Εδώ μπορείτε να σχολιάζετε ελεύθερα, αλλά με σεβασμό στον συνομιλητή σας.
Πέμπτη 2 Απριλίου 2015
Το Αναψυκτήριο της Εβδομάδας (2-4-2015) [Έλξη & Συμφιλίωση των Αντιθέτων, Μεσότητα, Βερμπαλισμός-Σαφήνεια-Λαϊκισμός, Θέσφατα & Δικαιοσύνη, Αόρατοι Μαχητές του Συστήματος]
54 σχόλια:
Αφήστε το σχόλιό σας
Φίλοι του ιστολογίου, παρακαλώ να κάνετε ελεύθερα τον σχολιασμό σας, αλλά να απέχετε από ύβρεις και προσβολές προσώπων, καθώς και να χρησιμοποιείτε την Ελληνική γλώσσα και γραφή (όχι greeklish). Προσβλητικά και υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται. Επίσης διαγράφονται spam και διαφημίσεις άλλων ιστολογίων, αλλά και κάθε άλλο σχόλιο που δεν συνάδει με το ύφος και το ήθος που ορίζει ο δημιουργός και διαχειριστής του ιστολογίου.
ΠΡΟΣΟΧΗ:
Τα σχόλια ελέγχονται πριν δημοσιευθούν.
.
Καφεδακι και παμε να πουμε σημαντικα πραγματα παλι που βρισκουν εφαρμογη στον καθενα μας. Κειμενο μεγαλο, αλλα μπορει να μας σωσει την ζωη αν μας ταρακουνησει αρκετα ωστε να κινητοποιηθουμε, αρα μαλλον ειναι πολυ μικρο. Θεωρω δε, πως ολοκληρωνει τη συζητηση που ειχαμε ανοιχτη. Οποιος την παρακολουθησε, που φανταζομαι ειναι πολυ λιγοι, τον θεωρω πολυ τυχερο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Γιαχβε δεν ειναι δικαιος. Δεν μπορει να εισαι δικαιος, οταν δεν τηρεις την ισοτητα τυφλα. Ο Γιαχβε εχει "περιουσιο" λαο, εχει προτιμηση. Ο δικαιος δικαστης ειναι τυφλος, δεν εχει "συμπαθειες". Ο δικαστης που δικαζει με κακους νομους, θα δεχτουμε πως ειναι ψιλοδικαιος (που για μενα ουτε τοτε ειναι) εαν τουλαχιστον ειναι εξισου σκληρος προς ΟΛΟΥΣ. Και προς την μανα του, την αδερφη του,τη γυναικα του και κυριως τον εαυτο του. Επειδη αυτο (σχεδον) ποτέ δεν ισχυει, ειναι απλα ολοι υποκριτες που το παιζουν και καλα πως ειναι"σκληροι" δικαστες. Μαλακες εγωισταροι και ναρκισσοι ειναι.
Ο δικαστης βεβαια δεν μπορει να δικαζει με κακο νομο. Εαν θεωρει πως ειναι κακος ο νομος, τοτε η προσπαθει να τον αλλαξει συνεχως και αεναως μεχρι να τα καταφερει, ή παραιτειται. Τοσο απλα. Δεν "συμβιβαζεται". Εαν συμβιβαστει, τοτε δεν δικαιουται να λεει πως ειναι δικαιος, αλλα φερεφωνο και κλητηρας, εφαρμοστης συμφεροντων τριτων. Για τον Γιαχβε βεβαια, ουτε αυτο το ελαφρυντικο (πως οι νομοι ηταν αλλουνου) μπορει να εχει ισχυ, διοτι οι νομοι ηταν δικοι του. Τοσο ξεφτιλας δηλαδη. Οντως δηλαδη τωρα παρατηρω πως Γιαχβε και Εωσφορος ειναι αδυνατον να ταυτιζονται. Τα εγκληματα του Γιαχβε ειναι κυριως προς αλλους λαους, που θεωρουσε εχθρους του δικου του, πχ 2 εκατομ σφαγες Αιγυπτιων. Ειδικο δικαστηριο παρακαλω τον κυριο
Τι θα πει ομως ειναι αυθαιρετο και αξιωμα αυτο που ειπα πως ο Εωσφορος δεν λεει ποτέ ψεμματα, ισχυριζομενος ως πηγη τη σειρα SuperNatural; Ολα τα αλλα που λεμε τι ειναι, αποδεδειγμενα και δεν το ξερω; Η υπαρξη της Πηγης, το θεικο σχεδιο, κτλ, "αξιωματα που προσπαθεις να μας επιβαλλεις" δεν ειναι; Αρα μην εισαι τοσο αυστηρος. Εγω προφανως και δεν το βλεπω ετσι. Η αμερικανικες σειρες εχουν μεγαλο budget και πληρωνουν πολλα λεφτα, οποτε οι σεναριογραφοι κανουν καλη δουλεια. Δεν ειναι σαν τις ελληνικες σειρες της πλακας. Μπορει να μην το γνωριζω ως γεγονος, αλλα θεωρω βεβαιο πως αυτος που το εγραψε σαν ατακα,εκανε ερευνα και καπου το βρηκε. Υπαρχει δηλαδη και καποια πηγη, οπως αρχαιος ιστορικος, η σοβαρος μελετητης, η ιερο βιβλιο που να το αναφερει, την οποια δεν γνωριζουμε και δεν σκοπευω να την ψαξω, με το να αρχισω να στελνω email στους δημιουργους και να ρωταω, μηπως και μου απαντησουν. Το δεχομαι εως οτου βρω ή μου πει ή μου δειξει καποιος, κατι που να το αναιρει ή να το φερνει σε αντιφαση. Να μου δειξει ενα ψεμμα που ειπε ο Εωσφορος-Προμηθεας. Ετσι δουλευει συνηθως η φιλοσοφια.
Υλικο υπαρχει απλετο παντως. Εγω δεν το γνωριζω καλως, γι αυτο υπαρχουν ισως οι κινητες βιβλιοθηκες StarLord, Εριωπας κτλ που μπορουν να ανατρεξουν στο μυαλο τους και να μας πουν, ΕΝΑ μονο ψεμμα του Εωσφορου ή Προμηθεα.
Στοχαστης
Η συζητηση μας νομιζω πασχει στον ορισμο των υπο συζητηση εννοιων. Τις νοουμε διαφορετικα. Η εννοια αλλωστε ειναι κατι εντος του νου μας, δεν εχει υλικη υποσταση,.δεν ειναι ορατη, αρα ο καθενας την αντιλαμβανεται αλλιως. Τι θα πει, φως ή σκοτος; Πρεπει να διαλεξω; Εαν διαλεξω μονο φως, θα παψω να υπαρχω, θα πεθανω. Κανενας ανθρωπος δεν μπορει μονο Ηλιο, εαν δεν θελει να εχει την καταληξη του Ικαρου. Γιατι κοιμαμαστε αλλωστε; Ο υπνος ειναι ενας μικρος θανατος. Χωρις αυτον τον μικρο θανατο ομως,.δεν μπορουμε να ζησουμε, δεν γινεται. Απο την στιγμη που ειμαστε εντος του κοσμου του Δημιουργου (αυτος ποιος ειναι;), υπαγομαστε στους Νομους που διεπουν αυτον τον κοσμο, τον κοσμο της πολικοτητας. Ο τροπος να ανελθουμε αυτου του κοσμου και να ανελιχθουμε για μενα πλεον ειναι σαφης. Η σταδιακη συμφιλιωση και συνενωση μεσα μας ολων των αντιθετων που χαρακτηριζουν αυτον τον κοσμο. Ολων και παντου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να επιτευχθει αυτο, πρεπει τουλαχιστον να κατανοησουμε, να αναγνωρισουμε τον αλλο πολο. Να μπουμε στο πετσι του ρολου του, να πιασουμε την νοοτροπια του, σαν να ετοιμαζομασταν να υποδυθουμε τον ρολο του. Μεσα απο αυτη την διαδικασια, θα επελθει η κατανοηση και η μειωση της πολωσης μας. Καταλαβαινοντας τον αλλο, θα μπορουμε να ειμαστε κι οι δυο ταυυοχρονα, αλλα και κανενας απο τους δυο, χωρις ταυτοτητα και ταμπελακι προσδιορισμου μας που δεν χρειαζομαστε.
Αυτο με τη νομοτελεια του κοσμου μας να καταστραφει αφου οι ακτινες επιστρεψουν στην πηγη, και ο υλικος κοσμος καταρρευσει επιστρεφοντας στο χαος, εχει να κανει με το τελος του χρονου. Δεν μας αφορα. Ειναι περα και πανω απο εμας. Ωστοσο, εαν ειναι ετσι, που μαλλον ειναι, τοτε αφου αυτο το γαιτανακι γινεται συνεχεια, γιατι να επιστρεψουμε.ως ακτινες στην πηγη, αμα ειναι μετα ο Μπραχμα να ξαναρχισει το παιχνιδι, να ξαναγινει κομματακια απο τη Μαγια κοκ; Η εντελεχεια της ουσιας μας ειναι να πηγαινοερχομαστε; Να μαθαινουμε, να ξεχναμε και να ξαναμαθαινουμε; Ε αμα ειναι ετσι, καλα κανουν στην τελικη, οι "σκοταδιστες" που αραζουν στον κοσμο της υλης και μας λενε:"πωω ρε μεγαλε χεσε μας περα δωθε, καλα ειμαστε εδω, αμα ειναι να ξαναερχομαστε, δεν παω καθολου, πηγαιντε εσεις, εγω εδω θαμαι, θα με βρειτε οταν ξαναρθετε".
Το ζητημα λοιπον δεν ειναι απλα η επιστροφη στη Πηγη, αλλα κυριως στο να παιζουμε καλα το παιχνιδι και να το απολαμβανουμε. Να καταφερουμε να ζουμε εν ευδαιμονια. Και να μην αφηνουμε τους αλλους να μας εκμεταλλευονται. Και η επιστροφη και ανελιξη θα γινει απο μονη της νομοτελειακα μεσα απο τη ζωη. Εδω ομως διαφωνω. Διοτι γνωριζω πως ο κοιμισμενος ανθρωπος (εμεις,.ο καθημερινος ανθρωπος) δεν ξυπναει παρα μονο οταν πατησει στην καταστροφη του. Μονο στο τερμα της ζωης του καταλαβαινει πως εζησε λαθος. Μετα ομως παλι απο την αρχη, το ιδιο τροπαρι, και το μαθημα δεν μαθαινεται σχεδον ποτέ, διοτι κανεις δεν μαθαινει τους ανθρωπους πως να ζουν ξυπνιοι. Γνωριζω επισης πως υπαρχουν οντοτητες που τρεφονται απο τους ανθρωπους και τους οποιους ελμεταλλευονται. Οποτε οχι, δεν μπορω να καθομαι να λεω Φως και Καλο, υποκριτικα,οταν γνωριζω πως με αυτα διαιωνιζεται η αδικια και η εκμεταλλευση. Ουτε βεβαια θα επιτρεψω στο κακο και το σκοταδι να με απορροφησει σαν να ειμαι κανας χθεσινος. Θα τα ενωσω. Το κακο μπορει να μας λυτρωθει και να μας λυτρωσει εαν μαθουμε να το αγαπαμε. Αυτο ειναι πολυ δυσκολο να κατανοηθει στη διασταση που το εννοω και να μην παρεξηγηθει
Πρεπει τελος να ορισουμε τις εννοιες. Και μονο αυτο να κανουμε, αρκει. Τι εννοουμε λοιπον καλο και τι κακο. Τι φως και σκοταδι. Ταυτιζουμε καλο με φως και κακο με σκοταδι; Ξεκιναω με το συμβολο γιν-γιανγκ, που εξηγει πως το καλο μπαινει στο κακο (και το "θρεφει", δεν βλεπω γιατι οχι) και το περιεχει ταυτοχρονως, και το κακο μπαινει συνεχως στο καλο και το περιεχει ταυτοχρονως. Εδω πιθανον εστιαζοταν η διαφωνια μας που πιστευω τωρα θα αποσαφηνιστει.
Τι εστι καλο; Καλο ειναι το στοιχειο γιανγκ, η αρσενικη αρχη, το φως-η μερα, η φωτια, το συνειδητο, το ενεργητικο, η νοηση, το ορθολογικο, η εγρηγορση, ο αρνητικος πολος της μπαταριας(που εχει πλεονασμα ηλεκτρονιων), ο ανδρας, η ζωη
Στοχαστης
Τι εστι κακο; Κακο ειναι το στοιχειο γιν,η θηλυκη αρχη, η νυχτα, το νερο, το ασυνειδητο, το παθητικο, το συναισθημα, το ανορθολογικο, ο υπνος, ο θετικος πολος της μπαταριας (ελλειμμα ηλεκτρονιων), η γυναικα, ο θανατος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑρα σαφως υπο αυτην την εννοια, ο κακος μπορει να διακατεχεται απο αγαπη και υψηλες δονησεις ΕΞΙΣΟΥ με τον καλο. Ειναι αυτονοητο κατω απο αυτον τον ορισμο. Μπαινουν σε αλλη διασταση και αποκτουν νοημα οσα ειπα περι συνθεσης των αντιθετων ως αναγκαια για την ολοκληρωση μας. Επρεπε να ειχα ξεκινησει με τον ορισμο. Συνηγορουν υπερ της αληθειας αυτου αλλωστε τα επιμερους δεδομενα απο τους τομεις της σεξουαλικοτητας και ασθενειας που δενουν απολυτα εξηγωντας τα ανεξηγητα. Οπως αυτο το σωστο που εμπειρικα ειπε ο StarLord, πως τα ετερωνυμα-ελκονται. Ισχυει εμπειρικα αλλα γιατι;
Θελω να το εξηγησω αυτο. Ο καθενας μας ελκεται απο αυτο που του λειπει, αυτο που εχει εξωθησει στην σκια του, συνηθως το αγαπα αλλα επισης και το μισει αν δεν ειναι ετοιμος να το συναντησει, αυτο το στοιχειο του ιδιου του του εαυτου, το προβαλει εξωθεν του, και το αγαπα παθολογικα. Δεν αντεχει χωρις αυτο, διοτι τον ολοκληρωνει. Η σχεση ομως δεν ηταν ποτέ σχεδιασμενη για να ολοκληρωθει ετσι, αλλα για να φερει σε επαφη τον ανθρωπο με το αλλο του μισο, ολα οσα δηλαδη δεν εχει πραγματωσει στον εαυτο του. Αυτη ειναι η εντελεχεια (ρολος υπαρξης) της σχεσης. Να επιτυχει ο καθενας μεμονωμενα να ενσωματωσει τα στοιχεια του συντροφου που λατρευει, στον εαυτο του. Να ολοκληρωθει. "Ρουχα μαζι που πλυθηκαν, και εχουνε γινει ροζ".
Και οταν παμε κοντρα σε αυτο, οταν ειμαστε πολυ πεισματαρηδες για να παραδεχτουμε πως κανουμε λαθος, πολυυ μετα την γνωστικη δυσαρμονια που θα την κανουμε αβαβά με ενα ευκολο "επιχειρημα" του τυπου "βλακειες λεει, ειναι χαζος, αγνοησε τον", θα χτυπησει την πορτα η πραγματικα δικαιη ασθενεια. Ιδου ο αδεκαστος κριτης. Τι σημαινει καθε ασθενεια,καθε οργανο,ε αυτη ειναι εκτος απο σημαντικη, πολυ μεγαλη συζητηση. Θα επιβεβαιωσω αυτο. Πως περα απο τους εξωτερικους παραγοντες που δρουν ως ενισχυτικοι στην ασθενεια, ως καταλυτες, ΕΜΕΙΣ δημιουργουμε με τις αντιληψεις μας τις ασθενειες μας. Αυτο ειναι εκπληκτικο, διοτι η συνεχεια ειναι φανταστικη. Η ακριβης και δικαιη ασθενεια θα καταδειξει ακριβως την εσφαλμενη αντιληψη μας, και θα μας κινητοποιησει περα απο καθε αμφισβητηση να την αλλαξουμε, να την διορθωσουμε ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ να επιτυχουμε την ΙΑΣΗ και οχι απλα ενα μασκαρεμα των συμπτωματων. Η φωτια της συνειδησης ιατρευει πασα νοσο και μαλακια. Αυτο δηλωνω, αυτο γνωριζω, αυτο καταθετω. Επιβεβαιωμενο πολλακις και εμπειρικα και βιωματικα,εκει βρισκεται το μελλον μας και η ελπιδα
Η μεσοτητα δειχνει το ιδιο πραγμα με την πολικοτητα. Πως ο στοχος ειναι η μεση. Οταν λες "κακος", εννοεις λαθος. Αρα τοτε εχεις δικιο. Εγω οταν λεω "κακος" πλεον, δεν εννοω λαθος. Με εβαλες σε σκεψεις με αυτο που ειπες ωστοσο, και το ξανακοιταξα αρκετες φορες. Ωστοσο, παραμενει ο τροπος που το βλεπω. Η δυσκολια προερχεται στην αδυναμια μας να κατανοησουμε τις λεξεις,διοτι η σημασια τους εχει αλλοιωθει συν τω χρονω. Το πινακακι με τα ταχυμετρα δεν βοηθα τοσο, οσο το πινακακι με τις εξηγησεις. Ας παρουμε το πολυ καλο παραδειγμα της ηθικης αρετης της φιλιας που ανεφερες, και το το οποιο συνοψιζει σε τρεις λεξεις τα 27 σεντονια-κειμενα που απλωσαμε, το οποιο ομως και δεν γινεται αντιληπτο.
Στοχαστης
(Ελλειψη-Δυσκολια) Αρετη-ΦΙΛΙΑ (Υπερβολη-κολακεια)
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλια σημαινει καλωσυνη, να ειμαστε καλοι ανθρωποι, να εχουμε φιλικη διαθεση, να προσφερουμε την ευνοια μας κτλ. Ελλειψη αυτης ειναι η δυσκολια, ο δυστροπος και στρυφνος ανθρωπος που δεν βοηθα κανενα,.δεν λεει καλο λογο σε κανονα κτλ. Υπερβολη αυτης ειναι η κολακεια. Ο κολακας δεν ειναι κακος. Με καμια αποψη και κανενας δεν προκειται να πει τον υπερβολικα φιλοφρων ανθρωπο κακο. Οι αρχαιοι τον λεγαν κολακα. Εμεις σημερα τον λεμε "το καλυτερο παιδι". Αυτο ακριβως υπηρξα, ας τα πουμε δημοσια, δεν με απασχολει, ο σωστος αταρακτος εστι, οπως ωραια ειπες. Η ζωη με διδαξε το λαθος μου αυτο. Πριν χρονια οταν ειχα κανει το πινακακι για να με ψυχομετρησω, με ειχα βαλει φιλια ακριβως στη μεση, διοτι επουδενι δεν με θεωρουσα κολακα. Δεν ελεγα ποτέ καλα λογια για ιδιον οφελος, αλλα παντα για να βοηθω αυτον με τον οποια μιλουσα, πιστευα πως ετσι τον βοηθω. Οι αρχαιοι ομως δεν κανουν διαχωρισμο στις πραξεις αναλογα των κινητρων και αγαθων προθεσεων και θα επανελθω σε αυτο.
