Πέμπτη 17 Μαΐου 2018

Αυτός είναι ο λόγος που τα σημερινά παιδιά έχουν μικρότερη διάρκεια συγκέντρωσης



Όσοι είναι εκπαιδευτικοί σίγουρα θα έχουν παρατηρήσει τα τελευταία χρόνια δραματική επιδείνωση της αδυναμίας συγκέντρωσης προσοχής των μαθητών. Οι μαθητές φαίνεται ότι ολοένα και περισσότερο δυσκολεύονται να μείνουν συγκεντρωμένοι σε ένα πράγμα και ότι η προσοχή τους είναι πολύ εύκολο να διαταραχθεί από οποιοδήποτε μικρό ή μεγάλο περισπασμό. Να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν αναφερόμαστε στο μικρό ποσοστό παιδιών που έχουν ΔΕΠΥ (Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας). Μιλάμε για το σύνολο των μαθητών.

Μειώνεται δραματικά η ικανότητα συγκέντρωσης των παιδιών

Καταρχάς να πούμε ότι η αδυναμία συγκέντρωσης προσοχής (short attention span) δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο και δεν αφορά μόνο τα παιδιά. Το ίδιο ακριβώς πρόβλημα παρατηρείται τη σημερινή εποχή και στους ενήλικες.

Τα αποτέλεσματα της έρευνας

Σε σχετική έρευνα που έγινε το 2015 στον Καναδά(έλαβαν μέρος 2100 άτομα) διαπιστώθηκε ότι ενώ το έτος 2000 η μέση δυνατή ανθρώπινη συγκέντρωση ήταν 12 δευτερόλεπτα, στις μέρες μας έχει μειωθεί στα 8 δευτερόλεπτα. Δηλαδή μέσα σε ελάχιστα χρόνια οι άνθρωποι έχουν απολέσει το ένα τρίτο (1/3) της διάρκειας της συγκέντρωσής τους. Μάλιστα για να διασκεδάσουν λίγο τις εντυπώσεις οι υπεύθυνοι των ερευνών ανακοίνωσαν ότι οι άνθρωποι πλέον έχουν μικρότερη διάρκεια συγκέντρωσης ακόμα και τα χρυσόψαρα( τα οποία ακολουθεί η φήμη ως το είδος με τη μικρότερη διάρκεια συγκέντρωσης, μόλις 9 δευτερολέπτων ). Τα αποτελέσματα της έρευνας φυσικά δεν ευχαρίστησαν και πολύ την Microsoft γιατί φωτογράφιζαν ως ηθικό αυτουργό του προβλήματος τη χωρίς μέτρο χρήση των υπολογιστών, των Smartphones, των tablets και πάνω από όλα το σερφάρισμα στο διαδίκτυο και τα ηλεκτρονικά παιχνίδια. Η Microsoft προσπάθησε να προλάβει τις τυχόν αντιδράσεις δηλώνοντας ότι η απώλεια μέρος της συγκέντρωσης του ανθρώπου αντισταθμίζεται από την αύξηση της ικανότητας για multitasking (να κάνει ταυτόχρονα πολλές εργασίες). Είναι όμως αυτό αληθές; Αν μιλάμε για εργασίες στους υπολογιστές πιθανόν η Microsoft να έχει δίκιο αλλά αν μιλάμε για οποιεσδήποτε άλλες εργασίες μάλλον έχει συμβεί το ακριβώς αντίθετο από αυτό που ισχυρίζεται.
Ένα ακόμα αξιοσημείωτο αποτέλεσμα της παραπάνω έρευνας που έγινε στον Καναδά είναι ότι στις νεαρές ηλικίες (15-25 ετών) το 77% των ερωτηθέντων απάντησε ότι όταν δεν υπάρχει κάτι άλλο που να τραβάει την προσοχή τους, το πρώτο πράγμα που τους έρχεται στο μυαλό είναι να ασχοληθούν με το κινητό τους. Αυτό φαντάζομαι είναι κάτι που όλοι το έχουμε διαπιστώσει για τους σημερινούς νέους που είναι μόνιμα με το κινητό τηλέφωνο στο χέρι. Στο χέρι και όχι στο αυτί όπως ήταν οι νέοι της ακριβώς προηγούμενης γενιάς .

