tag:blogger.com,1999:blog-751939976639426350.post260618315977599657..comments2024-03-11T18:00:28.359+02:00Comments on Καταχθόνιος Δαίμων: Το Αναψυκτήριο της Εβδομάδας (13-6-2014)ΛΥΚΙΟΣhttp://www.blogger.com/profile/15406484057117214838noreply@blogger.comBlogger64125tag:blogger.com,1999:blog-751939976639426350.post-59811495245818865522014-06-29T01:12:13.534+03:002014-06-29T01:12:13.534+03:00Το σχόλιό μου, μεταφέρεται στα σχόλια του Αναψυκτη...Το σχόλιό μου, μεταφέρεται στα σχόλια του Αναψυκτηρίου της 22-6-2014, ώστε να συνεχιστεί εκεί η συζήτηση.<br />ΛΥΚΙΟΣ.ΛΥΚΙΟΣhttps://www.blogger.com/profile/15406484057117214838noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-751939976639426350.post-31263533157335019872014-06-28T21:04:44.736+03:002014-06-28T21:04:44.736+03:00Υ.Γ. Ρε συ, Κώστα, εσείς του Πολυτεχνείου, όταν λέ...Υ.Γ. Ρε συ, Κώστα, εσείς του Πολυτεχνείου, όταν λέτε λογόρροια, τί εννοείτε;Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-751939976639426350.post-54649190622203886202014-06-28T15:52:55.719+03:002014-06-28T15:52:55.719+03:00Κι εγώ θα περιμένω με πολύ ενδιαφέρον την θέση του...Κι εγώ θα περιμένω με πολύ ενδιαφέρον την θέση του Λύκιου. <br />Πάντως εννοώ κάτι σαν τον ντετερμινισμό - αρχή της αιτιότητας - , που βέβαια αμφισβητείται τα τελευταία χρόνια, με επίκεντρο της αμφισβήτησης τα σύγχρονα πορίσματα της κβαντομηχανικής. Εννοώ δηλ. έναν θεολογικό, τρόπον τινά, ντετερμινισμό.<br />Για να μην θυμηθώ την Νέμεση και το "Έστιν δίκης οφθαλμός, ός τα πάνθ' ορά" του Μενάνδρου.Anonymoushttps://www.blogger.com/profile/18207865309309784824noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-751939976639426350.post-81450359093970392152014-06-28T09:43:01.055+03:002014-06-28T09:43:01.055+03:00Μπραβο λογοτεχνικη λογορροια Ταισια!!! Ομως η δικα...Μπραβο λογοτεχνικη λογορροια Ταισια!!! Ομως η δικαιοσυνη δεν ειναι νομοτελεια μα ειναι ανθρωπινη αξια καποτε ειχε πει ο φιλος μας Λυκιος. Ας πει ο Λυκιος τη γνωμη του στο σημειο αυτο. ΚωσταςAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-751939976639426350.post-7072139246420376322014-06-28T08:19:27.444+03:002014-06-28T08:19:27.444+03:00Δεν μας έχεις συνηθίσει, φίλτατε (όπως θα έλεγε ο ...Δεν μας έχεις συνηθίσει, φίλτατε (όπως θα έλεγε ο Ιεράρχης) Στοχαστή, σε τόσο σύντομες τοποθετήσεις!!! Ετσι καλομαθημένους που μας έχεις, μου φάνηκε πως αυτός ήταν ο πρόλογος, και θεώρησες ως εξαντλημένο το θέμα από τις προηγούμενες συζητήσεις, ώστε να γράψεις το κυρίως θέμα και τον επίλογο.<br /><br />Και πραγματικά μπορεί για τους περισσότερους να είναι εξαντλημένο. Όχι όμως για όλους. ...Ξέρω εγώ έναν, ...ανεπίδεκτο προς το παρόν. Παρατηρεί πχ τον Οσιο Δαβίδ θεσσαλονίκης (26 Ιουνίου) να θεραπεύει με μια ματιά του και ξέρει πως, παρ' όλο που είναι εφικτό, δεν μπορεί ο ίδιος να το κάνει.Γιατί ο μόχθος του Οσίου μέχρι να αποκτήσει αυτά τα χαρίσματα, αυτές τις δωρεές του Πνεύματος, ήταν υπεράνθρωπος.<br /><br />Έτσι και στο θέμα μας.<br /><br />Ο παρηγορητικός λόγος του Λυοτάρ είναι οι πρώτες βοήθειες και η επίδεση του τραύματος για να μην κακοφορμήσει.Μα το κυριότερο είναι η απονομή δικαιοσύνης. Γιατί μόνον έτσι θα ανακτήσει η ψυχή την εσωτερική της ισορροπία και αρμονία, που διαταράχτηκε. Και ποιός θα απονείμει δικαιοσύνη; Το Πνεύμα. Το Άγιο Πνεύμα. Πώς; Πότε; Κανείς δεν μπορεί να ξέρει. Πάντως η Δικαιοσύνη είναι νομοτέλεια.<br /><br />Συνειδητή δράση λοιπόν, με την καθοδήγηση και την φώτιση του Αγίου Πνεύματος, γιατί αλλιώς κινδυνεύουμε να γίνουμε το δεύτερο κοκοράκι μιάς κοκορομαχίας. Και είναι μεν αυτό λίγο καλύτερο από το να γίνουμε "ψόφιοι κοριοί" αλλά δεν είναι ακριβώς το ζητούμενο από ένα ευγενικό και καλλιεργημένο πνεύμα.<br /><br />Κι εγώ στον πρόλογο θα σταματήσω.