Τρίτη 3 Μαΐου 2016

Tο Μυστικό της Αειζωίας και της Αιώνιας Νιότης στην αρχαία Ελλάδα!


1

Η «Θεότητα» και η «Αθανασία» στην αρχαία Ελλάδα «Άσοφοι είστε ‘σεις οι άνθρωποι. Δεν προβλέπετε ούτε το μελλοντικό καλό ούτε το κακό. Κι εσύ από την αλογίσιά σου, έπαθες αθεράπευτο κακό. 
Ορκίζομαι το μεγάλο όρκο των θεών στα νερά της Στυγός, αθάνατο που θα ‘μενε αιώνια νέος θα ‘κανα τν γιο σου και θα του εξασφάλιζα παντοτινή λατρεία. Τώρα δεν υπάρχει τρόπος να αποφύγει το θάνατο. Θα δέχεται όμως αιώνια τιμές, γιατί κοιμήθηκε στην αγκαλιά μου
!», είπε έξω φρενών η θεά Δήμητρα στη Μετάνειρα, βασίλισσα της Ελευσίνας. Κι ύστερα της ζήτησε να της χτίσει ένα ναό για να την δοξάζουν, κι εκείνη σ’ αντάλλαγμα θα τους μάθαινε τις ιερές τελετές και τα Μυστήρια.
Μυθολογία Ελλήνων, Καρλ Κερένυι, σ.223

Οι μυθικοί Έλληνες των πανάρχαιων χρόνων της προϊστορίας, τότε που περισσότερο ονομάζονταν Μινύες ή Δαναοί παρά Έλληνες, φαίνεται πως είχαν ανακαλύψει το μεγαλύτερο απ’ όλα τα μυστικά, το Μυστικό της Αειζωίας και της Αιώνιας Νιότης! Ο όρος Αειζωία, όπως λέει ο γλωσσοπλάστης συγγραφέας Α. Τσακαλίας, υποδηλώνει ευτυμολογικά την ικανότητα να μπορείς να ζεις αιώνια, αλλά έχοντας την ελεύθερη βούληση να διαλέγεις μεταξύ ζωής και μη-ζωής, ενώ η Αθανασία σου στερεί το δικαίωμα επιλογής, όπως στην περίπτωση του αθάνατου κενταύρου Χείρωνα. Κατά λάθος χτυπημένος από δηλητηριασμένο βέλος του Ηρακλή, εκείνος δεν μπορούσε να γιατρευτεί αλλά ούτε και να πεθάνει, εκτός αν κάποιος δεχόταν να «θυσιαστεί» και να γίνει αθάνατος στη θέση του! Ο καημένος ο Προμηθέας δέχθηκε, για να μπορέσει να λυτρωθεί ο αινιγματικός Χείρων, ο δάσκαλος όλων των ηρώων και ημιθέων.
Στα πανάρχαια λοιπόν χρόνια, σε εποχές που αναφέρονται μόνο στα αρχεία των Αιγυπτίων ιερέων, τότε που τα «αιώνια παιδιά» κατατρόπωναν το στόλο των θρυλικών Ατλάντων ή και πολύ βαθύτερα στο χρόνο σε εποχές θολές σκεπασμένες με ιστορική ομίχλη, φαίνεται πως οι πρόγονοί μας είχαν ανακαλύψει το Μυστικό των Μυστικών. Σαν το χάρτη του κρυμμένου θησαυρού υφασμένου αλληγορικά στον καμβά των μύθων, ταξιδεύει μέσα στο μπουκάλι του Χρόνου που λικνίζεται στα ήσυχα κύματα του αιώνιου, και ερωτοτροπεί με τη νοημοσύνη των εποχών. «Κι εδώ συμβαίνει κάτι το περίεργο: όσο απομακρυνόμαστε από τα κέντρα των λεγομένων μεγάλων πολιτισμών, όσο ξεφεύγουμε από τις ιδέες των γνωστών μεγάλων θρησκειών, όσο πιο πίσω πάμε στο χρόνο και φτάνουμε σε εποχές και σε περιοχές που κάποιοι ονομάζουν ¨πρωτόγονες¨, τόσο περισσότερο οι απαντήσεις που δίνονται είναι τολμηρές, γεμάτες περηφάνια κι αισιοδοξία για τις ανθρώπινες δυνατότητες: «όχι, δεν είναι ούτε αναγκαίο ούτε αναπόφευκτο να γερνάει και να πεθαίνει ο άνθρωπος! Όσο πιο κοντά βρίσκεται ο άνθρωπος στη φύση, όσο πιο ενωμένος αισθάνεται με το σύμπαν, τόσο μεγαλύτερη είναι η πίστη του στη δυνατότητα της νίκης πάνω στη φθορά και στο θάνατο» γράφει ο Α. Γεωργίου, σ’ εκείνο το εξαιρετικό βιβλίο του Οι Κυνηγοί της Αθανασίας (σ.11). Και συνεχίζει (σ.145): «Αυτό σημαίνει ότι θεωρούμε πως η προσπάθεια του ανθρώπου να βρει τρόπους για να νικήσει τη φθορά και το θάνατο έχει μια αρχαιότητα που μετριέται όχι μόνο με χιλιάδες ή δεκάδες χιλιάδες χρόνια, αλλά με εκατοντάδες χιλιάδες». Και δεν έχει ούτε ένα θαυμαστικό σ’ αυτό το κείμενο!

Αυτή η τολμηρή θέση, αλλάζει κάθε θεώρηση, κάθε αντίληψη για το πιθανό βάθος του χρόνου που συμβαίνουν τα μυθικά γεγονότα. Ξέρουμε ήδη πως οι μύθοι είναι πολύ πιο αρχαίοι από τους «αρχαίους». Ο Πλάτων και ο Αριστοτέλης δεν έφτιαξαν μύθους, αντίθετα μάλιστα, διερωτώνται για το νόημά τους και την αξία τους. Ο Όμηρος και ο Ησίοδος, διηγούνταν μύθους εξ αποκαλύψεως ή εξυφασμένους σε πολύ παλαιότερο καμβά. Ο Ορφέας, ο αρχαιότερος απ’ όλους (1600π.Χ.), φαίνεται να είναι αυτόπτης μάρτυς των μυθικών γεγονότων ή να «εκμυθεύει» τα γεγονότα. Αλλά, εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια είναι μια χρονική προοπτική με απίστευτους ορίζοντες. Μόνο η εσωτερική φιλοσοφία αναφέρεται σε τέτοιες χρονικές περιόδους, αλλά ο κ. Γεωργίου είναι πολύ «επιστημονικός», δηλαδή γράφει πολύ προσεκτικά για να μη διακυβεύσει την επιστημονική του οντότητα. «Αυτή η μεγάλη αρχαιότητα των τελετουργιών έχει σημασία γιατί, αν πράγματι οι μακρινοί μας πρόγονοι σκέφτονταν και πειραματίζονταν γύρω από τη δυνατότηα βελτίωσης και ανάπτυξης του οργανισμού τους επί εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια, δεν αποκλείεται καθόλου να είχαν φθάσει σε απίστευτα προχωρημένες γνώσεις και τεχνικές σ’ αυτόν τον τομέα»
Η Αθανασία λοιπόν, δεν ήταν μια συγκεχυμένη ατελής γνώση, αλλά μάλλον μια συγκροτημένη πολύπλευρη Επιστήμη. Οι επαϊοντες γνώριζαν πολύ καλά τη θεωρία, ήξεραν τι έπρεπε να κάνουν και ήξεραν εξίσου καλά τι αποτελέσματα να περιμένουν, αν η μέθοδος εφαρμοζόταν σωστά. Οι μέθοδοι και τεχνικές είναι πολλές, αλλά στη μυθική παράδοση εκφράζονται «αλλοιγορικά» (και όχι «αλληγορικά»), μέσα από πράξεις φρίκης και αποκρουστικές περιγραφές που δε θέλει κανείς ούτε να τις ακούει, ούτε να τις διαβάζει. Οι υποψήφιοι αθάνατοι, πνίγονται, καίγονται, διαμελίζονται, βράζονται, πεθαίνουν με αποτρόπαιο τρόπο. Είναι αμέτρητες οι μυθικές μανάδες που έσφαξαν τα παιδιά τους και τα έφαγαν ωμά, ψητά ή βραστά, ή τα έδωσαν σε κάποιον άνθρωπο ή θεό να τα φάει. Όταν ο Διόνυσος πήγε στο Άργος οι Αργείοι δεν τον αναγνώρισαν σαν θεό, κι αυτός τρέλανε τις γυναίκες τους, που πήραν τα βουνά κι άρχισαν να τρώνε τα μωρά τους (Απολλόδωρος, βιβλίο 3, π.36). Τα ίδια περίπου είχαν συμβεί στη Θήβα, όπου η βασίλισσα Αγαύη κάνει κομμάτια τον γιο της Πενθέα γιατί τον πέρασε γι’ αγρίμι. Η Πρόκνη ψήνει τον Ίτη και τον δίνει στον Τηρέα για φαγητό. Η Ινώ βράζει τον Μελικέρτη σε «πεπυρωμένο λέβητα», κι ύστερα τον παίρνει και πηδάει στη θάλασσα, κι έτσι απλά, γίνονται θεοί. Και όχι μόνο μάνες, αλλά και πατέρες και αδελφές. Ο Ηρακλής ρίχνει στη φωτιά τα παιδιά του και τα’ ανίψια του, ο Τάνταλος διαμελίζει τον Πέλοπα, τον βράζει και τον δίνει στους θεούς για γεύμα, ο Ατρέας βράζει τα παιδιά του Θυέστη, ο Λυκούργος κλαδεύει τον Δρύαντα γιατί νομίζει πως είναι αμπέλι, κλπ. Η Μήδεια, η μεγάλη ιέρεια της Ζωής, κομμάτιασε τον αδελφό της Άψυρτο, έκαψε τον αδελφό της Πέρση, πυρπόλησε τη Γλαύκη, έσφαξε τα παιδιά της κι έφυγε σαν κυρία πετώντας με το άρμα που της είχε χαρίσει ο Ήλιος, ο παππούς της… Είναι δυνατόν όλοι οι μυθικοί ήρωες να ήταν παιδοκτόνοι και κανίβαλοι; Ακόμα και οι κανίβαλοι δεν τρώνε τα παιδιά τους, τρώνε τους εχθρούς τους.
Αν πάρουμε κατά γράμμα τους μύθους, θα πρέπει να πιστέψουμε πως οι πρόγονοί μας ήταν τα πιο διεστραμμένα εγκληματικά μυαλά όλων των εποχών. Αλλά στην αρχαία θρησκεία ο δράστης έπρεπε να εξαγνιστεί τελετουργικά αν έκανε φόνο. Π.χ. η Μήδεια εξαγνίζεται για το φόνο του Αψύρτου από την Κίρκη, αλλά δεν αναφέρονται εξαγνισμοί για τα άλλα εγκλήματα. Ο Απόλλων σκότωσε τον «κακό δράκο» Πύθωνα (ο συμβολισμός του «Δράκου» είναι πολυσήμαντος. Ο Πύθωνας ήταν πολύ «καθώς πρέπει» δράκος και κύριος του μαντείου των Δελφών…) και τιμωρήθηκε να υπηρετεί τον βασιλιά Άδμητο επί επτά χρόνια σαν βοσκός του για να εξιλεωθεί. Αλλά όταν σκότωσε την Κορωνίδα, μητέρα του Ασκληπιού, ο Δίας «πέρα έβρεχε». Γιατί;… Υπάρχουν επτά τρόποι (κλειδιά) ερμηνείας των μύθων, και το πιθανότερο είναι πως τα περισσότερα «περίεργα» εγκλήματα, αν ερμηνευθούν στο βιολογικό κλειδί, είναι σκόπιμη κάλυψη των τεχνικών Αειζωίας. Υπάρχει όμως και η εκδοχή της σκόπιμης διαστρέβλωσης των μύθων: «Ξέρουμε σήμερα με βεβαιότητα ότι η θρησκεία που έφεραν μαζί τους τα ελληνικά φύλα, όταν ήρθαν στον χώρο που λέμε Ελλαδικό, ήταν εχθρική απέναντι σ’ όλες τις ¨τεχνικές αθανασίας¨». (Κυν. Αθ. Σ. 53).
Μήπως όμως, οι τεχνικές αθανασίας αφορούν την αθανασία της ψυχής ή του πνεύματος; Τελετές και βαθμούς μύησης στα μικρά και μεγάλα Μυστήρια; Κι όμως όχι. Τα «δρώμενα», «δεικνύμενα» και «λεγόμενα» των Μυστηρίων ήταν απόρρητα με όρκο σιωπής επί ποινή θανάτου, άρα δε λέγονταν και δεν γράφονταν – και πράγματι ελάχιστα έχουν διαρρεύσει. Εξάλλου αναφορά σε «ανάσταση πνεύματος» είναι ανυπόστατη και η «μύηση μωρού» είναι οξύμωρη. Υπάρχουν ερμηνείες μύθων που συνδέονται με μυστηριακές μυήσεις, όπως ο διαμελισμός του Διονύσου, αλλά η μια ερμηνεία δεν αναιρεί την άλλη και γι’ αυτό υπήρχαν τόσοι «επέκεινα» τόποι: Νήσος Μακάρων, Ηλύσια Πεδία, Όλυμπος, ο αινιγματικός Τάρταρος για άτακτους θεούς και για τους άτυχους ο Άδης.
Η επιστήμη της Αειζωίας χρησιμοποιούσε πολλές τεχνικές και μεθόδους για την επίτευξη του ιερού σκοπού. Αν ρωτήσουμε τους μύθους, μοιάζει να λένε πως οι τεχνικές είναι συνυφασμένες με τα τέσσερα ή πέντε στοιχεία ή «ριζώματα»: Αιθέρα, Φωτιά, Αέρα, Νερό, Γη. Οι αντίστοιχες τεχνικές ήταν: α) ψήσιμο στη φωτιά β) διαμελισμός και βράσιμο γ) έκθεση στον αέρα δ) παραμονή στο νερό και ε) παραμονή σε σπηλιά ή σε ομοίωμα ζώου. Ο διαχωρισμός όμως αυτός δεν είναι απόλυτος, γιατί πολλές φορές χρησιμοποιούνται περισσότερα από ένα στοιχεία, και άλλες τόσες αναφέρονται παράξενοι τρόποι αθανασίας, όπως μια χρυσή τρίχα (Πτερέλαος), μια πορφυρή τρίχα (Νίσος), βότανα, φίλτρα, αμβροσία, δύναμη, πονηριά, μουσική, έρωτας ή φιλία με τους θεούς κτλ. Η «θεά» Δήμητρα χρησιμοποιεί την τεχνική του «Αιθερικού Πυρός» (ψησίματος;).
Η μέθοδος της Δήμητρας χρησιμοποιείται κυρίως από «θεούς» κι αντιστοιχεί στο στοιχείο του Αιθέρα. Όταν η Δήμητρα, περίλυπη για το χαμό της Περσεφόνης έφθασε στην Ελευσίνα, έγινε παραμάνα του μικρού Δημοφώντα, ιού του βασιλιά Κελεού και της βασίλισσα Μετάνειρας. «Η Δήμητρα περιποιόταν το παιδί στο παλάτι. Αυτό μεγάλωνε σαν θεός, χωρίς τροφή και χωρίς πιοτό. Η θεά το μύρωσε με αμβροσία(;) και το φύσηξε με τη γλυκιά αναπνοή της. Κάθε βράδυ έβαζε το παιδί πάνω στη δυνατή φωτιά, σαν πελεκούδι από το οποίο φτιαχνότανε ένα δαδί». Οι γονείς του δεν ήξεραν τίποτα. «Γι’ αυτούς ήταν ένα θαύμα πως ο γιός τους μεγάλωνε. Είχε γίνει σχεδόν σαν τους θεούς(!). Η Δήμητρα θα τον έκανε αθάνατο που δε γερνάει ποτέ, αν η Μετάνειρα, αλόγιστη, δεν κατασκόπευε και δεν είχε δει, τι συνέβαινε με το παιδί». Η βασίλισσα έβαλε τις φωνές πως θα καεί το παιδί της. Η Δήμητρα θύμωσε. Τράβηξε τον Δημοφώντα από τη φωτιά και τον ακούμπησε στο πάτωμα, ύστερα γύρισε και κατσάδιασε τη Μετάνειρα (Κερένυι, Μυθ. Ελλ. Σ. 223). Ο Απολλόδωρος είναι λακωνικός, αλλά η εκδοχή του είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα: «Το επήρε η Δήμητρα και το έτρεφε, κι επειδή ήθελε να το κάνει αθάνατο, τις νύχτες παράχωνε το βρέφος στη φωτιά για να του αφαιρέσει τις θνητές σάρκες(!)» (βουλομένη δε αυτό αθάνατον ποιήσαι, τας νύκτας εις πυρ κατετίθει το βρέφος και περιήρει τας θνητάς σάρκας αυτού»). Επειδή δε ο Δημοφών μεγάλωνε παραδόξως κάθε μέρα, την παραφύλαξε η Μετάνειρα, κι όταν την είδε να το ‘χει χωμένο στη φωτιά («εις πυρ εγκεκρυμμένον»), έβαλε τις φωνές και το βρέφος κάηκε (Απολλόδωρος β.31 σ.22).
Τι είδους φωτιά ήταν αυτή στην οποία η Δήμητρα έχωνε και έψηνε τον Δημοφώντα; Πως έφευγαν οι «θνητές σάρκες» με το «πυρ» και με τι αντικαθίσταντο; Και γιατί μόλις η Μετάνειρα έβαλε τις φωνές, η Δήμητρα διέκοψε τη διαδικασία αθανατοποίησης ή, ακόμα χειρότερα, άφησε το παιδί να καεί; Ο Θόδωρος Αξιώτης (Αργώ σ.129) γράφει: «Όταν η Δήμητρα προσπαθούσε να κάνει αθάνατο τον γιο του Κελεού, σημαίνει ότι τον εξαϋλωνε. Το ίδιο με τη Θέμιδα και τον Αχιλλέα…». Εδώ ο Αξιώτης εννοεί τη Θέτιδα (ο Θόδωρος Αξιώτης ήταν ο εκπληκτικός εκείνος άνθρωπος που, όταν του μιλούσαν οι «πεντάγωνοι» στρατηγοί περί σοβαροτάτων θεμάτων, αιωρείτο με την καρέκλα του ως το ταβάνι για να σκεφθεί, και κατέβαινε ως το τραπέζι για να τους απαντήσει. Ο Αξιώτης «έφυγε» μυστηριωδώς). Και συνεχίζει: «το ίδιο με την Αθηνά και τον Περσέα, το ίδιο με την Αθηνά και τον Εριχθόνιο». Εξαιρετική εκδοχή!… Το πιθανότερο όμως είναι, σύμφωνα με την εκδοχή του Απολλόδωρου, ότι το «εις πυρ εκγεκρυμμένον» σημαίνει πως τον έκρυβε στα πυρωμένα κάρβουνα και τις στάχτες και τον σιγόψηνε, δηλαδή, τον έλουζε με κάποιο «πυρ» επομένως, είναι μία ακτινοβολία που προκαλεί μεταλλάξεις στο DNA, δημιουργώντας ένα νέο τύπο αθάνατων και αγέραστων κυτταρικών δομών, απαλλαγμένων από τα γονίδια του θανάτου και του γήρατος. Άλλη εξαιρετική εκδοχή είναι ότι, με ένα «νυστέρι» τύπου λέιζερ, που εκπέμπει μια δέσμη πολωμένης ενέργειας με συγκεκριμένη ή εναλλασσόμενη παλμικότητα, αφαιρούνται τα γονίδια του γήρατος και του θανάτου, οι θνητές σάρκες.
Η τελετουργία ή «θεραπεία», θα πρέπει να γίνει σε απόλυτη απομόνωση και ηρεμία, γι’ αυτό η Δήμητρα εργαζόταν νύχτα. Η μετάλλαξη πρέπει να είναι σταδιακή, γι’ αυτό διαρκούσε «νύχτες» και όχι μόνο μία νύχτα. Σίγουρα η διαδικασία θα πρέπει να γίνεται με πολλή προσοχή και μεγάλη συγκέντρωση εκ μέρους του επιστήμονα «θεού», για να μην κάνει στην κυριολεξία ψητό τον υποψήφιο. Αν η Μετάνειρα μπήκε στο «εργαστήριο» τσιρίζοντας, είναι πιθανόν να ταράχθηκε η Δήμητρα και πράγματι να έκαψε τον Δημοφώντα ή, στην εκδοχή που αναφέρει ο Κερένυι, να έκανε κάποιο λάθος και να προκάλεσε ανεπανόρθωτη βλάβη στη δομή των κυττάρων του παιδιού, έτσι που να μην μπορούσε ξανά να υποστεί τη διαδικασία γονιδιακής μετάλλαξης.
Η μέθοδος της θεάς Δήμητρας είναι βέβαια Θεϊκή, αλλά τι δουλειά είχε να περνάει την ώρα της με τους ανθρώπους, να γελάει με τα αστεία της Ιάμβης, να νταντεύει και να ψήνει μωρά; Όταν εμφανίστηκε στην Ελευσίνα, είχε εμφάνιση γριάς από τη στενοχώρια της για το χαμό της Περσεφόνης. Αλλά όταν μπήκε στο παλάτι του Κελεού, το κεφάλι της άγγιζε τη σκεπή. Σαν θεά, πετούσε μέχρι τον Ήλιο για πληροφορίες, αλλά είχε και δύο αναμμένους δαυλούς στα χέρια. Τι τους ήθελε; Για να βρει τον Ήλιο; Η Εκάτη πετούσε μαζί της, επίσης με έναν αναμμένο δαυλό για «περισσότερο φως»! Ο δαυλός είναι ένα από τα σύμβολα των Μυστηρίων, αλλά είναι σύμβολο μιας αναμμένης τουρμπίνας. Εξάλλου, η Δήμητρα, παρά τα νεύρα που είχε με τη Μετάνειρα, έφτιαξε στον μεγάλο γιο (τον Τριπτόλεμο) ένα άρμα που το ‘σερναν ιπτάμενοι δράκοντες. Κι εκείνος σαν καλό παιδί, έσπειρε από ψηλά όλη τη γη με στάρι. ( Το περίεργο δεν είναι μόνο πως η Δήμητρα έκλεβε τη δουλειά του Ήφαιστου, «δίφρον κατασκευάσασα πτηνών δρακόντων», ενώ του Ίδα ήταν απλώς «άρμα υπόπτερον» που πέταγε χωρίς δράκους). Τέλος η «θεά» απαίτησε ένα μεγάλο ναό στη θέση που είναι και σήμερα. «Στο ναό έμενε η Δήμητρα μακριά από τους μακάριους θεούς και θρηνούσε για την κόρη της» και μάλιστα εκείνο το χρόνο τους έκανε τη ζωή κόλαση, θεών και ανθρώπων.
Τι έκανε η θεά στο ναό και δεν πήγαινε στο παλάτι της να κλαίει, αφού είχε ωραιότατο παλάτι; Τουλάχιστον οι Αργοναύτες το είχαν δει. Αφού ταλαιπωρήθηκαν επί δώδεκα ημέρες σε άγνωστες θάλασσες, βρέθηκαν χωρίς πολλά-πολλά από τον Εύξεινο Πόντο στον Ατλαντικό ( ή πέταξε η Αργώ ή λείπει κείμενο), και συνεχίζει ο Ορφέας: «Ούτε κανένας θα ήξερε που βρισκόμαστε, αν ο Λυγκεύς, που βλέπει πάρα πολύ μακριά (ακόμη και κάτω από τη γη!), δεν παρατηρούσε εις τα έσχατα μέρη του ησύχως ρέοντος Ωκεανού μίαν πευκόφυτον νήσον. Και τα μεγάλα ανάκτορα της βασιλίσσης Δήμητρος. Γύρω δε από αυτά, εν μέγα νέφος είχε σχηματίσει κύκλον» (Ορφ. Αργ. 1189-1117). Ο Ορφέας δεν αναφέρει τη Δήμητρα σαν θεά αλλά ως άνασσα (βασίλισσα), και αργότερα όταν αντικρίζουν τα παλάτια του θεού Διονύσου τον αναφέρει ως άνακτα (άναξ = βασιλιάς). Μήπως γιαί ήταν πολύ αρχαιότερος των άλλων αφηγητών; Ο Αργύρης Τσακαλίας είναι πεπεισμένος ότι οι «θεοί» είναι άνθρωποι που μέσω μυήσεων έγιναν αθάνατοι και πανίσχυροι, όπως διηγείται πολύ αναλυτικά στο πρόσφατο βιβλίο του Γαλαξιακή Αγαποκοινωνία: « Ο Προμηθέας τους μιλά περιμένοντας τον Ηρακλή να τους μεταφέρει στο άγνωστο σημείο του ηλιακού συστήματος, όπου τους περιμένει το καινούργιο σχολείο που είχε προηγουμένως φτιάξει» (σ.81) ενώ σε «άχρονο χρόνο»: «Ο Διόνυσος τελείωσε τη θεϊκή σχολή στο άστρο της Μαίρας(!) (Μερού, Μηρού, Κυνός) και ήλθε να μυήσει τους νέους Αθηναίους» (σ.128).
Μια άλλη θεϊκή επιστήμων που χρησιμοποιούσε τη μέθοδο του Αιθερικού Πυρός ήταν η Θέτις, παρόλο που γνώριζε πολλές μεθόδους. Όταν η Θέτις παντρεύτηκε τον Πηλέα στο Πήλιο, κατέβηκαν οι θεοί στο γάμο και διασκέδαζαν με τους ανθρώπους, κάτι που συνέβαινε πολύ σπάνια. Όταν ο Πηλέας επιχείρησε να συνουσιασθεί με τη Θέτιδα, εκείνη μεταμορφώθηκε σε φωτιά, νερό, θηρίο κλπ. (σαν τον Πρωτέα και τον Νηρέα), αλλά ο πήλινος άνθρωπος την κράτησε γερά, όπως τον είχε συμβουλεύσει ο Χείρων. «Άμα δε η Θέτις εγέννησε ένα βρέφος από τον Πηλέα, επειδή ήθελε να το κάνει αθάνατον, την νύχτα, κρυφά από τον Πηλέα, το έχωνε στη φωτιά και έτσι κατέστρεφε ό,τι κομμάτι ήταν μέσα στο σώμα του παιδιού θνητόν από τον πατέρα του, την ημέρα δε το έχριε με αμβροσίαν» («αθάνατον θέλουσα ποιήσαι τούτο, κρυφά Πηλέως εις το πυρ εγκρύβουσα της νυκτός έφθειρε ό ήν αυτώ θνητόν πατρώον, μεθ’ ημέραν δε έχριε αμβροσία»). «Ο Πηλέας όμως παραφύλαξε κι όταν είδε το παιδί επάνω στη φωτιά έβαλε τις φωνές. Κι η Θέτις επειδή εμποδίστηκε να ολοκληρώσει το έργο της, παράτησε το νήπιο κι έφυγε και πήγε στις Νηρηίδες» (Απολλόδωρος βιβλίο 3, 171).
Το σκηνικό είναι σχεδόν το ίδιο με την αφθάτριση του Δημοφώντα. Νύχτα, ησυχία, το πυρ που απαλλάσει τον Αχιλλέα από τα θνητά γονίδια του πατέρα του. Αυτή τη «έγκρυψις εις πυρ», είναι ίσως φράση-κλειδί. Το πυρ, έχει μια μικρή διαφορά από τη φωτιά. Πυρπολώ δε σημαίνει «φωτιαπολώ» ούτε εκπύρωση σημαίνει «εκφώτιαση». Τα πυρ-ακτ-ωμένα κάρβουνα δεν είναι φωτιά, είναι χόβολη. Ένα ραδιενεργό κάρβουνο, λάμπει τη νύχτα σαν αναμμένο κάρβουνο. «Ο Μπεκερέλ έχει φυλαγμένο σ’ ένα μολυβένιο κουτάκι έναν πολύ μικρό κόκκο από αυτή την ύλη. Στο σκοτάδι εκπέμπει μια πρασσινωπή λάμψη που μοιάζει με της πυγολαμπίδας» (Ε. Μπλαβάτσκυ, Επιλογή Γραπτών σ119). Αν η Θέτις και η Δήμητρα σκέπαζαν το σώμα των παιδιών με ραδιενεργά «κάρβουνα», μιας άγνωστης σε μας ακτινοβολίας που έλαμπαν στο σκοτάδι με πράσινο ή κόκκινο φως, δεν θα ήταν αρκετό να προκαλέσει τον πανικό του Πηλέα ή της Μετάνειρας; Αν ένας αναστενάρης, έπαιρνε ένα μωρό και το έβαζε να περπατήσει στα αναμμένα κάρβουνα, με όλη την τελετουργία που κάνει άτρωτα τα πόδια του, κι εκείνη την ώρα ορμούσε ο γονιός ουρλιάζοντας ότι του καίει το παιδί του, τι θα συνέβαινε; Μάλλον θα έσπαγε η συγκέντρωση του αναστενάρη και θα του καιγόταν το παιδί. Ο Αχιλλέας μάλιστα, ήταν τόσο μωρό που δεν είχε θηλάσει ακόμα, αυτό σημαίνει το όνομά του. Δικαιολογημένη λοιπόν η οργή της Θέτιδας αλλά και της Δήμητρας.
Η τελετουργία του αιθερικού πυρός για τη Αειζωία και αει-νεότητα του Αχιλλέα και του Δημοφώντα είναι πανομοιότυπες. Στην περίπτωση του Ασκληπιού, του Διονύσου και του Εριχθόνιου η περιγραφή είναι πιο αινιγματική. Ο Απόλλων ερωτεύθηκε την Κορωνίδα, κόρη του Φλεγύου βασιλιά των Φλεγρών και την άφησε έγκυο (στο αστρονομικό κλειδί: ο ήλιος απέκτησε τη φλεγόμενη κορώνα του). Η Κορωνίς όμως προτίμησε τον Ίσχυ για άντρα της. Το κοράκι του ‘πε τα νέα κι ο Απόλλων έξαλλος το ‘κανε μαύρο από άσπρο. Η Άρτεμις τόξευσε την Κορωνίδα μαζί με άλλες Φλέγυες γυναίκες. Φλόγες άναψαν και καιγόταν η Κορωνίς. Ο Απόλλων άρπαξε τον Ασκληπιό από το σώμα της μάνας του (όπως ο Δίας τον Διόνυσο, από το σώμα της καιόμενης Σεμέλης) και φυσικά τον πήγε στον Χείρωνα (Πίνδαρος Εις Πυθιονίκας). Ο Ασκληπιός όχι μόνο έγινε Αθάνατος, αλλά δεν άφηνε και κανέναν να πεθάνει και σαν μα μην έφθανε αυτό ανάσταινε και νεκρούς. Ο Απολλόδωρος μετά από έρευνα αναφέρει έξι αναστημένους, αλλά εδώ εξατάζουμε την τεχνική του «ψησίματος στη Φωτιά»….
Ο Εριχθόνιος έχει δύο γονείς αθάνατους, αλλά κι αυτός έχει ένα μικρό πρόβλημα. Η Αθηνά πήγε στον Ήφαιστο να φτιάξει όπλα, αλλά εκείνος άρχισε να την κυνηγάει για να συνουσιασθούν. Πρόλαβε και εκσπερμάτωσε στο μπούτι της. Εκείνη πήρε μαλλί, σκούπισε το σπέρμα με αηδία και το πέταξε στη γη. Από το πύρινο σπέρμα του Ηφαίστου, η Γη γέννησε τον Εριχθόνιο. «Τούτον Αθηνά κρυφά των άλλων θεών έτρεφε, αθάνατον θέλουσα ποιήσαι». Και τον έβαλε σε μια θήκη («κτιστίν»!-Απολλόδωρος β3/189) και την παρέδωσε στις κόρες του Κέκροπα να την φυλάνε. Εκείνες παράκουσαν την απαγόρευση της θεάς, άνοιξαν τη «θήκη», τρελάθηκαν μ’ αυτό που είδαν κι αυτοκτόνησαν. Τι είδαν; Ένα τεράστιο φίδι ή τον Εριχθόνιο μισό-φίδι. Και γι’ αυτό τρελάθηκαν; Χμμ…Αν η «θήκη» είναι κάτι σαν τη θήκη της αξονικής τομογραφίας και το «φίδι» μια πολωμένη ακτινοβολία ή ροή φωτονίων; Κι αν ο Εριχθόνιος ακτινοβολεί κάποιο φως ή είναι μισο-εξαϋλωμένος; Τότε ίσως και να τρελαίνεσαι… Όπως τρελαίνεσαι με τον Αξιώτη: « ο Εριχθόνιος είναι πολύ κοντά στο μαγικό λυχνάρι του Αλαντίν. Όπως το τζίνι μπορούσε να μπει στο μαγικό του λυχνάρι, το ίδιο κι ο Εριχθόνιος μπορούσε να χωρέσει στη μαγική θήκη της Αθηνάς. Φυσικά όχι σαν Εριχθόνιος, αλλά ίσως σαν μια μαγική πέτρα που εκπέμπει ακτινοβολίες από το «Αθάνατο Πυρ» (Αργώ σ.129). Νομίζω πως είναι πολύ πιθανότερο, η μαγική πέτρα να ακτινοβολούσε Αθάνατο πυρ στον Εριχθόνιο.
«Ξέρουμε σήμερα, πέρα από κάθε αμφισβήτηση, ότι ο άνθρωπος είναι ένα μεταλλαγμένο πλάσμα(!) σε σύγκριση με τους προγόνους του. Η αλλαγή αυτή και ο τρόπος που έγινε είναι ένα από τα αινίγματα που προσπαθεί να λύσει η επιστημονική έρευνα» (Κυν. Αθ. 137). Όσο για το παλιό Λυχνάρι (αρχαία σοφία), ο Αλαντίν πρέπει να το τρίψει καλά για να γυαλίσει (ν’ ασχοληθεί με πάθος) για να εμφανισθεί το τζίνι (πνεύμα των μύθων και παραδόσεων) που πραγματοποιεί τις επιθυμίες. Αλλιώς όσο το μεταχειρίζεσαι σαν «παλιό λυχνάρι», το Πνεύμα δεν αποκαλύπτεται.(truthison.com)
Σημείωση Λύκιου:
Το παρόν άρθρο, αναρτήθηκε εξ αιτίας του σχολιαστή "Κοκκινοισκουφίτσα", όπου το τοποθέτησε ως σχόλιο προς προβληματισμό. Έτσι δίνουμε ένα ελεύθερο πεδίο για συζήτηση επί του θέματος. Σημειώνω όμως, ότι το άρθρο αν και ανυπόγραφο, κατά τεκμήριο εδράζεται πάνω στις απόψεις του Αργύρη Τσακαλία, αλλά και του Θεοδώρου Αξιώτη.

