Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2016

ΑΓΑΠΗ: Αρχαία Ελληνική Λέξη

Φιλίαν Αγάπα -Δελφικό Παράγγελμα ΑΓΑΠΗ: Αρχαία Ελληνική Λέξη Η λέξη αγάπη όχι μόνον ήταν γνωστή στους αρχαίους Έλληνες, αλλά και πολλοί συγγραφείς χρησιμοποιούσαν τον όρο αυτό, μαζί με τα παράγωγά του, σε πλήθος συγγραμμάτων τους....

ΑΓΑΠΗ: Αρχαία Ελληνική Λέξη

Φιλίαν Αγάπα -Δελφικό Παράγγελμα

ΑΓΑΠΗ: Αρχαία Ελληνική Λέξη

Η λέξη αγάπη όχι μόνον ήταν γνωστή στους αρχαίους Έλληνες, αλλά και πολλοί συγγραφείς χρησιμοποιούσαν τον όρο αυτό, μαζί με τα παράγωγά του, σε πλήθος συγγραμμάτων τους. Ηταν γνωστότατη στους αρχαίους Έλληνες και την ιδιοποιήθηκαν στην Παλαιά Διαθήκη οι εβδομήκοντα δύο εβραίοι συγγραφείς της. Ο *Ευσέβιος, με τη βοήθεια μεγάλου επιτελείου θεολόγων και θεολογούντων γραφιάδων [εβδομήκοντα δυο] μελέτησε, έκοψε, έραψε και ένωσε τους θρύλους και τους μύθους όλων των θρησκευτικών δογμάτων του κόσμου που είχαν φέρει μαζί τους οι αξιωματούχοι των δογμάτων. Αντλώντας τις πληροφορίες από τα χειρόγραφα των επισκόπων και ανακατεύοντας ανατολικές και δυτικές παραδόσεις, πέτυχε να διαμορφώσει μια θρησκεία γύρω από έναν Μεσσία και Υιό Θεού, που θα ήταν η θρησκεία ολόκληρης της αυτοκρατορίας. Ο Ευσέβιος, λόγω της καταγωγής του, έβαλε τον Ιησού, που ταίριαζε ηχητικά το όνομά του με τον Ήσους, και τον συνέδεσε και με την Παλαιά Διαθήκη, ως υιό του Γιαχβέ και απόγονο του Δαβίδ.

Αγάπη: Στα αρχαία ελληνικά, εκ του «άγαμαι» και του ποιητικού τύπου του «αγάζομαι» (θαυμάζω, παραξενεύομαι). Στη εβραιοχριστιανική γραμματεία έλαβε την έννοια, όχι μόνον της αντιθέσεως προς το μίσος, αλλά και της φιλότητος μόνο όμως υπό την σκέπη του Θεού, κατά τους βιβλικούς συγγραφείς.

Η έννοια της αγάπης προϋπήρχε του χριστιανισμού, που την ιδιοποιήθηκε και την κακοποίησε.  Ως κοινωνική αρετή η αγάπη είναι θεμελιώδης και η έλλειψή της δεν δικαιολογείται. Στην πράξη εκφράζεται ως υλική και πνευματική βοήθεια στις δυσκολίες και στις ανάγκες του πλησίον, όχι όμως εις βάρος του εαυτού.

Η ετυμολογική ρίζα της λέξεως αγάπη προέρχεται από το ρήμα αγαπώ, που χρησιμοποιούσαν κατά κόρον οι αρχαίοι Έλληνες, όπως γίνεται συνήθως με πολλά ρήματα που έχουν και το αντίστοιχο ουσιαστικό τους ή και το αντίστροφο, αγάπη > αγαπώ, γέννηση > γεννώ, πόνος > πονώ, δίωξη > διώκω, και ούτω καθ’ εξής.

Ετυμολογικά, λοιπόν, η λέξη αγάπη είναι ο λεγόμενος υποχωρητικός σχηματισμός από το ρήμα ἀγαπῶ. Η λέξη αγάπη από τους αρχαίους χρόνους, χρησιμοποιείται και με άλλους παρεμφερείς όρους (φιλώ, στέργω, αφοσιώνομαι κλπ) χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η λέξη αγάπη ήταν άγνωστη στους αρχαίους αφού: Γνώριζαν το ρήμα αγαπώ, που μπορεί να μην την βρίσκει κανείς εύκολα στα σύγχρονα ηλεκτρονικά προγράμματα, αλλά μη λησμονούμε ότι, για παράδειγμα, ο «Μουσαίος» περιλαμβάνει περίπου 2.500 αρχαία ελληνικά χειρόγραφα, ενώ στην πραγματικότητα αυτά ήσαν απείρως περισσότερα. Μόνον στη Βιβλιοθήκη της Αλεξανδρείας υπήρχαν 690.000 κύλινδροι παπύρων ή άλλα αρχαία χειρόγραφα !! πράγμα που σημαίνει ότι η λέξη «αγάπη» θα υπήρχε σε πολλά εξ αυτών. Μόνον ο Δίδυμος ο Γραμματικός, ο επονομαζόμενος και «Βιβλιολάθας» επειδή δεν θυμόταν τους τίτλους των έργων του, είχε συγγράψει περίπου 4.000 βιβλία !!

Γνώριζαν τα παράγωγα της λέξεως αγάπη, όπως αγαπατός, αγαπητός, που διαβάζουμε στον Θεόκριτο «ωδίνεσσιν. ά δέ οί ενμενέονσα παρίστατο, χαδ’ δ’ αρα παντων νωδννίαν χατέχενε μελών ό δέ πατρι έοιχως παις αγαπατός εγεν(ε)το.» ή στα σωζόμενα στον Πίνδαρο «εν ά πρώτον ευνάσθην αγαπατός υπό σπαργάνοις, λέγεται δε θεωρούς άπιούσιν εις Αμμωνος αιτήσαι Πίνδαρος και το τό έν ανθρώπους άριστον και αποθανείν εν εκείνω τώ ενιαυτώ) και αλλού.
Την λέξη αγάπη την περιλαμβάνει ο μεγάλος Έλληνας φιλόλογος και γλωσσολόγος Ιωάννης Σταματάκος, μέσα στο περίφημο «Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης» όπως ακριβώς την βρίσκουμε στη σελίδα 15 με διάφορα παράγωγα που συνεχίζουν και στη σελίδα 16 (Βιβλιοπρομηθευτική, 1999) στην λέξη αγάπη έχει εντός παρενθέσεως και το ρήμα αγαπάω, που δεικνύει, ασφαλώς, από που προέρχεται η λέξη, δεδομένου ότι η ετυμολογική ρίζα του ρήματος αγαπάω προέρχεται από το αγα+πα = λαμβάνω, φυλάσσω κλπ.

Δεν είναι όμως μόνον ο Ι. Σταματάκος ακόμη και στην «Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας» των H.G. Liddell & R. Scott (εκδ. Πελεκάνος 2007) ακόμη και η λέξη αγαπήνωρ, είναι Ομηρική λέξη, αναφέρεται στην Ιλιάδα και σημαίνει ο αγαπών, αυτός που αγαπά την ανδρεία, ενώ λέξεις όπως αγαπητέος, αγαπητικός, αγαπητός κλπ. αναφέρονται και σε άλλους συγγραφείς Πλάτωνας, Πλούταρχος κλπ.

