Φαίνεται πως ο Έλληνας το'χει πάντα γραπτό να βάζει νου και λογική μέσα απ'τον σπαραγμό και εκεί που όλα δείχνουνε πως έχουν πια τελειώσει το τέλος κάνει για αρχή και βάζει σ'όλους γνώση .
Αυτήν θε να' ναι η μοίρα του Έλληνα κι αυτού εδώ του τόπου ν' αντρειεύει με τα δύσκολα του κάθε ξενοδόχου , που μας νοικιάζει, μας πουλά και μας ξαναγοράζει λες κι είμαστε η πραγματεία του, φωνάζει και κομπάζει ...
Σαν ξενοδόχοι φέρονται, ικέτες για .....ηγέτες και κουδουνίζει το έργο τους , στις μακριές τους τσέπες ... και συνεχίζουν να πουλάν σαν να'ναι βιός δικό τους το μερτικό του Έλληνα, σαν να'ναι μερτικό τους .
Κι αυτοί που πλέον δεν θωρούν τι έχουν καταφέρει , σκορπίσαν Πατρίδας τα παιδιά σε ξένης γης τ' ασκέρι , είναι επειδή την Νέμεση την έχουνε ξεχάσει , ή στα Αντεθνικά τους τα σχολειά δεν έχουν διδάξει ..
ΜΕ ΤΟΝ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ ΜΟΥ ΣΕΒΑΣΜΟ
Α Ρ Μ Α Γ Ε Δ Ω Ν
Μια ποιητική απάντηση στον διάλογό μου με την συνσχολιάστρια Γλαύκη ...
Καλημέρα καλέ μου ΑΡΜΑΓΕΔΩΝ ...είναι μπορώ να πω ένα ποίημα που "μεταφέρει" σε πολύ μεγάλο βαθμό το πως έχουν τα πράγματα εδώ στην πατρίδα μας,μπορώ να πω ότι έχω διαβάσει και όλα τα άλλα ποιήματα που έχεις γράψει εδώ.!!
Επίσης μπορώ να πω ότι μου άρεσε και μάλιστα χαμογέλασα και λιγάκι με την φωτογραφία που έχει επάνω στο Αναψυκτήριο της Εβδομάδος...κάτι ίσως μου θύμισε....και μια και εδώ μπορούμε να γραψουμε ότι θέλουμε ..είναι ας πούμε ελεύθερου θέματος,θα σχολιάσω και θα πω τι ήταν αυτό που με "τράβηξε" εδώ στον ΚΑΤΑΧΘΟΝΙΟ ΔΑΙΜΩΝ.
Περιδιαβαίνοντας μια μέρα μέσα σε αυτόν τον εικονικό και ψηφιακό κόσμο του Ίντερνετ (δεν θυμάμαι τι ήθελα να βρώ) "έπεσα" επάνω στην φωτογραφία που έχει το μπλόγκ πάνω -πάνω ..την εικόνα με τον ΦΩΤΕΙΝΟ ΑΠΟΛΛΩΝΑ ....την λατρεύω αυτήν την εικόνα.Μετά διάβασα το όνομα του μπλόγκ ΚΑΤΑΧΘΟΝΙΟΣ ΔΑΙΜΩΝ ...ο Πλάτωνας μας λέει ότι τα ονόματα δεν δόθηκαν τυχαία και ότι το κάθε όνομα κάτι συμβολίζει.
Υπάρχει ένας αποκαλυπτικός στίχος στα Χρυσά Έπη που λέει....."Τούς τε ΚΑΤΑΧΘΟΝΙΟΥΣ σέβε δαίμονας,έννομα ρέζων." Δηλαδή ..και τους Καταχθόνιους μεμυημένους σέβου,και να απονέμεις τα νενομισμένα....τι σημαίνει όμως το όνομα ΚΑΤΑΧΘΟΝΙΟΣ ΔΑΙΜΩΝ.... Τις Ανθρώπινες Ψυχές που έχουν διακοσμηθεί με την Αρετή και την Αλήθεια τους αποκαλούμε ΔΙΑΜΟΝΕΣ δηλαδή Δαήμονες=επιστήμονες ,και η φύση τους είναι είναι χωριστά απο τους ανθρώπους μια και είναι ενδιάμεσα σε αυτούς και στους θεούς.Το γένος των Θεών είναι Ουράνιο...των Δαιμόνων αιθέριο...και των ανθρώπων χθόνιο, αλλά όχι πάντα δαήμονες και σοφοί.
ΚΑΤΑΧΘΟΝΙΟΥΣ τους λέμε γιατί πολιτεύονται επί της Γής και εισέρχονται σε γήινα σώματα και κατοικούν επί της Γής.Άρα ΚΑΤΑΧΘΟΝΙΟΥΣ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ορίζουμε ως τους Σοφούς Ανθρώπους..και αυτούς που είναι συντεταγμένοι με τα θεία γένη ,τους ισοδύναμους δηλαδή και ισαγγέλους με τους ομοίους πρός τους Αγαθούς Ήρωες ....και μας παρακινούν να τους ΣΕΒΟΜΑΣΤΕ.
Δηλαδή η προσφερόμενη τιμή προς αυτούς είναι το .."το έννομα ρέζειν"...η απονομή των νενομισμένων....αλλά αυτό σημαίνει να πρέπει να ακολουθούμε τα παραγγέλματα τους και ο βίος μας η οδός της ζωής μας να ακολουθεί τον δικό τους δρόμο ....μια και αυτοί αγωνίστηκαν να ΔΙΑΦΥΛΑΞΟΥΝ για τους μεταγενέστερους την ΠΑΤΡΩΑ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ.
Αγαπητή φίλη Γλαύκη, σε ευχαριστώ για τον όμορφο τρόπο που διάλεξες για να με καλημερίσεις! Όμορφα και σοφά λόγια και ένα υπέροχο τραγούδι, με αντίστοιχα όμορφο στοίχο. Τίποτα δεν φαίνεται τυχαίο! Η ερμηνεία που έδωσες για τον Καταχθόνιο Δαίμονα, είναι η ακριβής και η ορθή. Αυτό δείχνει ότι κατανοείς απόλυτα το πνεύμα των Πυθαγορείων και ότι γενικά, έχεις ευρύτατη ελληνική παιδεία, πράγμα που μέχρι τώρα το έχω αναγνωρίσει σε ελάχιστους. Βλέπω πως υπάρχει μεγάλη σύγκλιση και ταύτιση των γνώσεών σου με τον χώρο του Καταχθονίου Δαίμονα (του ιστολογίου μας). Χαίρομαι από καρδιάς που έγινες μέλος της παρέας μας, και είμαι σίγουρος ότι θα ακολουθήσουν μεγάλες στιγμές πνευματικής μέθεξης μέσα από τους διαλόγους μας. Και πάλι, σε ευχαριστώ! ΛΥΚΙΟΣ.
Συνεχίζοντας την κουβέντα από το προηγούμενο αναψυκτήριο, αναφέρομαι στον Στοχαστή: Φίλε Στοχαστή, διαβλέπω μια θετική προδιάθεσή σου, να βιώσεις νέες καταστάσεις με μια γυναίκα σύντομα. Είσαι ήδη έτοιμος και μην φοβάσαι να "εκτεθείς" εσύ πρώτος, κάνοντας την αρχή. Δεν θα χάσεις τίποτα και στην χειρότερη περίπτωση θα πληγωθεί λίγο ο εγωισμός σου. Ε, και τί έγινε; Το όφελος όμως που θα προκύψει από μια βαθεία σχέση με μια γυναίκα (αν καταφέρεις να την κερδίσεις με τον τρόπο σου), θα είναι ανεκτίμητης αξίας και για τους δυο σας. Είσαι σε σωστό δρόμο και μια γυναίκα, έχει κάθε λόγο να βρεθεί σε σχέση μαζί σου, αρκεί οι σκέψεις σου να περνάνε και στα έργα σου. Ας μην σε τρομάζουν οι όροι. Μην φοβάσαι να αναγνωρίσεις την αίσθηση της ευτυχίας μέσα σου, ακόμα και αν είναι πρόσκαιρη ή λίγη. Τι σημασία έχει, αν η ευτυχία είναι σχετική έννοια για τον καθένα μας; Σημασία έχει να την νοιώσεις, όπως και αν είναι. Πρέπει όμως να της επιτρέψεις να σου εμφανιστεί. Μην την αποκλείεις και την αφήνεις έξω από τη ζωή σου. Νομίζω ότι έχεις να δεις πολλά καινούργια πράγματα στη ζωή σου, που ακόμα δεν τα έχεις δει, είτε επειδή δεν έτυχε, είτε επειδή δεν ήθελες να τα δεις. Με τη σειρά μου, θα σε προέτρεπα να αφήσεις περισσότερο χώρο στην διαίσθησή σου και ας υποχωρήσει λίγο η λογική! Δεν ξέρω ποιος αναφέρθηκε σε "καλή οικογενειακή ζωή", διερωτώμαι όμως πόσο ορθό είναι να απαξιώνουμε κάτι επειδή εμείς δεν το έχουμε ακόμα γνωρίσει. Σε αυτά τα πράγματα δεν υπάρχουν απόλυτα μεγέθη, ούτε απόλυτοι ορισμοί. Όλα είναι θέμα αίσθησης (που εσύ εύκολα θα την πεις "ψευδαίσθηση")! Έννοιες σχετικές και αναλογικές. Όχι μαθηματικές. Το περνάω καλά ή αυτό μου αρέσει ή είναι ευχαριστημένος ή ευτυχισμένος, είναι ΜΟΝΟ σχετικές έννοιες εντυπώσεων. Αυτά αφορούν συναισθήματα, που ΔΕΝ ελέγχονται από τη λογική αλλά από την ψυχή μας. Δεν έχω ξεφύγει από την ουσία των λόγων σου. Αντιλαμβάνομαι τι θέλεις να πεις. Οι προτροπές μου όμως, στοχεύουν στο να σε πείσω να μπορέσεις να δεις τα πράγματα ΚΑΙ έξω από τον ορθολογισμό. Αιτία της προτροπής μου, είναι για να σε κάνω να κατανοήσεις την σχετικότητα της έννοιας "ψευδαίσθηση", στη συζήτηση που είχαμε για τον χωροχρόνο και τον υλικό κόσμο. Θέλω να σε βοηθήσω να κατανοήσεις ότι το γεγονός της αισθητικής αντίληψης των πραγμάτων γύρω μας, είναι μια υπαρκτή πραγματικότητα, έστω κι αν η επιστημονική λογική την αρνείται. Και είναι πραγματικότητα, ακριβώς επειδή υπ-άρχει (δηλαδή υπόκειται στην αρχή-εξουσία) μέσα στο μυαλό μας. Η πραγματικότητα δεν είναι αυθύπαρκτη, αλλά δημιουργείται. Δημιουργείται από τις εντυπώσεις της σε έναν καταγραφέα (μυαλό). Για τον ίδιο λόγο, η εικονική-ψηφιακή πραγματικότητα, είναι μια αληθινή πραγματικότητα για τις μονάδες που την απαρτίζουν. ΛΥΚΙΟΣ.
