Τρίτη 19 Ιουλίου 2016

ΠΕΡΙ ΚΑΛΟΥ ΚΑΙ ΚΑΚΟΥ, ΠΕΡΙ ΚΑΤΑΣΤΡΕΠΤΙΚΟΥ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΕΩΣΦΟΡΟΥ




Στο Τάγμα χρησιμοποιούμε πολύ συχνά όρους με μη συνηθισμένη σημασία. Έτσι μιλάμε για το Κακό, για τον Καταστρεπτικό ή Μεταμορφωτικό παράγοντα και για τον Εωσφόρο, τον οποίον χαρακτηρίζουμε επίσης και με το όνομα του Αντιπάλου.
Θα σας μιλήσω λοιπόν απόψε, για την έννοια που πρέπει να αποδίδουμε στους τρεις αυτούς όρους, έννοια η οποία απορρέει αποκλειστικά από τα κείμενα της διδασκαλίας μας, καθώς και από σχετικές διευκρινήσεις, τις οποίες μας έδωσε ο Διδάσκαλός μας.
Όπως θα δείτε, πρόκειται για τρία πράγματα τελείως διαφορετικά, τα οποία δεν θα πρέπει να συγχέουμε.

Πρώτα απ' όλα,
α) τι είναι Κακό:

Το Κακό αποτελεί μέρος μιας δυάδας και αντιτίθεται προς το Καλό. Έτσι έχουμε την δυάδα του Καλού και του Κακού.
Το Κακό δεν είναι μια αλήθεια, δεν είναι κάτι που έχει υπόσταση αυτό καθ' αυτό. Το Κακό είναι μια έλλειψη. Μπορούμε να κάνουμε τις ακόλουθες παρατηρήσεις για να κατανοήσουμε όχι την φύση του -αφού το Κακό δεν έχει δική του φύση- αλλά τα αίτια και τις καταστάσεις που μπορούν να το εκδηλώσουν.
Ως άτομα ευρισκόμενα στον κύκλο Κόσμο, δεν μπορούμε να αντιληφθούμε τα πράγματα, παρά μόνον εντός του χρόνου και του διαστήματος. Από το γεγονός αυτό, συλλαμβάνουμε την έννοια του ανώτερου και του κατώτερου, ως υψηλότερο και κατώτερο, ότι θεωρούμε τέλειο και ατελές, πλήρες ή ελλιπές, ως ευρισκόμενο πλησιέστερα της Πηγής ή μακριά από αυτήν.
Ο θεός τον οποίο συλλαμβάνουμε ως απόλυτο, δεν μπορεί παρά να έχει και να εκδηλώνει παρά το υπέρτατο Καλό. Το ίδιο ισχύει για όλες τις αρετές, τις οποίες μπορούμε να συλλάβουμε ή μη, ως ανήκουσες στον Θεό. Έχουν όλες τον χαρακτήρα του απολύτου, του τέλειου, του πλήρους και ως τέτοιες αποκλείουν κάθε έλλειψη. Επειδή όμως η εκδήλωση συνεχίζεται, καταλαβαίνουμε εύκολα ότι τα διάφορα επίπεδα εκδηλώσεως, αποτελούν καταστάσεις που είναι λιγότερο τέλειες και περισσότερο ελλιπείς, αφού δυο απόλυτα δεν δύνανται να υπάρξουν.
Για τον θεό λοιπόν, κάθε εκδήλωση που λαμβάνει χώρα εκτός Θεού, δεν μπορεί να εκφράσει το απόλυτο κατά κανέναν τρόπο και θα μπορούσαμε να παραδεχτούμε ότι για τον Θεό, το Κακό συνίσταται στην διαφορά μεταξύ του Καλού που εκδηλώνουν τα δημιουργήματά του και του υπέρτατου Καλού, το οποίο ανήκει στον Θεό.
Το συμπέρασμα αυτό, δεν νομίζω ότι είναι δικαιολογημένο και θα εξηγήσω γιατί:
Κάθε δημιουργημένο ον, είναι απόλυτο στην κατηγορία του και σχετικό προς τον Θεό ή προς καταστάσεις όντων, ανώτερων αυτού. Κανένα εκδηλωμένο ον δεν μπορεί να συλλάβει και να εκδηλώσει το υπέρτατο καλό ή το απόλυτο Καλό, εκτός των όρων της Αγ. Τριάδος και θα ήταν σφάλμα να πιστέψουμε ότι επειδή ένα δημιουργημένο ον εκδηλώνεται σχετικώς, εκδηλώνει το Κακό. Δεν μπορούμε να ζητήσουμε από κανένα ον να εκδηλώσει, παρά μόνον την ποσότητα του καλού που η φύση του επιτρέπει.
Άρα ένα ον πρέπει να θεωρείται τέλειο, αν κατορθώσει να επιτύχει την πλήρη και ολοκληρωτική απάνθιση των ικανοτήτων του, δηλαδή των δυνητικοτήτων του με τις οποίες προικίσθηκε κατά την δημιουργία του.
Αν πάρουμε ως παράδειγμα τον άνθρωπο, θα πρέπει να πούμε ότι ως ον που ανήκει σε μια βαθμίδα της πνευματικής ιεραρχίας, δεν μπορεί παρά να εκδηλώσει ορισμένο βαθμό του Καλού ή των άλλων θετικών αρετών. Όσο περισσότερο πλησιάζει τον βαθμό αυτό που του επιτρέπει η δυνητικότητά του, τόσο λιγότερο θα εκδηλώνει το Κακό.
Το κακό λοιπόν για τον άνθρωπο, συνίσταται στην διαφορά μεταξύ του καλού το οποίο εκδηλώνει και του καλού που σύμφωνα με την φύση του, μπορεί να εκδηλώσει.
Λόγω του ότι είμαστε υποχρεωμένοι να ζούμε και να εκδηλωνόμαστε στον κύκλο Κόσμο, έχουμε πολλές φορές ανάγκες να εκπληρώσουμε.
Η υπερβολική ή ελλιπής ικανοποίηση των αναγκών αυτών, μπορεί να μας εξαπατήσει και συνήθως μας παρεμποδίζει από το να εκδηλώσουμε όλο το Καλό ή όλη την τελειότητα που είμαστε ικανοί να εκδηλώσουμε.
Δεν πρέπει άλλωστε να λησμονούμε, ότι όπως ολόκληρη η φύση και εμείς οι άνθρωποι βρισκόμαστε εν τω γίγνεσθαι ή καταγινόμαστε να πραγματοποιούμε προοδευτικά τις φυσικές, ηθικές και πνευματικές συνθήκες, οι οποίες θα μας επιτρέψουν να εκδηλωθούμε κατά ένα τέλειο τρόπο.
Από αυτό το γεγονός καθώς και λόγω των αδυναμιών μας, δεν μπορούμε συνήθως, παρά να εκδηλώσουμε ένα καλό, σχετικό προς το καλό που είμαστε ικανοί να εκδηλώσουμε.
Εκδηλώνουμε δηλαδή τόσο κακό, όση είναι η διαφορά μεταξύ αυτών των δυο καλών.
Το κακό λοιπόν, δεν έχει δική του υπόσταση και δεν βρίσκεται πουθενά κρυμμένο, έτοιμο να μας επιτεθεί. Αντιθέτως είναι συμφυές με την κατάσταση του “είναι” μας και το εκδηλώνουμε σε σχέση με τις αδυναμίες μας.


Εκτός των ανθρώπων και των δημιουργημένων όντων, το Κακό δεν υπάρχει. Όταν η η φύση και τα δημιουργημένα όντα θα έχουν εξελιχθεί αρκετά, ώστε να εκδηλώνουν όλο το καλό το οποίο είναι σε θέση να εκδηλώσουν, τότε το Κακό δεν θα έχει καμία εκδήλωση και τα όντα δεν θα το γνωρίζουν.

Ελπίζω με τις λίγες αυτές παρατηρήσεις , να έχω τοποθετήσει το ζήτημα του κακού στο πλαίσιο του ανήκει. Σε εμάς εναπόκειται, με τις συνεχείς προσπάθειές μας με στόχο να τελειοποιηθούμε και να εφαρμόζουμε τις αρχές της ζωής και της πνευματικής αληθείας που μας δίνονται στο Τάγμα, να εκδηλώνουμε όλο και λιγότερο το κακό και να βοηθούμε τους ομοίους μας, να πράξουν το ίδιο.

β) Περί του Καταστρεπτικού Παράγοντα:

Σύμφωνα με την διδασκαλία μας, δυο νόμοι της φύσεως ασκούν στον άνθρωπο ίση επιρροή. Είναι οι νόμοι του δημιουργικού και του καταστρεπτικού ή μεταμορφωτικού παράγοντος.
Είναι πιο σωστό να λέμε του “μεταμορφωτικού”, διότι το παν στην δημιουργία μεταμορφώνεται και δεν καταστρέφεται.
Για να καταλάβουμε την φύση των δυο αυτών νόμων , πρέπει να έχουμε υπ' όψιν μας τον σκοπό που επιδιώκουν αυτοί οι νόμοι.
Συμβάλλουν και οι δυο στην γενική εξέλιξη της Δημιουργίας. Γνωρίζετε ότι το μέσον με το οποίο εξελίσσεται η Δημιουργία, είναι η μορφή ζωής. Κάθε μορφή ζωής, απλή ή σύνθετη, μεγάλη ή μικρή, ακολουθεί μια εξελικτική καμπύλη και μεταμορφώνεται για να δημιουργηθούν άλλες μορφές ζωής, οι οποίες ακολουθούν και αυτές μια εξέλιξη, υφίστανται την μεταμόρφωση και ούτω καθεξής.
Η μεταμόρφωση των μορφών ζωής, επιβάλλεται στην Δημιουργία για δυο λόγους. Πρώτον διότι η ατέλεια της ύλης δεν επιτρέπει στην μορφή ζωής μια απεριόριστη διάρκεια και δεύτερον, διότι το “υλικό” της Δημιουργίας είναι περιορισμένης ποσότητας.
Γι αυτό ο νόμος της Δημιουργίας, για να δημιουργήσει νέες μορφές ζωής, πρέπει να αντλήσει το απαραίτητο υλικό από τις ήδη υπάρχουσες μορφές ζωής, για κάθε φορά που δεν διαθέτει παρακαταθήκη υλικού.
Λόγω του ότι η εξέλιξη είναι συνεχής, ο νόμος έχει σχεδόν πάντοτε την ανάγκη υλικού και το παίρνει όπου το βρει. Η διπλή κίνηση της εξέλιξης, που εκδηλώνεται μέσω της δημιουργίας μορφών ζωής, αλλά και της καταστροφής άλλων μορφών ζωής, εξασφαλίζεται από τους νόμους που αναφέραμε και οι οποίοι, σε ότι αφορούν τον άνθρωπο, εξασκούν σε αυτόν ίση επιρροή.

Η ίση αυτή επιρροή, είναι απαραίτητος όρος διότι αποκλείει την κατάχρηση ή την βιαιότητα εκ μέρους του νόμου και δίνει στον παράγοντα άνθρωπο, την δυνατότητα να διασπάσει την ισορροπία και να γείρει την πλάστιγγα προς όφελός του ή προς την βλάβη του.
Αυτό σημαίνει ότι από τον τρόπο που ζει ο άνθρωπος, μπορεί να επιτύχει την υπερίσχυση του ενός ή του άλλου παράγοντα. Όσο περισσότερο τέλειος γίνεται, τόσο λιγότερο τρωτός θα είναι από τον μεταμορφωτικό παράγοντα.
Από τα ανωτέρω απορρέει ότι ο μεταμορφωτικός παράγοντας, είναι ένας νόμος της Δημιουργίας, ο οποίος συμβάλλει στην εξέλιξή της, αν το εξετάσουμε γενικά και ολοκληρωμένα, αλλά χωρίς να σημαίνει ότι είναι αναγκαστικά ευμενής, ιδιαίτερα στην ατομική εξέλιξη.

Ο μεταμορφωτικός παράγοντας, αγνοεί τα άτομα και δεν συμβάλει στην εξέλιξή τους, αλλά παραμένει ως ένα γενικό φαινόμενο. Γι αυτό παίρνει το υλικό που του χρειάζεται όπου το βρίσκει. Τα άτομα του είναι αδιάφορα και σε αυτά εναπόκειται να προφυλαχθούν από την δραστηριότητά του. Ο μεταμορφωτικός παράγοντας δεν έχει ηθική, γιαυτό θα πρέπει εμείς οι άνθρωποι να έχουμε.

Ο νόμος αυτός όμως δεν είναι το Κακό, αλλά όταν αυτό εκδηλώνεται (το κακό) από τον άνθρωπο, ο νόμος το χρησιμοποιεί για να δράσει μέσω αυτού. Αυτή είναι και η μόνη του σχέση με το Κακό.
Όπως δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε τον νόμο της βαρύτητας, που μας ρίχνει και μας συντρίβει στο έδαφος αν μας πιάσει η τρέλα να πηδήξουμε στο κενό, έτσι δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε τον μεταμορφωτικό παράγοντα, επειδή είχαμε την απρονοησία να βρεθούμε στον δρόμο του.

Ο άνθρωπος δεν είναι το κέντρο του Σύμπαντος, γύρω από το οποίον κινούνται τα πάντα. Το μεγάλο του πλεονέκτημα είναι ότι μπορεί να γνωρίσει τις δυνάμεις της Φύσεως που τον υπερβαίνουν και να προφυλαχθεί από την δραστηριότητά τους, όσο μπορεί πιο συχνά και πιο πολύ, για να του δίνεται η ευκαιρία να πετύχει την ατομική του εξέλιξη.


γ) Περί Εωσφόρου

Κατά τρίτο λόγο, έχουμε στην παράδοσή μας τον Εωσφόρο ή Αντίπαλο. Πάνω σε αυτό το θέμα, θα σας πω ότι απορρέει από τα κείμενα της διδασκαλίας μας, καθώς και από τις ιδιαίτερες σημειώσεις του Διδασκάλου μας, για να έχετε μια ιδέα όσο το δυνατόν πιο ακριβή, σε ότι αφορά το ζήτημα του Εωσφόρου.

Σύμφωνα με την παράδοσή μας, υπήρχαν δυο δημιουργίες. Η Εωσφορική δημιουργία και η Γιγαντική δημιουργία.

Η πρώτη συνίσταται στην δημιουργία της Χαώδους Ουσίας από τον Εωσφόρο. Η δεύτερη συνίσταται στην ταξινόμηση της ουσιαστικής δημιουργίας, από τους Γίγαντες.
Ο Εωσφόρος ο οποίος είναι πνεύμα ίσο με τον Χριστό, δημιούργησε την Ουσία, χωρίς να αποσπαστεί από τον Θεό. Τουλάχιστον αυτό απορρέει από το σχετικό κείμενο.
Αλλά όταν οι Γίγαντες διείσδυσαν στην Ουσία, απορροφήθηκαν από αυτήν, διότι δεν είχαν ούτε την εξουσία, ούτε την δύναμη να εισχωρήσουν και να οργανώσουν την πυκνή ύλη.
Για να κατορθωθεί αυτό, ήταν ανάγκη να οργανωθούν οι κοσμικές και οι θείες ιεραρχίες. Για να αποφευχθεί ο χαμός των Γιγάντων και να συμπληρωθεί η δημιουργία, εστάλη ο Εωσφόρος ο οποίος αποκαλείται επίσης και Δημιουργός, με την εντολή να οργανώσει την πυκνή ύλη.
Όταν διείσδυσαν στον κύκλο Κόσμο, ο εγωισμός του, του υπέβαλε την ιδέα ότι το έργο το οποίο είχε εντολή να πράξει, ήταν ανάξιο για αυτόν και συνέλαβε την ιδέα να αναθέσει την εκτέλεσή του, σε όντα κατώτερα, τα οποία θα έστελνε στον Κόσμο. Αλλά όταν θέλησε να ανέλθει από εκεί που είχε κατεβεί, ώστε από την περιοχή τους Ουσίας να μεταβεί στην περιοχή της Υπερουσίας, ο δρόμος ευρέθη κλειστός, διότι εν τω μεταξύ η ιεραρχία είχε εγκατασταθεί.
Χωρίς λοιπόν να έχει καμία θέση να καταλάβει, απωθήθηκε στον Κόσμο για να διατηρηθεί και κατέλαβε το μεγαλύτερο μέρος της ψυχικής οντότητας, της κατωτάτης κλίμακας της ιεραρχίας αυτής, δηλαδή του ανθρώπου.
Από την πρώτη βιαιότητα που άσκησε ο Εωσφόρος επί του ανθρώπου, γεννήθηκε το Κακό το οποίο θέτει την σφραγίδα του σε όλα τα όντα και το οποίο συνίσταται στην κατάληψη των ιδιοτήτων και της δυνάμεως των μεν υπό των δε, ή με άλλα λόγια στον εγωισμό.
Έκτοτε ο Εωσφόρος, παλεύει και παρεμβάλλεται μεταξύ των ανωτέρων ιεραρχιών και του ανθρώπου, προσπαθώντας να τον εκτοπίσει για να καταλάβει την θέση του. Οι Γεννήτορες οι οποίοι διατηρούν την επαφή με τα ανώτερα επίπεδα, συγκινημένοι από αυτή την κατάσταση, παρακάλεσαν τον Πατέρα, να προστατεύσει το έργο των Γιγάντων και να σώσει τον άνθρωπο.
Ο Πατέρας υποσχέθηκε την βοήθειά του, αποστέλλοντας στον Κόσμο ένα μέρος του εαυτού του, την έκφραση της θελήσεώς του, δηλαδή τον Λόγο του ή τον Υιό του, προκειμένου να παρεμβληθεί μεταξύ του ανθρώπου και του Εωσφόρου.

Ο Χριστός ή ο Λόγος, είναι μια ακτίνα του Πατέρα, η οποία έφτασε στον Κόσμο χωρίς να διαθλαστεί, δηλαδή χωρίς να διαχωριστεί όπως οι Γεννήτορες και οι Γίγαντες.
Ο Εωσφόρος επίσης δεν υπέστη διάθλαση, εισερχόμενος στον Κόσμο. Είναι οι μόνες δυο οντότητες οι οποίες βρίσκονται σε αυτή την περίπτωση.
Λόγω του ότι ο Χριστός κατήλθε στον Κόσμο, οι θύρες έκλεισαν και η ακτίνα αποκόπηκε, ώστε ο Χριστός να είναι ο Θεός που κατέβηκε στον Κόσμο να γίνει Άνθρωπος και να παραδώσει τον εαυτό του στους ανθρώπους. Για τον Χριστό δεν ήταν μια αποστολή, αλλά μια πραγματική λύτρωση και η θυσία του δεν συνίσταται ότι πέθανε επάνω στον σταυρό, μιας και υπήρξαν άνθρωποι που υπέφεραν περισσότερο από αυτό, αλλά στο ότι έχασε την προσωπικότητά του ως Θεός, δια της διαχύσεώς του, στην ανθρωπότητα.

Ο Χριστός εργάζεται για να απωθήσει τον Εωσφόρο στην πυκνή ύλη, που αναγκαστικά θα εισέλθει για να συμπληρώσει το έργο του Δημιουργού. Και τότε ο Εωσφόρος θα εξιλεωθεί, οπότε οι ιεραρχίες θα συμπληρωθούν και ο καθένας θα έχει την θέση του.
Από τα ανωτέρω απορρέει, ότι ο Εωσφόρος δεν είναι παράγοντας της Δημιουργίας, αλλά ότι αντιθέτως είναι ταραξίας της κοσμικής τάξεως, ενώ για τον άνθρωπο αποτελεί αληθινό και πραγματικό κίνδυνο, εφόσον όλη του η προσπάθεια συνίσταται στο να εκπέσει ο άνθρωπος και να εκμηδενιστεί.

Ωθούμενοι από μια επιφανειακή ευαισθησία, τείνουμε να πιστέψουμε ότι ο Εωσφόρος είναι ον το οποίο χρησιμοποιήθηκε εσκεμμένα για την εξέλιξη της Δημιουργίας και των συνειδητών όντων που διαβιούν σε αυτή. Αυτό δεν είναι αληθές. Η δραστηριότητα του Εωσφόρου, είναι καθαρά αντίθετη της εξέλιξης.
Η πάλη και η προσπάθεια, δεν εξασφαλίζονται χάρις σ΄ αυτόν. Ο νόμος της πάλης και η ανάγκη της εξελίξεως, προέκυψαν από το απλό γεγονός της εισδύσεως του πνεύματος στην ύλη και της αντιστάσεως της ύλης σε αυτή την διείσδυση.

Για να ταξινομήσει την αντιστεκόμενη ύλη, το πνεύμα υποχρεώνεται να παλεύει και να πολεμά και έτσι δημιουργήθηκε η ανάγκη της συνεχούς προσπάθειας, η οποία είναι συναφής με κάθε εξέλιξη.
Αν ο Εωσφόρος αφεθεί μόνος, θα εκμηδενίσει τον άνθρωπο για τον οποίο αποτελεί επικίνδυνο εχθρό.
Θα παρατηρήσετε ότι σε όλες τις παραδόσεις χρησιμοποιούνται πολύ σκληρές εκφράσεις για τον Εωσφόρο. Ο ίδιος ο Διδάσκαλος μας, συχνά τον αποκαλεί “ο άτιμος αντίπαλος”, ενώ τίποτα παρόμοιο δεν ελέχθη για τους Γίγαντες.

Πρέπει να προσθέσω ότι ο Εωσφόρος, έχει υπό τις διαταγές του ολόκληρη ιεραρχία αντιιεραρχικών (ως ο ίδιος) όντων, τα οποία αντιτίθενται προς τα κατώτερα ιεραρχημένα όντα, τα οποία παλεύουν για το Καλό και προς όφελος του ανθρώπου.