<br /><br />Και για ...λογοτεχνικό φινάλε θα παραθέσω κάτι που βρήκα σε πρόσφατη ανάρτηση της LENA Kolentsi.<br /><br />Πρόσεξε όταν ξορκίζεις τους δαίμονές σου<br />μην πετάξεις ό,τι πιο καλό έχεις μέσα σου.<br />ΝίτσεAnonymoushttps://www.blogger.com/profile/18207865309309784824noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-751939976639426350.post-54205213087137272322014-06-28T04:50:23.679+03:002014-06-28T04:50:23.679+03:00Ο παρηγορητικος λογος, αν και επιθυμητος, ειναι μι...Ο παρηγορητικος λογος, αν και επιθυμητος, ειναι μια παθητικη "γυναικεια" επιλογη. Θα τον προσφερουμε ασφαλως, ως "παρηγορια στον αρρωστο μεχρι να βγει η ψυχη του" αλλα ο ανθρωπος (και ειδικα ο ανδρας) δεν μπορει να αποδεχτει το οποιο συμβαν μοιρολατρικα. Ισως να δειξει εξωτερικα πως τον ικανοποιησε και μαλιστα να "πειθει" και τους αλλους πως "ολα ειναι οκ" αλλα μεσα του παντα θα τον κατατρωει μια ασβεστη διψα για τουλαχιστον μια εξηγηση, μια κατανοηση. <br /><br />Στο δια ταυτα, καλη η χρηση του παρηγορητικου λογου και βαλσαμο, μεχρι να επουλωθουν οι αρχικες πληγες. Επειδη ομως αυτος ο δρομος δεν οδηγει σε επιλυση, νομοτελειακα θα επαναληφθουν στη ζωη του εν λογω ανθρωπου οι ιδιες καταστασεις, ως μια νεα ευκαιρια να επιλυσει τα ζητηματα του. Για οριστικη επιλυση θα πρεπει να υπαρξει συνειδητη δραση. Χρονου φειδου, ομως, οι εν λογω ευκαιριες ειναι πεπερασμενες σε αριθμο..<br />ΣτοχαστηςSonnetiGRhttps://www.blogger.com/profile/17606121014914981372noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-751939976639426350.post-52949850703824579262014-06-23T07:57:07.893+03:002014-06-23T07:57:07.893+03:00Πολύ σημαντική η παρουσία του Άλλου, αφού ο άνθρωπ...Πολύ σημαντική η παρουσία του Άλλου, αφού ο άνθρωπος δεν είναι αυθύπαρκτος, αλλά είναι ον κοινωνικό. Λειτουργεί σε όλα τα επίπεδα (σωματικά, ψυχικά, πνευματικά), μέσα από την συλλογικότητα και την αλληλεπίδραση. Μόνο σε υψηλά επίπεδα εξέλιξης, ένας άνθρωπος δεν χρειάζεται την παρουσία του Άλλου. Η Αγάπη, ως μέσον επίτευξης της Αυτεπίγνωσης, βρίσκει πεδίο εφαρμογής αρχικά στην αλληλεπίδρασή μας με τον Άλλο. Στη συνέχεια, η Αγάπη επεκτείνεται προς κάθε τι, μέσα στην Δημιουργία. Ο παρηγορητικός λόγος επουλώνει τα ψυχικά τραύματα που επιφέρει ο προσβλητικός λόγος. 'Ένα ωραία παράδειγμα, είναι και το παρακάτω δείγμα παρηγορητικού λόγου του Αγίου Βασιλείου:<br />http://ecclesia-nigrita.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=136:logoi-parhgoritikoi&catid=35:2010-12-10-16-16-59&Itemid=56<br />ΛΥΚΙΟΣ.ΛΥΚΙΟΣhttps://www.blogger.com/profile/15406484057117214838noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-751939976639426350.post-19692490482637295112014-06-22T17:35:03.905+03:002014-06-22T17:35:03.905+03:00ΜΑΘΗΤΑ ΜΗ ΔΙΑΓΟΝΤΑ ΕΝ ΜΑΘΗΤΕΙΑΝ, ΧΑΙΡΕ! ΚΑΛΩΣΟΡΙΖΩ...ΜΑΘΗΤΑ ΜΗ ΔΙΑΓΟΝΤΑ ΕΝ ΜΑΘΗΤΕΙΑΝ, ΧΑΙΡΕ! ΚΑΛΩΣΟΡΙΖΩ ΣΕ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΚ ΤΗΣ ΦΙΛΟΤΗΤΟΣ ΔΙΑΚΕΚΡΗΜΜΕΝΗΝ ΟΜΙΓΥΡΗΝ ΥΜΩΝ. ΑΙ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ ΣΟΥ ΚΡΥΒΟΥΣΙ ΣΟΦΙΑΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΗΝ ΟΥΚ ΕΝ ΜΑΘΗΤΕΙΑΝ ΤΕΛΟΥΜΕΝΟΝ ΑΝΔΡΟΣ. ΕΣΤΩ ΔΙΑΓΟΝΤΑ ΜΑΘΗΤΕΙΑΝ ΕΝ ΤΕΛΙΚΩ ΣΤΑΔΙΩ! ΠΛΟΥΤΟΣ ΕΝ ΚΑΤΑΧΘΟΝΙΩ ΔΑΙΜΩΝΙ....<br />"ΙΕΡΑΡΧΗΣ"Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-751939976639426350.post-70335396414347179502014-06-21T08:33:46.855+03:002014-06-21T08:33:46.855+03:00Ο παρηγορητικός όμως λόγος σαν αντίδοτο για τον πρ...Ο παρηγορητικός όμως λόγος σαν αντίδοτο για τον πρσβλητικό λόγο προϋποθέτει την ύπαρξη και την παρουσία του Άλλου, εκείνου που αγαπητικά θα ταυτιστεί μαζί μας για να επινοήσει τον λόγο που θα δράσει παρηγορητικά επάνω μας.<br />...Τρέχα γύρευε Anonymoushttps://www.blogger.com/profile/18207865309309784824noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-751939976639426350.post-58307874247971922692014-06-21T08:19:27.563+03:002014-06-21T08:19:27.563+03:00Το θυμήθηκα ξυπνώντας
