Σάββατο 28 Ιουλίου 2018

Η λύση για τις πυρκαγιές και την κλιματική αλλαγή


Η πρόταση…Η αποκατάσταση των καμένων εκτάσεων με βελανιδιές μπορεί να βελτιώσει αισθητά το μικροκλίμα μιας περιοχής, να περιορίσει τις πυρκαγιές και να κάνει το έργο της πυρόσβεσης πιο εύκολο. Πρόκειται για λύση που αφορά όλη τη νότια Ευρώπη ενώ στην Ελλάδα το ενδιαφέρον εστιάζεται ειδικά στην Αττική, στα νησιά του Αιγαίου και στην Πελοπόννησο.

Γιατί οι βελανιδιές;

1. Καίγονται πιο αργά. Τα περισσότερα είδη βελανιδιάς, εκτός από το πουρνάρι, καίγονται πιο δύσκολα από τα πεύκα που επικρατούν στα δάση της Αττικής. Οι αναδασώσεις με πεύκα και γενικότερα με τα κωνοφόρα οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην ερημοποίηση και την καταστροφή αφού αρπάζουν φωτιά πολύ εύκολα σε αντίθεση με την βελανιδιά που είναι πολύ πιο βραδυφλεγής.
2. Φυτρώνουν παντού. Η βελανιδιά είναι από τα λιγοστά πλατύφυλλα δέντρα που μπορούν να φυτρώσουν πάνω σε καθαρά βραχώδεις περιοχές. Αυτό αποδεικνύεται από την παρουσία της περιοχές όπως το Ξηρόμερο της Αιτωλοακαρνανίας αλλά και στις Κυκλάδες όπως Τζια, Κύθνος, Τήνος ή Νάξος.
3. Αποθηκεύουν νερό. Χάρη στο τεράστιο ριζικό σύστημα που αναπτύσσει, η βελανιδιά λειτουργεί σαν μια μεγάλη αποθήκη νερού. Με την διαπνοή των φύλλων αυξάνει την υγρασία στο περιβάλλον και ταυτόχρονα ψύχει την ατμόσφαιρα. Έτσι, σε μεγάλες εκτάσεις γύρω από την Αττική θα μπορούσε μακροπρόθεσμα να λειτουργήσει ως το τέλειο κλιματιστικό για το λεκανοπέδιο.
4. Φέρνουν βροχές. Όπως το νερό φέρνει νερό, έτσι και οι μεγάλες εκτάσεις με Δρυοδάση φέρνουν βροχή. Μπορούν, έτσι, να παίξουν σημαντικό ρόλο στον κύκλο του νερού αυξάνοντας τις βροχοπτώσεις στην Αττική και εμπλουτίζοντας τον υδροφόρο ορίζοντα. Μιλάμε, άρα, για μία άμεση βελτίωση του μικροκλίματος ως λύση στην κλιματική αλλαγή. Έτσι, δεν διορθώνεται απλώς μία συνέπεια της κλιματικής αλλαγής αλλά ανεβαίνουμε στην κορυφή της πυραμίδας και λύνουμε το μεγάλο αυτό πρόβλημα που ξεκινάει με την αύξηση της θερμοκρασίας.
5. Ευνοούν την βιοποικιλότητα. Η βελανιδιά δημιουργεί πολύ πλούσια οικοσυστήματα. Επιτρέπει και ευνοεί την μεγάλη ποικιλία φυτών και δέντρων στην περιοχή της. Σφενδάμια, κουτσουπιές, φράξοι και πολλά άλλα φυτρώνουν με ευκολία αν έχει δουλευτεί το έδαφος από τις βελανιδιές. Χάρη στα πεσμένα φύλλα του φθινοπώρου που με την πάροδο των χρόνων δημιουργούν ένα πλούσιο χούμους που ακόμη και σε πετρώδεις περιοχές ευνοούν την εγκατάσταση και άλλων φυτών. Αντίθετα, οι πευκώνες δημιουργούν πολύ φτωχά οικοσυστήματα αφήνοντας ελάχιστα άλλα φυτά να φυτρώσουν στις περιοχές τους.
6. Ξαναφυτρώνουν αν καούν. Ακόμα και σε περίπτωση πυρκαγιάς, η βελανιδιά μπορεί χάρη στο βαθύ της ριζικό σύστημα να βγάλει νέους βλαστούς χωρίς να έχει ανάγκη από τεχνητή αναδάσωση.
7. Ο μύθος… Λένε για την βελανιδιά ότι μεγαλώνει αργά. Είναι μύθος. Σε συγκεκριμένο τεστ που έγινε στον Υμηττό υπάρχουν βελανιδιές που έχουν το τριπλάσιο μέγεθος από πεύκα της ίδιας ηλικίας.

Το παρελθόν της βελανιδιάς στην Αττική…

Τα δάση βελανιδιάς της Αττικής σε ένα μεγάλο ποσοστό καταστράφηκαν από την ανθρώπινη παρέμβαση. Ο βασικός εχθρός της βελανιδιάς είναι ο άνθρωπος και αυτό γιατί το ξύλο της είναι το πιο χρήσιμο στη λεκάνη της Μεσογείου και καλύπτει τις ανάγκες μας σε επίπεδο ναυπηγικής, επιπλοποιίας, οικοδομής, καυσόξυλου και ξυλοκάρβουνου εδώ και αιώνες.. Έχουν μείνει μερικά τμήματα από την χνοώδη βελανιδιά και από την αιγίλωψ στην περιοχή της Πάρνηθας Στο Θριάσιο πεδίο ανάμεσα από τις εγκαταστάσεις επιχειρήσεων υπάρχουν αρκετές ήμερες βελανιδιές το ίδιο και στα μεσόγεια. Δεν είναι όμως αρκετές για να σώσουν την Αττική. Χρειάζεται πάλι η ανθρώπινη παρέμβαση αλλά προς την σωστή πια κατεύθυνση. Αναδασώσεις συστηματικές για να εκτοπιστεί σταδιακά το πεύκο από το λεκανοπέδιο.