Στον χώρο των σχολίων, αναλύθηκαν τα παρακάτω θέματα:
Η αλήθεια δεν είναι στατική, Δημιουργός Νους, Τι είναι οι θεοί, Αφθαρσία της ύλης & αιθερικό σώμα, Ηρακλείτειοι λόγοι, Τάντρα & σεξουαλική ενέργεια, Αείζωον πυρ, Ερμής Τρισμέγιστος, Λογο-μαχία με όρια, Νόμος των Τριών, Επίτευξη της αειζωίας

127 σχόλια:

  1. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μας ξεπερνάς πολύ, Λυκαστράκο! μας (που λέει και ο Όντως Ων:) ). Γι' αυτό θα το πιάσω από πιο χαμηλά. Τί μπορεί να είναι οι θεοί; Εδώ θα μας πει λίγα λόγια ο Λύκιος, αν είναι της ώρας.

    Ας πούμε όμως οτι είναι τεράστια μορφογενετικά πεδία. Εδώ στο άρθρο αυτό, τους βλέπουμε να παρουσιάζονται σαν άνθρωποι. Σαν άνθρωποι Δημιουργοί (βλ. Άνθρωπος πριν την "πτώση"), που παίζουν στα δάχτυλα την Επιστήμη και τις ενέργειες και τα στοιχεία. Είναι όμως και ορατοί από τους ανθρώπους, άρα υλοποιούνται όταν το θέλουν.

    Τί είναι λοιπόν ένας θεός; Είναι απλώς ένα ενεργειακό αιθερικό σώμα αόρατο στο κοινό μάτι, λεπτοφυές και άψαυστο αλλά ταυτόχρονα πολύ υπαρκτό;

    Για το αιθερικό σώμα γράφει ο Δρ Ρίτσαρντ Γέρμπερ: «Η κβαντική φυσική δέχεται ότι το αιθερικό σώμα του ανθρώπου είναι λεπτό σώμα αντίστοιχο του φυσικού, με τα χαρακτηριστικά ενός ολογράμματος υψηλοτέρων συχνοτήτων. Είναι ένα ολόγραμμα, διαφορετικών συχνοτήτων, του συμπαντικού νου, και περιέχει πληροφορίες σχετικά με την δημιουργία ολόκληρου του κόσμου.
Στο αιθερικό σώμα βρίσκονται κωδικοποιημένες πληροφορίες για την δημιουργία της ζωής. Είναι ένας ολογραφικός ενεργειακός τομέας, ένα πρότυπο που φέρνει τις πληροφορίες για την αύξηση, την εξέλιξη και την κατασκευή του φυσικού σώματος. Ενώ τα γονίδια μέσα στο DNA κατευθύνουν τους μοριακούς μηχανισμούς που κυβερνούν την ανάπτυξη των μεμονωμένων κυττάρων, το αιθερικό σώμα καθοδηγεί την πορεία της γενετικής διαδικασίας.

    Είναι ένας ιστός ή δίχτυ λεπτοφυών συνυφασμένων αγωγών. Σχηματίζει ένα εστιακό σημείο για ορισμένες ακτινοβόλες εκπορεύσεις που ζωογονούν, διεγείρουν και παράγουν την περιστροφική δράση της ύλης.

    Η διαφορά μεταξύ του φυσικού σώματος και του αιθερικού βρίσκεται μόνο στην ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΔΟΝΗΣΗΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Που την βρήκες αυτή την έννοια, ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΝ ΝΟΥ? Θα ήθελα την πηγή σου Λυκαστρε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Το "εχει νευρικα κυτταρα η καρδια" απο το να "εχει εγκεφαλο", απεχει οσο η Γη απο τον Ηλιο. Μην λετε πραγματα που δεν στεκουν κυριοι. Νευρικα κυτταρα εχουν ολα τα οργανα του σωματος, σιγα την ειδηση οτι εχει και η καρδια. Αν θελετε να ειστε σοβαροι να μιλατς σωστα και με σοβαρα επιχειρηματα, διαφορετικα θα γελαμε ολοι με την κωμωδια αυτων των διαλογων. Σοβαρευτειτε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

      Διαγραφή
    2. Επιμενω φιλε μου, δεν υπαρχουν "απλα κυτταρα" στον οργανισμο μας. Ολα ανηκουν σε καποια κατηγορια. Τα νευρικα κυτταρα λεγονται και νευροδιαβιβαστες γιατι μεταφερουν ηλεκτρικα σηματα στον εγκεφαλο. Αυτα υπαρχουν παντου στο σωμα μας. Ο εγκεφαλος φεν εχει νευρικα κυτταρα, εχει εγκεφαλικα κυτταρα. Ειναι αλλη η λειτουργια τους.

      Διαγραφή
  7. Κοκκινοσκουφιτσα μου αρεσει ο λογος και τα επιχειρηματα σου. Λυκαστρε και συ κατι θες να πεις, αλλα τελικα σου βγαινει ολιγον τι σαλατα μετα συγχωρησεως. Το ωραιο ειναι οτι συμφωνειτε ακομα και αν δεν καταλαβαινει ο ενας τι εννοει ο αλλος. Λυκαστρε μιλα απλα και μη πας να το κανεις δυσκολο, γιατι δεν βγαινει νοημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Επειδή μπλέχτηκαν πολλοί ανώνυμοι εγώ αναφέρομαι στον ΤΡΊΣΜΕΓΙΣΤΟΝ ΝΟΥ και πραγματικά θα ήθελα την πηγή καθότι στις μέχρι τώρα γνώσεις μου στα ερμητικά κείμενα δεν αναφέρεται ή έννοια αυτή καθεαυτή. Ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ουτε και προκειται να βρεις τετοια εννοια αγαπητε! Πολυ απλα διοτι καποια πραγματα λεγονται ελαφρα την καρδια και ειναι αστηρικτα απο στοιχεια, φυσικα προερχονται απο τα "εγκεφαλικα κυτταρα φαντασιας" καποιων εγκεφαλων μπερδεμενων, που βασιλευει η ημιμαθεια και η ελλειψη επιστημοσυνης.

