Τους κανόνες τους ξέρετε, ξεδιπλώστε τις σκέψεις σας ελεύθερα...
Τρίτη 2 Ιουνίου 2020
43 σχόλια:
Αφήστε το σχόλιό σας
Φίλοι του ιστολογίου, παρακαλώ να κάνετε ελεύθερα τον σχολιασμό σας, αλλά να απέχετε από ύβρεις και προσβολές προσώπων, καθώς και να χρησιμοποιείτε την Ελληνική γλώσσα και γραφή (όχι greeklish). Προσβλητικά και υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται. Επίσης διαγράφονται spam και διαφημίσεις άλλων ιστολογίων, αλλά και κάθε άλλο σχόλιο που δεν συνάδει με το ύφος και το ήθος που ορίζει ο δημιουργός και διαχειριστής του ιστολογίου.
ΠΡΟΣΟΧΗ:
Τα σχόλια ελέγχονται πριν δημοσιευθούν.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
ΑπάντησηΔιαγραφήΔημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας
Φίλοι του ιστολογίου, παρακαλώ να κάνετε ελεύθερα τον σχολιασμό σας, αλλά να απέχετε από ύβρεις και προσβολές προσώπων, καθώς και να χρησιμοποιείτε την Ελληνική γλώσσα και γραφή (όχι greeklish). Προσβλητικά και υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται. Επίσης διαγράφονται spam και διαφημίσεις άλλων ιστολογίων, αλλά και κάθε άλλο σχόλιο που δεν συνάδει με το ύφος και το ήθος που ορίζει ο δημιουργός και διαχειριστής του ιστολογίου.
ΠΡΟΣΟΧΗ:
Τα σχόλια ελέγχονται πριν δημοσιευθούν.
SKIA
Και γιατί δεν ξεκινάς εσύ κάποιο ωραίο θέμα, καταθέτοντας πρώτος την δική σου άποψη;
ΔιαγραφήΛΥΚΙΟΣ.
Λέω να πώ κάτι το οποίο βοηθήθηκα για να καταλάβω. Το σύμπαν είναι πιθανολογικό και οι προσωπικές πεποιθήσεις μας το κάνουν να παίρνει μια συγκεκριμένη μορφή που εμείς γνωρίζουμε τώρα.Κάνουμε συνεχείς αναφορές σε ένα φάσμα φασμάτων για να μπορέσουμε να επικοινωνήσουμε την διαμόρφωση της υποκειμενικής μας πραγματικότητας εώς κάτι διαχωρισμένο απο την συνολική εμπειρία. Όπου και αν κοιτάξω βλέπω φάσματα να ξετυλίγονται. Φάσμα χρωμάτων του ορατού φωτός, φάσμα ήχων, φάσμα συναισθημάτων και ούτο καθ' εξής. Κι όμως, διαφορετικά κομμάτια του φάσματος είναι ορατά στον καθένα μας. Άρα το ανθρώπινο ών απο την φύση του αμφιταλαντεύεται ανάμεσα σε πολικότητες εντός κυκλικών φάσματών χωρίς αρχή και τέλος. Όσα περισσότερα φάσματα ο άνθρωπος κατακτήσει, τότε φτάνει περισσότερο κοντα στο φάσμα των φασμάτων, αυτό που λέμε Θεό. Εντώς του Θεού πραγματεύεται όλη η ύπαρξη, καθώς πιθανολογικά πραγματόνονται πραγματικότητες σε όλα τα πιθανά σημεία διαφοροποίησης, ανθίζοντας κυριολεκτικά το μέγιστο άπειρο. Καθώς όμως όλα έχουν Αυτόν σαν την πρωταρχική βάση, οι επόμενες ενέργειες που θα κτιστούν απο την ωμή πρωταρχική ουσία θα είναι σαφέστερα υποδεέστερες αν και άπειρες. (Lesser infinities). Άρα έχουμε ένα σύμπαν που λειτουργεί με την συλλογικότητα άρα το συλλογικό μυαλό πρέπει να μάθει να προσπερνάει τις φασματολογικές πραγματικότητες που θέτουν σε κίνδυνο τα συστατικά μέλοι. Αν τα μέλοι όμως έχουν αυτοκαταστροφικές τάσεις, τότε έχουμε πομπούς που δίνουν τα ανάλογα μυνήματα. Οι αλλαγές όμως γίνονται πάντα στο ατομικό επίπεδο, έτσι είναι ευθύνη των υπολοίπων να παρασύρουν τα άτομα στο να αλλάξουν τις φασματολογικές τοποθετήσεις τους δια μέσω της φιλοσοφίας. Αυτό είναι ανάλογο με το να δίνουμε εντολές σε μια χούφτα απο τα κύτταρα μας για να αλλάξουμε όλοκληρο το ών. Ακριβώς όπως τα κύτταρα στο σώμα διαδρόνται και συνδιαλέγονται, έτσι και εμείς, μπορούμε να αποκοπούμε απο την συλλογικότητα και να αρχίσουμε να αναιρούμε τον πυρηνικό προγραμματισμό μας για να γίνουμε ότι χρειάζεται να γίνουμε, εφόσο οι αποφάσεις μας θα παίρνονται απο σημεία που χρειάζεται μεγαλύτερο ποσοστό ενόρασης, τότε σαφώς, ο συντελεστής του απείρου μας λαμβάνει υπ'όψιν του περισσότερη πληροφορία, άρα είναι κοντύτερος πρώς το απολύτο. Άρα ο λόγος απο άτομα ψηλοτέρης συνειδησιακής τοποθέτησης, δύναται να μεταλλάξει και να γίνει ευκολότερα αποδεκτός απο ό,τι χαμηλότερο. Η δύναμη είναι απλά η ικανότητα μας να υλοποιήσουμε το επιθυμητό. Γι'αυτό η αγνότητα των προθέσεων ΜΕΤΡΆΕΙ. Οι προθέσεις μας βασιζόμενες στο συναισθηματικό φάσμα είναι κινητήριες δυνάμεις, όμως, όσο χαμηλότερη βάση έχουν αυτές οι προθέσεις τόσο λιγότερη 'δύναμη' επιφέρουν. Άρα η φαμσατολογική ενόραση του ατόμου και η συνετή τοποθέτηση του στο εν λόγο φάσμα, είναι τα κριτήρια αλλαγής της συλλογικότητας μας. Ήθελα απλά να βγάλω αυτές τις σκέψεις για να δώ αν βγάζουν νόημα και θα ήταν ευχής έργον να αναπτύξετε εκεί που υπολείπομαι, ευχαριστώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ Newks, αν και δεν είμαι καθόλου σίγουρος για το αν κατάλαβα τι θέλεις να πεις, θα επιχειρήσω να απαντήσω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάλλον μιλάς για την συμμετοχή της διαίσθησης στην ατομική μας εξέλιξη. Θεωρείς ότι οι πνευματικοί άνθρωποι, αξιοποιούν τα μηνύματα που λαμβάνουν από τον υπερσυνειδητό νου, ο οποίος δεν περιορίζεται από τον κόσμο των υλικών μορφών και τα μηνύματα των πέντε αισθήσεων.
Πράγματι, ολόκληρη η Δημιουργία είναι μια τακτοποίηση του Χάους.
Αν δηλαδή μπορούσαμε να ακούσουμε το Χάος, θα ακούγαμε ένα συνονθύλευμα ήχων, σαν μεγάλη φασαρία.
Η Δημιουργία είναι μια αναδιάταξη αυτών των ήχων, σε μια σειρά που οι ήχοι γίνονται μια ευχάριστη, αρμονική μουσική.
Ακριβώς επειδή αυτή η Τάξη των ήχων, είναι δομημένη ιεραρχικά, μπορούμε να το δούμε και σαν μια κλίμακα ήχων (όπως αυτή μου μαθαίνουμε στην μουσική).
Μιλάμε λοιπόν για συχνότητες της πρωταρχικής ύλης.
Οτιδήποτε βρίσκεται μέσα στην Δημιουργία, έχει μια συγκεκριμένη συχνότητα, δηλαδή κραδάζεται σε έναν συγκεκριμένο ρυθμό, άρα παράγει και έναν συγκεκριμένο ήχο.
Αυτός είναι ο "Κόσμος" που δημιουργήθηκε από το Χάος.
Ένα σύνολο δηλαδή διαφοροποιημένων συχνοτήτων, που έγιναν μορφές.
Ο άνθρωπος ως ον που διαδρά με τον Κόσμο μέσω του νου του, διαθέτει κάποια όργανα που του επιτρέπουν την διεπαφή με το Κοσμικό περιβάλλον.
Οι 5 αισθήσεις, προσφέρουν στον νου την αντίληψη του περιβάλλοντος, αλλά η κάθε μια μπορεί να καλύπτει μόνο ένα φάσμα συχνοτήτων.
Η αφή τις πιο χαμηλές συχνότητες και η όραση τις πιο υψηλές. Η γεύση, η όσφρηση και η ακοή, τις ενδιάμεσες.
Όλες μαζί, δίνουν μια εικόνα του Κόσμου στον ανθρώπινο νου, η οποία όμως δεν καλύπτει ολόκληρο το φάσμα του δημιουργημένου Κόσμου.
Οι συχνότητες εκείνες που δεν καλύπτουν οι 5 αισθήσεις, γίνονται αντιληπτές από τον νου, μόνο από τις λεγόμενες υπεραισθήσεις.
Δεν υπάρχουν όργανα στο σώμα που να τις προσφέρουν όμως. Αυτά τα "όργανα" είναι ψυχικά και ανήκουν σε ένα φάσμα συχνοτήτων πολύ λεπτοφυές.
Η διαίσθηση είναι η διεπαφή με όσα συμβαίνουν στον Κόσμο και περιλαμβάνονται ακόμη και τα προϊόντα της σκέψης άλλων ανθρώπων ή συμβάντα που έγιναν, γίνονται ή μέλλουν να συμβούν. Άρα μιλάμε για επαφή με έναν κόσμο, που οι συμβατικές έννοιες του χωρόχρονου που έχει μάθει να αντιλαμβάνεται ο συνειδητός νους, είναι διαφορετικές.
Ωστόσο ο συνειδητός νους, δυσκολεύεται να αποδεχτεί τον υπερσυνειδητό μας νου.
Ο ένας λειτουργεί με την λογική και ο άλλος είναι υπερβατικός. Ο άνθρωπος που ανοίγεται στον πνευματικό δρόμο, μαθαίνει να αποδέχεται και τον υπερβατικό νου και να ενώνει την λογική με την διαίσθηση.
Ωστόσο η πνευματικότητα στον άνθρωπο δεν συμβαίνει μαζικά, αλλά είναι μια ατομική πορεία.
Ο κάθε άνθρωπος έχει την δική του διαδρομή και την δική του αφετηρία.
Δεν μπορούμε να εκβιάσουμε την εξέλιξη των ανθρώπων. Πάντοτε θα υπάρχουν άνθρωποι νηπιακής εξέλιξης και άνθρωποι τελειωμένοι.
Μια εξελιγμένη κοινωνία όμως, μπορεί να παρέχει τα σωστά πρότυπα και τις αξίες, ώστε να βοηθάται ο κάθε άνθρωπος στην ατομική του πνευματική πορεία.
ΛΥΚΙΟΣ.
Αγαπητέ Pit Zenk, η κατανόηση και ο σεβασμός των κοσμικών και των ανθρώπινων νόμων, είναι η πεμπτουσία και η κλείδα για την ανθρώπινη ευδαιμονία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν και το ιδανικό πολίτευμα είναι αυτό, στο οποίο οι άνθρωποι συλλειτουργούν αρμονικά με την δύναμη της δικής τους συνείδησης, στην πράξη μπορούν να λειτουργήσουν πολιτεύματα που περιέχουν έναν βαθμό εξαναγκαστικής πειθαρχίας στους κανόνες του.
Η δημοκρατία ως πολίτευμα σαφώς εξαναγκάζει άπαντες στην τήρηση των πλειοψηφικών αποφάσεων.
Ωστόσο, αν και η δημοκρατία αποτελεί κατά γενική παραδοχή το καλύτερο εφαρμόσιμο πολίτευμα, όταν το πλαίσιο των ηθικών κανόνων της κοινωνίας είναι ενδοτικό στην ιδιοτέλεια και την διαφθορά, τότε η δημοκρατία μετατρέπεται σε ολιγαρχία, που φορά δημοκρατικό προσωπείο.
Κάπως έτσι καπηλεύτηκε ο όρος "δημοκρατία", ιδίως από ολιγαρχικά και απολυταρχικά καθεστώτα, όπως για παράδειγμα από την ΕΣΣΔ και την Κίνα, μέχρι την "δημοκρατία" του Ερντογάν ως ακραίες περιπτώσεις, αλλά και την υποτιθέμενη "δημοκρατία" στην Ευρώπη και την Ελλάδα...
Για να υπάρξει μια καλή δημοκρατία, θα πρέπει να εφαρμοστεί από μια κοινωνία εκπαιδευμένη σε πιο υγιείς ηθικές αξίες. Μια εκπαίδευση που να προάγει την αποδοχή, την κατανόηση και την αγάπη. Αυτή που θα προάγει τον σεβασμό στις κοινωνικές και τις ανθρώπινες αξίες, αλλά πρωτίστως θα αποδίδει τα νενομισμένα στην κοσμική ιεραρχία και την νομοτέλεια.
Μόνο μέσω αυτής της ατραπού μπορεί να υπάρξει αξιοκρατία και δίκαιο σε μια πολιτεία, η οποία ακόμη και αν αποκηρύξει την δημοκρατία ως πολίτευμα, θα διατηρήσει ακέραιη την καλή και ωφέλιμη λειτουργία της.
Με πρόταγμα την ιδιοτέλεια και την διαφθορά, κανένα πολίτευμα δεν μπορεί να ωφελήσει μια κοινωνία, ώστε να απολαύσει δικαιοσύνη και αρμονική συνύπαρξη των μελών της.
Ασφαλώς η παγκόσμια ελίτ μου νέμεται στην εξουσία, δεν επιθυμεί μια ηθική αναβάθμιση των κοινωνιών, διότι θέλει να διατηρήσει τον έλεγχό τους.
Συνεπώς η παιδεία δεν μπορεί να αλλάξει θεσμικά, παρά μόνο αν οι θρησκείες ήθελαν να διαδραματήσουν έναν πραγματικά ωφέλιμο ρόλο. Δυστυχώς όμως, οι θρησκείες ανήκουν στο ίδιο ιερατείο που νέμεται στην παγκόσμια εξουσία, που ποτέ δεν θα το συνέφερε να συμβεί κάτι τέτοιο.
Όπως τα καθεστώτα υποδύονται τον "δημοκρατικό" μανδύα, έτσι και οι θρησκείες υποδύονται τον "θεϊκό" μανδύα, υποκρίνονται την αγάπη και την συγχώρεση (ο χριστιανισμός) και στην πραγματικότητα αποκοιμίζουν τους λαούς.
Ακόμη χειρότερο ρόλο παίζει η σύγχρονη παιδεία. Ειδικά τα πανεπιστήμια διενεργούν πλύσεις εγκεφάλων, αφαιρώντας κάθε ελευθερία σκέψης, διάκρισης και επιλογής στους σπουδαστές τους.
Η προπαγάνδα και η εγκατάσταση ιδεοληψιών στους νέους σπουδαστές, απομακρύνει κάθε ελπίδα διαφυγής της ανθρωπότητας, από την μέγγενη αυτού του ιερατείου.
Κατά την γνώμη μου, οτιδήποτε ακολουθεί τις σχεδιασμένες πολιτικές επιλογές που παρέχονται από το σύστημα, απλώς αλλάζει την εξωτερική εικόνα του ιδίου πυρήνα και ξεγελά τους εύπιστους πολίτες.
Μόνο βίαιες ανατροπές και άμεσες "σκληρές" λύσεις, μπορούν να επιφέρουν κάποιο ΑΜΕΣΟ θετικό αποτέλεσμα. Φυσικά μιλάμε για βίαιο εξαναγκασμό, που όμως θα είναι πραγματικά ωφέλιμος για την κοινωνία.
Διαφορετικά, η λύση είναι στην ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΗ διαβολή του συστήματος, μέσω της διάβρωσης των δομών και των ιδεών που κυριαρχούν, από ανθρώπους που θα μπορέσουν να επηρεάσουν ως ηθικά πρότυπα τις εκάστοτε κοινωνίες.
ΛΥΚΙΟΣ.
"Για να υπάρξει μια καλή δημοκρατία, θα πρέπει να εφαρμοστεί από μια κοινωνία εκπαιδευμένη σε πιο υγιείς ηθικές αξίες"
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν γνωρίζω αν έχετε αντίθετη αποψη, αλλα σε οτι εχει να κανει τουλάχιστον, με την νεοελληνική κοινωνία, η αποψη μου είναι οτι πάσχει. Πάσχει και απο έλλειψη παιδείας, και κατ επέκταση απο σύγχυση ηθικών αξιων.
Η παγκόσμια ελιτ σαμποτάρει την ηθική και πνευματική εξέλιξη της κοινωνίας, οι θρησκείες αποκοιμίζουν τους ανθρωπους, ναι, ομως υπάρχει και ατομική ευθύνη.