Το παρελθόν της βελανιδιάς γενικότερα…

Η βελανιδιά αποτέλεσε ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία εξέλιξης του ανθρώπου. Υπήρξε ένας από τους βασικότερους παράγοντες για την στήριξη της κτηνοτροφίας στο παρελθόν. Εκτός από τα φρέσκα φυλλώματα που έτρωγαν τα ζώα το καλοκαίρι, οι κτηνοτρόφοι αποθήκευαν σε θημωνιές τα κλαδιά της βελανιδιάς και τάιζαν τα ζώα το χειμώνα. Τα βελανίδια αποθηκεύονταν για τον ίδιο σκοπό. Οι γεωργικές εκτάσεις στην αρχαιότητα χρησιμοποιούνταν κυρίως στην παραγωγή τροφής για τον άνθρωπο και για όχι για τα ζώα όπως γίνεται σήμερα. Έτσι η κτηνοτροφία που αποτελούσε βασικό στοιχείο της ασχολίας και της διατροφής των ανθρώπων στηριζόταν ειδικά για το χειμώνα σε περιοχές με δρυοδάση.

Για πολλούς αιώνες η ήμερη βελανιδιά αποτέλεσε συμπληρωματική ασχολία για πολλές περιοχές στην Ελλάδα όπου μάζευαν τα βελανίδια και έκαναν εξαγωγή στην Ιταλία για την επεξεργασία της βυρσοδεψίας. (Οι τανίνες που υπάρχουν στα κύπελλα των βελανιδιών χρησιμοποιούνταν έως το 1970 για την επεξεργασία των δερμάτων). Χαρακτηριστικό είναι το δάσος του Ξηρόμερου αλλά και της Τζιας όπου έκαναν συστηματικά εξαγωγή.
Τα σκληρά μέρη των πλοίων (σκελετός, καρίνα κτλ) κατασκευάζονταν κυρίως από βελανιδιές ή βουνοκυπάρισσα. Τα βουνοκυπάρισσα εξαφανίστηκαν για το λόγο αυτό από πολλές περιοχές της Ελλάδας. Η βελανιδιά μειώθηκε πάρα πολύ σε περιοχές όπου υπήρχέ έντονη η παρουσία του ανθρώπου.
Η σκληρότητα και η ανθεκτικότητα στο χρόνο έκαναν το ξύλο της βελανιδιάς το καταλληλότερο για την κατασκευή σπιτιών (Οι ξυλοδεσιές των τοίχων, ξεκινούν στα Μυκηναϊκά χρόνια και σταματούν πριν τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο με την ύπαρξη του τσιμέντου). Στα όρθια μέρη της στέγης αλλά και σε κολώνες εσωτερικές και εξωτερικές στα σπίτια προτιμούνταν πάντα η βελανιδιά. Τα δρύινα πατώματα ήταν και είναι ακόμη από τις καλύτερες επιλογές. Το ίδιο και στην επιπλοποιία. Τα δρύινα τραπέζια ή γραφεία τα βρίσκει κανείς σε άψογη κατάσταση μέσα σε αρχοντικά του περασμένου αιώνα.
Τα δρύινα βαρέλια τα συναντούμε από τα ομηρικά χρόνια έως σήμερα στην οινοποιία αλλά και σε άλλες χρήσεις όπως η τυροκομία.
Στα ξυλόγλυπτα τέμπλα των εκκλησιών συχνά συναντούμε δρύινα τμήματα.
Εκεί που οι βελανιδιές ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της εξέλιξης του ανθρώπου ήταν στην παραγωγή ξυλοκάρβουνου. Το δε ξυλοκάρβουνο με τη σειρά του ήταν απόλυτα αναγκαίο για τη μεταλλουργία και την υαλουργία. Δεν υπήρχε άλλος τρόπος ειδικά για της περιοχές της Ελλάδας να τήξουν πρώτα το χαλκό, αργότερα το σίδερο και το γυαλί χωρίς τη χρήση του ξυλοκάρβουνου. Οι θερμοκρασίες που απαιτούνται στα καμίνια για τη χύτευση επιτυγχάνονται μόνο με το ξυλοκάρβουνο ( στο παρελθόν ).
Ο πολιτισμός της Αθήνας δεν θα μπορούσε να υπάρξει χωρίς να έχει κοντά του βελανιδιές για την δημιουργία ξυλοκάρβουνου. Οι ανάγκες στη μεταλλουργία ήταν τεράστιες αν σκεφτεί κανείς τα σκεύη καθημερινής χρήσης, τους ναούς, τα πλοία αλλά και τη συχνότητα των πολέμων.

Οι βελανιδιές και οι κυκλάδες…
Στα περισσότερα νησιά του Αιγαίου συναντάμε την βελανιδιά – ακόμη – σε μικρούς ή μεγάλους αριθμούς. Η κυρίαρχη εικόνα των Κυκλάδων σήμερα είναι γυμνά τοπία χωρίς δέντρα και με κυρίαρχη τη θαμνώδη βλάστηση που δεν ξεπερνά σε ύψος το ένα μέτρο.
Η Μύκονος είναι ένα κλασικό παράδειγμα που σε ολόκληρο το νησί είναι δύσκολο να συναντήσει κανείς κάποιο δέντρο.
Το ερώτημα αφορά τους προηγούμενους αιώνες (πριν την ύπαρξη του πετρελαίου και του ηλεκτρικού) Ποια ήταν η καύσιμη ύλη για τους κατοίκους αυτών των περιοχών για τη μαγειρική και τη θέρμανση; Ακόμη πως έφτιαχναν τα καΐκια τους για το ψάρεμα, τις μεταφορές και την μετακίνηση; Πως έχτιζαν τα σπίτια τους; Και νομίζω πως θα ήταν αρκετά δύσκολο για τους φτωχούς νησιώτες των προηγούμενων αιώνων να πληρώνουν για καύσιμη ύλη που θα μεταφέρονταν από την Ηπειρωτική Ελλάδα.
Με δεδομένο ότι οι Κυκλάδες κατοικούνται από την 3η χιλιετία π.χ. (πρωτοκυκλαδικός πολιτισμός) σήμερα έχουν 5 χιλιετίες ανθρώπινης παρουσίας.
Υπάρχει ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα με τη νήσο του Πάσχα για να δούμε πια θα ήταν η τύχη για παράδειγμα της Μυκόνου εάν ήταν πιο απομακρυσμένη από άλλες περιοχές που την τροφοδοτούν με ενέργεια κτλ. Στη νήσο του Πάσχα χρειάστηκε μόνο μία χιλιετία (400 με 1400 μ.χ) για να εξαφανίσουν ολοκληρωτικά τα δάση να αρχίσει η παρακμή που κατέληξε στον κανιβαλισμό και να εξαφανιστεί ένας μεγάλος πολιτισμός. Οι Κυκλάδες είχαν βέβαια το πλεονέκτημα της κοντινής απόστασης με τα υπόλοιπα νησιά και την ηπειρωτική Ελλάδα και προσάρμοζαν τις ανάγκες τους με βάση την εξέλιξη…
Υπάρχουν όμως και τα παραδείγματα όπως της Κέας, της Νάξου, της Άνδρου κ.α. που έχουν ακόμη αρκετές εκτάσεις με βελανιδιές. Το χαρακτηριστικό των νησιών που έχουν ακόμη βελανιδιές είναι η ύπαρξη πηγών νερού με αξιόλογη διάρκεια και ποσότητα και το καλοκαίρι. Οι πηγές υπάρχουν γιατί υπάρχουν οι βελανιδιές. Και δεν υπάρχουν οι βελανιδιές επειδή υπάρχουν οι πηγές…

