Τους κανόνες τους ξέρετε, ξεδιπλώστε τις σκέψεις σας ελεύθερα...
Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2018
61 σχόλια:
Αφήστε το σχόλιό σας
Φίλοι του ιστολογίου, παρακαλώ να κάνετε ελεύθερα τον σχολιασμό σας, αλλά να απέχετε από ύβρεις και προσβολές προσώπων, καθώς και να χρησιμοποιείτε την Ελληνική γλώσσα και γραφή (όχι greeklish). Προσβλητικά και υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται. Επίσης διαγράφονται spam και διαφημίσεις άλλων ιστολογίων, αλλά και κάθε άλλο σχόλιο που δεν συνάδει με το ύφος και το ήθος που ορίζει ο δημιουργός και διαχειριστής του ιστολογίου.
ΠΡΟΣΟΧΗ:
Τα σχόλια ελέγχονται πριν δημοσιευθούν.
.
Οφείλω κάποιες εξηγήσεις. Για αρκετό καιρό, ο Καταχθόνιος Δαίμων είχε παραπέσει από τις δικές μου προτεραιότητες και τον είχα αφήσει σε λήθαργο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα Αναψυκτήρια-Στοχαστήρια εγκαταλείφθηκαν και οι φίλοι συνδαιτυμόνες, απομακρύνθηκαν.
Ξέρω όμως ότι παρόλα αυτά, όλοι αυτοί ρίχνουν που και που μια ματιά, να δουν μήπως ο Κ.Δ. επανήλθε στην κανονικότητα.
Από σήμερα λοιπόν, ο Καταχθόνιος Δαίμων επανέρχεται σιγά σιγά στην κανονικότητά του.
ΛΥΚΙΟΣ.
Δεν μας οφειλεις εξηγησεις, καθως δεν εισαι δεσμιος του ΚΔ, τουλαχιστον δεν θα πρεπε, κατα την ταπεινη μου αποψη. Για να μην παρεξηγηθω, η συμμετοχη σου ειναι εκ των ων ουκ ανευ, αλλα καποιες περιοδοι διακοπης ειναι υποχρεωτικες. Πώς αλλιως θα συντελεστει καποια ωριμανση απο μερους μας, οταν εμεις δεν επιχειρουμε καποια αλλαγη στη συμπεριφορα ή νοοτροπια μας; Σε καθε περιπτωση αποτελει ευκαιρια για ολους μας αυτη η νεα "ενεργεια" που μας κομιζεις αγαπητε Λυκιε, ωστε να επιχειρησουμε ολοι μας, μια υπερβαση απο τη ρουτινα μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑποτελει κοσμικο αστειο αλλωστε, πως ολα αυτα τα "συνηθισμενα" που ως ανθρωποι πασχιζουμε ολη τη ζωη μας να αποκτησουμε (οτιδηποτε), ειναι και αυτα που θα χρειαστει να εγκαταλειψουμε, ειτε με το ζορι ειτε κατ' επιλογη. Αν το δουμε ετσι, οι προσκολλησεις μας δεν εχουν τελικα και τοσο μεγαλη αξια και αυτο αποτελει ευχης εργον. Θεωρω εμπρακτη αποδειξη και μαθημα ζωης για ολους μας την απαραιτητη αυτη διακοπη-ληθαργο οσον αφορα την προσκολληση. Ισως τωρα να "ξεκλειδωνει" ενα νεο "επιπεδο". Ισως αυτη η παυση να μας εκανε ολους λιγο σοφοτερους (αρα δεν μειναμε εντελως ιδιοι), αν την χρησιμοποιησαμε σωστα.
Δεν θα κρατηθω απο το να σχολιασω την φραση "ο θεος αγαπη εστιν". Το θεο τον περνει ως απεραντο και ανεξαντλητο να ειναι αγαπη μονο. Το ιδιο ακριβως δεν πιστευω πως ισχυει για τον ανθρωπο. Το να υπαρχεις ελληνικος σημαινει να γνωριζεις και να εφαρμοζεις το μετρο. Και η αγαπη λοιπον δεν θα πρεπει να συντελειται σε υπερβολη. Ο διδασκαλος Αττεσλης για παραδειγμα εβαζε ορια στο ποσο χρονο μπορουσε να περναει διπλα σε ανθρωπους ή οντοτητες χαμηλης συχνοτητας στην προσπαθεια του να βοηθαει, διοτι αυτο τον επηρεαζε πολυ ασχημα περα απο ενα σημειο και δεν μπορουσε να το αντεξει. Ως ανθρωποι οφειλουμε να προσπαθουμε πάντα να πραττουμε συνειδητα και οχι κατα παρορμηση, ακομα και αν η παρορμηση αυτη ειναι καλης φυσεως οπως η αγαπη (ή το νοιαζεσθαι). Ισως να ειναι σοφο να την εκφραζουμε και λιγο επιλεκτικα και να μην την επιδεικνυουμε υπερβολικα, ωστε να μην προκαλουμε περιττα συναισθηματα φθονου στους ανθρωπους, τη λεγομενη κακη ενεργεια, κοινως "ματι".
Ας θυμηθουμε πως η Νεμεση αποτελει μια απο τις 12 ηθικες αρετες, με ακρα την "επιχαιρεκακια" (χαχα, καλα να παθεις ρε με οσα επαθες, που πηγαινες ρε καραγκιοζη) και το "φθονο" (ζηλια με κακια μαζι οταν καποιος πετυχαινει κατι). Ο ικανος και αποτελεσματικος ανθρωπος θα προκαλεσει φθονο στο περιγυρο του. Εστω οτι δουλευεις σκληρα και αποκτας καποια χρηματα και επιλεγεις να παρεις ενα ωραιο αυτοκινητο. Θεωρω σωστο να μην κανουμε υπερβολικη επιδειξη του, ειδικα σε ανθρωπους που οικονομικα δυσκολευονται. Δεν μπορουμε ομως και να το κρυβουμε εντελως. Οποτε διατυπωνω το ερωτημα: "Πώς καταφερνουμε να μην επηρεαζομαστε απο το φθονο των συνανθρωπων μας;"
Ελ Στοχαστης
Αμα το λεει ο Αττεσλης προσοχη βαρατε.
ΔιαγραφήΑμα το ιδιο λεει κανας ανωνυμος τρεχετε ολοι να το παιξετε ηθικολογοι καλοι Χριστιανοι και να κανετε μαθηματα ορθου σχολιασμου.
Αγαπητέ φίλε, όντως δεν είμαι δέσμιος του Κ.Δ. και για αυτό τον λόγο αποκόπηκα από αυτόν για αρκετό καιρό. Έπρεπε ωστόσο να ενημερώσω τους φίλους ότι επανέρχομαι, ώστε να γνωρίζουν ότι δεν είναι μάταιη αναμονή τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι αλήθεια λοιπόν, ότι όλο αυτό το διάστημα βίωσα καταστάσεις και αξιοποίησα εμπειρίες προς όφελος της αυτογνωσίας μου, μα και αναθεώρησα τις θέσεις μου σε πολλά πράγματα.
Ήταν τέτοια αυτά που βίωσα, που δεν είχα περίσσεια ενέργειας για να την καταθέσω και στον Καταχθόνιο Δαίμονα.
Ωστόσο, φαίνεται πως τα πράγματα έχουν εξομαλυνθεί και η ζωή μου εισέρχεται και πάλι σε μια κανονικότητα, πράγμα που μου επιτρέπει να πράξω το ίδιο και εδώ.
Πράγματι ο Λύκιος δεν είναι ο ίδιος με τον προηγούμενο, επαληθεύοντας το ρητό "τα πάντα ρει και ουδέν μένει"!
" Και η αγαπη λοιπον δεν θα πρεπει να συντελειται σε υπερβολη."
Δεν ισχύει μόνο το "αγάπα μικρά ελαττούμενος" αφού μιλάμε για ανθρώπους, μα και το "μέτρον άριστον".
Αυτά βέβαια, όχι επειδή η αγάπη οριοθετείται, αλλά επειδή ο άνθρωπος είναι αδύναμος να την αξιοποιήσει πλήρως, όσο αυτός τελεί σε ατέλεια!
Η υπερβολή στην αγάπη, οδηγεί στην αλλοίωση της φύσης της που περιέχει ανιδιοτέλεια. Η λατρεία για παράδειγμα, δείχνει αδυναμία, προσκόλληση, εξάρτηση και ίσως δέος. Όλα δηλαδή αυτά τα αρνητικά συναισθήματα, που στην πραγματικότητα εμποδίζουν την αληθινή αγάπη να εκδηλωθεί μέσα μας. Διότι όλα αυτά, εστιάζουν στο μικρό εγώ μας και την ανάγκη του να αλληλεπιδράσει με τα μικρά εγώ των άλλων.
Κατά φύσιν λοιπόν η λατρεία, καθώς και η κάθε υπερβολή. Αναγκαίο "κακό", προκειμένου μέσα από το δίπολο υπερβολής-έλλειψης, να γίνει αντιληπτή η έννοια του μέσου, δηλαδή του ορθού.
Αυτή είναι και η φύση του ατελούς ανθρώπου. Η ατέλειά του αποτελείται από τις αδυναμίες του και η τελειότητα από την δύναμη της επίγνωσης, που καλείται να κατακτήσει.
Ο άνθρωπος που εξελίσσεται, κατορθώνει να αγαπά όλο και πιο διευρυμένα. Όλο και λιγότερο εγωκεντρικά.
Η αγάπη τότε δεν υπηρετεί το μικρό του εγώ, μα λειτουργεί μέσα του ως θεραπευτική δύναμη για τους άλλους. Μια θεραπεία που κρύβει την κατανόηση, την αποδοχή, την συγχώρεση. Εν τέλει την ανιδιοτελή προσφορά στους άλλους.
Όπως στην φύση κάθε δράση προκαλεί μια αντίθετη δράση (αντίδραση), έτσι και κάθε θετική δράση, προκαλεί μια αρνητική αντίδραση. Ο φθόνος είναι η αντίδραση σε κάθε θετική δράση, η οποία προσκρούει στην δική μας αδυναμία να την μιμηθούμε. Όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια, λέει ο λαός. Δηλαδή, αυτά που δεν κατορθώνουμε να πράξουμε διότι απαιτούν προσπάθεια και υπέρβαση, τα απαξιώνουμε ώστε να μην νιώσουμε υποτιμημένοι και αδύναμοι. Το ίδιο κίνητρο όμως, δηλαδή η προστασία του μικρού μας εγώ, μας οδηγεί στην υποτίμηση αυτού που τα καταφέρνει. Η αντίδραση αυτή, εκφράζεται με φθόνο ή μίσος προς αυτά τα πρόσωπα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι αλήθεια, ότι κάθε δική μας υπέρβαση, προκαλεί την αντίδραση του αντίθετου πόλου. Στην πράξη αυτό μπορεί να εκφραστεί και στην ζήλια, τον φθόνο και το μίσος των άλλων, που νιώθουν να μειονεκτούν απέναντι στις δικές μας ικανότητες, κατακτήσεις ή ακόμη και τα θετικά συναισθήματα που τους εκπέμπουμε. Οι αδύναμοι άνθρωποι, απαντούν στην αγάπη μας με φθόνο. Ουδείς ασφαλέστερος εχθρός, εκ του ευεργετηθέντος αχαρίστου!
Εδώ έρχεται λοιπόν, να μας προστατέψει η μετριοφροσύνη.΄Αυτός που προσφέρει με επιδεικτικό τρόπο ή διακρίνεται για τις ικανότητές του και το προβάλλει έντονα, προκαλεί τα φαρμακερά βέλη των αδυνάτων. Στοχοποιείται και δικαίως!
Διότι διολισθαίνει στην υπερβολή...
Αν για παράδειγμα ένας άνθρωπος διαπράξει μιαν αγαθοεργία με κίνητρο την "αγάπη" προς τον συνάνθρωπο, αλλά το κάνει με τρόπο επιδεικτικό ώστε να προσμένει στην ηθική ανταπόδοση της προσφοράς του, τότε η πράξη αυτή ακυρώνει το στοιχείο της ανιδιοτέλειας που περιέχει η αγάπη.
Σε αντίπραξη, θα εισπράξει φθόνο και ειρωνεία.
Αν όμως φροντίσει να παραμείνει ανώνυμος, ώστε να είναι ανέφικτη η ανταπόδοση με φυσικό τρόπο, τότε και το κριτήριο της ανιδιοτέλειας υπηρετεί, μα και καμία αρνητική ανταπόδοση δεν θα προκαλέσει σε βάρος του.
Αν μένεις σε μια φτωχογειτονιά και ξαφνικά κερδίσεις το Λόττο που σε αναβαθμίσει οικονομικά σε πλούσιο άνθρωπο, θα είναι πολύ προκλητικό να παραμείνεις στην ίδια περιοχή και να χτίσεις βίλα, κυκλοφορώντας με S class και Porsche Carrera 4...
Το φρόνιμο είναι να μετακομίσεις σε μια περιοχή που και οι υπόλοιποι έχουν την ανάλογη οικονομική επιφάνεια, ώστε να μην προκαλέσεις τον φθόνο των υπολοίπων, από την διαφοροποίηση.
Αν είσαι πολύ ικανότερος από τους άλλους στον εργασιακό σου χώρο και το προβάλλεις συνεχώς μειώνοντας τους άλλους, θα εισπράξεις τον φθόνο τους και θα σε πολεμήσουν.
Δείξε στους άλλους αυτά που γνωρίζεις και κάνε τους καλύτερους, αλλά με τρόπο που να μην φαίνεται πως τους ευεργετείς. Μην γινόμαστε ποτέ ευεργέτες. Μόνο αρωγοί και μόνο σε αυτούς που δέχονται την δική μας προσέγγιση.
ΛΥΚΙΟΣ.
Σε ευχαριστουμε για τις πληροφοριες και τις ευστοχες τοποθετησεις. Μπορει να αποφευγουμε να προσωποποιουμε τις συζητησεις, ωστοσο, καλως ή κακως, ο συγχρονος ανθρωπος μαθαινει κατα βαση μεσω του παραδειγματος,εκτος απο λιγοστες εξαιρεσεις. Θεωρω πολυ χρησιμο για το συνολο των αναγνωστων να διαβασουν για σενα αγαπητε Λυκιε, κατι σχετικα με την αλλαγη σου σε εαυτον ή αποψεις, οποτε εαν θελεις μας αναφερεις κατι σχετικα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο ιδιο πνευμα θα μιλησω και γω λιγο για μενα και για την δικια μου εσωτερικη αλλαγη. Φιλοσοφικα μιλωντας θα ελεγα πως ανεπτυξα την αρσενικη μου αρχη σε σημειο να ειναι σεβαστη και παρατηρησιμη. Πρακτικα μιλωντας, τα ορια μου πλεον ειναι διακριτα και εφαρμοστεα. Οπως καθε αλλαγη ομως, ερχεται με καποιες συνεπειες, θετικες και αρνητικες. Στις αρνητικες θα ανεφερα την αντιδραση καποιων κοντινων ανθρωπων που ενοχληθηκαν απο αυτην την εξελιξη για διαφορους λογους, που προκαλεσε καποια συγκρουση. Αυτο δεν ειναι αρνητικο, διοτι ως φιλοσοφοι γνωριζουμε πως "πολεμος πατηρ παντων" και η κινηση μας ηταν δικαιη. Το αρνητικο εντοπιζεται στο οτι πολλες φορες αυτη η "τριβη" δεν συμβαινει με "ειρηνικο" τροπο οπως θα το προτιμουσαμε. Ειρηνικο με την αυθεντικη ερμηνεια της λεξης, ητοι συνδιαλλαγη με διαλογο (ειρω δηλ συζητω+νου). Μερικες θετικες συνεπειες ειναι η ευκολη διαχειριση του φοβου, η αυτοπεποιθηση, η αισθηση σιγουριας, η αναληψη πρωτοβουλιων κοκ. Υπαρχει μια συμπαθεια προς τη Νεμεση, οχι με την εννοια της τιμωριας, αλλα αν κατι (πχ ενα εγχειρημα ή μια σχεση) δεν αξιζει να επιβιωνει, τοτε ισως ειναι καλυτερα να αποδεχομαστε αυτην την εξελιξη απο το να το συντηρουμε ντε και καλα με το ζορι και με υπερβολικο τιμημα. Ενα μικρο τιμημα ειναι θεμιτοτατο.
Καποιοι ανθρωποι ειναι αρκετα δεκτικοι σε ενεργειες. Ξεφυλλιζοντας στο κινητο το βιβλιο "Ψυχικη Αυτοαμυνα" της Dion Fortune, διαβασα πως ολες οι επιθεσεις, συνειδητες ή οχι, βασιζονται στο ιδιο "πατημα" για να υπερβουν την αμυνα που καθε ανθρωπος εχει ως "αυρα". Χρειαζεται το θυμα να ανοιξει το ιδιο μια "κερκοπορτα", και αυτο το κανει μονο του μετα απο χειραγωγηση του στο γενετησιο ενστικτο και ενστικτο επιβιωσης. Το πρωτο αφορα το διπολο αρσενικης και θηλυκης αρχης και το δευτερο βασιζεται στο πονο και φοβο. Ο πονος ως πιο υπαρκτος ειναι συνηθως σπανιος, ενω ο φοβος ως κατα βαση νοητικος ειναι αρκετα συχνος. Επομενως, καποιος θα μπορουσε να θεωρηθει απροσβλητος εαν μπορει να εκφραζει και τις δυο αρχες και να μην φοβαται μεσω της αποδοχης του οτι καθε φοβος του αποτελει ενα σεναριο που εχει μια πιθανοτητα να συμβει. Τελοσπαντων αυτες ειναι καποιες πρωτες σκεψεις, θα ηθελα να ακουσω και τις δικες σου αγαπητε Λυκιε ή απο καποιο αλλο συνομιλητη.(feedback) Ενας μαχητης φροντιζει πρωτιστως την αμυνα του, το "οπλον" του ειναι η ασπιδα του, επομενως αυτο πρεπει να αποτελει βασικο μελημα. Οταν σε καποιον αφαιρεις την δυναμη να σε πληγωσει, με το να αντεχεις και αποδεχεσαι τα "πληγματα" χωρις να σε τραυματιζουν βαρια, τοτε θεωρεισαι ικανος και επιφοβος μαχητης.