Ο Γάλλος φιλόσοφος Ζαν Φρανσ...Το θυμήθηκα ξυπνώντας<br />Ο Γάλλος φιλόσοφος Ζαν Φρανσουά Λυοτάρ αποσύρθηκε σε ένα χωριό 100 χιλιόμετρα από το Παρίσι με την υπόσχεση να μας ετοιμάσει το "αντίδοτο" για τον προσβλητικό λόγο σε δέκα χρόνια. Τόσο υπολόγισε οτι θα χρειαστεί.<br /> Μας άφησε όμως προσωρινή παρακαταθήκη "ΤΟ ΑΝΤΙΔΟΤΟ ΤΟΥ ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΙΚΟΥ ΛΟΓΟΥ".<br />Δυστυχώς για μας, έφυγε "για το μεγάλο ταξίδι" πριν προλάβει να εκπληρώσει την υπόσχεσή του.<br />Anonymoushttps://www.blogger.com/profile/18207865309309784824noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-751939976639426350.post-11530180477411832982014-06-20T21:41:17.525+03:002014-06-20T21:41:17.525+03:00Φίλε Μαθητή, συμφωνώ με την τοποθέτησή σου σχετικά...Φίλε Μαθητή, συμφωνώ με την τοποθέτησή σου σχετικά με την αποστολή του ασκητισμού. <br />Συμφωνώ επίσης σε όσα είπες για τους σημαντικούς ανθρώπους που υπάρχουν στην Αθήνα, όπως και στην επαρχία βέβαια! Η Αθήνα των 6.000.000 κατοίκων, περιέχει μεγάλη ποικιλία ανθρώπων, που βέβαια δεν θα μπορούσαν να λείπουν πάρα πολλοί σημαντικοί άνθρωποι. <br />Μιλάω βέβαια για πνευματικούς ανθρώπους και όχι για τους συνήθεις ψευτοδιανοούμενους και κουλτουριάρηδες μηδενιστές, της νεοελληνικής "διανόησης".<br />Έχετε δίκιο, ο Κώστας και εσύ, όταν λέτε ότι κρύβονται, αν και τους προσπερνάμε χωρίς να τους βλέπουμε. Ισχύουν και τα δύο. Οι σπουδαίοι πνευματικοί άνθρωποι βρίσκονται ανάμεσά μας, αλλά δεν τους αντιλαμβανόμαστε παρά μόνο όταν μας δοθεί (τυχαία) η ευκαιρία να τους αποκαλύψουμε. Μπορεί να είναι ο γείτονας, ο συνάδελφος, ο συγγενής, ο φίλος, αλλά να μην τον έχουμε ακόμα ανακαλύψει. Η πνευματική εξέλιξη, δεν διαφημίζεται, δεν προβάλλεται, δεν ανακοινώνεται. Μόνο φαίνεται, αλλά μόνο στα μάτια αυτών που ξέρουν να βλέπουν ή που είναι έτοιμοι για να δουν! Συνήθως το έργο τους είναι σιωπηρό και αόρατο. Καμιά φορά, δεν το γνωρίζουν ούτε και οι ίδιοι.<br />Η Αθήνα της ταχύτητας, της ρουτίνας και του ατομικού μικρόκοσμου, δεν μας επιτρέπει να δούμε βαθειά μέσα στον διπλανό μας. Δεν έχουμε χρόνο και κέφι για κάτι τέτοιο. Πολλές φορές υπάρχει και αναστολή, από τον φόβο της απόρριψης, αν δηλαδή προσπαθήσεις να εμβαθύνεις στο περιεχόμενο του άλλου ή αν εξωτερικεύσεις το δικό σου. Να λοιπόν γιατί φαίνονται κρυμμένοι οι πνευματικοί άνθρωποι και γιατί τους προσπερνάμε χωρίς να τους προσέξουμε.<br />Είναι πρωτίστως δική μας τιμή, να έχουμε άξιους σχολιαστές και φίλους στην μεγάλη μας παρέα, φίλε Μαθητή!<br />ΛΥΚΙΟΣ.ΛΥΚΙΟΣhttps://www.blogger.com/profile/15406484057117214838noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-751939976639426350.post-32002974183315524322014-06-20T11:40:13.850+03:002014-06-20T11:40:13.850+03:00Καλημέρα και από εδώ και σας ευχαριστώ για το καλω...Καλημέρα και από εδώ και σας ευχαριστώ για το καλωσόρισμα!<br />Όσον αφορά τον Hulk θα επιμείνω ότι μέσα (και όχι με..) τον ασκητισμό κατέληξε στην κατανόηση του εαυτού του. Αυτός ο τρόπος μη έκφρασης που προσπαθούσε να πετύχει -σκεφτόμενος λανθασμένα προφανώς οτι αυτός είναι ο ορισμός του ασκητισμού κιόλας, η ηρεμία- τελικά τον έφερε αντιμέτωπο με το είναι του. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα φυσικά να γνωρίσει το μέσα του καλύτερα και εκεί να βρει ότι ανάμεσα στους γιατρούς που υπάρχουν μέσα του υπάρχει και ένας Hulk ο οποίος πλέον ήταν αναγνωρίσιμος από τον ίδιο γιατί είναι ο ίδιος και ήταν ήρεμος. Ήταν ήεμος γιατί τον έφερνε στο προσκήνιο όταν αυτός ήθελε να χρησιμοποιήσει τις ιδιότητές του και τις δυνάμεις του. <br />Τι θέλω να πω.. Ότι η αποστολή του ασκητισμού δεν είναι να σε κάνει να ηρεμήσεις ή να σε διδάξει πώς θα παραμείνεις ήρεμος. Η αποστολή του είναι να σε φέρει σε σύγκρουση με τον εαυτό σου προκειμένου να γνωρίσεις καλύτερα το εγώ σου. Τότε, όταν γνωριστείτε, θα καταλάβεις ότι είσαι πραγματικά ήρεμος γιατί έχεις ολοκληρωθεί, ταυτόχρονα θα έχεις φτάσει στο σημείο της μη αντίδρασης του κ. Λύκιου γιατί πολύ απλά θα δείχνεις κατανόηση στο κατώτερο επίπεδο της δράσης ή στην μη αναγκαιότητα χρήσης του δικού σου Hulk. <br />Έτσι το σκέφτομαι τουλάχιστον εγώ και να προσθέσω ότι είναι τιμή μου που με δέχεστε και με διαβάζετε. <br />Τέλος, στο θέμα τις ανθρωπιάς να πω ότι ακόμα και στην Αθήνα υπάρχουν άνθρωποι παιδευμένοι με πολλά να μεταδώσουν αλλά δεν νομίζω ότι κρύβονται. Έχω την εντύπωση ότι απλά τους προσπερνάμε εμείς οι ίδιοι όντας γρηγορούντες και λαφιασμένοι. Χαμένοι στον δικό του μικρό μικρόκοσμο ο καθένας μας, στην ρουτίνα μας...αυτά...<br /><br />Ευχαριστώ και πάλι<br />Ο ΜαθητήςΜαθητήςhttps://www.blogger.com/profile/13957688081654669524noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-751939976639426350.post-11238890357586483052014-06-19T21:41:13.186+03:002014-06-19T21:41:13.186+03:00Το βρήκα. Μόλις δημοσιεύσεις καινούργιο σχόλιο, σο...Το βρήκα. Μόλις δημοσιεύσεις καινούργιο σχόλιο, σου δίδεται αμέσως η δυνατότητα να διαγράψεις ένα απ' τα δικά σου. Μάλλον μέχρι να αλλάξεις σελίδα.<br />Κουτσουράκι η υποφαινόμενη;Anonymoushttps://www.blogger.com/profile/18207865309309784824noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-751939976639426350.post-12088501389370609812014-06-19T21:32:04.067+03:002014-06-19T21:32:04.067+03:00Λύκιε, μπορείς να αφαιρέσεις, σε παρακαλώ, το παρ...Λύκιε, μπορείς να αφαιρέσεις, σε παρακαλώ, το παραπάνω σχόλιο-Υστερόγραφο γιατί είναι ένα ασήμαντο gossip που δεν μας αφορά και δεν συνάδει με το επίπεδο αυτού εδώ του blog. Ελπίζω ο Τσομπάνης να με συγχωρέσει που βρέθηκε για το χατήρι μου να δίνει εξηγήσεις που δεν όφειλε. Τον ευχαριστώ για μια ακόμη φορά.<br />Δεν κατάλαβα γιατί άλλες φορές μπορεί κανείς να διαγράψει μόνος του και άλλες όχι.Anonymoushttps://www.blogger.com/profile/18207865309309784824noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-751939976639426350.post-31397157521805280582014-06-19T12:12:07.952+03:002014-06-19T12:12:07.952+03:00Καλέ τί μας λες!!! Σιγά μην γίνω κουτσομπολίτσα!
...Καλέ τί μας λες!!! Σιγά μην γίνω κουτσομπολίτσα! <br />Άλλωστε έγινε με το γάντι, δεν θα καταλάβαινες.<br />Anonymoushttps://www.blogger.com/profile/18207865309309784824noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-751939976639426350.post-66498936548948163032014-06-19T10:56:39.360+03:002014-06-19T10:56:39.360+03:00Τσιουπανη ανθρωπια πηγες να βρεις στην Αθηνα; Η ζω...Τσιουπανη ανθρωπια πηγες να βρεις στην Αθηνα; Η ζωη εδω ειναι τοσο σκληρη καια νταγωνιστικη που εχει εξαφανισει την ανθρωπια. Πιο ανθρωπια θα βρεις στο χωριο σου. Ενταξει για να μη υπερβαλω εχει και στην Αθηνα ανθρωπους με μεγαλο Α, μορφωμενους , καλλιεργημενους , και σωστους σε ολα τους, μα ειναι δυσκολο να τους ανακαλυψεις κι αυτοι κρυβονται για να μην τους πολτοποιησουν οι πολλοι αλαφιασμενοι και γρηγορουντες Αθηναιοι. Εγω που γεννηθηκα εδω εχω κανει τα κουμαντα μου και βρισκω την ηρεμια μου μετα τη δουλεια. φορτιζω μπαταριες, ακουω μουσικη κανω τα μπανια μου και απολαμβανω τις μικρες χαρες και τις ομορφιες του κηπου μου και απο τα δυο ζωακια μου. Ετσιδεν ξεχνω την ανθρωπινη πλευρα μου μεχρι να ξαναβουτιξω στην σκληρη πραγματικοτητα της Αθηνας το επομενο πρωινο. Παντωςσε καταλαβαινω απολυτα γιατι ο καλυτερος φιλος και συμφοιτητης μου στο πολυτεχνειο ηταν απο χωριο των 50 κατοικων και στην αρχη ηταν ετσι οπως ειπες κι εσυ!!!!!! Μεταομως προσαρμωστηκε και τωρα ζει και εχει οικογενεια στην Αθηνα (και δουλεια με πολλα λεφτα βεβαια)!!!! ΚωσταςAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-751939976639426350.post-23839014318592652342014-06-19T10:43:20.209+03:002014-06-19T10:43:20.209+03:00Που εγινε αυτο Ταισια; Πες μας να το δουμε. Κωστας...