Ετσι όπως το αντιλαμβάνομαι εγω, το καράβι πλέει μεσοπέλαγα και η μονη περίπτωση να βρεις στεριά, ειναι να πηδήξεις απο το καράβι και να το ρίξεις στο κολύμπι.
Τα καθεστώτα, ειτε μιλαμε για δημοκρατία ειτε για ολιγαρχία, οσο ειναι αναγκαία για την κοινωνική διαχείριση, σημαίνει οτι ο άνθρωπος δεν έχει την πνευματική ικανότητα να πορευτεί χωρις αυτα. Εφόσων ο άνθρωπος αλλάξει πνευματικό επίπεδο,τα καθεστώτα θα αποκτήσουν οργανωτικό χαρακτήρα.
ΥΓ Συγνώμη για την καθυστέρηση, αλλα υπάρχουν μερες που οι 24 ωρες δεν με φτάνουν.
Καλησπέρα φίλοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαραθέτω το παρακάτω απόσπασμα από την Πολιτεία του Πλάτωνα για στοχασμό και σχολιασμό.
Πλάτων: «Γιατί οι έντιμοι και ικανοί συνήθως δεν ασχολούνται με την Πολιτική και δεν επιζητούν εξουσία;»
Ο μεγάλος αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος Πλάτων (427-347 π.Χ.) γύρω στο 374 π.Χ. έγραψε το κορυφαίο έργο του Πολιτεία, μέσω του οποίου σχεδίασε την εικόνα του ιδανικού πολιτεύματος, με επίγνωση του πόσο δύσκολη είναι η πραγματοποίησή του.
Στο έργο αυτό μέσα από την αφήγηση του Σωκράτη αναφέρεται και η συζήτηση που έγινε με θέμα τη φύση της δικαιοσύνης, αλλά κυρίως για τη δημιουργία ενός ιδανικού κράτους, στο οποίο θα κυριαρχεί η ιδέα του αγαθού και το οποίο κράτος θα υφίσταται για να παρέχει την αληθινή ευτυχία στους πολίτες του. Για να επιτευχθεί όμως αυτό οι άρχοντες πρέπει να εργάζονται για το καλό των άλλων (των αρχομένων) και όχι το δικό τους! Ένα τέτοιο κράτος όμως βρίσκεται στη σφαίρα της ουτοπίας.
Ας δούμε τι ακριβώς γράφει ο Πλάτων για την εξουσία (άρχοντες – πολιτικούς) και τους εξουσιαζόμενους (αρχόμενους – πολίτες) [Πολιτεία, Βιβλίο Α, 346-347].
Αφηγείται ο Σωκράτης:
«Καμιά τέχνη και καμιά εξουσία δεν έχει ως αντικείμενο της ασχολίας της την δική της προσωπική ωφέλεια, αλλά το αντικείμενο της εξουσίας και των προσταγών της είναι η ωφέλεια του εξουσιαζομένου, και το κάνει αυτό έχοντας εμπρός στα μάτια της το συμφέρον του εξουσιαζομένου που είναι ασθενέστερος και όχι το συμφέρον του ισχυροτέρου.
Γι’ αυτό ακριβώς κανένας δεν αποφασίζει με τη θέλησή του να γίνεται άρχων [μηδένα ἐθέλειν ἑκόντα ἄρχειν] και να έχει στα χέρια του την ξένη αθλιότητα, προσπαθώντας να τη διορθώσει, αλλά ζητά μισθό, επειδή όποιος έχει την πρόθεση να δουλέψει ως σωστός τεχνίτης, όταν οι προσταγές του είναι σύμφωνες με την τέχνη, δεν πράττει ούτε προστάζει ό,τι συμφέρει αυτόν τον ίδιον, αλλά ό,τι συμφέρει τον αρχόμενο. Γι’ αυτήν ακριβώς την αιτία, για όσους πρόκειται να αποφασίσουν να γίνουν άρχοντες, πρέπει να εξασφαλιστεί ως μισθός, ή χρήματα ή τιμή ή τιμωρία, εάν κανένας δεν θέλει να αναλάβει την εξουσία [μισθὸν δεῖν ὑπάρχειν τοῖς μέλλουσιν ἐθελήσειν ἄρχειν, ἢ ἀργύριον ἢ τιμήν, ἢ ζημίαν ἐὰν μὴ ἄρχῃ]».
Τι θέλεις να ειπείς μ’ αυτό Σωκράτη; είπε ο Γλαύκων. Τα δύο είδη του μισθού που ανέφερες μπορώ να τα καταλάβω, δεν αντιλαμβάνομαι όμως πώς εννοείς την τιμωρία και πώς την έχεις βάλει στην ίδια μοίρα με τον μισθό.
Από την ερώτησή σου εικάζεται ότι δεν μπορείς να καταλάβεις ποιος είναι ο μισθός των εντίμων ανθρώπων, αυτός δηλαδή που παρακινεί τους ενάρετους ανθρώπους να φορτώνονται τα βάρη της εξουσίας, όταν αποφασίζουν να γίνονται άρχοντες, Μήπως δεν γνωρίζεις πως το να αγαπά κάποιος τις τιμές και τα χρήματα, όχι μόνο κατά την γνώμη του λαού, αλλά και στην πραγματικότητα είναι όνειδος;
συνεχίζεται...
Ανατολή
(...η συνέχεια)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό τουλάχιστον το γνωρίζω, είπε.
Γι’ αυτό ακριβώς, είπα εγώ, οι καλοί δεν παρακινούνται ούτε από χρήματα ούτε από τιμές να γίνονται άρχοντες [οὔτε χρημάτων ἕνεκα ἐθέλειν ἄρχειν οἱ ἀγαθοί οὔτε τιμῆς] γιατί δεν τους αρέσει ούτε λαμβάνοντας φανερά τον μισθό του αξιώματός τους να χαρακτηρίζονται ως έμμισθοι, ούτε να στιγματίζονται ως κλέφτες επωφελούμενοι κρυφά από την άσκηση της εξουσίας [οὔτε γὰρ φανερῶς πραττόμενοι τῆς ἀρχῆς ἕνεκα μισθὸν μισθωτοὶ βούλονται κεκλῆσθαι, οὔτε λάθρᾳ αὐτοὶ ἐκ τῆς ἀρχῆς λαμβάνοντες κλέπται], ούτε πάλι η δόξα μπορεί να είναι κίνητρο γι’ αυτούς, αφού δεν αγαπούν τη δόξα. Δεν πρόκειται λοιπόν αυτοί να αποφασίσουν να γίνουν άρχοντες, αν δεν αναγκαστούν και απειληθούν με τιμωρία. Εξ αιτίας αυτού έχει επικρατήσει σχεδόν η γνώμη ότι είναι ντροπή να θέλει κανείς από μόνος του να αναλάβει εξουσία, χωρίς να υπάρχει η απειλή του εξαναγκασμού. Και η πιο βαριά τιμωρία (για κάποιον έντιμο) είναι το να εξουσιάζεται από κάποιον χειρότερό του, στην περίπτωση που δεν αποφασίζει ο ίδιος να αναλάβει την εξουσία. Επειδή αυτή την τιμωρία, πιστεύω ότι φοβούνται οι ενάρετοι άνθρωποι, δέχονται να αναλάβουν την εξουσία, όταν γίνονται άρχοντες, και ασκούν τότε την εξουσία, όχι με την ιδέα ότι κάνουν κάτι καλό ούτε για να τους δοθεί μέσω των αξιωμάτων η ευκαιρία να περάσουν καλά, αλλά ενεργούν από ανάγκη, αφού δεν θα βρίσκεται καλύτερό τους ή όμοιός τους, για να παραλάβει την εξουσία. Γιατί υπάρχει κίνδυνος πως, αν υπήρχε μια πόλη κατοικημένη από εναρέτους (έντιμους) ανθρώπους, θα ήταν μέσα σ’ αυτή περιζήτητο πράγμα η μη ανάληψη της εξουσίας, σε όσο βαθμό είναι σήμερα (περιζήτητο) η ανάληψή της [ἐπεὶ κινδυνεύει πόλις ἀνδρῶν ἀγαθῶν εἰ γένοιτο, περιμάχητον ἂν εἶναι τὸ μὴ ἄρχειν ὥσπερ νυνὶ τὸ ἄρχειν]. Και στην περίπτωση αυτή θα γινόταν ολοφάνερο ότι πραγματικά στον χαρακτήρα του σωστού άρχοντα δεν είναι να επιδιώκει το συμφέρον του, αλλά το συμφέρον των αρχομένων (δηλ. των πολιτών). Έτσι κάθε γνωστικός άνθρωπος θα προτιμούσε να ωφελείται αυτός από άλλον και να μην έχει σκοτούρες εργαζόμενος προς όφελος των άλλων”.
Το ανωτέρω κείμενο του Πλάτωνα είναι πολύ επίκαιρο σήμερα.
Οι έντιμοι και ικανοί συνήθως απέχουν από τα κοινά και δεν επιδιώκουν να αναλάβουν εξουσίες για τους ίδιους ακριβώς λόγους που αναφέρει ο Πλάτων. Όσοι το επιχείρησαν ή αφομοιώθηκαν από το κρατούν σάπιο πολιτικό σύστημα ή τα παράτησαν γρήγορα. Αλλά έως τώρα τουλάχιστον και ο πολύς λαός δεν προτιμά τους έντιμους και ικανούς.
Οι έντιμοι (αγαθοί – ενάρετοι, κατά τον Πλάτωνα) δεν επιδιώκουν τα αξιώματα και τις τιμές, ούτε έχουν ανάγκη από την εφήμερη δόξα που προσφέρει η ανάληψη εξουσίας. Ούτε φυσικά θα καταδεχτούν να γυρίζουν στην αγορά και στα καφενεία, ή και στα μνη-μόσυνα ακόμα, για να ζητήσουν την ψήφο του οποιουδήποτε. Οι ικανοί, επίσης, δεν αφήνουν την εργασία τους για να ασχοληθούν με την πολιτική για να λάβουν διάφορα αξιώματα, τα οποία φέρνουν εύκολο χρήμα και πρόσκαιρες τιμές.
Ανατολή
Η πηγή του παραπάνω κειμένου:
Διαγραφήhttps://periergaa.blogspot.com/2019/03/blog-post_191.html
Ανατολή
Ο Πλάτων, πάντα επίκαιρος, έχει συλλάβει επακριβώς τον μόνο τρόπο να αρχόμαστε από ενάρετους και ικανούς! Αυτό προϋποθέτει μια βάση ανθρώπων που η παιδεία και η ηθική τους, τους επιτρέπει να αναγνωρίζουν τους ηγέτες και την αναγκαιότητα της πίεσης ως μονόδρομο! Στην πράξη αυτό είναι τραγικά δύσκολο, έως ακατόρθωτο, όχι τόσο επειδή απουσιάζουν οι λίγοι ικανοί πατριώτες, αλλά ο περίγυρος που με συλλογική προσπάθεια και συνοχή, θα τους προωθήσει και εμψυχώσει. Με τη βάση αποδυναμωμένη, δεν υπάρχει ελπίδα ισχυρού μοχλού πίεσης.
ΔιαγραφήΚΥΡΟΣ.
“Αυτο τον διαχωρισμο δεν τον αντιλαμβανομαι πληρως. Εννοεις πως ο ενας νοαιζεται για την εικονα του σωματος του και ο αλλος για κατι αλλο με το οποιο και ταυτιζεται; Παλι δεν βλεπω γιατι να υπαρχει αμοιβαια τροφοδοτηση. Παλι ο καθενας με τον εαυτο του ασχολειται, σιγουρα οχι με τον αλλο, οποτε δυσκολο να υπαρχει σχεση, απο την αποψη βαθυτερης επικοινωνιας. Επιφανειακα, σαφως και θα υπαρχει.”
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι. Πάλι με τον εαυτό του ασχολείται ο καθείς, αλλά δεν συγκρούονται τόσο όσο θα συνέβαινε αν διεκδικούσαν τα πρωτεία γα το ίδιο έπαθλο! Όταν ο σωματικός θα επιδεικνύει την ομορφιά του και ο εγκεφαλικός τις πνευματικές του ικανότητες, εν μέρει μπορεί να υπάρχει ένα σχετικό δόσιμο και ανάγνωριση της αξίας του άλλου αφού διαγωνίζονται σε διαφορετικό τομέα και άρα δεν κινδυνεύει το γόητρό τους. Βαθύτερη επικοινωνία βέβαια δεν μπορεί να υπάρξει υποθέτω παρά μόνο ένα ιδιοτελές δούναι και λαβείν.
“Για να ερμηνευσεις το ονειρο σου, πας στο dreamforth.com…”
Με βοήθησε πολύ ο σύνδεσμος που παρέθεσες, αγαπητέ Joker.
“Η εσωτερική πάλη, κρατά τον άνθρωπο ζωντανό πνευματικά.
Η κίνηση στην οποία αναφέρεται και ο Τζόκερ, ειναι αλληλένδετη με την ψυχή. Η κίνηση, την οποία πολυ όμορφα εξηγεί στο σχόλιο του ο Τζόκερ. Και τι ειναι εειναι αυτο πού μας βάζει σε κίνηση? Ο στοχασμός.”
Όλα ξεκινούν από μια ιδέα/στοχασμό ή από ένα συναίσθημα. Κάτι σκιρτά και μας σκουντάει προς μια κατεύθυνση. Κι είναι σημαντικό αφού μάθουμε να διακρίνουμε τις προσωπικές μας αξίες από τις έξωθεν επιβαλλόμενες, να θέτουμε αυτές ως πυξίδα της κίνησης που θα επιλέξουμε. Η κίνηση πάντα μεταβάλλει. Φέρνει αλλαγή. Κι ο άνθρωπος οφείλει να αλλάζει συνειδητά. Να γνωρίζει γιατί κινείται και πού θέλει να πάει.
ΚΥΡΟΣ
Δυστυχώς, η διαφθορά και ο ξεπεσμός των αξιών, δεν ανατρέπονται με ευχολόγια. Ο Λύκιος κάτι πήγε να πει εκεί στο θέμα των Ρομά και των μειονοτήτων αλλά το άφησε μισό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜίλησε για ανατροπή των μέχρι τώρα δεδομένων, με την σύσταση ενός κράτους δικαίου που θα εκπαιδεύει τα παιδιά μακριά από τη γονεϊκή επιρροή. Αυτό απαιτεί ανθρώπους τολμηρούς, ικανούς και οραματιστές που θα αναλάβουν την εξουσία με τη βία έχοντας έτοιμο σχέδιο για την επόμενη μέρα της επιβολής τους.
Αλλά για να πάρει σάρκα και οστά μια εθνική ή ακόμα και οικουμενική ''παλιγγενεσία", το σχέδιο πρέπει να υπάρχει επί χάρτου κι όχι μόνο σαν ιδέα και να είναι έτοιμοι οι αναμορφωτές για αποφάσεις σκληρές, που να αγγίζουν ακόμα και τα όρια του αδίκου με θυσίες αθώων αν χρειαστεί για το μελλοντικό κοινό όφελος. Και φυσικά, η εκπαίδευση δε θα αφορά μόνο τις μειονότητες που υπονομεύουν την ελληνική κουλτούρα με τα βαρβαρικά(όσοι διαθέτουν) ένστικτά τους, αλλά και τα ελληνόπουλα που αλλοιώνονται από των ενηλίκων τις διεφθαρμένες συνειδήσεις.
Και ας μην πάει ο νους μας κατευθείαν στον Χίτλερ και την άρια φυλή αλλά καλύτερα στην αρχαία Σπάρτη, όπου το κράτος αναλάμβανε την ανατροφή και τη γαλούχηση των άρρενων τέκνων μέχρι να διαμορφώσουν χαρακτήρα!
Pink Panther
Σε καλωσορίζω Pink Panther.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίσαι εύστοχος στην ουσία της σκέψης μου και σπεύδω να αποσαφηνίσω την ιδέα μου.
Σε καμία περίπτωση δεν εννοώ θυσίες αθώων ανθρώπων, ούτε και υπονόμευση του δικαίου κατά την αντικειμενική του έννοια.
Ωστόσο η υποκειμενική αντίληψη του δικαίου, όπως διαμορφώνεται από όψιμες ιδεοληψίες περί ελευθεριότητας και η εγωκεντρική αντίληψη του οφέλους, σίγουρα θα πληγεί.
Δηλαδή η ατομικός ωφελιμισμός, θα δώσει τη θέση του στον συλλογικό.
Δυστυχώς ο εκφυλισμός που κατάφερε να χρεώσει στην ανθρωπότητα το Κρόνιο ιερατείο, με τη στρέβλωση της λογικής, του κατά φύσιν και του κάλλους, και έχοντας τον έλεγχο όλων των διαθέσιμων μέσων επιρροής συνειδήσεων, δεν μπορεί να ανατραπεί παρά με βίαιο κλονισμό.
Ο βίαιος κλονισμός, ούτως ή άλλως χρησιμοποιείται συχνά από το συγκεκριμένο ιερατείο, πότε με το "σοκ και δέος" και πότε με κοινωνικές επαναστάσεις (Γαλλική, Ρωσική), αλλά πάντοτε ως προωστικό βήμα για τον απάνθρωπο στόχο του. Την υπονόμευση του ανθρώπινου είδους δηλαδή, ώστε να εμποδιστεί ο προορισμός του.