Ελ Στοχαστης
"Αν μένεις σε μια φτωχογειτονιά και ξαφνικά κερδίσεις το Λόττο που σε αναβαθμίσει οικονομικά σε πλούσιο άνθρωπο, θα είναι πολύ προκλητικό να παραμείνεις στην ίδια περιοχή και να χτίσεις βίλα, κυκλοφορώντας με S class και Porsche Carrera 4...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο φρόνιμο είναι να μετακομίσεις σε μια περιοχή που και οι υπόλοιποι έχουν την ανάλογη οικονομική επιφάνεια, ώστε να μην προκαλέσεις τον φθόνο των υπολοίπων, από την διαφοροποίηση."
Ας υποθεσουμε στο ιδιο παραδειγμα πως δεν κερδισε το Λοττο ο ανθρωπος του παραδειγματος μας, αλλα ηταν τοσο ικανος που δημιουργησε μια αλυσιδα επιχειρησεων που ειχαν εντυπωσιακη απηχηση. Μου φαινεται υπερβολικο να πρεπει να αυτο εξοριστει για να μην προκαλει το φθονο επειδη ξεχωριζει πολυ. Βεβαια, στο αρχικιο παραδειγμα η επιλογη της μετακομισης ηταν θεμιτη λογω της μεγαλης διαφορας (λοττο και πορσε σε φτωχογειτονια). Και το λεω αυτο διοτι εχω στο νου περισσοτερο ανθρωπους και οχι τοσο περιουσιες. Εδω δεν ειναι και τοσο πρακτικη λυση η μετακομιση σε περιοχη με πιο "ανοιχτομυαλους" ανθρωπους.
"Μην γινόμαστε ποτέ ευεργέτες."
Αυτο ακουγεται περιεργο αλλα εχει σοφια. Ομοιαζει με αυτο που ελεγαν οι αρχαιοι ελληνες, που απαγορευαν την ελεημοσυνη διοτι δεν δεχονταν να υπαρχουν ανθρωποι στη κοινωνια τους που ειχαν αναγκη απο ελεημοσυνη, καθως αυτος που την δεχεται, υφισταται μια σοβαρη απαξιωση που δρα ευνουχιστικα. Παρεμπιπτοντως, ισως αυτη να ηταν και η μυστικη ατζεντα της θρησκειας, ο μαζικος ευνουχισμος των ανθρωπων.
Αντιλαμβανομαι την αντιδραση καποιων ανθρωπων οταν αισθανονται πως "χανουν" καποιον δικο τους. Ομως, οφειλουμε στον εαυτο μας πάντα να προχωρουμε. Συμφωνω να γινεται οσο καλυτερα μπορουμε και να συμπεριλαμβανουμε και αλλους, ομως αυτο δεν ειναι παντα εφικτο. Αν καποιοι ενοχλουνται απο εμας, αυτο ειναι δικο τους προβλημα (εφοσον παραμενουμε δικαιοι κ δεν τους αδικουμε) και ισως να μην χρειαζετε να ασχολουμαστε εμεις καθολου με αυτο.
ΕΣ
ΥΓ. Μηπως και η εγκριση σχολιων χρειαζεται μια αναθεωρηση;
Τα δικά μου βιώματα αγαπητέ Ε.Σ., κινήθηκαν εξίσου στον άξονα πόνος-φόβος-νους. Καθόλου πρωτότυπο βέβαια! Όλοι οι άνθρωποι έτσι βιώνουν τη ζωή τους και αυτά είναι τα εργαλεία που μας δόθηκαν, για να εξελιχθούμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσωπικά λοιπόν, βίωσα μια διαδικασία ομφαλοσκόπησης και διερεύνησης αιτίων, στα οποία οφειλόταν ένα δικό μου ενεργειακό έλλειμμα ή διαρροή. Αυτή η διαρροή οφειλόταν στην διαταραχή κάποιων εσωτερικών ισορροπιών, που με οδηγούσαν σε μια βύθιση. Ανέλαβα πρωτοβουλία αλλαγών, μέσα από τις οποίες θα μπορούσαν να δοθούν αυτογνωσιακά ερεθίσματα. Νέα βιώματα, ρηξικέλευθα για την δική μου ρουτίνα και ικανά να προκαλέσουν ισχυρούς κλονισμούς. Ένας βομβαρδισμός βιωμάτων, μια αλυσίδα ραγδαίων εξελίξεων, ακολούθησαν αυτές τις επιλογές. Μια διελκυστίνδα μεταξύ λογικής και συναισθημάτων, δοκίμασε τις αντοχές, κατέδειξε τα όρια, δίδαξε και αναπροσάρμοσε θέσεις και ιδέες που είχα εγκατεστημένες. Γνώρισα πτυχές μου οι οποίες ήταν άγνωστες, αφού δεν θα μπορούσαν να αναδυθούν αν δεν δοκιμάζονταν από τις συγκεκριμένες συνθήκες που δημιούργησα. Φοβίες, ανασφάλειες εν τω βάθει, πόνος, ανάγκες και ελλείμματα του μικρού μου εγώ, αναδύθηκαν και εκτέθηκαν ανοιχτά. Μοιράστηκαν και αποδομήθηκαν, μέσα από μια διαδικασία αλληλεπίδρασης με ανθρώπους που με αγαπούν. Είναι πολύ σημαντικό να περιβαλλόμαστε από ανθρώπους που αγαπάμε και μας αγαπούν ανιδιοτελώς.
Η δική σου εξέλιξη με χαροποιεί πολύ, διότι ήταν γνωστή η επιθυμία σου να ενδυναμώσεις την αρσενική σου αρχή. Ασφαλώς κάθε αλλαγή επιφέρει ένα επώδυνο τίμημα (δράση-αντίδραση). Μάλιστα, όσο μεγαλύτερη είναι η υπέρβαση που κάνουμε, τόσο πιο επώδυνο είναι και το τίμημα. Πρέπει όμως να το αποδεχόμαστε, αν θέλουμε να εξελισσόμαστε. Αν το περιβάλλον μας αποδεικνύεται κατώτερο των περιστάσεων και εκλαμβάνει την δική μας πρόοδο ως κάτι αρνητικό ή κάτι που τους ξεβολεύει (διατάραξη της δικής τους ισορροπίας), αυτό είναι δικό τους πρόβλημα και εμείς το μόνο που μπορούμε να κάνουμε, είναι απλά να τους εξηγήσουμε πως και γιατί οδηγηθήκαμε σε αυτή την αλλαγή. Αν οι οικείοι μας, τρέφουν πραγματική αγάπη για μας και είναι άνθρωποι ελεύθεροι από την εγωπάθεια, θα κατανοήσουν. Αν όχι, θα γνωρίζουμε ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι αδύναμοι και δεν μπορούμε να στηριζόμαστε σε αυτούς. Μάλλον αυτοί θα υπολογίζουν στην δική μας στήριξη.
Οι άνθρωποι είναι δεκτικοί στις ενέργειες, όταν έχουν άγνοια των δικών τους δυνάμεων και μαθαίνουν να υπολογίζουν σε ξένες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤότε ανοίγουν τις "κερκόπορτες" και η προστατευτική τους αύρα αλώνεται εύκολα από οποιονδήποτε εισβολέα.
Ακόμη απλές αποδοχές της λαϊκής δεισιδαιμονίας (η μαύρη γάτα, ο σπασμένος καθρέπτης, το χάρισμα ενός αρώματος στον σύντροφο, το διάβασμα του καφέ, κτλ) διαρρηγνύουν την αμυντική μας ασπίδα και επιτρέπουν σε αλλότριες ενέργειες-δυνάμεις να επενεργούν μέσα μας. Πρέπει να μην αποδεχόμαστε καμία ξένη επίδραση επάνω μας και να μάθουμε να χρησιμοποιούμε μόνο τις δικές μας δυνάμεις, αλλά και να τις αναπτύσσουμε.
Ο μαχητής στηρίζεται αποκλειστικά στις ίδιες δυνάμεις, τις οποίες φροντίζει να εξελίσσει διαρκώς.
Όταν έχει επίγνωση των δικών του δυνάμεων-όπλων, τότε μπορεί να σταθμίζει τον αντίπαλο και η μάχη να τον αναδεικνύει νικητή, χωρίς μεγάλες απώλειες. Αν ο αντίπαλος μάλιστα είναι πολύ υποδεέστερος, ίσως δεν χρειάζεται να δώσει καμία μάχη (ενεργητική) και αρκεί να σταθεί παθητικός, αλλά απρόσβλητος από τα αδέξια και αδύναμα χτυπήματα του αντιπάλου του.
Αν μάλιστα ακολουθήσει στο τέλος κι ένα χαμόγελο συμπάθειας προς τον ηττημένο, το μήνυμα ότι είναι μάταιη η σύγκρουση με έναν μαχητή, περνά ξεκάθαρα και βαθειά...
Ο έλεγχος των σχολίων στον Καταχθόνιο Δαίμονα όμως, παραμένει.
Ο Καταχθόνιος Δαίμων αποτελεί έναν προστατευμένο χώρο στοχαστικής αναζήτησης της αλήθειας και όχι ένα πεδίο κοινωνικού πειράματος. Είναι σαν να έχουμε φτιάξει με κόπο, έναν όμορφο κήπο, προκειμένου να απολαμβάνουμε την ομορφιά του και να δρέπουμε τους γευστικούς καρπούς του.
Αν αφήσουμε να εισέλθουν μέσα διάφοροι ταραξίες, οι οποίοι για τους δικούς τους λόγους (αδυναμία αποδοχής και αγάπης) επιδίδονται στο να καταστρέφουν το ωραίο και ηδονίζονται από το χάος, τότε ο κήπος θα χαθεί. Πρέπει στην ζωή μας να δημιουργούμε τους δικούς μας κήπους και να τους προστατεύουμε.
Διότι μέσα σε αυτούς μπορούμε να αναπτυσσόμαστε απρόσκοπτα. Η ζωή εξάλλου, φροντίζει να μας εκθέτει ούτως ή άλλως σε παρεμβολές, διαβολές, πειρασμούς, εμπόδια και αποδομητικές καταστάσεις. Ας έχουμε και κάποιες μικρές νησίδες παραδείσου, ώστε να χαλαρώνουμε από τις μάχες...
ΛΥΚΙΟΣ.
Ελεύθερε Στοχαστή είπες μια μεγάλη κουβέντα: "Όλα όσα πασχίζουμε να αποκτήσουμε μια ζωή είναι και αυτά που θα χρειαστεί να εγκαταλείψουμε."
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε μια προσπάθεια να μην μένουμε στάσιμοι ("γίναμε λίγο σοφότεροι...δεν μείναμε εντελώς ίδιοι", γράφεις) ξεπερνάμε λίγο λίγο τον ίδιο μας τον εαυτό.
Κι αν αλλάζουμε εμείς σε σχέση με χτες, πόσο μάλλον οι καταστάσεις και η αλληλεπίδραση με τα άτομα που μας περιστοιχίζουν.
Αν εγκαταλείπουμε τον χθεσινό εαυτό μας για χάρη αυτού που αναδύεται εξαιτίας της πρόσθετης γνώσης και βιωμάτων, λογίζεται αυτό στα αλήθεια ως εγκατάλειψη;
Ο άνθρωπος σε ενα μεγάλο βαθμό ειναι οι ιδέες του. Και οι ιδέες δεν φυλακίζονται, μήτε καλουπώνονται. Μας ταξιδεύουν. Και τα λιμάνια έχουν νόημα ύπαρξης επειδή ταξιδεύονται οι θάλασσες.
"Τα πάντα ρει και ουδέν μένει" μας θυμίζει ο Λύκιος και συνδέεται αυτό αυτομάτως στην σκέψη μου με το "απέραντο και ανεξάντλητο της θειότητας" που περιγράφει ο Ελεύθερος Στοχαστής και που φαίνεται να επιδιώκει ο άνθρωπος.
Όσο τα μικρά "εγω" μας, επιθυμούν να περιορίσουν την διευρυμένη και ανιδιοτελή αγάπη για να την κρατήσουν προνομιακά για πάρτη τους, τόσο αγνοούν επί της ουσίας πως η αγάπη εκ φύσεως ούτε συστέλλεται για να χωρέσει κατά τόπους(στενός χώρος) ούτε χάνεται. Χάνεται μονάχα απο τους απαίδευτους, στο φως της, οφθαλμούς μας.
Παρομοίως και ο φθόνος. Γεννάται σε απαίδευτους νόες. Ο ικανός, λαμπερός και αποτελεσματικός άνθρωπος, οφείλει να μην προκαλεί. Ας διατηρεί το μέτρο χωρίς να μένει μέτριος και ας γίνεται εξαιρετικός χωρίς να αυτοεξαίρεται.
Όμως, φίλε Στοχαστή, ενώ κατέληξες στο παραγωγικό συμπέρασμα ότι η ισόποση ανάπτυξη των δύο αρχών και η σθεναρή αντιμετώπιση και κατάργηση του πόνου και του φόβου, αποτελούν ικανά αντίμετρα στις όποιες επιθέσεις, υποτίμησες την συχνότητα του πόνου. Μα οι επιλογές που κάνουμε υπό το κράτος των φόβων, προκαλούν αλυσιδωτά και πόνο ο οποίος και υπαρκτός είναι και καθόλου σπάνιος.
ΚΥΡΟΣ
"Τα δικά μου βιώματα αγαπητέ Ε.Σ., κινήθηκαν εξίσου στον άξονα πόνος-φόβος-νους."
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματι αγαπητε φιλε, ο ικανος νους αποτελει ευχη και καταρα, οπως αλλωστε κατι αντιστοιχο ισχυει και για την ομορφια των γυναικων. Οποιος ζει μεσα στου νου του, θα υποφερει. Απο την αλλη, το να ζει καποιος κατω απο το νου του, ονομαζεται ανοησια και απαρνηση του νου. Δεν εχει νοημα να απαρνηθουμε αυτο που μας διαφοροποιει απο τα ζωα (νους), διοτι ετσι κατεβαζουμε τον εαυτο μας ενα εξελικτικο επιπεδο. Αρα, μονη επιλογη ειναι η υπερβαση του νου που για να συμβει θα πρεπει να παρατηρηθει ο νους. Στην Ανατολη, "Βουδας" ονομαζεται αυτος που εχει καταφερει να υπερβει τον νου του. Τα λεω αυτα, διοτι ο ευστροφος νους δημιουργει συνεχως συνθηκες πονου και φοβου, οι οποιες ειναι φανταστικες και οχι πραγματικες. Καπου σε αυτον τον αξονα κινηθηκα και εγω για να αντιμετωπισω καποιο "βαρος". Αυτες οι ψυχολογικες αδυναμιες/ελλειψεις αποτελουν τα "ενεργειακα ανοιγματα" στην αμυνα ενος ανθρωπου, που θα μπορουσε καποιος/κατι να εκμεταλλευτει.
"Φοβίες, ανασφάλειες εν τω βάθει, πόνος, ανάγκες και ελλείμματα του μικρού μου εγώ, αναδύθηκαν και εκτέθηκαν ανοιχτά."
Και εγω προσπαθησα και προσπαθω να τα εκθετω ανοιχτα (αλλα επιλεκτικα οσον αφορα τα ατομα) . Κανοντας το αυτο, νιωθω να απελευθερωνομαι. Μπορει απο τη μια να ομολογω "αδυναμιες", αλλα απο την αλλη κανοντας το αυτο νιωθω να τις υπερβαινω και συντομα μαλιστα παυει η επιδραση τους πανω μου και δεν τις εχω.
Τωρα λοιπον που διαθετω και τις δυο αρχες ενδυναμωμενες, παρατηρω διπλη πολωση. Ελκομαι εξισου και απο τις δυο. Ειναι σαν να εχουμε ενα θετικο και ενα αρνητικο μοριο που ελκονται μεταξυ τους, αλλα δεν ενωνονται, δεν συμβαινει η αντιδραση που θα προκαλεσει την μεταστοιχειωση. Γνωριζουμε πως αυτος ειναι ο νομος των τριων, και η τριτη δυναμη ειναι αυτη που δρα σαν καταλυτης και ειναι συνηθως αφανης. Τελοσπαντων, αυτο ειναι ενα προβλημα για μετα που πιθανον να λυθει εκ των πραγματων
Εξαισια το σχολια περι μαχητη
ΕΣ
"Ο Καταχθόνιος Δαίμων αποτελεί έναν προστατευμένο χώρο στοχαστικής αναζήτησης της αλήθειας και όχι ένα πεδίο κοινωνικού πειράματος. Είναι σαν να έχουμε φτιάξει με κόπο, έναν όμορφο κήπο, προκειμένου να απολαμβάνουμε την ομορφιά του και να δρέπουμε τους γευστικούς καρπούς του.Αν αφήσουμε να εισέλθουν μέσα διάφοροι ταραξίες, οι οποίοι για τους δικούς τους λόγους (αδυναμία αποδοχής και αγάπης) επιδίδονται στο να καταστρέφουν το ωραίο και ηδονίζονται από το χάος, τότε ο κήπος θα χαθεί."
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα επιχειρηματα ειναι στιβαρα. Ο λογος ωστοσο που το αναφερω δεν αφορα πλεον εμας. Θεωρω πως μπορουμε να το διαχειριζομαστε. Η υπερβαση μας ομως αυτη συντελεστηκε ακριβως επειδη δοκιμαστηκαμε σε καποιες δυσαρεστες καταστασεις, ετσι επηλθε μια ανθεκτικοτητα. Πιστευω πως ο ΚΔ ειναι ενας χωρος που χρειαζεται να προσφερει αντιστοιχες εμπειριες και σε αλλους χρηστες. Δεν μπορει καποιος να υπερβαινει κατι, αν πρωτα δεν το βιωσει. Το βιωμα ειναι απαραιτητο και δυστυχως ενας ελεγχομενος χωρος προσφερει μεν ασφαλεια, οχι ομως και τα απαραιτητα βιωματα. (comfort zone). Η υπερβολικη ασφαλεια γενναει την εκτροπη και φερει ελλειμμα ελευθεριας και εκφρασης. Ξαναλεω, πως για μενα πια το ιδιο μου κανει, ισως και να το προτιμω ετσι, τα πειραματα μου τα κανω στην προσωπικη ζωη και με το παραπανω. Ωστοσο,δεν μπορω να μην παρατηρησω την αποχη συμμετοχης απο καποιους αλλους σχολιαστες. Επειδη ο ΚΔ εχει φτιαχτει (αποτι αντιλαμβανομαι) για τη στηριξη των σχολιαστων, η συμμετοχη αυτων ειναι εκ των ων ουκ ανευ (απαραιτητη).