Οι δυο παράλληλοι κόσμοι των μαθητών: Ο ψηφιακός και ο πραγματικός

Ας επιστρέψουμε πάλι στους μαθητές. Στην εποχή μας μοιάζουν σαν να ζουν σε δυο παράλληλους κόσμους. Στον έναν κόσμο ,αυτόν εκτός σχολείου, τα παιδιά αντικρίζουν τον κόσμο πολλές ώρες τη μέρα μέσα από μια οθόνη. Μια οθόνη υπολογιστή, κινητού, tablet ή τηλεόρασης. Οι εικόνες εναλλάσσονται αστραπιαία, τα χρώματα είναι σε πανδαισία, υπάρχει βομβαρδισμός πληροφοριών και η πρόσβαση σε οποιαδήποτε πληροφορία ή τόπο είναι εφικτή με το πάτημα ενός κουμπιού. Το πιο σημαντικό είναι ότι το παιδί έχει την ψευδαίσθηση της επιλογής σε ένα άπειρο μενού. Και επειδή ακριβώς είναι άπειρο και είναι και πανεύκολο επιλέγει να πάρει λίγο από όλα από το μενού αυτό. Έτσι μεταπηδά από τη μια πληροφορία στην άλλη χωρίς να στοχάζεται, χωρίς να κρίνει κριτικά και χωρίς να μαθαίνει τίποτα ουσιαστικό που θα το βοηθούσε να ωριμάσει. Σε ένα ξέφρενο σερφάρισμα με μοναδικό καύσιμο την αδρεναλίνη.
Στον δεύτερο παράλληλο κόσμο, στον κόσμο του σχολείου, έχουμε τα παιδιά να πρέπει συνήθως σχεδόν ακίνητα να παρακολουθούν έναν και μοναδικό άνθρωπο(εκπαιδευτικό) για τουλάχιστον μια ώρα που επιπλέον απαιτεί από αυτά απόλυτη συγκέντρωση. Αλήθεια, έχουμε αναρωτηθεί ποτέ πόσο εύκολο είναι να μεταπηδά ο μαθητής από τον ένα παράλληλο κόσμο των υψηλών ταχυτήτων και διαρκούς εναλλαγής εικόνων στον άλλο κόσμο της σχεδόν παγωμένης εικόνας; Οι εκπαιδευτικοί όσο ικανοί και να είναι, όσο ενδιαφέρον μάθημα και να προσφέρουν, είναι σίγουρο, ότι δεν μπορούν να επιτύχουν συγκέντρωση των μαθητών τους όταν εκείνοι όλη την υπόλοιπη μέρα έξω από το σχολείο εθίζονται στην, χωρίς σταματημό, διάσπαση της συγκέντρωσής τους .

Τα παιδιά γίνονται όλο και πιο αδέξια

Τα τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί στην Ελλάδα αλλά και παγκοσμίως, αξιοσημείωτη αύξηση μιας εντελώς πρωτότυπης μορφής μαθησιακής και αναπτυξιακής δυσκολίας, της «δυσπραξίας» .
Η «δυσπραξία» (Clumsy Child Syndrome) είναι μια διαταραχή ανάπτυξης των κινητικών δεξιοτήτων. Τα παιδιά έχουν αδυναμία συντονισμού των κινήσεων που είναι πιθανό να επηρεάσει τη συμμετοχή τους σε καθημερινές δραστηριότητες, τις σπουδές και την εργασιακή ζωή. Ολοένα και περισσότερα παιδιά είναι πάρα πολύ αδέξια και δεν μπορούν να κάνουν απλές κινήσεις με τα άκρα τους ,όπως το να φάνε με μαχαιρο-πήρουνο ή να κάνουν καλά γράμματα που οφείλεται στο ότι δεν κρατάνε σωστά το στυλό.
Όσοι είναι εκπαιδευτικοί σίγουρα θα έχουν διαπιστώσει τα τελευταία χρόνια μια αλλαγή προς το χειρότερο της ποιότητας των γραμμάτων που κάνουν οι μαθητές. Σπάνια συναντάς πλέον γραπτό με σχετικά καλά γράμματα. Με απίστευτη όμως ταχύτητα οι ίδιοι αυτοί μαθητές πληκτρολογούν ένα μήνυμα στο κινητό ή στον υπολογιστή τους. Τα σημερινά παιδιά προτιμούν δηλαδή να πληκτρολογούν παρά να γράφουν με το χέρι. Και σε αυτή την περίπτωση έχουμε τους δύο κόσμους του παιδιού που ανταγωνίζονται : Στον κόσμο έξω από το σχολείο όπου τα παιδιά επικοινωνούν πληκτρολογώντας συνήθως λίγες και μικρής γκάμας λέξεις και στον κόσμο του σχολείου όπου τα παιδιά γεμίζουν ατέλειωτες σελίδες τετραδίων γραμμένες με το χέρι. Ένα χέρι που ολοένα και περισσότερο ξεμαθαίνει να γράφει και μαθαίνει να κτυπά πλήκτρα ή οθόνες αφής.