Οι Αρχαίοι Έλληνες Φιλόσοφοι χρησιμοποιούν την λέξη «αγάπη» και τα παράγωγα της
Αγάπα τον πλησίον μικρά ελαττούμενος. [Αγάπα τον πλησίον σου και με μικρή ζημιά σε βάρος σου] Θαλής ο Μιλήσιος ο οποίος συγκαταλέγεται ανάμεσα στους «Επτά Σοφούς των Ελλήνων» και σύμφωνα με τον Ιερώνυμο μέτρησε το ύψος των πυραμίδων από την σκιά τους, τη στιγμή ακριβώς που ο δικός του ίσκιος ήταν ίσος με το πραγματικό του ύψος. (Διογένης Λαέρτιος Ι, 277), η Φύση και ο Κόσμος γενικότερα, είναι«έμψυχοι και δαιμόνων πλήρεις». Σύμφωνα με την παράδοση που αναφέρει ο Πλούταρχος, όταν επισκέφτηκε ο Σόλωνας τον Θαλή και τον ρώτησε γιατί δεν παντρεύεται να αποκτήσει διάδοχους, αυτός απάντησε από αγάπη για τα παιδιά. 

Στον Θαλή τον ο Μιλήσιο αποδίδονται τα γνωμικά:

Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2016

19o ΑΝΑΨΥΚΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΤΟΥ Κ.Δ.


Αποτέλεσμα εικόνας για φαλλος συμβολο οβελισκος

Τους κανόνες τους ξέρετε, ξεδιπλώστε τις σκέψεις σας ελεύθερα...

Μυστήρια:Οβελίσκοι

Εικόνα

Στους Αιγύπτιους ήταν το σχήμα αφιερωμένο στον Θεό - Ρα ,τον δημιουργό της ανθρωπότητας, την πηγή του φωτός,την οντότητα στην οποία ο άνθρωπος ήταν απολύτως εξαρτημένος. Έμβλημά του ήταν ο ήλιος, το σύμβολο της ζωής, του φωτός, της γονιμότητας.
Το κύριο κέντρο λατρείας του ήταν η Ηλιούπολη ,Πι-Ρα το Αιγυπτιακό της όνομα,που σημαίνει η πόλη του θεού Ρα, όπου οι πρώτοι βασιλείς έχτισαν οβελίσκους με πυραμοειδή κορυφή.


Το πνεύμα του Θεού ήλιου υποτίθεται οτι εισερχόταν στον οβελίσκο σε συγκεκριμένες περιόδους και σε αυτές τις περιόδους προσφέρονταν ανθρώπινες θυσίες. Τα θύματα ήταν κυρίως σκλάβοι και ξένοι, ενω ανά δεν υπήρχαν γινόταν διαλογή από τον τοπικό πληθυσμό.
Μέχρι το 1300 π.Χ. η πόλη ήταν γεμάτη οβελίσκους, κάποιοι ήταν διακοσμημένοι με χρυσό για να συμβολίζουντις ακτίνες του ηλίου και κάποιοι είχαν ανάγλυφες επιγραφές οι οποίες δόξαζαν το καθημερινό πέρασμα του Ρα στον ουρανό.


Στις μεταγενέστερες δυναστείες η αφιέρωση των οβελίσκων μεταστράφηκε από τον Ρα, στον Οσιρι θεό της γης, της βλάστησης, θεό της αναγέννησης, όπως επίσης και θεό του κάτω κόσμου και της τελικής κρίσης. Οι ιερείς της Ηλιουπόλεως για ναδιατηρήσουν την λατρεία του Ρα, είπαν ότι ο Οσιρις ήταν εγγονός του Ρα.

Στην είσοδο κάθε Αιγυπτιακού ναού, τοποθετούνταν 2 οβελίσκοι(Σετ κ' Ωρος) ,χτισμένοι πάντοτε σε ζευγάρια, με τον έναν οβελίσκο ψηλότερο από τον 2ο.Οι διαστάσεις και οι ακριβείς γωνίες των πλευρών και της πυραμοειδής κορυφής υπολογίζονταν σύμφωνα με ταγεωδαιτικά δεδομένα της περιοχής όπου τοποθετούνταν.


Οι 2 πύλες Bοaz και Jachin που ήταν μπροστά από τον ναό του Σολομώντα, θεωρούνται απομίμηση των 2 οβελίσκων μπροστά από έναν Αιγυπτιακό ναό.
Από αρκετούς θεωρείται ως φαλλικό σύμβολο, αν λάβουμε υπόψη την ιστορία τους Όσιρη και της Ίσιδας.

Με λίγα λόγια, ο Σετ ο αδερφός του Όσιρι ,επειδή τον ζήλευε ως βασιλιά, τον έβαλε με δόλιο τρόπο μέσα σε μια σαρκοφάγο και αφού την σφράγισε την πέταξε στον Νείλο. Η Ίσιδα μόλις το έμαθε ,έψαξε να τον βρει. Αργότερα έμαθε ότι η σαρκοφάγος ,βρέθηκε στην πόλη Βύβλος, στον σημερινό Λίβανο. Ο Σετ, προκειμένου η Ίσιδα να μην τον αναστήσει βρήκε πρώτος την σαρκοφάγο και τον τεμάχισε σε 13 τεμάχια, όσα και οι σεληνιακοί μήνες τους έτους και τα σκόρπισε σε όλη την Αίγυπτο.
Η Ίσιδα κατάφερε να βρει μόνο τα 12 από τα 13 κομμάτια, επειδή το 13 είχε φαγωθεί από ένα ψάρι. Ετσι έφτιαξε έναν φαλλό από χρυσό και κατάφερε να αναστήσει τον Όσιρι

Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2016

Αυτά τα δικαιώματα άμυνας σας δίνει ο νόμος αν μπει ληστής ή διαρρήκτης στο σπίτι σας

Αποτέλεσμα εικόνας για ληστες

Όλοι λίγο-πολύ γνωρίζουμε ότι αν ένα έγκλημα (π.χ φόνος) τελεστεί σε κατάσταση άμυνας, ο δράστης δεν τιμωρείται. Ποια είναι όμως τα πραγματικά δικαιώματά μας αν βρεθούμε σε μία τόσο δύσκολη κατάσταση;
Ο Ποινικός Κώδικας ορίζει άλλωστε ρητά ότι «δεν είναι άδικη η πράξη που τελείται σε περίπτωση άμυνας». Η ρύθμιση αυτή είναι αυτονόητη συνέπεια της αίσθησης αυτοσυντήρησης και της ανάγκης του καθενός να προστατεύσει τον εαυτό του ή και τρίτους από επιθέσεις…
Ο νομικός ορισμός της άμυνας πάντως είναι ο εξής: 

Άμυνα θεωρείται η αναγκαία προσβολή του επιτιθέμενου, στην οποία προβαίνει κάποιος, για να υπερασπισθεί τον εαυτό του ή άλλον από άδικη και παρούσα επίθεση που στρέφεται εναντίον τους (οι υπογραμμίσεις δικές μου). 