Με τα ίδια τα όπλα που χρησιμοποιεί το Κρόνιο ιερατείο, μπορεί και να πληγεί καίρια.
Η διάσωση του αρχαιότερου και σημαντικότερου πολιτισμού μας, πρέπει να αποτελεί μοναδικό στόχο όσων αντιλαμβάνονται την τοξική δράση του ιερατείου. Η προσπάθεια να αλωθεί εκ των έσω ο ελληνικός πολιτισμός πρέπει να αποκρουστεί άμεσα. Ο έμμεσος τρόπος απαιτεί μεγάλο βάθος χρόνου, που δεν εγγυάται ούτε την επιτυχία, αλλά ούτε και προλαβαίνει την σφοδρότητα που εγκυμονείται στα επόμενα πλήγματα.
Δεδομένου ότι δεν υπάρχει τρόπος και χρόνος για να ανατραπούν οι στρεβλές συνειδήσεις, μα κυρίως οι νοσηρές πρακτικές των ανθρώπων, ο βίαιος κλονισμός και ο εξαναγκασμός, είναι μονόδρομος.
Ασφαλώς οι πλέον νοσηρές ομάδες του πληθυσμού, μπορούν να αποτελέσουν τον πρώτο στόχο.
Στην λογική της εξυγίανσης και της εξουδετέρωσης κάθε απειλής της κοινωνίας, οι γύφτοι οι οποίοι αποτελούν μια εστία αντικοινωνικής και παρασιτικής δράσης, πρέπει να αφομοιωθούν άμεσα παρά την αντίστασή τους. Κάθε εγκατεστημένη και συντηρημένη πηγή, που ανακόπτει την ομαλή εξελικτική πορεία της κοινωνίας, θα πρέπει να αποδυναμωθεί, είτε δια της απορρόφησης-αφομοίωσης, είτε δια της εξόντωσης.
Η πρώτη επιλογή είναι και η προτιμότερη, αφού η δεύτερη δεν μπορεί παρά να είναι η έσχατη λύση.
«Αλλά για να πάρει σάρκα και οστά μια εθνική ή ακόμα και οικουμενική ''παλιγγενεσία", το σχέδιο πρέπει να υπάρχει επί χάρτου κι όχι μόνο σαν ιδέα και να είναι έτοιμοι οι αναμορφωτές για αποφάσεις σκληρές,…»
Σωστά αναφέρεσαι στην ανάγκη ενός καλά μελετημένου και ολοκληρωμένου σχεδίου, το οποίο να είναι ικανό να λειτουργήσει στην πράξη, απ΄την στιγμή που θα αναλάβουν την εξουσία οι «σκληροί». Από την επόμενη μέρα, θα πρέπει να «τρέχει» το σχέδιο χωρίς καμία αμφιταλάντευση και αναστολή.
Οι άνθρωποι ωστόσο που θα στελεχώσουν την «μεγάλη ανατροπή», θα πρέπει να είναι προεπιλεγμένοι και σύμφωνοι με την θεωρία και την πράξη που θα ακολουθήσει.
Δεν αρκεί να είναι απλά ομονοούντες στην αφύπνιση, αλλά να διέπονται από συγκεκριμένες αξίες, αρχές και ιδέες, καθώς και να έχουν οι ίδιοι κατακτήσει ένα καλό επίπεδο στην εσωτερική τους εξέλιξη (όχι οι επιρρεπείς σε έξεις, αδυναμίες και εγωπάθειες), ώστε να διασφαλίζεται αφενός η συνειδητή συμμετοχή στην αποστολή τους και αφετέρου και η πιστή και αδιάβλητη αφοσίωση σε αυτήν.
Ακόμη δηλαδή και οι εκπαιδευτικοί ή οι παιδαγωγοί που θα αναλάβουν τον νέο τους ρόλο, θα πρέπει να πληρούν αυτά τα κριτήρια.
Συνεπώς είναι αντιληπτό, ότι για να συμβεί με επιτυχία ένα τέτοιο εγχείρημα, θα πρέπει να έχει σχεδιαστεί πολύ προσεκτικά, από πολύ έμπειρους και φωτισμένους ανθρώπους και στη συνέχεια, να αναζητηθούν οι χιλιάδες άνθρωποι που θα το υποστηρίξουν μέχρι το τέλος…
Αντιλαμβάνεσαι λοιπόν, ότι κάτι τέτοιο χρειάζεται πολύ χρόνο για να προετοιμαστεί πριν συμβεί στην πράξη και βέβαια θα πρέπει να είναι τόσο καλά συγκαλυμμένο, που το πανέξυπνο σύστημα να μην το αντιληφθεί.
ΛΥΚΙΟΣ.
Είναι επίσης γεγονός ότι η δημοκρατία και ο αξίες της, μπορούν να ισχύουν μόνο υπό προϋποθέσεις, αφού δηλαδή έχουν διασφαλιστεί οι εγγυήσεις μιας οργανωμένης, εκπαιδευμένης και ευνομούμενης κοινωνίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν αυτές οι προϋποθέσεις δεν ισχύουν, τότε η δημοκρατία δεν μπορεί να εφαρμοστεί, τουλάχιστον μέχρι να ισχύσουν. Περισσότερο αυταρχικά συστήματα, μπορούν να εξασφαλίσουν τις προϋποθέσεις ως στέρεα θεμέλια, για μια μελλούμενη δημοκρατία.
Συνεπώς όταν οι συνθήκες το επιβάλλουν, είναι θεμιτή η αναστολή της δημοκρατίας, μέχρι να επανέλθει η ομαλότητα που απαιτείται. Δεν μιλάμε για Χίτλερ, Μάο ή Στάλιν, ούτε βέβαια για κάποια κομμουνιστική επανάσταση!
Αυτές ήταν επαναστάσεις του Κρόνιου ιερατείου, με σαφή στόχευση την επιβολή μιας παγκόσμιας δικτατορίας.
Μια βίαιη (αναγκαστικά) ανατροπή, η οποία δεν θα έχει ιμπεριαλιστική αλλά εθνοκεντρική προοπτική, που θα σέβεται τις αληθινά ανθρώπινες αξίες, που θα σέβεται και θα υπηρετεί το κάλλος, την αρμονία και τις υψηλές αξίες του ανθρώπινου πνεύματος, δεν μπορεί να αποτελεί τίποτε άλλο παρά μια μεταστροφή της κοινωνίας σε έναν δρόμο ευδαιμονίας, μακριά από τα απάνθρωπα σχέδια του ερεβώδους Κρόνιου ιερατείου.
Τα υπόλοιπα έθνη, δεν θα έχουν παρά να ακολουθήσουν για ακόμη μια φορά, το παράδειγμα των Ελλήνων.
ΛΥΚΙΟΣ.
Η δυσκολία του εγχειρήματος έγκειται στην συγκεκαλυμμένη προετοιμασία του. Να μην προδοθεί στους μηχανισμούς εκείνους που θα αναλάβουν την διαβολή και αποδόμησή του εκ των έσω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ οργάνωση μιας τέτοιας τιτανοδομής, με αξιολόγηση προσωπικοτήτων ικανών να στελεχώσουν και να συμπορευτούν ξεπερνώντας ανακύπτουσες προστριβές, διχογνωμίες και προσωπικές φιλοδοξίες, καθιστά το έργο εξαιρετικά ακανθώδες.
Το Κρόνιο Ιερατείο όλα αυτά τα έχει ήδη λυμένα.
Ανατολή
Ας θυμηθουμε δυο φρασεις:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Ο δρομος προς την κολαση, ειναι στρωμενος με αγαθες προθεσεις"
"Ο διαβολος βρισκεται στις λεπτομερειες"
Αγαπητοι φιλοι, ας μου επιτρεψετε να πω πως ο τροπος στον οποιο οδηγειται η σκεψη σας, δεν ειναι ελληνικος. Ειναι ισως γερμανικος, ή θρησκευτικος. Σιγουρα ομως οχι ελληνικος. Απο την στιγμη που δεν ειναι ελληνικος, το παραδειγμα δεν θα ειναι των Ελληνων, αλλα εκεινου του νοτιοβαλκανικου κρατους. Ο ελληνικος τροπος ουδεποτε φοβοταν το φως, ειναι εραστης του φωτος, το λατρευει και το τιμα. Δεν νοειται για τον Ελληνα το "κρυφιως". Και ομως εχεις δικαιο Ανατολη οταν λες πως για να ερθει σε περας απαιτειται "συγκεκαλυμμένη προετοιμασία". Επομενως, δεν ειναι αυτος ο ελληνικος τροπος. Κανενα πραξικοπημα δεν χρειαζεται σε μια δημοκρατια. Αυτος ειναι ο γρηγορος βιαιος "ευκολος" τροπος. Ως Ελληνες διδαξαμε τον πλανητη πως υπαρχει και ενας αλλος τροπος, δημοκρατικος τροπος. Λεγεται δημιουργια κινηματος (κομμα) που επιζητα την λαικη νομιμοποιηση μεσα απο εκλογικη διαδικασια. Δυσκολος και χρονοβορος τροπος, δικαιος ομως και καθαρος σαν το φως του Ηλιου.
Η αναστολη της δημοκρατιας ΔΕΝ ειναι θεμιτη, οποιες συνθηκες και αν υπαρχουν, για τον λογο πως μετα ΔΕΝ θα υπαρξει επαναφορα του πολιτευματος. Ουδεν μονιμοτερον του προσωρινου. Παρα τις αγαθες προθεσεις, το μονο βεβαιο που θα επιτευχθει λογω της ανθρωπινης φυσης, ειναι ο θανατος του δημοκρατικου πολιτευματος. Ειμαι βεβαιος πως τα κινητρα ειναι ευγενη, ομως αυτος ο τροπος δεν ειναι δοκιμος, χρεαζεται να βρουμε αλλον. Θυμαμαι τους αρχαιους Αθηναιους στην νεογεννητη Αθηναικη δημοκρατια στο μαραθωνα,να εχουν 10 στρατηγους και να εναλλασουν την αρχιστρατηγια ανα μερα. Δεν λεω πως μπορουμε να κανουμε το ιδιο, ομως σιγουρα ο ελληνικος τροπος δεν μπορει να ειναι η αναστολη του δημοκρατικου πολιτευματος. Μια ιδεα, μια προταση πρεπει να περασει απο την κριση του λαου, να την ακουσει και να αποφασισει μεσω πειθους. Τι ωραια που υπαρχει ο χωρος του ΚΔ οπου μπορει να ασκηθει μια τετοια ρητορικη να δουμε αν ειναι οντως πειστικη. Και ο ΓΑΠ να βοηθησει ηθελε, αλλα η θεληση δεν ειναι αρκετη.
Η ομορφια ενος ωραιου νομου που ξεπερνα την ομορφια καθε ωραιου σωματος βρισκεται στο οτι ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ πολλους ανθρωπους απο πολυ αρνητικο καρμα, απο αδικιες, εγκληματα και χρεη. Η αδικια γεννα καθε κακια. Οταν ενας ωραιος νομος προστατευει απο την αδικια, στην ουσια προστατευει τις ψυχες των ανθρωπων. Τι πιο ομορφο απο αυτο; Οπως αναφεραμε και στο αλλο ποστ, με τη σημερινη κατασταση αδικουνται περισσοτερο τα παιδια των ελληνων και οχι τοσο τα παιδια των μεταναστων, και ας γκρινιαζουν λογω της ανατροφης τους. Ενας καλος νομος φερνει την λυση. Αλλοι τομεις περα απο την αοπιδεια ειναι πιο πολυπλοκοι
"Ναι. Πάλι με τον εαυτό του ασχολείται ο καθείς, αλλά δεν συγκρούονται τόσο όσο θα συνέβαινε αν διεκδικούσαν τα πρωτεία γα το ίδιο έπαθλο! Όταν ο σωματικός θα επιδεικνύει την ομορφιά του και ο εγκεφαλικός τις πνευματικές του ικανότητες, εν μέρει μπορεί να υπάρχει ένα σχετικό δόσιμο και ανάγνωριση της αξίας του άλλου αφού διαγωνίζονται σε διαφορετικό τομέα και άρα δεν κινδυνεύει το γόητρό τους. Βαθύτερη επικοινωνία βέβαια δεν μπορεί να υπάρξει υποθέτω παρά μόνο ένα ιδιοτελές δούναι και λαβείν."
Joker
Κυρο, συμφωνω με αυτο που λες, ετσι ειναι. Θα υπαρχει ενα ιδοτελες δουναι και λαβειν. Εμπορικη σχεση. Δοσιμο εστω σχετικο, ομως, θα υπαρχει; Δεν νομιζω. Αφηνεις ποτέ κανα 50ευρω στην ταμεια του σουπερμαρκετ; Εχεις πληρωσει ποτέ τα ψωνια του επομενου απο σενα στη σειρα; Οταν υπαρχει εμπορικη σχεση, δεν υπαρχει δοσιμο. Ζητημα αν υπαρχει καν φιλοδωρημα. Νοειται αυτο επομενως ως σχεση; Εχω σχεση με την ιεροδουλη αν κοιμηθω μαζι της; Αν η ιεροδουλη αρνηθει να κοιμηθει μαζι μου, και εγω ειμαι πελατης της, τι ειδους σχεση θα εχουμε; Ποιο ειναι το σημειο στο οποιο συσχετιζονται δυο παραλληλες γραμμες, που βρισκεται το σημειο τομης; Της γυναικας οταν ζηταει λεφτα για ψωνια, και του αντρα οταν θελει σεξ; Νομιζω καπου εκει καταληγει. Αυτο περιγραφεις, ειναι σωστο, και δειχνει πως τουλαχιστον δεν θα υπαρχουν τσακωμοι για την πρωτοκαθεδρια του καθενος. Ομως, ο ενας δεν θα προσφερει τις ικανοτητες του στον τομεα του στον αλλο. Ο σωματικος δεν θα επιτρεπει στον αλλο να αγγιζει το σωμα του διοτι δεν γουσταρει να ακουμπανε αλλοι το δικο του σωμα, και ο εγκεφαλικος δεν θα γουσταρει να χρησιμοποιει τις πονευματικες ικανοτητες του για επιλυση των προβληματων του αλλου, παρα μονο τα αυστηρα δικα του. Αφου δεν υπαρχει αγαπη, ετσι θα παει.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Γι’ αυτό ακριβώς, είπα εγώ, οι καλοί δεν παρακινούνται ούτε από χρήματα ούτε από τιμές να γίνονται άρχοντες" "ούτε πάλι η δόξα μπορεί να είναι κίνητρο γι’ αυτούς, αφού δεν αγαπούν τη δόξα. ""Και η πιο βαριά τιμωρία (για κάποιον έντιμο) είναι το να εξουσιάζεται από κάποιον χειρότερό του, στην περίπτωση που δεν αποφασίζει ο ίδιος να αναλάβει την εξουσία. "
Σωστο. Ωστοσο, στην σημερινη εποχη, δεν ισχυει πως ο ικανος μπορει να εξουσιαζεται απο καποιον χειροτερο του αν δεν αναλαβει την εξουσια. Ο ικανος απλα αλλαζει χωρα και παει σε πιο προηγμενη χωρα. Σε καθε προηγμενη χωρα ειναι επιθυμητοι οι ικανοι. Παντα θα υπαρχει χωρος για αυτους, και φυσικα μπαινουν νομιμα. Ο ικανος επισης γνωριζει πως το να ασχοληθει με καποια δομη που βρισκεται σε χαος, θα του επιφερει μεγαλο προσωπικο κοστος σε χρονο και πορους, και μεγαλες ταλαιπωριες για να την οργανωσει σε ευρυθμη λειτουργια. Πότε θα το κανει τοτε; ΟΤΑΝ ΤΟΥ ΖΗΤΗΘΕΙ, διοτι ο ικανος και εντιμος ανθρωπος, εχει υψηλη αισθηση καθηκοντος και δεν μπορει ποτέ να αγνοησει ενα ειλικρινο καλεσμα.
Κατι αντιστοιχο συμβαινει και με τις ανωτερες πνευματικες οντοτητες. Εαν ζητησουμε ειλικρινα την βοηθεια ή συνδρομη τους, θα μας την παρασχουν. Δεν γινεται με το ζορι να μας βοηθησουν να εξελιχθουμε, δεν δουλευει ετσι. "Δεν μπορούμε να εκβιάσουμε την εξέλιξη των ανθρώπων.Πάντοτε θα υπάρχουν άνθρωποι νηπιακής εξέλιξης και άνθρωποι τελειωμένοι.Μια εξελιγμένη κοινωνία όμως, μπορεί να παρέχει τα σωστά πρότυπα και τις αξίες, ώστε να βοηθάται ο κάθε άνθρωπος στην ατομική του πνευματική πορεία."
"Ωστόσο ο συνειδητός νους, δυσκολεύεται να αποδεχτεί τον υπερσυνειδητό μας νου.
Ο ένας λειτουργεί με την λογική και ο άλλος είναι υπερβατικός. Ο άνθρωπος που ανοίγεται στον πνευματικό δρόμο, μαθαίνει να αποδέχεται και τον υπερβατικό νου και να ενώνει την λογική με την διαίσθηση."
