tag:blogger.com,1999:blog-751939976639426350.post3387693663404530030..comments2024-03-11T18:00:28.359+02:00Comments on Καταχθόνιος Δαίμων: ΠΕΡΙ ΚΑΛΟΥ ΚΑΙ ΚΑΚΟΥ, ΠΕΡΙ ΚΑΤΑΣΤΡΕΠΤΙΚΟΥ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΕΩΣΦΟΡΟΥΛΥΚΙΟΣhttp://www.blogger.com/profile/15406484057117214838noreply@blogger.comBlogger84125tag:blogger.com,1999:blog-751939976639426350.post-82342723080330087182016-08-11T12:54:31.106+03:002016-08-11T12:54:31.106+03:00Μύηση ροδασταυρικού τάγματος των κριναετών. Χωρίς ...Μύηση ροδασταυρικού τάγματος των κριναετών. Χωρίς περισσότερες πληροφορίες.<br />ΛΥΚΙΟΣ.ΛΥΚΙΟΣhttps://www.blogger.com/profile/15406484057117214838noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-751939976639426350.post-5369091670481848532016-08-11T12:49:13.724+03:002016-08-11T12:49:13.724+03:00Ποιος εινςι ο συγγραφέας ιού κειμένου που αναλυεις...Ποιος εινςι ο συγγραφέας ιού κειμένου που αναλυεις;; Και για ποιο τάγμα μιλάς ;;αν τα εχεις αναφέρει κάπου και δεν το εχω δει αν μπορείς ξανα ανάφερε τα.....Together.We.Rise.https://www.blogger.com/profile/14323046169710090180noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-751939976639426350.post-40930353613266276962016-07-27T06:01:13.572+03:002016-07-27T06:01:13.572+03:00Λυκιε απορω με την υπομονη σου. Ο Στοχαστης ποτε δ...Λυκιε απορω με την υπομονη σου. Ο Στοχαστης ποτε δεν θα καταλαβει τι λεω.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-751939976639426350.post-33582546759027448192016-07-26T18:59:11.301+03:002016-07-26T18:59:11.301+03:00Αυτά τα 'λίγα", όντως δεν θα τα λύσουμε ε...Αυτά τα 'λίγα", όντως δεν θα τα λύσουμε εμείς!<br />4. Χαίρομαι που αποδέχεσαι την προτροπή μου και ας μην συμφωνείς. <br />5. Δεν ξέρω σε ποιους "τρίτους" αναφέρεσαι, αλλά η ανέλιξη είναι μια κατ΄εξοχήν ατομική προσπάθεια, διότι απαιτεί αυτογνωσία μέσα από την εσωτερική μας σύγκρουση με το κατώτερο εγώ μας. Η κοινωνικότητα μας βοηθά στην αυτογνωσία, όπως και η παρατήρηση. Οι γνώσεις που μαθαίνουμε επίσης. Αλλά καμία γνώση και καμία παρατήρηση, δεν μπορεί να υποκαταστήσει τον εσωτερικό μας αγώνα για την ανέλιξη.<br />Το "ότι πάνω, και κάτω" ανήκει στην γνώση και προέρχεται από την παρατήρηση και την στατιστική λογική των πιθανοτήτων. Σίγουρη γνώση (με βεβαιότητα) για το Απόλυτο Σύνολο, είναι μόνο αυτή που μας ανήκει βιωματικά (αυτογνωσία του υποσυνόλου). Η γνωστική προσέγγιση έξω από τα όρια του υποσυνόλου, ανήκουν σε εικασίες και ενδεχόμενα.<br />6. θα το συζητήσουμε άλλη φορά. Εν ολίγοις, το γεγονός ότι ο ΕΞΕΛΙΓΜΕΝΟΣ άνθρωπος αναζητά την απομόνωση (σχετικός ο όρος), δεν αναιρεί ότι ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον εν γένει! Στο μέλλον θα αναλύσουμε την πορεία της εξέλιξης του ανθρώπου και θα ξεκαθαρίσουμε τι θέμα.<br />7. Κάνε τον κόπο να ξαναδιάβασεις με προσοχή, όσα έγραψα πιο πάνω.<br />8. Δεν διαφωνείς μαζί μου. Το λες και μόνος σου: " Επιλεγω ομως την ισοτιμη αναγνωριση του..." Και εγώ είπα: "...χρειάζεται τον καταστρεπτικό παράγοντα προκειμένου να τον γνωρίσει..."<br />Τα έχουμε ξαναπεί αυτά Ε.Σ.! Αν και αρχικά το καλό και το κακό είναι ισοδύναμα μέσα μας, εμείς καλούμαστε να επιλέξουμε, αφού βεβαίως τα αναγνωρίσουμε. Και προκειμένου να ανελιχθούμε, πρέπει να επιλέξουμε το καλό. Αν επιλέξουμε το κακό, καταστρεφόμαστε. Αν δεν επιλέξουμε τίποτα και είμαστε αμφιπολικοί, τότε παραμένουμε στάσιμοι, ανεξέλικτοι, νηπιακοί! <br />Αναγνωρίζω τη στάση σου, ως προσωπική περίπτωση ενός ανθρώπου που έχει τεράστια ανάγκη να αναγνωρίσει την φύση του κακού. Ακόμα δεν έχεις εξαντλήσει αυτήν την αναγνώριση και φυσικό τω λόγω, επιμένεις.<br />Όταν θα την αναγνωρίσεις, τότε θα κάνεις και την επιλογή σου. Ακόμα είναι νωρίς, το αναγνωρίζω.<br />Ο κάθε άνθρωπος έχει τον δικό του ρυθμό στην εξέλιξη και βρίσκεται στο δικό του επίπεδο κατακτήσεων.<br />9. Αυτά τα τελευταία περί ορισμού τι είναι "εχθρός", τα προσπερνώ ασχολίαστα διότι τα βρίσκω υπερβολικά. <br />ΛΥΚΙΟΣ.ΛΥΚΙΟΣhttps://www.blogger.com/profile/15406484057117214838noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-751939976639426350.post-7413785519599867032016-07-26T16:34:22.944+03:002016-07-26T16:34:22.944+03:00Ο Σωκράτης όμως δεν έπαιζε με τους συνομιλητές του...Ο Σωκράτης όμως δεν έπαιζε με τους συνομιλητές του. Παραδέχεται από την αρχή και καθαρά ότι δε γνωρίζει την έννοια. Ενώ όλοι οι άλλοι ισχυρίζουνται ότι τη γνωρίζουν. Το αποτέλεσμα ήταν να πιστεύουν ότι τους ειρωνεύεται. Εκείνος όμως έλεγε την αλήθεια. Τη φτωχή και την αφτιασίδωτη. Τη μία αλήθεια. Ύστερα τους παρακαλούσε να τον μάθουν. - Και σα με μάθετε, θα σας χρωστώ μεγάλη χάρη, τους έλεγε. Εικόνισμα θα σας κρεμάσω στη σάλα του σπιτιού μου. Τότε εκείνοι του εξηγούσαν, φιλία είναι αυτό, δικαιοσύνη είναι αυτό, έρωτας είναι αυτό. Και πάει λέγοντας. Στη συνέχεια, για να καταλάβει καλύτερα ο Σωκράτης, έμπαινε στις λεπτομέρειες.- Υπάρχει, λ.