      Διαγραφή
    2. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

      Διαγραφή
  9. Εγω συμφωνω πολυ με το υπονοουμενο του Λυκιου οτι προκειται για αποψεις του Α. Τσακαλια και του Αξιωτη. Ο ενας ειναι ψυχασθενης και τοξικομανης που τον ξυρισανε απο την εκκλησια ως αιρετικο και ειναι αυτος που καθοδηγησε στην τρομοκρατια τους ανηψιους του Ξηρους, ενω ο αλλος ειναι ενας αμφιλεγομενος στρατιωτικος που του κρεμαγανε κουδουνακια οι συναδελφοι του και εφυγε κι αυτος νωρις!.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

      Διαγραφή
    2. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

      Διαγραφή
    3. Ο Αξιωτης πεθανε απο καρκινο αγαπητε, δεν δολοφονηθηκε. Η κυρια αιτισ θανατου σημερα ειναι ο καρκινος, μη μας πεις τωρα οτι τον δολοφονησαν με καρκινο γιατι θα γινεις εντελως γραφικος.

      Διαγραφή
    4. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

      Διαγραφή
  10. Μέχρι να έρθει ο Λύκιος να δώσει μια ώθηση, να μια ιστορία:

    Έτσι Είναι Εαν Έτσι Πιστεύεις πως είναι

    Κάποτε ένας πολύ φτωχός κλέφτης μπήκε τρέχοντας μέσα στο στέκι που μαζεύονταν οι φίλοι του και με μεγάλη έξαψη και ενθουσιασμό έβγαλε από το σάκο του ένα μεταξωτό πανωφόρι.

    Άρχισε να τους λέει πως βρέθηκε στο δρόμο του αυτό το πανάκριβο πανωφόρι και να το δείχνει λέγοντας πως θα κατέβει στο παζάρι και θα το πουλήσει ακριβά, τώρα είναι πλούσιος δεν θα χρειαστεί να κλέψει άλλη φορά.

    Πράγματι το πανωφόρι ήταν πολύ ακριβό,γεμάτο πολύτιμα πετράδια μεταξωτό, που σίγουρα θα ανήκε σε κάποιον πλούσιο » Έπιασε την καλή' σκέφτονταν με ζήλια οι φίλοι του, μακαρίζοντας την τύχη του κλέφτη. Την άλλη μέρα ξανάρθε ο κλέφτης στην παρέα του,χαρούμενος άρχισε να κερνάει όλο τον κόσμο δείχνοντας τα χρυσά φλουριά που άστραφταν στα χέρια του.

    -Επιτέλους είμαι πλούσιος πήρα 100 χρυσά φλουριά.

    -Μόνο τόσα? του απάντησαν, αυτό το πανωφόρι άξιζε πολύ

    περισσότερα γιατί πήρες μόνο 100 χρυσά φλουριά?

    Και ο κλέφτης έκπληκτος απάντησε

    -Μα καλά υπάρχουν περισσότερα χρήματα από 100 χρυσά φλουριά?

    Κοκκινοσκουφίτσα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητή Κοκκινοσκουφίτσα, το μήνυμα ελήφθη. Μόλις βρω λίγο χρόνο αύριο, θα γράψω και την δική μου άποψη. Θα έλεγα όμως, πως οι αγαπητοί ανώνυμοι που μπαίνουν στον κόπο να γράφουν, θα ήταν χρήσιμο να αποκτήσουν ένα ψευδώνυμο, για να μην προκαλούνται συγχύσεις!
      Καληνύχτα.
      ΛΥΚΙΟΣ.

      Διαγραφή
    2. Η ερμηνεια της αλληγοριας αγαπητη Κοκκινοσκουφιτσα, ειναι πως η πραγματικοτητα παντα ξεπερνα τις πεποιθησεις μας ή πως η αληθεια δεν χωραει ολοκληρη μεσα στις πεποιθησεις μας. Αλλα θα πρεπει να τις εξεταζει η λογικη αμα θελουμε να μιλαμε για κερδος γνωσης και οχι για ιδεοληψιες.

      Διαγραφή
    3. Ανώνυμε μέσα σε τρείς γραμμές κατάφερες να στοχεύσεις στην ουσία της πραγματικής μας ύπαρξης. Η πραγματικότητα και η αλήθεια μακριά απο παγιωμένες ιδεοληψίες και πεποιθήσεις.
      Μια μικρή υπενθύμιση και σκέψεις προς συζήτηση.

      "Η αλήθεια δεν έχει μονοπάτι και αυτή είναι η ομορφιά της αλήθειας, είναι η ζωή. Ένα πεθαμένο πράγμα έχει μονοπάτι για να το φτάσεις γιατί είναι κάτι στατικό, αλλά μόλις δεις ότι η αλήθεια είναι κάτι ζωντανό που κινείται, που δεν έχει σταμάτημα, που δεν είναι σε κανένα ναό, τζαμί ή εκκλησία και που καμία θρησκεία, κανένας δάσκαλος και κανένας φιλόσοφος, κανένας δεν μπορεί να σε οδηγήσει σε αυτή - τότε θα δεις επίσης ότι αυτό το ζωντανό πράγμα είναι αυτό που πραγματικά είσαι εσύ – ο θυμός σου, η βαρβαρότητα σου, η βία σου, η απόγνωση σου, η αγωνία και η θλίψη μέσα στην οποία ζεις.

      Μέσα στην κατανόηση όλων αυτών βρίσκεται η αλήθεια, και μπορείς να την κατανοήσεις μόνο εάν ξέρεις να βλέπεις αυτά τα πράγματα στην ζωή σου. Και δεν μπορείς να βλέπεις μέσα από μία ιδεολογία, ή ένα φίλτρο από λόγια, μέσα από ελπίδες και φόβους. Βλέπετε λοιπόν ότι δεν μπορείτε να εξαρτιέστε από κανέναν. Δεν υπάρχει οδηγός, δάσκαλος, δε υπάρχει αυθεντία.»
      Κρισναμουρτι
      Μια παλιά φίλη

      Διαγραφή
    4. Ο φίλος που γελάει με την κωμωδία αυτών των διαλόγων να ξέρει οτι η κριτική του είναι ευχάριστη και διασκεδαστική, παρότι χρησιμοποίησε και κάποιες αιχμηρές λέξεις, γιατί διαφαίνεται το καθαρό του πνεύμα και το χιούμορ του.
      Ο ανώνυμος φίλος που έχει διαβάσει Ερμή Τρισμέγιστο θα μας ευχαριστούσε και θα ήμασταν υπόχρεοι αν με λίγα δικά του λόγια μας περιέγραφε έτσι όπως τα έχει καταγράψει αυτός στον σκληρό του δίσκο τα της Δημιουργίας. Πατέρας Νους Θεός, Λόγος, Δεύτερος Δημιουργός κλπ.
      Να και λίγο κείμενο μεταφρασμένο.
      Εδάφ. 9. Ο δε Νους - Θεός, αρσενοθήλυκος όντας, ζωή και φως υπάρχων, εγέννησε άλλο δημιουργό Νουν, από πυρ και πνεύμα. Αυτός ο δεύτερος Νους δημιούργησε τους διοικητές του αισθητού κόσμου που περικλείεται σ' επτά κύκλους, η διοίκηση των οποίων καλείται Ειμαρμένη.

      Εδάφ. 12. Ο δε πατέρας όλων ο Νους, ζωή και φως υπάρχων, γέννησε άνθρωπο όμοιο μ' αυτόν. Περικαλλής δε καθώς ήταν, επειδή είχε τη δική του μορφή, τον αγάπησε σαν παιδί του και του έδωσε την εξουσία όλων των δημιουργημάτων του.

      Εδάφ. 13. Ο δε άνθρωπος κατανοήσας την πύρινη κτήση της δημιουργίας, θέλησε κι αυτός να δημιουργήσει... Και αφού έμαθε την ουσία της δημιουργίας θέλησε να διανοίξει την περιφέρεια των κύκλων, για να κατανοήσει το κράτος που κάθονταν επάνω στο πυρ.

      Εδάφ. 14. Κι ως εξουσιαστής του θνητού κόσμου και των αλόγων ζώων, βλέποντας τη μορφή του στα νερά θέλησε να κατοικήσει εκεί, και μόλις το σκέφθηκε αυτό, το θέλημά του ενεργοποιήθηκε, και κατοίκησε την άλογο μορφή της φύσης. Αυτή δε τον αγκάλιασε, περιπλέχτηκε μαζί του στην ύλη, κι έσμιξε μ' αυτόν

      "και κατοίκησε την άλογο μορφή της φύσης"
      (κι έγινε ο άνθρωπος της γης)

      Διαγραφή
    5. Κοκκινοσκουφίτσα

      Υ.Γ. Διαβάζω με παύσεις αυτοσυγκράτησης τα σχόλια του Λύκιου, ...για να μην τελειώσουν

      Διαγραφή
    6. Κοκκινοσουφιτσα εχεις μεγαλη δυναμη στο λογο σου. Μου αρεσει το καθαρο σου πνευμα που ειναι απαλλαγμενο απο εμπαθειες. Οντως κανω χιουμορ με την κριτικη μου. Θελω να αναβαθμισω τους διαλογους σας με το να επαναφερω την λογικη και τα επιχειρηματα και να απομακρυνω τις υπερβολες και τα λογικα αλματα που ευλοκα διασκελιζουν καποιοι αγαπητοι κατα τα αλλα. Μου κανει εντυπωση οτι αυτα τα εδαφια που ανεβασες λενε ακριβως αυτα που λεει πιο κατω ο Λυκιος, αλλα πιο συνοπτικα. Θα ελεγε κανεις οτι ειστε συννενοημενοι, αλλα οχι εγω ομως γιατι βλεπεω χρονο αναρτησης που δειχνει πως τα γραφατε περιπου ταυτοχρονα.

      Διαγραφή
    7. Έχεις κάνει τελειόφοιτος σε ανώτατη σχολή, στην τελευταία εξεταστική πριν το πτυχίο; Αν ναι, θα ξέρεις πως τους διακατέχει τέτοια ορμή και πάθος και έρωτας ώστε δεν μιλούν πια κανονικά μεταξύ τους. Όλα μεταφράζονται σε όρους της επιστήμης τους, ακόμα και τα πιο καθημερινά. Μεταποιούν, τροποποιούν, αυτοσχεδιάζουν, αναδομούν, ζουν την έξαψη και την έκπληξη της διαπίστωσης οτι αξίζουν το πτυχίο που θα πάρουν σε λίγες μέρες γιατί η γνώση σωρεύτηκε σιγά σιγά και είναι πια εύπλαστη. Είναι μέρες χαράς. Παίζουν.
      Αν λοιπόν έχουμε την τιμή να έχουμε έναν τελειόφοιτο ανάμεσα μας, ας αξιοποιούμε αν και όσο μπορούμε τους σπινθήρες που μας πετάει κι ας μην θέλουμε να τον περάσουμε σε άλλη φάση.
      Εγώ πάλι είμαι μια απλή Κοκκινοσκουφίτσα που σουλατσάρει σ' αυτό το υπέροχο δάσος γνώσης που ανακάλυψε και με το θράσος/θάρρος της άγνοιας
      λέει την γνώμη της, κινδυνεύοντας να υπερεκτιμηθεί και να διαψεύσει!!
      Γι αυτό αραιώνω λίγο και γίνομαι παρατηρητής.

      Διαγραφή
    8. Δεν κατανοώ τον λόγο παρεξηγήσεως κοκκινοσκουφίτσα... Ρήτορες σαν εσένα δίνουν κύρος στους διαλόγους των θαμώνων και ώθηση για ενδιαφέρουσες συζητήσεις-αναλύσεις.

      Διαγραφή
    9. Δεν αναφερομουνα σε εσενα ομως Κοκκινοσκουφιτσα οπως καταλαβαινεις, οταν ειπα για λογικα αλματα και υπερβολες. Σε σενα βλεπω λογικη περισσια. Αλλο σαμαρι χτυπω. Αλλα ουτε και αγνοια βλεπω να εχεις ουτε και θελω να σε κρινω αγαπητη μου. Συμφωνω με αυτα που εγραψε ο Λυκιος και με αυτα που εγραψες κι εσυ, γιατι οπως ειπα μοιαζουν ταιριαστα. Λοιπον, γιατι να γινω εγω αιτια να αραιωσεις και να γινεις παρατηρητης, αφου οσα λες ειναι αποδεκτα και μαλιστα τοσο πολυ ομοια με αυτα που λεει και ο ιδιος ο Λυκιος;

      Διαγραφή
    10. Αστειευόμουν!! Ήταν ένα απλό παιχνίδισμα αιδημοσύνης..

      Μα δεν εννοούσα τον εαυτό μου μιλώντας για τελειόφοιτους. Πώς είναι δυνατόν!! Γίνεται να μην το κατάλαβες; Χαχα

      Κοκκινοσκουφίτσα

      Διαγραφή
    11. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

      Διαγραφή
    12. Αγαπητε Λυκαστρε, για να θεωρησεις λαθος ενα επιστημονικο συμπερασμα, πρεπει να το αποδειξεις με αλλη επιστημονικη μεθοδο. Δεν μπορεις να ακυρωνεις αυθαιρετα τις επιστημες ουτε να χρησιμοποιεις μεμομωνομενες επιστημονικες λεξεις, χωρις να γνωριζεις την σημασια τους.Στο λεω αυτο οχι για να σε μειωσω, γιατι αυτα που λες εχουν ενδιαφερον, αλλα στα λεω για να γινεις ακομα πιο εγκυρος στα ματια αυτων που σε παρακολουθουν και ενδιαφερονται να σε καταλαβουν. Αυτα ειναι τα λογικα αλματα που πρεπει να προσεχεις.
      Τωρα μου λες οτι την σκεψη σου την καθοδηγει το πνευμα σου, αρα τι σημαινει αυτο οτι καταργειται η λογικη σου επειδη σου μιλαει το πνευμα. Αμα λες οτι τα λογια σου ειναι θεοπνευστα, τοτε χασαμε ολοι μας! Μετα λες οτι η Ψυχη σου μεσολαβει μεταξυ σωματος και πνευματος για να μην καει το σωμα σου. Αυτο πρεπει να το εξηγησεις λιγο καλυτερα για να καταλαβουμε τι θελεις να πεις. Επισης να εξηγησεις γιατι πνευμα εχει μονο ο "Ελλην" και οχι ο "Γαλλην", ο "Αγγλην", ο "Πακιστανην" και ο "Αφρικανην".

      Διαγραφή
    13. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

      Διαγραφή
  11. Ανταποκρινόμενος στο κάλεσμα της Κοκκινοσκουφίτσας, θα τοποθετηθώ στο ερώτημα τι είναι οι θεοί (και όχι ο Θεός ως Δημιουργός Αρχή).
    Όταν μιλάμε για θεούς, όπως αυτοί της αρχαιότητας, στην ουσία αναφερόμαστε σε προσωποποιημένες εκφάνσεις της Φύσεως, όπως αυτή εκφράζεται μέσα στον Υλικό, Ψυχικό και Πνευματικό κόσμο.
    Η ανάγκη των ανθρώπων να κατανοήσουν καλύτερα την Φύση, την Δημιουργία και την σχέση τους με αυτήν (δηλαδή που τοποθετείται η ανθρώπινη ύπαρξη μέσα στην ιεραρχημένη δομή της Δημιουργίας), τους οδήγησε στο να κάνουν πιο εύκολη την πρόσληψη αυτών των δύσκολων εννοιών, προσωποποιώντας τις ιδιότητες του Θεού-Δημιουργού και δίδοντας ταυτότητα με χαρακτηριστικά (ακόμα και μορφολογικά-απτά) σε πολλούς "μικρούς" θεούς, που εξειδικεύονται σε κάτι!
    Ακόμα και η Χριστιανική θρησκεία, δεν ξεφεύγει από αυτή την πρακτική, αναγνωρίζοντας μεν τον Έναν και Μοναδικό Θεό (τρισυπόστατο), αλλά από κάτω του τοποθετεί δεκάδες "αγίους" και "οσίους", οι οποίοι και αυτοί, εξειδικεύονται σε κάποια ιδιότητα, που αφορά τον άνθρωπο και την φύση. Έχουμε και εδώ δηλαδή, εκφρασμένη την ανάγκη της προσωποποίησης των θεϊκών δυνάμεων, μέσα σε πρόσωπα οικεία στην ανθρώπινη φύση.
    Έτσι είναι πιο εύκολο (προσβάσιμο στον μέσο νου), να απευθύνει έκκληση για θεία μεσολάβηση για κάποιο ανθρώπινο θέμα, σε κάποιον Άγιο και όχι άμεσα στον ίδιο τον Θεό, ο οποίος είναι ακατάληπτος, απρόσωπος, υπερβατικός και απροσδιόριστος (π.χ. για την θεραπεία των οφθαλμών, ειδική είναι η θεά-Αγία Παρασκευή).
    Αντιστοιχίες των Αγίων με τις αρχαίες θεότητες, υπάρχουν, όπως για παράδειγμα η θεά Αθηνά (Παρθένος), με την Παναγία (υπεραγία αειπάρθενο),κτλ. Δεν είναι επίσης τυχαίο που η χριστιανική θρησκεία τοποθέτησε στους ιερούς τόπους όπου ήταν χτισμένοι οι αρχαίοι ναοί, τους δικούς της, αφιερωμένους όμως στην ίδια θεότητα-Αγιότητα, όπως για παράδειγμα στον Παρθενώνα (Ακρόπολη Αθηνών) της θεάς Αθηνάς, χτίστηκε ναός στην Παρθένο Μαρία-Παναγία.
    Η ανάγκη λοιπόν των ανθρώπων να προσωποποιήσουν τις θείες ιδιότητες και να τις οικειοποιηθούν, τους έκανε να πιστεύουν με πάθος σε αυτά τα εικονικά "πρόσωπα". Οι διαρκείς επικλήσεις, οι ύμνοι και οι τελετουργικές θυσίες, δημιούργησαν και ενδυνάμωσαν γιγάντια στοιχειακά στο μορφογεννητικό πεδίο, τα οποία συνεχίζουν να συντηρούνται και σήμερα, ενώ έχουν συγκεκριμένες ιδιότητες, οι οποίες είναι αυτές που τους τοποθέτησαν αρχικά οι επινοητές τους.
    Συνεπώς στο ερώτημα αν υπάρχουν οι θεοί και οι άγιοι, η απάντηση είναι θετική!
    Υπάρχουν και έχουν ακριβώς την μορφή και τις ιδιότητες που τους προσάπτονται!
    Σκεφτείτε ότι ακόμα και πολύ αρχαίες θεότητες, οι οποίες είναι εδώ και χιλιετίες ξεχασμένες, υπάρχουν ακόμα και έχουν δύναμη στο μορφογεννητικό πεδίο (στο αστρικό υποεπίπεδο), διότι δεν έχουν ακόμα αποσυντεθεί. Τόση δύναμη τους είχαν αποδώσει τότε! Να και ένας λόγος για τον οποίον δεν πρέπει να υβρίζουμε και να προκαλούμε τα θεία, ακόμη και ξεχασμένων δοξασιών, διότι έχουν ακόμα δύναμη που μπορεί να στρέψουμε σε βάρος μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Μια επίκληση στην θεά Αθηνά για παράδειγμα, μπορεί να επιφέρει άμεση ανταπόκριση, ακόμη και σήμερα!
    Όμως το θέμα των θεών δεν τελειώνει σε αυτές τις ερμηνείες! Μόλις είδαμε μια μόνο πλευρά των θεών. Αυτή που δημιούργησαν οι ανθρώπινες συνειδήσεις-ενέργειες.
    Υπάρχει και άλλη ερμηνεία των θεών και αυτή αφορά το παραπάνω άρθρο.
    Έχει να κάνει με την ιστορία του ανθρώπινου γένους και την γονιδιακή του προέλευση.
    Δηλαδή αν και ο άνθρωπος γενικά, είναι δημιούργημα του Υπερτάτου και Δημιουργού Θεού (όπως και όλη η Φύση άλλωστε), υπάρχει ένα ιστορικό κοσμικών εξελίξεων που επηρεάζει τον άνθρωπο κατά περιόδους μέσα στον χρόνο!
    Ο άνθρωπος δεν είναι εξελίχθηκε στην Γη, όπως θεωρούσε ο Δαρβίνος, αλλά οφείλει το σημαντικότερο μέρος του γονιδιώματος του σε ανθρώπους οι οποίοι εξελίχθηκαν σε άλλες περιοχές του σύμπαντος. Η αποίκηση της Γης μάλιστα, δεν έγινε άπαξ, αλλά πολλές φορές και από πολλούς διαφορετικούς γενετικά προγόνους. Πρόκειται για γενετικές επεμβάσεις από προηγμένους ανθρώπους, άριστους στην γενετική μηχανική, οι οποίοι εκτός της μορφοπλασίας των γήινων ανθρώπων με δικό τους γονίδιο, κυβέρνησαν το ανθρώπινο γένος, τουλάχιστον σε κάποιες περιόδους, όπου τους μετέφεραν τις γνώσεις και τα εφόδια που έκριναν ότι χρειάζονται για να δημιουργήσουν πολιτισμό, αλλά κυρίως για να πορευτούν εξελικτικά, σύμφωνα με το Θείο Σχέδιο.
    Οι οντότητες αυτές, υπήρξαν κατάτι ανώτερες των δημιουργημάτων τους και γι αυτό στα μάτια των ανθρώπων, φάνταζαν ως θεοί, λόγω κυρίως των "υπερφυσικών" τους ικανοτήτων. Όμως δεν ήταν στην πραγματικότητα θεοί, αλλά ατελείς ανθρώπινες οντότητες, με τις αδυναμίες και τα πάθη τους. Άριστοι επιστήμονες (συγκριτικά με τους γήινους), κατείχαν την τεχνολογία ώστε στα μάτια των αδαών ανθρώπων να εμφανίζοντο ως θεοί. Εκτός της τεχνολογίας τους όμως, κατείχαν και πνευματικές δυνάμεις, οι οποίες ήταν απροσπέλαστες στον κοινό γήινο άνθρωπο.
    Στην αρχική περίοδο λοιπόν της τελευταίας τους γενετικής παρέμβασης στην γήινη ανθρωπότητα (διότι υπήρχαν και άλλες στο παρελθόν), ήταν παρόντες και κυβερνούσαν. Η ομάδα αυτών των θεών, λέγεται σήμερα Πάνθεον και όταν αποχώρησαν, άφησαν την παρακαταθήκη των γνώσεών τους στο λεγόμενο Ιερατείο.
    Κάθε θεός-επιστήμονας, είχε αναλάβει έναν ή πολλούς τομείς.
    Σε ανάμνηση αυτών των θεϊκών όντων, όταν πλέον αποχώρισαν από την ενεργό διακυβέρνηση της ανθρωπότητας, χτίστηκαν ναοί προς τιμή τους, ώστε να διατηρείται ζώσα η ανάμνηση, αλλά και οι θεϊκές επιταγές τους, στην ανθρωπότητα.
    Η πρώτη περίοδος λοιπόν (της φυσικής τους παρουσίας), είναι αυτή που περιγράφεται στην Μυθολογία, όπως επίσης και οι "πόλεμοι", φυσικοί και νοητικοί, που συνέβησαν μεταξύ τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Δεν είναι της παρούσας να αναλύσουμε τις συγκρούσεις τους και την προέλευσή τους, ούτε και άλλα γεγονότα της εποχής εκείνης.
    Αυτό που έχει σημασία να τονίσουμε, είναι ότι όλοι αυτοί οι θεοί, δεν έχουν καμία σχέση με την Απόλυτη Αρχή του Ενός Δημιουργού.
    Αν θέλουμε να το δούμε θεοσοφικά, οι οντότητες αυτές που δημιούργησαν και κυβέρνησαν, γνώριζαν και δίδαξαν τον γήινο άνθρωπο τα Θεία θέματα. Ήταν πολύ εξελιγμένες, αλλά πάντοτε ανθρώπινες! Η αποστολή τους να δημιουργήσουν και να αποικήσουν πλανήτες με σπέρμα δικό τους, ήταν βάσει του Θείου Σχεδίου (εξάπλωση της έλλογης δημιουργίας).
    Εύλογο ερώτημα τώρα:
    Οι οντότητες αυτές υπάρχουν ή όχι σήμερα;
    Βεβαίως και υπάρχουν. Τίποτε δεν πεθαίνει στην Δημιουργία, παρά μόνον φθείρεται στις πυκνές εκφάνσεις της.
    Οι οντότητες αυτές υπάρχουν στον αιθερικό κόσμο, όπως ακριβώς ήταν και με τις ίδιες δυνάμεις και τους ίδιους ρόλους!
    Τα ισχυρά στοιχειακά που δημιουργούν οι άνθρωποι για την ανάμνηση της παρουσίας τους (ναοί, προσευχές, επικλήσεις, κτλ), τους τροφοδοτούν και τους ενισχύουν. Αυτό τους κρατά σε δυναμική σχέση με τα εγκόσμια (τα ανθρώπινα) και σε αλληλεπίδραση. Ναι, συνεχίζουν να επιδρούν στα ανθρώπινα και δεν θα πάψουν μέχρι να φτάσουμε σε ένα συγκεκριμένο σημείο συνειδητότητας και εξέλιξης, ώστε να μπορέσουμε και εμείς ελεύθερα να προχωρήσουμε στο επόμενο στάδιο, αυτό της επέκτασής μας σε άλλους κόσμους!
    Η αφθαρσία της ύλης, μπορεί να επιτευχθεί υπό συγκεκριμένες συνθήκες που έχουν να κάνουν με ενεργειακές ροές. Η αθανασία του σώματος όμως, δεν είναι εφικτή ούτε από τους θεούς, με απόλυτη έννοια. Αυτό που είναι εφικτό, είναι η διατήρηση ενός αιθερικού σώματος, το οποίο μπορεί να πυκνώνει κατά βούληση και να υλοποιείται.
    Τέτοιο ήταν το σώμα του Χριστού, μετά την Ανάστασή Του. Γι αυτό και είπε "Μη μου άπτου", όταν επιχείρησαν να τον αγγίξουν, προκειμένου να μην καούν από την υψηλή κραδασμικότητα του υλοποιημένου αιθερικού σώματός Του.
    Ελπίζω να ήμουν εντός της επιζητούμενης ουσίας, αγαπητή Κοκκινοσκουφίτσα.
    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αντί εγκωμίων και ευχαριστιών, και μολονότι είναι όλα πολύ εύληπτα, θα κοιτάξουμε να τα ξαναδιαβάσουμε μερικές φορές για να τα αφομοιώσουμε στην εντέλεια τους, πρώτα για τον εαυτό μας και δευτερευόντως για να τα μεταλαμπαδεύσουμε αν και όπου δει.