Τι προτείνουμε…
Για τις καμένες περιοχές προτείνουμε την φύτευση βελανιδιών διαφόρων ειδών εκτός από πουρνάρι (στην Ελλάδα υπάρχουν 12-13 είδη βελανιδιάς). Επειδή έχουν διαφορετικό ρυθμό ανάπτυξης θα βοηθήσουν στην εδαφοκάλυψη και στη γρηγορότερη αποκατάσταση. Βελανίδια υπάρχουν άφθονα σε όλη την Ελλάδα και δεν χρειάζεται τίποτα παραπάνω από μια απλή φύτεψη με 2 εκατοστά χώμα πάνω από το βελανίδι. Η συλλογή πρέπει να γίνει από τέλη Σεπτεμβρίου έως μέσα Νοεμβρίου ανάλογα με την περιοχή και το είδος και ταυτόχρονα μπορεί να ξεκινήσει και η σπορά.
Όσον αφορά τους καμένους κορμούς δέντρων, προτείνουμε να μην κοπούν, πέρα από αυτούς που είναι απαραίτητοι για τα αντιπλημμυρικά έργα και τα κορμοδέματα. Και αυτό γιατί τα όρθια καμένα δέντρα προσφέρουν σκιά στο έδαφος για να μην αφυδατώνεται που τα πρώτα χρόνια μετά την φωτιά την έχει πολύ ανάγκη. Με τον ίδιο τρόπο μειώνουν την ένταση της βροχής προσφέροντας επιπλέον προστασία στη γη. Τα μεγάλα δέντρα μπορούν επίσης να προσφέρουν καταφύγιο ή σταθμούς ξεκούρασης στην ορνιθοπανίδα η οποία συμβάλλει ουσιαστικά στην μεταφορά και σπορά πολλών διαφορετικών φυτών.

Το σχέδιο…

Να καλυφθούν όλες οι καμένες – αλλά και οι γυμνές βραχώδεις - εκτάσεις της Αττικής με δάση βελανιδιάς. Μια τέτοια δράση θα μπορούσε να είναι ένα πρότυπο μοντέλο για πολλές περιοχές της Μεσογείου και να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση. Φανταστείτε τρεις άξονες που τέμνονται στην Αθήνα. Ο ένας ξεκινώντας από την Υλίκη, ο άλλος από το Σούνιο και ο τρίτος από το Λουτράκι. Μετατρέποντας τις καμένες αλλά και τις σχετικά γυμνές αυτές εκτάσεις σε αμιγή δάση βελανιδιάς, το μικροκλίμα της πόλης βελτιώνεται. Ανεξάρτητα πια από την κατεύθυνση των ανέμων, το λεκανοπέδιο εξασφαλίζει χαμηλότερη θερμοκρασία. Βόρειοι άνεμοι, νοτιανατολικοί και νοτιοδυτικοί φιλτράρονται στις δασικές αυτές εκτάσεις και συγχρόνως ψύχονται πριν εισχωρήσουν στο αστικό περιβάλλον.
Σε βάθος χρόνου τα δάση βελανιδιάς μπορούν να αποτελέσουν έναν άξονα ανάπτυξης για την βιολογική κτηνοτροφία, την συλλογή μανιταριών (τα δάση βελανιδιάς είναι ιδανικές περιοχές για μανιτάρια), την επιλεκτική υλοτομία, ενώ με βάση πρόσφατες έρευνες τα βελανίδια αποτελούν πρώτη ύλη και για την κοσμετική.

Οι δυσκολίες…

Ένα βασικό και ουσιαστικό πρόβλημα στο θέμα των βελανιδιών είναι η βόσκηση των αιγοπροβάτων. Για να πετύχει μια αναδάσωση με βελανιδιές, χρειάζεται απόλυτη προστασία από τα φυτοφάγα θηλαστικά για τουλάχιστον μια δεκαετία. Μετά τη δεκαετία, η παρουσία της κτηνοτροφίας σε δάση βελανιδιάς είναι απαραίτητη για την καλλιέργεια του δάσους ενώ συγχρόνως τα καθαρίζουν από τα χόρτα μειώνοντας έτσι τον κίνδυνο πυρκαγιάς. Ιδανικό μοντέλο αποτελεί η νομαδική κτηνοτροφία για να μπορεί το δάσος να αναπτύσσεται. Εδώ χρειάζεται μια γενναία απόφαση. Με αντίστοιχες αποζημιώσεις, οφείλουμε να εξαφανίσουμε την κτηνοτροφία από την περιοχή της Αττικής αν θέλουμε να ευνοήσουμε την ανάπτυξη της βελανιδιάς. Μετά από μία δεκαετία, μπορεί να επανέλθει ελεγχόμενη και να επιτρέπεται μόνο για έξι μήνες το χρόνο.
Το πεύκο αποτελεί ένα ακόμα πρόβλημα για την βελανιδιά. Επειδή θα συνεχίσει να επικρατεί σε αυτές τις περιοχές χάρη στον άνεμο, θα πρέπει να ξεριζώνονται τα μικρά δενδρύλλια που φυτρώνουν μόνα τους. Όσο και αν ακούγεται ακραία λύση, η λύση θα δοθεί μόνο με μεικτά δάση βελανιδιάς αλλά χωρίς κωνοφόρα . Και αυτό γιατί το πεύκο θα συνεχίσει να καίει τις περιοχές και μαζί τους και τις βελανιδιές.