Τα παιδιά δεν διαβάζουν πλέον τίποτα για ευχαρίστηση

"Σύμφωνα με την UNESCO, ο πιο ποιοτικός δείκτης για το αν ένα παιδί πρόκειται να έχει ευτυχισμένη πορεία στο σχολείο και στην μελλοντική του εργασία είναι το αν διαβάζει για ευχαρίστηση."
Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι τα σημερινά παιδιά όχι μόνο δεν διαβάζουν για ευχαρίστηση αλλά ότι γενικά δεν διαβάζουν βιβλία ή κείμενα που δεν αφορούν τα μαθήματά τους στο σχολείο.
Πολλές φορές έχω ρωτήσει τους μαθητές μου(γυμνασίου και λυκείου) αν διαβάζουν λογοτεχνικά βιβλία. Πλην ελάχιστων εξαιρέσεων οι απαντήσεις τους δείχνουν ότι δεν έχουν διαβάσει λογοτεχνικά βιβλία. Ένας δυο σε κάθε τμήμα πιθανόν να απαντήσουν ότι έχουν διαβάσει κάνα-δυό βιβλία του τύπου Dan Brown. Μέχρι εκεί. Αν τους ρωτήσεις τους λόγους αυτής τους της άρνησης θα σου πουν ότι έχουν κουραστεί από το διάβασμα γενικότερα αφού διαβάζουν πολλές ώρες για το σχολείο και γι’ αυτό προτιμούν κάτι πιο ξεκούραστο όπως το σερφάρισμα στο διαδίκτυο ή να παίξουν κάποιο ηλεκτρονικό παιχνίδι. Η συντριπτική πλειοψηφία τους δηλώνει αποστροφή στα μεγάλα κείμενα και ότι είναι αδύνατον να συγκεντρωθεί για αρκετή ώρα για να διαβάσει έστω και μια σελίδα ενός κειμένου. Το πιο ανησυχητικό είναι αυτό που μου είπαν πολλοί μαθητές μου: ότι τις περισσότερες φορές δεν καταλαβαίνουν τι λέει το κείμενο και ότι στην πραγματικότητα δεν διαβάζουν αλλά κατά κάποιο τρόπο «σκανάρουν» με τα μάτια τους το κείμενο ψάχνοντας μια χρήσιμη πληροφορία ή κάποιες λέξεις κλειδιά για να «αρπαχτούν» νιώθοντας ότι πνίγονται σε έναν ωκεανό λέξεων. Αντί δηλαδή τα παιδιά να λαχταρούν να «χαθούν» μέσα σε μια ωραία λογοτεχνική ιστορία, νιώθουν ότι πνίγονται και διακατέχονται από την βασανιστική αγωνία να βγουν από αυτή όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Το γεγονός αυτό, θεωρώ, ότι πρέπει να μας προβληματίσει.
Φυσικά οι ευθύνες πρέπει να αναζητηθούν στους ενήλικες. Καταρχάς στο εκπαιδευτικό μας σύστημα που αντί να δίνει κίνητρο στα παιδιά ώστε να θέλουν να διαβάζουν για ευχαρίστηση τα κάνει να νιώθουν απέχθεια και τα ωθεί να διαβάζουν μόνο χρησιμοθηρικά ώστε να επιτυγχάνουν υψηλές βαθμολογίες. Οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς οφείλουν να εξηγούν στα παιδιά την αξία της λογοτεχνίας και του διαβάσματος για ευχαρίστηση και όχι μόνο να επαναλαμβάνουν το γνωστό μότο : «διάβασε για να πάρεις καλούς βαθμούς».
Φυσικά τα παιδιά μας δεν πείθονται μόνο με τα λόγια αλλά με τα παραδείγματα των ενηλίκων. Πότε δηλαδή ήταν η τελευταία φορά που εμείς οι ίδιοι διαβάσαμε ένα ολόκληρο λογοτεχνικό βιβλίο; Επαναλαμβάνω: ολόκληρο. Και πόσοι από εσάς που διαβάζετε αυτή τη στιγμή αυτό το συγκεκριμένο άρθρο δεν ρίξατε ήδη κλεφτές ματιές για να δείτε αν έχει πολύ ακόμα μέχρι να τελειώσει; Πόσοι από εμάς αντί να διαβάζουμε από την αρχή ένα άρθρο προτιμάμε να πηγαίνουμε κατευθείαν στο τέλος του, στα «γαργαλιστικά» σχόλια των αναγνωστών; Δηλαδή αν εμείς οι ενήλικες εθιζόμαστε στην αναζήτηση στο διαδίκτυο του όσο γίνεται μικρότερου μηνύματος, του τσιτάτου, της ατάκας, του αποφθέγματος, του σλόγκαν και έχουμε γίνει εικονολάτρες και τεμπέληδες της ανάγνωσης τι διαφορετικό μπορούμε να περιμένουμε από ένα παιδί;

Τα παιδιά έχουν δυσκολία έκφρασης

Ένα άλλο ανησυχητικό σύμπτωμα που παρατηρείται στους σημερινούς μαθητές είναι η μεγάλη δυσκολία τους να εκφραστούν σωστά. Οι περισσότεροι μπορούν εύκολα να παπαγαλίσουν αλλά είναι αδύνατον να σου εξηγήσουν κάτι με δικά τους λόγια. Το λεξιλόγιο που χρησιμοποιούν είναι φτωχό και στις περιγραφές τους υπάρχει έλλειψη δομής λόγου, ηχοχρώματος και συναισθήματος. Θα τολμήσω να χρησιμοποιήσω έναν αδόκιμο όρο για να περιγράψω το πρόβλημα: «περιγραφική δυσλεξία». Το πρόβλημα αυτό εμφανίζεται ως αλυσιδωτή αντίδραση που γεγονότος ότι τα παιδιά δεν διαβάζουν βιβλία εκτός σχολείου αλλά και του ότι παραμένουν αμίλητα για μεγάλη διάρκεια της ημέρας, είτε στο σχολείο ή φροντιστήριο ακούγοντας παθητικά τον εκπαιδευτικό είτε στο σπίτι καθηλωμένα μπροστά από ένα σχολικό βιβλίο ή από μια οθόνη.