      Κοκκινοσκουφίτσα

      Διαγραφή
    2. Αγαπητή Κοκκινοσκουφίτσα, με παρακίνησες να ξαναδιαβάσω όσα έγραψα και ανακάλυψα πολλά κενά τα οποία δεν καλύφθηκαν. Ως εκ τούτου, είμαι στην διάθεσή σου να προβώ σε όποια διευκρίνηση απαιτηθεί σχετικά με το θέμα.
      ΛΥΚΙΟΣ.

      Διαγραφή
    3. Δεν έχω κενό, Λύκιε. Υπερκαλύφθηκα.
      Όμως η απάντηση του ανώνυμου φίλου έβαλε καινούργια για μας ερωτήματα όπως τί είναι πυρ, τί είναι πνεύμα κλπ.
      Ίσως κάποια στιγμή να έχεις πάλι την όρεξη και τον χρόνο να μας εξηγήσεις.
      Στο μεταξύ ας δώσουμε την σκυτάλη στον τελειόφοιτο:) να παίξει με τις έννοιες αυτές και οι υπόλοιποι όσο μπορούμε βοηθάμε.

      Κοκκινοσκουφίτσα

      Διαγραφή
    4. Προφανώς τα εδάφια δεν τα ανέβασες εσύ Κοκκκινοσκουφίτσα;

      Διαγραφή
    5. Λες για τον Ερμή; Εγώ. Αφού υπέγραψα μετά μαζί με το υστερόγραφο. Δεν είναι κι εύκολο να θυμάμαι να γράφω ...Κοκκινοσκουφίτσα κάθε φορά!!! Χαχαχα

      Κοκκινοσκουφίτσα

      Διαγραφή
  14. Λυκιε τα βαζεις ολα σε ταξη. Οι θεοι δεν μπορουν να αλλαξουν την νομοτελεια του Οντως Ον γιατι ειναι μικροι δημιουργοι. Αλλα μπορουν να χρησιμοποιησουν ικανοτητες που εμεις δεν εχουμε ανακαλυψει ακομα γιατι ειμαστε χαμηλοτερα στην κλιμακα της εξελιξης.Το Πυρ ειναι ο Αιθερας που μπορει να μορφοποιειται και να δινει "ζωη";

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που θεωρείς ότι μπήκαν όλα σε τάξη (αν και μάλλον άνοιξα περισσότερο το θέμα), αγαπητέ ανώνυμε. Σωστά είναι όσα κατάλαβες. Θα σου ζητούσα όμως να αποκτήσεις ένα ψευδώνυμο, αφού επιλέγεις να συμμετέχεις στους διαλόγους μας.
      ΛΥΚΙΟΣ.

      Διαγραφή
    2. Αγαπητε Λυκιε δεν μπορω να βαλω καποιο ψευδωνυμο γιατι φοβαμαι οτι θα αποκαλυφθω. Προτιμω να γραφω ετσι ανωνυμα, γιατι θελω να ειμαι καθαρος και εντιμος χωρις ψευτικο ονομα που δεν θα με εκφρασει.

      Διαγραφή
  15. Προεδρος:
    - Τον λογο εχει ο κυριος Λυκαστρος....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Λίγο καυστικό το σχόλιο σου ανώνυμε για τον Λύκαστρο. Ο φίλος μας δεν νομίζω ότι είναι ειρωνικός στους συνομιλητές του. Εχει απλά μια τεχνική στο λόγο του διαφορετική απο τους υπολοίπους σχολιαστές. Δίνει σπίθες γνώσεων και όποιος μπορεί τις μετατρέπει σε εσωτερικό πύρ!
    Μια παλιά φίλη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

      Διαγραφή
    2. Ομολογουμένως έχεις γούστο φίλε Λυκαστρε. Ευχαριστούμε πολύ. Θα ανταποδώσω εν ευθέτω χρόνο.
      Παλιά φίλη

      Διαγραφή
    3. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

      Διαγραφή
  17. Μας είπε ο Λύκαστρος πριν λίγες μέρες.."Ψυχήσιν Θάνατος ύδωρ γενέσθαι, ύδατι δε θάνατος γην γενέσθαι, εκ γης δε ύδωρ γίνεται, εξ ύδατος δε ψυχή"
    δηλ. Οτι η ψυχή στον θάνατο γίνεται νερό,
    και το νερό στον "θάνατο" του γίνεται γη
    ενώ αντίστροφα από τη γη (βαθιά) γεννιέται το νερό,
    και από το νερό η ψυχή...
    Τί σημαίνουν όμως όλ' αυτά; Τί σχέση μπορεί να έχει η ψυχή με το νερό;
    Άντε να πούμε και την ετυμολογία της λέξης
    «ψυχή» από το ρήμα «ψύχω», δηλ. «φυσώ», «πνέω») κυριολεκτικά σημαίνει την «ψυχρή πνοή»
    Άντε να πούμε και λίγα πραγματάκια ακόμη για τον Ηράκλειτο

    Ο ΛΟΓΟΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΥΜΠΑΝ
    Ο Λόγος, η Ειμαρμένη, είναι ο συνδετικός αρμός όλων των πραγμάτων και των ανθρώπων, που ταυτίζεται με την κυκλική πορεία του κόσμου από και προς το αρχέγονο πυρ.
    Μέσα στον Λόγο, ο Ηράκλειτος, δένει ένα μόνο υλικό στοιχείο, το Πυρ.
    Η ύπαρξη του Πυρός δημιουργεί μαζί με τον Λόγο ένα κόσμο άπειρο, άναρχο, ανώλεθρο, αυτορυθμιζόμενο που μετατρέπεται σε ποικίλες μορφές. Ο κόσμος αυτός είναι η αρμονία των αντιθέσεων. Το καλό και το κακό είναι οι αντίθετες όψεις του ίδιου πράγματος.
    Ο Hράκλειτος δεν πρότεινε κανένα νέο υλικό στοιχείο, για να εξηγήσει τη γένεση των όντων και του κόσμου, αλλά προχωρώντας πιό πέρα συνέλαβε την έννοια του Λόγου: «Kόσμον τόνδε τον αυτόν απάντων ούτε τις θεών ούτε ανθρώπων εποίησεν· αλλ΄ ήν αεί και έστι και έσται πυρ αείζωον· απτόμενον μέτρα και σβεννύμενον μέτρα». (Ο κόσμος αυτός, ο οποίος για όλα τα όντα είναι ίδιος, δεν δημιουργήθηκε από κανένα θεό, ή άνθρωπο, αλλά υπήρχε πάντοτε και υπάρχει και πάντοτε θα υπάρχει, ένα αιώνιο ζωντανό πύρ, που μόνο του αναζωογονείται σύμφωνα με ορισμένους νόμους και σβήνει πάλι σύμφωνα με ορισμένους νόμους). Αυτή η τάξη του κόσμου, η εσωτερική του νομοτέλεια, με τους αναπόσπαστους από αυτήν νόμους, δηλαδή με το ρυθμό της, είναι ο αιώνιος Λόγος του κόσμου.

    Και πώς μπορούμε μόνοι μας να ερμηνεύσουμε Ηράκλειτο;
    Φοβάμαι πως θα χρειαστούμε την βοήθεια του Λύκιου πολύ γρηγορότερα απ' ό,τι νόμισα.

    Και πρέπει να γράψω και Κοκκινοσκουφίτσα από κάτω γιατί οι Πελοποννήσιοι υποψιάζονται και αμφισβητούν τα πάντα. (πλάκα κάνω)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με τον Ηράκλειτο η φιλοσοφια έκανε ενα τεράστιο βήμα προς τα εμπρός, σε σχέση με τους Μιλησιους φιλοσόφους εκείνης της εποχής. Με την φράση ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΡΕΙ εντοπίζουμε την αέναη μεταβολή των όλων μέσα στη φύση οπου δεν υπάρχει τίποτε το συγκεκριμένο, το ειδικό, υπάρχει μόνον η τάξη. Ο Ηράκλειτος ζητεί τη μία και καθολική γνώση, θέλει να καταλάβει τι συνδεει τον κόσμο ως προς την ενότητα και εσωτερικότητά του, και ταυτοχρόνως ποιο είναι το νόημα της ζωής του ανθρώπου. Γι' αυτο θεωρειται ενας απο τους πρωτους μεταφυσικους της εποχης του.
      Μια παλιά φίλη

      Διαγραφή
  18. Καθολου καυστικο κυρια μου! Κανω χιουμορ αν δεν το κατανοησατε. Επειδη η Κοκκινοσκουφιτσα ουσιαστικα απευθυνει τον λογο στον Λυκαστρο, κανω και εγω χιουμορ σαν να ειμαι ο προεδρος του δικαστηριου που δινει τον λογο στους αντιδικους. Ετσι λεει , οτι τον λογο τωρα εχει ο ταδε. Μπορει μετα να τον δωσει σε εσενα αγαπητη μου παλια φιλη. Δεν ειναι κακο ουτε ειρωνικο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

      Διαγραφή
    2. Τοτε η ετυμηγορια ειναι ισοβια δεσμα στον Καταχθονιο Δαιμων και καταναγκαστικα πνευματικα εργα στα καταχθονια υπογεια του Λυκιου, και για τους δυο σας. Χαχαχαχχα. Δεσμοφυλαξ, παρτους μεεεεσσααααα!
      Κυριε Λυκιε, η Δικαιοσυνη απεφανθη την παραδοση αυτων των κακουργων, στα χερια σας γιατι ειναι επικινδυνοι για την δημοσια υπνηλια. Χαχαχαχα.

      Διαγραφή
    3. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

      Διαγραφή
  19. Θες να βαλουμε την ....παλια φιλη που σε αγαπαει τοσο; Νομιζω οτι θα σε προσεξει πολυ. Χαχαχαχ
    Υ.Γ. Παλια φιλη, χιουμορ κανουμε μην τα ξαναλεμε, ε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

      Διαγραφή
    2. Μμμμ γιατί όχι.... Ο Λυκαστρος αποπνέει μια εσωτερική δύναμη και είμαι σίγουρη οτι την κατέχει και εξωτερικά!
      Μια παλιά φίλη

      Διαγραφή
  20. Βρε Λυκαστρακο μου καλε, θα με τρελανεις! Τι θα πει ο Ελλην ειναι "κατασταση" και ενπαση περιπτωση γιατι μονο αυτος εχει Πνευμα και οι αλλοι οχι, αυτο δεν το εξηγησες. Πως ειναι δυνατον βρε αγορι μου, να μιλαμε για τον ανθρωπο που εχει τρεις υποστασεις, σωμα-ψυχη-πνευμα και μετα να λεμε οτι μονο ο "Ελλην" εχει πνευμα; Γιατι διαχωρισμος, οι αλλοι δεν ειναι ανθρωποι; Και επισης για την επιστημη οντως εξελισεται αλλα αυτο το κανουν οι ιδιοι οι επιστημονες που υην υπηρετουν ανα ειδικοτητα. Αρα ενας βιολογος μπορει να ανατρεψει μια επιστημονικη θεση της βιολογιας αν αποδειξει οτι δεν ισχυει, αλλα φεν μπορει να ανατρεψει την επιστημονικη θεση της ηλεκτρολογιας γιατι ειναι αλλη επιστημη. Αν σε ρωταγα ποια επιστημη εχεις σπουδασει, φοβαμαι οτι θα μου απαντησεις, ολες! Τα λεω αυτα για να αποδειξω οτι δεν μπορουμε να ειμαστε αφοριστικοι με τις επιστημες αν δεν τις γνωριζουμε τελεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΜΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΤΗΤΑ ΣΑΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΒΟΗΘΑΕΙ ΝΑ ΕΞΕΛΙΧΤΟΥΜΕ;
    ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΣ ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙΤΕ ΜΕ ΠΟΙΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΣΕΞ ΜΕ ΑΝΤΡΑ ΜΕ ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΑ ΔΥΟ ΜΑΖΙ Η ΠΟΛΛΟΙ ΜΑΖΙ. ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΕΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΠΩΣ ΑΝ ΚΑΝΕΙΣ ΣΕΞ ΜΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΜΑΖΙ Π.Χ. ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΑΝΤΡΕΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΧΟΥΝ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ (ΜΠΡΟΣ ΚΑΙ ΠΙΣΩ) Η ΕΝΑΣ ΑΝΤΡΑΣ ΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ Η ΠΟΛΛΟΙ ΑΝΔΤΡΕΣ ΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ Η ΗΔΟΝΗ ΜΑΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΚΑΛΟ ΣΩΜΑΤΙΚΑ ΨΥΧΙΚΑ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ. ΝΑ ΤΟ ΔΟΚΙΜΑΣΟΥΜΕ Η ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ; ΚΑΙ ΑΝ ΝΑΙ ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΕ; ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΙ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΥΛΟΓΙΑ ΜΟΥ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. http://69magazine.gr/02,10,4117,00.aspx

    http://www.boro.gr/102370/eksomologhseis-gynaikwn-poy-dokimasan-omadiko-seks

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Νομίζω φίλε/φίλη σε λάθος ιστολόγιο απευθύνθηκες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΛΕΤΕ ΑΥΤΟ; ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΠΟΛΛΕΣ ΜΕΡΕΣ ΤΙ ΓΡΑΦΕΤΕ ΚΑΙ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΕΤΕ ΝΑ ΔΙΑΦΩΤΙΣΕΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΜΑΣ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΑΦΟΡΑ. ΕΣΕΙΣ ΤΟ ΘΕΩΡΕΙΤΕ ΤΑΜΠΟΥ; ΝΟΜΙΖΑ ΟΤΙ ΕΧΕΤΕ ΠΙΟ ΕΛΕΘΥΕΡΑ ΜΥΑΛΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εάν μας έλεγες να αναπτύξουμε την πνευματικότητα μέσω ίσως του ταντρικού σεξ να το καταλάβω...

