; βλεπουμε πως το εν λογω ατομο δεν ειναι το μοναδικο που εκφραζει την συμπληρωση που αναζητουμε, πως υπαρχουν και αλλα. Μετα βλεπουμε πως μονο μεσα μας μπορουμε να βρουμε την πληρη ενωση, με το να συνειδητοποιησουμε μεσα μας και τον αλλο πολο, την Σκια μας.
ΥΓ. "Τι εχω δει και τι παραμενει σε εξελιξη;" θα μπορουσε να εννοει εχω δει τον αλλο πολο και παραμενει σε εξελιξη η διαδικασια προσεγγισης του. Εχω βρει καποιον που εκφραζει τον αλλο πολο που μου λειπει, τον αγαπω, ητοι ειναι σε εξελιξη αυτη η κατασταση, εχει ξεκινησει η κινηση ενοτς του κυκλωματος. Δυσκολο να το βγαλει παντως καποιος αυτο, μονο απο τη λεξη αγαπη. Ουτε ταχυδακτυλουργος δεν θα τοβγαζε μονο απο τη λεξη αγαπη.
Σε αντιθεση η χρηση του "αγω" ως πρωτο συνθετικο, το κανει πολυ πιο ευκολο.
Από το κείμενο του ΑΛΚΙΡΕΑ(ευχαριστούμε για την παραπομπή αγαπητέ Τζόκερ), κρατάω τα κάτωθι ως πολύ ουσιαστικά:
''Η αγάπη είναι βουβή… Έχετε κοιτάξει ποτέ στα µάτια ένα µωράκι ή ένα µικρό ζωάκι; ∆οκιµάστε να το «αγαπήσετε» χωρίς αντίτιµο… Χωρίς να περιµένετε αντάλλαγµα από αυτό… Άνευ όρων… Και τη στιγµή που το κάνετε καταγράψτε το συναίσθηµα που λαµβάνεται (διότι έτσι το αντιλαµβάνεστε µέσα σας) και αρχίστε να το αναπαράγετε στα πάντα γύρω… Στα λουλούδια, στα πουλιά, στα σύννεφα, στις σταγόνες της βροχής, στο φως του ήλιου, στον διπλανό σας, στο ίδιο σας το σώµα, στον Εαυτό σας… Προσπαθώντας να καταγράφετε πάντα το ίδιο συναίσθηµα… Αρνηθείτε όµως πεισµατικά να «αγαπήσετε» κάποιον που σας το ζητάει… Γιατί; ∆ιότι εκείνη τη στιγµή τον καταστρέφετε… τον µετατρέπετε σε βαµπίρ χωρίς να το συνειδητοποιείτε… Και τι να κάνετε; Εκπαιδεύστε τον να αγαπάει απλά πράγµατα χωρίς αντίτιµο… Να γινόµαστε αγωγοί και να άγουµε ενέργεια προς το στόχο µας… Μια ενέργεια που χαρίζει σε όλα ζωτικότητα και σε µας ευτυχία και γαλήνη… Έτσι απλά, χωρίς να περιµένουµε ένα έπαινο, ένα µπράβο, ένα χάδι… Γιατί το καλύτερο χάδι είναι εκείνο που σου δωρίζεται χωρίς να το απαιτείς… Το καλύτερο χάδι είναι απ τον ίδιο σου τον Εαυτό µέσα σου… Η άνευ όρων αγάπη προς τα πάντα γύρω σου, είναι το χάδι που χαρίζεις µέσα σου… Είναι το µόνο δώρο προς τον Εαυτό σου… δώρο ολόκληρης της ανθρωπότητας προς το µέλλον σου…''
ΤΖΟΚΕΡ, συλλογάσαι και παραθέτεις: -Αρα αγαπη ειναι οταν εχουμε αγωγο με καποιο τροπο σε καποιο τοπο. -''Αρα, αγαπω= εχω δει, πολυ. Ειδα πολυ, ομως το αποτελεσμα ειναι ενεργο, δεν εχει τελειωσει, ειναι σε εξελιξη. Τι εχω δει και τι παραμενει σε εξελιξη; Το κραταμε και αυτο το στοιχειο.'' -ἀγαπῶ = ἄγα(ν) «πολύ» + πᾶ- «προστατεύω» (από μια ρίζα *pa- «προστατεύω»), αρα "προστατεύω πολύ"
Αλήθεια είναι πως όταν νιώθεις το συναίσθημα της πληρότητας και της ευδαιμονίας δεν αισθάνεσαι ότι δεσμεύεσαι από κανέναν ούτε ότι δεσμεύεις κάποιον στο δικό σου άρμα. Εκείνη την ώρα απλά είσαι. Τι; Προφανώς καλός αγωγός της αγάπης. Σε διατρέχει χωρίς κανένα εμπόδιο και γι'αυτό αισθάνεσαι το πλήρες και ζεστό άγγιγμά της. Της επιτρέπεις να ρέει και για όσο το εγωιστικό Εγώ σου έχει υποχωρήσει για να αφεθεί στην ενέργειά της, μπορείς κι εσύ να θαυματουργείς και να εκπέμπεις ανόθευτη Αγάπη. Αγωγός και Ενέργεια γίνονται Ένα. Πρόκειται για τις στιγμές εκείνες που ο άνθρωπος καταφέρνει να ενωθεί έστω για λίγο με την Πηγή. Έχω δει πολύ, δηλαδή έχω κατανοήσει και όπου υπάρχει η Γνώση, εκεί και η Αλήθεια, εκεί και η Οδός. Αυτή την οδό της Αγάπης προσπαθούμε όλοι να αισθανθούμε, να καταλάβουμε και να βαδίσουμε. Είναι δυνατόν όταν κάποιος βιώσει(ή ζήσει κατά τον αγαπητό Ποιητή των Χρωμάτων) την Αγάπη, να μην επιδιώκει την με κάθε μέσω προστασία αυτού του βιώματος; Προστατεύει την ενθύμηση για να μπορεί να το αναβιώνει ξανά και ξανά μέχρι να γίνει κτήμα του.
Φιλώ. Είμαι κοντά. Είμαι δίπλα σου(όχι απαραίτητα χωρικά). Σου στέκομαι και είμαι παρών. Ναι. Γιατί όχι. Ωραία ''ετυμολογία''. Στον έρωτα περιμένει κανείς το αντίτιμο γιατί ο έρωτας δεν εκτείνεται όπως η αγάπη και εκτός τόπου και χρόνου. Γεννιέται στην ώρα του, έχει πρόσωπο, Εγώ, αντίληψη της χωριστότητας και άρα της ανάγκης για ένωση.
Συμφωνώ αγαπητή Ανατολή για την Αγάπη και τον Έρωτα. Η μεν υπερβαίνει τον χωροχρόνο και ελευθερώνει τον άνθρωπο ενώ ο δε είναι δημιούργημά του με όλες τις δεσμεύσεις, τα βάρη και τις πολώσεις του. Ένα ζευγάρι είναι αναγκαίο και ωραίο να ερωτεύεται και να ζει με πάθος. Να διατηρεί την έλξη και το ενδιαφέρον. Κάνει το δρόμο προς την τελείωση πιο συναρπαστικό χωρίς όμως να αποτελεί πανάκεια.
Εχοντας διαβασει ξανα το αρθρο του Αλκιρεα, ειδα και το σχολιο του Λυκαστρου πως "αγαπαν"=αγω+παν. Θα μπορουσε να ειναι και ετσι
Η προσεγγιση αυτη της αγαπης, που αναφερεται σε κυκλωμα με δυο πολους, εσωκλειει μια τρομακτικη δυνατοτητα. Τι θα γινοταν εαν ενας ανθρωπος που εχει την ικανοτητα να ειναι και οι δυο πολοι κατα το δοκουν, δημιουργουσε προβολη στον εαυτο του αντι σε ατομο του αλλου φυλου; Εαν εσχιζε τον εαυτο του σε δυο, και δημιουργουσε μια απεικονιση και ομοιωση του Αρσενικου Θεου και της Θηλυκης Θεας, εφοσον προφανως τα ειχε κατανοησει σε βαθος και μπορουσε να τα ενσαρκωσει αμφοτερα;
Θα γινοταν σταδιακα μυστης και αρχοντας των εν λογω αρχων, με τις δικες του δυναμεις και οχι εξωτερικες.
Αυτο δεν αναιρει τον/την συντροφο. Θα ηταν ακομα πιο ωραιο αν αυτα γινονταν παρεα με τον/την συντροφο
Αφήστε το σχόλιό σας Φίλοι του ιστολογίου, παρακαλώ να κάνετε ελεύθερα τον σχολιασμό σας, αλλά να απέχετε από ύβρεις και προσβολές προσώπων, καθώς και να χρησιμοποιείτε την Ελληνική γλώσσα και γραφή (όχι greeklish). Προσβλητικά και υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται. Επίσης διαγράφονται spam και διαφημίσεις άλλων ιστολογίων, αλλά και κάθε άλλο σχόλιο που δεν συνάδει με το ύφος και το ήθος που ορίζει ο δημιουργός και διαχειριστής του ιστολογίου.
Καλημέρα Λύκιε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Aya! Καλωσηλθες! Πως τα βλέπεις τα πράγματα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΛΥΚΙΟΣ.
Εκνευριστηκά δυσοίωνα πολλαπλα τρέχων προγράμματα βλέπω!Στεναχωρήθηκα για την Σάμο. Πολύ βολικός ο Σεισμός μέσα σε ολη αυτη την ανακατοσουρα, πολύ diplomacy, βλεπω univercity για τον έλεγχο/στατιστικα/ διαχείρησης της καραντίνας θαρρεις και ειμαστε ζώα τριτης και τεταρτης κατηγορίας. Και ειναι just the second one καραντίνα υπολογίζω άλλες 2. Και βλεποντας να λειτουργούν τα Τέμενοι ενώ κλείνουν με μαθηματικη ακρίβεια της Εκκλησίες λόγω Χριστουγέννων εκνευρίζομαι ακόμα περισσότερο. Αυτο το ολο προτζεκτ με την Γαλλία το θεατρο του Μακρόν με δεδομένα τα αποτελέσματα - δηλαδή μπαλάκι σε προσυμφωνημένα απο καιρό πως το λένε χρονοδιαγράμματα διαχείρισεις ενός βιολογικού πολέμου που αποσκοπεί σε τι? Undercover! Απλά είμαι εκνευρισμένη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημερα και απο μενα
ΑπάντησηΔιαγραφήΠριν καταπιαστουμε με τα ενδιαφεροντα θεματα του προηγουμενου αναψυκτηριου, ας δουμε το κεντρικο θεμα του τωρινου. Το ζητημα του Ισλαμ και ο ρολος της Ελλαδας εν ετει 2020.
Πριν απο αυτο ομως. Ο θυμος ειναι ενα χρησιμο συναισθημα και καλο ειναι να βιωνεται απο την στιγμη που δημιουργηθει. Ειναι χρησιμο διοτι παρακινει τον ανθρωπο στην πραξη. Τι ειδους πραξη ομως; Εδω πρεπει να συμβει ενας σημαντικος διαχωρισμος, που πρεπει να μας γινει συνηθεια, να μας γινει δευτερη φυση. Ερχεται απο τη Στωικη φιλοσοφια. Ενας απο τα μαθηματα που ολοι οι Στωικοι γνωριζαν να ασκουν καθημερινα στη ζωη τους ηταν να κανουν παντα τον διαχωρισμο μεταξυ των πραγματων που βρισκονται στον ελεγχο τους και των πραγματων που δεν βρισκονται. Και αυτο διοτι οταν κατι δεν βρισκεται στον ελεγχο σου, το μονο που καταφερνεις ειναι να ξοδευεις την πολυτιμη ενεργεια σου σε χιμαιρες, με αποτελεσμα να μην σου μενει ενεργεια μετα για τα πραγματα που βρισκονται στον ελεγχο σου και στα οποια μπορεις να κανεις κατι. Αν ας πουμε εγω τωρα καθομαι και ανησυχω και ταραζομαι με την εξελιξη του κορονοιου, δεν προσφερω κατι χρησιμο σε κανεναν. Αυτο που ειναι στον ελεγχο μου ειναι η δικια μου συμπεριφορα, και σε αυτη φροντιζω στο μετρο του δυνατου να μην συντελω στην διογκωση του προβληματος. Ολα τα αλλα ειναι ανουσια. Ευχαριστως να συζητησουμε και για τον κορονοιο, οπως πχ για τα λαθη της κυβερνησης μας που ειναι αρκετα και εχουν προκαλεσει ζημια στον λαο, ομως σε γενικες γραμμες, σε συγκριση και με τους αλλους, δεν τα εχουν παει και ασχημα. Βεβαια εχουν μεινει στην αντιμετωπιση του προβληματος με τις αυτονοητες σκεψεις που καναμε απο την πρωτη μερα και μαλιστα με αναποτελεσματικοτητα, το οποιο ειναι τραγικο, αλλα ενταξει, τι απαιτησεις να εχουμε.
Το λεμε αυτο διοτι το πιο σημαντικο ειναι οι ανθρωποι να μην παρασυρθουν υπερμετρα στη προπαγανδα φοβου που η κυβερνηση χρησιμοποιει ως εργαλειο για πειθαρχηση στα μετρα αποστασιοποιησης. Ειναι σημαντικο ως ανθρωποι να τακτοποιησουμε τον νου μας και τις σκεψεις του, πολυ περισσοτερο απο την τακτοποιηση του σπιτιου μας. Σιγουρα προωθουνται ατζεντες, αλλωστε γνωριζουμε σαφως πως ο ιδιος ο κορονοιος αποτελει ενα δημιουργημενο οπλο, ωστε καποιοι να δημιουργησουν τις εξελιξεις που επιθυμουν κατα το Προβλημα-Αντιδραση-Λυση (Problem-Reaction-Solution). Η λυση με την οποια θα αντιδρασουμε στο τεχνητο προβλημα του κορονοιου αποτελει το επιδιωκομενο αποτελεσμα του θυτη. Και ο θυτης ειναι μεταξυ αυτων που βγαινουν ωφελημενοι. Αυτο σε υψηλο επιπεδο διοτι σε κατωτερο επιπεδο αρκετοι κοιτουν να εκμεταλλευτουν το γεγονος. Οι υπηρεσιες πχ που προσφερονται στο λαο, με προσχημα τον κορονοιο, ειναι ανυπαρκτες.
Joker
Παμε τωρα στο Ισλαμ και την Ελλαδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Ελλαδα δεν εχει ιδιαιτερο προβλημα με το Ισλαμ. Αυτο απο μονο του δειχνει δυο πραγματα. Ενα, πως το Ισλαμ ασχολειται με την Ελλαδα κατα βαση ως χρησιμοποιηση για εισοδο στην Ευρωπη. Δυο, πως αυτοι που κατευθυνουν τους ισλαμιστες ανησυχουν απο την αντιδραση των Ελληνων, κοινως φοβουνται πως οι Ελληνες μπορουν να τους τελειωσουν, δεν εχουν εδραιωθει οσο θα ηθελαν στην ελληνικη κοινωνια και μπορουν ευκολα να "φανε σουτ" απο αυτη. Αυτος ειναι και ο λογος που δεν εχουμε στην Ελλαδα τρομοκρατικα χτυπηματα απο ισλαμιστες,διοτι φοβουνται την αντιδραση, και οχι η ανεκτικοτητα των Ελληνων ως συνολο.
Τι φοβαται το Ισλαμ απο την Ελλαδα; Τον ακριτικο της ρολο. Γεωπολιτικα, η Ελλαδα μπορει να "τελειωσει" το Ισλαμ απο τη δυση, δημιουργωντας ενας χριστιανικο τειχος σε μορφη ημισεληνου, ξεκινωντας απο τη Θρακη και τελειωνοντας στην Κυπρο και Ανατ Μεσογειο μεσω east med gas forum. Με αυτον τον τροπο δημιουργει μια ημισεληνο μεσα στην οποια θα εγκλωβιστει η Τουρκια και τα νεοοθωμανικα της σχεδια. Αυτη αποτελει μια συνηθης πρακτικη την εποχη του Βυζαντιου. Τοποθετουσες ενα ενεργο πληθυσμο ως αναχωμα (buffer zone) μεταξυ εσενα και του επεκτατικου σου γειτονα, ωστε να μην χρειαζοταν να τον πολεμησεις εσυ. Τι θα εκανε δηλαδη; Θα τον πηδαγε απο πανω; Απο την στιγμη που δεν μπορουσε να τον αφομοιωσει, αυτο θα γινοταν το οριο του. Το ιδιο εκανε και η Σοβιετικη ενωση με την Αρμενια.
Η Ελλαδα δεν χρειαζεται καν να "πουλησει" αυτο το σχεδιο. Οι μεγαλοι θα πιεσουν να το αγορασουν, οταν ευθυγραμμιστουν τα συμφεροντα τους ή καλυτερα, οταν τα κανουμε εμεις να ευθυγραμμιστουν. Οι μεγαλες δυναμεις θα μας παρακαλεσουν να παρουμε την Κωνσταντινουπολη διοτι εμεις θα δειξουμε πως αυτο το σχεδιο δεν γινεται να δουλεψει χωρις την Πολη, κατι που συνεβη για 1000 χρονια. Αλλωστε: "Η Πολη ειναι το σπαθι, η Πολη το κονταρι, η Πολη το κλειδι της Ρωμανιας ολης"
Η Γαλλια ειναι ηδη ευθυγραμμισμενη. Η Ρωσια φλερταρει με την ιδεα. Η Αμερικη οχι ακομα. Η Αγγλια ναι, με την καταλληλη διπλωματια, διοτι η Αγγλια εχει θεμα με τους πολλους ισλαμιστες, ομως πιστευει πως θα τους διωξει με την νεα μεταναστευτικη πολιτικη μολις βγει απο την ΕΕ. Εμεις πρεπει να καταστησουμε σαφες, πως οσο υπαρχει προβλημα στην ΕΕ πχ Γαλλια, τοτε ο δρομος ειναι ανοικτος και για την Αγγλια και δεν μπορουν να το αποφυγουν λογω εγγυτητας. Η Αμερικη ειναι απαραιτητη στο σχεδιο αυτο και μπορουν να την "συρουν" Γαλλια, Αγγλια και ΕΕ.
Επομενως, η Ελλαδα εχει οφελος απο την αντιπαλοτητα των ισλαμιστων με τους Ευρωπαιους. Ποιες ειναι λοιπον οι κινησεις της; Προφανως συνεχιζει την πολιτικη της με την προστασια των συνορων στον Εβρο και στο Αιγαιο. Πρεπει να καταστησουμε σαφες πως περνουν απο οπουδηποτε αλλου, εκτος απο την Ελλαδα.(που το κανουμε) Αυτο επισης πρεπει να γινει οχι εν κρυπτω, αλλα να διαφημιζεται και στο δημοσιο λογο των πολιτικων. (που γινεται εν μερει). Η ελληνικη κοινωνια πρεπει να δειξει πως αποδεχεται τους ευσεβεις μουσουλμανους με εποπτεια, και απορριπτει καθε φανατισμενο ισλαμιστη. Δεν πρεπει να δειχνει ανεκτικοτητα σε ισλαμιστες. Οπως ωραια εκανε επιλεγοντας ιμαμη στον βοτανικο. Βαζει ορια ξεκαθαρα και μιλαει με παρρησια απεναντι σε Τουρκικες κραυγε, για να ακουει η Ευρωπη. Να δειχνει η Ελλαδα δηλ, πως ξερει να τους διαχειριζεται και να τους βαζει στη θεση τους, ενω ταυτοχρονα να τα εχει καλα με τους Αραβες και μουσουλμανους με τους οποιους θα συναντιεται συνεχεια για αφορμες για τον αγωγο.
Μετα το μονο που μενει ειναι καποια στοχευμενα αρθρα σε think tanks του εξωτερικου και αρκετη διπλωματικη δουλεια.
Joker
Αγαπητέ Joker, καλωσήλθες στην παρέα μας και πάλι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ χρήσιμα όσα μας είπες για την διαχείριση του θυμού και τον Στωικό στοχασμό. Ουσιαστικά αυτό που χρειαζόμαστε, είναι η διαχείριση της ενέργειάς μας και προς τα που την κατευθύνουμε...
Στο θέμα του κορωνοϊού, σαφώς η ύπαρξή του αποτελεί κατασκευασμένη αφορμή για να προωθηθούν οι ατζέντες της Νέας Τάξης, όχι μόνο στην διαχείριση της συμπεριφοράς των μαζών, αλλά και στην κατευθυνση της εννιαίας και εναρμονισμένης πολιτικής σε παγκόσμιο επίπεδο.
Μεγάλο θέμα προς συζήτηση...
Στο θέμα της ισλαμικής απειλής για την Δύση και στην σκέψη σου ότι η Ελλάδα αποτελεί ένα φυσικό τοξωτό ανάχωμα στο επελαύνων Ισλάμ, θα σου θυμήσω ότι πίσω από την χριστιανική Ελλάδα, διαμορφώνεται ήδη ένα αντίστοιχο τοξωτό ισλαμικό ανάχωμα, αυτό της Αλβανίας, της Βοσνίας , του Κοσόβου, των Σκοπίων και της Βουλγαρίας, με ποσοστά ισλαμοποίησης από 7,8 - 56,7 % , με αυξητικές τάσεις, ενώ ήδη στην Ελλάδα υπάρχει ένα επίσημο 5,3 % (https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CF%83%CE%BB%CE%AC%CE%BC_%CE%B1%CE%BD%CE%AC_%CF%87%CF%8E%CF%81%CE%B1). Στις χώρες αυτές, η Τουρκία έχει καταφέρει μεγάλη διείσδυση και επιρροή.
Αν και ο Τράμπ είχε επιλέξει την απόσυρση των αμερικανικών δυνάμεων και την χαλάρωση της αμερικανικής παρουσίας στην νοτιοανατολική Μεσόγειο (πράγμα που ενθάρρυνε τον Ερντογάν να ενδυναμώνεται), ο νέος πρόεδρος Μπάιντεν, φαίνεται να αλλάζει το σκηνικό.
Ως "δημοκρατικός" (τρομάρα του), θα επαναφέρει την σκληρή αμερικανική παρουσία στην περιοχή, αφού αφενός δεν προτίθεται να χάσει την Τουρκία από στρατηγικό σύμμαχο και απ΄την άλλη, θέλει να επεκτείνει την επιρροή των ΗΠΑ στις εξελίξεις της Μέσης Ανατολής, κόντρα στον Ρωσοασιατικό άξονα. Ο Μπάιντεν, εκπροσωπεί τις δυνάμεις του βαθέως αμερικανικού κράτους, που θέλουν να παρεμβαίνουν στα παγκόσμια δρώμενα μαγειρεύοντας τους αυριανούς πολέμους και όχι μόνον.
Ειδικότερα ανήκει σε αυτούς που δημιούργησαν την "αραβική άνοιξη" και που συνεργάζονται υπόγεια με την Al Qaeda, τον ISIS και βέβαια με την Μουσουλμανική Αδελφότητα, δυνάμεις με τις οποίες όχι μόνο ταυτίζεται ο Ερντογάν, αλλά επιχειρεί να τις ελέγξει!
Ο Ερντογάν, ήδη διεξάξει υπόγειες συμφωνίες με την νέα αμερικανική κυβέρνηση και λαμβάνει διασφαλίσεις για τα επόμενα βήματά του. Είναι τουλάχιστον αφελείς, όσοι πίστεψαν ότι ο Μπάιντεν θα υποστήριζε τις ελληνικές θέσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι ΗΠΑ δεν πρόκειται να επιτρέψουν την αποχώρηση της Τουρκίας από την ζώνη επιρροής της και το ΝΑΤΟ και θα θυσίαζαν ακόμη και την Ελλάδα γι αυτό...
Αυτό σημαίνει ότι ο Ερντογάν, μπορεί να συνεχίζει την επιθετική του ρητορική προς την χώρα μας και βεβαίως να θωπεύει τα 1,5 δισεκατομμύρια μουσουλμάνων του πλανήτη, υποκινόντας το θρησκευτικό μίσος εναντίον της χριστιανικής Ευρώπης, με τις εμπρηστικές του δηλώσεις! Ήδη η Τουρκία εμπλέκεται στα εσωτερικά 20 μουσουλμανικών χωρών, με τις οποίες εμπλέκεται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, στρατιωτικά και οικονομικά.
Ο Ερντογάν, αφού διαπίστωσε ότι δεν του βγήκε η πρώτη φάση, με την εισβολή στον Έβρο και τα ακριτικά μας νησιά, επιχειρεί την δεύτερη φάση, που είναι η κινητοποίηση των εν Ευρώπει μουσουλμάνων και ισλαμιστών, υποκινόντας τους σε τρομοκρατικές επιθέσεις εναντίον των χριστιανών Δυτικών. Στην Ευρώπη βρίσκονται δεκάδες εκατομμύρια μουσουλμάνων, που σιγά σιγά ριζοσπαστικοποιούνται και φανατίζονται.
Ο νεοταξίτης Μπάιντεν και η υποψήφια αντιπρόεδρός του, επιθυμούν την ρήξη της συνοχής στην Ευρώπη και την αποσταθεροποιηση της Δύσης (μέσα και έξω από τις ΗΠΑ).
Οι Ευρωπαίοι με εξαίρεση την πάντα προδοτική Γερμανία και ορισμένα κράτη-δορυφόρους της, αρχίζουν να αντιλαμβάνονται την συνομωσία και αντιδρούν με πρωτοπόρο την Γαλλία του Μακρόν. Αρχίζει η εθνική αφύπνιση σε αρκετά ευρωπαϊκά κράτη και τα εθνικιστικά-παρτιωτικά κόμματα, καταλαμβάνουν θέσεις εξουσίας και τις καρδιές των πολιτών τους.
Εκτός της Γερμανίας που νομίζει ότι μπορεί να χειραγωγήσει το ισλαμικό φαινόμενο με το να ελέγξει τους ισλαμιστές (αρχικά εντός της) φτιάχνοντας ένα "γερμανικό Ισλάμ" σε αντιδιαστολή με το "τουρκικό Ισλάμ", η υπόλοιπη Ευρώπη, οφείλει να αντιτάξει τις δυτικές της αξίες και τις πολιτισμικές της κατακτήσεις, εναντίον της ισλαμικής απειλής και να συνταχθεί πίσω από το άρμα της ισχυρής και φιλελεύθερης Γαλλίας, ώστε να αντιστραφεί η ανοχή και η ασύστολη επέλαση των ισλαμιστών στην Ευρώπη.
Η προεδρία Τράμπ, ενθάρρυνε αρκετά αυτή την προοπτική, σε σχέση με αυτό που προτίθεται να κάνουν (και έκαναν στο παρελθόν) οι "δημοκρατικοί" του Μπάιντεν.