Η προθεση και το κινητρο ηταν να βοηθω, ποτέ δεν επιδιωκα οφελος, και αυτο υπηρξε καθολικα αποδεκτο απο ολους. Δεν ξερω αν θα βρεις πολλους ανθρωπους, τους οποιους να μην αντιπαθει ΚΑΝΕΝΑΣ. Αυτος ημουν εγω. Κανενας ομως. Αυτο δεν θα το ελεγα τοτε ποτέ για μενα, το ελεγαν ομως οι αλλοι. Σημερα το λεω εγω για μενα. Η ζωη λοιπον με διδαξε πως και στα δυο αυτα ημουν λαθος. Δεν βοηθας τον αλλο οταν τους λες ολο καλα λογια, οταν συνεχεια του προσφερεις παρηγορητικο λογο, δεν ειναι βαλσαμο αυτο. Το διαπιστωσα και στους ιδιους. Δεν εξελιχθηκαν ποτέ, στα ιδια βασανα και λαθη ανακυκλωνονται, απο τις ιδιες ασθενεις ταλαιπωρουνται, ακριβως ιδια σεξουαλικα θελω εικαζω πως θα εχουν. Μηδεν εξελιξη. Πού βοηθησε ο καλος μου λογος τους εισπρατοντες; Στον να αισθανονται καλυτερα, ναι. Σημαντικο αυτο, αλλα για να μην κολλησει καποιος σε αυτο, θα πρεπει να μετριαστει.
Δεν μετανιωνω καθολου που υπηρξα υπερβολικα καλος. Βιωσα πληρως τον εν λογω πολο, τον γνωρισα καθολικα σε ολες τις πτυχες της εκφανσης του, ειδα και τα "καλα" του και τα "κακα" του. Η ζωη ειναι επιλογη αλλωστε. Εμεις θα επιλεξουμε πως θα την αντιμετωπισουμε. Αντικειμενικα ηταν λαθος, αλλα τα παντα στην υλικη ζωη ειναι λαθος. Σημασια δεν εχει να μην κανουμε λαθος, αλλα να κανουμε συνειδητα τις επιλογες μας και ας αποδειχτουν λαθος μετα, να τις βιωνουμε σε ολο τον ευρος και να εχουμε την οξυδερκεια να δουμε οταν η ζωη μας αστραψει ενα χαστουκι, πως καναμε λαθος. Να το αντιληφθουμε, να το διορθωσουμε με προσοχη αφου το συνειδητοποιησαμε, και να προχωρησουμε (Στο επομενο λαθος) μεχρι την ολοκληρωση μας. Η αδυναμια μου να φιλοσοφησω τον εαυτο μου σωστα, "πληρωθηκε" με τον χρονο που χρειαστηκε η ζωη ωστε να μου το δειξει. Ο αναγνωστης αν ειναι οξυδερκης, δεν θα κανει το ιδιο "σφαλμα". Εαν το δει φιλοσοφικα και το εφαρμοσει, δεν θα χρειαστει μαθημα ζωης απο την ζωη την ιδια.
Κολακας λοιπον ονομαζεται αυτος που επιδεικνυει υπερβολικα φιλικη συμπεριφορα. Εφαρμοζει την αρετη της φιλιας στο μεγιστο. Αν θεωρησουμε κλιμακα 0-100 για την αρετη της φιλιας το αριστο ειναι το 50. Εγω βαλθηκα να το τερματισω. Μπορει να αγγιξα και το 100, χωρις πλακα. Αυτο ηταν το λαθος μου. Θεωρουσα κολακα, αυτον που λεει καλα λογια για να αποκομισει καποιο κερδος. Δια ταυτα; Καλος με μετρο. Θα μπορουσαμε αντι για δυστροπος στο 0, να βαζαμε "κακος" με τη συνηθισμενη εννοια, οπως "καλος" εννοειται το "καλο παιδι". Τελικα οντως οι κολλημενοι ανθρωποι μαθαινουν μονο με εξ αιφνης ή εξ αναγκης που στελνει η ζωη. Ως σουπερ καλος, εμαθα και αυτο. Πως το σεξ ειναι κατακτηση, κυριαρχια, υποταγη του αλλου, σαν να τον "σκοτωνεις". Η πραξη του σεξ αυτο δηλωνει. Το καταλαβα διοτι ως 100% καλος(λεμε τωρα) δεν ηθελα ποτέ να υποταξω, κατακτησω μια γυναικα. Την ηθελα ισοτιμα. Θυμαμαι μια κοπελα μου ειχε πει. "Ετσι και καταφερεις και αυτο, εγω θα πεσω στα ποδια σου". Μου ειχε φανει τοσο περιεργο. Γιατι νομιζει πως θα μου αρεσε αυτο;
Στοχαστης
Οι πραξεις δεν κρινονται απο τις προθεσεις. Τις καλυτερες προθεσεις απο ολους ειχε ο Εωσφορος-Προμηθεας, αλλα ως νουμερο 1 εχθρο τον αντιμετωπιζει η ανθρωποτητα. Οι προθεσεις ειναι οι προφασεις που χρησιμοποιουμε για να δικαιολογουμαστε. "Εγω για το καλο σου το εκανα, δεν πιστευα πως θα συμβει αυτο που συνεβη, αλλα πως θα.."Η ιδια η πραξη θα κρινει την πραξη απο το αποτελεσμα της. Ποιοι ειμαστε εμεις να κρινουμε ποιο ειναι σωστο για τον αλλο για παραδειγμα; Εγωιστες ειμαστε οταν το κανουμε αυτο. Ενω οταν το κανουμε στον εαυτο μας,.συνηθως ειμαστε υποκριτες και ανοητοι. Παμε στα παραδειγματα, διοτι εαν αυτο που λεω ειναι σωστο, πρεπει να βρισκει εφαρμογη σε ΟΛΑ τα επιμερους παραδειγματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ γιατρος εχει προθεση να κανει καλα τον ασθενη αλλα αυτος πεθαινει. Η εγχειρηση πετυχε, αλλα ο ασθενης αποβιωσε. Φταιει ο γιατρος; Ειναι "καλος" ή "κακος"; Θα εξαρτηθει απο το αποτελεσμα αυτης καθαυτης της πραξης. Γιατι πεθανε ο ασθενης; Απο τι; Απο γηρατεια; Καλος ο γιατρος, δεν φταιει. Απο μαλακια του γιατρου ή δολο του γιατρου; Κακος ο γιατρος, φταιει. Στο πρωτο εχει το ελαφρυντικο πως "δεν τοθελα, αλλα μου γλιστρισε". Στο δευτερο και κακος και φυλακη. Απο τα τραυματα του επειδη ηταν που βαρια για να τον προλαβουν;.Καλος ο γιατρος, δεν φταιει. Απο την ασθενεια; Αλλο κεφαλαιο εδω. Ηταν προχωρημενη η ασθενεια και δεν τον προλαβαν; Καλος ο γιατρος δεν φταιει. Δεν εκανε σωστη διαγνωση ο γιατρος και η ασθενεια προχωρησε πολυ; Κακος ο γιατρος, φταιει. Αυτο που θελω να καταδειξω ειναι πως παντα καποιος φταιει, απλα μπορει να υπαρχουν ατυχηματα, στα οποια δεν χρεωνουμε φταιξιμο διοτι αναγνωριζουμε πως το στοιχειο της ηλιθιοτητας μεσα μας δρα σαν φυσικο φαινομενο, αναποτρεπτο. Για την ασθενεια φταιει και ο ασθενης φυσικα. Αλλα δεν ειμαστε τοσο αυστηροι,να το λεμε μες τα μουτρα του αλλου,.διοτι αναγνωριζουμε πως ειναι δυσκολο να αντιμετωπιζουμε καποια πραγματα. Εαν ειμαι χοντρος εγω, περα απο τη συνομωσια που οντως υπαρχει, φταιω και εγω. Προφανως. Δεν ειναι φυσικο φαινομενο να μπαινει το τοστ στο στομα μου. (Υπαρχει συνομωσια στη βιοχημικη λειτουργια που μου λεει ομως πως πειναω). Εαν καποιος εχει καρκινο και πεθανει μετα απο χημειοθεραπεια, ποιος φταιει; Ο ασθενης θα μπορουσε να το αποτρεψει αν ειχε την γνωση. Καποιοι ομως κριναν πως δεν ειναι αξιος να εχει την γνωση και του την στερησαν (συγχαρητηρια...), αρα δεν φταιει, ειναι τραγικος ηρωας. Πεθανε χωρις να ξερει γιατι. Ο γιατρος που εκανε την χημειοθεραπεια που σκοτωνει κατα 90% αλλα ηθελε να τον κανει καλα,.φταιει; Ναι φταιει, διοτι ως γιατρος θα επρεπε να ξερει πως να γιατρεψει τον ασθενη και οχι να παιζει τον μικρο μαθητευομενο μαγο πανω του. Και κυριως θα επρεπε να ξερει τον ορκο του "πανω απο ολα, μην βλαψετε τον ασθενη". Ε, το να τον σκοτωνεις τον αλλο, παει στο βλαψιμο νομιζω.
Στο αλλο παραδειγμα ενταξει, το παρακανες λιγο. Μονο πυρηνικη βομβα δεν του εβαλες πως ηταν ετοιμος να ανατιναξει και να σκοτωσει 100 εκ κοσμο. 1 στις 1000 ειναι αυτο το σεναριο. Ας πουμε δεν τον εχει δει μπροστα του να σκοτωνει καποιον ο αστυνομικος, και θελει να τον συλλαβει επειδη εκλεψε μια τραπεζα που ειναι συχνο. Αν τον πυροβολησει ο αστυνομικος, φταιει; Φυσικα κακη η πραξη του, διοτι δεν δικαιουται να τον πυροβολησει. Εαν τον πυροβολησει ο ληστης, δικαιουται να ανταποδωσει; Ναι,αν πυροβολησει εναντιον του ο ληστης. Ειναι απειρες οι υποπεριπτωσεις ομως και δεν εχει νοημα να τις πιασουμε ολες. Το δια ταυτα ειναι πως χεστηκαμε για τις προθεσεις που λεει πως εχει ο καθε αστυνομικος, διαφορετικα θα ειχαμε γεμισει νεκρους Γρηγοροπουλους. Υπαρχει βιβλιο κανονισμων,που λεει ποιες ειναι οι πραξεις και ποτε δικαιουται να τις κανει ο αστυνομικος. Δεν ειμαστε στην εποχη που ο χωροφυλακας ηταν ο Νομος προσωποποιημενος και τοπαιζε Judge Dred.
Στοχαστης
ΥΓ.Ισως αυτο να ηταν το τελευταιο μου μεγαλο κειμενο
Εγώ Στοχαστή θα κρατήσω την φράση σου : "Εαν το δει φιλοσοφικα και το εφαρμοσει, δεν θα χρειαστει μαθημα ζωης απο την ζωη την ιδια".
Διαγραφή- Εφαρμογή τις φιλοσοφικές αρετές και βιωματικές εμπειρίες στα πλαίσια του μέτρου!
Και πολυ καλα θα κανεις. Εαν καταφερεις να το εφαρμοσεις στον εαυτο σου, θα γλυτωσεις απο το "εξ αιφνης" που συνηθως εμφανιζεται μεσω ασθενειας. Εστω και λιγο να το εφαρμοσεις, η ασθενεια εαν δεν αποφευχθει εντελως, τουλαχιστον δεν θα ειναι απειλητικη προς τη ζωη. Και μονο απο αυτην την οπτικη να το δεις, το οφελος ειναι τεραστιο
ΔιαγραφήΣτοχαστης
Αγαπητέ Στοχαστή, ειλικρινά βρίσκω ότι η συζήτησή μας δεν μπορεί να έχει συνέχεια για πολλούς λόγους. Ένας από αυτούς, είναι ότι θεωρείς χαριτωμένο το να προβαίνεις σε ακραίους χαρακτηρισμούς και να γενικεύεις αμετροεπώς, κάθε σου ιδέα. Υποβαθμίζεις τον λόγο σου, με το να γίνεσαι ερειστικός και με το να προσπαθείς να λαϊκίσεις τον λόγο σου. Πιστεύω ότι υπερβαίνεις τα όρια και γίνεσαι λίγο κουραστικός.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης στο θέμα των ορισμών: σε μια συζήτηση, με δυο τρόπους μπορεί να επιτευχθεί η συνεννόηση. Με την αποδοχή των επισήμων ορισμών ή με τον ολοκληρωτικό επαναπροσδιορισμό όλων των εννοιών. Για παράδειγμα η λέξη «δίκαιο» και «δίκαιος» είναι καθορισμένη ως προς την έννοιά της. Αν εμείς λέμε «δίκαιος» και εννοούμε «ηθικός», τότε έχουμε πρόβλημα στην επικοινωνία, διότι θα πρέπει να συμφωνήσουμε στην αλλαγή της πρώτης έννοιας με μια άλλη διαφορετική.
Οι επικίνδυνες απλοποιήσεις του στυλ «Ο δικαστης βεβαια δεν μπορει να δικαζει με κακο νομο. Εαν θεωρει πως ειναι κακος ο νομος, τοτε η προσπαθει να τον αλλαξει συνεχως και αεναως μεχρι να τα καταφερει, ή παραιτειται. Τοσο απλα.» δείχνει άγνοια του ποιος είναι ο ρόλος του δικαστή. Ο ρόλος του δικαστή, δεν είναι ότι νομίζει ο καθένας, αλλά είναι συγκεκριμένα ορισμένος.
Οδηγείς τη συζήτηση σε μια ατέρμονη συνέχεια και δεν οδηγεί πουθενά, ενώ εσύ θεωρείς ότι αποτελεί ρηξικέλευθο φιλοσοφικό επίτευγμα, αυτοβαυκαλιζόμενος και επαιρόμενος.
Επίσης δεν μπορούμε να συζητούμε πάνω σε παραδείγματα, τα οποία στην συνέχεια στρεβλώνεις και εκτρέπεις σε άλλες υποθέσεις. Όταν κάνουμε μια υπόθεση, πρέπει να την αποδεχόμαστε όπως είναι αν θέλουμε να εξάγουμε κάποια συμπεράσματα ή να αναλυθούμε σε κάποιες σκέψεις.
Κλείνοντας, θα σου πρότεινα να μείνεις πιστός στις δικές σου εμπειρίες και να πορεύεσαι κατά συνείδηση, αφού αυτή και μόνο πηγάζει από εσένα και τις δικές σου ανάγκες.
Κάποιοι άλλοι όμως βρίσκονται αλλού. Άλλοι πολύ πίσω και άλλοι πολύ μπροστά από εσένα.
Σε ευχαριστώ που με διάβασες και με συγχωρείς που αποχωρώ κουρασμένος από την κουβέντα. Ελπίζω να υπάρξει άλλος που να θέλει να συμπορευτεί με την λογική και τις ανάγκες σου.
ΛΥΚΙΟΣ.
ΝΑ ΓΕΙΑΣΕΙ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΣΟΥ ΛΥΚΙΕ! ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ Η ΥΠΟΜΟΝΗ ΣΟΥ ΤΕΛΕΙΩΣΕ. Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΑΛΛΟ ΜΗΚΟΣ ΚΥΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΣΕΝΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΑΝ ΟΛΟΙ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΣΕΝΑ. ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΙΚΗΤΑ ΟΠΩΣ ΕΙΧΕΣ ΠΕΙ ΚΑΠΟΤΕ. ΕΓΩ ΔΕΝ ΘΑ ΠΩ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΘΕΩΡΗΘΕΙ ΟΤΙ ΥΒΡΙΖΩ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνωνυμε λες η βλακεια ειναι ανικητη. Αρα μαλλον ειμαι ανικητος ως βλακας. Εισαι λαθος, διοτι τουλαχιστον εγω εχω κανει μια μετρηση IQ που με βαζει στο τοπ 2%. Αρα μαλλον εσυ εισαι ανικητος
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστω Λυκιε για την απαντηση σου. Αυτη η απαντηση ειλικρινα ηταν η πιο χρησιμη που θα μπορουσα να παρω, για πολλους λογους. Οπως ειπα ηταν το τελευταιο μου μεγαλο κειμενο, διοτι πλεον δεν νιωθω την αναγκη να εξηγω τιποτα. Ξερω ποτε αυτα που λεω ειναι σωστα και ποτε στο περιπου. Αυτο που ανεφερα για τα μαθηματα ζωης, σχεδον κανενας δεν εχει την σοφια να τα αποφυγει. Φιλε αναγνωστη που δεν κοπιασες, οταν αρρωστησεις να θυμηθεις αυτο που μολις εγραψα. Ειναι ευχαριστο να νε απαλλασει επιτελους σε ενα βαθμο το πεισμα της ηλιθιοτητας του κοσμου απο την "αναγκη" να τον προστατευσεις. Νιωθω ανακουφισμενος σε ενα βαθμο.
Δεν αναφερομαι σε σενα με αυτο Λυκιε. Σαν απαντηση σε σενα θα πω πως το λαικιζειν δεν ειναι παντοτε κακο. Γραφω ετσι για να καταλαβαινουν οι λαικοι ανθρωποι. Μου ειναι πανευκολος ο ξυλινος λογος. Ουτε η επιβραβευση ειναι παντα κακη. Και εδω μεσοτητα θελουμε. Οχι αμετρη και υπερβολικη ταπεινωση, αυτα ειναι ψευδη για να υποταχθει ο λαος.