Εχεις δικαιο σε αυτο. Κατανοησα ομως πως υπερβατικος δεν σημαινει "μη λογικος". Αφορα ζητηματα που ο νους μας δεν μπορει ακομα να κατανοησει. Ειναι απολυτως λογικα. Εμεις ομως δεν μπορουμε να τα αντιληφθουμε ακομα. Πρεπει πρωτα να τα διαισθανθουμε και μετα να τα κατανοησουμε. Οπως αντιστοιχα, στη ζωη μας, εδω, χρειαζεται να βιωσουμε τον πονο, ωστε να κατανοησουμε καποιες αληθειες.
Joker
Newks, ας δοκιμασω και εγω μια προσεγγιση στη θεση που κατεθεσες, ενδιαφερουσα αλλα ομολογουμενως δυσνοητα διατυπωμενη, ετσι γινεται ωστοσο με καθε νεα γνωση στην αρχη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματι ο Θεος ειναι σαν μια Ακτινα Λευκου Φωτος η οποια κατερχεται προς τους υλικους κοσμους. Λευκο φως διοτι το λευκο φως εμπεριεχει ολα τα αλλα χρωματα. Ειναι το Απολυτο, ολα μαζι. Εμεις ειμαστε ενα μικρο κομματακι απο αυτο, και ζουμε στο υλικο συμπαν, προσπαθωντας να ανασυνθεσουμε το πληρες. Ολοι ειμαστε πολωμενοι, ετσι δουλευει ο υλικος κοσμος, με την πολωση μεταξυ αρσενικου και θηλυκου. Το ενα αεναως επιζητα το αλλο, αλλα ποτε δεν το αποκτα. Μπορεις ως ανδρας να κανεις εσωτερικο κτημα σου μια γυναικα; Τι θα κανεις, θα την φας; Μαυρες μαγειες και δεσιματα απλα ειναι πιο φαντεζι μπουρδες. Ποτέ. Ο μονος τροπος ειναι εσυ να γινεις ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ και φυσικα αυτο να συμβει στην ουσια σου, και οχι στην εμφανιση σου.
Οταν λοιπον καπως ανασυνθεσουμε τον εαυτο μας, ως ενας lesser god, mini god, τοτε θα μπορεσουμε ισως να ενσωματωθουμε σε κατι ανωτερο πνευματικα το οποιο τωρα δεν μπορουμε να κατανοησουμε, ισως μονο να διαισθανθουμε. Θεωρω λαθος την προσεγγιση ως προς το τι χρειαζεται το συλλογικο μυαλο, απο την αποψη πως οι αλλοι ανθρωποι δεν ειναι στον ελεγχο μας. Μπορει ολοι οι αλλοι ανθρωποι να εχουν αποφασισει πως θελουν να ταχθουν στη κακια. Υπο τον ελεγχο μας ειναι μονο ο δικος μας εαυτος και οι πραξεις του και εκει πρεπει να εστιασουμε. Εαν ανασυνθεσουμε τον εαυτο μας στα επιμερους διαφορα φασματα, αυτοματα θα λυτρωσουμε το συλλογικο μυαλο, και ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ θα επηρεασουμε μεσω του παραδειγματος μας, πολλαπλασια τους υπολοιπους ανρθωπους. Ο αλλος τροπος λεγεται "πρηξιμο", και κανεις δεν γουσταρει καποιον να του τα πρηζει οπως οι Ιεχωβαδες, ισως διοτι διαισθανεται την υποκρισια στην πραξη αυτη. Ας επιχειρησουμε να φτιαξουμε τον εαυτο μας και την συμοπεριφορα μας λοιπον, που ειναι στον ελεγχο μας, οπως διδασκουν οι Στωικοι.
Joker
Αγαπητέ Jocker, θα σου αποδείξω ότι ο τρόπος μας είναι κατ΄εξοχήν ο ελληνικός.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛες πως «Δεν νοειται για τον Ελληνα το "κρυφιως"».
Το «κρυφίως» ήταν πάντοτε μια συνήθης τακτική των Ελλήνων και ένα αναγκαίο στρατήγημα που έφερε τα ποθούμενα αποτελέσματα, ανεξαρτήτως αν αυτά ήταν δόλια ή επωφελή. Θυμήσου μόνο τα παραδείγματα από την Οδύσσεια.
«Κανενα πραξικοπημα δεν χρειαζεται σε μια δημοκρατια.»
Σε μια πραγματική δημοκρατία, σίγουρα δεν χρειάζεται. Προϋπόθεση ωστόσο είναι να λειτουργεί εύρυθμα και να μην απειλείται από διαβολές που να την υπονομεύουν. Αν καταλήξει υποχείριο κάποιων και καταστεί κατ΄επίφαση «δημοκρατία», τότε από μόνη της αυτοκαταργείται και γίνεται ολιγαρχία με «δημοκρατικό» μανδύα. Σε αυτή την περίπτωση, ένα πραξικόπημα είναι θεμιτό, αρκεί να αποσκοπεί στην επανόρθωση ενός κράτους δικαίου και οσονούπω δημοκρατικού.
Εξάλλου στην αρχαιότητα, η δημοκρατία υπήρξε μια παρένθεση στην συνολική εικόνα της ελληνικής πολιτείας, δεν ήταν γενικευμένη και είχε μικρή διάρκεια. Περιττό να θυμίσω, ότι σχεδόν κανείς φιλόσοφος δεν υπήρξε θιασώτης της δημοκρατίας, αφού έβλεπαν μεγάλες αδυναμίες ως προς την διατήρηση της ωφελιμότητάς της για την πολιτεία, σε σχέση με την ευπάθειά της στην χειραγώγηση, τη νοθεία, τη δημαγωγία και τελικά στην εκτροπή της στην ολιγαρχία, ακόμη και την τυραννία. Οι μεγάλοι φιλόσοφοι δεν εστίασαν ποτέ στην δημοκρατία ως «ιδανική πολιτεία», αλλά στις ηθικές αξίες και τις αρετές που διείπαν τους άρχοντες που θα την ασκούσαν. Είναι γνωστές εξάλλου οι παρεκτροπές των πολιτευμάτων, όπως τις είχαν περιγράψει οι σοφοί της αρχαιότητας. Συνεπώς δεν είναι κανένα πολίτευμα θέσφατο και σωστό, αν δεν τηρούνται οι σωστές ηθικές αρχές και βεβαίως δεν πρέπει να συντηρούμε ένα πολίτευμα που χρεοκόπησε μόνο και μόνο επειδή στην ιδεατή του μορφή, φαίνεται δίκαιο.
«Η αναστολη της δημοκρατιας ΔΕΝ ειναι θεμιτη, οποιες συνθηκες και αν υπαρχουν, για τον λογο πως μετα ΔΕΝ θα υπαρξει επαναφορα του πολιτευματος. Ουδεν μονιμοτερον του προσωρινου. Παρα τις αγαθες προθεσεις, το μονο βεβαιο που θα επιτευχθει λογω της ανθρωπινης φυσης, ειναι ο θανατος του δημοκρατικου πολιτευματος.»
Συνεπώς η αναστολή της δημοκρατίας είναι θεμιτή και επιβεβλημένη, υπό τις συνθήκες που περιέγραψα και μόνο έτσι μπορεί να διασφαλιστεί η επανόρθωσή της σε σωστότερες βάσεις. Η παγκόσμια ιστορία έχει αναρίθμητα παραδείγματα με πραξικοπήματα που ανέτρεψαν παραπέσουσες ή κινδυνεύουσες δημοκρατίες και μετά τις επανέφεραν σε καλύτερες βάσεις.
Η δική μας ιστορία έχει ήδη πολλά τέτοια παραδείγματα και δεν νομίζω πως χρειάζεται να αναφέρω μερικά από την αρχαιότητα ή την σύγχρονη εποχή μας.
«Δεν λεω πως μπορουμε να κανουμε το ιδιο, ομως σιγουρα ο ελληνικος τροπος δεν μπορει να ειναι η αναστολη του δημοκρατικου πολιτευματος. Μια ιδεα, μια προταση πρεπει να περασει απο την κριση του λαου, να την ακουσει και να αποφασισει μεσω πειθους. Τι ωραια που υπαρχει ο χωρος του ΚΔ οπου μπορει να ασκηθει μια τετοια ρητορικη να δουμε αν ειναι οντως πειστικη. Και ο ΓΑΠ να βοηθησει ηθελε, αλλα η θεληση δεν ειναι αρκετη.»
Από την ιστορία μας λοιπόν, έχουμε τόσα παραδείγματα που δείχνουν ότι ήταν εντελώς ελληνικός ο τρόπος που οι Έλληνες εναλλάσσονταν στα πολιτεύματα και ανέτρεπαν ακόμη και τις δημοκρατίες, όταν αυτές παρέπαιαν. Η δύναμη της πειθούς, δεν εγγυάται την διαφάνεια και τον καλό σκοπό, διότι είναι και δύναμη δημαγωγίας και χειραγώγησης, αν δεν εκφέρεται από ηθικά ακεραίους πολιτικούς ή δεν απευθύνεται σε υπεύθυνους και δαήμονες πολίτες.
Ο ΚΔ, δεν είναι ένας χώρος ευρείας συμμετοχής ώστε να λειτουργήσει ως εύστοχο παράδειγμα δημοκρατίας. Όσο για τις προθέσεις του ΓΑΠ, θα διαφωνήσω κάθετα αγαπητέ μου Jocker.
O ΓΑΠ δεν είχε καθόλου αγνή πρόθεση να βοηθήσει την Ελλάδα, αλλά ήταν και είναι ένας εντολοδόχος ξένων εντολών και τοποθετήθηκε στην πραγματικότητα στην θέση του πρωθυπουργού, για να περαιώσει συγκεκριμένη αποστολή. Ουδέποτε ένιωσε Έλληνας, ουδέποτε αγάπησε την Ελλάδα και ουδέποτε ενδιαφέρθηκε για το όφελος αυτής της χώρας.
ΛΥΚΙΟΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Αγαπητέ Jocker, θα σου αποδείξω ότι ο τρόπος μας είναι κατ΄εξοχήν ο ελληνικός"
Με χαρα να το συζητησουμε, ισως και να εχω αδικο. Μενει να φανει απο την εκθεση επιχειρηματων. Ας δουμε και πως οι αγαπητοι συνδαιτημονες του χωρου το αξιολογουν. Αλλωστε, ο "ελληνικος τροπος" παραμενει ιδεατος, δεν εχουμε καταφερει να τον ορισουμε με ενα ξεκαθαρα και κοινα αποδεκτο τροπο.
Το "κρυφιως" πραγματι ειναι ελληνικο πολεμικο στρατηγημα. "Φοβου τους Δαναους και δωρα φεροντες" Αυτο ομως απευθυνεται κατα εχθρων, οχι κατα φιλων ή εστω μη δεδηλωμενων εχθρων. Αποτελει γνωστη μουσουλμανικη πατεντα πως επιτρεπεται απο τη θρησκεια τους να λενε ψεμματα και να εκμεταλλευονται με καθε τροπο "απιστους"(μη μουσουλμανους), οχι ομως μουσουλμανους. Αυτη ειναι δραση μιας αδικης θρησκειας που κρυβεται απο το φοβο να μην φανερωθει. Απο την Ελληνικη Δημοκρατια δεν περιμενουμε να συμπεριφερεται σαν τα αλλα βαλκανια κρατη οπως την Αλβανια, οπου "θεος" ειναι το συμφερον. Υπηρετουμε καποιες αρχες και το φως. Αυτη ειναι η διαφορα μας. Δεν θα "πουλουσαμε" ποτέ την μανα μας, την γυναικα και τα παιδια μας, ΟΣΑ χρηματα και αν κατι τετοιο μας αποκομιζε. Ποιους συμμαχους πουλησαμε και πότε; Θυμαμαι συνεχως να μας πουλανε και να μην πουλαμε εμεις. Αυτο ειναι ενα "κεφαλαιο" απεριγραπτης αξιας, κατακτημενο με πολυ αιμα Ελληνων. Ο Ελληνας δεν πουλαει τον φιλο του. Εχει φιλοτιμο. Σαφως και εχουμε μαθει πλεον πως οι αλλοι αγονται απο τα συμφεροντα τους, και οι Ευρωπαιοι και οι Αμερικανοι και οι Ρωσοι και ολοι. Ειμαστε σε εγρηγορση αναμονης ξεπουληματος απο αλλους, εμεις ομως δεν ξεπουλαμε οπως οι αλλοι. Επομενως, εχουμε την πολυτελεια του "φανερως" και οχι του "κρυφιως", ειδικα στα κυριαρχικα μας δικαιωματα. Εχουμε ανεχτει τοσες απωλειες οπως μικρα ασια και κωνσταντινουπολη, οπου ειχαμε σαφη δικαιωματα. Για τα νομιμα δικαιωματα μας, ουτε βημα πισω και θα ειμαστε ξεκαθαροι ωστε να ξερουν οσοι θελουν την νομιμοτητα να συνταχθουν με εμας.
Η δημοκρατια παντα θα δεχεται επιβουλες, καθως ειναι ανοιχτη. Ομως "Ανδρων γαρ οντων, ερκος εστι ασφαλες". Η στιγμη που καθισταται υποχειριο, δηλ τυραννικη επιβουλευση, ειναι η στιγμη που οι ανδρες δεχονται την κληση να αντιμετωπισουν τον τυραννο, "με καθε μεσο και τροπο" εκ του συνταγματος. Οι ανδρες δεν καλουνται να λαβουν την εξουσια για να φτιαξουν την δημοκρατια με τη βια, αλλα να προστατευοσυν την δημοκρατια, η οποια δειχνει ανοχη στις μειονοτητες. Ο τροπος που αντιμετωπιζονται οι κακοβουλες μειονοτητες ειναι με νομιμοτητα και αστυνομικη επιβολη του νομου, οχι με βια οπως πχ εκανε η κεμαλικη Τουρκια που εκκαθαρισε την χωρα απο μειονοτητες με γενοκτονιες και μετατοπισεις πληθυσμων κατι που ακομα κανει με τους Κουρδους. Αυτο το αιμα ειναι στα χερια της, οι Ελληνες δεν θελουμε τετοιο αιμα στα δικα μας χερια. Εαν μπουμε σε τετοιες διαδικασιες, με το συνδρομη πρακτορων που θα εξεγειρουν τους μουσουλμανους, αναποφευκτα θα οδηγηθουμε σε τετοιες εξαρσεις, που θα αποτελεσουν βουτυρο στο ψωμι των εχθρων μας στα εθνικα θεματα. Απο την αλλη, πρεπει να δειξουμε την ισχυ μας και οχι αδυναμια, διοτι αυτο ελκει εχθρους και τους ξυπναει ορεξεις.
Joker
Φιλοσοφικα η δημοκρατια δεν ειναι το αριστο πολιτευμα διοτι το βελτιστον ειναι να αρχουν οι αριστοι. Πώς ομως θα αποφασισουμε μεταξυ μας το ποιος ειναι ο αριστος, οταν ολοι (εκτος των αριστων) ισχυριζονται πως εκεινοι οι αριστοι; Θελουμε τους ηθικα και πνευματικα αριστους και οχι οσους εχουν τα περισσοτερα χρηματα ή πιο διασημο ονομα. Δεδομενων των συνθηκων, η δημοκρατια ειναι η καλυτερη λυση, και ειναι ξεκαθαρα ελληνικη εφευρεση. Ειναι κατι που μονο εμεις οι ελληνες δημιουργησαμε, και που ο πλανητης πασχιζει να ακολουθησει. Βλεπουμε πως βρισκονται σε εμφυλιο τοσα χρονια στη Λιβυη μετα τη πτωση του Κανταφι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντιστοιχα, κανενας Ελληνας δεν ανεχεται να τον κυβερναει καποιος με το ζορι, ως τυραννος. Σε καμια δυτικη χωρα δεν συμβαινει αυτο. Εχουμε συναινεσει πως χρειαζεται η δημοκρατικη συναινεση μεσω ελευθερων εκλογων. Και ας ειναι μπουφος ο αρχων. Εφοσον εχει ψηφιστει απο την πλειοψηφια..
Τελεια δικαιοσυνη μπορει να μην εχουμε, ομως τουλαχιστον κατ'επιφαση τηρειται. Στα χοντρα, υπαρχει καποια δικαιοσυνη. Οποιος δεχεται προσβολη των δικαιωματων του, μπορει ποαντα να προσφευγει σε αυτην. Εαν στο παραδειγμα των αστυνομικων, καποιοι αστυνομικοι δεχονταν παραινεσεις για συμπεριφορα που βαλλει την αξιοπρεπεια τους, τοτε μπορουν παντα να προσφευγουν και να εκθετουν εκεινους που βγαζουν τις εντολες. Ο αστυνομικος ειναι το οργανο που επιβαλλει την ταξη και τους νομους σε μια δημοκρατικη πολιτεια, μια εξουσια που του εχει δωσει ο λαος μεσω της δημοκρατιας. Ολοι οι αλλοι, μπορουν μονο να "ψιθυριζουν" στα αυτια τους. Καμια εξουσια δεν εχουν
"Συνεπώς η αναστολή της δημοκρατίας είναι θεμιτή και επιβεβλημένη, υπό τις συνθήκες που περιέγραψα και μόνο έτσι μπορεί να διασφαλιστεί η επανόρθωσή της σε σωστότερες βάσεις."