Βαγγέλης Ευθυμίου
Σκηνοθέτης ντοκιμαντέρ


16 σχόλια:

  1. Εξαιρετικη αναλυση ,απολυτα κατανοητη και σιγουρη λυση για το προβλημα των πυρκαγιων.
    Ευχαριστουμε το ιστολογιο Καταχθονιος Δαιμων.
    Θα το αναρτησω στην σελιδα μου στο Facebook.
    κατερινα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλωσήλθες Κατερίνα! Χαίρομαι που βρήκες ενδιαφέρων το άρθρο.
      ΛΥΚΙΟΣ.

      Διαγραφή
  2. Το προβλημα το πυρκαγιων ειναι αντιμετωπισιμο, ειδικα στην Αττικη λογω της σχετικα ελεγχομενης γεωγραφικης εκτασης των δασων. Οι βελανιδιες δειχνουν να αποτελουν μια πολυ καλη επιλογη. Προσωπικα, δεν γνωριζω πιθανα μειονεκτηματα οποτε δεν μπορω να την υποστηριξω. Μπορω να υποστηριξω ομως την αποψη των δασολογων, που ειναι ειδικοι με το θεμα και εχουν ασχοληθει. Ριχνοντας μια ματια στο ιντερνετ, καπου ειδα μια επισημη προταση ενος φορεα των δασολογων το 2009, οπου προτεινουν την βελανιδια στις αναδασωσεις. Αρα, η προταση της βελανιδιας δειχνει αριστη.

    Αυτο δεν σημαινει βεβαια πως θα ξεριζωσουμε ολα τα πευκα και θα αλλαξουμε αρδην τον ηδη υπαρχοντα χαρακτηρα των δασων. Θα ευνοησουμε την βιοποικιλοτητα και θα συνδυασουμε τα πευκα με αλλες επιλογες, προεξαρχουσας της βελανιδιας. Χρησιμοποιωντας στρατηγικα τοποθετημενα μπλοκ (εκτασεις) βελανιδιας καταφερνουμε να δρουν ως "φραγματα" ανασχεσης πυρκαγιων. Αυτες οι εκτασεις, επειδη ως επι το πλειστον θα δημιουργουνται απο ελεγχομενες αναδασωσεις, ειναι ευκολο να συνδυαζονται και με αλλα εργα που θα βοηθουν στην χρηση τους ως ορια που θα καταπολεμουν πιθανες πυρκαγιες. Ενα παραδειγμα ειναι να διαπερναει κατα μηκος αυτην την εκταση ενας αγωγος νερου σε ενα Α βαθος και σε αρκετα διαδοχικα σημεια να ανερχονται κατακορυφα σωληνες που θα χρησιμοποιουνται ως μια μορφη υδροκουρτινας και θα καταβρεχουν γυρω απο το φραγμα-οριο. Ετσι, σε συνδυασμο με την βραδυτερη καυση της βελανιδιας επιτυγχανουμε ελεγχο της εξαπλωσης της πυρκαγιας, ητοι περιορισμο της. (containment) Μετα η διαχειρισης της ειναι ευκολη δουλεια

    Ολοι οι gamer γνωριζουν ενα βασικο τυπο απλοικου παιχνιδιου, το Tower Defense - TD. (Αμυνα Πυργων). Η λογικη του ειναι πως απο ενα σημειο Α ερχονται μαζικα αμυαλοι εχθροι και πηγαινουν στο Β και σκοπος του παικτη ειναι η ανασχεση τους μεσω στρατηγικα τοποθετημενων Πυργων (assets). Η φωτια των πυρκαγιων τηρει αυτα τα κριτηρια του αμυαλου εχθρου που κινειται "οπου φυσα ο ανεμος" και οχι μεσω νου, οποτε αυτο την καθιστα αναμενομενη, και αρα αντιμετωπισημη και χειραγωγησιμη. Η χειροτερη στρατηγικη που μπορει να ακολουθησει καποιος ειναι να επιφερει "πληγματα" σε τυχαια σημεια, πρακτικα αυτο που κανουμε με τα καναντερ. Τα καναντερ μπορουν να χρησιμοποιουνται για να προσπαθουν να καθοδηγουν την φωτια πανω στα "φραγματα" και οχι για να την αντιμετωπιζουν. Τα παιχνιδια αυτου του τυπου εχουν αναδειξει την αριστη στρατηγικη, η οποια ειναι η καθοδηγηση των εχθρων στο σημειο που θελουμε και οπου περιμενουμε "αρματωμενοι" μεχρι τα δοντια. Η φωτια βεβαια δεν μπορει να καθοδηγηθει σε πολυ συγκεκριμενο σημειο, σιγουρα ομως σε τετοιου τυπου φραγματα αναποφευκτα θα πεσει. Το νοημα των εργων με σωληνες νερου που θα προηγηθει της αναδασωσης ειναι αντιστοιχο με την δημιουργια Πυργων. Ετσι επιτυγχανεται μηδενικος κινδυνος να χαθουν ζωες πυροσβεστων, παρα μονο Πυργοι, οι οποιοι και ειναι αναλωσιμοι 100%. Εμεις φροντιζουμε μονο για την παροχη μεγαλων ογκων νερου στους Πυργους, ενα εργο που η Πολιτεια, οσο αχρηστοι και αν ειναι οι φορεις της, μπορει να επιτελεσει ικανοποιητικα.

    Τελοσπαντων, αυτη ειναι η ιδεα και την καταθετω.

    Ελευθερος Στοχαστης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Να θυμίσω ότι η πεύκη δεν αποτελεί ενδημικό είδος βλάστησης στην Αττική, ούτε καν στην Ελλάδα. Στην αρχαιότητα, ολόκληρη η Ελλάδα ήταν κατάφυτη από δάση με δρύες (βελανιδιές) και κέδρους.
    Και τα δυο είδη είναι βραδύκαυστα δένδρα, που περιορίζουν την επέκταση των πυρκαγιών.
    Τα βελονοειδή φύλα των κωνοφόρων, αφυδατώνονται εύκολα στις υψηλές θερμοκρασίες, με αποτέλεσμα να αναφλέγονται ακαριαία, ενώ με την βοήθεια της ριτίνης και των εκτοξευόμενων κουκουναριών, η φωτιά αναπτύσσει υψηλές θερμοκρασίες και μεταφέρεται πολύ γρήγορα...
    Λύση είναι η αναδάσωση ΟΛΩΝ των καμένων εκτάσεων από βελανιδιές ή κέδρους και η φύτευση τέτοιων δένδρων, όπου υπάρχει χορτολιβαδική έκταση, μέσα σε δημόσιο χώρο.