Πιθανον, αυτο το ελεγχομενο υφος να τους απομακρυνει ή να μην τους ταιριαζει. Ισως δηλ μαζι με τους ταραξιες να απομακρυνονται και οι μη ταραξιες. Σε καθε περιπτωση, καθε αποφαση που θα λαβεις ειναι σεβαστη. Ωστοσο, θα ηταν ενδιαφερον να ακουσουμε την αποψη των ιδιων των σχολιαστων (εστω και ανωνυμα) Θυμαμαι και εγω τον εαυτο μου λιγο παλιοτερα (οχι μονο εδω), να κανω συχνες ανανεωσεις στην σελιδα, μηπως εχει υπαρξει καποιο νεο σχολιο. Ξαναλεω πως ειναι σοφοτερο να μεσολαβει χρονος, ωστοσο αυτοι που ειναι ηδη σοφοι δεν εχουν και λογο ή αναγκη να αναψυκτηριαζονται και να συμποσιαζονται οπως οσοι ψαχνονται εντονως. Αν καποιος επιδοθει σε ταραξιες που δεν μπορουν να κατευναστουν, τοτε το μεσο της εγκρισης μπορει σαφως να επανελθει. Θυμαμαι ομως πως αυτο το μετρο ηταν εκτακτο και προσωρινο μετρο λογω αναγκης, προηγουμενως δεν υπηρχε. Αρα εαν οι εκτακτες συνθηκες εχουν εκλειψει, ειναι λογικο το μετρο αυτο να εκλειψει επισης. Ειναι σαν να αναλαμβανει την εξουσια ο στρατος λογω εκτακτων συνθηκων, αλλα μετα να μην την επιστρεφει οταν αυτες εκλειψουν, με το λογο/προσχημα (αναλογως την οπτικη του καθενος) πως μπορει να ξαναπροκυψουν αντιστοιχες εκτακτες συνθηκες. Εαν αυτες προκυψουν, τοτε θα πρεπει και ο στρατος να ξαναεπεμβει και οχι προληπτικα. "Αυτην την δουλεια θα κανουμε ρε Στοχαστη; Περα-δωθε θα πηγαινουμε;" Εμμ, τι να πουν και οι σερβιτοροι που πανε περα-δωθε για το παραμικρο;
Ελ. Στοχαστης
"Αν εγκαταλείπουμε τον χθεσινό εαυτό μας για χάρη αυτού που αναδύεται εξαιτίας της πρόσθετης γνώσης και βιωμάτων, λογίζεται αυτό στα αλήθεια ως εγκατάλειψη; "
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυσικα και οχι φιλε Κυρο. Η διατυπωση σου ειναι ωραια. Αυτο ακριβως που ειπες χρειαζεται να κανουμε. Ποσοι ανθρωποι το κανουν ομως αυτο; Ποσοι ανθρωποι αλλαζουν; Θεωρειται πλεον σχεδον φυσιολογικο, το να προσπαθει ο ανθρωπος να εξελισσεται μεσω υλικων αποκτηματων (και οι στειρες γνωσεις σαν βουνα πληροφοριων θεωρουνται υλικες) και να ψαχνει εξωθεν αυτο που του λειπει. Λεγοντας πως ο,τι πασχιζουμε να αποκτησουμε, αναποφευκτα θα χρειαστει να το εγκαταλειψουμε, αναφερομουν στο 99,9% των περιπτωσεων, στις οποιες το παραδειγμα σου ΔΕΝ ανηκει και αρα ηταν ευστοχο.
Ο ανθρωπος πραγματι σε ενα μεγαλο βαθμο ειναι οι ιδεες του. Δεν ειναι αν το δουμε αυστηρα, αλλα πρακτικα δειχνει να ειναι. Σιγουρα ενας ανθρωπος ειναι περισσοτερο οι ιδεες του κ ο νους του, αποτι το σωμα του. Αυτο το νοητικο περιβαλλον που συνοδευει τον ανθρωπο, ειναι και αυτο που διαμορφωνει κολασεις ή παραδεισους μετα τον υλικο θανατο. Η κατασταση στην οποια βρισκομαστε, λογικα μας ακολουθει και μετα, με πολυ δυσκολοτερο το εργο απεμπλοκης μας. Αρα ο σωφρων οφειλει να πασχιζει στο εδω και τωρα, να αλλαζει.
Πραγματι τον πονο τον υποτιμησα. Ισως επειδη κακως τον εχω απωθησει, ή υπερβει λιγακι (ελπιζω). Ο πονος αυτος ομως, αν και βιωνεται ως πραγματικος, παραμενει φανταστικος, βρισκεται στο νου μας. Το οτι βρισκεται "στο μυαλο μας" δεν σημαινει ομως πως δεν θα τον νιωθουμε να μας ξεσκιζει, διοτι ο νους οριζει το σωμα και το συναισθημα, ως ανωτερος τα κατωτερα. Το σωμα οχι μονο υποτασσεται, αλλα και αναλαμβανει πρωτοβουλιες εκφρασης ωστε να βοηθησει οπως μπορει το νου στα προβληματα που αντιμετωπιζει, οταν εμεις ταυτιζομαστε μαζι του. Το σωμα δημιουργει πραγματικες ασθενειες σε αυτο ακριβως το πλαισιο συμπεριφορας, που προκαλουν αισθητοτατο πονο. Ο λογος ομως δημιουργιας ολων αυτων παραμενει φαντασιακος. Δεν μας κυνηγαει μια τιγρη και μας ξεσκιζει, αλλα η δοση του δανειου στην τραπεζα. Δεν κινδυνευει πραγματικα το υλικο μας σωμα, αλλα η κοινωνικη μας θεση και στατους, πιπες δηλαδη.
Επειδη εχει τυχει να ασχοληθω με τις αιτιες πολλων ασθενειων, οι περισσοτερες αναγονται στη ψυχονοητικη σφαιρα, ητοι στο νου και νοοτροπια/ιδεες/αποψεις του ασθενους. Δεν ειναι πραγματικες οι αιτιες, αλλα φαντασιακες ως νοητικες. (Η φαντασια κ η μνημη αποτελουν λειτουργιες του νου) Ως τετοιες, μπορουν καλλιστα να αλλαχθουν.
Ελ Στοχαστης
Αγαπητέ Κύρε, η τοποθέτησή σου είναι άξια θαυμασμού, όπως και ο λόγος σου. Μας τιμά ιδιαίτερα η αξιόλογη παρουσία σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό όσα είπες, κρατώ και στοχάζομαι με τις παρακάτω φράσεις σου:
"Ο ικανός, λαμπερός και αποτελεσματικός άνθρωπος, οφείλει να μην προκαλεί. Ας διατηρεί το μέτρο χωρίς να μένει μέτριος και ας γίνεται εξαιρετικός χωρίς να αυτοεξαίρεται."
"Ο άνθρωπος σε ένα μεγάλο βαθμό είναι οι ιδέες του. Και οι ιδέες δεν φυλακίζονται, μήτε καλουπώνονται. Μας ταξιδεύουν. Και τα λιμάνια έχουν νόημα ύπαρξης επειδή ταξιδεύονται οι θάλασσες."
Πόση συμπυκνωμένη σοφία περιλαμβάνουν αυτές οι φράσεις αλήθεια!
Δεν θέλω να αναλύσω τίποτα επάνω σε αυτά, γιατί αν το τολμούσα θα ήταν βέβηλο για τον τρόπο που ήδη εκφράστηκαν.
ΛΥΚΙΟΣ.
Αγαπητέ Ελ. Στοχαστή,
ΑπάντησηΔιαγραφή"Αυτες οι ψυχολογικες αδυναμιες/ελλειψεις αποτελουν τα "ενεργειακα ανοιγματα" στην αμυνα ενος ανθρωπου, που θα μπορουσε καποιος/κατι να εκμεταλλευτει."
Οι φοβίες-ανασφάλειες που προέρχονται από την νοητική διεργασία, είναι αυτά που επενδύουν σε προσδοκίες για το μέλλον. Φοβόμαστε τι μπορεί να συμβεί αν!
Αντίθετα οι ενοχές, το μίσος, η εκδίκηση, αφορούν νοητικές διεργασίες που ανάγονται στο παρελθόν μας. Οπωσδήποτε όμως, όλα αυτά είναι αρνητικά συναισθήματα που εδράζονται σε νοητικά παράγωγα.
Ως αρνητικά συναισθήματα, παράγουν χαμηλές δονήσεις, οι οποίες μπορούν να μας καταβάλλουν και να μας οδηγήσουν σε απώλεια ενέργειας.
Η εκροή ενέργειας από χαμηλές δονήσεις, γίνονται αντιληπτές από τους άλλους ανθρώπους, αλλά και από οντότητες του αστρικού πεδίου. Ας αφήσουμε το τελευταίο στην ησυχία(!) του και ας ασχοληθούμε με τους ανθρώπους.
Οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται διαισθητικά ή με απτό τρόπο, τα αρνητικά εκπεμπόμενα ενός άλλου. Αυτομάτως τα εκλαμβάνουν ως αδυναμίες, τις οποίες κάποιος κακόβουλος μπορεί να εκμεταλλευτεί σε βάρος μας, κάνοντας χειρισμούς. Σαφώς λοιπόν δημιουργούν τρύπες στην δική μας άμυνα, δηλαδή ευάλωτα σημεία στην προσωπικότητά μας, τα οποία μας δημιουργούν πλείστα όσα προβλήματα. Μαθαίνοντας να ελέγχουμε τις φοβίες μας, κλείνουμε τις τρύπες και είμαστε καλύτερα προστατευμένοι.
Οι φοβίες μας τροφοδοτούνται από μια δεξαμενή ιδεών και εντυπώσεων που έχουμε βιώσει ή υιοθετήσει (σωστές ή λαθεμένες), αλλά παίζουν με τις πιθανότητες με τρόπο μη λογικό. Επάνω σε αυτή την αλήθεια, μπορεί κανείς να δουλέψει επάνω στις φοβίες του.
Λες λοιπόν, πως "Το βιωμα ειναι απαραιτητο και δυστυχως ενας ελεγχομενος χωρος προσφερει μεν ασφαλεια, οχι ομως και τα απαραιτητα βιωματα"
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω ποιος ορίζει ποια είναι τα "απαραίτητα βιώματα" που πρέπει να προσφέρει ο χώρος μας, αλλά σίγουρα δεν μπορεί να είναι οποιαδήποτε και με οποιοδήποτε τίμημα.
Αντιλαμβάνομαι την σκέψη και το κίνητρό σου όμως.
"Πιθανον, αυτο το ελεγχομενο υφος να τους απομακρυνει ή να μην τους ταιριαζει. Ισως δηλ μαζι με τους ταραξιες να απομακρυνονται και οι μη ταραξιες"
Δεν συμμερίζομαι αυτή την άποψη όμως, αγαπητέ φίλε.
Οι σχολιαστές που απομακρύνθηκαν από τον Κ.Δ., δεν απογοητεύτηκαν από τον μετριασμό των σχολίων, ούτε από την έλλειψη υβριστών και τρολλς.
Απομακρύνθηκαν επειδή οι αναρτήσεις μειώθηκαν, επειδή ίσως βαρέθηκαν το ίδιο θεματολόγιο, επειδή ολοκλήρωσαν τον κύκλο της επίσκεψης στον χώρο μας, επειδή δεν τους άρεσε το ύφος μου ή κάποιων άλλων σχολιαστών ή ακόμη και επειδή ότι είχαν να πουν, το είπαν.
Οι "ταραξίες" οι οποίοι μπορούν να κινηθούν μέσα στα όρια ευπρέπειας που διέπουν τον Κ.Δ., είχαν πάντοτε την ευκαιρία να εκφραστούν εδώ και το έπραξαν δεόντως και πολλές φορές καταχαρούμενοι την δική μου ανοχή. Μεγάλη ελαστικότητα επέδειξα μαζί τους.
Ωστόσο, υπάρχουν σχόλια τα οποία είναι ωμές και χυδαίες ύβρεις, χωρίς καμία ουσία, τα οποία απλά δείχνουν μια σοβαρή νοσηρότητα του ανθρώπου που βρίσκεται πίσω από το πληκτρολόγιο.
Αυτά βέβαια δεν τα έχω επιτρέψει να δημοσιεύονται, αλλά είναι σίγουρο πως κανείς από εσάς δεν θα τα έβλεπε με θετικό μάτι. Αν αφήσω ανοιχτά τα σχόλια, είναι θέμα ωρών να γεμίσει ο χώρος από σωρεία χυδαίων ύβρεων εναντίων όλων μας. Υβρεολόγιο το οποίο δεν στοχεύει σε καμία ουσιαστική ιδέα.
Αν ενοχλεί κάποιους η αναμονή της δημοσίευσης των σχολίων του και χάνεται η γοητεία της αμεσότητας (πατώντας το κουμπί της "ανανέωσης"), εγώ ενοχλούμαι ακόμη περισσότερο που πρέπει διαρκώς όπου σταθώ και όπου βρεθώ να κοιτώ το κινητό μου, μήπως κάποιος έγραψε σχόλιο για να το δημοσιεύσω...
Αναγκάζομαι όμως, όχι για να διατηρήσω τον χώρο μας αποστειρωμένο και υπερπροστατευμένο, αλλά για να τηρήσω μια στοιχειώδη ευπρέπεια, όπως αρμόζει σε ένα αξιοπρεπές σπίτι που υποδέχεται τους προσκεκλημένους του.
Συνεπώς, όντως οι έκτακτες συνθήκες επιβολής του μέτρου δεν έχουν εκλείψει και αυτό είμαι εγώ σε θέση να το γνωρίζω.
Γι αυτό τον λόγο, θα διαπιστώσεις ότι εδώ και πολύ καιρό, μετά τους όρους των σχολίων λέει "Τα σχόλια ελέγχονται πριν δημοσιευθούν." Η λέξη "προσωρινά" αφαιρέθηκε και έγινε πλέον, ...μόνιμα!
Μετά λύπης μου βεβαίως...
ΛΥΚΙΟΣ.
άσε βρε τώρα που δεν θες ντεμέκ τους.. ταραξίες... ΚΡΑ κάνεις! Λύκιε, γιατί αρνείσαι αυτό που επιθυμείς; Πού οφείλεται η ενδόμυχη ντροπή σου να εκφράζεις ανοιχτά τα θέλω σου; Είσαι λίγο μαζοχίτσα πάντως ε; Έλα Λύκιε, ανοίξου! Χαλάρωσε και εκφράσου εδώ στη συντροφιά μας και μεις θα σε στηρίξουμε!
ΔιαγραφήΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ!!!!!!!!!! ΚΑΙ ΔΩ ΕΦΤΑΣΕ Η ΧΑΡΙΣ ΤΟΥ ΛΥΣΣΑΣΜΕΝΟΥ ΣΚΥΛΟΥ; ΕΦΥΓΕ ΜΕ ΤΙΣ ΚΛΩΤΣΟΠΑΤΙΝΑΔΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΞΥΠΝΗΣΤΕ ΡΕ ΚΑΙ ΕΝΟΧΛΕΙ ΤΟΝ ΛΥΚΙΟ!!!!!!!!!!
ΔιαγραφήΠΡΟΣΕΧΕ ΛΥΚΙΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΝΩΝΥΜΟ ΤΕΡΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο mad dog zagklaras ΤΟΥ ΣΩΡΡΑ
ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΣΤΟ ΞΥΠΝΗΣΤΕ ΡΕ ΘΑ ΣΕ ΠΕΙΣΕΙ ΔΗΛΑΔΗ Η ΓΝΩΣΤΗ ΕΛΕ ΜΑΝΕΣΗ ΑΝ ΘΥΜΑΣΑΙ
Ανώνυμε, η περιοδική εμφάνιση της κυρίας αυτής, είναι συνήθης πλέον εδώ, στον Καταχθόνιο Δαίμονα.
ΔιαγραφήΜας έρχεται με διάφορα ονόματα που θεωρεί πως την εκφράζουν, όπως aix (αίξ-κατσίκα).
Ωστόσο δεν μας ενοχλεί η παρουσία της, αφού λίγοι της δίνουν σημασία, μιας και δεν επιδιώκει τον διάλογο, αλλά απλώς κάνει το νούμερό της και μετά αποχωρεί.
ΛΥΚΙΟΣ.
Θα συμφωνήσω με τον διαχειριστή ότι η προεπισκόπηση των σχολίων δεν αποτρέπει κανέναν, ακόμα και τα λεγόμενα 'τρολ', να καταθέτουν γνώμες, προβληματισμούς, αντιρρήσεις, κτλ. Πάντα υπάρχει τρόπος να πειραματιστείς και να ανδρωθείς ακόμα και σε ένα ελεγχόμενο περιβάλλον. Ο εξωτερικός αυτός έλεγχος προκαλεί τον 'παρατηρητή' σε έναν δικό του εσωτερικό αυτοέλεγχο ώστε να αναβαθμιστεί σε 'συμμετέχων'.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΝΕΣΤΗΣ
Πολύ σωστή η παρατήρηση, αγαπητέ Ανέστη. Καλωσήλθες στον Καταχθόνιο Δαίμονα λοιπόν!
ΔιαγραφήΗ σωστή οριοθέτηση στην επικοινωνία των ανθρώπων, δεν περιορίζει την ελευθερία της έκφρασης, αλλά επιτρέπει την ισότιμη συμμετοχή και τον παραγωγικό διάλογο, μέσα στα πλαίσια του μέτρου.