Οχι δεν θα συμφωνησω. Αυτη ειναι αφορμη. Ειναι σαν να παει η Τουρκια και να χρηματοδοτει αναστατωση στην πλευρα της αλλης χωρας πχ Συρια ή Λιβυη, ωστε μετα να δικαιολογει πως μια επεμβαση ειναι αναγκαια και το κανει για να απαοκταστησει τη δημοκρατια και την ταξη στη χωρα εκεινη. Πιστευει κανεις πως οι προθεσεις της ειναι αγαθες; Αυτη ειναι μια πρακτικη που συμβαινει αιωνες.
Στην περιπτωση μας οι προθεσεις ειναι αγαθες, και εκεινος που το επιχειρει δεν ευθυνεται για την αταξια, θελει μονο να επαναφερει την ευνομια. Επειδη ομως οι αλλοι ειναι "μανουλες" σε τετοιες καταστασεις, θα εκμεταλλευτουν την κατασταση πανευκολα σε βαρος της χωρας εκεινης που προσπαθει να επανερθει σε ταξη. Ετσι πχ βρηκε πατημα η Τουρκια στη Λιβυη και την εχει κανει προτεκτορατο.
Προσφατα συζητουσαμε ενα ονειρο που εδειχνε αυτην ακριβως την επιθυμια, να ασκηθει καλη προθεση. Οπως και το τραγουδι "Κεμαλ".Τον περασαμε σε αυτην την χωρα τον εμφυλιο ηδη και τον ειδαμε. Μια φορα φτανει.
Τελος, για τον ΓΑΠ και εγω πιστευω πως σκοπος του ητνα να περαιωσει συγκεκριμενη αποστολη, την εξασφαλιση πως το ελληνικο χρεος θα μετατραπει απο παλιοχαρτα ομολογα σε δανεια., ωστε να δεθει η Ελλαδα. Αυτο λεγεται οντως προδοσια. Πιστευω ομως πως απλα ηταν ανοητος και ακομα δεν το εχει καταλαβει τι εκανε. Ακουσε το αλλο αφηγημα των βαλτων συμβουλων του και το ακολουθησε. Δεν ειχε συνειδηση του τι εκανε. Ηθελε παραλληλα να βοηθησει και την Ελλαδα, απλα δεν την εβαζε σε πρωτη μοιρα, ας μην ειμαστε απολυτοι. Δεν ειχε οφελος να της κανει και κακο.
Joker
Ειδα ενα ωραιο βιντεο εδω
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://www.youtube.com/watch?v=nr49ZdY4rM4
Συγκρατησα καποιες φρασεις.
Υπαρχουν δυο ειδων αληθειες. Η αντικειμενικη και η υποκειμενικη.
Ως ανθρωποι σαφως και βλεπουμε την αληθεια απο υποκειμενικες πλευρες αφου δεν ειμαστε ολοκληρωμενοι ακομα για να την βλεπουμε αντικειμενικα, απο ολες τις πλευρες. Ειναι σαν να βλεπουμε ενα αντικειμενο απο μια οπτικη γωνια. Εαν δεν το δουμε απο ολες, τοτε δεν θα το εχουμε δει ποτέ ολοκληρο.
Και η ατακα που μου αρεσε:
Η αληθεια (η αντικειμενικη) ειναι τροφος του θεου Απολλωνα
Αρα, Η αληθεια θρεφει τον Ηλιο
Joker
«"Φοβου τους Δαναους και δωρα φεροντες" Αυτο ομως απευθυνεται κατα εχθρων, οχι κατα φιλων ή εστω μη δεδηλωμενων εχθρων»
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεδηλωμένοι εχθροί της Ελλάδος και του ελληνισμού, είναι αυτοί που καπηλεύονται την δημοκρατία και που αντί να προασπίζονται τις αξίες του ελληνικού έθνους, επιχειρούν να το αφανίσουν με δόλιο τρόπο. Είναι δεδηλωμένοι ανθέλληνες, όταν δηλώνουν υπέρ της εποίκησης από τους λαθροεισβολείς, πως η Ελλάδα είναι κατασκεύασμα των τελευταίων 200 ετών, πως ήρθε η ώρα να αλλάξει η σύσταση του πληθυσμού και οι αφροασιάτες να γίνουν οι νέοι «Έλληνες», όταν πριμοδοτούν κάθε μειονοτικό ή λαθροέποικο με χρήματα, σε βάρος των Ελλήνων πολιτών, όταν εκποιούν τα εθνικά και κυριαρχικά συμφέροντα και υποθηκεύουν την εθνική μας ανεξαρτησία και αξιοπρέπεια, όταν επιχειρούν με δόλιο τρόπο να εκχωρήσουν το μισό Αιγαίο στους Τούρκους, αμαχητί και χωρίς κανένα αντάλλαγμα.
Πόσο πιο δεδηλωμένος εχθρός της Ελλάδας μπορεί να είναι κάποιος που την διαχειρίζεται ως δωσίλογος; Πόσο πιο εχθρός της Ελλάδας και της δημοκρατικής της πολιτείας, μπορεί να είναι αυτός που νοθεύει, διαφθείρει και χειραγωγεί όλους τους θεσμούς και τους μηχανισμούς της πολιτείας, ώστε να εξαπατά τους πολίτες και να τους υπονομεύει συστηματικά;
Σαφώς λοιπόν, το ελληνικότατο στρατήγημα «κρυφίως δραν» στρέφεται κατά επικίνδυνου εχθρού και όχι κατά φίλου.
«Υπηρετουμε καποιες αρχες και το φως. Αυτη ειναι η διαφορα μας. Δεν θα "πουλουσαμε" ποτέ την μανα μας, την γυναικα και τα παιδια μας, ΟΣΑ χρηματα και αν κατι τετοιο μας αποκομιζε.»
Ακριβώς επειδή εμείς οι Έλληνες διαφέρουμε από τους άλλους στις αξίες, δεν πουλάμε την μάνα, την πατρίδα και τον πολιτισμό μας, σε κανέναν εχθρό που θέλει να τα διαβάλλει.
Όταν λοιπόν καλείσαι να διαφυλάξεις τα όσια και τα ιερά του πολιτισμού σου, πρέπει να πολεμήσεις γι αυτά. Επειδή ξέρουμε να πολεμάμε, θα πρέπει να επιστρατεύσουμε όλες τις πολεμικές αρετές που κληρονομήσαμε, με όλα τα τεχνάσματα και τα στρατηγήματα που θα απαιτηθούν.
«Ποιους συμμαχους πουλησαμε και πότε; Θυμαμαι συνεχως να μας πουλανε και να μην πουλαμε εμεις.»
Πράγματι ως ελληνικό κράτος, δεν πουλήσαμε ποτέ ξένους συμμάχους στην πρόσφατη ιστορία μας.
Πουλήσαμε όμως Έλληνες! Η ιστορία βρίθει από τέτοια περιστατικά προδοσίας. Από την Κύπρο πρόσφατα, μέχρι την αρχαιότητα και τις αναρίθμητες προδοσίες σε Έλληνες συμμάχους και φίλους. Πόσες και πόσες φορές, ελληνικά φύλα ή πόλεις-κράτη δεν συμμάχησαν με τους Πέρσες ή άλλους εισβολείς, προκειμένου να ωφεληθούν ή από δειλία και πολέμησαν εναντίων Ελλήνων συμμάχων και φίλων;
«Σαφως και εχουμε μαθει πλεον πως οι αλλοι αγονται απο τα συμφεροντα τους, και οι Ευρωπαιοι και οι Αμερικανοι και οι Ρωσοι και ολοι. Ειμαστε σε εγρηγορση αναμονης ξεπουληματος απο αλλους, εμεις ομως δεν ξεπουλαμε οπως οι αλλοι. Επομενως, εχουμε την πολυτελεια του "φανερως" και οχι του "κρυφιως", ειδικα στα κυριαρχικα μας δικαιωματα. Εχουμε ανεχτει τοσες απωλειες οπως μικρα ασια και κωνσταντινουπολη, οπου ειχαμε σαφη δικαιωματα. Για τα νομιμα δικαιωματα μας, ουτε βημα πισω και θα ειμαστε ξεκαθαροι ωστε να ξερουν οσοι θελουν την νομιμοτητα να συνταχθουν με εμας.»
Καμία αντίρρηση σε ότι αφορά τις εμφανείς γεωπολιτικές εξελίξεις με τα ξένα κράτη. Δεν μιλάμε όμως για τέτοιο (εξωτερικό) εχθρό. Μιλάμε για κρυφό μεν, αλλά δεδηλωμένο εν τοις πράγμασι εχθρό, που δρα δολίως ως πέμπτη φάλαγγα εντός των τειχών. Νομίζω η διαφορά είναι διακριτή και η σύγκριση ανούσια.
Τώρα το «…οσοι θελουν την νομιμοτητα να συνταχθουν με εμας…», μετά λύπης μου, θα επαναλάβω ότι η νομιμότητα δεν ενδιαφέρει κανέναν, αν δεν έχει άμεσο όφελος ή δεν συμπίπτει με την επιθυμία των ισχυρών. Στην διεθνή διπλωματία, δεν υπάρχει η έννοια της νομιμότητας και του δικαίου. Αυτά τα χρησιμοποιούν μόνο ως ρητορικές επιφάσεις, αλλά ποτέ δεν τα εννοούν ουσιαστικά. Στην διεθνή πολιτική, υπάρχουν μόνο διεκδικήσεις, ιμπεριαλισμός και συμφέροντα. Αυτές είναι οι μόνες σταθερές «αξίες». Ούτε φιλίες, ούτε συμπάθειες υπάρχουν, ούτε καν «ιστορικοί δεσμοί»…
«Η δημοκρατια παντα θα δεχεται επιβουλες, καθως ειναι ανοιχτη. Ομως "Ανδρων γαρ οντων, ερκος εστι ασφαλες". Η στιγμη που καθισταται υποχειριο, δηλ τυραννικη επιβουλευση, ειναι η στιγμη που οι ανδρες δεχονται την κληση να αντιμετωπισουν τον τυραννο, "με καθε μεσο και τροπο" εκ του συνταγματος. Οι ανδρες δεν καλουνται να λαβουν την εξουσια για να φτιαξουν την δημοκρατια με τη βια, αλλα να προστατευοσυν την δημοκρατια, η οποια δειχνει ανοχη στις μειονοτητες»
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδώ τα είπες όλα! Οι άνδρες (βλέπε οι συνειδητοί και αφυπνισμένοι πολίτες που διέπονται από υψηλά ιδεώδη), έχουν χρέος να διαφυλάξουν την δημοκρατία από αυτούς που την επιβουλεύονται. Αυτά τα έρκη (τείχη), είναι τόσο σκληρά, ώστε να είναι αδιαπέραστα.
Ικανά να εμποδίσουν κάθε επιβουλή, κάθε διαβολή και να υπερασπιστούν τις αξίες και την ανεξαρτησία του λαού μας.
Στην πράξη δεν σημαίνει τίποτα άλλο, από την αποξήλωση της πέμπτης φάλαγγας και όλων των μηχανισμών της. Σημαίνει επίσης την ματαίωση των σχεδίων της και την αποκατάσταση όσων βλαβών προξένησε, στην πολιτεία και την κοινωνία.
Αλλά άλλο μειονότητες και άλλο μειοψηφίες, αγαπητέ μου Joker.
Η δημοκρατία σέβεται και αξιοποιεί τις μειοψηφίες, δηλαδή τις διαφορετικές απόψεις που αποκλίνουν από την πλειοψηφία. Μέσα στην δημοκρατία υπάρχουν διαφορετικές απόψεις μεν, αλλά υπάρχει απ΄όλους ο σεβασμός στους νόμους και η εμπιστοσύνη στο κράτος Δικαίου (ισονομία-ισοπολιτεία-κοινωνική ειρήνη).
Οι μειονότητες είναι κάτι πολύ διαφορετικό. Μιλάμε για ξένα σώματα εντός της κοινωνίας, που ΔΕΝ σέβονται τους νόμους, ΔΕΝ έχουν εμπιστοσύνη στο κράτος Δικαίου, ΔΕΝ συμμετέχουν στην παραγωγική διαδικασία και τις λειτουργίες της κοινωνίας και ΔΕΝ αποδίδουν κανένα όφελος σε αυτήν, αφού ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ αρνούνται την ένταξη, την αφομοίωση και την ειρηνική συνύπαρξη μαζί της. Είναι και θέλουν να παραμείνουν ξένα σώματα που θα απομυζούν παρασιτικά την κοινωνία, εκμεταλλευόμενοι τις αδυναμίες και τις ευαισθησίες της. Ενίοτε λειτουργούν και εχθρικά εναντίον της, κάθε φορά που θα τους δοθούν οι ευκαιρίες (γύφτοι, μουσουλμάνοι, αλλοδαποί συγκεκριμένων χωρών).
Συνεπώς η ανοχή τις μειονότητες δεν είναι ίδιον της δημοκρατίας, αλλά μιας ανθρωπιστικής κοινωνίας, που όμως ξέρει να οριοθετεί και να διαφυλάττει τα συμφέροντά της, όταν αυτά αρχίσουν να απειλούνται.
Η δημοκρατία ως πολίτευμα, είναι πολύ αυστηρή με τον σεβασμό των νόμων, ιδιότητα που στην χώρα μας έχει διασαλευτεί σκοπίμως από τους κρατούντες την εξουσία, από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα.
Νομοθετούν με τρόπο ώστε εξ αρχής ο νόμος, να καθίσταται διαβλητός και άκυρος στην εφαρμογή του. Υπάρχει τέτοια πολυνομία, με διαμετρικά αντίθετους και ασαφείς νόμους, που τελικά η έννοια της νομιμότητος χάνεται και γίνεται αυθαιρεσία και νόμος του ισχυρού.
Ο Δημήτρης Γκίκας λέει: «Δικαιοσύνη και νόμος του ισχυρού μάχονται αιώνια. Δεν υπάρχει συμβιβαστική λύση. Ή είσαι με τη δικαιοσύνη ή με τον νόμο του ισχυρού. Θέλει να αντέχεις την ευθύνη της ελευθερίας, για να είσαι με τη δικαιοσύνη. Θέλει να αντέχεις να είσαι δούλος, για να υπακούς στον νόμο του ισχυρού.»
«Τελεια δικαιοσυνη μπορει να μην εχουμε, ομως τουλαχιστον κατ'επιφαση τηρειται. Στα χοντρα, υπαρχει καποια δικαιοσυνη. Οποιος δεχεται προσβολη των δικαιωματων του, μπορει ποαντα να προσφευγει σε αυτην.»
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ θα έλεγα ότι στα «χοντρά» είναι που η Δικαιοσύνη βλέπει πονηρά και δεν είναι τυφλή και αδέκαστη. Τα «χοντρά» είναι η διασφάλιση του κράτους Δικαίου και της εφαρμογής του Συντάγματος. Είναι η κρίση της συνταγματικότητας των νόμων που θεσπίζει μια κυβέρνηση. Είναι ο έλεγχος των κυβερνητικών αποφάσεων και η ανακοπή της κυβερνητικής αυθαιρεσίας. Είναι το μέγιστο χρέος των δικαστών, σε μια δημοκρατία και ένα κράτος Δικαίου.
Τα «ψιλά» είναι τα εύκολα, τα απλά, τα βασικά. Το ποινικό δίκαιο, που αφορά τις διαπροσωπικές διαφορές μεταξύ πολιτών και τις αδικοπραγίες μεταξύ των διαδίκων.
Όμως ακόμα και εκεί, είναι εύκολα διαβλητό το αποτέλεσμα είτε λόγω κακοδικίας, είτε λόγω δικαστικής διαφθοράς, που είναι πολύ εκτεταμένη σήμερα. Ας αποτελέσει θέμα μιας άλλης συζήτησης αυτό, αφού έχω να καταθέσω πολλά στοιχεία για τον ισχυρισμό μου.
Πρέπει λοιπόν να διακρίνουμε την πραγματικότητα και την απόσταση που έχει αυτή, από την ιδεατή κατάσταση που τρέφουμε στο μυαλό μας.
«Οχι δεν θα συμφωνησω. Αυτη ειναι αφορμη. Ειναι σαν να παει η Τουρκια και να χρηματοδοτει αναστατωση στην πλευρα της αλλης χωρας πχ Συρια ή Λιβυη, ωστε μετα να δικαιολογει πως μια επεμβαση ειναι αναγκαια και το κανει για να απαοκταστησει τη δημοκρατια και την ταξη στη χωρα εκεινη. Πιστευει κανεις πως οι προθεσεις της ειναι αγαθες; Αυτη ειναι μια πρακτικη που συμβαινει αιωνες.»
Καμία σχέση δεν έχει η προβοκάτσια μιας ξένης χώρας σε βάρος μιας άλλης, προκειμένου να μοχλέψει τις πολιτικές εξελίξεις προς όφελός της, με την αποκατάσταση μιας δημοκρατίας από ενδογενείς δυνάμεις που αποσκοπούν στην αποτίναξη ενός κρυφού τυραννικού καθεστώτος.