Που εγινε αυτο Ταισια; Πες μας να το δουμε. ΚωσταςAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-751939976639426350.post-13750921343069539012014-06-19T06:24:58.592+03:002014-06-19T06:24:58.592+03:00Ούτε και εγώ ξέρω τι εννοεί ο Ανώνυμος! Πάντως για...Ούτε και εγώ ξέρω τι εννοεί ο Ανώνυμος! Πάντως για να θέλει να μας προστατεύει, μάλλον για καλό θα είναι, οπότε γιατί να το "χαλάσουμε". Έτσι λοιπόν, το ...κατανόησα το μήνυμα!<br />ΛΥΚΙΟΣ.ΛΥΚΙΟΣhttps://www.blogger.com/profile/15406484057117214838noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-751939976639426350.post-17466484844046082302014-06-19T01:46:30.075+03:002014-06-19T01:46:30.075+03:00Εγώ να μην σ' αφήνω, που κυλάει στο αίμα μου κ...Εγώ να μην σ' αφήνω, που κυλάει στο αίμα μου κι ας έχω άγνωστες λέξεις;<br />Εγώ, που μόλις δεν εμφανίστηκες σ' ένα αναψυκτήριο, αναζήτησα το δροσερό σου πνεύμα;<br />Απλώς διαδραματίστηκε κάτι, έξω από το blog, σε άλλη ιστοσελίδα, από κάποιους που δεν έχουν ούτε πηγαίο ούτε επίκτητο χιούμορ, και χρειάστηκα αυτήν την αποσαφήνιση.<br />Σ' ευχαριστώ πολύ για την ωραία σου απάντηση.Anonymoushttps://www.blogger.com/profile/18207865309309784824noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-751939976639426350.post-49269575535569683142014-06-19T00:16:09.608+03:002014-06-19T00:16:09.608+03:00καμια τσαρκα μι του Ντορη δε θα μι εκρινε ουχι του...καμια τσαρκα μι του Ντορη δε θα μι εκρινε ουχι του ζαγαρ ου ΛΥΚΙΟΣ <br /><br />Θυμάμαι εκείνη την ανεπανάληπτη εμπειρία όταν σαν φοιτητής πρωτοπήγα στην Αθήνα και πίστευα ότι ήμουν κατώτερος και οι πιο πολλοί συμφοιτητές μου ( από τότε ενταγμένοι οι πιο πολλοί στις κομουνιστικές συνιστώσες ) με θεωρούσαν βλαχαδερό , τρόμαξα να πιω μια λεμονάδα και αναγκασμένος χρησιμοποίησα εκείνη την ατάκα του παλιού Ελληνικού κινηματογράφου << μια λεμονάδα από λεμόνι παρακαλώ >> .<br /><br />Τι να πρώτοδιηγηθώ από εκείνες τις αξέχαστες ημέρες .<br />Οπότε Ταίσια άσε με και εμένα να χρησιμοποιήσω την γλώσσα του χωριού μου γιατί εκεί που νόμιζα πως είναι πιο εκλεπτυσμένοι και πιο ανώτεροι άνθρωποι στην πρωτεύουσα , ανθρωπιά δεν βρήκα .<br /><br />ΟΥ ΤΣΙΟΥΠΑΝΗΣ Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-751939976639426350.post-30548707621040271942014-06-18T23:48:07.852+03:002014-06-18T23:48:07.852+03:00αι σαλαγατα σι ολοινοι κι τσι τσιουπρες
Ταίσια
...αι σαλαγατα σι ολοινοι κι τσι τσιουπρες <br /><br />Ταίσια<br /><br />Το << αι σαλαγατα >> το λέμε στο τόπο μας αστειευόμενοι ο ένας στο άλλον << σι ολοινοι >> εννοούμε σε όλους και << κι τσιουπρες >> εννοούμε τις γυναίκες.<br /><br />οσο για τον ΛΥΚΙΟ δεν τον χαμπαριαζω κι για τσιουπανη να σαλαγαι τσι πρατινες αν κι για καμια τσαρκαδα μι τουν Ντορη εδω σταλιμερια μ<br /><br />ΟΥ ΤΣΙΟΥΠΑΝΗΣ Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-751939976639426350.post-64938396413283809002014-06-18T22:12:05.342+03:002014-06-18T22:12:05.342+03:00Φωνή βοώντος εν τη ερήμω !!!Φωνή βοώντος εν τη ερήμω !!!Anonymoushttps://www.blogger.com/profile/18207865309309784824noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-751939976639426350.post-6993075701120397842014-06-18T21:21:12.861+03:002014-06-18T21:21:12.861+03:00επειδή η πόλωση έχει διαχωρίσει τα θετικά από τα α...