Αν χαθεί το μέτρο και παραβιαστούν τα όρια, ο διάλογος γίνεται μη παραγωγικός και μετατρέπεται σε πεδίο εκτόνωσης εγωκεντρικών παθών. Τότε ο διάλογος χάνει το νόημά του και υπηρετεί άλλους σκοπούς.
ΛΥΚΙΟΣ.
Ασχέτως του αν τέθηκε από τον Αττεσλή ή όποιον άλλον το πόσο χρόνο μπορούμε να περνάμε δίπλα σε ανθρώπους χαμηλής συχνότητας, είναι κάτι που στην ζωή μας όλοι λίγο πολύ έχουμε αναλογιστεί μια και δεν υπάρχει κανείς που να πελάζει αποκλειστικά ‘’καλύτερους’’ ή έστω ομοίους του εσαεί. Επομένως, σαφώς μας απασχολεί αν κάποιες συναναστροφές μας διαπιστώνουμε ότι μας ζημιώνουν και οφείλουμε να επιτρέπουμε την επαφή στο μέτρο που συνειδητά κρίνουμε ότι χρειαζόμαστε αμφότεροι για διαφορετικούς λόγους έκαστος. Τα μαθήματα-βοήθηματα είναι πάντα αμφίδρομης κατεύθυνσης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε έναν κόσμο όπου ο πόλεμος αναγνωρίζεται ως πατέρας των πάντων(πόλεμος>πάλλω), εφόσον καθημερινά δίνουμε μάχες επιβίωσης, όλοι είμαστε μαχητές. Απλά, ο έγκαιρα συνειδητοποιημένος μαχητής εξοικονομεί τεράστιες δυνάμεις χτίζοντας ισχυρές άμυνες.
«Παρεμπιπτοντως, ισως αυτη να ηταν και η μυστικη ατζεντα της θρησκειας, ο μαζικος ευνουχισμος των ανθρωπων.»
Πόσο δίκιο έχεις.
Πάρτε ωραίες ιστοριούλες πειραγμένης απόδοσης λογικοφανών ηθικοπλαστικών αρχών, ορίων, κανόνων και συμπερασμάτων, και μην σκέφτεσθε.
Αγαπητέ Λύκιε, σε ευχαριστώ για τα ευγενικά σου λόγια. Το επίπεδο των σχολιασμών στο ιστολόγιό σου με ξεπερνά και χαίρομαι που οι δικές σας σκέψεις γίνονται εφαλτήριο για να δουλεύω κοντά σας τα πατήματά μου. Ευχαριστώ για την φιλόξενη υποδοχή.
ΚΥΡΟΣ
Αγαπητέ Κύρε, όντως η συναναστροφή μας με ανθρώπους που θεωρούμε τοξικούς, πρέπει να είναι περιορισμένη, ώστε να μην δεχόμαστε την αρνητική επίδραση της δικής τους κραδασμικότητας.
ΔιαγραφήΔεν μπορούμε να αποφύγουμε τον συντονισμό με την κραδασμικότητα του άλλου, αν η έκθεσή μας σε αυτές τις συχνότητες, έχει διάρκεια χρόνου.
Άρα είναι καλό να έχουμε επαφές μικρής διάρκειας με τοξικούς ανθρώπους.
Ο όρος "τοξικός" βέβαια, είναι απόλυτα σχετικός. Κάποιος γίνεται τοξικός για εμάς, μόνο αν η διαφορά κραδασμικότητας που μας χωρίζει, είναι τέτοια που επιδρά πολύ αρνητικά επάνω μας.
Εξίσου όμως, μπορεί κι εμείς να είμαστε τοξικοί για κάποιους άλλους ανθρώπους, που βρίσκονται πολύ ψηλότερα εξελικτικά και συνεπώς κραδάζουν σε πολύ ψηλότερες δονήσεις.
Συμφωνώ πως ακόμη και με αυτούς όμως, η (μικρής διάρκειας) συναναστροφή, έχει να μας δώσει κάποιο μάθημα, θυμίζοντάς μας πως βιώνει την ζωή ένας άνθρωπος που βρίσκεται πίσω μας εξελικτικά.
Το επίπεδο των σχολιασμών στον Κ.Δ. καθόλου δεν σε ξεπερνά και είσαι ισάξιος με τους δυνατότερους από αυτούς!
ΛΥΚΙΟΣ.
Ειναι ευκολος ο διανοητικος αυτο-αυνανισμος και καθε ικανος φιλοσοφος ή διανοητης το γνωριζει αυτο και πρεπει να το αντιμετωπιζει. Ωχρια η πραγματικοτητα μπροστα στην ανωτερη ιδεατη κατασκευη του νου. Ο Νευτων για πχ πεθανε παρθενος, οπως και πολλοι ακομα διανοητες. Πιθανοτατα και ο Τεσλα, που λεγεται πως καποια στιγμη ειχε ερωτευτει ενα περιστερι. Καθολου περιεργο οταν καποιος γνωριζει τις δυναμεις προβολης ενος ισχυρου νου. Το προβλημα ερχεται ομως με την προσκολληση. Υπερβολικη απωθηση της αρσενικης αρχης (αδυναμια εκφρασης), οδηγει σε εκτροπες φασιζουσας νοοτροπιας. Καπως θα εκφραστει, αυτο ειναι βεβαιο. Σε αυτο το προφιλ δειχνει να ανηκει ο Χιτλερ. Και ο "δικος μας" Πανος Καμμενος σε αλλη κλιμακα βεβαιως. Αδυναμια εκφρασης αρσενικης αρχης. Ξεφυγα ομως, ας επιστρεψω στα δικα μας
ΑπάντησηΔιαγραφήΚυρο, θα βοηθουσε καποιο παραδειγμα περι πονου για να το δουμε σε βαθος, γιατι οσο ναναι, ισως να κουραζουμε καποιους αναγνωστες οταν μιλαμε γενικα. Και αυτο αλλα κυριως, ο νους διαπρεπει οταν μπαινουν ορια στις αναζητησεις του και κινειται πιο εξειδικευμενα. Ειναι πιο αποτελεσματικος τοτε.
Εχω παρατηρησει παντως πως ο βαθυτερος πονος (οχι ο προφανης υλικος των αισθησεων) εμφανιζεται οταν ο νους υπολειπεται σε κατανοηση. Ειναι χρησιμος διοτι δρα παρακινητικα. Συνηθως εχει ψυχολογικη βαση και οχι υπαρξιακη. Ας μαθουμε να κανουμε τον διαχωρισμο. Ο ψυχολογικος ειναι δημιουργημα του νου. "Εφαγα χυλοπιτα και βιωσα την απορριψη απο την κοπελα που αγαπω και ο πονος μου ξεσκιζει τα σωθικα." Δεν ειναι υπαρξιακα πραγματικος ο πονος αυτος, δεν με σφαζει ενας σαμουράι, νοητικος ειναι κατα βαση. Σιγουρα ποναει αναλογως την ταυτιση μου με την κοπελα. Οσο μεγαλυτερη, τοσο χειροτερα θα ειναι. Ο πονος ειναι "πραγματικος" απο την αποψη πως μπορει το σωμα μου να εκδηλωσει μεχρι και καποιους συγκεκριμενους καρκινους (συνηθως στους ανδρες στα γεννητικα οργανα, στις γυναικες στους μαστους) μπορει και τιποτα, αναλογως του τι συμβαινει στο νου μου και πως ερμηνευει το γεγονος. Δεν ειναι υπαρξιακος ομως, οπως οταν με σφαζει ενας σαμουραι, διοτι τοτε εχουμε 100% το ιδιο αποτελεσμα σε διαφορετικους ανθρωπους. Αυτο λοιπον ειναι το βαρος της αδυναμιας διαχειρισης των λειτουργιων ενος δυνατου νου, μνημης και φαντασιας, ή οπως ωραια το ειπε ο αγαπητος Λυκιος, παρελθοντος και μελλοντος. Οταν ο νους εστιαζεται και ζει στο παρον, ολες οι παρεκτροπες αυτου του τυπου εκλειπουν.
Φιλε Λυκιε, η αγαπη ειναι μια αρκετα συνθετη και παρεξηγημενη εννοια. Εμεις μπορει να την βλεπουμε στην ιδεατη μορφη της, αλλα η πραγματικοτητα απεχει πολυ. Οπως καθε νομισμα εχει δυο αντιθετες οψεις, το ιδιο ισχυει και για τα συναισθηματα. Η αγαπη ως ερως ειναι η δυναμη που ακατανικητα ελκει δυο αντιρροπες δυναμεις/εκφρασεις/αρχες. Τι ειναι το μισος και παθος αν οχι αγαπη εκπεφρασμενη με τον αρνητικο τροπο; Εχουμε αναφερει πως αγαπη σημαινει αποδοχη, μα ισως να μας εχει διαφυγει η αλλη οψη της που ειναι η παραβιαση, καθως και οι δυο οδηγουν σε ενωση. Ο προφανως αποδοτικοτερος τροπος και ορθος τροπος ειναι η αποδοχη, αλλα αν καποιος/καποια δεν εχει γνωρισει ποτέ του την θηλυκη αρχη τοτε θα δυσκολευεται να την εκφρασει και θα βρισκει ως μονο (αδεξιο) τροπο την επιβολη. Προφανως αντιλαμβανομαστε πως το να προσπαθει να χτισει καποιος μια ανθρωπινη σχεση με το ζορι και τη βια ειναι σαν να προσπαθει να πιασει μελισσες με ξυδι αντι για μελι. Και ομως, ετσι προσπαθει διοτι ετσι εχει μαθει. Οπως λεει ο Μπουκαι "Αναποδραστη εξελιξη του αφεντη (υπερβολη αρσενικης αρχης) ειναι το υπαρξιακο κενο". Δεν ειναι λογικο πως ολοι οι ανθρωποι θα κανουν περα καποια στιγμη τον τοξικο;
Το σπιτι μας οντως εχουμε χρεος να το υπερασπιζομαστε απο παραβιασεις, επειδη ακριβως ειναι δικο μας σπιτι και εμεις θετουμε τις συνθηκες διαβιωσης και συνυπαρξης. Αυτο αποτελει χρεος του "ανδρα" (οχι μονο το βιολογικο φυλο). Τις συνεπειες τις γνωρισαν καλα στο πετσι τους οι "μνηστηρες" και οι "νταβατζηδες". Καθενας κανει κουμαντο στο δικο του μαγαζι και οχι των αλλων. Ωστοσο, αποτελει αναποφευκτο Νομο πως αργα ή γρηγορα θα χρειαστει να εγκαταλειψουμε τα δημιουργηματα-γεννηματα μας. "Φρονει θνητα". Αφου ειμαστε θνητοι και θα πεθανουμε, θα πρεπει να φρονουμε με την θνητοτητα μας υποψιν. Σοφο να το μεθοδευσουμε να συμβει πριν το βιολογικο μας θανατο, ωστε να γινει με τους δικους μας ορους και οχι υπο τους ορους της αναγκης. Αντιλαμβανομαι και εγω πως το βλεπεις με πατερικο τροπος ως προστατης, αλλα αυτο συμβαλλει στον εγκλωβισμο σου καθως η αρνηση "αλωσης" του χωρου τροφοδοτει την ιδια την επιβουλη. Δεν υπαρχει ομως αποπειρα αλωσης διοτι δεν υπαρχει αντιστοιχη ικανοτητα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντι για ταραχοποια στοιχεια, διακρινω πλεον μια αδεξια αποπειρα εκβιασης αποδοχης, την οποια και μετα θα απορριψει ωστε να προλαβει να μην απορριφθει. Τα βιωματα για τους επισκεπτες του χωρου θα ειναι μια αναπτυξη "αντισωματων" και προετοιμασια τους σε αντιστοιχες συμπεριφορες που θα αντιμετωπισουν στη ζωη. Δεν μπορω να σκεφτω μεγαλυτερο οφελος. Τωρα ομως παρατηρω μια lose-lose κατασταση, καθως επιλεγεις να προστατευσεις το χωρο σου προστατευοντας τον μονο σου στα κρυφα. Προταση μου ειναι να συμβαινει η διαδραση στα φανερα, διοτι το δικαιο αγαπαει παντα το φανερο και την κανω με γνωμονα τον απεγκλωβισμο των μερων και οχι για μενα. Αν υπαρχει σπαμαρισμα υβρεων βεβαια, τοτε ο αποκλεισμος ειναι θεμιτος. Δεν θα επανελθω βεβαια, και το κλεινω εδω.
Θα πω ομως πως απο καθε ανθρωπο και ειδικοτερα απο οσους βρισκουμε ενοχλητικη την συμπεριφορα τους εχουμε να διδαχτουμε πολλα και αργα ή γρηγορα θα χρειαστει να ενσωματωσουμε στον εαυτο μας την νοοτροπια τους, εκπεμφρασμενη ομως με δικο μας τροπο.
Ελ Στοχαστης
"γιατί αρνείσαι αυτό που επιθυμείς; Πού οφείλεται η ενδόμυχη ντροπή σου να εκφράζεις ανοιχτά τα θέλω σου; Είσαι λίγο μαζοχίτσα πάντως ε; Έλα, ανοίξου! Χαλάρωσε και εκφράσου εδώ στη συντροφιά μας και μεις θα σε στηρίξουμε"
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα απαντησω εγω για μενα. Καταρχας καθε συνηθισμενος ανθρωπος ρεπει λιγοτερο ή περισσοτερο ειτε προς τον μαζοχισμο ειτε προς τον σαδισμο. Εχει να κανει με την καταστρεπτικη αρχη της αποδομησης (αντιθετη της δημιουργικης αρχης) και το πώς αυτη βρισκει εκφραση. Υπαρχουν δυο βασικες κατηγοριες ανθρωπων, αυτοι που κατηγορουν τον εαυτο τους και αυτοι που κατηγορουν τους αλλους (blamers/blamees). Στην πορεια της εξελιξης, ξεκιναμε με το να κατηγορουμε τους αλλους, μετα κατηγορουμε τον εαυτο μας και μετα οταν ωριμασουμε αρκετα, ουτε τους αλλους μα ουτε και τον εαυτο μας. Απο αυτην την οπτικη, οι μαζοχιστικες τασεις δειχνουν ανωτεροτητα απο τις σαδιστικες, μα και οι δυο ομως υπολειπονται της πολυποθητης ισορροπιας. Προφανως αυτος που εχει σαδιστικες τασεις, προσκολλαται σε καποιον υπερβολικα ανεκτικο, για τον απλο λογο πως μονο αυτος τον ανεχεται. Κια οι δυο ωστοσο εκφραζουν πλευρες που το αλλο μερος χρειαζεται να ενσωματωσει στον εαυτο του.
Προσωπικα με βοηθησε πολυ η φιλικη συναναστροφη με ανθρωπους αυτου του τυπου. Παρατηρησα πως οι καθημερινες τους επιθυμιες ηταν μεν λογικες, ομως πάντα αυτες συνοδευονταν απο μια παταγωδη αποτυχια διοτι διακατεχονταν απο ανεξελεγκτη υπερβολη στην εκφραση. Ειναι σαν να μου δινει λαθος ρεστα ο περιπτερας και εγω ειτε να το καταπινω και να μην λεω τιποτα αν και με εχει ενοχλησει διοτι πιστευω πως το εκανε επιτηδες, ειτε να τον φτυνω στο προσωπο κατευθειαν. Υπαρχει μια μεση λυση οπου εκφραζω απλα την αληθεια μου.(assertiveness) Ο ενας ξερει τον τροπο να βαζει ορια αλλα αποφευγει να το κανει, ο αλλος δεν ξερει τον τροπο να το κανει αλλα τα βαζει οπως ναναι δημιουργωντας προβληματα. Το γνωριζω διοτι ξεκινησα απο το ενα ακρο και βιωσα προσφατα και το αλλο, και διαπιστωσα πως το βελτιστο βρισκεται καπου στη μεση.
Ανωνυμη, πρωτον κατανοησε πως η προσπαθεια σου δεν πειθει κανενα για την ειλικρινεια της, και αυτο διοτι εχεις αποτυχει παταγωδως στο να χτισεις μια στοιχειωδη εμπιστοσυνη. Νομιζεις πως κανεις την πλακα σου και χαιρεσαι, αλλα δεν αντιλαμβανεσαι πως δουλευει το πραγμα, και σιγουρα αγνοεις να το δεις πανω στον δικο σου εαυτο διοτι και εσυ δεν βρισκεις το θαρρος να ανοιχτεις.