Σαφώς και η δημοκρατία είναι το ζητούμενο. Όμως για να υπάρξει τέτοια, θα πρέπει να υπάρξουν οι αντικειμενικές προϋποθέσεις, ώστε να μην δίνεται η ευκαιρία σε δημαγωγούς και απατεώνες να την καπηλευτούν και να την μετατρέψουν σε ολιγαρχική τυραννία.
Θα πρέπει οι πολίτες να είναι ενεργοί και ευσυνείδητοι. Θα πρέπει να υπάρχει μια ενιαία και εθνοκεντρική παιδεία. Θα πρέπει να υπάρχει διάκριση, επιβράβευση και αναλογικότητα μεταξύ των ικανών και των ικανότερων. Να υπάρχει ισχυρή στρατιωτική αποτρεπτική ισχύς και ικανοποιητική αυτονομία παραγωγής αγαθών, πρώτων υλών και βιομηχανικών προϊόντων. Θα πρέπει να υπάρχουν τέτοιοι μηχανισμοί προστασίας της πολιτείας, που κανείς διαβολέας να μην μπορεί να οργανώσει την υπονόμευσή της.
Το αμερικανικό κράτος και η οργάνωσή του, μπορεί εν πολλοίς να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση για εμάς, αφού είναι το καλύτερο και δημοκρατικότερο (συγκριτικά) όλων των άλλων παγκοσμίως.
Συνεπώς η αναστολή της σημερινής κατ΄επίφαση «δημοκρατίας» είναι επιβεβλημένη και η αντικατάστασή της με ένα νέο μοντέλο που θα διασφαλίζει περισσότερη πραγματική δημοκρατία, εκ των ων ουκ άνευ αναγκαία. Στόχος η επιβίωση του ελληνικού έθνους πρωτίστως και έπειτα η δημοκρατική πολιτεία του.
Η αντικατάσταση της «δημοκρατίας» με μια νέα, δεν μπορεί προφανώς να προκύψει μέσα από τους διαβλητούς και στρεβλούς μηχανισμούς της. Δεν λειτουργεί ως πραγματική δημοκρατία, ώστε να επικαλεστούμε το δίκαιο και το Σύνταγμα, να στηριχτούμε στην διάκριση και έλεγχο των «διακριτών» εξουσιών, ώστε να ελπίζουμε σε κάποια αποτελέσματα. Πρόκειται για κράτος που λειτουργεί με τους όρους της μαφίας. Αλληλοσυγκάλυψη, ομερτά, συναλλαγές, εκβιασμοί, δολοφονίες, χρηματισμός.
Έτσι λειτουργούν οι δομές αυτού του κράτους. Όποιος νομίζει το αντίθετο, τρέφει αυταπάτες ή δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το κράτος δεν ξηλώνεται με την πειθώ, ούτε με προσφυγές στα δικαστήρια.
Αυτοί οι πολίτες, δεν αλλάζουν νοοτροπία με την πειθώ μαζικά.
«.Τον περασαμε σε αυτην την χωρα τον εμφυλιο ηδη και τον ειδαμε. Μια φορα φτανει.»
Δυστυχώς αυτά που έρχονται θα είναι αιματηρά ούτως ή άλλως. Δεν διάγουμε μια ειρηνική περίοδο ομαλότητας και ηρεμίας. Το μέλλον κυοφορεί μεγάλες εθνικές απώλειες και αιματοχυσίες, όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά για την ευρύτερη περιοχή της Ενδιάμεσης Περιοχής (Ανατολική Μεσόγειος, ακόμη και γενικευμένη σύγκρουση Ανατολής-Δύσης με στόχο την διαχείριση των ενεργειακών αποθεμάτων, αλλά και της παγκόσμιας ισχύος επιρροής).
Σε κάθε περίπτωση, έχουν δρομολογηθεί αιματηρές εξελίξεις εκτός και εντός των συνόρων μας. Δεν υπονοώ ότι προλαβαίνει κανείς να αναλάβει «σκληρές» πρωτοβουλίες σε αυτή την περίοδο.
Ίσως να προκύψει η ευκαιρία μετά από το «σοκ και δέος» που θα προκληθεί, αλλά δεν θεωρώ ότι θα υπάρχει ελπίδα για κάτι καλό μέσα από αυτό.
Αυτό που προτείνω ως ελπιδοφόρα λύση, απαιτεί πολύ χρόνο. Πολύ καλή προετοιμασία. Απαιτεί να εξεύρεση των κατάλληλων ανθρώπων που δεν θα θέλουν να αναλάβουν την ευθύνη. Ναι, αυτών που δεν θα θέλουν, αλλά θα το κάνουν από αδήριτη ανάγκη.
Χρειάζονται άνθρωποι άλλης ηθικής. Αυτοί που δεν επιζητούν δόξα και υλικά οφέλη.
Αυτοί που είναι ικανοί και τρέφουν αγάπη για τον άνθρωπο και εχθρεύονται τον διαβολέα και το σχέδιό του. Αυτοί που θέλουν να πολεμήσουν για το Δίκαιο και το Αγαθό, μακριά από ιδεοληψίες και δογματικούς φανατισμούς.
Όσο για τον ΓΑΠ, ήταν απόλυτα συνειδητός προδότης και καθόλου βλάκας όπως τον παρουσιάζουν, για να τον απαλλάξουν «λόγω βλακείας».
Πρόκειται για συνειδητό ανθέλληνα, ο οποίος είχε δηλώσει άλλωστε στο παρελθόν ότι «εγώ δεν είμαι Έλληνας αλλά Σουηδός». Στην πραγματικότητα, ούτε και ο ίδιος δεν ξέρει τι είναι, αλλά για το μόνο που είναι βέβαιος, είναι ότι δεν είναι και δεν νιώθει Έλληνας.
Ακόμη και τώρα εισπράττει τα επίχειρα της επιτυχίας της «αποστολής» του, εισπράττοντας μεγάλες αμοιβές και απολαμβάνοντας μεγάλης αναγνώρισης από τα διάφορα συνέδρια και τις διαλέξεις που διοργανώνονται ανά τον κόσμο προς τιμήν του, φυσικά από το νεοταξικό σύστημα που τον ανέδειξε και τον προωθεί. Κινείται αδιάκοπα από τις ΗΠΑ μέχρι και τις τελευταίες ασιατικές χώρες, διδάσκοντας την «επιτυχημένη» του διαθρωτική οικονομική πολιτική και τα πολυπολιτισμικά του κατορθώματα στην Ελλάδα, ως γνήσιος παγκοσμιοποιητής!
ΛΥΚΙΟΣ.
"Δεδηλωμένοι εχθροί της Ελλάδος και του ελληνισμού, είναι αυτοί που καπηλεύονται την δημοκρατία και[...]Πόσο πιο δεδηλωμένος εχθρός της Ελλάδας μπορεί να είναι κάποιος που την διαχειρίζεται ως δωσίλογος;"
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητε φιλε, αν τους λογισουμε ολους αυτους ως εχθρους, δεν θα υπαρχει κανενας να πολεμησει μαζι μας! Δεν ειναι εχθροι ολοι αυτοι, απλως δεν μοιραζονται την δικια σου αντιληψη, γνωση και εμπειρια των πραγματων. Δεν τα εχουν δει και δεν τα ξερουν. Νομιζουν πως ειναι με την πλευρα του σωστου. Αν μοιραζονταν τις δικες σου γνωσεις, πιθανως να ειχες δικαιο. Αυτο ομως , ειναι ζητημα αν συμβαινει στο 1/10 των περιπτωσεων. Εκτος απο αυτο, δεν εχει σημασια τι πιστευουν οσοι δεν πολεμουν, ειναι ασημαντοι απο την αποψη την στρατιωτικη, δεν λογιζονται στα επιχειρησιακα σχεδια δυο αντιπαλων στρατευματων και ειναι φυσιολογικο αυτο. Η μεγαλη πλειονοτητα, συντασσεται με αυτον που δειχνει πως θα κερδισει. Οι πολλοι στο πρωτο "φου" θα κανουν στην ακρη και δεν θα συμμετασχουν.
Story mode,On.
Οταν ημουν 20+, πηγαινα καποιες φορες ενα συναδελφο σπιτι του , μετα την δουλεια, με το μηχανακι του μαγαζιου, ωστε να το φερω πισω το μηχανακι. Εαν βραδυ λοιπον, κατα τη 1 το πρωι που φτασαμε στο σπιτι του, βρηκαμε μπροστα στο δρομο πολλα γυαλια απο σπαμενα μπουκαλια. Ακουσαμε και φωνες, και ο φιλος μου τις ακολουθησε αμεσως. Πηγα φυσιακ μαζι του για υποστηριξη αν και δεν χρειαστηκε να συμμετασχω. Ηταν λοιπον καπου 15-20 εφηβοι ολων των ηλικιων, που ειχαν βγει Σαββατο βραδυ και το επαιζαν μαγκες κανοντας καταστροφες. Ηταν εμφανες οτι αυτοι πετουσαν τα μπουκαλια. Ο φιλος μου λοιπον "χωθηκε" αμεσως αναμεσα τους, και αρχισε να τους την λεει, απαιτωντας να πανε να μαζεψουν τα σπασμενα. Ο πρωτος που βγηκε μπροστα και το επαιξε μαγκας, εφαγε επιτοπου μια σφαλιαρα, τον επιασε απο το σβερκο και αμεσως αλλαξε τροπαρι. "Εεε, εφυγαν ομως αυτοι που τα πεταξαν" "Δεν με νοιαζει, παρτους τηλεφωνο ή θαρθεις εσυ". Δεν θυμαμαι πως ακριβως τελειωσε αυτη η ιστορια, καθως με το που αποχωρησαν οι γυρω-γυρω και εμεινε ο συναδελφος με τους 2-3 πιτσιρικαδες που τσιμπησε, εγω αποχωρησα για να επιστρεψω στην δουλεια. Ομως, το ρεζουμέ της ιστοριας ειναι πως οι "χλιαροι" δεν ειναι σημαντικοι σε μια αναμετρηση. Δεν πρεπει καν να λογιζονται ως εχθροι, διοτι αυτοι ακριβως, αυριο θα στοιχηθουν με την πλευρα του επικρατουντα. Story mode,off.
Αποψη που ειναι πως ολοι αυτοι οι ανθρωποι σημερα στην Ελλαδα που "καπηλευονται την δημοκρατια" ειναι επειδη βρισκουν και τα κανουν και πανε με τη ροη. Ευκολα αλλαζουν νοοτροπια που θα ακολουθησει τους πολλους. Επομενως, στοχος ειναι οι ανθρωποι που εγκληματουν, διοτι αυτους βλεπουν να την περνουν ζαχαρη παρανομωντας, οποτε μπαινουν στον πειρασμο να κανουν τα ιδια. Καποια στιγμη στην εποχη του ΠΑΣΟΚ, συζητωντας επιασα τον εαυτο μου να λεει σε ενα ξαδερφο: "Αντε, θα οργανωσω και εγω μια καλη, για να ξεμπερδευω οικονομικα, αφου ολοι το ιδιο θα κανουν, θα τους δειξω εγω πως γινεται σωστα". Μετα, απο ωρες σκεφτηκα: "Αμαν, τι ειπα; Πωπω, εχουμε ξεφυγει, αν και εγω εφτασα στο παρατσακ, κατι πρεπει να γινει συντομα" Και οντως, η κριση ηρθε ως θεοσταλτο δωρο για να μας προστατευσει απο τον πειρασμο της ευκολης αρπαχτης.
Joker
Αν μπουμε ομως στη διαδικασια ο ενας να λεει τον αλλο προδοτη, τελειωσαμε. Ενας φιλος, οταν με ρωτησε τι θα ψηφισω στο σικέ δημοψηφισμα του Τσιπρα και του ειπα: "Αποχη θα κανω, αν ψηφιζα ομως θα ψηφιζα Ναι, διοτι αν παρει ο Συριζα το Οχι με μεγαλη πλειοψηφια, θα το χρησιμοποιησει ως αλλοθι για να μας βγαλει απο την Ευρωπη, ριχνοντας τα στους Ευρωπαιους πως αυτοι μας εβγαλαν, και ας λεει ψεμματα τωρα πως θα το κανει για να παρει καλυτερη συμφωνια". Μου απαντησε: "Δεν περιμενα και απο εσενα να εισαι, προδοτης". Το να το λεει αυτο καποιος σε καποιον που τον ξερει απο το δημοτικο, οταν με την ιδια λογικη εγω ημουν υποχρεωμενος να τον πω εγω "100 φορες προδοτη" και να πιαστουμε στα χερια επιτοπου, σημαινει πως η χωρα βρισκοταν σε προεμφυλιακη κατασταση. Η μονη διαφορα με τον εμφυλιο, ειναι πως τωρα οι ικανοι, θα φυγουν ολοι εξω, δεν θα κατσουν να σφαχτουν με ηλιθιους. Ηδη εχουν φυγει εκατονταδες χιλιαδες. Ας μην γκρινιαζουμε μετα, πως ηταν φυγοπονοι εκεινοι που εφυγαν, εμεις θα φταιμε που θα κανουμε μεταναστες και λαθρομεταναστες τους συμπατριωτες μας σε αλλη χωρα, οποτε θα μεινουν εδω οι υπολοιποι με τους εδω λαθρο σε αναλογια 1προς1 μεσα σε 20 χρονια. Οποιος λοιπον σκεφτεται να ανατρεψει το πολιτευμα, ας σκεφτει αυτο, πως θα κανει τη χωρα Λιβυη, εφοσον επιτυχει. Διοτι αν αποτυχει, απλα θα τον φανε οι πραιτωριανοι. Εκτος απο αυτο, δεν εχει το δικαιωμα να το κανει απο μονος του, δεν εχει λαικη νομιμοποιηση, που αποκταται μεσω δημοκρατικης διαδικασιας. Ειναι σαν να θελω να μου βγαλουν συνταξη στο ΙΚΑ με το ζορι για να μην τους αρχισω στις φαπες,με 10 χρονια εργασιας, χωρις δηλ να εχω θεμελιωσει δικαιωμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠερα απο αυτα, αποψη μου ειναι πως η πραγματικη εξουσια βρισκεται στα χερια των μεμονωμενων αστυνομικων. Αυτοι ασκουν την εξουσια,οι αλλοι απλα θετουν τα πλαισια, τα οποια ομως εχουν μεγαλο ευρος, μεγαλη λασκα. Αν επιθυμει καποιος να αντιμετωπισει το ζητημα των γυφτων, αυτο αντιμετωπιζεται ευκολα. Απλα εφαρμοζεται η νομιμοτητα με μια μεγαλη επιχειρηση της αστυνομιας κατα της εγκληματικοτητας. Μαπινει η αστυνομια να ερευνησει ενα εγκλημα, αυτοι επειδη ειναι μαλακες εκ φυσεως ερεθιζονται και διαπραττουν και αλλα, και με μια ωραια καθαρη, τυπικη,και μεθοδικη επιχειρηση, εγκληματικοτητα τελος. Οι γυφτοι χωρις εγκληματικοτητα δεν μπορουν να ζησουν, οποτε παραβατικη συμπεριφορα τελος, παρασιτικος τροπος ζωης τελος. Δεν χρειαζεται να συμβει τιποτα αλλο. Εξ αναγκης αλλαζει η νοοτροπια. Αφου δεν μπορεις να κλεψεις, γιατι η αστυνομια σε εχει σταμπαρισμενο και στην "μπουκα", θα δουλεψεις ή θα φυγεις για αλλου.
Οσο για τον ΓΑΠ, του δινεις μεγαλη αξια. Και εγω νομιζα πως η βλακεια ειναι αλλοθι για την προδοσια, οχι ομως οσα, εκανε τα πιστευε, για αυτο γυριζει την υφηλιο μπας και πεισει για οσα εκανε. Θα το συνειδητοποιησει αργοτερα, ξεχασμενος και νιωθοντας ξεπουλημενος. Αυτη ειναι επαρκης ποινη, για την πολιτικη του. Οσοι τον ψηφισαν, ας επωμιστουν και εκεινοι τις δικες τους. Και ο Τσιπρας να ηταν, πιθανοτατα τα ιδια νακανε. Καλως ή κακως ηταν μαι πολιτικη επιλογη, το να παιξει μπαλα με τους "μεγαλους" ξενους. Καποια ωφελη αντλουμε απο αυτην την πολιτικη σημερα. Πηραμε ως χωρα πολυ λιγοτερα απο οσα δικαιουμασταν, αλλα.. τοσο μπορουσε ο ηγετης. Για τοσο ηταν ικανος. Στην εξυπηρετηση βεβαια αλλων συμφεροντων, εκει ηταν πιο ικανος.. Προδοσια ομως; Δυσκολα στοιχειοθετειται καποιο εγκλημα. Οχι πως δεν εγινε βεβαια.
Joker
Αγαπητέ μου Joker, αντιλαμβάνομαι την δυσκολία σου να δεχτείς μίαν ιδέα που θα ανέτρεπε (προσωρινά βέβαια) τα δεδομένα στα οποία μάθαμε να λειτουργούμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι φυσικό φαινόμενο η αδράνεια και η αντίσταση σε κάθε ανατροπή ή αλλαγή πορείας, ακόμη και αν βλέπουμε ότι μας οδηγεί στην καταστροφή.