επειδή η πόλωση έχει διαχωρίσει τα θετικά από τα αρνητικά φορτία, αλλά όλα μαζί αθροίζονται στο Όλον και με την ισορροπία συγκρατούνται όλα ενωμένα. Αν εμείς ακολουθήσουμε την λογική του Όλου, τότε χάνουμε το νόημα της διαίρεσης που μας προσφέρει την γνώση μέσω της επιλογής. Ο ρόλος του ανθρώπου μέσα στην ύλη, δεν είναι ίδιος με αυτόν του Θεού. Ο Θεός εκπροσωπεί το Όλον. Ο άνθρωπος ξεκινά από το ενωμένο Όλον και κατακερματίζεται για να το ανασυνθέσει στο τέλος, αλλά έχοντας κερδίσει την επίγνωση των επιμέρους μερών που συνιστούν το Όλον. Όταν ξεκινάμε, δεν ξέρουμε από τι αποτελείται το Όλον. Το μαθαίνουμε αφού το αποσυναρμολογήσουμε και στο τέλος το ανασυνθέσουμε. Τότε θα αναγνωρίσουμε τον σκοπό της δημιουργίας. Δηλαδή την Ύπαρξη μέσα στο Χάος. Αν το καλό είναι η Ύπαρξη, τότε το κακό είναι το Χάος. Η τάξη και η αταξία. Εμείς καλούμεθα να αναγνωρίσουμε την τάξη. Η αταξία (το Χάος), δεν υπάρχει εκδηλωμένο γιατί τότε θα ήταν συντεταγμένο. Συνεπώς εμείς οφείλουμε να ανακαλύψουμε την φύση του Δημιουργού που είναι η ροπή του καλού. Η ίδια η εκδηλωμένη Ύπαρξη (η Δημιουργία), έχει ροπή και κατεύθυνση. <br />Επανερχόμενος στον Γιούγκ, δεν πρέπει να γινόμαστε εχθρικοί με την φύση μας, αλλά να μάθουμε να την χειριζόμαστε, ώστε να κατευθύνουμε την πορεία μας προς τον στόχο που επιλέξαμε. Αυτό δεν είναι ισορροπία των ίσων αποστάσεων, αλλά εσωτερική αρμονία.<br />Αν λοιπόν ζεύξεις τα δύο άλογα, και προσπαθήσεις να τρέξεις με αυτά, δεν θα πας πουθενά! Γιατί το ένα θα θέλει να πάει δεξιά και το άλλο αριστερά. Το ένα εμπρός και το άλλο πίσω. Εσύ ως ηνίοχος, θα πρέπει να οδηγήσεις τα άλογα προς μια κατεύθυνση που έχεις επιλέξει και αυτά θα πρέπει να πειθαρχήσουν. Μόνο έτσι θα πάς κάπου.<br />Όσο για την ταπείνωση, δεν πρέπει να την βλέπεις ως εξαναγκασμό, αλλά ως αυτόματη κατάσταση που επέρχεται από την εξέλιξη ενός πνευματικού ανθρώπου. Έχεις δίκιο σε όσα λες, αν θεωρείς ότι πρέπει να επιβληθεί η ταπεινοφροσύνη σε κάποιον, ο οποίος δεν μπορεί να ελέγξει το θυμικό του. Αν όμως φτάσει στο σημείο να τον ελέγχει, τότε η ταπεινότητα προκύπτει αυτόματα. Η ταπεινοφροσύνη δεν είναι μέσον, αλλά αποτέλεσμα. Δεν υποστηρίζω καμία βία πάνω στην ανέλιξη λοιπόν. Ο καθένας, αναλόγως το επίπεδό, του αποκτά και άλλες δυνατότητες και αυτό φαίνεται στην συμπεριφορά του.<br />Σχετικά με τον Χριστό, δεν σε ενεκάλεσα. Απλά θεωρώ ότι όταν αναφερόμαστε σε δασκάλους τέτοιας κλάσης, πρέπει να είμαστε λίγο μετρημένοι. Όπως βλέπεις αντιμετωπίζω τον Χριστό ως φιλόσοφο και όχι με την θρησκευτική του ιδιότητα, ακριβώς για να μην εκτρέψω την κουβέντα σε θρησκευτική αντιμαχία. Τα ίδια θα έλεγα για τον Αριστοτέλη, τον Δημόκριτο, τον Πυθαγόρα, αλλά και τον Δία, την Αθηνά, ακόμα και για τον Όντιν.<br /> Η ένστασή μου, δεν είχε να κάνει με τον Χριστό καθεαυτόν, αλλά για κάθε σπουδαία προσωπικότητα της ιστορίας και της φιλοσοφίας. Απλά για την «ηθική της κουβέντας», που βεβαίως δεν είσαι υποχρεωμένος να ενστερνιστείς<br />Προφανώς όταν λες την λέξη «πεποίθηση», εννοείς την λέξη δογματισμό!<br />Αν κατάλαβες για μένα ότι είμαι δογματικός και δη θρησκευτικά δογματικός, τότε πρέπει να σε έχω παραπλανήσει σφόδρα!<br />Πιστεύω αυτή τη φορά να ήμουν πιο κατατοπειστικός για τις απόψεις μου.<br />ΛΥΚΙΟΣ.<br />ΛΥΚΙΟΣhttps://www.blogger.com/profile/15406484057117214838noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-751939976639426350.post-65355411637147980802014-06-18T21:19:17.030+03:002014-06-18T21:19:17.030+03:00επιτρέπουμε στον άλλο να αποφασίσει αν θα συνεχίσο...επιτρέπουμε στον άλλο να αποφασίσει αν θα συνεχίσουμε να αναπνέουμε. Η απόφαση πρέπει να είναι δική μας.<br />Ο Σωκράτης λοιπόν, λέγοντας «Γιατί να ξέρετε καλά, Αθηναίοι, ότι αν εγώ είχα από παλιά ασχοληθεί με τα πολιτικά πράγματα, θα με είχατε σκοτώσει εδώ και πολύ καιρό και ούτε τον εαυτό μου θα είχα ωφελήσει σε τίποτε ούτε και σας» προφανώς θα εννοεί τα πνευματικά οφέλη. Όμως απαντά και στο γιατί επέλεξε να μην πολιτευτεί. Διότι αν το έκανε, θα ήταν δυσάρεστος στους πολλούς. Θα ήταν σκληρός! Σύμφωνα με την ηθική του, θα προσπαθούσε να αλλάξει την κοινή πεποίθηση για την ευμάρεια και την ύλη. Συνεπώς και για τον πλουτισμό. Άρα, δεν θα μπορούσε να εννοεί τα υλικά του οφέλη, αν ήταν πολιτικός.