ΛΥΚΙΟΣ.
"Στο θέμα της ισλαμικής απειλής για την Δύση και στην σκέψη σου ότι η Ελλάδα αποτελεί ένα φυσικό τοξωτό ανάχωμα στο επελαύνων Ισλάμ, θα σου θυμήσω ότι πίσω από την χριστιανική Ελλάδα, διαμορφώνεται ήδη ένα αντίστοιχο τοξωτό ισλαμικό ανάχωμα, αυτό της Αλβανίας, της Βοσνίας , του Κοσόβου, των Σκοπίων και της Βουλγαρίας, με ποσοστά ισλαμοποίησης από 7,8 - 56,7 % , με αυξητικές τάσεις, ενώ ήδη στην Ελλάδα υπάρχει ένα επίσημο 5,3 %"
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://www.imageupload.net/image/12.XeSZy
https://www.imageupload.net/image/Xe3jB
Σε αυτες τις δυο φωτο απεικονιζω εν ταχει τις ροες. Η Βοσνια δεν αποτελει δικο μας προβλημα, αλλοι δυτιμοι μας συμμαχοι το εχουν διαμορφωσει και επομενως ειναι αποκλειστικα υπευθυνοι να το λυσουν. Οι αλλες τρεις χωρες, στην ουσια ειναι μια, η Αλβανια. Ο Αλβανικος παραγοντας ειναι προβλεψιμος. Παει οπου και το,καθαρα, οικονομικο του συμφερον. Μακαρι να δημιουργησει προβλημα στην Ευρωπη, για να το "τακτοποιησουν". Μεχρι τοτε το αφηνουμε σε αναμονη.
Το ζητημα ειναι καθαρα γεωπολιτικο. Θυμιζω πως με τον ορο γεωπολιτικη, αναφερομαστε στην πολιτικη, στις διεθνεις σχεσεις, οσον αφορα κυριως το κομματι του χωρου, τη γεωγραφια. Ο χωρος ειναι ζωτικος οσον αφορα την υπαρξη. Ο ζωτικος χωρος της Δυσης ειναι κυριως η Ευρωπη και οι ΗΠΑ. Εκει επικρατουν οι αξιες της Δυσης. Ο ζωτικος χωρος του Ισλαμ βρισκεται στη Μεση ανατολη, Ασια και Αφρικη. Ποια ειναι τα ορια των δυο ζωτικων χωρων; Σαφως η Μεσογειος θαλασσα και τα συνορα μεταξυ Ελλαδας-Τουρκιας. Στο Βορειο μονοπατι, βρισκεται ο ζωτικος χωρος της ορθοδοξης Ρωσιας, που μπορει να μην θεωρειται Δυση, ομως στην προκειμενη περιπτωση, αποτελει αναχωμα και οριο στις ισλαμικες ροες, ειτε επειδη δεν θελουν, ειτε επειδη δεν μπορουν να πανε εκει. Επομενως το συνεχες ορθοδοξο τοξο Ελλαδας-Ρωσιας, με την απαραιτητη προσθηκη της Κωνσταντινουπολης, αποκλειει την επελαση του Ισλαμ, απαξ και δια παντος. Αυτο αποτελει στρατηγικο στοχο των ευρωπαικων λαων, σιγουρα Αγγλιας και Γαλλιας.
Ταυτοχρονα, αναβαθμιζει την Ελλαδα και ευνοει την Ρωσια, της οποιας και αποτελει διακαη ποθο της Ρωσιας, το να επιτελει ενα τετοιο ρολο υπερασπιστη της ορθοδοξιας εναντι των ισλαμιστων, που τους γνωριζει και αντιμαχεται για αιωνες. Αυτος ο αξονας επουδενι δεν μπορει να δουλεψει, οταν στο κεντρο του υπαρχει μια τεραστια "τρυπα", ο χωρος της Κωνσταντινουπολης.
Ποιος δεν θελει επομενως αυτο το στρατηγικο σχεδιο να υλοποιηθει; Εκτος απο την Γερμανια που ειναι προφανες πλεον σε ολους, αλλα ομως δυστυχως για εκεινη "κειται μακραν" (οχι λογω αποστασης), και επομενως μπορει να βρεθει συντομα
στην "απ'εξω" απο εναν καλο σκακιστη, ειναι η Αμερικη που δεν θελει η Ελλαδα να γινει αρκετα σημαντικη, ωστε να ελεγχει η ιδια τον χωρο. Θελει "τοσο οσο". Ομως, στις διεθνεις σχεσεις ολα "ζυγιζονται" για την σημαντικοτητα τους, εφοσον δεν υπαρχουν "φιλιες". Βλεπουμε τον τελευταιο καιρο για παραδειγμα, την Γαλλια να "καιγεται" για να συμβουν αυτα που λεμε, διοτι "εχει παρει φωτια ο πισινος της" με την ισλαμικη τρομοκρατια μεσα στο σπιτι της. Ειναι πολυ σημαντικο για τη Γαλλια και την ασφαλεια της, να προωθηθει αυτο το σχεδιο. Η Ελλαδα ΔΕΝ μπορει να συρει την Αμερικη και να την ευθυγραμμισει στα συμφεροντα της, εν αντιθεσει με τις Γαλλια, Αγγλια. Η προεδρια Μπαιντεν ομως, εξασφαλιζει την "λογικοτητα". Λογικοτητα σημαινει πως η Αμερικη θα "ζυγισει" τα συμφεροντα της, και θα παει με το συμφερον της. Φυσικα και δεν υπαρχουν "φιλοι" χωρις συμφερον στις διεθνεις σχεσεις. Εμας μας ευνοει αυτο, διοτι αντιλαμβανομαστε τις κινησεις της Αμερικης ως προβλεψιμες, καθως δεν θα ειναι a priori εχθρικες.
Joker
"Ο νεοταξίτης Μπάιντεν και η υποψήφια αντιπρόεδρός του, επιθυμούν την ρήξη της συνοχής στην Ευρώπη και την αποσταθεροποιηση της Δύσης (μέσα και έξω από τις ΗΠΑ)."
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν συμφωνω με αυτην την εκτιμηση. Τι οφελος αποκομιζει η Αμερικη απο την αποσταθεροποιηση της Ευρωπης; Ισως να υπαρχει ενα προσωρινο οικονομικο οφελος λογω ανταγωνισμου, ομως η ευρωπη και η αμερικη αποτελουν σε μεγαλο βαθμο συγκοινωνουντα δοχεια. Η Αμερικη θελει σταθερη Ευρωπη. Εαν δεν το εχει αντιληφθει, τοτε αποτελει χρεος της Ευρωπης να της το δειξει, υποχρεωνοντας την εκ των πραγματων να αλλαξει μυαλα, με τις καταλληλες κινησεις. Νομιζω αυτην την δυσκολη δουλεια κανει ο Μακρον, και με την Αμερικη και με την Γερμανια. Εμας θα μας ειχαν γραμμενους, αλλα η Γαλλια ειναι πολυ μεγαλη για να της αντιπαρατεθεις ανοιχτα.
"Ο Ερντογάν, αφού διαπίστωσε ότι δεν του βγήκε η πρώτη φάση, με την εισβολή στον Έβρο και τα ακριτικά μας νησιά, επιχειρεί την δεύτερη φάση, που είναι η κινητοποίηση των εν Ευρώπει μουσουλμάνων και ισλαμιστών, υποκινόντας τους σε τρομοκρατικές επιθέσεις εναντίον των χριστιανών Δυτικών. Στην Ευρώπη βρίσκονται δεκάδες εκατομμύρια μουσουλμάνων, που σιγά σιγά ριζοσπαστικοποιούνται και φανατίζονται."
Εξαιρετικα. Η Γαλλια εχει παρει το σκαλπ στην Τουρκια. Την εχει αφησει να διεισδυσει και να εκτεθει. Οταν η Γαλλια δρασει, τοτε το αποτελεσμα θα ειναι συντριπτικο. Η στρατηγικη αυτη, μου θυμιζει την τακτικη της μαχης του Μαραθωνα. Αφηνεις τον αντιπαλο να σου επιτεθει κατα μετωπο, να επελασει, του επιτρεπεις να προχωρει, αυτος νομιζει πως κερδιζει και επομενως τα δινει ολα, και τοτε τον χτυπας απο τα πλαγια, τον περικυκλωνεις και τοτε τον τελειωνεις μια και καλη. Εαν η Κωνσταντινουπολη πεσει σε ορθοδοξα χερια, αυτο θα ειναι το τελος του Ισλαμ, θα εχει κοπει στην πηγη. Η Γαλλια μετα το μονο που θα εχει να κανει ειναι να ελεγξει τις ροες απο την Ιταλια, ητοι Αλγερια, Τυνησια και Λιβυη. Στη Λιβυη η Γαλλια νομιζω ηδη εχει καθαρισει, η Αλγερια ηταν ανεκαθεν "δικια" της περιοχη, η Τυνησια ειναι πολυ μικρη για να κανει το οτιδηποτε. Επομενως, μια συμφωνια Γαλλιας-Ρωσιας θα ηταν το κομβικο σημειο. Στοχος της Ελλαδας να τους αναδειξει τα κοινα τους. Οι Γαλλοι ηταν κατα βαση οι σταυροφοροι, ενω η Ρωσια πολεμουσε επι αιωνες τον οθωμανικο επεκτατισμο.
Ευκαιρια λοιπον, τον Μαρτιο του '21, οταν θα εχουν ερθει οι ηγετες εδω για τα 200 χρονια, Γαλλια, Ρωσια, Αγγλια να τους βαλουμε να καθησουν μαζι να μιλησουν. Να τους ευχαριστησουμε για της ναυμαχια στο Ναβαρινο που πρακτικα μας απελευθερωσαν τοτε οι μεγαλες δυναμεις, και να τους θυμισουμε πως ο κοσμος αλλαζει οταν, παρα τη δυσπιστια, οι μεγαλοι ηγετες δινουν το λογο τους σε κατι. Αν συμφωνησει η Γαλλια και η Ρωσια, που τα συμφεροντα τους ειναι κοινα, τοτε θα προχωρησει το.. συνοικεσιο, καθως ο καθενας τους θα κανει το κομματι που του αναλογει. Η Γαλλια να αποσπασει την συναινεση ή εστω τα στραβα ματια της Γερμανιας και της Αμερικης, ενω η Ρωσια θα την αποσπασει και μετα θα... υποχωρησει στο σθενος των δυτικων πολιτικων που θα την απειλησουν με πολεμο. Θελει ομως ..τακτ απο την μερια της Ελλαδας
Joker
Η Γαλλια να αποσπασει την συναινεση ή εστω τα στραβα ματια της Γερμανιας και της Αμερικης, ενω η Ρωσια θα την αποσπασει και μετα θα... υποχωρησει στο σθενος των δυτικων πολιτικων που θα την απειλησουν με πολεμο.
ΔιαγραφήΕνω η Ρωσια θα αποσπασει την Κωνσταντινουπολη και μετα θα υποχωρησει στο.. σθενος των δυτικων ηγετων που θα προετοιμαστουν για πολεμο και θα την αφησει να την παραλαβει ο ελληνικος στρατος.
Αγαπητέ Joker, έχει μεγάλη σημασία να καταλάβουμε ποιοι κυβερνούν την Δύση και ποιες είναι οι πολιτικές τους προθέσεις, ανεξάρτητα από το αν αυτές εκφράζουν τους λαούς ή τα συμφέροντά του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα πρόσφατο παράδειγμα που θα μας βοηθήσει, είναι ο πρόσφατος πόλεμος της Αρμενίας με το Αζερμπαϊτζάν. Η Αρμενία έχασε, όχι τόσο γιατί την «πούλησε» η Ρωσία και οι Τούρκοι βοήθησαν τους Αζέρους αδελφούς τους, αλλά διότι η πρόσφατη κυβέρνηση του νεοταξίτη Νικόλ Πασινιάν που σχετίζεται με τον George Soros, βρέθηκε τεχνηέντως ανέτοιμη να αντιμετωπίσει την απειλή, με τρόπο που του καταλογίζεται ως προδοτικός. Ο αρμενικός λαός είναι εξοργισμένος με τον πρωθυπουργό και επιχειρεί να τον λυντσάρει ως προδότη.
Εδώ έχουμε λοιπόν μια κυβέρνηση, που αντί να διασφαλίζει τα εθνικά συμφέροντα του λαού της, υπηρετεί ξενοκίνητα και ύποπτα σχέδια.
Γενικά πρέπει να ξέρουμε ότι η γεωπολιτική διαμορφώνεται από την συνολική δυναμική της κάθε χώρας, δηλαδή από την στρατιωτική, την οικονομική και την πολιτισμική της ισχύ, πάντα σε σχέση με την οριοθέτηση του γεωγραφικού της ζωτικού (και οικονομικού) χώρου. Ωστόσο η γεωγραφική ισορροπία μεταξύ των κρατών, αποτελεί μια διαρκή διελκυστίνδα μεταξύ των ισχυρότερων και των ασθενέστερων. Οι ισχυρότεροι ασκούν πιέσεις (από διπλωματικές μέχρι πολεμικές) στους ασθενέστερους, ώστε να εξυπηρετούνται τα δικά τους συμφέροντα, με το να ελέγχουν έως και το να εκμεταλλεύονται τους πόρους ή τα αγαθά τους.
Εκτός αυτού, υπάρχουν και οι υπερεθνικές δυνάμεις, των οποίων η ισχύς ξεπερνά τα όρια και τα συμφέροντα των εθνικών κρατών. Είναι αυτές οι δυνάμεις που χειραγωγούν τις κυβερνήσεις ακόμη και των ισχυρότερων κρατών, διότι ελέγχουν το παγκόσμιο χρήμα.
Είναι αυτές οι δυνάμεις που δεν έχουν εθνική ή κρατική υπόσταση-ταυτότητα και γι’ αυτό είναι ουσιαστικά αόρατες και σκιώδεις. Είναι αυτές που ελέγχουν τις γεωπολιτικές ισορροπίες στο πλανήτη, με τρόπο που να εξυπηρετούν τους δικούς τους σκοπούς.
Ο πραγματικός σκοπός τους όμως δεν είναι ο πλουτισμός, αφού ούτως ή άλλως είναι οι διαχειριστές της παγκόσμιας οικονομίας, αλλά ο απόλυτος έλεγχος της ανθρωπότητας με τρόπο που ο μέσος νους δεν μπορεί να κατανοήσει (διότι έχει μάθει να αξιολογεί με υλιστικούς κώδικες αξιών). Γι’ αυτούς, το χρήμα είναι το μέσον και όχι ο αυτοσκοπός.
Ο έλεγχος της ανθρωπότητας στην εποχή μας, απαιτεί την σταδιακή μετάβαση από τα εθνικά κράτη στις μεγάλες πολυπολιτισμικές κρατικές ενώσεις και απώτερο στόχο, ένα παγκόσμιο «κράτος» με μια κεντρική κυβέρνηση. Ωστόσο για να συμβεί αυτό, θα πρέπει τα μικρά κράτη να απορροφηθούν από τα μεγαλύτερα, πριν και αυτά αφομοιωθούν από το υπερκράτος. Κάτι τέτοιο όμως είναι ανέφικτο να συμβεί μόνο με την προπαγάνδα των ΜΜΕ και της ελεγχόμενης παιδείας. Περισσότερο βίαιες και δραστικές λύσεις, φέρνουν πιο γρήγορες αλλαγές και μετρήσιμα αποτελέσματα. Η βίαιη αλλά «ειρηνική» εισβολή εκατομμυρίων αφροασιατών ισλαμιστών, δηλαδή ανθρώπων με διαμετρικά αντίθετες αξίες και πολιτισμικά χαρακτηριστικά, μέσα στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο, υπόσχεται γρήγορη αλλοίωση της Δυτικής ταυτότητας των ευρωπαίων, μέσω της ανάμιξης των πολιτισμών και των φυλών.
Το κατόρθωμα των παγκόσμιων αυτών εξουσιαστών, είναι να έχουν χειραγωγήσει τις περισσότερες κυβερνήσεις των Δυτικών χωρών.
Αυτό στην πράξη σημαίνει ότι οι κυβερνήσεις αυτές, δεν λειτουργούν πάντοτε με γνώμονα τα εθνικά συμφέροντα των κρατών τους, αλλά κυρίως το ευρύτερο σχέδιο των εντολέων τους, που τις περισσότερες φορές προσκρούουν στα συμφέροντα των εθνικών κρατών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι μόνο η Ελλάδα λοιπόν, αλλά ακόμη και οι ΗΠΑ ελέγχονται από αυτές τις δυνάμεις και οι κυβερνήσεις τους δεν υπηρετούν πάντα τα συμφέροντά τους.
Ο (μάλλον) νέος πρόεδρος Μπάιντεν, δεν θα ενδιαφερθεί για το εθνικό συμφέρον των ΗΠΑ, αλλά αποκλειστικά για τους στόχους της Παγκοσμιοποίησης. Έχοντας με το μέρος του τα ΜΜΕ και την θολοκουλτούρα της χώρας του, παρασύρει τους πολίτες σε σύγκρουση με τα δικά τους συμφέροντα, όπως σαφώς τα εξέφραζε και υπηρετούσε καλύτερα, ο (μάλλον) απελθών πρόεδρος Τραμπ.
Ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης αντίστοιχα, με ακροβασίες και την υποκριτική προβιά του «κεντροδεξιού πατριώτη», ξεπουλά τα εθνικά συμφέροντα της πατρίδας μας, απομακρύνοντας ευκαιρίες και λύσεις που θα έβγαζαν την χώρα από την δυσμενή της θέση με τα Τουρκικά. Φαίνεται να υποκύπτει στις εντολές Γερμανίας και ΗΠΑ, που δεν θέλουν την Ελλάδα ικανή να αντιστέκεται και να διεκδικεί γεωπολιτικά δικαιώματα, ούτε καν να προστατεύει τα κεκτημένα της.
Ο λόγος δεν είναι μόνο τα οικονομικά συμφέροντα Γερμανίας-Τουρκίας, αλλά η παρεμπόδιση της Ελλάδας να παρενοχλεί τον εποικισμό της Ευρώπης από τις ισλαμικές ορδές. Δεν είναι οι Γερμανοί που θέλουν την αλλοίωσή τους, αλλά η κυβέρνησή τους και η πολιτική τους κουλτούρα, που εμφορείται από τις ιδέες της παγκοσμιοποίησης. Παρόμοιες ιδέες κυριαρχούν στις Σκανδιναβικές χώρες, καθώς και στις περισσότερες χώρες της δυτικής Ευρώπης. Αμέτρητες ΜΚΟ και αριστερίζοντα πολιτικά κόμματα, χρηματοδοτούνται από το ίδρυμα Σόρος, το οποίο εκφράζει σχεδόν επίσημα τον πολυπολιτισμό, την παγκοσμιοποίηση, τον εθνομηδενισμό, την αθεΐα και όλη τη γνωστή «νεοταξική» ατζέντα.
Πακτωλοί χρήματος ρέουν προς αυτούς τους σκοπούς, από τον κερδοσκόπο Ουγγροεβραίο Σόρος και τις οργανώσεις του παγκοσμίως.
Λέω όλα αυτά, για να δείξω ότι κανένα από τα σενάρια που μπορεί κανείς να σκεφτεί για να αποκρουστεί η ισλαμική εισβολή στην Ευρώπη, δεν πρόκειται να δρομολογηθεί, διότι δεν υπάρχει ανεξάρτητη πολιτική βούληση από τους κυβερνόντες.
Η Ρωσία του Πούτιν, δεν ενδιαφέρεται για το όφελος της Ευρώπης, αφού οι σχέσεις της με αυτήν είναι ανταγωνιστικές και εχθρικές, και όπως είπες κι εσύ, δεν μοιράζονται κοινή «δυτική κουλτούρα», μετά το κομμουνιστικό της παρελθόν.
Η Ρωσία έχει την αλαζονεία να θεωρεί εαυτόν υπερδύναμη (συμπλεγματικά κατάλοιπα της ψυχροπολεμικής περιόδου) και να διεκδικεί ηγεμονική θέση στην Ευρασιατική ζώνη, ενώ η ορθοδοξία δεν είναι παρά ένα ακόμη διπλωματικό (αλλά καμένο πια) όπλο, προς την πανσλαβική πάλαι ποτέ ποθούμενη ένωση. Οποιαδήποτε συμμαχία με την χώρα μας, θα μας έβαζε σε μεγάλες περιπέτειες, αφού και ιστορικά, ουδέποτε αυτή η χώρα επέδειξε αξιοπιστία και σταθερότητα στις συμφωνίες της. Η Ρωσική διπλωματία δεν έχει καμία σχέση με την αντίληψη που έχουμε για αυτήν, εμείς οι δυτικοί. Είναι εγγύτεροι στην ασιατική αντίληψη και βεβαίως στην Τουρκική.
Θεωρώ ότι η μοναδική χώρα με την οποία θα μπορούσαμε να διαμείψουμε αξιόπιστη συμφωνία-συμμαχία, είναι η Γαλλία, μιας και είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο που μας ενώνουν κοινά πολιτισμικά ιδεώδη, από την Αναγέννηση και μετά.
Παρά τις κινήσεις προσέγγισης και τις δελεαστικές συμμαχικές προσφορές του Μακρόν, η ελληνική κυβέρνηση γυρίζει την πλάτη στην Γαλλία και το εθνικό μας όφελος, για να ικανοποιήσει τους γερμανο-αμερικανούς εντολοδότες της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩς εκ τούτου, δεν πιστεύω ότι η Ρωσία θα ερχόταν ποτέ δε συμφωνία με Γαλλία ή Ελλάδα, για να αποκρούσει την ισλαμική απειλή. Δεν την ενδιαφέρει καν, αν η Ευρώπη κινδυνεύει. Δεν θεωρεί ότι έχει κάτι να μοιραστεί μαζί της, γιατί έχει πολλά ιστορικά προηγούμενα που την εμποδίζουν. Οι Ρώσοι δεν νιώθουν ευρωπαίοι, ούτε τους συγκινεί το θρησκευτικό ομόδοξον με τους Έλληνες, ενώ γνωρίζουν πολύ καλά ότι η Ελλάδα σύρεται από το αμερικανογερμανικό άρμα και ουδεμία περίπτωση υπάρχει να αποκοπεί από αυτό.
Συνεπώς η ιδέα της Κωνσταντινούπολης, δεν μπορεί να αποτελέσει μια ρεαλιστική πρόταση. Οι Ρώσοι θέλουν να ελέγχουν την Τουρκία ως δορυφόρο τους, που θα φρενάρει το ισλάμ στο δικό της υπογάστριο. Γνωρίζουν επίσης ότι η Τουρκία δεν πρόκειται να εγκαταλείψει το ΝΑΤΟ και συνεπώς η επεμβατικότητά τους, δεν θα έφτανε ποτέ στην κατάληψη εδαφών και μάλιστα στην Κωνσταντινούπολη των 16.000.000 ανθρώπων.
Συμφωνώ ότι Ρωσία, Γαλλία, Αγγλία, Αυστρία, Πολωνία, Ουγγαρία και Ιταλία, δείχνουν να αντιστέκονται στον εθνομηδενισμό των παγκοσμιοποιητών και υπεραμύνονται των εθνικών κρατών τους. Ωστόσο η Ελλάδα, δεν βρίσκεται δυστυχώς σε αυτόν τον άξονα και καμία πολιτική δύναμη (μέχρι στιγμής) δεν υπάρχει που να προσβλέπει σε αυτόν.
Συνεπώς δεν τρέφω ελπίδες για κάτι καλό με την παρούσα κυβέρνηση και δυστυχώς το τρένο των εξελίξεων τρέχει και εμείς το κοιτάμε να απομακρύνεται…
ΛΥΚΙΟΣ.
μου κάνει εντύπωση που συνεχίζεις να τρως την παραμύθα περί αλλοίωσης της δυτικής ταυτότητας...και ποια ακριβώς είναι αυτή η δυτική ταυτότητα που λες; δεν υπάρχει μία ταυτότητα καταρχήν... τί σχέση έχει ας πούμε ο άγγλος με τον ιταλό ή ο νορβηγός με τον γάλλο; απολύτως καμμία σε πολιτισμικό επίπεδο!αυτό που συμβαίνει με τη μουσουλμανική εισροή στην ευρωπαϊκή γη, μόνο με καρμικούς όρους μπορεί να εξηγηθεί, είναι ένα είδος pay back, ιστορία γνωρίζεις, κάνε τις συνδέσεις... εμπειρικά πάντως οι μουσουλμάνοι ποτέ δεν αφομοιώθηκαν μεταναστευτικά, αντιθέτως όπου βρεθουν γκετοποιούνται! ή μήπως θεωρείς ότι οι ευρωπαίοι προτεστάντες ας πουμε θα γίνουν ξαφνικά μουσουλμάνοι; δεν υπάρχει αυτό που λες, μόνο αφελείς και απαίδευτοι υποστηρίζουν τέτοιες θέσεις... το μόνο που μπορεί να συμβεί, είναι κάποια στιγμή σε κάποιες περιοχές να αποτελέσουν οι μουσουλμάνοι πλειονότητα ένεκα του ασθενούς ευρωπαϊκού δημογραφικού, τίποτα παραπάνω...τωρα αυτό τί επιπτώσεις θα έχει, είναι άλλο ζήτημα, σίγουρα πάντως δεν ισχύει αλλοίωση ταυτότητας...μόνο κάτι συμπαγές μπορεί να αλλοιωθεί, το αδόμητο είναι ήδη αλλοιωμένο, ΑΝ υπήρξε και ποτέ δομημενο...
ΑπάντησηΔιαγραφή"τί σχέση έχει ας πούμε ο άγγλος με τον ιταλό ή ο νορβηγός με τον γάλλο;"
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλοι αυτοί και όσοι ευρωπαίοι παρέλειψες, είναι οι φορείς της Δυτικής ταυτότητας. Ας δούμε τα κοινά τους:
1) Κοινή ιστορία. Η ευρωπαϊκή ιστορία είναι ενιαία διότι η διάδραση μεταξύ των λαών της είναι μεγάλη και μακροχρόνια. Εκτός από την κοινή θρησκεία και την φυλετική και γλωσσική συγγένεια, τα σημερινά εθνικά κράτη της Ευρώπης, στο πρόσφατο ιστορικό τους παρελθόν, αποτελούσαν μέρη μεγάλων αυτοκρατοριών.