Σας έδωσα όλες αυτές τις εξηγήσεις για να θέσουμε τα πράγματα στην θέση τους και για να μην συγχέουμε το Κακό, τον Μεταμορφωτικό Παράγοντα και τον Εωσφόρο.

Απόδοση στην νεοελληνική και απλοποίηση: Λύκιος





Στον χώρο των σχολίων, αναπτύχθηκαν τα παρακάτω θέματα:
Τροποποίηση του σχεδιασμού της Δημιουργίας από την βούληση κορυφαίων ιεραρχικά Οντοτήτων, Εωσφόρος-Προμηθέας, Δίπολο Καλού-Κακού στον Ζωροαστρισμό, Απόσταγμα της Φιλοσοφίας η Σοφία μέσα μας, Γιατί ο Εωσφόρος κατατρέχει τον άνθρωπο, Μια δίκαιη «δίκη» του «κακού», Από το Χάος του Εωσφόρου στην Τάξη του Θείου Σχεδίου, Συσσώρευση ενέργειας, Η «ευαλωτότητα» του γιν χαρακτήρα, «Εν οίδα ότι ουδέν οίδα»(Γκέμμα-Λιαντίνης)

84 σχόλια:

  1. Προσπάθησα να αποδώσω με έναν εύληπτο τρόπο, ένα κείμενο που στο πρωτότυπο, είναι νοηματικά δυσκατάληπτο. Παρόλα αυτά, ακολούθησα το ύφος της γλώσσας του κειμένου. Αν το έγραφα εγώ, θα εκφράζομουν διαφορετικά. Σε κάποια σημεία, ίσως δυσκολευτείτε να βγάλετε νόημα, αλλα εκεί θα σας βοηθήσω εγώ. Ίσως πολλές απορίες σας, να λυθούν μέσα από αυτό το κείμενο. Ίσως κάποιες νέες να προκληθούν. Εδώ είμαστε, να το κουβεντιάσουμε.
    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ευχαριστούμε πολύ Λυκιε για τις πολύτιμες γνώσεις και για τον χρόνο που διεθεσες για να μας προσφέρεις υλικό προς θρέψη. Αν και λίγο δυσνόητο έχει βαθιές έννοιες για ανάλυση και αποκωδικοποιηση.
    ΔΑΦΝΗ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σε ευχαριστώ αγαπητή μου Δάφνη. Είναι αλήθεια ότι το κείμενο απαιτεί προσεκτικό διάβασμα (μελέτη) και πολλές φορές. Ελπίζω ότι οι περισσότεροι θα λάβετε αρκετές απαντήσεις, σε απορίες οι οποίες έχουν προκύψει μέσα από τις συζητήσεις μας.
    Ότι δεν καταλαβαίνετε, ρωτήστε με.
    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γοητευτικό κείμενο. Ασυνήθιστο.
    Βρισκόμαστε εν τω γίγνεσθαι, λοιπόν!
    Ο Θεός εκδηλώνει το υπέρτατο καλό.
    Όμως η εκδήλωση συνεχίζεται, και τα διάφορα επίπεδα εκδηλώσεως αποτελούν καταστάσεις που είναι λιγότερο τέλειες και περισσότερο ελλιπείς, αφού δυο απόλυτα δεν δύνανται να υπάρξουν.
    Οι εκδηλώσεις αυτές είναι εκτός Θεού. (αυτό θέλει μια μικρή ανάπτυξη.
    Εμείς ζούμε και εκδηλωνόμαστε στον κύκλο Κόσμο. (κι αυτό θέλει μια μικρή ανάπτυξη.
    Κάθε ον ανήκει σε μια βαθμίδα της πνευματικής ιεραρχίας και μπορεί να εκδηλώσει ορισμένο βαθμό του Καλού. Και καταγινόμαστε να πραγματοποιούμε προοδευτικά τις φυσικές, ηθικές και πνευματικές συνθήκες, οι οποίες θα μας επιτρέψουν να εκδηλωθούμε κατά ένα τέλειο τρόπο.
    Το “υλικό” της Δημιουργίας είναι περιορισμένης ποσότητας.
    Ο μεταμορφωτικός παράγοντας παίρνει το υλικό που του χρειάζεται όπου το βρίσκει.
    Τα άτομα του είναι αδιάφορα και σε αυτά εναπόκειται να προφυλαχθούν από την δραστηριότητά του. (Πώς το να είναι ηθικά θα τα βοηθήσει;)
    Όπως δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε τον νόμο της βαρύτητας, που μας ρίχνει και μας συντρίβει στο έδαφος αν μας πιάσει η τρέλα να πηδήξουμε στο κενό, έτσι δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε τον μεταμορφωτικό παράγοντα, επειδή είχαμε την απρονοησία να βρεθούμε στον δρόμο του. (Τί είδους πρόνοια θα μας προφυλάξει από το να βρεθούμε στον δρόμο του;)
    Ο άνθρωπος δεν είναι το κέντρο του σύμπαντος.
    Το Κακό συνίσταται στην κατάληψη των ιδιοτήτων και της δυνάμεως ενός όντος από ένα άλλο ή με άλλα λόγια στον εγωισμό.
    Ο Χριστός ή ο Λόγος, είναι μια ακτίνα του Πατέρα, η οποία έφτασε στον Κόσμο χωρίς να διαθλαστεί, δηλαδή χωρίς να διαχωριστεί όπως οι Γεννήτορες και οι Γίγαντες. (Τί είναι διάθλαση, διαχωρισμός, ποιοί είναι οι Γεννήτορες και οι Γίγαντες;)
    Περιοχή της ουσίας, την οποία δημιούργησε ο Εωσφόρος, περιοχή της υπερουσίας.

    Αυτό είναι το νέο υλικό που έχει να επεξεργαστεί ο εγκέφαλος μου.



    Ευχαριστούμε πολύ, Λύκιε, για το "δώρο" σου

    Δ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αγαπητή Δέσποινα, θα κατάλαβες ότι ο συγγραφέας του κειμένου δεν κυριολεκτεί με τους όρους μέσα στον λόγο του. Έτσι όταν λέει "εκτός Θεού" δεν εννοεί εκτός Δημιουργίας ή εκτός της αντιλήψεώς του ή της επιθυμίας του. Αναφέρεται στις καταστάσεις που βρίσκονται μακρυά απο το Καλό (όπου Καλό=Θεός). Ο "κύκλος Κόσμος" όπως εύκολα μπορεί να καταλάβει κανείς, είναι ο υλικός κόσμος, αυτός της πυκνής ύλης, ο οποίος έχει την ιδιότητα να ανακυκλώνει τις μορφές της ύλης (γέννηση-φθορά-θάνατος) αναμορφωνόμενος διαρκώς. Νομίζω ότι κάτω από αυτό το πρίσμα και με περισσότερη συνδυαστική σκέψη, θα σου λυθούν και οι υπόλοιπες απορίες.
    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Χρειάζομαι μια μικρή επιβεβαίωση ακόμη.
    Χρησιμοποιούμε καμμιά φορά την έκφραση "αυτός πάει γυρεύοντας".
    Πώς αποφεύγουμε να βρεθούμε στον δρόμο του καταστρεπτικού/ μεταμορφωτικού παράγοντα; Ζώντας ηθικά και με μέτρο; Αποφεύγοντας να πηγαίνουμε γυρεύοντας;

    Δ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Η αμεριμνησία, έχει να κάνει με την έλλειψη αυτοπροφύλαξης και την αγνόηση της φυσικής νομοτέλειας. Όταν ενεργούμε απερίσκεπτα, αδιαφορώντας για τις συνέπειες των πράξεών μας, τότε θα εισπράξουμε τα "αντίποινα" των φυσικών νόμων. Αυτά μπορεί να είναι πολυ ζημιογόνα έως και καταστροφικά. Αν για παράδειγμα, πάνω στον θυμό μας ή σε μια έξαρση εγωισμού, φονεύσουμε έναν άνθρωπο, οι συνέπειες είναι πολυ βαριές.
    Όταν επιλέγουμε να ζούμε άσωτο βίο, γινόμαστε αναλώσιμοι και τρωτοί. Όταν επιλέγουμε να ζούμε με εξαρτήσεις (ναρκωτικά, αλκοόλ, έρωτας, κτλ), γινόμαστε ευάλωτοι και τρωτοί. Μέτρο σε κάθε έκφανση, σε κάθε πτυχή των σκέψεων και των πράξεών μας. Ηθική και σεβασμός στην ιεραρχία των κοσμικών αξιών, είναι κι αυτά αναγκαία όπλα. Εσωτερική εξέλιξη μέσω της απομάκρυνσής μας από τον έμφυτο εγωκεντρισμό μας, η μόνη προστασία μας.
    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Καλησπέρα σε όλους,

    Έχω και εγώ μια απορία, Λύκιε.

    "Ωθούμενοι από μια επιφανειακή ευαισθησία, τείνουμε να πιστέψουμε ότι ο Εωσφόρος είναι ον το οποίο χρησιμοποιήθηκε εσκεμμένα για την εξέλιξη της Δημιουργίας και των συνειδητών όντων που διαβιούν σε αυτή. Αυτό δεν είναι αληθές. Η δραστηριότητα του Εωσφόρου, είναι καθαρά αντίθετη της εξέλιξης."


    Σύμφωνα με τον νόμο των αντιθέτων, και όπως έχει αναφέρει και ο Ηράκλειτος, χωρίς την αρρώστια δεν θα μπορέσεις να εκτιμήσεις την υγεία, χωρις την κούραση δεν θα μπορέσεις να απολαύσεις την ξεκούραση, όποτε ανάλογα μπορούμε να πούμε πως χωρίς να έχεις υποστεί το κακό δεν μπορείς να καταλάβεις τι εστι καλό. Μόνο μέσα από τις αντιθέσεις μπορεί να υπάρξει η Αρμονία.. Οπότε, γίνετε να ειναι κατά της εξέλιξης και ταυτόχρονα να συμβάλει (άθελα του) σε αυτήν?


    Άρτεμις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Εδώ ο συγγραφέας, λέει ότι ο νόμος των αντίθετων πληρούται με την ίδια την διείσδυσή μας στην ύλη, όπου υφιστάμεθα την δυσκολία που προκαλεί η αντίσταση της ύλης.
    Δράση= διείσδυση του πνεύματός μας στην ύλη
    Αντίδραση= αντίσταση της ύλης στο πνεύμα (περιορισμός εκδηλώσεων σε πολυδιαστατικά επίπεδα, περιορισμένη αντίληψη από τις 5 αισθήσεις,πόνος, κόπος, κτλ)
    Το Κακό μας λέει, είναι η διαφορά που προκύπτει μεταξύ του εν δυνάμει Καλού (που έχουμε ως δυνατότητα μέσα μας) και του Καλού το οποίο πραγματώνουμε (ενεργεία). Όσο μεγαλύτερη η απόσταση, τόσο περισσότερο Κακό έχουμε. Η παρουσία αυτού του Κακού, είναι που μπορούμε να αντιλαμβανόμαστε μέσω της αυτοπαρατήρησης.
    Ο Εωσφόρος ως πρόσθετος παράγοντας, έρχεται αυτόκλητα να ενισχύσει την απόσταση αυτή, εμποδίζοντάς μας να την μειώσουμε. Ο ρόλος του είναι αποδομητικός για τον άνθρωπο και όχι επικουρικός για την εξέλιξή του.
    Η δράση του, προέκυψε από "λάθος-βλάβη" διότι απείθησε στην Θεϊκή εντολή, από δική του επιλογή που στηρίχθηκε στον "εγωισμό" του.
    Αυτά λέει ο συγγραφέας.
    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ένα ερώτημα που θα μπορούσε να προκύψει, είναι το γιατί στην Δημιουργία δόθηκε η δυνατότητα της τροποποίησης του σχεδιασμού της, από την βούληση κάποιων κορυφαίων στην ιεραρχία οντοτήτων.
    Είναι και αυτό μέσα στον σχεδιασμό της Δημιουργίας; Και αν είναι, τότε πόσο πραγματικά ελεύθερη είναι η βούληση αυτών των οντοτήτων;
    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ΕΓΩ ΛΕΩ ΟΤΙ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ, ΒΑΣΕΙ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ ΜΟΥ ΕΦΤΙΑΞΕ.ΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟΥΣ ΘΕΟΥΣ ΤΟΥ (ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥΣ) ΝΑ ΠΑΙΖΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΥΛΙΣΗ ΤΟΥΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΕΥΘΥΝΗ ΠΡΟΣΩΠΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΥΚΟΛΟΔΙΑΚΡΙΤΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ.
    ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ενταξει Λυκιε, μας εφτιαξες. Με το 1 και το 2 δεν θα πολυασχοληθω, εμπιπτουν στην κατηγορια του " πες το κ' ετσι". Η "ελλειψη" και τα συναφη, οπως το σκοταδι δεν ειναι παρα ελλειψη φωτος, ο υλικος κοσμος της διπολικοτητας κτλ. Οχι πως δεν θα μπορουσαμε να σχολιασουμε πολλα, αλλα τα θεωρω δευτεροντα. Αλλη φορα.

    Το κειμενο με τον Εωσφορο ειναι πλουσια πηγη δεδομενων. Δινει παρα πολλα στοιχεια. Και θα κανω λεπτομερη καταγραφη τους, διοτι μονο αυτα ισως να αρκουν για να λυσουμε το ζητημα Εωσφορος. Βεβαια, ο γραφων μαλλον πρεπει να ειναι μη Ελληνας,αλλωστε ειπες πως το μετεφρασες, διοτι στην κριση και στην επεξεργασια των δεδομενων ταχει κανει μανταρα. Αυτο δεν σημαινει πως ηταν ασχετος, αλλα απλα πως δεν ηταν Ελληνας, οπως εμεις, οποτε μεχρι εκει μπορουσε. Εμεις τωρα, εχοντας καποια βασικη ελληνικη παιδεια, γνωριζοντας πως Προμηθεας=Εωσφορος, εχοντας τον Προμηθεα Δεσμωτη, το εργο του Αισχυλου στη διαθεση μας,γνωριζοντας τους τιτλους των συνεχειων Προμηθεας Λυομενος και Προμηθεας Πυρφορος και γνωριζοντας πως οσα εγραψε ο Αισχυλος ηταν αποκρυφες γνωσεις υπο μεταφορικη γραφη, μπορουσε να ερμηνευσουμε εντελως διαφορετικα το κειμενο, διατηρωντας αναλλοιωτα τα δεδομενα, απλα προσφεροντας διαφορετικα "γιατι".

    Επισης, Λυκιε, δωσε ερωτηματα στο λαο, και φτιαξε μας ακομα περισσοτερο. Θα πρεπει ΟΛΑ να απαντηθουν λογικα, οδηγωντας μας ολο και περισσοτερο στην αληθεια. Οσο και οπως μπορω, θα αποπειραθω να δωσω απαντησεις σε ολα.

    "στην Δημιουργία δόθηκε η δυνατότητα της τροποποίησης του σχεδιασμού της, από την βούληση κάποιων κορυφαίων στην ιεραρχία οντοτήτων.
    Είναι και αυτό μέσα στον σχεδιασμό της Δημιουργίας; Και αν είναι, τότε πόσο πραγματικά ελεύθερη είναι η βούληση αυτών των οντοτήτων; "

    Θα μπορουσαμε να παρομοιασουμε την Δημιουργια με ενα λογισμικο προγραμμα λειτουργικου συστηματος πχ τα Windows. Λογικο ο Δημιουργος να το αφησει ανοιχτο "open" ωστε να μπορουν καποιοι κορυφαιοι προγραμματιστες (κορυφαιες οντοτητες) να το "βελτιωνουν" με αναγκαιες τροποποιησεις που θα μπορουσαν να προκυψουν ωστε να συνεχιστει η ομαλη λειτουργια του ολου πραγματος (κυκλος Κοσμος-Δημιουργια). Δεν ξερω αν ειναι μεσα στο σχεδιασμο, παντως σιγουρα ο σχεδιασμος το επιτρεπει και δεν το απαγορευει. Οι οντοτητες αυτες αποσκοπουν στην ομαλη λειτουργια της Δημιουργιας, οποτε ειναι σεβαστες. Αυτο ομως δεν σημαινει πως με το να φτιαχνουν κατι, δεν θα δημιουργουν ανακατωσουρες, οπως καθε προγραμματιστης γνωριζει.

    Ο Γκουρτζιεφ ελεγε πως σε εμας εδω ειχε γινει μια καταστροφη, νομιζω του πλανητη μας, πιθανον να εχει κοπει ενα κομματι του πλανητη μας και να μας το εχουν αποκρυψει και πως ηρθαν καποιες μεγαλες οντοτητες να δουν τι θα κανουν, και εκαναν κατι κουλα και σε μας τους ανθρωπους ωστε να διασφαλιστει η πλανητικη ισορροπια, στο τριο Γη-ανθρωποι-Σεληνη. Ταχω διαβασει αλλα δεν ειναι του παροντος, οποτε τα λεω γενικα.

    Α ρε διδασκαλε να μην ειχες διαβασει Αισχυλο.. Τι να σου κανουν καημενε οι σημειωσεις, πως να βγαλεις ακρη και να τα κατανοησεις αλλιως..

    Να επανελθουμε με πολλα ερωτηματα και απαντησεις
    Ελ Στοχαστης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Μήπως λοιπόν να μιλήσουμε για ένα λογισμικό που υπάρχει μέσα σε ένα άλλο λογισμικό; Αν πούμε ότι στο πρώτο (αρχικό) λογισμικό δημιουργήθηκαν οι "μεγάλες οντότητες", οι οποίες ανέλαβαν να δημιουργήσουν με την σειρά τους, ένα δεύτερο λογισμικό, σύμφωνα με την βούλησή του και την επιθυμία του αρχικού Δημιουργού, θα ήταν λάθος;
    Ας το δούμε σε μικρότερη κλίμακα τώρα:
    Έστω ότι εμείς οι άνθρωποι, εξελίσσουμε τόσο πολύ την γενετική, που "δημιουργούμε" ένα νέο είδος ανθρώπου, κατώτερων δυνατοτήτων από τις δικές μας. Ας πούμε μάλιστα ότι το προσαρμόζουμε στο περιβάλλον του πλανήτη Ερμή και το εποπτεύουμε βοηθώντας το, να φτιάξει ένα πολιτισμό. Τι είμαστε γι αυτό; Δημιουργοί-θεοί. Όμως εμείς το φτιάξαμε με υλικά και γνώσεις που προέρχονται μέσα από μια άλλη δημιουργία, αυτή από την οποία προήλθαμε εμείς. Ναι μεν γίναμε μικροί δημιουργοί, πλην όμως χρησιμοποιήσαμε τους αρχικούς Νόμους (νομοτέλεια) του Δημιουργού, τους οποίους δεν μπορούμε να παρακάμψουμε, αλλά ούτε να καταργήσουμε, ούτε και να τους αυξήσουμε. Γιατί είναι πάνω από εμάς. Συνεπώς το δικό μας δημιούργημα, είναι σύμφωνο προς το θείο θέλημα και εξαρτάται από την ίδια νομοτέλεια που διέπει τον Κόσμο. Ωστόσο, η δική μας βούληση μπορεί να προκαλέσει ιδιαιτερότητες και χαρακτηριστικά στο δημιούργημά μας, που όμως και αυτά είναι από την ίδια εργαλειοθήκη που μας δίνει ο δικός μας δημιουργός. Ακόμα και αν κάνουμε λάθος και βλάψουμε το δημιούργημά μας, οι συνέπειες θα συνεχίζουν να υπόκεινται στην Κοσμική νομοτέλεια που εμείς δεν μπορούμε να ελέγξουμε.

    Κάποτε μου είχε πει κι εμένα ένας μεγάλος Διδάσκαλος, ότι ο Κόσμος φτιάχτηκε από ένα Παιδί, το οποίο έχει απλώσει τα παιχνίδια του στο πάτωμα και μαθαίνει, παίζοντας...

    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΙΩΠΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΥΟΝΑ Ο ΕΩΣΦΟΡΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΝΤΟΤΗΤΑ, ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΚΥΡΙΑΡΧΗΣΕΙ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΚΕΝΤΡΟ ΗΤΑΝ Η ΒΑΒΥΛΩΝΑ, ΕΝΩ ΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΒΑΤΙΚΑΝΟ ΜΕ ΑΡΧΙΕΡΕΑ ΤΟΝ ΤΡΙΠΛΟ ΠΑΠΑ. (ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΛΥΚΙΕ ΕΦΕΡΑ ΤΗΝ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΣΤΟ ΣΩΣΤΟ ΜΕΡΟΣ).
    ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Το σύμβολο δεν μπορεί να κυριαρχήσει στον άνθρωπο. Αυτό που κυριαρχεί είναι η οντότητα. Τα σύμβολα χρησιμοποιούνται ως εργαλεία δύναμης του καλού ή ρου κακού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Υπάρχουν οι οντότητες που δημιουργούν οι άνθρωποι στο αστρικό πεδίο (σκεπτομορφές) και οι οντότητες που ανήκουν στην ιεραρχία της Δημιουργίας.
    Ένα σύμβολο, μπορεί να συμβολίζει και τα δύο. Σε κάθε περίπτωση, οι οντότητες είναι δυναμικές. Διαλέξτε που ανήκει ο Εωσφόρος κατά την γνώμη σας.
    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Αγαπητέ Αρκτούρε, η άποψή μου είναι ότι ο Εωσφόρος ή Φαεσφόρος που λατρεύεται από τον πάπα δεν είναι τίποτα περισσότερο από την κακόδοξη Σεληνολατρεία των προκατόχων του Θηβαίων Αυτοκρατόρων (Καδμείων εισβολέων στην Ευρώπη) όπως τους αποκαλούσε ο Απολλώνιος Τυανεύς όπως επίσης και συνέχεια της αρχαιοτάτης Σεληνολατρείας των δεισιδαιμόνων και κακόδοξων Βαβυλωνίων έτσι όπως περιγράφεται από τον Ησαΐα.
    Οι Έλληνες, στην κυριολεξία Ορθόδοξοι, και οι Ελληνιστές μεταρρυθμιστές θεραπευτές ήταν μονίμως στο στόχαστρο της Ρωμαϊκής Εωσφορικής Συναγωγής. Η Εκκλησία του Ιησού όπως και Ορθόδοξοι Έλληνες δεν έχουν καμία σχέση με αυτή την Κακοδοξία και το πονηρό δημιούργημά της, την Ε.Ε.
    Όλα τα υπόλοιπα είναι «κουβέντα να κάνουμε και να’ χουμε κάτι να λέμε»


    ΕΡΙΩΠΑΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΑΓΑΠΗΤΕ ΕΡΙΩΠΑ, ΝΑ ΣΤΑΘΕΙΣ ΛΙΓΟ ΣΤΗΝ ΛΕΞΗ "ΚΑΚΟΔΟΞΟ". ΠΟΙΑ Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ "ΚΑΚΟΥ" ΓΙΑ ΕΣΕΝΑ?
      ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ

      Διαγραφή
    2. Κακό είναι το "Θηρίο" το οποίο ετυμολογείται από το ρήμα "φθείρω"
      Αν με βοηθά η μνήμη μου αυτή την στιγμή, νομίζω ότι το υποστηρίζει ο Γ. Χοιροβοσκός.