χ., φιλία, ρωτούσε, και σε δύο γαϊδάρους, που βόσκουν μαζί όλη μέρα στο λειβάδι; Υπάρχει φιλία στην πεταλούδα και στη φλόγα του λύχνου, που συνέχεια γυρίζει γύρω τριγύρω της, όπως ο Ρωτόκριτος στα παράθυρα της Αρετής; Εσίμωσ' ο Ρωτόκριτος, στο παραθύρι, απλώνει, κι αγαλινά και σιγανά ποιος είναι φανερώνει. Μ ε ταπεινότη η Αρετή τρέμοντας 'πιλογάται, με μια φωνή έτσι δαμινή που δεν καλογροικάται. Μια ώρα στέκ' ακίνητοι και τα πολλά που χώνα, εχάσαν τα, σον φαίνεται, την ώρα που σιμώνα. Ήτρεμ' εκείνη εις μια μερά, κι εκείνος εις την άλλη. Έχουν, ερωτούσε τον Ευθύφρονα, την ίδια ευσέβεια ένας μουσουλμάνος κι ένας χριστιανός; Και γιατί τότε σφάζουνται; Και ποιοι είναι πιο ευσεβείς από τα δύο κοπάδια τους πιστούς, που σκυλοτρώγουνται χρόνια τώρα στις στάνες της Λάρισας; Οι θεολογιανοί κριοί, ή οι ιγνατιανοί τράγοι; Εκεί ήταν που τους μπέρδευε. Έχαναν τη ροή των συλλογισμών τους. Έτσι τους υποχρέωνε σιγά σιγά, να ανακαλέσουν τον αρχικό ορισμό που είχαν δώσει στην έννοια. Και στο τέλος, «στενεμένοι από τες ερώτησες του ανδρός», και κάτω από την αμείλικτη δύναμη της επαγωγικής μεθόδου, καθαρά μαθηματικά δηλαδή, τους έφερνε στη δεινή θέση να παραδεχτούν ότι, ενώ νόμιζαν στην αρχή ότι ξέρουν, τώρα η συζήτηση έδειξε ότι δεν ξέρουν. Τότες ο Σωκράτης έλεγε: - Εσείς πιστεύατε ότι γνωρίζετε την έννοια, και η συζήτηση έδειξε ότι δεν τη γνωρίζετε. Ούτε τη γνωρίζετε δηλαδή, ούτε εγνωρίζατε ότι δεν τη γνωρίζετε. Εγώ, απέναντι, επίστευα ότι δε γνωρίζω την έννοια, και η συζήτηση έδειξε ότι πράγματι δεν τη γνωρίζω. Ναι δε γνωρίζω, αλλά εγνώριζα ότι δε γνωρίζω. Εκεί που εσείς δεν εγνωρίζατε ότι δεν γνωρίζετε την έννοια, εγώ εγνώριζα ότι δεν τη γνωρίζω. Μ' ένα λόγο, εσείς δεν γνωρίζετε τίποτα. Ενώ εγώ γνωρίζω ένα, ότι δε γνωρίζω τίποτα. Έτσι. Με τρόπο γεωμετρικό, για όλους μας δηλαδή υποχρεωτικό σε παραδοχή, κερδήθηκε η πιο μεγάλη πρόταση, που ξεχώρισε τον άνθρωπο από το ζώο. «Εν οίδα ότι ουδέν οίδα». ΓΚΕΜΜΑ – ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ (Απόσπασμα)Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-751939976639426350.post-67764090277189412132016-07-26T16:33:43.960+03:002016-07-26T16:33:43.960+03:00*
Όταν ο Σωκράτης έλεγε, ένα μόνο πράγμα γνωρίζω ό...*<br />Όταν ο Σωκράτης έλεγε, ένα μόνο πράγμα γνωρίζω ότι τίποτα δε γνωρίζω, ήταν ακριβολόγος. Όπως ακριβώς και όσο ακριβώς ακριβολόγος είσαι και συ, τίμιε αναγνώστη, όταν λες δυο και δύο ίσον τέσσερα. Ή όταν λες η θάλασσα είναι θάλασσα, και ο Όλυμπος δεν είναι όχι Όλυμπος. Το εν οίδα ότι ουδέν οίδα του Σωκράτη δεν είναι κουβέντα της ταπεινοφροσύνης και της γλυκερής σιγουριάς. Να χτυπήσουμε τάχα την υπεροψία της γνώσης και τη μέθη. Την αυθεντία του σοφού και τον εγωισμό του πνεύματος. Η αθώα άμυνα να γίνει στα χέρια μας όπλο της πονηρής επίθεσης. Κι όπως θα 'λεγε ο Καβάφης, με τα κουρέλια του Λαγίδη βασιλιά Πτολεμαίου Φιλομήτορα να παρουσιαστούμε στη Σύγκλητο της Ρώμης, σαν κακομοίρηδες και πτωχάνθρωποι, για να ζητιανέψουμε με πιο αποτέλεσμα. Η πρόταση του Σωκράτη είναι κουβέντα γεωμετρική. Για να κατανοήσουμε το νόημα της, χρειάζεται να λογαριάσουμε τέσσερα δεδομένα. Πρώτο, ότι ο Σωκράτης μαζί με τους συνομιλητές του σε κάθε διάλογο του Πλάτωνα προσπαθούσε να ορίσει μία μόνο έννοια. Ποτέ δύο ή περισσότερες. Στο Λυσι, λ.χ. τι είναι φιλία, στο Χαρμίδη τι είναι σωφροσύνη, στον Ενθύφρονα τι είναι ευσέβεια, στην Πολιτεία τι είναι δικαιοσύνη, στον Τίμαιο τι είναι φύση, και πάει λέγοντας. Δεύτερο, ότι ο ορισμός μιας έννοιας είναι το πιο δύσκολο έργο του ανθρώπινου μυαλού. Αυτό αποδείχνεται από το γεγονός ότι με τον Σωκράτη, που δοκίμασε να ορίσει τις έννοιες, ουσιαστικά αρχίζει η επιστήμη στην ιστορία του ανθρώπινου γένους. Τρίτο, ότι, επειδή είναι ατέρμονα δύσκολος ο ορισμός της κάθε έννοιας, οι συζητητές ήταν ανάγκη να 'χουν αγάπη περισσή μεταξύ τους, να 'χουν ειλικρίνεια, καλή πίστη ο ένας στον άλλο, και εντιμότητα. Διαφορετικά κινδύνευαν να σφαχτούνε επάνω στη συζήτηση. Αυτό είναι εκείνο, που γέννησε τον πλατωνικό έρωτα. Τον αναγκαίο όρο για κάθε διάλογο. Και τέταρτο, ότι όλοι σχεδόν οι διάλογοι του Πλάτωνα τελειώνουν, χωρίς να κατορθώνουν οι συζητητές να ορίσουν την έννοια στην απόλυτη ακρίβεια της. Όπως, καλή μας ώρα κι εμείς, δεν ημπορούμε να συμφωνήσουμε όλοι και απόλυτα στο τι είναι έρωτας, τι είναι αρετή, τι είναι δημοκρατία, τι είναι Ελευθέριος Βενιζέλος, και πάει λέγοντας. Έλεγε λοιπόν ο Σωκράτης. -Λύσι, ξέρεις τι είναι φιλία; -Και βέβαια ξέρω. Εσύ δεν ξέρεις; -Όχι. -Με κοροϊδεύεις τώρα; -Δε σε κοροϊδεύω, Λύσι. Και έλεγε πάλι. -Ευθύφρονα, ξέρεις τι είναι ευσέβεια; -Και βέβαια ξέρω. Εσύ δεν ξέρεις; -Όχι. -Με δουλεύεις τώρα; -Δε σε δουλεύω Ευθύφρονα. Μάρτυς μου ο Δίας. Και έλεγε ακόμη -Θρασύμαχε, ξέρεις τι είναι δικαιοσύνη; -Και βέβαια ξέρω. Δικαιοσύνη είναι το συμφέρο του ισχυρότερου. -Γιατί, εσύ δεν το 'ξερες Σωκράτη; - Όχι. - Μη με κογιονάρεις, κουζουλέ, γιατί θα θυμώσω. Και σα θυμώσω, θα σε βάλω να ξουρίσεις το λιοντάρι χωρίς σαπουνάδα.<br />Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-751939976639426350.post-9661529882428512662016-07-26T16:19:01.531+03:002016-07-26T16:19:01.531+03:005. Οταν αναφερθηκα στην κατανοηση της Δημιουργιας,...5. Οταν αναφερθηκα στην κατανοηση της Δημιουργιας, εννοουσα αυτο. Ξερουμε πως ο νομος της πολικοτητας βρισκει καθολικη εφαρμογη στη Δημιουργια. Αρα εχουμε γνωση εστω και μεσω τριτων για την Δημιουργια. Αυτην την γνωση, μπορουμε πλεον να την εφαρμοσουμε στον εαυτο μας, γνωριζοντας πλεον πως βρισκει εφαρμογη και σε εμας. Αρα το υποσυνολο μπορει να εχει επιγνωση σε καποιο ποσοστο του συνολου, δεδομενου οτι "οπως πανω, ετσι και κατω"<br /><br />6.