Επίσης σε συνέχεια του προηγούμενου αναψυκτηρίου, απαντώ στη φίλη Ταίσια: Δεν κατάλαβα την αναφορά σου στο "gadget των σχολίων και την επαναφορά του προηγούμενου στυλ"και τι χάθηκε! Δεν έχω αντιληφθεί κάτι. Φίλη Ταίσια, τίποτα -δυστυχώς- δεν είναι εύκολο στην εφαρμογή του, ούτε και να ψάχνουμε στη ζωή για εύκολες λύσεις. Όλα θέλουν κόπο και πόνο. Σε αυτό τον άξονα θα είναι και η δική μου θέση στο ερώτημα που θέτεις. Απομακρύνομαι από τις θέσεις του Λιακόπουλου, που δεν με εκφράζουν συνολικά (κάποιες αλήθειες που περιέχουν, χάνονται από τον κυκεώνα των ανοησιών και των σκοπιμοτήτων του). Σκοπός της ανθρώπινης εκδήλωσης μέσα στον υλικό κόσμο, είναι να μπορέσει ο άνθρωπος να αποκτήσει την επίγνωση μέσα από την κατανόηση της Δημιουργίας (δηλαδή του εκδηλωμένου Θεού) και ειδικότερα μέσα από την ευκαιρία που δίνει ο υλικός κόσμος, ο κόσμος των μορφών και των αντιθέσεων. Μαθαίνοντας το περιβάλλον, γνωρίζουμε την Δημιουργία και τον Εαυτό μας, που αποτελεί μέρος του Όλου, δηλαδή του Θεού. Επειδή η δική μας φύση είναι πνευματική και η ψυχοσωματική μας εκδήλωση, επίκτητος (αλλά αναγκαία για την αποστολή μας), η κυριαρχία του πνεύματος επί των κατωτέρων στρωμάτων (ψυχή και σώμα), πρέπει να είναι απόλυτη. Όμως το σώμα και η ψυχή πρέπει να διέλθουν από την διαδικασία της "δοκιμασίας" ώστε να επιγνώσουν αυτή την υπεροχή του πνεύματος. Το πνεύμα "αναμένει" το πέρας της δοκιμασίας. Η διέλευση μέσα από το παχύ υλικό πεδίο (με το σώμα μας), δοκιμάζεται μέσα από επίπονες και κοπιώδεις εμπειρίες. Δεν πρόκειται για ταξίδι αναψυχής και μακαριότητας, αλλά για ταξίδι πόνου και δοκιμασίας. Περνώντας από κάθε εμπειρικό στάδιο, κερδίζουμε ένα βαθμό επίγνωσης. Όσο δυσκολότερο (επίπονο), τόσο μεγαλύτερο το όφελος. Η δυσκολία της υπέρβασης, είναι που δίνει αξία στο αποτέλεσμα. Ο πόνος του αποχωρισμού, ο σωματικός πόνος, ο πόνος τη εκδίκησης, του μίσους, της ζήλιας, είναι στάδια δοκιμασίας. Η καθυποταγή του εγώ και της ζωώδους φύσεώς μας, είναι αυτή που με πολύ πόνο και κόπο, θα επιρρώσει την κυριαρχία του πνεύματος επί της ποταπής ύλης. Η ύλη λειτουργεί ως φυλακή του Πνεύματος και η προσπάθεια είναι η "απόδραση" μέσα από αυτή την κατάσταση. Η ψυχή είναι το εργαλείο, για την επίτευξη αυτής της "απόδρασης". Είναι ο ενδιάμεσος κρίκος. Η διαδικασία εξόδου (θάνατος) αποτελεί το τελευταίο "σχολείο" πριν κλείσει ένας κύκλος ενσάρκωσης. Ο σταδιακός εκφυλισμός του σώματος και η φθορά μέχρι τον θάνατο, είναι ωφέλιμο βοήθημα για την αυτεπίγνωση. Ο άνθρωπος, παρατηρώντας την σταδιακή φθορά του και τον επερχόμενο σωματικό θάνατο, έχει την δυνατότητα να αντιληφθεί την ματαιότητα των σκέψεων, των παθών και των εφήμερων αξιών με τις οποίες πλανήθηκε σε όλη του τη ζωή. Αντιλαμβάνεται την ποταπότητα του υλικού κόσμου και διερωτάται (προβληματίζεται) για το επέκεινα και για την υπερβατική (αναλλοίωτη) φύση του κόσμου και του Ανθρώπου. Σιγά σιγά, απαξιώνει τις υλικές ψευτοαξίες και αποδεσμεύεται από τις εξαρτήσεις που του είχαν δημιουργήσει. Ανακαλύπτει τις διαχρονικές αξίες, όπως την αφοσίωση, την αγάπη, την ενσυναίσθηση, που εκπορεύονται από την ψυχή του και τις προτάσσει έναντι όλων των υπολοίπων. Μπαίνει στην διαδικασία αναθεώρησης της στάσης ζωής, και ζητά συγχώρεση αλλά και την προσφέρει στους άλλους. Μέσω του πόνου, απαλλάσσεται από την χρήσιμη μέχρι τότε "αξιοπρέπεια" και την σύνδεση του ανώτερου Εαυτού με το σώμα. Μαθαίνει σιγά σιγά να το αποχωρίζεται χωρίς να το αναζητά! Φθάνει στο τέλος να επιθυμεί την έξοδο, πράγμα που πριν δεν θα το έπραττε ποτέ (αφού το σώμα είναι χρήσιμο και πολύτιμο). Είναι πλέον έτοιμος για την αποκόλληση εκ του σώματος, επιζητώντας την επόμενη φάση του ταξιδιού του, στα Ηλύσια Πεδία των ψυχών. Σε έναν απρόσμενο βίαιο θάνατο, ο άνθρωπος θα προλαβαίνει να απαλλαχθεί από τις εξαρτήσεις και πρέπει να περάσει αυτή την φάση της εξόδου ΜΕΤΑ τον φυσικό του θάνατο, πράγμα πολύ δύσκολο και επιβαρυντικό. Γι αυτό και δεν πρέπει να αυτοκτονούμε ή να φονεύουμε άλλον άνθρωπο. Αυτός που φονεύει άλλον, επιβαρύνεται με την ευθύνη της πορείας του θανόντος. ΛΥΚΙΟΣ.
Εδώ θα χρειαστώ την βοήθεια του Pit Zenk, αν τυχόν κατάλαβε τί έγινε εκείνη την μέρα, 4 Ιουλίου, αφού και το δικό του σχόλιο χάθηκε. Πάντως ο χώρος των σχολίων ήταν λευκός και τα πιό πρόσφατα σχόλια ήταν επάνω (πρώτα) και όχι τελευταία. Όχι πως έχει πιά καμμία σημασία.
Φίλη Ταίσια, ψάχνω και εγώ να δω τι συνέβη. Πράγματι θυμάμαι πως είχα διαβάσει το δικό σου σχόλιο, όχι όμως και του Pit Zenk. Τσεκάρισα και τα αντίγραφα των σχολίων στο mail μου και δεν βρήκα κανένα από τα δύο! Δυστυχώς πρέπει να θυσιάστηκαν στον βωμό του σχολιοφάγου του Blogger της Google! Ευτυχώς που προνοείς και κρατάς αντίγραφα. ΛΥΚΙΟΣ.
Πολύ σωστή η διόρθωση Κώστα. Στην τελευταία παράγραφο, διορθώνω την πρόταση: "...Σε έναν απρόσμενο και βίαιο θάνατο, ο άνθρωπος δεν προλαβαίνει να απαλλαχθεί από τις εξαρτήσεις και πρέπει να περάσει αυτή την φάση της εξόδου, ΜΕΤΑ τον φυσικό του θάνατο, πράγμα πολύ δύσκολο και επιβαρυντικό..." Κώστα σε ευχαριστώ που το διάβασες προσεκτικά και εντόπισες την λάθος διατύπωση. ΛΥΚΙΟΣ.
Και εγώ με την σειρά μου θα ήθελα να χαιρετίσω την φίλτατη Ταίσια Ματβέυ και να την ευχαριστήσω για το καλωσόρισμα της , και να δώσω μια απάντηση όσο αυτό είναι δυνατόν στο ερωτημά της "για το πως βρεθήκαμε εδώ ενδεδυμένοι με τα χωμάτινα ιμάτιά μας."