    Ωστόσο αγαπητέ Ελ. Στοχαστή, οι πυροσβεστικές δυνάμεις και ειδικά οι πιλότοι των CL 214-215, είναι άριστα εκπαιδευμένοι και ακολουθούν πάντα μια στρατηγική στην πυρόσβεση της δασικής πυρκαγιάς. Δεν ρίχνουν το νερό όπου να 'ναι, αλλά βάσει στρατηγικής, ώστε να της δώσουν την επιθυμητή κατεύθυνση.
    Η πρόταση με τους αγωγούς νερού μεσα στα δάση, είναι ορθή, αλλά ουτοπική για την ελληνική πραγματικότητα...
    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αγαπητε Λυκιε, περι πευκης δεν γνωριζω, ωστοσο το δεχομαι οπως μας το μεταφερεις. Ωστοσο, καλως ή κακως, βρισκομαστε προ τετελεσμενου, οποτε δεν γνωριζουμε τις αρνητικες επιπτωσεις μιας ριζικης αλλαγης των δασων. Ισως ναναι καλυτερη η λυση της αναδασωσης μονο με βελανιδιες/κεδρους/ακακιες/ελατα ή ο,τι αλλο, ισως και οχι. Αυτο, θα το κρινουν αναμεταξυ τους οι δασολογοι μεσω του επισημου φορεα τους. Σε καθε περιπτωση παντως, τα μπλοκ με βελανιδιες ως αντιπυρικη ζωνη, δεν μπορουν παρα να αποτελουν μια ελαχιστα παρεμβατικη λυση στην υπαρχουσα δασικη βιοποικιλοτητα, οποτε δεν βλεπω τον λογο να μην γινει δεκτη.

    Οι πιλοτοι των καναντερ σαφως και κανουν αριστα την δουλεια τους. Ακολουθουν ομως μια αναποτελεσματικη στρατηγικη. Επειδη μενω διπλα στον Υμηττο, ο οποιος εχει καει ουκ ολιγες φορες, ουτε μια φορα δεν υπηρξε αποτελεσματικη αντιμετωπιση της πυρκαγιας. Η στρατηγικη μας ειναι "Καντε ολοι καμια προσευχη να γυρισει και να κοψει ο ανεμος, μπας και την γλυτωσουμε ελαφρα".Η στρατηγικη "Κοιταμε την φωτια να δουμε που θα σταματησει" δεν ειναι μια αξιολογη στρατηγικη. Τι να κανουν και οι καημενοι οι πιλοτοι, παλευουν σε μια εν πολλοις χαμενη μαχη και το ξερουν. Δεν νοειται δηλαδη στρατηγικη οπου προσδιδουμε επιθυμητη κατευθυνση, οταν δεν υπαρχει σχεδιο ανασχεσης ή ελεγχου και διαχειρισης. Καθοδηγουμε την φωτια, πού; Μονο στη θαλασσα εχει νοημα ή εστω σε μερη οπου δεν αρπαζουν γρηγορα ή να σωσουμε τιποτα σπιτια.Ωστοσο, οι δυνατοτητες των καναντερ δεν ειναι και τοσο μεγαλες. Δεν μπορει να αποτελουν το βασικο μεσο πυροσβεσης, αυτο ειναι ενα σχεδιο καταδικασμενο σε αποτυχια. Σε ενα σχεδιο σαν αυτο που προτειναμε, οι πιλοτοι των εναεριων μεσων πυροσβεσης θα ενθουσιαζονταν τοσο, που θα δουλευανε και στο ρεπο τους, διοτι για πρωτη φορα θα σβηνανε πυρκαγιες, με το να μην τις επιτρεπουν να ξεφευγουν. Ειναι το κλασσικο συστημα πολεμου, οπου ενα ευκινητο σωμα αποδιοργανωνει την συνοχη του εχθρου και τον ριχνει απεναντι σε ενα αμετακινητο αμυντικο τειχος. Ειναι το ιππικο και η φαλαγγα. Το σφυρι και το αμονι.

    Τελος, δεν βλεπω τον λογο της ουτοπιας. Το σχεδιο ειναι αρκετα απλοικο και φθηνο απο αποψη κοστους. Μπορουν παντα να το κανουν υπεργειο τον αγωγο αν κοστιζουν ακριβα τα φτυαρια και να μην σηκωσουν σωληνες, αλλα να κανουν κατι σαν φθηνους κρουνους. Νερο μπορει να παιρνουν και απο τη θαλασσα (συνηθως ειναι διπλα) για να μην χαλαμε το ποσιμο, αλλα γι αυτο δεν ξερω, θα κρινουν οι δασολογοι, μπορει το αλμυρο νερο να μην κανει. Τωρα, το οτι ο δημοσιος τομεας ειναι αναποτελεσματικος, αυτο ειναι ενα σοβαρο θεμα. Συνηθως οταν υπαρχουν νεκροι, κινητοποιειται για να κανει καποια βασικα πραγματα, οχι επειδη νοιαστηκαν για τους νεκρους αλλα επειδη υπαρχει αρνητικη επιδραση στη δημοφιλια και φοβουνται μην τους παρουν με τις πετρες, εξ ου και το blame game.

