ΓΡΑΜΜΟΣ-ΒΙΤΣΙ: 30Αυγούστου 1949
Η ιστορική νίκη της Ελευθερίας, που κανείς δεν θέλει ή δεν τολμά να την αναφέρει
Από τον Ιάσωνα
«Τα ξημερώματα της 30ης Αυγούστου 1949 δεν υπήρχε πλέον «Δημοκρατικός Στρατός». Υπήρχαν πανικόβλητοι ηγείται και συμμορίται οι οποίοι υπεχώρησαν ατάκτως προς βορράν» γράφει στο ιστορικό πόνημα του ο Θ.Χ.Παπακωνσταντίνου «Ανατομία της Επαναστάσεως».
Καταγράφω δηλώσεις πολιτικών της εποχής εκείνης όπως του Γεωργίου Παπανδρέου και Θεμιστοκλή Σοφούλη - που αναφέρονται στο ιστορικό επίτευγμα του Δημοκρατικού Στρατού, και την απελευθέρωση της Ελλάδος από τους σλαβοκομμουνιστές.
Το μέγεθος, οι συνέπειες, τα αποτελέσματα και η σημασία της νίκης αυτής για την Ελλάδα και την ανθρωπότητα, μολονότι ανεκτίμητης αξίας για το μέλλον της Ευρώπης και του Ελευθέρου Κόσμου, δυστυχώς κατά την μεταπολίτευση επροδόθησαν από την πολιτική παράταξη που υποτίθεται ότι εκπροσωπεί το δημοκρατικό κοινοβουλευτικό καθεστώς εν ονόματι μια μονομερούς λήθης που καταντά επιεικώς ηλιθιότης.
Ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
Σε ομιλία του στην Πάτρα ο Γεώργιος Παπανδρέου , αρχηγός τότε της αντιπολιτεύσεως στην Πάτρα, αναφέρει μεταξύ άλλων:
«Διαρκεί ακόμη ο σκληρότατος αγων, τον οποίον εξαπέλυσαν εναντίον μας οι κληρονομικοι εχθροί της Πατρίδος, χρησιμοποιούντες την προδοσίαν της Πέμπτης Φάλαγγος, του Κομμουνιστικού κόματος. Και εξακολοθούν αι ανιστόρητοι θυσίαι του μαρτυρικού Γένους. Αλλά όσον και αν διαρκή ακόμη ο σκληρός αγών, το ευτυχές τέρμα έχει προσεγγίσει. Έχει αναγγελθη στον ορίζοντα η Χαραυγη της Νίκης. Προχθές εις μιαν εμπνευσμένην ημερησίαν διαταγήν του, ο Αρχιστρατηγος ανήγγειλεν εις το Έθνος ότι «επεράσαμεν εις τον δρόμον της Νίκης. Και έπειτα από δύο ημέρας ήλθεν το χαρμόσυνο άγγελμα. Ενικήσαμεν. Ο συρφετός των προδοτών, ο οποίος είχεν συγκεντρωθή είς τον Γράμμον και το Βίτσι, αριθμεί πλέον εις νεκρούς, εις αιχμαλώτους, και εις φυγάδες. Δόξα και τιμή εις τα ενόπλους δυνάμεις της Χώρας. Ζήτω ο εθνικός μας Στρατός. Από τα βάθη της ψυχής του το Έθνος απευθύνει υπερήφανον και ευγνώμονα χαιρετισμόν προς τα ενόπλους δυνάμεις, αι οποίαι με τον ηρωισμόν και την αυτοθυσίαν των, ακόμη μία φορά εξασφαλίζουν την ανεξαρτησίαν και την αιωνιότητα της Ελλάδος. Και το Έθνος ολόκληρον υποκλίνεται ευλαβώς ενώπιον της ιεράς μνήμης των Αθανάτων Νεκρών μας. Εις την συνείδησι των ελληνικών γενεών αιωνία θα είναι η μνήμη των. Αλλά δεν είμεθα μόνοι εις τα Θερμοπύλας. Έχομεν την συμπαράστασιν των ελευθέρων Εθνών και μεγάλων Συμμάχων μας… Η Νίκη της Ελλάδος είναι ταυτοχρόνως νίκη της Ελευθερίας και νίκη της Ανθρωπότητος. Και δια τουτο ευρίσκονται στο πλευρό μας τα ελεύθερα Έθνη και οι Μεγάλοι μας Σύμμαχοι. Απευθύνομεν χαιρετισμόν εις τον ΟΗΕ Δια την ηθικην του συμπαράστασι. Ευχαριστούμε την Βαλκανικην επιτροπήν, η οποία επιβεβαίωσε τας ευθύνας των κακών γειτόνων μας και το δίκαιον της Ελλάδος.Και εκφράζομεν επίσης ευγνωμοσύνην προς τους Μεγάλους Συμμαχους. Παλαιοι ειναι οι δεσμοι μας προς την μεγάλην Βρεταννίαν που τους εχει καθαγιάσει οχρονος. Αλλα είναι φυσικον να είμεθα περισσοτερον ευαίσθητοι δια τας τελευταίας μεγάλας υπηρεσίας της. Οι ευγενείς σταρτιωται της Βρεταννικής συμπολιτείας έδωσαν την ζωήν των δια την ελευθερίαν της Ελλάδος. Και έχουν εις τας καρδίας μας την ιδίαν θέσιν με τους ιδικούς μας νεκρούς... Κι έπειτα από την απελευθερωσιν εξκηκολούθησεν η Μεγ. Βρεταννία να βοηθεί την χώραν μας... Και μιαν ημεραν διέκοψε την βοήθειαν, διότι συνέβη η Μεγάλη Βρεταννία να είναι συνάδελφος της Ελλάδος. Εξηλθομεν και οι δύο από τον μέγαν πόλεμον «τραυματίαι της νίκης»… Και τότε προέβαλεν εις την σκηνήν η Μεγάλη Αμερική. Το Έθνος της απευθύνει Την βαθείαν ευγνωμοσύνην του. Χωρίς την γενναίαν βοήθειαν της Μεγάλης Δημοκρατίας θα είχεν απολεσθή η ιστορική έννοια της Ελλάδος. Αλλά η Αμερικανική Δημοκρατία δεν βοηθεί μόνον την Ελλάδα. Βοηθεί την Ευρώπην ολόκληρον. Αποτελει πράγματι μοναδικόν γεγονός εις την Ιστορίαν της Γής, ότι μια μεγάλη χωρα ανέλαβε την ανοικοδόμησι των ερειπίων όλου του Κοσμου. Αλλά η Ευρώπη έχει εισέλθει εις την Ειρήνην ενώ η Ελλάς συνεχίζει τον πόλεμον. Η Ευρώπη βαδίζει προς την ανασυγκρότησιν ενώ εις την Ελλάδα συνεχίζεται η κατεδάφισης."
(Από το βιβλίο « Γεωργίου Παπανδρέου Πολιτικά Θέματα» τόμος τρίτος, εκδοτικός οίκος Πέτρου Δημητράκου Α.Ε)