Ο θνητός ενεψυχώθη γιατί ο Δημιουργός/Πατήρ εγκατέστησε τον Νού μέσα στην ψυχή και την ψυχή μέσα στο σώμα.Μπορούμε να πούμε ότι η Ψυχή του Κόσμου η Ζεύς όπως τον αποκαλεί ο Όμηρος .Και αυτό γιατί η Ψυχή είναι ΛΑΜΠΡΟ ΠΥΡ και αθάνατη όπως ο Δημιουργός της και κατέχει τα πληρώματα πολλών κόλπων του Κόσμου.Η φύσι της ψυχής δηλαδή είναι πυρώδης γιατί κύριο ρόλο παίζει η θερμότητα για την λειτουργία της στην πορεία της εξελιξής της.
Η Ψυχή κατά την καθοδό της για να ΕΝ-ΣΑΡΚΩΘΕΙ συλλέγει ένα μέρος αιθέρος και ήλιου και σελήνης και όσα εμπεριέχονται στον αέρα.Κάθοδος είναι η είσοδος της ψυχής στο σώμα πρός νέα μετεσνάρκωση...πριν απο αυτό η Ψυχή έχει αποβάλει όλους τους χειτώνες της εκτός απο τον εμπύριο.Με την έναρξη της διαδικασίας της επανασωμάτωσης που λέγεται "κάθοδος" αρχίζει την συλλογή ενέργειας για την επανακατασκεύη των χιτώνων.
Αυτή η ενέργεια η λεπτοφυής ύλη είναι κατά κύριο λόγο ηλεκτρομαγνητική ύλη των πεδίων που υπάρχουν στον Κόσμο.Εδώ να εξηγήσω ότι όταν λέμε ύλη δεν εννοούμε μόνο την ύλη που εμφανίζεται μόνο με χημικά στοιχεία σύμφωνα με τα πρότυπα της Φυσικής αλλά το ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.Η ύλη η οποία εμφανίζεται με την λεπτοφυή ηλεκτρομαγνητική μορφή καλείται απο την θεολογία των Ελλήνων "αιθέριος" η "πνευματική".Αυτή είναι η έννοια της λέξης "πνευματικός" στην Ελληνική θεολογία δηλαδή ο λεπτοφυής ,ο ενεργειακός αιθέριος και κατ' ακολουθία αυτός που ανήκει στους λεπτοφυείς κόσμους ,αυτός που έχει αναπτυγένη την ΝΟΗΣΙΝ και την ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ.
Η ύλη αιθερικής ποιότητας χωρίζεται σε τρείς βαθμίδες η κατηγορίες εκλέπτυνσης (σύμφωνα με το πρότυπο των τριών κατηγοριών της γνωστής ύλης ,στερεά-υγρά και αέρια) ..και μέσα απο αυτές διαχωρίζουμε μια τέταρτη κατηγορία ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΛΕΠΤΟΦΥΟΥΣ ΥΛΗΣ -ενεργειακού πεδίου-η οποία καλείται και εμπύριος.
Όχι, καλέ, δεν κρατώ αντίγραφα. Περιέργως το σχόλιο του Pit Zenk ήρθε μέσω google+ στα εισερχόμενά μου.Ασφαλώς κάποια εξήγηση θα υπάρχει για τόσα παράδοξα. Εμείς πάμε παρακάτω. Και όχι δεν θα την δεχτώ απολύτως ούτε από σένα ούτε από τον Θεό τον ίδιο αυτήν την εξήγηση. Όχι γιατί διαφωνώ με την λογική της Ιώβιας υπομονής αλλά γιατί συνεχίζω να αισθάνομαι οτι κάτι λείπει. Βλέπω, στο μεταξύ, οτι έχουμε νέο σχόλιο της Γλαύκης.
Τα επεξεργαζόμουν όλη την νύχτα, ασυναισθήτως, όλα αυτά τα στοιχεία που έδωσες, Λύκιε, και που τα έχεις πει κι άλλες φορές, κατά καιρούς, με διάφορους τρόπους, και άρχισα κάπως να τα αντιλαμβάνομαι. Αλλά και πάλι μου διαφεύγει το πώς και γιατί αμφισβητήθηκε η υπεροχή του Πνεύματος, ώστε να χρειαστεί, μέσω της εμπειρίας της Ύλης να γίνει αντιληπτή. Οτι δηλαδή δεν έχουμε επίγνωση, ως φωτεινές ακτίνες της Πηγής, και πρέπει μ' αυτόν τον τρόπο να την αποκτήσουμε; Και οτι είναι "ένα ωφέλιμο βοήθημα", μεταξύ τω άλλων, το να θάβουμε τους νεκρούς μας για να αντιληφθούμε την φθαρτότητα της ύλης και την υπεροχή του Πνεύματος; Γιατί όσο ωφέλιμο κι αν είναι, δεν παύει να είναι μακάβριο.(Θρηνώ και οδύρομαι όταν εννοήσω τον θάνατο). Τότε κι εγώ θα πω οτι η Δημιουργία είναι για κλάμματα. Όσο με παίρνει ακόμη να το λέω και μέχρι να αφομοιώσω το γιατί όλο αυτό είναι και απαραίτητο και η μόνη λύση.Και οτι μια θεϊκή αχτίδα φωτός γίνεται τόσο τούβλο όταν εισχωρεί στην ύλη, ώστε περνώντας δια πυρός και σιδήρου να μπορέσει να αφυπνιστεί για να ξαναγυρίσει στην Πηγή με επίγνωση. Γειά σας, ηρωικές και βασανισμένες αχτίδες μου. Γειά και στις ηρωικές αλλά όχι βασανισμένες αχτίδες. (...ξέρω τουλάχιστον μία ανάμεσά μας).
Δεν έχω την ψευδαίσθηση, ότι αυτά που λέω γίνονται άμεσα αποδεκτά και κατανοητά. Όλα αυτά θέλουν τον χρόνο τους και ανάλογα την αντίληψη, τις γνώσεις και την διαίσθηση του καθενός, κάποια στιγμή γίνονται κτήμα τους. Κάποιοι μάλιστα, δεν θα τα καταφέρουν ποτέ. Σκληρή για τα ανθρώπινα μέτρα η αλήθεια, αλλά ...αλήθεια. Η υπεροχή του πνεύματος δεν αμφισβητήθηκε ποτέ. Απλά δεν υπάρχει η επίγνωση της ιεραρχίας (τη τάξης) στην Δημιουργία. Με την αυτεπίγνωση και την μεταφορά της Γνώσης στην Πηγή, ολοκληρώνεται το Θείο Σχέδιο. Πρώτα έρχεται η εκδήλωση και έπειτα η επίγνωση. Κατ΄αναλογίαν, πρώτα εκδηλώθηκε η Αρχή (ο Θεός) με την Δημιουργία και έπειτα αναγκάζεται να επιγνώσει την φύση του. Ο θρήνος για τον θάνατο, είναι μια αντίδραση προστασίας της ψυχικής μας ακεραιότητας από τον κίνδυνο της αποκόλλησης. Η προσκόλληση και η συναισθηματική μας εξάρτηση από άλλα πρόσωπα, είναι μια εγωκεντρική συμπεριφορά, που εδράζεται σε ανασφάλειες. Δεν θρηνούμε τον νεκρό, αλλά τον εαυτό μας που θα τον στερηθεί. Εμείς είμαστε που δεν αντέχουμε την απώλεια και όχι ο νεκρός. Αν ενδιαφερόμαστε πραγματικά για τον νεκρό, ίσως θα έπρεπε να χαιρόμαστε που απηλλάγη των υλικών του δεσμών και απελευθερώθηκε από τα βάρη του σαρκίου του. Αν θέλαμε να τον βοηθήσουμε, θα έπρεπε να τον σκεπτόμαστε με αγάπη και με θετική σκέψη για την καλή συνέχεια στην πορεία του. Η λέξη "μακάβριο", δεν πρέπει να υπάρχει σε έναν πνευματικό άνθρωπο που γνωρίζει την φύση του θανάτου. Δεν είναι μακάβρια η φύση! Όλα αυτά είναι στις ιδέες μας και οφείλονται στο ότι απομακρυνθήκαμε από τις παραδόσεις, που μας συμφιλίωναν με τον θάνατο, ότι πιο φυσικό, όπως και η γέννηση! Παλιά, ο νεκρός έμενε για μέρες στο σπίτι, άμεσα εκτεθειμένος και γίνονταν επίκεντρο κοινωνικών εκδηλώσεων, όπου παρήλαυναν όλοι οι φίλοι, συγγενείς και γείτονες. Τον αποχαιρετούσαν ο καθένας με τον τρόπο του. Στο τέλος γινόταν γλέντι προς τιμή του. Ακριβώς το ίδιο γινόταν με μια γέννηση! Πρέπει να αποβάλλουμε τις ιδεοληψίες ότι ο θάνατος είναι κάτι το μιαρό, το μακάβριο, το αποκρουστικό και το απευκταίο. Τίποτα από αυτά δεν είναι! Είναι κάτι απόλυτα φυσιολογικό και πρέπει να γίνουμε φίλοι μαζί του. Υπάρχει μη βασανισμένη ακτίδα; Ακόμα και ο Ιησούς βασανίστηκε... ΛΥΚΙΟΣ.
Θέμα πρώτο Επομένως δεν έχουμε αυτεπίγνωση πριν, και η ενσάρκωσή μας είναι αναγκαίος όρος για να αποκτήσουμε; Ποιοί "εμείς"; Τί ήμασταν πριν ενσαρκωθούμε για πρώτη φορά;
Θέμα δεύτερο "Δεν υπάρχει η επίγνωση της ιεραρχίας (της τάξης) στην Δημιουργία. Με την αυτεπίγνωση και την μεταφορά της Γνώσης στην Πηγή, ολοκληρώνεται το Θείο Σχέδιο."
