Η μαζική παραίσθηση του φεμινισμού!

Η μαζική παραίσθηση ότι η γυναίκα "απελευθερώθηκε" από τα ανδρικά δεσμά, χάρη στο φεμινιστικό κίνημα, είναι της ιδίας κλάσεως με την άλλη μαζική απάτη ότι τάχα μου, η εργατική τάξη απελευθερώθηκε από τα δεσμά της, χάρη στον πατερούλη Στάλιν.

Και οι δύο αυτές απάτες κάμουν καλό μοναχά σε όσους τις εκμεταλλεύονται αλλά δεν βοηθούν διόλου ούτε τους ανθρώπους του μόχθου, ούτε τις γυναίκες. Απλώς, τέτοιες μαζικές παραισθήσεις είναι απαραίτητες στους κουμανταδόρους των κοινωνιών του λευκού ανθρώπου, ώστε να διευκολυνθεί ο δρόμος προς την ά-φυλη ανθρωπότητα και την πλανητική επέκταση των δομών εκμετάλλευσης ανθρώπου από κογκλάβια. 

Δεν χρειάζεται να πάτε μακριά για να κατανοήσετε την εξω-λογική δομή της φεμινιστικής παραίσθησης, η οποία εμφανίστηκε ομού μετά της βιομηχανικής επαναστάσεως, ώστε να αβγατίσουν τα φτηνά εργατικά χέρια στις σειρές παραγωγής, μιας και τότε ήταν αδιανόητο, ακόμα και στους πιο παρανοϊκούς καπιταλιστές, να διαλύσουν τα έθνη τους, κουβαλώντας φτηνό εργατικό δυναμικό από τις αποικίες τους [πράγμα που συνέβη μετά τα μέσα του 20ου αιώνα κι αφού πρώτα γκρεμίστηκε η παραδοσιακή αποικιοκρατία] 

Αρκεί να συλλογιστείτε ότι οι πιο φανατικές ισλαμολάγνες στις δυτικές κοινωνίες του 21ου αιώνα, είναι ακριβώς οι φεμινίστριες! 

Αυτό και μόνον αρκεί για να διαλύσει την οποιαδήποτε μαζική ψευδαίσθηση, ότι ο φεμινισμός άλλαξε ουσιαστικά την αντίληψη της γυναίκας, για τη θέση της μέσα στον κόσμο. Οι σημερνές φεμινίστριες όχι μόνον ασφυκτιούν εγκλωβισμένες σε έναν κοινωνικό ρόλο, ασύμβατο με την εγγενή φύση του φύλου τους αλλά επιπλέον έχουν καταστεί πνευματικά ανίκανες να επαναπροσδιορίσουν τον δρόμο τους προς την αυτογνωσία και άρα την αυτονομία. Γι αυτό και βυθίζονται ολοένα και πιο βαθιά στις φαντασιώσεις τους και στις μαζικές παραισθήσεις που τους ενδοβάλλει το Σύστημα, αφήνοντας στα ψυχοφάρμακα και στους εργολάβους των ψυχών, να εξισορροπήσουν τεχνητά, τις διαλυμένες ψυχές τους. 

Η ίδια η ύπαρξη των φανατικών της ισλαμικής αδελφότητας και η επιστροφή του οράματος του Μεγάλου Χαλιφάτου, είναι τρανή απόδειξη της αποτυχίας του φεμινιστικού κινήματος, που δεν μπόρεσε να σταθεί ως μαζική παραίσθηση, παρά μόνον σε βιομηχανικές κοινωνίες, αλλοτριωμένες από την Σοφία της Γης. Διότι, πολλές από τις σημερινές ισλαμικές χώρες, στις οποίες εγκαθιδρύθηκε ένα θεοκρατικό ισλαμικό καθεστώς, περάσαν πρώτα από τις σειρήνες του εκ-δυτικισμού και της βιομηχανικής επαναστάσεως, χωρίς όμως να διαβρωθούν από τις μαζικές παραισθήσεις της δύσεως. 