Πόσο μάλλον όταν είναι δύσκολο να δούμε την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε, αφού είμαστε καλά προσαρμοσμένοι και προσκολλημένοι σε αυτήν, όσο νοσηρή, τοξική ή καταστροφική κι αν είναι. Έχουμε πειστεί, ότι η διαμορφωμένη κατάσταση μας παρέχει ελπίδες, καλές επιλογές και εύκολες λύσεις, που όλοι μαζί θα επιλέξουμε για να «πάμε καλά»…
«…αν τους λογισουμε ολους αυτους ως εχθρους, δεν θα υπαρχει κανενας να πολεμησει μαζι μας! Δεν ειναι εχθροι ολοι αυτοι, απλως δεν μοιραζονται την δικια σου αντιληψη, γνωση και εμπειρια των πραγματων. Δεν τα εχουν δει και δεν τα ξερουν. Νομιζουν πως ειναι με την πλευρα του σωστου. Αν μοιραζονταν τις δικες σου γνωσεις, πιθανως να ειχες δικαιο. Αυτο ομως , ειναι ζητημα αν συμβαινει στο 1/10 των περιπτωσεων…»
Αγαπητέ Joker, δεν λογίζουμε ως εχθρούς τους πάντες, ούτε αυτούς που από άγνοια, βλακεία και αφέλεια, απλώς ακολουθούν ή αναπαράγουν τις εγκαταστημένες από το σύστημα ιδεοληψίες. Ουδέποτε υπονόησα κάτι τέτοιο.
Αν και κανονικά ουδείς είναι ανεύθυνος για τις επιλογές και τις απόψεις του, αφού οφείλει να είναι συνειδητός σε κάθε βήμα της ζωής του, αναγνωρίζω ότι υπάρχουν ανόητοι άνθρωποι, που αφήνονται έρμαια των καταστάσεων και των επιτήδειων και έχουν μειωμένο καταλογισμό ευθύνης (αν και στο τέλος, οι κοσμικοί νόμοι δεν θα τους απαλλάξουν από την πλήρη ευθύνη τους).
Δεν αναφέρομαι λοιπόν σε αυτούς, οι οποίοι στο τέλος προσαρμόζονται εύκολα σε κάθε καθεστηκυία τάξη και γίνονται θερμοί θιασώτες της ακόμη και αν πριν, ήταν θερμοί διώκτες της. Αυτοί είναι πάντοτε οι «χρήσιμοι ηλίθιοι» και το βασικό συστατικό των μαζών.
Μιλάμε όμως σίγουρα, για αυτούς που συνειδητά έχουν ενεργό ρόλο στην διαμόρφωση της προδοσίας ή αν προτιμάς στην υπονόμευση της ελληνικής κοινωνίας, για την υλοποίηση του νεοταξικού σχεδίου. Μιλάμε για ανθρώπους της εξουσίας και για αυτούς που από θέση ισχύος μπορούν να δρομολογούν στην πράξη τα σχέδιά τους.
Δεν χτυπάς ποτέ τα πόδια, αλλά μόνο το κεφάλι και αυτό, στο λαιμό που το στηρίζει.
Χτυπάς επίσης αυτούς που λειτουργούν ως πρότυπα για τους άλλους. Αυτούς που διαμορφώνουν τις ηθικές. Όπως στο παράδειγμά σου με το ΠΑΣΟΚ. Μπήκες στον πειρασμό, επειδή ήξερες ότι η ηθική του θα σου επέτρεπε να λειτουργήσεις ως λαμόγιο και να ωφεληθείς, χωρίς να νιώσεις ενοχές.
«Το να το λεει αυτο καποιος σε καποιον που τον ξερει απο το δημοτικο, οταν με την ιδια λογικη εγω ημουν υποχρεωμενος να τον πω εγω "100 φορες προδοτη" και να πιαστουμε στα χερια επιτοπου, σημαινει πως η χωρα βρισκοταν σε προεμφυλιακη κατασταση.»
Αυτή είναι η πραγματικότητα αγαπητέ φίλε. Η πλειονότητα των ανθρώπων δεν σκέφτονται ελεύθερα, αλλά προγραμματισμένα. Σκέφτονται με τον τρόπο που τους έχουν προγραμματίσει οι κρατούντες την Αρχή. Αυτοί του ελέγχουν την παιδεία και που ενεργούν την προπαγάνδα τους μέσα από την τηλεόραση, τον κινηματογράφο, την τέχνη, τα βιβλία, την ομάδα, το κόμμα, ακόμη και την θρησκεία. Ακόμη αυτοί που νομοθετούν άδικους νόμους και αυτοί που αφήνουν την αδικία ατιμώρητη.
Μαθαίνουν τον πολίτη να αναπαράγει και να φανατίζεται με εγκατεστημένες ιδέες που τις κάνει συνθήματα, δίχως να στοχάζεται σε αυτά και δίχως να αποτελούν δικές του νοητικές κατακτήσεις. Εύκολα λοιπόν, συστρατεύεται σε ομόδοξους και εχθρεύεται ετερόδοξους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ εμφυλιομαχία είναι η ευκολότερη εξέλιξη, κάθε φορά που οι «χειριστές» θέλουν να την ενεργοποιήσουν με εκούσιες πυροδοτήσεις.
Ας μην ξεγελιόμαστε όμως. Η διατάραξη της κοινωνικής ειρήνης είναι ευκολότερη απ΄την διατήρησή της. Τα αριστερά κόμματα μοχθούν για αυτό τον σκοπό. Διακηρύττουν τον «ταξικό πόλεμο» και το «ταξικό μίσος». Ζητούν πόλεμο μεταξύ των πολιτών, αφού βλέπουν ως θανάσιμο εχθρό όποιον δεν είναι μαζί τους. Το κάνουν πράξη σε κάθε ευκαιρία και αν δεν δοθεί αυτή, δημιουργούν μια. Είτε σε συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις, αντισυγκεντρώσεις, πορείες, μοτοπορείες, καταλήψεις, είτε σε επεισόδια και επιθέσεις από «αντίφα», αναρχικούς, αντιεξουσιαστές, αλληλέγγυους, κτλ., η βία εναντίον όλων, καλλιεργεί και συντηρεί μια ετοιμοπόλεμη μηχανή, έτοιμη να ξεχυθεί για να αιματοκυλήσει πολίτες εναντίον πολιτών.
Είναι φυσικό επακόλουθο να προκαλείται η αντίδραση όσων δεν είναι «μαζί τους», με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένα αναγκαστικό δίπολο.
Η προσπάθεια μιας πολιτείας είναι να διατηρήσει την κοινωνική ειρήνη που απειλείται από την πόλωση που κάποιοι δόλιοι θέλουν και υποκινούν. Ποιοι είναι αυτοί και γιατί δεν αποκαλύπτονται; Ποιοι είναι αυτοί που θέλουν να πυροδοτούν διαρκώς την κοινωνική σύγκρουση και γιατί το κάνουν;
Είναι οι ίδιοι οι εξουσιαστές, που μέσω της εμφυλιομαχίας και του «διαίρει και βασίλευε», μπορούν να εξουσιάζουν. Είναι αυτοί που ελέγχουν τις μάζες, διεγείροντας και ικανοποιώντας τα πρωτόγονα ένστικτα και τις ερπετικές παρορμήσεις των ανθρώπων. Είναι αυτοί που υπονομεύοντας τον άνθρωπο, τον εγκλωβίζουν σε μια ατέρμονη μάχη με τον κατώτερο εαυτό του, δημιουργώντας ένα αδιέξοδο περιβάλλον.
Όπως αντιλαμβάνεται κάποιος, οι χειριστές αυτοί, δεν είναι καθόλου ιδεολόγοι (αναρχικοί, κομμουνιστές, «ακροδεξιοί» κτλ). Είναι βαθιά διαβολικοί και απάνθρωποι. Είναι οι «ιερείς» του Κρόνιου Ιερατείου.
Αυτοί πρέπει να είναι οι στόχοι των «σκληρών» και όχι οι στρατοί των αφηνιασμένων «ζόμπι» που ελέγχουν. Μην φαντάζεσαι λοιπόν εμφύλιους πολέμους με εκατόμβες νεκρών από τις δύο πλευρές των πολιτών. Οι «σκληροί» θα πρέπει να είναι σε θέση να διεξάγουν εκκαθαριστικό πόλεμο με χειρουργική ακρίβεια και να ξεριζώσουν τους πραγματικά υπεύθυνους για όσα συμβαίνουν ενορχηστρωμένα από το ιερατείο που λέγαμε…
Προφανώς θα έχεις αντιληφθεί όσα λέω, μέσα από εικόνες που υπάρχουν στο μυαλό σου από πραξικοπήματα και χούντες του παρελθόντος. Από στρατούς που κατεβαίνουν στους δρόμους και άρματα μάχης στην βουλή. Δεν μιλάω για κάτι τέτοιο ωστόσο…
«αποψη μου ειναι πως η πραγματικη εξουσια βρισκεται στα χερια των μεμονωμενων αστυνομικων. Αυτοι ασκουν την εξουσια,οι αλλοι απλα θετουν τα πλαισια, τα οποια ομως εχουν μεγαλο ευρος, μεγαλη λασκα.»
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδώ πλανάσαι αγαπητέ φίλε. Η εξουσία που έχουν οι αστυνομικοί είναι πολύ συγκεκριμένη. Περιορίζεται στον έλεγχο, την έρευνα και την εξιχνίαση εγκλημάτων, καθώς και στην σύλληψη όσων παραβιάζουν τους νόμους. Από κει και έπειτα η απόδοση δικαίου, η κρίση δηλαδή του αξιόποινου μιας πράξης, είναι έργο των δικαστών και όχι της αστυνομίας. Επίσης οι νόμοι που η αστυνομία καλείται να επιβάλλει, είναι αυτοί που θεσπίζει η νομοθετική αρχή, δηλαδή η κυβέρνηση με την ψήφο των βουλευτών της.
Συνεπώς η αστυνομία δεν ασκεί αυτόνομη εξουσία, ούτε επιτελεί αυτοτελές έργο δικαίου.
Είναι ο εκτελεστικός βραχίονας της εκτελεστικής και της δικαστικής εξουσίας και ενεργεί κατά παραγγελία τους.
Το «αυτοί ασκούν την εξουσία» αφορά αυτούς που έχουν την δυνατότητα της πρωτοβουλίας, της ιδέας και της υλοποίησης μιας σκέψης, μιας απόφασης και μιας πολιτικής. Η αστυνομία έρχεται έπειτα να επιβάλλει αυτή την πολιτική ιδέα (με την όποια νομική μορφή έχει αυτή).
Η αστυνομία λοιπόν, δεν είναι ελεύθερη να ασκήσει πολιτική, ούτε έχει αυτόνομη εξουσία. Ελέγχεται διαρκώς από την εκτελεστική εξουσία, η οποία θέτει ως πολιτικό της προϊστάμενο τον αντίστοιχο υπουργό. Αυτός ασκεί την πολιτική της κυβέρνησης, πιέζοντας την ηγεσία της αστυνομίας σε συγκεκριμένες κατευθύνσεις, τέτοιες που να εξυπηρετούν τις πολιτικές της επιλογές. Γι αυτό και καμία κυβέρνηση δεν θέλει μια ανεξάρτητη αστυνομία που θα εφαρμόζει αδιακρίτως τον νόμο, αλλά μια αστυνομία που θα κατευθύνεται πειθήνια από αυτήν. Έτσι, προωθεί στην ηγεσία της επίορκους αξιωματικούς, οι οποίοι είναι ευάλωτοι και εύκολα χειραγωγήσιμοι, ώστε να είναι πειθήνιοι και δουλοπρεπείς.
Σκέψου ότι ακόμη και η Δικαστική εξουσία, που είναι συνταγματικώς ανεξάρτητη (μια απ΄τις τρείς διακριτές εξουσίες της δημοκρατικής πολιτείας), τυγχάνει της ίδιας μεταχείρισης από τις κυβερνήσεις και ενώ μπορεί να αντιδράσει (συνταγματικά), υποκύπτει αμαχητί.
«Αν επιθυμει καποιος να αντιμετωπισει το ζητημα των γυφτων, αυτο αντιμετωπιζεται ευκολα. Απλα εφαρμοζεται η νομιμοτητα με μια μεγαλη επιχειρηση της αστυνομιας κατα της εγκληματικοτητας. Μαπινει η αστυνομια να ερευνησει ενα εγκλημα, αυτοι επειδη ειναι μαλακες εκ φυσεως ερεθιζονται και διαπραττουν και αλλα, και με μια ωραια καθαρη, τυπικη,και μεθοδικη επιχειρηση, εγκληματικοτητα τελος. Οι γυφτοι χωρις εγκληματικοτητα δεν μπορουν να ζησουν, οποτε παραβατικη συμπεριφορα τελος, παρασιτικος τροπος ζωης τελος. Δεν χρειαζεται να συμβει τιποτα αλλο. Εξ αναγκης αλλαζει η νοοτροπια. Αφου δεν μπορεις να κλεψεις, γιατι η αστυνομια σε εχει σταμπαρισμενο και στην "μπουκα", θα δουλεψεις ή θα φυγεις για αλλου.»
Καμία σχέση με την πραγματικότητα. Δεν αντιμετωπίζεται μόνο με επιχειρήσεις της αστυνομίας η εγκληματικότητα των γύφτων. Τέτοιες επιχειρήσεις γίνονται διαρκώς από την αστυνομία, αλλά κανένα αποτέλεσμα δεν υπάρχει, αφού η δικαιοσύνη δεν τους τιμωρεί και οι πολιτικοί δεν τολμούν να πάρουν τις κατάλληλες αποφάσεις, αλλά αφήνουν τις ιδεοληψίες περί «ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων» και «ρατσισμού» να προστατεύουν τον τρόπο ζωής και τις έξεις των γύφτων.
Κάποια στιγμή θα το αναλύσουμε περισσότερο το φαινόμενο.
ΛΥΚΙΟΣ.
Μόνο ο διαχειριστής σχολιάζει εδώ?
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκτός του διαχειριστη, οι Joker, Newks, Pink Panther, Kύρος, Ανατολή, Skia, είναι οι συμμετέχοντες στο παρόν Αναψυκτήριο-Στοχαστήριο. Άρα δεν μιλάει μόνος του. Ωστόσο, είναι πολλοί περισσότεροι αυτοί που διαβάζουν τους διαλόγους κι ας μην συμμετέχουν ενεργά. Είναι επίσης πολλοί, που καλύπτονται από όσα διαβάζουν και δεν χρειάζεται να γράψουν κάτι περισσότερο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛΥΚΙΟΣ.
Γενικά μιλώντας, μόνο με σκληρά μέτρα αντιμετωπίζεται η φαυλότητα της εποχής μας. Όποιος βαυκαλίζεται με δημοκρατικές γιρλάντες έχει άγνοια του πραγματικού κινδύνου, προ πολλού εντός των τειχών, και κινδυνεύει να καταναλωθεί από την ανθρωποφάγο μηχανή-οδοστρωτήρα! Το politically correct επιβλήθηκε αθόρυβα για να σαρώσει όποια ικανότητα λογικής επεξεργασίας μας είχε απομείνει.
ΑπάντησηΔιαγραφήPink Panther
Κι όμως, τα πραξικοπήματα δεν τα αποφεύγουμε γιατί αν δε γίνεις αδυσώπητος σαν τον εχθρό σου, δεν θα πετύχεις την καταστολή του. Δε μιλάω για συντριβή, γιατί το κακό έχει λόγο που υπάρχει ως αντίπαλον δέος. Για να ανατρέψεις όμως τους συσχετισμούς, προτού κατασπαραχθείς και αφανιστείς, θα ματώσεις τα χέρια σου. Οι ειρηνικές επαναστάσεις, πολύ λίγο μεταβάλλουν την πραγματικότητα. Και μόνο για τους φύσει ειρηνιστές κυρίως.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίδαμε για παράδειγμα προχθές, πώς μια κυβέρνηση, για να πλήξει τους πολιτικούς της αντιπάλους, άφησε χωρίς πυροσβεστικά μέσα περιοχές που φλέγονταν. Διακρίνει κανείς στον εχθρό(ως τέτοιον εννοώ τη διαφθορά από όπου κι αν προέρχεται) ίχνος λογικής και ηθικής που να επιτρέπει σε σώφρονες ανθρώπους να μην κάνουν χρήση της μαχητικής τους φύσης; Μαχητές όχι μόνο στα λόγια φυσικά! Δεν αρκεί η καλή πέννα ούτε η πρόθεση. Καμία διάκριση των τριών εξουσιών δεν τηρείται ώστε να διασφαλίζεται ένα κράτος δικαίου. Αντιθέτως, η αλληλοσυγκάλυψη με όρους μαφίας είναι ο κανόνας!
Ο Έλληνας εκμεταλλεύτηκε ιστορικά, όλα του τα όπλα αναλόγως τις απαιτήσεις των καιρών! Και σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί λύση να αλλάξει ο ικανός χώρα μια και το πρόβλημα αντί να λύνεται στη ρίζα του, εδραιώνεται έως ότου η προχωρημένη σήψη να μολύνει και τους γείτονες.