    Ελ. Στοχαστης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αγαπητέ Ελ. Στοχαστή, ο τρόπος που βλέπεις το θέμα της δασοπυρόσβεσης είναι πολύ γενικός και απλοϊκός, απέχει όμως πολύ από την πραγματικότητα. Ο έλεγχος της φωτιάς είτε σε δάσος είτε σε αστικό ιστό ή ακόμη χειρότερα στο βιομηχανικό περιβάλλον, είναι ένα ειδικό επιστημονικό πεδίο και οι αξιωματικοί της Π.Υ. είναι οι κατεξοχήν επιστήμονες, που το γνωρίζουν άριστα. Μπορεί στα δικά σου μάτια να φαίνεται ότι οι πυροσβέστες και οι πιλότοι, ρίχνουν όπου να ΄ναι και πως περιμένουν τον καιρό ή τον Θεό να βάλει το χέρι του, αλλά αν γνώριζες τις συνθήκες, τα μέσα και το δυναμικό που υπάρχει διαθέσιμο σε κάθε περίπτωση, θα γνώριζες ότι κάνουν το καλύτερο που μπορούν.
    Τα CL214-215 Canadair, είναι τα καλύτερα πυροσβεστικά αεροπλάνα στον κόσμο, για λόγους που αν αναλύσω εδώ, θα χρειαστώ δυο σεντόνια τεχνικών αναλύσεων.
    5,5 τόνοι νερού, είναι πολύ καλή ποσότητα πυροσβεστικού φορτίου. Η ευελιξία του αεροσκάφους και η καλή του πλευστότητα (άντωση), του προσδίδουν μοναδικές ικανότητες διείσδυσης και ευστοχίας σε δύσκολο ανάγλυφο του εδάφους και στις θερμικές ανοδικές ριπές λόγω της φωτιάς. Ωστόσο έχουν δοκιμαστεί και άλλα μέσα αεροπυρόσβεσης, όπως η ρίψη επιβραδυντικού υγρού από C-130 και βέβαια η χρήση ελικοπτέρων. Το Canadair όμως, είναι ο βασιλιάς της αεροπυρόσβεσης παγκοσμίως!
    Η αξιολόγηση μιας κατάσβεσης, δεν είναι δουλειά ενός πολίτη και δεν έχει τις γνώσεις για να εκτιμήσει το αποτέλεσμα, κατ΄αναλογίαν συνθηκών. Λάθη ασφαλώς συμβαίνουν, λόγω της αναξιοκρατίας και της κακής οργάνωσης που ταλαιπωρεί και το πυροσβεστικό σώμα. Όμως οι πυροσβέστες μας, έχουν μεγάλη εμπειρία και έχουν κατορθώσει μεγάλες επιτυχίες στο ιστορικό τους.
    Είπα ότι είναι ουτοπική η ιδέα σου, όχι διότι είναι παράλογη ή ανέφικτη, αλλά επειδή δεν υπάρχει η βούληση και το χρήμα. Επίσης ούτε αυτό είναι τόσο απλό έργο. Για να δικτυωθούν τα δάση, χρειάζονται χιλιάδες χιλιόμετρα σωληνώσεων, με διαδοχικά αντλιοστάσια υψηλής πίεσης, που έχουν μεγάλο κόστος και καταναλώνουν πολλή ενέργεια. Χρειάζονται διαχωρηστήρες αφαλάτωσης για το θαλασσινό νερό και όλα αυτά βεβαίως χρειάζονται μόνιμο προσωπικό για φύλαξη, εποπτεία και συντήρηση! Το κόστος λοιπόν, εκτοξεύεται σε δυσθεώρητα ύψη, που δεν νομίζω πως έχει πρόθεση το κράτος να ξοδέψει...
    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μακρια απο εμενα λογια απαξιωσης προσωπικου. Το προσωπικο και τα στελεχη τα θεωρω δεδομενα και δεν ασκω αρνητικη κριτικη στο εργο τους, ισα ισα πως θεωρω πως κανουν αψογα την δουλεια τους.

    "αλλά αν γνώριζες τις συνθήκες, τα μέσα και το δυναμικό που υπάρχει διαθέσιμο σε κάθε περίπτωση, θα γνώριζες ότι κάνουν το καλύτερο που μπορούν"
    Συμφωνω και επαυξανω. Δεν ανεφερα ποτέ το αντιθετο. Η ιδεα που κατεθεσα αφορα την τωρινη κατασταση και τα μεσα που διαθετουμε, βασιζεται στην πραγματικοτητα και οχι στη φαντασια.

    "Η αξιολόγηση μιας κατάσβεσης, δεν είναι δουλειά ενός πολίτη και δεν έχει τις γνώσεις για να εκτιμήσει το αποτέλεσμα, κατ΄αναλογίαν συνθηκών"
    Οταν παθαινει ασφυξια απο ελλειψη οξυγονου ή καιγεται ζωντανος ο πολιτης, τοτε τον αφορα και τον παρα-αφορα. Οι πυροσβεστες ως ατομα δεν ειναι δυνατον να ευθυνονται. Η ευθυνη αφορα τον σχεδιασμο και την στρατηγικη. Η μηδενικη προνοια προληψης επισης σηματοδοτει ευθυνη.

    "Είπα ότι είναι ουτοπική η ιδέα σου, όχι διότι είναι παράλογη ή ανέφικτη, αλλά επειδή δεν υπάρχει η βούληση και το χρήμα. Επίσης ούτε αυτό είναι τόσο απλό έργο. Για να δικτυωθούν τα δάση, χρειάζονται χιλιάδες χιλιόμετρα σωληνώσεων, με διαδοχικά αντλιοστάσια υψηλής πίεσης, που έχουν μεγάλο κόστος και καταναλώνουν πολλή ενέργεια."

    Το χρημα πάντα αποτελει ενα περιορισμενο πορο. Δεν θα βαλουμε φυσικα χιλιαδες χιλιομετρα σωληνωσεων. Αυτο ειναι και το νοημα του παιχνιδιου Αμυνα Πυργων. Διαθετεις ελαχιστους πορους για Πυργους, οποτε δεν τοποθετεις ποσοτητες αλλα ευφυεις στρατηγικες τοποθεσιες. Βασιζομαστε στον παραγοντα πως ο εχθρος ειναι ανοητος (δεν διαθετει νου), οποτε εμεις που τον διαθετουμε τον χρησιμοποιουμε για να τον νικησουμε.(outsmart)

    Εδω στον Υμηττο, η τελευταια φωτια ξεκινησε απο Καισαριανη, μετα Καρεα, Ηλιουπολη, Αργυρουπολη και σταματησε καπου Ελληνικο οταν δεν ειχε κατι αλλο να καψει. Κινουνταν παραλληλα με τα τελευταια σπιτια ενω εκαψε και μερικες εκατονταδες απο αυτα. Εμεις, καθομασταν και την χαζευαμε για παρα πολλες ωρες και λεγαμε "Ελα στριψε λιγο ρε αερα, να γλυτωσει η εκκλησια και τα σπιτια εκει". Κανενα καναντερ δεν μπορει να την αντιμετωπισει και να τη σβησει.

    Το χρημα οταν το εργο ειναι σαφες και κοστολογημενο και εντασσεται σε γενικοτερο σχεδιο, βρισκεται. Ακομα και η πολιτεια να μην βαλει δραχμη, υπαρχουν ιδιωτες και οργανισμοι που θα το αναλαβουν. Σχετικα με τον Υμηττο, αν στην τελευταια πυρκαγια υπηρχε ενα τετοιο καθετο "φραγμα" πχ στην Ηλιουπολη μηκους 1,5 χιλιομετρου, η φωτια θα ειχε σταματησει εκει. Θα μπορουσε να υπαρχει ενα στη Καισαριανη, ενα στην Ηλιουπολη, ενα στην Αργυρουπολη.