Το Ιράν παραδείγματος χάριν ή το Αφγανιστάν, υπήρξαν για ενα διάστημα κοινωνίες υπό αναδιαμόρφωσιν. Θα εκπλαγείτε αν δειτε φωτογραφιες της εποχης του Σαχη Ρεζα Παχλεβι, όπου οι Περσιδες κουκλάρες κυκλοφορούσαν με μινι μεχρι τον αφαλό ή αντιστοιχες εικόνες από το Αφγανιστάν πριν απο την επελαση των Ταλιμπαν. 

Κι ομως! Αυτή η εξαναγκαστική εκμοντερνοποιηση, ποτε δεν ριζωσε στη συλλογικη συνειδηση των μουσουλμανων γυναικων, που υποδεχτηκαν τον Χομεϊνι σαν σωτήρα, μετα την εκθρόνιση του Σαχη. Ισα-ισα, φαίνεται οτι ισχυροποιησε την επιθυμία των περσίδων κυριών να κόψουν τα μίνια και τα παντελόνια, αλλάζοντας τα, με το παραδοσιακό μουσουλμανικό καφτάνι και την μαντίλα επί της ωραίας κεφαλής των. 

Ακόμα πιο εντυπωσιακό ήταν το παραδειγμα της Τουρκαλας βουλευτίνας Μερβε Καβακτσίμ η οποία έδωσε αγώνα στα χρόνια της μεγαλης ισχυος του Κεμαλικου καθεστωτος, για να φορανε οι γυναικες τη μαντιλα, και μεσα στην τουρκικη βουλη! 

Η ιδια η Μερβε Καβακτσι ηταν μια ιδιαιτερα καλλιεργημενη γυναικα [γιατρος στο επαγγελμα] που δεν θα σκεφτονταν κανενας να την καταταξει στις αναλφαβητες γιουρουκες της Ανατολιας, που ετσι κι αλλιως δεν ειχαν βγανει ποτε τους τον φερετζε. 

Η μαζική παραίσθηση του φεμινισμού λοιπόν, οχι μονο δεν έπιασε στις μουσουλμανικες χώρες αλλά αντιθέτως πολεμηθηκε πιο αγρια, απο τις ιδιες τις γυναικες του Ισλαμ, οι οποίες ένιωθαν [και νιώθουν] καλύτερα εν-αρμονισμένες στον κοινωνικό τους ρόλο, όταν συναρτάται και με τον ρολο του φυλου τους.

Ο καλπικος ισχυρισμός ότι το βιολογικο φυλο δεν υφισταται καν αλλα αποτελει μοναχα το "εποικοδομημα" μιας συγκεκριμενης βαθμιδας της κοινωνικοοικονομικης εξελιξης, κατέρρευσε από τις ίδιες τις γυναίκες της ανατολής, όταν εκλήθησαν να επιλεξουν αναμεσα σε ενα διαρκως μεταβολλομενο κοινωνικο "φυλο" [gender] και στον παραδοσιακο βιοψυχικο ρολο του φυλου τους [sex], εντεταγμενο βεβαίως στις κοινωνικοοικονομικες δομες της κοινωνιας τους - κι αυτές επέλεξαν το δεύτερο. 

Ο φεμινισμός συνεπώς δεν ειναι παγκόσμιος και προπαντός δεν αποτελεί συστατικό στοιχείο μιας καποιας απελευθερωσης. Ισα-ισα μπορει αντιθετως να σημαινει την εφ' ορου ζωης αιχμαλωσια σε πλαστα προτυπα και σε μαζικες φενακες, που μοιραία οδηγεί στην αποδόμηση της προσωπικότητας, στους μηχανικούς των ψυχών και στα ψυχοφαρμακα [ή στην πρεζα] 

Και δεν είναι διόλου τυχαίο που φανατικές φεμινίστριες του τύπου Κατερίνα Γώγου και δεν συμμαζεύεται, κατέρρευσαν υπό το βάρος των ψυχοτρόπων ουσιών, που τους ήταν απαραίτητες για να σταθούν στα πόδια τους... 

