Στην Αθήνα υπάρχουν κυβερνητικά στελέχη και αξιωματούχοι οι οποίοι έχουν μεγαλύτερη αγωνία από την πορεία των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές! “Εντοπίζονται” στα υπουργεία Εξωτερικών και Εθνικής Άμυνας και η αγωνία που έχουν είναι αν ,πότε και πως θα σχηματιστεί κυβέρνηση στην γειτονική Τουρκία! Διπλωμάτες και αξιωματικοί που ασχολούνται με τα ελληνοτουρκικά δεν μπορούν να αποφύγουν την σύγκριση μεταξύ του Ιανουαρίου του 1996 και της σημερινής πολιτικής πραγματικότητας στην Τουρκία. Τότε είχαμε καταλήξει στην κρίση των Ιμίων. Τώρα διανύουμε μια περίοδο έντασης στο Αιγαίο που ουδείς μπορεί να προβλέψει που θα καταλήξει.
Είναι τόσο σοβαρά τα πράγματα;
Οι ομοιότητες μεταξύ 1996 και 2015 περιορίζονται στο γεγονός ότι η Τουρκία δεν έχει σταθερή κυβέρνηση ,είναι άγνωστο πότε θα αποκτήσει και το κυριότερο με ποιες ισορροπίες θα σχηματιστεί. Από εκεί και πέρα είναι σαφές ότι η σημερινή Τουρκία δεν έχει μεγάλη σχέση μ΄ εκείνη του 1996. Τότε οι “παίκτες” του πολιτικού παιχνιδιού -Γιλμάζ,Τσιλέρ,Ερμπακάν- δεν είχαν το μέγεθος και την “αύρα” του Ταγίπ Ερντογάν. Ο οποίος βέβαια μετά από πολλά χρόνια απόλυτης κυριαρχίας νοιώθει για πρώτη φορά την “γεύση της ήττας”. Τα σενάρια περί “εξαγωγής της εσωτερικής πολιτικής κρίσης” πολλές φορές τα έχουμε ακούσει, ελάχιστες φορές έχουν επιβεβαιωθεί και κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα ότι το καθεστώς Ερντογάν θα τα “αξιοποιήσει”.