      Διαγραφή
  26. ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΕΞ ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Αμα ηταν με το σεξ να γινεσαι πιο πνευματικος ανθρωπος, θα ημασταν τωρα ολοι θεοι! Χαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμε φίλε (ή φίλη), ασφαλώς και το σεξ αποτελεί μια ενεργοβόρο πράξη, αφού αποσκοπεί στον να δώσει ζωή! Η ζωτική ενέργεια που μεταφέρει το αιθερικό σώμα του σπερματοζωαρίου, είναι αυτό που δίνει την ζωή, υπό την προϋπόθεση ότι θα διεισδύσει στο ακίνητο και ανενεργό ωάριο. Τότε το ενεργοποιεί και μια νέα ψυχή αρχίζει να υλοποιείται. Συνεπώς, η εκσπερμάτωση μεταφέρει τεράστια ποσά ζωτικής ενέργειας και βεβαίως μετασχηματίζει το Πυρ, μέσα στην μήτρα (δελφύς).
      Ο άνδρας λοιπόν γεννά και η γυνή τίκτει! Να γιατί ο άνδρας μετά την εκσπερμάτωση εξουθενώνεται ενώ η γυναίκα όχι. Ο άνδρας χάνει ζωτική ενέργεια, διότι μεταφέρει από τα δικά του ενεργειακά αποθέματα, στα σπερματοζωάρια τα οποία αποτελούν τις εν δυνάμει νέες ζωές!
      Η εκροή αυτής της ενέργειας, παραλαμβάνεται από την μήτρα και κατά συνέπεια την γυναίκα. Στην περίπτωση αυτή, η γυναίκα αφαιμάζει την άνδρα ενεργειακά.
      Αυτή η ενέργεια λοιπόν, μπορεί να αξιοποιηθεί με διάφορους τρόπους από την γυναίκα αλλά και μέσα από ειδικές τελετουργικές διαδικασίες, είτε μυσταγωγικές, είτε ηδονιστικές.
      Οι ανατολικοί που φιλοσόφησαν πάνω σε αυτές τις ενέργειες, δημιούργησαν το Τάντρα, που αποσκοπεί στην εξοικονόμηση αυτής της ενέργειας και τον μετασχηματισμό της σε ανοδική (ως προς τα τσάρκας) κατεύθυνση. Στόχος του Τάντρα, είναι η αναστολή της εκσπερμάτωσης και συνεπώς η μη σπατάλη ζωτικής ενέργειας.
      Το ομαδικό σεξ στο οποίο αναφέρθηκες, όταν γίνεται με στόχο τον ηδονισμό ή την τελετουργική μυσταγωγία, ελευθερώνει μεγάλα ποσά αυτής της ζωτικής ενέργειας, η οποία με την σειρά της τροφοδοτεί άλλες καταστάσεις που τώρα δεν αφορούν την κουβέντα μας.
      Άρα, ομαδικό σεξ=πολλαπλασιαστής ενεργειακών ροών στον χώρο ή στους συμμετέχοντες.
      Στο ερώτημά σου λοιπόν, το σεξ μπορεί να μας βοηθήσει σε πολλούς τομείς, σωματικά, ψυχικά και πνευματικά, ανάλογα με τον τρόπο που το κάνουμε, αλλά και τι αξία του δίνουμε.
      Αν το κίνητρό σου είναι απλά οι σεξουαλικές εμπειρίες με διάφορα σχήματα και παραλλαγές και η απορία σου είναι αν κινδυνεύεις, τότε η απάντηση ασφαλώς θα είναι ότι ναι, κινδυνεύεις!
      Κινδυνεύεις σε όλα τα επίπεδα.
      -Σωματικά από αφροδίσια νοσήματα, αλλά και τραυματισμούς ή σεξουαλική κακοποίηση, αν πέσεις σε διεστραμμένους παρτενέρ.
      -Ψυχικά, διότι μπορεί να πέσεις θύμα ηθικής και ψυχικής κακοποίησης, εκβίασης, απογοήτευσης, φόβου, κατάθλιψης και απώλειας αυτοεκτίμησης.
      -Πνευματικά, διότι μπορεί να διασυρθείς και να εγκλωβιστείς σε πολύ χαμηλές κραδασμικές καταστάσεις, που δεν απεμπλέκεσαι εύκολα!
      Παρόλα αυτά, αν χρειάζεσαι αυτές τις εμπειρίες για να εξελιχθείς, τήρησε την αρχή του μέτρου.
      Δεν θα πρέπει να επιτρέψεις στο σεξ να γίνει κυρίαρχη ανάγκη μέσα σου και να σε εξουσιάζει.
      Ας αποτελεί ένα βιωματικό πεδίο της ζωής σου, αλλά μην εγκλωβιστείς σε αυτό, όπως πολλοί άνθρωποι που υποφέρουν από αυτήν την εξάρτηση.
      Όπως είδες, έχουμε αρκετά "ελεύθερα μυαλά" για να καταρρίπτουμε αυτά τα ..."ταμπού"!
      ΛΥΚΙΟΣ.

      Διαγραφή
    2. ΑΡΑ ΕΧΕΤΕ ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΑΠΟΨΗ ΓΙΑ ΑΥΤΑ ΛΥΚΙΕ. ΝΑ ΜΗΝ ΔΟΚΙΜΑΣΩ ΓΙΑΤΙ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΙΣ ΑΡΩΣΤΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΘΩ ΜΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ. ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΔΟΚΙΜΑΣΩ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΕΠΜΠΕΙΡΙΕΣ ΑΠΛΑ ΡΩΤΗΣΑ ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΜΕΣΩ ΣΕΞ. ΑΥΤΟ ΜΕ ΤΟ ΤΑΝΤΡΑ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟ ΨΑΞΩ ΚΑΙ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ;

      Διαγραφή
  28. Κατά τον Ηράκλειτο λοιπόν, η πρωταρχική ουσία στον Κόσμο, η πηγή όλων των πραγμάτων, είναι το αείζωον πυρ. Δηλαδή ζώσα ενέργεια;
    Ο κόσμος για τον Ηράκλειτο δεν είναι αποτέλεσμα δημιουργίας ή γένεσης, αλλά προϋπάρχει προαιώνια και περιγράφεται ως ζωντανή φωτιά, η οποία εναλλάξ δυναμώνει και εξασθενεί, χωρίς ποτέ να σβήνει εντελώς.

    Το αείζωον πυρ διανύει μια κυκλική τροχιά κατά την οποία μεταλλάσσεται σε θάλασσα, κατόπιν σε γη, για να ακολουθήσει η αντίστροφη διαδικασία μεταλλαγής της γης σε θάλασσα και της θάλασσας σε φωτιά. Το πυρ του Ηράκλειτου είναι μια κοσμολογική σταθερά που κινείται και μεταμορφώνεται αέναα. Η διαρκής κίνηση και μεταβολή αποτελεί το θεμελιώδες χαρακτηριστικό της πραγματικότητας, το οποίο εξέφρασε ο φιλόσοφος με την εικόνα ενός ποταμού που παραμένει ίδιος, ενώ το νερό που κυλάει μέσα του αλλάζει διαρκώς.

    Σε τί θάλασσα μεταλλάσσεται το πυρ, υπό την επήρεια του θείου Λόγου που κυβερνά τα πάντα; Σε θάλασσα θάλασσα; Ή σε κβαντική θάλασσα, σε κβαντική σούπα;

    Μετατρέπεται μέσω του αέρα σε υγρασία; Υγροποιείται;

    Υπάρχει τρόπος να τα κατανοήσουμε αυτά χωρίς να γίνουμε κβαντικοί φυσικοί;

    (Εντάξει! Ξέρουμε οτι στο τέλος θα μας τα πει ο Λύκιος τόσο απλά και όμορφα που θα αναρωτιόμαστε γιατί δεν μας τα είπε ευθύς εξαρχής και παιδευόμαστε ανήμποροι μέσα σε ενεργειακούς κβαντικούς κυματισμούς που υλοποιούνται σε στερεά ύλη.)

    Θα μπορούσαμε ίσως να αντιληφθούμε το Σύμπαν σαν ζωντανό οργανισμό;

    Εαν θέσουμε στον όρο Ταλάντωση το *ανάβω και σβήνω με Μέτρο*, τότε αυτός ο *ζωντανός οργανισμός* ζει (ή επιβιώνει) ταλαντωμένος ανάβοντας και σβήνοντας έχοντας ως ζωή , αυτήν του την ταλάντωση;

    Και ασφαλώς δεν μιλάμε για Ηλύσια Πεδία. Μιλάμε για την Δημιουργία.

    Γιατί ο Νους Θεός είναι Φως και με τον Λόγο του (υιός) δημιουργεί ζωή.

    Ζωή και Φως και ο Άνθρωπος, ως όμοιος μ' αυτόν και ζει στα φωτεινά πεδία, πριν επιλέξει την πτώση.

    Και ξεκάρφωτο μας παρουσιάζεται ένα αείζωον πυρ. Και σκότος! μερικά γεννημένο!!

    Διαβάζουμε στον Ερμή:

    Είδα τότε μια θέα πλημμυρισμένη από φως και καταγοητεύτηκα κι ύστερα από λίγη ώρα είδα ένα κατωφερές σκοτάδι γεννημένο μερικά, φοβερό και στυγνό σε σπειροειδή σχηματισμό. Είδα επίσης να μεταβάλλεται το σκοτάδι εκείνο σε μια υγρά φύση αφάνταστα ταραχώδη, από τα βάθη της οποίας έβγαινε πυρωμένος καπνός, κι άκουσα κι' έναν ανεκλάλητο σπαρακτικό ήχο και μια άναρθρη βοή σε φωνή πυρός.

    Από τα φωτεινά εκείνα πεδία είδα να ξεχύνεται στη φύση Λόγος 'Αγιος, κι από την υγρά φύση να ξεπηδά προς τα ύψη ένα κούφιο, δραστικό οξύ και άκρατο πυρ. Είδα επίσης τον ελαφρό αέρα ν' ακολουθεί το πνεύμα που επλανάτο στη γη κρεμασμένος σ' αυτό καθώς ανέβαινε από τη γη και τα νερά της προς το πυρ.

    Πού βρέθηκαν όμως το πυρ και το πνεύμα για να ενωθούν με τον Άγιο Λόγο;

    Και τί είδους πνεύμα επλανάτο στην γη;

    Κοκκινοσκουφίτσα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

      Διαγραφή
    2. Δεν θα πάω εγώ στις ερημιές πριν μάθω πού βρέθηκε η πρώτη ύλη.
      Και πριν μάθω τί είναι το πνεύμα.
      Και να δεις που θα μας τα πει ο Λύκιος όμορφα κι ωραία και κατανοητά.
      (Όταν θελήσει :) )

      Κοκκινοσκουφίτσα

      Διαγραφή
    3. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

      Διαγραφή
    4. Στα πρώτα δύο σχόλια σου και πρώτα σχόλια της ανάρτησης, τα έγραψες όλα. Είσαι όμως πρακτικής κατεύθυνσης, ενώ ο Λύκιος θεωρητικής.
      Γράφεις: Ο παλμός δημιουργεί σπινθήρα κλπ κλπ Όλα επιγραμματικά. Επιτομή. Σκονάκια που θέλουν κόπο και τρόπο.
      Ο Λύκιος πάλι κάνει παράδοση.

      Πάω για ψάρεμα!
      Κοκκινοσκουφίτσα

      Διαγραφή
    5. Απεδωσες πολυ σωστά κοκκινοσκουφίτσα τον τρόπο γραφής του Λυκιου και του Λυκαστρου
      Παλιά φιλη

      Διαγραφή
    6. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

      Διαγραφή
    7. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

      Διαγραφή
    8. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

      Διαγραφή
    9. ΕΛΛΗΝ = ΠΝΕΥΜΑ ΦΩΤΕΙΝΟ
      Αν θέλουμε να κατανοήσουμε το Όλον Φως - Πατέρας Νους Θεός Φως και Ζωή

      Διαγραφή
    10. Ο Λυκιος δεν χρειαζεται να κανει παραπομπες και να μεταφερει κειμενα και ονοματα στον λογο του και μεταφερει την ιδια την σοφια μεσα του και την εκφραζει με απλα και κατανοητο τροπο οσο δυσκολη εννοια και να εχει. Γιαυτο εχει σημασια τι θα πει και ο ιδιος γιατι θα τα κανει μεστα και κατανοητα μεσα απο την δικη του σοφια.
      Νικολαος Σιαφακας
      ιερεας

      Διαγραφή
    11. Σαφώς και ο Λύκιος δεν χρειάζεται να κάνει παραπομπές και να μεταφέρει κείμενα. Ο Λύκιος είναι αυθεντικός και αδωγμάτιστος. Ο Λύκιος είναι ένα γνήσιο πνεύμα της αλήθειας. Ο Λύκιος διακρίνει τους φωτεινούς ανθρώπους γιατί είναι ο ίδιος φωτεινός. Ο Λύκιος μεταφέρει την γνώση ως ένας "Απεσταλμένος Δάσκαλος του Φωτός".
      Αυτοί που θέλουν να φοράνε μάσκες κρύβουν μέσα τους τον φόβο και το έρεβος!

      Διαγραφή
    12. Ο ρολος μου με αφηνει να αποδεκτω απεσταλμενους εκτος απο τον Κυριο Ημων Ιησου Χριστο αλλα βλεπω και εγω οτι προκειται για δασκαλο της αληθειας αδογματιστο και σοφο ανθρωπο.
      Νικολαος Σιαφακας
      ιερεας

      Διαγραφή
  29. Στην προσπάθεια μας να κατανοήσουμε κάποιον φιλόσοφο και συγκεκριμένα τον Ηράκλειτο, θέτουμε αυτομάτως ερωτήματα που έχουν να κάνουν με τις αρχαίες πεποιθήσεις και πρακτικές με την ζωή, τις συνήθειες και αντιλήψεις μιας άλλης εποχής. Σύμφωνα με τον καθηγητή Henri Moniot, θα πρέπει να αποκτήσουμε ιστορική «ενσυναίσθηση» να αναπτύξουμε τους τρόπους αναζήτησης της αλήθειας στην Ιστορία. Στην απόπειρα μας να γνωρίσουμε τους άλλους, η δική μας εμπειρία είναι ανεπαρκής, γιατί απλώς είναι διαφορετική. Ένας τρόπος, ισχυρίζεται ο Moniot, προσέγγισης της αλήθειας είναι η κατανόηση των άλλων, του χθες, του αλλού, η διείσδυση στο νόημα του τι έπραξαν και τι βίωσαν οι άνθρωποι του παρελθόντος, η σύλληψη των συναισθημάτων τους, των κινήτρων, των σχεδίων, των κρίσεων, των λογικών, των αξιών, των συνηθειών, γενικότερα του πολιτισμικού κώδικά τους.
    Μια παλιά φίλη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Αναφέρθηκα στην πηγή του συγκεκριμένου καθηγητή γιατί νομίζω θέτει ένα ζήτημα αναζήτησης και εξήγησης της ιστορικής αλήθειας απο την βάση του, παροτρείνοντας τον αναγνώστη να αναθεωρήσει τον σημερινό τρόπο σκέψης του που προσπαθεί να ερμηνεύσει βαθιές υπαρξιακές έννοιες στηριζόμενος στον σύγχρονο τρόπο σκέψης.
    Μια παλιά φίλη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΠΑΛΙΑ ΦΙΛΗ. Η ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΠΡΩΤΑ ΑΠ' ΟΛΑ ΜΕ ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΕ ΤΗΝ ΛΟΓΙΚΗ ΝΟΗΣΗ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΣΟΦΟΤΕΡΟΙ ΤΩΝ ΣΟΦΩΝ. Ο ΦΙΛΩΝΑΣ ΚΑΙ Ο ΠΛΩΤΙΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥΣ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ.

      Διαγραφή
    2. Ίσως πάλι ο Ηράκλειτος απλώς να παραβρέθηκε στο σχηματισμό ηφαιστειογενών νησιών ή στην οπισθοχώρηση της θάλασσας στις ακτές που αμμοχώνονται και ...απ' αυτό εμπνεύστηκε και αυτό μας περιγράφει! Κι εμείς ψαχνόμαστε :)

      Κοκκινοσκουφίτσα

      Διαγραφή
  31. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Αγαπητή Κοκκινοσκουφίτσα, να ξέρεις ότι δεν αγνοώ τις θελκτικές σου προκλήσεις! Μόλις βρω λίγο χρόνο και ησυχία, θα απαντήσω σε όλα. Αλήθεια, τόσο επιτήδιο και θελκτικό pressing, δεν έχω ξαναϋποστει! Χαχαχα! Σε ευχαριστώ.
    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Για να κατανοήσετε τα ερμητικά κείμενα διαβάστε ΠΟΙΜΑΝΔΡΗ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Ο Ποιμάνδρης είναι το πρώτο και σημαντικότερο έργο της συλλογής συγγραμμάτων (σε ελληνική, λατινική και κοπτική γλώσσα) που παραδίδονται με το όνομα του Ἑρμῆ Τρισμεγίστου.Η συλλογή, που άρχισε να δημιουργείται σταδιακά από τον 2ο αι. μ.Χ., συνδέεται με τη λατρεία τον αιγυπτιακού θεού Θωθ (στα ελληνικά ως αντίστοιχος θεός θεωρήθηκε ο Ερμής Τρισμέγιστος) και αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα του συγκρητισμού των αυτοκρατορικών χρόνων. Περιέχει κείμενα κατά κύριο λόγο αποκαλυπτικά αλλά και κείμενα με αστρολογικό, αλχημιστικό και φιλοσοφικό περιεχόμενο. Αν και ο τίτλος της συλλογής (Ερμής Τρισμέγιστος ~ Θωθ) υπονοεί ότι περιέχει αιγυπτιακή σοφία, αυτή περιορίζεται σε ένα επιφανειακό επίπεδο, ενώ κατ᾽ ουσίαν το περιεχόμενο των έργων στηρίζεται σε ελληνικές αντιλήψεις (ιδιαίτερα εμφανής είναι η επίδραση των νεοπλατωνικών αντιλήψεων, βλ. Κείμενο 203). Ο τίτλος Ποιμάνδρης (‹ ποιμὴν ἀνδρῶν)του πρώτου έργου της συλλογής οφείλεται στο υπερφυσικό ον που αποκαλύπτεται μέσα σ᾽ αυτό. Στο πρώτο απόσπασμα που ανθολογείται εδώ ο ανώνυμος αφηγητής βλέπει σε ένα όραμα τον Ποιμάνδρη, ο οποίος ταυτίζεται με τον Νου, να του αναπτύσσει τη διδασκαλία του για την δημιουργία του κόσμου. «Οι μορφές και οι αποχρώσεις αυτού του οράματος δίνουν», όπως παρατήρησε κάποιος φιλόλογος, «σχεδόν την εντύπωση ενός αφηρημένου έργου τέχνης». Αξιοπρόσεκτη στην περιγραφή του οράματος είναι η χρήση,-συχνή στα ερμητικά κείμενα- συμβόλων υπό μορφή αντιθετικών ζευγών (π.χ. φως-σκοτάδι, νερό-φωτιά). Όπως συμβαίνει σχεδόν πάντα με την παρουσίαση οραμάτων στη λογοτεχνία, η θέαση του οράματος ακολουθείται από την ερμηνεία του. Στο δεύτερο απόσπασμα περιέχεται η -αινιγματική σε μερικά σημεία- αφήγηση για τη δημιουργία του ανθρώπου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Μαλιστα. Το λακωνιζειν εστι φιλοσοφειν; Θα προσπαθησω να μην ανοιξω πολλα θεματα. Καταρχας μια σημειωση. Θα πω οτι επιθυμω και μονο. Κριτηριο μου ειναι η κριση της ποιοτητας του ερωτωντα. Κοινως, το γιατι θελεις να μαθεις αυτο που ρωτας. Αν ο λογος ειναι ευγενης, ολες οι γνωσεις που εχω αποκτησει μεχρι τωρα(οποιες και αν ειναι αυτες) ειναι στη διαθεση σου, οπως και το συμφιλοσοφειν, ο μονος πραγματικος τροπος αποκτησης σοφιας, κατι που απλοχερα μου ειχε χαρισει παλιοτερα ο Λυκιος, και του ειμαι ευγνωμων γι αυτο. Αν θελεις απλα να χαριεντιζεσαι με τη ματαιοδοξια σου, nope (οοχι), βρες καποιον αλλο να σου την τροφοδοτει ενεργειακα. Εγω θα αποδειξω την αερολογια του αλλου λαθος; Απλα, ignore (αγνοω).

    Μαθητη, εισαι ικανος για συμφιλοσοφειν. Εξαντλησε το, τερματισε το. Ο τροπος συλλογισμου σου ειναι αρκουντως ορθολογιστικος και θα σε οδηγησει εκει που πρεπει. Συμφιλοσοφειν ομως, οπως αντιστοιχα η συμφωνια σημαινει ενωση φωνων (συν+φωνη), σημαινει ενωση φιλοσοφουντων, οχι ο ενας να ειναι ακολουθος ή ουρα του αλλου. Μ'αρεσε η συλλογιστικη σου.