Τελος, θα πω πως θεωρησα εξαρχης πως η συζητηση ολοκληρωθηκε. Νομιζα πως ηταν σαφες. Θεωρω επισης πως αυτο που σε ενοχλησε ηταν το "χεστηκαμε για τις προθεσεις που λεει πως ειχε ο καθε αστυνομικος, αν ηταν ετσι θα ειχαμε γεμισει νεκρους Γρηγοροπουλους". Και αυτο διοτι θεωρω πως εισαι παραπανω δεξιος απο οτι η μεσοτητα επιτασσει, οσο και αν το εξορθολογικευεις. Δεν με ενοχλησε καθολου το σχολιο σου, ισα ισα που το χαρηκα. Κανεις μας δεν ειναι τοσο Ζεν, ωστε να μην ενοχλειται. Εγω ωστοσο, ευχαριστιεμαι πλεον περισσοτερο την ειλικρινεια απο την υπερβολικη ευγενεια
Στοχαστης
Αγαπητέ Στοχαστή, χαίρομαι που δεν σε ενόχλησε το σχόλιό μου, καθότι δεν αποσκοπούσε να σε ενοχλήσει... αλλά να σου εξηγήσει ότι ο λόγος που δεν μπορεί να συνεχιστεί η συζήτηση, είναι ότι με κούρασε το γεγονός ότι δεν τηρούνται οι στοιχειώδεις κανόνες διεξαγωγής μιας συζήτησης και όχι βέβαια γιατί με "ενόχλησε" η άποψή σου για τις προθέσεις των αστυνομικών και τους Γρηγορόπουλους! Όπως γνωρίζεις ανέχομαι τις απόψεις των άλλων και τις σέβομαι, όσο κι αν διαφωνώ με αυτές. Ουκ ολίγοι εξέφρασαν απόψεις που δεν με βρήκαν σύμφωνο, αλλά κανέναν δεν λογόκρινα ή προσέβαλα (αρκεί βεβαίως να είχαν εκφραστεί χωρίς ύβρεις).
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάλι λοιπόν εξέτρεψες την κουβέντα από την ουσία των λεγομένων μου, φίλε Στοχαστή. Εγώ στάθηκα στον τρόπο που τοποθετείσαι στην κουβέντα και όχι στις απόψεις σου, που μου είναι σεβαστές.
Το πρόβλημα δηλαδή είναι "επί της διαδικασίας", που λένε και στην βουλή!
Η διαστρέβλωση που κάνεις -όπως τώρα για παράδειγμα- που τελικά τρέπεις την συζήτηση στο αν είμαι "δεξιός" και σε τι ποσοστό(!) κατά το δικό σου "δεξιόμετρο", κάνει την διαδικασία παραπειστική.
Δεν θέλω να σε κρίνω φίλε μου, αλλά δεν θα κρύψω ότι θεωρώ πως σκέπτεσαι με έναν χαοτικό τρόπο, ο οποίος φοβάμαι ότι δεν θα σε οδηγήσει σε ασφαλείς για την ψυχική σου ισορροπία, ατραπούς.
Τέλος το αντίθετο του "ξύλινου" λόγου, δεν είναι ο λαϊκισμός, αλλά ο απλός και σαφής λόγος.
ΛΥΚΙΟΣ.
Ισως να μην το κατανοησα καλα το πνευμα της "παρατηρησης" σου λοιπον, η οποια ειναι καθολα σεβαστη και φυσικα θα την αξιολογησω και θα την στοχαστω. Να την καταλαβω ομως. Λες πως δεν ειναι κατανοητη η σκεψη μου ετσι οπως την καταθετω, διοτι ο τροπος βασιζεται στην υπερβολη και τη γενικευση. Αν το καταλαβα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν ειναι αυτο, τοτε θα πω πως ναι αυτο σαφως το κανω. Η υπερβολη ειναι εργαλειο της ρητορικης τεχνης. Η υπερβολη καταντα ορατο και παρατηρησιμο αυτο που θελουμε να πουμε στον αλλο. Αυτο ειναι σωστο και αυτο ακριβως επραξες και εσυ στο παραδειγμα σου με τον αστυνομικο και τον κακοποιο. Εβαλες ολα τα καλα και αθωωτικα στοιχεια στον ενα (αστυνομικο) και ολα τα κακα και στραβα στον αλλο (κακοποιο). Φυσικα και καταλαβα τι θελεις να πεις, και στο παραδειγμα σου ειχες δικιο. Καλα εκανε και τον πυροβολησε τοτε και τον σκοτωσε. Αυτο ειναι σπανια περιπτωση και εξαιρεση, δεν μπορει να συζητουμε για τις εξαιρεσεις.
Με παντα φιλικη διαθεση και επειδη την βρισκω χρησιμοτατη παρατηρηση για βελτιωση σε μενα και ωστε να το κατανοησω πληρως, θα ηθελα να σου ζητησω να μου επαναλαβεις την παρατηρηση που εντοπιζεις
ΥΓ. Ο ξυλινος λογος ειναι η ελλειψη, ο σαφης λογος η μεσοτητα, και ο λαικισμος η υπερβολη. Δεν μπορει το αριστον ητοι ο σαφης λογος, να εχει αντιθετο, διοτι τοτε ο ενας πολος ειναι σωστος καιβο αλλος λαθος. Τα δυο αντιθετα ειναι εξισου λαθος
Στοχαστης
Λοιπόν αφού επιμένεις να σου εξηγήσω το πρόβλημα, θα το κάνω:
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροκειμένου να φέρω ένα υποθετικό παράδειγμα για να στηρίξω τον διαχωρισμό της ευθύνης από την πρόθεση και της ευθύνης από το αποτέλεσμα, επικαλέστηκα ένα εικονικό περιστατικό που θα πληρούσε αυτές ακριβώς τις προϋποθέσεις.
Σκοπός ήταν η επιχειρηματολογία.
Μέσο ήταν ένα παράδειγμα.
Το παράδειγμα είναι μια υποθετική συνθήκη, την οποία καλούμαστε να αποδεχτούμε. Αν δεν την αποδεχτούμε, τότε δεν προχωράμε. Αν αρχίσουμε να αλλάζουμε τα δεδομένα χάριν γούστου, τότε απομακρύνουμε εκείνα ακριβώς τα στοιχεία που χρειαζόμαστε για να επιχειρηματολογήσουμε. Έτσι το παράδειγμα καταστρέφεται και η κουβέντα μας εκτρέπεται.
Το κάθε παράδειγμα θα πρέπει να είναι εφικτό και λογικό, έστω κι αν αποτελεί μια ασυνήθιστη περίπτωση. Είναι θεμιτό να απορριφθεί μόνο αν περιέχει απίθανα και ανέφικτα στοιχεία (π.χ. ο αστυνομικός πέταξε πάνω από τον κακοποιό και προσγειώθηκε πίσω του).
Το παράδειγμα που έφερα συγκεκριμένα, δεν είναι απλά εφικτό, αλλά είναι και πραγματικό (για την ιστορία). Δεν είναι ούτε σπάνιο, ούτε εξαίρεση. Ελπίζω να μην απαιτήσεις να φέρω παραδείγματα.
Βεβαίως και διάλεξα ένα σενάριο που να εξυπηρετεί τον σκοπό μου. Αν διάλεγα ένα σενάριο (εξίσου πραγματικό) που να δικαιώνει τον κακοποιό για παράδειγμα, πως θα επιχειρηματολογούσα; Ας μην κολλάς σε ιδεοληψίες περί αστυνομικού ή κακοποιού. Είναι ένα απλό παράδειγμα που θα πρέπει να το δεις αντικειμενικά ως περιστατικό, χωρίς να κρίνεις ευρύτερα τους ρόλους του καθενός. Κρίνουμε-παρατηρούμε μόνο το στιγμιαία περιστατικά. Μένουμε δηλαδή στην σημειολογία.
Αρχικός μου στόχος ήταν να δείξω την διαφορά της πρόθεσης από το αποτέλεσμα. Άσχετο αν συμφωνείς ή όχι με τον σκοπό μου, το παράδειγμα εξυπηρέτησε ως μέσο αυτή την επιχειρηματολογία.
Όμως εσύ, επιχείρησες να στρεβλώσεις τα στοιχεία του παραδείγματος προτείνοντας ένα εντελώς άλλο σενάριο που θα μπορούσε να υπηρετήσει μια άλλη επιχειρηματολογία. Λες "...ας πουμε δεν τον εχει δει μπροστα του να σκοτωνει καποιον ο αστυνομικος, και θελει να τον συλλαβει επειδη εκλεψε μια τραπεζα...". Μα τότε φίλε μου, μιλάμε για κάτι άλλο. Εγώ όμως ήθελα να μιλήσω για αυτή την περίπτωση, που και ρεαλιστική είναι και εξυπηρετεί την επιχειρηματολογία μου.
Αντιλαμβάνεσαι λοιπόν, ότι με αυτό τον τρόπο δεν μπορούμε να συζητάμε, διότι θα αποστερούμε ο ένας απ΄τον άλλο την δυνατότητα να στηρίζει τις απόψεις του.
Είναι αλήθεια ότι θέλω να αποφεύγω τα παραδείγματα στον λόγο μου. Το κάνω όμως διότι βλέπω ότι τα χρησιμοποιείς κι εσύ και ότι σου αρέσει να τα επιστρατεύουμε για να γίνουμε -ίσως- πιο κατανοητοί.
Δεν θεωρώ λοιπόν υπερβολικό το παράδειγμά μου, ούτε με τον ιατρό, ούτε με τον αστυνομικό. Και τα δύο εδράζονται σε πολλά πραγματικά περιστατικά. Αν εσύ τα αγνοείς επειδή δεν έχεις ασχοληθεί, αυτά δεν χάνουν την αλήθεια τους, ούτως ή άλλως!
Από την αντίδρασή σου όμως στο τελευταίο παράδειγμα, έβγαλες μια σαφώς ιδεοληπτική αντίδραση που δεν άπτεται της ουσίας του παραδείγματος, αλλά ανάγεται σε άλλα θέματα. Αυτό το επίρρωσες όταν παρερμήνευσες την απάντησή μου και την απόδωσες σε μια υποτιθέμενη δική μου ιδεοληψία, που εκπορεύεται από την "ακροδεξιά" μου αντίληψη!
Έχω την εντύπωση ότι τώρα έγινα περισσότερο καταληπτός, σε ότι αφορά την ένσταση επί της διαδικασίας....!
Και η δική μου διάθεση είναι και παραμένει φιλική, χωρίς να χάνει ίχνος από τον σεβασμό και την εκτίμηση που τρέφω για σένα. Όποιες προτροπές κάνω, είναι καλοπροαίρετες και ελπίζω να μην είναι καταχρηστικές
ΥΓ. Αν ως ξύλινο λόγο εννοείς τον βερμπαλισμό, τότε στον αντίποδα υπάρχει ο απλός και σαφής λόγος. Σωστά λες ότι ο λαϊκισμός, αποτελεί την παρεκτροπή του ορθού λόγου. 'Άρα, ο βερμπαλισμός και ο λαϊκισμός, αποτελούν παρεκτροπές του ορθού λόγου.
ΛΥΚΙΟΣ.
Α, πολυ ωραια, τωρα διεκρινα το σημειο της "διαφωνιας". Πρωτον, να πω πως συνηθιζω πλεον αφου γραψω το σχολιο μου στο κινητο, μετα συνηθιζω να το περναω μια αναγνωση ωστε να διορθωνω εν ταχει ασαφειες, ορθογραφικα και να τροποποιω καποιες λιγες λεξεις ωστε το νοημα να γινεται πιο ευδιακριτο και οχι τοσο ωστε να γινεται πιο πολιτικα ορθο. Δεν με απασχολει τοσο το τελευταιο. Το νοημα παραμενει ιδιο, απλα γινονται λιγοτερες παρεξηγησεις στον αναγνωστη. Μετα το στελνω στον ΗΥ οταν ειναι μεγαλο και το ανεβαζω στο σαιτ, διοτι πρεπει να κοπει λογω μεγεθους και απο το κινητο δεν βολευει. Το κειμενο που εστειλα λοιπον απο λαθος ηταν το αδιορθωτο, αλλα μην μπορωντας να το σβησω, το αφησα. Στο ΥΓ σαν επιρρωση αυτου θα βαλω το "διορθωμενο". Αν ειναι χρησιμο, μπορω να βαλω ολοκληρο το διορθωμενο
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ παρεξηγηση ομως δεν εντοπιζεται εκει. Η παρεξηγηση βρισκεται και στο οτι θεωρεις πως με το να λεω πως μαλλον δεν εχεις κατακτησει την μεσοτητα μεσω συνθεσης στο ζητημα αριστερος-δεξιος, σε βαφτιζω "ακροδεξιο". Καταλαβαινω στη σωστη του διασταση τι θελεις να πεις με αυτην την υπερβολη που χρησιμοποιεις στο λογο σου, διοτι προφανως δεν λεω και το κατανοεις, πως εισαι "ακροδεξιος", και αυτη θα σχολιασω επιμενοντας στο πνευμα αυτου που ειπα. Προσωπικα μαλλον ειμαι πιο δεξιος απο σενα, ωστοσο προσπαθω να το "κατεβασω" και το "κατεβαζω". Αν 1 ακροαριστερος και 100 ακροδεξιος και 50 το αριστον μεσον, θα με εβαζα τωρα στο 60 και εικαζω πως καπου εκει μεταξυ των "κεντρωων" και ισορροπημενων του 55-60, θασαι και εσυ. Ισως και να κανω λαθος, βεβαια.Ακομα και αν κανω λαθος, γιατι ενοχληθηκες; Πες απλα πως κανω λαθος. Αρα πετυχα καποιο νευρο εδω, αρα μαλλον δεν ημουν λαθος. Το ανεφερα οχι για να σε μειωσω, αλλα επειδη ενδιαφερομαι να πετυχουμε ολοι την ολοκληρωση μας. Αλλιως γιατι να ασχολιομουν; Ας πιστευες οτι θες, απο την στιγμη που δεν ειμαστε κομματοσκυλα, "το ψωμι μου θα μου τρωγες;" Αρα λοιπον περα απο τον σεβασμο στις αποψεις του αλλου που πρεπει να ειναι αυτονοητος, ο πραγματικος φιλος παει ενα βημα παραπερα και προσπαθει αν νοιαζεται ειλικρινως να του "δειξει" και κατι που θεωρει πως θα ειναι προς οφελος του, ωστε να τον γλυτωσει απο σκληρα μαθηματα της ζωης. Μπορει να κανει λαθος, ωστοσο αν αυτην την αποψη εχει οφειλει να προσπαθησει. Και η δικια μου μεθοδος, ειναι αυτη του "τσιγκληματος", διοτι γνωριζω πως με διαδικασια πολιτικα ορθου κανεις δεν αναθεωρησε. Δεν γνωριζω αλλη καλυτερη
Και ολο αυτο προκυπτει απο την επαναστατικη (ξεκαθαρα) φιλοσοφια της μεσοτητας των 12 ηθικων αρετων του Αριστοτελη που ΔΙΕΠΟΥΝ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ του ανθρωπου, διοτι η σημερινη δυτικη κοινωνια εχει ξεχασει παντελως τον ενα πολο, την ελλειψη και νομιζει πως αριστον ειναι η υπερβολη. Καλοσυνη σε υπερβολη. Θαρρος σε υπερβολη. Φιλοτιμια σε υπερβολη. Αυτο ειναι ΜΕΓΑ σφαλμα και καταστρεπτικο για τον ανθρωπο. Αν ομως κατανοηθει και εφαρμοστει απο τους ανθρωπους, θα αποτελεσει ΜΕΓΙΣΤΗ επανασταση στους εαυτους τους. Οι εννοιες δεν ειναι ασπρο-μαυρο, ειναι εξ ορισμου νοητες, αρα θα υπαρχουν διχογνωμιες. Δεν με απασχολει τι πιστευουν οι πιο πολλοι. Για μενα ηθικη και δικαιο ειναι το ιδιο πραγμα. Αυτο προκυπτει απο το οτι η ηθικη,αν ιδωθει απο την οπτικη της καρμικης ανταποδωσης, δεν διαφερει απο το δικαιο ως ανωτερη εννοια. Παρεκτροπες και των δυο, "πληρωνονται". Σε επιπεδο ανθρωποτητας και υλικου κοσμου, το δικαιο πεφτει στο πχ αστικο δικαιο, και η ηθικη στο προαιρετικο. Εγω δεν σχολιαζω τοσο αυτα, οσο το τι ειναι σωστο γενικα.
Στοχαστης
Τα παραδειγματα ειναι ο τροπος που εχουμε για να επιβεβαιωνουμε τα αξιωματα ως αληθεια. Πρεπει να βαλουμε την φαντασια μας να δουλευει και να βγαζει ευφανταστα σεναρια, ωστε μεσω αυτων να ελεγχουμε τα πιστευω μας μεσω της πρακτικης επαληθευσης τους. Τα παραδειγματα σου ηταν τοσο αριστα και προφανως μεταξυ αλλων και βγαλμενα απο την πραγματικη ζωη, που θεωρησα αυτονοητο πως δειχνουν σαφως την παραμετρο της αγαθης προαιρεσης που θεωρω πως δρα σαν ελαφρυντικο μονο ομως, και γι αυτο δεν το ανεφερα καν για συντομια. Δεν τα αναιρεσα. Θελησα να τα κανω πιο συνθετα για να γινει ακομα πιο δυσδιακριτο,ωστε να τεσταρουμε τις αποψεις μας να δουμε αν ισχυουν. Στο μελλον, νομιζω θα βγαλει μεγαλη σοφια και θα το τηρησω να τα βλεπουμε σε μεγαλυτερο βαθος και με περισσοτερο κατανοηση με το να μπαινουμε στο πετσι του ρολου του καθε ηρωα αυτων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο μονο που θα διαφωνησω μαζι σου, ειναι πως ειπες πως δεν τηρω τις αρχες του διαλογου. Αυτο δεν το δεχομαι εκ πρωτοις. Αυτο που δεν τηρω ειναι το πολιτικα ορθο. Αν εχεις υποψιν καποια αρχη του διαλογου που θεωρεις πως δεν τηρω ή σεβομαι, θα σε παρακαλεσω θερμα να μου το δειξεις
ΥΓ1. Να αποφευγουμε τα μεγαλα κειμενα μεν, αλλα στις παρεξηγησεις ας κανουμε μιαν εξαιρεση. Οπως και στις.δυσδιακριτες εννοιες
ΥΓ2. Ξυλινος λογος ειναι ο κενος λογος, αρα σχεδον το ιδιο με το βερμπαλισμο. Το να μιλαμε χωρις να λεμε τιποτα. Λαικισμος το να λεμε αυτα που θελει να ακουσει ο λαος. Και τα δυο πολυ σωστα ειναι παρεκτροπες που δεον ειναι να αποφευγονται. Μεσοτητα και αριστον ο σαφης και απλος λογος. Το λαικος ομως εχει και την αποψη του μιλαω οπως μιλαει και καταλαβαινει ο λαος, λαικα. Οχι πολιτικα ορθα και οχι με φαντεζι ορολογιες, διοτι πχ πού να ξερει ο αλλος τι εστι ξυλινος λογος ή βερμπαλισμος.