Το αν ο ανθρωπος ειναι κοινωνικο ή μοναχικο ων ειναι πολυ μεγαλη συζητηση, φιλοσοφικη και θεωρητικη. Θα μπορουσαμε ισως καποια στιγμη να την ανοιξουμε. Και οι δυο θεσεις-αποψεις ειναι εξισου σοβαρες και καλα στοιχειοθετημενες και δεν προκειται περι φληναφηματων. Εκ πρωτοις θα ελεγα πως ενω η συντροφικοτητα ειναι ανθρωπινη αναγκη, παρατηρειται πως οσο πιο πληρης γινεται ενας ανθρωπος τοσο πιο μοναχικος τεινει να γινει. Και δεν αναφερομαι στην απομονωση εκ φοβου, αλλα την συνειδητη. Οταν ημουν παιδι ηθελα περιβαλλον αγαπης ωστε να αισθανθω δυνατος για να τολμησω, πλεον δεν το χρειαζομαι, τουλαχιστον οχι οσο τοτε.<br /><br />7. "Ο Εωσφορος προσπαθει να μας κρατησει μακρια απο την θεωση". Πώς το ξερουμε αυτο; Μου λειπει ο συνδετικος συλογγστικος κρικος για να φτασω σε αυτο το συμπερασμα, ισως και να ειναι ετσι αλλα προς το παρον μου φαινεται πως καναμε αλμα.Οταν αναφερθηκα σε "εκπροσωπο" του κακου δεν αναφερομουν στον Εωσφορο. Δεν εχω στοιχεια για να τον καταταξω σε αυτη τη θεση.<br /><br />8."Συνεπώς χρειάζεται τον καταστρεπτικό παράγοντα προκειμένου να τον γνωρίσει και να τον αποφύγει και όχι να παραδοθεί σε αυτόν, διότι τότε η κατάληξη είναι νομοτελειακά βέβαιη!"<br />Εδω ας μου επιτρεψεις να διαφωνω. Θεωρω τον καταστρεπτικο παραγοντα το ενα απο τα δυο ορμεφυτα της ψυχης, συμφωνα με τον πλατωνικο μυθο με το αρμα που το σερνουν δυο αλογα, ασπρο και μαυρο. Δεν επιλεγω τον στρουθοκαμηλισμο ή την αποφυγη ως πραξη επιλογης, ουτε ομως και την παραδοση ανευ ορων στις βουλες και τις ορεξεις του μαυρου αλογου. Επιλεγω ομως την ισοτιμη αναγνωριση του στον ψυχισμο μου και την συνειδητη ελλογη δραση του. Κοινως θα του επιτρεψω μιας εντος οριων εκφρασξη και εκτονωση και οχι καταπιεση, θυμομενος και την ρηση του Γιουνγκ "Η σκια καθισταται εχθρος, οταν δεν την αναγνωριζουμε". Εχθρο στην αμαξα μου(αμαξα=ανθρωπος) δεν θελω. Αλλωστε ο καταστρεπτικος παραγοντας ειναι συμφυτος με τη ζωη. Αν δεν φαμε (και κατ επεκταση σκοτωσουμε την αντιστοιχη μορφη ζωης) δεν μπορουμε να ζησουμε. Αυτο δεν σημαινει πως μισουμε αυτο που τρωμε, τουναντιον. <br /><br />Αν τωρα, βαλουμε τον εαυτο μας στην θεση της κατωτερης μορφης ζωης, γινεται ευκολα κατανοητο πως αποτελουμε τροφη για καποιες ανωτερες οντοτητες, μεταξυ αυτων πιθανοτατα και ο Εωσφορος. Αυτο δεν τον κανει αυτοματα εχθρο μου, με υποχρεωνει ωστοσο σε μια εξυπνη μορφη δρασης. Φυσικη επιλογη. Αν ειμαι λαγος και κυκλοφορω στο δασος, δεν ειναι εχθρος μου το λιονταρι. Δεν το λες και φιλο βεβαια. Προφανως δεν θα κυκλοφορω διπλα του. Ωστοσο, το δασος ειναι μεγαλο και οι κινδυνοι πολλοι. Καλο ειναι να υπαρχει και κανα λιονταρι, διοτι σαν λαγος που ειμαι εχω να φοβαμαι χιλια δυο πραγματα. Τουλαχιστον το λιονταρι προστατευει (χωρις να σημαινει πως το κανει απαραιτητα για μενα) απο πολλους εξωτερικους εχθρους. <br /><br />Αυτα τα λιγα, δεν θα τα λυσουμε ολα εμεις<br /><br />ΥΓ.ΧρωματωνΠοιητη, αυτο με την ενεργεια ειναι σωστο. Θα πρεπει να το αναλυσουμε καποτε<br /><br />Ελ ΣτοχαστηςAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-751939976639426350.post-61148764332845816842016-07-26T16:18:40.725+03:002016-07-26T16:18:40.725+03:001. Λυκαστρε, τωρα ειδα τον αποχαιρετισμο σου. Αν η...1. Λυκαστρε, τωρα ειδα τον αποχαιρετισμο σου. Αν η επιλογη ειναι τελικη, προφανως ειναι σεβαστη. Οπως ομως τραγουδαει ο Νοτης "Δωσε ενα τελος να αρμοζει, κανε μια εξοδο μεγαλη, να σε χειροκροτησουν ολοι, τα πληθη μαγεψε και παλι", και θα σου δειξω τον τροπο. Καθε διαζυγιο ειναι σεβαστο, υπαρχει ομως ενα μεγαλο "αρκει". Αρκει να ξερουμε τον λογο, το "γιατι". Το πραγματικο "γιατι",οχι το "γιατι" που φτιαχνει το μυαλο μας. Θα ηθελα λοιπον να σε ρωτησω: "Γιατι αποχωρεις; Ποιος ειναι ο λογος;" και θα ηθελα να δωσεις μια ειλικρινη απαντηση. <br /><br />2. Δ, διαβασα την ιστορια σου. Μοιαζει βγαλμενη απο το δικο μου παρελθον. Χαρακτηριστικο παραδειγμα μια θηλυκης πολικοτητας, δειχνει την αναγκαιοτητα υπαρξης της αρσενικης. Ο αρσενικος-γιανγκ πολος ειναι αυτος που "παταει ποδι". Εφαρμοζεται απλως, οταν κανουμε αντιστοιχες πραξεις. Καποιος νοητικα ευφυης μπορει ευκολα να τον εφαρμοσει στη ζωη του συνδυαστικα με τον θηλυκο-γιν, αρκει να τον εχει συνεχως υποψιν. Συνεχως ομως. Αυτος ειναι που αμφισβητει και πολυ καλα κανει. "Αμφισβητω,αρα υπαρχω" (και οχι σκεφτομαι αρα υπαρχω). Θα μεινουν τοσα λιγα μετα την αμφισβητηση, που θα γινει απολυτα κατανοητο πως οντως ο σοφοτερος ηταν ο "Εν οιδα, οτι ουδεν οιδα". Και θα παραθεσω Λιαντινη εδω γιατι αξιζει να υπαρχει.*<br /><br />Το σχολιο του Λυκιου ειναι ολοσωστο. Πώς γινεται αυτο το ατσαλωμα λοιπον; Θα σου το προσφερει απλοχερα η γιανγκ αρχη. Αρκει να την αναγνωρισεις και να παψεις να την καταπιεζεις. Εαν δηλ για παραδειγμα σου αρεσει ο "μπρουταλ" ανδρας, ειναι διοτι ακριβως γι αυτα τα χαρακτηριστικα υπαρχει ερωτας, δηλ ελξη και διαθεση για προσαρτηση στο ειναι και στη ουσια σου. Η υλη και η καθημερινη ζωη προσφερουν απλοχερα ευκαιριες για να συμβει αυτο. Αυτος ειναι ο κατωτερος βαθμος ερωτα, ο φυσικος ερωτας, που οπως ειχε πει ο Γκουρτζιεφ "Ο φυσικος ερωτας εξαρταται απο την πολικοτητα".