    Ηρικεπαιε, δικαιωμα σου να αποχωρησεις. Ο Κρισναμουρτι ομως ειχε δικιο, στο αποσπασμα που μας εξεθεσε η φιλη. Η αναζητηση της γνωσης αποτελει ψευδαισθηση, διοτι δεν υπαρχει καποιο υλικο σημειο να πας. Χρειαζεται μονο να σταθεις και να την δεις, να την "δεις". Να κλεισεις τα ματια σου και να την δεις. Η ζωη σου και οι περιστασεις της, αποτελουν τον δρομο σου. Εν προκειμενω, αυτο που πιστευεις πως δεν σου αρμοζει (η εντονη λογομαχια), αποτελει αυτο ακριβως που χρειαζεται να δουλεψεις μεσα σου, αυτος ειναι ο δρομος της αληθειας σου. Οσο δεν το κανεις, οσο δηλαδη δεν συνειδητοποιεις το γιατι το κανεις αυτο, τοσο αυτο θα βυθιζεται στο σωμα σου,και πιθανοτατα θα σου προκαλει αλλεργιες. Μην φοβασαι τον "πολεμο". Πολεμος πατηρ παντων, αγαπητε. Χιλιες φορες πολεμος, απο μια σαπια ειρηνη. Αν αποχωρησεις, απλα θα απωλεσεις την ευκαιρια να το δουλεψεις. Μην σε ανησυχει αυτο ομως, σχεδον ολοι μας κανουμε το ιδιο λαθος. Ολοι αποφευγουμε την διαμαχη. Η φυση ομως διδασκει, και το σωμα υπακουει σε αυτην, πως αν δεν θεσεις τα ορια σου και τα διαφυλαξεις, νομοτελειακα θα το πληρωσεις (πχ με ασθενεια) εκτος και αν εισαι ηδη γκουρου. (που δεν ειναι κανεις μας). Ο Γκουρτζιεφ στον πρωτο αφορισμο του (κατι σαν τα δελφικα παραγγελματα) ελεγε:

    "Learn to love what "it" does not love. Μαθε να αγαπας, αυτα που "εσυ" δεν αγαπας. Και με το "εσυ" αναφερεται στην προσωπικοτητα σου, το "εγω" σου, αυτο που εμποδιζει την ουσια σου να αναδυθει.


    Ανωνυμη, το ταντρικο σεξ, δεν ειναι απλα μια τεχνικη σεξ. Ειναι μια τεχνικη με την οποια η σεξουαλικη ενεργεια ανακυκλωνεται διαμεσου των δυο συντροφων, οδηγωντας σε ανωτερες ικανοτητες μεσω της αφυπνισης των ανωτερων κεντρων του ανθρωπου. Το μυστικο εδω ειναι να ανοιχθεις απολυτως στον συντροφο σου και να σου ανοιχθει επισης. Βρες επομενως εναν ανθρωπο, αξιο να του ανοιχθεις, οχι στον πρωτο τυχοντα, δειξε και εσυ αξια ωστε να λαβεις το ιδιο απο εκεινον, και τοτε σιγα σιγα το ταντρικο σεξ θα μπορεσετε να το εξερευνησετε παρεα. Αν πχ αρεσκεσαι στο κουτσομπολιο με τη πρωτη ευκαιρια (παραδειγμα λεω), τοτε πιθανοτατα ο συντροφος σου δεν θα σου ανοιχθει. Μην βιαζεσαι λοιπον, βημα-βημα.

    Ελευθερος Στοχαστης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Το σωμα, αρκετοι ισχυριζονται και συμφωνω, πως ειναι η προβολη αυτου που ειμαστε στον τριασδιαστατο μη-ων κοσμο. Τι θα πει προβολη, περα απο τα θεματα τεχνικης φυσεως; (πως δουλευει, τι νομοι ισχυουν κτλ).

    Ας υποθεσουμε πως θελουμε να λυσουμε ενα απλο μαθηματικο προβλημα επιπεδου 5ης δημοτικου. Ακομα και εμεις σημερα, πολυ δυσκολα θα καταφερουμε να το λυσουμε στο μυαλο μας. Χρειαζομαστε μια οθονη προβολης. Το τετραδιο.Κατι στο οποιο να αποτυπωνεται η σκεψη μας βημα-βημα, ωστε να κινηθουμε γραμμικα. μια-μια σκεψη και να το λυσουμε. Κατι παρομοιο θα μπορουσαμε να πουμε πως συμβαινει με το σωμα μας. Δεν πα να πιστευεις οτι θες, το σωμα σου αποτυπωνει την αληθεια σου, οπως και η ασθενεια σου ή η σεξουαλικοτητα σου. Εμεις πρεπει να κατανοησουμε αυτο που βλεπουμε, ωστε συνειδητοποιωντας τι και πως, να το διορθωσουμε μεσα μας.

    Το να προσπαθουμε να βρουμε το μυστικο της αειζωιας ειναι θεμιτο. Η απαντηση ομως ερχεται αντιμετωπιζοντας ενα-ενα τα ζητηματα που ολοι εχουμε,αλλα στα οποια κλεινουμε τα ματια.Αυτος ειναι ο δρομος μας. Το να αναζητουμε μια ευκολη λυση ειναι λαθος εξ ορισμου, ειναι hacking. Θα μπορουσαμε ισως να το εφαρμοσουμε αλλα θα μπαιναμε σε σκοτεινα μονοπατια υψηλου ρισκου. Τιποτα εξ αυτων δεν ειναι δωρεαν, αλλα εχει υψηλο αντιτιμο.

    Εαν δεν ξερεις να δουλευεις τα windows στον υπολογιστη σου, δεν πας για hacker, δεν πας να μπεις στην NSA. Θα σε βρουν και θα το πληρωσεις ακριβα. Μαθε καλα τα windows ή τα linux (προγραμμα λειτουργιας) και μετα το συζηταμε. Εν προκειμενω, μαθε να χρησιμοποιεις τον ανθρωπινο σου οργανισμο. Τα συναισθηματα σου, το νου σου, το σωμα σου. Βρες τα παραμυθια που λες στον εαυτο σου και σπασε τις πεποιθησεις σου. Το πώς θα επρεπε να σε ενδιαφερει.

    Ναι, υπαρχει δυνατοτητα αειζωιας. Ο τροπος ειναι να καταφερεις να "χτισεις" τα ανωτερα σωματα που μπορεις να εχεις. Αυτα ειναι υπερανω του υλικου. Θα χρειαστει ναι εισαι απελευθερωμενος απο παθη, κομπλεξ, κατωτερα χαρακτηριστικα και πληθωρα ενεργειας, την οποια υπαρχουν τροποι να αποδεσμευσεις, πχ απο την καταλληλη χρηση της σεξουαλικης ενεργειας, απο την αποφυγη καταναλωσης νεκρων τροφων αλλα ηλιακες τροφες, απο την μη ταυτιση με διαφορα "εγω". Γρηγορος τροπος επισης υπαρχει, σχεδον σιγουρα θα δημιουργηθει μεγαλη ζημια, αν και προσκαιρα θα υπαρχει ορατο οφελος. Πχ τελετεες με ομαδικες συνευρεσεις ειχαν κανει τον Ρασπουτιν να κατεωει καποιες ψυχικες δυναμεις. Με αυτον τον δρομο δεν προκειται να ασχοληθω.

    Βημα-βημα. Ας χτισουμε πρωτα το αστρικο σωμα, που ειναι το κατωτερο των ανωτερων σωματων, και μετα βλεπουμε. Ολα τα αλλα ειναι λογια του αερα. Λογια με τα οποια η εξεδρα παραμυθιαζει τον εαυτο της πως ειναι ανωτερη των υπολοιπων, ενω η αληθεια δεν εχει καμια σχεση με αυτες τις φαντασιωσεις. Παλι, σε παιχνιδι φαντασιωσεων σεν προκειται να μπω να παιξω.

    Τελος, ο δρομος για την φωτιση υπαρχει σε βιντεο. Τον εχω ηδη ανεβασει σε λινκ και αποτελει κληροδοτημα (παλι) του Γκουρτζιεφ μεσω αλληγοριας φυσικα. Δειτε το για να αντιληφθειτε σε ποιο επιπεδο βρισκεστε
    Ελευθερος Στοχαστης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πού είναι το λινκ;

      Διαγραφή
    2. Ανωνυμε, κατεβασε το στον υπολογιστη σου για να το εχεις, οσο προλαβαινεις. Οταν το λινκ παρει μερικες χιλιαδες views θα το ριξουν παλι. Ξερω τι σου λεω

      https://www.youtube.com/watch?v=LMP8MrDksiQ
      Ελευθερος Στοχαστης

      Διαγραφή
    3. Τί σημαίνει κατεβάζω βίντεο στον υπολογιστή μου;

      Διαγραφή
    4. Το αποθηκευεις ωστε να βρισκεται στον υπολογιστη σου και να μπορεις να το βλεπεις οποτε το επιθυμεις. Διοτι εαν ειναι αποθηκευμενο σε ξενους servers οπως ειναι το youtube ή αυτο το site στη google, ανα πασα στιγμη μπορει να το αφαιρεσουν και να μην μπορεις μετα να το βρεις.

      Διαγραφή
  37. Χαίρομαι που επανέρχεσαι αποφασισμένος για εκ νέου συζητήσεις, αγαπητέ Ελεύθερε Στοχαστή.
    Ο Ηρικεπαίος δυστυχώς δεν επανήλθε ακόμη, είμαι σίγουρος όμως ότι διάβασε αυτά που του απήυθυνες.
    Έχεις δίκιο στο ότι οφείλουμε να αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις που μας ενοχλούν (γιατί ενοχλούν το μικρό "εγώ" μας) και ίσως γι' αυτό τον λόγο και εσύ μας το πιστοποιείς με το δικό σου παράδειγμα, επιστρέφοντας στην κουβέντα.
    Η λογομαχία λοιπόν, είναι μια πρόκληση την οποία πρέπει να αποδεχόμαστε, αν το αντέχουμε, σωστά;
    Όμως μόνο ένας γκουρού της ανοχής και της υπομονής θα μπορούσε να αντέξει μια άνευ όρων λογομαχία με ανεξέλεγκτη ένταση.
    Όσοι δεν είναι ακόμα τέτοιοι γκουρού, μπορούν να τηρούν κάποια όρια ανοχής.
    Αυτά τα όρια, προσπαθώ να διαφυλάξω στον Κ.Δ.! Βεβαίως αυτά δεν έχουν ξεπεραστεί και γι αυτό νομίζω ότι πρέπει όλοι μας να τηρούμε κάποιο μέτρο στις διενέξεις με τους συνομιλητές μας.
    Όσο για την ανώνυμη (ή ανώνυμο) και την απορία για το ταντρικό σεξ, συμφωνώ απόλυτα με την προτροπή σου και συμπληρώνω ότι η αναζήτηση ποικίλων ερωτικών συντρόφων που διαφαίνεται πως αναζητά, δεν θα μπορέσουν να την οδηγήσουν στην σεξουαλική ολοκλήρωση μιας ταντρικής εμπειρίας, αν δεν βιώσει την καθολική ένωση με έναν σύντροφο (μονογαμικά).
    Μόνο ελάχιστοι μυημένοι στο Τάντρα μπορούν να το βιώνουν με διάφορους παρτενέρ, οι οποίοι όμως βρίσκονται και αυτοί στο ίδιο ταντρικό επίπεδο.
    Κατά κανόνα όμως, το ταντρικό σεξ γίνεται μεταξύ δυο ανθρώπων και όχι περισσότερων!
    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Καλημερα Λυκιε,
    Εγω δεν θα πω σε ποσα εχεις δικιο απο οσα ειπες, διοτι θα γραφω μεχρι μεθαυριο! Και προσπαθω να ενσωματωσω την λακωνικη φιλοσοφια(και αποτυγχανω), στην ιωνικη "φλυαρια" (οπως θα την ονομαζαν οι Σπαρτιατες), που παρολαυτα ανεκαθεν θαυμαζα

    Την "λογομαχια" την θεωρω απαραιτητη και πρεπει να ειναι σκληροτατη. Οχι φυσικα ανευ ορων. Οι οροι ειναι ο εξης ενας. Η μη εξυβριση του αλλου, οχι για κανεναν αλλο λογο, παρα επειδη οδηγει στη ληξη της κουβεντας, διοτι αυτος που εξυβριζεται υποχρεωνεται να υποχωρησει διοτι δεν προκειται να το δεχτει να συμβαινει. Αυτο αλλωστε δειχνει την παντελη ελλειψη πραγματικων επιχειρηματων, οταν καποιος ξεπεφτει στα κατωτατα ad hominem (εναντια στο προσωπο) "επιχειρηματα".

    Ισως να δειχνω επιθετικος και οντως ειμαι, αλλα εξυβριση δεν εχω κανει ποτέ, εκει βρισκεται η ουσιωδης διαφορα. Αντιλαμβανομαι πως τα "εγω" πληγωνονται, και αυτος ακριβως ειναι ο στοχος μου, να καταρριψω τις πεποιθησεις. Αν το κανει καποιος σε μενα αυτο, θα του ειμαι ευγνωμων. Εξυβριση τωρα, σημαινει καλω καποιον ή κατι, με ενα χαρακτηρισμο αναληθη. Μπορω να ονομασω καποιον "παντελως ασχετο στα μαθηματικα" αν δειξω 2-3 παιδαριωδη λαθη που εκανε σε μαθηματικες πραξεις. Αυτο δεν ειναι εξυβριση, επειδη στοιχειοθετειται.

    Παραδειγμα, ο ορος "i call bullshit" ειναι ενας δοκιμος ορος στην αγγλικη μολονοτι ανηκει στις urban (ειδος αργκο, ιδιωματικη γλωσσα, κατανοητη σε κλειστες ομαδες ανθρωπων, εν προκειμενω η ομαδα του διαδικτυου).
    "I call bullshit" σημαινει: State that some given information is incorrect. (δηλωνω πως καποια παρεχομενη πληροφορια ειναι αναληθης). Αντιστοιχα, καθε μου εκφραση στοιχειοθετειται.

    Ο ορος "chicken shit" επισης ανηκει στην ιδια κατηγορια urban εκφρασεων.
    "Chicken shit" σημαινει: coward, cowardly, wimp, wimpy (δειλος, ανανδρος, λαπας).
    Θα μου πεις εσυ ο ιδιος ανεφερες αυτη τη λεξη για τον εαυτο σου. Ε, αν δεν μπορει να υπαρξει αντιληψη της διαφορας μεταξυ του ενος απο του αλλου, ε τοτε απαξιω, δεν υπαρχει ελπιδα για την ανθρωποτητα. Αυτο ειναι εξυβριση. Δεν με ενοχλει ομως, διοτι ολο αυτο που εκανα δεν ηταν παρα ενα απλο πειραμα, που επιβεβαιωσε την αρχικη μου εικασια. Εδειξα αυτο που ηθελα, οποιος το ειδε, το ειδε. Δεν υπηρχε απο μερους μου η παραμικρη ενταση και ουτε υπαρχει τωρα

    Ειλικρινα ομως, βοηθαω οποτεδηποτε μπορω. Για παραδειγμα προχθες εκατσα μια ωρα να κανω chat σε ενα online παιχνιδι, εξηγωντας σε εναν ανθρωπο που δεν γνωριζα ουτε δευτερολεπτο, τον λογο που η κοπελα του εχει καρκινο του μαστου, και τι πρεπει να κανει για να το ξεπερασει. Και ολο αυτο επειδη ειδα ενα σχολιο του, "η κοπελα μου εχει καρκινο στο στηθος" σε ενα τυχαιο chat room τοσο τυπικο, που κανεις δεν το κοιταει και δεν ενδιαφερεται. Του εδωσα λοιπον την γνωση για να σωσει την κοπελα του ή καλυτερα για να σωσει η κοπελα τον εαυτο της. Αν θα το επιτυχει ειναι αλλη ιστορια, πιστευω ομως πως ναι.
    ελευθερος Στοχαστης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Γι αυτο σου λεω Λυκιε. Ο κοσμος ασθμαινει για μιση ανασα γνωσης, χανεται χωρις λογο σωρηδον. Αρμοζει στη ψυχοσυνθεση σου να ακους τον καθε καραγκιοζη, που σαν παρασιτο πεταγεται και σου λεει: "Σσσσ, πολλα λες Λυκιε, κλεισε το στομα σου;" και να μην τα παιρνεις στο κρανιο; Οχι βεβαια, και γι αυτο τον εβαλες αμεσα στη θεση του. Ομως αυτο δεν αρκει, χρειαζεται ενεργα να βοηθησουμε οσο μπορουμε, πρακτικα, οτι γνωση απεκτησε ο καθενας, οπως και αν την απεκτησε. Ελπιζω να εδειξα γιατι αντιτιθεμαι στα "χαχαχουχα", απλως καταθετω την οπτικη μου.

    Μαθητη, στην υποθεση εργασιας που συζητουσαμε, ο λογος που δημιουργειται ο πολικος συντροφος, δεν ειναι απλα για συντομια ολοκληρωσης, διοτι αν ηταν ετσι, θα μπορουσε να χωριζεται σε περισσοτερα κομματια. Ο λογος ειναι επειδη η υλη ειναι ο κοσμος της πολικοτητας. Οτιδηποτε βρισκεται στον υλικο κοσμο που ζουμε υπακουει σε αυτο το νομο. Αυτος ο νομος ονομαζεται νομος των τριων, και λεει πως οτιδηποτε για να συμβει χρειαζεται τους δυο πολους και μια τριτη δυναμη. Ας πουμε ενα παραδειγμα απλο απο τη χημεια. Το αλατι ειναι το χλωριουχο νατριο NaCl. Η χημικη φορμουλα ειναι Na+ + Cl-=NaCl. Ενα θετικο και ενα αρνητικο μοριο συνενωνονται για να γεννησουν ενα νεο, την ενωση τους. Πού βρισκεται η τριτη δυναμη; Τι ειναι η τριτη δυναμη που υποχρεωτικα υπαρχει αλλα συνηθως ειναι αφανης; Ειναι η ουσια που θα αναφλεξει τις δυο προηγουμενες και θα τις κανει να αντιδρασουν μεταξυ τους, ενας καταλυτης. Αιωνιως ο ενας πολος αναζηταει τον αλλο. Χρειαζονται ομως την τριτη δυναμη για να ενωθουν. Αυτο ισχυει στα παντα, συμπεριλαμβανομενων φυσικα και των ανθρωπων.

    Ο λογος που υπαρχει η πολικοτητα, ειναι για να δημιουργειται η κινηση, να ισχυει το "τα παντα ρει". Ναι τα παντα ρεουν, ο ενας πολος μπαινει στον αλλον και τουμπαλιν. Απο αυτη την αεναη κινηση στερεωνεται ο κοσμος της υλης, διαφορετικα θα κατερρεε. Αρα η αρχεγονη εναρξη ειναι αυτος ο διαχωρισμος της πραγματικης ουσιας του ανθρωπου σε δυο. Μεσω της κινησης αυτου να βρει το αλλο του μισο, υπαρχει ο Κοσμος, το συμπαν. Αρα αναποφευκτα οταν ολοκληρωθουν ολες οι ψυχες των ανθρωπων(και των ανωτερων οντων διοτι δεν ειμαστε μονο εμεις, υπαρχει κλιμακα), θα παψει αυτοματως να υφισταται και ο κοσμος, το συμπαν.