2) Κοινή πνευματική και τεχνολογική εξέλιξη. Η φιλοσοφία, οι τέχνες, οι επιστήμες και τα γράμματα, αναπτύχθηκαν από κοινού, με πολιτισμικό έναυσμα την ελληνικό και στην συνέχεια την ελληνορωμαϊκό πνεύμα. Δεν είναι τυχαίο ότι ΣΕ ΟΛΕΣ τις Δυτικές χώρες, ακόμη και στον Νέο Κόσμο (ΗΠΑ), όλα τα κυβερνητικά κτίρια έχουν αρχαιοελληνικό ρυθμό, θέλοντας να θυμίσουν ότι όλοι αποτελούν συνέχεια μιας ελληνικής πολιτισμικής αφετηρίας. Η μουσική, η τέχνη, τα ήθη και τα έθιμα έχουν κοινή αφετηρία και οι όποιες αποκλίσεις και παραλλαγές, δεν κρύβουν την κοινή τους προέλευση. Η ιστορική ωρίμανση της χριστιανικής περιόδου, ο Μεσαίωνας, η Αναγέννηση και ο Διαφωτισμός, υπήρξε κοινή για όλη σχεδόν την Ευρώπη. Αλλά ακόμη και οι προχριστιανική περίοδος που χάνεται στα βάθη των αιώνων, έχει πολλά κοινά (πάνθεο, παγανισμός, μυθολογία, ακόμη και δεισιδαιμονίες).
3) Κοινή φυλετική καταγωγή. Οι Ευρωπαίοι ανήκουν στην λευκή φυλή και κατανέμονται σε φύλα και φυλετικούς τύπους (υποδιαιρέσεις) της. Αυτά είναι το Περιακτικό (Νορδικό, Μεσογειακό, Οριενταλικό), το Καυκάσιο (Αρμενοειδές, Διναρικό) και το Ηπειρωτικό (Αλπικό, Βαλτικό). Ουδεμία σχέση έχουν με Μογγόλους, Άραβες, Αφρικανούς και Ινδούς, που εισβάλλουν αθρόα στην ευρωπαϊκή ήπειρο.
Η αλλοίωση της δυτικής ταυτότητας, αφορά όλα τα επίπεδα της κοινής ευρωπαϊκής ιδιοσυστασίας:
1) Η θρησκευτική διαφορετικότητα των εισβολέων δεν απειλεί ευθέως την ταυτότητα των Ευρωπαίων, αλλά δημιουργεί ένα αντίβαρο που περιορίζει την θρησκευτική ελευθερία και την έκφραση της λατρείας τους, σύμφωνα με τα κατεστημένα ήθη και έθιμά τους. Ο θρησκευτικός φανατισμός και η θρησκευτική βία του Ισλάμ, δεν αποτελεί απλώς μια θρησκευτική άποψη, αλλά έχει ολοκληρωτική επίδραση στην συμπεριφορά των πιστών του Αλλάχ και είναι σαφής πολιτική θέση. Το γεγονός ότι οι μουσουλμάνοι δεν εκχριστιανίζονται, άρα δεν προσαρμόζονται στα ευρωπαϊκά ήθη, αποτελεί πόλο κοινωνικής σύγκρουσης με πολιτικές συνέπειες.
2) Δημογραφική αλλοίωση. Η πληθυσμιακή αύξηση των αλλογενών στην Ευρώπη είναι εκρηκτική, όπως και οι επιμειξίες που ήδη συμβαίνουν (ακόμη σε μικρή κλίμακα), όπου στο απώτερο μέλλον θα έχει εμφανή επίδραση στην φυλετική σύσταση του Ευρωπαϊκού χώρου.
3) Πολιτισμική υποβάθμιση σε όλα τα επίπεδα. Οι διαφορετική ιεράρχηση των αξιών μεταξύ Ευρώπης και τριτοκοσμικών εισβολέων, υποβαθμίζει μεσοσταθμικά τα πρότυπα της ευρωπαϊκής κοινωνίας. Οι αξιακές διαφορές είναι διαμετρικά αντίθετες, αφού πολιτισμικά η Ευρώπη προηγείται τουλάχιστον τρείς χιλιετίες από τον σημερινό τρίτο κόσμο. Οι αξίες των εισβολέων είναι πολύ πιο πρωτόγονες και από αυτές του ευρωπαϊκού Μεσαίωνα.
Πως μπορεί να συνυπάρξουν δυο πολιτισμοί, που τους χωρίζει ένα τεράστιο χρονικό χάσμα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκόμη και αν υπήρχε η δυνατότητα σύμμειξης των πολιτισμών, θα έπρεπε ο ευρωπαϊκός πολιτισμός να υποχωρήσει και να απωλέσει κεκτημένα που κατέκτησε εδώ και πολλούς αιώνες εξέλιξης. Γιατί να το πάθει αυτό;
«…μόνο με καρμικούς όρους μπορεί να εξηγηθεί, είναι ένα είδος pay back, ιστορία γνωρίζεις, κάνε τις συνδέσεις...»
Αυτό είναι ένα μοντέρνο επιχείρημα που ακούγεται συχνά από κάποιους. Πόση αλήθεια κρύβει αυτό;
Ο ευρωπαϊκός ιμπεριαλισμός του 18ου και 19ου αιώνα, επεξέτεινε τα φυσικά όρια και την παρουσία του ευρωπαϊκού πολιτισμού στις τρίτες χώρες, προς εκμετάλλευση των πρώτων υλών και της φθηνής εργασίας. Ωστόσο η εκμετάλλευση αυτή, επέφερε και τα οφέλη της σε αυτές τις περιοχές, δίνοντας πολιτισμική ώθηση και θρησκευτικό έναυσμα στους αυτόχθονες πληθυσμούς.
Ασφαλώς η εξαναγκαστική διεπαφή των πρωτόγονων πολιτισμών με τον εξελιγμένο ευρωπαϊκό, δεν δημιούργησε ακριβώς ευρωπαίους κλώνους, αλλά κακέκτυπα κράματα, ανόμοιων στοιχείων. Παρόλα αυτά, το ισοζύγιο ζημιών και ωφελημάτων για αυτούς τους λαούς, δεν μπορεί να εκτιμηθεί αρνητικά, αν δούμε από απόσταση το άλμα που έχει επιτευχθεί στις χώρες του σημερινού τρίτου κόσμου, σε σχέση με το παρελθόν τους και τις πενιχρές εξελικτικές δυνατότητες που είχαν από μόνοι τους.
Ο Ευρωπαϊκός ιμπεριαλισμός ωφέλησε και τα δυο μέρη αυτής της βίαιης παρέμβασης, όπως ωφελείται κάθε κατώτερος από κάθε ανώτερο με τον οποίο έρχεται σε επαφή, αλλά και ο ανώτερος από την δημιουργική διάδραση και βεβαίως από την υλική απολαβή του.
Σκέψου την ώθηση που θα είχε η ανθρωπότητα, αν ξαφνικά δεχόμαστε την εισβολή ενός εξελιγμένου και ανώτερου εξωγήινου πολιτισμού, που ναι μεν θα άφηνε εκατόμβες θυμάτων και καταστροφές αρχικά, αλλά στο τέλος με την αποχώρησή τους για άλλους πλανήτες, θα είχαμε αποκτήσει όλα τα οφέλη του δικού τους πολιτισμού (τεχνολογίες, επιστήμες, ηθική, ιδέες, κτλ) και θα μπορούσαμε να ανοίξουμε τα φτερά μας για άλλους κόσμους, πλανήτες και σύμπαντα… Τότε θα μιλούσαμε με σεβασμό για τους ευεργέτες μας και δεν θα τους κατηγορούσαμε για ιμπεριαλιστική βία και ανάγκη για «καρμική» εκδίκηση…
ΛΥΚΙΟΣ.
Θα προσθέσω επίσης, ότι η ενοχική επιχειρηματολογία που καλλιεργείται από το νεοταξικό κατεστημένο, στοχεύει να καταστήσει απαθή την Ευρώπη στην ισλαμική εισβολή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο νεοταξικό αφήγημα ότι "οι Ευρωπαίοι είμαστε ένοχοι για όσα κάναμε στον τρίτο κόσμο και τώρα πρέπει να αποδεχτούμε τα επίχειρα των παρελθοντικών μας πράξεων", επιχειρεί να προκαλέσει ενοχικό σύνδρομο στις συνειδήσεις των Ευρωπαίων πολιτών και τους κάνει παθητικούς δέκτες της ισλαμικής βίας και των απολίτιστων λαθροεισβολέων.
Πρόκειται για προπαγάνδα και ιστορική, αλλά και κοινωνική στρέβλωση, που προωθούν οι νεοταξίτες στην Ευρώπη όπως για παράδειγμα στη Νορβηγία, όπου η Unni Wikan, καθηγήτρια κοινωνικής ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο του Όσλο, επιμένει ότι «οι Νορβηγίδες γυναίκες πρέπει να αναλάβουν το μερίδιο ευθύνης τους για αυτούς τους βιασμούς», επειδή οι μουσουλμάνοι άνδρες βρήκαν προκλητικό τον τρόπο του ντυσίματος τους. Το συμπέρασμα της Wikan δεν ήταν ότι οι μουσουλμάνοι άνδρες που ζουν στη Δύση πρέπει να προσαρμοστούν στα δυτικά πρότυπα, αλλά το ακριβώς αντίθετο: «Οι γυναίκες της Νορβηγίας πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι ζούμε σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία”.
Σαφώς έχουμε και ιστορική στρέβλωση στο νεοταξικό αφήγημα:
Οι σταυροφορίες για παράδειγμα, ήταν μια αμυντική πράξη στον ισλαμικό επεκτατισμό που λάμβανε απειλητικές διαστάσεις για τον χριστιανισμό και την Δύση. Μην ξεχνάμε ότι οι Άραβες κατέλαβαν ολόκληρη την Ιβηρική χερσόνησο και αν δεν ανακόπτονταν, θα καταλάμβαναν ολόκληρη την δυτική Ευρώπη. Ο αραβοβυζαντινός πόλεμος, επίσης απειλούσε την ανατολική χριστιανική Ευρώπη και τελικά οι Οθωμανοί την κατέλαβαν. Η διαφύλαξη των Αγίων Τόπων του χριστιανισμού από την ισλαμική λαίλαπα, τελικά κατέστη απρόσφορη και παραδόθηκε.
Ωστόσο το Ισλάμ ήταν αυτό που επιτέθηκε στην χριστιανική Δύση και όχι το αντίθετο. Η εκρηκτική επέκταση του Ισλάμ στην Ανατολή, εξαιτίας του δόγματος της βίαιης επέκτασής του στα ιερά τους κείμενα, τους οδήγησε προς την Δύση και πράγματι κατάφεραν να την απειλήσουν και να κατακτήσουν ένα τεράστιο μέρος της. Η Ευρώπη διεξήγαγε αιματηρούς πολέμους με τεράστιες απώλειες, προκειμένου να διασώσει τα ζωτικά της εδάφη και τον πολιτισμό της.
Μέχρι τότε, καμία δυτική χώρα δεν είχε ιμπεριαλιστική συμπεριφορά προς την Ανατολή ή την Αφρική, αν και υπήρχε εμπόριο μεταξύ Ευρώπης και τρίτων χωρών.
Μετά τον Μεσαίωνα και την κατάκτηση της Αμερικής, η Ευρώπη αρχίζει να επεκτείνεται με αποικίες σε όλες τις ηπείρους. Ωστόσο αν και επιχειρείται ο εκχριστιανισμός των ιθαγενών, το ισλάμ σαρώνει παντού και επιβάλλεται δια της βίας.
Σήμερα το Ισλάμ αριθμεί πάνω από 1,5 δισεκατομμύρια πιστούς και στο σύνολό τους είναι φανατισμένοι πιστοί, που προσβλέπουν στην βίαιη επέκταση της πίστης τους επί των "απίστων". Είναι η μεγαλύτερη απειλή για τον σύγχρονο κόσμο, γιατί κομίζουν τον σκοταδισμό και την υπονόμευση της ανθρώπινης αξίας.
Όλως τυχαίως, άπαντες οι λαθρομετανάστες που εισβάλλουν στον ευρωπαϊκό χώρο, είναι ισλαμιστές.
Αυτή τη φορά, κάποιος δόλιος άνοιξε την Κερκόπορτα της Ευρώπης για να εισβάλλει το Ισλάμ, χωρίς όπλα και να πετύχει αυτό που πάντοτε επιδίωκε: την ισλαμοποίηση της Ευρώπης είτε δια της βίας, είτε δια της πληθυσμιακής υπεροχής (δημογραφικά).
Ο Ερντογάν αποσκοπεί στην χαλιφατοποίηση του παγκόσμιου Ισλάμ, υπό τις δικές του διαταγές. Με την δική του πλέον προτροπή, ισλαμιστές που ζουν στην Ευρώπη, σφάζουν χριστιανούς και σκοτώνουν αδιακρίτως, ως "μαχητές" του ιερού τους πολέμου (τζιχάντ). Είναι αυτός που προωθεί τις ορδές και που ανοίγει τις κάνουλες εισροής των λαθροεισβολέων.
ΛΥΚΙΟΣ.
εξελλίχτηκες βλέπω λύκιε...τωρα προς τα πάνω, προς τα κάτω, προς τα πίσω, σε οξεία ή σε αμβλεία γωνία, δεν είμαι το κατάλληλο άτομο για να το κρίνει... ή μήπως είμαι;; δε μας τα λες και πολύ καλά όμως ε;;δαύτος ο ξαφνικός ευρωπαϊκίστικος αγέρας στα λεγόμενα σου, με διεθνιστική σαλτσούλα και ολίγη από φιλελέ ωφελιμισμό, δε θα λεγα ότι είναι και πολύ ελκυστικός ε;;και μετα τα λέω εγώ ντεμέκ νεοταξικίστικα...ομολογώ ότι μάλλον μέχρι τώρα θα όφειλες να αναγνωρίζεις πού σε παίρνει να πουλάς τέτοιο χυδαίο πρόλογο ε;; το να υπεραμυνενσαι καταπατητές, καταστροφείς, βιαστές και οτιδήποτε άλλο μπορεί να χαρακτηρίσει το υποκατώτατο ευρωπαϊκίστικο δίποδο είδος, δε σε τιμάει και πολύ λύκιε... ή μήπως έχεις την εντύπωση ότι θα μπω σε διαδικασία διαλόγου μαζί σου; δε νομίζω αγαπούλα, απλώς είχα λίγη διάθεση να τσεκάρω σε ποιον υποόροφο κυλιέσαι πλέον :) θα σε χαιρετήσω λοιπόν με την ευχή να δεκαπλασιαστούν τα ισλαμικά κύματα στην αγαπημένη σου ευρωπούλα! φιλάκια μανάρι μου, φιλάκια <3
ΑπάντησηΔιαγραφήΤίποτα απ΄ όλα αυτά, αγαπητή Ανώνυμη…
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπερασπίζομαι την πατρίδα, την καταγωγή και την ιστορία μου, απέναντι σε μια ανοίκεια εισβολή από εχθρικά στίφη που απειλούν την Ελλάδα και το παιδί της, την Ευρώπη.
Μπορεί οι ευρωπαίοι να διέπραξαν εγκλήματα κατά τους ιμπεριαλιστικούς της πολέμους (η Ελλάδα πάντοτε απείχε από αυτούς), αλλά αυτά δεν είναι ικανά να την καταστήσουν ένοχη και τιμωρητέα από Ασιάτες και Αφρικανούς. Κανένα ιμπεριαλιστικό έγκλημα των ευρωπαίων δεν συγκρίνεται με την εγκληματική και απάνθρωπη «κουλτούρα» των αφρικανικών και των ασιατικών λαών, οι οποίες είναι διαρκείς και αδιάκοπες σε βάρος των ανθρώπων της.
Μιλάμε για πολιτισμούς που ποτέ δεν σεβάστηκαν ανθρώπινες αξίες, ελευθερίες και πνευματικές κατακτήσεις. Μιλάμε για πολιτισμούς που η ανθρώπινη ζωή δεν έχει καμία αξία! Για θρησκείες που εκθειάζουν και προκρίνουν την βία και το αίμα.
Σε αυτούς τους λαούς, οι ευρωπαίοι δίδαξαν ή έδειξαν τον δυτικό πολιτισμό της δημοκρατίας και της ανθρώπινης καταξίωσης. Οι ενοχές των «ιμπεριαλιστικών εγκλημάτων», αφορούν την αυτοκριτική των ίδιων των ευρωπαίων, των οποίων τα λάθη προσκρούουν στην ηθική τους.
Καταδικαστέο κάθε έγκλημα εναντίον ανθρώπου, για την δική μας ηθική. Για την τριτοκοσμική όμως ηθική, αυτά είναι αδιάφορα…
Η κριτική σου, είναι απόλυτα συνυφασμένη με την ευρωπαϊκή ηθική και με τους δικούς της όρους την ενασκείς. Είδες που δεν μπορείς να διαφύγεις της ευρωπαϊκής (ελληνικής) παιδείας, όσο και να νομίζεις ότι την αντιπαθείς; Αν ήσουν Πακιστανή, θα είχες άλλη εικόνα για τους Ευρωπαίους και δεν θα τους κατέκρινες ως καταπατητές, καταστροφείς και βιαστές, αλλά ως αμαρτωλούς, άπιστους και υβριστές του Μωάμεθ. Διαφορετική οπτική, στο ίδιο θέμα. Με πιάνεις τώρα;
ΛΥΚΙΟΣ.
δλδ λύκιε θες να πεις ότι το σημερινό έκτρωμα που ονομάζεται ευρώπη είναι παιδί της ελλάδας;;;αν ισχύει κάτι τέτοιο θα έπρεπε να το κρύβεις και όχι να το λες, δεν τιμάει τον ελληνικό πολιτισμό μια τέτοια θέση...απο την άλλη πάλι αναρωτιέμαι, πώς γίνεται το παιδί να γεννάει τους γονείς του; γιατί από όσο ξέρω η ελλάδα είναι ένα κράτος που φτιάχτηκε από άλλες ευρωπαικές χώρες...την άποψη μου για το κάρμα την ξέρεις, ίσως να μην τη θυμάσαι, το έχουμε ξανασυζητήσει πάντως στο παρελθόν το θέμα,οποτε το να μου αποδίδεις την αδαή αντίληψη περί αυτού, είναι άτοπο...κι εφόσον θεωρείς ότι υπάρχει γονεική σχέση ελλάδας-ευρωπης τοτε οφείλεις να αποδεχτείς και το καρμικό μερίδιο της πρώτης σε συνάφεια με τη δεύτερη κι όχι να διαμαρτύρεσαι για το ότι η ελλάδα ποτέ δεν συμπεριφέρθηκε ιμπεριαλιστικά...εν τέλει μάλλον θα πρέπει να αποφασίσεις αν όντως δέχεσαι τους συμπαντικούς νόμους ή όχι,διότι απο ότι φαίνεται τους δέχεσαι μόνο όταν βολεύει κι όχι όταν δεν βολεύει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναμενόμενη και λογική η απάντησή σου, αγαπητή Ανώνυμη. Πόσο ελληνική είναι η Ευρώπη;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατ΄ αρχήν να πούμε ότι μπορεί η Ελλάδα ως εθνοτική-κρατική οντότητα να έχει ιστορία 200 ετών, αλλά ως έθνος η ιστορία της χάνεται στα βάθη των χιλιετιών...
Υπήρχαν οι πόλεις-κράτη, που είχαν όμως εθνική συνείδηση, δηλαδή κοινή γλώσσα, θρησκεία, ήθη, παραδόσεις κι έθιμα, κοινή καταγωγή και ιστορία.
Αλλά ας μην λέμε τα ήδη γνωστά...
Δεν θα εξετάσω την άποψη του Πουλιανού, που μιλάει για εξάπλωση του ανθρώπου της Αιγιήδος, προς όλα τα μήκη και πλάτη της ευρωπαϊκής ηπείρου, τα οποία επανήλθαν ως Δαναοί, Αχαιοί, Ίωνες, Δωριείς κτλ.
Ωστόσο από την Ρωμαϊκή περίοδο που κυριάρχησε στην Ευρώπη, άρχισε και πάλι η διάδοση του ελληνισμού σε αυτήν. Ως γνωστόν οι Ρωμαίοι παρέλαβαν πολλά πολιτισμικά στοιχεία των Ελλήνων και αφού τα οικειοποιήθηκαν, τα διέδωσαν σε όλες τις κτίσεις τους.
Με την έλευση του χριστιανισμού, που αναπτύχθηκε αρχικά στο ελληνόφωνο Βυζάντιο (ανατολική ρωμαϊκή αυτοκρατορία) και διαδόθηκε στην ευρωπαϊκή Δύση, πολλά στοιχεία του ελληνικού πολιτισμού, μπόλιασαν εκ νέου την Δύση. Ο Μεσαίωνας συνέβη όταν το Βυζάντιο έπεσε στους Οθωμανούς. Ωστόσο η Αναγέννηση και ο Διαφωτισμός σήμαναν την επιστροφή στο "ελληνικό πνεύμα", που μέχρι και σήμερα διαπνέει ως ιδέα ολόκληρη την Δύση. Η φιλοσοφία, οι τέχνες και οι επιστήμες της Δύσης, είναι η εξέλιξη του ελληνικού Φωτός.
Είναι όντως οι Ευρωπαίοι γνήσιοι διάδοχοι του ελληνικού Φωτός;
Με μια λέξη θα έλεγα όχι. Το Κάδμειο Ιερατείο, φρόντισε από νωρίς να νοθεύσει και να στρεβλώσει το ελληνικό πνεύμα, όχι όμως να το εξαφανίσει. Το Μαύρο Ιερατείο κατόρθωσε να διεμβάλλει στον χριστιανισμό και να υπονομεύσει το ελληνικό πνεύμα που θα μπορούσε να ανακτηθεί, σε μια νέα μεγάλη αυτοκρατορία.
Η αλήθεια μάλιστα, είναι ότι το Κάδμειο Ιερατείο, από πολύ νωρίτερα είχε κατορθώσει να νοθεύσει το ελληνικό πνεύμα, πριν ακόμη δημιουργηθεί το μεγάλο ρωμαϊκό κράτος.
Βέβαια, αν επεκτείνουμε την συζήτηση, θα πρέπει να προσδιορίσουμε ποιο ακριβώς είναι το ελληνικό πνεύμα, αλλά δεν χρειάζεται να φτάσουμε εκεί.
Μένω όμως στο γεγονός ότι οι λαοί της Ευρώπης, συντάχθηκαν κάτω από την κοινή πολιτισμική γραμμή που επιβλήθηκε από το ρωμαϊκό κράτος και τη χριστιανική θρησκεία, με αποτέλεσμα να έχουν κοινή πολιτισμική εξέλιξη, με ελληνότροπη πνευματική κληρονομιά.
Ακόμη και σήμερα, διδάσκεται σε όλη την Ευρώπη η ιστορία των Ελλήνων, ο Όμηρος, η φιλοσοφία και να μην ξεχνάμε ότι οι περισσότερες γλώσσες έχουν καταγωγή από την ελληνική (δεν υπάρχει φυσικά "ινδοευρωπαϊκή ομογλωσσία"), ενώ όλα τα κυβερνητικά κτήρια, οι ναοί και τα πανεπιστήμια, έχουν ελληνικό ρυθμό, για να τους θυμίζουν την πολιτισμική τους αφετηρία.
Οι ευρωπαίοι παρέλαβαν όσα τους άφησαν από τα κατάλοιπα του αρχαίου ελληνικού πνεύματος (όσο νοθευμένα κι αν ήταν) και αναπαρήγαγαν κακέκτυπα τον πολιτισμό των Ελλήνων. Αυτό δεν τους έκαναν ποτέ ικανούς να δημιουργήσουν νέο πολιτισμό, μα ούτε καν να τον εξελίξουν στην ουσία του. Παρόλα αυτά, είναι έστω και κακέκτυποι φορείς του άλλοτε κραταιού ελληνικού φωτός ή ότι απέμεινε από αυτό στην πορεία του.
Δεν θα αναφερθώ επί της παρούσης στο τι κάνουμε εμείς, οι φυσικοί επίγονοι των Ελλήνων... Ας το αφήσουμε καλύτερα!
Το συλλογικό καρμικό χρέος, αφορά λαούς που είναι οι φυσικοί επίγονοι των προγόνων τους και όχι θεωρητικοί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν δηλαδή οι Βίκινγκς και οι Ούννοι, κατέσφαζαν επί αιώνες άλλους λαούς, το καρμικό χρέος αφορά τους απογόνους τους, οι οποίοι διατηρούν την γονιδιακή τους γραμμή και μεταφέρουν την γενετική μνήμη των προγόνων τους. Σαφώς και οι πνευματικοί τους ταγοί έχουν ανάλογη ευθύνη, αν τους οδήγησαν σε αυτές τις πρακτικές.
Ωστόσο κανένα ιμπεριαλιστικό στοιχείο δεν μπορεί να χρεωθεί ειδικά στο ελληνικό πνεύμα, αφού η πρακτική της επέκτασης και της εκμετάλλευσης είναι κοινό χαρακτηριστικό όλων των λαών και κανείς δεν έχει εξαιρεθεί μέχρι τώρα.
Δεν υπάρχει λαός που να μην επιχείρησε την βίαιη επέκτασή του, προς εξασφάλιση ζωτικού ή οικονομικού χώρου, μόλις απέκτησε την ανάλογη ισχύ.
Το ελληνικό πνεύμα που διαδόθηκε στην Ευρώπη, δεν περιείχε ιδέες βίας και βαρβαρισμού. Το βαρβαρικό στοιχείο των ευρωπαίων, είναι κατάλοιπο του φυλετικού τους παρελθόντος και δεν ευθύνεται για αυτό καμία ελληνική ιδέα. Οι ευρωπαίοι δεν είναι Έλληνες, αλλά κληρονόμοι ελληνικού πολιτισμού, που αναπαράγουν όπως μπορούν, μέσα από τη δική τους αντίληψη και τις δικές τους καταβολές.
ΛΥΚΙΟΣ.
Κάδμειο Ιερατείο... μμμ... ατεκμηρίωτο, λύκιε... ενδεχομένως να συμφωνώ εν μέρει μαζί σου σ' αυτό, αλλά κοίταξε, αν είναι να επιχειρηματολογούμε με προσωπικές ή και ομαδικες ιδεοληψίες, πίστεψε με έχω πολύ καλύτερες από τις δικές σου/σας και πολύ πιο ευφάνταστες!