Από τον ορισμό αυτό προκύπτουν επιγραμματικά κάποιες βασικές αρχές, που ισχύουν στη νόμιμη άμυνα, προκειμένου αυτή να μην τιμωρηθεί:
1) Καταρχάς θα πρέπει η εναντίον μας επίθεση να είναι άδικη και παράνομη, έτσι π.χ. κάποιος που πυροβολεί το δικαστικό κλητήρα, ο οποίος έρχεται να του κατασχέσει πράγματα, δεν είναι σε άμυνα, διότι ο κλητήρας λειτουργεί στο πλαίσιο του Νόμου και κατόπιν εντολής.
2) Έπειτα θα πρέπει άμυνα και επίθεση να ταυτίζονται χρονικά ή τουλάχιστον να είναι πολύ κοντά, έτσι π.χ. αν κάποιος μας πυροβολήσει και φύγει, δεν νοείται να τον βρούμε μετά από μία… εβδομάδα στο καφενείο και να τον πυροβολήσουμε εξ επαφής, ενώ αν π.χ. ο δράστης κυνηγάει το θύμα επί ώρες, η άμυνα είναι δυνατή, για όσο χρόνο υφίσταται αυτή η κατάσταση, διότι εδώ η επίθεση έχει διάρκεια. Επίσης αν το θύμα π.χ. καταφέρει να αφοπλίσει τον επίδοξο δράστη, η επίθεση λογικά έχει τελειώσει, οπότε αν στη συνέχεια τον σκοτώσει, θα έχει πρόβλημα…
3) Τρίτον και βασικότερο, η άμυνα οφείλει να είναι η αναγκαία, όπως λέει ο Νόμος και εδώ είναι ένα λεπτό σημείο, που μπορεί και δημιουργεί στην πράξη προβλήματα στον αμυνόμενο, διότι αν έχουμε υπέρβαση του αναγκαίου ορίου και μέτρου, η πράξη άμυνας μπορεί να κριθεί ως άδικη και να τιμωρηθεί!
 Έτσι π.χ. αν μας επιτεθεί κάποιος με ύβρεις, η άμυνα με… πυροβολισμό προφανώς υπερβαίνει το μέτρο και θα τιμωρηθούμε για ανθρωποκτονία με πρόθεση (ίσως με ελαφρυντικό). 

Τα όρια βέβαια δεν είναι πάντα τόσο ευδιάκριτα, αλλά συχνά πολύ λεπτά, γι’ αυτό ο Νόμος αναφέρει ορισμένα κριτήρια, με βάση τα οποία θα κριθεί το αναγκαίο μέτρο της άμυνας

Αυτά είναι: η επικινδυνότητα, το είδος, ο τρόπος και η ένταση της επίθεσης, η βλάβη που επεδίωκε ο επιτιθέμενος και οι λοιπές περιστάσεις.

Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2016

Γιατί η αποίκιση του πλανήτη Άρη κινδυνεύει να εξελιχθεί σε… ιστορική τραγωδία


Το πλάνο για την αποίκιση του πλανήτη Άρη μοιάζει να είναι το πιο «καυτό» επιστημονικό σχέδιο της εποχής, τουλάχιστον από άποψη προβολής και συγκέντρωσης ενδιαφέροντος.


Είναι απολύτως λογικό, στο ενδεχόμενο να πατήσουμε για πρώτη φορά πάνω σε άλλο πλανήτη, τα βλέμματα να επικεντρώνονται στα κόκκινα εδάφη του Αρη. Πόσω μάλλον όταν άτομα σαν τον Ελον Μασκ ή τον Μπας Λάνσντορπ υπόσχονται… άμεσες εξελίξεις και πρώτο ταξίδι πριν από το 2025.


Είναι όμως εφικτό, ηθικό αλλά και ωφέλιμο ένα ταξίδι στον πλανήτη Άρη, με τα σημερινά δεδομένα;


Αυτό είναι ένα ερώτημα που βασανίζει πολλούς ανθρώπους της επιστήμης, διχάζοντας κατά κάποιο τρόπο τους πιο φιλόδοξους με τους περισσότερο υπομονετικούς ή τους απαισιόδοξους. Σε μια τόσο μεγάλη και κρίσιμη στιγμή για την επιστήμη, αλλά και συνολικά για την ανθρωπότητα, είναι δεδομένο πως θα υπάρξουν δεύτερες σκέψεις και διαφωνίες. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, πιθανότατα οι πιο «συντηρητικές» απόψεις έρχονται να ακουστούν ως η… φωνή της λογικής, απέναντι σε ένα κλίμα ενθουσιασμού που με μαθηματική ακρίβεια θα οδηγήσει σε κινήσεις υψηλού ρίσκου, πατώντας πάνω στα όρια της επιστημονικής ηθικής.


Για αρχή, μια επανδρωμένη αποστολή στον Αρη θα μπορούσε να σταλεί ίσως ακόμα νωρίτερα από το 2025 που έχει θέσει ως στόχο ο Λάνσντροπ. Η τεχνολογία υπάρχει ήδη στα χέρια των ειδικών. Το πλάνο καθυστερεί λόγω της προσπάθειας να διασφαλιστούν βιώσιμες συνθήκες για τους αστροναύτες, αλλά και να μειωθεί το ρίσκο για τον ίδιο τον Αρη. Μια προσπάθεια που σύμφωνα με πολλές εκτιμήσεις, το 2025 θα είναι ακόμα ανολοκλήρωτη.

Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2016

Η ζωή στην Αρχαία Αθήνα



Στην Αθήνα η μέρα αρχίζει όπως στη φύση, με την ανατολή του ήλιου. Στον Αθηναίο δεν άρεσε η τεμπελιά. Πλούσιος ή φτωχός, σηκωνόταν μόλις φώτιζε η μέρα. Αλλιώς ούτε ήταν δυνατό. Η ζωή της Αθήνας ήταν έτσι ρυθμισμένη, που εκείνος που θα επέτρεπε στον εαυτό του να τεμπελιάσει τις πρώτες ώρες της μέρας δεν θά βρισκε κανέναν στο σπίτι.
Όταν ο Ιπποκράτης ήθελε να περάσει από τον Σωκράτη να τον πάρει για να κάνουν μαζί μια επίσκεψη στον Πρωταγόρα, που είχε έρθει στην Αθήνα, πήγε στον Σωκράτη πριν από την ανατολή του ήλιου, κι όπως λεει ο Πλάτωνας "έκανε μεγάλη φασαρία χτυπώντας τη θύρα με ένα ραβδί". Ο Σωκράτης κοιμόταν. Ο Ιπποκράτης τον σήκωσε απ' το κρεβάτι και επέμεινε να πάνε χωρίς καθυστέρηση.
Αλλά ο φιλόσοφος του απάντησε: "Όχι, είναι πολύ νωρίς. Να πάμε όταν φέξει". Μόλις φάνηκαν οι πρώτες ακτίνες του ήλιου κατευθύνθηκαν προς το σπίτι του Καλλία, όπου είχε καταλύσει ο Πρωταγόρας. Όταν όμως έφτασαν εκεί, βρήκαν το σπίτι γεμάτο καλεσμένους. Ο Πρωταγόρας έκανε περίπατο στη στοά μαζί με τον Καλλία και τους ακολουθούσε μια ομάδα ξένων, που είχαν έρθει από άλλες πόλεις, ακολουθώντας τα ίχνη του Πρωταγόρα. Στην άλλη άκρη της στοάς ένας άλλος σοφιστής, ο Πρόδικος, ήταν ακόμα ξαπλωμένος και σκεπασμένος με την κουβέρτα στο δωμάτιο, που είχε μετατραπεί σε κοιτώνα εξαιτίας των πολλών καλεσμένων, και συζητούσε κι αυτός για κάτι, αλλά ο Σωκράτης δεν κατάφερε να μάθει για ποιο πράγμα γινόταν λόγος γιατί ο Πρόδικος μιλούσε πάρα πολύ σιγανά.
Έτσι, λοιπόν, ο Αθηναίος έκανε τις επισκέψεις του την αυγή. Η πρωινή προετοιμασία των Αθηναίων δεν ήταν και τόσο πολύπλοκη. 'Έπλεναν μονάχα το πρόσωπο και τα χέρια, έπειτα ντύνονταν και έβγαιναν.

 

Ενδυμασία Συνήθως πιστεύουν ότι οι Έλληνες ντύνονταν στα λευκά, αλλά αυτή η γνώμη είναι λαθεμένη. Το πλήθος στην Αθήνα παρουσίαζε μια εικόνα πολύ γραφική, που δεν έμοιαζε καθόλου με μια μονότονη πομπή λευκών μορφών. Η ενδυμασία ήταν κατασκευασμένη από υφάσματα με ζωηρά χρώματα, κάποτε μάλιστα από πολλά χρώματα (ειδικότερα η ενδυμασία των νέων) : πορφυρό, κόκκινο, πράσινο και γαλάζιο.
Στους άντρες δεν άρεσε το κίτρινο χρώμα, το θεωρούσαν καλό μόνο για τις γυναίκες. Τα λευκά ενδύματα στολίζονταν με μια λωρίδα χρωματιστή. Το κύριο αντικείμενο της αντρικής ενδυμασίας ήταν ο χιτώνας, που τον φορούσαν κατάσαρκα. Ο χιτώνας δεν ήταν τίποτα άλλο από ένα κομμάτι πανί, με τρύπες για τα χέρια, που το έπιαναν στον έναν ώμο με πόρπη. Το μήκος του χιτώνα ποίκιλλε ανάλογα με την εποχή. Στην αρχή ήταν πολύ μακρύς, μα αργότερα άρχισαν να τον σφίγγουν στη μέση με ένα κορδόνι και έτσι έφτανε ως τα γόνατα. Κάποτε στο χιτώνα έβαζαν και μανίκια. Οι χιτώνες, που προορίζονταν για τους υπηρέτες, τους βιοτέχνες, τους στρατιώτες και τους δούλους είχαν μια τρύπα, μονάχα για το αριστερό χέρι, ο δεξιός ώμος έμενε ακάλυπτος. Πάνω από το χιτώνα οι Αθηναίοι φορούσαν ένα είδος μανδύα ή πελερίνα που το έλεγαν ιμάτιο. Τη μια άκρη του ιματίου την έσφιγγαν στο στήθος κάτω από την αριστερή μασχάλη, ενώ το υπόλοιπο το έριχναν στην πλάτη, πάνω από τον αριστερό ώμο, περνώντας το κάτω ή πάνω από το δεξί χέρι και ξαναπερνώντας το πάνω από τον αριστερό ώμο έτσι που η άλλη άκρη να κρέμεται στην πλάτη. Ένα ιμάτιο για να θεωρείται σεμνό έπρεπε να καλύπτει τα γόνατα, αλλά να μη φτάνει ως τους αστράγαλους.
Υπήρχε και ένας κοντός μανδύας, πιασμένος με μια πόρπη κάτω απ' το λαιμό και αφημένος να πέφτει ελεύθερα πάνω απ' τους ώμους και τις πλάτες. Αυτή η πελερίνα ονομαζόταν χλαμύδα και τη φορούσαν στον πόλεμο, στο κυνήγι και στα ταξίδια. Στην Αθήνα η χλαμύδα ήταν το συνηθισμένο ένδυμα της νεολαίας.
Το κεφάλι έμενε ακάλυπτο. Οι Έλληνες φορούσαν κάλυμμα μόνο όταν έβγαιναν έξω απ' την πόλη για να προστατεύουν το κεφάλι τους από τη ζέστη και τη Βροχή. Στους δρόμους της Αθήνας μπορούσε να συναντήσει κανείς με κάλυμμα μόνο ταξιδιώτες ή ανάπηρους. Κανένας δεν μπορούσε να φαντασθεί τον Πλάτωνα ή τον Δημοσθένη να διασχίζει την Αγορά με κάλυμμα στο κεφάλι.
Υπήρχαν ορισμένα είδη καλύμματος λευκά ή καφέ. ο πίλος ήταν ένα είδος καλύμματος από πίλημα με πολύ μικρούς γύρους ή και χωρίς γύρους και ο πέτασος ένα αληθινό καπέλο από πίλημα, ίσιο στην κορυφή, με μια κορδελίτσα. Η κορδελίτσα είχε σκοπό να σφίγγει καλά τον πέτασο κάτω από το σαγόνι ή να τον κρατάει όταν τον έβγαζαν και τον έριχναν πίσω στις πλάτες. Η κυνή ήταν ένα κάλυμμα χωρίς γύρους, δηλαδή ένας απλός στρογγυλός σκούφος, από δέρμα σκυλιού.

Οι συνεργάτες των Ναζί στην υπηρεσία της «Μεγάλης Αλβανίας»!


Οι συνεργάτες των Ναζί στην υπηρεσία της «Μεγάλης Αλβανίας»!
Δημ. Περδίκης, ερευνητής - μελετητής βορειοηπειρωτικών θεμάτων.
Έξω από το χωριό Τζάρα, στα νότια των Αγίων Σαράντα έχει ανεγερθεί ένα μνημειακό συγκρότημα που περιλαμβάνει τζαμί, επίγραμμα, μνημείο κ.ά. Είναι αφιερωμένο στην αποκαλούμενη «γενοκτονία των Τσάμηδων από τους Έλληνες το 1944». Κάθε χρόνο στα τέλη Ιουνίου πραγματοποιούνται εδώ τελετές και πορεία με πλήθος κόσμου, σημαίες και πανό που κατευθύνεται προς τον μεθοριακό σταθμό Μαυρομάτι, στην ελληνική μεθόριο.