      ΕΡΙΩΠΑΣ

      Διαγραφή
    3. ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ, ΤΟΤΕ ΘΗΡΙΟ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΙΑΦΘΟΡΕΑΣ ΚΑΙ ΚΑΚΟ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΑΦΘΟΡΑ. ΑΛΛΑ ΠΟΥ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ Η ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΑΣ? ΜΑΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ? ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΚΑΛΑ?
      ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ

      Διαγραφή
  18. Ναι ενταξει, εγω συμφωνω, εμεις οι ορθοδοξοι ειμαστε οι σωστοι και οι καλοι και οι αλλοι οι βλακες (χριστιανοι καθολικοι, χριστιανοι προτεσταντες, ιουδαιοι, μοθσουλμανοι, ιεχωβαδες και καμια χιλιοστη ακομα) ειναι του σατανα, σπερματα του κακου και βδελυρα υπανθρωπα υποκειμενα. Ουου, θανατος στα σκυλια. Ευτυχως σταθηκαμε κωλοφαρδοι και γεννηθηκαμε ορθοδοξοι και την γλυτωσαμε. Πωπω, παρα τριχα. Ο θεος (ο ορθοδοξος) εβαλε το χερι του. Ή το δακτυλο του. Το μεσαιο μαλλον. Κικιρικου.

    Εστω (υποθεση εργασιας) πως ολα τα δεδομενα του κειμενου 3 για τον Εωσφορο ειναι σωστα. Ας δουμε ελευθερα που θα μας οδηγησει

    Καταρχας. "Υπάρχουν οι οντότητες που δημιουργούν οι άνθρωποι στο αστρικό πεδίο (σκεπτομορφές) και οι οντότητες που ανήκουν στην ιεραρχία της Δημιουργίας.Διαλέξτε που ανήκει ο Εωσφόρος κατά την γνώμη σας"

    Εαν ισχυει η πρωτη προταση, πως μονο αυτα τα δυο τινα παιζουν, τοτε ο Εωσφορος προφανως ανηκει στην ιεραρχια της δημιουργιας και δεν τον δημιουργησαν οι ανθρωποι, αφου προυπηρχε των ανθρωπων. Αφου ο Θεος ομως "του επαιξε χοντρη πουστια"(συμφωνα με το κειμενο) και τον αφησε ξεκρεμαστο καπου μεταξυ ανθρωπων και ανωτερων ιεραρχιων, τοτε αν και δικαιουται βαση ικανοτητας και αξιας ανωτατη θεση στην ιεραρχια, ειναι εκ των πραγματων ασταθμητος παραγοντας, ανεξελεγκτος, αναρχικος, εν δυναμει επικινδυνος, τζοκερ, "ταραξίας της κοσμικής τάξεως". Τον κανει αυτο "κακο" και εχθρο των ανθρωπων; Οχι βεβαια. Απο που τεκμαιρεται αυτο; Απο πουθενα. Τι ταραξιας της κοσμικης ταξεως ρε διδασκαλε; Αυτος εσταλη ως ο μονος ικανος, αφου οι Γιγαντες (ελοχιμ-νεφελιμ) αδυνατουσαν. Τωρα εγινε αντιπαλος, αλλα πριν ηταν καλος;

    Για να το καταλαβω. Ειμαι στο σπιτι με τον πατερα μου. Μου λεει:
    -Βγες λιγο εξω, να βοηθησεις κατι καημενα μυρμηγκια, γιατι δεν εχουν σπιτι τα καημενα, φτιαξτους ενα σπιτικο, ενα χωρο να ζουνε, δωσε ζωη και στα ιδια.
    -Ωω ρε πατερα, ορεξη που την εχεις, ασε με, βλεπω τηλεοραση.(του λεω)
    -Τραβα ρε, κριμα απο το Θεο ειναι, μονο εσυ μπορεις, οι αλλοι εξω προσπαθουν και δεν σκαμπαζουν μια.
    -Ωω αμα ειναι να με ζαλιζεις παω

    Παω, τα φτιαχνω ολα και αφου εχω κανει την δυσκολη δουλεια, ψαχνω να αναθεσω σε κανα αλλο, την εποπτεια και το συμμαζεμα. Τα ευκολα. Γυριζω σπιτι και εχει αλλαξει τις κλειδαριες ο πατερας μου. Ειναι μαλακας λοιπον ή δεν ειναι; Αν ειχε αρχιδια θα μου τολεγε απο την αρχη, πως η δουλεια αυτη ειναι ανευ επιστροφης, θα μεινω για παντα εκει. Αρα, δεν παιζει με καμία να μην τοξερε ο Εωσφορος πως θα ξεμεινει καπου εδω μερια και πως για να επιστρεψει "Καλα Χριστουγγενα" και αν. Αρα αυτα που αφηνει να υπονοηθουν το κειμενο πως ειτε εφταιγε και οι πορτες για την επιστροφη ηταν κλειστες, ειτε κατι δεν εκανε καλα και ηταν κλειστες δεν στεκουν. Η δουλεια ηταν δουλεια ανευ επιστροφης και το γνωριζε τοσο καλα, οσο το γνωριζε και ο Χριστος. Προσπαθησε βεβαια, μηπως καταφερει και το σωσει (πανεξυπνος γαρ) μεσω αναθεσης σε τριτους, με το να μην κατεβει πολυ χαμηλα αλλα και παλι γιοκ. Το ξερε ομως και αυτο ειμαστε υποχρεωμενοι να του το πιστωσουμε, πως για να δημιουργησει την Ουσια, ή αλλιως να φερει το Πυρ στους ανθρωπους η ποινη θα ηταν ισοβιος εγκλεισμος στο βραχο(κυκλος Κοσμος)

    Το θεμα ομως ειναι το εξης. Εδω αφηνεται να εννοηθει πως ο Θεος τον απεστειλε. "εστάλη ο Εωσφόρος ο οποίος αποκαλείται επίσης και Δημιουργός, με την εντολή να οργανώσει την πυκνή ύλη". Απο ποιον εσταλη; Μαλλον απο το Θεο, απο ποιον αλλο; Εσταλη ομως οντως ή ηρθε απο μονος του και κοντρα στη θεληση του Θεου; Διοτι αν ισχυει το δευτερο ειμαστε υποχρεωμενοι να του πιστωσουμε πως τα εχει παρα πολυ μεγαλα. Πιο μεγαλα και απο μεγαλα. Ο Αισχυλος λεει πως ηρθε κοντρα στη θεληση του Δια προσφεροντας το πυρ στους ανθρωπους. Το θεμα λοιπον ειναι. Ως Δια ο Αισχυλος εννοει τον Θεο ή τον αρχηγο των Γιγαντων-Ελοχιμ-Αρχοντων; Αν ισχυε ομως το δευτερο σεναριο, θαχε την δυναμη ο Διας να τον κραταει δεμενο; Ισως. Ειδικα αν οπως και ο Χριστος ειναι συνδεδεμενος με καποιο τροπο με την ανθρωποτητα. Τελωσπαντων, θα τα δουμε και μετα, αν μπορεσουμε να βγαλουμε πιο πολλα ερωτηματα.
    Ελ Στοχαστης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΟΣΟ ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΠΟΠΑΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΡΕΒΥΘΟΥΛΗΣ,ΑΛΛΟ ΤΟΣΟ ΚΑΙ ΕΣΥ ΣΤΟΧΑΣΤΗ ΕΙΣΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ.ΟΥΟΥ ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΚΩΛΟΦΑΡΔΟΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΛΥΤΩΣΕΣ,ΠΩ ΠΩ ΠΑΡΑ ΤΡΙΧΑ ,ΕΥΤΥΧΩΣ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΘΑ ΚΛΑΙΕΙ Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ,ΚΑΛΕ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΣΤΟΧΑΣΤΗ ΤΙ ΘΑ ΑΠΟΓΙΝΕΙ Ο ΤΣΑΜΕΝΟΣ?

      Διαγραφή
    2. Εγω δηλωνω ελευθερος ανθρωπος φιλε. Εαν ειτε ο ελληνισμος, ειτε ο χριστιανος, ειτε ο χριστιανος ορθοδοξος παει κοντρα σε αυτο, τοτε θα τους γραψω ολους με τη μια εκει που δεν πιανει μελανι. Δεν εχω αναγκη καμιας ταυτοτητας για να αισθανθω καλα με τον εαυτο μου και με την ηθικη μου.

      Πες μου τι σημαινει "Ελληνας Χριστιανος Ορθοδοξος" αν εχεις τα αρχιδια αφου εμμεσως δηλωνεις πως ξερεις αφου εκρινες κι ολας πως εγω δεν ειμαι (μας κατεταξες κιολας) και θα σου απαντησω ευθεως αν ειμαι ή οχι. Προσεχε μονο μην σφιχτεις πολυ απο τηνβ σκεψη μας και παθεις τιποτα
      Ελ Στοχαστης

      Διαγραφή
    3. "Ο Εωσφορος ειναι πνευμα ΙΣΟ με το Χριστο."

      ΝΑ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΑ ΜΑΣ ΛΕΣ,ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΟΤΙ ΜΕ 1.45 ΥΨΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΟΝΤΗ ΓΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΑ...ΟΧΙ ΕΙΝΑΙ ΨΗΛΗ ΓΙΑ ΣΤΡΟΥΜΦΑΚΙ.ΕΛΕΟΣ ΡΕ ΣΤΟΧΑΣΤΗ ΘΑ ΜΑΣ ΚΟΥΦΑΝΕΙΣ.ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ ΔΗΛΩΝΕΙΣ ΤΙ ΕΙΣΑΙ ΟΤΑΝ ΛΕΣ ΟΤΙ ΤΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΟΛΑ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΟΙΑΝΕΙ ΜΕΛΑΝΙ,ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΑΝΑΓΚΗ ΚΑΜΜΙΑ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ,ΔΛΔ ΡΕ ΣΤΟΧΑΣΤΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΟΙΑΝΕΙ ΜΕΛΑΝΙ?

      Διαγραφή
    4. Ακομα και τον Ελληνισμο αν παει κοντρα στον ανθρωπο. Ομως ο Ελληνισμος ειναι ο Ανθρωπισμος και αγαπαει τον ανθρωπο. Αυτο ειναι χαρακτηριστικο του στοιχειο. Ολα τα -ισμος δειχνουν ενα συστημα ιδεων και αρχων. Δεν συναδει σε εναν ελευθερο ανθρωπο να προσκολλαται σε -ισμους. Ο ελληνισμος ως ανθρωπισμος ομως ισως ξεχωριζει απο τα υπολοιπα. Και μεχρι τωρα οπως τον κατανοω και τον αντιλαμβανομαι τον ελληνισμο τον αποδεχομαι απολυτα και πασχιζω να γινω ανταξιος του. Αλλα οι περισσοτεροι εχουν διαφορετικες ιδεες ως προς το τι σημαινει ελληνισμος και πολλοι πιστευουν αλλα αντ αλλων.

      Τελος, το "Ο Εωσφορος ειναι πνευμα ΙΣΟ με το Χριστο." δεν ειναι δικο μου. Ειναι στοιχειο που απορρει απο το βιβλιο εσωτερισμου που μας μετεφρασε ο Λυκιος. Το εγραψε ο διδασκλαος συγγραφεας του. Δεν το προσεξες και το "πηδηξες". Δουλευουμε με την υποθεση εργασιας, πως ολα αυτα ισχυουν. Εστω πως ισχυουν. Θελουμε να δουμε αν θα καταληξουμε σε καποιο συμπερασμα. Αυτη ειναι βασικη μαθηματικη μεθοδος
      Ελ Στοχαστης

      Διαγραφή
    5. ΕΙΣΑΙ ΝΥΧΤΩΜΕΝΟΣ ΜΑΚΡΙΑ ΣΤΟΧΑΣΤΗ Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΤΟΝ ΟΡΟ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ ΕΝΝΟΟΥΜΕ ΤΟ ΑΙΣΘΗΤΟ,ΟΡΑΤΟ,ΚΑΙ ΑΠΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΦΩΤΟΔΟΤΟΥ ΚΑΙ ΛΟΓΟΔΟΤΟΥ ΠΟΡΕΙΑΣ,ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ ΤΩΝ ΑΛΟΓΩΝ ΟΝΤΩΝ ΣΕ ΕΛΟΓΑ,ΔΗΛΑΔΗ ΑΝ_ΘΡΩΠΟΥΣ.
      Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΔΗΛΩΝΕΙ ΟΥΤΕ ΕΧΕΙ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΘΡΗΣΚΕΙΑ Η ΚΑΠΟΙΑ ΣΥΜΒΑΤΙΚΗ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ...ΟΥΤΕ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ.

      Διαγραφή
    6. Ο ορισμος σου πασχει, δεν λεει τιποτα απολυτως, ετσι μιλανε οι πολιτικοι οταν δεν εχουν και δεν θελουν να πουν τιποτα
      "Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΙΣΘΗΤΟ,ΟΡΑΤΟ,ΚΑΙ ΑΠΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ, ΦΩΤΟΔΟΤΟΥ ΚΑΙ ΛΟΓΟΔΟΤΟΥ ΠΟΡΕΙΑΣ,ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ ΤΩΝ ΑΛΟΓΩΝ ΟΝΤΩΝ ΣΕ ΕΛΟΓΑ,ΔΗΛΑΔΗ ΑΝ_ΘΡΩΠΟΥΣ.
      Πες πιο απλα ο ελληνισμος ειναι "κατι που γα_αει και δερνει και εμεις τους καναμε ανθρωπους και τους κατεβασαμε απο τα δενδρα". Το ιδιο ειναι.
      ΕΛ Στοχαστης

      Διαγραφή
    7. ΕΠΙΣΗΣ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΠΕΙΣ ΚΑΙ "ΟΥΓΚΑ ΟΥΓΚΑ ΟΥΓΚΑ ΣΤΡΟΥΓΚΑ ΟΥΓΚΑ ΝΤΑΛΑ ΟΥΓΚΑ ΣΤΡΟΥΓΚΑ ΜΟΥΓΚΑ" ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΚΑΙ Ο ΣΤΟΧΑΣΤΗΣ ΜΑΣ!!!!
      ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ

      Διαγραφή
  19. Παντως τα δεδομενα που μας δινονται ειναι:
    Ο Εωσφορος ειναι πνευμα ΙΣΟ με το Χριστο.
    Ο Εωσφορος ειναι ο Δημιουργος της Ουσιας μας.
    Οταν ο Εωσφορος δημιουργησε την Ουσια, ηταν ενωμενος με τον Θεο.
    Αρα η Ουσια μας ειναι κομματι του Θεου και μας την εδωσε ο Εωσφορος.
    (Ο Προμηθεας εκλεψε το Πυρ απο τους Θεους παρα την θεληση τους και το εδωσε στους ανθρωπους) (Να εννοει τους Γιγαντες που τους κανει πλακιτσα ως αθανατος ή τον Θεο;)
    Οι Γιγαντες διεισδυσαν στην Ουσια που δημιουργησε ο Εωσφορος χωρις να το δικαιουνται και χωρις να μπορουν να την κουμανταρουν.
    Παλι τους Γιγαντες τους ξελασπωσε ο Εωσφορος για να μην καταστραφουν.
    Οι Γιγαντες ειναι λιγο μαλακες και λιγο πρεζονια της Ουσιας.
    Ο Εωσφορος ειναι εγωιστης επειδη κουραστηκε να τον πιανει μαλακα ο καθε μαλακας, και θελησε καποια στιγμη να βρει καποιον αλλο για να του αναθεσει τον ρολο του μαλακα ωστε να μην αφησει ξεκρεμαστους του μαλακες να τα κανουν παλι σκατα, αποχωρωντας εντελως. (οχι;)
    Ο Εωσφορος πιστευε πως η Υλη ηταν αναξια του, ως πνευμα ισαξιο του Χριστου. (ειχε λαθος;)
    Ο Εωσφορος αν και εκανε ολη την χαμαλοδουλεια που απαιτουνταν, εχασε και την θεση του (του την εφαγε αλλος αρα πιαστηκε ξανα μαλακας) και υποχρεωθηκε να μεινει στον κυκλο Κοσμο εξ αναγκης, αφου εφαγε πορτα και απο το σπιτι του επειδη ακολουθουσε τις εντολες του αφεντικου.
    Συζουμε ως ανθρωποτητα στον κυκλο κοσμο με τους Γιγαντες και τον Εωσφορο, αμφοτεροι δημιουργοι μας με τον τροπο τους.

    Ο Εωσφορος καταντησε και αυτος για να συντηρηθει στον κυκλο κοσμο, "να υποχρεωθει να καταλαβει το μεγαλύτερο μέρος της ψυχικής οντότητας, της κατωτάτης κλίμακας της ιεραρχίας αυτής, δηλαδή του ανθρώπου." (Ποιος ηρθε; Τί,πώς,πού,πότε;) Αυτο θελει συζητηση
    Η ανω βιαιοτητα του Εωσφορου, γεννησε το Κακο, που σημαινει την πεφτουμε στον αλλον για να τον εκμεταλλευτουμε, το οποιο συμβαινει απο τον εγωισμο. (ζωτικο χωρο θα τον ελεγα εγω και ολοι τον εχουμε αναγκη, και αυτο συμβαινει οταν γινεται εξ αναγκης. Ειναι εγωιστικο το λιονταρι οταν τρωει ενα αλλο ζωο; Να ζησει θελει. Η αναγκη το οδηγει)
    Ο Εωσφορος στεκεται μεταξυ ανθρωπων και ανωτερων ιεραρχιων και δεν τον αφηνει να ανεβει για να του φαει την θεση.(του ριχνει σφαλιαριτσες οταν ανεβαινει για να πεσει παλι κατω)
    Οι Γεννητορες (ποιοι ειναι αυτοι;) εκαναν αιτηση του νομου 105 στον Θεο, ωστε να φτιαξει ενα αυτοκινητοδρομο για τον ανθρωπο που θελει να ανεβει στα ανωτερα επιπεδα, που να παρακαμπτει τον Εωσφορο ο οποιος μας μπουγελωνε οταν ανεβαιναμε αρκετα ψηλα ωστε να μας πιασει.
    Ο Θεος ειπε "ΟΚ", και απεστειλε ενα κομματι απο τον ιδιο ωστε να μην ειναι κατωτερο του Εωσφορου, το οποιο υποχρεωτικα θα ακολουθουσε τον ιδιο δρομο με τον Εωσφορο, (θατρωγε και αυτο πορτα στην επιστροφη) και που θα γινοταν το ιδιο το κομματι του θεου (ο Υιος του ο Χριστος) ο αυτοκινητοδρομος τον οποιο οι ανθρωποι θα μπορουσαν να διασχισουν για τα ανωτερα επιπεδα.
    Ελ Στοχαστης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Και ο Εωσφορος και ο Χριστος δεν εχουν υποστει διαθλαση, αρα εχουν επιγνωση των εαυτων τους και ειναι πεσοντες θεοι.(και οι Γιγαντες αλλα μικροτεροι) Και οι δυο δεν ειναι πια Θεοι, εχουν απωλεσει τεραστιο μερος της αρχικης τους δυναμης. Και οι δυο δεν πολυξερουν πως να γυρισουν πισω.
    Ο Χριστος θελει να πλακωσει τον Εωσφορο στις φαπες και να τον υποχρεωσει να εκπεσει στην πυκνη υλη, ητοι να σωματοποιηθει, που αναγκαστικα θα εισελθει για να συμπληρωσει το εργο του Δημιουργου. Ο Εωσφορος ομως τσιναει διοτι θεωρει την Υλη αναξια του πνευματος. Και τοτε ολα θα ειναι μια χαρα και ο καθενας στη θεση του. Βεβαια, αυτο σημαινει πως και ο Χριστος και ο Θεος θελουν να ασκησουν βιαιοτητα και κακο, αφου την πεσανε στον Εωσφορο για να εκμεταλλευτουν το πνευμα του, σε βαρος δικο του. Ξανα μαλακα θελουνε να τον πιασουν δηλαδη, αλλα προς οφελος της ανθρωποτητας και οχι δικο τους, ανθρωποτητα που ο Εωσφορος δημιουργησε την Ουσια της.
    Ο Εωσφόρος δεν είναι παράγοντας της Δημιουργίας(τωρα μας δουλευει; αλλα ελεγε πριν), αλλά ότι αντιθέτως είναι ταραξίας της κοσμικής τάξεως, ενώ για τον άνθρωπο αποτελεί αληθινό και πραγματικό κίνδυνο, εφόσον όλη του η προσπάθεια συνίσταται στο να εκπέσει ο άνθρωπος και να εκμηδενιστεί.