Οι νέες τεχνολογίες είναι ο δαίμονας; Όχι φυσικά

Ο στόχος συγγραφής αυτού του κειμένου δεν είναι να δαιμονοποιήσει τις νέες τεχνολογίες, το διαδίκτυο, τις νέες ανθρώπινες συνήθεις και συμπεριφορές που προκύπτουν από την τεχνολογική «έκρηξη» των τελευταίων ετών. Θα ήταν άλλωστε και παράλογο κάτι τέτοιο αφού ο λόγος που διαβάζετε αυτό το κείμενο αυτή τη στιγμή είναι χάρη στις νέες τεχνολογίες. Στόχος είναι αναζητήσει το μέτρο και το όριο. Όπως σε όλα τα σημαντικά θέματα που αφορούν την εξέλιξη του ανθρώπινου είδους έτσι και εδώ δεν μπορούμε να θεωρήσουμε υπεύθυνο το μέσο όσο τη χρήση του από τους ανθρώπους. Η εξέλιξη της τεχνολογίας δεν μπορεί και δεν πρέπει να ανακοπεί. Αυτό που έχει σημασία είναι να αποφασίσουμε η χρήση της να είναι δημιουργική που ενεργοποιεί τον ανθρώπινο νου παρά να είναι αποβλακωτική που τον αχρηστεύει.
Προσωπικά ανησυχώ με την εικόνα ανθρώπων να είναι σκυμμένοι πάνω σε ένα smartphone ή tablet χαμένοι μέσα σε ένα δικό τους ψηφιακό κόσμο αδιαφορώντας για τον πραγματικό που είναι γύρω τους. Ο κόσμος είναι τόσο απέραντος που δεν μπορεί να χωρέσει μέσα σε λίγες ίντσες. Να προσέξουμε. Η σμίκρυνση του κόσμου, στο τέλος θα μας κάνει και εμάς μικρούς για να χωρέσουμε μέσα του. Πράγματα μπορούν να συμβούν και χωρίς να κοινοποιηθούν. Μηνύματα μπορούν να δοθούν και χωρίς να αποσταλούν. Ερωτήσεις μπορούν να απαντηθούν και χωρίς να γκουγκλαριστούν. Δειλινά και πανσέληνοι μπορούν να μαγέψουν και χωρίς να φωτογραφηθούν. Κοιτώντας μόνο μέσα σε αυτές τις οθόνες χάνουμε όλον τον σκληρό αλλά υπέροχο κόσμο.
Ανησυχώ με την διαφαινόμενη διάθεση των ανθρώπων να ανταλλάξουν όλα τα σπουδαία ανθρώπινα επιτεύγματα του παρελθόντος όπως τις τέχνες, τη λογοτεχνία , τις επιστήμες , τη φιλοσοφία, την παιδεία με τα τεχνολογικά ευρήματα των δύο τελευταίων δεκαετιών. Επί παραδείγματι, πως μπορεί αλήθεια να συνεχίσει να υπάρχει η λογοτεχνία αν κανείς δεν θα θέλει να διαβάζει βιβλία;
Ανησυχώ επίσης για την τυχόν απώλεια της κινητήριας δύναμης της έως σήμερα ανθρώπινης πολιτισμικής εξέλιξης που δεν είναι άλλη από την φαντασία και την περιέργεια. Σε έναν κόσμο δηλαδή που η εικονική πραγματικότητα ξεπερνάει την φαντασία μας για ποιο λόγο θα χρειάζεται να εξακολουθήσει να υπάρχει η φαντασία ;
Κυρίως όμως ανησυχώ γιατί βλέπω τις επιπτώσεις στα παιδιά δηλαδή σε ανθρώπους που δεν έχουν ακόμη προλάβει να δημιουργήσουν εξισορροπητικούς μηχανισμούς γιατί πολύ απλά δεν έχουν γνωρίσει κάτι διαφορετικό, όπως είχαν γνωρίσει οι παλαιότερες γενιές. Παιδιά που δυσκολεύονται να συγκεντρωθούν, να διαβάσουν, να γράψουν, να εκφραστούν σωστά και εν τέλει να σκεφτούν καθαρά. Φυσικά και δεν πρέπει στη σύγχρονη εποχή τα παιδιά να είναι «τεχνολογικά αναλφάβητα» αλλά μην φτάσουμε και στο σημείο να γίνονται «αναλφάβητα» σε όλα τα υπόλοιπα ασχολούμενα αποκλειστικά με την τεχνολογία.
Αναρωτιέμαι μήπως τρέχοντας με τόσο μεγάλες ταχύτητες ξεχάσαμε που αρχικά θέλαμε να πάμε. Υπάρχει άραγε κάτι που μπορεί να ανακόψει αυτή την ξέφρενη πορεία; Φυσικά. Λέγεται ανθρώπινη επαφή, ανθρώπινη σχέση, ανθρώπινη επικοινωνία και αληθινή παιδεία.
Ο πολιτισμός μας δεν υπάρχει μόνο τα τελευταία είκοσι χρόνια. Το παρελθόν μας κρύβει αμέτρητο πλούτο που μπορεί να δράσει εξισορροπητικά στη χρήση των νέων τεχνολογιών. Εδώ είναι το κλειδί κατά τη γνώμη μου. Αλλιώς, πολύ φοβάμαι, το άμεσο μέλλον θα ισοπεδώσει όλο το παρελθόν μας.
Όσο για εμάς τους εκπαιδευτικούς οφείλουμε να μιλάμε στα παιδιά, να τους εξηγούμε. Και κυρίως να τα ακούμε. ‘Έχουν πολλά να πούνε. Έστω και μπροστά από μια οθόνη…..
Φυσικός

12 σχόλια:

  1. Συμπληρωματικα με το παραπανω κειμενο του κ.Τσιριγωτη ας διαβασουμε κι αυτο:

    "Στα καλύτερα όμως σχολεία του κόσμου, στα πιο ελιτίστικα, όπως είναι το Emerson Waldorf της Σίλικον Βάλεϊ, στο οποίο στέλνουν τα παιδιά τους οι ίδιοι οι γκουρού της τεχνολογίας, χρησιμοποιούνται αυστηρά μόνο μαυροπίνακες και μολύβια, ενώ απαγορεύονται ρητώς οι ηλεκτρονικές συσκευές κάθε είδους. Λέτε οι ίδιοι οι ηγέτες των τεχνολογικών κολοσσών να μη ξέρουν πόσο καταστροφικές είναι οι συνέπειες της χρήσης οθονών σε τρυφερές ηλικίες;"

    https://katohika.gr/nea-taksi-pragmaton/giati-i-epivoli-tis-technologias-sti-nipiaki-ilikia-einai-epikindyni/