Άν θεωρηθεί το παραπάνω τίτλος άρθρου ή θέμα έκθεσης, τί θα έγραφε ο μαθητής Λύκιος με τις σημερινές του γνώσεις; (εν συντομία)
Υ.Γ.Τα του πρώτου θέματος (μπορεί και του δεύτερου!) πρέπει να τα έχεις ήδη απαντήσει κάπου, αλλά ευτυχώς δεν έχεις την ψευδαίσθηση της αφομοίωσής τους με την πρώτη. Υ.Γ.2 Η απάντηση των θεμάτων είναι προαιρετική και μπορούν να συμμετάσχουν κι άλλα πρώην παιδάκια.(αλλά γιατί να το κάνουν αφού οι απαντήσεις θα έρθουν - κατά το μάλλον ή ήττον - λαχταριστές και του κουτιού - από το ισότιμο μέλος και εκλεκτό μας φίλο Λύκιο; (...καλόπιασμα, που όμως είναι η αλήθεια.)
Η Ψυχή κατά την πνευματική της εξέλιξη δέχεται "εγγραφές" η αν θέλετε "αναμνήσεις".... μια ορισμένη στιγμή αποκτά συνείδηση και μια άλλη αναπτύσει ανώτερη συνείδηση οπότε και ανέρχεται στους Ανώτερους Κόσμους ...και γίνεται αυτό που λέει και ο ΛΥΚΙΟΣ "αυτεπίγνωση και την μεταφορά της Γνώσης στην Πηγή'....αφού όλα εγγενήθηκαν απο ένα και μόνο ΠΥΡ..όλα τα όντα ,νοητά,και αισθητά και σε Αυτόν πάλι επιστρέφουν(Τα πάντα εγένετο εξ Ενός και πρός το ΕΝ αυτό επάγονται).
Η πνευματική αυτή όμως πορεία της Ψυχής προυποθέτει φυσικά και την εναλλαγή ΚΑΤΑΛΛΗΛΩΝ ΣΩΜΑΤΙΚΩΝ ΦΟΡΕΩΝ...δηλαδή την μετενψύχωση.Όσο για το ερώτημα "Τί ήμασταν πριν ενσαρκωθούμε για πρώτη φορά;" φίλη Ταίσια Ματβέυ θα απαντήσω όσο είναι δυνατόν μέχρι ενός σημείου......πριν την πρώτη ενσάρκωση είσασταν "ΑΠΛΑΣΤΗ ΨΥΧΗ" δηλαδή ΑΔΙΑΜΟΡΦΩΤΗ ΚΑΙ ΑΔΙΑΤΎΠΩΤΗ ΑΥΛΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ δηλαδή απλούστατη και αγνότατη η οποία Ψυχή με τα Ηνία του Πυρός δέχεται τις θείες φωταγωγίες.
Πάρα πολύ ωραίες οι απαντήσεις της Γλαύκης, που με απαλλάσσουν από το να γράφω εκθέσεις! Ουφφ! Το ίδιο θα πω, αλλά με άλλα λόγια: Ο άνθρωπος ως αχτίδα από την Πηγή, και πριν αυτή ξεκινήσει την πορεία της (την αποστολή της), βρίσκεται σε μια αδρανή κατάσταση ως αναπόσπαστο μέρος της Πηγής. Πιό πρακτικά, αν παρομοιάσουμε την Πηγή με Φως, τότε τα φωτόνια που βρίσκονται εντός του και πριν ξεκινήσουν την πορεία τους μέσα σε μια ακτίνα, είναι ότι και ο Άνθρωπος πριν την αποστολή του. Ενωμένος με την Πηγή. Βλέπεις φίλη Ταίσια, υπάρχουν και άλλοι που μπορούν να απαντάνε εξίσου εύστοχα σε τέτοια ερωτήματα. Αυτό με χαροποιεί αφάνταστα! Την καλημέρα μου στις ανήσυχες φίλες του Καταχθόνιου Δαίμονα. ΛΥΚΙΟΣ.
"Ώστε λοιπόν αυτή είναι όλη κι όλη η Γνώση για τις Απαρχές, που είναι προσβάσιμη; Και σεις είστε καλυμμένοι μ' αυτήν; Αν εσάς σας αρκεί, θα αρκεστώ κι εγώ προς το παρόν" είπε αυτή απογοητευμένη και βυθίστηκε στις σκέψεις της...
Αγαπητή Ταίσια Ματβέυ η Γνώση είναι η φώτιση μιας πληροφορίας που φέρουμε μέσα μας....άρα η κάθε Ψυχή έχει την Γνώση μέσα της άρα η Γνώση είναι ΖΩΝΤΑΝΗ και δεν την βρίσκουμε μόνο μέσα σε βιβλία . ,και αυτή η Ενέργεια αφυπνίζει τα άρρητα εσωτερικά μας δεδομένα.....ψάξε να βρείς τα "ενεργειακά κλειδιά " σου για να "ξεκλειδώσεις" αυτούς τους κώδικες..οι κώδικες βρίσκονται μέσα σου. Όπως υπάρχει το υλικό DNA έτσι υπάρχει και το ψυχικό DNA και αυτό μεταφέρει τις ΑΡΡΗΤΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ το ψυχικό DNA το φέρει μαζί της η Ψυχή κατά την ΕΝ-σάρκωση της στο σώμα....αλλά να ξέρεις τα "δεδομένα" φυλλάσονται καλά.
Και όταν ο φίλτατος ΛΥΚΙΟΣ μας λέει ......."παρομοιάσουμε την Πηγή με Φως,και τότε τα φωτόνια που βρίσκονται εντός του και πριν ξεκινήσουν την πορεία τους μέσα σε μια ακτίνα" Νομίζω ότι εννοεί ότι το ΦΩΣ είναι το δημιουργηθέν στοιχείο εκ του Λόγου(=ΗΛΙΟΣ/ΠΥΡ) το οποίο εμπεριέχει όλους τους αριθμούς. Το ενωτικό στοιχείο της σύνδεσης των μορίων που δημιουργεί την ύλη.
Έτσι είναι, Γλαύκη μου, και σ' ευχαριστώ για τα τόσα σημαντικά, που μοιράζεσαι μαζί μας. Μόνο που οι πληροφορίες, άλλες φορές ενισχύουν το εσωτερικό μας εικόνισμα, κι άλλες το τροποποιούν, με αποτέλεσμα να χάνουμε στιγμιαία την ισορροπία μας και να την αποκαθιστούμε πάλι, είτε με σύνθεση είτε με απόρριψη των παλαιών ή των νέων δεδομένων. Και επειδή η αλήθεια είναι μία, κι αυτήν προσπαθεί ο καθένας μας να ξεκλειδώσει, έλεγα μήπως, από μία ευτυχή συγκυρία, κάποιος από μας το είχε κάπως καταφέρει.
Καλή μου Ταίσια, θα ήθελα πολύ να σε ξεδιψάσω από την δίψα για την γνώση της μιας και μόνης Αλήθειας. Το ίδιο θα ήθελα για όλους τους φίλους μας. Όμως ούτε εγώ την κατέχω εις χείρας μου, για να σας την παραδώσω. Ωστόσο, νομίζω ότι στον Καταχθόνιο Δαίμονα, γίνεται μια καλή προσπάθεια να προσφερθεί ξεκλείδωτη, όση από την Αλήθεια έχουμε στο χέρι μας. Αλλά η έννοια "ξεκλείδωτη", δεν έχει να κάνει μόνο με την ποιότητα και την ποσότητα των πληροφοριών και των γνώσεων που προσφέρονται, αλλά και με το πόσο έτοιμος είναι ο υποδοχέας, να την υποδεχθεί. Ας μην με παρεξηγείς όταν κάποιες φορές γίνομαι λακωνικός. Όταν το κάνω αυτό, έχω λόγο. Προσέχω τις λέξεις που χρησιμοποιώ, ώστε αυτές να μεταφέρουν μεγαλύτερο μήνυμα από όσο φαίνεται, αν ο αναγνώστης εμβαθύνει σε αυτές. Προτιμώ αυτούς που κερδίζουν την γνώση μέσα από την δική τους διάνοια, παρά αυτούς που επιζητούν την εύκολη και μασημένη τροφή. Δεν απευθύνομαι στους δεύτερους και γι αυτό εκτιμώ εσάς, που μπορείτε να συλλογίζεστε βαθειά και αναλυτικά. Αυτές οι λίγες λέξεις της φίλης μας Γλαύκης και οι λιγότερες δικές μου (συμπληρωματικές), ανταποκρίνονται πλήρως στο ερώτημά σου. Περιέχουν όλη τη Αλήθεια, όπως τουλάχιστον την γνωρίζουμε εμείς. ΛΥΚΙΟΣ.
Αφήστε το σχόλιό σας Φίλοι του ιστολογίου, παρακαλώ να κάνετε ελεύθερα τον σχολιασμό σας, αλλά να απέχετε από ύβρεις και προσβολές προσώπων, καθώς και να χρησιμοποιείτε την Ελληνική γλώσσα και γραφή (όχι greeklish). Προσβλητικά και υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται. Επίσης διαγράφονται spam και διαφημίσεις άλλων ιστολογίων, αλλά και κάθε άλλο σχόλιο που δεν συνάδει με το ύφος και το ήθος που ορίζει ο δημιουργός και διαχειριστής του ιστολογίου.
"Ωσάν να το΄χει η μοίρα ....αυτού εδώ του τόπου "
ΑπάντησηΔιαγραφήΦαίνεται πως ο Έλληνας το'χει πάντα γραπτό
να βάζει νου και λογική μέσα απ'τον σπαραγμό
και εκεί που όλα δείχνουνε πως έχουν πια τελειώσει
το τέλος κάνει για αρχή και βάζει σ'όλους γνώση .