μωρέ μην τα παίρνεις τόσο πολύ στα σοβαρά.. ποτέ δεν κατάλαβα γιατί οι άνθρωποι λαμβάνουν τόσο στα σοβαρά τις συζητήσεις τους στο ίντερνετ με αγνώστους... κοίτα, εμπειρικά έχω δει ότι όσοι ενδιαφέρονται να συζητούν για θέματα όπως αυτά του τίτλου της δημοσίευσης, συνήθως αρέσκονται σε μια, να το πω κομψά, [αυτο]ύπνωση, με την καλή έννοια... συζητούν με φιοριτούρες, ποιητικότητα, ουτοπικές εξιδανικεύσεις, ιεραρχήσεις, ταχτοποιημένα δεδομένα με πρόσημα, και φυσικά δεν υπάρχει τίποτα το κακό σε όλα αυτά, απλώς 99% δεν έχουν απολυτως καμμία σχέση με το πώς εκδηλώνονται αυτές οι θεματολογίες πραγματιστικά... και συνήθως οι όποιες απόψεις που καταθέτονται, είναι σχεδόν πάντα ενας απόηχος των διδαχών κάποιας θρησκευτικής ή φιλοσοφικής αυθεντίας... εγω δλδ δεν έχω συναντησει άνθρωπο του οποίου οι απόψεις περί θεού και αγάπης να μην είναι κατα βάση κόπιες κάποιας αυθεντίας... συγκεκριμένα με σενα διαφωνώ σχεδόν σε όλα όσα λες, γιατί έχω μια διαφορετική θέαση και αντίληψη των πραγμάτων... ζεις αλλιώς, ζω αλλιώς... όταν λοιπόν υπάρχει τέτοια απόσταση, δεν βρίσκω λόγους να αναπτύξω διάλογο και δεν το λέω υποτιμητικά... καταρχήν, για να κάνω αντίλογο μαζί σου θα πρέπει να γράψω καμιά νουβέλα, γιατί λες και πολλά και δεν είμαι για νουβέλες... αυτό δε σημαίνει ότι δεν ανοίγομαι όπως λες, απλώς γνωρίζω πού και πώς να επενδύω ενέργεια... μπορείς ελεύθερα να με ρωτήσεις το οτιδήποτε και να είσαι σίγουρος πως θα είμαι απόλυτα ανοιχτή και ειλικρινής στη απάντηση μου στα όρια της ωμότητας, σα να λέμε θα σου ρθει η απάντηση στην ολότητα της γυμνή ωσάν κρύα μπριζόλα στη μάπα... άσε που επειδή ακριβώς έχω εντελώς διαφορετική αντίληψη και είμαι και ελαφρώς εως αρκετά ιδιότροπο άτομο στον τρόπο που εκφράζομαι, ενδέχεται να ακολουθήσουν αμυντικές αντιδράσεις, επικρίσεις, ολίγη ιερά εξέτασις, ξαμόλημα των πιτ-μπουλ της μπλογκόσφαιρας κι άλλα τέτοια εύμορφα... σας βρίσκω ιδανικούς για να λέω που και που καμιά μαλακία στο ενδιάμεσο των πολύ αλλά πάαααρα πολύ σοβαρών διαλόγων σας... εάν ενοχλεί κι αυτό, εντάξει βρε αδερφέ, να μην την ξαναπώ... τη μαλακία :)
Διαγραφή
Διαγραφή"συγκεκριμένα με σενα διαφωνώ σχεδόν σε όλα όσα λες, γιατί έχω μια διαφορετική θέαση και αντίληψη των πραγμάτων... ζεις αλλιώς, ζω αλλιώς""δεν βρίσκω λόγους να αναπτύξω διάλογο και δεν το λέω υποτιμητικά... καταρχήν, για να κάνω αντίλογο μαζί σου θα πρέπει να γράψω καμιά νουβέλα, γιατί λες και πολλά και δεν είμαι για νουβέλες"
Αποτελει αναφαιρετο δικαιωμα σου να εχεις τις αποψεις σου και την κοσμοθεωρια σου, οπως ισχυει για καθε ανθρωπο. Καλα κάνεις, γουστο σου και καπελο σου. Εαν δυσκολευεσαι να διατυπωσεις τις διαφωνιες σου ομως. αυτο μαλλον δειχνει πως και εσυ δεν γνωριζεις και τοσο καλα ποιες ειναι οι αποψεις σου, διοτι δεν εντοπιζω δυσκολια εκφρασης μεσω λογου. Ο φιλοσοφος ειναι δεκτικος στις διαφωνιες, διοτι δεν ειναι δογματικος. Θα ηθελα να ακουσω ποια ειναι η κοσμοθεωρια σου, γιατι μου φαινεται περιεργο να εχεις καταλαβει ποια ειναι η δικια μου κοσμοθεωρια οταν καλα καλα δεν την γνωριζω ουτε εγω ο ιδιος. Η νουβελα προκυπτει λογω επεξηγησης, δεν ειναι απαραιτητο να την χρησιμοποιησεις.
Προσωπικα θεωρω την διαφωνια, απλη αδυναμια παραδοχης συμφωνιας λογω επαναστατικου χαρακτηρα. Ο επαναστατης ομως οφειλει να εχει ενα λογο για τον οποιο κανει επανασταση και να μην ειναι "επαναστατης χωρις αιτια". Πιθανολογω σε μια κοσμοθεωρια ελευθεριοτητας που εξ ορισμου εχει απωλεσει το μετρο. Πώς παει αυτο; Οδηγησε σε απομονωση ή οχι ακομα; (how 's that working out for you?)
Απο την αλλη ουτε η αποστερηση της ικανοποιησης των αναγκων μας ειναι θεμιτη, καπου χρειαζεται να βρεθει μια μεση οδος.
ΕΣ
Πηγαινοντας πισω στο χρονο, θα θυμηθω πως και εγω υπηρξα "μαζοχιστης" (ε και; δεν βρισκω κατι αρνητικο σε αυτο) , μια εννοια σαφως κακοποιημενη και παρεξηγημενη. Μαζοχισμος και σαδισμος απο τον Μαζοχ και ντε Σαντ, ειναι απλες ετικετες, δοσμενες απο τα αντιστοιχα προσωπα, στις οποιες εκλειπει η κατανοηση. Καμια δεν ειναι καλυτερη απο την αλλη, αποτελουν απλως τις δυο πλευρες του ιδιου νομισματος, ειναι μερη του ιδιου διπολου το οποιο και εχουμε συζητησει εκτενως με φιλοσοφικο τροπο. Στην τελικη, καλα κανει ο μαζοχιστικος χαρακτηρας και δεν εκφραζεται, διοτι ποτέ δεν θα βρει αυτο που θελει. Εστω πως βρισκω μια αυταρχικη γυναικα και την ερωτευομαι, επειδη εχω επιτρεψει στον εαυτο μου να στερηθει αυτης της αυταρχικοτητας ο ιδιος και ερωτευομαι το χαρακτηριστικο που μου λειπει και χρειαζεται να αναπτυξω μεσω του μηχανισμου της ψυχολογικης προβολης οταν το παρατηρω να εκφραζεται στη γυναικα αυτη. Πώς θα το κανω δικο μου αυτο το χαρακτηριστικο; Θα την φαω αυτην την γυναικα, θα την κανιβαλισω, θα την δεσω, θα την αφησω να με δειρει; Καταρχας, δεν θα μπορω να αντεξω αυτον τον ανυποφορο χαρακτηρα και την ελλειψη ικανοτητας ακουειν που αναποφευκτα παει χερι-χερι με τον αυταρχικο χαρακτηρα. Μονος δρομος ειναι να αναπτυξω εγω σε μενα αυτο που μου λειπει και ο αλλος χαρακτηρας χρησιμευει για προσεκτικη παρατηρηση ωστε να του "παρω" τα καλα του χαρακτηριστικα χωρις τα κακα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτο που μου ειχε ξεφυγει τοτε ηταν το ποσο περισσοτερο αναγκη ειχαν οι αλλοι το δικο μου χαρακτηρα. Τον θεωρουσα κακως δεδομενο, υποτιμωντας τον. Τα λεω ολα αυτα διοτι ο σαδιστικος χαρακτηρας ειναι τοσο πολυ συνυφασμενος με την αποτυχια σε ολες τις εκφανσεις τις ζωης, που εχει αμεση αναγκη απο βοηθεια που πολυ δυσκολα ομως θα παραδεχτει πως χρειαζεται. Δεν μπορει να διαχειριστει το τοξικο φορτιο που κουβαλαει, δεν μπορει να βρει γαληνη, δεν μπορει καν να χαλαρωσει για να κοιμηθει. Ο μαρκησιος ντε Σαντ, ο "νονος", ειναι γνωστο πως περασε το μεγαλυτερο μερος της ζωης του σε τρελαδικα και φυλακες καθως δεν μπορουσε νοητικα να το διαχειριστει. Και αυτο διοτι η ελευθερια δεν μπορει να υπαρξει χωρις υπευθυνοτητα, χωρις πειθαρχια και ικανοτητα. Αυτο ειναι ενα γεγονος που διαφευγει ή δεν θελουν να δουν κακομαθημενοι ακροαριστεροι οπως ο Σαντ. Τελοσπαντων, το ερωτημα που θετω ειναι αν θα πρεπει σε τετοιες περιπτωσεις υβρεως (ανθρωποι που εκφραζουν υπερβολη που δεν μπορουν να υποστηριξουν) να στεκομαστε αρωγοι ή να αφηνουμε να οδηγηθουν στην καταστροφη χωρις να ανακατευομαστε. Πιστευα το δευτερο, αλλα τελευταια εχω αλλαξει αποψη υπερ του πρωτου
Ελ Στοχαστης
ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΕ
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ αείμνηστος Κωνσταντίνος ευλαβούνταν τον Άγιο Παΐσιο και είχε αναρτήσει στον λογαριασμό του το παρακάτω κείμενο:Γιὰ τὴ Βόρειο Ήπειρο,ο Γέροντας είχε πει μεταξὺ άλλων: «Μὴ φοβάστε. Εσάς θὰ σας ελευθερώσουν κάτι παλαβοί·Απὸ μέσα καὶ από έξω. Παλαβοὶ μὲ τὴν καλὴ έννοια, δηλαδὴ παλικάρια. Αυτοὶ δὲ θὰ καταλαβαίνουν άπὸ πολιτικές, καὶ θὰ μπούν μέσα νὰ βοηθήσουν. Οι πολιτικοὶ θὰ τὸ χαρούν κι αυτοὶ κατὰ βάθος,αλλὰ αυτοὶ δεσμεύονται καὶ δὲν μπορούν νὰ ενεργήσουν. Οι άλλοι θὰ τὸ δεχτούν. Ε! αφού έγινε τώρα,έγινε, θὰ πουν.
Μὴ φοβάστε. Λειτουργούν καὶ οι πνευματικοὶ νόμοι. Πόνος είναι αυτός. Μιὰ οικογένεια ειμαστε καὶ μας χώρισαν. Σὰν νὰ λένε, αυτὰ τὰ παιδιὰ νὰ πάνε χώρια απὸ τοὺς υπόλοιπους. Πονάει αυτό!! Τόσες φορὲς τὴν ελευθερώσαμε τὴ Βόρεια Ηπειρο, τόσα αίματα, τόσα κρυοπαγήματα! Δὲ θὰ πάν χαμένα όλα αυτά.»
Αθανάσιου Ρακοβαλή «Ο πατήρ Παΐσιος μου είπε», Εκδοση 18η, σελ. 76.
Καλή Λευτεριά!Αμήν!Αμήν!Αμήν!
Αγαπητέ Ε.Σ. μου γράφεις:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Η αγαπη ως ερως ειναι η δυναμη που ακατανικητα ελκει δυο αντιρροπες δυναμεις/εκφρασεις/αρχες. Τι ειναι το μισος και παθος αν οχι αγαπη εκπεφρασμενη με τον αρνητικο τροπο; Εχουμε αναφερει πως αγαπη σημαινει αποδοχη, μα ισως να μας εχει διαφυγει η αλλη οψη της που ειναι η παραβιαση, καθως και οι δυο οδηγουν σε ενωση. Ο προφανως αποδοτικοτερος τροπος και ορθος τροπος ειναι η αποδοχη, αλλα αν καποιος/καποια δεν εχει γνωρισει ποτέ του την θηλυκη αρχη τοτε θα δυσκολευεται να την εκφρασει και θα βρισκει ως μονο (αδεξιο) τροπο την επιβολη. Προφανως αντιλαμβανομαστε πως το να προσπαθει να χτισει καποιος μια ανθρωπινη σχεση με το ζορι και τη βια ειναι σαν να προσπαθει να πιασει μελισσες με ξυδι αντι για μελι. Και ομως, ετσι προσπαθει διοτι ετσι εχει μαθει"
Όντως, οι ανθρώπινες σχέσεις διέπονται από αμφίδρομες εκδηλώσεις αγάπης και μίσους. Ως δίπολο είναι χρήσιμη η ύπαρξη και των δυο αντιθέτων εκδηλώσεων. Μόνο μέσα από το δίπολο κατακτούμε τις αξίες των αντιθέτων εννοιών. Χωρίς μίσος, πως θα αξιολογούσαμε την αγάπη;
Η αγάπη μαθαίνεται, αλλά εφορμάται και από το ασυνείδητο. Είναι και ενστικτώδες συναίσθημα, στην κατώτερη μορφή της βεβαίως (ερωτική, γονεϊκή, φιλική, αδελφική).
Η ερωτική έκφραση της αγάπης, διακρίνεται από την έλξη του αντιθέτου πόλου, ενώ στις άλλες μορφές της αγάπης, αυτό εκλείπει ως χαρακτηριστικό.
Ο έρωτας αποσκοπεί στην ολοκλήρωση του ανθρώπου ως μονάδα, μέσα από την αλληλοσυμπλήρωση των αντιθέτων αρχών, ενώ μέσω της συνουσίας τους, η ένωση αυτή, πραγματώνεται και στο υλικό επίπεδο με την δημιουργία νέας ζωής. Στις άλλες αγάπες υπάρχει η αποδοχή, η συμπάθεια, η θυσία και η προσφορά, στοιχεία που υπάρχουν εξίσου στον έρωτα. Αυτό που εκλείπει από τον έρωτα, είναι όμως η ανιδιοτέλεια. Κι αυτό διότι ο έρωτας είναι ιδιοτελής εκ φύσεως. Είναι ατομική αγάπη, που υπηρετεί το εγωικό μας κέντρο, αφού στοχεύει στην δική μας αυτο-ολοκλήρωση.
ΛΥΚΙΟΣ.
Ωστόσο η επιβολή της ερωτικής "αγάπης" με την βία, ως αδυναμία έκφρασης της αποδοχής, δεν συναντά την ανταπόκριση του άλλου μέρους. Η ερωτική αγάπη δεν μπορεί να επιβληθεί, εκτός και αν το άλλο μέρος αποδεχτεί από αγάπη αυτή την βία. Κάπου εκεί βρίσκεται και ο μαζοχισμός που ανέφερες πιο πάνω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ παθογενής αυτή λειτουργία μιας ερωτικής ένωσης, δημιουργεί το δίπολο, μαζοχισμού-σαδισμού, όπου σε τέτοια ζεύγη η έλξη, φαίνεται να είναι εξίσου δυναμική.
Κάποιες φορές όμως η βία του σαδιστή γίνεται αποδεκτή από το άλλο μέρος, όχι διότι είναι μαζοχιστής, αλλά επειδή έχει την ανάγκη μιας ένωσης με οτιδήποτε, καλύπτοντας άλλες ανασφάλειες και αδυναμίες (μοναξιά, φοβίες).
ΛΥΚΙΟΣ.
mad dog zagklaras λέει το άλλο... σιγά μην είμαι και ο σούλης καλιακούδας... και στο ξυπνήστε ρε κιόλας! χρυσούλι μου και να με πλήρωναν, τέτοιον ξεπεσμό ούτε και που θα τον ανεχομουνα...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι δε μου λέτε ωρέ... παληκάρια, να ρωτήσω κάτι μπας και αποχτήσει λίγο ενδιαφέρον το θέμα... επειδή σας έχω δει να αναφέρετε τακτά το αστρικό πεδίο κι ότι ασχολείσθε με δαύτο και ξεύρετε πολλά σχετικά... ασκείστε καθόλου; συναντησούλες αστρικές οργανώνετε ας πούμε ή είστε του θεωρητικού μόνο;
Πολύ όμορφες τοποθετήσεις. Μια μικρή όμως διαφοροποίηση θα ήθελα να δωσω. Η αντίθετη έννοια της αγαπης δεν είναι το μίσος. Γλωσσολογικα ισως. Αλλα στη γλώσσα της καρδιάς το αντίθετο είναι η αδιαφορία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην αγάπη ο καθένας μας την εκφράζει και την εκδηλώνει μεσα από τα δικά του βιωματικα φίλτρα, μεσα από τις δικές του θεωρίες και πεποιθήσεις που έχουν παγιωθεί από την παιδική ηλικία. Ομως η αληθινή, ανιδιοτελης αγάπη δεν έχει κανένα φίλτρο. Δεν χαϊδεύει κανένα μέρος του εγω μας. Δεν καλύπτει εσωτερικα κενά. Την αγάπη τη νιώθεις να ρέει προς ολες τις κατευθύνσεις με μια απολυτη αρμονία. Μια εσωτερικη ισορροπία νου ψυχης, καρδιάς.
"επειδή έχει την ανάγκη μιας ένωσης με οτιδήποτε"
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, αυτο συμβαινει οταν υπαρχει υπερβολη θηλυκης αρχης. Η θηλυκη αρχη εκ φυσεως επιζηταει την ενωση την οποια και ελκει, ωστε να νιωσει ολοκληρωση. Οπως δουλευει και ο θηλυκος πολος. Θα συμφωνησω στα υπολοιπα.
Ανωνυμη, απαντησε πρωτα περι της κοσμοαντιληψης σου και κοσμοθεωριας που ειπες πως θα απαντησεις και μετα θα σου απαντησω για το αστρικο. Αλλιως δεν εχει νοημα.
Μπορει και εγω να μην διαβαζω μπλογκ οπως τα "ξυπνηστερε", αυτο ομως δεν σου δινει το δικαιωμα να τα υποτιμας. Εαν δεν υπηρχαν τετοιοι ανθρωποι, "παλαβοι" (με την καλη εννοια) με την πατριδα, τοτε δεν θα ησουν εδω να χαριτολογεις για αστρικα επιπεδα και τα συναφη, πιθανοτατα να εκτελουσες χρεη γιουσουφακιου 24/7. Λιγος σεβασμος λοιπον σε αυτους που προσφερουν προστασια δεν βλαπτει. Εκτος και αν πιστευεις πως θα αμυνοσουν επιτυχως απεναντι στους εισβολεις με "μαγια και ξορκια".
Ανωνυμε, ο Κ.Κατσιφας πεθανε υπο αδιευκρινηστες ακομα συνθηκες. Σαφως δολοφονηθηκε, σαφως με ανωτατη εντολη του ιδιου του Ραμα και ακομα δεν ξερουμε το εγκλημα του. Η ιστορια αυτη ειναι πολυ επικινδυνη για την Αλβανια και αυτο ειναι δικο της σφαλμα. Δεν μπορει να ασκει πολιτικες αποσπασης εδαφων απο τριτες χωρες (Σκοπια, Γιουγκοσλαβια) και να περιμενει οι αλλοι να κατσουν με σταυρωμενα τα χερια και να ασκει και απο πανω πολιτικη εκδιωξης και φτωχοποιησης στην ελληνικη μειονοτητα στη Β.Ηπειρο. Ποσο μαλλον οταν δεν εχει σοβαρους συμμαχους περα απο την Τουρκια που ομως βρισκεται μακρια γι αυτην. Μια συνεννοηση Ελλαδας, Γιουγκοσλαβιας, Σκοπιων θα μπορουσε να ειναι καταστροφικη για τα κρυφα ονειρα της Αλβανιας.Σε καθε περιπτωση ομως η ελληνικη μειονοτητα εχει δικαιωματα αδιαπραγματευτα και με την γεωπολιτικη αναβαθμιση της Ελλαδας, αυτα εξασφαλιζονται ειτε ετσι ειτε αλλιως. Αν η Αλβανια παιξει ετσι οπως παιζει, θα το φαει το κεφαλι της και αυτο διοτι οτι και να κανει η Ελλαδα κανεις δεν θα της εναντιωθει με τοσα συμφεροντα που εχουν στη περιοχη μας, ποσο μαλλον αν εχει και το διακιο με το μερος της.