    Τωρα, οσον αφορα τις προσφατες πυρκαγιες, αυτο δεν ειναι τοσο απλο. Ριχνοντας μια ματια στο χαρτη, παρατηρουμε πως οι περιοχες αυτες λογω της παραθαλασσιας τοποθεσιας θελουν διαφορετικη στρατηγικη, πιο κοστοβορα. Μια λυση για να προστατευτουν οι περιοχες απο Μαραθωνα μεχρι αεροδρομιο, θα ηταν ενας τετοιος αγωγος νερου να διασχιζει ολη την περιοχη στα ορια των πολεων, μεταξυ σπιτιων και δασους., το μηκος του αγγιζει τα 15 χιλιομετρα. Μετα καθε δημος θα πρεπει να αναλαμβανει την υποχρεωση να στηνει τα επιμερους εργα πυργων(συνδεση με τη θαλασσα για παροχη νερου, αντλιες και αφαλατωση αν επιλεξουν αυτον τον τροπο).
    Το ενεργειακο κοστος ειναι χαμηλο διοτι χρησιμοποιειται απαξ για το γεμισμα με νερο και μετα το συστημα ενεργοποιειται μονο σε περιπτωση πυρκαγιας. Η συντηρηση μια φορα το χρονο την Ανοιξη, δεν ειναι ενα κοστος φοβερο.

    Η βουληση ειναι το σημαντικοτερο προβλημα. Η ευθυνοφοβια και συχνα ανικανοτητα των δημοσιων αρχων. Αυτο λυνεται ως εξης. Πιλοτικα. Καποιο νησι ή δημος θα το εφαρμοσει στην περιοχη του και οταν δρασει αποτελεσματικα και το δουν ολοι, τοτε θα το αντιγραψουν και οι υπολοιποι υπο την πιεση των δικων τους δημοτων-πολιτων.

    ΥΓ. Δεν πιστευω σε χαμενες μαχες.
    ΥΓ2. Για καθε προβλημα, υπαρχει τουλαχιστον μια λυση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Μου λες αγαπητέ Ελ. Στοχαστή:
    "Οταν παθαινει ασφυξια απο ελλειψη οξυγονου ή καιγεται ζωντανος ο πολιτης, τοτε τον αφορα και τον παρα-αφορα. Οι πυροσβεστες ως ατομα δεν ειναι δυνατον να ευθυνονται. Η ευθυνη αφορα τον σχεδιασμο και την στρατηγικη. Η μηδενικη προνοια προληψης επισης σηματοδοτει ευθυνη."
    Στις καταστροφές που προκαλεί η αποτυχία ή ο κακός σχεδιασμός μιας επιχείρησης, σαφώς και υπάρχουν ευθύνες που πρέπει να αποδίδονται.
    Όταν μάλιστα υπάρχουν και νεκροί πολίτες, η ευθύνη είναι ακόμη μεγαλύτερη.
    Η κοινωνική απήχηση που προκαλούν αυτές οι τραγωδίες, θέτουν όλους τους πολίτες σε κατάσταση αγανάκτησης, οργής και θλίψης. Όλοι επιζητούν την τιμωρία των υπευθύνων και ικετεύουν για την Νέμεση.

    Ωστόσο, δίκαιη εκτίμηση των ευθυνών και των λαθών που έγιναν, δεν μπορεί να γίνεται από ανθρώπους που δεν είναι εξειδικευμένοι στο θέμα. Διότι τότε θα επιβεβαιώσουμε το "όποιος είναι έξω απ΄τον χορό, πολλά τραγούδια ξέρει".
    Ας αφήνουμε τους ειδικούς να εκτιμούν τα λάθη, ώστε να μην αδικήσουμε ανθρώπους που δεν ευθύνονται και τους καταδικάσουμε μέσα σε ένα κλίμα οργιλής γενίκευσης!
    Δεν αναφέρομαι στους μάχιμους πυροσβέστες ασφαλώς, αλλά στους ιθύνοντες που είχαν την ευθύνη του επιχειρησιακού σχεδιασμού.

    Για την πληροφόρηση (αν και δεν είμαι πυροσβέστης), θα σου πω ότι ένα στρατηγικό μέτρο που χρησιμοποιεί η Π.Υ., είναι το λεγόμενο "αντιπύρ". Δηλαδή εκτιμούν την κατεύθυνση της φωτιάς και τον χρόνο και την περιμένουν σε ένα σημείο, όπου προηγουμένως έχουν κάψει οι πυροσβέστες, ώστε να σταματήσει εκεί η φωτιά. Τέτοια "κόλπα" είναι γνωστά στους πυροσβέστες και τα εφαρμόζουν ΑΝ και ΟΤΑΝ το επιτρέπουν οι συνθήκες και δεν διακυβεύεται κάτι σημαντικότερο.

    Σχετικά με την ιδέα σου, θυμήθηκα τώρα το έργο πυροπροστασίας του Άλσους Ν. Φιλαδέλφειας, όπου ξοδεύτηκε μεγάλο ποσό για την κατασκευή πύργων αυτόματης πυρόσβεσης, με ηλεκτρονικούς αισθητήρες και αυτοματισμούς υψηλής τεχνολογίας. Τελικά πριν λίγα χρόνια, εκδηλώθηκε πυρκαγιά και το σύστημα δεν δούλεψε! Δεν το συντηρούσε κανείς και είχε εγκαταλειφθεί από τον Δήμο. Αυτή είναι η ελληνική πραγματικότητα που με κάνει να μιλάω για ουτοπίες!

    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχεις απόλυτο δίκιο αγαπητέ Λύκιε. Υπηρχε μια εποχή ευημερίας στην Ελληνική κοινωνία, με ανάπτυξη και υλοποίηση εργων, η οποία παρειλθε ανεπιστρεπτί. Τα έργα πυροσβεσης, όπως και του άλσους της Ν.Φιλαδελφειας λειτούργησαν τα πρώτα χρόνια και μετά αφέθηκαν στο έλεος του Δημου, μη έχοντας τα κονδύλια για την συντήρηση του. Είναι τραγικό να εχεις τον εξοπλισμό και να μην μπορείς να τον συντηρήσεις.