Αυτήν θε να' ναι η μοίρα του Έλληνα κι αυτού εδώ του τόπου
ν' αντρειεύει με τα δύσκολα του κάθε ξενοδόχου ,
που μας νοικιάζει, μας πουλά και μας ξαναγοράζει
λες κι είμαστε η πραγματεία του, φωνάζει και κομπάζει ...
Σαν ξενοδόχοι φέρονται, ικέτες για .....ηγέτες
και κουδουνίζει το έργο τους , στις μακριές τους τσέπες ...
και συνεχίζουν να πουλάν σαν να'ναι βιός δικό τους
το μερτικό του Έλληνα, σαν να'ναι μερτικό τους .
Κι αυτοί που πλέον δεν θωρούν τι έχουν καταφέρει ,
σκορπίσαν Πατρίδας τα παιδιά σε ξένης γης τ' ασκέρι ,
είναι επειδή την Νέμεση την έχουνε ξεχάσει ,
ή στα Αντεθνικά τους τα σχολειά δεν έχουν διδάξει ..
ΜΕ ΤΟΝ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ ΜΟΥ ΣΕΒΑΣΜΟ
Α Ρ Μ Α Γ Ε Δ Ω Ν
Μια ποιητική απάντηση στον διάλογό μου με την συνσχολιάστρια Γλαύκη ...
Μια καλημέρα στους φίλους και τις φίλες του Καταχθόνιου Δαίμονα και στον φίλο οικοδεσπότη μας ΛΥΚΙΟ .
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΕ ΤΑ ΣΕΒΗ ΜΟΥ
Α Ρ Μ Α Γ Ε Δ Ω Ν
Καλημέρα καλέ μου ΑΡΜΑΓΕΔΩΝ ...είναι μπορώ να πω ένα ποίημα που "μεταφέρει" σε πολύ μεγάλο βαθμό το πως έχουν τα πράγματα εδώ στην πατρίδα μας,μπορώ να πω ότι έχω διαβάσει και όλα τα άλλα ποιήματα που έχεις γράψει εδώ.!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης μπορώ να πω ότι μου άρεσε και μάλιστα χαμογέλασα και λιγάκι με την φωτογραφία που έχει επάνω στο Αναψυκτήριο της Εβδομάδος...κάτι ίσως μου θύμισε....και μια και εδώ μπορούμε να γραψουμε ότι θέλουμε ..είναι ας πούμε ελεύθερου θέματος,θα σχολιάσω και θα πω τι ήταν αυτό που με "τράβηξε" εδώ στον ΚΑΤΑΧΘΟΝΙΟ ΔΑΙΜΩΝ.
Περιδιαβαίνοντας μια μέρα μέσα σε αυτόν τον εικονικό και ψηφιακό κόσμο του Ίντερνετ (δεν θυμάμαι τι ήθελα να βρώ) "έπεσα" επάνω στην φωτογραφία που έχει το μπλόγκ πάνω -πάνω ..την εικόνα με τον ΦΩΤΕΙΝΟ ΑΠΟΛΛΩΝΑ ....την λατρεύω αυτήν την εικόνα.Μετά διάβασα το όνομα του μπλόγκ ΚΑΤΑΧΘΟΝΙΟΣ ΔΑΙΜΩΝ ...ο Πλάτωνας μας λέει ότι τα ονόματα δεν δόθηκαν τυχαία και ότι το κάθε όνομα κάτι συμβολίζει.
Υπάρχει ένας αποκαλυπτικός στίχος στα Χρυσά Έπη που λέει....."Τούς τε ΚΑΤΑΧΘΟΝΙΟΥΣ σέβε δαίμονας,έννομα ρέζων."
Δηλαδή ..και τους Καταχθόνιους μεμυημένους σέβου,και να απονέμεις τα νενομισμένα....τι σημαίνει όμως το όνομα ΚΑΤΑΧΘΟΝΙΟΣ ΔΑΙΜΩΝ....
Τις Ανθρώπινες Ψυχές που έχουν διακοσμηθεί με την Αρετή και την Αλήθεια τους αποκαλούμε ΔΙΑΜΟΝΕΣ δηλαδή Δαήμονες=επιστήμονες ,και η φύση τους είναι είναι χωριστά απο τους ανθρώπους μια και είναι ενδιάμεσα σε αυτούς και στους θεούς.Το γένος των Θεών είναι Ουράνιο...των Δαιμόνων αιθέριο...και των ανθρώπων χθόνιο, αλλά όχι πάντα δαήμονες και σοφοί.
ΚΑΤΑΧΘΟΝΙΟΥΣ τους λέμε γιατί πολιτεύονται επί της Γής και εισέρχονται σε γήινα σώματα και κατοικούν επί της Γής.Άρα ΚΑΤΑΧΘΟΝΙΟΥΣ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ορίζουμε ως τους Σοφούς Ανθρώπους..και αυτούς που είναι συντεταγμένοι με τα θεία γένη ,τους ισοδύναμους δηλαδή και ισαγγέλους με τους ομοίους πρός τους Αγαθούς Ήρωες ....και μας παρακινούν να τους ΣΕΒΟΜΑΣΤΕ.
Δηλαδή η προσφερόμενη τιμή προς αυτούς είναι το .."το έννομα ρέζειν"...η απονομή των νενομισμένων....αλλά αυτό σημαίνει να πρέπει να ακολουθούμε τα παραγγέλματα τους και ο βίος μας η οδός της ζωής μας να ακολουθεί τον δικό τους δρόμο ....μια και αυτοί αγωνίστηκαν να ΔΙΑΦΥΛΑΞΟΥΝ για τους μεταγενέστερους την ΠΑΤΡΩΑ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ.
Υ.Γ Λύκιε αυτό για σένα..
Γλαύκη
Αγαπητή φίλη Γλαύκη, σε ευχαριστώ για τον όμορφο τρόπο που διάλεξες για να με καλημερίσεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμορφα και σοφά λόγια και ένα υπέροχο τραγούδι, με αντίστοιχα όμορφο στοίχο.
Τίποτα δεν φαίνεται τυχαίο!
Η ερμηνεία που έδωσες για τον Καταχθόνιο Δαίμονα, είναι η ακριβής και η ορθή. Αυτό δείχνει ότι κατανοείς απόλυτα το πνεύμα των Πυθαγορείων και ότι γενικά, έχεις ευρύτατη ελληνική παιδεία, πράγμα που μέχρι τώρα το έχω αναγνωρίσει σε ελάχιστους.
Βλέπω πως υπάρχει μεγάλη σύγκλιση και ταύτιση των γνώσεών σου με τον χώρο του Καταχθονίου Δαίμονα (του ιστολογίου μας).
Χαίρομαι από καρδιάς που έγινες μέλος της παρέας μας, και είμαι σίγουρος ότι θα ακολουθήσουν μεγάλες στιγμές πνευματικής μέθεξης μέσα από τους διαλόγους μας.
Και πάλι, σε ευχαριστώ!
ΛΥΚΙΟΣ.
Συνεχίζοντας την κουβέντα από το προηγούμενο αναψυκτήριο, αναφέρομαι στον Στοχαστή:
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε Στοχαστή, διαβλέπω μια θετική προδιάθεσή σου, να βιώσεις νέες καταστάσεις με μια γυναίκα σύντομα. Είσαι ήδη έτοιμος και μην φοβάσαι να "εκτεθείς" εσύ πρώτος, κάνοντας την αρχή. Δεν θα χάσεις τίποτα και στην χειρότερη περίπτωση θα πληγωθεί λίγο ο εγωισμός σου. Ε, και τί έγινε;
Το όφελος όμως που θα προκύψει από μια βαθεία σχέση με μια γυναίκα (αν καταφέρεις να την κερδίσεις με τον τρόπο σου), θα είναι ανεκτίμητης αξίας και για τους δυο σας. Είσαι σε σωστό δρόμο και μια γυναίκα, έχει κάθε λόγο να βρεθεί σε σχέση μαζί σου, αρκεί οι σκέψεις σου να περνάνε και στα έργα σου.
Ας μην σε τρομάζουν οι όροι. Μην φοβάσαι να αναγνωρίσεις την αίσθηση της ευτυχίας μέσα σου, ακόμα και αν είναι πρόσκαιρη ή λίγη.
Τι σημασία έχει, αν η ευτυχία είναι σχετική έννοια για τον καθένα μας; Σημασία έχει να την νοιώσεις, όπως και αν είναι. Πρέπει όμως να της επιτρέψεις να σου εμφανιστεί. Μην την αποκλείεις και την αφήνεις έξω από τη ζωή σου.
Νομίζω ότι έχεις να δεις πολλά καινούργια πράγματα στη ζωή σου, που ακόμα δεν τα έχεις δει, είτε επειδή δεν έτυχε, είτε επειδή δεν ήθελες να τα δεις. Με τη σειρά μου, θα σε προέτρεπα να αφήσεις περισσότερο χώρο στην διαίσθησή σου και ας υποχωρήσει λίγο η λογική!
Δεν ξέρω ποιος αναφέρθηκε σε "καλή οικογενειακή ζωή", διερωτώμαι όμως πόσο ορθό είναι να απαξιώνουμε κάτι επειδή εμείς δεν το έχουμε ακόμα γνωρίσει. Σε αυτά τα πράγματα δεν υπάρχουν απόλυτα μεγέθη, ούτε απόλυτοι ορισμοί. Όλα είναι θέμα αίσθησης (που εσύ εύκολα θα την πεις "ψευδαίσθηση")! Έννοιες σχετικές και αναλογικές. Όχι μαθηματικές. Το περνάω καλά ή αυτό μου αρέσει ή είναι ευχαριστημένος ή ευτυχισμένος, είναι ΜΟΝΟ σχετικές έννοιες εντυπώσεων. Αυτά αφορούν συναισθήματα, που ΔΕΝ ελέγχονται από τη λογική αλλά από την ψυχή μας.