    Νομιζεις επομενως πως οι Αρχοντες αυτου του κοσμου επιθυμουν να βρεις το αλλο σου μισο; Οχι φυσικα. Αρα και χιλιαδες ενσαρκωσεις και να υπαρξουν, πιθανοτατα να μην τα καταφερουμε ποτέ. Καταλαβες λοιπον ποιους εξυπηρετουν τα τσοπανοσκυλα που φωναζουν "Σςςς, μην τους λετε οτι γνωριζετε;", ελπιζω χωρις να το αντιλαμβανονται. Το μεγεθος του κοσμου ομως επιτρεπει να υπαρξουν μεμονωμενοι ανθρωποι που θα τα καταφερουν. Αλλα μην σας παραμυθιαζουν ομως οι θρησκειες, οι στοες, και τα ιερατεια. Ολοι ειναι για την παρτυ τους, για να μην πω για τον π..
    Ελευθερος Στοχαστης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Αγαπητέ Ελεύθερε Στοχαστή,
    στην λογομαχία, εκτός της μη εξύβρισης του συνομιλητή, θα έθετα και έναν ακόμη όρο:
    αυτόν του να είσαι μεγαλόκαρδος και να μην φέρνεις τον άλλον σε δύσκολη θέση, αν και γνωρίζεις τις αδυναμίες του. Δεν εννοώ ότι πρέπει να αφήνει κανείς αναπάντητες εκκρεμότητες για να μην θίξει τον άλλον, αλλά ότι μπορεί να χειριστεί με λεπτότητα τον διάλογο, αποφεύγοντας λέξεις και εκφράσεις που θα τον εκθέσουν ή ακόμα και να αποφύγει τεχνηέντως να θίξει πτυχές που υποδηλώνουν κάποια αδυναμία του αντιμαχόμενου, π.χ. την ανορθογραφία ή την λεξιπενία του.
    Δεν θα πρέπει να καταδείξουμε όμως στον άλλον, τα ελαττώματά του;
    Ναι, αλλά με τρόπο που ο άλλος να μην προσβληθεί και τελικά η κριτική μας φανεί κακόπιστη!
    Η κομψότητα στον διάλογο είναι πολύτιμη, όπως και γενικά στην ζωή και την συμπεριφορά μας. Είναι το χρώμα που μας ομορφαίνει και μας κάνει ευχάριστους, όχι μόνο στους άλλους, αλλά τελικά και στον ίδιο μας τον εαυτό!
    Την κομψότητα του λόγου μας, ας μην την συγχέουμε με την διπλωματία και την πολιτική ορθότητα. Μπορούμε να είμαστε ειλικρινείς και ευθείς, αλλά με κομψό τρόπο. Κάτι σαν αυτό που λέμε, «η γλώσσα που σφάζει με το βαμβάκι»…
    Αυτό που σε έβαλε σε «περιπέτειες» αγαπητέ μου Ε.Σ., είναι το εγχείρημα να εισάγεις ξενικές εκφράσεις στον ελληνικό λόγο σου, οι οποίες δεν ανήκουν απλώς σε μιαν άλλη γλώσσα, αλλά και σε άλλη κουλτούρα. Μια κουλτούρα που δεν έχει συνάφεια με την δική μας και ειδικά με αυτή του χώρου μας (στον Κ.Δ.).
    Να γιατί τώρα χρειάζεται να ερμηνεύεις τα ανερμήνευτα, δηλαδή το πώς εννοούν οι αμερικάνοι αυτή την φράση, κτλ.
    Στην ελληνική γλώσσα, δεν υπάρχουν urban, slang, κτλ. εκφράσεις. Είσαι ένας άψογος χειριστής του ελληνικού λόγου και δεν υπάρχει κανένας λόγος να τον αλλοιώνεις με ξενικές εκφράσεις (και μάλιστα υποκουλτούρας).
    Γνωρίζεις πόσο εκτιμώ τον λόγο και τις σκέψεις σου. Θα σου δώσω όμως ένα παράδειγμα για να καταλάβεις τι πιστεύω ότι θα σε έκανε ακόμα καλύτερο.
    Διάλεξε με ποιόν θα ήθελες να συν-πολεμάς:
    Με έναν πολεμιστή άξεστο, σκληρό, αήθη, κυνικό, ανελέητο και ακοινώνητο αλλά αποτελεσματικό σφαγέα, ή με έναν άριστο δεξιοτέχνη του σπαθιού, ο οποίος έχει ευγένεια, ιπποτισμό, ευήθεια και ταπεινοφροσύνη;
    Και οι δυο εξίσου αποτελεσματικοί στο πεδίο της μάχης, αλλά η διαφορά κρίνεται στον τρόπο.
    Όχι στον τρόπο που σκοτώνουν, αλλά στον τρόπο που υποστηρίζουν την πράξη τους. Στον τρόπο που πολεμούν.
    Υπάρχει ποιοτική διαφορά στο αποτέλεσμα; Η απάντηση, δική σου.
    Εγώ αναγνωρίζω σε εσένα τις πραγματικά αγνές σου προθέσεις, τον πραγματικό αλτρουισμό σου, την πραγματική σου διάθεση να προσφέρεις ανιδιοτελώς και να βοηθάς τον αδύναμο συνάνθρωπο. Είσαι άνθρωπος της προσφοράς, αν και γνωρίζεις ότι αυτό μπορεί να έχει κοστοβόρο τίμημα.
    Στα «χαχαχούχα» λοιπόν είμαι και εγώ ενάντιος, αλλά θυμάμαι ταυτόχρονα ότι για να αλλάξεις την ροή ενός ποταμού, θέλει τρόπο, κόπο και χρόνο. Η κατά μέτωπο σύγκρουση, αποτελεί την εσχάτη επιλογή και όχι την πρώτη. Ως πρώτη, κατά κανόνα επιφέρει το αντίθετο αποτέλεσμα από το επιδιωκόμενο.
    Αυτές ήταν οι δικές μου σκέψεις, αγαπητέ μου φίλε.
    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Επίσης αγαπητέ Ε.Σ., αν και αναφέρεσαι στον Μαθητή, θα θέλαμε να διευκρινήσεις ποιά είναι αυτή η "τρίτη δύναμη", που λειτουργεί ως καταλύτης για την συνένωση των αντίθετων πόλων.
    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Ολοι αυτοί οι πολεμιστές ηταν οι λεγόμενοι αφανείς ήρωες. Αυτοί που εμψυχωναν τους πολεμιστές των μαχών, που βοηθουσαν ηθικά, ψυχικά και δημιουργούσαν στρατηγικές για την αντιμετώπιση οποιουδήποτε κινδύνου. Και τωρα ακόμα υπάρχουν αφανείς ήρωες σε ολα τα επίπεδα σηκώνοντας βαριά φορτία μη εισπράττοντας πολλές φορές τα εύσημα, λειτουργώντας μονο ανιδιοτελώς. Είτε αυτοί είναι γυναίκες είτε άντρες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

      Διαγραφή
    2. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

      Διαγραφή
    3. Αγαπητέ Λύκαστρε, το θεωρητικό δίλημμα που έθεσα στον Ε.Σ., δεν έχει κυριολεκτική αντιστοιχία στον ιστορικό ορίζοντα.
      Πρόκειται για ένα ηθικό δίλημμα, το οποίο εξυπηρετεί την συζήτηση περί ποιότητας και αξίας μίας εξωστρεφούς πράξης.
      ΛΥΚΙΟΣ.

      Διαγραφή
    4. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

      Διαγραφή
  44. Αυτο που αναφερεις για την ορθογραφια και τη λεξιπενια ειναι φυσικα σωστο. Δεν θυμαμαι να το εχει κανει κανεις μας σε καποιον τριτο, αν και για μενα δεν θα παρω κι ορκο. Προσωπικα οχι μονο δεν με ενοχλει, δεν το θεωρω καν ελαττωμα. Το να ειναι καποιος αριστος χειριστης του λογου ειναι σαφως ενα προτερημα, ομως οταν καποιος δεν ειναι ας μην νιωθει μειονεκτικα, σε καμια περιπτωση δεν ειναι κατι λιγοτερο απο τους αλλους. Σημασια εχει η εσωτερικη ποιοτητα. Ομως αν καποιος παει να σου την "πει" κι ολας σε κατι που εξοφθαλμα δεν κατεχει, ε τοτε θα του την πεις κι ας προσβληθει. Και αν προσβληθει τι εγινε; Οφειλεις να βαλεις τα πραγματα αντικειμενικα στην θεση τους. Οχι ομως αν δεν προκληθεις. Αυτο ειναι χαρακτηριστικο γιανγκ.

    Δεν θεωρω πως με εβαλε σε περιπετειες η χρηση της αγγλικης γλωσσας. Μπορει να ειναι πτωχοτερη της ελληνικης, ομως μεσα της κρυβει αρκετη σοφια. Οχι μεσα στην δομη της γλωσσας της (πχ ο ορος "αγγλικη ετυμολογια" ειναι ανεκδοτο απο μονο του), αλλα μεσα απο εκφρασεις που χρησιμοποιει ενας απιστευτα μεγαλος ογκος ανθρωπων που την χειριζεται. Ο ορος "i call" απο μονος του κρυβει μια φιλοσοφια, δειχνει πως "σε βλεπω, το βλεπω, σε αντιλαμβανομαι, βλεπω τι κανεις, κτλ" Ειναι ορος βγαλμενος απο το ποκερ. Αλλα ας μην επεκταθουμε. Απλα οταν δισεκατομμυρια ανθρωπων χρησιμοποιουν μια γλωσσα, ε ας μην την απαξιωνουμε. Και αχρηστη να ηταν, μονο και μονο απο τη χρηση απο τοσο πολλους ανθρωπους, θα εχει παρα πολλα να μας προσφερει.

    "Διάλεξε με ποιόν θα ήθελες να συν-πολεμάς:
    Με έναν πολεμιστή άξεστο, σκληρό, αήθη, κυνικό, ανελέητο και ακοινώνητο αλλά αποτελεσματικό σφαγέα, ή με έναν άριστο δεξιοτέχνη του σπαθιού, ο οποίος έχει ευγένεια, ιπποτισμό, ευήθεια και ταπεινοφροσύνη;"

    Εξοχο ερωτημα. Ενω φαινομενικα η απαντηση θα ηταν: "Μα φυσικα το δευτερο, διοτι δεν εχει σημασια τοσο ο σκοπος, οσο το μεσο που θα προσεταιριστεις για να τον επιτυχεις", κι ομως δεν ειναι. Μεσα σε μια προταση επετυχες να καταδειξεις τα ακραια χαρακτηριστικα των δυο πολων, του γιν και του γιανγκ. Ειναι επομενως πολυ λογικο, ενας ανθρωπος γιν να επιλεξει σε αυτο το ερωτημα το δευτερο, ενω ενας ανθρωπος γιανγκ το πρωτο. Σαφως εσυ προτιμας τον δευτερο και μεχρι και πριν πολυ λιγο καιρο, και εγω θα επελεγα το ιδιο "με τα μπουνια" διοτι η εικονα και μονο του πρωτου θα με αγριευε, θα με ενοχλουσε,θα με απομακρυνε. Μαθαινω ομως να αγαπαω, αυτο που δεν αγαπαω.

    Δεν υπαρχει σωστη επιλογη. Ομως ταυτοχρονα συνεταξες ενα απιστευτο ψυχολογικο τεστ. Αυτος που ο καθενας θα διαλεξει, ειναι αυτος στον οποιο αισθανεται πιο κοντα. Ταυτοχρονα, ομως υποδεικνυει τον δρομο που πρεπει να διαβει προς την αναποδη, αν επιθυμει να προσεγγισει τον επιδιωκομενο στοχο, που ειναι η συνθεση.

    Πριν βρουμε την συνηθως αφανη τριτη δυναμη λοιπον, στο περιβαλλον της οποιας επιτυγχανεται η συνθεση των δυο πολων, ας δοκιμασουμε να προσδιορισουμε ποιοι ειναι αυτοι οι πολοι και ποια ειναι τα χαρακτηριστικα τους. Οι πολοι γιν-γιανγκ. Σχετικα με τον Νομο των Τριων, δεν εχω περισσοτερες πληροφοριες απο εσενα, περα του οτι γνωριζω πως βρισκει καθολικη εφαρμογη στον υλικο μας κοσμο. Μπορουμε ομως απο το γενικο, να παμε στο ειδικο, ηδη το καναμε σε μια περιπτωση σαν παραδειγμα. Εαν βρουμε αρκετες περιπτωσεις απο την προσωπικη μας εμπειρια, τοτε θα εχουμε αρκετα στοιχεια για να διαμορφωσουμε την γνωση που αναζηταμε. Χρειαζομαστε απλως και αλλα παραδειγματα. Και μετα θα μπορεσουμε ισως να το εφαρμοσουμε στον ανθρωπο επιτυχως.

    Αντιστοιχα με τον Νομο των Τριων, γνωριζω πως ισχυει επισης και ο Νομος του Επτα ή Νομος της Οκταβας. Αλλα αυτος ειναι θαρρω πολυ πιο δυσκολος και εκτος των αλλων απαιτει καλη γνωση πανω στη θεωρια της μουσικης, πανω στην οποια ειναι χτισμενος ως πιλοτικο παραδειγμα της. Αλλα αυτο στο μελλον, καθως αυτος ο Νομος βρισκει εφαρμογη και στους ανωτερους κοσμους
    Ελευθερος Στοχαστης

    ΥΓ. Τι ομορφα διατυπωμενος ειναι ο λογος σου και το κειμενο. Αυτο ειναι αποδεκτο τοις πασι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Απόψε λέω να λανωνίσω! (γιατί δεν έχω χρόνο)

    Η ανορθογραφία και η λεξιπενία, ήταν απλά παραδείγματα και όχι μομφή. Πέραν αυτού, η κομψότητα του λόγου απαιτεί σεβασμό και γνώση των κανόνων της γλώσσας.

    Η διαφορά του να έχουμε ενσυναίσθηση από το να μην έχουμε, είναι εκ των ουκ άνευ ευδιάκριτη. Δέον είναι, να αποφεύγουμε να προκαλούμε πόνο στους άλλους, χάριν της ματαιοδοξίας και του εγωισμού μας.

    Η αγγλική γλώσσα, δεν ομιλείται απ' όλους και συνεπώς, δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται με οικειότητα. Αυτό είναι επιτρεπτό μόνο σε κύκλους που δεδομένα μιλούν την αγγλική και την ενσωματώνουν στον λόγο τους.

    Μην συγχέεις την αγάπη με την εξοικείωση και την αντιμετώπιση του αντιθέτου. Ναι στο βίωμα του αντιθέτου (επίγνωση), όχι στην αποδοχή του. Αγαπώ το καλό και το κακό ταυτόχρονα, σημαίνει ακινησία. Εμείς ρέουμε, κινούμαστε με κατεύθυνση.

    Η δυαδικότητα υπάρχει για την επίγνωση μέσω της επιλογής. Όχι για να γίνουμε ουδέτεροι, άρα ακίνητοι και ενεπίνγωστοι.

    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Αγαπητέ Ε.Σ., σε ευχαριστώ για την φιλοφρονηση. Όμως εξίσου και ο δικός σου λόγος, διατυπώνει την σκέψη σου με εξαίσιο τρόπο.
    ΛΥΚΙΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. "Δέον είναι, να αποφεύγουμε να προκαλούμε πόνο στους άλλους, χάριν της ματαιοδοξίας και του εγωισμού μας".

    Αναφερομαστε προφανως (εν προκειμενω) στον ψυχολογικο πονο. Εαν προκαλουμε πονο στους αλλους χαριν της ματαιοδοξιας μας, αυτο ειναι οντως εσφαλμενο. Εαν συμβαινει επειδη ειναι αναγκαιο για να διαφυλαχθουν τα ορια μας, τοτε ειναι οχι μονο θεμιτο αλλα αναγκαιο. Ακομα και εαν συμβαινει επειδη ειναι η αληθεια, ειναι παλι θεμιτο.

    Εαν μπορω να ελεγχω την ενσυναισθηση μου, τοτε ειναι μια υπεροχη ικανοτητα. Εαν αυτη με ελεγχει, τοτε δεν ειμαι ελευθερος, αλλα δεσμιος της. Δεν ειναι απαραιτητα εκ των ων ουκ ανευ ευδιακριτη. Μπορει να υπαρχει, αλλα να μην γινεται ευδιακριτη.

    Παλι ομως δεν λακωνιζω, οποτε παω στην ουσια. Θεωρω πως ο εγωισμος ανηκει στην ιδια κατηγορια με τους φοβους μας. Αλληλοσυνδεονται. Ναι να μην τους τρεφουμε, αλλα και να μην τους αγνοουμε. Ειναι και φιλοι μας, εμεις τους εχουμε δημιουργησει για την προστασια μας, εκπληρωνουν μια χρησιμοτητα. Ενα κινουμενο σχεδιο οπου αυτο γινεται ορατο https://www.youtube.com/watch?v=w1sHAGAuceE

    Ο εγωισμος λοιπον δεν ειναι υποχρεωτικα κακος, αρκει να κατανοηθει. Οταν κατανοησουμε τον λογο υπαρξης του, ποιο ρολο εκπληρωνει, απο τι τον δημιουργησαμε να μας προστατευει, τοτε μονο παυει να υφισταται. Παραδειγμα. Οι Σπαρτιατες προστατεψαν τον ζωτικο τους χωρο εναντι των Περσων. Ολοι συμφωνουμε πως πολυ καλα εκαναν, διοτι οι Περσες ηθελαν να τον ιδιωτικοποιηθουνε. Η Πελοποννησος ομως ηταν αλλωνων. Ηταν εγωιστες οι Σπαρτιατες; Σαφως και ηταν με κατι "δικο" τους. Στην Πελοποννησο οι Σπαρτιατες ρυθμιζαν τον ηχο, πανω στον οποιο οι αλλοι χορευαν, οι Σπαρτιατες οριζαν τον "τονο".

    Στον ΚΔ, εσυ οριζεις τον "τονο" (you set the tone). Αυτη η αγγλικη εκφραση λεει με τεσσερις λεξεις, πολλα. Κρυβει μια φιλοσοφια. Θεωρω πως χανουμε τεραστιο ογκο γνωσης εαν αποκοψουμε την γλωσσα η οποια, καλως ή κακως, εχει χρησιμοποιηθει για να μεταφερει τις περισσοτερες πληροφοριες παγκοσμιως, λογο ογκου ανθρωπων αλλα και χρονου που παραμενει παγκοσμια. Αλλα οπως ειπαμε, στον ΚΔ "you set the tone" (στον οποιο θα χορεψουμε). Εμενα ας πουμε με κουραζει αφανταστα να διαβαζω αρχαια κειμενα απο το πρωτοτυπο, οταν δεν συνοδευονται απο την αποδοση. Οποτε, αν δεν υπαρχει αποδοση, απλως "τα πηδαω".
    Ελευθερος Στοχαστης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Στο αλλο θεμα, εγω λεω "Ναι με χιλια" στην αποδοχη του αντιθετου. Ειναι αναποφευκτο να συμβει. Δεν τιθεται καν ερωτημα "γιν ή γιανγκ". Ειναι το "γιν-γιανγκ". Δεν γινομαστε ουδετεροι. Το ουδετερο σημαινει "ουτε το ενα, ουτε το αλλο". Γινομαστε ερμαφροδιτοι, "και το ενα, και το αλλο". Δεν μας οριζουν ομως οι πολοι, εμεις τους ελεγχουμε και αναλογα την περισταση επιλεγουμε με ποια χαρακτηριστικα θα πορευθουμε. Αυτο μονος ενας που εχει καταφερει την συνθεση και των δυο μπορει να το επιτυχει. Τοτε μονο θαρρω μπορει καποιος να ανελθει της αναγκης στην ροη στον υλικο κοσμο, ωσαν χαμστερ, εναντιοδρομωντας περα-δωθε στους δυο πολους, σαν ενα ματαιο εκκρεμες

    Και μιας και αναφερθηκαμε στον Κρισναμουρτι.
    "Για ν’ ανακαλύψει κανείς τι είναι αληθινό, ο νους του πρέπει να είναι ακίνητος, εντελώς ήσυχος. Αυτή η ησυχία είναι πράξη λατρείας, κι όχι το να πηγαίνεις στο ναό για να προσφέρεις λουλούδια και, μπαίνοντας, να σπρώχνεις το ζητιάνο που βρέθηκε μπροστά σου.
    Εξευμενίζετε το Θεό επειδή τον φοβόσαστε, αλλά αυτό δεν είναι λατρεία. Όταν κατανοήσετε το νου, κι ο νους μείνει εντελώς ήσυχος, όχι εξαναγκασμένος -με πειθαρχία- να μείνει ήσυχος, τότε αυτή του η ησυχία είναι πράξη λατρείας. Και μέσα σ’ αυτή την ησυχία γεννιέται εκείνο που είναι αληθινό, εκείνο που είναι όμορφο, εκείνο που είναι ο Θεός.
    J.Krishnamurti"

    Πώς μπορει λοιπον ενας πολωμενος νους να μεινει ακινητος, εντελως ησυχος; Απλα δεν γινεται. Αεναα θα αναζηταει τον αλλο πολο για να ενωθει μαζι του. Αυτο δειχνει και το συμβολο γιν-γιανγκ.
    "Δύο καμπυλωτά σχήματα, ένα άσπρο και ένα μαύρο, που «αγκαλιάζονται» μέσα σε ένα κύκλο. Το καθένα τους εκφράζει μια σειρά από αντίθετες αρχές: αρσενικό/θηλυκό, φως/σκοτάδι, θερμό/ψυχρό, ενεργητικό/παθητικό, ζέστη/ κρύο, ημέρα/νύχτα, ουρανός/γη κλπ. Η έννοια του γιν και του γιανγκ είναι η βάση της κινέζικης φιλοσοφίας και ισχύει για τα πάντα, από τη φύση και την εναλλαγή των εποχών μέχρι τον ίδιο τον άνθρωπο."