    Ωθούμενοι από μια επιφανειακή ευαισθησία, τείνουμε να πιστέψουμε ότι ο Εωσφόρος είναι ον το οποίο χρησιμοποιήθηκε εσκεμμένα για την εξέλιξη της Δημιουργίας και των συνειδητών όντων που διαβιούν σε αυτή. Αυτό δεν είναι αληθές. (Γιατι οχι; Επειδη απλα το λεει;)
    Η δραστηριότητα του Εωσφόρου, είναι καθαρά αντίθετη της εξέλιξης.Αν ο Εωσφόρος αφεθεί μόνος, θα εκμηδενίσει τον άνθρωπο για τον οποίο αποτελεί επικίνδυνο εχθρό.Ο Εωσφόρος, έχει υπό τις διαταγές του ολόκληρη ιεραρχία αντιιεραρχικών για να του βγαζουν την δουλεια, σαν κλασσικος νεοελληνας βαζει αλλους να τρεχουν.
    Αρα ο Εωσφορος σαν να ταχει ψιλοπαρει για τις πουστιες που του παιξε ο Θεος ή καποια πρωτοκλασσατα στελεχη στο ΔΣ παρα τω Θεω, για να του φανε την θεση, και ξεσπαει στον ανθρωπο επειδη τον αγαπαει ο Θεος, καθως μπορει να τον δημιουργησε μεν ο Εωσφορος αλλα απο την Ουσια του ιδιου του Θεου και του Εωσφορου (καθοτι ηταν συνεδεμενος). Βεβαια ο Αισχυλος λεει πως ο Διας ηθελε να ξεπαστρεψει ολο αυτο το σαπιο γενος των ανθρωπων για να φτιαξει καλυτερο, αλλα δεν ξερουμε αν εννοουσε τον Θεο ή τον αρχηγο των Γιγαντων. Ο διδασκαλος ομως επιμενει πως αντιπαλος ειναι ο Εωσφορος και οχι ολοι οι αλλοι, οι αλλοι ολοι ειναι καλοι και μας αγαπανε, για μας νοιαζονται για το καλο μας, μονο ο Εωσφορος δεν νοιαζεται για εμας, αλλα για την παρτη του και ας μας δημιουργησε την Ουσια που βουτηξε απο το Θεο. Το εκανε μαλλον για αλλοθι για να μην τον κυνηγησουν, αλλα δεν επιασε και εσκασε μυτη ο Χριστος(κανοντας αντιστοιχη θυσια) για να του πει δυο φωνηεντα. Δεν μου πολυκαθεται καλα η ιστορια, δεν δενει, δεν απαντα σε πολλα "γιατι".

    Θα κανω μια ανασκοπηση στα αντιστοιχα δεδομενα του Προμηθεα Δεσμωτη και βλεπουμε. Υπενθυμιζω και το κειμενο του Αλκιρεα για τον Εωσφορο-Προμηθεα
    http://alfeiospotamos.blogspot.gr/2013/06/blog-post_15.html
    Ελ Στοχαστης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τωρα που το ξανασκεφτομαι θα μπορουσε ο Εωσφορος να εκλεψε το πυρ απο τους θεους και να το εδωσε στους ανθρωπους, ωστε να μπορει να δημιουργηθει ο δικος του κοσμος στον οποιο θα ειναι ο απολυτος βασιλιας και αρχων. Διοτι απο αγαπη ο Θεος δεν θα εγκατελειπε τις ψυχες των ανθρωπων στον αφανισμο και δεν θα αποκοβοταν η Πηγη εντελως (υποθετουμε). Να ειχε τα δικα του ιδιοτελη και εγωιστικα κινητρα δηλαδη

      Εαν ισχυει αυτο ομως, αυτοματα ολα τα αλλα ειναι μπαρουφες. Πως ο Εωσφορος θεωρει αναξια την υλη, πως δεν ηθελε καν να ερθει εδω αλλα τον απεστειλαν, και αλλα πολλα.

      Καμια απο αυτες τις θεωριες δεν μπορει να κατανοησει τα κινητρα του Εωσφορου, στο τι θελει και που αποσκοπει. Η αιτιολογηση "επειδη ειναι καργιολης και μας μισει και θελει να μας φαει λαχανο" ειναι τουλαχιστον αστεια οσο και αυτοι που τα υποστηριζουν αν και χωρις να το διατυπωνουν.

      Και γιατι να ειναι ή εμεις ή ο Εωσφορος δηλαδη; Δεν μπορουμε να ανεβουμε στα ανωτερα επιπεδα μαζι; Γιατι να μην ισχυει πως ο Εωσφορος αγαπαει τον ανθρωπο και θελει το καλο του, ητοι να αναπτυξει πληρως τις δυναντοτητες και να γινει σοφος και θεος ο ιδιος. Εγω ξερω πως οι πραξεις μετρανε και οχι τα λογια. Και στις πραξεις δειχνει να βασανιζεται οπως και ο Χριστος
      Ελ Στοχαστης

      Διαγραφή
  21. Για ελάτε να δούμε κάτι:
    Ο Εωσφόρος δημιούργησε την Χαώδη Ουσία.
    Οι Γίγαντες κλήθηκαν να την βάλουν σε τάξη (εντροπική αλλαγή) και να την ιεραρχήσουν, συνεπώς να ταξινομήσουν την Ουσιώδη Δημιουργία. Η Ουσιώδης Δημιουργία είναι η Τάξη στην αταξία που προϋπήρχε. Άρα μιλάμε για έναν μορφοποιημένο κόσμο, σε αντιδιαστολή με τον αδιαμόρφωτο. Στο απόλυτο Χάος που προϋπήρχε, ο Θεός ανέθεσε στον Εωσφόρο να φέρει την "Ουσία", δηλαδή το Πυρ, τον Σπινθήρα, που το λέμε και Αιθέρα. Αυτός λοιπόν, τοποθέτησε μέσα στο απόλυτο κενό τον Αιθέρα, μια ελεύθερη ενέργεια προπομπό της ύλης. Η πύκνωση του Αιθέρα, έφερε την ύλη και τον κόσμο των μορφών. Άλλα αυτή την δουλειά δεν την έκανε ο Εωσφόρος. Ανατέθηκε στους Γίγαντες, οι οποίοι μπαίνοντας αρχικά μέσα στην χαώδη ουσία (αιθέρα) και ταξινομώντας την, εγκλωβίστηκαν μέσα σε αυτή την υλική ταξινόμηση-ιεράρχηση. Ουσιαστικά θυσιάστηκαν και δεν γινόταν αλλιώς.
    Μήπως λοιπόν ο Εωσφόρος, ο οποίος δεν συμμετείχε στην διαμόρφωση της ύλης (παρά μόνον στην διαμόρφωση του Αιθέρα), αντιτίθεται στην ιεραρχία που προκάλεσε η ύλη; Μήπως ο λόγος είναι ότι κλήθηκε να παρέμβει για την σωτηρία των Γιγάντων και εγκλωβίστηκε και ο ίδιος, αφού αυτός έκανε ακόμα δυσκολότερη την διαφυγή από την περιοχή της Ουσίας, προς αυτήν της Υπερούσιας;
    Πως την έκανε δυσκολότερη;
    Μειώνοντας ακόμη περισσότερο την εντροπία. Βάζοντας δηλαδή πιο σύνθετους κανόνες στην οργάνωση της ύλης. Οι περισσότερο σύνθετοι κανόνες, καθιστούν τον κόσμο της ύλης πιο περίπλοκο, κομίζοντας περισσότερη γνώση στον παρατηρητή που βιώνει τον κύκλο Κόσμο, δηλαδή τον άνθρωπο.
    Το τίμημα της προσφοράς του Εωσφόρου, ήταν να εγκλωβιστεί και αυτός στον κόσμο της περίπλοκης ύλης και να αναγκασθεί να αυτογνωσθεί, δηλαδή να αναγνωρίσει τις δικές του ιδιότητες μέσα από την αλληλεπίδραση με τον νόμο των αντιθέτων. Κατέλαβε τον χώρο του ψυχικού πεδίου, εκεί δηλαδή που πάλλεται ο Αιθέρας και τον ελέγχει.
    Και με τον άνθρωπο γιατί να τα βάλει;
    Μήπως διότι ο άνθρωπος δημιουργήθηκε ως έλλογο ον, προκειμένου να κομίζει την γνώση που υπάρχει μέσα στην Ουσία, στον χώρο της Υπερουσίας, μέσα από την αυτεπίγνωση;
    Και γιατί ο "εγωιστής" Εωσφόρος να θέλει να την εμποδίσει; Ποίον θέλει να εκδικηθεί;
    Τι θα προσέφερε στον ίδιο μια τέτοια υπηρεσία;
    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Δεν ξέρω τι λέτε με όλα αυτά τα ακατανόητα που γράφετε γιά τους Γίγαντες. Εγώ το μόνο που γνωρίζω είναι οτι οι Γίγαντες ή Νεβρίδες ήσαν ιερείς της Κρόνιας Σεληνολατρείας και ότι αυτοί έχτισαν την Βαβυλώνα. Νωρίτερα κατοικούσαν στην Ασταρώθ Καρναείν ή ΩΓ που ήταν επίσης κέντρο της Σεληνολατρείας.

    Οι Γίγαντες είναι οι Νεφελίμ της Π. Διαθήκης. Οί Σύροι μεταφράζουν την ονομασία "ξέβρασμα της Θάλασσας".
    Προσωπική μου γνώμη είναι ότι η ονομασία Νεφελίμ ετυμολογείται από την Ελληνική λέξη νεφέλη ήτοι "Νάμα εφέλκειν εκ της Θαλάσσης" Δηλαδή οι Άτλαντες που κάποτε ξεβρασε η θάλασσα στην περιοχή του Περσικού κόλπου.

    Η Αθηνούλα μας τους περιποιήθηκε δεόντως. (Αυτό γιά σένα Λύκαστρε αν μας διαβάζεις)
    Σε άλλες παραδόσεις ο Αρχάγγελος Γαβριήλ πολέμησε και νίκησε τους Γίγαντες, που έφθειραν την γη.

    ΕΡΙΩΠΑΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΑΓΑΠΗΤΕ ΕΡΙΩΠΑ, ΣΚΕΦΤΗΚΕΣ ΜΗΠΩΣ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΕΝΝΟΙΕΣ ΕΧΟΥΝ ΣΥΜΒΟΛΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΗ? 'Ή ΜΗΠΩΣ Η ΒΑΒΥΛΩΝΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΜΟΝΟ Η ΥΛΙΚΗ ΑΛΛΑ ΣΥΜΒΟΛΙΖΕΙ ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΥΛΙΚΟ ΚΟΣΜΟ? ΑΝ ΤΑ ΝΕΦΕΛΙΜ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΤΛΑΝΤΕΣ ΠΟΥ ΞΕΒΡΑΣΤΗΚΑΝ ΣΤΟΝ ΠΕΡΣΙΚΟ ΚΟΛΠΟ ΠΟΙΟΣ ΤΟΥΣ ΕΦΤΙΑΞΕ ΑΥΤΟΥΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟΙ?
      ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΣΕ ΚΟΥΡΑΖΩ ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΑΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΝ ΕΦΤΙΑΞΑΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΕΝΑΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ. ΚΑΙ ΑΝ ΟΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΤΟΥ ΕΝΟΣ, ΤΟΤΕ ΠΟΙΟΣ ΕΝΑΣ ΕΦΤΙΑΞΕ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΥΟ, ΤΡΕΙΣ, ΠΕΝΤΕ Ή ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ?
      ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ

      Διαγραφή
    2. Κανένας δεν φρόντισε να γίνουν οι Άτλαντες "κακοί" . Ο Πλάτων μας λέει ότι οι Ατλαντες ενώ στην αρχή ήσαν καλοί και δίκαιοι με το πέρασμα του χρόνου έγιναν άπληστοι και μοχθηροί.

      Η Φοινικική ιστορία όμως λέει άλλα. Υποστηρίζει ότι οι Κρόνιοι ήταν εκείνοι που κατέστρεψαν με δόλο τους Άτλαντες και τους παγίδεψαν μέσα στην γη.

      Όσον αφορά τον αριθμό των Δημιουργών δεν γνωρίζω απολύτως τίποτα να σε πληροφορήσω.

      ΕΡΙΩΠΑΣ

      Διαγραφή
  23. Πώς βρέθηκε ο Εωσφόρος στην ζωή μας; Πότε μπήκε; Εμείς οι Έλληνες είχαμε κακό μπελά τους Κρόνιους.
    Ο Εωσφόρος ανήκει σε άλλη, ξένη μυθολογία. Για τον Γιαχβέ, το υποτιθέμενο πρωτοπαλίκαρο του Κρόνου, ξέραμε; Τί είναι δικό μας και τί ξενόφερτο; Σίγουρα υπάρχουν οντότητες ανώτερων βαθμίδων. Ο Δίας ας πούμε, δεν είναι σε καμμιά περίπτωση ο Θεός. Είναι άτακτος, σκανδαλιάρης, δεν έχει αφήσει θνητή που να μην συνευρέθη μαζί της. Η Ήρα μια προδομένη σύζυγος που ζηλεύει και γίνεται μικροπρεπής. Η Αφροδίτη ζωηρούλα, κλπ κλπ. Από κάπου ήρθαν όλοι αυτοί στην Χθόνα. Μάλλον με διαστημόπλοια.
    Αυτό με το λογισμικό που πρότεινε ο Λύκιος, μου φαίνεται πιο σύγχρονο και επιστημονικό. Η εποχή που οι άνθρωποι έβλεπαν κεραυνούς και τους απέδιδαν στον Δία, έχει περάσει. Ανώτερα όντα, άνθρωποι σαν κι εμάς αλλά πιο προηγμένοι και λεπτοφυείς ίσως επιβλέπουν και λειτουργούν αυτόν τον κόσμο/οφθαλμαπάτη. Και πάνω απ' αυτούς δεν έχω ιδέα τί.
    Έγραψα αυτές τις σκέψεις για να συνοδεύσω μια θερμή καλημέρα σε όλους σας.

    Δ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "Και πάνω απ' αυτούς δεν έχω ιδέα τί" λες Δέσποινα!
      Ότι είναι επάνω, είναι και κάτω. Ότι είναι μέσα, είναι και έξω.
      Δηλαδή, ο μικρόκοσμος και ο μακρόκοσμος (ή μεγάκοσμος) διαφέρουν μονο στην κλίμακα των μεγεθών! Όπως στο μόριο ο πυρήνας είναι στο κέντρο και τα ηλεκτρόνια σε τροχιά γύρω του, έτσι και ο ήλιος είναι στο κέντρο και οι πλανήτες σε τροχιά γύρω του.
      Οσο εμείς βλέπουμε για θεούς τους μικρούς δημιουργούς μας, έτσι και αυτοί βλέπουν για θεούς τους δικούς τους δημιουργούς. Όμως όλα τα επίπεδα των έλλογων όντων, έχουν επίγνωση του Ενός και μοναδικού Θεού, της Απολύτου Αρχής που είναι απρόσωπη και ακατάληπτη.
      ΛΥΚΙΟΣ.

      Διαγραφή
  24. Αναρωτιέμαι πώς κατα την γνώμη σας συνδέονται ολα αυτά τα γεγονότα που ζούμε καθημερινά, με το καλό και το κακό... Θα μπορούσε να υπάρχει ταύτιση ολων αυτών των προφητειών που διαρρέουν, τις συνωμοσιολογιες, την νέα τάξη πραγμάτων...
    ΔΑΦΝΗ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Αγαπητή Δέσποινα, ας μην παρασυρόμαστε από τα διαφορετικά ονόματα που χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν το ίδιο πράγμα. Δεν είναι δύσκολο να ξεπεράσουμε το εμπόδιο των ονομάτων και τις διαφορετικές ιστοριούλες που μας δίνουν οι διάφορες θρησκείες, δόγματα και παραδόσεις των λαών και των ιερατείων. Όλα περιγράφουν την ίδια αλήθεια, ιδωμένη κάθε φορά από διαφορετικό πρίσμα. Στον συμβολισμό, υπάρχουν πολλά επίπεδα αποσυμβολισμού και όλα μπορεί να είναι σωστά!
    Αγαπητή Δάφνη, η Ν.Τ.Π. μας έχει κάνει γνωστές τις προθέσεις και τους σχεδιασμούς της. Τα λένε ξεκάθαρα πια και δεν κρύβονται. Αυτό που κρύβεται είναι η ωμή αλήθεια για τις απάνθρωπες μεθοδεύσεις που χρησιμοποιούν, προκειμένου να πετύχουν το σχεδιασμό τους. Ούτως ή άλλως, οι στόχοι της Ν.Τ.Π. δεν είναι φιλικές για την ανθρωπότητα. Από 'κει και ύστερα, μπορεί ο καθένας να βγάλει τα συμπεράσματά του, για το αν έτσι εξυπηρετείται το Καλό ή το Κακό!
    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Περνάω φάση αμφισβήτησης. Όλα μου φαίνονται αστήριχτα και στον αέρα. Όλα παραφιλολογία.
    Ξέρω βέβαια οτι ένα νόμισμα έχει δύο όψεις. πχ ισχυρίζονται πολλοί οτι
    ο Εωσφόρος και ο ευεργέτης των ανθρώπων, ο Προμηθέας είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος.
    Αλλά από που ξεκινάει η παραφιλολογία για τον Εωσφόρο;
    Τον έφτιαξαν οι άγνωστοι συγγραφείς της Παλαιάς Διαθήκης για να δικαιολογήσουν στους απλούς ανθρώπους την αιτία των δεινών τους.
    (Έτσι φτιάχτηκε και το παρηγορητικό παραμύθι του Ιώβ, που μας δίνει δύναμη και κουράγιο ακόμη και σήμερα.)
    Και τον φορτωθήκαμε εμείς γιατί τα Ιερατεία που έφτιαξαν την Καινή Διαθήκη τον πρόβαλαν όσο δεν παίρνει άλλο για να κρατήσουν τον κόσμο φοβισμένο κάτω από την εξουσία τους. Είναι μια φανταστική ιστορία. Ένα απλοϊκό παραμύθι για μικρά παιδιά.

    Όμως ο διάβολος της εβραϊκής Βίβλου δεν είναι ακόμη ο βασιλιάς του σκότους. Ένας άγγελος του Θεού είναι, ένας σατανάς, ένα κατήγορος, που κάνει κάποιες σποραδικές εμφανίσεις.
    Η παραδοσιακή μορφή του διαβόλου δεν προέρχεται από την Παλαιά Διαθήκη.
    3.500 χρόνια πριν, στην αρχαία Περσία, την περιοχή που καταλαμβάνουν σήμερα η Συρία, το Ιράκ και το Ιράν, οι άνθρωποι είχαν πολλούς θεούς. Καλούς και κακούς. Μέχρι που ένας ιερέας, ο Ζωροάστρης (Ζαρατούστρα) μείωσε τον αριθμό τους σε δύο. Ήταν ένας επαναστάτης. Προσωποποίησε δεοντολογικά αυτές τις κατηγορίες πνευμάτων σε δύο θεούς.
    Έναν καλό, τον Αχούρα Μάζντα και έναν κακό, τον Αριμάν. Είναι μια γενεσιουργός ιδέα που θέτει τις βάσεις για την δημιουργία αργότερα των δυαρχικών απόψεων που οδήγησαν στον διαχωρισμό μεταξύ του καλού και του κακού.
    Ο καλός θεός, ο παντογνώστης Αχούρα Μάζντα, θεός του φωτός και της τάξης και κυβερνήτης του ουρανού βρισκόταν σε διαρκή αγώνα με το πνεύμα του κακού, του χάους, του σκότους και του ψεύδους, τον Αριμάν.
    Ο Μίθρας, ο γιος του Αχούρα Μάζντα, αποτελεί το πνεύμα της δικαιοσύνης. Ο Μίθρας μεσιτεύει στον πατέρα του για τους ανθρώπους, αγωνίζεται για το καλό τους και βασανίζεται για χάρη τους. Τελικά, αναμένεται ότι ο Μίθρας θα νικήσει το πνεύμα του κακού και θα εγκαταστήσει πάνω στη γη τη βασιλεία του θεού. Ο Ζωροάστρης καλούσε τους πιστούς να κάνουν μόνο το καλό, υποσχόμενος ως ανταμοιβή, τον παράδεισο. Πολλά στοιχεία της διδασκαλίας του Ζωροάστρη έχουν ομοιότητες με αντίστοιχα της διδασκαλίας του Ιησού Χριστού.
    Στην διδασκαλία του Ζωροάστρη, το σύμπαν είναι ένα πεδίο μάχης ανάμεσα στους δύο θεούς, του καλού και του κακού, και κάθε άτομο στη Γη θα πρέπει να διαλέξει πλευρά. Μετά τον θάνατο οι καλοί άνθρωποι ανταμείβονται στον παράδεισο ενώ οι αμαρτωλοί τιμωρούνται στην σκοτεινή και ζοφερή κόλαση.
    Είναι μια απόλυτη μα ελκυστική δυαρχική άποψη οτι αυτή η ζωή είναι μια πάλη μεταξύ του καλού και του κακού. Αυτοί που διαλέγουν το καλό, επιλέγουν το φως.