<br /><br />Φυσικα και υπαρχει "ανθρωποφοβια", διοτι ο "γιν" ειναι ανοικτος,εχει ενσυναισθηση οποτε ενας μαλακας μπορει να τον βλαψει και να τον πληγωσει ευκολα. Δεν νοιαζεται αρκετα για τον εαυτο του και εχει την ταση να θεοποιει τους αλλους. Ντρεπεται για πραγματα που δεν θα επρεπε. Αυτο λυνεται με ενα τροπο σκεψης του στυλ "Απο που αντλεις το δικαιωμα ρε μαλακα και με κανεις να αισθανομαι τυψεις, ενοχες, ντροπες ή ανεπαρκης; Αυτα αλλου, εκει που σε παιρνει, σε κανα χαζο που σε αφηνει". Αυτο το υφος πρεπει να φαινεται στο ματι διαρκως σε συναναστροφες με ανθρωπους ειτε αμφιβολης ποιοτητας ειτε αγνωστων. Στην πραξη μπορει να εκφραζεται (αρχικα) με γιν τροπο, οπως: "Με συγχωρειτε κυριε, αλλα δεν σας επιτρεπω αυτην την συμπεριφορα. Την θεωρω ασεβη και δεν ειμαι διατεθειμενος να την δεχτω".<br /><br />3."Απορω με την υπομονη σου Λυκιε."<br />Καλα εσυ το μονο που μπορεις να κανεις ειναι να απορεις. Για μεχρι εκει ("να απορεις" για να σε βοηθησω) καλος εισαι. <br /><br />4. Δεν ειναι ασεβεις οι λεξεις, ας μην τις φοβομαστε, αλλα οι συμπεριφορες. Δεν υστερει το πεζοδρομιο απο τα "σαλονια". Ωστοσο, δεχομενος την συσταση, θα προσπαθησω να το ελαττωσω. Η αλληλοεκτιμηση και ο αλληλοσεβασμος ειναι δεδομενα, δεν αναιρουνται (αλιμονο) απο μια πιθανη διαφορετικη αποψη.<br />Ελ ΣτοχαστηςAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-751939976639426350.post-12910807259770459632016-07-26T08:42:01.222+03:002016-07-26T08:42:01.222+03:00Πολύ ωραία ανάλυση περί καλού, κακού και έρωτος. Ε...Πολύ ωραία ανάλυση περί καλού, κακού και έρωτος. Επίσης χαίρομαι που εκφράζουμε κοινές θέσεις, έστω κι αν προηγήθηκα χρονικά!<br />Πάντως, η δική σου δόξα δεν κλέβεται διότι είναι μοναδική, ως γνήσια ποιητική των ...χρωμάτων!<br />ΛΥΚΙΟΣ.ΛΥΚΙΟΣhttps://www.blogger.com/profile/15406484057117214838noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-751939976639426350.post-10689997831563853632016-07-26T02:50:19.219+03:002016-07-26T02:50:19.219+03:00.....
Γενέθλια = γέννησις Άθλων ( Με το που θα γε........<br /><br />Γενέθλια = γέννησις Άθλων ( Με το που θα γεννηθούμε ξεκινά η διαδικασία της "άθλησης" στον Νού, στην Ψυχή, στο σώμα, μέχρι να ολοκληρώσουμε τους "Άθλους" μας ).<br /><br />Άθλος <-> λάθος ( αναγραμματισμός ) ( η διά παντός παύση ενός λάθους, μετουσιώνεται πλέον σε Άθλο ).<br /><br /><br />--------------------<br /><br /><br />Αρκετές πληροφορίες και στοιχεία δείχνουν ότι το παιχνίδι παίζεται στην συσσώρευση ενέργειας.<br /><br />Εξάλλου για να δημιουργήσεις χρειάζεται ενέργεια έστω και ως "κίνηση".<br />Λέμε αρκετές φορές έχω θετική ενέργεια ή αρνητική ενέργεια.Μπορούμε να το διατυπώσουμε και ως ενεργητική ή παθητική.Αυτό σε μια πιό σφαιρική "εικόνα" είναι ο Κόσμος των αντιθέτων ή των εναντίων.<br /><br />Αρκετά έχουν γραφτεί για την σεξουαλική ενέργεια, τα επτά ( 7 ) κέντρα ( τσάκρας ), την φαιά ουσία ( κουνταλίνη ) και διά μέσου της σπονδυλικής στήλης ο Άνθρωπος, να φθάσει στην απόλυτη ευδαιμονία ( Νιρβάνα ).<br /><br />Εννοείται ότι η διαδικασία έχει πολυδιάστατη σχέση με την "κάθαρση" και τους κύκλους της Ανθρώπινης Ψυχής.<br /><br />Από τους Ορφικούς γνωρίζουμε ότι η πιό κραταιά ενέργεια είναι της έλξης.<br /><br />Έρος ως πρός την ουράνια Αφροδίτη ( ροπή πρός το Κάλλος - Αγαθόν ) και έρως ώς πρός την Πάνδημο Αφροδίτη ( ροπή πρός τις επιθυμίες - πάθη )<br /><br />Το κακό έχοντας το δεύτερο κάππα ( κ ) κόπτει την "αρχή" πρός το χώρο ( κ = κίνηση α = αρχή κ = κόπτειν ο = μικρός χώρος - πεδίο.<br /><br />Το καλό έχοντας το λάμδα ( Λ ) λειαίνει ως Λόγος τον χώρο ( κ = κίνηση α = αρχή λ = λειαίνει ο = μικρός χώρος <br /><br />Ο ακατανόμαστος λοιπόν "κόπτει" με τον δικό του τρόπο την διαδικασία τως άνωσης - ανέλιξης του Ανθρώπου συσσωρεύοντας την ενέργεια που σίγουρα δεν είναι η θετική.<br /><br />Τι κάνει αυτή την ενέργεια που συσσωρεύει:!<br /><br />όπως λέει εύστοχα ο οικοδεσπότης μας...<br /><br /><br /> Τους κανόνες τους ξέρετε, ξεδιπλώστε τις σκέψεις σας ελεύθερα...<br /><br /><br /><br />Υ.Σ.<br />α)Δεν πολυ..επεμβαίνω λόγο έλλειψης χρόνου αλλά το βασικότερο γιατί μέχρι τώρα εξελίσσεται πολύ "καλά" η συζήτηση.<br /><br />β)Λύκιε κάποια πράγματα που πήγα να γράψω τα πρόλαβες και μπορώ να πώ ( γράψω ) ότι τα περιέγραψες πιό ωραία από εμένα.Μου πήρες την Δόξα... χαχαχα ( λίγο χιούμορ ) <br /><br /><br /><br />έρρωσθε και ευδαιμονείτε<br /><br /><br />Ποιητής των χρωμάτωνAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-751939976639426350.post-3781375038039056552016-07-25T17:22:49.560+03:002016-07-25T17:22:49.560+03:00Απορω με την υπομονη σου Λυκιε. Απορω με την υπομονη σου Λυκιε. Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-751939976639426350.post-37689169833865069032016-07-25T13:37:37.626+03:002016-07-25T13:37:37.626+03:00Ο άνθρωπος γεννιέται και παλεύει με τα αρνητικά (κ...