    Ε εμεις ειμαστε ακομα πιο μπροστα. Ηδη γνωριζουμε πως το γιν-γιανγκ συμβολιζει τους δυο πολους του Νομου των Τριων. Και ηδη μελετουμε την "αγνωστη" τριτη δυναμη.
    Ελευθερος Στοχαστης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. Παρακολουθούμε λοιπόν τους φιλοσοφικούς διαλόγους του Λύκιου με τον Ελεύθερο Στοχαστή, περιμένουμε τους Κύνες, Όντως Όντες και Λύκαστρους να ξαναβρούν το νήμα της ξεχωριστής και σπινθηροβόλας επικοινωνίας τους και μέχρι την επόμενη φαεινή ιδέα ας δούμε κάτι από τον άθεο θείο των δυο τρομοκρατών. Μου κράτησε το ενδιαφέρον αμείωτο όχι τόσο για το βάσιμο των συλλογισμών όσο για το ασυνήθιστο ταξίδι που μας κάνει.

    ΑΕΙΖΩΙΑ
    Αυτό το μικρό άρθρο προσπαθεί να απαντήσει στο ερώτημα γιατί να πεθαίνουν οι άνθρωποι και τι θα γίνει αν πάψουν να πεθαίνουν, αν γίνουν αείζωοι;
    Θα παρουσιαστεί έλλειψη χώρου και τροφής;
    Επίσης ερευνά το πόσοι τρόποι ή δρόμοι υπάρχουν προς την Αειζωία.
    ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
    Ένα τεράστιο πρόβλημα, φαινομενικά άλυτο είναι το ότι πεθαίνουν οι ανθρωποι. Πολλές χιλάδες χρόνια οι άνθρωποι αρρωσταίνουν, γερνούν και πεθαίνουν. Αυτό είναι ένα γεγονός. Αλλά επίσης είναι αλήθεια που επιβεβαιώνεται από την ιστορία, ότι κανένας μεγάλος φιλόσοφος ή επιστήμονας δεν καταπιάστηκε με το θέμα του θανάτου, δεν προσπάθησε καν να προσεγγίσει τη λύση. Ο θάνατος κατάντησε να θεωρείται ένα συνηθισμένο φαινόμενο, κάτι σαν μια φυσική αναγκαιότητα.
    Αντί να βρούνε και να προτείνουν λύσεις, λένε:
    1. Πού θα χωρέσουν οι άνθρωποι όταν πάψουν να πεθαίνουν; Θα δημιουργηθεί αδιαχώρητο, άρα ο θάνατος είναι αναγκαίος για να αποφευχθεί το αδιαχώρητον.
    2. Οι πεθαμένοι δεν τρώνε. Τι θα έτρωγαν τα δισεκατομμύρια και τρισεκατομμύρια αθάνατοι; Επομένως, λένε, ο θάνατος είναι οικονομία και στα τρόφιμα, άρα αναγκαίος, ωφέλιμος και απαραίτητος.
    Θα ήθελα να μας εξηγήσουν οι σοφοί και επαϊοντες επιστήμονες:
    - Γιατί όλοι οι άνθρωποι λυπούνται όταν πεθαίνει κάποιος συγγενής ή φίλος, αφού ο θάνατος είναι απαραίτητος και χρήσιμος;
    - Γιατί όλοι οι άνθρωποι θέλουν να παρατείνουν όσο μπορούν τη ζωή τους;
    - Γιατί η ιατρική επιστήμη αγωνίζεται εναντίον των ασθενειών και του θανάτου, αφού ο θάνατος είναι αναγκαίος;
    - Γιατί όλοι αντιδρούν στο θάνατο και παλεύουν όσο αντέχουν, να τον αποφύγουν;
    Μήπως ο θάνατος δεν είναι αναγκαίος; Μήπως επιβλήθηκε από τις θρησκείες η απαραιτητότητά του; Οι θρησκείες, δηλαδή τα ιερατεία που έχουν κολοσσιαία κέρδη από το εμπόριο του θανάτου και τη μαύρη αγορά μεταθανάτιων ελπίδων.
    Λένε δεν θα υπάρχει χώρος και τροφή, αν οι άνθρωποι πάψουν να πεθαίνουν.
    Δηλαδή αν εξευρισκόταν χώρος και τροφή, ο θάνατος θα ήταν άχρηστος; Άρα δεν είναι και απόλυτα αναγκαίος για την επιβίωση του είδους, δεν είναι κανόνας της φύσεως, δεν είναι φυσικό φαινόμενο ή συμπαντικός νόμος.
    Τι χρειάζονται οι γιατροί, τα φάρμακα, τα νοσοκομεία, οι ιατρικές επιστήμες;;;
    Και όχι μόνο οι άνθρωποι αλλά και τα φυτά και ιδιαίτερα τα ζώα αντιδρούν με όλες τους τις δυνάμεις στο θάνατο. Μα γιατί, αφού ο θάνατος ανοίγει νέους δρόμους σε νέα ζωή. Γιατί;
    Μήπως θα μπορούσε να συμβαίνει και κάτι άλλο πολύ διαφορετικό; Μήπως δεν είναι ο θάνατος η υποχρεωτική διέξοδος; Μήπως υπάρχουν πύλες διαφυγής; Άγνωστες ακόμη λύσεις.

    / /

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πεθαίνουν, λένε, τα όντα για να ελευθερώσουν χώρο για τα καινούργια, τις επερχόμενες γενιές. Έτσι ο θάνατος γίνεται, όπως λένε, παράγοντας νέας ζωής. Αυτό ισχυρίζονται, είναι ένας απαράβατος κανόνας. Είναι μια νομοτέλεια, λένε.
      Κι αν δεν είναι έτσι; Αν υπάρχει μια πύλη διαφυγής; Αν υπάρχει κάποιος τρόπος να βρεθεί κάπου ένας απέραντος χώρος διαβίωσης του ανθρώπου; Τότε πάλι ο θάνατος θα ήταν αναγκαίος; Όχι φυσικά.
      Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ξέρουν γιατί πεθαίνουν!
      Δέχονται το θάνατο μοιρολατρικά, από συνήθεια, σαν να ήταν αναγκαίο κακό, επειδή το είπε ο γιατρός, ο παπάς, ο γκουρού, η κοινωνία. Δεν αμφισβητούν τίποτε. Δεν κάθονται να σκεφτούν γιατί πεθαίνουν και πώς θα μπορούσαν να σταματήσουν αυτή την ολέθρια συνήθεια. "Τί να κάνομε. Όλοι θα πεθάνομε. Είναι το γραφτό μας", μουρμουρίζουν. Η ανθρωπότητα, λένε, είναι ένα κλειστό κύκλωμα πάνω στη Γη. Ισχύει το "ο θάνατός σου η ζωή μου".
      Μα αν ο θάνατος είναι αναγκαίος και ευεργετικός για τους επιζώντες, γιατί, επαναλαμβάνω, κλαίνε και οδύρονται γύρω από τα πτώματα των νεκρών; Γιατί κλαίνε απαρηγόρητα αφού ο θάνατος είναι ευεργεσία, αναγκαιότητα και ανοίγει το δρόμο στους νέους ανθρώπους; Γιατί τόσα δάκρυα και σπαραγμοί για κάτι που ομολογούν ότι είναι απαραίτητο, αναγκαίο και πολύ καλό; Γιατί;
      Μήπως έχουμε καθήκον να ψάξουμε, να βρούμε τον τρόπο και τον τόπο; Μήπως μπορεί να βρεθεί αρκετός χώρος για όλους και για δισεκατομμύρια χρόνια;
      Τι; Πάνω στη Γη; Ναι. Μόνο πάνω στη Γη ισχύει ο θανάσιμος κανόνας.
      Κι αν φύγουμε από τη Γη; Αν ανοίξουμε τα μονοπάτια των άστρων και τις λεωφόρους των γαλαξιών που σήμερα είναι κλειστά και σφραγισμένα; Πάλι θα ισχύει η αναγκαιοτητα του θανάτου για την απελευθέρωση ζωτικού χώρου και την εξοικονόμηση τροφής για τι επερχόμενες ζωές; Όχι, φυσικά. Χίλιες φορές όχι!
      Υπάρχουν δισεκατομμύρια ακατοίκητοι κόσμοι στο σύμπαν και θα μπορούσαν να δημιουργηθούν κι άλλοι, κι άλλοι.....
      Αν οι άνθρωποι σταματούσαν τους πολέμους, τους ανταγωνισμούς και τις φαγωμάρες, για να συγκεντρώσουν ενέργεια, για να κινηθούν έξω από το κλειστό κύκλωμα της Γης, αν στρέφονταν προς το σύμπαν, αν αναζητούσαν το άνοιγμα αυτών των δρόμων, αν μετακόμιζαν σε άλλους ακατοίκτους κόσμους των πλησιέστερων στην αρχή και των απώτατων στο τέλος πλανητών άλλων ηλιακών συστημάτων;
      Τότε;
      Τότε το πρόσχημα του χώρου εξαλείφεται.
      Τότε ο θάνατος θα εθεωρείτο και θα ήταν άχρηστος και επιζήμιος.
      Να, λοιπόν, ένας τρόπος διαφυγής. Η μετοίκηση. Η φυγή σε άλλους ευρύχωρους κόσμους. Αυτή είναι η σίγουρη πύλη διαφυγής και κατατρόπωσης του θανάτου. Αυτός είναι ο ένας, ο πιο λογικός και με ορισμένες προϋποθέσεις, ο πιο εύκολος τρόπος και δρόμος προς την Αειζωία.
      Μήπως, όμως, υπάρχουν κι άλλοι τρόποι, κι άλλοι δρόμοι; Μα φυσικά και υπάρχουν. Γιατί πεθαίνουν οι ανθρωποι; Μα για να αφήσουν ζωτικό χώρο για τους επερχόμενους νέους ανθρώπους. Γιατί γεννάνε οι άνθρωποι; Για τη διαιώνιση του είδους, θα απαντήσετε βιαστικά. Αυξάνονται για τη διαιώνιση του είδους όπως τα ζώα και τα φυτά. ΅ΑΥΞΑΝΕΣΘΕ ΚΑΙ ΠΛΗΘΥΝΕΣΘΕ΅, λένε οι βιβλικές θρησκείες.

      / /

      Διαγραφή
    2. Κι αν βρισκόταν ένας τρόπος για την απόλυτη διαιώνιση του είδους, όπως είναι η κατάργηση του θανάτου, η Αειζωία, δεν θα αχρήστευε την αναγκαιότητα του θανάτου; Μέχρις ότου η επιστήμη και η ανθρωπότητα είναι έτοιμοι για την περίφημη μετοίκηση, η αναστολή των γεννήσεων είναι αναγκαία. Το πρώτο στάδιο της Αειζωίας αποβλέπει σ' αυτό ακριβώς. Να κατορθώσει την απόλυτη επιβίωση του είδους και να μειώσει στο ελάχιστον τις γεννήσεις νέων ανθρώπων καθως και το θάνατο των παλαιών!
      Η Αειζωία είναι η απόλυτη επιβίωση του είδους. Σκεφτείτε το λίγο.
      Τι να τις κάνεις τις γέννες για επιβίωση του είδους, αν έχεις κατορθώσει την απόλυτη επιβίωση με την Αειζωία; Ιδού μία ακόμα πύλη προς την αιώνια ζωή, αυτού του σώματος, σ' αυτόν εδώ τον κόσμο με αυτή την προσωπικότητα.
      ΠΩΣ ΟΜΩΣ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ ΝΑ ΦΤΑΣΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΑΕΙΖΩΙΑ;
      Η αναγκαιότητα της Αειζωίας ειναι προφανής αλλά μένει να βρούμε και το πώς...

      Υπάρχουν πολλοί δρόμοι προς την αειζωία.
      1. ΝΟΗΤΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟΣ
      Ο νοητικός τρόπος. Ο νους όταν εστιάζεται έντονα και συνεχώς κάπου δημιουργεί. Ο σοφός Ηράκλειτος έλεγε πως με το νου θα μπορούσε ο άνθρωπος να δημιουργήσει τον κόσμο, αν ο κόσμος δεν υπήρχε από πάντα.
      ΚΟΣΜΟΝ ΤΟΝΔΕ ΤΟΝ ΑΥΤΟΝ ΑΠΑΝΤΩΝ ΟΥΤΕ ΤΙΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ ΟΥΤΕ ΤΙΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΕΠΟΙΗΣΕΝ ΑΛΛ ΗΝ ΜΕ ΑΕΙ ΚΑΙ ΕΣΤΙ ΚΑΙ ΕΣΤΕ ΠΥΡ ΑΕΊΖΩΟΝ...
      Ο άνθρωπος εστιάζει τη σκέψη, τη φαντασία, το συναίσθημα, την επιθυμία, τη βούληση και το νου του στην Αειζωία. Αν η εστίαση είναι δυνατή, τέλεια και συνεχής μπορεί να τα καταφέρει μόνο με την εστίαση του νου..
      2. ΜΥΗΤΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟΣ
      Με αλλεπάλληλες μυήσεις μπορεί να φτάσει στην Αειζωία. Οι μυήσεις, χρησιμοποιώντας διάφορες ασκήσεις και τη συναισθηματική νοημοσύνη, βοηθάνε την προηγούμενη ΝΟΗΤΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟ.
      Και με τις κατάλληλες μυήσεις, μπορεί ο ενδιαφερόμενος να φτάσει στην Αειζωία. Απαραίττη όμως προϋπόθεση είναι να έχει καλή καρδιά, να αποκτήσει τη συμπαντική αγάπη, να λατρεύει τη ζωή.
      3. ΕΛΙΞΗΡΙΟ ΠΑΝΤΟΤΙΝΗΣ ΖΩΗΣ (όπως η ΑΜΒΡΟΣΙΑ των αρχαίων αθανάτων).
      Η ανακάλυψη του κατάλληλου συνδυασμού βοτάνων και καρπών μπορεί να οδηγήσει ευκολότερα στην Αειζωία. Οι αρχαίοι αθάνατοι χρησιμοποιούσαν την Αμβροσία και το Νέκταρ.
      Η ανακάλυψη είναι αρκετά δύσκολη γιατί κανένας σοφός ή αρχαίος αθάνατος δεν έδωσε τη συνταγή. Μπορούμε όμως επικουρικά να χρησιμοποιήσουμε συνδυασμούς βοτάνων και φυτικών προϊόντων να καταφέρομε τη μακροζωία, μέχρι να βρούμε το δρόμο προς την Αειζωία.

      / /

      Διαγραφή
    3. 4. ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΑΘΑΝΑΤΟΥΣ
      Θα μπορούσαμε να συναντήσομε αρχαίους αγαθοποιούς αθάνατους που να ξέρουν, να θέλουν και να μπορούν να μας πούνε τα μυστικά ή να μας μεταμορφώσουν αμέσως σε αθάνατους.
      Κυκλοφορούν στον κόσμο μας αθάνατοι άνθρωποι από την αρχαιότητα όπως ο Πάνας, η Καλυψώ, οι Νύμφες, οι Νεράιδες και άλλοι. Αν μπορούσαμε να τους συναντήσουμε θα ήταν μια λύση να μας βοηθήσουν.
      Υπάρχει κάποια αρχαία μέθοδος, πρόσκλησης κάποιων αθάνατων ανδρών ή γυναικών, αλλά είναι τόσο δύσκολη και λίγο επικίνδυνη που δεν δικαιούμαι να την γράψω σ΄αυτό το άρθρο.
      5. ΑΝΟΙΓΜΑ ΠΥΛΗΣ ΠΡΟΣ ΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΑΘΑΝΑΤΩΝ
      Είναι από τα δυκολότερα πράγματα, αλλά όχι κάτι το αδύνατον. Η μέθοδος αυτή μπορεί να διδαχτεί σε κάποιους προχωρημένους ΥΑ(Υποψήφιους Αείζωους), χωρίς όμως να έχει σίγουρα αποτελέσματα. Εξαρτάται και από άλλες παραμέτρους.
      Οι πύλες ανοίγουν από τη μεριά τους. Αν αυτοί δεν συμφωνούν ότι και να κάνουμε δεν μπορούμε να τις ανοίξουμε.
      6. Η ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟΣ
      Πολλοί επιστήμονες σε όλο τον κόσμο ψάχνουν απεγνωσμένα να βρούνε το μονοπάτι της αιώνιας νεότητας ή τέλος της μακροζωίας. Επιδιώκουν να βοηθήσουν τους ενδαφερόμενος να ζήσουν 150, 300 ή και 700 χρονια, πιστεύοντας πως μέχρι τότε η Αειζωία θα ειναι πολύ πιο εύκολη.
      Και η επιστημονική Αειζωία ή μακροβιότητα μπορεί να χωριστεί χονδρικά σε δύο μεγάλες κατηγορίες:
      Α-Τη γονιδιακή με την εξουδετέρωση των γονιδίων της γήρανσης και του θανάτου -αν υπάρχουν-Μετά απ¨αυτό ο άνθρωπος θα μπορεί να μην πεθαίνει.
      Β-Με την παρασκευή σκευασμάτων που ανατρέπουν την γήρανση και οδηγούν στην παντοτινή ζωή.
      7 Ο ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ
      Ο συνδυασμός δύο ή περισσοτέρων από τις ανωτέρω έξι μεθόδους, μπορεί να έχει τα επιθυμητά και ποθητά αποτελέσματα.
      Δεν απορρίπτουμε τίποτε μα και δεν κολλάμε σε καμιά αποκλειστική μέθοδο. Τα ψάχνουμε όλα με απέραντη υπομονή και μηδενική ανυπομονησία.

      Ρίχνουμε το βάρος στην καλοσύνη, στην καλλιέργεια του χαρακτήρα, την καλή καρδιά και την προετοιμασία για το Μεγάλο Δρόμο. Η καλή καρδιά, η αγάπη, η καλοσύνη ειναι απαραίτητα οι αρχικοί παράγοντες.

      Κοκκινοσκουφίτσα

      Διαγραφή
  50. Κοκκινοσκουφιτσα, το κειμενο που παρεθεσες εχει μεν σε αρκετα σημεια ορθο σκεπτικο, ομως αδυνατει να διαπιστωσει καποια λαθη σε αρχικες υποθεσεις εργασιας που εχει δεχτει a priori(απο πριν) αξιωματικα ως σωστες και που φυσικα δεν ειναι.

    Θα απαντησω σε αυτο με τον τροπο μου το πρωι
    Ελευθερος Στοχαστης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. Αγαπητές μου φίλες και φίλοι, νοιώθω την ανάγκη να απολογηθώ, που δεν δύναμαι να απαντώ εγκαίρως και διεξοδικώς στην συζήτηση που εξελίσσεται. Έχετε θέσει πάρα πολλά θέματα και χαίρομαι που επιτέλους θα καταφέρουμε να βρούμε όλοι μαζί ένα θέμα που να το συζητήσουμε αρμονικά.
    Οι υποχρεώσεις μου, με αφήνουν πολύ πίσω και λυπάμαι που θα πω, οτι σήμερα δεν πρόλαβα ούτε καν να διαβάσω όσα έγραψε η αγαπητή μας Κοκκινοσκουφίτσα.
    Μόλις βρω χρόνο, θα επανακάμψω.
    Ευχαριστώ για την κατανόηση.
    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. τι νοημα εχει η αειζωια ?.γιατι αυτη η αγωνια ?γιατι τοσος φοβος για το θανατο ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό το θέμα το εξαντλησαμε ανώνυμε. Διαβασε σχολια

      Διαγραφή
    2. Κανένα νόημα. Και κανένας φόβος. Μελετήσαμε τις τεχνικές της αθανασίας των αρχαίων θεών.

      Διαγραφή

Αφήστε το σχόλιό σας
Φίλοι του ιστολογίου, παρακαλώ να κάνετε ελεύθερα τον σχολιασμό σας, αλλά να απέχετε από ύβρεις και προσβολές προσώπων, καθώς και να χρησιμοποιείτε την Ελληνική γλώσσα και γραφή (όχι greeklish). Προσβλητικά και υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται. Επίσης διαγράφονται spam και διαφημίσεις άλλων ιστολογίων, αλλά και κάθε άλλο σχόλιο που δεν συνάδει με το ύφος και το ήθος που ορίζει ο δημιουργός και διαχειριστής του ιστολογίου.

ΠΡΟΣΟΧΗ:
Τα σχόλια ελέγχονται πριν δημοσιευθούν.



.