Ο φεμινισμός έτσι τουλάχιστον όπως εξελίχθηκε στην Δύση, δεν περιορίστηκε στη διεκδίκηση μιας κατάστασης ισονομίας για τα δύο φύλα [πράγμα που θα είχε και τη λογική αλλά και την ιστορική του σημασία]. Αντιθέτως, επιχειρεί μία εκ βάθρων αναδιατύπωση της ανθρώπινης συνθήκης, καταργώντας την ίδια την υπόσταση του βιοψυχικού φύλου [sex] την οποία υποκαθιστά με το ιδεολογικό τέχνασμα του κοινωνικού φύλου [gender]. 

Ωστόσο, το να ξωπετάξεις την πιο αρχεγονη συλλογικη ταυτοτητα του ανθρωπου, δεν σημαινει κιολας οτι ξεμπερδεψες με αυτήν. Είναι οπως η προσπαθεια της παγκοσμιοποιημενης αριστερας να ξωπετάξει τη συλλογική ταυτότητα του έθνους, ιδρύοντας παραδειγματος χαριν μία Ενωση Σοβιετικων Σοσιαλιστικων Δημοκρατιών, όπου στριμωχνονται ανταμα οι Αζεροι και οι Λιθουανοί ή μια τιτοϊκη Γιουγκοσλαβία [Σλαβική Ενωση] όπου συνωστίζονται Σερβοι, Κροατες, Μαυροβουνιοι, Βόσνιοι ή Ερζεγοβίνιοι.

 Πολύ γρήγορα το καζανι θα σκασει και οι παλιες συλλογικες ταυτοτητες [που υποτιθεται οτι ειχαν εξαφανιστει, να ξαναβγουν στην επιφανεια. Με τη διαφορά ότι η ανάδυση τους, θα συνοδεύεται από πόνο και αίμα... 

Τα ίδια συμβαίνουν και με τον φεμινισμό. Η μαζική πλύση εγκεφάλου πως τάχα μου δεν υπάρχουν εγγενή βιοψυχικά χαρακτηριστικά του φύλου, παρά μόνον μία δευτερογενής παραγωγή κοινωνικών συμπεριφορών, που επικάθεται ως "εποικοδόμημα" στα άτομα/μέλη μιας κοινωνίας, μπορεί ασφαλώς να κατευθύνει τις μάζες για ορισμένο χρονικό διάστημα αλλά κάποια στιγμή θα καταρρεύσει, υπο το βάρος των ίδων των αντιφασεων της.  

Ο "ευνουχισμένος" αρσενικός και η "χειραφετημένη" θηλυκιά δεν είναι παρά ένα ενσταντανέ στη μακρά πορεία των ενδοβαλλομενων τερατουργημάτων της μαζικής προπαγάνδας, ανάλογο με τις α-ταξικές και αποεθνκιποιημένες κοινωνιες του υπαρκτου σοσιαλισμου. 

Οταν ραγίσουν τα δεσμα που σφυρηλατούν οι ανθρωποφύλακες, αυτές οι μαζικές απατες καταρρεουν, με τη διαφορα οτι η καταρρευση τους αφηνει πισω της ερειπια. Κι αν η καταρρευση των κομμουνιστικών μαζικων φαντασιωσεων άφησε πισω της ερείπια διαλυμενων πολεων, η καταρρευση της φεμινιστικης μαζικης παραισθησης αφηνει πισω της ερειπια διαλυμενων ψυχων. Ρωτηστε τις αμετρητες γυναικες που ειδαν τις οικογενειες τους, τα παιδια τους, τους ερωτες τους, τις ιδιες τις ζωες τους να καταρρεουν, χωρις να ειναι εις θεσιν να ερμηνευσουν το γιατι και το πως, παρα μονον να αποζητησουν το δεκανικι των αντικαταθλιπτικων, της ψυχιατρικης πρεζας ή των φαντασιώσεων.Κι αυτό, όχι για να αλλαξουν τη ζωη τους αλλα απλα για να την αντεξουν.  