Δεν έχω ξεφύγει από την ουσία των λόγων σου. Αντιλαμβάνομαι τι θέλεις να πεις.
Οι προτροπές μου όμως, στοχεύουν στο να σε πείσω να μπορέσεις να δεις τα πράγματα ΚΑΙ έξω από τον ορθολογισμό.
Αιτία της προτροπής μου, είναι για να σε κάνω να κατανοήσεις την σχετικότητα της έννοιας "ψευδαίσθηση", στη συζήτηση που είχαμε για τον χωροχρόνο και τον υλικό κόσμο. Θέλω να σε βοηθήσω να κατανοήσεις ότι το γεγονός της αισθητικής αντίληψης των πραγμάτων γύρω μας, είναι μια υπαρκτή πραγματικότητα, έστω κι αν η επιστημονική λογική την αρνείται. Και είναι πραγματικότητα, ακριβώς επειδή υπ-άρχει (δηλαδή υπόκειται στην αρχή-εξουσία) μέσα στο μυαλό μας. Η πραγματικότητα δεν είναι αυθύπαρκτη, αλλά δημιουργείται. Δημιουργείται από τις εντυπώσεις της σε έναν καταγραφέα (μυαλό). Για τον ίδιο λόγο, η εικονική-ψηφιακή πραγματικότητα, είναι μια αληθινή πραγματικότητα για τις μονάδες που την απαρτίζουν.
ΛΥΚΙΟΣ.
Επίσης σε συνέχεια του προηγούμενου αναψυκτηρίου, απαντώ στη φίλη Ταίσια:
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν κατάλαβα την αναφορά σου στο "gadget των σχολίων και την επαναφορά του προηγούμενου στυλ"και τι χάθηκε! Δεν έχω αντιληφθεί κάτι.
Φίλη Ταίσια, τίποτα -δυστυχώς- δεν είναι εύκολο στην εφαρμογή του, ούτε και να ψάχνουμε στη ζωή για εύκολες λύσεις. Όλα θέλουν κόπο και πόνο.
Σε αυτό τον άξονα θα είναι και η δική μου θέση στο ερώτημα που θέτεις.
Απομακρύνομαι από τις θέσεις του Λιακόπουλου, που δεν με εκφράζουν συνολικά (κάποιες αλήθειες που περιέχουν, χάνονται από τον κυκεώνα των ανοησιών και των σκοπιμοτήτων του).
Σκοπός της ανθρώπινης εκδήλωσης μέσα στον υλικό κόσμο, είναι να μπορέσει ο άνθρωπος να αποκτήσει την επίγνωση μέσα από την κατανόηση της Δημιουργίας (δηλαδή του εκδηλωμένου Θεού) και ειδικότερα μέσα από την ευκαιρία που δίνει ο υλικός κόσμος, ο κόσμος των μορφών και των αντιθέσεων.
Μαθαίνοντας το περιβάλλον, γνωρίζουμε την Δημιουργία και τον Εαυτό μας, που αποτελεί μέρος του Όλου, δηλαδή του Θεού. Επειδή η δική μας φύση είναι πνευματική και η ψυχοσωματική μας εκδήλωση, επίκτητος (αλλά αναγκαία για την αποστολή μας), η κυριαρχία του πνεύματος επί των κατωτέρων στρωμάτων (ψυχή και σώμα), πρέπει να είναι απόλυτη.
Όμως το σώμα και η ψυχή πρέπει να διέλθουν από την διαδικασία της "δοκιμασίας" ώστε να επιγνώσουν αυτή την υπεροχή του πνεύματος. Το πνεύμα "αναμένει" το πέρας της δοκιμασίας.
Η διέλευση μέσα από το παχύ υλικό πεδίο (με το σώμα μας), δοκιμάζεται μέσα από επίπονες και κοπιώδεις εμπειρίες. Δεν πρόκειται για ταξίδι αναψυχής και μακαριότητας, αλλά για ταξίδι πόνου και δοκιμασίας. Περνώντας από κάθε εμπειρικό στάδιο, κερδίζουμε ένα βαθμό επίγνωσης. Όσο δυσκολότερο (επίπονο), τόσο μεγαλύτερο το όφελος. Η δυσκολία της υπέρβασης, είναι που δίνει αξία στο αποτέλεσμα. Ο πόνος του αποχωρισμού, ο σωματικός πόνος, ο πόνος τη εκδίκησης, του μίσους, της ζήλιας, είναι στάδια δοκιμασίας. Η καθυποταγή του εγώ και της ζωώδους φύσεώς μας, είναι αυτή που με πολύ πόνο και κόπο, θα επιρρώσει την κυριαρχία του πνεύματος επί της ποταπής ύλης. Η ύλη λειτουργεί ως φυλακή του Πνεύματος και η προσπάθεια είναι η "απόδραση" μέσα από αυτή την κατάσταση. Η ψυχή είναι το εργαλείο, για την επίτευξη αυτής της "απόδρασης". Είναι ο ενδιάμεσος κρίκος.
Η διαδικασία εξόδου (θάνατος) αποτελεί το τελευταίο "σχολείο" πριν κλείσει ένας κύκλος ενσάρκωσης. Ο σταδιακός εκφυλισμός του σώματος και η φθορά μέχρι τον θάνατο, είναι ωφέλιμο βοήθημα για την αυτεπίγνωση. Ο άνθρωπος, παρατηρώντας την σταδιακή φθορά του και τον επερχόμενο σωματικό θάνατο, έχει την δυνατότητα να αντιληφθεί την ματαιότητα των σκέψεων, των παθών και των εφήμερων αξιών με τις οποίες πλανήθηκε σε όλη του τη ζωή. Αντιλαμβάνεται την ποταπότητα του υλικού κόσμου και διερωτάται (προβληματίζεται) για το επέκεινα και για την υπερβατική (αναλλοίωτη) φύση του κόσμου και του Ανθρώπου.
Σιγά σιγά, απαξιώνει τις υλικές ψευτοαξίες και αποδεσμεύεται από τις εξαρτήσεις που του είχαν δημιουργήσει. Ανακαλύπτει τις διαχρονικές αξίες, όπως την αφοσίωση, την αγάπη, την ενσυναίσθηση, που εκπορεύονται από την ψυχή του και τις προτάσσει έναντι όλων των υπολοίπων. Μπαίνει στην διαδικασία αναθεώρησης της στάσης ζωής, και ζητά συγχώρεση αλλά και την προσφέρει στους άλλους.
Μέσω του πόνου, απαλλάσσεται από την χρήσιμη μέχρι τότε "αξιοπρέπεια" και την σύνδεση του ανώτερου Εαυτού με το σώμα. Μαθαίνει σιγά σιγά να το αποχωρίζεται χωρίς να το αναζητά! Φθάνει στο τέλος να επιθυμεί την έξοδο, πράγμα που πριν δεν θα το έπραττε ποτέ (αφού το σώμα είναι χρήσιμο και πολύτιμο). Είναι πλέον έτοιμος για την αποκόλληση εκ του σώματος, επιζητώντας την επόμενη φάση του ταξιδιού του, στα Ηλύσια Πεδία των ψυχών.
Σε έναν απρόσμενο βίαιο θάνατο, ο άνθρωπος θα προλαβαίνει να απαλλαχθεί από τις εξαρτήσεις και πρέπει να περάσει αυτή την φάση της εξόδου ΜΕΤΑ τον φυσικό του θάνατο, πράγμα πολύ δύσκολο και επιβαρυντικό. Γι αυτό και δεν πρέπει να αυτοκτονούμε ή να φονεύουμε άλλον άνθρωπο. Αυτός που φονεύει άλλον, επιβαρύνεται με την ευθύνη της πορείας του θανόντος.
ΛΥΚΙΟΣ.
Εδώ θα χρειαστώ την βοήθεια του Pit Zenk, αν τυχόν κατάλαβε τί έγινε εκείνη την μέρα, 4 Ιουλίου, αφού και το δικό του σχόλιο χάθηκε. Πάντως ο χώρος των σχολίων ήταν λευκός και τα πιό πρόσφατα σχόλια ήταν επάνω (πρώτα) και όχι τελευταία. Όχι πως έχει πιά καμμία σημασία.
ΔιαγραφήΦίλη Ταίσια, ψάχνω και εγώ να δω τι συνέβη. Πράγματι θυμάμαι πως είχα διαβάσει το δικό σου σχόλιο, όχι όμως και του Pit Zenk. Τσεκάρισα και τα αντίγραφα των σχολίων στο mail μου και δεν βρήκα κανένα από τα δύο! Δυστυχώς πρέπει να θυσιάστηκαν στον βωμό του σχολιοφάγου του Blogger της Google!
ΔιαγραφήΕυτυχώς που προνοείς και κρατάς αντίγραφα.
ΛΥΚΙΟΣ.
Φαντάζομαι πως ήταν τεχνικό το θέμα. Παρατήρησα κι εγώ πως η δομή των σχολίων είχε αλλάξει εκείνη την ημέρα όπως λέει η Ταίσια.
ΔιαγραφήΚαλημέρα σε όλους και σε όλες!
Δυστυχώς, τέτοια προβλήματα συμβαίνουν μέσω του Blogger και εγώ δεν έχω δυνατότητα επέμβασης, ως διαχειριστής.
ΔιαγραφήΛΥΚΙΟΣ.
Λυκιε μαλλον εννοεις πως .....ο ανθρωπος ΔΕΝ προλαβαινει να απαλλαχθει.....κτλ. Κωστας
ΔιαγραφήΠολύ σωστή η διόρθωση Κώστα.