    Ειναι αληθεια οτι τα παιδια παραδειγματιζονται απο το τι βλεπουν εμας να κανουμε στο σπιτι, οπότε θελει τεραστια προσοχη τι λεμε και με τι καταπιανομαστε μπροστά τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το κεφάλαιο αυτό έχει τεράστιες διαστάσεις και για να το κατανοήσουμε, θα πρέπει να πάρουμε μια θέση παρατήρησης από μεγάλη απόσταση.
    Δεν πρέπει να συγκρίνουμε διαφορετικές εποχές, διότι οι συνθήκες του περιβάλλοντος διαφέρουν δραματικά.
    Μεγάλωσα σε μια εποχή που η τηλεόραση ήταν ασπρόμαυρη, υπήρχαν μόνο δυο κανάλια (ΕΡΤ και ΥΕΝΕΔ) και λειτουργούσαν λίγες ώρες την ημέρα (από το μεσημέρι μέχρι τα μεσάνυχτα).
    Ηλεκτρονικοί υπολογιστές υπήρχαν μόνο σε ελάχιστες εταιρίες και στις μεγάλες Τράπεζες της χώρας.
    Μιλάμε για τον υπολογιστή ΙΒΜ 360 Model 30, που λειτουργούσε με ταινία... και απαιτούσε ένα ολόκληρο δωμάτιο.
    Η πληροφορία της ημέρας ερχόταν από την εφημερίδα και το περιοδικό, ενώ οι γνώσεις και η λογοτεχνία, ήταν κρυμμένες στα βιβλία.
    Τα παιδιά διάβαζαν τα μαθήματά τους και έπειτα έπαιζαν στις αυλές ή στις πυλωτές και στους δρόμους.
    Σπανίως θα πήγαιναν ένα σινεμά, που η οπτικοποιημένη ιστορία τα ενθουσίαζε.
    Τα λογοτεχνικά βιβλία, προκαλούσαν την φαντασία και ψυχαγωγούσαν τους ανθρώπους τότε.
    Οι άνθρωποι μάθαιναν να διαβάζουν, μα και να γράφουν με όμορφα γράμματα. Στο Δημοτικό μας δίδασκαν καλλιγραφία.

    Σήμερα οι εποχή είναι διαφορετική.
    Η λογοτεχνία δεν έρχεται μέσα από το έντυπο βιβλίο, αλλά κατευθείαν οπτικοποιημένη στον κινηματογράφο, καταπνίγοντας την φαντασία του αναγνώστη. Ο αναγνώστης έγινε θεατής, δίχως να συμμετέχει στα δρώμενα.
    Η συμμετοχή του στα δρώμενα, αλλά μέσα στο σενάριο, γίνεται πλέον στους εικονικούς κόσμους των "παιχνιδιών" των υπολογιστών. Εκεί, ο παίκτης συμμετέχει διαδραστικά σε μια προκατασκευασμένη εικονική πραγματικότητα, που μπορεί να ενεργεί με πολλές δυνατότητες, αλλά δεν μπορεί ποτέ να υπερβεί τον προγραμματισμό του δημιουργού του παιχνιδιού.

    Συνεπώς δεν μπορεί να δημιουργήσει κάτι εκ του μηδενός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ασφαλώς ο πραγματικός κόσμος συνεχίζει να υπάρχει γι αυτόν, δίνοντάς του την δυνατότητα της δημιουργίας, της έμπνευσης, της σοφίας και του βιωματικού πόνου που αναδομεί και διαμορφώνει την προσωπικότητα.

    Η πληροφορία πλέον δεν αναζητείται στα βιβλία, στα περιοδικά και στην εφημερίδα. Υπάρχει άφθονη στο διαδίκτυο.
    Όλες οι βιβλιοθήκες έχουν χωρέσει στην μικρή οθόνη ενός Η/Υ ή κινητού τηλεφώνου.
    Η επικοινωνία με τους ανθρώπους, γίνεται πλέον μέσω των "κοινωνικών δικτύων" και των αντίστοιχων εφαρμογών, ακόμα και με τις βιντεοκλήσεις.
    Στην κυριολεξία ο άνθρωπος δεν χρειάζεται να βγει έξω από το σπίτι του για να έχει πυκνές κοινωνικές επαφές. Κάνει άνετα τις δουλειές του μέσω διαδικτύου, χωρίς να του κοστίζει σε χρόνο, χρήμα και διάθεση.
    Μπορεί να αποκλείει επαφές, να βρίζει χωρίς κόστος και να εκδικείται εκ του ασφαλούς (σχετικό είναι αυτό). Μπορεί ακόμα και να εγκληματεί μέσα από αυτούς τους μηχανισμούς επικοινωνίας και δικτύωσης.