ΥΓ3. Στο αλλο παραδειγμα τωρα, ενταξει, νομιζω πως το παρακανες λιγο. Μονο πυρηνικη βομβα δεν του εβαλες πως ηταν ετοιμος να ανατιναξει ο εγκληματιας και να σκοτωσει 1 εκ κοσμο. 1 στις 1000 συμβαινει αυτο το σεναριο. Ας πουμε, για να το γκριζαρουμε λιγο για να γινει πιο ενδιαφερον και δυσδιακριτο, πως δεν τον εχει δει μπροστα του ο αστυνομικος να σκοτωνει καποιον αλλο, και θελει να τον συλλαβει επειδη εκλεψε μια τραπεζα που ειναι ενα φαινομενο που συμβαινει συχνα. Αν τον πυροβολησει ο αστυνομικος, θα φταιει; Φυσικα, θα ειναι κακη η πραξη του, διοτι δεν δικαιουται να τον πυροβολησει. Εαν τον πυροβολησει ο ληστης, δικαιουται να ανταποδωσει; Ναι,αν πυροβολησει εναντιον του και προς το μερος του (οχι δηλ στον αερα) ο ληστης. Ειναι απειρες οι υποπεριπτωσεις ομως και δεν εχει νοημα να τις πιασουμε ολες. Το δια ταυτα ειναι πως χεστηκαμε για τις προθεσεις που λεει πως εχει ο καθε αστυνομικος, διαφορετικα θα ειχαμε γεμισει νεκρους Γρηγοροπουλους. Υπαρχει βιβλιο κανονισμων,που λεει ποιες ειναι οι πραξεις και ποτε δικαιουται να τις κανει ο αστυνομικος. Δεν ζουμε στην εποχη που ο χωροφυλακας ηταν ο Νομος προσωποποιημενος και τοπαιζε Judge Dred
ΥΓ στο ΥΓ3. Ο αστυνομικος του παραδειγματος αν το δεχτουμε ως εχει, προφανως και δεν φταιει εαν πυροβολησει και σκοτωσει τον κακοποιο που επιχειρησε να τον σκοτωσει, και δεν πρεπει να τιμωρηθει αλλα και να ακολουθησει ψυχολογικη στηριξη διοτι αυτο δεν ειναι ευκολο γεγονος. Η πραξη της αφαιρεσης ζωης καρμικα ομως χρεωνεται και ειναι αναγκη να ακολουθηθουν καποιες διαδικασιες οπως καθαρμος, η γνωση των οποιων σημερα ειναι περιορισμενη, ισως να συνεχιζεται με τη μορφη αγιασμου, αλλα δεν το ξερω
Στοχαστης
Και κατι ακομα. Ο τροπος που λειτουργει το μυαλο μου ειναι ισως υπερβολικα μαθηματικος και ορθολογιστικος. Παντα υπαρχει σχεση αιτιου-αιτιατου. Οταν λεω κατι, μπορω (σχεδον παντα) να το αιτιολογησω. Το ακριβως αντιθετο του χαοτικου. Αν στην πορεια του συλλογισμου μου φαινονται μικρα αλματακια στις συνεπαγωγες, αυτα δεν υπαρχουν πραγματικα. Τα παρελειψα για λογους συντομιας, εαν ζητηθουν απο οποιονδηποτε φυσικα και μπορω να τα αναφερω. Πως αλλιως θα κρατηθει ο ογκος του κειμενου μικρος;
ΔιαγραφήΙσως ομως και αυτο παιρνω απο την τωρινη σου παρεμβαση, φιλε Λυκιε πως η ενσωματωση της σκοτεινης πλευρας μεσα μου να γινεται λιγο γρηγοροτερα απο το δεον. Αυτο κρατω δηλαδη, πως πρεπει να δειχνω μεγαλυτερη ευαισθησια στα επιμερους και να μην τα προσπερνω τοσο πολυ εν ταχει. Και αυτο θα το καν
Στοχαστης
Φίλε Στοχαστή, η μεσότητα την οποία επικαλείσαι τακτικά, δεν είναι αποδεκτή από μένα με τον τρόπο που την εννοείς. Δεν υιοθετώ στην ζωή μου, τις απόψεις και τις επιλογές που προβάλλεις. Συμφωνώ σε κάποια μέρη με όσα λες και διαφωνώ σε άλλα τόσα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν και το θέμα μας δεν ήταν οι πολιτικές μας τοποθετήσεις, θα περιοριστώ να πω ότι δεν με ενδιαφέρει να βρίσκομαι την πολιτική «μεσότητα» μεταξύ δεξιάς και αριστεράς, όπως προτείνεις. Απ΄ την άλλη, αυτά τα πράγματα δεν μπαίνουν σε ζυγαριά, ούτε σε διαγράμματα ποσοτικοποίησης. Δεν αποδέχομαι δηλαδή κλίμακες από το 1-100, μεταξύ αριστεράς και δεξιάς, διότι αυτό μας εγκλωβίζει και μας υποχρεώνει να αποδεχτούμε συγκεκριμένες ατζέντες πολιτικού προσδιορισμού. Δεν θέλω απ΄ την άλλη να παρασυρθώ να εκφράσω τις πολιτικές μου απόψεις (και όχι πεποιθήσεις), διότι οι περισσότεροι άνθρωποι που σκέφτονται με τον δικό σου τρόπο, θα σπεύσουν να με εντάξουν σε κάποιο «μοντέλο». Δεν ανήκω όμως σε κανένα πολιτικό μοντέλο και δεν ανήκω γενικώς, πουθενά!
Επειδή είμαι επίσης και διαχειριστής του ιστολογίου, δεν θέλω να αυτοχαρακτηριστώ πολιτικά, διότι δεν είναι του ύφους μου και του ύφους του ιστολογίου. Ασφαλώς ο καθένας μπορεί να έχει τις δικές του απόψεις για το «τι είμαι», αλλά δεν θα έρθω να τον επιβεβαιώσω ή να τον διαψεύσω. Ας μείνει ο καθένας με τα «νομίζω» του. Αν μιλάγαμε κατ΄ιδίαν, θα σου μίλαγα διαφορετικά.
Απ΄το παράδειγμα με τον αστυνομικό όμως, δεν μπορεί να εξαχθεί συμπέρασμα πολιτικής τοποθέτησης. Όταν έχουμε ερευνητικό πνεύμα, δεν επιτρέπουμε την συναισθηματική ή την ιδεολογική μας ταύτιση με το αντικείμενο της έρευνας.
Έτσι και η συζήτηση, διέπεται από ερευνητικό πνεύμα. Εξετάζουμε δεδομένα και συνθήκες.
Αν δηλαδή δεν μιλάγαμε για αστυνομικό και κακοποιό και λέγαμε ο «Νίκος» και ο «Γιώργος», θα ήταν καλύτερα για σένα; Αν ναι, τότε πράγματι ταυτίζεσαι με τα υποκείμενα του παραδείγματος (έρευνα) και δεν μπορείς να λειτουργήσεις με ερευνητικό και αντικειμενικό πνεύμα.
Επιχειρήσεις για δεύτερη φορά, να μεταλλάξεις το παράδειγμα για να το οδηγήσεις σε άλλα συμπεράσματα. Αυτό μπορεί να είναι ένα δικό σου παράδειγμα, αλλά όχι να απαιτείς να αλλάξει το δικό μου. Το δικό μου πρέπει να παραμείνει ως έχει, γιατί υποστηρίζει τον ισχυρισμό μου. Αν διαφωνείς επί της ουσίας, αλλά μέσα στο δικό μου παράδειγμα, τότε ναι, το συζητάμε. Αλλά όμως φαίνεται να αποδέχεσαι τα συμπεράσματα που εξάγονται από αυτό.
Ας δούμε λοιπόν, γιατί επέλεξα αυτό το σενάριο.
Λες ότι το σενάριο συμβαίνει μία στις χίλιες. Δεν ισχύει αυτό. Ίσως επειδή δεν ασχολείσαι, δεν γνωρίζεις. Το σενάριο αυτό, είναι το συνηθέστερο στην πραγματικότητα.
Εσύ θέλεις να το κάνεις πιο δυσδιάκριτο όπως λες. Γιατί να το κάνουμε αυτό; Εμείς θέλουμε να δούμε ξεκάθαρα τα πράγματα. Ο στόχος του παραδείγματος είναι να υπηρετήσει τον ισχυρισμό μας, αρκεί αυτό να ανταποκρίνεται -έστω και υπό συνθήκες- στην πραγματικότητα.
Αν το κάνουμε πιο δυσδιάκριτο, θα πρέπει να απλωθούμε σε διασταλτικές ερμηνείες που θα μας οδηγήσουν μακριά από τον στόχο μας. Δεν πρέπει να υπηρετούμε δηλαδή το παράδειγμα, αλλά το παράδειγμα εμάς.
Η δική σου εκδοχή, προσθέτει περισσότερες παραμέτρους που χρίζουν μεγαλύτερης ανάλυσης, για να καταλήξουν που; Πάλι στο ίδιο, δηλαδή στην ανάγκη να φονεύσεις κάποιον πριν αυτός φονεύσει εσένα. Τα υπόλοιπα περί αναίτιου πυροβολισμού του κακοποιού, είναι εντελώς εκτός θέματος.
Η έλλειψη αντικειμενικής προσέγγισης του παραδείγματος από μεριάς σου, φαίνεται από το: «…Το δια ταυτα ειναι πως χεστηκαμε για τις προθεσεις που λεει πως εχει ο καθε αστυνομικος…» Όμως εδώ δεν εξετάζουμε τους ισχυρισμούς του «κάθε αστυνομικού» (γενίκευση), αλλά παρατηρούμε σαν να είμαστε παρόντες το περιστατικό, αντικειμενικά χωρίς να ενδιαφερόμαστε για το τι πιστεύει ο καθένας. Το σενάριο λοιπόν, υποτίθεται ότι τοποθετεί τα πραγματικά γεγονότα και όχι ισχυρισμούς.
Η γενίκευση και το «χεστήκαμε» δείχνει εμπάθεια, που πράγματι έχει ιδεοληπτική βάση.
Άρα για να είσαι δίκαιος και αντικειμενικός, θα πρέπει νομίζω να μπορείς να αποστασιοποιείσαι από τις προσωπικές σου πεποιθήσεις. Αλλιώς η σκέψη σου δεν είναι καθόλου μαθηματική και ορθολογιστική, όπως υποστηρίζεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πολιτικά ορθό που επικαλείσαι ότι δεν εφαρμόζεις, είναι το συνώνυμο της μεσότητας που ευαγγελίζεσαι ότι σε διέπει. Αποφάσισε λοιπόν, πως θέλεις να κινείσαι.
Τώρα σεότι αφορά τους ορισμούς των εννοιών, θα επαναλάβω ότι θα πρέπει να συμφωνούμε στα αυτονόητα. Οι ορισμοί είναι δεδομένοι και η γνώση τους είναι θέμα γενικής ή ειδικής παιδείας. Αν εσύ έχεις μια άλλη παιδεία (εναλλακτική), τότε δεν μπορούμε να επικοινωνήσουμε. Θα πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε και την πιο απλή έννοια. Μίλησε με έναν γλωσσολόγο, να σου εξηγήσει το πώς και γιατί δομήθηκε ο λόγος.
Δέχομαι να επαναπροσδιορίσουμε κάποιες έννοιες μέσα από συζήτηση, αλλά αυτό δεν μπορεί να είναι μια κατάσταση που να αφορά όλες τις έννοιες. Μια δυο είναι εντάξει. Παραπάνω, έχουμε πρόβλημα.
Η κοινή αποδοχή ενός ορισμού, δεν γίνεται γιατί είναι θέσφατη, αλλά για να μπορούμε να επικοινωνούμε και όταν λέμε «σκύλος» να εννοούμε όλοι το ίδιο πράγμα.
ΛΥΚΙΟΣ.
καταχθονιε καλησπερα
ΔιαγραφήΦιλε αν λες καλησπερα στον Λυκιο να ξερεις οτι δεν λεγεται Καταχθονιος. Καταχθωνιος Δαιμων ειναι το ονομα του μπλογκ. Κωστας
ΔιαγραφήΜου φαινεται οτι ο Εριωπας παρεξηγηθηκε επειδη ειπα οτι μοιαζει σαν να εγραψε εκεινος συτο το αρθρο και εξαφανιστηκε!! Τι να πω τωρα; Συγνωμη για την παρομοιωση;..... Κωστας
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν με απασχολει ιδιαιτερα το τι πιστευουν οι περισσοτεροι πως σημαινει μια λεξη. Δοξα τω θεω ομιλουμε στα ελληνικα και η ιδια μας η γλωσσα και οι λεξεις περιγραφουν το νοημα τους. Δεν νιωθω ανημπορος ωστε να χρειαζομαι "ειδικο" ητοι γλωσσολογο να μου εξηγησει πως να χρησιμοποιω την λεξη πχ εννοια. Την αναλυω μονος μου. Χέστηκα τι λεει αυτος, εεεεμ, δεν με ενδιαφερει ιδιαιτερα η κοινα αποδεκτη λοιπον χρηση της . Εν-νοια. Εντος του νου. Εσωτερικη νοητη μορφη και οχι υλικη οπως πχ σκυλος. Η λεξη σκυλος δεν αποτελει εννοια(εκτος και αν "ιδωθει" στο ανωτερο επιπεδο) διοτι ειναι κατι που το βλεπουμε ολοι) αρα συμφωνουμε πως ως σκυλο εννοουμε παντα το ιδιο. Δεν ειπα ποτέ φυσικα πως πρεπει να αλλαξουμε ολες τις εννοιες των λεξεων, θα μπορουσα να πω πως μεταστρεφεις αυτο που ειπα σε κατι αλλο, γενικευοντας αμετροεπως, αλλα δεν το λεω, διοτι απλα προχωρας την κουβεντα, ανοιχτη συζητηση κανουμε, δεν εχουμε κλειστη ατζεντα με απαγορευμενα και επιτρεπομενα θεματα. Κατανοησα ωστοσο πως οταν ανοιγω ταυτοχρονα πολλα θεματα, δεν γινεται σχεδον κανενα κατανοητο, οποτε πλεον θα πηγαινω βημα-βημα, οπως πηγαιναμε στο δημοτικο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕαν δεν θες βεβαια να συζητησουμε περι πολιτικων πεποιθησεων, ειναι αναφαιρετο δικαιωμα σου. Εγω θα σου πω τι να πεις και τι οχι; Ο καθενας μας οτι θελει λεει, δεν μιλαει με το ζορι. Προφανως και δεν τεκμαιρεται πολιτικη πεποιθηση στο παραδειγμα που ανεφερες. Σε μενα ωστοσο ειναι ξεκαθαρα εμφανης, μεσω του υπερβολικα "πολιτικα ορθου" λογου, δηλαδη τις πολυ προσεκτικα επιλεγμενες λεξεις ωστε να μην παρεξηγηθουν. Προσωπικα παντως θα πω, πως επαψα να ειμαι προσεκτικος,μην τυχον και με παρεξηγησουν οι αλλοι και μου βαλουν ταμπελα. Δεν αποδεχομαι να οριζουν αλλοι τη ζωη μου και δεν αποδεχομαι να μιλαω εγω με "πολιτικα ορθο" λογο. Πολιτικα ορθος λογος, ειναι ο "νεκρος" λογος, ο αχρωμος, ο αποστεωμενος, αοσμος, αγευστος, αχαρος κτλ. Δεν υπαρχει μεσοτητα εδω, αλλα φοβος και ανησυχια του "μην με παρεξηγησει" η προπαγανδιστικη αριστερίστικη θολοκουλτουρα. Η μεσοτητα βρισκει εφαρμογη μονο στην ηθικη (που εγω ταυτιζω στον εαυτο μου τουλαχιστον με το δικαιο) που οριζει τις πραξεις του ανθρωπου, οχι τον λογο του ή το νου του ή τις προθεσεις του. Οταν επαψα να ταυτιζω τον εαυτο μου με τον τροπο που οι αλλοι με βλεπουν, σταματησαν και οι αλλοι να οριζουν τις πραξεις μου. Εκει φαινεται ο "ελευθερος μαχητης", οταν εφαρμοζει οσα πιστευει. Τι δηλαδη, μην με πουν ρατσιστη οι βλακες; Μ'εχουν πει ηδη. Αδιαφορω παντελως για το τι θα πουν οι ανοητοι, ητοι αυτοι που δεν γνωριζουν να δικαιολογουν αυτα που λενε.
Οταν λεω καλο και κακο ειναι οι δυο οψεις του νομισματος και η ολοκληρωση επιτασσει την αρμονικη συνθεση και ενσωματωση τους στον εαυτο μας, αυτο ηδη εχω αρχισει να το εφαρμοζω. Να μεθοδευω τον τροπο ωστε η σκοτεινη πλευρα να μην με απορροφησει τωρα που την κοιταζω καταματα. Και θαρρω πως δεν θα το καταφερει, διοτι ειμαι συνειδητος, ξερω τι κανω και γιατι το κανω. Δεν το κανω απο αντιδραση οπως η Amy που λεγαμε. Το προτεινω σε αλλους; Οχι, διοτι αυτο ελαχιστοι μπορουν να το καταφερουν, δεν θα τους παρω στο λαιμο μου. Το προτεινω σε σενα Λυκιε; Ναι.. αν και μαλλον το κανεις ηδη, εχοντας το ομως βαφτισει διαφορετικα. Εαν δεν ειμαστε συνειδητοι σε αυτο, θα αποτυχουμε, αυτο ειναι βεβαιο. Εαν διαφωνεις φιλοσοφικα στην ορθοτητα αυτου, ισως δεν το εχω εξηγησει καλα, το γιν-γιανγκ, το ζεν και το ταο, ο νομος της πολικοτητας, τα λενε πολυ καλυτερα. Και ο Αριστοτελης φυσικα.
