Σύμφωνα με τον Nikola Tesla, την ημέρα που η επιστήμη θα αρχίσει να μελετά τα μη φυσικά φαινόμενα θα έχει μεγαλύτερη πρόοδο μέσα σε μια δεκαετία από αυτή που σημείωσε σε όλους τους προηγούμενους αιώνες της ύπαρξής της. Προκειμένου να κατανοήσουμε την αληθινή φύση του σύμπαντος, πρέπει να σκεφτόμαστε με τους όρους της ενέργειας, της συχνότητας και των δονήσεων.
Η επιστήμη έχει καλύτερα αποτελέσματα όταν βρίσκεται σε αρμονία με τη φύση. Με αυτά τα δύο μαζί ενωμένα, έχουμε τη δυνατότητα να ανακαλύψουμε τεχνολογικές γνώσεις που μπορούν να βγουν στην επιφάνεια μόνο όταν η συλλογική συνείδηση είναι έτοιμη να τις αγκαλιάσει.
Η συνειδητότητα αποτελεί έναν σημαντικό παράγοντα επίτευξης της αλλαγής στον πλανήτη. Οι θετικές σκέψεις που στέλνουμε, όπως η αγάπη, η ίαση, η προσευχή, η καλή πρόθεση, έχουν ισχυρή επιρροή σε αυτό προς το οποίο τις κατευθύνουμε. Οι έννοιες αυτές μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε μαζική κλίμακα, όπως για παράδειγμα σε ολόκληρη την ανθρωπότητα που έχει έναν κοινό στόχο για να αντιμετωπίσει πολλαπλά προβλήματα, αλλά και σε μεμονωμένες καταστάσεις όπως συμβαίνει στην καθημερινή μας ζωή.
Εδώ και αρκετό διάστημα, οι φυσικοί έχουν διερευνήσει τη σύνδεση ανάμεσα στην ανθρώπινη συνειδητότητα και τη σχέση της με τη δομή της ύλης. Παλαιότερα πίστευαν ότι το Νευτώνειο υλικό σύμπαν ήταν το θεμέλιο της φυσικής υλικής μας πραγματικότητας. Όλα αυτά άλλαξαν όταν άρχισαν να αναγνωρίζουν ότι τα πάντα στο σύμπαν αποτελούνται από ενέργεια. Οι επιστήμονες της κβαντικής φυσικής ανακάλυψαν ότι τα άτομα αποτελούνται από δίνες ενέργειας που συνεχώς περιστρέφονται και δονούνται. Αυτό αποτελεί ένα σοβαρό θέμα, καθώς η ενέργεια είναι το πιο μικροσκοπικό επίπεδο που μπορεί να παρατηρηθεί και η ανθρώπινη συνειδητότητα όχι μόνο συνδέεται με αυτή αλλά μπορεί να επηρεάσει τις αντιδράσεις της, ακόμη και να την ανακατασκευάσει.
Ο Δανός φυσικός Niels Bohr αναφέρει πως ό,τι ονομάζουμε πραγματικό αποτελείται από πράγματα που δεν μπορούν να θεωρηθούν πραγματικά.
Ο Ινδός επιστήμονας Paramahamsa Tewari λέει ότι η σύγχρονη επιστήμη θεωρεί την ύλη ως τη βασική πραγματικότητα πιστεύοντας ότι το διάστημα αποτελεί επέκταση του κενού. Επομένως, το φαινόμενο της δημιουργίας σταθερής κοσμικής ύλης υπερβαίνει το πεδίο έρευνας της παρούσας επιστήμης. Επίσης, η θεωρία ούτε εντοπίζει την πηγή της κοσμικής ενέργειας που βρίσκεται στη δομή της ύλης, ούτε μπορεί ή δεν θέλει να εξηγήσει την αιτία των ιδιοτήτων της ύλης οι οποίες προέρχονται από την αντίδρασή της. Εν συντομία αυτοί είναι οι περιορισμοί των σύγχρονων επιστημονικών θεωριών στο βασικό επίπεδο των φυσικών φαινομένων της φύσης. Όταν μια επιστημονική θεωρία δεν μπορεί να εξηγήσει το ζήτημα της ίδιας της προέλευσης της συμπαντικής ύλης και της ενέργειας, πώς θα μπορούσε ποτέ να συλλάβει και να εξηγήσει το φαινόμενο της συνειδητότητας, η οποία είναι εμφανής στα έμβια όντα;
Η αποκάλυψη ότι το σύμπαν δεν είναι η συγκέντρωση φυσικών μερών, αλλά αντίθετα προέρχεται από την ανάμιξη κυμάτων άυλης ενέργειας προκύπτει, μεταξύ άλλων, από το έργο του Albert Einstein, του Max Planck και του Werner Heisenberg.