Ελ Στοχαστης
ρε τον μπούλη τι μας λέει χαχαχχα! ρε μπούλη, να μα τη Θεά, κάθε φορά που θα πεις κάτι, μου θυμίζεις λίγο από χωροφύλακα να το πω, λίγο από δάσκαλο σχολαρχείου να το πω, έχεις τέλος πάνδων μια άκαμπτη μπατσίλα αρτηριοσκληρωτικού τύπου που βρωμάει μιζεριασμένη ναφθαλίνη μιας κάποιας μπουρζουά υποκριτικής ηθικίλας... ρε μπούλη, ένα ακόμη φασιστοεθνίκι είσαι που ζει μέσα σε αποστειρωμένη γυάλα! τα μαθήματα ηθικής και οι υποδείξεις σε μάραναν ρε μπούλη... που θες να κάνεις και συζήτηση για θεούς κι αγάπες βλακάκο ε βλακάκο, άντε σούρσου να χλαπακιάσεις τα μακντόναλτς σου ρε μπούλη που θα μας το παίξεις και νταβάς στο τι θα κάνουμε και τι όχι... και πρόσεξε, γιατί έτσι και σου σκάσει κανά μαγικόν ενισχυμένο βέβαια γιάντα είσαι και χοντρόπετσης και υπερβαριάς ενέργειας, θα ψάχνεις τ αυγα και τα πασχάλια, το κατάλαβες μπούλη; δια τούτον μαζέψου και πρόσεχε...
ΔιαγραφήΕλευθέρωσα αυτό το σχόλιο κατ' εξαίρεση, διότι αν και παραβιάζει τους κανόνες που εχω θέσει, ο αγαπητός Ελ. Στοχαστής, θεωρώ πως θα επιθυμούσε να αποκριθεί στην πρόκληση.
ΔιαγραφήΛΥΚΙΟΣ
Αδελφές και αδελφοί, ω ποία χαρά! Πόσο χαίρομαι που βρίσκω ετούτον εδώ τον ευωδιαστό από τα άνθη του Κυρίου χώρο! Η Αγάπη με οδήγησεν εδώ, αδελφές και αδελφοί μου. Ελάτε, ας δώσουμε τα χέρια, ας αφήσουμε οπίσω μας τις έριδες και τις διχόνοιες! Ας αγκαλιαστούμε επιτέλους τα τέκνα του Κυρίου κι ας ανυψωθούμε μέσα από τη Χάριν Του. Ας γίνουμε κοινωνοί της απέραντης κι ατελεύτητης Αγάπης Του. Ελάτε λοιπόν! Και συ μπουλή μαζί... Χαμογελάστε στον συνάνθρωπο σας κι ανοίχτε τις καρδίες εις την αγκάλη της Πνευματικής Ανύψωσης!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΑ ΨΕΥΤΙΚΑ ΠΡΟΦΙΛ ΚΑΙ ΟΝΟΜΑΤΑ ΔΕΝ ΠΤΟΟΥΝ ΚΑΝΕΝΑ ΣΤΟ ΦΙΛΟΞΕΝΟ ΙΣΤΙΟΤΟΠΟ ΤΟΥ ΛΥΚΙΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΧΟΛΙΑΣΤΩΝ ΤΟΥ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΔΙΝΟΥΝ ΜΙΑ ΝΟΤΑ ΕΥΘΥΜΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΟΝΙΑΣ ΠΡΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΕΝ - ΠΑΤΡΙΝΙΑ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΜΑΡΙΟΝΕΤΑ ΤΟΥ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟΥΧΟΥ .. Σ.Κ
ΑπάντησηΔιαγραφήΌντως αγαπητέ, κάποια σχόλια δίνουν μια νότα ευθυμίας και χαλαρώνουν τους συνδαιτυμόνες μας! Όλοι χρήσιμοι είναι λοιπόν...
ΔιαγραφήΛΥΚΙΟΣ.
Ευχαριστω αγαπητε Λυκιε, πραγματι επιθυμω τη συνδιαλλαγη διοτι επιθυμω βαθυτερη κατανοηση
ΔιαγραφήΑναρχικο, αθεο και απιστο με εχουν αποκαλεσει. Να που με αποκαλουν και μπατσο,φασιστα, μιζεριασμενο,αρτηριοσκληρωτικο, εθνικι, σφιχτοκωλο-πατριδο-στρατοκαυλο (να πω και γω κανα δυο να βοηθησω). (αληθεια πώς τεκμαιρονται αυτοι οι ισχυρισμοι;)Για μενα αυτο ειναι καλο, δειχνει πως ενσωματωνω στοιχεια και απο τις συο κοσμοθεωριες. Σιγουρα στα ματια ενος ατομου υπερβολικης ακροαριστερης κοσμοαντιληψης (ολος ο κοσμος μου ανηκει γιατι.. "ετσι") θα δειχνω ακροδεξιος φασιστας. Αντιστοιχα, στα ματια ενος ατομου υπερβολικης αρκοδεξιας κοσμοαντιληψης, θα δειχνω αναρχοκομμουνι. (ισορροπια υπαρχει οταν υπαρχει ισορροπια σε δικαιωματα και υποχρεωσεις, να μην γερνει η πλαστιγγα)
Εγω μπορει να ειμαι ολα αυτα. Μπορει να ειμαι και μπουλης και να εχω "χτισει" τα mcdonalds. Εσυ ανωνυμη, τι ζορι τραβας; Αναφαιρετο δικαιωμα μου ειναι ο τροπος που ζω τη ζωη μου απο τη στιγμη που δεν το κανω σε βαρος κανενος. Εσυ μου πληρωνεις τα Mcdonalds; Επομενως η ad hominem επιχειρηματολογια σου (επιθεση στο φορεα του επιχειρηματος οταν αδυνατουμε να αντιμετωπισουμε το επιχειρημα, κοινως η μπαλα στην εξεδρα) ειναι τουλαχιστον αστοχη και ατυχης. Το επιχειρημα ηταν λοιπον, πως αν δεν υπηρχαν οι ανθρωποι με αγαπη για την πατριδα οι οποιοι και στελεχωνουν τον ελληνικο εθνικο στρατο ή αντιστοιχα σωματα και υπηρεσιες που δουλευουν για παρομοιους σκοπους (διπλωματες,πολιτικοι,ερευνητες, καθηγητες, αναλυτες κτλ), τοτε οι ελληνες πολιτες δεν θα απολαμβαναν την ασφαλεια που εχουν σημερα. Το να επιτιθεσαι εναντιον της νοημοσυνης τους και της αξιας τους ως ανθρωπους ειναι τουλαχιστον ανανδρο και αποτελει αχαριστια. Εαν δεν ειχαν υπαρξει αυτοι οι "χαζοι" δεν θα ειχες αποκτησει την μορφωση που απεκτησες. Αυτη η μορφωση δεν ηρθε σαν μανα εξ ουρανου, καποιοι ελληνες εβαλαν πλατη για να συμβει και θυσιασαν ολοκληρες ζωες. Αν ειχαμε γεννηθει καπου αλλου, αμφιβαλω αν θα βρισκομασταν στη θεση που ειμαστε σημερα.
Ειλικρινα δυσκολευομαι να καταλαβω την "αλλεργια" για οτιδηποτε εθνικο, μια σαφως αντι-εθνικη συμπεριφορα. Εαν μεγαλωσες σε πολυ πιεστικο εθνικιστικο περιβαλλον, μπορεις να το αφησεις πισω σου, μεγαλη γυναικα χειραφετημενη εισαι, δεν υπαρχει προβλημα, γιατι να προσκολλασαι; Μην γινεσαι αδικη ομως. εισαι ευφυης και μπορεις να κρινεις. Προσωπικα, οταν ημουν μικρος καποια στιγμη ειχα μπουχτισει απο δημοτικα και κλαρινο, δεν τα αντεχα επειδη τα ακουγα στο αυτοκινητο και στο χωριο συνεχεια οταν πηγαιναμε. Οταν περασα το σταδιο της υπερφορτωσης ομως, μετα τα ξανασυμπαθησα καπως.
Η λογικη ομως της απειλης με μαυρη μαγεια οταν τα βρισκουμε σκουρα σε καποιο διαλογο, ε αυτο με ξεπερνα. Εναι τελικα που ξερεις να κανεις στοχευμενη και επιλεκτικη χρηση της ενεργειας σου. Αφου ειμαι τοσο χοντροπετσης και βαριας ενεργειας απο τα πολλα mcdonalds, εκει θα ξοδεψεις ρε συ την ενεργεια σου; Με την επιθεση και με το ζορι θα υποχρεωσεις τους αλλους ανθρωπους, να κανουν οτι θελεις; Θα σου αρεσε να σου εμπαιναν στην οικια σου τρεις εγκληματιες με καλασνικοφ και να σου ελεγαν τι να κανεις για να μην σε πυροβολησουν; Παρατηρεις πως η νοοτροπια σου ειναι αντιστοιχη; Καιστην τελικη, αν σε ενοχλουν τοσο πολυ αυτα που διαβαζεις, γιατι το κανεις και χαραμιζεις τον σημαντικο χρονο σου αν δεν επιθυμεις να συμμετασχεις σε διαλογο επιχειρηματων; Γιατι βρισκεσαι σε ενα χωρο, αν αυτος δεν σου αρεσει; Δεν ειναι και κανενα μονοπωλιο ο ΚΔ στα μπλογκ. Γιατι δεν καταθετεις την δικια σου θεση αν πιστευεις πως ειναι σωστοτερη, ωστε να την διαβασουμε και εμεις, και αν πραγματι ετσι ειναι (γιατι να μην ειναι; μπορει και να ειναι πιο εξυπνη) να σε ευχαριστησουμε γι αυτο.
ΕΣ
Τι εξυπηρετει η προσπαθεια αποδομησης ανθρωπων; Μονο αν καποιος μπαινει στην μεση και εμποδιζει αυτο που λαχταραμε, εχει νοημα(κακως αλλα εχει λογικη) να σκεφτει καποιος να τον ξεφορτωθει. Αλλα αυτο προυποθετει να ξερουμε τι (νομιζουμε πως) θελουμε. Σου αρεσει καποιος ανθρωπος; Μονο αν μου αρεσε καποια κοπελα, θα αντεχα να βρισκομαι σε ενα χωρο που μου την δινει και που μπορω να αποφυγω, αλλιως δεν θα πηγαινα. Σου αρεσουν οι συζητησεις; Εισαι ελευθερη να συμμετασχεις αρκει να μην προσβαλλεις αλλους ανθρωπους στο χωρο. Η συσταση του διαχειριστη ειναι ξεκαθαρη και ορθοτατη. Τελοσπαντων, αυτα ηταν καποια φιλικα λογια
ΔιαγραφήΠώς δουλευει αληθεια ομως μια ψυχικη επιθεση; Τι μπορουμε να κανουμε για να προστατευθουμε απο μια επιθεση σε ενα χωρο (αστρικο επιπεδο) οπου δεν υπαρχουν ορια (ειναι λιγοτερο υλικα και σαφη); Αυτο ειναι ενα πολυ ωραιο θεμα που ταλαιπωρει για χρονια αρκετους συνανθρωπους μας με διαφορες μορφες ομως χρονιες ημικρανιες, ματι κτλ. Συνηθως βεβαια συμβαινει με μη συνειδητο τροπο, αλλα και παλι η επιδραση ειναι ξεκαθαρη ειδικα στους empaths,ανθρωπους που συναισθανονται ευκολα. Ηδη αναφερθηκαμε λιγο στην αρχη αυτου του αναψυκτηριου. Οι ιδεες και αξιες του μαχητη βρισκουν εφαρμογη στην υπο συζητηση περιπτωση.
Ανωνυμη, ιδου πεδιον δοξης λαμπρο να συνεισφερεις λιγη απο τη γνωση σου σε καποιους συνανθρωπους με τους οποιους και αποτελουμε ενα κοινο συνολο, μια κοινη ομαδα. Μπορει ο ανθρωπος που θα βοηθηθει να ειναι ο γιατρος που θα μου κανει εγχειρηση laser στα ματια, η κοπελα που θα κανει ιδιαιτερα στο γιο μου, ο πωλητης ή αγροτης που μου φερνει καθε βδομαδα στη λαικη τα φρεσκα τροφιμα μου, ο ναυτικος που θα βυθισει το καλωδιο που θα μου φερνει αεριο για να μαγειρευω και να με ζεσταινει οικονομικα και καθαρά κοκ.
Γενικα μιλωντας παντως το θυμα μια τετοιας επιθεσης χρειαζεται να δεχτει το ιδιο (συνηθως υποσυνειδητα) την τηλεπαθητικη υποβολη του επιτιθεμενου και να επηρεαστει συναισθηματικα. Χρειαζεται να πιστεψω εγω ο ιδιος πως ειμαι οντως μπουλης και αχρηστος και επιπροσθετα αυτο να με στενοχωρει και βαθια. Αμα δεν νοιαζομαι εσωτερικα και δεν δινω σημασια, δεν θα δουλεψει. (if i dont give a fuck, im safe) Η κερκοπορτα ειναι ο φοβος (συνηθως ερχεται με την αγνοια) και η επιθυμια. Αν υπαρχει ενα απο τα δυο, υπαρχουν αρκετες πιθανοτητες να "γαντζωθει" η αρνητικη ενεργεια. Δηλ θα πρεπει τον/την επιτιθεμενο ειτε να τον φοβαμαι, ειτε να τον γουσταρω. Οχι φυσικα τον ιδιο, αλλα τη συμπεριφορα και τα χαρακτηριστικα αυτα που εμφανιζει. Εκει υπαρχει "entanglement" οποτε αρχιζει η ενεργειακη μαχη για το ποιος θα επηρεαστει απο τη συμπεριφορα του αλλου.
Εκτος απο ανανδρη επιλογη, η μαυρη μαγεια ειναι και κακη επιλογη διοτι επηρεαζει προσωπικα και τον ιδιο εκτελεστη της, λιγοτερο ή περισσοτερο. Ειναι σαν να θελω να καψω το χωραφι του γειτονα, και να καιω το δικο μου, ελπιζοντας η φωτια να περασει απεναντι και στον γειτονα. Τι λογικη ειναι αυτη; Να αυτοκαταστρεφομαι μηπως και πληγωσω και αλλους; Και να κουβαλαω και ενα αφορητο καρμα στη συνεχεια αφου η προσκολληση μου θεωρειται δεδομενη;
ΕΣ
IRENE, εχεις δικαιο στη τοποθετηση σου. Το αντιθετο της αγαπης ειναι οντως η αδιαφορια. Το μισος αποτελει την αρνητικη οψη της αγαπης, διοτι εστω και μεσω του μισους "ειμαστε μαζι", παραμενουμε προσκολλημενοι ο ενας στον αλλο, εστω και ετσι. Ειναι οπως στο δημοτικο. Αγορακι αγαπαει κοριτσακι και γι αυτο, το βαραει, το βριζει, το ενοχλει,κοκ. Αυτη η πρακτικη συνεχιζεται και σε ενηλικες. Συμβαινει οταν υπαρχει ανομολογητη ζηλια ("εγω ζηλευω αυτην; ΧΑΧΑΧΑ, ας γελασω") στο αλλο ατομο επειδη εκφραζει κατι που μας λειπει. Αυτο ειναι το παιχνιδι των δυο αρχων και συμβαινει ανεξαρτητων βιολογικων φυλων. Αυτο που χρειαζεται να προσπαθησουμε να κανουμε ειναι να μετατρεψουμε την ζηλια σε θαυμασμο., διοτι οταν υπαρχη ζηλια σημαινει πως υπαρχει η πεποιθηση πως ειμαστε ανικανοι να αναπτυξουμε αυτο που ζηλευουμε, ενω οταν υπαρχει θαυμασμος, σημαινει πως πιστευουμε πως μπορουμε να το αναπτυξουμε και το κανουμε. Μεχρι να το ανατπυξουμε βεβαια, μπορουμε να απολαμβανουμε το παιχνιδι της αγαπης. Ενα χαμογελο, ενα γλυκο χαιδεμα στο χερι, μια γλυκια κουβεντα ξεκλειδωσαν απειρως περισσοτερες καρδιες , απο οτι το μισος και η βια μαζι
ΔιαγραφήΕλ. Στοχαστης
Σε τι βαθμό μπορεί να επηρεάσει μια ψυχική επίθεση εναν ο οποίος βρίσκεται σε ευάλωτη θέση; Μπορεί τα μεσα που χρησιμοποιει ο επιτιθεμενος να είναι τόσο ισχυρα που να αλλοτριωθει η ίδια του η ζωή;
ΔιαγραφήΔυστυχως ναι αν και σπανιο. Συνηθως αφορα μικροενοχλησεις οπως ημικρανιες
ΔιαγραφήΕΣ
@ Ανώνυμος29 Οκτωβρίου 2018 - 10:25 μ.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου το έλεγαν και δεν το πίστευα οτι ήρθε η μούρη σου να ενοχλήσει το Λύκιο΄
Δεν έχεις βαρεθεί τόσα χρόνια ... γέρασες τρομάρα σου και μυαλό δεν έβαλες ... κολλημ'ενη στο Σώρρα απο τότε που έγραφε σαν εξωκοσμικός ... τη μια σαν αορατος την αλλη σαν μπεσαλής ... ονειροπαγιδα ελεν πατρα καλαβρυτα και οτι μπορει να φανταστεί άνθρωπος ... κλείσανε τα σχόλια απο τη μια και τσούπ ήρθες απο δω ... μα παραστησεις τον θεσσαλονικιό με το'ΝΤΕΜΕΚ'
πόσο πανούργα είσαι !