Στο Ζεν, λχ αναφερεται:
"Φως και Σκοτος βρισκονται αντιμετωπα, αλλα το ενα εξαρταται απο το αλλο, οπως το βημα του δεξιου ποδιου απο εκεινο του αριστερου
Στοχαστης
Αποψη μου πως αυτο βρισκει εφαρμογη, και στο αριστερος-δεξιος της πολιτικης. Αναγνωριζω πως αυτες ειναι ανοητες ταμπελες για εμας τα προβατα, και ουτε εγω επιτρεπω σε οποιαδηποτε ταμπελα να οριζει την ζωη μου, συμφωνω απολυτα μαζι σου σε αυτο. Το βλεπουμε δηλαδη πως αριστερος και δεξιος ειναι μια ανοησια, δεν υπαρχει. Εαν αγαπαω τη πατριδα μου ως σπιτι που διαμενω ειμαι δεξιος και αν με ενδιαφερει για τον συνανθρωπο ειμαι αριστερος; Οχι βεβαια. Η συνθεση που επιχειρω, θα επιτυχει, οχι την συνθεση των ανοησιων, αλλα την εξαλειψη τους και οχι φυσικα να γινουμε ολοι Ενωση Κεντρωων. Το να αποφευγουμε να συνδιαλεγομαστε τις πολιτικες μας αποψεις, σημαινει πως δεν θα τις συνθεσουμε ποτέ, δεν θα τις τεσταρουμε, δεν θα τις αξιολογησουμε και αρα θα παραμεινουν νεκρες ως στασιμες. Σημαινει πως η προπαγανδα φοβου οπως πχ με την αθλητρια των ολυμπιακων αγωνων και το ανεκδοτο στο fb, που της απαγορεψαν την συμμετοχη! Αν ειναι δυνατον. Και νομιζω το "αποδεχτηκε", αντι να χαλασει τον κοσμο, απο τον φοβο μην την πουν ρατσιστρια. Προσωπικα, θα προτιμουσα περισσοτερο η φιλοσοφια να με οδηγησει σε κατι ανηκουστο ή εξοργιστικο για τους αλλους απο οτι κατι "αποδεκτο" απο την κοινωνια. Την υποκρισια της πλεον την γραφω εκει που δεν πιανει μελανι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒρε συ αγαπητε Λυκιε, οταν μιλω λαικα, εσυ γιατι ενοχλεισαι; Εαν γινομαι εγω γραφικος, αυτο ουδολως δεν αποστερει εσενα απο την αδιαμφισβητη σοβαροτητα σου. Ο γραφικος Στοχαστης τα λεει. Δεν τα λες εσυ. Τον δικο μου λογο υποβαθμιζω, ας τον υποβαθμιζω λοιπον. Προφανως δεν ευθυνεσαι για τα πιστευω καθε σχολιαστη, και στην τελικη σε ποιον να απολογηθουμε; Υβριστης ωστοσο δεν γινομαι, διοτι οταν ενας ισχυρισμος αιτιολογειται, δεν θεωρειται υβρις, με την ανοητη μοντερνη και κοινα αποδεκτη εννοια του ορου και οχι με την αρχαια. Δεν δειχνω εμπαθεια, διοτι εμπαθης θα ημουν αν τους την ελεγα συνεχως απλα επειδη τους πηρα με στραβο ματι και χωρις να λεω γιατι. Τους την λεω λαικα ασκωντας κριτικη οταν ευθυνονται και πανω σε αυτο που ευθυνονται. Αν αυτο με εκανε εμπαθη, τοτε δεν θα μου εφτανε μια Α4 να γραψω ολους οσοι με τους οποιους ειμαι εμπαθης. Ε τοσο ψυχακιας δεν ειμαι. Εσενα γιατι ομως σε κουραζει αυτο; Δεν θα πω τι πιστευω, θα πω ομως πως οταν σχολιαζω απο δω και στο εξης, θα σχολιαζω απλα πραγματα και μεμονωμενες εννοιες, χωρις την γενικη εικονα και παραπλευρες εννοιες. 2-3 πραγματακια και τελος και ας κανει ο καθενας τις συνδεσεις μονος του. Με ατζεντα δηλαδη. Αμεσα εφαρμοστεο, δηλαδη απο εδω και κατω. Εαν δεν τον επιθυμεις τον λαικο λογο, αλλα να χρησιμοποιω μονο "πολιτικα ορθο", δηλ να συμβιβασω τα πιστευω μου και να γινω υποκριτης, αυτο δεν ειμαι διατεθειμενος να το κανω. Αυτο με βοηθαει να αναζητω την αληθεια. Εχεις καθε δικαιωμα φυσικα να το απαιτησεις στο σαιτ σου. Δικος σου ειναι ο χωρος. Το λες απλα και αποχωρω, χωρις κακιες
1. Τι εστι ορια; Ποια ειναι τα ορια που υπερβαινω; Ποιος ειναι ο συγκεκριμενα ορισμενος ρολος του δικαστη; Ποιος τα ορισε; Ο θεος, η θειά μου η χορευτρια μηπως, ή βγηκαν με παρθενογενεση; Η κοινωνια η ιδια, με ενσαρκωση σε αβαταρ βγηκε και το ειπε; Η δικαιοσυνη ειναι ανεξαρτητη (λεμε τωρα), οποτε εαν δεν ευθυνεται ο δικαστης για το καθεστως ανομιας στην Ελλαδα σημερα, ποιος ευθυνεται; Εγω; Ο... νομοθετης;(αυτος εχει το μεριδιο του) Μηπως η καθε κυρα Σουλα που της εκοψαν την αναπηρικη συνταξη, μετα το ρευμα και δινει καθε μερα μαχη για αξιοπρεπεια και επιβιωση; Να ξερω δηλαδη ποιος ευθυνεται, για να ξερω με ποιον να τα βαλω. Εαν βεβαια ο ιερος ρολος του δικαστη ειναι σαν την ιερη αγελαδα ή το αλαθητο του Παπα, που σημαινει "κατω τα χερια απιστοι απο το ιερο βαζο με το μελι, αυτο ειναι για να τρωμε μονο εμεις τα λαμογια" εννοωντας καθε επιμερους ελιτ, τοτε αναθεωρω. Δεν φταιει ο δικαστης. Φταινε οι δικαστες.
Στοχαστης
Πολυ σωστα λες πως το δικαιο δεν ειναι θεσφατο, ωστοσο παρατηρω πως η προσεγγιση σου σε αυτο προσομοιαζει αυτη του θεσφατου (του θεικου), απο την αποψη πως το δεχομαστε "ως ειναι", ως "κατι εκει εξω", σαν να λεμε η Ευρωπη εκει περα, ενω εμεις ειμαστε η Ευρωπη, το νομοθετη να παιζει το ρολο του θεου. Ακομα και οταν ο νομος του νομοθετη ειναι κακος, εγω παλι τους δικαστες ως εφαρμοστες και την δικαιοσυνη κατηγορω, και οχι τοσο τον νομοθετη. Διοτι ο νομοθετης δεν ειναι απο αλλο πλανητη. Τους δικαστες ακουει και νομοθετει το πρεπον. Εαν ο νομος ειναι λαθος, ο δικαστης αρνειται να τον εφαρμοσει και ο νομοθετης τον τροποποιει. Ας πουμε πως αυριο βγαινει ενας ψυχακιας νομοθετης και νομοθετησει ενα χαζο νομο, ας πουμε καθ υπερβολην, να σου κοβουν το χερι αν κλεψεις οτιδηποτε, οπως σε καποιες μουσουλμανικες χωρες. Και κλεψει ο γιος σου ενα κρουασαν απο τον περιπτερά και τον πιασουν. Ο δικαστης θα ειναι δικαιος αν το εφαρμοσει; Φυσικα και δεν θα ειναι, και αν ειναι γιος μου αυτος και το εφαρμοσει, εγω να δεις τι δικαιο θα του εφαρμοσω μετα. Αρα ο δικαστης αρνειται να εφαρμοσει τον κακο νομο ή παραιτειται. Αν δεν ειναι κατι ακραιο, τοτε "ασκει πιεσεις" στο νομοθετη, και τον υποχρεωνει εξ αναγκης της πραγματικης ζωης να διορθωσει το νομο. Δεν θα δεχτουμε αλαθητο στο νομοθετη, δεν ειμαστε μαιμουδες να κανουμε οτι μας λενε
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσωπικα η αισθηση δικαιου που εγω εχω ειναι ανεξαρτητη του δικαιου της κοινωνιας, αλλα και της πλειονοτητας. Το Δικαιο για εμενα αποτελει υψιστη αρχη που διεπει τις πραξεις μου, και ως νομοθετη αναγνωριζω μονο την Πηγη-Ων, αλλα αφου αυτος δεν ασχολειται με τα ανθρωπινα, ως νομοθετη αναγνωριζω το δευτερο πιο κοντινο πραγμα, τον Εαυτο μου, τους νομους του οποιου συνεχως αλλαζω ωστε να γινονται πιο αριστοι.
2. "Κρινουν οι προθεσεις τις πραξεις;"
Πιστευα και εγω πως ναι. Αλλα διαπιστωσα πως ενα συμβαν παρατηρειται,σχολιαζεται και τελικα κρινεται εν συνολω μεταγενεστερα απο τις επιμερους πραξεις που οδηγησαν στις πραξεις. Οι προθεσεις βοηθουν παρα πολυ στην αναλυση του περιστατικου, ωστε να βρουμε ποιος ευθυνεται αλλα ειναι πολυ παραπλανητικες, διοτι πολυ συχνα λενε ψεμματα. Δρουν και ως ισχυρα ελαφρυντικα ή επιβαρυντικα στοιχεια, αθωωτικα ωστοσο οχι και τοσο συχνα. Στο ποινικο δικαιο οντως δρουν πολυ συχνοτερα αθωωτικα, αυτο ομως οφειλεται στο οτι το ανθρωπινο δικαιο εφαρμοζεται αποδεικτικα, αρα αν δεν αποδειχτει ενοχη, ο κατηγορουμενος αθωωνεται. Το ανθρωπινο δικαιο ομως δεν εχει σχεση με το ανωτερο θεικο δικαιο ή καρμα ή οπως αλλιως λεγεται. Διοτι εκει η ποινη ειναι βεβαιη και οι ερινυες νομοτελεια. Τα αρχαια δραματα το καθιστουν αυτο σαφες. Θα ελεγα πως οι πραξεις κρινονται απο την κριση της ευθυνης του αιτιου που εφερε το αποτελεσμα.
Αν ισχυει πρεπει να το δουμε σε ολα τα παραδειγματα, ωστε να αποφασισουμε. Παμε αναποδα.
Ο κακοποιος πεθανε.(αποτελεσμα) Απο τι; Την σφαιρα του αστυνομικου. (Αιτιο) Ποιος ευθυνεται γι αυτο; (κριση της ευθυνης). Εδω χρειαζεται οξυδερκεια και οι προθεσεις βοηθουν σε ενα βαθμο στην εξακριβωση της ευθυνης, εαν αποδεικνυονται. Ο αστυνομικος ηταν αυτος που προφανως πυροβολησε, αλλα γιατι πυροβολησε; Εαν στοιχειοθετουνται οι προθεσεις του παραδειγματος, πχ πως ο κακοποιος σκοπευε να σκοτωσει τον αστυνομικο ωστε να γλυτωσει, και αυτο αποδεικνυεται απο πραξεις του κακοποιου και οχι απλα στα λογια (πχ περιπτωση Πασαρη), και αποδεικνυεται σαφως πως ο αστυνομικος υποχρεωθηκε στην πραξη του αυτη οπως στο παραδειγμα μας, τοτε η ευθυνη καταλογιζεται στον κακοποιο, αρα μπορουμε να πουμε πως ο φερων την ευθυνη προκαλεσε το αποτελεσμα-περιστατικο, επιτυγχανοντας συνδεση αιτιου-αιτιατου, ητοι ο κακοποιος προκαλεσε τον πυροβολισμο του και θανατο του. Η προθεση του κακοποιου να σκοτωσει δεν μας ενδιαφερει σχεδον καθολου ομως, μας ενδιαφερουν οι πραξεις που οδηγουν στην δημιουργια του αποτελεσματος.
Στοχαστης
Σε ενα αλλο,δικο μου παραδειγμα, διαφορετικο απο το προηγουμενο και ξεχωριστη περιπτωση, ο κακοποιος μπορει να ηθελε να σκοτωσει τον αστυνομικο, να ηθελε να "φαει ολους τους μπατσους-γουρουνια" αλλα να ηταν τοσο θρασυδειλος, που ποτέ να μην εκανε κατι προς αυτο παρα μονο λογια και να μην ειχε πανω του οπλο, αλλα να ελεγε στον αστυνομικο "ερχομαι να σε σκοτωσω μπατσε, θα σε σφαξω". Εχουμε την προθεση και ειναι βασικος υποπτος αλλα δεν αρκει αυτο ωστε να πουμε πως αν πυροβοληθηκε ο κακοποιος εφταιγε αυτος, τοτε θα εφταιγε ο αστυνομικος εκτος και αν αποδειξει τις απειλητικες εναντιον του πραξεις και οχι προθεσεις
Διαγραφή3. Κριση της ευθυνης του αιτιου του αποτελεσματος. Αποτελεσμα: Ο ασθενης απεβιωσε. Αιτιο: Ιατρικη πραξη. Δεδομενο που δεχομαστε για την συγκεκριμενη περιπτωση αν και σηκωνει πολυ κουβεντα, πως δεν μπορουσε να ελεγξει αρα και να αποτρεψει το αποτελεσμα. Πρεπει να ξερουμε ομως τι ηταν αυτο. Σαν υποθεση εργασιας, ας πουμε τυχαια ταυτοχρονη ανακοπη καρδιας χωρις να σχετιζεται με την ιατρικη πραξη. Μπα δεν θα το "φαει" κανενας αυτο. Ας πουμε καλυτερα οτι κατα την διαρκεια της ιατρικης πραξης, τον πατησε ενα τρενο που εκτροχιαστηκε, ή ενα αεροπλανο που επεσε. Δεν μπορουσε να το ελεγξει ο γιατρος αυτο. Αρα αιτιο ειναι το τρενο-αεροπλανο. Ευθυνη για αυτο; Ο συγκυβερνητης.
Η προθεση δηλαδη του γιατρου να σωσει τον ασθενη δεν ταυτιζεται σε καμια περιπτωση με την ευθυνη του αιτιου που οδηγησε στο αποτελεσμα. Μας ειναι σχετικα αδιαφορη. Εχει σημασια ως ελαφρυντικο εαν τελικα ο γιατρος ευθυνοταν για το αιτιο που οδηγησε στο αποτελεσμα ή ως επιβαρυντικο αν ηθελε να τον σκοτωσει διοτι ειχαν προηγουμενα και να το κανει να φανει ως ατυχημα. Σε καθε περιπτωση απο τις δυο θα πρεπει να στοιχειοθετηθει απο στοιχεια.
Πορισμα: Κρινουν οι προθεσεις τις πραξεις; Οχι, αλλα δρουν βοηθητικα στη διερευνηση της κρισης της ευθυνης του αιτιου του αποτελεσματος-πραξης
Στοχαστης
Φίλε μου Στοχαστή, κατάφερες τελικά με βάλεις σε έναν τρικυμιώδη διάλογο…!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέλοντας να κρατήσω την τακτική μου και να απαντώ λακωνικότερα, τακτοποιώ τα θέματα και όπου χρειάζεται τοποθετούμαι στους ορισμούς:
1) Τα παράδειγμα με τον «σκύλο», ήρθε για να δείξω ότι πρέπει να συμφωνούμε στους ορισμούς και τις έννοιες, για το ίδιο πράγμα (ιδέα ή αντικείμενο). Ο σκύλος δεν είναι έννοια, αλλά ορισμός.
-Όντως έχουμε ανοιχτή ατζέντα, αλλά για να είναι παραγωγική η συζήτηση θα πρέπει να συμφωνούμε στα αυτονόητα. Ξαναλέω ότι εδώ υπάρχει και το θέμα της γενικής και ειδικής παιδείας. Δηλαδή η άγνοια σε κάποια θέματα, δεν μπορεί να αντικατασταθεί με το σκεπτικό ότι «δεν είμαι ανήμπορος, το αναλύω και μόνος μου», εκτός κι αν είμαι παντογνώστης. Η θέση πως δεν σε ενδιαφέρει τι πιστεύει ο κόσμος για το νόημα μιας λέξης, δείχνει ολίγον αλαζονική. Αφού δεν χρειάζεσαι γλωσσολόγο γιατί τα γνωρίζεις αφ’ εαυτού, θα ξέρεις ότι η γλώσσα, διαμορφώνεται από την χρήση της μέσα στο πέρασμα του χρόνου και θεμελιώνεται από την αρχή της κοινής συναντίληψης των εννοιών και των ορισμών της. Αποτελεί δηλαδή μια «συμφωνία» μεταξύ των ομιλούντων την γλώσσα, ότι θα προσδίδουν όλοι μια κοινή αντιστοιχία σε κάθε λέξη με κάποια έννοια ή ορισμό. Ειδικά κάποιες λέξεις, ορίζονται και πιο εξειδικευμένα, αν ταυτίζονται με κάποια επιστήμη ή ιδιαίτερη ενασχόληση. Έτσι η λέξη «ποινικός» που έχει μια ειδική ερμηνεία από την νομική επιστήμη, κάποιος αδαής που την αγνοεί, θα την παρανοήσει. Η λέξη όμως δεν είναι αποδεκτό να αποκτήσει νέα ερμηνεία, προσαρμοσμένη στην φαντασία του καθενός. Αν το κάνει, αυτό θα παραμείνει μόνο για δική του χρήση. Αν όμως ένας νομικός (άρα ειδικός) έχει να προτείνει μια νέα ερμηνεία για αυτή τη λέξη, για να γίνει παραδεκτή θα πρέπει να πείσει την επιστημονική κοινότητα των νομικών.
-Η σκέψη σου να μιλάς «σαν να είμαστε στο δημοτικό», είναι μια πολύ καλή αρχή ώστε να βάζεις την επικοινωνία μας σε μια τάξη.
-
2) Δεν πρόκειται περί αρνήσεώς μου να μιλήσουμε περί πολιτικών πεποιθήσεων, αλλά άλλο η πολιτική και άλλο οι πολιτικές πεποιθήσεις του καθενός μας. Ενώ εσύ μπορείς να εκφράζεσαι ελεύθερα, εγώ λόγω του ρόλου μου δεν πρέπει να το κάνω, διότι δεν θα χαρακτηριστώ ως Λύκιος, αλλά ως μπλόγκερ και κατά συνέπεια ο Καταχθόνιος Δαίμων, θα μπει σε κάποιο «κουτάκι». Αν ήμουν σχολιαστής στο δικό σου ιστολόγιο, θα ήμουν πιο ελεύθερος.
-Μεσότητα σημαίνει ίσες αποστάσεις (από τα δύο άκρα). Η ίδια έννοια ισχύει και στην «πολιτική ορθότητα», που αποτελεί την εφαρμογή της μεσότητας στην πράξη της επικοινωνίας. Κρατάμε ίσες αποστάσεις μεταξύ των άκρων, ώστε να μην διεγείρουμε την αντίδραση κανενός εκ των δύο.
-Η πολιτική ορθότητα πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο θεσμικά, δηλαδή από αυτούς που έχουν διαμεσολαβητικό ή διαιτητικό ρόλο. Ο ρόλος ενός μπλόγκερ είναι και τέτοιος.