Ο άνθρωπος γεννιέται και παλεύει με τα αρνητικά (κακά) γνωρίσματα του εαυτού του. Καμία αντίρρηση επ΄αυτού. Παλεύει διότι τον διαβρώνουν και τον αποδομούν. Αυτό το γνωρίζει και τα αντιμάχεται προκειμένου να ανελιχθεί. Και εδώ που τα λέμε, μόνο όταν κατανικήσει το αρνητικό του μέρος, ανελίσσεται.<br />Συνεπώς χρειάζεται τον καταστρεπτικό παράγοντα προκειμένου να τον γνωρίσει και να τον αποφύγει και όχι να παραδοθεί σε αυτόν, διότι τότε η κατάληξη είναι νομοτελειακά βέβαιη!<br />Ο Εωσφόρος εδώ, μας προκύπτει από την προσπάθειά του, να διαβρωθούμε από τον καταστρεπτικό παράγοντα. <br />Στέκεται εμπόδιο στην ανέλιξή μας, εκπροσωπώντας τα αρνητικά στοιχεία. Αυτά που πρέπει να αντιπαλέψουμε, ώστε να μην κυριαρχήσουν μέσα μας.<br /> Αυτός είναι ο ρόλος του από την στιγμή πού αποσχίστηκε από τον θεϊκό του θώκο και δημιούργησε το Χάος. Το Χάος αντιτίθεται στην Τάξη, δηλαδή την ιεραρχία. Επιδιώκει την ανατροπή.<br />Με αυτή την έννοια ο Εωσφόρος, αν και αναγκαίος για την Δημιουργία, είναι αυτός που «καταδικάζεται» εκ των υστέρων, προκειμένου να επιτευχθεί το Θείο Σχέδιο. Πρέπει να νικηθεί από τον άνθρωπο (εσωτερικά). Σε βοήθεια του ανθρώπου, συνδράμει ο Υιός του Θεού, ο Χριστός, ως αντίπαλον δέος, διότι κυβερνήτης αυτού του κόσμου είναι ο Εωσφόρος (άρα κυριαρχεί).<br />Με δυο λόγια: Ο Εωσφόρος είναι μέγιστης αξίας οντότητα, η οποία αποσπάται από την Θεϊκή της ουσία, προκειμένου να δημιουργήσει το Χάος και να υποστηρίξει την Αταξία. Μέσα από το Χάος προκύπτει η ανάγκη (έτσι θέλει το Θείο Σχέδιο) να εγκατασταθεί η Τάξη και η ιεραρχία. Έτσι προκύπτει ο υλικός κόσμος. Ο Εωσφόρος είναι υποχρεωμένος να υποστηρίξει την αρχική του αποστολή, δηλαδή να εναντιωθεί στην Θεϊκή Τάξη, ώστε να δημιουργήσει το δίπολο. Ο άνθρωπος που είναι το υποκείμενο εν προκειμένω, της έλλογης παρουσίας μέσα στην ύλη, πρέπει να επιγνώσει ανάγκη της Τάξης και της Ιεραρχίας και να κομίσει αυτή την γνώση στην Πηγή. Όταν συμβεί αυτό, ο Εωσφόρος θα επανέλθει στον Θεϊκό του θώκο, αποκαταστημένος και «δικαιωμένος» για την θυσία του, υπέρ του θειου Σχεδίου.<br />Έτσι αγαπητέ Ε.Σ. δεν καταδικάζουμε την οντότητα του Εωσφόρου, αλλά την επίδραση που ασκεί μέσα μας.<br /><br />Λες πιο κάτω ότι «Σιγουρα παντως, χρειαζεται περιβαλλον αγαπης για να τολμουμε, ομως εγω διαπιστωσα την μεγαλυτερη εξελιξη μου απο την συναναστροφη με τοξικους ανθρωπους.»<br /><br />Αφού λοιπόν χρειαζόμαστε περιβάλλον αγάπης, αυτό μπορεί να συμβεί μόνο μέσα από την κοινωνικότητα του ανθρώπου. Αντίστοιχα σου λέω ότι πρόκειται για έωλες εικασίες, όσα είπες περί μη κοινωνικού όντος (για τον άνθρωπο) και τα άλλα συναφή φληναφήματα! <br />ΛΥΚΙΟΣ.ΛΥΚΙΟΣhttps://www.blogger.com/profile/15406484057117214838noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-751939976639426350.post-25273955413446487912016-07-25T13:37:22.472+03:002016-07-25T13:37:22.472+03:00Αγαπητέ Ε.Σ., δεν ξέφυγα από όσα είπε το κείμενο γ...Αγαπητέ Ε.Σ., δεν ξέφυγα από όσα είπε το κείμενο για την έλλειψη Καλού η οποία ορίζει το Κακό. Το προσέγγισα από άλλη γωνία και αναφέρθηκα στον Εωσφόρο ως εκπρόσωπο του κακού, με την έννοια ότι ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ να κρατήσει μεγάλη την απόσταση του εν δυνάμει Καλού από το ενεργεία Καλό (δηλαδή το «κακό») στον άνθρωπο. Αυτή η επίδραση του Εωσφόρου στον άνθρωπο, είναι μια εχθρική στάση. Με αυτή την έννοια είναι Κακή, δηλαδή βλαπτική για την ανέλιξή του. <br />Άρα εγώ εισάγω (εμπλουτίζω) στην έννοια του «Κακού», την βλαπτικότητα στην ανέλιξη του ανθρώπου.<br />Αυτό δηλαδή που πράττει ο Εωσφόρος. Εξάλλου το παραδέχεσαι και εσύ, όταν λες ότι «Αρα αφου ως Κακο οριζεται η αποσταση μας απο τη θεωση, ο "εκπροσωπος" του δεν μπορει παρα να ειναι αυτος που στεκεται εμποδιο στην αυτογνωσια μας»<br />Όπως κατάλαβες, μετά το κείμενο μπορούμε να επεκταθούμε περισσότερο από το αυτολεξεί του!<br /><br />Θεωρείς απαραίτητο, να αποκτήσουμε επίγνωση της Δημιουργίας πριν επιγνώσουμε τον Εαυτό μας. Αυτό είναι αδύνατον. Η αντίληψη της Δημιουργίας, δηλαδή της φύσης, περνά μέσα από τις δικές μας αισθήσεις και τις ψυχικές επιδράσεις που αυτές προκαλούν. Μόνο αν ήμαστε ένας ρομποτικός (άψυχος) παρατηρητής, θα μπορούσαμε να έχουμε μόνο την υλική αποτύπωση της Δημιουργίας και αυτό μόνο ως καταγραφή.<br />Η Δημιουργία δεν είναι μόνο η απτή ύλη, αλλά εξυφαίνεται σε πολλαπλά επίπεδα αραίωσης και πύκνωσης, τα οποία δεν γίνονται αντιληπτά από τις πέντε αισθήσεις μας.<br />Τα αισθητήρια όργανά μας για τους άλλους χώρους, είναι τα ψυχικά μας όργανα. Αλλά για να τα αξιοποιήσουμε συνειδητά (με τον νου μας), πρέπει να τα γνωρίσουμε και να τα ελέγξουμε. Μόλις συμβεί αυτό, ανακαλύπτουμε δυνάμεις και μηχανισμούς της φύσης που δεν φαίνονται από τα μάτια μας, αλλά υπάρχουν και μάλιστα κυριαρχούν (είναι ανώτερα της ύλης). Ανακαλύπτουμε ότι και εμείς, ως γνήσια υποσύνολα του Απολύτου Συνόλου, έχουμε στοιχεία της ιδιοσυστασίας του. Άρα ότι βλέπουμε μέσα μας, υπάρχει και έξω μας. <br />Συνεπώς μόνο γνωρίζοντας τον εαυτό μας, μπορούμε να γνωρίσουμε την Δημιουργία.