.Α.
ΚΑΛΑ ΟΛΑ ΟΣΑ ΓΡΑΦΟΥΝΕ ΑΛΛΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΠΩΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΜΕ ΣΤΗ ΓΕΝΕΟΚΤΟΝΙΑ ΜΑΣ ΠΟΥ ΣΥΝΤΕΛΕΊΤΑΙ
ΑΠΟ ΤΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ
ΓΙΑΤΙ ΟΠΩΣ ΒΛΕΠΕΤΕ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΙΔΙΟΙ
ΑΝ ΧΑΣΟΥΜΕ ΤΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΜΑΣ ΤΗ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΠΟΙΟΣ Ο ΛΟΓΟΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ΜΑΣ;
ΑΡΧΙΖΩ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΟΤΙ ΒΥΘΙΖΟΜΑΣΤΕ ΜΕΡΑ ΜΕ ΤΗ ΜΕΡΑ ΣΤΟ ΧΑΟΣ
ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΕΙ .
ΝΙΚΗ
Αγαπητή Νίκη, για να αντιδράσουμε στην "γενοκτονία" που λες ότι συντελείται, πρέπει να γίνουμε πρώτα απ΄όλα συνειδητοί πολίτες. Θα πρέπει να απαλλαχθούμε από τις προσωπικές μας παθογένειες, που εν τέλει μας χαρακτηρίζουν και ως λαό. Μετά θα πρέπει να θυμηθούμε.
ΔιαγραφήΝα θυμηθούμε ποιοι είμαστε εμείς οι Έλληνες. Ας ξεκινήσουμε όλοι από κάτι που φαίνεται απλό. Ας διαβάσουμε και ας προσπαθήσουμε να εφαρμόσουμε στην ζωή μας τα Δελφικά Παραγγέλματα. Ας μεγαλώσουμε τα παιδιά μας με αυτές τις αξίες. Τότε και μόνο τότε μπορούμε να μιλάμε για ελπίδα. Ειδάλλως ποια "ύπαρξή μας" απειλείται αν δεν γνωρίζουμε καλά το ποίοι πραγματικά είμαστε εμείς οι Έλληνες;
Ότι άλλο και να λέμε, εμείς εδώ που τα συζητάμε, την επόμενη στιγμή θα ξαναψηφίσουμε ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ... Ενώ στην "δύσκολη", θα λαδώσουμε με φακελάκι, θα πουληθούμε για ρουσφέτι και θα εξαπατήσουμε την εφορία και τον πελάτη μας...
ΛΥΚΙΟΣ.
Σάλος από την αποβολή μαθητών του Λυκείου Γέρακα, επειδή φώναξαν υπέρ της Μακεδονίας
ΑπάντησηΔιαγραφή1 ΝΟΕ 2018
Αποσπαστηκαν από την παράταξη της παρέλασης ; Σιγά ρε αριστερατζες καθηγητές... Βρε βρε κάτι αριστεροί αντιπαρελασίτες... Μήπως δεν βάρεσαν και καλή προσοχή ; Τους βγάλατε και στην αναφορά ή έπεσε η καμπάνα ερήμην ;
Αναστάτωση επικρατεί στην τοπική κοινωνία του Γέρακα μετά την απόφαση της διεύθυνσης του 1ου Γενικού Λυκείου της πόλης να προχωρήσει στην αποβολή έξι μαθητών οι οποίοι στη διάρκεια της παρέλασης της 28ης Οκτωβρίου φώναξαν το σύνθημα: ΤΑΧΑΛΙΑ gr
ε τώρα, μη γίνεσαι πλεονέκτης! αφού είδες, το προηγούμενο σχόλιό μου έγινε στο ύφος που εξ αρχής επιζητούσες και μάλιστα το έκλεισα με αυτό ακριβώς το οποίο ήθελες να ακούσεις... το δέ προπροηγούμενο έγινε απάνω σε κυνική βάση, το πήρες και του φόρτωσες και γω δεν ξέρω τί του φόρτωσες και συνεχίζεις να θεωρείς ότι θα συναινέσω στην αλλοίωση των γραφομένων μου ώστε να πεις τα δικά σου... μου κάνει εντύπωση το ότι επιμένεις να μη θες να καταλάβεις ότι δεν είμαι κατάλληλο άτομο για τέτοιους χειρισμούς... έλλειψη στα λόγια δεν υπάρχει, πόσο μάλλον μέσα στο νετ όπου εκ των πραγμάτων οι δυνατότητες/πιθανότητες πολλαπλασιάζονται... τέτοιες θεματικές που θίγεις συζητιούνται κατά κόρον στο νετ από εκατοντάδες-χιλιάδες ενδιαφερόμενους, κι ο τελευταίος άσχετος που θέλει να δει ή να συμμετέχει σ αυτές τις βρίσκει πανεύκολα. .. κατ' εμε το κίνητρο "βοήθειας" που θίγεις είναι μια ύπουλη παγίδα, εξυπηρετεί και βασίζεται σε εγωικό μοτίβο... μου θυμίζει λίγο την βασικότερη παγίδα που οφείλει να προσπεράσει όποιος ακολουθεί τον δρόμο του θεραπευτή: το κίνητρο να βοηθάει και να θεραπεύει χωρίς να του ζητείται από τον άμεσα ενδιαφερόμενο... όσον αφορά τα μαγισίστικα που λες, 9 στις 10 πρόκειται περί αυθυποβολής... η μία που μένει ίσως και να μπορεί να τεθεί υπό συζήτηση, αλλά εκεί χρειάζεται δυνατό μικροσκόπιο και ενδελεχή έρευνα της συγκεκριμένης περίπτωσης για να καταλήξει κανείς σε κατα το δυνατόν ορθό πόρισμα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνωνυμη, ο μονος "χειρισμος" για τον οποιο ειμαι ενοχος, ειναι αυτος του καλωσορισματος στην συζητηση επειδη το βρισκω μια εξελιξη win-win. Και εσυ θεωρω πως επιθυμεις να συμμετασχεις (αλλιως γιατι να βρισκεσαι εδω;) αλλα και ο χωρος εχει να κερδισει μια επιπροσθετη αποψη.
ΑπάντησηΔιαγραφή"όσον αφορά τα μαγισίστικα που λες, 9 στις 10 πρόκειται περί αυθυποβολής"
Νομιζω η συζητηση που αφορα τις 9/10 περιπτωσεις ειναι αρκετη για τους σκοπους μας. Ευστοχη η λεξη αυθυποβολη. Πραγματι, χρειαζεται καποιος να "υποβαλλει μια σκεψη ή ιδεα στον εαυτο που δρα περιοριστικα". Χρειαζεται να υποβαλλω εγω στον εαυτο μου την αποδοχη της ιδεας πως ειμαι μπουλης, μια αποψη που με κανει να δρω σαν "μπεμπουλης" και οχι ως πληρης και ενηλικας ανθρωπος. Στην ουσια ομως αυτη η ιδεα εμφυτευεται (αλα inception) στο δικο μου υποσυνειδητο εξωθεν, εν προκειμενω στο παραδειγμα μας απο εσενα. Εαν εγω ειμαι αρκετα ανασφαλης, θα δεχτω αυτην την αποψη απο σενα που την εξεφρασες με τοση βεβαιοτητα και σθενος (θα πω "μαλλον δικιο θαχει" υποσυνειδητα πάντα, διοτι στα φανερα θα τσακωθω και θα το αρνηθω)) και μετα θα την υποθαλψω (υποθαλπω=τροφοδοτω/ενισχυω κρυφα) μονος μου, δημιουργωντας την αυθυποβολη.
"κατ' εμε το κίνητρο "βοήθειας" που θίγεις είναι μια ύπουλη παγίδα, εξυπηρετεί και βασίζεται σε εγωικό μοτίβο... μου θυμίζει λίγο την βασικότερη παγίδα που οφείλει να προσπεράσει όποιος ακολουθεί τον δρόμο του θεραπευτή: το κίνητρο να βοηθάει και να θεραπεύει χωρίς να του ζητείται από τον άμεσα ενδιαφερόμενο."
Διαπιστωσα οντως πως ειναι σχεδον αδυνατο να βοηθησεις καποιον ανθρωπο που δεν θελει να βοηθηθει. Πώς μπορουμε να ξερουμε ομως εαν ο αλλος θελει να βοηθηθει αλλα δεν το εκφραζει για διαφορους λογους ή δεν το εχει συνειδητοποιησει ακομα; Σκεφτομαι λοιπον πως καλο ειναι να βοηθουμε πάντα, αλλα αν μετα διαπιστωσουμε διαρκη αρνηση να μην επιμενουμε και πολυ, καταναλωνοντας κοπο και χρονο που θα μπορουσε να φανει πολυτιμος καπου αλλου.
Αρκετες φορες πραγματι η βοηθεια ειναι υποκριτικη και βασιζεται σε εγωικο μοτιβο, οπως λες. Ειναι σαν την ελεημοσυνη των μεγιστανων, που αποτελει ενα μεσο και προσχημα για να επιβεβαιωσουν οι ιδιοι την ανωτεροτητα τους εναντι τον βοηθουμενων. Αυτες οι περιπτωσεις ομως, διακρινονται πάντα απο ενα κυριο χαρακτηριστικο. Αυτος που βοηθαει φροντιζει να το διατυμπανισει με καθε μεσο και τροπο πχ ΜΜΕ,εκδηλωσεις,συνεντευξεις,ομιλιες διοτι στο μυαλο του μονο τοτε "πιανει τοπο" η βοηθεια του διοτι αποκομιζει εγωικα οφελη. Οταν ο βοηθων εκφραζει προσπαθεια να μην φανει καθολου ο ιδιος παραμενοντας αφανης, τοτε το κινητρο ειναι ευγενες.
Προσωπικα δεν επιζητω αποστεωμενη συμπεριφορα και εκφραση, αλλα αποφυγη αδικαιολογητων εξυβρισεων (namecalling) διοτι η συζητηση συνηθως τελειωνει εκει αφου ενας-ενας θα μπαινουν στον ιδιο χορο και οχι λογω αδυναμιας διαχειρισης.
ΕΣ
εάν σου αρκούν οι 9/10 περιπτώσεις, τότε μάλλον σε ενδιαφέρει το ζήτημα της [αυθ]υποβολής και όχι η μαγεία, άλλο το ένα άλλο το άλλο! για τα υπόλοιπα που λες, εγώ μπορώ να πω κάποια πράγματα που σχετίζονται με τον δρόμο της θεραπείας. ένας θεραπευτής γνωρίζει τρόπους να έρθει σε επαφή με ψυχικές πτυχές κάποιου που δεν μπορεί να ανταποκριθεί συνειδητά και να πάρει τη συγκατάθεση του για να ενεργήσει... το να αποφασίζει όμως για κάποιον αλλον θεωρωντας ότι γνωρίζει καλύτερα για τον άλλον από τον άλλον, είναι άλλου παπά ευαγγέλιο... εδώ μπαίνουμε σε χωράφια παρεμβατικότητας, αλαζονείας και μανιπιουλαρίσματος... κι αυτά που λέω είναι η βάση από την οποία ξεκινάει κάποιος που ενδιαφέρεται για τον δρόμο της θεραπείας... γενικότερα το ζήτημα της προσφοράς δεν είναι απλό, θέλει λεπτούς χειρισμούς και προσοχή, το κίνητρο δεν χαρακτηρίζεται ευγενές μονάχα από την αφάνεια, οι παράμετροι είναι πολλές και είναι πολύ εύκολο να δημιουργηθούν διπολα εξάρτησης και σχέσεις εξουσίας μέσα από την προσφορά, ιδίως όταν φαινομενικά τα κίνητρα είναι ευγενή..
ΔιαγραφήΕνδιαφερουσες και χρησιμες οι πληροφοριες που κομιζεις στο τραπεζι. Η προσωπικη μου εξοικειωση με αυτες τις εννοιες προερχεται απο τη δικα μου βιωματα. Περασα απο αυτο το σημειο του να θελεις να βοηθησεις και να προσφερεις, αλλα αυτη η προσφορα να μην γινεται δεκτη πριν πολλα χρονια και ελαβα την κατανοηση που αναφερεις. Ωστοσο, οι περισσοτερες περιπτωσεις ειναι σχετικα ευκολες. Προ διημερου μαθαμε πως απεβιωσε ενας γειτονας καπου στα 40 του με δυο μικρα παιδια μετα απο μαχη με το καρκινο για περιπου 1,5 χρονο. Ειχα να τον δω αρκετους μηνες. Πολυ ευγενικος ανθρωπος, αλλωστε αυτο επιτασσει και το προφιλ της συγκεκριμενης ασθενειας που ειχε. Ειχα μιλησει μαζι του και του ειχα προσφερει καποια "βοηθεια" στην αρχη και φαινοταν να τα πηγαινει καλα, ειχε μια κατανοηση και μαζι με αυτην ενα πλανο, μια στοχευση, μια στρατηγικη και μαζι τους την διαθεση να το παλεψει. Μετα δεν ασχοληθηκα, διοτι και εγω ασχολιομουν με τα δικα μου γενικως και δεν ετυχε, παντως δεν επεδιωξα να ξανα μιλησω μαζι του. Αντιλαμβανομαστε ομως ολοι πως αποτελει κοινη επιδιωξη για τους παντες να γινει καλα ο ανθρωπος, να επιτυχει ιαση και να συνεχισει την ζωη του με την οικογενεια του. Οταν καποιος βρισκεται σε απογνωση, ειναι αυτονοητο πως θα παρει οποιαδηποτε ευκαιρια του δοθει. Ο πνιγμενος απο τα μαλλια του πιανεται. Ομως αυτη ειναι μια μαχη που ο ιδιος πρεπει να δωσει. Ξερουμε πως καθε ανθρωπος πρεπει ο ιδιος να δωσει τις μαχες του, δεν γινεται αλλιως, ειναι ομως εντελως διαφορετικα τα πραγματα οταν εχεις ενα φιλο και προπονητη στη γωνια σου. Αν την στιγμη που τον χρειαστεις αυτος λειπει, τοτε οι πιθανοτητες αποτυχιας εκτοξευονται.
Διαγραφήσχεσεις ανοιγμα προσωπικες αγαπη εξαρτηση
Το ζητημα της αυθυποβολης με ενδιαφερει διοτι απασχολει πολυ κοσμο και ειναι προαπαιτουμενο για οτιδηποτε αλλο. Δεν νοειται μαχητης χωρις πανοπλια και ασπιδα. Πρωτο μαθημα και κανονας ειναι πάντα η προστασια του εαυτου. Αν ως μαγεια εννουμε την χρησιμοποιηση της ενεργειας μας, τοτε ειμαι της αποψης πως αν δεν υπαρχει ικανοτητα προστασιας αυτης της ενεργειας απο επιβουλες τριτων, τοτε δεν εχει νοημα να την αναπτυσσουμε απλα για να μας την κλεψει καποιος επιτηδειος. Αυτη ειναι μια δικλειδα ασφαλειας ισως, για οσους επιθυμουν να χρησιμοποιησουν την ενεργεια αυτη επιβλητικα σε τριτους (παρα την θεληση τους) ωστε να αποκομισουν ικανοποιηση των εγωιστικων επιθυμιων.(μαυρη μαγεια) Κιαδειχνει να ταιριαζει, καθως η κερκοπορτες οπως ειπαμε ειναι δυο, επιθυμια και φοβος.
Σχετικα με το ψυχικο επιπεδο δεν εχω ασχοληθει ακομα διοτι το θεωρω φυγη απο την πραγματικοτητα αν γινει βιαστικα. Αν νοιαζομαι για καποιον, μπορω να παω και να του μιλησω και να πιουμε ενα καφε μαζι. Δυστυχως βεβαια, με τους ρυθμους της συγχρονης ζωης, αυτο δεν συμβαινει καθολου συχνα στους περισσοτερους. Πρωτα χρειαζεται να βιωθει το υλικο επιπεδο ή οπως ελεγε ο Γκουρτζιεφ, πρωτα πρεπει καποιος να εχει φτασει στο επιπεδο του ομπιβατελ πριν ασχοληθει επισταμενως με τα ανωτερα επιπεδα. Οπου ομπιβατελ αυτος που εχει τακτοποιησει τη ζωη του και μπορει να ζει ανετα με την εργασια του και αυτος αλλα και μερικα μελη της οικογενειας του.
"πολύ εύκολο να δημιουργηθούν διπολα εξάρτησης και σχέσεις εξουσίας μέσα από την προσφορά"
Ευστοχη παρατηρηση. Μια πραγματικη προσφορα συνοδευεται και με ενα μικρο κομματι απο τον εαυτο μας. Αυτο που εγω εχω παρατηρησει ειναι πως ειναι ευκολο να δημιουργηθουν σχεσεις αγαπης, οταν υπαρχει προσφορα εαυτου. Οταν ανοιγομαστε. Οι σχεσεις αυτες αγαπης εμπεριεχουν μεν "διπολα εξαρτησης και σχεσεις εξουσιας" αλλα δεν τα βλεπουμε ακριβως ετσι διοτι ισχυουν αμφιδρομα. Αν εγω ειμαι ανδρας ομως, ειναι δυσκολο για μια γυναικα με την οποια ειμαι μαζι να δεχτει να υπαρχουν τετοιες "προσφορες" προς αλλες γυναικες και καπου εχει τα δικια της αφου σε καποιο βαθμο προκυπτει καποιο δεσιμο ή σχεση εξαρτησης. Τελοσπαντων. οπως παντα καπου εκει στη μεση υπαρχει ο σωστος τροπος εκφρασης μεταξυ ελλειψης και υπερβολης. Πραγματι θελει λεπτους χειρισμους
Ελ Στοχαστης
ααα μάλιστα, ομπιβατελ λοιπόν, φτάσαμε και στο ζουμι της υπόθεσης... ταξικό ζήτημα ΚΑΙ στην πνευματική αναζήτηση χαχαχχα! για τους μπουρζουάδες και τους αριστοκράτες είναι η ζωή, υλική τε πνευματική, εξάλλου τέτοιοι ήταν και όλοι οι μαθητές του γκουρουτζί :) η πλέμπα και οι λούμπεν ας βρούνε πρώτα τρόπο να ανελιχθούν ταξικά και μετά το συζηταμε για το αν είναι σε θέση να ασχοληθούν και με τα υπόλοιπα... με κάτι τέτοιες παπάντζες φλομώνανε τα μυαλά του κόσμου για χιλιετίες όλοι αυτοί οι χριστοκεντρικοί πατριάρχες, γι αυτό κι όλη η δύση είναι κατεστραμμένη πνευματικά, γι αυτό και συνεχίζει να επιχειρεί με στρεβλό τρόπο να αφομοιώσει το ανατολικό στοιχείο...