Η κρυφη γοητεια που ασκουν οι πατριαρχικες κοινωνιες με τα παραδοσιακα προτυπα του ανδρα και της γυναικας εν ενεργεια - οπως παραδειγματος χαριν η αλβανικη κοινωνια ή οι μουσουλμανικες κοινωνιες - οφειλονται ακριβως στην ασυνειδη αγωνία της "χειραφετημενης" γυναίκας, για το κενο που αφησε μεσα της η χειραφετηση της. Μην ξεγελιεστε. Ακομα και οι συριζαιες δεν ειναι τοσο ηλιθιες ωστε να μην κατανοουν τι παναπει ισλαμικός φαλλοκρατισμός. Το καταλαβαινουν και το παρακαταλαβαινουν. Οπως ενδεχομενως καταλαβαινουν και το οτι να πλακωνεσαι στα ζαναξ, δεν παναπει οτι ελυσες το προβλημα της ψυχης σου. 

Ωστόσο η καταφυγή τους στη φαντασίωση μιας παραδεισειας κατάστασης του όντος, όπου ο ανδρας "παραμενει ανδρας και η γυναικα παραμενει γυναικα", μακρια απο αυτες τις μαλακιες περι "κοινωνικου φύλου", τις καμει να παραβλεπουν τους γαμους με ανηλικα κοριτσακια, τους κατα συρροην βιασμους, την ωμη βία, τους ακρωτηριασμούς, τους λιθοβολισμούς και οσα δεινα υφισταται μαι γυναικα στον κοσμο της σαρία. 

Και ανοίγουν πόδια και χέρια στον εξωτικό μουσουλμάνο αρσενικό, κυρίως φυσικά στο πεδίο της φαντασίωσης, μιας και έχουν χάσει πλέον τη νοητική επάρκεια ώστε να κατανοούν τις δομές της πραγματικότητας, που τις κάμει να ασφυκτιούν σε έναν αταίριαστο ρόλο. Η μαζική παραίσθηση του δυτικού φεμινισμού έχει αποτύχει τραγικά στις δυτικές κοινωνίες, φορτώνοντας ουσιαστικά με αβάσταχτο βάρος τη γυναίκα, που καλείται να πληρώσει την "χειραφέτηση" της, με το να φορτωνεται η ίδια και τον ρόλο του ανδρα και τον ρολο της γυναικας, σε μια καταστροφικη μίξη η οποία εξουδετερώνει και το ένα και το αλλο. 

Φεμινισμος εν τελει παναπει "εξαναγκαζομαι να μην είμαι ούτε ανδρας, ουτε γυναικα", κι αυτό δεν μπορεί παρα να έχει το βαρύτατο τίμημα ότι εξαναγκαζομαι να ζησω ως κάτι τις αλλο, παρά τη φύση μου, όπως παραδείγματος χάριν θα εξαναγκαζονταν να ζήσει ως άγγελος, ένα πλάσμα που δεν του δόθηκαν φτερά... 

Λυπάμαι αλλά ο δρόμος προς την Αυτογνωσία και την Αυτονομία, για ανδρες και γυναικες, περνάει πρωτα από τη μυητική διαδικασία του "ποιες είναι οι συλλογικές συντεταγμενες που μας οριζουν μεσα στον κοσμο" και μετα ανελισσεται [αν μπορει να ανελιχθει] σε ιδιωτικη οδο, που ανακατευθυνει τη βιωμενη συλλογικη εμπειρια, σε προσωπική και ακολούθως σε υπερβατική εμπειρία.  Και το φυλο ειναι μία απο αυτες τις αρχεγονες συλλογικες ταυτοτητες - ίσως η πιο πρωταρχική...

 Λευτέρης Πανούσης 

ΠΗΓΗ

Στον χώρο των σχολίων, αναπτύχθηκαν τα παρακάτω θέματα:
Χειραγώγηση μέσα από στοές, Ο νέος Τρωικός & ο ρόλος του ‘Αχιλλέα’ κατά της Κίνας, Βυζάντιο & Ατλαντική κοινοπολιτεία, ΗΠΑ & ανασύσταση Οθωμανικής αυτοκρατορίας, Τυφώνειο Ιερατείο της Σ.Αραβίας κατά των Ελλήνων, Πόλεμος στην Μ.Ανατολή για τα 'Αστέρια'