    //

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Κατά την διάρκεια της ηγεμονίας του ισχυρού Πέρση αυτοκράτορα, Δαρείου του Μέγα, η διδασκαλία του Ζωροάστρη έγινε η επίσημη θρησκεία της αυτοκρατορίας. Μιας αυτοκρατορίας που περιελάμβανε και τα εδάφη του Ισραήλ. Οι νέες Περσικές ιδέες για το καλό και το κακό σύντομα βρήκαν απήχηση στα εβραϊκά ιερά κείμενα. Σ' αυτά έχουμε μια ξεκάθαρη προβολή αυτού που αποκαλούμε εβραϊκή θεολογική αντίληψη αλλά εντός της Παλαιάς διαθήκης εντοπίζονται οι ιδέες του Ζωροαστρισμού. Οι αντιλήψεις για τον παράδεισο και την κόλαση. Είναι η αρχή αυτού που βλέπουμε να εξελίσσεται
    από τότε, τον διάβολο να έχει προσωποποιηθεί ως ο αντίπαλος του Θεού. Καθώς η Περσική αυτοκρατορία καταλύεται από τον Μέγα Αλέξανδρο, η ελληνική κουλτούρα φτάνει στην περιοχή των Εβραίων. Οι Έλληνες φέρνουν μαζί τους πλήθος θεών αλλά δεν υπάρχει ταύτιση κάποιου με τον διάβολο. Ίσως κάπως ο Άδης, ωστόσο όμως δεν ήταν τόσο αντιπαθητικός. Αργότερα ο Πάνας θεωρήθηκε επικίνδυνος για τον χριστιανισμό γιατί είχε μεγάλη απήχηση στον λαό και δαιμονοποιήθηκε. Όταν εδραιώθηκε ο Χριστιανισμός, ο διάβολος ήταν το όπλο των Επισκόπων εναντίον παντός διαφωνούντος και "αιρετικού". "Όποιος δεν είναι μαζί μας είναι με τον διάβολο."

    Ακόμη και σήμερα οι γηραιές κυρίες που συχνάζουν στην εκκλησία αποκαλούν Σατανά και Αντίχριστο όποιον διαφωνεί με την απλοϊκή άποψη τους για τον κόσμο. Και πιστέψτε με πιάνει ο ελεεινός αυτός εκφοβισμός.

    Δ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. .....

    https://www.youtube.com/watch?v=_Vl3lydJy9s



    να έχουμε ένα αρμονικό διήμερο...


    έρρωσθε και ευδαιμονείτε


    Ποιητής των χρωμάτων

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλή Κυριακή, αγαπητέ Ποιητή των χρωμάτων!
      Ευχαριστούμε για την ...σκόνη στον άνεμο! Από τα αγαπημένα μου.
      ΛΥΚΙΟΣ.

      Διαγραφή
    2. Πολύ όμορφο και διαχρονικό το τραγούδι σου, Ποιητή των χρωμάτων! Σ' ευχαριστούμε.
      Ακούς, Λυκαστράκο; Σκόνη στον άνεμο! Βρεθήκαμε από εύνοια της τύχης σε ένα συμπόσιο που δεν έχει τέλος. Δέξου τους φίλους σου με τις αδυναμίες τους, μάθε να συν χωρείς τις όποιες ατέλειες του καθενός μας, αποδέξου με επιείκια τις δυνατότητες μας. Δεν είμαστε τέλειοι. Κι αν δικαίως νιώθεις αδικημένος κάποια φορά, κάνε την υπέρβαση και δώσε τόπο στην οργή («είκε θυμώ και μετάστασιν δίδου»)

      Noir Désir - Le vent nous portera
      http://youtu.be/U2NNMmMPMWU
      Πριν να μας μεταφέρει ο άνεμος, έλα να παίξουμε :-))

      Δ.

      Διαγραφή
  29. Αυτό που έχει σημασία στην φιλοσοφία, είναι η ...σοφία που απομένει στον άνθρωπο, αφού ξεχάσει τις πληροφορίες και τις λεπτομέρειές τους! Όπως ακριβώς η πείρα είναι το αμάλγαμα των εμπειριών μας.
    Η φιλοσοφία έχει αξία μόνο όταν μπορεί να μετουσιώνεται σε σοφία μέσα μας, ώστε να βιώνουμε με καλύτερο τρόπο την ζωή μας.
    Αν βάλεις λοιπόν όλες αυτές τις παραδόσεις των θρησκειών σε ένα μπλέντερ, τι ζουμί νομίζεις ότι θα βγάλουν; Ε, αυτό το ζουμί είναι που έχει την αξία της αλήθειας που αναζητάς.
    Νομίζω ότι έχεις ήδη φτάσει εκεί και δεν το έχεις καταλάβει.
    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχεις απόλυτο δίκιο, Λύκιε. Μας εντυπωσιάζεις, όπως πάντα, με την σοφία των συλλογισμών σου.
      Κι αν ακόμη υποθέταμε οτι δεν υπάρχει μετά θάνατον ζωή, πράγμα που ο καθένας μας μέσα από τον δικό του δρόμο ξέρει οτι δεν ισχύει, πάλι αυτό που θα επέλεγα είναι μια ζωή με αγάπη, ταπεινοφροσύνη και προσπάθεια για κατάκτηση της συγχώρεσης. Τίποτε δεν εξυψώνει τον άνθρωπο όσο αυτές οι αρετές. Πάντα βέβαια μαζί και σε συνδυασμό με τα Δελφικά παραγγέλματα.
      Γιατί όπως είπες και στην αρχή αυτής της συζήτησης, Λύκιε, και το κράτησα σαν κόρη οφθαλμού:

      "Ο δρόμος του Θεού δύσκολα "βαδίζεται" από ανθρώπους"
      Φυσικά και δύσκολα βαδίζεται από τους ανθρώπους! Ποιος είπε ότι η πορεία προς την θέωση είναι εύκολη;
      Οι άνθρωποι είναι "εν δυνάμει θεοί". Για να γίνουν και "ενεργεία θεοί" όμως, πρέπει να βαδίσουν δύσκολες ατραπούς, που περιλαμβάνουν πολύ πόνο και θυσία. Πρέπει να θυσιαστεί το μικρό "εγώ" μας, για να μεγαλουργήσει το μεγάλο μας "Εγώ".
      Αλλιώς, αν δεν σκοπεύουμε να κοπιάσουμε, να πονέσουμε και να θυσιάσουμε, τότε θα παραμείνουμε "άνθρωποι" στο σώμα και ζώα στην ψυχή!
      Ο πολιτισμός, η φιλοσοφία, οι επιστήμες και η σοφία του ανθρωπίνου γένους, δεν σταμάτησε στην αρχαιότητα, αλλά συνεχίζεται και εμπλουτίζεται αενάως!
      Ας μην ακρωτηριάζουμε την Γνώση, για να την ταιριάξουμε στην παθογένειά μας...

      Και νομίζω οτι αυτά σου τα λόγια είναι η πεμπτουσία της ελληνικής και χριστιανικής παιδείας.

      Δ

      Διαγραφή
  30. "Ο δρόμος του Θεού δύσκολα "βαδίζεται" από ανθρώπους"

    ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟΕΓΡΑΨΕ ΕΚΕΙΝΟΣ Ο ΑΡΓΩΝΑΥΤΗΣ ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι. Είναι από τον αρχικό διάλογο που έδωσε το έναυσμα για να γίνει όλη αυτή η φιλοσοφική συζήτηση. Είναι από τα πολύτιμα μου.
      Είχα σκοπό να τον αναρτήσω μόλις τελείωνε το θέμα. Για να το κλείσουμε έτσι.
      Αλλά έτσι όπως το έφερε η κουβέντα σήμερα, είχα σκοπό να το βάλω αμέσως τώρα, και με πρόλαβες γιατί ήμουν απασχολημένη με ένα άλλο σχόλιο.

      *ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ*
      ή αλλιώς
      *Η ΜΑΓΕΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ*
      (ένα απόσπασμα)

      Λύκιος: Τους όρους Αγάπη και Συγχώρεση, θα θέλαμε να μας τους ορίσεις εσύ, σύμφωνα με την δική σου αντίληψη. 

Λύκαστρος: Αν γινόταν μια χωροχρονική στρέβλωση και πηγαίναμε στην Αρχαία Σπάρτη Αθήνα,και ρωτούσαμε έναν Λεωνίδα έναν Λυκούργο η έναν Σόλωνα τί σημαίνει αγάπη και συγχώρεση γι' αυτούς, τί θα μας απαντούσαν άραγε;; Νομίζω ότι θα μας έλεγαν κάτι τέτοιο..«γλυκός στους φίλους μου, πικρός για τους εχθρούς μου» 
Ο Πίνδαρος (Πυθ.2.83-85) το έθεσε καλύτερα όλων «Φίλον ειη φιλείν ... ατ' εχθρόν έων λύκοιο δίκαν υποθεύσομαι, αλλ' άλλοτε πατέων οδοίς σκολιαίς» Δηλαδή: στον φίλο θα φερθώ φιλικά, αλλά στον εχθρό μου όμως, σαν λύκος θα ορμήσω μπροστά του, από κάθε λογής δρόμο και μονοπάτια σκοτεινά» 

Ησίοδος (Έργ. Και.Ημ.) 
"...τον φιλέοντ' επί δαίτα καλείν,τον δ' εχθρόν εάσαι'..."
"...Σ' εκείνον που σε αγαπάει να κάνεις το τραπέζι,και αυτόν που σε εχθρεύεται να τον αφήνεις..." 

Άρα βλέπουμε ότι οι προγονοί μας πουθενά δεν μας προέτρεπαν σε μια δουλική αντιμετώπιση των αντιπάλων(να γυρνάμε και το άλλο μάγουλο όταν μας χτυπάνε και να τους συγχωρούμε). Διότι, ναι μεν, πρέπει ο άνθρωπος να αγαπά και όχι να μισεί, αλλά τι γίνεται όταν ο άλλος σε μισεί και εσύ εθελοτυφλείς; Και στην λέξη αγάπη είχαν την λέξη φιλότητα γιατί η αρχαία Ελληνική λέξη « φιλία » σημαίνει πρωτίστως αγάπη και δευτερευόντως έχει την σημερινή έννοια της λέξεως, καθώς, φιλώ = αγαπώ. (η λέξη φιλία είναι το ουσιαστικό του ρήματος φιλώ)).Περισσότερο μιλούσαν για Έρωτα παρά για Αγάπη...για αυτούς στην θέση της Αγάπης υπήρχε η Φιλότητα...και αυτό γιατί πολύ ορθά γνωρίζανε ότι .....
Ο Έρωτας είναι ο δρόμος του ανθρώπου προς τον Θεό.
Η Αγάπη είναι ο δρόμος του Θεού προς τον άνθρωπο.

Ο δρόμος του Θεού δύσκολα "βαδίζεται" από ανθρώπους....λίγες μόνο ψυχές μπορούν να το κάνουν.Και αυτή η δουλική αγάπη που μας φέρανε ήταν η Αχίλλειος πτέρνα,την οποία εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο οι εχθροί των Ελλήνων και του Ελληνικού Πολιτισμού! Με τη διαστρέβλωση, λοιπόν, του όρου και της έννοιας της φιλίας και της αγάπης,απώλεσαμε την ικανότητα μας να εξουδετερώνουμε τον εχθρό....για αυτό μίλησα για "ψυχικό ευνουχισμό"...μας αφαίρεσαν την ψυχική ικανότητα της αντιστάσεως και της επιβίωσης....Κάποια μέρα ίσως θα καταλάβετε το έθιμο που είχαν στην «αρχαία» Ελλάδα, όταν κάποιος έκλεβε-έκανε προδοσία και αυτό αποδεικνύονταν, δεν κινδύνευε μόνο η ζωή του κλέφτη…. αλλά η ύπαρξη όλης της οικογένειας… εγγόνια, παιδιά κ.λ.π. δεν τον συγχωρούσαν ούτε τον άφηναν να το ξανακάνει....για αυτό έχουμε τα σημερινά χάλια και την κατάντια στην χώρα μας....γιατί ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ....που να ΤΙΜΩΡΕΙ αυτούς που πρέπει να τιμωρηθούν.

Περιέργως η διαστρέβλωση αυτή του όρου/έννοιας της "αγάπης" άρχισε με την εισβολή ξένων και δη ασιατικών σοφιστικών ιδεολογημάτων,στον Ελληνικό χώρο,με την άφιξη των πρώτων Ατλαντογενών τμημάτων..μετά την καταβύθιση της Ατλαντίδας.

      //

      Διαγραφή
    2. ΛΥΚΙΟΣ
      Συνεπώς να υποθέσω ότι είσαι εναντίον της Αγάπης και της Συγχώρεσης, γενικώς;
ΛΥΚΙΟΣ.

      
ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ7 Ιουλίου 2016 - 1:47 μ.μ.
Θα σου απαντήσω με τα λόγια των προγόνων μου....

"...τον φιλέοντα φιλείν,και τωι προσιόντι προσείναι.
και δόμεν,ός κεν δωι,και μη δόμεν,ός κεν μη δωι..."
"...Αυτόν που σε αγαπάει να τον αγαπάς,και να συντρέχεις όποιον σε συντρέχει.
Να προσφέρεις σε όποιον σου προσφέρει,και να μην προσφέρεις σε όποιον δε σου προσφέρει..."

Δηλαδή ελέγχω αυστηρά που δίνω αγάπη και αγαπώ τους ΟΜΟΙΟΥΣ μου.Εσύ αυτούς θα τους αγαπούσες αν σου έγραφαν αυτά για σένα;;Τους κατανοώ γιατί συμπεριφέρονται έτσι....αλλά λυπάμαι δεν μπορώ να τους αγαπήσω,δεν ταιριάζουν τα "χνώτα" μας.


      ΛΥΚΙΟΣ
      "Ο δρόμος του Θεού δύσκολα "βαδίζεται" από ανθρώπους"
      Φυσικά και δύσκολα βαδίζεται από τους ανθρώπους! Ποιος είπε ότι η πορεία προς την θέωση είναι εύκολη;
      Οι άνθρωποι είναι "εν δυνάμει θεοί", όπως θα συμφωνήσεις. Για να γίνουν και "ενεργεία θεοί" όμως, πρέπει να βαδίσουν δύσκολες ατραπούς, που περιλαμβάνουν πολύ πόνο και θυσία. Πρέπει να θυσιαστεί το μικρό "εγώ" μας, για να μεγαλουργήσει το μεγάλο μας "Εγώ".
      Αλλιώς, αν δεν σκοπεύουμε να κοπιάσουμε, να πονέσουμε και να θυσιάσουμε, τότε θα παραμείνουμε "άνθρωποι" στο σώμα και ζώα στην ψυχή!
      Ο πολιτισμός, η φιλοσοφία, οι επιστήμες και η σοφία του ανθρωπίνου γένους, δεν σταμάτησε στην αρχαιότητα, αλλά συνεχίζεται και εμπλουτίζεται αενάως!
      Ας μην ακρωτηριάζουμε την Γνώση, για να την ταιριάξουμε στην παθογένειά μας...
      ΛΥΚΙΟΣ.

      Δ.

      Διαγραφή
    3. Βλέπω τώρα οτι τίθεται στο κείμενο το θέμα της ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ. Δεν θα γίνεται απονομή δικαιοσύνης; Κι αν θα γίνεται, πώς;

      Δ.

      Διαγραφή
  31. ΝΑΙ, ΣΙΓΑ ΜΗΝ ΧΑΣΕΙ ΤΑ ......ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ!! Η Δ. ΑΝΕΦΕΡΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΛΥΚΙΟΥ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΠΕΙ Ο ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ.
    ΚΑΙ ΔΕΕΕΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ ΠΟΙΟΣ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟΝ "ΑΝΩΝΥΜΟ"!! ΧΑΧΑΧΑΧΑ!
    ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να, βρε Αρθούρε, μ' αυτά ξαφνιαζόμουν και θύμωνα, πριν καταλάβω οτι το υπόκωφο χιούμορ σου είναι ένα παιγνίδισμα, ένα κάλεσμα για διάλογο. Τώρα δεν την ξαναπατάω.

      Δ

      Διαγραφή
    2. ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ, ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ! ΟΛΑ ΟΣΑ ΓΡΑΦΩ ΕΧΟΥΝ ΣΤΟΧΟ ΝΑ ΠΥΡΟΔΟΤΗΣΩ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΑΛΟΓΟΥΣ. ΣΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΜΙΛΑΩ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΟ ΤΙ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΥΡΟΔΟΤΗΘΕΙ. ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΠΟΤΕ Ο ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΨΕ ΛΑΘΟΣ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ. ΑΛΛΑ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΗΘΕΛΑ, ΓΙΑΤΙ ΤΟΝ ΕΚΑΝΑ ΝΑ ΒΓΑΛΕΙ ΟΛΟ ΤΟΥ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ, ΤΟΝ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΚΟ ΜΑΖΙ. ΑΝΤΕ ΒΡΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑΚΙ ΜΟΥ, ΜΟΝΟ ΕΣΥ ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ! Σ ΑΓΑΠΩ!
      ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ

      Διαγραφή
    3. @ ΑΡΚΤΟΥΡΟ

      Δεν έχω ανάγκη να κρύβομαι πίσω από κανέναν ανώνυμο η επώνυμο...ένας λόγος που γράφω με Άβαταρ είναι αυτός,κανείς να μην μπορεί να γράψει σαν Λύκαστρος αν δεν είμαι εγώ...αλλά μάλλον έπαθες Λυκαστρομυγίαση και σε όλους τους ανώνυμους βλέπεις εμένα.Όσο για το σκωπτικό σου χιούμορ θα το ανέχονται οι άλλοι από εδώ και μετά.Καθότι εγώ ΔΕΝ είμαι υποχρεωμένος και ούτε σου έδωσα ποτέ το δικαίωμα να νομίζεις ότι με ξέρεις αν έχω κακό η καλό εαυτό .....ούτε με ξέρεις ούτε και γνωστός σου είμαι...το μόνο που έπρεπε να κάνεις για μένα ήταν η διάθεση για διάλογο πάνω σε αυτά που έγραφα,αλλά με την στοιχειώδη ευπρέπεια και με προϊόντα έρευνας και μελέτης...κάτι το οποίο δεν έκανες.

      Σας ευχαριστώ για την φιλοξενία.Ο ΚΑΤΑΧΘΌΝΙΟΣ ΔΑΙΜΩΝ τελείωσε για μένα,καλή συνέχεια.

      Διαγραφή
    4. Ναι καλα......Είσαι τόσο εξαρτημένος όπως ο ναρκομανής! Εάν ήθελες να φύγεις δεν θα έμπαινες καν στον κόπο να απαντήσεις. Το στίγμα σου είναι πια οφθαλμοφανές. Με όποιο όνομα και να μπαίνεις εχες βάλει ψηφιακή σφραγίδα. Πάντως φίλε μου είσαι τροφή για τους ψυχαναλυτές!! Και για να σου αποδείξω ότι δεν έφυγες....... μόλις τι διαβάσεις θα αρχίσεις τις ριπές.... 1,2,3 φύγαμε..... Μπούμ!!!!! Εάν δεν απαντήσεις θα το βουλώσω και θα αυτομαστιγωθώ και εσύ θα είσαι νικητής και θα έχεις ανακτήσει την χαμένη σου αξιοπρέπεια με ψηλά το κεφαλι.
      Ο Παράφρων

      Διαγραφή
    5. Λύκαστρε, τέλος!! Θα επιστρέψεις. Ο Αρθούρος είναι κακό παιδάκι, δεν κατάλαβε ακόμη τί έγινε. Γι' αυτό και συνεχίζει χωρίς να το επιδιώκει εσκεμμένα, να δυναμιτίζει την κατάσταση. Αν όμως εξαιρέσουμε το στυλ του Αρθούρου και μερικές αδικιούλες ακόμη, ξέρεις οτι το ανάκλιντρο σου είναι άδειο κι έρημο, και το φάσμα σου αιωρείται χωρίς να είσαι εσύ. Έχουμε φτιάξει μια σκεπτομορφή Λύκαστρου. Αρκετά κράτησε. Η αποχή σου πέρασε τα μηνύματα που ήταν να περάσει σε όσους ήθελαν και μπορούσαν να τα διαβάσουν.
      Να μην διαβάζεις τα σχόλια του Αρθούρου, μολονότι γράφει κάτι άπαιχτα τελευταία. Αλήθεια σου λέω, είναι ολοφάνερο στον καθένα οτι ο Αρθούρος σου φέρθηκε απαράδεκτα και συνεχίζει τις προκλήσεις του. Ίσως με τον καιρό καταλάβει οτι είναι άτεχνος ο τρόπος που σε φλερτάρει. (Φυσικά μιλάμε για αδελφικό άγαρμπο φλερτ)
      Τελείωνε! Δεν θα τα ξαναπώ. !!!!!!!!!!!

      Δ.

      Διαγραφή
    6. Ε, δεν πιστεύω να λαμβάνεις υπ' όψιν σου και ό,τι λένε οι παράφρονες!! Βρε τί έχουμε πάθει! Τί πόλεμος είναι τούτος; Αυτός τώρα είναι άλλος, δεν είναι ο γνωστός θαυμαστής του Μορφέως. Αυτός το ξέρει οτι είναι παράφρων. Κόβουν φλέβα οι παράφρονες για σένα, Λύκαστρε. Σου έχουν μεγάλη αδυναμία.

      Δ.

      Διαγραφή
    7. Εν τω μεταξύ ο Λύκιος, σε γειτονική ανάρτηση μας δίνει μαθήματα πώς αντιμετωπίζουμε τα επώνυμα και ανώνυμα τρολ. Βέβαια τον τρέμουν και είναι μαζεμένα και χαριτωμένα μαζί του αλλά δεν παύει να είναι ένα λάιβ μάθημα.

      Δ.