    Ο σημερινός νέος που μεγαλώνει σε αυτό το καθεστώς, δεν χρειάζεται να αναπτύξει τις δεξιότητες και τις ικανότητες του παρελθόντος για να επιβιώσει.
    Αντί της καλλιγραφίας, χρειάζεται ταχύτητα και ακρίβεια στα δάκτυλα, για να πατά τα πλήκτρα του πληκτρολογίου. Δεν χρειάζεται να γράφει λεπτομερώς τίποτα και οι λέξεις περιορίζονται σε σύμβολα, συντμήσεις και προτιμάται η εικόνα, που περιγράφει καλύτερα ότι οι ελάχιστες λέξεις αδυνατούν. Η γραμματική, η σύνταξη και η ορθογραφία πάνε περίπατο! Η γλώσσα πεθαίνει και οι άνθρωποι των πληκτρολογίων προτιμούν να χρησιμοποιούν αγγλικούς όρους, ακόμα και για λέξεις που υπάρχουν και στην ελληνική.
    Οι νέοι σήμερα είναι αδέξιοι οδηγοί αυτοκινήτων και μοτοσυκλετών (συγκριτικά με την δική μου γενιά, που ήταν όλοι "ψαγμένα τιμόνια"), διότι τα σημερινά οχήματα είναι ασφαλή, αυτοματοποιημένα, απρόσωπα, μη οδηγοκεντρικά και αδιάφορα. Δεν χρειάζεται ο οδηγός να ξέρει ανάποδο τιμόνι, χειρόφρενο, πλασάρισμα, φλικ, κτλ, ούτε καν να παρκάρει, γιατί τα βοηθήματα και οι προστασίες (ESP, ABS, parktronic, κτλ) επεμβαίνουν "σωτήρια" και απαγορευτικά για απολαυστική οδήγηση και κατά συνέπεια, ανάπτυξη δεξιοτήτων. Σήμερα οι οδηγοί τρέχουν χωρίς να μπορούν να ελέγξουν το όχημα, αν τα ηλεκτρονικά αποτύχουν. Δεν τους ενθουσιάζει η πραγματική οδήγηση, αφού μπορούν να κάνουν εύκολα και με ασφάλεια, ότι κουταμάρα τους έρθει στον εικονικό κόσμο των υπολογιστών και τα διάφορα σχετικά "παιχνίδια"!
    Με την ίδια ευκολία και δίχως πραγματικό κόστος, μπορούν να σκοτώνουν ανθρώπους σε πολεμικά παιχνίδια, αντιμετωπίζοντας την αφαίρεση ζωής ως διασκέδαση και αποκόπτοντας κάθε συναισθηματικό κόστος ή ηθική αναστολή για αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ο αμερικανικός στρατός, μετέφερε το φονικό περιβάλλον ενός gamer, σε πραγματικό πεδίο θανάτου.
    Βάζει gamers να χειρίζονται τηλεκατευθυνόμενα drones ή UAV από αμερικανικές βάσεις και να επιχειρούν με φονικά χτυπήματα κατά ανθρώπων σε εμπόλεμες ζώνες, ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ μέσω των καμερών, το φονικό αποτέλεσμα των βολών τους επάνω σε ανθρώπινα σώματα, την ίδια ώρα που ρουφάνε την Coca Cola και τρώνε το burger τους ή κάνουν διάλειμμα για να αφοδεύσουν και να επανέλθουν στους επόμενους φόνους, μέσα από την ασφάλεια της βάσης τους, χιλιάδες μίλα μακριά!

    Οι σημερινοί νέοι, είναι περισσότερο κυνικοί, σκληροί και με λιγότερες ευαισθησίες, για τον λόγο ότι βιώνουν λιγότερες εμπειρίες στον πραγματικό κόσμο, ο οποίος λειτουργεί διαδραστικά με τον νόμο της αιτίας και του αποτελέσματος.
    Μόνο ο πραγματικός κόσμος, προσφέρει την δυνατότητα της εξέλιξης της προσωπικότητας και της βελτίωσης. Ο εικονικός κόσμος, είναι ένας αποστειρωμένος κόσμος, όπου επιτρέπει την ενστικτώδη συμπεριφορά, δίχως να επιφέρει συνέπειες και συνεπώς μαθήματα ζωής.

    Όταν μαθαίνεις ότι στον εικονικό κόσμο όλα γίνονται χωρίς συνέπειες, κάποια στιγμή θα λειτουργήσεις με τον ίδιο τρόπο και στην πραγματικότητα. Τα νέα παιδιά που εκπαιδεύονται με αυτόν τον τρόπο, όταν μεγαλώσουν θα έχουν διαμορφώσει έναν αδίστακτο και ανώριμο χαρακτήρα, ο οποίος θα διαμορφώσει μια αμφίβολη αυριανή κοινωνία. Μια κοινωνία σκληρή και αδυσώπητη για τους ανθρώπους. Περισσότερο σκληρή από την σημερινή και πολύ πιθανόν να μιλάμε για έναν νέο σκοταδισμό της ανθρωπότητος, όπου οι άνθρωποι θα λειτουργούν ασυναίσθητα, ρομποτικά και απάνθρωπα.