3) Οι θέσεις στην τρίτη σου παράγραφο, με βρίσκουν σύμφωνο. Σέβομαι απόλυτα την ανάγκη σου να εκτίθεσαι άμεσα στην λαίλαπα του ερέβους, για να επιταχύνεις την δική σου ανέλιξη. Ο καθένας το προσεγγίζει με τον δικό του τρόπο και στον δικό του χρόνο. Επιμένω όμως ότι αυτό είναι μια φάση, η οποία δεν θα είναι μόνιμη. Θα το δεις στο μέλλον. Πέρασα και εγώ από εκεί…
ΑπάντησηΔιαγραφή4) Νομίζω ότι θα πρέπει να «συμφιλιωθείς» με αυτήν την κοινωνία, όσο υποκριτική κι αν είναι. Αν την βλέπεις αποστασιοποιημένα, θα είσαι στο περιθώριό της και όχι μέσα σε αυτήν. Όμως η ανέλιξή μας, απαιτεί να είμαστε μέσα στον «στίβο μάχης» και να χύσουμε «αίμα». Έτσι, ναι μεν η κοινωνία είναι υποκριτική, αλλά αυτό συμβαίνει γιατί και εμείς τα μέλη της είμαστε άνθρωποι αδύναμοι και ατελείς.
5) Φυσικά και δεν ενοχλούμαι από τον τρόπο που γράφεις. Θα μπορούσα και εγώ να γράψω «λαϊκά» ή αλλιώτικα και πασαλιμανιώτικα. Δεν το κάνω όμως γιατί γνωρίζω και σέβομαι την Ελληνική γλώσσα, που μου παρέχει πλούσια εφόδια για να εκφράζω κάθε μου σκέψη, χωρίς να χρησιμοποιώ λεξιλόγιο των 100 λέξεων. Δεν είναι λοιπόν σεβασμός μόνο προς την γλώσσα μου, αλλά κυρίως σεβασμός προς την σκέψη μου. Αν η σκέψη μου είναι περιορισμένη σε 100 μόλις έννοιες, τότε θα μιλούσα με 100 μόνο λέξεις. Ευτυχώς η σκέψη μου έχει λίγες περισσότερες…
- Όποιος μιλά αποφεύγοντας τις υβριστικές εκφράσεις, δεν είναι υποκριτής! Ο γραπτός λόγος, δεν είναι ο ίδιος με τον προφορικό. Στον προφορικό είμαστε πιο άμεσοι και πολλές φορές δεν μπορούμε να συγκρατήσουμε το θυμικό μας, αφήνοντας να μας φύγουν λέξεις ακραίες, που αν το ξανασκεφτόμαστε δεν θα θέλαμε να είχαμε πει. Στον γραπτό, έχουμε τον χρόνο να επαληθεύσουμε τον λόγο μας πριν τον εκφράσουμε και έτσι είμαστε πιο προσεκτικοί και πιο ακριβείς.
- Βεβαίως δεν αφήνω κανένα υπαινιγμό για την νοητική και γλωσσική σου επάρκεια (το αντίθετο πιστεύω), αλλά απλά σου εκθέτω τον λόγο που εγώ επιλέγω να μιλώ (γράφω) χωρίς να υποβαθμίζω τον λόγο μου, μόνο και μόνο για να γίνει αντιληπτός από έναν αγράμματο ή «λαϊκό» άνθρωπο. Πιστεύω ότι ο λόγος μου χωρίς να είναι πολύπλοκος, είναι αρκετά κατανοητός από έναν άνθρωπο που θα μπορούσε να αντιληφθεί τις ιδέες μου, αρκεί να γνωρίζει την ελληνική γλώσσα. Αυτή είναι η δική μου άποψη για τον λόγο. Σέβομαι όμως απόλυτα και την δική σου.
6) Ο ρόλος του δικαστή (με την συμβατική-νομική έννοια του όρου) είναι αυτός που όρισε η κοινωνία των ανθρώπων. Η δικαιοσύνη είναι επίσης εφεύρημα της κοινωνίας, προκειμένου να διασφαλίζεται η αρμονική συνύπαρξη των (ανόμοιων) ανθρώπων. Ο δικαστής είναι ο εφαρμοστής της δικαιοσύνης, όπως αυτή είναι διαμορφωμένη από κοινωνία σε κοινωνία (με πολλές διαφορές δηλαδή). Ο δικαστής είναι εκτελεστικό όργανο του δικαίου. Είναι η ενσάρκωση του Νόμου που ορίζει το δίκαιο. Όμως ο δικαστής δεν ορίζει τον Νόμο, παρά μόνο τον εφαρμόζει.
-Τον Νόμο τον ορίζουν (τον δημιουργούν) οι νομοθέτες και όχι οι δικαστές. Ο δικαστής, δικάζει σύμφωνα με τους ισχύοντες Νόμους και δεν δικαιούται να επιλέγει ποιους θα εφαρμόσει και ποιους όχι. Επίσης δεν επιτρέπεται να δικάζει σύμφωνα με τις πεποιθήσεις του ή τις ιδέες του, αλλά μόνο με το γράμμα του Νόμου. Μπορεί να δείξει επιείκεια ή σκληρότητα κατά την κρίση του ή να αθωώσει κατά την δικανική του κρίση. Απαγορεύεται όπως να κρίνει τους νόμους, εκτός και αν αυτοί αντίκεινται στο Σύνταγμα (κι αυτό μόνο αν κρίνεται η συνταγματικότητα του νόμου σε αρμόδιο δικαστήριο). Ο νομοθέτης, δεν εμπνέεται από απόψεις των δικαστών(!), αλλά από τις πολιτικές, τις ιδεολογικές και τις κοινωνικές κρατούσες αντιλήψεις περί δικαίου. Δημιουργεί επίσης ρυθμιστικούς νόμους, που προκύπτουν από ανάγκες που προκαλεί η εκάστοτε κοινωνία.
- Συνεπώς, ο δικαστής δεν έχει περιθώρια να αλλάξει νόμους ή να τους εφαρμόσει επιλεκτικά και κατά συνείδηση. Πόσο μάλλον δεν δικαιούται να τους …αρνηθεί για να αλλάξουν! Με την ίδια έννοια, ο ιατρός δεν δικαιούται να θεραπεύει κατ΄ επιλογήν τους ασθενείς, ανάλογα με τις πεποιθήσεις τους, το χρώμα ή το φύλο τους.
ΑπάντησηΔιαγραφή-Βεβαίως όλα αυτά είναι οι ιδεατές καταστάσεις, τις οποίες απαιτεί η κοινωνία για να λειτουργεί αρμονικά. Η πραγματικότητα δεν είναι κοντά στις ιδεατές καταστάσεις και υπάρχουν οι λογικές αποκλίσεις, διότι παρεμβάλλονται οι ανθρώπινες αδυναμίες. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι επειδή υπάρχουν αποκλίσεις, δικαιούμαστε να αναιρέσουμε εκ θεμελίων τις ιδεατές καταστάσεις, οι οποίες πρέπει να λειτουργούν ως στόχοι της κοινωνίας μας.
7) Το δίκαιο με την νομική έννοια, είναι καθορισμένο. Με την ευρύτερη φιλοσοφική έννοια, είναι «ελεύθερο» στην ερμηνεία.
-Εμείς συμμετέχουμε στην νομική έννοια του δικαίου, αλλά όχι ως μονάδες αλλά συλλογικά ως κοινωνία. Δηλαδή το δίκαιο αλλάζει, όταν αλλάζουν οι πεποιθήσεις, τα ήθη, τα έθιμα, οι ιδεολογίες και οι πολιτικές μιας κοινωνίας. Αυτό όμως συμβαίνει μέσα από μεγάλες κοινωνικές μεταλλάξεις, είτε απότομα και βίαια, είτε σε μεγάλο χρονικό εύρος (ιστορικές μεταλλάξεις).
- Μην ξεχνάς την διάκριση των εξουσιών, φίλε Στοχαστή. Άλλος ο ρόλος της νομοθετικής, άλλος της εκτελεστικής και άλλος της δικαστικής εξουσίας. Ο δικαστής εκτελεί τους νόμους που νομοθετεί η βουλή. Αν ο δικαστής νομοθετούσε (ή υπέβαλε την ψήφιση νομοσχεδίων), τότε θα συγκέντρωνε δύο εξουσίες στα χέρια του. Αυτό θα ελάττωνε την αρχή της δημοκρατίας.
-Άρα λοιπόν, εκτός από τον Μέγα Νομοθέτη της συμπαντικής νομοτέλειας (φιλοσοφική θεώρηση), υπάρχει και το ανθρώπινο δίκαιο, το οποίο πρέπει να αποδέχεσαι αν θέλεις να είσαι εναρμονισμένο μέλος της κοινωνίας και να απολαμβάνεις από τα ευεργετήματά της. Αλλά ακόμα και αν θελήσεις να αυτομολήσεις από την ανθρώπινη κοινωνία, θα πρέπει να εναρμονιστείς με το «δίκαιο» της ζούγκλας που ισχύει στα βουνά και τα λαγκάδια, μακριά από τους ανθρώπους και αγκαλιά με τα ζώα.
-Αν θέλεις να αλλάξεις την κοινωνία γιατί της βρίσκεις λάθη, δεν γίνεται να πριονίσεις το κλαδί που σε κρατάει, γιατί αυτός που θα πέσει θα είσαι εσύ. Μάθε πως «παίζεται» το παιχνίδι, ανέβα στην κορυφή και πιάσε το τιμόνι για να αλλάξεις την πορεία.
8) Το δικό σου παράδειγμα με τον κακοποιό, έρχεται να εξετάσει μια άλλη περίπτωση. Δεν θα σε μπερδέψω με νομικούς όρους και ανάλυση των συνθηκών που θα θεμελίωναν την περίπτωση της πραγματικής πλάνης ή της ταραχής ένεκα φόβου. Ας το δούμε απλοϊκά, όπως το προσεγγίζεις κι εσύ. Κατ’ αρχήν να πούμε ότι δεν υπάρχουν «απειλητικές πράξεις». Η απειλή είναι «η δήλωση πρόθεσης για κακό σκοπό». Αν γίνει πράξη δεν είναι πλέον απειλή, αλλά στο παράδειγμά μας ανθρωποκτονία.
-Έστω λοιπόν ότι ο κακοποιός, απειλεί τον αστυνομικό λέγοντας «έρχομαι να σε σκοτώσω μπάτσε, θα σε σφάξω» και ταυτόχρονα κινείτε απειλητικά εναντίων του. Ο αστυνομικός τότε, πυροβολεί και σκοτώνει τον κακοποιό, έστω κι αν δεν τον είδε να κρατά κάποιο μαχαίρι.
- Ο αστυνομικός διέπραξε ανθρωποκτονία από πρόθεση, όχι σε κατάσταση αμύνης, αλλά επειδή αξιολόγησε εσφαλμένα την απειλή. Παρασύρθηκε από τα απειλητικά λόγια «θα σε σκοτώσω» και τα συνδύασε με την επιθετική κίνηση εναντίων του, θεωρώντας ότι ο κακοποιός επιχειρεί να τον σκοτώσει. Δεν έλεγξε όμως τα χέρια του κακοποιού για να διαπιστώσει ότι ήταν άδεια και ότι η απειλή ερχόταν να υλοποιηθεί χωρίς κάποιο όπλο.
ΑπάντησηΔιαγραφή-Ενώ θα έπρεπε να αξιολογήσει τα πραγματικά περιστατικά και να αμυνθεί σε μια άοπλη επίθεση με τα χέρια (άρα θα έπρεπε να τον αντιμετωπίσει με τα χέρια), αυτός τα αγνόησε και αφέθηκε στην λεκτική παραπλάνηση του κακοποιού, με αποτέλεσμα να κάνει υπέρβαση των ορίων της άμυνας (άρθρο 23 ΠΚ) και τελικά να σκοτώσει τον κακοποιό.
-Επαναλαμβάνω ότι δεν θα μπω στην νομική ανάλυση και το τελικό αποτέλεσμα της ποινικής μεταχείρισης του δράστη-αστυνομικού, διότι είναι συζήτηση άλλου πεδίου.
-Επίσης δεν λαμβάνω καθόλου υπ’ όψιν τους ισχυρισμούς των εμπλεκομένων, αλλά εξετάζω τα πραγματικά περιστατικά, σαν να ήμουν παρών (υπόθεση εργασίας που θα πρέπει να δεχτούμε και οι δύο).
- Ο κακοποιός τι πρόθεση είχε δεδηλωμένα από τις λέξεις του; Να σκοτώσει δια σφαγής (άρα π.χ. με μαχαίρι). Όμως δεν είχε μαχαίρι. Κινήθηκε όμως εναντίων του αστυνομικού με άδεια χέρια. Άρα σκοπός του μπορεί να πει κανείς, ήταν να τον πλήξει με τα χέρια του ή να βγάλει αργότερα κάποιο μαχαίρι από την τσέπη του, κατά την διάρκεια της πάλης.
Αντικειμενικά όμως η απειλή του δεν μετουσιώθηκε σε πράξη, αλλά αποσκοπούσε να προετοιμάσει τον αστυνομικό για την επίθεσή του. Ίσως να μπλοφάριζε για να τον κάνει να φοβηθεί και να υποχωρήσει, ώστε να μπορέσει να διαφύγει ακαταδίωκτος.
-Αδιαφορώντας για την πρόθεση του κακοποιού, ο αστυνομικός ευθύνεται για το αποτέλεσμα της ανθρωποκτονίας, διότι αν και αρχικώς δεν είχε πρόθεση να σκοτώσει τον κακοποιό (αλλά μόνο να τον συλλάβει), τελικά τον σκοτώνει γιατί πίστεψε ότι βρίσκεται σε άμυνα από ένοπλη επίθεση.
-Εδώ λοιπόν, η πρόθεση του αστυνομικού επίσης ξεπεράστηκε από τις συνθήκες και το αποτέλεσμα, ήταν πέρα από αυτήν.
-Σε αντίθεση όμως με το δικό μου παράδειγμα, εδώ ο αστυνομικός έχει ευθύνη για το αποτέλεσμα, διότι με τον θάνατο του κακοποιού δεν προάσπισε την ίσης αξίας ζωή του, αφού τελικά δεν τέθηκε σε κίνδυνο. Άρα, κακώς σκότωσε τον κακοποιό.
9) Η περίπτωση θανάτου ασθενούς κατά την διάρκεια ιατρικής πράξης που αποσκοπούσε στην βελτίωσή του, από παράγοντα που δεν μπορούσε να ελέγξει ο ιατρός. Ο σκοπός του ιατρού, ήταν να βελτιώσει την υγεία του ασθενούς ενεργώντας μια λεπτή εγχείρηση. Συνεπώς η πρόθεσή του ήταν καλή. Κατά την διάρκεια της επέμβασης όμως, ένας απρόβλεπτος παράγοντας (π.χ. απροειδοποίητη διακοπή ηλεκτρικού ρεύματος) προκαλεί μια σειρά επιπλοκών στην μηχανική υποστήριξη των ζωτικών λειτουργιών του ασθενούς, που οδηγούν σε μια καταιγιστική κατάρρευση των οργάνων της αναπνοής και της καρδιάς και ο εξασθενημένος οργανισμός δεν αντέχει και επέρχεται θάνατος. Ο ιατρός εξαντλεί κάθε προσπάθεια για να τον κρατήσει στην ζωή, αλλά μάταια.
-Το αποτέλεσμα είναι αντίθετο από την πρόθεση που είχε ο ιατρός, αν και προσπάθησε να αποτρέψει την κακή εξέλιξη με κάθε μέσον. Δεν υπάρχει καμιά αμέλεια στον ιατρό γιατί δεν έγινε κάποιο λάθος από την μεριά του. Το λάθος ήταν στην διακοπή που προκάλεσε συνεργείο της ΔΕΗ που έκανε εργασίες δίπλα από το νοσοκομείο, αν και δεν είχε σκοπό να διακόψει το ρεύμα. Επίσης υπήρξε λάθος στον διευθυντή του νοσοκομείου που δεν είχε προμηθευτεί πετρέλαιο για την γεννήτρια, ώστε να λειτουργήσει σε περίπτωση διακοπής του ρεύματος.
ΑπάντησηΔιαγραφή-Παρόλα αυτά, ο ιατρός σχετίζεται άμεσα με τον θάνατο του ασθενούς, διότι αν δεν του έκανε (με δική του παρότρυνση) την επέμβαση, αυτός δεν θα εκτίθετο στον κίνδυνο του ατυχήματος. Όμως ο ιατρός δεν έχει καμία ευθύνη από το αποτέλεσμα που προέκυψε, καθώς επενέβη ο απρόβλεπτος παράγων ο οποίος πάντοτε ελλοχεύει.
10) Πόρισμα: Οι προθέσεις δεν ευθύνονται πάντοτε για το αποτέλεσμα των πράξεων.
ΛΥΚΙΟΣ.
Φιλε Αρμαγεδων που εισαι και χαθηκες; Εισαι καλα; Κωστας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι καλές γιορτές στους απανταχού ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ και τους χαιρετισμούς μου σε όλους τους φίλους του Καταχθόνιου Δαίμονα .
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαι εδώ μέσα και παρακολουθώ τις συζητήσεις δίχως να δίνω σχόλια μα το πρώτο blog που εισέρχομαι πάντοτε είναι αυτό του Καταχθόνιου Δαίμονα γιατί έχει έναν σκοπό που πιστεύω πως κατά πολύ έχει επιτευχθεί.
Είναι αυτός που δείχνει τον δρόμο της γνώσης μέσα από την συνομιλία και την ανταλλαγή απόψεων .
ΜΕ ΤΟΝ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ ΜΟΥ ΣΕΒΑΣΜΟ
Α Ρ Μ Α Γ Ε Δ Ω Ν
Ο ατόφιος Α Ρ Μ Α Γ Ε Δ ΩΝ και όχι ο φίλτατος ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ καθότι έπεσε στην αντίληψή μου .
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έχω τίποτε με τον άνθρωπο που έχει βληθεί τόσο πολύ από κάποτε παλιό διαδικτυακό υποτιθέμενα φίλο μου , αλλά οφείλω να κρατώ αποστάσεις από επίμονες αντιπαραθέσεις που δεν έχουν άλλο σκοπό από αλλοτρίωση χαρακτήρων και προσωπικοτήτων για να ενισχυθεί μια έπαρση κάποιου .