ΔιαγραφήΣτην τελευταία παράγραφο, διορθώνω την πρόταση:
"...Σε έναν απρόσμενο και βίαιο θάνατο, ο άνθρωπος δεν προλαβαίνει να απαλλαχθεί από τις εξαρτήσεις και πρέπει να περάσει αυτή την φάση της εξόδου, ΜΕΤΑ τον φυσικό του θάνατο, πράγμα πολύ δύσκολο και επιβαρυντικό..."
Κώστα σε ευχαριστώ που το διάβασες προσεκτικά και εντόπισες την λάθος διατύπωση.
ΛΥΚΙΟΣ.
Και εγώ με την σειρά μου θα ήθελα να χαιρετίσω την φίλτατη Ταίσια Ματβέυ και να την ευχαριστήσω για το καλωσόρισμα της , και να δώσω μια απάντηση όσο αυτό είναι δυνατόν στο ερωτημά της "για το πως βρεθήκαμε εδώ ενδεδυμένοι με τα χωμάτινα ιμάτιά μας."
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ θνητός ενεψυχώθη γιατί ο Δημιουργός/Πατήρ εγκατέστησε τον Νού μέσα στην ψυχή και την ψυχή μέσα στο σώμα.Μπορούμε να πούμε ότι η Ψυχή του Κόσμου η Ζεύς όπως τον αποκαλεί ο Όμηρος .Και αυτό γιατί η Ψυχή είναι ΛΑΜΠΡΟ ΠΥΡ και αθάνατη όπως ο Δημιουργός της και κατέχει τα πληρώματα πολλών κόλπων του Κόσμου.Η φύσι της ψυχής δηλαδή είναι πυρώδης γιατί κύριο ρόλο παίζει η θερμότητα για την λειτουργία της στην πορεία της εξελιξής της.
Η Ψυχή κατά την καθοδό της για να ΕΝ-ΣΑΡΚΩΘΕΙ συλλέγει ένα μέρος αιθέρος και ήλιου και σελήνης και όσα εμπεριέχονται στον αέρα.Κάθοδος είναι η είσοδος της ψυχής στο σώμα πρός νέα μετεσνάρκωση...πριν απο αυτό η Ψυχή έχει αποβάλει όλους τους χειτώνες της εκτός απο τον εμπύριο.Με την έναρξη της διαδικασίας της επανασωμάτωσης που λέγεται "κάθοδος" αρχίζει την συλλογή ενέργειας για την επανακατασκεύη των χιτώνων.
Αυτή η ενέργεια η λεπτοφυής ύλη είναι κατά κύριο λόγο ηλεκτρομαγνητική ύλη των πεδίων που υπάρχουν στον Κόσμο.Εδώ να εξηγήσω ότι όταν λέμε ύλη δεν εννοούμε μόνο την ύλη που εμφανίζεται μόνο με χημικά στοιχεία σύμφωνα με τα πρότυπα της Φυσικής αλλά το ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.Η ύλη η οποία εμφανίζεται με την λεπτοφυή ηλεκτρομαγνητική μορφή καλείται απο την θεολογία των Ελλήνων "αιθέριος" η "πνευματική".Αυτή είναι η έννοια της λέξης "πνευματικός" στην Ελληνική θεολογία δηλαδή ο λεπτοφυής ,ο ενεργειακός αιθέριος και κατ' ακολουθία αυτός που ανήκει στους λεπτοφυείς κόσμους ,αυτός που έχει αναπτυγένη την ΝΟΗΣΙΝ και την ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ.
Η ύλη αιθερικής ποιότητας χωρίζεται σε τρείς βαθμίδες η κατηγορίες εκλέπτυνσης (σύμφωνα με το πρότυπο των τριών κατηγοριών της γνωστής ύλης ,στερεά-υγρά και αέρια) ..και μέσα απο αυτές διαχωρίζουμε μια τέταρτη κατηγορία ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΛΕΠΤΟΦΥΟΥΣ ΥΛΗΣ -ενεργειακού πεδίου-η οποία καλείται και εμπύριος.
Γλαύκη
Όχι, καλέ, δεν κρατώ αντίγραφα. Περιέργως το σχόλιο του Pit Zenk ήρθε μέσω google+ στα εισερχόμενά μου.Ασφαλώς κάποια εξήγηση θα υπάρχει για τόσα παράδοξα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμείς πάμε παρακάτω. Και όχι δεν θα την δεχτώ απολύτως ούτε από σένα ούτε από τον Θεό τον ίδιο αυτήν την εξήγηση. Όχι γιατί διαφωνώ με την λογική της Ιώβιας υπομονής αλλά γιατί συνεχίζω να αισθάνομαι οτι κάτι λείπει.
Βλέπω, στο μεταξύ, οτι έχουμε νέο σχόλιο της Γλαύκης.
Τα επεξεργαζόμουν όλη την νύχτα, ασυναισθήτως, όλα αυτά τα στοιχεία που έδωσες, Λύκιε, και που τα έχεις πει κι άλλες φορές, κατά καιρούς, με διάφορους τρόπους, και άρχισα κάπως να τα αντιλαμβάνομαι. Αλλά και πάλι μου διαφεύγει το πώς και γιατί αμφισβητήθηκε η υπεροχή του Πνεύματος, ώστε να χρειαστεί, μέσω της εμπειρίας της Ύλης να γίνει αντιληπτή.
ΔιαγραφήΟτι δηλαδή δεν έχουμε επίγνωση, ως φωτεινές ακτίνες της Πηγής, και πρέπει μ' αυτόν τον τρόπο να την αποκτήσουμε;
Και οτι είναι "ένα ωφέλιμο βοήθημα", μεταξύ τω άλλων, το να θάβουμε τους νεκρούς μας για να αντιληφθούμε την φθαρτότητα της ύλης και την υπεροχή του Πνεύματος; Γιατί όσο ωφέλιμο κι αν είναι, δεν παύει να είναι μακάβριο.(Θρηνώ και οδύρομαι όταν εννοήσω τον θάνατο). Τότε κι εγώ θα πω οτι η Δημιουργία είναι για κλάμματα. Όσο με παίρνει ακόμη να το λέω και μέχρι να αφομοιώσω το γιατί όλο αυτό είναι και απαραίτητο και η μόνη λύση.Και οτι μια θεϊκή αχτίδα φωτός γίνεται τόσο τούβλο όταν εισχωρεί στην ύλη, ώστε περνώντας δια πυρός και σιδήρου να μπορέσει να αφυπνιστεί για να ξαναγυρίσει στην Πηγή με επίγνωση.
Γειά σας, ηρωικές και βασανισμένες αχτίδες μου. Γειά και στις ηρωικές αλλά όχι βασανισμένες αχτίδες. (...ξέρω τουλάχιστον μία ανάμεσά μας).
Δεν έχω την ψευδαίσθηση, ότι αυτά που λέω γίνονται άμεσα αποδεκτά και κατανοητά. Όλα αυτά θέλουν τον χρόνο τους και ανάλογα την αντίληψη, τις γνώσεις και την διαίσθηση του καθενός, κάποια στιγμή γίνονται κτήμα τους. Κάποιοι μάλιστα, δεν θα τα καταφέρουν ποτέ. Σκληρή για τα ανθρώπινα μέτρα η αλήθεια, αλλά ...αλήθεια.
ΔιαγραφήΗ υπεροχή του πνεύματος δεν αμφισβητήθηκε ποτέ. Απλά δεν υπάρχει η επίγνωση της ιεραρχίας (τη τάξης) στην Δημιουργία. Με την αυτεπίγνωση και την μεταφορά της Γνώσης στην Πηγή, ολοκληρώνεται το Θείο Σχέδιο.
Πρώτα έρχεται η εκδήλωση και έπειτα η επίγνωση.
Κατ΄αναλογίαν, πρώτα εκδηλώθηκε η Αρχή (ο Θεός) με την Δημιουργία και έπειτα αναγκάζεται να επιγνώσει την φύση του.
Ο θρήνος για τον θάνατο, είναι μια αντίδραση προστασίας της ψυχικής μας ακεραιότητας από τον κίνδυνο της αποκόλλησης. Η προσκόλληση και η συναισθηματική μας εξάρτηση από άλλα πρόσωπα, είναι μια εγωκεντρική συμπεριφορά, που εδράζεται σε ανασφάλειες.
Δεν θρηνούμε τον νεκρό, αλλά τον εαυτό μας που θα τον στερηθεί. Εμείς είμαστε που δεν αντέχουμε την απώλεια και όχι ο νεκρός. Αν ενδιαφερόμαστε πραγματικά για τον νεκρό, ίσως θα έπρεπε να χαιρόμαστε που απηλλάγη των υλικών του δεσμών και απελευθερώθηκε από τα βάρη του σαρκίου του. Αν θέλαμε να τον βοηθήσουμε, θα έπρεπε να τον σκεπτόμαστε με αγάπη και με θετική σκέψη για την καλή συνέχεια στην πορεία του.
Η λέξη "μακάβριο", δεν πρέπει να υπάρχει σε έναν πνευματικό άνθρωπο που γνωρίζει την φύση του θανάτου. Δεν είναι μακάβρια η φύση! Όλα αυτά είναι στις ιδέες μας και οφείλονται στο ότι απομακρυνθήκαμε από τις παραδόσεις, που μας συμφιλίωναν με τον θάνατο, ότι πιο φυσικό, όπως και η γέννηση! Παλιά, ο νεκρός έμενε για μέρες στο σπίτι, άμεσα εκτεθειμένος και γίνονταν επίκεντρο κοινωνικών εκδηλώσεων, όπου παρήλαυναν όλοι οι φίλοι, συγγενείς και γείτονες. Τον αποχαιρετούσαν ο καθένας με τον τρόπο του. Στο τέλος γινόταν γλέντι προς τιμή του. Ακριβώς το ίδιο γινόταν με μια γέννηση!
Πρέπει να αποβάλλουμε τις ιδεοληψίες ότι ο θάνατος είναι κάτι το μιαρό, το μακάβριο, το αποκρουστικό και το απευκταίο. Τίποτα από αυτά δεν είναι!