      Διαγραφή
    8. ΕΛΕΟΣ! ΤΙ ΕΙΠΑ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΞΑΝΑΠΡΟΚΑΛΕΣΑ ΤΟΝ ΛΥΚΑΣΤΡΟ? ΜΑΛΛΟΝ ΛΑΘΟΣ ΕΚΑΝΑ ΟΤΙ ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΕΛΙΚΑ!
      ΛΥΚΑΣΤΡΕ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΘΑ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΕΣΟΥΝ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙΣ. ΑΝ ΘΕΣ ΝΑ ΦΥΓΕΙΣ, ΝΑ ΦΥΓΕΙΣ! ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΤΟ ΣΤΥΛ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ ΜΟΥ. ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΣΤΥΛ ΒΕΒΑΙΑ, ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΑΝΕΧΟΜΑΣΤΕ. ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ, ΚΑΛΗ ΚΑΡΔΙΑ!
      ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΜΕ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΣ ΑΛΛΑ ΕΠΙΣΗΣ ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ, ΚΑΛΗ ΚΑΡΔΙΑ.
      ΠΑΡΑΦΡΟΝΑ, ΑΣΕ ΤΟΝ ΛΥΚΑΣΤΡΟ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΟΤΙ ΝΟΜΙΖΕΙ. ΕΧΕΙΣ ΤΑΣΕΙΣ ΜΑΖΟΧΙΣΜΟΥ?
      ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ

      Διαγραφή
    9. Λες: "ΑΛΛΑ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΗΘΕΛΑ, ΓΙΑΤΙ ΤΟΝ ΕΚΑΝΑ ΝΑ ΒΓΑΛΕΙ ΟΛΟ ΤΟΥ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ, ΤΟΝ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΚΟ ΜΑΖΙ." Ρε συ, ξέχασες μου φαίνεται πόσο άσχημα λόγια του είπες. Και καλά έκανες που τα ξέχασες και όλοι τα ξεχάσαμε. Αλλά γιατί σε ευαίσθητες και κρίσιμες στιγμές θέλεις να βγάλεις και τον κακό εαυτό του άλλου; Από περιέργεια; Είναι σώφρων αυτό, Αρθούρε; Το πιστεύω οτι δεν το συναισθάνεσαι αυτό που σου λέω. Αλλά όχι και να παραπονεθείς κι από πάνω!! Δεν είναι της ώρας. Τώρα άλλο προσπαθούμε να κάνουμε!!

      Δ.

      Διαγραφή
    10. Όπου σώφρων βάζεις σώφρον και το σταματάμε εδώ για να εκτονωθεί η κατάσταση. Καλά;
      Δ.

      Διαγραφή
    11. Ο.Κ. ΣΟΥ ΚΑΝΩ ΤΗ ΧΑΡΗ ΝΑ ΜΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΩ!
      ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ

      Διαγραφή
  32. Ενα στοιχειο του ελληνισμου, ειναι και το "Μηδενι δικην δικασεις, πριν αμφοιν μυθον ακουσεις" (ποτέ μην βγαλεις καμια ετυμηγορια, πριν ακουσεις την ιστορια και απο τις δυο μεριες). Αυτο ειναι βασικη αρχη δικαιου και ο Ελληνας(οχι κατ'όνομα Ελληνας) ειναι υποχρεωμενος να το τηρει.

    Εχουμε την ιστορια του Εωσφορου στην οποια αυτος φταιει για τα πάντα. Ειναι το καθαρμα που μας εξαπατησε, ο αντιπαλος, αυτος που ευθυνεται για την Πτωση, ο εχθρος του Θεου και του ανθρωπου, μεγαλος μαλακας δηλαδη. Ταχουμε ακουσει χιλιες φορες απο τοσα χειλη αδαων. Κανεις ομως δεν μπορει να εξηγησει καποιες βασικες αποριες.

    Η ιστορια απο την μερια του ποια ειναι; Ποιος την διατυπωσε; Ακομα και ο Αισχυλος δεν μοηκε στον ψυχισμο του στον Προμηθεα Δεσμωτη, δεν αποπειραθηκε να τον κατανοησει. Ισως να τοκανε στα επομενα εργα. Απλως, παρουσιασε μερος της ιστοριας του. Εμεις λοιπον προσπαθουμε να το κανουμε, να τα ανασυνθεσουμε αυτα, τιμωντας την ελληνικοτητα μας, χωρις να γινουμε αβουλη πειθηνια μαζα στα λογια τριτων, πριν "δικασουμε" την δικη.

    Εχω μια συμπαθεια σε οσους δεν κραυγαζουν το ποσο αδικημενοι ειναι. Συνηθως εχουν δικιο και ειναι αδικημενοι και η σιωπη τους κρυβει απλα μια ευγενικη ψυχη. Κραυγαζει συνηθως σαν τελαλης ο καιροσκοπος και κουτοπονηρος ανθρωπος. Μου φερνει κατι σε Batman, και Σκοτεινο Ιπποτη. Δεν αναζητουν ενεργα κοινο, ειναι αληθινοι. Δεν ξερω αν ο Εωσφορος πεφτει σε αυτην την κατηγορια των ευγενικων ψυχων. Ξερω παντως πως οι αλλοι που τον κραζουν με βρυχηθμους πως συνηθως ανηκουν στην αλλη κατηγορια, αυτη των σαπιων ανθρωπων που δεν θελω να εχω πολλα μαζι τους. Βεβαια, παρα πολλοι απλως αναμασουν οτι ακουσαν απο τον προηγουμενο σαν χαλασμενο τηλεφωνο, οντας απλα προβατα.

    "Και με τον άνθρωπο γιατί να τα βάλει;"
    Να τα βαλει με τον ανθρωπο κοτζαμ Εωσφορος; Πνευμα μεγεθους Χριστου να στεκεται αντιπαλος στον ανθρωπο; Στον μαλακα το ανθρωπο τον πουθενά; Δηλ απαξιει να ασχοληθει με τον κοσμο της υλης αλλα εχει σκοπο ζωης και υπαρξης να μπλοκαρει τον ανθρωπο απο την θεωση; Τον μαλακα τον ανθρωπο που ασχολειται με οτι ηλιθιοτητα βρισκει; Σιγα που χρειαζεται δηλ και ο Εωσφορος για να βαζει εμποδια, λες και εμεις σαν ανθρωποι ειμαστε ανικανοι να τα κανουμε ολα σκατα καθε μερα. Δεν εχει ουδεμια λογικη.

    Εγω αν ημουν Εωσφορος, θα σκεφτομουν καπως ετσι: "Α ρε κατακαημενε κακομοιρε ανθρωπε πως τυραννιεσαι ετσι και δεν παιρνεις χαμπαρι τιποτα. Ισως παλι και ναναι καλυτερα που δεν καταλαβαινεις. Τι φταις και εσυ.." Αυτο ειναι το λογικο. Οταν εισαι ανθρωπος και βλεπεις ενα γατακι να τυραννιεται να απελευθερωθει απο κατι συρματα που εχει μπλεχτει, το ελευθερωνεις. Δεν ξεσπας πανω του, τα νευρα σου απο τον μαλακα που εχεις για αφεντικο. Ο ανωτερος αγαπαει και "λυπαται" τον κατωτερο οταν βασανιζεται, οποτε τον διευκολυνει διοτι απλα εχει την δυνατοτητα.
    Ελ Στοχαστης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αρα δεν νοειται να τα βαζει με τον ανθρωπο, διοτι δεν τιθεται ζητημα "μονομαχιας", δεν ειμαστε ισαξιοι του. Ισως να τα βαζει με την ανοησια των ανθρωπων να βιαζονται να θεωθουν πριν την ωρα τους, χανοντας ετσι την ζωη τους, καταφερνοντας δηλ να μην ζησουν ποτέ. Αυτο ειναι ενδιαφερον σαν θεωρια, θα μπορουσε να στεκει. Και σαν αποψη δεν ειναι λαθος. Να πιστευει δηλαδη πως καθε ανθρωπος πρεπει να "ζει" και να μην ζει σε φανταστικους κοσμους και ονειρωξεις. Να χαιρεται την ενσαρκη ζωη του και να αποκομιζει ολες τις εμπειριες που αυτη του προσφερει. Ισως ναναι και ο δακτυλος που εφαρμοζει το καρμα. Θεωρω πως ετσι υπηρετει τον ανθρωπο και δεν του ειναι αντιπαλος, αν και φαινομενικα μπορει να δειχνει ετσι.

      Εαν ισχυει πως μονη της η εισοδος του πνευματος στην υλη, μας υποχρεωνει σε συνεχη παλη και δεν το πραττει ο Εωσφορος, τοτε παλι δεν ισχυει πως ο Εωσφορος ειναι αυτος που μας εμποδιζει να φτασουμε στην θεωση. Δεν φταιει αυτος αλλα η ανικανοτητα μας και εμεις ως γνωστοι ανευθυνοι, ψαχνουμε ενα μαυρο προβατο να του χρεωσουμε τις δικες μας αμαρτιες-αστοχιες και βρισκουμε και εμας τον γνωστο καλοκαγαθο "μαλακα" που δεν λεει ποτέ οχι, διοτι ειναι δεσμιος της αγαπης που θρεφει για τους αλλους.
      Ακομα δεν ξερω. Μηπως δεν προσπαθει να μας εμποδισει αλλα να μας δειξει τον σωστο τροπο;
      Ελ Στοχαστης

      Διαγραφή
  33. Αντιλαμβάνομαι την ανάγκη σου να εξευμενίσεις το Κακό, αλλά η αντίληψή του είναι έμφυτη σε κάθε συνείδηση, ακόμα και για αυτούς που έχουν παραδοθεί στο Κακό και το υπηρετούν! Διότι και το ίδιο το Κακό αντιλαμβάνεται στην διαφορά της δημιουργίας από την καταστροφή. Δεν χρειάζεται πολλή ανάλυση για να καταλάβουμε την καταστρεπτική δύναμη του Κακού (της έλλειψης) και την αποδόμηση της Δημιουργίας που θέλει να πραγματώσει.
    Τα αίτια που προκαλούν το Κακό (που εκπροσωπείται από τον Εωσφόρο), πέραν της ιστοριούλας του κειμένου από την ροδοσταυρική μύηση, για εμάς είναι αυτονόητα! Το Κακό θέλει να μας δυσκολέψει να επιλέξουμε και να ακολουθήσουμε το Καλό. Δεν μας ενδιαφέρει το "άλλοθι" του Κακού, ούτε αν τον "αδίκησε" ο Θεός! Με ποια κριτήρια μπορούμε εξάλλου να κρίνουμε τον ακατάληπτο και ανυπέρβλητο Θεό; Με αυτά που μας θέτει ο πεπερασμένος μας νους; Με την ανθρώπινη ηθική και την αντίληψη του δικαίου, μέσα από τα ανθρώπινα πάθη μας;
    Προσπαθούμε να κατεβάσουμε τον Θεό στα ανθρώπινα μέτρα και να τον σταθμίσουμε με την ανθρώπινη λογική.
    Όλη η ιστοριούλα του κειμένου είναι συμβολική και υπεραπλουστευμένη, ώστε να γίνεται αντιληπτή από τον απλό άνθρωπο.
    Η πραγματική εξήγηση της Δημιουργίας, είναι μη προσωποποιημένη, αλλά εντελώς αδύνατη να εκφραστεί με λόγο καταληπτό.
    Με λίγα λόγια, θα μπορούσαμε να εξηγήσουμε με όρους κβαντικής μηχανικής και φυσικής επιστήμης, ότι κάθε πράξη που ενεργείται μέσα στον Κόσμο προκαλεί μια αναδιάταξη της στατικής ισορροπίας του.
    Άρα κάθε πράξη προκαλεί μια καραμπόλα αντιδράσεων, που αλλάζουν διαρκώς το μορφογεννητικό πεδίο.
    Επίσης υπάρχουν αναρίθμητες εκφάνσεις αυτού του πεδίου, οι οποίες προκύπτουν από την "διάθλαση" του χρόνου. Πρόκειται για έναν τεράστιο μηχανισμό, ασύλληπτης έκτασης (όχι στον χώρο, αλλά στην διάνοιά μας), όπου διέπεται από νόμους.
    Αυτούς τους νόμους τους αγνοούμε σχεδόν εν συνόλω! Ακόμα ξέρουμε ελάχιστα.
    Το μόνο που μένει, είναι να αποδεχόμαστε τα φαινόμενα (δηλαδή αυτά που αντιλαμβάνόμαστε) ανεξάρτητα από το αν μπορούμε να τα ερμηνεύσουμε ή όχι. Είναι λάθος το να πούμε "ε, αφού δεν μπορώ να το εξηγήσω, άρα δεν υπάρχει ή ανήκει στην φαντασία μου"!
    Το ορθό είναι να αναγνωρίζουμε και να αποδεχόμαστε και αυτά που μπορούμε, αλλά και αυτά που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε. Κάποια στιγμή, θα μπορέσουμε να εξηγήσουμε πολλά περισσότερα. Αν τα έχουμε όμως εκ προοιμίου απορρίψει, δεν θα τα εξηγήσουμε ποτέ.
    Στο ερώτημα λοιπόν "Και με τον άνθρωπο γιατί να τα βάλει;", είναι αδιαμφισβήτητο ότι όντως το Κακό εχθρεύεται τον άνθρωπο, διότι εμποδίζει την ανέλιξή του. Αυτό δεν χρειάζεται ιδιαίτερη απόδειξη, το έχουμε κατακτήσει.
    Το "γιατί" όμως -σύμφωνα με την ιστορία-, έχει να κάνει με το γεγονός ότι εκδήλωσε τον "εγωισμό", δηλαδή απώλεσε την Αγάπη που είχε εξ αρχής μέσα του και η οποία αποτελεί την Συνεκτική Δύναμη του Αιθέρα, που δομεί την ύλη. Αυτή η έλλειψη της Αγάπης (που λέγεται Μίσος) είναι ΑΠΟΔΟΜΗΤΙΚΗ για την δημιουργία. Η εγωπάθεια, είναι η έλλειψη αγάπης για τον άνθρωπο και την φύση. Ο άνθρωπος λειτουργεί κοινωνικά, δηλαδή συνεργατικά, διότι μόνο από την αλληλεπίδραση με συνανθρώπους και την καλλιέργεια της αγάπης ("αγαπάτε αλλήλους") μπορεί να ανελιχθεί. Διαφορετικά θα ζούσε σαν ζώο μοναχικό στα βουνά και θα λειτουργούσε με μοναδικό κριτήριο την επιβίωση και την διαιώνιση στου είδους.
    Να γιατί δεν πρέπει να λαμβάνουμε παραδείγματα συμπεριφοράς από τον ζωικό κόσμο για τον άνθρωπο. Δεν μας νοιάζει πως ζει ένα λιοντάρι και γιατί σκοτώνει. Είναι άλογο ζώο και προσαρμόζεται στο περιβάλλον και τις ανάγκες του. Ο άνθρωπος είναι έλλογο ον και προσαρμόζει το περιβάλλον στα δικά του μέτρα, διότι μπορεί να ιεραρχεί και να αξιολογεί, καθώς και να συλλαμβάνει ιδέες και να τις μετατρέπει σε αξίες.
    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Είδα μόλις αυτό το ποιηματάκι.
    Και ταιριαστό κι αταίριαστο, η ποίηση πάντα μας ταξιδεύει.

    Και συ λοιπόν
    στέκεσαι έτσι βουβός με τόσες παραιτήσεις
    από φωνή
    από τροφή
    από άλογο
    από σπίτι
    στέκεις απαίσια βουβός σαν πεθαμένος;

    Ἐγὼ πάλι μέσα στὸ πλῆθος διακλαδίζομαι
    ἡ θέλησή μου διακλαδίζεται μέσα στὸ πλῆθος
    μαζεύω τοὺς σκόρπιους σπόρους μου.
    Για τὴν καινούρια μακρινή μου ἀνάσταση
    μαζεύω.

    Κατά Σαδδουκαίων

    Δ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Καλημερα
    Πρωτον δεν εχω καμια αναγκη να εξευμενισω το Κακο, χεσμενο το εχω, αρα κακως εχεις αντιληφθει πως εχω καποια αναγκη. Ομως, εχω ηθικο χρεος να του προσφερω μια δικαιη δικη πριν εκτοξευσω κατηγοριες εναντιον του και αυτο το πραττω, προσπαθω να κατανοησω την Ουσια του. Αυτο θα πει ελληνισμος. Δεν ειμαι Ερντογαν. Αλλο το ενα, αλλο το αλλο.

    Ο ορισμος του Κακου στο ανω κειμενο οριζεται ως η διαφορα μεταξυ του Καλου που εκδηλωνουν τα δημιουργηματα και του απολυτου Καλου που ειναι ο Θεος. Αρα, οταν λεμε ποσο κακος εισαι, εννοουμε ποσο απεχεις απο το Θεο. Ποσο θες για να τον φτασεις. Αρα με αυτον τον ορισμο, δεν υπαρχει Κακο αυτο καθ'αυτο στον κοσμο μας. Κακοι εννοουνται μονο οσοι μας μπλοκαρουν τον δρομο προς την θεωση.

    "Δεν χρειάζεται πολλή ανάλυση για να καταλάβουμε την καταστρεπτική δύναμη του Κακού (της έλλειψης) και την αποδόμηση της Δημιουργίας που θέλει να πραγματώσει."
    Δεν υπαρχει αυτο. "Ο καταστρεπτικος παραγοντας ειναι εις (ενας) εκ των δυο νομων της φυσεως που ασκουν στον ανθρωπο ιση επιρροη." Ο αλλος ειναι ο δημιουργικος. Δεν εχει σχεση το κακο, το κακο ειναι ορος εφευρημα, συμβατικος. "Ο νόμος αυτός όμως δεν είναι το Κακό"
    "Οταν το κακο εκδηλώνεται από τον άνθρωπο (οταν δηλαδη ο ενας ανθρωπος στεκεται εμποδιο στην εξελιξη του αλλου και στην πορεια του προς την θεωση), ο νόμος το χρησιμοποιεί για να δράσει μέσω αυτού. Αυτή είναι και η μόνη του σχέση με το Κακό." Αρα δεν αποδομει την Δημιουργια, ισα ισα που ειναι το μισο θεμελιο του κοσμου της Δημιουργιας.

    Αρα αφου ως Κακο οριζεται η αποσταση μας απο τη θεωση, ο "εκπροσωπος" του δεν μπορει παρα να ειναι αυτος που στεκεται εμποδιο στην αυτογνωσια μας. Θεωρω απαραιτητο ενας ανθρωπος να αποκτησει επιγνωση του κοσμου της Δημιουργιας πριν αυτογνωσει τον Εαυτο του, αλλα αυτο ειναι δικια μου αποψη,μπορει καποιος να διαφωνει, αλλωστε μπορει να συμβει και παραλληλα ή αναποδα χρονικα απλως θαναι δυσκολοτερο. Αρα ενας ανθρωπος θα πρεπει να βιωσει τον καταστρεπτικο παραγοντα και να τον αναγνωρισει μεσα του, καθως αφου ο ανθρωπος ειναι μερος της Δημιουργιας, προφανως διεπεται απο τους Νομους που την διεπουν, αρα εκτος απο Δημιουργικη, η αλλη μιση φυση του ειναι Καταστρεπτικη. (τα δυο αλογα, ασπρο και μαυρο). Αν καποιος ειναι ειλικρινης με τον εαυτο του στην σεξουαλικοτητα του, δεν μπορει παρα να το διαπιστωσει μονος του.

    Αρα Κακο ειναι η μηχανικοτητα, ειναι η αδρανεια, ειναι το δογμα, ειναι η προσκολληση, η σταθεροτητα, το κλειστο μυαλο των ενηλικων και των ημιμαθων "σπουδαγμενων", ειναι το βολεμα. Ουτε καν η Υλη που μεχρι τωρα νομιζαμε πως δρα σαν παγιδα, διοτι μεσω της Υλης ο ανθρωπος μπορει να αυτογνωσθει ευκολοτερα και γρηγοροτερα. Αρα ποιος θα μπορουσε να ειναι ο εκπροσωπος αυτων των στοιχειων; Ποθεν (απο πού) προκυπτει πως ειναι ο Εωσφορος; Υπαρχει εστω ενα ρημαδο στοιχειο υπερ αυτης της αποψης πριν καταδικασουμε τον πουσταρά στο πυρ των εξωτερον; Οι υπολοιπες εωλες εικασιες περι ελλειψης αγαπης και τα συναφη, μπορουν ευκολα να αντικρουστουν μια προς μια ή να αποδοθουν στον καταστρεπτικο παραγοντα που ειναι νομος της φυσης. Συμφωνω πως ξερουμε ελαχιστα. Αρα πως βγαζουμε συμπερασματα και αποδιδουμε ευθυνες χωρις να ξερουμε ουτε τα στοιχειωδη; Εγω δεν ειδα κανα στοιχειο μεχρι τωρα, εστω καπποια ενδειξη η υποψια.
    Ελ Στοχαστης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Ειναι μεγαλη συζητηση το αν ο ανθρωπος ειναι κοινωνικο ον. Σιγουρα ο ανθρωπος καταλαβαινει καλυτερα και γρηγοροτερα τον εαυτο του οταν βρισκεται διπλα σε αλλους ανθρωπους, διοτι οι αλλοι ανθρωποι δρουν σαν καθρεφτες πανω στους οποιους προβαλλουμε τις ελλειψεις μας, οσα θελουμε να αναπτυξουμε και μετα ειτε τα ερωτευομαστε ειτε τα μισουμε, ειτε τα θαυμαζουμε (αν πιστευουμε πως μπορουμε να τα αναπτυξουμε και εμεις στον εαυτο μας) ειτε τα ζηλευουμε (αν πιστευουμε πως δεν μπορουμε να τα εχουμε). Αν φυγει ο παραγοντας της αυτογνωσιας λοιπον και της τροφης (αφου οι εντυπωσεις ειναι το κυριοτερο ειδος τροφης), εαν ενας ανθρωπος ειναι ικανος να διαλογιζεται τοτε ισως να μην χρειαζεται τις παραστασεις απο την πραγματικη ζωη για να τις αντιληφθει και να αυτεπιγνωστει. Αρα μπορει ο ανθρωπος να ειναι και μοναχικο ον, οπως εχουν υποστηριξει αρκετοι φιλοσοφοι. Σιγουρα παντως, χρειαζεται περιβαλλον αγαπης για να τολμουμε, ομως εγω διαπιστωσα την μεγαλυτερη εξελιξη μου απο την συναναστροφη με τοξικους ανθρωπους.