ΜΕ ΤΟΝ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ ΜΟΥ ΣΕΒΑΣΜΟ
Α Ρ Μ Α Γ Ε Δ Ω Ν
Γεια σου φιλε Αρμαγεδων. Μου εχεις λειψει πολυ και συ και τα ωρσια δου ποιηματα! Θα μας γραψεις κανενα καινουργιο; Αυτο με τον Καταισκακη και τον ατοφιο Αρμαγεδων δεν το καταλαβα τι εννοεις; Ποιος ειναο Καραισκακης παλι; Καλο Πασχα σ ευχομαι φιλε!! Κωστας.
ΔιαγραφήΣτοχαστη το σεναριο με το κακοποιο που λεει θα σε σκοτωσω μπατσε γουρουνι θα σε σφαξω αλλα δεν κραταει οπλο ειναι εντελως υπερβολικο και απιθανο να εχει συμβει ποτε, ενω το σεναριο του Λυκιου να θελει να σκοτωσει τον αστυνομο ειναι το πιο συνηθισμενο και ρεαλιστικο βρε αδερφε!! Οποτε εσυ λες υπερβολες και 1 στο 1000000 πιθανοτητες να συμβει το παραδειγμα σου. Μονο ενας τρελος θα εκανε αυτο που λες και για μενα καλα θα εκανε ο αστυνομος αν τον πυροβολουσε κι ας μην ειχε οπλο ο κακοποιος. Κωστας
ΑπάντησηΔιαγραφή. Το λακωνιζειν στην εκφραση αποτελει και δικια μου στρατηγικη επιλογη, οποτε αντε να δουμε πως θα το επιτυχουμε χωρις να παρεξηγιομαστε καθε λιγο και λιγακι. Νομιζω παλι θα αποτυχω σε ενα απο τα δυο. Α ρε Ιεραρχη, τι μας κανεις
ΑπάντησηΔιαγραφήποινικο=που επιφερει ποινη πχ ποινικο αδικημα. ποινικο δικαιο=δικαιο που αφορα οτι επιφερει ποινη. Ποινικο Δικαιο= σύνολο των κανόνων Δικαιου που ρυθμίζουν τον τρόπο άσκησης της Ποινικής εξουσίας, (δηλαδή της επιβολής των προβλεπομένων ποινών επί αδικοπραξιών). Σε αυτο αναφερεσαι, αυτο που οι νομικοι εννοουν αυθαιρετα και καταχρηστικα μεταξυ τους (δικαιωμα τους αφου συμφωνουν) και που ξεχωριζουμε απο τα κεφαλαια, με αυτα που η ελληνικη γλωσσα εννοει. Ουδεμια τρικυμια αφου δεν βαζω τα κεφαλαια. Υπαρχει αλλη λεξη που εντοπισες να εννοω αλλιως;
Το δικαιο δεν ειναι ανθρωπινη εφευρεση. Ειναι προσπαθεια των ανθρωπων να μιμηθουν οσο μπορουν το ανωτερο θεικο δικαιο, ως εκ τουτου ειναι εκφυλισμενο και εξ ορισμου πασχει σε σχεση με αυτο που προσομοιαζει. Ειναι ανοητος ενας ανθρωπος αν θεωρει πως ειναι δικαιος ανθρωπος, εαν εχει λευκο ποινικο μητρωο ή τηρει τους νομους. Εαν θελει να ειναι δικαιος, πρεπει να πασχιζει καθε μερα αεναως, ωστε να ειναι οσο περισσοτερο αψογος μπορει. Αν το αστικο δικαιο επιβαλλει 10 περιορισμους, βαζω στον εαυτο μου εγω 200. Οποτε τι να μου πει.. Για τη μαζα καλο ειναι
Πιστευω πως ολοι οι ανθρωποι γνωριζουμε τα παντα αφ'εαυτου, και χρειαζεται απλα να τα ξαναθυμηθουμε, οπως ελεγε κι ο Σωκρατης. Τι να τον κανω τον καθε Μπαμπινιωτη; Σε δειγμα 10 λεξεων που με ενδιεφεραν και για τις οποιες τον συμβουλευτηκα για την ετυμολογια, διαπιστωσα πως ειναι ασχετος. Οι υπολοιποι ας τον θεωρουν σουπερ αυθεντια και ας κρεμονται απο τα χειλη του, εγω μπορει να μην ξερω τοσα πολλα θεματα οσο αυτος, αυτα τα λιγα ομως που ξερω, τα ξερω πραγματικα, δεν το παιζω πως τα ξερω, ενω ξεραδια ξερω.
Περιγραφεις μια συμβατικη γλωσσα. Οσα λες ισχυουν, αλλα η ελληνικη δεν ειναι απλα μια συμβατικη γλωσσα, γι αυτο και σηκωνει τοσες πολλες αναλυσεις. Αριθμολογικη, ετυμολογικη, επιμερους γραμματων, μουσικη,αριθμολεξια κτλ. Δεν εξελισσεται μονο συν τω χρονω απο τους ανθρωπους, αλλα φερει πανω της κωδικοποιημενες απειρες γνωσεις, που μας περιμενουν να τις ξαναθυμηθουμε. Αυτο και πραττω.
Δεν ειμαι αλαζονας, αλλα εχω αλλη μεθοδο που εχει αποδειχθει πολυ καλυτερη. Σε κατι που δεν ξερω, βρισκω τον επισημο ορισμο, κλεινω τα ματια για 5 λεπτακια, στοχαζομαι επι τουτου, τα ανοιγω και λεω Ναι ετσι ειναι, ή Οχι,επειδη... αν ηταν ετσι, τοτε δεν θα... κοκ. Τα παραδειγματα που επινοω βοηθουν πολυ σε αυτο. Θα ειμαι αλαζονας, αν κανω λαθος σε αυτα που λεω και επιμενω παραλογα και ακομα δεν εχω διαπιστωσει κατι τετοιο. Πού εχω αγνοια δηλαδη, πες το μου ευθεως και συγκεκριμενα, δεν θα βαλω τα κλαμματα
Η πολιτικη ορθοτητα πρεπει να χρησιμοποιειται απο οσους δεν δινουμε το δικαιωμα να εκφερουν αποψη. Κοινως,σε οσους την αποψη τους την εχουμε χεσμενη και τους την απαγορευουμε και θεωρουμε υπηρετες μας με καποιο ρολο πχ δικαστες, υπηρετικο προσωπικο, καθαριστρια σπιτιου, υπαλληλοι. Κανεις δεν εχει το δικαιωμα να την επιβαλει στους πολιτες. Κανενας, διοτι οι πολιτες δεν αποτελουν δουλο κανενος. Δεν θαπρεπε τουλαχιστον
Κατανοω ωστοσο αυτο που λες, διοτι εχω υπαρξει στη θεση σου. Αντιλαμβανεσαι πως καποιοι θα ενοχληθουν και θελεις να το αποφυγεις αυτο,το να σπασεις δηλαδη αυγα. Αν δεν σπασεις ομως αυγα, ομελετα δεν γινεται. Εαν αυτο θεωρεις πως ξεπερνιεται με σχολια ανευ υπογραφης, ή σχολια κατω απο νεο ψευδωνυμο, ή αν μεταφερθει ο διαλογος αλλου (πχ σε δικο μου μπλογκ) τοτε εντος των ημερων θα φτιαξω δικο μου μπλογκ με το ονομα stoxastis, οπου και εισαι vip προσκεκλημενος να ερθεις να "τσακωθουμε" με την ανεση μας, λαικα (θαθελα να το δω αυτο!) ή οπως αλλιως
Στοχαστης
Μεσοτητα σημαινει ισες αποστασεις απο δυο ακρα που ειναι εξισου λαθος, στα οποια η μεση δηλ η μη ροπη στα ακρα ειναι το σωστο. Το ενα ακρο ειναι η υπερβολη και το αλλο η ελλειψη της ιδιας εννοιας που βρισκεται στο μεσον. Δεν βρισκει απολυτη εφαρμογη στην πολιτικη, διοτι δεν μπορουμε να πουμε η αριστερα δηλωνει ελλειψη και η δεξια υπερβολη, σε ολα τα στοιχεια που τα ακρα αυτα περιγραφουν. Αυτο σημαινει πως τα πολιτικα ακρα δεν ειναι απλως λαθος, αλλα και ανυπαρκτα και τεχνητα. Ωστοσο, αποδεχομαστε το concept, την ιδεα και το εφαρμοζουμε οσο μπορουμε για το δικο μας οφελος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο σωστο και η αληθεια δεν υποκεινται στην δημοκρατια παντως. Το τι λενε οι πολλοι με αφηνει σχετικα αδιαφορο. Εαν 999 λενε ο ηλιος γυριζει γυρω απο τη Γη και 1 λεει το αναποδο, δεν σημαινει πως οι 999 ειναι σωστοι.
4. Η συμφιλιωση με την υποκρισια ομως της κοινωνιας, σημαινει συμβιβασμο στο λαθος, ή τουλαχιστον αυτο που θεωρω και πιστευω εγω λαθος. Ειναι δυσκολο μονοπατι, και εχεις δικιο πως πρεπει να μπουμε μεσα, ειμαι μεσα, αλλα δεν αναμιγνυομαι. Δεν ειμαστε το ιδιο, ειμαστε λαδι και νερο. Ειναι θεμα επιλογης του λαδιου και διατηρησης της συχνοτητας του, το να μην διαλυθει στο νερο, ενω να βρισκεται μεσα του. Εαν διαλυθει το λαδι στο νερο, σημαινει πως εισαι ματιασμενος.
5. Δεν ειπα πως οποιος χρησιμοποιει πολιτικα ορθο λογο ειναι ντε και καλα παντα υποκριτης. Εαν πιστευει σε αυτο που κανει και το κανει συνειδητα (οπως εσυ καλη ωρα), τοτε ορθως πραττει. Ειπα πως εγω δεν πιστευω στη χρησιμοτητα του. Αρα αν εγω χρησιμοιησω πολιτικα ορθο λογο, αυτοματα γινομαι υποκριτης.
Την ελληνικη γλωσσα δυστυχως οι λαικοι ανθρωποι δεν την ξερουν. (Κανεις μας δεν την ξερει πληρως) Αυτες τις 100 λεξεις κατανοουν. Και αυτο ειναι λυπηροτατο γεγονος, αλλα γεγονος. Αυτος ναι ειναι ενας συμβιβασμος που κανω που με λυπει, μηπως ποτέ και με διαβασει καμια κυρα Σουλα και βοηθηθει απο την σκεψη μου. Ειναι συνειδητη επιλογη
6. Περιγραφεις μια Γερμανικη αποξενωμενη και στεγανη κοινωνια τυπου take it or leave it. (παρτο πακετο οπως ειναι ή τον πουλο,σηκω φυγε). Εαν ηταν ετσι το ορθον, τοτε τι θα εκανες στο υπερβολικο παραδειγμα που ανεφερα αν ησουν ο πατερας(με το κρουσαν,το κλεψιμο και το χερι); Εαν δεν μπορουσες να το αποτρεψεις, θα επαιρνες το παιδι σου και θα εφευγες απο αυτη τη κοινωνια. Το ζητημα δεν ειναι ομως να φευγουμε αεναως, αλλα να δωσουμε την μαχη μας. Και η μαχη του λαου στο δικαστικο συστημα που υποτιθεται υπαρχει για να τον υπηρετει, ειναι να εχει λογο στην απονομη δικαιοσυνης και στο δικαιο στο οποιο καλειται να συμμορφωνεται και οχι να το δεχεται "πακετο, ως ειναι, οι προηγουμενοι ξεραν καλυτερα" οπως κανουμε σωστα με την ελληνικη μας γλωσσα. Αν δεν εχεις λογο στη κοινωνια που ζεις και δεν την συνδιαμορφωνεις, τοτε αυτη δεν ειναι η κοινωνια σου, εισαι σκλαβος στις ελιτ της.
7. Το ανωτερο δικαιο που εννοω εγω, η εννοια του δικαιου, δεν αλλαζει ποτέ. Το δικαιο στο οποιο αναφερεσαι, δηλ
Δίκαιο ονομάζεται το σύνολο των υποχρεωτικών και εξαναγκαστικών κανόνων οι οποίοι και ρυθμίζουν τις σχέσεις των, στη αυτή κοινωνία δια-βιούντων προσώπων. Επίσης κατ΄ άλλο ορισμό: Δίκαιο είναι η ανθρώπινη θέληση η οποία ρυθμίζει την κοινωνική ζωή κατά τρόπο «ετερόνομο», «επιτακτικό» και «εξαναγκαστικό». Συνεπώς το δίκαιο δεν προέρχεται από την ατομική θέληση των επιμέρους ατόμων αλλά επιβάλλεται εξωτερικά (ετερόνομος ρύθμιση), επιτάσσοντας και καθορίζοντας τι δύναται και τι πρέπει ή τι δεν δύναται και τι δεν πρέπει να πράττουν χωρίς ωστόσο να ζητεί τη συγκατάθεσή τους (επιτακτική ρύθμιση), επιβάλλοντας όμως στους μη συμμορφούμενους προς τους κανόνες του κυρώσεις (εξαναγκασμός)
Στοχαστης
Αυτο το δικαιο ναι αλλαζει. Σε αυτο το δικαιο λοιπον, ζητω ο λαος να εχει συμμετοχη και στη διαμορφωση του και στην απονομη. Δεν ξερω ακομα πως. Οι κληρωτοι ενορκοι ειναι λχ ενα μεσο. Λες, καλυτερα να το διατηρησουμε "ως εχει" το δικαστικο συστημα και τη δικαστικη εξουσια και να τους αφησουμε στειρους εφαρμοστες χωρις λογο στην διαμορφωση δικαιου. Ειναι μια πολυ ενδιαφερουσα προταση και θα μπορουσε να δουλεψει, ΕΑΝ ο λαος εχει τον λογο και συμμετασχει στη διαμορφωση του ανθρωπινου δικαιου του μεσω εκτελεστικης εξουσιας και με μικρες προσθεσεις στη συμμετοχη του στην απονομη δικαιοσυνης λχ με ενορκους σε σοβαρες υποθεσεις-κακουργηματα, ή δειγματοληπτικα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν θελω να αλλαξω την κοινωνια απο πανω, αλλα απο κατω. Δεν εχω αποδεχτει το ανθρωπινο δικαιο.(ασχετως του οτι δεν το απασχολω διοτι το δικαιο αυτο αποτελει μικρο υποσυνολο του δικου μου δικαιου). Την αποδοχη μου ουδεποτε την εδωσα. Αρα τελω σκλαβος, υπο κατοχη, κατω απο το ζυγο της ελιτ που με το ζορι με υποχρεωνει να συμμορφωνομαι σε αυτο το δικαιο, οσα χρονια και αν περασουν. Την αποδοχη μου θα την εχω δωσει, οταν θα εχω λογο σε αυτο ή συμμετοχη οπως ανεφερα πιο πανω. Και λεγοντας "εγω", εννοω το λαο. Αυτο σημαινει πως προσπαθω αεναως να το αλλαξω ή παραιτουμαι και παω στα βουνα. Φυσικα και δεν θα παω στα βουνα, διοτι εχω κληρονομικο δικαιωμα ως λαος στη κοινωνια. Δεν ειναι παραμαγαζο ο λαος της καθε ελιτ ωστε να την διαφεντευει. Εαν φυγω εγω, ο καθε εγω, ο λαος ειναι ξοφλημενος απο χερι.
Λες, μπες και παιξε το παιχνιδι, αν το κερδισεις και βγεις πρωτος, θα μπορεσεις μετα ως νικητης (πρωθυπουργος), να το αλλαξεις. Το εχω σκεφτει αυτο. Το πολιτικο συστημα σε αυτο βασιζεται ωστε να εκμαιευσει την πολυποθητη αποδοχη του λαου που μεταφραζεται σε συναινεση. Την συμμετοχη του σε καποια αποστειρωμενη πολιτικη διαδικασια πχ να μπεις υποψηφιος στο δημοτικο συνδυασμο που υποστηριζεται απο καποιο κομμα. Αυτο ηταν, συναινεσες. Διοτι με την ψηφο δεν τεκμηριωνεται ατομικη συναινεση λογω ανωνυμιας, μονο μαζικη. Και η μαζικη συναινεση πασχει, λογω της υψηλης αποχης-ακυρης,λευκης ψηφου. Εαν τωρα το ποσοστο αυτων πιασει πλειοψηφια, 50,1%,.τοτε το πολιτικο συστημα θα καταρρευσει, διοτι θα ειναι ολοφανερο πως δεν ειναι του λαου, αλλα πως καταδυναστευει το λαο. Θα το επαιζα λοιπον το παιχνιδι εαν δεν ηταν στημενο. Διοτι εαν παιξεις το παιχνιδι, θα γινεις και εσυ σαπιος οπως και αυτοι και αρα ελεγχομενος και μη επικινδυνος. Την συναινεση μου δεν την παιρνουν τοσο ευκολα. Θεωρω πως δυο επιλογες υπαρχουν.
α)Ειτε απορριπτουμε ολο το παιχνιδι ωστε να καταρρευσουν ολα και παμε να τα φτιαξουμε απο την αρχη,
β)Ειτε ενας δουριος ιππος στο συστημα τυπου ΣΑΔ, που μολις μπει και εγκατασταθει θα μας δωσει τον ελεγχο (μας=λαος),χωρις να καταστραφει καμια δομη. Δεν θα το παρουμε για να το καψουμε οπως τη Τροια, διοτι τοτε θα πηγαιναμε παλι στο ξεκινημα του α σαν βλακες.
Η πρωτη επιλογη ομως, μας παει στη μετα επαναστατικη Ελλαδα μετα το '21 ή στην εποχη της χουντας. Το κατασκοπικο παιχνιδι που θα σου παιξουν τοτε ειναι πολυ δυσκολο να αποφευχθει, επειδη ο κοσμος δεν το βλεπει. Ακομα και να μην το φαει αυτο, θα πρεπει ο λαος να μην τσακωθει μεταξυ του. Το σχεδιο ειναι να τον βαλουν τα τσακωθει, ωστε αφου αποδειχτει αχρηστος να αυτοδιοικηθει, να του φερουν για το "καλο" του ενα βασιλια ή μια ετοιμη κυβερνηση, βλεπε Καραμανλη ή τανκς. Ο κοσμος ειναι χαζος και θα το φαει αυτο,τοχω σχεδον βεβαιο, αρα το β ειναι μονοδρομος. Και αφου συμβει αυτο στην Ελλαδα πιλοτικα, τοτε θα το αντιγραψουν ολες οι χωρες με αντιστοιχα κινηματα. Game over,κερδισαμε.