    Στα σημερινά σχολεία, διδάσκεται η χρήση των Η/Υ και χρησιμοποιούνται τα σύγχρονα εποπτικά μέσα, όπου χρειάζεται. Ευτυχώς δεν καταργήθηκε ο πίνακας, έστω και αν η κιμωλία έγινε μαρκαδόρος! Τυπικά η χρήση κινητών τηλεφώνων στα σχολεία, απαγορεύεται ακόμη στην Ελλάδα. Παρόλα αυτά, στα γυμνάσια και τα λύκεια, οι μαθητές κατέχουν κινητά τηλέφωνα και τα χρησιμοποιούν τις αυλές των σχολίων, αντί να αθλούνται και να κοινωνικοποιούνται άμεσα με το παιχνίδι.
    Οι σημερινοί νέοι, αξιοποιούν όλες τις ευκολίες που τους παρέχει η τεχνολογία, εκτοπίζοντας κάθε δυνατότητας αυτονομίας σε περίπτωση απουσίας αυτών των μέσων. Αναπτύσσουν την λογική της άκοπης ευκολίας παντού. Στο γυμναστήριο θα αναζητήσουν τα τεχνικά συμπληρώματα ή βοηθήματα (λιποδιαλύτες, πρωτεΐνες, αναβολικά, φάρμακα) για να χτίσουν το ιδανικό σώμα που επιτάσσει η μόδα. Θα αποφύγουν την μαγειρική, για χάρη του έτοιμου και γρήγορου φαγητού. Θα επιδιώξουν μια σεξουαλική σχέση, χωρίς συναισθηματικό δέσιμο και ότι σημαίνει αυτό. Θα αποφύγουν να κάνουν οικογένεια, γιατί δεν θέλουν δεσμεύσεις και εξαρτήσεις που θα τους περιορίζουν. Άρα, μαθαίνουν να είναι φυγόπονοι και καιροσκόποι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Η νεολαία αντί να ενθαρρύνεται στην αυτονόμηση και ελευθερία της ανάπτυξης της προσωπικότητάς της, οδηγείται στην μαζικοποίηση και την αγελαία συμπεριφορά.
    Αδιαφορεί για το παρελθόν, την ιστορία και τις παρακαταθήκες τις, απαξιώνοντας συλλήβδιν το χθες για χάρη του σήμερα!
    Η νέα γενιά λοιπόν, μεγαλώνει μέσα σε ένα περιβάλλον που διαμορφώθηκε από την ανάπτυξη της τεχνολογίας σε βάρος της αντίστοιχης πνευματικής. Δεν ευθύνεται για κάποια λάθος επιλογή της η σημερινή νεολαία. Η ευθύνη ανήκει στο σύστημα που προωθεί την τεχνολογική εξάρτηση και την υπονόμευση των ανθρωπίνων αξιών, για να τις υποκαταστήσει με κάτι μη ανθρώπινο και εξόχως ανελεύθερο.
    Η διαφυγή από τις συνθήκες αυτής της εποχής, φαίνεται αδύνατη για όποιον επιθυμεί να λειτουργήσει μέσα σε αυτήν. Για όσους δεν επιθυμούν να ζήσουν στα βουνά ή τις ζούγκλες, θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι η χρήση της σημερινής τεχνολογίας, κρύβει τρομερές παγίδες για τον άνθρωπο και τον προορισμό του, αφού υπονομεύει τις ικανότητες και την κατά φύσιν βιωματική διαδρομή του, στον ένσαρκο βίο.
    Σαφώς η τεχνολογία προσφέρει ανέσεις και ποιότητα ζωής, αλλά όταν αυτό συμβαίνει σε βάρος της ανθρώπινης πνευματικότητας και της ηθικής, τότε είναι προτιμότερος ο περιορισμός της, ώστε να τηρηθεί το μέτρο της χρηστότητας και της αναλογικότητας.

    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νομίζω αγαπητέ Λυκιε ότι η ανάλυση σου θα μπορούσε να γίνει συγγραφή ως άρθρο. Θα σταθώ όμως στο τέλος του σχολίου σου που αναφερεσαι στο σύστημα : "Η ευθύνη ανήκει στο σύστημα που προωθεί την τεχνολογική εξάρτηση και την υπονόμευση των ανθρωπίνων αξιών, για να τις υποκαταστήσει με κάτι μη ανθρώπινο και εξόχως ανελεύθερο.
      Η διαφυγή από τις συνθήκες αυτής της εποχής, φαίνεται αδύνατη για όποιον επιθυμεί να λειτουργήσει μέσα σε αυτήν" Και αναρωτιέμαι.. Όλοι εμείς εδώ προσπαθούμε να εναντιωθούμε στο μέτρο του δυνατού και να πάμε κοντρα στο σύστημα που θέλει την αποβλακωση και την υπονόμευση όπως πολύ ωραία λες των ανθρώπινων αξιων.. Για τους ίδιους μας τους εαυτούς προσπαθούμε..για τα παιδιά μας όχι;

      Διαγραφή
    2. Να προσπαθείτε και για τα παιδιά σας, αγαπητή IRENE. Ποιος είπε να προσπαθείτε μόνο για τους εαυτούς σας; Όποιος συνειδητοποιεί την παγίδα, οφείλει να αντισταθεί και να προστατεύσει την νέα γενιά. Όχι βέβαια με αποκλεισμούς, διότι θα προκαλέσει άλλα προβλήματα, αλλά με νουθεσία και επεξήγηση, ώστε κάθε πράξη να γίνεται συνειδητά και όχι συνειρμικά ή μαζικά. Αυτή η εκπαίδευση απαιτεί υπομονή και επιμονή, ενώ τα αποτελέσματα θα φανούν στο βάθος του χρόνου, όσον αφορά την νέα γενιά στην παιδική ηλικία.
      ΛΥΚΙΟΣ.