ΔιαγραφήΟχι, λαθος το εχεις προσλαβει. Ομπιβατελ δεν ειναι αυτος που ανηκει στην αστικη ταξη per se, ειναι ο σημερινος μικρομεσαιος απο την αποψη πως εχει καταφερει να μετουσιωσει καποια ικανοτητα στα πραγματα της καθημερινης ζωης. Ενα πλουσιοπαιδο δεν ανηκει σε αυτην την κατηγορια, επειδη δεν εχει φτασει εκει που βρισκεται με τις δικες του δυναμεις, δεν εχει δημιουργησει κατι, απλα τα βρηκε ετοιμα. Ουτε αυτος που εκανε λεφτα με το παλιο πασοκ το ορθοδοξο ανηκει σε αυτην την κατηγορια. Δεν ζητειται κατι φοβερο και επιχειρειν εξωπραγματικο, αλλα ικανοτητα και αποτελεσματικοτητα εργασιας. Ειναι σωστη η προτροπη. Η εργασια ενος να μπορει να συντηρει σχετικα ανετα τον ιδιο και μερικα ακομα μελη οικογενειας.
ΔιαγραφήΟ αριστοκρατης συνηθως δεν γνωριζει την αξια του χρηματος και της εργασιας, καθως ειδικα στην σημερινη εποχη αυτες οι εννοιες λογω χειραγωγησης αγορας κεφαλαιων, εχουν εκφυλιστει. Δεν εχει δοκιμαστει και σκληραγωγηθει στην "πιατσα". Θεωρω πολυ πιθανον, στους πνευματικους χωρους να αποτελεσουν αντικειμενο εκμεταλλευσης
ΕΣ
μια χαρά το προσέλαβα όπως και μια χαρά γνωρίζω ποιος ακριβώς ήταν ο ρόλος της γνωστής πνευματικής ιεραρχίας, μέρος της οποίας ήταν και ο γκουρουτζί... ή μήπως νομίζεις ότι περίμενα τον ελ στοκ να μου ξηγήσει τ' όνειρο... και πού σαι, επειδή σε βλέπω να ψηνεσαι να ξαναγυρίσεις το γνωστό υποδεικτικό στυλάκι του μπούλη, κανόνισε ε; μερικά σχολιανά πριν σου δειξα απλώς ολίγο κυνόδοντα και το σπατουλάρισες ταχέως... την επόμενη που θα γείρεις παραπάνω, θα τον χρησιμοποιήσω... τον κυνόδοντα :)
ΔιαγραφήΝικη, η αντιπολιτευση πάντα παρουσιαζει με υπερβολη την πραγματικοτητα ως ενα βημα πριν την καταστροφη και το χαος, διοτι επιθυμει να αχρηστευσει την παρουσα κυβερνηση, για να μπορεσει μετα τις εκλογες να κυβερνησει η ιδια. Δεν ειναι αυτος ο ρολος της, αλλα ειναι τοσο συνηθισμενο που μας φαινεται φυσιολογικο. Η κυβερνηση αντιθετα παρουσιαζει την πραγματικοτητα με παραδεισενιο τροπο, για να πεισει τους πολιτες πως τα κανει ολα τελεια. Η αληθεια συνηθως βρισκεται καπου στη μεση. Προβληματα σοβαρα υπαρχουν και λιγο πολυ πάντα θα υπαρχουν, αλλα αυτα δεν σηματοδοτουν χαος. Η κυβερνηση Συριζα-Ανελ δεν συντελει γενοκτονια, συνεχιζει ωστοσο μια γενικοτερη ευρωπαικη πολιτικη αποδομησης των εθνων. Ολοι οι πολιτικοι λιγο-πολυ μια παρομοια πολιτικη θα συνεχισουν. Η πατριδα γιατι να χαθει; Απο ποιον απειλειται σοβαρα; Η Τουρκια ειναι διεθνως απομονωμενη και απελπιστικα μονη. Οσο συνεχιζεις σαν χωρα να αναπτυσεις το ενεργειακο σου παιχνιδι(που ηδη συμβαινει απροσκοπτα), θα σε προστατευουν με το ζορι λογω συμφεροντων αμερικη,ισραηλ,αιγυπτος,ιταλια,ισπανια,γαλλια και ολη η ΕΕ ακομα και η γερμανια. Αυτο το αποτελεσμα προκυπτει οταν ανακαλυπτεις υπεργιγαντιαια κοιτασματα που μπορουν να τροφοδοτουν ολοκληρη την ευρωπη.Αυτο το "παιχνιδι" κερδιζεται ακομα και αν η Ελλαδα δεν ειχε ουτε ενα φανταρο. Η πατριδα λοιπον θα εισελθει σε εναν αιωνα πρωτοφανους οικονομικης ευημεριας και ασφαλειας, ακομα και αν πρωτα χρειαστει να γινει μια αντιπαραθεση δυναμεων. Η θρησκεια παλι αφορα τη σχεση σου με το Θεο, δεν απειλειται απο κανενα. Μην ζητας ομως να εχουν και οι αλλοι την ιδια πιστη με σενα, διοτι αυτο δεν εχεις το δικαιωμα να το κανεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο υπαρκτο προβλημα αφορα στην οικονομικη πολιτικη και αυτο δεν ειναι τοσο θεμα πολιτικης πλεον αφου εχουμε ηδη συνταχθει με τη Δυση, αλλα θεμα ικανοτητας. Δεν ειναι προβληματικο το μαγαζι, το μαγαζι παει σφαιρα, αλλα υπαρχει κακοδιαχειριση. Αμα ο διαχειριστης τα τρωει ολα στο τζογο, οσα και να βγαζει το μαγαζι παντα θα υπαρχει τρυπα και θα πιεζομαστε, και οι μισθοι θα δυσκολα θα βγαινουν και θα κανουμε μειωσεις, και επομενως οι καλοι υπαλληλοι θα φευγουν στο εξωτερικο. Το θεμα ειναι να βγαλουμε καλο διαχειριστη στο μαγαζι (και οχι λαμογιο) και θα δεις ποσο θα απογειωθει. Για αρχη, μπορει ο κοσμος να αρχιζει να ψηφιζει με κριτηριο την ικανοτητα και την ηθικη. Ως φιλος θα σου προτεινα να ανησυχεις λιγοτερο για την χωρα και να ασχοληθεις περισσοτερο με την προσωπικη σου ζωη και οικογενειακη ευημερια, οχι επειδη η χωρα δεν εχει σημασια ή δεν συνδεεται η ποιοτητα της ζωης μας με την πορεια της, αλλα επειδη μια ολοκληρη χωρα δεν αλλαζει γρηγορα ή ευκολα σε αντιθεση με τις προσωπικες ζωες των ανθρωπων. Παραλληλα θα δουλευουμε και για την χωρα, δεν θα την αφησουμε φυσικα
Ελ Στοχαστης
Ελ Στοχαστης
Λυκιε καλησπέρα τα σέβη μου σε όλα τα μέλη. Θα ήθελα να ρωτήσω αν έχεις κανει κάποιο α΄ρθρο ή αναψυκτηριο με θέμα τα ΧΥΤΑ διοτι διάβασα ένα άρθρο για ιατρικά απόβλητα μεσα στο οποίο συμπεριλαμβανόταν και ενα βρέφος νεκρο την στιγμή που για τετοιου είδους περιπτώσεις απο οτι γνωρίζω καταλήγουν για γλυκαντικές ουσίες και καλλυντικες εφαρμογές. Επιπλέον διάβασα οτι ενέχεται τύφος και πανούκλα καθως και άλλες μολυσμαντικές ασθένειες δια μέσου τρωκτικων, εντόμων κτλ . Ουτε στον Μεσαίωνα να ζούσαμε για να μην πάω πιο πίσω. Θα ήθελα τα φώτα σου σε παρακαλώ πολύ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε εκτίμηση και σεβασμό
Αya
Αγαπητή Aya, αν και δεν είμαι ειδικός στο θέμα, θα σου απαντήσω από όσα λίγα γνωρίζω.
ΔιαγραφήΚανονικά ένας ΧΥΤΑ (Χώρος Υγειονομικής Ταφής Απορριμάτων), δεν δημιουργεί προβλήματα στο περιβάλλον, ούτε απειλεί την ανθρώπινη δραστηριότητα και την δημόσια υγεία, αν τηρούνται σωστά οι κανόνες λειτουργίας του. Πολλοί συγχέουν τους ΧΥΤΑ με τους χώρους ανεξέλεγκτης απόρριψης απορριμάτων (κοινώς "χωματερές") και εναντιώνονται σθεναρά στην δημιουργία τους.
Οι ΧΥΤΑ διασφαλίζουν την υγειονομική διαχείριση των απορριμάτων, με τέτοιο τρόπο ώστε να μην γίνεται η βιολογική σήψη των οργανικών αποβλήτων στον αέρα, αλλά μέσα σε συνθήκες πίεσης και εντός του εδάφους, ενώ ειδικοί εξαερωτήρες εκτονώνουν τα παραγόμενα αέρια της όσμωσης, στην ατμόσφαιρα. Τα αέρια αυτά μπορεί να είναι δύσοσμα, δεν απειλούν όμως την δημόσια υγεία. Σκέψου ότι τα απορρίμματα στρώνονται στο έδαφος, συμπιέζονται και έπειτα επικαλύπτονται με χώμα που και αυτό συμπιέζεται, ώστε μετά να ακολουθήσει νέα στρώση, κ.ο.κ. Επίσης, ειδική διαμόρφωση του κάτω μέρους, προστατεύει τον υδροφόρο ορίζοντα του υπεδάφους, από ενδεχόμενη μόλυνση.
Όλα αυτά βέβαια, αποτελούν σημαντικά πλεονεκτήματα των ΧΥΤΑ, έναντι των παραδοσιακών χωματερών. Αν λοιπόν ένας ΧΥΤΑ λειτουργεί σωστά και τηρούνται οι κανόνες λειτουργίας του, τότε καμία αρνητική επίπτωση δεν προκαλείται στο περιβάλλον και τους ανθρώπους.
Ωστόσο διάφορα τοπικά συμφέροντα ή στρεβλές ιδέες, παρασύρουν τους περιοίκους σε αντιδραστικές κινητοποιήσεις, προκαλώντας σκοπίμως ανησυχία και φόβο, διασπείροντας ψευδείς πληροφορίες περί ασθενειών, κτλ.
Πανούκλα και τύφος, δεν υπάρχουν στην Ελλάδα σήμερα εξ όσων γνωρίζω.
Αν βρέθηκε κάποιο νεκρό βρέφος στον ΧΥΤΑ, αυτό μπορεί να αφορά κάποιο τυχαίο συμβάν που θα απασχολήσει τις Αρχές και δεν αποτελεί τον κανόνα. Η διαχείριση των νεκρών ανθρωπίνων οργάνων και των εξαμβλωμάτων (νεκρά έμβρυα), περνά από ειδική χημική διαδικασία πριν απορριφθούν, ασχέτως αν κάποια από αυτά χρησιμοποιούνται ως πρώτη ύλη στην βιομηχανία καλλυντικών.
Κατ΄εμέ λοιπόν, μην δίνεις βάση σε τέτοιου είδους ειδήσεις, διότι από πίσω κρύβονται συμφέροντα από τοπικούς παράγοντες, που θίγονται οικονομικά από την λειτουργία των ΧΥΤΑ.
ΛΥΚΙΟΣ.
"...οταν ανακαλυπτεις υπεργιγαντιαια κοιτασματα που μπορουν να τροφοδοτουν ολοκληρη την ευρωπη.Αυτο το "παιχνιδι" κερδιζεται ακομα και αν η Ελλαδα δεν ειχε ουτε ενα φανταρο. Η πατριδα λοιπον θα εισελθει σε εναν αιωνα πρωτοφανους οικονομικης ευημεριας και ασφαλειας, ακομα και αν πρωτα χρειαστει να γινει μια αντιπαραθεση δυναμεων.."
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ Ελ. Στοχαστή, θα σου θυμίσω το παράδειγμα της Βενεζουέλας, για να δείξω ότι δεν αρκεί μια χώρα να έχει πετρελαϊκά αποθέματα στο υπέδαφός της, για να αποκτήσει "πρωτοφανή οικονομική ευημερία και ασφάλεια", αν δεν είναι ισχυρή χώρα, γεωστρατηγικά, στρατιωτικά και οικονομικά.
Η Βενεζουέλα είναι μέσα στις δέκα μεγαλύτερες πετρελαιοπαραγωγούς χώρες στον κόσμο. Διαθέτει όσο πετρέλαιο έχει και η Σαουδική Αραβία! Το εμπάργκο που της έχει επιβληθεί, δεν της επιτρέπει να διαθέσει το πετρέλαιό της και όπου το κάνει, το διαθέτει στην χαμηλότερη τιμή.
Η Νιγηρία είναι εξίσου μεγάλη πετρελαιοπαραγωγός χώρα. Καμία ευημερία και ανάπτυξη δεν υπάρχει εκεί.
Οι ξένες εταιρίες, απομυζούν τον πλούτο και οι διεφθαρμένες κυβερνήσεις το ανέχονται.
Πολλά τα αντίστοιχα παραδείγματα.
Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή, είναι μια αδύναμη χώρα. Σε κάθε επίπεδο δεν διαθέτει το έρεισμα του ισχυρού.
Οι πολιτικοί της, δεν επιθυμούν να την αναδείξουν ισχυρή και επιλέγουν να την παραδώσουν στα δόντια των ισχυρών αμαχητί.
Τελικά τα πετρέλαια του Αιγαίου θα εξορυχθούν, η Τουρκία με το "τσαμπουκά" της, θα πάρει το δικό της μερίδιο, την μερίδα του λέοντος θα καρπωθούν οι ισχυροί (ΗΠΑ, Γαλλία, Γερμανία, Αγγλία, Ισραήλ) και εμείς θα περιοριστούμε σε ψήγματα αντιπαροχών, από πλασματικά "χρέη" που μας έχουν φορτώσει, αλλά και εγγυήσεις αμυντικού χαρακτήρα από αυτές τις χώρες...
Καμία ανάκαμψη της οικονομίας δεν αναμένω να συμβεί από αυτή την δραστηριότητα...
ΛΥΚΙΟΣ.
Το παραδειγμα της Βενεζουελας ειναι σωστο μεν, αλλα δεν αφορα μια χωρα της Δυσης, μια Δυση με την οποια η Ελλαδα εχει προσδεθει με αρρηκτους δεσμους. Το ειδαμε οταν ολοκληρη Γερμανια δεν καταφερε να "κανει τα δικα της" απεναντι σε μια Ελλαδα που ηταν ηδη πληρως παραδομενη απο τους δικους της ηγετες. Η Ελλαδα ειναι μια αδυναμη χωρα, οσο πιστευει πως ειναι αδυναμη χωρα. Ο λογος που δεν διαθετει το ερεισμα του ισχυρου, ειναι διοτι ολοι την παιρνουν στο ψιλο και η ιδια το ανεχεται. Οταν καθομαι και δεχομαι φαπες απο τον καθε τυχαρπαστο, τοτε οσοι το βλεπουν παιρνουν θαρρος και ορεξη να κανουν τα ιδια και τα κανουν. Αυτο δεν σημαινει πως ειμαι οντως αδυναμος, απλα δεν κανω χρηση της δυναμης μου στο πλαισιο μιας αντιληψης θρησκευτικης αγαπης και συναδελφωσης που εχει οδηγησει στον ευνουχισμο μου. "Κριμα ειναι να τον στενοχωρησω, δεν κανει" Δεν λεω πως πρεπει να του σπασω τα σαγονια κατευθειαν, αλλα τα ορια πρεπει να τεθουν αμεσα και ο αλλος να με δει και να με νιωσει απεναντι του για τα καλα, κατι που επιτυγχανεται με πολλους διπλωματικους τροπους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑσχετως του πως πεθανε ο Κατσιφας, η Αλβανια πρεπει να νιωσει καποια αντιδραση και πιεση στο σβερκο της, σε καποιο σημειο που να την "πονεσει", ενω θα συντηρηθει ταυτοχρονα η ρητορικη φιλιας. Εφταιγε δεν εφταιγε ο Ραμα, δεν εχει σημασια, πρεπει να βιωσει την πιεση, ωστε να φροντισει να μην επαναληφθει ποτέ κατι αντιστοιχο. Δεν βασιζομαστε στην ανθρωπια και καλοσυνη του καθε Ραμα, αλλα στην αναγκαιοτητα. Διαφορετικα, δειχνεις αδυναμος και το ηττοπαθες αφηγημα θα μπορουσε να πραγματοποιηθει. Ομως, η τουρκια δεν χρειαζεται κανενα μεριδιο διοτι δημιουργει επικινδυνο "δεδικασμενο" που κανενας δεν θελει, και τα ψηγματα αντιπαροχων ευκολα μετατρεπονται σε χρυσοφορες συμφωνιες οταν σαν κρατος ανακαλυπτεις κωλυματα στις δουλειες των ξενων σαν μοχλο πιεσης, εναν τομεα που η Ελλαδα αν μη τι αλλο ειναι πρωταθλητρια (στο πως να εμποδιζει την επιχειρηματικοτητα).
ΕΣ