<br />Στα μαθηματικά το υποσύνολο δεν μπορεί να έχει επίγνωση του συνόλου, παρά μόνο του εαυτού του. Ότι ανήκει σε αυτό, ανήκει σίγουρα και στο σύνολο. <br /><br />ΛΥΚΙΟΣhttps://www.blogger.com/profile/15406484057117214838noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-751939976639426350.post-82397914354330918622016-07-25T12:10:45.413+03:002016-07-25T12:10:45.413+03:00Αγαπητή μου Δέσποινα, πολλοί άνθρωποι οι οποίοι έχ...Αγαπητή μου Δέσποινα, πολλοί άνθρωποι οι οποίοι έχουν εξελιγμένη συναισθηματική νοημοσύνη, επιθυμούν να ζουν ήρεμα, χωρίς παρεμβολές που ταράσσουν τα ύδατα της ηρεμίας τους. Όμως αυτή η επιθυμία, δύσκολα βρίσκει την εφαρμογή της μέσα στη ζωή. Το ατσάλωμα που πρέπει να αποκτήσουμε, ώστε να μην διαταρασσόμαστε από την παρουσία ανθρώπων με έντονη πολικότητα, θέλει δουλειά! Και ξέρω ότι αυτό πονάει, γιατί απαιτεί να ξεριζώσουμε από μέσα μας φοβίες που δεν γνωρίζουμε από πότε και πόθεν προέρχονται. Καλή δουλειά λοιπόν! Έχεις το "αυτοψυχαναλώθειν" (χαχα) σ΄αυτόν!<br />ΛΥΚΙΟΣ.<br />ΛΥΚΙΟΣhttps://www.blogger.com/profile/15406484057117214838noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-751939976639426350.post-58046348261032013292016-07-25T10:56:21.576+03:002016-07-25T10:56:21.576+03:00Άριστα στον Στοχαστή. Μας δόνησε πρωί πρωί με σοφέ...Άριστα στον Στοχαστή. Μας δόνησε πρωί πρωί με σοφές και ευεργετικές δονήσεις, μας "τάισε" με εκλεκτή διανοητική τροφή, πέταξε πυροτεχνήματα και είδαμε στιγμιαία σε εικόνες τα λόγια του. Και όπως πάντα, περιμένουμε τον Λύκιο, να δούμε τί θα κρατήσει και τί θα ανατρέψει. Κάτι που είδα σε ένα πυροτέχνημα είναι τον εαυτό μου φρεσκογεννημένη. Τόσο αγνό, τόσο καθαρό πνεύμα. Παρακολουθούσα γαλήνια το οικογενειακό γίγνεσθαι ξαπλωμένη στο κρεβάτι μου, ύπαρξη χωρίς επίγνωση του υλικού σώματος. Και πάνω εκεί στην ήρεμη νιρβάνα μου έρχονταν κάποιοι επισκέπτες. Φωνές, χαρές, γιορτή. Και ξαφνικά κάποιος έλεγε κάτι, αυτό που λέμε εκτός θεϊκής θέασης, κι ας μην καταλαβαίνετε τον όρο, μια συκοφαντία, μια αδικία, μια ειρωνία, ένα σκωπτικό χιούμορ, και όλο το πλέγμα του κόσμου διαταρασσόταν. Οι ενήλικες άλλαζαν κουβέντα, το προσπερνούσαν, για μένα όμως σταματούσε εκεί η πλοκή. Γιατί δημιουργούνταν ένας κόμπος στην ύφανση και η παρθενική μου τελειότητα δεν μπορούσε να τον προσπεράσει σαν να μην υπήρχε. Όταν ένα άτομο δημιουργούσε στο οικογενειακό μου γίγνεσθαι πολλές τέτοιες διαταραχές, πολλούς κόμπους, καιγόταν. Στους τρεις κόμπους ήταν μέσα μου persona non grata, ανεπιθύμητος. Θυμάμαι μια φορά που όταν ήρθε ένα τέτοιο πρόσωπο, -περπατούσα πια -, κρύφτηκα στο λουτρό (έτσι λέγαμε σ' εκείνο το σπίτι το μπάνιο), και περίμενα μέχρι να φύγει. Επέλεξα ασυναίσθητα να μην τον αντικρύσω, επίσης να μην του χαρίσω την παρουσία μου. Μέχρι σήμερα παρουσιάζω μια ανθρωποφοβία. Επιλεκτική ανθρωποφοβία για όσους ξέρω οτι απερίσκεπτα δημιουργούν αυτήν την ακαταστασία στην ροή της συνειδητότητας. Δεν γίνεται αυτό συνειδητά. Και ούτε πάντα οι άνθρωποι αυτοί δημιουργούν δυσαρμονία. Υπάρχει όμως η πιθανότητα. <br />Η καρδιά μου με ένα χοροπήδημα με δυσκολεύει να έρθω σε επαφή μαζί τους. Με την λογική είμαι ανοιχτή, είμαι ισχυρή, είμαι λέων. Ξεκινώ κάθε φορά την επικοινωνία μου σε καθαρή σελίδα. Είμαι τώρα στην φάση να μάθει η καρδιά να μην φοβάται. Να προσπερνά την δυσαρμονία χωρίς κόμπο, να την αφήνω πίσω, είναι μεγάλη σπατάλη ενέργειας. Ωστόσο είναι ένα εκ γενετής χαρακτηριστικό. Πρέπει όμως να το μετεξελίξω.<br />Έκανα το φιλοσοφικό μου ανάκλιντρο, ψυχαναλυτικό κρεβάτι! Είναι και πρωί, με υπνώτισε και το σεντόνι του Στοχαστή:-) <br />Καλημέρα!!! <br /><br />Δ.<br /><br />Υ.Γ. Είδα τώρα και την σύσταση του Λύκιου. Σωστό κι αυτό. Δεκτό. Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-751939976639426350.post-46137331759766037072016-07-25T10:38:18.241+03:002016-07-25T10:38:18.241+03:00Πριν σου απαντήσω αγαπητέ Ε.Σ., θα ήθελα να σε παρ...Πριν σου απαντήσω αγαπητέ Ε.Σ., θα ήθελα να σε παρακαλέσω να μην υποβαθμίζεις το επίπεδο της συζήτησης με την χρήση πεζοδρομιακού λόγου. Θα προτιμούσα να μιλάς στο επίπεδο που σου μιλάμε και εμείς.<br />Για παράδειγμα, αντί για "δεν εχω καμια αναγκη να εξευμενισω το Κακο, χεσμενο το εχω", θα μπορούσες να πεις "δεν εχω καμια αναγκη να εξευμενισω το Κακο, με αφήνει αδιάφορο" ή κάτι παρόμοιο.<br />Αντιλαμβάνεσαι ότι την δυνατότητα να εκφραζόμαστε ανάλογα, την έχουμε όλοι. Ο λόγος που δεν μιλάμε με πεζοδρομιακή διάλεκτο, είναι ότι επιθυμούμε να κρατήσουμε ένα καλό επίπεδο διαλόγου, με σεβασμό στην ελληνική γλώσσα και προπαντός μεταξύ μας. <br />Ας μην το χαλάσουμε αυτό.<br />ΛΥΚΙΟΣ.ΛΥΚΙΟΣhttps://www.blogger.com/profile/15406484057117214838noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-751939976639426350.post-71001920898085554162016-07-25T10:23:19.628+03:002016-07-25T10:23:19.628+03:00ΕΠΙΣΗΣ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΠΕΙΣ ΚΑΙ "ΟΥΓΚΑ ΟΥΓΚΑ ΟΥ...ΕΠΙΣΗΣ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΠΕΙΣ ΚΑΙ "ΟΥΓΚΑ ΟΥΓΚΑ ΟΥΓΚΑ ΣΤΡΟΥΓΚΑ ΟΥΓΚΑ ΝΤΑΛΑ ΟΥΓΚΑ ΣΤΡΟΥΓΚΑ ΜΟΥΓΚΑ" ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΚΑΙ Ο ΣΤΟΧΑΣΤΗΣ ΜΑΣ!!!!<br />ΑΡΚΤΟΥΡΟΣAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-751939976639426350.post-65240258860762579642016-07-25T09:07:42.695+03:002016-07-25T09:07:42.695+03:00Ο ορισμος σου πασχει, δεν λεει τιποτα απολυτως, ετ...