      Διαγραφή
    3. Η επιμονή και η υπομονή πρεπει να είναι δεδομενα. Όμως η εκπαίδευση στα παιδια δεν ειναι μόνο νουθεσία και επεξηγήσεις. Η εκπαίδευση προϋποθέτει πανω απ' όλα να γίνουμε εμεις το παράδειγμα της αλλαγης και της πρότυπης συμπεριφοράς. Η επίγνωση της επιρροης που ασκουμε στα παιδιά θα βοηθήσει θετικά ώστε η σκέψη μας να είναι πάντα πιο μπροστα και να έχουμε τον έλεγχο του εαυτού μας. Ας γίνουμε εμεις φάροι της γνώσης και του πνεύματος μέσω της μίμησης.

      Διαγραφή
    4. Έτσι ακριβώς! Το προσωπικό παράδειγμα, είναι η μεγαλύτερη προτροπή για την νέα γενιά και τα παιδιά μας.
      ΛΥΚΙΟΣ.

      Διαγραφή
  6. Λύκιε, καλησπέρα. Διάβασα αυτό το άρθρο και ήθελα να σε ρωτήσω γιατι πραγματικα σοκαρίστηκα αν το διαβάσει κανείς σου παραΘέτω το λινκ :

    https://katohika.gr/nea-taksi-pragmaton/adianoiti-frikikseskepasan-tin-megalyteri-etairia-ektroseon-poulaei-anthropina-meli-gia-enischytika-gefsis-kai-kallyntika-poia-einai-i-schesi-tis-me-ta-ellinika-scholeia/

    εκτός απο το "Θεολογικόν Ζήτημα" ιδιαίτερη εντύπωση μου προκάλεσε η τελευταία παράγραφός και κατα πόσο συνδέεται με τα κοινωνικα δίκτυα καθώς και εταιρίες που συνεργάζονται ή είναι τμήματα Επώνυμων Πανεπιστημίων καθώς και κομμάτι του Πολιτικού Συστήματος. Τελικά "όλα" για το χρήμα γίνονται? Έχω μπερδευτεί...

    Η Planned Parenthood έχει πιθανότατα σχέση και με το μάθημα των Έμφυλων Ταυτοτήτων στα Ελληνικά σχολεία αφού έχει διαπιστωθεί ότι παρέχει το ‘διδακτικό υλικό’ στις χώρες που διδάσκεται το συγκεκριμένο μάθημα. Καθηγητές που έλεγξαν το διδακτικό υλικό των Έμφυλων Ταυτοτήτων έμειναν εμβρόντητοι από το πόσο καλά οργανωμένες είναι οι σημειώσεις ενώ ταυτόχρονα δόλια περνάνε το μήνυμα ότι οι σαρκικές σχέσεις (ετεροφυλικές και ομοφυλοφιλικές) είναι κάτι το φυσιολογικό σε κάθε ηλικία! Αυτή η άποψη προωθείται έντεχνα όχι τυχαία από την Planned Parenhood όπως διαπιστώνει και η κυρία Ramona παραπάνω. Τέλος δεν είναι τυχαίο ότι οι εκτρώσεις συμβάλλουν καθοριστικά στην μείωση του παγκόσμιου πληθυσμού, μία από τις κύριες επιδιώξεις της νέας τάξης και των οργάνων-υποχείριών της όπως η Planned Parenthood!

    ΜΕ εκτίμηση,

    Aya

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όχι για το χρήμα, αγαπητή μου Aya!
      Δεν γνωρίζω και δεν μπορώ να επιβεβαιώσω όσα λέει το άρθρο για την Planned Parenthood. Γνωρίζω όμως ότι ο σατανισμός υπάρχει και κυριαρχεί σχεδόν απόλυτα, μέσα στην παγκόσμια ελίτ της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας.
      Στον σατανισμό καθίσταται αναγκαία πράξη η ανθρωποθυσία και γενικότερα η εκφύλιση του ανθρώπινου είδους, η εκφύλιση των ηθών και η καταστροφή των φυσικών δομών της Δημιουργίας.
      Σε αυτή την κατεύθυνση, πολλές εταιρίες έχουν κρυφή επιδίωξη αυτούς τους στόχους και με κάθε τρόπο καταφέρνουν να τους πετύχουν.

      ΛΥΚΙΟΣ.

      Διαγραφή
    2. Πάντως, ο πρόεδρος Τραμπ, επιχειρεί να σταματήσει την χρηματοδότηση τέτοιων εταιρειών και οργανώσεων. Όλοι οι νεοταξίτες της "δημοκρατικής" πτέρυγας του Ομπάμα και της Κλίντον, αντιδρούν στον Τραμπ και υποστηρίζουν τους νεοταξικούς σχεδιασμούς.


      http://m.lifo.gr/now/world/193429/o-tramp-thelei-diakopi-tis-xrimatodotisis-se-klinikes-poy-proteinoyn-i-prosferoyn-amvloseis

      ΛΥΚΙΟΣ.

      Διαγραφή

Αφήστε το σχόλιό σας
Φίλοι του ιστολογίου, παρακαλώ να κάνετε ελεύθερα τον σχολιασμό σας, αλλά να απέχετε από ύβρεις και προσβολές προσώπων, καθώς και να χρησιμοποιείτε την Ελληνική γλώσσα και γραφή (όχι greeklish). Προσβλητικά και υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται. Επίσης διαγράφονται spam και διαφημίσεις άλλων ιστολογίων, αλλά και κάθε άλλο σχόλιο που δεν συνάδει με το ύφος και το ήθος που ορίζει ο δημιουργός και διαχειριστής του ιστολογίου.

ΠΡΟΣΟΧΗ:
Τα σχόλια ελέγχονται πριν δημοσιευθούν.



.