      Διαγραφή
    2. Ασφαλώς αγαπητή IRENE, στην ελληνική πραγματικότητα όμως, δεν υπάρχει μόνο η έλλειψη κονδυλίων, αλλά και η αδιαφορία, η υποτίμηση των κινδύνων και η διαφθορά!
      ΛΥΚΙΟΣ.

      Διαγραφή
  8. ΛΥΚΙΕ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ

    ΕΓΩ ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΦΙΛΟΙ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ
    ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΧΕΙ ΦΤΑΣΕΙ ΣΕ ΣΗΜΕΙΟ ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ
    ΜΕ ΤΑ ΔΙΑΡΚΗ ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ ΠΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ
    ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΠΟΤΕ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ ΤΟ ΘΕΟ
    ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΟΥΝ ΚΑΤΙ ΚΑΚΟ ΑΦΥΣΙΚΟ
    ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΘΑ ΕΞΟΝΤΩΣΟΥΝ ΜΕΓΑΛΟ ΤΜΗΜΑ ΤΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΑΦΕΝΟΣ
    ΚΑΙ ΑΦΕΤΕΡΟΥ ΑΝΕΠΑΝΟΡΘΩΤΗ ΖΗΜΙΑ ΣΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
    ΑΥΤΟ ΒΕΒΑΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥΣ ΝΑ ΕΛΛΑΤΩΣΟΥΝ ΑΙΣΘΗΤΑ ΤΟ ΠΛΗΘΥΣΜΟ
    ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟΥΝ
    ΑΓΝΩΣΤΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η "κλιματική αλλαγή" στην πραγματικότητα είναι ένα φυσικό φαινόμενο του πλανήτη, που παρατηρείται πριν ακόμη ο άνθρωπος εμφανιστεί σε αυτόν. Η προπαγάνδα ότι ο άνθρωπος ευθύνεται γι' αυτήν, είναι απλά ένα επικοινωνιακό όπλο χειρισμού των μαζών. Η πραγματική συμμετοχή του ανθρώπινου παράγοντα σε αυτό το φαινόμενο, είναι πολυ μικρότερη από αυτή που του αποδίδεται...
      ΛΥΚΙΟΣ.

      Διαγραφή
  9. Παραμενει παντα δικη μας ευθυνη η εξευρεση εξυπνων και αποτελεσματικων μετρων προφυλαξης απο τα φυσικα φαινομενα ή τα επικινδυνα καταστροφικα μυαλα που αρεσκονται να εξουσιαζουν στα φυσικα φαινομενα. Η προτεινομενη λυση του αγαπητου Στοχαστη ειναι μια απο τις δεκαδες που θα μπορουσαν να υλοποιηθουν αν υπηρχε θεληση. Δεν μιλαω για χρημα, γιατι οταν υπαρχει ισχυρη θεληση το χρημα ακολουθει. Και ισχυρη θεληση βρισκει κανείς σε άξιους ανθρωπους. Ας γινομαστε εμεις συνεχως άξιοτεροι για να εκλεγουμε και αξιους εκπροσωπους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μεγάλη αλήθεια όσα είπες αγαπητή Ελένη! Φοβάμαι όμως, οτι δεν θα γίνουμε εύκολα καλύτεροι και αξιότεροι, ώστε να επιλέγουμε ανάλογους εκπροσώπους και ηγέτες...
      ΛΥΚΙΟΣ.

      Διαγραφή
    2. Τωρα, τι να σου πω, καλε μας Λυκιε; Οτι εγω δεν φοβαμαι;
      Το μονο ευοιωνο σημαδι ειναι οτι κοντευουμε να αγγιξουμε τον πατο. Αυτο σαν γεγονος, επειδη ξεγυμνωνει και απομυθοποιει πολλες πλασματικες πραγματικοτητες ως προς το τι ειναι οντως ψυχωφελες, βοηθα το νεο αιμα να χτισει πανω σε καινουριες βασεις φρεσκα οραματα απο το μηδεν. Γιατι παραλληλα με τις αληθινες αξίες που γκρεμιζονται, κατακρημνιζονται και οι ψευτικες, εκ του αποτελεσματος, αφου αποτυγχανουν να φερουν την ευτυχια!
      Μπορει η διαφθορα να κυριευει τις συνειδησεις υπνωτιζοντας τες αλλά το να ζει κανείς σαν ζομπι ειναι χειροτερο και απο θανατο. Ειναι εφιαλτης απο τον οποιο ερχεται καποια στιγμη που ξυπναμε. Στην αρχη, το μουδιασμα των αισθησεων μπορει να βολευει για να ζησει κανείς την περιπετεια της καταδυσης αλλά ως ανθρωποι απο τα αστρα ερχομενοι, αργα ή γρηγορα παλι σε αυτα θα στραφουμε. Ειναι ο νοστος της ψυχης για την πατριδα. Η φλογα του εσωτερικου Πυρ(ος), που προς τα πανω βαινει. Ειναι και η περιοδικοτητα του φαινομενου ακμης-παρακμης...

      Διαγραφή
  10. Συμφωνώ αγαπητή μου Ελένη, στην ευοίωνη προοπτική που προβλέπεις. Αυτή όμως δεν αναμένεται να συμβεί σύντομα και έχει πολύ ακόμα, μέχρι τον πάτο του βαρελιού. Μέχρι τότε όμως, μεγάλη καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος και της ανθρώπινης κοινωνίας θσ συμβεί. Πολύς πόνος και πολύ αίμα έχει να χυθεί ακόμη, μέχρι να φτάσουμε στο ναδίρ και να αρχίσει η επιστροφή προς το άνω!
    Κι αυτό διότι ακόμη υπάρχει απόθεμα αξιών που αντιστέκονται και άνθρωποι που δεν ενδίδουν στην πτώση!
    ΛΥΚΙΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αφήστε το σχόλιό σας
Φίλοι του ιστολογίου, παρακαλώ να κάνετε ελεύθερα τον σχολιασμό σας, αλλά να απέχετε από ύβρεις και προσβολές προσώπων, καθώς και να χρησιμοποιείτε την Ελληνική γλώσσα και γραφή (όχι greeklish). Προσβλητικά και υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται. Επίσης διαγράφονται spam και διαφημίσεις άλλων ιστολογίων, αλλά και κάθε άλλο σχόλιο που δεν συνάδει με το ύφος και το ήθος που ορίζει ο δημιουργός και διαχειριστής του ιστολογίου.

ΠΡΟΣΟΧΗ:
Τα σχόλια ελέγχονται πριν δημοσιευθούν.



.