<br />Και τώρα πάμε στην βαθύτερη ουσία της διαφοράς μας:<br />Ο δυισμός, είναι μια νομοτελειακή κατάσταση της ύλης και είναι ο κύριος λόγος που η ανθρώπινη οντότητα διέρχεται μέσα στο μορφογεννητικό πεδίο της, προκειμένου να αποκτήσει βιωματική γνώση της Δημιουργίας. Αν δεν υπήρχε, δεν θα μας ωφελούσε σε τίποτε η παρουσία μας εδώ. <br />Ο δυισμός, όμως υπάρχει για να μας δείχνει τις έννοιες μέσω των αντιθέτων εκφάνσεών τους. Φως-σκοτάδι, πάνω-κάτω, καλό-κακό, δεξιά-αριστερά, μέσα-έξω. Ο χωροχρόνος είναι το πεδίο που μπορούν να εκδηλωθούν τέτοιες έννοιες. Χωρίς την κατανόηση αυτών των εννοιών, δεν μπορεί να γίνουν κατανοητές και να αποκαλυφτούν οι πιο σύνθετες έννοιες της Δημιουργίας. <br />Ο δυισμός λοιπόν, δεν αποτελεί δρόμο γνώσης, αλλά μια πλατφόρμα για επιλογές.<br />Το δρόμο τον επιλέγουμε (και τον διαμορφώνουμε) εμείς, σύμφωνα με τις συνειδητές μας επιλογές και ύστερα από την γνώση που αυτές μας επέφεραν.<br />Για παράδειγμα ο δυισμός σου δείχνει δυο επιλογές, την δεξιά και την αριστερή. Εσύ θα επιλέξεις την κατάλληλη για να ακολουθήσεις. Δεν μπορεί να ακολουθήσεις και τις δύο επιλογές. Δεν γίνεται να πας και δεξιά και αριστερά! Δεν γίνεται να επιλέξεις αντίστοιχα και το καλό και το κακό, ταυτόχρονα!<br />Αν το επιχειρήσεις, δεν πρόκειται να πας πουθενά. Θα μείνεις στάσιμος, ουδέτερος, χωρίς πρόσημο, άρα χωρίς ροπή και κατεύθυνση! Θα μείνεις στο ίδιο σημείο από το οποίο άρχισες, στην αφετηρία. Η περιπέτεια αρχίζει μόλις επιλέξεις και ακολουθήσεις τον ένα δρόμο. Αν δεν επιλέξεις, θα μείνεις στο Μηδέν.<br />Η ουδετερότητα και η μεσότητα που λες, δεν ισχύει εδώ! Αυτή είναι μια politically correct λογική, που δεν έχει εφαρμογή στη φιλοσοφία. Το μέτρον είναι ωφέλιμον και όχι το μέσον!<br />Συνεπώς η συνύπαρξη και η μεσότητα, δεν είναι ενδεδειγμένη στάση ζωής και δεν απορρέει από τον δυισμό. Ο τελευταίος αποτελεί απλώς, ένα «μενού» επιλογών.<br />Οι λογικοί συνειρμοί σου, λειτουργούν σαν μια μαθηματική ακολουθία συνεπαγωγών που όμως από ένα μικρό λάθος, οδηγεί σε εντελώς λαθεμένα συμπεράσματα.<br />Το λάθος σου (ας μου επιτραπεί), ξεκινά από τις ερμηνείες των μύθων. Η κατάδειξη των διπόλων, δεν συνεπάγονται την επιλογή της ταύτισης των δυο άκρων. Τα άκρα ποτέ δεν ταυτίζονται, αλλιώς δεν θα ήταν δυο πόλοι. Η κατάδειξη των πόλων γίνεται για να φωτιστούν οι διαφορές που συνυπάρχουν μεν πρωτογενώς στην άμορφη φύση, αλλά πολώνονται όταν μορφοποιούνται στον υλικό κόσμο. Το νερό πάει κάτω και ο αέρας επάνω. Αυτά δεν αναμιγνύονται. Εμείς τα βλέπουμε πολωμένα. Μέσα μας συνυπάρχει το καλό με το κακό, αλλά στην φάση της αφετηρίας. Στην αρχή. Αν δεν ξεκινήσουμε το ταξίδι της εξέλιξης, θα παραμείνουμε στην αφετηρία. Καμία εξέλιξη δεν θα αρχίσει, καμία αυτεπίγνωση δεν θα συμβεί, διότι δεν θα έχουμε κάνει καμία επιλογή. Η έννοια της ισορροπίας στην φύση, δεν αποτελεί μήνυμα για την εξέλιξή μας. Η ισορροπία αντιστοιχεί σε στασιμότητα. Δεν υπάρχει κίνηση. Εμείς θέλουμε να εξελιχτούμε, άρα πρέπει να κινηθούμε. Η ισορροπία στη φύση, υπάρχει αναγκαστικά, ΛΥΚΙΟΣhttps://www.blogger.com/profile/15406484057117214838noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-751939976639426350.post-43967213203079124982014-06-18T21:17:42.327+03:002014-06-18T21:17:42.327+03:00Καλέ μου φίλε Στοχαστή,