ΑπάντησηΔιαγραφή"Μένω όμως στο γεγονός ότι οι λαοί της Ευρώπης, συντάχθηκαν κάτω από την κοινή πολιτισμική γραμμή που επιβλήθηκε από το ρωμαϊκό κράτος και τη χριστιανική θρησκεία, με αποτέλεσμα να έχουν κοινή πολιτισμική εξέλιξη, με ελληνότροπη πνευματική κληρονομιά."... δαύτο κι αν ήταν πετυχημένο... οχι δεν υφίσταται κοινή πολιτισμικη γραμμή στην ευρώπη, το ξέρεις και συ αυτό και απορώ γιατί συνεχίζεις και το φέρνεις ως επιχείρημα...ηταν άλλη η εξέλιξη του ανατολικού ευρωπαϊκού τόξου, άλλη του δυτικού, άλλη του βόρειου κι άλλη του νότιου...κατα τη γνώμη μου κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσει αυτό το φαιδρό παραμύθι περί συσχετισης της νέας ελλάδας με την παλιά,δεν υπάρχει απολύτως καμμία σχεση, ο ελληνικός πολιτισμός έχει πεθάνει κι αυτην την περιοδο του φτιάνουμε τα τελευταια κόλλυβα,ισως να ηταν περισσοτερο επικοδομητικο για σενα και τους ομοιους σου να περασετε στο στάδιο της αποδοχης ότι ειστε κάτι αλλο απο αυτό το νεκρο που θαυμαζετε,το πιθανοτερο ειναι οτι δεν εχετε καν βιολογικη σχεση μαζι του,θα πρεπει καποια στιγμη να τολμησετε να βρειτε ή να δομησετε την δικη σας ταυτοτητα και να σταματησετε να κλαψουριζετε για το ποσο πολυ σας ζηλευουνε και για το ποσο πολυ θελουν να σας καταστρεψουν,κανεις δεν ασχολειται μαζι σας,η τελευταια τρυπα του ζουρνα ειστε,υπαρχετε οπως και οι υπολοιποι απλως και μονο για την συμπαντικη οικονομια,χωνεψτε το!ειναι ο μονος τροπος για να κανετε το αλμα σας..
οχι,το συλλογικο καρμικο χρεος δεν αφορα μονον βιολογικους απογονους! υπαρχει το ατομικο καρμα,το οικογενειακο,το εθνικο,το ομαδικα εθνικο [πχ.ευρωπαικο,αμερικανικο κλπ] και το πλανητικο!ελπιζω να μπορεις να καταλαβεις οτι το βιολογικο στοιχειο αφορα μονον την οικογενειακη περιπτωση...
Κάδμειο, Κρόνιο, Ατλάντειο ή όπως μπορεί να προτιμάς, Μαύρο Ιερατείο. Δεν θα επεκταθώ εδώ, αφού μέσα στον ΚΔ έχουμε γράψει δεκάδες άρθρα και σεντόνια για αυτά.
ΑπάντησηΔιαγραφή"...ηταν άλλη η εξέλιξη του ανατολικού ευρωπαϊκού τόξου, άλλη του δυτικού, άλλη του βόρειου κι άλλη του νότιου..."
Κάθε έθνος και κάθε λαός στην Ευρώπη, έχει την δική του ιστορική πορεία και την δική του ταυτότητα αναμφισβήτητα.
Ωστόσο υπάρχουν πολλά κοινά στην ιστορική τους διαδρομή, αφού η αλληλεπίδραση μεταξύ τους υπήρξε διαρκής και παραμένει έτσι. Υπάρχουν πολλά κοινά και πολλές διαφορές μεταξύ τους. Οι Σλάβοι για παράδειγμα, υπήρξαν μέρος της Αυστροουγγαρίας και είχαν αλληλεπίδραση με τα γερμανικά φύλα, αλλά και τους Ούννους και τους Μαγυάρους. Αργότερα υπέστησαν τον κομμουνισμό, ενώ οι δυτικότεροι βίωσαν τον καπιταλισμό στις πρώιμες μορφές τους. Μετά την πτώση του κομμουνισμού, ευθυγραμμίστηκαν με την Δύση και επουλώνουν τα τραύματά τους. Ωστόσο, απέκτησαν στην γλώσσα τους την ελληνική γραφή (κυριλλική). Δεν χρειάζεται να αναλύσουμε την ιστορία όλων των ευρωπαϊκών λαών για να δούμε πόσο αλληλοεπίδρασαν μεταξύ τους, ώστε να μιλάμε για ενιαίο ευρωπαϊκό πολιτισμό.
"... ο ελληνικός πολιτισμός έχει πεθάνει κι αυτην την περιοδο του φτιάνουμε τα τελευταια κόλλυβα,ισως να ηταν περισσοτερο επικοδομητικο για σενα και τους ομοιους σου να περασετε στο στάδιο της αποδοχης ότι ειστε κάτι αλλο απο αυτό το νεκρο που θαυμαζετε,το πιθανοτερο ειναι οτι δεν εχετε καν βιολογικη σχεση μαζι του..."
Μέσα στον ΚΔ, έχουμε ασχοληθεί τα μάλα με αυτό το ζήτημα. Το ότι γονιδιακά είμαστε σε μεγάλο ποσοστό απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων, έχει αποδειχτεί επιστημονικά και δεν χωρά καμία αμφιβολία. Η συμμετοχή αλλογενών γονιδίων υπάρχει, αλλά είναι μικρή.
Το ζητούμενο όμως δεν είναι η βιολογική συνέχεια, αλλά η πνευματική. Οι σύγχρονοι Έλληνες έχουν χάσει την επαφή με το παρελθόν τους και αφομοιώθηκαν ή αλλοιώθηκαν από ξένες επιβουλές που συνέβησαν μετά την ελληνιστική περίοδο. Ωστόσο δεν εξαφανίστηκε το ελληνικό πνεύμα, αλλά διασώθηκε συγκεκαλυμμένο μέσα σε άλλες μορφές. Σε πολλές στιγμές της ιστορίας που οι συνθήκες το απαίτησαν, αποδείχθηκε ότι το ελληνικό πνεύμα συνεχίζει να ζει και να βρίσκεται στο "εν δυνάμει" μέσα μας.
Δεν χρειάζεται να δομήσουμε κάποια άλλη ταυτότητα. Έχουμε την δική μας και την γνωρίζουμε.
"...για το ποσο πολυ θελουν να σας καταστρεψουν, κανεις δεν ασχολειται μαζι σας, η τελευταια τρυπα του ζουρνα ειστε..."
Ξέρεις πολύ καλά τι συμβαίνει αγαπητή Ανώνυμη. Δεν χρειάζεται να κρύβεσαι πίσω από την εμπάθεια, επειδή σε ενοχλούν οι άνθρωποι που καβαλάνε το καλάμι άμα νομίσουν ότι έχουν κάποια αξία. Ανθρώπινο είναι και μη νομίζεις, με ενοχλεί και μένα. Είναι όμως ανθρώπινο και δεν εξαιρούμαστε ούτε και εμείς. Ειδικά εσύ καλή μου, δεν εξαιρείσαι καθόλου από ανάλογες συμπεριφορές εγωπάθειας.
Ωστόσο αυτά δεν πρέπει να μας απομακρύνουν από την αλήθεια των πραγμάτων. Ας διακρίνουμε την ήρα, απ΄το στάρι και ας μην εθελοτυφλούμε γιατί υποτιμούμε την ίδια μας την νοημοσύνη.
Καλοπροαίρετα όσα σου είπα, εντάξει καλή μου;
ΛΥΚΙΟΣ.
αχαχχαχα! είχα ξεχάσει πόσο πολύ διασκεδαστικό είναι το ψάρεμα στον χώρο σου... ποιο καλάμι καλέ και συ; γω δεν είδα πουθενά κανά καλάμι... κάτι γκρίνιες και μίρλες βλέπω από ξινισμένους μεσήλικες και μη, λες και δεν υπήρξαν άλλες φυλές, άλλες εθνότητες που αλλοιώθηκαν, καταπατήθηκαν, σφαγιάστηκαν, υπονομεύτηκαν από ξένες συνάμεις, μοστ οφ δεμ από την αγαπημένη σου ευρώπη, μόνο εσείς υπάρχετε στον ντουνιά ολάκερο ή μήπως έχει λιγότερη αξία η υπονόμευση των άλλων από τη δικιά σας επειδή κάποτε σε κάποιον παρελθόντα χρόνο κάποιοι υποτίθεται πρόγονοι σας είχαν μια παραγωγική εποχή, δώσαν περισσότερα από οσα δώσανε οι πρόγονοι κάποιων άλλων;
ΑπάντησηΔιαγραφήεγώ εγωπάθεια;; με υποτιμάς... με κάρμα στον κριό, κάτι εμπάθειες και εγωπάθιες είναι πολύ λίγες για να αποδόσουν το εύρος της ιδιοσυγκρασίας και του δρόμου μου... έλα, έχεις άλλη μια ευκαιρία...
Χαίρομαι που διασκεδάζεις εδώ. Ότι παίρνει κανείς, καλό είναι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, υπήρξαν ολόκληροι πολιτισμοί που χάθηκαν. Και τι με αυτό, θα πρέπει να εγκαταλείπεται ένας πολιτισμός αμαχητί; Οι πολιτισμοί που χάθηκαν, επέδειξαν ανικανότητα και χαλαρά αντανακλαστικά στην φθορά ή την επιβουλή που δέχτηκαν. Ο ελληνικός πολιτισμός δεν ευθύνεται για την καταστροφή άλλων.
Εμείς οφείλουμε να μην παραδώσουμε στη λήθη ότι καλό πέτυχε ο πολιτισμός μας. Δεν είναι κακό αυτό.
Ποιος θα κατηγορήσει κάποιον που θέλει να επιβιώσει; Μόνο αυτός που τον θέλει νεκρό για συγκεκριμένο λόγο. Εσύ δεν νομίζω ότι θέλεις αυτό, απλώς θεωρείς ότι πρέπει να αφήνεται κανείς στην θεά Τύχη και τις "καρμικές" συνέπειες.
Τα πάντα ρει και ουδέν μένει. Ωστόσο ο ρους δεν είναι προς την καταστροφή (όπως αρέσει στον καταστρεπτικό παράγοντα), αλλά προς την εξέλιξη. Εμείς επιλέγουμε τι θέλουμε.
Κάποιοι πολιτισμοί ή λαοί, κατέρρευσαν όταν ήρθαν σε επαφή με ανώτερους ή πιο εξελιγμένους πολιτισμούς.
Είναι νομοτελειακό να υποχωρεί το ασθενές στο ισχυρό, αλλά απαιτείται η μάχη που θα καταδείξει το αποτέλεσμα. Άνευ μάχης, υπάρχει παράδοση και η παράδοση είναι προδοσία στο παρελθόν σου και όσα κατακτήθηκαν πριν από σένα με θυσίες και πόνο.
Δεν ξέρω για ποιες γκρίνιες και μίρλες μιλάς, αλλά εδώ δεν έχουμε τέτοια φαινόμενα. Εμείς παρακολουθούμε τα φαινόμενα και τα ερμηνεύουμε με την λογική, την διαίσθηση και τις γνώσεις μας. Η πλάνη είναι πάντα μέσα στο παιχνίδι, γι' αυτό κρατάμε πάντα τις επιφυλάξεις μας και ακούμε όλες τις απόψεις.
Η ιδιοσυγκρασία και ο δρόμος σου, φτιάχνουν και το κάρμα σου. Αυτά τα γνωρίζεις εσύ και δεν με αφορούν, ούτε σκοπεύω να σε ψυχογραφήσω. Ωστόσο έχεις εδώ ξετυλίξει από μόνη σου, μεγάλο κομμάτι του περιεχομένου σου. Δεν φταίω εγώ...
ΛΥΚΙΟΣ.
κατά έναν περίεργο τρόπο, ενώ έχω σχολιάσει εκατοντάδες φορές εδώ μέσα, κάθε φορά που επανέρχομαι για να σχολιάσω, η αντιμετωπιση σου είναι σα να εμφανίζομαι για πρώτη φορά, σα να μην ξέρεις καθόλου τι εννοώ και πώς το εννοώ... αυτό έχει πολλά θετικά ξέρεις, καταρχίν το βρίσκω διασκεδαστικό με την καλή έννοια, σπάνια με διασκεδάζουν τα δίποδα :) κατα δεύτερον μου δίνει το ελευθερο να λέω πέντε μαλακίες χωρίς απαραίτητα να τις αποδεχομαι όλες ή στην ολοτητα τους και αν έχω όρεξη να τις κατευθυνω κάθε φορά σε διαφορετική κατευθυνση... προσεξε, δε λέω ότι το κάνω πάντα αυτό, λέω ότι είσαι ο καταλληλος συνομιλητής για να γίνει κάτι τέτοιο...γενικα πάντως όλα αυτά τα πολύ πολεμικά και μαχητικά και μπαμ μπουμ όπλα καραμπίνες κλπ, τα βρίσκω αντιαισθητικά πολύ, δεν είναι του γούστου μου καθόλου, ενιοτε όμως βρίσκω διασκεδαστικούς εκεινους που ασχολουνται με αυτά :) και για πες, πώς πάει η πολεμική εξάσκησις??? τον βρίσκεις τον στόχο, τον βρίσκεις??? ή τα σκάγια πάνε στις μπεκάτσες?? ω ναι, ειναι νομοτελειακό να υποχωρεί το ασθενές στο ισχυρό...είναι??? κι όπως είχε πει και ο τιτανοτεραστιος παλαμίδας, αλίμονο στους δυνατούς κι ευαισθητους, εξουσιαζονται απ' τους αδύναμους κι αναισθητους...
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://www.youtube.com/watch?v=pohHysc0nxE
"...η αντιμετωπιση σου είναι σα να εμφανίζομαι για πρώτη φορά, σα να μην ξέρεις καθόλου τι εννοώ και πώς το εννοώ..."
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλός ο προβληματισμός σου, αλλά μπορείς να του απαντήσεις μόνη σου, αγαπητή Ανώνυμη.
Ξέρω ότι δεν είναι του γούστου σου ο πόλεμος, αν και "πατήρ πάντων"!
Ούτε εγώ είμαι πολεμοχαρής όμως. Αναγνωρίζω όμως την αναγκαιότητα να είναι κανείς ετοιμοπόλεμος στον πραγματικό κόσμο και ξέρεις το γιατί.
Φροντίζω να είμαι ετοιμοπόλεμος χωρίς να επιδιώκω μάχες. Αυτές ωστόσο έρχονται από μόνες τους. Αλίμονο σε αυτόν που δεν είναι έτοιμος για αυτές.
Ο Παλαμίδας το πάει αλλού το θέμα! Από αυτή την οπτική, έχει δίκιο...
Ωστόσο ο ευαίσθητος μπορεί να είναι μόνο κατ΄όνομα δυνατός. Στην πραγματικότητα είναι ο αδύναμος.
Η δύναμη προσφέρει αλαζονεία και αυτή με την σειρά της, σε καθιστά αναίσθητο...
Οι ευαισθησίες είναι γνώρισμα των αδυνάτων.
Οι εξαιρέσεις απλά πιστοποιούν τον κανόνα.
ΛΥΚΙΟΣ.
η δύναμη προσφέρει αλαζονεία σε κεινους που πρωτοέρχονται σε επαφή μαζί της, στους πρωτάρηδες... η δύναμη είναι πνευματική άσκηση και για να ασκηθείς και να εμβαθύνεις πάνω σε κάτι πνευματικό θα πρέπει να χαρακτηρίζεσαι από ευαισθησία, τους άλλους, τους αναίσθητους αργά ή γρήγορα τους τρώει η μαρμάγκα... ο παζολίνι είχε πει κάτι πολύ ενδιαφέρον για τη δύναμη, ότι δεν υπάρχει κάτι πιο αναρχικό από τη δύναμη, γιατί η δύναμη κάνει ό,τι θέλει... τι νομίζεις εσύ γι αυτο;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς δούμε λίγο σε ποια μορφή δύναμης αναφερόμαστε:
ΑπάντησηΔιαγραφή-Στην οικονομική δύναμη για παράδειγμα, ο κατέχων συμπεριφέρεται αλαζονικά, διότι πιστεύει ότι μπορεί να εξαγοράζει συνειδήσεις και υπηρεσίες, ακόμη και "συναισθήματα" με το χρήμα του.
-Στην δύναμη της εξουσίας, ο εξουσιαστής διέπεται από αλαζονεία, επειδή θεωρεί εαυτόν ανυπέρβλητο, ανεξέλεγκτο και μικρό θεό.
-Στην δύναμη της πνευματικότητας, ο ισχυρός διακατέχεται από σεβασμό στην νομοτέλεια, διότι την γνωρίζει και ξέρει ότι ουδείς διαφεύγει της Ειμαρμένης. Ξέρει ότι δεν υπάρχει απόλυτη δύναμη, πλην του Δημιουργού Θεού. Συνεπώς είναι ευαίσθητος και ανοιχτός, δίχως φόβο, σε κάθε πνευματική και ψυχική εκπομπή, αφού μπορεί να υπάρχουν άπειρες εκφάνσεις, αλλά τα πάντα είναι Έν στην Ουσία τους (ενισμός) και αυτός είναι απλά, ένα κλάσμα της μονιστικής Ουσίας. Εδώ, δεν χωρά η αλαζονεία.
Η μαρμάγκα θα φάει αυτούς που εκλαμβάνουν την εφήμερη δύναμη (χρήμα-εξουσία) ως πραγματική δύναμη, δίχως να σέβονται την νομοτέλεια.
Ο πνευματικά δυνατός, ισορροπεί και δεν καταχράται την δύναμη που κατέκτησε με τόσο κόπο και αξία.
Ναι, ο πνευματικά δυνατός είναι τόσο ευαίσθητος, που μπορεί να νιώσει και την παραμικρή αναταραχή μέσα στο φυσικό ή το ανθρώπινο περιβάλλον. Έχει ενσυναίσθηση και μεγάλη διαίσθηση. Έχει την δύναμη να αποφορτίζει τις εντάσεις και να καταλαγιάζει τον πόνο και τον φόβο.
Η δύναμη λοιπόν, δεν είναι άναρχη στην ουσία της. Άναρχη είναι η όψιμη δύναμη, αυτή που νομίζει ότι κατέκτησε ο εξουσιαστής και ο πλούσιος. Ωστόσο τίποτα δεν είναι άναρχο στον Κόσμο, εκτός του Χάους.
Και αυτός που αγνοεί την νομοτέλεια και είναι υβριστής της, προκαλεί την Ειμαρμένη για τα επίχειρα της ύβρεως (Νέμεσις).
ΛΥΚΙΟΣ.
έχεις γίνει λίγο αργός ή μου φαίνεται; έχω την εντύπωση ότι ήσουν πιο εύκαμπτος νοητικά και είχες έτσι και δυνατότητες εννοιακής σύλληψης και επεξεργασίας σε μεγάλο εύρος... υποθέτω ότι μεγαλώνεις, το παρατηρώ αυτό σε όσους μεγαλώνουν ότι σα να συρρικνώνεται ο νους... μία είναι η δύναμη, μία ενέργεια είναι, απλώς υπάρχουν πολλά πεδία εκδήλωσης της, τώρα εσύ επιασες τα ..τρία και τα οριοθέτησες βάσει μιας μονομερούς κλασσικά δυτικότροπης προσέγγισης...αρχίζω και βαριέμαι... κείνο με τον παζολίνι, άστο, πες ότι δεν το είπα,ίσως θα έπρεπε να το βάλω όλο όπως το είχε εκφράσει και για ποια ταινία του το είχε πει, αλλα μάλλον δεν είναι μέσα στα πεδία των ενδιαφερόντων σου και θα μπερδευτείς παραπάνω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλος είναι αυτός που δεν καταλαβαίνει τα γραφόμενα. Αν ξαναδιαβάσεις με προσοχή τι έγραψα, θα καταλάβεις ότι απαντώ πλήρως στα λόγια σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια προσπάθησε ξανά και αν δεν καταλάβεις, ρώτα με να σου εξηγήσω.
Η απάντηση επικεντρώνεται κυρίως στην άποψη του Παζολίνι.
Για πάμε πάλι...
ΛΥΚΙΟΣ.
μα δεν είπα ότι δεν κατάλαβα τι έγραψες,δεν είναι δα και πυρηνική φυσική οι απόψεις σου... απλώς βλέπω ότι ενώ μιλάμε για ένα πορτοκάλι που αποτελείται από πολλές φέτες οι οποιες φέτες αποτελούν ένα κοινο σύνολο που τροφοδοτείται από την ίδια ενεργεια, εσυ επιλέγεις να βλέπεις ξεχωριστά τις φετες και μάλιστα όχι όλες αλλά μόνο 2-3 απο αυτές...τεςπα, ας κάνω μια τελευταία προσπάθεια μπας και γίνει λιγάκι ενδιαφέρον... εσύ λύκιε, ενδιαφερεσαι για τη δυναμη γενικότερα; ασκείσαι πανω σ' αυτην κι αν ναι πώς; επιδιδεσαι σε αναισθητοποίηση ας πούμε ωστε να ανταποκρίνεσαι καλύτερα στη διαχειριση της;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάμε να δούμε γιατί δεν κατάλαβες τι έγραψα:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Ας δούμε λίγο σε ποια ΜΟΡΦΗ δύναμης αναφερόμαστε:"
Μια είναι η δύναμη και εξετάζω τρεις εκφάνσεις της, ώστε να γίνει διακριτή η διαφορά που εσύ η ίδια ανέφερες. Δηλαδή την πνευματική της φύση (ευαίσθητη) και αυτήν που κάποιους τους κάνει αναίσθητους και τους τρώει η μαρμάγκα.
Τα τρία παραδείγματα που επικαλέστηκα, στόχευαν να καταδείξουν τρεις μορφές της δύναμης (στην πράξη), για να καταλήξω στο συμπέρασμα ότι:
"Ναι, ο πνευματικά δυνατός είναι τόσο ευαίσθητος, που μπορεί να νιώσει και την παραμικρή αναταραχή μέσα στο φυσικό ή το ανθρώπινο περιβάλλον. Έχει ενσυναίσθηση και μεγάλη διαίσθηση. Έχει την δύναμη να αποφορτίζει τις εντάσεις και να καταλαγιάζει τον πόνο και τον φόβο."
Συνεπώς η δύναμη είναι μια και η χρήση της εξαρτάται από την πνευματικότητα του φορέα της.
Κάποιος που αποκτά ξαφνικά μερικά εκατομμύρια (π.χ. κληρονομιά), αλλά δεν είναι εσωτερικά έτοιμος να διαχειριστεί την δύναμη που μπορεί να ασκήσει μέσω του χρήματος, είναι βέβαιο ότι θα την καταχραστεί.
Δεν πρόκειται για δανεική δύναμη, που του χάρισε το χρήμα. Μόλις ξοδέψει το χρήμα, γίνεται πάλι αδύναμος. Ωστόσο θα έχει δύναμη επί ανθρώπων και πραγμάτων. Αν τύχει να είναι ηθικός και εσωτερικά ισορροπημένος άνθρωπος, θα χρησιμοποιήσει την δύναμη του χρήματος για αγαθό σκοπό.
Ο Μάγος που και ασκεί δανεική δύναμη (όχι δική του, αφού χειρίζεται δυνάμεις της φύσεως), την διαχειρίζεται με φειδώ (ξέρει τους κανόνες), αλλά με σκοπό που εξαρτάται από την ηθική του.
Ο σωματικά δυνατός διαχειρίζεται την μυϊκή του υπεροχή, πάλι ανάλογα της ηθικής του. Θα προστατεύει τους αδυνάτους ή θα τραμπουκίζει, θα βιάζει, θα δέρνει και θα σκοτώνει τους αδύναμους. Εδώ η δύναμη δεν είναι δανεική, αλλά είναι ανεξάρτητη από την ηθική του φορέα της.
Ένας φτωχός (υλικά) και φαινομενικά αδύναμος άνθρωπος, που όμως έχει μεγάλη πνευματική και ψυχική δύναμη, μπορεί να ασκεί την δύναμη του λόγου του, με πολύ μεγάλη επίδραση στους συνανθρώπους του, αλλά και πάλι ο σκοπός του εξαρτάται από την ηθική του. Μπορεί να καταστρέφει ή να οικοδομεί τις ψυχές και τους νόες πολλών ανθρώπων.
Μερικές διορθώσεις:
Διαγραφή"Δεν πρόκειται για δανεική δύναμη, που του χάρισε το χρήμα"
το σωστό είναι:
"πρόκειται για δανεική δύναμη, που του χάρισε το χρήμα"
και
"Ο Μάγος που και ασκεί δανεική δύναμη"
το σωστό είναι:
"Ο Μάγος που ασκεί δανεική δύναμη"
ΛΥΚΙΟΣ.
Όλοι οι ανωτέρω διαθέτουν δύναμη. Άλλοι πρόσκαιρη, δανεική και άλλοι δική τους (που την κατέκτησαν με ατομική προσπάθεια).
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν υπάρχει άνθρωπος που να μην διαθέτει δύναμη σε κάποιο πεδίο. Η ένταση της δύναμης, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και σίγουρα μπορεί να διαμορφώνεται από την βούληση και την ικανότητα. Εξάλλου είναι η διαφορά δυναμικού (δηλαδή η σχέση της με την δύναμη των άλλων) που ορίζει την ένταση της δύναμης και όχι ο απόλυτος ορισμός της.
Ο κοινός παρονομαστής όλων των ανωτέρων παραδειγμάτων δύναμης, είναι η ηθική, σε ότι αφορά τον άξονα "δράση-αποτέλεσμα".
Αφήνω στο τέλος την εσωτερική μας δύναμη, που είναι τελικά και αυτή που μας κρατάει όρθιους στις δοκιμασίες της ζωής και μας δίνει την ώθηση για επιβίωση και εσωτερική ανέλιξη.
Πρόκειται για απόθεμα ενέργειας που χρησιμοποιούμε για να αντιμετωπίζουμε καταστάσεις, αλλά και να κυριαρχούμε σε όλα τα πεδία.
Η ενέργεια συγκεντρώνεται μέσα μας από εσωτερικές διεργασίες (διατροφή, έκθεση στις κοσμικές ακτίνες, κτλ), αλλά και εξωτερικές, όπως η διάδρασή μας με τους άλλους, αλλά ακόμη και οι "τελετουργίες" της ζωής μας.
Η διάδρασή μας με τους άλλους, έχει και το μεγαλύτερο μερίδιο στην ενεργειακή μας φόρτιση πιστεύω.
Είναι η δύναμη αναρχική (κατά τον Παζολίνι);
"Η δύναμη λοιπόν, δεν είναι άναρχη στην ουσία της. Άναρχη είναι η όψιμη δύναμη, αυτή που νομίζει ότι κατέκτησε ο εξουσιαστής και ο πλούσιος. Ωστόσο τίποτα δεν είναι άναρχο στον Κόσμο, εκτός του Χάους"
Η δύναμη φαινομενικά είναι αναρχική, με την έννοια ότι μπορεί να την κατευθύνει κανείς όπως και όπου θέλει. Με την ίδια έννοια που ο ελεύθερος άνθρωπος επιλέγει την ροπή του κατά συνείδηση, έτσι και η ελεύθερη δύναμη δεν υπόκειται σε περιορισμούς ως προς την χρήση της.