Είναι κάτι απόλυτα φυσιολογικό και πρέπει να γίνουμε φίλοι μαζί του.
Υπάρχει μη βασανισμένη ακτίδα; Ακόμα και ο Ιησούς βασανίστηκε...
ΛΥΚΙΟΣ.
Θέμα πρώτο
ΔιαγραφήΕπομένως δεν έχουμε αυτεπίγνωση πριν, και η ενσάρκωσή μας είναι αναγκαίος όρος για να αποκτήσουμε; Ποιοί "εμείς"; Τί ήμασταν πριν ενσαρκωθούμε για πρώτη φορά;
Θέμα δεύτερο
"Δεν υπάρχει η επίγνωση της ιεραρχίας (της τάξης) στην Δημιουργία. Με την αυτεπίγνωση και την μεταφορά της Γνώσης στην Πηγή, ολοκληρώνεται το Θείο Σχέδιο."
Άν θεωρηθεί το παραπάνω τίτλος άρθρου ή θέμα έκθεσης, τί θα έγραφε ο μαθητής Λύκιος με τις σημερινές του γνώσεις; (εν συντομία)
Υ.Γ.Τα του πρώτου θέματος (μπορεί και του δεύτερου!) πρέπει να τα έχεις ήδη απαντήσει κάπου, αλλά ευτυχώς δεν έχεις την ψευδαίσθηση της αφομοίωσής τους με την πρώτη.
Υ.Γ.2 Η απάντηση των θεμάτων είναι προαιρετική και μπορούν να συμμετάσχουν κι άλλα πρώην παιδάκια.(αλλά γιατί να το κάνουν αφού οι απαντήσεις θα έρθουν - κατά το μάλλον ή ήττον - λαχταριστές και του κουτιού - από το ισότιμο μέλος και εκλεκτό μας φίλο Λύκιο; (...καλόπιασμα, που όμως είναι η αλήθεια.)
Η Ψυχή κατά την πνευματική της εξέλιξη δέχεται "εγγραφές" η αν θέλετε "αναμνήσεις".... μια ορισμένη στιγμή αποκτά συνείδηση και μια άλλη αναπτύσει ανώτερη συνείδηση οπότε και ανέρχεται στους Ανώτερους Κόσμους ...και γίνεται αυτό που λέει και ο ΛΥΚΙΟΣ "αυτεπίγνωση και την μεταφορά της Γνώσης στην Πηγή'....αφού όλα εγγενήθηκαν απο ένα και μόνο ΠΥΡ..όλα τα όντα ,νοητά,και αισθητά και σε Αυτόν πάλι επιστρέφουν(Τα πάντα εγένετο εξ Ενός και πρός το ΕΝ αυτό επάγονται).
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ πνευματική αυτή όμως πορεία της Ψυχής προυποθέτει φυσικά και την εναλλαγή ΚΑΤΑΛΛΗΛΩΝ ΣΩΜΑΤΙΚΩΝ ΦΟΡΕΩΝ...δηλαδή την μετενψύχωση.Όσο για το ερώτημα "Τί ήμασταν πριν ενσαρκωθούμε για πρώτη φορά;" φίλη Ταίσια Ματβέυ θα απαντήσω όσο είναι δυνατόν μέχρι ενός σημείου......πριν την πρώτη ενσάρκωση είσασταν "ΑΠΛΑΣΤΗ ΨΥΧΗ" δηλαδή ΑΔΙΑΜΟΡΦΩΤΗ ΚΑΙ ΑΔΙΑΤΎΠΩΤΗ ΑΥΛΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ δηλαδή απλούστατη και αγνότατη η οποία Ψυχή με τα Ηνία του Πυρός δέχεται τις θείες φωταγωγίες.
Γλαύκη.
Πάρα πολύ ωραίες οι απαντήσεις της Γλαύκης, που με απαλλάσσουν από το να γράφω εκθέσεις! Ουφφ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ίδιο θα πω, αλλά με άλλα λόγια:
Ο άνθρωπος ως αχτίδα από την Πηγή, και πριν αυτή ξεκινήσει την πορεία της (την αποστολή της), βρίσκεται σε μια αδρανή κατάσταση ως αναπόσπαστο μέρος της Πηγής.
Πιό πρακτικά, αν παρομοιάσουμε την Πηγή με Φως, τότε τα φωτόνια που βρίσκονται εντός του και πριν ξεκινήσουν την πορεία τους μέσα σε μια ακτίνα, είναι ότι και ο Άνθρωπος πριν την αποστολή του.
Ενωμένος με την Πηγή.
Βλέπεις φίλη Ταίσια, υπάρχουν και άλλοι που μπορούν να απαντάνε εξίσου εύστοχα σε τέτοια ερωτήματα. Αυτό με χαροποιεί αφάνταστα!
Την καλημέρα μου στις ανήσυχες φίλες του Καταχθόνιου Δαίμονα.
ΛΥΚΙΟΣ.
"Ώστε λοιπόν αυτή είναι όλη κι όλη η Γνώση για τις Απαρχές, που είναι προσβάσιμη; Και σεις είστε καλυμμένοι μ' αυτήν; Αν εσάς σας αρκεί, θα αρκεστώ κι εγώ προς το παρόν" είπε αυτή απογοητευμένη και βυθίστηκε στις σκέψεις της...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητή Ταίσια Ματβέυ η Γνώση είναι η φώτιση μιας πληροφορίας που φέρουμε μέσα μας....άρα η κάθε Ψυχή έχει την Γνώση μέσα της άρα η Γνώση είναι ΖΩΝΤΑΝΗ και δεν την βρίσκουμε μόνο μέσα σε βιβλία . ,και αυτή η Ενέργεια αφυπνίζει τα άρρητα εσωτερικά μας δεδομένα.....ψάξε να βρείς τα "ενεργειακά κλειδιά " σου για να "ξεκλειδώσεις" αυτούς τους κώδικες..οι κώδικες βρίσκονται μέσα σου. Όπως υπάρχει το υλικό DNA έτσι υπάρχει και το ψυχικό DNA και αυτό μεταφέρει τις ΑΡΡΗΤΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ το ψυχικό DNA το φέρει μαζί της η Ψυχή κατά την ΕΝ-σάρκωση της στο σώμα....αλλά να ξέρεις τα "δεδομένα" φυλλάσονται καλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓλάυκη.
Και όταν ο φίλτατος ΛΥΚΙΟΣ μας λέει ......."παρομοιάσουμε την Πηγή με Φως,και τότε τα φωτόνια που βρίσκονται εντός του και πριν ξεκινήσουν την πορεία τους μέσα σε μια ακτίνα"
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω ότι εννοεί ότι το ΦΩΣ είναι το δημιουργηθέν στοιχείο εκ του Λόγου(=ΗΛΙΟΣ/ΠΥΡ) το οποίο εμπεριέχει όλους τους αριθμούς. Το ενωτικό στοιχείο της σύνδεσης των μορίων που δημιουργεί την ύλη.
Γλαύκη.
Έτσι είναι, Γλαύκη μου, και σ' ευχαριστώ για τα τόσα σημαντικά, που μοιράζεσαι μαζί μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνο που οι πληροφορίες, άλλες φορές ενισχύουν το εσωτερικό μας εικόνισμα, κι άλλες το τροποποιούν, με αποτέλεσμα να χάνουμε στιγμιαία την ισορροπία μας και να την αποκαθιστούμε πάλι, είτε με σύνθεση είτε με απόρριψη των παλαιών ή των νέων δεδομένων.
Και επειδή η αλήθεια είναι μία, κι αυτήν προσπαθεί ο καθένας μας να ξεκλειδώσει, έλεγα μήπως, από μία ευτυχή συγκυρία, κάποιος από μας το είχε κάπως καταφέρει.
Καλή μου Ταίσια,
ΑπάντησηΔιαγραφήθα ήθελα πολύ να σε ξεδιψάσω από την δίψα για την γνώση της μιας και μόνης Αλήθειας. Το ίδιο θα ήθελα για όλους τους φίλους μας. Όμως ούτε εγώ την κατέχω εις χείρας μου, για να σας την παραδώσω.
Ωστόσο, νομίζω ότι στον Καταχθόνιο Δαίμονα, γίνεται μια καλή προσπάθεια να προσφερθεί ξεκλείδωτη, όση από την Αλήθεια έχουμε στο χέρι μας.
Αλλά η έννοια "ξεκλείδωτη", δεν έχει να κάνει μόνο με την ποιότητα και την ποσότητα των πληροφοριών και των γνώσεων που προσφέρονται, αλλά και με το πόσο έτοιμος είναι ο υποδοχέας, να την υποδεχθεί.
Ας μην με παρεξηγείς όταν κάποιες φορές γίνομαι λακωνικός. Όταν το κάνω αυτό, έχω λόγο.
Προσέχω τις λέξεις που χρησιμοποιώ, ώστε αυτές να μεταφέρουν μεγαλύτερο μήνυμα από όσο φαίνεται, αν ο αναγνώστης εμβαθύνει σε αυτές. Προτιμώ αυτούς που κερδίζουν την γνώση μέσα από την δική τους διάνοια, παρά αυτούς που επιζητούν την εύκολη και μασημένη τροφή.
Δεν απευθύνομαι στους δεύτερους και γι αυτό εκτιμώ εσάς, που μπορείτε να συλλογίζεστε βαθειά και αναλυτικά.
Αυτές οι λίγες λέξεις της φίλης μας Γλαύκης και οι λιγότερες δικές μου (συμπληρωματικές), ανταποκρίνονται πλήρως στο ερώτημά σου. Περιέχουν όλη τη Αλήθεια, όπως τουλάχιστον την γνωρίζουμε εμείς.
ΛΥΚΙΟΣ.