Στοχαστης
8. Ελα ενταξει, παραδεξου το, εχουν πλακα τα παραδειγματα. Ειδικα αν ειναι κουλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατι δεν υπαρχουν απειλητικες πραξεις; Υπαρχουν και παραυπαρχουν. Δεν ξερω αν τις λετε αλλιως, αλλα εαν ο θρασυδειλος που πλησιαζει τον αστυνομικο, βγαλει και σηκωσει μαχαιρι, αυτο ειναι απειλητικη πραξη που δικαιολογει αντιδραση αμυνας και πυροβολισμο του αστυνομικου, αν του παραβιασει ο αλλος το ζωτικο του χωρο,φθασει δηλ στα λιγα μετρα.
Προσωπικα, πραγματικο παραδειγμα τωρα, εμενα προχτες με πηρε στο τηλεφωνο της δουλειας ενας τυπος που δεν εχω ιδεα ποιος ηταν, και μου ειπε αν ξαναπλησιασεις την ταδε κοπελα, θα σου ματωσω την μουρη (μεταξυ αλλων). Για την ιστορια με την κοπελα δεν εχω τιποτα εντελως, την πηγα σπιτι της με το αυτοκινητο ομως επειδη εβρεχε και ηταν βραδυ για να μην παει με τα ποδια, και αυτος μαλλον ειναι πρωην γκομενος. (Ετσι μου ειπε η κοπελα). Αυτο ηταν απειλη, δηλωση προθεσης για σωματικη βλαβη κοκ. Τι να κανω εγω τωρα; Να κανω καταγγελια; Φλω. (Απο φλωρια, φλωρος). Αφου δεν υπαρχουν απειλητικες πραξεις. Δεν κανω τιποτα. Ειναι ενας θρασυδειλος βλακας ακομα απο τον οποιο δεν ανεχομαι υποδειξεις.
Να εξεταζουμε τα πραγματικα περιστατικα,οχι τις προθεσεις. Σωστοτατο. Να βαζουμε ομως και αλλες σαλτσες στα παραδειγματα, για να τα εξελισσουμε ή να τα τροποποιουμε για να λεμε κατι αλλο και να προχωρουμε τη κουβεντα,στην αναζητηση του τι πρεπει να ισχυει,μην τα βλεπουμε στατικα. Στο παραδειγμα σου ασφαλως και εχεις δικιο, πως ο αστυνομικος δεν ειχε την ευθυνη, την ευθυνη την ειχε ο κακοποιος. Δεν το ειπα την πρωτη φορα, διοτι φανταζε αυτονοητο. Το αλλαξα σε λιγο πιο δυσκολο για να γινει πιο ενδιαφερον. Ηθελα να δειξω πως δεν αρκει να λεμε πως "ο κακοποιος επιθυμει να σκοτωσει τον αστυνομικο για να διαφυγει", αυτο ειναι κατι μη συνηθες που δεχομαστε μονο οταν στοιχειοθετειται απο απειλητικες πραξεις πχ τραβηξε οπλο, το εστρεψε κατα του αστυνομικου κτλ. A priori (απο πριν) δεχομαστε γενικα πως ο κακοποιος επιθυμει να αποφυγει την συλληψη χωρις να βλαψει τον οποιονδηποτε, και ο αστυνομικος πως επιθυμει να συλλαβει το κακοποιο,χωρις να βλαψει τον οποιονδηποτε.
9. Η ΔΕΗ δεν φταιει για το συμβαν. Φταιει επειδη ειναι μαλάκω, αλλα αυτο ειναι αλλο. Ουτε ο γιατρος φταιει. Θα φταιει εαν ιατρικα θα μπορουσε να αποτρεψει το θανατο του ασθενους μηχανικα και απετυχε ή δεν ηταν προετοιμασμενος. Εαν δεχτουμε πως ειναι μια δυσκολη περιπτωση, πχ ο ασθενης ειναι σε μηχανημα by pass εκεινη τη στιγμη που δουλευει μονο με ρευμα,(θαπρεπε να ειχε ups αλλα τελοσπαντων, ας πουμε πως ειμαστε στο 1980) τοτε η ευθυνη δεν ειναι του γιατρου αλλα εξ ολοκληρου πεφτει στο διευθυντη του νοσοκομειου, ο οποιος και πρεπει να κατηγορηθει για φονο εξ αμελειας. Βαρυ αλλα ετσι ειναι.
Σχεδον παντα υπαρχει ευθυνη και συνηθως ειναι ξεχωρη απο τις προθεσεις. Τα επιμερους περιστατικα που οδηγησαν στο αποτελεσμα αξιολογουμε. Τα ατυχηματα ανευ καταλογισιμης ευθυνης ειναι πολυυ σπανια, αλλο αν τα επικαλουνται συνεχως οι υπευθυνοι για να αποφυγουν την ευθυνη τους.
10. Αρα λοιπον, συμφωνουμε πως οι προθεσεις δεν ευθυνονται για τα αποτελεσματα των πραξεων. Οι πραξεις ευθυνονται για τα αποτελεσματα. Και τις πραξεις απο καποιον γινονται και καποιος φερει την ευθυνη των πραξεων του(εκτος απο τα φυσικα φαινομενα στα οποια δεν μπορουμε να τα ριξουμε στη φυση πως φταιει). Δεν ξερω κυριε τι ηθελες, ή τι δεν ηθελες να κανεις, σημασια εχει τι εκανες ή τι οφειλες να κανεις, και οχι τι νομιζες πως εκανες. Υπαρχουν αραγε και καποιες φορες που οι προθεσεις ευθυνονται για τα αποτελεσματα των πραξεων και οχι οι πραξεις αυτες καθαυτες; Μπορεις να σκεφτεις καποιο παραδειγμα;
Στοχαστης
Κωστα, καθολου καλα δεν θα εκανε αν τον σκοτωνε ο αστυνομικος. Επιτηδες ειναι υπερβολη, για να δειξω πως ακομα και τοτε,παλι δεν δικαιουται ο αστυνομικος να τον πυροβολησει, απο την στιγμη που οι προθεσεις ειναι λογια του αερα. Οι πραξεις ειναι ποινικα κολασιμες, και οχι οι προθεσεις. Για τα υπολοιπα απαντησα ηδη και εδειξα γιατι εχεις λαθος, αν θελεις στο ξαναλεω
ΔιαγραφήΥΓ. Γεια σου Αρμαγεδων-α
ΥΓ2. Το "σκεφτομαι αρα υπαρχω" ευκολα δειχνεται πως ειναι λαθος. Καταληγει ως πολυ ορθοτερο στο "αμφισβητω αρα υπαρχω". Αρα η αμφισβητηση ειναι η αποδειξη υπαρξης. Ας αμφισβητουμε λοιπον τα παντα ή εστω οσα περισσοτερα μπορουμε, αρκει να τα στοιχειοθετουμε και να τα τεκμηριωνουμε λογικα, διαφορετικα θαμαστε απλα βλακες
ΥΓ3. Λακωνικοτατος κι εγω!
Α,και ενα τελευταιο.
Διαγραφή"Κρατάμε ίσες αποστάσεις μεταξύ των άκρων, ώστε να μην διεγείρουμε την αντίδραση κανενός εκ των δύο."
Κραταμε ισες αποστασεις μεταξυ των ακρων, διοτι τα εχουμε χεσμενα και τα δυο. Και αυτα, και τις πιθανες αντιδρασεις τους. Ας αντιδρασουν οσο θελουν. Οχι μονο δεν αποφευγουμε να διεγειρουμε τις αντιδρασεις τους, αλλα τους λεμε και μες την μουρη ποσο βλακες ή λαθος ειναι. Απλα ισως το λεμε λιγο πιο γλυκα και κομψα απο οτι το εθεσα μολις τωρα
Στοχαστης
Παιδια μαλλον εχετε παρεξηγησει το λακωνιζειν!!! Στοχαστη και εγω υπερβολη ειπα να σκοτωσει ο αστυνομος τον κακοποιο. Το ειπα απο υπερβολη για το θρασος του να επιτεθει με λογια κσι εργα στον αστυνομο. Κωστας
ΔιαγραφήΦίλε Στοχαστή, θα είμαι τώρα πραγματικά λακωνικός:
ΔιαγραφήΟ λόγος που σου λέω αυτά, είναι για να σε βοηθήσω να ετοιμαστείς για αυτό που προορίζεσαι.
Σου θυμίζω πως δουλεύει το σύστημα το οποίο μόλις τώρα διαπίστωσες ότι δουλεύει σε βάρος της ανθρώπινης φύσης. Σε τροφοδοτώ με "σύστημα" για να το χωνέψεις, γιατί μόνο τότε θα σπάσεις τα δεσμά του και το Matrix του.
Ο δρόμος της ανατροπής δεν έρχεται από εκεί που τον προσδοκάς. Ο δρόμος σου, θα σε οδηγήσει σε άτοπο χώρο. Το σύστημα τότε είναι εντάξει!
Μάθε να είσαι ένας αληθινός πολεμιστής. Μελέτησε τον εχθρό πριν τον πολεμίσεις. Δες που έχει αδύναμα σημεία και χτύπα σε αυτά. Μάθε πότε ξεκινά ο πόλεμος και μάθε πως να είσαι αόρατος μαχητής.
Καλή τύχη!
ΛΥΚΙΟΣ.
Σηκωνω μανικια
ΔιαγραφήΥΓ. Ο δρόμος της ανατροπής δεν έρχεται από εκεί που τον προσδοκάς. Ο δρόμος σου, θα σε οδηγήσει σε άτοπο χώρο. Το σύστημα τότε είναι εντάξει!
Τι εννοεις;
Στοχαστης
Εδώ θα σε παραδώσω στην δική σου αντίληψη. Έχεις όλα τα φόντα να το ερμηνεύσεις.
ΔιαγραφήΔεν χρειάζεται καν να το συζητήσουμε. Πρόκειται για ένα μήνυμα, το οποίο αν θέλεις μπορείς να το πετάξεις στον κάλαθο των αχρήστων.
ΛΥΚΙΟΣ.
Αγαπητέ φίλε Αρμαγεδών, σου εύχομαι καλό Πάσχα και καλή Ανάσταση. Εύχομαι να είσαι πάντα καλά και να χαίρεσαι την οικογένειά σου. Πράγματι μας λειπουν τα σχόλιά σου και τα εμπνευσμένα σου ποιήματα. Τα περί ...Καραϊσκάκη, ούτε κι εγώ τα κατάλαβα. Αν θες μας τα εξηγείς, για να καταλάβουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛΥΚΙΟΣ.
Ωω, γουσταρω λακωνικο και γριφωδη λογο. Λακωνιζειν σημαινει να λεμε με οσο λιγοτερες λεξεις αυτο που σκεφτομαστε, ακομα και αν ειναι μια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑδυνατο σημειο του συστηματος ειναι ο λαος. Ο πολεμος αρχιζει οταν ο λαος συνειδητοποιηθει και το αποφασισει. Ακομα και ο Συριζα σημερα χειραγωγει και κρυβεται πισω απο την βουληση του λαου, διαφορετικα θα τον ειχαν φαει στο λεπτο.
Στοχαζομαι αυτο που λες. Αφου ο δρομος θεωρεις ειναι αλλου (καλο θαταν να λεγες μια λεξη κλειδι τουλαχιστον, διοτι ο λακωνικος λογος απαιτει τουλαχιστον μια και οχι αποφυγη απαντησης), και αφου θεωρω πως κλειδι ειναι ο λαος, θα το ερμηνευσω ως "πνευματικο" το δρομο. Το πως θα επηρεαστουν οι καρδιες του κοσμου. Νομιζω πως "τοχω", ξερω τι χρειαζεται να συμβει. Ναναι καλα το ιντερνετ, τα πολυμεσα, και τα μεσα δικτυωσης. Αν βρεθουν ευηκοα ωτα...
Εαν δεν ενδιαφερομουν για την αποψη σου, δεν θα ασχολιομουν. Στο μπλογκ αυτο εχω αφιερωσει συνειδητα, περισσοτερο απο καθε αλλο χωρο, το πολυτιμοτερο μου αγαθο, που ειναι ο χρονος. Αυτο αποτελει αδιαμφισβητη αποδειξη του αν εκτιμω την αποψη σου. Διοτι, κακα τα ψεμματα, η επισκεψιμοτητα ειναι μικρη, δεν το κανω λοιπον για προβολη ουτε να δειχτω. Οπως παιρνω πολλα λοιπον, ετσι θεωρω χρεος μου να "δωσω" οτι πιστευω πως ειναι σωστο απο οσα "βλεπω".
Εαν επιθυμεις μπορεις οσα λεω να τα ριξεις και εσυ στον καλαθο των αχρηστων. Η διακριτικα να δειξεις πως δεν εχεις διαθεση ουτε για λακωνικο λογο. Θα το πιασω το μηνυμα. Παμε,λακωνικα πλεον
Αορατος ή Επωνυμος και ευθεως;
Στοχαστης
Ξέρω ότι απολαμβάνεις τον διάλογο, φίλε μου Στοχαστή. Όμως δεν θα σου πω ποιό είναι το αδύναμο σημείο του συστήματος. Αυτό ο καθένας το βρίσκει μόνος του και συναρτάται από το αντίστοιχο δικό του "δυνατό" σημείο. Έτσι ο κάθε πολεμιστής έχει ένα δικό του πεδίο μάχης. Μόνο εσύ μπορείς να το διακρίνεις λοιπόν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαφώς Αόρατος γιατί μιλάμε για κλεφτοπόλεμο ή ανταρτοπόλεμο. Αν σε δουν, ...βγήκες απ' τη μέση, αυτοστιγμεί!
ΛΥΚΙΟΣ.
Δεν ειναι τοσο ευκρινες για μενα και ακομα το στοχαζομαι. Και αυτο γιατι δεν υπαρχει πραγματικα αορατος. Ας παρουμε για παραδειγμα τον Γκιολια απο το τροκτικο. Ποτέ δεν ειχε αναμιχθει ή εμφανιστει, παρολαυτα τον φαγανε. Το συστημα ξερει να σε ταυτοποιησει απο τα ηλεκτρονικα ιχνη. Οποτε προκειμενου να με φανε νυχτα,αν ειναι να φυγω ετσι, ας φυγω φανερα και με το προσωπο μπροστα, λεει η αλλη αποψη. Το αορατος μεταφραζεται και ως μη ενοχλητικος. Απο την αλλλη, αν το αορατος ειναι επιτυχημενο, θα τους προκαλεσει νευρικη κριση το να μην μπορουν να βρουν την πηγη, αν ανωνυμα επηρεαζεται ο λαος
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκομα δεν εχω σχηματισει αποψη
Στοχαστης
Το παράδειγμα με τον Γκιόλια, είναι ατυχές. Δεν υπήρξε πολεμιστής.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Ο αόρατος μεταφράζεται ως μη ενοχλητικός". Ακριβώς αυτό, φίλε μου.
Ξαναδές τι είπα:
-Μελέτησε τον εχθρό πριν τον πολεμήσεις.
-Μάθε πότε ξεκινά ο πόλεμος
-Μάθε πως να είσαι αόρατος μαχητής.
-Δες που έχει αδύναμα σημεία και χτύπα σε αυτά.
Αν έχεις κάνει καταδρομέας, θα σε βοηθήσει αρκετά η λογική του μαχητή.
ΛΥΚΙΟΣ.
ΚΑΙ ΘΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΩ ΚΑΙ ΕΓΩ...
Διαγραφή-ΜΑΘΕ ΝΑ ΒΛΕΠΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ..ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΔΙΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΟΤΑΝ ΕΧΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΕΣΥ ΜΕ "ΑΟΡΑΤΟ ΕΧΘΡΟ".....ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΤΟΝ ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙΣ ΜΗΝ ΔΙΣΤΑΣΕΙΣ ΝΑ ΔΩΣΕΙΣ ΤΟ ΧΤΥΠΗΜΑ.
https://www.youtube.com/watch?v=yy_Ifkek3x4
THE STAR-LORD
Αγαπητέ και σεβαστέ φίλε STAR-LORD,ένα μουσικό κομμάτι από εμένα για σένα συνοδευόμενο από ένα βίντεο κλιπ που ξέρω πως θα σου αρέσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://www.youtube.com/watch?v=Q3oItpVa9fs
ΚΥΩΝ
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΗΤΕ ΦΙΛΕ ΚΥΩΝ....ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΚΑΙ Η ΜΟΥΣΙΚΗ....ΕΚΑΝΑ ΚΑΠΟΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΟΣΟ ΤΟ ΑΚΟΥΓΑ.....
ΔιαγραφήΗ ΓΝΩΣΗ ΤΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΚΡΑΔΑΣΜΩΝ-ΗΧΩΝ-ΔΟΝΗΣΕΩΝ ...ΚΑΤΑΔΕΙΚΝΥΕΙ ΟΤΙ ΕΝΑ ΔΟΝΟΥΜΕΝΟ ΚΑΙ ΣΥΜΠΥΚΝΩΜΕΝΟ ΗΧΗΤΙΚΟ ΠΕΔΙΟ,ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ...ΕΞΟΥΔΕΤΕΡΩΣΕΙ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΒΑΡΥΤΗΤΑΣ.!!! ΚΟΙΝΩΣ ΝΑ ΠΕΤΥΧΕΙΣ ΑΙΩΡΗΣΗ....ΚΑΙ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΔΟΝΗΣΗΣ,ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΟΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΜΟΡΦΗ....ΟΤΑΝ ΚΑΝΕΙΣ ΘΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΛΕΝΧΕΙ ΤΗΝ ΡΟΗ ΤΩΝ 4 ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ...ΤΟΤΕ ΘΑ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΗΝ ΜΟΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΔΟΜΗ....
https://www.youtube.com/watch?v=VZqkktcaxWQ
THE STAR-LORD
Καλέ μου φίλε ωραίο τραγούδι μας έστειλες...
ΔιαγραφήΞέρεις,προσπαθώ να φανταστώ με τι τρόπο επιδρά το συμπαντικό γίγνεσθαι στην πορεία του ανθρώπινου γένους και στην ζωή του κάθε ανθρώπου ξεχωριστά.
Δεν μου έχουν περάσει καθόλου απαρατήρητες οι αναφορές σου για την πόλωση του φωτός.
Ώρες ώρες νιώθω τόσο βαθυά μέσα μου ότι το δράμα του ανθρώπου έχει άμεση σχέση με το δράμα του σύμπαντος.Και πως να είναι αλλιώς.
Δεν νομίζω να είναι τυχαίο το γεγονός,ότι οι αρχαιοελληνικές γιορτές προς τιμήν του θεού Διόνυσου κάποια στιγμή γέννησαν και το αρχαιοελληνικό Δράμα.
https://www.youtube.com/watch?v=F8BMm6Jn6oU
ΚΥΩΝ