Πρόσεξε όμως, η δύναμη δεν είναι αυθύπαρκτη, αλλά διαμορφώνεται μόνο μέσα στον φορέα της (άνθρωπος) και τελικά λαμβάνει το πρόσημο που αυτός της προσδίδει. Αυθύπαρκτη είναι μόνο η ενέργεια.
Είναι όπως ο ηλεκτρισμός.
Ως ελεύθερη ενέργεια υπάρχει παντού, αλλά λαμβάνει μορφή όταν βρεθεί μέσα σε κάποιον φορέα, είτε αυτός είναι η υγρή ατμόσφαιρα γύρω από δυο σύννεφα (κεραυνός), είτε μέσα σε αγωγούς (καλώδια) που την κάνουν να δονείται δυναμικά. Μόνο τότε μεταμορφώνεται από ελεύθερη ενέργεια σε δύναμη (ηλεκτρικό ρεύμα).
Έτσι αν και η δύναμη φαίνεται αναρχική, επειδή δεν ορίζεται η χρήση της από κάποια Αρχή, στην πραγματικότητα ο φορέας της, της προσδίδει συγκεκριμένη χρήση, καθιστάμενος ο ίδιος η Αρχή της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταληκτικά η χρήση της δυνάμεως θα ενεργοποιήσει τον νόμο της αιτίας-αποτελέσματος, νομοτελειακά.
Αλλά αυτό δεν φαίνεται να αφορά την κουβέντα μας.
Συνεπώς η δύναμη δεν είναι αναρχική, όσο και αν σου αρέσει η άποψη του Παζολίνι.
"εσύ λύκιε, ενδιαφερεσαι για τη δυναμη γενικότερα; ασκείσαι πανω σ' αυτην κι αν ναι πώς; επιδιδεσαι σε αναισθητοποίηση ας πούμε ωστε να ανταποκρίνεσαι καλύτερα στη διαχειριση της;"
Δεν επιζητώ την δύναμη ως αυτοσκοπό. Η δύναμη υπάρχει και κατευθύνεται προς τα εκεί που ορίζει η συνείδησή μου. Αναπόφευκτα ασκούμαι στην δύναμη, συνειδητά και με πλήρη ευαισθησία, ώστε η κατεύθυνσή της να γίνεται με επίγνωση των συνεπειών που προκαλεί η ενάσκησή της σε εμένα τον ίδιο και στους άλλους.
Η διαχείριση της δύναμης, πρέπει να γίνεται με διαδραστικό τρόπο. Έτσι η δύναμη συνδυάζεται με σύνεση, δεν ξοδεύεται άσκοπα και ασκείται μόνο προς επωφελείς και όχι ιδιοτελείς σκοπούς. Η ιδιοτέλεια, περιορίζεται μόνον στο εσωτερικό όφελος που σωρεύει η αγαθή χρήση της δυνάμεως.
ΛΥΚΙΟΣ.
αχαχχααχα! βρε συ, εμένα βρήκες να κάνεις αυτά τα "σοφιστικά" τσαλιμάκια;;; εχεις γίνει όντως αργός... δλδ κοιτάζοντας ξανά από την αρχή τα γραφόμενα σου, το μόνο που μου βγαίνει είναι γελιο για το πώς αυτοαναιρείσαι μέσα από μια ατυχή προσπάθεια να εξηγηθείς ντεμέκ αχαχαχαχα! λοιπον από πού να πρωτοξεκινήσω!
ΑπάντησηΔιαγραφή"Ωστόσο ο ευαίσθητος μπορεί να είναι μόνο κατ΄όνομα δυνατός. Στην πραγματικότητα είναι ο αδύναμος.
Η δύναμη προσφέρει αλαζονεία και αυτή με την σειρά της, σε καθιστά αναίσθητο...
Οι ευαισθησίες είναι γνώρισμα των αδυνάτων."
ξεκινάς λοιπόν με μια συγκεκριμένη θέση, την οποία μετά αφού ίσως κατάλαβες ότι μπορώ να σου την αναιρέσω, τη σπατουλάρισες, πέταξες κάτι για πνευματική δύναμη που χαρακτηρίζεται από ευαισθησια, διαχωρίζοντας τις μορφές της σε πολλαπλοτητα... αφού λοιπόν σου το αναιρώ κι αυτό, μιλας για έκφανση δύναμης, ταυτίζοντας τον όρο με τη μορφή δύναμης, προφανώς όχι επειδή δε γνωρίζεις τη διαφορά των εννοιών ετυμολογικά, είμαι σίγουρη ότι τη γνωρίζεις αλλά ένεκα αργοστροφίας, σε μια ύστατη προσπάθεια να σπατουλάρεις στην αστοχία σου περί πολλαπλων μορφων της δυναμης, καταλήγοντας κιολας σ' αυτό που σου κατάδειξα εξ αρχής, με το 1/10 μάλιστα των λέξεων απο οτι εκανες εσυ... αχαχαχαχχα! αρχίζω να ξεβαριέμαι, τ' ομολογώ :)
"Συνεπώς η δύναμη είναι μια και η χρήση της εξαρτάται από την πνευματικότητα του φορέα της."
μάλιστα, για να δουμε παρακάτω τί νηπιακές ντριπλίτσες έκαμες... αναφερεσαι στη συνεχεια στην οικονομικη δυναμη, λέγοντας ότι ΔΕΝ είναι δανεικη δύναμη, εχεις περάσει στο αν είναι δανεικη ή όχι η δυναμη και στις περιπτωσεις... η δύναμη είναι πάντα δανεική όμως! ακριβώς επειδή είναι ΜΙΑ, όπως και συ αναγκάστηκες να παραδεχτείς, θα πρεπει να είναι ή δανεική ή όχι! είναι λοιπον δανεική όπως όλα όσα σχετιζονται με μορφες συμπαντικων ενεργειων... τωρα, στην οικονομικη δυναμη, σαφως και ειναι δανεικη, κοινωνικη απόρροια είναι και μαλιστα επίπλαστη!για την ακριβεια δεν ειναι ακριβως δυναμη, αλλα υποψιαζομαι οτι θα μπερδευτεις περισσοτερο αν το επεκτεινω...α για κατσε, το διορθωσες τελικά οκ αχαχαχαχα! πάμε τωρα παρακατω, στη σωματικη δυναμη, η οποια λες οτι επισης ΔΕΝ ειναι δανεικη! λύκιε, δεν είναι δανεικά τα στοιχεία που δομήσανε τον υλικό σου φορέα; δανεικα είναι μαναρι μου! προερχονται από την ενεργειακή καζάνα του σύμπαντος, ενεργεια που γίνεται ύλη;; σου θυμιζει κάτι;; φυσικά και σου θυμιζει :) μετα λες και κατι για τον φτωχο, δεν το πολυανέπτυξες, το αφηνω εντελως... παραχαμω, μπαινει στο παιχνιδακι και η ηθικη! και μπαινει σε μια καθετη θεση που εχεις δηλωσει εξ αρχης, οτι δυναμη=αναισθησια, αδυναμια=ευαισθησια, παιρνεις δλδ μια ακομη επιπλαστη κοινωνικη εννοια και την τοποθετεις ως οδηγο μιας συμπαντικης σταθερας, της δυναμης... ηθελε κι αλλη προσπαθεια εδω, δε νομιζεις;; ισως να πρεπει να αφηνεις να παιρνανε μερικες μερες πριν απαντησεις, οπως κανεις καποιες φορες, στα σβελτα αδικεισαι...
και συνεχιζουμε: "η δύναμη δεν είναι αυθύπαρκτη, αλλά διαμορφώνεται μόνο μέσα στον φορέα της (άνθρωπος) και τελικά λαμβάνει το πρόσημο που αυτός της προσδίδει. Αυθύπαρκτη είναι μόνο η ενέργεια"... μα η δυναμη ΕΙΝΑΙ ενεργεια! οι εκφανσεις της διαμορφωνονται μεσα απο τον φορεα, την εποχη του, την κουλτουρα του και την ηθικη του...και εφοσον ειναι ενεργεια, ειναι και αναρχη! ο,τι αφορα τον συμπαντικο ενεργειακο χυλο, μονο αναρχο μπορει να ειναι! κανεναν φορεα δε χρειαζεται για να της δωσει ζωη, οπως νομιζεις, ειναι πολυ ανθρωποκεντρικη η σκεψη σου, παντα ητανε, τα μυστηρια του συμπαντος μονο μεσα απο εξωανθρωποκεντρικη σκεψη μπορουν να προσεγγιστουν... ω ναι, την επιζητας τη δυναμη, ειναι πολυ κραυγαλεο στη δονηση σου, οσο κι αν προσπαθεις να το κρυψεις! και ασκεισαι λες συνειδητα και με πληρη τι;;; ευαισθησια;;;; ααααχαχαχχαχα! αλλη φορα λοιπον, να εισαι πιο προσεχτικος για τις αρχικες σου καθετες θεσεις που δηλωνεις... ενδεχεται να αναγκαστεις να αυτοναιρεθεις, λειτουργώντας σαν στρουθοκαμηλος, που νομιζει οτι δε φαινεται ο ποπος της οταν κρυβει το κεφαλακι της στην τρυπίτσα :)
.........
ΑπάντησηΔιαγραφή"ΤΡΙΑΚΟΣΤΟ ΠΕΜΠΤΟ ΑΝΑΨΥΚΤΗΡΙΟ ΣΤΟΧΑΣΤΗΡΙΟ" -
"Η ΚΑθΑΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ" -
"Η ΜΑθΗΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ ΕΣΤΙ θΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡΟΣ" -
"Ο ΚΩΔΙΚΑΣ ΙΧΩΡ ΒΡΙΣΚΕΤΕ ΣΤΟ ΓΕΝΕΤΙΚΟ ΚΩΔΙΚΑ" -
"ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΜΑΣ ΕΝΑΣ ΓΙΓΑΝΤΙΟΣ ΨΗΦΙΑΚΟΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗΣ" =
5165
( Και για τεκταινόμενους λόγους )...
5+1+6+5 = 17 = Q
Ποιητής των χρωμάτων
Φίλε Ποιητή των Χρωμάτων, αναφέρεσαι στους γνωστούς Q που έχουν κάνει την εμφάνισή τους τελευταία ως ομάδα αποκατάστασης της δικαιοσύνης παγκόσμια;
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε Joker, είσαι καλά; Σε χάσαμε και μας έλειψες.
Ρήγας
.....
ΔιαγραφήΘα μου επιτρέψεις λοιπόν συνοδοιπόρε Ρήγα, εφόσον με ρωτάς για το συγκεκριμένο θέμα να σου δώσω έναυσμα για συνειρμούς...
http://anekshghta.blogspot.com/2013/05/blog-post_5160.html
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%8C%CF%80%CF%80%CE%B1
https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Tridrachm_Corinth_obverse_CdM.jpg
Καθώς όντως η αναφορά μου ήταν στους "γνωστούς",
έμμεσα όμως.....
Ποιητής των χρωμάτων
Πες μας την γνώμη σου για τους Q, αγαπητέ Ποιητή των Χρωμάτων.
ΔιαγραφήΛΥΚΙΟΣ.
.....
ΔιαγραφήΚαλύτερα να συνεχίσουμε την όμορφη συζήτηση στα περί δύναμης και ενέργειας, που αποκτούν ιδιαίτερο ενδιαφέρον μετά το Χειμερινό Ηλιοστάσιο...
Βρισκόμασθε σε αρκετά νευραλγικό σημείο τΕκταΙνομένων, οπότε μόλις "μπεί το νερό στο αυλάκι" θα μπορούμε να το αναπτύξουμε.
Με σεβασμό στο "πρόσωπό" σου Λύκιε και στούς υπόλοιπους συμπορευτές του Καταχθόνιου.
Ποιητής των χρωμάτων
Το αφήνω εδώ να υπάρχει ως έναυσμα για περισσότερους ακόμα συνειρμούς
ΔιαγραφήΑ) Οι Q παρουσιάζονται και στο Star Trek ως μια εξωκοσμική υπερδύναμη με αποστολή να κρίνουν την ανθρωπότητα που απειλείται με αυτοκαταστροφή.
Β) Κόππα=Q= Ϟ
18ο γράμμα του αρχαίου ελληνικού αλφαβήτου με αριθμητική αξία 90.
(Το ελληνικό σύστημα αρίθμησης στηρίζεται στο 27γραμμο ελληνικό αλφάβητο το οποίο περιελάμβανε το στίγμα, το κόππα και το σαμπί.
Κατ’άλλους το αρχαίο αλφάβητο περιελάμβανε και άλλα άρρητα γράμματα, 33 στο σύνολο όσα και οι ανθρώπινοι σπόνδυλοι)
Δήλωνε έναν πιο σκληρό ήχο του 'κ' όπως στη λέξη 'κόρη' εν συγκρίσει με το 'κ' στη λέξη 'κερί'.
-18: Μυστικός αριθμός για τους Πυθαγόρειους(όπως κι άλλοι εξάλλου). Συμβολίζει μάλλον την ύλη αλλά συνδέεται και με αναταραχές και πολέμους.
Πολλοί υποστηρίζουν ότι συμβολίζει το φωτοφόρο θεό Απόλλωνα και γενικά το φως.
-90: Συμβολίζεται ως XC στο ρωμαϊκό σύστημα αρίθμησης.
Γ) Το κίνημα των Q-Anon με ορμητήριο την Αμερική και τάσεις παγκόσμιας εξάπλωσης.
Υποτίθεται ότι πρόκειται για ανθρώπους στρατευμένους κάτω από μια αόρατη οργάνωση οι οποίοι επιδιώκουν να καθαρίσουν την πολιτική και καλλιτεχνική κοπριά συλλαμβάνοντας, δικάζοντας και αποκαλύπτοντας τα πιο ακραία σκάνδαλα για τα πιο ειδεχθή εγκλήματα εις βάρος κρατών, λαών και ανθρώπων(κυρίως παιδιών).
Ρήγας
Η Δύναμη ως ενέργεια που ασκείται προς ορισμένη κατεύθυνση, μπορούμε να πούμε ότι κάνει ότι θέλει και όριό της είναι το "λογισμικό" της. Μέχρι ποιο σημείο δηλαδή μπορεί από τη Φύση της να φτάσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν ο Θεός είναι η Απόλυτη Δύναμη, τότε ναι, η Δύναμη είναι Άναρχη.
Όχι αναρχικός αλλά Άναρχος Θεός.
Ρήγας
Ο Θεός ΕΙΝΑΙ ή ΕΧΕΙ Απόλυτη δύναμη;
ΔιαγραφήΑν ΕΙΝΑΙ, τότε είναι και αυτή άναρχη, όπως και ο Ίδιος.
Αν ΕΧΕΙ, τότε είναι αρχόμενη, υπό την δική του Εξουσία.
Αναρχικός=αναρχία ως ιδεολογία
Άναρχος= αυτός που δεν υπόκειται στην Αρχή.
Συμφωνώ με την ερμηνεία σου αγαπητέ Ρήγα, αρκεί να καταλήξουμε αν ο Θεός είναι ή έχει την απόλυτη Δύναμη.
ΛΥΚΙΟΣ.
αρχίσατε τον παπά βλέπω... κάτι μου λέει ότι κόψατε το χέμο εδώ μέσα... μάλλον ήρθε η ώρα να το ξαναρχίσετε...όχι τίποτ' άλλο αλλά παίζετε και με λάθος μπαλαντέρ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Θεός Είναι Αγάπη και αυτή Είναι η Απόλυτη Δύναμη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΡήγας.
...
Διαγραφή"Ο Θεός Είναι Αγάπη και αυτή Είναι η Απόλυτη Δύναμη."
Αυτό όπως το έθεσες ( να κάνω και διακριτικά λογοπαίγνιο )...
είναι "Φλός"..!
Ποιητής των χρωμάτων
Χα χα
ΔιαγραφήΜε Jokers και Ρηγάδες, το Φλος είναι ζητούμενο αγαπητέ φίλε!
Ρήγας
Αγαπητή Ανώνυμη, μην θεωρείς τίποτα δεδομένο για τους χρόνους που απαντώ. Ο χρόνος μου είναι ελάχιστος και μόνο συγκυριακά μπορεί να απαντώ γρήγορα. Συνήθως δεν έχω ούτε χρόνο, ούτε την ηρεμία για να κάθομαι να γράφω, αφού οι δραστηριότητες και οι υποχρεώσεις μου δεν μου αφήνουν αυτή την πολυτέλεια, μιας και δεν ζω με επιδόματα και τον μόχθο των άλλων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου αρέσει το λακωνίζειν, αλλά πολλές φορές χρειάζεται ανάλυση για να γίνει κατανοητή μια άποψη απ΄τον συνομιλητή. Ιδίως όταν έχω να κάνω με κακόπιστο συνομιλητή, ο οποίος ποτέ δεν αναπτύσσει δικές του απόψεις, ενώ ζητά αυτές των άλλων, ώστε εκ του ασφαλούς να τις επικρίνει χωρίς πότε να εκτίθεται και ο ίδιος με τις δικές του.
Εσύ διαμορφώνεις άποψη, αφού την εκθέσει πρώτα ο άλλος και πάνω στην δική του διαμορφώνεις την δική σου, ανάλογα τις προθέσεις σου. Έτσι με αναγκάζεις σε αλλεπάλληλες διευκρινήσεις και προσαρμογές, που φαίνονται στα μάτια σου, σαν να αλλάζω άποψη.
«... μα η δυναμη ΕΙΝΑΙ ενεργεια! οι εκφανσεις της διαμορφωνονται μεσα απο τον φορεα, την εποχη του, την κουλτουρα του και την ηθικη του...και εφοσον ειναι ενεργεια, ειναι και αναρχη! ο,τι αφορα τον συμπαντικο ενεργειακο χυλο, μονο αναρχο μπορει να ειναι! κανεναν φορεα δε χρειαζεται για να της δωσει ζωη, οπως νομιζεις, ειναι πολυ ανθρωποκεντρικη η σκεψη σου…»
Ποια είναι η διαφορά της δύναμης από την ενέργεια;
-Ενέργεια λέμε την ικανότητα της ύλης να παράγει έργο. Όπως θα ξέρεις η ενέργεια είναι ύλη. Η ενέργεια λοιπόν, είναι η αποθηκευμένη δυνατότητα της ύλης, στο να παραχθεί έργο. Η ύλη περιέχει ενέργεια, αφού είναι το δομικό υλικό της.
Ωστόσο η ενέργεια σε αυτή την μορφή, δεν είναι δύναμη. Λέμε ότι η αποθηκευμένη ενέργεια της ύλης, τελεί σε δυναμική ισορροπία, δηλαδή είναι δυναμικά μηδενισμένη, ακίνητη, αδρανής…
-Δύναμη είναι η αιτία που προκαλεί κάποια μεταβολή της κατάστασης της ύλης (ενός συστήματος, μιας κίνησης, μιας γεωμετρικής αλλαγής).
Συνεπώς η δύναμη, είναι η πόλωση της ενέργειας προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση (συνισταμένη) και διαθέτει και συγκεκριμένη ροπή.
Άρα όταν η αδρανής ενέργεια κατευθύνεται διανυσματικά προς τα κάπου, τότε μετατρέπεται σε δυναμική ενέργεια, δηλαδή δύναμη.
Άναρχη είναι η ενέργεια ή η δύναμη;
-Η ενέργεια ως δυναμικά μηδενισμένη (αδρανής όπως είπαμε) είναι «άναρχη», διότι δεν διαθέτει πολωμένη μορφή. Δεν κινείται προς κάποια κατεύθυνση, άρα δεν διέπεται από καμία αρχή, δεν έχει καμία «εντολή» κίνησης δηλαδή.
-Όταν όμως η ενέργεια γίνει δυναμική (δλδ δύναμη), η αναρχία της παύει να υπάρχει και υποτάσσεται σε έναν κατευθυντήριο σκοπό. Είναι δηλαδή αρχόμενη, δηλαδή υπό της Αρχής, εξουσιαζόμενη.
Όταν μιλάμε για μορφές δύναμης, μιλάμε για άπειρες εκφάνσεις της, όσες δηλαδή και οι βουλές της Αρχής που την εξουσιάζει.
Φυσικά δεν είναι επιστημονικά δόκιμος ο όρος «άπειρες μορφές δύναμης» διότι αναγνωρίζεται μόνο η κινητική.
Εμείς όμως με αυτή τη λέξη, εννοούμε κάθε ενέργεια που την κατευθύνουμε κάπου και μεταφορικά μοιάζει σαν να κινούμε την ελεύθερη αλλά στάσιμη ενέργεια.
Ως φορέα τώρα, εννοούμε το μέσον με το οποίο η ενέργεια μεταμορφώνεται σε δύναμη και μέσω αυτού κατευθύνεται κάπου.
Φορέας δύναμης δεν είναι μόνο ο άνθρωπος, αλλά στην συζήτησή μας μιλάμε για τον άνθρωπο.
Τέλος το τι κάνω ή δεν κάνω με την δύναμη, δεν σε αφορά και δεν χρειάζομαι την κριτική σου. Ωστόσο δεν περιφρονώ τις ερωτήσεις σου και σου καταθέτω την γνώμη μου, χωρίς να σημαίνει ότι γίνεται έναυσμα για συζήτηση με επίκεντρο τον εαυτό μου. Δεν χρειάζομαι ψυχογράφημα από εσένα αγαπητή Ανώνυμη και δεν στο ζήτησα.
ΛΥΚΙΟΣ.
αυτό ομολογώ ότι δεν το χω ξανακούσει απο συνομιλητή μου, οτι δεν έχω δικές μου απόψεις και οτι τις διαμορφώνω μέσα από τις απόψεις άλλων ή ότι αποφεύγω να εκτεθώ!προφανώς επιλέγεις να ξεχνάς οτι εδώ στον χώρο σου έχω εκφέρει άπειρες προσωπικές απόψεις ιδιαίτερα καινοτόμες για τους περισσότερους και εκκεντρικές :) ήταν έξυπνο πάντως αυτό που είπες, στο αναγνωρίζω ως πιθανώς υποσυνείδητη αμυντική μέθοδο για να αποκτήσεις ιδεοληπτικό προβάδισμα στη συνδιάλεξη...να ξέρεις οτι τα βρίσκω πολύ χαριτωμένα όλα αυτά, προσθέτουν στοιχεία σ' αυτό που με ενδιαφέρει πάνω στη διαλεκτική μέθοδο... ενδεχομένως βέβαια να έχεις ξεχάσει, ως πολυασχολο άτομο, ότι ποτέ δεν έκρυψα τον θαυμασμό μου για την αμφισβήτιση, τη ρητορική και τη σοφιστική τέχνη, το έχω δηλώσει ευθαρσώς εξάλλου ότι αυτοι είναι οι λόγοι που πάντα μα πάντα εμπλέκομαι σε διάλογο... αν ισχύει η θεωρία της μετενσάρκωσης έχω υπάρξει σίγουρα στο παρελθόν ως σοφιστής... θα σου εκμυστηρευτώ ότι αυτό είναι και το μεγαλύτερο μου πάθος, άλλος τη βρίσκει με τη μπάλα, άλλος με τη τσόντα, άλλος με την πολιτική, εγώ γκαβλώνω με την τέχνη του λόγου αμέέέέέ! βέβαια αυτό είναι ένα πάθος που δεν με φθείρει, δεν ξέρω αν μπορεί να χαρακτηριστεί πάθος κάτι που δεν προκαλεί φθορά στο υποκείμενο... αντιθέτως, 99.9% προκαλεί δυσανασχέτιση αργά ή γρήγορα στον εκάστοτε συνομιλητή μου, αυτό είναι διαπιστωμένο και ονλάιν αλλά και οφλάιν! είτε θα υπάρξουν άτομα τα οποία αδυνατούν να συνεχίσουν μαζί μου τον διάλογο οποτε και σταματώ είτε άτομα που θα φτάσουν στο όριο τους, θα αρχίσουν να βιώνουν κάποια μορφή πίεσης από πλευράς μου ακόμη κι αν δεν την ασκώ και θα αρχίσουν να διαμαρτύρονται τρόπον τινά και όσο περνούν τα χρόνια και μεγαλώνω και μεγαλώνουν και οι γύρω μου, αυτό γίνεται εντονότερο με γεωμετρική πρόοδο... πλέον έχω αλλάξει μέθοδο αντιμετώπισης, αφήνω τον συνομιλητή να έχει τον τελευταίο λόγο γιατί αναγνωρίζω ότι έχει φτάσει ή βρίσκεται ένα βήμα πριν τα όρια του... αυτό όλο εντείνεται και από το γεγονός οτι αρέσκομαι πολύ στη δειγματοληπτική και πειραματική μέθοδο της ρητορικής, οποτε και μπαίνω γρήγορα στο προσωπικό πεδίο του συνομιλητού μου, κάτι που δεν αρέσει σε απαξάπαντες! δεν εχω συναντησει άνθρωπο που να είναι διατεθιμένος να ασκησει τον λόγο του αυτοδειγματοληπτικά, ακομη κι οταν εγώ εκτιθεμαι με αρκετες λεπτομέριες πάνω στο εκαστοτε θέμα συζητησης, αντιθετως ειναι ευκολοτερο να μιλάνε οι περισσοτεροι γενικα και θεωρητικα! ίσως επειδη αντιλαμβανονται ακαριαια οτι οι γενικες αποψεις τους δεν συμβαδιζουν με τον εαυτο τους και με τα αποτελεσματα των επιλογων τους!το αστειο ειναι οτι παρολο που δινω την εντυπωση οτι γινομαι ιδιατερα παρεμβατικη σε προσωπικο επιπεδο, στην πραγματικοτητα δεν ενδιαφερομαι καθολου για το προσωπικο θεμα κάποιου συγκεκριμενου προσωπου...εκτος πια κι αν ψήνομαι να του κάνω πεφτουλιά αχαχχαχαχα! αυτο κι αν είναι σπάνιο :) λοιπον οκ, για να μην το παιδεψω παραπανω, και επειδη σε βλέπω έτσι λίγο οριακά, παρολο που είχα να πω κι άλλα πανω σ' αυτα που λες, θα κλεισω αυτο το κεφαλαιο συμμετοχής μου στη δημοσιευση σου εδω, κυριως γιατι δεν εχω να δω ή να λάβω κατι περαιτερω μεσα απο τον διαλογο μας...
ΑπάντησηΔιαγραφή.....
ΔιαγραφήΑνώνυμη...