    Μας νοιαζει και μας παρανοιαζει η Φυση και πως αυτη δουλευει οπως το λιονταρι διοτι η φυση αποτελει μια εκ των τριων υποστασεων μας. Και Ελληνισμος κατα τον Λιαντινη ειναι και το να δεχομαστε την αληθεια που προερχεται απο την Φυση και οχι η αληθεια που δημιουργει το μυαλο των ανθρωπων. Πρωτα, θα κατακτησουμε την υποσταση του ζωου και μετα θα την υποταξουμε στη νοηση μας, διαφορετικα θα καταληξουμε σκλαβοι των φαντασιοπληξιων μας και νομοτελειακα η ασθενεια στο υλικο σωμα ια μας χτυπησει την πορτα, δειχνοντας μας ακριβως τι κανουμε λαθος. Εμεις θα την δημιουργησουμε την ασθενεια και οχι καποιος Θεος που παιζει "παμε Στοιχημα" με καποιο Διαβολο, με την ζωη του ταλαιπωρου ανθρωπου. Αυτο θα πει υπευθυνοτητα.

    Στην πρωτη παραγραφο του ποιηματος θα προσεθετα:

    "Και συ λοιπόν στέκεσαι,
    έτσι βουβός με τόσες παραιτήσεις
    από φωνή,από τροφή,από άλογο,από σπίτι,
    στέκεις απαίσια βουβός σαν πεθαμένος;

    Σε ποιες ταχα εντολες, θαρρεις μενεις πιστος;
    Ακομα δεν καταλαβες, πως τετοιες δεν υπαρχουν;
    Αμα λοιπον, αυτο τωρα το βλεπεις,
    για να ζησεις, τι αλλο να συμβει πια περιμενεις;

    Μην περιμενεις, Ζησε!"

    Ελ Στοχαστης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Πριν σου απαντήσω αγαπητέ Ε.Σ., θα ήθελα να σε παρακαλέσω να μην υποβαθμίζεις το επίπεδο της συζήτησης με την χρήση πεζοδρομιακού λόγου. Θα προτιμούσα να μιλάς στο επίπεδο που σου μιλάμε και εμείς.
    Για παράδειγμα, αντί για "δεν εχω καμια αναγκη να εξευμενισω το Κακο, χεσμενο το εχω", θα μπορούσες να πεις "δεν εχω καμια αναγκη να εξευμενισω το Κακο, με αφήνει αδιάφορο" ή κάτι παρόμοιο.
    Αντιλαμβάνεσαι ότι την δυνατότητα να εκφραζόμαστε ανάλογα, την έχουμε όλοι. Ο λόγος που δεν μιλάμε με πεζοδρομιακή διάλεκτο, είναι ότι επιθυμούμε να κρατήσουμε ένα καλό επίπεδο διαλόγου, με σεβασμό στην ελληνική γλώσσα και προπαντός μεταξύ μας.
    Ας μην το χαλάσουμε αυτό.
    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Άριστα στον Στοχαστή. Μας δόνησε πρωί πρωί με σοφές και ευεργετικές δονήσεις, μας "τάισε" με εκλεκτή διανοητική τροφή, πέταξε πυροτεχνήματα και είδαμε στιγμιαία σε εικόνες τα λόγια του. Και όπως πάντα, περιμένουμε τον Λύκιο, να δούμε τί θα κρατήσει και τί θα ανατρέψει. Κάτι που είδα σε ένα πυροτέχνημα είναι τον εαυτό μου φρεσκογεννημένη. Τόσο αγνό, τόσο καθαρό πνεύμα. Παρακολουθούσα γαλήνια το οικογενειακό γίγνεσθαι ξαπλωμένη στο κρεβάτι μου, ύπαρξη χωρίς επίγνωση του υλικού σώματος. Και πάνω εκεί στην ήρεμη νιρβάνα μου έρχονταν κάποιοι επισκέπτες. Φωνές, χαρές, γιορτή. Και ξαφνικά κάποιος έλεγε κάτι, αυτό που λέμε εκτός θεϊκής θέασης, κι ας μην καταλαβαίνετε τον όρο, μια συκοφαντία, μια αδικία, μια ειρωνία, ένα σκωπτικό χιούμορ, και όλο το πλέγμα του κόσμου διαταρασσόταν. Οι ενήλικες άλλαζαν κουβέντα, το προσπερνούσαν, για μένα όμως σταματούσε εκεί η πλοκή. Γιατί δημιουργούνταν ένας κόμπος στην ύφανση και η παρθενική μου τελειότητα δεν μπορούσε να τον προσπεράσει σαν να μην υπήρχε. Όταν ένα άτομο δημιουργούσε στο οικογενειακό μου γίγνεσθαι πολλές τέτοιες διαταραχές, πολλούς κόμπους, καιγόταν. Στους τρεις κόμπους ήταν μέσα μου persona non grata, ανεπιθύμητος. Θυμάμαι μια φορά που όταν ήρθε ένα τέτοιο πρόσωπο, -περπατούσα πια -, κρύφτηκα στο λουτρό (έτσι λέγαμε σ' εκείνο το σπίτι το μπάνιο), και περίμενα μέχρι να φύγει. Επέλεξα ασυναίσθητα να μην τον αντικρύσω, επίσης να μην του χαρίσω την παρουσία μου. Μέχρι σήμερα παρουσιάζω μια ανθρωποφοβία. Επιλεκτική ανθρωποφοβία για όσους ξέρω οτι απερίσκεπτα δημιουργούν αυτήν την ακαταστασία στην ροή της συνειδητότητας. Δεν γίνεται αυτό συνειδητά. Και ούτε πάντα οι άνθρωποι αυτοί δημιουργούν δυσαρμονία. Υπάρχει όμως η πιθανότητα.
    Η καρδιά μου με ένα χοροπήδημα με δυσκολεύει να έρθω σε επαφή μαζί τους. Με την λογική είμαι ανοιχτή, είμαι ισχυρή, είμαι λέων. Ξεκινώ κάθε φορά την επικοινωνία μου σε καθαρή σελίδα. Είμαι τώρα στην φάση να μάθει η καρδιά να μην φοβάται. Να προσπερνά την δυσαρμονία χωρίς κόμπο, να την αφήνω πίσω, είναι μεγάλη σπατάλη ενέργειας. Ωστόσο είναι ένα εκ γενετής χαρακτηριστικό. Πρέπει όμως να το μετεξελίξω.
    Έκανα το φιλοσοφικό μου ανάκλιντρο, ψυχαναλυτικό κρεβάτι! Είναι και πρωί, με υπνώτισε και το σεντόνι του Στοχαστή:-)
    Καλημέρα!!!

    Δ.

    Υ.Γ. Είδα τώρα και την σύσταση του Λύκιου. Σωστό κι αυτό. Δεκτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητή μου Δέσποινα, πολλοί άνθρωποι οι οποίοι έχουν εξελιγμένη συναισθηματική νοημοσύνη, επιθυμούν να ζουν ήρεμα, χωρίς παρεμβολές που ταράσσουν τα ύδατα της ηρεμίας τους. Όμως αυτή η επιθυμία, δύσκολα βρίσκει την εφαρμογή της μέσα στη ζωή. Το ατσάλωμα που πρέπει να αποκτήσουμε, ώστε να μην διαταρασσόμαστε από την παρουσία ανθρώπων με έντονη πολικότητα, θέλει δουλειά! Και ξέρω ότι αυτό πονάει, γιατί απαιτεί να ξεριζώσουμε από μέσα μας φοβίες που δεν γνωρίζουμε από πότε και πόθεν προέρχονται. Καλή δουλειά λοιπόν! Έχεις το "αυτοψυχαναλώθειν" (χαχα) σ΄αυτόν!
      ΛΥΚΙΟΣ.

      Διαγραφή
  39. Αγαπητέ Ε.Σ., δεν ξέφυγα από όσα είπε το κείμενο για την έλλειψη Καλού η οποία ορίζει το Κακό. Το προσέγγισα από άλλη γωνία και αναφέρθηκα στον Εωσφόρο ως εκπρόσωπο του κακού, με την έννοια ότι ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ να κρατήσει μεγάλη την απόσταση του εν δυνάμει Καλού από το ενεργεία Καλό (δηλαδή το «κακό») στον άνθρωπο. Αυτή η επίδραση του Εωσφόρου στον άνθρωπο, είναι μια εχθρική στάση. Με αυτή την έννοια είναι Κακή, δηλαδή βλαπτική για την ανέλιξή του.
    Άρα εγώ εισάγω (εμπλουτίζω) στην έννοια του «Κακού», την βλαπτικότητα στην ανέλιξη του ανθρώπου.
    Αυτό δηλαδή που πράττει ο Εωσφόρος. Εξάλλου το παραδέχεσαι και εσύ, όταν λες ότι «Αρα αφου ως Κακο οριζεται η αποσταση μας απο τη θεωση, ο "εκπροσωπος" του δεν μπορει παρα να ειναι αυτος που στεκεται εμποδιο στην αυτογνωσια μας»
    Όπως κατάλαβες, μετά το κείμενο μπορούμε να επεκταθούμε περισσότερο από το αυτολεξεί του!

    Θεωρείς απαραίτητο, να αποκτήσουμε επίγνωση της Δημιουργίας πριν επιγνώσουμε τον Εαυτό μας. Αυτό είναι αδύνατον. Η αντίληψη της Δημιουργίας, δηλαδή της φύσης, περνά μέσα από τις δικές μας αισθήσεις και τις ψυχικές επιδράσεις που αυτές προκαλούν. Μόνο αν ήμαστε ένας ρομποτικός (άψυχος) παρατηρητής, θα μπορούσαμε να έχουμε μόνο την υλική αποτύπωση της Δημιουργίας και αυτό μόνο ως καταγραφή.
    Η Δημιουργία δεν είναι μόνο η απτή ύλη, αλλά εξυφαίνεται σε πολλαπλά επίπεδα αραίωσης και πύκνωσης, τα οποία δεν γίνονται αντιληπτά από τις πέντε αισθήσεις μας.
    Τα αισθητήρια όργανά μας για τους άλλους χώρους, είναι τα ψυχικά μας όργανα. Αλλά για να τα αξιοποιήσουμε συνειδητά (με τον νου μας), πρέπει να τα γνωρίσουμε και να τα ελέγξουμε. Μόλις συμβεί αυτό, ανακαλύπτουμε δυνάμεις και μηχανισμούς της φύσης που δεν φαίνονται από τα μάτια μας, αλλά υπάρχουν και μάλιστα κυριαρχούν (είναι ανώτερα της ύλης). Ανακαλύπτουμε ότι και εμείς, ως γνήσια υποσύνολα του Απολύτου Συνόλου, έχουμε στοιχεία της ιδιοσυστασίας του. Άρα ότι βλέπουμε μέσα μας, υπάρχει και έξω μας.
    Συνεπώς μόνο γνωρίζοντας τον εαυτό μας, μπορούμε να γνωρίσουμε την Δημιουργία.
    Στα μαθηματικά το υποσύνολο δεν μπορεί να έχει επίγνωση του συνόλου, παρά μόνο του εαυτού του. Ότι ανήκει σε αυτό, ανήκει σίγουρα και στο σύνολο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Ο άνθρωπος γεννιέται και παλεύει με τα αρνητικά (κακά) γνωρίσματα του εαυτού του. Καμία αντίρρηση επ΄αυτού. Παλεύει διότι τον διαβρώνουν και τον αποδομούν. Αυτό το γνωρίζει και τα αντιμάχεται προκειμένου να ανελιχθεί. Και εδώ που τα λέμε, μόνο όταν κατανικήσει το αρνητικό του μέρος, ανελίσσεται.
    Συνεπώς χρειάζεται τον καταστρεπτικό παράγοντα προκειμένου να τον γνωρίσει και να τον αποφύγει και όχι να παραδοθεί σε αυτόν, διότι τότε η κατάληξη είναι νομοτελειακά βέβαιη!
    Ο Εωσφόρος εδώ, μας προκύπτει από την προσπάθειά του, να διαβρωθούμε από τον καταστρεπτικό παράγοντα.
    Στέκεται εμπόδιο στην ανέλιξή μας, εκπροσωπώντας τα αρνητικά στοιχεία. Αυτά που πρέπει να αντιπαλέψουμε, ώστε να μην κυριαρχήσουν μέσα μας.
    Αυτός είναι ο ρόλος του από την στιγμή πού αποσχίστηκε από τον θεϊκό του θώκο και δημιούργησε το Χάος. Το Χάος αντιτίθεται στην Τάξη, δηλαδή την ιεραρχία. Επιδιώκει την ανατροπή.
    Με αυτή την έννοια ο Εωσφόρος, αν και αναγκαίος για την Δημιουργία, είναι αυτός που «καταδικάζεται» εκ των υστέρων, προκειμένου να επιτευχθεί το Θείο Σχέδιο. Πρέπει να νικηθεί από τον άνθρωπο (εσωτερικά). Σε βοήθεια του ανθρώπου, συνδράμει ο Υιός του Θεού, ο Χριστός, ως αντίπαλον δέος, διότι κυβερνήτης αυτού του κόσμου είναι ο Εωσφόρος (άρα κυριαρχεί).
    Με δυο λόγια: Ο Εωσφόρος είναι μέγιστης αξίας οντότητα, η οποία αποσπάται από την Θεϊκή της ουσία, προκειμένου να δημιουργήσει το Χάος και να υποστηρίξει την Αταξία. Μέσα από το Χάος προκύπτει η ανάγκη (έτσι θέλει το Θείο Σχέδιο) να εγκατασταθεί η Τάξη και η ιεραρχία. Έτσι προκύπτει ο υλικός κόσμος. Ο Εωσφόρος είναι υποχρεωμένος να υποστηρίξει την αρχική του αποστολή, δηλαδή να εναντιωθεί στην Θεϊκή Τάξη, ώστε να δημιουργήσει το δίπολο. Ο άνθρωπος που είναι το υποκείμενο εν προκειμένω, της έλλογης παρουσίας μέσα στην ύλη, πρέπει να επιγνώσει ανάγκη της Τάξης και της Ιεραρχίας και να κομίσει αυτή την γνώση στην Πηγή. Όταν συμβεί αυτό, ο Εωσφόρος θα επανέλθει στον Θεϊκό του θώκο, αποκαταστημένος και «δικαιωμένος» για την θυσία του, υπέρ του θειου Σχεδίου.
    Έτσι αγαπητέ Ε.Σ. δεν καταδικάζουμε την οντότητα του Εωσφόρου, αλλά την επίδραση που ασκεί μέσα μας.

    Λες πιο κάτω ότι «Σιγουρα παντως, χρειαζεται περιβαλλον αγαπης για να τολμουμε, ομως εγω διαπιστωσα την μεγαλυτερη εξελιξη μου απο την συναναστροφη με τοξικους ανθρωπους.»

    Αφού λοιπόν χρειαζόμαστε περιβάλλον αγάπης, αυτό μπορεί να συμβεί μόνο μέσα από την κοινωνικότητα του ανθρώπου. Αντίστοιχα σου λέω ότι πρόκειται για έωλες εικασίες, όσα είπες περί μη κοινωνικού όντος (για τον άνθρωπο) και τα άλλα συναφή φληναφήματα!
    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Απορω με την υπομονη σου Λυκιε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. .....

    Γενέθλια = γέννησις Άθλων ( Με το που θα γεννηθούμε ξεκινά η διαδικασία της "άθλησης" στον Νού, στην Ψυχή, στο σώμα, μέχρι να ολοκληρώσουμε τους "Άθλους" μας ).

    Άθλος <-> λάθος ( αναγραμματισμός ) ( η διά παντός παύση ενός λάθους, μετουσιώνεται πλέον σε Άθλο ).


    --------------------


    Αρκετές πληροφορίες και στοιχεία δείχνουν ότι το παιχνίδι παίζεται στην συσσώρευση ενέργειας.

    Εξάλλου για να δημιουργήσεις χρειάζεται ενέργεια έστω και ως "κίνηση".
    Λέμε αρκετές φορές έχω θετική ενέργεια ή αρνητική ενέργεια.Μπορούμε να το διατυπώσουμε και ως ενεργητική ή παθητική.Αυτό σε μια πιό σφαιρική "εικόνα" είναι ο Κόσμος των αντιθέτων ή των εναντίων.

    Αρκετά έχουν γραφτεί για την σεξουαλική ενέργεια, τα επτά ( 7 ) κέντρα ( τσάκρας ), την φαιά ουσία ( κουνταλίνη ) και διά μέσου της σπονδυλικής στήλης ο Άνθρωπος, να φθάσει στην απόλυτη ευδαιμονία ( Νιρβάνα ).

    Εννοείται ότι η διαδικασία έχει πολυδιάστατη σχέση με την "κάθαρση" και τους κύκλους της Ανθρώπινης Ψυχής.

    Από τους Ορφικούς γνωρίζουμε ότι η πιό κραταιά ενέργεια είναι της έλξης.

    Έρος ως πρός την ουράνια Αφροδίτη ( ροπή πρός το Κάλλος - Αγαθόν ) και έρως ώς πρός την Πάνδημο Αφροδίτη ( ροπή πρός τις επιθυμίες - πάθη )

    Το κακό έχοντας το δεύτερο κάππα ( κ ) κόπτει την "αρχή" πρός το χώρο ( κ = κίνηση α = αρχή κ = κόπτειν ο = μικρός χώρος - πεδίο.

    Το καλό έχοντας το λάμδα ( Λ ) λειαίνει ως Λόγος τον χώρο ( κ = κίνηση α = αρχή λ = λειαίνει ο = μικρός χώρος

    Ο ακατανόμαστος λοιπόν "κόπτει" με τον δικό του τρόπο την διαδικασία τως άνωσης - ανέλιξης του Ανθρώπου συσσωρεύοντας την ενέργεια που σίγουρα δεν είναι η θετική.

    Τι κάνει αυτή την ενέργεια που συσσωρεύει:!

    όπως λέει εύστοχα ο οικοδεσπότης μας...


    Τους κανόνες τους ξέρετε, ξεδιπλώστε τις σκέψεις σας ελεύθερα...



    Υ.Σ.
    α)Δεν πολυ..επεμβαίνω λόγο έλλειψης χρόνου αλλά το βασικότερο γιατί μέχρι τώρα εξελίσσεται πολύ "καλά" η συζήτηση.

    β)Λύκιε κάποια πράγματα που πήγα να γράψω τα πρόλαβες και μπορώ να πώ ( γράψω ) ότι τα περιέγραψες πιό ωραία από εμένα.Μου πήρες την Δόξα... χαχαχα ( λίγο χιούμορ )



    έρρωσθε και ευδαιμονείτε


    Ποιητής των χρωμάτων

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Πολύ ωραία ανάλυση περί καλού, κακού και έρωτος. Επίσης χαίρομαι που εκφράζουμε κοινές θέσεις, έστω κι αν προηγήθηκα χρονικά!
    Πάντως, η δική σου δόξα δεν κλέβεται διότι είναι μοναδική, ως γνήσια ποιητική των ...χρωμάτων!
    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. 1. Λυκαστρε, τωρα ειδα τον αποχαιρετισμο σου. Αν η επιλογη ειναι τελικη, προφανως ειναι σεβαστη. Οπως ομως τραγουδαει ο Νοτης "Δωσε ενα τελος να αρμοζει, κανε μια εξοδο μεγαλη, να σε χειροκροτησουν ολοι, τα πληθη μαγεψε και παλι", και θα σου δειξω τον τροπο. Καθε διαζυγιο ειναι σεβαστο, υπαρχει ομως ενα μεγαλο "αρκει". Αρκει να ξερουμε τον λογο, το "γιατι". Το πραγματικο "γιατι",οχι το "γιατι" που φτιαχνει το μυαλο μας. Θα ηθελα λοιπον να σε ρωτησω: "Γιατι αποχωρεις; Ποιος ειναι ο λογος;" και θα ηθελα να δωσεις μια ειλικρινη απαντηση.

    2. Δ, διαβασα την ιστορια σου. Μοιαζει βγαλμενη απο το δικο μου παρελθον. Χαρακτηριστικο παραδειγμα μια θηλυκης πολικοτητας, δειχνει την αναγκαιοτητα υπαρξης της αρσενικης. Ο αρσενικος-γιανγκ πολος ειναι αυτος που "παταει ποδι". Εφαρμοζεται απλως, οταν κανουμε αντιστοιχες πραξεις. Καποιος νοητικα ευφυης μπορει ευκολα να τον εφαρμοσει στη ζωη του συνδυαστικα με τον θηλυκο-γιν, αρκει να τον εχει συνεχως υποψιν. Συνεχως ομως. Αυτος ειναι που αμφισβητει και πολυ καλα κανει. "Αμφισβητω,αρα υπαρχω" (και οχι σκεφτομαι αρα υπαρχω). Θα μεινουν τοσα λιγα μετα την αμφισβητηση, που θα γινει απολυτα κατανοητο πως οντως ο σοφοτερος ηταν ο "Εν οιδα, οτι ουδεν οιδα". Και θα παραθεσω Λιαντινη εδω γιατι αξιζει να υπαρχει.*

    Το σχολιο του Λυκιου ειναι ολοσωστο. Πώς γινεται αυτο το ατσαλωμα λοιπον; Θα σου το προσφερει απλοχερα η γιανγκ αρχη. Αρκει να την αναγνωρισεις και να παψεις να την καταπιεζεις. Εαν δηλ για παραδειγμα σου αρεσει ο "μπρουταλ" ανδρας, ειναι διοτι ακριβως γι αυτα τα χαρακτηριστικα υπαρχει ερωτας, δηλ ελξη και διαθεση για προσαρτηση στο ειναι και στη ουσια σου. Η υλη και η καθημερινη ζωη προσφερουν απλοχερα ευκαιριες για να συμβει αυτο. Αυτος ειναι ο κατωτερος βαθμος ερωτα, ο φυσικος ερωτας, που οπως ειχε πει ο Γκουρτζιεφ "Ο φυσικος ερωτας εξαρταται απο την πολικοτητα".