Ο ορισμος σου πασχει, δεν λεει τιποτα απολυτως, ετσι μιλανε οι πολιτικοι οταν δεν εχουν και δεν θελουν να πουν τιποτα<br />"Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΙΣΘΗΤΟ,ΟΡΑΤΟ,ΚΑΙ ΑΠΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ, ΦΩΤΟΔΟΤΟΥ ΚΑΙ ΛΟΓΟΔΟΤΟΥ ΠΟΡΕΙΑΣ,ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ ΤΩΝ ΑΛΟΓΩΝ ΟΝΤΩΝ ΣΕ ΕΛΟΓΑ,ΔΗΛΑΔΗ ΑΝ_ΘΡΩΠΟΥΣ.<br />Πες πιο απλα ο ελληνισμος ειναι "κατι που γα_αει και δερνει και εμεις τους καναμε ανθρωπους και τους κατεβασαμε απο τα δενδρα". Το ιδιο ειναι. <br />ΕΛ ΣτοχαστηςAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-751939976639426350.post-66576008529363334762016-07-25T07:16:03.120+03:002016-07-25T07:16:03.120+03:00Ειναι μεγαλη συζητηση το αν ο ανθρωπος ειναι κοινω...Ειναι μεγαλη συζητηση το αν ο ανθρωπος ειναι κοινωνικο ον. Σιγουρα ο ανθρωπος καταλαβαινει καλυτερα και γρηγοροτερα τον εαυτο του οταν βρισκεται διπλα σε αλλους ανθρωπους, διοτι οι αλλοι ανθρωποι δρουν σαν καθρεφτες πανω στους οποιους προβαλλουμε τις ελλειψεις μας, οσα θελουμε να αναπτυξουμε και μετα ειτε τα ερωτευομαστε ειτε τα μισουμε, ειτε τα θαυμαζουμε (αν πιστευουμε πως μπορουμε να τα αναπτυξουμε και εμεις στον εαυτο μας) ειτε τα ζηλευουμε (αν πιστευουμε πως δεν μπορουμε να τα εχουμε). Αν φυγει ο παραγοντας της αυτογνωσιας λοιπον και της τροφης (αφου οι εντυπωσεις ειναι το κυριοτερο ειδος τροφης), εαν ενας ανθρωπος ειναι ικανος να διαλογιζεται τοτε ισως να μην χρειαζεται τις παραστασεις απο την πραγματικη ζωη για να τις αντιληφθει και να αυτεπιγνωστει. Αρα μπορει ο ανθρωπος να ειναι και μοναχικο ον, οπως εχουν υποστηριξει αρκετοι φιλοσοφοι. Σιγουρα παντως, χρειαζεται περιβαλλον αγαπης για να τολμουμε, ομως εγω διαπιστωσα την μεγαλυτερη εξελιξη μου απο την συναναστροφη με τοξικους ανθρωπους. <br /><br />Μας νοιαζει και μας παρανοιαζει η Φυση και πως αυτη δουλευει οπως το λιονταρι διοτι η φυση αποτελει μια εκ των τριων υποστασεων μας. Και Ελληνισμος κατα τον Λιαντινη ειναι και το να δεχομαστε την αληθεια που προερχεται απο την Φυση και οχι η αληθεια που δημιουργει το μυαλο των ανθρωπων. Πρωτα, θα κατακτησουμε την υποσταση του ζωου και μετα θα την υποταξουμε στη νοηση μας, διαφορετικα θα καταληξουμε σκλαβοι των φαντασιοπληξιων μας και νομοτελειακα η ασθενεια στο υλικο σωμα ια μας χτυπησει την πορτα, δειχνοντας μας ακριβως τι κανουμε λαθος. Εμεις θα την δημιουργησουμε την ασθενεια και οχι καποιος Θεος που παιζει "παμε Στοιχημα" με καποιο Διαβολο, με την ζωη του ταλαιπωρου ανθρωπου. Αυτο θα πει υπευθυνοτητα. <br /><br />Στην πρωτη παραγραφο του ποιηματος θα προσεθετα:<br /><br />"Και συ λοιπόν στέκεσαι,<br />έτσι βουβός με τόσες παραιτήσεις<br />από φωνή,από τροφή,από άλογο,από σπίτι,<br />στέκεις απαίσια βουβός σαν πεθαμένος;<br /><br />Σε ποιες ταχα εντολες, θαρρεις μενεις πιστος; <br />Ακομα δεν καταλαβες, πως τετοιες δεν υπαρχουν; <br />Αμα λοιπον, αυτο τωρα το βλεπεις,<br />για να ζησεις, τι αλλο να συμβει πια περιμενεις; <br /><br />Μην περιμενεις, Ζησε!"<br /><br />Ελ ΣτοχαστηςAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-751939976639426350.post-41436740918981587092016-07-25T07:15:43.884+03:002016-07-25T07:15:43.884+03:00Καλημερα
Πρωτον δεν εχω καμια αναγκη να εξευμενισω...Καλημερα<br />Πρωτον δεν εχω καμια αναγκη να εξευμενισω το Κακο, χεσμενο το εχω, αρα κακως εχεις αντιληφθει πως εχω καποια αναγκη. Ομως, εχω ηθικο χρεος να του προσφερω μια δικαιη δικη πριν εκτοξευσω κατηγοριες εναντιον του και αυτο το πραττω, προσπαθω να κατανοησω την Ουσια του. Αυτο θα πει ελληνισμος. Δεν ειμαι Ερντογαν. Αλλο το ενα, αλλο το αλλο. <br /><br />Ο ορισμος του Κακου στο ανω κειμενο οριζεται ως η διαφορα μεταξυ του Καλου που εκδηλωνουν τα δημιουργηματα και του απολυτου Καλου που ειναι ο Θεος. Αρα, οταν λεμε ποσο κακος εισαι, εννοουμε ποσο απεχεις απο το Θεο. Ποσο θες για να τον φτασεις. Αρα με αυτον τον ορισμο, δεν υπαρχει Κακο αυτο καθ'αυτο στον κοσμο μας. Κακοι εννοουνται μονο οσοι μας μπλοκαρουν τον δρομο προς την θεωση. <br /><br />"Δεν χρειάζεται πολλή ανάλυση για να καταλάβουμε την καταστρεπτική δύναμη του Κακού (της έλλειψης) και την αποδόμηση της Δημιουργίας που θέλει να πραγματώσει."<br />Δεν υπαρχει αυτο. "Ο καταστρεπτικος παραγοντας ειναι εις (ενας) εκ των δυο νομων της φυσεως που ασκουν στον ανθρωπο ιση επιρροη." Ο αλλος ειναι ο δημιουργικος. Δεν εχει σχεση το κακο, το κακο ειναι ορος εφευρημα, συμβατικος. "Ο νόμος αυτός όμως δεν είναι το Κακό"<br />"Οταν το κακο εκδηλώνεται από τον άνθρωπο (οταν δηλαδη ο ενας ανθρωπος στεκεται εμποδιο στην εξελιξη του αλλου και στην πορεια του προς την θεωση), ο νόμος το χρησιμοποιεί για να δράσει μέσω αυτού. Αυτή είναι και η μόνη του σχέση με το Κακό." Αρα δεν αποδομει την Δημιουργια, ισα ισα που ειναι το μισο θεμελιο του κοσμου της Δημιουργιας.