έχεις την καλοσύνη να μας πείς για την Αγάπη..;
Ποιητής των χρωμάτων
Ποτέ δεν υποτίμησα την ικανότητά σου στην ρητορική και την σοφιστική τέχνη, αγαπητή Ανώνυμη.
ΔιαγραφήΠρόσεξε όμως τι είπα:
"...ο οποίος ποτέ δεν αναπτύσσει δικές του απόψεις, ενώ ζητά αυτές των άλλων, ώστε εκ του ασφαλούς να τις επικρίνει χωρίς πότε να εκτίθεται και ο ίδιος με τις δικές του.
Εσύ διαμορφώνεις άποψη, αφού την εκθέσει πρώτα ο άλλος και πάνω στην δική του διαμορφώνεις την δική σου, ανάλογα τις προθέσεις σου."
Αυτό κάνεις συνήθως. Αναπτύσσεις τις δικές σου θέσεις, αφού πρώτα προκαλέσεις την έκθεση του συνομιλητή σου με τις δικές του.
Δεν θυμάμαι να άνοιξες ποτέ κάποιο θέμα από μόνη σου. Αρέσκεσαι να συνδιαλέγεσαι συγκρουσιακά (δεν είναι κακό αυτό) και τελικά να ξεδιπλώνεις τις δικές σου θέσεις, μόνο μέσα από την αντίθεση και την σύγκρουση. Ενίοτε μάλιστα, επιλέγεις την επίθεση και την προσβολή της προσωπικότητας του συνομιλητή σου, δοκιμάζοντας τα όρια της ανοχής και εξωθώντας τον στα άκρα. Εδώ υπάρχει σκοπιμότητα, διότι ενώ μπορείς να επιχειρηματολογείς άριστα επί της ουσίας του θέματος, επιλέγεις την προσωπική επίθεση, αποδιοργανώνοντας την διαδικασία του διαλόγου.
Το πάθος σου λοιπόν προξενεί φθορά, που νομίζω είναι αμφοτερόπλευρη.
"...δεν εχω συναντησει άνθρωπο που να είναι διατεθιμένος να ασκησει τον λόγο του αυτοδειγματοληπτικά, ακομη κι οταν εγώ εκτιθεμαι με αρκετες λεπτομέριες πάνω στο εκαστοτε θέμα συζητησης,..."
Κατ΄αρχήν έχεις συναντήσει και αυτός είναι ο αγαπητός Ελ. Στοχαστής (Joker). Άπειρες φορές έχει εκτεθεί αυτοδειγματοληπτικά με θάρρος και παρρησία.
Όμως δεν μπορείς να απαιτήσεις να το κάνουν όλοι και βεβαίως μέσα σε κλίμα κακοπιστίας. Για να εκτεθεί κάποιος, θα πρέπει να νιώσει εμπιστοσύνη και καλή πρόθεση από τον ακροατή του.
Θα σε παραδεχόμουν αν προκαλούσες έναν διάλογο, με έκθεσή σου εξ αρχής και βεβαίως με την αποδοχή της κριτικής των άλλων. Ωστόσο δεν θα το έκανες ποτέ, διότι αρέσκεσαι στην αντίθετη διαδικασία.
"...και επειδη σε βλέπω έτσι λίγο οριακά, παρολο που είχα να πω κι άλλα πανω σ' αυτα που λες..."
Δεν έχω φτάσει στα όρια της ανοχής μου με σένα, μην ανησυχείς. Οριοθετώ την προσπάθειά σου να εκτρέψεις την συζήτηση από το γενικό στο ειδικό και μάλιστα σε προσωπικό επίπεδο.
Αν κάποιος θέλει να "αυτοδειγματοληπτηθεί", θα το κάνει από μόνος του. Δεν μπορείς να το απαιτήσεις.
Παρότι δεν φοβάμαι την έκθεση του εαυτού μου, ενοχλούμαι όταν κάποιος την απαιτεί και την εκβιάζει. Αυτή γίνεται πάντα εκούσια και για λόγους που ο ίδιος θα κρίνω σκόπιμους.
Το ίδιο ισχύει και για σένα αγαπητή μου.
Η συζήτηση περί δυνάμεως μπορεί να συνεχιστεί κανονικά, χωρίς να πρέπει να υποκύψω στην δική σου εμμονή να γίνει "αυτοδειγματοληψία". Κάνε μια δική σου αυτοδειγματοληψία και εξέθεσε τον εαυτό σου, αφού κρίνεις σκόπιμη αυτό τον τρόπο. Που ξέρεις, ίσως έτσι να κάνεις πιο θελκτικό (χωρίς ειρωνεία και σκωπτικό ύφος) το κλίμα στο να θελήσουν και άλλοι να συμμετέχουν με δική τους έκθεση...
ΛΥΚΙΟΣ.
Καλημερα
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετικα ενδιαφερον το ζητημα της Δυναμης, αξιζει να το συζητησουμε
Εξαιρετικες οι πρωτες θεσεις που πηρες πανω στο θεμα αγαπητε Λυκιε, πραγματικα απο το πουθενα. Θελω να τις αφησω λιγο να ωριμασουν στη σκεψη μου πριν τις σχολιασω. Σε μενα ο παραγοντας Δυναμη δεν εχει ξεκαθαρισει ακομα πληρως στο μυαλο μου, αν και εχω καποιες θεωριες, οποτε ας μου επιτρεψεις ως μαθητης, με μικρα βηματα και συλλογη δεδομενων, οποιων μπορεσουμε να βρουμε
Ο ευφυης ανθρωπος επιτρεπει στον εαυτο του να διδαχθει απο ανθρωπους που βρισκονται πιο μπροστα απο τον ιδιο. Ο δασκαλος Αττεσλης λοιπον, εκανε αναφορα σε ενα τριπτυχο:
1. Αγαπη/Καλοσυνη
2.Γνωση/Σοφια
3 Δυναμη
Ο νεοφυτος πρεπει να φροντιζει αυτοι 3 παραγοντες να βρισκονται σε ισορροπια, για αυτο και ο Αττεσλης ελεγε πως αυτα τα 3 σχηματιζουν ΙΣΟΠΛΕΥΡΟ τριγωνο. Επομενως, ενα πρωτο στοιχειο που αντλουμε ειναι πως η Δυναμη δινει μια ακομα διασταση στο διπολο ΑΓΑΠΗ-ΣΟΦΙΑ το οποιο και παλιοτερα εθχαμε αναφερει, λεγοντας πως το ενα οφειλει να μετριαζεται απο το αλλο, να μην ξεφευγει σε υπερβολη. Αυτο δεν σημαινει πως το ενα πρεπει να ριχνει το αλλο, αλλα πως τα μεγεθη αυτα οφειλουν να αναπτυσσονται παραλληλα.
Ενας ανθρωπος που αναπτυσσει την γνωση αλλα δεν εχει αγαπη στην καρδια του ή που ειναι μονο αγαπη αλλα δεν χρησιμοποιει καθολου την σοφια, χανει την ισορροπια του. Ο Αττεσλης μας το σχηματοποιει εξοχα, τοποθετωντας την εικονα του ισοπλευρου τριγωνου. Καθε πλευρα πρεπει να αναπτυσσεται και να μην αμελειται.
Ως πρωτο στοιχειο λοιπον, εχουμε το δεδομενο πως και η Δυναμη αποτελει ενα απαραιτητο συστατικο στοιχειο για εμας, που θα πρεπει να αναπτυσσουμε παραλληλα με την Σοφια και την Καλοσυνη.
Τι ειναι Δυναμη λοιπον; Πολλες ερμηνειες θα μπορουσαν να δωθουν, ομως το ερωτημα ειναι ποια ειναι αυτη η Δυναμη που αφορα εμας. Σε ποια Δυναμη αναφερεται ο δασκαλος. Ποιος ειναι δυνατος; Ποιο χαρακτηριστικο θα επιλεγαμε ως περισσοτερο ενδεικτικο Δυναμης;
Joker
ΥΓ. Αγαπητε Ρηγα, ευχαριστω για το ενδιαφερον. Καλα ειμαι. Το κατα δυναμιν
Ποιητής των χρωμάτων
ΑπάντησηΔιαγραφήγια ποια αγάπη θες να σου πω; γι' αυτήν που εκφράζουν οι άνθρωποι ας πούμε; εξαιρετικά βαρετό τόπικ, δύο είναι οι περιπτώσεις της στην ανθρώπινη έκφραση: η μία βασίζεται σε έκκριση ορμονών και η άλλη βασίζεται στην χριστιανική ηθική... αντιθέτως, η αγάπη ως ενεργεια που εκδηλώνεται στον διαστημικό χώρο, μεταξυ πλανητων, κομητων, ηλιων, μαυρων οπων κλπ είναι εξαιρετικά πιο ενδιαφερον τόπικ!να πω την αληθεια, θα προτιμουσα να το αναπτυξουμε-αν σε ενδιαφερει κι εσενα φυσικα- σε καποιον αλλον χωρο, οχι εδω :) αν εχεις κατι να μου προτεινεις, ευχαριστως να το συζητησουμε...
......
ΔιαγραφήΑνώνυμη...
Ευχαριστώ που ανταποκρίθηκες έστω και έτσι, στην πρότασή μου.
Ο τρόπος που απάντησες με "πήγε" στο.. "όπως πάνω έτσι και κάτω" των Ερμητικών κειμένων, από τον Μακρόκοσμο στο μικρόκοσμο και τούμπαλιν.
Ναί, με ενδιαφέρει να το αναπτύξουμε ( ο καθένας από την σκοπιά του ) αλλά θεωρώ ότι είναι άσκοπο να πάμε κάπου αλλού.
Θα μου επιτρέψεις να σου εξηγήσω τον λόγο.
Πρώτον γιατί ο Καταχθόνιος Δαίμων είναι το σημείο συνάντησης ( της δικής μας ), έτσι κι αλλιώς.
Δεύτερον ο οικοδεσπότης εκ των αποτελεσμάτων αποδεικνύει πάντα και με όλους ότι είναι δίκαιος.
Τρίτον εφόσον σε πρόλαβα πρίν νιώσω τον αέρα της πόρτας που κλείνει..
σημαίνει ότι υπάρχει ακόμα χώρος να αφήσεις καινοτομίες και εκκεντρικές ιδέες.
Ότι τραβάει η καρδιά σου...
Ποιητής των χρωμάτων
Ποιητής των χρωμάτων
Διαγραφήπαρόλο που έχω άπλετο ελεύθερο χρόνο για να σπαταλάω και στο διαδίκτυο, για την ακρίβεια περί τις 36 ώρες το 24ωρο, βλέπεις εγώ ζω με επιδόματα και από τον μόχθο άλλων, ωστόσο θα μου επιτρέψεις να μην απαντήσω περαιτέρω και θα σου εξηγήσω γιατί... καταρχίν, το πιθανότερο είναι ότι δεν θα βρεις ενδιαφέρουσες τις απόψεις μου, ίσως να τις βρεις και δυσάρεστες ή και χαζές, εξάλλου θα είναι παράγωγο αποψεων άλλων, δε θα είναι καν δικές μου! το σίγουρο είναι ότι δεν θα τις βρουν ενδιαφέρουσες ούτε και οι υπόλοιποι συμμετέχοντες, μάλλον ενοχλητικές και άκαρπες θα τις βρουν και θα επαναληφθεί ένα γνωστό μοτίβο εδώ μέσα...απο την άλλη, έχω παρατηρήσει ότι γενικώς οι διάλογοι πάσης φύσεως, είναι γονιμότεροι όταν γίνονται απο άτομα της ίδιας κοινωνικής τάξης, δεν κάνω πλάκα το λέω πολύ σοβαρά αυτό... υποθέτω λοιπον ότι θα ήταν καλύτερα να συνεχίσεις τον διάλογο με τους υπόλοιπους πλην εμού, δε θα χάσεις και τίποτα, άλλωστε δεν πιστεύω ότι ενας ποιητής των χρωμάτων θα ξέπεφτε τόσο χαμηλά ωστε να ζει με επιδόματα και από τον μόχθο άλλων :) δια τούτον και ρώτησα αν ξέρεις κάποιον άλλον χώρο, που να συχνάζουν εξίσου λούμπεν παρασιτικά στοιχεία με μενα, της ίδιας κάστας δλδ, και που θα μπορούσες ισως και συ να συμμετέχεις, καθώς δίνεις την εντύπωση ενός κάποιου ανεκτικού ατόμου έστω και για λίγο :)
Παρεμβαίνω για να σου πω αγαπητή Ανώνυμη, ότι η προσφώνηση "αγαπητή" που σου αποδίδω, αποτυπώνει ειλικρινή συμπάθεια και δεν είναι υποκριτική όπως θα πιστεύεις.
ΔιαγραφήΕκτιμώ πάρα πολλά στοιχεία της προσωπικότητάς σου, ειλικρινά.
Μπορεί να βρίσκω ενοχλητικά κάποια άλλα, μα αυτό δεν σε μηδενίζει στα μάτια μου. Αντιθέτως βρίσκω μεγάλο ενδιαφέρον στις απόψεις σου και πραγματικά με ευχαριστεί ο διάλογος μαζί σου, όταν καταφέρνεις να τον συγκρατείς σε κόσμιο επίπεδο.
Δεν γράφω για να σου αλλάξω γνώμη, αλλά για να γνωρίζεις και ρητά, ότι εδώ είσαι ευπρόσδεκτη και σημαντική, πράγμα που στο έχω αποδείξει πολλάκις. Θαυμάζω ότι μπορείς να είσαι συγκρατημένη στις εκφράσεις σου, όταν το θέλεις.
Δεν χρειάζεται λοιπόν να υπερβάλλεις από την θιγή σου.
Είσαι σε φιλόξενο περιβάλλον που εκτιμά την αξία σου.
ΛΥΚΙΟΣ.
είδες τι ωραία που το παίζω το passive-aggressive θέμα;;; μέχρι και συ ο... έμπειρος τσιμπάς :) λίγη ακόμη έμφαση να έβαζα και κάτι με λέγει ότι θα έβλεπα και κανά "σε παρακαλώ..." στην απολογία σου...
Διαγραφή...ε, δεν θα σε παρακαλούσα ποτέ! Δεν σε λέει καλά αυτό το "κάτι"! Εξάλλου ξέρω πως κινείσαι. Είσαι ελεύθερη να έρχεσαι και να φεύγεις, κατά βούληση.
ΔιαγραφήΛΥΚΙΟΣ.
.....
ΔιαγραφήΑνώνυμη...
σε "βίο" βρισκόμασθε.
Αναπόφευκα ο καθένας από εμάς "κουβαλάει" τον "σταυρό" του, σε όποιο σημείο της κοινωνικής "θέσης" κι αν βρίσκεται.
Έγραψε ο Λύκιος..
"Εκτιμώ πάρα πολλά στοιχεία της προσωπικότητάς σου, ειλικρινά.
Μπορεί να βρίσκω ενοχλητικά κάποια άλλα, μα αυτό δεν σε μηδενίζει στα μάτια μου. Αντιθέτως βρίσκω μεγάλο ενδιαφέρον στις απόψεις σου και πραγματικά με ευχαριστεί ο διάλογος μαζί σου, όταν καταφέρνεις να τον συγκρατείς σε κόσμιο επίπεδο."
..κι έχει δίκιο.
Εάν ανατρέξουμε στο "Περί Αγαλμάτων" του Πορφύριου, μας εξηγεί τον τρόπο του εκάστοτε γλύπτη πάνω στο υλικό στοιχείο ( π.χ. μάρμαρο ) για να αποκαλύψει την "Ψυχή" του.
Επειδή είμασθε μιμητές Του Δημιουργού, αυτό κάνουμε οι περισσότεροι σε κάθε περίσταση..
και σε κάθε έκφραση.
Υπάρχουν βέβαια και οι τερατοτεχνουργοί αυτοαποκαλούμενοι "καλλιτέχνες, που διαβάλουν με τα δημιουργήματά τους κάθε έννοια.. "ψυχής" σε αντανάκλαση πρός το κόσμιον - κάλλος..
όπως κι εκείνοι οι οποίοι.. γκρεμίζουν...
..καταστρέφουν..
τα λόγια μας.. τις εκφράσεις μας.. τα δημιουργήματά μας...!
Τώρα εάν βάλω στο προσκήνιο κι αυτούς οι οποίοι τα συντηρούν.. "επισκέπτομαι" την Ινδική Φιλοσοφία περί του Δημιουργού - Συντηρητή - Καταστροφέα.
Μέσα από την διαδικασία αυτή συνυπάρχουμε ως συλλέκτες.
Συλλέγουμε είτε τις θετικές ( ενεργητικές ), είτε τις αρνητικές ( παθητικές ) ενέργειες.
Όλοι μας φυλάμε στην απαρχή του "είναι" μας.. ένα ατόφιο "διαμάντι".
Με τις τριβές των βίων είμασθε σε έναν αγώνα.. αποκαλύψεώς του..!
Μέσα από τις ανταλλαγές απόψεων.. μέσα από την συνύπαρξη.. εκεί οδηγούμασθε.
Εκτός από την παγίδα του "εγώ" που μας οδηγεί σε..κάρβουνο.
Δια ταύτα λοιπόν...
ανάμεσά μας "λειτουργούν" και οι "Θεραπευτές".
Με τον λόγο τους, με την γραφή τους, με τις εκφράσεις τους.. με τα δημιουργήματά τους.
Για τους καταστροφείς λόγω της έντασης που διαθέτουν, αυτό είναι στροφή 180 μοιρών.
Αυτή καθαυτή η αλλαγή επηρεάζει και συμβάλλει σε μοίρες.. Ανθρώπων.. Δημιουργίας...
..Φύσις των πραγμάτων !
Αυτή είναι η εποχή του Υδροχόου !
Οικουμενική.. Θεραπευτική.. Δημιουργική..!
Αφαιρετική.. η τέχνη του γλύπτη... ότι δεν χρειάζεται εκτός.....
μέχρι να αποκαλυπτούμε.....
Δικό σου ταξείδι.. δική σου κι η απόφαση...!
Ποιητής των χρωμάτων
ΔιαγραφήΠοιητής των χρωμάτων
ωραία και ρομαντικά όλα αυτά, αλλά ιδανικά για τα παιδιά του υδροχόου και τις νέες ψυχές :) εγώ είμαι παιδί της εποχής που παρέρχεται, τα χω φάει τα ψωμιά μου, εχω γραία ψυχή κι ό,τι ήτανε να βρω το βρηκα! ωστόσο κατανοώ τον ενθουσιασμό των νεοεισερχόμενων, απλώς μέσα σ' αυτούς δε συμπεριλαμβάνομαι! η αντιπαράθεση με ενδιαφέρει ως καπρίτσιο :)ε να μην το διασκεδάσω λίγο και γω το καημένο τώρα στα τελευταία μου;; αχαχαχαχα!
Αγαπητέ μου Joker, καλωσορίζω την συμμετοχή σου στην συζήτηση. Ήταν πολυαναμενόμενη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘεωρώ ότι για κάθε ζήτημα που καλούμαστε να τοποθετηθούμε, θα πρέπει να αφήνουμε ελεύθερη την συνείδησή μας να εκφράσει την πηγαία της πείρα επάνω στο θέμα, αποφεύγοντας κάθε θεωρητικό "δογματισμό" που θα μπορούσαμε να έχουμε υιοθετήσει από συγγραφείς, δασκάλους και θεωρίες. Εξαιρετικά χρήσιμες οι πηγές, αλλά η σοφία μας, πηγάζει εκ των ένδον και τις δικές μας νοητικές και διαισθητικές κατακτήσεις.
Οπότε ναι, η θέση μου για την δύναμη είναι "από το πουθενά"!
Ας το χτίσουμε μαζί όμως. Είναι βέβαιο ότι θα εξαχθεί πολύ καλύτερο καταστάλαγμα γνώσης έτσι.
Πολύ σοφό το τρίπτυχο και μας δίνει τροφή για στοχασμό.
Θεωρώ αλληλένδετους τους τρεις παράγοντες, ώστε να υπάρχει ισορροπία. Η Δύναμη μάλιστα πρέπει να αναπτύσσεται και να κατευθύνεται μέσω της Αγάπης και της Σοφίας, διαφορετικά γίνεται αυτοκαταστροφικός παράγοντας για τον άνθρωπο.
Η ανάπτυξη της Δύναμης, ενδυναμώνει με την σειρά της την ένταση της Αγάπης και κατά συνέπεια την ανάπτυξη της Σοφίας. Είναι μια ατέρμονη ανατροφοδότηση που όταν είναι ισόρροπη, προκαλεί σπειροειδή πνευματική ανέλιξη.
Η Ανώνυμη ωστόσο, δεν επικεντρώνεται στην Δύναμη του ανθρώπου, αλλά γενικότερα στην Δύναμη μέσα στο Σύμπαν (στην οποία προφανώς υπόκειται και η δύναμη του ανθρώπου). Θέλει να δούμε την Δύναμη ως κοσμική ενέργεια που είναι διαθέσιμη στον κάθε φορέα της, ώστε να την διαχειρίζεται κατά βούληση.
Δεν διαφωνώ σε αυτό, αν και εξήγησα την διαφορά της ενέργειας με την δύναμη.
Αν χρειάζεται να εξετάσουμε την Δύναμη ως Κοσμικό φαινόμενο που θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε την Δύναμη του ανθρώπου, τότε ας το επιχειρήσουμε.
ΛΥΚΙΟΣ.
Να που ο αγαπητός μας Ποιητής των Χρωμάτων, εισάγει έξυπνα στον διάλογο την Αγάπη, ώστε τελικά να δούμε το τρίπτυχο Αγάπη-Σοφία-Δύναμη ως ενιαίο και αδιαίρετο στοιχείο ισορροπίας του ανθρώπου, αλλά και δομικό στοιχείο της ίδιας της Δημιουργίας, δηλαδή του Θεού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛΥΚΙΟΣ.
η αγαπη ειναι ενας ορος/εννοια που εισηλθε με την εδραιωση του χριστιανισμού! ηταν αυτη ακριβως η διαφορα από την ας πούμε "αρχαία θρησκεία", που συνδεθηκε με το ως τοτε απομακρυσμένο Θείο, το γείωσε, το έκανε πιο προσιτό στον άνθρωπο μέσα από την προσωπική σχεση μαζι του που ειχε ως γνωμονα την αγαπη...αυτος ακριβως ηταν και ο λογος που ήλκυσε ο χριστιανισμος το ενδιαφερον των τοτε ενασχολουμενων... δε σας κανει εντυπωση το γεγονος οτι στην αρχαιοελληνικη φιλοσοφια κανεις δεν ασχοληθηκε με την εννοια της αγαπης; με τον ερωτα και τη φιλία ή φιλότητα ασχοληθηκαν...ισως θα επρεπε να επαναπροσδιορισετε τις τριαδες σας...
ΑπάντησηΔιαγραφή.....
ΑπάντησηΔιαγραφή"Ψυχή.. δούσα διά χρόνου το όν, αγαπά τε και θεωρούσα ταληθή τρέφεται". Πλάτων ¨"Φαίδρος"
Όπως λοιπόν διαπιστώνουμε η έννοια της Αγάπης αποτυπώνεται στον διάλογο Φαίδρος του Πλάτωνα,
και συγκεκριμένα εξηγεί ότι Ψυχή "ζεί" την Αγάπη όταν βρίσκεται στον υπερουράνιο χώρο,
τρεφόμενη από τις Αλήθειες.
'Εχει σημασία να είμασθε λεπτολόγοι σε αυτό το σημείο και γι αυτό δεν αναφέρω "βιώνει".. διότι το ένα δηλώνει "ζεύξη" ( Ζήν ) και το άλλο είδος βίας ( Βίος ).
Αγάπη = Άγαν + 'Οπωπα..= υπερβολικά βλέπω.
Και πότε η Ψυχή βλέπει πάρα πολύ..( υπερβολικά ορώ ) ;
Όταν πλέον είναι απελευθερωμένη από το σώμα, με "'ένδυμα" μόνο το "όχημά" της.
Όπως ο παγκόσμιος Νόμος του Δικαίου ( Διαίον ) για τους Ορφικούς εισέρχεται κατά μέρη πρός την πυκνότητα της ύλης, έτσι και η Αγάπη εισέρχεται σε μέρη - είδη.
Π.χ. Μητρική Αγάπη, Στοργική Αγάπη, Αδελφική Αγάπη, φιλική Αγάπη κ.τ.λ.
Η ολοκληρωτική Αγάπη ( ενιαία ) "συμβαίνει" στο πεδίο της πυκνότητας με την συμπάθεια ( σύν + πάσχω ).. και με την συγχώρεση ( σύν + χώρος ).. πρός το σύνολον της κοινωνίας, πρωταρχικά όμως.. και ειδικά πρός τον "Εαυτόν" !
Αν δεν Αγαπήσεις τον εαυτό σου.. δεν μπορείς να Αγαπήσεις κανέναν.
Τον "εαυτό" σου ( είναι σου ) και ουχί το ( πολλαπλό ) "εγώ" σου.
Ποιητής των χρωμάτων
Παραθέτω μια διεύθυνση, που αναφέρεται στην έννοια της Αγάπης στην αρχαιότητα:
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://el.wikibooks.org/wiki/%CE%97_%CE%B1%CE%B3%CE%AC%CF%80%CE%B7_%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD_%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%AF%CE%B1_%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%98%CF%81%CE%B7%CF%83%CE%BA%CE%B5%CE%AF%CE%B1/%CE%9A%CE%B5%CF%86%CE%AC%CE%BB%CE%B1%CE%B9%CE%BF_1
Δυο ακόμη διευθύνσεις με άρθρα που αποδεικνύουν ότι η έννοια της αγάπης, όχι μόνο υπήρχε στην αρχαία Ελλάδα, αλλά είχε και την ίδια φιλοσοφική ερμηνεία που δίδουμε και σήμερα:
https://www.astrology.gr/zodia/enallaktiki-gonia/story/56722/o-aristotelis-kai-i-agapi
https://terrapapers.com/agapi-archea-elliniki-lexi/
Ωστόσο ο Χριστός έφερε ακόμη καλύτερα την έννοια στους μαθητές του. Δίδαξε την Αγάπη-Συγχώρεση, που είναι η πεμπτουσία της έμπρακτης εκδήλωσης της Αγάπης προς τον πλησίον. Αγαπάτε αλλήλους ως εαυτόν, δίδαξε.
Αγαπητή Ανώνυμη, εδώ δεν εξαιρούμε τον χριστιανισμό, ούτε κάποια άλλη θρησκεία από τον ερευνητικό μας φακό. Δεν είμαστε αρχαιολάτρες, ούτε δογματικοί με κάποια θρησκεία.
Αξιοποιούμε την γνώση από την αρχαιότητα μέχρι τις μέρες μας, συνολικά.
ΛΥΚΙΟΣ.