Τα σχολικά βιβλία της Αλβανίας διδάσκουν στους μαθητές, σε όλους τους μαθητές, Αλβανούς και Βορειοηπειρώτες πως οι Έλληνες διέπραξαν γενοκτονία σκοτώνοντας τους Αλβανούς Τσάμηδες της Τσαμουριάς. Εκπομπές στην τηλεόραση, δημοσιεύματα και ανακοινώσεις των πολιτικών κομμάτων συντηρούν και διογκώνουν έναν χείμαρρο μίσους, ψεύδους και χειραγώγησης.
Αυτά όλα προς μεγάλη τέρψη της Τουρκίας, η οποία κατηγορούμενη η ίδια για σειρά γενοκτονιών και εθνοκαθάρσεων πολύ θα ήθελε να δει και την πατρίδα μας στην θέση της, για προφανείς λόγους.
Δεν είναι όμως μόνο η υποτιθέμενη γενοκτονία. Τα πάντα στην Αλβανία δείχνουν να βρίσκονται στον κόσμο της μυθοπλασίας. Βυζαντινοί αυτοκράτορες, αγωνιστές του 1821, αρχαίες πόλεις, μνημεία, περιοχές, καλλιτέχνες, ιστορικά γεγονότα, τα πάντα αναφέρονται ως αλβανικά και το αλβανικό έθνος ως το αρχαιότερο και το ενδοξότερο επί της Γης. Πρόσφατο παράδειγμα, η αναφορά του Αλβανού πρωθυπουργού Έντι Ράμα στην Τσάμικη (ήτοι Αλβανική) καταγωγή του… Δία και του μαντείου της Δωδώνης!
Προφανώς ο κ. Ράμα έμαθε για την επίκληση του Αχιλλέα στην Ιλιάδα του Ομήρου «Ζευ άνα Δωδωναίε Πελασγικέ» και πλέον εφόσον σύμφωνα με την αλβανική μυθοπλασία οι Πελασγοί ήταν αρχαίοι Αλβανοί, όλα πλέον μπορούν να κολλήσουν και να γίνουν αλβανικά. Η Αθήνα, ο Όλυμπος, τα πάντα…
Πολλά και αποτρόπαια εγκλήματα
Η πραγματικότητα όμως είναι αρκετά διαφορετική. Οι περί τον Θύαμη (ποταμό Καλαμά) κατοικούντες, οι Θυάμιδες, οι Τσάμηδες προκύπτουν ως παραφθορά, ήταν κατά τον 13ο αιώνα Βυζαντινοί μεγαλογαιοκτήμονες. Κάποια ονόματα που βρίσκονται από την εποχή εκείνη, του Δεσποτάτου της Ηπείρου, συνδέονται με την δυναστεία των Αγγέλων, όμως και αυτούς οι Αλβανοί δικούς τους, τους θεωρούν. Στις αρχές του 17ου αιώνα, μετά την επανάσταση του Διονυσίου επισκόπου Τρίκκης, εξισλαμίστηκαν και ως εξισλαμισμένοι έγιναν φανατικότεροι των Τούρκων. Έτσι φτάσαμε στην απελευθέρωση από τον οθωμανικό ζυγό της περιοχής, το 1913, οπότε η πληθυσμιακή αυτή ομάδα έγινε εύκολα πιόνι αυστριακών, ιταλικών και τουρκικών συμφερόντων στα γεωπολιτικά παιχνίδια λίγο πριν από το ξέσπασμα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Με την έναρξη του ελληνοϊταλικού πολέμου σχημάτισαν στρατιωτικά σώματα και ακολούθησαν τους Ιταλούς και στην συνέχεια τους Γερμανούς κατακτητές, συνεργαζόμενοι και μαχόμενοι στο πλευρό τους. Σχημάτισαν ιδιαίτερη μορφή πολιτικής εξουσίας, την KSILIA. Κατά την περίοδο της κατοχής στην Θεσπρωτία διέπραξαν πολλά και αποτρόπαια εγκλήματα. Καταγεγραμμένα είναι τα εξής: Δολοφονηθέντες από Τσάμηδες 632. Αφανισθέντες και απαχθέντες ως όμηροι 428. Βιασμοί 209. Απαγωγές 31. Πυρποληθείσες οικίες 2.332. Λεηλατηθέντα ολοσχερώς χωριά 53. Διαρπαγέντα ζώα: Αιγοπρόβατα 37.556, βοοειδή 9.285, ιπποειδή 4.185, πουλερικά 30.000, κυψέλες 742.
Με την απελευθέρωση εγκατέλειψαν την Ελλάδα και πέρασαν στην Αλβανία. Καταλάβαιναν ότι μετά τα τόσα εγκλήματά τους η οργή του λαού και η δικαιοσύνη θα τους κυνηγούσαν παντού. Περνώντας στην αλβανική επικράτεια στρατοπέδευσαν έξω από το χωριό Τζάρα όπου σύντομα αρκετοί έχασαν την ζωή τους από λοιμώδεις ασθένειες. Αυτή είναι η πραγματική ιστορία την οποία μετέτρεψαν σε «γενοκτονία από τους Έλληνες».
Μετά τον πόλεμο συγκροτήθηκε δικαστήριο εγκλημάτων πολέμου, όπου καταδικάστηκαν ερήμην και οι περιουσίες τους δημεύτηκαν. Το καθεστώς Χότζα στην Αλβανία επίσης τους αντιμετώπισε ως εγκληματίες πολέμου και εκτέλεσε τους επικεφαλής τους. Σε ολόκληρη την Ευρώπη μετά τον πόλεμο οι πληθυσμιακές ομάδες σε κατεχόμενες χώρες που συνεργάστηκαν με τις δυνάμεις κατοχής καταδικάστηκαν από ειδικά δικαστήρια και οι περιουσίες τους δημεύτηκαν. Στην Τσεχοσλοβακία οι Σουδήτες συνεργάτες των Γερμανών, στο Βέλγιο οι Φλαμανδοί ναζιστές, στην Ουκρανία οι ομάδες του Στέπαν Μπαντέρα και άλλοι.

Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2016

Η ομοφυλοφιλία στον πλατωνικό μύθο

Το εγκώμιο του Αριστοφάνη στο Συμπόσιο του Πλάτωνα
«Για να γίνεις τέλειος, πρέπει να αισθάνεσαι τέλειος για τον εαυτό σου-απέφευγε να προσπαθείς να είσαι κάτι που δεν είσαι»
Rick Riordan, The Lost Hero


Μετά τον ρηχό και επιστημονικοφανή εγκωμιασμό του έρωτα από τον Ερυξίμαχο, ο Πλάτωνας δίνει τον λόγο στον Αριστοφάνη, ο οποίος έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τον προηγούμενο. Ο λόγος του είναι εύθυμος, ουσιαστικός, συνοπτικός χωρίς να μένει στην επιφάνεια, ενώ χρησιμοποιεί τον μύθο, όχι για να επικαλεστεί μια δήθεν αυθεντία, αλλά για να εξηγήσει τις θέσεις του. Η ευτραπελία της μυθικής προέλευσης της αναγκαιότητας και της αξίας του έρωτα, γρήγορα μετατρέπεται σε ουσιώδες σχόλιο της ανθρώπινης κατάστασης.
Ο Αριστοφάνης περιγράφει τον ευρέως γνωστό πλατωνικό μύθο των δίφυλων όντων. «Στην αρχή της δημιουργίας τα γένη των ανθρώπων ήταν τρία και όχι όπως σήμερα δύο, δηλαδή το αρσενικό και το θηλυκό». Τα τρία γένη ήταν διπλά σε σχέση με τα σημερινά. Υπήρχε το διπλό αρσενικό, το διπλό θηλυκό και το αρσενοθήλυκο. Το τρίτο γένος αυτό δε υφίσταται σήμερα και υπάρχει μόνο στο όνομα, και μάλιστα «σαν βρισιά». Τα τρία γένη είχαν τέσσερα πόδια και τέσσερα χέρια, δύο πρόσωπα σε στρογγυλό κεφάλι και διπλά γεννητικά όργανα. Το αρσενικό ήταν γέννημα του ήλιου, το θηλυκό της γης και το αρσενοθήλυκο της σελήνης, που έχει στοιχεία και της γης και του ήλιου.
Τα αρχικά, δίφυλα γένη του Αριστοφάνη











Τα αρχικά, δίφυλα γένη του Αριστοφάνη
Αυτά τα ολόκληρα όντα είχαν μεγάλη δύναμη που ανταγωνιζόταν την θεϊκή. Είχαν μεγάλη αντοχή και ταχύτητα, αλλά και έπαρση. Τόλμησαν να τα βάλουν και με τους θεούς, επιχειρώντας να ανεβούν στον ουρανό και να καταλύσουν την εξουσία τους. Λόγω των πολλών ικανοτήτων τους λοιπόν, οι θεοί ήθελαν να τα τιμωρήσουν και να μετριάσουν τις δυνάμεις τους. Δεν ήξεραν όμως τι τιμωρία να τους επιβάλλουν, αφού δεν ήθελαν να τα σκοτώσουν γιατί θα έχαναν τις θυσίες που αυτά προσέφεραν. «Δεν μπορούσαν όμως και να ανεχτούν την προκλητική τους συμπεριφορά. Εν τέλει ο Δίας, αφού το σκέφτηκε πολύ, βρήκε τη λύση: ‘Νομίζω πως βρήκα τον τρόπο, και οι άνθρωποι να επιζήσουν και τα απαράδεκτα καμώματά τους να σταματήσουν. Προτείνω να χάσουν ένα μέρος της δύναμής τους. Με μια κάθετη τομή θα τους διχοτομήσω όλους. Έτσι θα γίνουν λιγότερο δυνατοί, αλλά περισσότερο χρήσιμοι για μας, αφού ο αριθμός τους θα διπλασιαστεί. Θα βαδίζουν όρθιοι στα δυο τους πόδια. Αν πάλι εξακολουθούν να μη σέβονται τίποτα και δεν ησυχάσουν, θα τους διχοτομήσω για δεύτερη φορά, ώστε μετά να περπατούν στο ένα πόδι, σαν να παίζουν κουτσό’». Έτσι, με τη διχοτόμηση μειώθηκε η δύναμή τους και αυξήθηκε το πλήθος τους και άρα και οι προσφορές και οι θυσίες τους.

17o ΑΝΑΨΥΚΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΤΟΥ Κ.Δ.

Αποτέλεσμα εικόνας για ONEIRA


Τους κανόνες τους ξέρετε, ξεδιπλώστε τις σκέψεις σας ελεύθερα...

Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2016

Δέσμια του κατασκευασμένου παρελθόντος η σακατεμένη Ελλάδα!



 Χιλιάδες παιδάκια θα καταθέσουν λουλούδια στο ομοίωμα της αντιαισθητικής μοσχαρο-κεφαλής του Πολυτεχνείου, νομίζοντας ότι πρόκειται για κάποιον νεκρό της εξέγερσης.  

Στην πραγματικότητα πρόκειται για την κεφαλή του καθηγητή πανεπιστημίου Νίκου Σβορώνου, ο οποίος δεν είχε καμία σχέση με τα γεγονότα του 1973 !!! 

Η απότιση λουλουδιών στο κεφάλι του ιστορικού Νικόλαου Σβορώνου (το οποίο τίμησε κι ο...ίδιος ο Σβορώνος, όντας ζωντανός τότε!), από παιδιά που νομίζουν ότι είναι μνημείο του Πολυτεχνείου, η βαμμένη «ματωμένη» σημαία που γίνεται αντικείμενο περιφοράς κάθε χρόνο, οι αναφορές στους «εκατοντάδες ή δεκάδες νεκρούς», η εθιμοτυπική πορεία προς την αμερικανική πρεσβεία, όλα αποτελούν τελετουργικές εκδηλώσεις της καθεστωτικής ιδεολογίας, η οποία κρατάει την Ελλάδα δέσμια ενός παρωχημένου και εν πολλοίς κατασκευασμένου παρελθόντος. 

Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2016

16o ΑΝΑΨΥΚΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΤΟΥ Κ.Δ.

Αποτέλεσμα εικόνας για μετανοια

Τους κανόνες τους ξέρετε, ξεδιπλώστε τις σκέψεις σας ελεύθερα...

Ο Τραμπ και η Ελλάδα

Αποτέλεσμα εικόνας για donald trump

Ανάμεσα στα εδώ ερωτηματικά που σκεπάζουν τον νεοεκλεγμένο για την αμερικάνικη προεδρία πολυεκατομμυριούχο είναι και η πολιτική του στα θέματα που αφορούν στην Ελλάδα. Πολλοί σπεύδουν να δουν με θετικό μάτι το γεγονός ότι τρείς (3) από τους στενότατους συνεργάτες του είναι ελληνοαμερικανοί. Σύνηθες λάθος.

Οι τρείς από τους «σωματοφύλακες» του Τράμπ είναι ο πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής των Ρεπουμπλικανών Ρινς Πρίμπους, ο σύμβουλος σε θέματα ενέργειας Τζορτζ Παπαδόπουλοςκαι ο επιχειρηματίας Τζορτζ Τζιτζίκος. Ο πρώτος ήταν ο άνθρωπος πίσω από την προεκλογική εκστρατεία, ο δεύτερος πίσω από τα θέματα εξωτερικής πολιτικής και ο τρίτος πίσω από τις προεκλογικές συγκεντρώσεις και τις επαφές με το ελληνοαμερικανικό λόμπυ.

Πολλοί Έλληνες συνηθίζουν να κρίνουν με τα δικά τους κριτήρια οικογενειακής και φυλετικής ευνοιοκρατίας τη λειτουργία των κρατών. Έτσι όπως λειτουργούν τα πράγματα στην Ελλάδα. Καμία σχέση με τη διεθνή πραγματικότητα. Τα κράτη του δυτικού ημισφαιρίου στηρίζουν την πολιτική τους σε έναν και μοναδικό παράγοντα: Αυτό που νομίζουν σαν συμφέρον του κράτους στις δεδομένες διεθνείς συγκυρίες.