<br /><br />Αρα αφου ως Κακο οριζεται η αποσταση μας απο τη θεωση, ο "εκπροσωπος" του δεν μπορει παρα να ειναι αυτος που στεκεται εμποδιο στην αυτογνωσια μας. Θεωρω απαραιτητο ενας ανθρωπος να αποκτησει επιγνωση του κοσμου της Δημιουργιας πριν αυτογνωσει τον Εαυτο του, αλλα αυτο ειναι δικια μου αποψη,μπορει καποιος να διαφωνει, αλλωστε μπορει να συμβει και παραλληλα ή αναποδα χρονικα απλως θαναι δυσκολοτερο. Αρα ενας ανθρωπος θα πρεπει να βιωσει τον καταστρεπτικο παραγοντα και να τον αναγνωρισει μεσα του, καθως αφου ο ανθρωπος ειναι μερος της Δημιουργιας, προφανως διεπεται απο τους Νομους που την διεπουν, αρα εκτος απο Δημιουργικη, η αλλη μιση φυση του ειναι Καταστρεπτικη. (τα δυο αλογα, ασπρο και μαυρο). Αν καποιος ειναι ειλικρινης με τον εαυτο του στην σεξουαλικοτητα του, δεν μπορει παρα να το διαπιστωσει μονος του. <br /><br />Αρα Κακο ειναι η μηχανικοτητα, ειναι η αδρανεια, ειναι το δογμα, ειναι η προσκολληση, η σταθεροτητα, το κλειστο μυαλο των ενηλικων και των ημιμαθων "σπουδαγμενων", ειναι το βολεμα. Ουτε καν η Υλη που μεχρι τωρα νομιζαμε πως δρα σαν παγιδα, διοτι μεσω της Υλης ο ανθρωπος μπορει να αυτογνωσθει ευκολοτερα και γρηγοροτερα. Αρα ποιος θα μπορουσε να ειναι ο εκπροσωπος αυτων των στοιχειων; Ποθεν (απο πού) προκυπτει πως ειναι ο Εωσφορος; Υπαρχει εστω ενα ρημαδο στοιχειο υπερ αυτης της αποψης πριν καταδικασουμε τον πουσταρά στο πυρ των εξωτερον; Οι υπολοιπες εωλες εικασιες περι ελλειψης αγαπης και τα συναφη, μπορουν ευκολα να αντικρουστουν μια προς μια ή να αποδοθουν στον καταστρεπτικο παραγοντα που ειναι νομος της φυσης. Συμφωνω πως ξερουμε ελαχιστα. Αρα πως βγαζουμε συμπερασματα και αποδιδουμε ευθυνες χωρις να ξερουμε ουτε τα στοιχειωδη; Εγω δεν ειδα κανα στοιχειο μεχρι τωρα, εστω καπποια ενδειξη η υποψια. <br />Ελ ΣτοχαστηςAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-751939976639426350.post-18429354250749829142016-07-25T00:28:25.037+03:002016-07-25T00:28:25.037+03:00Ο.Κ. ΣΟΥ ΚΑΝΩ ΤΗ ΧΑΡΗ ΝΑ ΜΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΩ!
ΑΡΚΤΟΥΡΟΣΟ.Κ. ΣΟΥ ΚΑΝΩ ΤΗ ΧΑΡΗ ΝΑ ΜΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΩ!<br />ΑΡΚΤΟΥΡΟΣAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-751939976639426350.post-75496950214066642472016-07-24T21:44:05.833+03:002016-07-24T21:44:05.833+03:00Είδα μόλις αυτό το ποιηματάκι.
Και ταιριαστό κι α...Είδα μόλις αυτό το ποιηματάκι. <br />Και ταιριαστό κι αταίριαστο, η ποίηση πάντα μας ταξιδεύει. <br /><br />Και συ λοιπόν<br />στέκεσαι έτσι βουβός με τόσες παραιτήσεις<br />από φωνή<br />από τροφή<br />από άλογο<br />από σπίτι<br />στέκεις απαίσια βουβός σαν πεθαμένος; <br /><br />Ἐγὼ πάλι μέσα στὸ πλῆθος διακλαδίζομαι<br /> ἡ θέλησή μου διακλαδίζεται μέσα στὸ πλῆθος<br /> μαζεύω τοὺς σκόρπιους σπόρους μου.<br /> Για τὴν καινούρια μακρινή μου ἀνάσταση<br /> μαζεύω. <br /><br />Κατά Σαδδουκαίων <br /><br />Δ.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-751939976639426350.post-84291020161684026952016-07-24T21:10:45.159+03:002016-07-24T21:10:45.159+03:00Όπου σώφρων βάζεις σώφρον και το σταματάμε εδώ για...Όπου σώφρων βάζεις σώφρον και το σταματάμε εδώ για να εκτονωθεί η κατάσταση. Καλά; <br />Δ.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-751939976639426350.post-76510009898211165732016-07-24T21:07:13.558+03:002016-07-24T21:07:13.558+03:00Λες: "ΑΛΛΑ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΗΘΕΛΑ,...Λες: "ΑΛΛΑ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΗΘΕΛΑ, ΓΙΑΤΙ ΤΟΝ ΕΚΑΝΑ ΝΑ ΒΓΑΛΕΙ ΟΛΟ ΤΟΥ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ, ΤΟΝ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΚΟ ΜΑΖΙ." Ρε συ, ξέχασες μου φαίνεται πόσο άσχημα λόγια του είπες. Και καλά έκανες που τα ξέχασες και όλοι τα ξεχάσαμε. Αλλά γιατί σε ευαίσθητες και κρίσιμες στιγμές θέλεις να βγάλεις και τον κακό εαυτό του άλλου; Από περιέργεια; Είναι σώφρων αυτό, Αρθούρε; Το πιστεύω οτι δεν το συναισθάνεσαι αυτό που σου λέω. Αλλά όχι και να παραπονεθείς κι από πάνω!! Δεν είναι της ώρας. Τώρα άλλο προσπαθούμε να κάνουμε!! <br /><br />Δ.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-751939976639426350.post-91012578522891365822016-07-24T20:40:29.018+03:002016-07-24T20:40:29.018+03:00ΕΛΕΟΣ! ΤΙ ΕΙΠΑ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΞΑΝΑΠΡΟΚΑΛΕΣΑ ΤΟΝ ΛΥ...ΕΛΕΟΣ! ΤΙ ΕΙΠΑ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΞΑΝΑΠΡΟΚΑΛΕΣΑ ΤΟΝ ΛΥΚΑΣΤΡΟ? ΜΑΛΛΟΝ ΛΑΘΟΣ ΕΚΑΝΑ ΟΤΙ ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΕΛΙΚΑ! <br />ΛΥΚΑΣΤΡΕ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΘΑ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΕΣΟΥΝ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙΣ. ΑΝ ΘΕΣ ΝΑ ΦΥΓΕΙΣ, ΝΑ ΦΥΓΕΙΣ! ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΤΟ ΣΤΥΛ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ ΜΟΥ. ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΣΤΥΛ ΒΕΒΑΙΑ, ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΑΝΕΧΟΜΑΣΤΕ. ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ, ΚΑΛΗ ΚΑΡΔΙΑ!<br />ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΜΕ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΣ ΑΛΛΑ ΕΠΙΣΗΣ ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ, ΚΑΛΗ ΚΑΡΔΙΑ.<br />ΠΑΡΑΦΡΟΝΑ, ΑΣΕ ΤΟΝ ΛΥΚΑΣΤΡΟ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΟΤΙ ΝΟΜΙΖΕΙ. ΕΧΕΙΣ ΤΑΣΕΙΣ ΜΑΖΟΧΙΣΜΟΥ?<br />ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ<br />Anonymousnoreply@blogger.com