λύκιε, στους συνδέσμους που παραθέτεις 9 στις 10 το φιλείν και τα παράγωγα του μεταφράζονται ως αγάπη! κι οχι μονο μεταφράζονται αλλά φιλτράρονται κι έτσι... κι αναρωτιέμαι, πώς είναι δυνατόν να είστε σίγουροι κάποιοι ότι νοείτε φιλοσοφικά αρχαίες προχριστιανικές έννοιες μέσα από σύγχρονες μεταχριστιανικές ερμηνείες;;και να είστε και τόσο σίγουροι κιόλας!κι όχι μονο να ειστε σίγουροι αλλα να προσδίδετε στις ερμηνειες αυτες και συμπαντικη διάσταση, οταν στις περισσοτερες των περιπτωσεων δεν υπονοειται καν κατι τετοιο, τουλαχιστον εμφανως, σε αρχαια κειμενα... εγω μπορω να καταλαβω την αναγκη του ανθρωπου να συλλάβει την εννοια της αγαπης, αλλα καμια φορα ο υπερμετρος ενθουσιασμος του για το οτι με εννοιες σαν κι αυτην ασχοληθηκαν δηθεν και οι προγονοι του, μπορει να τον οδηγησουν σε παρερμηνειες...
ΔιαγραφήΑγαπητή Ανώνυμη, πάρε καμιά 15αριά παραδείγματα αμιγούς αναφοράς στην αγάπη, με όποια ερμηνεία θα ήθελες να προκύπτει από τα συμφραζόμενα:
ΑπάντησηΔιαγραφή1)«Αγάπησις απόδεξις παντελής» Η Αγάπη είναι η παντελής αποδοχή. Πλάτων (Ορισμοί)
2)«Όλους αγάπα» Φωκυλίδης
3)«Ο ανώτερος άνθρωπος, περισσότερο από κάθε τι, αφιερώνεται στη Σοφία και την Αγάπη. Το πρώτο είναι θνητό αγαθό ενώ το δεύτερο είναι αθάνατο» Επίκουρος (Επικ. Προσφ. 78)
4)«Αφετηρία των αρετών είναι η ευσέβεια, και κορυφαίο όριό τους η Αγάπη» Πυθαγόρας ο Σάμιος
5)«Η Αγάπη προς τους ανθρώπους είναι καθήκον, αφού είμαστε όλοι παιδιά του ίδιου θεού" Επίκτητος
6)«Αγαπάσθαι και οικείν ευδαιμόνως.» Να αγαπιέσθε και να κατοικείτε με ευδαιμονία (μεταξύ σας).Πλάτων (Πολιτεία)
7)«Ν ανταποδίδης την Αγάπη με Αγάπη» Ησίοδος (Έργ. Και.Ημ.)
8)«Φιλία Αγάπα» Να αγαπάς(Τους ανθρώπους, τους θεούς, κλπ.). (Δελφικό Παράγγελμα)
9)«Η Αγάπη προς τον άνθρωπο μας προστάζει να βοηθάμε τους ξένους» Επίκουρος
10)«Να αγαπάτε όλους τους ανθρώπους, ανεξάρτητα από τη φυλή η την θρησκεία στην οποία ανήκουν» Επίκτητος
11)«Αγάπα τον πλησίον μικρά ελαττούμενος» Να αγαπάς τον πλησίον σου λίγο περισσότερο από ότι αγαπάς τον εαυτό σου. Θαλής ο Μιλήσιος
12)«Αγάπη άκαιρος ίσον εστί τω μισείν.» Αγάπη που δεν εκφράζεται στην κατάλληλη στιγμή μοιάζει σα να’ναι μίσος.Σωκράτης (Στοβ. Ανθ.)
13)«Αγάπης δε ουδέν μείζον ούτε ίσον εστί» Τίποτε δεν είναι σπουδαιότερο ούτε ίσο με την Αγάπη. Μένανδρος
14)"ΟΥΣ ΤΡΕΦΕΙΣ, ΑΓΑΠΑ". Να αγαπάμε αυτούς που τρέφουμε (παιδιά μας και γενικά την οικογένειά μας) Δελφικό παράγγελμα
15)«Καλλιέργησε την Αγάπη και τη φιλία με έναν εχθρό» Πιττακός ο Μυτιληναίος
Αν πρόσεξες προηγούμενο σχόλιό μου, αναφέρθηκα στην έννοια που έδωσε ο Χριστός στην διδασκαλία του περί Αγάπης. Αυτό δεν καθιστά εννοιολογικώς διαφορετική την σημασία του όρου, από τους αρχαίους.
Πες μας λοιπόν, την δική σου ερμηνεία της αγάπης και να δούμε πόσο μπορεί να διαφέρει από αυτές που δίνουμε εμείς.
ΛΥΚΙΟΣ.
9 στα 15 είναι μεταφρασμένα και ποιος ξέρει πώς είναι το αρχαίο κείμενο... επειδη βέβαια δεν έχω καμιά διάθεση να ψάχνω για να επιβεβαιώσω τα άνωθεν αλλα κυριως επειδή θες πολύ να ισχύει το αφήγημα σου, το χρειάζεσαι πολύ ρε παιδάκι μου, έχεις δίκιο σε όλα,ισχυουν όλα όσα λες, έκανα λάθος! αυτο που δεν καταλαβαίνω είναι το για ποιον λόγο επιμένετε να με ρωτάτε κάτι στο οποίο γνωρίζετε την απαντηση από τους προγονους σας ακομη όπως φαίνεται, δε θα σας πω κάτι διαφορετικό απο όσα σας έχουν πει κι άλλοι... απλα θα σας πω το εξης:στους ιχθυακους τέτοιες ερωτήσεις δεν κάνουνε! μην περιμένετε απαντήσεις από τους μπιτνικς αγαπούληδες των ψυχών, εστιάστε στους υδροχοϊκούς και για απαντήσεις και για ερωτησεις και για τα πάντα όλα!
ΔιαγραφήΕντάξει Ανώνυμη, ούτε κι εγώ θα σου χαλάσω το ιχθυακό σου αφήγημα. Ούτως ή άλλως δεν είμαι θιασώτης της μπουρδολογίας περί υδροχοϊκών και ιχθυακών εποχών και τα τοιαύτα! Εμείς απλώς κάνουμε διάλογο με όλους όσους θέλουν να δοκιμάζουν τις απόψεις τους, με τις αντίθετες.
ΔιαγραφήΩστόσο μπορείς να πιστεύεις ότι έχεις την κλίση, τις αντοχές και το ταλέντο που απαιτείται κάθε φορά, για να παίξεις τον ρόλο σου στο πλανητικό σήριαλ της παρούσης σεζόν...
ΛΥΚΙΟΣ.
αχαχαχα! ωραίο το dune ναι και μενα με αρέσει, του Lynch όμως όχι το άλλο, για τα βιβλία δεν έχω άποψη δεν τα χω διαβάσει... αν σε βολεύει πάντως μπορείς να με λες ...Πωλ :) τωρα σοβαρά όμως και πέρα από τις μούφες που έχουν κυκλοφορήσει σχετικά με την υδροχοϊκή εποχή, θες να πεις ότι δεν δέχεσαι την ύπαρξη κοσμικών κύκλων ή τις ομάδες ψυχών που φέρουν στοιχεία του εκάστοτε κύκλου;απο τις δικες μου παρατηρησεις πάντως εχω καταλήξει στο ότι όντως υπάρχουν αυτές οι ομάδες, πλέον μπορώ εύκολα να διαχωρίσω τους ιχθυακούς από τους υδροχοϊκούς και δεν εχει να κάνει ουτε με το πόσο έξυπνοι είναι ή πόσο νέοι ή γέροι ή πόσο μαχητικοί ή όχι...
ΔιαγραφήΧμμ, καλύτερο το Πωλ κυρία Ατρίδη, παρόλο που δεν είχα την τιμή να διαβάσω τα βιβλία, μα ούτε και να δω την ταινία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔέχομαι την ύπαρξη κοσμικών κύκλων, αλλά δε θεωρώ ότι ορίζουν τις συμπεριφορές και τις τάσεις των ανθρώπων. Απλώς ευνοούν την ανάπτυξη ροπών, αλλά οι άνθρωποι δεν δεσμεύονται από αυτές.
Πιστεύω ότι οι άνθρωποι δέχονται και εκπέμπουν ενέργειες πιο ατομικά απ' ότι συλλογικά, αν και σαφώς δέχονται επιρροές από το περιβάλλον τους (ανθρώπινο και κοσμικό-πλανητικό).
Γι αυτό και οι άνθρωποι με ίδιο ζώδιο και ωροσκόπο, δεν είναι καρμπόν ομοιότητας, αλλά μπορεί να είναι εντελώς διαφορετικοί...
ΛΥΚΟΣ.
να, αυτή ας πούμε είναι μια ξεκάθαρα ιχθυακή τοποθέτιση! η οποία μου αρέσει και μένα πάρα πολύ και θα ήθελα επίσης πάρα μα πάρα πολύ να ισχύει, αλλά δεν ισχύει...κατα τη γνώμη μου αυτό που λες αφορά ίσως το 1% της ανθρωπότητας,και ίσως να λέω και πολύ, το υπόλοιπο 99% είμαστε περισσότερο κοινοί από όσο νομίζουμε ή θα θέλαμε... δε διαφωνώ πως το ευκταίο θα ήταν μια ανθρωποτητα αποτελούμενη από ιδιαιτερες και ολοκληρωμένες ατομικότητες, που μπορούν να επηρεάζουν ατομικά και που η ατομική τους ύπαρξη έχει τόσο μεγαλή σημασία ώστε το σύμπαν να μεριμνεί για τον καθένα ξεχωριστά... δυστυχώς η εμπειρια μου δίδαξε άλλα... έχεις προσέξει πόσο επιτακτικό γίνεται πλέον και με πόσο γρήγορη γεωμετρική πρόοδο το άκουσμα και η παρότρυνση για ομοδικότητα και συνεργασία;; παντού σε όλους τους τομείς! υδροχοϊκή απόρροια είναι αυτό, οι άνθρωποι πλέον ΚΑΙ επηρεάζονται μαζικότερα αλλά ΚΑΙ μπορούν να επηρεάσουν δραστικότερα ως σύνολα, καμιά σχέση δεν έχουν τα ζώδια, βλέπω ιχθείς στο ζώδιο να έχουν υδροχοϊκή ψυχή και τούμπαλιν, το πάω λίγο αλλού απο κει που νομίζεις...
Διαγραφή''αντιθέτως, η αγάπη ως ενεργεια που εκδηλώνεται στον διαστημικό χώρο, μεταξυ πλανητων, κομητων, ηλιων, μαυρων οπων κλπ είναι εξαιρετικά πιο ενδιαφερον τόπικ!''
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι ενέργεια είναι αυτή στην οποία αναφέρεσαι;
P.Panther
πραγματικά δεν έχω ιδέα! σκέφτομαι όμως ότι αν η αγάπη είναι όντως ένας συμπαντικός όρος/έννοια/αξίωμα/ενεργεια ή δεν ξέρω και γω τι άλλο, θα πρέπει με κάποιον τρόπο να εκδηλώνεται σε όλο το εύρος της δημιουργίας και μεταξύ των δημιουργημάτων αλλά και μεταξύ του δημιουργού και αυτών... διαφορετικά, αν η εκδήλωση της αφορά αποκλειστικά τον άνθρωπο και τη σχέση του με τους άλλους ανθρώπους αλλά και τη σχέση του με τον δημιουργό, ε τότε προφανώς δεν είναι και τόσο συμπαντικό αξίωμα η αγάπη, κάτι άλλο είναι...
ΔιαγραφήΠολύ σωστή είναι η εικόνα σου για την Αγάπη. Εκδηλώνεται ως κοσμικό συνεκτικό στοιχείο της Δημιουργίας, σε όλο το εύρος της και όχι ασφαλώς μόνο από άνθρωπο σε άνθρωπο, ανεξάρτητα αν στις συζητήσεις μας επικεντρωνόμαστε στην Αγάπη μεταξύ ανθρώπων (γιατί αυτό είναι το πεδίο που χρειαζόμαστε ενάσκηση). Κανείς δεν μας εμποδίζει να δούμε την κοσμικότητα της Αγάπης και κανείς δεν το αμφισβήτησε αυτό.
ΔιαγραφήΛΥΚΙΟΣ.
κοσμικό συνεκτικό στοιχείο της Δημιουργίας η αγάπη λες λοιπόν... μάλιστα... ο γαλαξιακός κανιβαλισμός συμπεριλαμβάνεται μέσα σ' αυτό το συνεκτικό στοιχείο; οπωσδήποτε ναι! ποια νομίζεις ότι είναι η σχέση του με την εκδήλωση της αγάπης σε ανθρωποκεντρικό επίπεδο;
ΔιαγραφήΑυτό που εσύ βλέπεις ως κανιβαλισμό, δεν είναι παρά η συγχώνευση και η αφομοίωση της ύλης. Η ύλη έχει την ιδιότητα να μεταλλάσσει διαρκώς την μορφή της, σε όλη την κλίμακα των διαστάσεών της. Εξάλλου μας είναι γνωστός ο κύκλος της ύλης και στον δικό μας πλανήτη.
ΔιαγραφήΗ συγχώνευση και η αφομοίωση είναι στοιχεία της κοσμικής Αγάπης, ακριβώς επειδή αποτελεί το συνεκτικό στοιχείο της υλοενέργειας. Το "Αγαπάτε αλλήλους ως εαυτόν", κρύβει τις έννοιες της συγχώνευσης και της αφομοίωσης. Μένω στην ύλη, γιατί εκεί σου αρέσει να εστιάζουμε.
ΛΥΚΙΟΣ.
όχι δεν το βλέπω εγώ ως κανιβαλισμό, θεωρία της φυσικής είναι ο γαλαξιακος κανιβαλισμός ! https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%BE%CE%AF%CE%B5%CF%82#%CE%91%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BB%CE%B5%CF%80%CE%B9%CE%B4%CF%81%CF%8E%CE%BD%CF%84%CE%B5%CF%82
Διαγραφήτωρα εσένα σε βολεύουν σε τέτοιες περιπτωσεις οι όροι συγχώνευση και αφομοίωση και αναρωτιέμαι αν χρησιμοποιείς τους ίδιους όρους και όταν κάτι τέτοιο συμβαίνει και μεταξύ ανθρώπων, λαών κλπ... την απάντηση βεβαιως τη γνωρίζουμε και οι δυο, οτι σαφώς και δεν χρησιμοποιείς αυτους τους όρους :) και ερωτώ: γιατί θεωρείς ότι το να κατασπαράζει ένας δυνατός γαλαξίας έναν άλλον πιο αδύναμο είναι στοιχείο της κοσμικής αγάπης και από την άλλη το να εισέρχονται ας πούμε αυξημένες δυνατές ροές μεταναστών που θα καταπιούν τελικά τους πιο αδύναμους ντόπιους να το θεωρείς καταπάτηση που πρέπει πάσει θυσία να αποφευχθεί;;; ποια ειναι η διαφορά και γιατί;
Πωλ, θα πρέπει να βγεις από την ανθρωποκεντρική θέαση της Αγάπης, για να καταλάβεις την έννοια της συγχώνευσης και αφομοίωσης της υλοενέργειας των γαλαξιών :)
ΔιαγραφήΣτο ανθρωποποιημένο σου παράδειγμα λοιπόν, δεν είπε κανείς ότι δεν επέρχεται συγχώνευση όταν ο ισχυρός καταπίνει τον αδύναμο. Αν το εξετάσουμε στο επίπεδο της ύλης (όπως κάνουμε με τους γαλαξίες) δεν τρέχει και τίποτα που ισχύει η νομοτέλεια της αναμόρφωσης των υλικών.
Ωστόσο, στο παράδειγμά σου θα πρέπει ο ισχυρός να είναι όντως ισχυρότερος από τον άλλον για να τον ...καταπιεί! Επίσης ο "αδύνατος" έχει δικαίωμα να αντισταθεί στο φάγωμα.
Στο επίπεδο των ανθρωπίνων συνειδήσεων (φεύγουμε από το υλικό πλέον), τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα.
Στον άνθρωπο υπάρχει η ταυτότητα συνείδησης και η ξεχωριστότητά του. Κατ΄επέκτασιν το ίδιο ισχύει για κάθε λαό, φυλή και έθνος. Αυτό είναι μια μορφή όπως και η υλική μορφή, αλλά στο νοητικό επίπεδο.
Η συγχώνευση των ξεχωριστοτήτων, δημιουργεί μια νέα μορφή που δεν είναι κατ΄ανάγκην ανώτερη από τις δύο που συμμείχθηκαν. Το πιθανότερο είναι να είναι κατώτερη και από τις δυο.
Συνεπώς είναι αδήριτη η ανάγκη διασφάλισης της ξεχωριστότητας, η οποία αποτελεί εξελικτικό τροχιόδρομο για τον κάθε λαό και πρέπει να αντιστέκεται σε κάθε σύμμειξη.
Αν όμως θέλεις να εξετάσουμε την Αγάπη ως ισοπεδωτική των διαφορών, θα συμφωνήσουμε ότι έτσι είναι και να το γιατί:
Η Αγάπη ως συνεκτικό στοιχείο της Δημιουργίας, θέλει να βλέπει το Όλον ενωμένο και ενοϊκό. Αντιστέκεται στην ξεχωριστότητα και την ανισότητα, πράγμα που υπερασπίζεται ο άλλος πόλος: ο Φόβος.
και τώρα η σειρά σου να δώσεις τα ρέστα σου...
:)
ΛΥΚΙΟΣ.
θεωρείς δλδ ότι οι γαλαξίες είναι απλώς ένα μάτσο από κοτρώνες, αέρια και αστρική σκόνη που δεν τρέχει και τίποτα αν τρακέρνουν μεταξύ τους, γιατί είναι απλώς κοτρώνια στο διάστημα,ύλη και τίποτα παραπάνω... αντιθέτως ο άνθρωπος και μόνο έχει νόηση... δλδ κατ' εσέ ο συμπαντικός νους διαμορφώνεται μόνο μέσα από την αθρώπινη νόηση... και μετά εγώ είμαι εκείνος που σκέφτεται ανθρωποκεντρικά...ρε συ αυτά θα περίμενα να μου τα πει κανάς άλλος που δεν έχει σχέση με εσωτερικές έννοιες και δε μπορεί να συλλογιστεί σε βάθος... τα πάντα όλα έχουν νόηση λύκιε και ο συμπαντικός νους δομείται από οποιαδήποτε κίνηση, δράση ή αντίδραση έχει γίνει οποτεδήποτε από οτιδήποτε μέσα στο σύμπαν!η δικη μου ένσταση βρίσκεται στο ότι πιθανότατα αυτό που αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος ως αγαπη είναι μάλλον ένας όρος σε λανθάνουσα μορφή...ο ανθρωπος τείνει να αντιλαμβάνεται μέσα από συγκεκριμένες μορφές, παραπάνω το επιβεβαιώνεις με τον συλλογισμό σου, και δείχνει δυσκολία στο να κατανοήσει μέσα από το άμορφο ή από το παράδοξα μορφοποιημένο για τον νου του... δε συμφωνω στο οτι η αγαπη ειναι το συνεκτικο στοιχειο, κάτι αλλο ειναι, κατι πολυ πιο μεγαλο και διαφορετικο απο αυτο που νομιζουν ολοι, κατι εξω απο καλο και κακο, κατι χωρις πολο...
Διαγραφήναφερθηκαμε στο Ισοπλευρο τριγωνο, με τις 3 πλευρες, αγαπη/καλοσυνη, γνωση/σοφια, δυναμη. Αυτο το σχημα αποτελει την ΒΑΣΗ ενος πλατωνικου στερεου, του τετραεδρου ή τριγωνικης πυραμιδας, ενα γεωμετρικο στερεο οπου και οι 4 πλευρες ειναι ισες. Οσο μεγαλυτερη η βαση μας, τοσο πιο ψηλη η πυραμιδα που θα χτισουμε. Ο Θεος, προφανως ειναι τερματισμενος, με εξισου απειρες πλευρες, παν-καλος, παν-σοφος, παν-τοδυναμος. Εμεις, χτιζουμε τον εαυτο μας. Γινεται προφανες πως η πυραμιδα που θα χτισουμε, αν εχει τεραστια πλευρα πχ στην αγαπη, αλλα ειναι μικρουτσικη στην σοφια και δυναμη, δεν θα ειναι στερεη και θα καταρρευσει μολις αποπειραθουμε να της δωσουμε υψος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε πρωτη φαση, ας δουμε αυτες τις εννοιες στο υλικο επιπεδο. Εχουμε πει αλλωστε πως το υλικο επιπεδο ειναι ενα σχολειο που μας βοηθαει να αντιληφθουμε και να κατανοησουμε μεταξυ αλλων και τις εννοιες. Κατ'αναλογια λοιπον, θα τις βρουμε και στο υλικο. Μπορουμε να δουμε την αγαπη λοιπον ως πρωτο βημα κατανοησης, ως καλοσυνη/φιλοτητα. Η ικανοτητα του φιλειν. Αυτη λοιπον ειναι μια απο τις 12 ηθικες αρετες τπυ Αριστοτελη, που εχει ελλειψη και υπερβολη, και επιδιωκουμε μεσοτητα. Οταν καποιος κανει δυσκολα φιλους, ειναι δυστροπος και βρισκεται στην ελλειψη της εν λογω αρετης. Οταν καποιος γινεται φιλος με ολους ανευ κρισης και δεν αντιλαμβανεται τους εχθρους, τοτε βρισκεται στην υπερβολη. Επομενως επιθυμουμε φιλοτητα αλλα συνειδητα. Αλλωστε το να μπορει καποιος να γινει φιλος με οποιονδηποτε, αποτελει υπερδυναμη οταν ειναι ελεγχομενη.
Οσον αφορα την αγαπη, θα διαφωνησω με την ετυμολογικη προσεγγιση αγαν+οπωπα. Θεωρω πιθανοτερη την προσεγγιση του αλκιρεα, οπου το πρωτο συνθετικο ειναι το "αγω".
https://katahthoniosdemon.blogspot.com/2015/03/blog-post_5.html?m=1
Η συγχωρεση ειναι επισης μια αλλοιωμενη εννοια. Η φιλοσοφια λεει: "Να συγχωρεις, αλλα ποτέ να μην ξεχνας". Διοτι αν συγχωρουμε τα πάντα, εκπαιδευουμε τον αλλο στο να συνεχιζει τη συμπεριφορα του. Το βλεπει σαν να του επιτρεπεται να το κανει. (Enabling) Συγχωρω σημαινει πως μπορουμε να συνυπαρχουμε, χωρουμε και οι δυο. Οχι ο ενας πανω στον αλλο, αλλα ο καθενας στον χωρο του. Συγχωρω σημαινει πως επιτρεπω στον αλλο, ακομα και αν διαφωνω μαζι του, να κατεχει την θεση του, αποδεχομαι το δικαιωμα υπαρξης χωρις να του κανω πολεμο εξοντωσης ή κυριαρχησης. Το ιδιο δεν συμβαινει και στον ΚΔ; Υπαρχει χωρος για ολους. Ο διαχειριστης του χωρου επεμβαινει στο κατα δυναμιν οταν παρατηρουνται πρακτικες επιβολης, μεσω της επιθεσης κατα προσωπων. Τοτε η εφαρμογη των οριων μεσω και πολεμου αν χρειαστει, ειναι θεμιτη
Joker
...
ΔιαγραφήΒασικά διαφωνείς με το λεξικό Λίντελ + Σκότ ( Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας ).
Είναι αυτό που χρησιμοποιεί η Ακαδημία Αθηνών.. αλλά δεν έχει να κάνει, απλά το αναφέρω ως πληροφορία.
Από εκεί είναι η ετυμολογία.
Όλοι μας ως ερευνητές έχουμε δικαίωμα στην αποδοχή ή στην διαφωνία μιας ανάλυσης - ετυμολογίας.
Στο συγκεκριμένο άρθρο βρίσκω κάποια σημεία που είναι αποδεκτά και κάποια σημεία όπου διοχετεύονται έννοιες περί "αγάπης" που δεν συμφωνώ.
Προσωπική άποψη, όπου η Αγάπη δεν δύναται "αρνητικής χροιάς" έστω και με διάφορα επιμέρους συνθετικά.
Σιγά σιγά θα ξετυλίξουμε το κουβάρι.
Απλά χρειάζεται Πνευματική ηρεμία και οι μέρες που διανύω δε βοηθούν.
Συγνώμη για αυτό.
Ποιητής των χρωμάτων
Στο συμπαν, οσον αφορα τα ανωτερα επουρανια οντα, (celestial beings) επικρατει ενα καθεστως διασυνδεσης, αλυσιδας. Το Απολυτο (Θεος) κατεβαινει απο την Πηγη και διαχεεται στα υπολοιπα κατωτερα οντα κατα βαθμιδα. Ο ενας τρωει τον αλλο αλλα ολο αυτο επιστρεφει. Ουροβορος. Αυτα τα οντα ειναι ανοιχτα στην ενεργεια που τα διαπερνα. Το ζητημα ειναι να ισορροπησουμε και εμεις οι ανθρωποι ωστε να ανοιχτουμε και να επιτρεψουμε στην ενεργεια αυτη να μας φτασει. The Force, κατα το Star Wars.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟταν ο ανθρωπος φανει αξιος να κατεχει την Δυναμη αυτη, τοτε θα του δωθει. Αξιος σημαινει να εχει αναπτυξει την Καλοσυνη/Αγαπη, Σοφια, Δυναμη και να εχει σχηματισει ενα μεγαλο και στερεο ισοπλευρο τριγωνο.
Καλοσυνη/αγαπη σημαινει να εχεις τοση αγαπη μεσα σου, που να εχεις πλεονασμα, ωστε να μπορεις και να δινεις λιγακι στους συνανθρωπους. Η Σοφια/Γνωση διδασκει μευαξυ αλλων το Μηδεν Αγαν, και την εννοια του μέτρου. Η Δυναμη ειναι αυτη που σου επιτρεπει να πραγματοποιεις τα σχεδια σου, να στεκεσαι στα ποδια σου (στωμεν καλως) βασιζομενος οσο μπορεις στις δικες σου δυναμεις χωρις να εκμεταλλευεσαι αλλους, καθως τοτε καθιστασαι εξαρτωμενος. Τελικα σε καθε παραδειγμα και οι τρεις πτυχες ειναι αλληλενδετες.
Joker
Πολύ σημαντική η διατήρηση της ισορροπίας του τριγώνου όσο αυξάνουμε τις διαστάσεις του, αγαπητέ Joker!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ χριστιανισμός μας διδάσκει την συγχώρεση, αλλά προϋποθέτει ως αιτία της την μετάνοια.