Έχει καταφέρει το σύστημα ελέγχου και υποταγής, να πείσει άπαντες, πως η υπομονή είναι αρετή, και να περιμένουμε να γίνουν οι διαβουλεύσεις σήμερα, και αύριο, και του χρόνου, και ότι κάποιοι δίνουν μάχες στο πολιτικό σκηνικό(στημένες κόντρες και στημένοι πόλεμοι) γιατί η ώρα δεν έφτασε ακόμα…Κι όσο εμείς περιμένουμε να φτάσει η στιγμή(!) το έργο της κάθαρσης μετατοπίζεται στις πλάτες της επόμενης γενιάς δούλων και της μεθεπόμενης, κοκ.
Ο ΓΑΠ, και ο κάθε ΓΑΠ, δεν ξέρω πόσο συνειδητά βλάκας είναι αλλά ακόμα και ως φερέφωνο εντολοδοτών του παρασκηνίου, το ίδιο σύστημα υπηρετεί. Ουδόλως πρέπει να μας νοιάζει αν αποτελεί ηθικό ή μόνο φυσικό αυτουργό! Σε θέσεις εξουσίας η βλακεία δεν συγχωρείται και της πρέπει τιμωρία. Αλλιώς όλοι θα ξεγλιστρούν από τα παραθυράκια του νόμου.
Pink Panther
Αγαπητέ Pink Panther, συμφωνώ με τις αιτιάσεις σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκτιμώ την επαναστατική διάθεση των ανθρώπων, αλλά επειδή αυτή εδράζεται κυρίως στην αγανάκτηση και την παρορμητική αντίδραση σε κάθε μορφής καταπίεση, γνωρίζω ότι από μόνης της δεν αρκεί για να επιφέρει θετικά αποτελέσματα. Αποτελεί δε το προσφορότερο εργαλείο στα χέρια των εξουσιαστών για να χειραγωγούν τις μάζες, υποκινώντας ή κατευθύνοντας αυτή την δυναμική, ώστε να λειτουργήσει εκτονωτικά αλλά έκτοπα και όχι ουσιαστικά εναντίον τους.
"...που να επιτρέπει σε σώφρονες ανθρώπους να μην κάνουν χρήση της μαχητικής τους φύσης; Μαχητές όχι μόνο στα λόγια φυσικά!"
Πολύ σωστά μιλάς για μαχητές, μάχη, πόλεμο.
Ωστόσο ο καλός μαχητής δεν διακρίνεται μόνο από το πάθος και την ορμητικότητά του στο πεδίο της μάχης, αλλά κυρίως από την στρατηγική και την τακτική, που θα του προσφέρει την νίκη.
Χρειάζεται πολλές αρετές ο καλός μαχητής. Υπομονή, επιμονή, τόλμη, στωικότητα, ψυχραιμία, ευθυκρισία, παρατήρηση, σχεδιασμός, διπλωματία, παραλλαγή, μυστικότητα, διορατικότητα, διακλιμάκωση στόχων (βραχυπρόθεσμοι, μεσοπρόθεσμοι, μακροπρόθεσμοι) και αντικειμενικός σκοπός, διότι μόνο έτσι έρχονται νίκες. Αυτές οι αρετές μάλιστα, διακρίνουν τον καλό Καταδρομέα, δηλαδή τον καλύτερο μαχητή!
Άρα η εξαπόλυση μύδρων (πυρών), γίνεται μόνο όταν αυτοί θα επιφέρουν καίριο και θανατηφόρο πλήγμα στον εχθρό και δεν προδίδουν την θέση του μαχητή, σε περίπτωση αστοχίας. Άσκοπα πυρά, απαγορεύονται...
Νομίζω έγινα αντιληπτός σε ότι αφορά την επιλογή του πως, πότε και που θα χτυπηθεί ο εχθρός.
Η αλήθεια είναι ότι το σύστημα δρα με τρομερή μεθοδικότητα.
Επειδή διαχειρίζεται όλες τις μορφές ελέγχου της συνείδησης (ΜΜΕ, παιδεία, προπαγάνδα, ιδεολογία, τέχνη), έχει επιβάλλει στον κοινό νου τις ιδέες του και δύσκολα μπορεί κανείς να απαγκιστρώσει απ΄την νοητική παγίδα τις μάζες των ανθρώπων.
Αν και οι περισσότεροι άνθρωποι διαισθάνονται τον παρά φύσιν εκφυλισμό της κοινωνίας απ΄την ελίτ της εξουσίας, αποδέχονται μοιρολατρικά την εξέλιξη, αφού πιστεύουν ότι είναι μάταιη κάθε προσπάθεια αντίδρασης.
Η αδράνεια και η παθητικότητα, αφοπλίζουν τον κοινό άνθρωπο από κάθε μαχητική διάθεση, που τελικά γίνεται άθελά του υποστηρικτής του συστήματος και εχθρός οποιουδήποτε προσπαθήσει να αντιδράσει.
Βλέπουμε δηλαδή ανθρώπους να αναπαράγουν ιδεοληπτικά κλισέ που ακούν στην τηλεόραση και διαβάζουν στο διαδίκτυο, να μάχονται ως αλληλέγγυοι, ανθρωπιστές, αριστεριστές, αναρχικοί, προοδευτικοί, κτλ, μέχρι αυτό που "προστατεύουν" να χτυπήσει την δική τους πόρτα και να θίξει τα δικά τους συμφέροντα ή την ίδια τους τη ζωή. Τότε και μόνο τότε, συνειδητοποιούν την πραγματικότητα και ξεχνάνε τις ιδεοληψίες τους, αντιδρώντας με άμεσο και φυσικό τρόπο.
Μέχρι τότε ρίχνουν νερό στο μύλο του συστήματος, υπονομεύοντας το ίδιο τους το μέλλον και όσες κατακτήσεις πέτυχε ο πολιτισμός μας.
ΛΥΚΙΟΣ.
‘’Γιατί υπάρχει ζήλεια στα ζευγάρια;’’
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνοίγω ένα θέμα που κάποιος ανώνυμος είχε θίξει προ καιρού και το οποίο νομίζω απασχολεί αρκετούς συντρόφους.
Είναι φυσιολογικό όταν μια σχέση βρίσκεται στο ξεκίνημά της, οι ερωτευμένοι να νιώθουν έντονη κτητικότητα για το έτερον ήμισυ από ανασφάλεια μήπως χάσουν τον θησαυρό που έχουν κατακτήσει! Ο έρωτας προσομοιάζει με κατάκτηση και κανείς δε θέλει να χάσει ένα λάφυρο που το νιώθει ως οξυγόνο για την ολοκλήρωση και επιβίωσή του! Όποιος έχει υπάρξει ερωτευμένος, θα έχει νιώσει την ευτυχία που πηγάζει από την συγχώνευση δύο ψυχών και σωμάτων, σε μία ψυχή και ένα σώμα. Ως ένα βαθμό λοιπόν, δικαιολογείται η ζήλεια η οποία έγκειται στο φόβο της απώλειας.
‘’Αν/όταν του περάσει ο έρως και με δει όπως πραγματικά είμαι, θα εξακολουθώ να του αρέσω; Είμαι αρκετή για να συνεχίσει να με θέλει; Υπάρχουν τόσες αιθέριες υπάρξεις εκεί έξω οι οποίες ενδεχομένως να τον θέλξουν και να χάσει το ενδιαφέρον του για μένα.’’
Αυτές είναι οι συνήθεις φοβίες που κατακλύζουν μια ερωτευμένη ψυχή.
Κι όταν χάνει το μέτρο, ο ανασφαλής σύντροφος, αναζητά την εκτόνωση της βασάνου του με ασφυκτικούς ελέγχους, συνεχείς παρακολουθήσεις, ξεσπάσματα θυμού και κατασκευές σεναρίων που θα δικαιώσουν τον παραλογισμό του. Στην προσπάθειά του να πάψει να πονά, φέρνει σε δύσκολη θέση το έτερον ήμισυ εγκαλώντας τον σε διαρκή απολογία, η οποία ποτέ δεν τον καλύπτει! Κι ενώ αντιλαμβάνεται την παθολογική του ζήλεια και πόσο επιζήμια αυτή επιδρά στη σχέση, αδυνατεί να βρει την αυτοκυριαρχία του.
Ο άνθρωπος που έχει δοκιμαστεί στην πάλη με το θεριό του Εγώ του, κι έχει επίγνωση του ποιος είναι και ποιος ο δρόμος του, δύσκολα θα κλυδωνιστεί από κατώτερα συναισθήματα όπως αυτό της αρρωστημένης ζήλειας. Αν και, ο έρωτας, είναι μεθυστικός και απρόβλεπτος. Όσο σε τυφλώνει, άλλο τόσο σε αναγκάζει να δεις κατάματα πτυχές του εαυτού σου που δε γνώριζες. Σε αφήνει γυμνό να ανακαλύψεις εσένα. Αν σκεφτούμε ότι εν πολλοίς, ερωτευόμαστε στον άλλον την αντανάκλασή μας ή τον ιδεατό εαυτό μας, δηλαδή στοιχεία που μας λείπουν και θέλουμε να αναπτύξουμε σε εμάς, νιώθουμε ευάλωτοι μπροστά στην απειλή της απόρριψης: ‘’Αν σε χάσω, χάνω εμένα!’’
Ανατολή
Ωραίο και διαχρονικό θέμα για την ανθρώπινη ψυχολογία, αγαπητή μου Ανατολή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟλόσωστες οι αιτιάσεις σου, που με βρίσκουν σύμφωνο. Είναι η ανασφάλεια της απώλειας του εαυτού μας, που πυροδοτεί την ζήλια. Όσο λιγότερη αυτοεκτίμηση έχουμε, τόσο περισσότερη ζήλια νιώθουμε, απ΄τον φόβο μήπως προδοθούμε και χάσουμε την εικόνα του εαυτού μας, που ο άλλος μας προσφέρει.
Η αυτεπίγνωση και η αυταγάπη, μας επιτρέπει να εκτιμούμε την ολοκλήρωση που μας προσφέρει η παρουσία του συντρόφου μας, χωρίς να καταφεύγουμε στην υπερβολή της ανασφάλειας για την απώλειά του.
Ασφαλώς όταν κάποιος επενδύει συναισθήματα για τον σύντροφο, θέλει να διασφαλίσει ότι δεν θα προδοθεί, δεν θα απατηθεί και δεν θα χαθεί η "αποκλειστικότητα" της ενωτικής σχέσης.
Η επίγνωση της ανθρώπινης αδυναμίας, που κάνει απρόβλεπτο το συναισθηματικό μας μέλλον, είναι αυτό που εμποδίζει την σχέση αμοιβαίας εμπιστοσύνης. Αλλά στην πραγματικότητα το έλλειμμα εμπιστοσύνης, οφείλεται στο αντίστοιχο έλλειμμα που διαπιστώνουμε στον ίδιο μας τον εαυτό. Ποιος μπορεί να εγγυηθεί στον εαυτό του, την σταθερότητα των συναισθημάτων του στο πέρασμα του χρόνου ή την πίστη του στις ίδιες ιδέες και την σταθερότητα στις ίδιες επιλογές; Μόνο όσοι έχουν μειωμένη αυτεπίγνωση μπορούν να πιστεύουν ότι δεν θα αλλάξουν ποτέ!
Ωστόσο η εμπιστοσύνη μπορεί να χτιστεί στο πέρασμα του χρόνου και οι εκδηλώσεις ζήλιας να καταλαγιάσουν, όταν μια σχέση αποκτήσει πολύ γερά θεμέλια αμοιβαιότητας και αγάπης.
Διότι αυτό που κάνει τον άνθρωπο να επιδιώξει την απιστία, δεν είναι η ανάγκη της ποικιλίας των εμπειριών, αλλά ο κορεσμός της διάδρασης του ζεύγους μέσα στην σχέση. Όταν το ζεύγος πάψει να αλληλεπιδρά ενεργητικά μέσα από εκδηλώσεις αγάπης, τότε η φθορά εκφυλίζει τη σχέση και οι ανάγκες συμπλήρωσης επανέρχονται στο προσκήνιο.
Ένα ζευγάρι που βρίσκεται σε ταύτιση ψυχονοητική και συναισθηματική, που μπορεί να αλληλοέλκεται εξελικτικά και ο ένας να αποτελεί πρότυπο θαυμασμού για τον άλλο, χωρίς ανταγωνισμό και με πλήρη και αμοιβαία αποδοχή στα ελαττώματα, όπου η αγάπη συγχωρεί, δίνει ευκαιρίες και βοηθά με ανιδιοτέλεια τον άλλο, δημιουργεί εχέγγυα αμοιβαίας εμπιστοσύνης και οι εκδηλώσεις ζήλιας εκλείπουν.
ΛΥΚΙΟΣ.
Σωστά όλα αυτά αγαπητέ Λύκιε, αν και δύσκολα μπορεί να διακρίνει ένας φρεσκοερωτευμένος την ύπαρξη ή μη συναισθηματικής και ψυχονοητικής ταύτισης γιατί τα βέλη του έρωτα θολώνουν την κρίση του. Όσο όμως μια σχέση ωριμάζει στο χρόνο, δείχνει και τους καρπούς της. Ο γοργοπόδαρος φτερωτός θεός έχει ανάγκη τον βραδυκίνητο ανθρώπινο νου για να παρατηρήσει και να εδραιώσει την Ένωση σε στέρεες βάσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕφόσον ο άνθρωπος αλλάζει και γνώμη και τάσεις και μυαλά, η απειλή του τέλους, πάντα θα καραδοκεί. Εκτός αν κατανοήσουμε πως η ροή/μεταβολή δεν απειλεί την ύπαρξή μας αλλά αντίθετα την εκπαιδεύει και την ολοκληρώνει.
Ανατολή
Η ύπαρξή μας δεν απειλείται από το τέλος ενός έρωτα, αλλά από το τέλος της συνειδητής μας ζωής!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αλλαγή των απόψεων και της στάσης ζωής του ανθρώπου, δεν σημαίνει πως ξηλώνει ότι έχει κτίσει σε συναισθηματική και νοητική επένδυση, αλλά συνεχίζει να οικοδομεί την ζωή του, με καλύτερο τρόπο, επάνω στο παρελθόν του, το οποίο αποτελεί θεμέλιο για τις μελλούμενες κατασκευές.
Στο ερωτικό ζευγάρι λοιπόν, μπορεί να συμβεί η ενωτική εξέλιξη, όπου επάνω στο ήδη διαμορφωμένο παρόν του, οικοδομεί το μέλλον του, αξιοποιώντας την εμπειρία του, αν φυσικά υπάρχει η συνεκτική ουσία της αγάπης!
Η συνειδητή εξέλιξη γίνεται κατά μόνας, αλλά γίνεται ακόμα καλύτερα κατά ζεύγος, αν συμπίπτει η ψυχολογική συνταύτιση...
ΛΥΚΙΟΣ.
https://www.youtube.com/watch?v=sH8oSVs_spg
ΑπάντησηΔιαγραφήPink Panther
Η κακή σχέση με τους γονείς, αφήνει πολλά κατάλοιπα ένα από τα οποία είναι και η ζήλεια. Αν οι γονείς για παράδειγμα απιστούσαν ή μοίραζαν την προσοχή τους σε τρίτα άτομα(εντός και εκτός οικογένειας) παραμελώντας τις δικές μας συναισθηματικές ανάγκες, αυτό είναι υπεραρκετό για να διαμορφώσει τον μετέπειτα ενήλικα σε ένα ζηλόφθονο ον που βοά για αγάπη και προσοχή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑξιοσημείωτο είναι πως ο άντρας ζηλεύει τις πιθανές σεξουαλικές ατασθαλίες της συντρόφου ενώ η γυναίκα, περισσότερο, την συναισθηματική απιστία του ανδρός.
Pink Panther
Αγαπητέ Pink Panther, σε ευχαριστούμε για το υπέροχο και αισιόδοξο τραγούδι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνεξαρτήτως της αιτίας που μπορεί να μας προκαλέσει συμπεριφορές ζήλειας (εκτός της ερωτικής), οφείλουμε έχουμε αυτεπίγνωση και έλεγχο των συναισθηματικών μας παρορμήσεων. Δεν πρέπει να επιτρέπουμε ακραίες συμπεριφορές στον εαυτό μας, διότι εκτός των άλλων, γινόμαστε τοξικοί και για τον εαυτό μας.
Ο άνδρας γενικά επιζητεί την σεξουαλική κυριαρχία και επενδύει σε αυτήν, ενώ η γυναίκα στην συναισθηματική κυριαρχία.
Συνεπώς ο άνδρας διεκδικεί την σεξουαλική αποκλειστικότητα απ' την σύντροφό του, ενώ η γυναίκα ζητά την αποκλειστικότητα των συναισθημάτων αγάπης. Συνεπώς η ζήλεια είναι η έκφραση της αγωνίας, μην χαθούν αυτές οι αποκλειστικότητες.
Δεν είναι περίεργο αυτό. Είναι σύμφωνο προς την φύση των δύο φύλων και το καθένα εξυπηρετεί τους λόγους του.
ΛΥΚΙΟΣ.