    Φυσικα και υπαρχει "ανθρωποφοβια", διοτι ο "γιν" ειναι ανοικτος,εχει ενσυναισθηση οποτε ενας μαλακας μπορει να τον βλαψει και να τον πληγωσει ευκολα. Δεν νοιαζεται αρκετα για τον εαυτο του και εχει την ταση να θεοποιει τους αλλους. Ντρεπεται για πραγματα που δεν θα επρεπε. Αυτο λυνεται με ενα τροπο σκεψης του στυλ "Απο που αντλεις το δικαιωμα ρε μαλακα και με κανεις να αισθανομαι τυψεις, ενοχες, ντροπες ή ανεπαρκης; Αυτα αλλου, εκει που σε παιρνει, σε κανα χαζο που σε αφηνει". Αυτο το υφος πρεπει να φαινεται στο ματι διαρκως σε συναναστροφες με ανθρωπους ειτε αμφιβολης ποιοτητας ειτε αγνωστων. Στην πραξη μπορει να εκφραζεται (αρχικα) με γιν τροπο, οπως: "Με συγχωρειτε κυριε, αλλα δεν σας επιτρεπω αυτην την συμπεριφορα. Την θεωρω ασεβη και δεν ειμαι διατεθειμενος να την δεχτω".

    3."Απορω με την υπομονη σου Λυκιε."
    Καλα εσυ το μονο που μπορεις να κανεις ειναι να απορεις. Για μεχρι εκει ("να απορεις" για να σε βοηθησω) καλος εισαι.

    4. Δεν ειναι ασεβεις οι λεξεις, ας μην τις φοβομαστε, αλλα οι συμπεριφορες. Δεν υστερει το πεζοδρομιο απο τα "σαλονια". Ωστοσο, δεχομενος την συσταση, θα προσπαθησω να το ελαττωσω. Η αλληλοεκτιμηση και ο αλληλοσεβασμος ειναι δεδομενα, δεν αναιρουνται (αλιμονο) απο μια πιθανη διαφορετικη αποψη.
    Ελ Στοχαστης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. *
      Όταν ο Σωκράτης έλεγε, ένα μόνο πράγμα γνωρίζω ότι τίποτα δε γνωρίζω, ήταν ακριβολόγος. Όπως ακριβώς και όσο ακριβώς ακριβολόγος είσαι και συ, τίμιε αναγνώστη, όταν λες δυο και δύο ίσον τέσσερα. Ή όταν λες η θάλασσα είναι θάλασσα, και ο Όλυμπος δεν είναι όχι Όλυμπος. Το εν οίδα ότι ουδέν οίδα του Σωκράτη δεν είναι κουβέντα της ταπεινοφροσύνης και της γλυκερής σιγουριάς. Να χτυπήσουμε τάχα την υπεροψία της γνώσης και τη μέθη. Την αυθεντία του σοφού και τον εγωισμό του πνεύματος. Η αθώα άμυνα να γίνει στα χέρια μας όπλο της πονηρής επίθεσης. Κι όπως θα 'λεγε ο Καβάφης, με τα κουρέλια του Λαγίδη βασιλιά Πτολεμαίου Φιλομήτορα να παρουσιαστούμε στη Σύγκλητο της Ρώμης, σαν κακομοίρηδες και πτωχάνθρωποι, για να ζητιανέψουμε με πιο αποτέλεσμα. Η πρόταση του Σωκράτη είναι κουβέντα γεωμετρική. Για να κατανοήσουμε το νόημα της, χρειάζεται να λογαριάσουμε τέσσερα δεδομένα. Πρώτο, ότι ο Σωκράτης μαζί με τους συνομιλητές του σε κάθε διάλογο του Πλάτωνα προσπαθούσε να ορίσει μία μόνο έννοια. Ποτέ δύο ή περισσότερες. Στο Λυσι, λ.χ. τι είναι φιλία, στο Χαρμίδη τι είναι σωφροσύνη, στον Ενθύφρονα τι είναι ευσέβεια, στην Πολιτεία τι είναι δικαιοσύνη, στον Τίμαιο τι είναι φύση, και πάει λέγοντας. Δεύτερο, ότι ο ορισμός μιας έννοιας είναι το πιο δύσκολο έργο του ανθρώπινου μυαλού. Αυτό αποδείχνεται από το γεγονός ότι με τον Σωκράτη, που δοκίμασε να ορίσει τις έννοιες, ουσιαστικά αρχίζει η επιστήμη στην ιστορία του ανθρώπινου γένους. Τρίτο, ότι, επειδή είναι ατέρμονα δύσκολος ο ορισμός της κάθε έννοιας, οι συζητητές ήταν ανάγκη να 'χουν αγάπη περισσή μεταξύ τους, να 'χουν ειλικρίνεια, καλή πίστη ο ένας στον άλλο, και εντιμότητα. Διαφορετικά κινδύνευαν να σφαχτούνε επάνω στη συζήτηση. Αυτό είναι εκείνο, που γέννησε τον πλατωνικό έρωτα. Τον αναγκαίο όρο για κάθε διάλογο. Και τέταρτο, ότι όλοι σχεδόν οι διάλογοι του Πλάτωνα τελειώνουν, χωρίς να κατορθώνουν οι συζητητές να ορίσουν την έννοια στην απόλυτη ακρίβεια της. Όπως, καλή μας ώρα κι εμείς, δεν ημπορούμε να συμφωνήσουμε όλοι και απόλυτα στο τι είναι έρωτας, τι είναι αρετή, τι είναι δημοκρατία, τι είναι Ελευθέριος Βενιζέλος, και πάει λέγοντας. Έλεγε λοιπόν ο Σωκράτης. -Λύσι, ξέρεις τι είναι φιλία; -Και βέβαια ξέρω. Εσύ δεν ξέρεις; -Όχι. -Με κοροϊδεύεις τώρα; -Δε σε κοροϊδεύω, Λύσι. Και έλεγε πάλι. -Ευθύφρονα, ξέρεις τι είναι ευσέβεια; -Και βέβαια ξέρω. Εσύ δεν ξέρεις; -Όχι. -Με δουλεύεις τώρα; -Δε σε δουλεύω Ευθύφρονα. Μάρτυς μου ο Δίας. Και έλεγε ακόμη -Θρασύμαχε, ξέρεις τι είναι δικαιοσύνη; -Και βέβαια ξέρω. Δικαιοσύνη είναι το συμφέρο του ισχυρότερου. -Γιατί, εσύ δεν το 'ξερες Σωκράτη; - Όχι. - Μη με κογιονάρεις, κουζουλέ, γιατί θα θυμώσω. Και σα θυμώσω, θα σε βάλω να ξουρίσεις το λιοντάρι χωρίς σαπουνάδα.

      Διαγραφή
    2. Ο Σωκράτης όμως δεν έπαιζε με τους συνομιλητές του. Παραδέχεται από την αρχή και καθαρά ότι δε γνωρίζει την έννοια. Ενώ όλοι οι άλλοι ισχυρίζουνται ότι τη γνωρίζουν. Το αποτέλεσμα ήταν να πιστεύουν ότι τους ειρωνεύεται. Εκείνος όμως έλεγε την αλήθεια. Τη φτωχή και την αφτιασίδωτη. Τη μία αλήθεια. Ύστερα τους παρακαλούσε να τον μάθουν. - Και σα με μάθετε, θα σας χρωστώ μεγάλη χάρη, τους έλεγε. Εικόνισμα θα σας κρεμάσω στη σάλα του σπιτιού μου. Τότε εκείνοι του εξηγούσαν, φιλία είναι αυτό, δικαιοσύνη είναι αυτό, έρωτας είναι αυτό. Και πάει λέγοντας. Στη συνέχεια, για να καταλάβει καλύτερα ο Σωκράτης, έμπαινε στις λεπτομέρειες.- Υπάρχει, λ.χ., φιλία, ρωτούσε, και σε δύο γαϊδάρους, που βόσκουν μαζί όλη μέρα στο λειβάδι; Υπάρχει φιλία στην πεταλούδα και στη φλόγα του λύχνου, που συνέχεια γυρίζει γύρω τριγύρω της, όπως ο Ρωτόκριτος στα παράθυρα της Αρετής; Εσίμωσ' ο Ρωτόκριτος, στο παραθύρι, απλώνει, κι αγαλινά και σιγανά ποιος είναι φανερώνει. Μ ε ταπεινότη η Αρετή τρέμοντας 'πιλογάται, με μια φωνή έτσι δαμινή που δεν καλογροικάται. Μια ώρα στέκ' ακίνητοι και τα πολλά που χώνα, εχάσαν τα, σον φαίνεται, την ώρα που σιμώνα. Ήτρεμ' εκείνη εις μια μερά, κι εκείνος εις την άλλη. Έχουν, ερωτούσε τον Ευθύφρονα, την ίδια ευσέβεια ένας μουσουλμάνος κι ένας χριστιανός; Και γιατί τότε σφάζουνται; Και ποιοι είναι πιο ευσεβείς από τα δύο κοπάδια τους πιστούς, που σκυλοτρώγουνται χρόνια τώρα στις στάνες της Λάρισας; Οι θεολογιανοί κριοί, ή οι ιγνατιανοί τράγοι; Εκεί ήταν που τους μπέρδευε. Έχαναν τη ροή των συλλογισμών τους. Έτσι τους υποχρέωνε σιγά σιγά, να ανακαλέσουν τον αρχικό ορισμό που είχαν δώσει στην έννοια. Και στο τέλος, «στενεμένοι από τες ερώτησες του ανδρός», και κάτω από την αμείλικτη δύναμη της επαγωγικής μεθόδου, καθαρά μαθηματικά δηλαδή, τους έφερνε στη δεινή θέση να παραδεχτούν ότι, ενώ νόμιζαν στην αρχή ότι ξέρουν, τώρα η συζήτηση έδειξε ότι δεν ξέρουν. Τότες ο Σωκράτης έλεγε: - Εσείς πιστεύατε ότι γνωρίζετε την έννοια, και η συζήτηση έδειξε ότι δεν τη γνωρίζετε. Ούτε τη γνωρίζετε δηλαδή, ούτε εγνωρίζατε ότι δεν τη γνωρίζετε. Εγώ, απέναντι, επίστευα ότι δε γνωρίζω την έννοια, και η συζήτηση έδειξε ότι πράγματι δεν τη γνωρίζω. Ναι δε γνωρίζω, αλλά εγνώριζα ότι δε γνωρίζω. Εκεί που εσείς δεν εγνωρίζατε ότι δεν γνωρίζετε την έννοια, εγώ εγνώριζα ότι δεν τη γνωρίζω. Μ' ένα λόγο, εσείς δεν γνωρίζετε τίποτα. Ενώ εγώ γνωρίζω ένα, ότι δε γνωρίζω τίποτα. Έτσι. Με τρόπο γεωμετρικό, για όλους μας δηλαδή υποχρεωτικό σε παραδοχή, κερδήθηκε η πιο μεγάλη πρόταση, που ξεχώρισε τον άνθρωπο από το ζώο. «Εν οίδα ότι ουδέν οίδα». ΓΚΕΜΜΑ – ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ (Απόσπασμα)

      Διαγραφή
  45. 5. Οταν αναφερθηκα στην κατανοηση της Δημιουργιας, εννοουσα αυτο. Ξερουμε πως ο νομος της πολικοτητας βρισκει καθολικη εφαρμογη στη Δημιουργια. Αρα εχουμε γνωση εστω και μεσω τριτων για την Δημιουργια. Αυτην την γνωση, μπορουμε πλεον να την εφαρμοσουμε στον εαυτο μας, γνωριζοντας πλεον πως βρισκει εφαρμογη και σε εμας. Αρα το υποσυνολο μπορει να εχει επιγνωση σε καποιο ποσοστο του συνολου, δεδομενου οτι "οπως πανω, ετσι και κατω"

    6.Το αν ο ανθρωπος ειναι κοινωνικο ή μοναχικο ων ειναι πολυ μεγαλη συζητηση, φιλοσοφικη και θεωρητικη. Θα μπορουσαμε ισως καποια στιγμη να την ανοιξουμε. Και οι δυο θεσεις-αποψεις ειναι εξισου σοβαρες και καλα στοιχειοθετημενες και δεν προκειται περι φληναφηματων. Εκ πρωτοις θα ελεγα πως ενω η συντροφικοτητα ειναι ανθρωπινη αναγκη, παρατηρειται πως οσο πιο πληρης γινεται ενας ανθρωπος τοσο πιο μοναχικος τεινει να γινει. Και δεν αναφερομαι στην απομονωση εκ φοβου, αλλα την συνειδητη. Οταν ημουν παιδι ηθελα περιβαλλον αγαπης ωστε να αισθανθω δυνατος για να τολμησω, πλεον δεν το χρειαζομαι, τουλαχιστον οχι οσο τοτε.

    7. "Ο Εωσφορος προσπαθει να μας κρατησει μακρια απο την θεωση". Πώς το ξερουμε αυτο; Μου λειπει ο συνδετικος συλογγστικος κρικος για να φτασω σε αυτο το συμπερασμα, ισως και να ειναι ετσι αλλα προς το παρον μου φαινεται πως καναμε αλμα.Οταν αναφερθηκα σε "εκπροσωπο" του κακου δεν αναφερομουν στον Εωσφορο. Δεν εχω στοιχεια για να τον καταταξω σε αυτη τη θεση.

    8."Συνεπώς χρειάζεται τον καταστρεπτικό παράγοντα προκειμένου να τον γνωρίσει και να τον αποφύγει και όχι να παραδοθεί σε αυτόν, διότι τότε η κατάληξη είναι νομοτελειακά βέβαιη!"
    Εδω ας μου επιτρεψεις να διαφωνω. Θεωρω τον καταστρεπτικο παραγοντα το ενα απο τα δυο ορμεφυτα της ψυχης, συμφωνα με τον πλατωνικο μυθο με το αρμα που το σερνουν δυο αλογα, ασπρο και μαυρο. Δεν επιλεγω τον στρουθοκαμηλισμο ή την αποφυγη ως πραξη επιλογης, ουτε ομως και την παραδοση ανευ ορων στις βουλες και τις ορεξεις του μαυρου αλογου. Επιλεγω ομως την ισοτιμη αναγνωριση του στον ψυχισμο μου και την συνειδητη ελλογη δραση του. Κοινως θα του επιτρεψω μιας εντος οριων εκφρασξη και εκτονωση και οχι καταπιεση, θυμομενος και την ρηση του Γιουνγκ "Η σκια καθισταται εχθρος, οταν δεν την αναγνωριζουμε". Εχθρο στην αμαξα μου(αμαξα=ανθρωπος) δεν θελω. Αλλωστε ο καταστρεπτικος παραγοντας ειναι συμφυτος με τη ζωη. Αν δεν φαμε (και κατ επεκταση σκοτωσουμε την αντιστοιχη μορφη ζωης) δεν μπορουμε να ζησουμε. Αυτο δεν σημαινει πως μισουμε αυτο που τρωμε, τουναντιον.

    Αν τωρα, βαλουμε τον εαυτο μας στην θεση της κατωτερης μορφης ζωης, γινεται ευκολα κατανοητο πως αποτελουμε τροφη για καποιες ανωτερες οντοτητες, μεταξυ αυτων πιθανοτατα και ο Εωσφορος. Αυτο δεν τον κανει αυτοματα εχθρο μου, με υποχρεωνει ωστοσο σε μια εξυπνη μορφη δρασης. Φυσικη επιλογη. Αν ειμαι λαγος και κυκλοφορω στο δασος, δεν ειναι εχθρος μου το λιονταρι. Δεν το λες και φιλο βεβαια. Προφανως δεν θα κυκλοφορω διπλα του. Ωστοσο, το δασος ειναι μεγαλο και οι κινδυνοι πολλοι. Καλο ειναι να υπαρχει και κανα λιονταρι, διοτι σαν λαγος που ειμαι εχω να φοβαμαι χιλια δυο πραγματα. Τουλαχιστον το λιονταρι προστατευει (χωρις να σημαινει πως το κανει απαραιτητα για μενα) απο πολλους εξωτερικους εχθρους.

    Αυτα τα λιγα, δεν θα τα λυσουμε ολα εμεις

    ΥΓ.ΧρωματωνΠοιητη, αυτο με την ενεργεια ειναι σωστο. Θα πρεπει να το αναλυσουμε καποτε

    Ελ Στοχαστης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Αυτά τα 'λίγα", όντως δεν θα τα λύσουμε εμείς!
    4. Χαίρομαι που αποδέχεσαι την προτροπή μου και ας μην συμφωνείς.
    5. Δεν ξέρω σε ποιους "τρίτους" αναφέρεσαι, αλλά η ανέλιξη είναι μια κατ΄εξοχήν ατομική προσπάθεια, διότι απαιτεί αυτογνωσία μέσα από την εσωτερική μας σύγκρουση με το κατώτερο εγώ μας. Η κοινωνικότητα μας βοηθά στην αυτογνωσία, όπως και η παρατήρηση. Οι γνώσεις που μαθαίνουμε επίσης. Αλλά καμία γνώση και καμία παρατήρηση, δεν μπορεί να υποκαταστήσει τον εσωτερικό μας αγώνα για την ανέλιξη.
    Το "ότι πάνω, και κάτω" ανήκει στην γνώση και προέρχεται από την παρατήρηση και την στατιστική λογική των πιθανοτήτων. Σίγουρη γνώση (με βεβαιότητα) για το Απόλυτο Σύνολο, είναι μόνο αυτή που μας ανήκει βιωματικά (αυτογνωσία του υποσυνόλου). Η γνωστική προσέγγιση έξω από τα όρια του υποσυνόλου, ανήκουν σε εικασίες και ενδεχόμενα.
    6. θα το συζητήσουμε άλλη φορά. Εν ολίγοις, το γεγονός ότι ο ΕΞΕΛΙΓΜΕΝΟΣ άνθρωπος αναζητά την απομόνωση (σχετικός ο όρος), δεν αναιρεί ότι ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον εν γένει! Στο μέλλον θα αναλύσουμε την πορεία της εξέλιξης του ανθρώπου και θα ξεκαθαρίσουμε τι θέμα.
    7. Κάνε τον κόπο να ξαναδιάβασεις με προσοχή, όσα έγραψα πιο πάνω.
    8. Δεν διαφωνείς μαζί μου. Το λες και μόνος σου: " Επιλεγω ομως την ισοτιμη αναγνωριση του..." Και εγώ είπα: "...χρειάζεται τον καταστρεπτικό παράγοντα προκειμένου να τον γνωρίσει..."
    Τα έχουμε ξαναπεί αυτά Ε.Σ.! Αν και αρχικά το καλό και το κακό είναι ισοδύναμα μέσα μας, εμείς καλούμαστε να επιλέξουμε, αφού βεβαίως τα αναγνωρίσουμε. Και προκειμένου να ανελιχθούμε, πρέπει να επιλέξουμε το καλό. Αν επιλέξουμε το κακό, καταστρεφόμαστε. Αν δεν επιλέξουμε τίποτα και είμαστε αμφιπολικοί, τότε παραμένουμε στάσιμοι, ανεξέλικτοι, νηπιακοί!
    Αναγνωρίζω τη στάση σου, ως προσωπική περίπτωση ενός ανθρώπου που έχει τεράστια ανάγκη να αναγνωρίσει την φύση του κακού. Ακόμα δεν έχεις εξαντλήσει αυτήν την αναγνώριση και φυσικό τω λόγω, επιμένεις.
    Όταν θα την αναγνωρίσεις, τότε θα κάνεις και την επιλογή σου. Ακόμα είναι νωρίς, το αναγνωρίζω.
    Ο κάθε άνθρωπος έχει τον δικό του ρυθμό στην εξέλιξη και βρίσκεται στο δικό του επίπεδο κατακτήσεων.
    9. Αυτά τα τελευταία περί ορισμού τι είναι "εχθρός", τα προσπερνώ ασχολίαστα διότι τα βρίσκω υπερβολικά.
    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Λυκιε απορω με την υπομονη σου. Ο Στοχαστης ποτε δεν θα καταλαβει τι λεω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Ποιος εινςι ο συγγραφέας ιού κειμένου που αναλυεις;; Και για ποιο τάγμα μιλάς ;;αν τα εχεις αναφέρει κάπου και δεν το εχω δει αν μπορείς ξανα ανάφερε τα.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μύηση ροδασταυρικού τάγματος των κριναετών. Χωρίς περισσότερες πληροφορίες.
      ΛΥΚΙΟΣ.

      Διαγραφή

Αφήστε το σχόλιό σας
Φίλοι του ιστολογίου, παρακαλώ να κάνετε ελεύθερα τον σχολιασμό σας, αλλά να απέχετε από ύβρεις και προσβολές προσώπων, καθώς και να χρησιμοποιείτε την Ελληνική γλώσσα και γραφή (όχι greeklish). Προσβλητικά και υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται. Επίσης διαγράφονται spam και διαφημίσεις άλλων ιστολογίων, αλλά και κάθε άλλο σχόλιο που δεν συνάδει με το ύφος και το ήθος που ορίζει ο δημιουργός και διαχειριστής του ιστολογίου.

ΠΡΟΣΟΧΗ:
Τα σχόλια ελέγχονται πριν δημοσιευθούν.



.