Με αυτό τον τρόπο, διασφαλίζεται ότι ο σφάλλων δεν θα επαναλάβει το σφάλμα του, αφού το κατανόησε και μετεστράφη. Αν δεν έχει μετανοήσει, τότε η συγχώρεση δεν έχει ευεργετικό αποτέλεσμα στον σφάλλοντα, αλλά εκπαιδεύεται στην επανάληψη...
Στόχος της συγχώρεσης είναι η απαλλαγή του από το βάρος της ευθύνης για μια βλάβη που προξένησε σε άλλον (εξιλέωση). Είναι μια προσφορά αποφόρτισης χρέους (κάρμα) από το θύμα στον θύτη και ενδεικτικό της "συνεκτικής ουσίας" που κρατά ενωμένες με την Πηγή τους τις χωριστικότητες, δηλαδή της Αγάπης.
Ο συγχωρών ασκεί αγάπη και επίσης αποφορτίζεται από τα δικά του αρνητικά συναισθήματα (θυμό, λύπη, μοχθηρότητα). Η Αγάπη δηλαδή, ασκείται από το θύμα με την συγχώρεση (κατανοήση-μεγαθυμία) και από τον θύτη με την μετάνοια (κατανόηση-αποκατάσταση).
Κατά τον χριστιανισμό, ο ίδιος ο Θεός συγχωρεί τις αμαρτίες των μετανοούντων.
Ωστόσο η συγχώρεση και η μετάνοια, απαιτούν την εσωτερική μας Δύναμη.
Χρειάζεται μεγάλη ποσότητα ενέργειας προς την κατεύθυνση της μετάνοιας και της συγχώρεσης (να η έννοια της Δυνάμεως αφού υπάρχει κατεύθυνση της εσωτερικής ενέργειας), διότι πρέπει να κατανικήσουν ερπετικά ένστικτα και συναισθήματα. Πάνω απ΄όλα όμως, πρέπει να κατανικήσουν τον εγωϊσμό.
Η Αγάπη είναι αντίδοτο στον εγωϊσμό, γιατί ενώνει τους ανθρώπους (και όχι μόνο) με κάτι που αδυνατούν να κατανοήσουν, αλλά είναι και η πεμπτουσία της Δημιουργίας: η Ενότητα.
ΛΥΚΙΟΣ.
ω νο νο! με τη μετάνοια ΔΕΝ διασφαλίζεται ότι ο σφάλλων δεν θα επαναλάβει το σφάλμα του, ούτε με την κατανόηση του σφάλματος! υπάρχει τεράστια απόσταση από τη θεωρία στην πράξη! ο χριστιανισμός διδάσκει ότι όσες φορές σφάλλει και μετανοεί κάποιος, τόσες αντίστοιχα και θα τον συγχωρείς... δεν τα ξες καλά τα χριστιανικά πράματα, λύκιε :) εσύ ας πούμε αν συγχωρήσεις μια φορά κάποιον και επαναλάβει μετά το σφάλμα του ένεκα πάθους και αδυναμίας, θα είσαι αρκετά δυνατός για να τον ξανασυγχωρέσεις ή όχι;
ΔιαγραφήΤίποτα δεν είναι διασφαλισμένο, Πωλ! Η εσωτερική εξέλιξη, απαιτεί ενεργειακό ξόδεμα και αέναη επανάληψη των βιωμάτων. Κάποια στιγμή, μαθαίνουμε το μάθημα και προχωράμε για το επόμενο.
ΔιαγραφήΆσε τι κάνω εγώ. Για όλους ισχύει αυτό που είπες: "...ένεκα πάθους και αδυναμίας, θα είσαι αρκετά δυνατός..." Χρειάζεται δύναμη για να κατανικήσουμε τα πάθη και τις αδυναμίες μας, όπως και στο να είμαστε επιεικείς και να συγχωρούμε.
ΛΥΚΙΟΣ.
άλλο ρώτησα όμως... γιατί κοίταξε, αν θέλουμε να μιλήσουμε για τη χριστιανική συγχώρεση θα πρέπει να το πάμε βάσει δόγματος, έτσι δεν είναι; "Τότε προσελθὼν αὐτῷ ὁ Πέτρος εἶπε· Κύριε, ποσάκις ἁμαρτήσει εἰς ἐμὲ ὁ ἀδελφός μου καὶ ἀφήσω αὐτῷ; ἕως ἑπτάκις; λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· Οὐ λέγω σοι ἕως ἑπτάκις ἀλλ’ ἕως ἑβδομηκοντάκις ἑπτά."
Διαγραφήαν θέλουμε να μιλήσουμε για τη συγχώρεση και τα ρέστα βάσει του πώς το κατανοούμε έκαστος, τοτε ίσως θα είναι καλύτερα να αφήσουμε απ' όξω το χριστιανικό δόγμα... αποφασίστε!
Πωλ, σου έχω ήδη απαντήσει!
ΔιαγραφήΛΥΚΙΟΣ.
...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλές γιορτές να έχουμε όλοι μας...
Είθε να φωτιζόμασθε και να μεταλαμβάνουμε εκ Του Αγαθού Φάους !
( Λύκιε δεν στόλισες εφέτος )
Ποιητής των χρωμάτων
Καλές γιορτές αγαπητέ μου Ποιητή των χρωμάτων! Είθε να είμαστε δυνατοί και φωτισμένοι, διότι ζούμε σε μια εποχή ορόσημο για την ανθρωπότητα.
ΔιαγραφήΚαλά Χριστούγεννα-Ηλιούγεννα!
Υ.Γ. Τρέχω να στολίσω...
ΛΥΚΙΟΣ.
Παμε
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταρχας, ας βαλουμε ενα αστερακι και ας συνεχισουμε την συζητηση περι Δυναμης, την οποια μονο ο Λυκιος εχει καταφερει να ξεκινησει και σχηματισει θεση, μετά. Πάντως, ενα χαρακτηριστικο της Δυναμης ειναι και αυτο που ερχεται απο την ταινια John Wick, οπου ο αντιπαλος του, περιγραφει τον πρωταγωνιστη: "Ο John Wick ειναι ενας ανθρωπος της συγκεντρωσης, δεσμευσης/αφοσιωσης, καθαρης θελησης" (John Wick is a man of focus, commitment, sheer will)
https://youtu.be/5KbSZroV2lo?t=108
Αναφερω την ταινια, διοτι επαναφερει το αρχετυπο του ηρωα, στον οποιο ανατιθεται ενα αδυνατο εγχειρημα, στο οποιο ομως βρισκει την δυναμη να επιτυχει,τα καταφερνει. Γιατι ομως τα καταφερνει; Ειναι αραγε επειδη ειναι πλουσιος,ομορφος,δυνατος,τυχερος,με γνωριμιες,γυμνασμενος,με γνωση πολεμικων τεχνων; Σαφως και κατεχει καποια απο αυτα, ομως δεν ειναι ο καλυτερος σε καθε κατηγορια. Ξεχωριζει, διοτι ειναι ΑΔΥΣΩΠΗΤΟΣ. Δεν το βαζει κατω. Δεν σταματαει ποτέ. Για τον ανθρωπο που επιμενει και "γυαλιζει" το ματι του (και μπορει ή βοηθειται ανωθεν), ειναι απλα ζητημα χρονου. Ετσι και εμεις, πρεπει να ειμαστε αδυσωπητοι στην αναζητηση μας. Φυσικα και υπαρχει συνδεση και με τον μυθο του Αβελ, αγαπητη Ανατολη. Ισως να μεσολαβει και η Θεια Χαρη, ποιος ξερει; Εμεις ασχολουμαστε με αυτο που ειναι στο χερι μας, και αυτο ειναι συνεχως να προχωρουμε προς τον στοχο μας.
"Είθε να φωτιζόμασθε και να μεταλαμβάνουμε εκ Του Αγαθού Φάους"
Αγαπητε ΠτΧ, η φωτιση ειναι η υπερβαση του σκοταδιου. Το σκοταδι ή χαος ή χως, δεν ειναι τιποτα αλλο απο το χωμα και την υλη. Ο ανθρωπος που την κανει αντιπαλο και εχθρο, καταδικαζει τον εαυτο του σε αεναο πολεμο. Γιατι να μην την κανουμε αντιθετως φιλο, και να ακουσουμε τα μηνυματα που μας κομιζει; Αυτη η στρατηγικη και αλλαγη οπτικης, θα επιφερει την νικη, το πολυποθητο αποτελεσμα.
""Αγάπη = Άγαν + 'Οπωπα..= υπερβολικά βλέπω. ""Βασικά διαφωνείς με το λεξικό Λίντελ + Σκότ""Προσωπική άποψη, όπου η Αγάπη δεν δύναται "αρνητικής χροιάς" έστω και με διάφορα επιμέρους συνθετικά.""
Αρχη σοφιας η των ονοματων επισκεψις. Αυτο αποτελει ενα πλεονεκτημα της ελληνικης γλωσσας, το οποιο καθε λογικος ανθρωπος θα χρησιμοποιησει. Τι ειναι αγαπη; Ποια ειναι η ετυμολογια της λεξεως "αγαπη"; Πώς παει το τραγουδι;
https://youtu.be/HEXWRTEbj1I?t=3
"Τι ειναι αγαπη; Μωρο μην με πληγωσεις, μην με πληγωσεις, οχι αλλο"
Επομενως, αποτελει κοινη γνωση των ανθρωπων πως η αγαπει ποναει (οταν δεν εκπληρωνεται). Το κραταμε και αυτο.
Joker
Παμε να δουμε πιθανες ετυμολογιες της αγαπης.
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Αυτη του Λιντελ+Σκοτ που μας μεταφερεις και σε ευχαριστουμε. Αγαπη=αγαν+οπωπα(παρακειμενος του οραω-ορω)=πολυ, εχω δει. Γιατι παρακειμενος; Ο παρακειμενος δειχνει μια πραξη που συνεβη στο παρελθον, ομως η επιπτωση της ειναι ενεργη στο παρον πχ "Εχετε καλεσει το καστημα ταδε". Στο παρελθον το καλεσατε, ομως η κληση ειναι σε εξελιξη, ενεργη. Ενδιαφερουσα ερμηνεια, αν μη τι αλλο. Για να ειναι δοκιμη η χρηση του αγαν ως πρωτο συνθετικο, θα πρεπει να βρουμε και καποια αλλη λεξη που να το κανει. Μετα απο μια ψαχτικη, οντως βρηκα μια λεξη, το "αγαννιφος=αγαν+νιφος(νιφαδα)=πολυχιονισμενος". Δεν βρηκα αλλη, ομως μια, ειναι αρκετη.
Αρα, αγαπω= εχω δει, πολυ. Ειδα πολυ, ομως το αποτελεσμα ειναι ενεργο, δεν εχει τελειωσει, ειναι σε εξελιξη. Τι εχω δει και τι παραμενει σε εξελιξη; Το κραταμε και αυτο το στοιχειο.
2. Αυτη του λεξικου της Αρχαίας Ελληνικής του Robert Beekes που λεει: ἀγαπῶ = ἄγα(ν) «πολύ» + πᾶ- «προστατεύω» (από μια ρίζα *pa- «προστατεύω»), αρα "προστατεύω πολύ"
3. Του αλκιρεα που λεει πως το πρωτο συνθετικο ειναι το "αγω" και συμπληρωνω εγω, πως ισως ειναι αγαπη=αγω+ οπη ή πη. Το "πη" ειναι επιρρημα που υποδηλωνει τροπο και τοπο, το εχουμε γνωρισει στα χρυσα επη και στο "Πη παρεβην;Τι δ'έρεξα;Τι μοι δεον ουκ ετελεσθη;" Εδω λεει πως το "οπη" χρησιμοποιειται για μη αμεσες ερωτησεις και το "πη" σημαινει "whereby? which way? how?" (πώς;με ποιό τροπο; μεσα απο το οποιο/δια του οποιου). Ισως να ειναι και "οπη=τρυπα", δεν το αποκλειω
https://en.wiktionary.org/wiki/%CF%80%E1%BF%87
Αρα αγαπη=αγω+οπη/πη. Αρα αγαπη ειναι οταν εχουμε αγωγο με καποιο τροπο σε καποιο τοπο. Η λεξη λεει πως εχουμε αγωγο, ..καπως. Δεν διασαφηνιζει. Αγωγος ομως, ξερουμε τι ειναι. Αγωγος ειναι το μεσο οταν υπαρχει μεσα απο αυτον, διελευση. Στη φυσικη, το εχουμε μελετησει επισταμενως στα συρματα με ηλεκτρικο ρευμα, στα κυκλωματα.
Εξυπνο θα ηταν να βλεπαμε και τις σημασιες παρεμφερων λεξεων, εν προκειμενω φιλω και ερωτας,για να παρουμε μια ακομα εννοιολογικη προσεγγιση. Εδω
https://etymologia.gr/etymologia/%CE%B1%CE%B3%CE%B1%CF%80%CF%8E-%CF%86%CE%B9%CE%BB%CF%8E-%CE%AD%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%B1%CE%B9/
λεει πως υπαρχει μια υποθεση πως φιλῶ, σημαινει "αυτὀς που βρίσκεται κοντά"
Εχουμε και τον ερωτα απο το εραμαι, εραω,ερεω,ερω που σημαινει λαχταρω,ποθω, με αγνωστη ετυμολογια (οποιος βρει απο καποιο λεξικο ας μας συμπληρωσει)
Στο δια ταυτα.
Πιστευω πως η αγαπη ειναι μια κατασταση στην οποια βρισκομαστε. Γι αυτο και συμφωνησα με την προσεγγιση του Αλκιρεα, οταν την διαβασα, διοτι υπηρχε ταυτιση αποψεων σε αυτο. Θυμιζω τη ρηση του Γκουρτζιεφ πως "Ο ερωτας στο φυσικο επιπεδο εξαρταται απο την πολικοτητα". Αγαπη επομενως υπαρχει οταν δημιουργειται ενα κυκλωμα μεταξυ δυο ανθρωπων, στο οποιο ο ενας ειναι η αρσενικη αρχη και ο αλλος η θηλυκη. Εκπληρωση της αγαπης ειναι η (προφανως παροδικη) ενωση των δυο πολων, ητοι ερωτας.Το φιλειν υπαρχει οταν οι δυο πολοι ερχονται κοντα. Αυτο συμβαινει στο "κυκλωμα" των δυο ανθρωπων και στο δυναμικο που σχηματιζεται απο τις πολωσεις τους.
Joker
Υπαρχουν και μεγαλυτερα "κυκλωματα". Πιστευω πως το Απολυτο/Θεος/Ακτινα Δημιουργιας λειτουργει οπως λειτουργει η καθοδος ηλεκτρικου ρευματος, δημιουργωντας ενα μαγνητικο πεδιο. θυμιζω οταν βαλουμε τον αντιχειρα κατα την φορα του ηλεκτρικου ρευματος, τα δαχτυλα μας δειχνουν την φορα του μαγνητικου πεδιου. Αυτη η φορα ειναι η φορα που περιστρεφονται οι πλανητες. Ο Ηλιος προφανως βρισκεται στο κεντρο σε αυτο το μοντελο, ο οποιος τροφοδοτειται απευθειας απο τον ανωτερο Ηλιο, κοκ, εως οτου φτασουμε στο Απολυτο/Θεο. Αυτη θα μπορουσε καλλιστα να ειναι η θεωρια των Παντων που αναζητουν οι επιστημονες, που τα ενοποιει ολα μεταξυ τους. Αγαπη σε αυτο το κοσμικο μοντελο ειναι αυτο που κανει ολους τους πλανητες να γυριζουν γυρω απο το Θεο/Απολυτο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο ισοπλευρο τριγωνο που εμεις συζηταμε ωστοσο, οι 3 πλευρες ειναι Καλοσυνη(kindness)-Γνωση(knowledge)-Δυναμη/Ισχυς(Power). Οχι τοσο αγαπη ή ερωτας, οσο καλοσυνη ή φιλοτητα. Αν το εβλεπα ως ικανοτητα, θα ελεγα η ικανοτητα ενος ανθρωπου στο φιλειν/αγαπειν. Το λεω αυτο, διοτι θεωρω πως ολα δυνανται να εχουν αρνητικη χροια, οταν δεν ειναι ισορροπημενα ή συνειδητα. Ας δουμε την αγαπη. Οταν την δουμε ως κατασταση, ειναι πραγματι πάντα θετικη. Δεν βλεπουμε κατι αρνητικο. Ομως, αν ειμαστε ειλικρινεις, θα δουμε πως δεν αγαπαμε απλα για να αγαπαμε, αλλα πως επιδιωκουμε την ενωση μας με αυτον/αυτην που αγαπαμε. Υπαρχει σαφως αυτη η επιθυμια. Αυτη η ενωση ομως, δεν θα συμβει αν δεν δημιουργησουμε συνθηκες πολωσης, τουναντιον η περισσοτερη αγαπη δημιουργει αποστροφη στον αλλο. Αυτο το καθεστως λοιπον, καθισταται ΤΟΞΙΚΟ για τη ψυχη, οπως διαβαζουμε στον Πλατωνα και στους 7 αναβαθμους του ερωτα, οταν δηλ ο ερωτας μας μεινει προσκολλημενος επι μακρον σε ενα ατομο. Εχουμε μπει σε ενα φαυλο κυκλο που οδηγει στην καταστροφη μας. Αλλωστε, αν ειμαστε ειλικρινεις με τον εαυτο μας, θα δουμε πως δεν ερωτεομαστε το αλλο ατομο, αλλα μια ιδεατη δικια μας εικονα του αλλου ατομου που εμεις την προβαλλουμε πανω του και προσπαθουμε να του την επιβαλλουμε. Αυτο ειναι ο ερωτας, ομως.
Ορθως επομενως λεει το τραγουδι: Τι ειναι αγαπη; Μωρο μην με πληγωσεις" διοτι αφου εχουμε βαλει τον αλλο σε θεση οπου μπορει να μας συμπληρωσει και να γινουμε ξανα ενα και να επιστρεψουμε στην ενοτητα απο τη πολωση του δυο, τοτε η αρνηση του εν λογω ατομου βιωνεται περιπου ως ενας μικρος θανατος, σαν να σκιζεται η καρδια μας. Εμεις τι κανουμε λοιπον αν βρεθουμε σε αυτη τη θεση; βλεπουμε πως το εν λογω ατομο δεν ειναι το μοναδικο που εκφραζει την συμπληρωση που αναζητουμε, πως υπαρχουν και αλλα. Μετα βλεπουμε πως μονο μεσα μας μπορουμε να βρουμε την πληρη ενωση, με το να συνειδητοποιησουμε μεσα μας και τον αλλο πολο, την Σκια μας.
Joker
ΥΓ. "Τι εχω δει και τι παραμενει σε εξελιξη;"
ΑπάντησηΔιαγραφήθα μπορουσε να εννοει εχω δει τον αλλο πολο και παραμενει σε εξελιξη η διαδικασια προσεγγισης του. Εχω βρει καποιον που εκφραζει τον αλλο πολο που μου λειπει, τον αγαπω, ητοι ειναι σε εξελιξη αυτη η κατασταση, εχει ξεκινησει η κινηση ενοτς του κυκλωματος. Δυσκολο να το βγαλει παντως καποιος αυτο, μονο απο τη λεξη αγαπη. Ουτε ταχυδακτυλουργος δεν θα τοβγαζε μονο απο τη λεξη αγαπη.
Σε αντιθεση η χρηση του "αγω" ως πρωτο συνθετικο, το κανει πολυ πιο ευκολο.
Joker
Από το κείμενο του ΑΛΚΙΡΕΑ(ευχαριστούμε για την παραπομπή αγαπητέ Τζόκερ), κρατάω τα κάτωθι ως πολύ ουσιαστικά:
ΑπάντησηΔιαγραφή''Η αγάπη είναι βουβή… Έχετε κοιτάξει ποτέ στα µάτια ένα µωράκι ή ένα µικρό ζωάκι; ∆οκιµάστε να το «αγαπήσετε» χωρίς αντίτιµο… Χωρίς να περιµένετε αντάλλαγµα από αυτό… Άνευ όρων… Και τη στιγµή που το κάνετε καταγράψτε το συναίσθηµα που λαµβάνεται (διότι έτσι το αντιλαµβάνεστε µέσα σας) και αρχίστε να το αναπαράγετε στα πάντα γύρω… Στα λουλούδια, στα πουλιά, στα σύννεφα, στις σταγόνες της βροχής, στο φως του ήλιου, στον διπλανό σας, στο ίδιο σας το σώµα, στον Εαυτό σας… Προσπαθώντας να καταγράφετε πάντα το ίδιο συναίσθηµα… Αρνηθείτε όµως πεισµατικά να «αγαπήσετε» κάποιον που σας το ζητάει… Γιατί; ∆ιότι εκείνη τη στιγµή τον καταστρέφετε… τον µετατρέπετε σε βαµπίρ χωρίς να το συνειδητοποιείτε… Και τι να κάνετε; Εκπαιδεύστε τον να αγαπάει απλά πράγµατα χωρίς αντίτιµο…
Να γινόµαστε αγωγοί και να άγουµε ενέργεια προς το στόχο µας… Μια ενέργεια που χαρίζει σε όλα ζωτικότητα και σε µας ευτυχία και γαλήνη… Έτσι απλά, χωρίς να περιµένουµε ένα έπαινο, ένα µπράβο, ένα χάδι… Γιατί το καλύτερο χάδι είναι εκείνο που σου δωρίζεται χωρίς να το απαιτείς… Το καλύτερο χάδι είναι απ τον ίδιο σου τον Εαυτό µέσα σου… Η άνευ όρων αγάπη προς τα πάντα γύρω σου, είναι το χάδι που χαρίζεις µέσα σου… Είναι το µόνο δώρο προς τον Εαυτό σου… δώρο ολόκληρης της ανθρωπότητας προς το µέλλον σου…''
ΤΖΟΚΕΡ, συλλογάσαι και παραθέτεις:
-Αρα αγαπη ειναι οταν εχουμε αγωγο με καποιο τροπο σε καποιο τοπο.
-''Αρα, αγαπω= εχω δει, πολυ. Ειδα πολυ, ομως το αποτελεσμα ειναι ενεργο, δεν εχει τελειωσει, ειναι σε εξελιξη. Τι εχω δει και τι παραμενει σε εξελιξη; Το κραταμε και αυτο το στοιχειο.''
-ἀγαπῶ = ἄγα(ν) «πολύ» + πᾶ- «προστατεύω» (από μια ρίζα *pa- «προστατεύω»), αρα "προστατεύω πολύ"
Αλήθεια είναι πως όταν νιώθεις το συναίσθημα της πληρότητας και της ευδαιμονίας δεν αισθάνεσαι ότι δεσμεύεσαι από κανέναν ούτε ότι δεσμεύεις κάποιον στο δικό σου άρμα. Εκείνη την ώρα απλά είσαι. Τι; Προφανώς καλός αγωγός της αγάπης. Σε διατρέχει χωρίς κανένα εμπόδιο και γι'αυτό αισθάνεσαι το πλήρες και ζεστό άγγιγμά της. Της επιτρέπεις να ρέει και για όσο το εγωιστικό Εγώ σου έχει υποχωρήσει για να αφεθεί στην ενέργειά της, μπορείς κι εσύ να θαυματουργείς και να εκπέμπεις ανόθευτη Αγάπη. Αγωγός και Ενέργεια γίνονται Ένα. Πρόκειται για τις στιγμές εκείνες που ο άνθρωπος καταφέρνει να ενωθεί έστω για λίγο με την Πηγή.
Έχω δει πολύ, δηλαδή έχω κατανοήσει και όπου υπάρχει η Γνώση, εκεί και η Αλήθεια, εκεί και η Οδός. Αυτή την οδό της Αγάπης προσπαθούμε όλοι να αισθανθούμε, να καταλάβουμε και να βαδίσουμε.
Είναι δυνατόν όταν κάποιος βιώσει(ή ζήσει κατά τον αγαπητό Ποιητή των Χρωμάτων) την Αγάπη, να μην επιδιώκει την με κάθε μέσω προστασία αυτού του βιώματος; Προστατεύει την ενθύμηση για να μπορεί να το αναβιώνει ξανά και ξανά μέχρι να γίνει κτήμα του.
Φιλώ. Είμαι κοντά. Είμαι δίπλα σου(όχι απαραίτητα χωρικά). Σου στέκομαι και είμαι παρών. Ναι. Γιατί όχι. Ωραία ''ετυμολογία''.
Στον έρωτα περιμένει κανείς το αντίτιμο γιατί ο έρωτας δεν εκτείνεται όπως η αγάπη και εκτός τόπου και χρόνου. Γεννιέται στην ώρα του, έχει πρόσωπο, Εγώ, αντίληψη της χωριστότητας και άρα της ανάγκης για ένωση.
Ανατολή.
Συμφωνώ αγαπητή Ανατολή για την Αγάπη και τον Έρωτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ μεν υπερβαίνει τον χωροχρόνο και ελευθερώνει τον άνθρωπο ενώ ο δε είναι δημιούργημά του με όλες τις δεσμεύσεις, τα βάρη και τις πολώσεις του.
Ένα ζευγάρι είναι αναγκαίο και ωραίο να ερωτεύεται και να ζει με πάθος. Να διατηρεί την έλξη και το ενδιαφέρον. Κάνει το δρόμο προς την τελείωση πιο συναρπαστικό χωρίς όμως να αποτελεί πανάκεια.
P.Panther
Εχοντας διαβασει ξανα το αρθρο του Αλκιρεα, ειδα και το σχολιο του Λυκαστρου πως "αγαπαν"=αγω+παν. Θα μπορουσε να ειναι και ετσι
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ προσεγγιση αυτη της αγαπης, που αναφερεται σε κυκλωμα με δυο πολους, εσωκλειει μια τρομακτικη δυνατοτητα.
Τι θα γινοταν εαν ενας ανθρωπος που εχει την ικανοτητα να ειναι και οι δυο πολοι κατα το δοκουν, δημιουργουσε προβολη στον εαυτο του αντι σε ατομο του αλλου φυλου; Εαν εσχιζε τον εαυτο του σε δυο, και δημιουργουσε μια απεικονιση και ομοιωση του Αρσενικου Θεου και της Θηλυκης Θεας, εφοσον προφανως τα ειχε κατανοησει σε βαθος και μπορουσε να τα ενσαρκωσει αμφοτερα;
Θα γινοταν σταδιακα μυστης και αρχοντας των εν λογω αρχων, με τις δικες του δυναμεις και οχι εξωτερικες.
Αυτο δεν αναιρει τον/την συντροφο. Θα ηταν ακομα πιο ωραιο αν αυτα γινονταν παρεα με τον/την συντροφο
Joker