ο Καταχθόνιος Δαίμων, δεν...Καλέ μου φίλε Στοχαστή, <br />ο Καταχθόνιος Δαίμων, δεν είναι ένα «δικό μου» μπλογκ! Είναι μόνο δικό μου δημιούργημα και απλά το διαχειρίζομαι σύμφωνα με τους βασικούς (και απλούς) κανόνες, που έθεσα εξ αρχής. Το ιστολόγιο αυτό όμως, έχει μια συλλογικότητα στον τρόπο που λειτουργεί και εξελίσσεται. Ουσιαστικά ανήκει στα «μέλη» του, δηλαδή στους φίλους επισκέπτες που σχολιάζουν. Πάρα πολλά πράγματα, έχουν αλλάξει ή έχουν δημιουργηθεί, επειδή κάποιοι το ζήτησαν ή επειδή μου έδειξαν ότι έπρεπε να αλλαχθεί. Μιλάμε δηλαδή για μια κοινότητα που για να γίνει κανείς «μέλος» αρκεί να αποδεχθεί δυο τρεις κανόνες, που είναι και αυτονόητοι! Από κει και ύστερα, όλα κινούνται «νομοτελειακά». Ο καθένας μπορεί να δημοσιεύσει το ποίημα του, το άρθρο του, το σχόλιο και τις ιδέες του, την εικόνα του, να προτείνει μια δημοσίευση, ένα βίντεο, ένα μουσικό κομμάτι. Ουσιαστικά ο Καταχθόνιος Δαίμων, είναι δικός τους! Κάποια στιγμή που θα κουραστώ, μπορεί να παραδώσω την διαχείριση σε κάποιο άλλο μέλος ή και σε πολλά! Εσύ φίλε μου, είσαι ένα επίλεκτο μέλος, ισότιμο με εμένα και όλους τους άλλους. Δεν συνομιλείς με τον ιδιοκτήτη, αλλά με το μέλος ΛΥΚΙΟ. Ο ρόλος μου ως διαχειριστής είναι διεκπεραιωτικός και όχι ηγετικός, ούτε κτητικός. Είμαστε λοιπόν ισότιμοι. <br />Αν και μεταξύ μας, ως αυτονόητο όπως λες, δεν χρειάζεται να εκφράζουμε την ευαρέσκειά μας για το παραγωγικό αποτέλεσμα των διαλόγων μας, ίσως όντως είναι χρήσιμο να το κάνουμε που και που. Η ευχαρίστηση λοιπόν, είναι αμοιβαία. Ο ρόλος της Ταίσια, είναι καταλυτικός ούτως ή άλλως! Είδες πως λειτουργεί η γυναικεία φύση; Είναι καταλυτική μέσα οσμωτική διαδικασία της πνευματικής μας μέθεξης! Ας την ευγνωμονούμε.<br />Είναι λοιπόν σαν να ανταλλάξαμε ήδη την χειραψία μας, φίλε Στοχαστή. Αν και δεν είμαι αρνητικός σε μια κατά πρόσωπο επαφή, καμιά φορά είναι καλύτερη η εικόνα που έχουμε για κάποιον, όταν αυτή έχει σχηματιστεί από τη ψυχική και πνευματική διεπαφή, χωρίς να παρεμβληθεί η υλική εικόνα του. Αυτή είναι ικανή να τσαλακώσει την αρχική εντύπωση. Αυτό το λέω για να προστατέψω εσένα κι όχι εμένα. Προσωπικά, είμαι σε θέση να μην μεταβάλλω την εντύπωσή μου από τον κόσμο των μορφών. Ο Στοχαστής μπορεί να είναι ο Νίκος, ο Γιάννης ή η Μαριάννα. Εμένα με ενδιαφέρει μόνο το κομμάτι «Στοχαστής». Η υπόλοιπη ταυτότητα, αφορά εσένα και τον προσωπικό σου στίβο ζωής. Είναι το προσωπικό σου εργαλείο. Ο Στοχαστής όμως, είναι το πνεύμα σου. Ο Νίκος (π.χ.), μπορεί να με ενδιαφέρει μόνο αν θα πρέπει να συνεργαστούμε σε κάτι. Τότε η επαφή, θα γίνει διαπροσωπική.<br />Πάμε στην κουβέντα μας λοιπόν.<br />Ένας πνευματικός άνθρωπος σαν τον Σωκράτη, δεν έχει τον φόβο του θανάτου. Κι αυτό διότι έχει επίγνωση για το επέκεινα. Αν και ο θάνατος προκαλεί τον φόβο του αγνώστου, καθώς και την αγωνία της μεταβολής και της εξόδου από το σώμα, ένας πνευματικός άνθρωπος, ξέρει να αντιμετωπίζει τον πόνο με στωικότητα και την αγωνία με υπομονή. Ο θάνατος δεν είναι μια τραγικότητα για τον άνθρωπο. Το αντίθετο θα ΄λεγα! Ο θάνατος είναι προσδόκιμος και αποδεσμωτικός. Ο Σωκράτης τον αντιμετώπισε πολλές φορές και πιθανών τον επέβαλε σε άλλους (φόνευσε στο πεδίο της μάχης). Ήταν εξοικειωμένος μαζί του. Σαφώς και δεν τον επιδοκιμάζει, διότι η υλική ζωή είναι πολύτιμη, αφού όσο είμαστε μέσα σε αυτήν μπορούμε να βιώνουμε εμπειρίες που μας εξελίσσουν. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν θα την προσφέρουμε για όφελος των πολλών, αν αυτό είναι αναγκαίο. Διότι ο πνευματικός άνθρωπος, δεν αρκείται στο να προσφέρει στον εαυτό του, αλλά και στους άλλους.<br />Ας μην επαναλάβω την θέση μου για το θέμα της άμυνας για την ζωή μας. Η ταπεινοφροσύνη, δεν έχει θέση στην επιβίωση του σώματός μας. Αν θα προσφέρουμε την ζωή μας συνειδητά, είναι θέμα επιλογής μας και στηρίζεται στις αξίες μας. Δεν ΛΥΚΙΟΣhttps://www.blogger.com/profile/15406484057117214838noreply@blogger.com