Τελευταίο ζωντανό παράδειγμα ήταν η παρουσία του δημοσιογράφου Τζώρτζ Στεφανόπουλος ως στενότατου συνεργάτη του Κλίντον και εκπροσώπου του Λευκού Οίκου. Στη διάρκεια της θητείας του κανένα από τα ελληνικά θέματα εξωτερικής ή εθνικής πολιτικής δεν έτυχαν ευνοϊκότερης μεταχείρισης από εκείνη που είχε χαράξει το Στέητ Ντηπάρτμεντ, για να μην πούμε ότι στο Μακεδονικό η πολιτική των ΗΠΑ ήταν απολύτως αντίθετη με τα ελληνικά συμφέροντα και επιβλήθηκε.

Οι ίδιες φρούδες ελπίδες μερίδας των Ελλήνων καλλιεργήθηκαν και όταν ανέλαβε τη διεύθυνση της CIA ο ελληνοαμερικανός Τζώρτζ Τένετ! Τίποτε δεν άλλαξε, φυσικά, την πολιτική της Αμερικής ή των μυστικών υπηρεσιών.
Η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ πιέζεται μόνο από δύο παράγοντες: Τα γεωπολιτικά συμφέροντα και την οικονομία. Και τα δύο πιέζονται από έναν παραδοσιακό παράγοντα: Τα λόμπυ. Τις οργανωμένες ομάδες πίεσης.

Υπάρχουν λόμπυ στρατιωτικών, βετεράνων, πρακτόρων, εμπόρων, βιομηχάνων, γιατρών, εταιριών κάθε είδους και λόμπυ εθνοτήτων και θρησκειών. Εβραίοι, Τούρκοι, Έλληνες, Αρμένιοι, Πορτορικάνοι, Κινέζοι, Μουσουλμάνοι παρεμβαίνουν για να υπερασπιστούν τα συμφέροντα των πατρίδων τους, των ομοεθνών τους και των θρησκειών τους με δύο στοιχεία πίεσης κυρίως: Τις ψήφους των μελών τους και τα κεφάλαια που κινούν και ελέγχουν. Αυτά επηρεάζουν, όταν επηρεάζουν τις αμερικανικές κυβερνήσεις.
Στην Αμερική, όσο κι αν αυτό ξενίζει τα αυτιά των διαπλεκόμενων Ελλήνων με τους συγχωριανούς τους πολιτικούς, η καταγωγή των συμβούλων των προέδρων παίζει από ελάχιστο ως κανένα ρόλο στην πολιτική που θα ακολουθήσουν οι πρόεδροι. Τα λόμπυ είναι το κλειδί. Και το κλειδί του κλειδιού: το χρήμα.

Τι σηματοδοτεί για την Ελλάδα η νίκη Τραμπ


Αποτέλεσμα εικόνας για tramp

Από τον Μενέλαο Τασιόπουλο 

Το σύστημα διακυβέρνησης στην Ελλάδα αλλά και οι διαμορφωμένες ελίτ στη δημόσια διανόηση, σε πανεπιστήμια, μίντια και «δεξαμενές σκέψης» είναι σε θέση πλήρους αδυναμίας να αντιμετωπίσουν τη νέα πραγματικότητα, που δομείται αρχικά μέσω του «Brexit» και προ ελάχιστων ωρών με την πανηγυρική εκλογή του Ντ. Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ. Ομοίως, σε πλήρη θέση άγνοιας και αδυναμίας βρίσκεται και η επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα, αφού ελάχιστοι επιχειρηματίες ή μάνατζερ δύνανται ακόμη και να κατανοήσουν τι συμβαίνει τελικά στον κόσμο.

Στην ουσία η παγκοσμιοποίηση κατέρρευσε. Η γνωστή ταινία του Ολιβερ Στόουν «Γουόλ Στριτ», με πρωταγωνιστή τον Μ. Ντάγκλας, που ενέπνευσε πολλούς, είναι πολύ ρετρό. Ο τρόπος ζωής των «γιάπις» και των απάτριδων, αποπολιτικοποιημένων - απεθνικοποιημένων στελεχών, διευθυντικών και διοικητικών συμβουλίων, που έπαιρναν «χρυσά μπόνους» ακόμη και στην περίπτωση που οδηγούσαν μέσω υπερδανεισμού και σπατάλης τις εταιρίες τους σε χρεοκοπία, «λιθοβολείται». Οι λαοί, τα έθνη, οι κυβερνήσεις δεν είναι αναλώσιμες μονάδες στη διάθεση διεθνών κερδοσκόπων και offshore της «ανοιχτής κοινωνίας».

Ο μαζάνθρωπος της «νέας τάξης πραγμάτων» δεν θα επικρατήσει. Τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα «καραβάνια των αθλίων» λαθρομεταναστών -οικονομικών και προσφύγων- δεν θα συνεχίσουν να αξιοποιούνται για να ισοπεδώνεται το δικαίωμα του μέσου πολίτη στην ευημερία, στην περιουσία, στο όνειρο, στην ταυτότητα, στην οικογένεια, στην ασφάλεια.

Ολα αυτά είναι απολύτως ακατανόητα για το σύστημα διοίκησης της χρεοκοπίας των Ελλήνων. Στην παρούσα φάση ο κυβερνών ΣΥΡΙΖΑ θα άντεχε ή θα ένιωθε συμβατός με έναν πρόεδρο τύπου Σάντερς ή έστω Χίλαρι Κλίντον στις ΗΠΑ. Η αντιπολίτευση της Ν.Δ., μια συνέχεια των Δημοκρατικών, με μια Κλίντον. Ο «μεσαίος χώρος» της ελάσσονος αντιπολίτευσης, επίσης. Μας μένουν οι Ανεξάρτητοι Ελληνες» του Π. Καμμένου, η λούμπεν Χρυσή Αυγή και το απαρχαιωμένο ΚΚΕ. Η Ελλάδα δηλαδή είναι όμηρος των συνθηκών, χωρίς εθνικές εγγυήσεις και εχέγγυα σε πρόσωπα, θεσμούς, δομές, που θα την οδηγήσουν από τη χρεοκοπία στην ανάκαμψη στην περίοδο που ήδη άρχισε.

Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2016

Equalitarianism. Ο εξισωτισμός ως επανάσταση κατά της Φύσης


ΚΟ: equalitarianism το δόγμα της ισότητας της ανθρωπότητας. Ακριβέστερα πρόκειται όχι για ισότητα, αλλά για εξισωτισμό.Θεωρητικά, υπάρχουν πολλά είδη εξισωτισμού ανάλογα με το τι ορίζουμε ως «ισότητα» και πώς θεωρούμε ότι μπορούμε να την επιτύχουμε: πολιτικός εξισωτισμός, οικονομικός εξισωτισμός, εξισωτισμός των φύλων, εξισωτισμός απέναντι στο νόμο, εξισωτισμός των ευκαιριών κ.ο.κ. Για παράδειγμα ο κομμουνισμός μπορεί να θεωρηθεί ακραία μορφή οικονομικού/υλικού εξισωτισμού. Στην ουσία έχουμε να κάνουμε περισσότερο με μιαθεωρία ηθική και όχι οικονομική.Οι θιασώτες του εξισωτισμού (equalitarianists/εξισωτιστές) υποστηρίζουν ότι όλοι οι άνθρωποι είναι «ίσοι» σε θεμελιώδη αξία ή κοινωνική θέση και αγωνίζονται για την «εξάλειψη των διακρίσεων» που υπάρχουν εκ της φύσεως των πραγμάτων. Έτσι ο εξισωτισμός μπορεί να είναι είτε θετικός (π.χ. όλες οι γυναίκες έχουν πάντα δίκιο, επειδή είναι γυναίκες) είτε αρνητικός (π.χ. δεν υπάρχουν όμορφες και άσχημες γυναίκες, είναι όλες γυναίκες). Και στις δύο μορφές του, πάντως, είναι μια μορφή κοινωνικής αδικίας, που προκύπτει, κατά παράδοξο και ειρωνικό τρόπο, από την πίστη της Αριστεράς στις δυνατότητες της κοινωνικής μηχανικής να θεραπεύει αδικίες, οι οποίες οφείλονται σε φυσικές διακρίσεις που υφίστανται εκ των πραγμάτων.Ονομάζεται επίσης και Egalitarianism (από το γαλλικό égal, που σημαίνει "ίσος").

Για πάνω από έναν αιώνα, έχει γίνει γενικά αποδεκτό ότι η Αριστερά έχει την «ηθική», την «δικαιοσύνη» και τον «ιδεαλισμό» με το μέρος της. Η «συντηρητική» αντιπολίτευση στην Αριστερά έχει σε μεγάλο βαθμό περιοριστεί απλά, στο «μη πρακτικό» των ιδανικών της.

Σε κανένα άλλο τομέα δεν έχει «αναγνωρισθεί» σχεδόν καθολικά, ότι η Αριστερά εκφράζει την «δικαιοσύνη» και την «ηθική»όσοστην υιοθέτηση της «μαζικής ισότητας».

Αλήθεια, τι πάει να πει «ισότητα»; Ο όρος έχει χρησιμοποιηθεί κατά κόρον, αλλά έχει αναλυθεί λίγο. Το Α και το Β είναι "ίσα" εάν είναι πανομοιότυπα μεταξύ τους σε σχέση με ένα δεδομένο χαρακτηριστικό. Έτσι, εάν ο κ. Smith και ο κ. Jones έχουν αμφότεροι ύψος 1, 80, τότε μπορεί να ειπωθεί ότι είναι "ίσοι" σε ύψος. Αν δύο μπαστούνια είναι πανομοιότυπα σε μήκος, τότε το μήκος τους είναι «ίσο», κλπ. Έτσι λοιπόν, υπάρχει ένας και μόνο ένας τρόπος δύο άνθρωποι να μπορούν πραγματικά να είναι "ίσοι" με την πλήρη έννοια : πρέπει να είναι ίδιοι σε όλες τους τις ιδιότητες. Αυτό σημαίνει, βέβαια, ότι η ισότητα όλων των ανθρώπων – το ιδεώδες του εξισωτισμού - μπορεί να επιτευχθεί μόνο αν όλοι οι άνθρωποι είναι ακριβώς ομοιόμορφοι, ακριβώς όμοιοι όσον αφορά το σύνολο των ιδιοτήτων τους. Ο κόσμος της «ισότητας», υπό αυτή την έννοια, θα ήταν αναγκαστικά ένας κόσμος ταινίας τρόμου - ένας κόσμος με απρόσωπα και πανομοιότυπα πλάσματα, στερούμενα κάθε ατομικότητας, ιδιομορφίας, ποικιλίας ή ειδικής δημιουργικότητας.

Πράγματι, μόνο σε ένα θρίλερ επιστημονικής φαντασίας, θα μπορούσαμε να δούμε τις λογικές συνέπειες ενός κόσμου που έχει πλήρως «εξισωθεί». Ένα τέτοιο είναι το δυστοπικό μυθιστόρημα Facial Justice του Βρετανού L.P. Hartley (1895 – 1972), που κυκλοφόρησε το 1960. Εκεί έχουμε τον φθόνο θεσμοθετημένο από το κράτος που θέλει να διασφαλίσει ότι τα πρόσωπα όλων των κοριτσιών είναι εξίσου όμορφα, μέσω ιατρικών εγχειρήσεων που εκτελούνται τόσο στα όμορφα όσο και στα άσχημα κορίτσια, ώστε όλα τα πρόσωπα τους να έρθουν σε ένα γενικό κοινό παρονομαστή.

Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2016

Ζήτω το ΟΧΙ και η 28η Οκτωβρίου 1940!

Αποτέλεσμα εικόνας για επετειος του οχι μεταξασ
Γράφει ο Λύκιος


28 Οκτωβρίου 1940
 Η φασιστική Ιταλία, ζητά την αμαχητί παράδοση της Ελλάδας από τον πρωθυπουργό Ι. Μεταξά.
Ο πρωθυπουργός το ανέμενε! Η απάντηση ήταν εκ των ων ουκ άνευ: ΟΧΙ!
Η διαφύλαξη της εθνικής κυριαρχίας και ακεραιότητας ήταν δεδομένη από την τότε πολιτική ηγεσία, αλλά και τον λαό.
Εν όψει των εξελίξεων στην Ευρώπη (προέλαση των δυνάμεων του Άξονα), ο πρωθυπουργός επέδειξε διορατικότητα, σχεδιασμό και μεθοδικότητα και προετοίμασε την χώρα για την πιθανότητα πολεμικής εμπλοκής, σε περίπτωση εισβολής. Αγόρασε πολεμικό υλικό (αεροπλάνα, ορειβατικό πυροβολικό, πλοία, κτλ) και κατασκεύασε την καλύτερη οχυρωματική γραμμή στην Ευρώπη (ανατολική Μακεδονία).
Η Ελλάδα επιστράτευσε όλο τον ανδρικό πληθυσμό, που με χαρά παρέλαβε τα όπλα και θυσιάστηκε υπέρ βωμών και εστιών!
Πλην του ΚΚΕ, όλοι οι Έλληνες αντιστάθηκαν στην Ιταλική εισβολή, παραμερίζοντας πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές. Η νίκη των Ελλήνων αποτέλεσε την πρώτη ήττα των δυνάμεων του Άξονα και ανάγκασε τον Χίτλερ να αλλάξει τα σχέδιά του και να εισβάλλει στην Ελλάδα. Ακόμα και οι Γερμανοί, δυσκολεύτηκαν υπέρμετρα για να κατακτήσουν την χώρα!
Ο ίδιος ο Χίτλερ, θαύμασε το μαχητικό σθένος των Ελλήνων και τους τίμησε με τις ιστορικές του δηλώσεις. Η συνέχεια ήταν γνωστή με την περίοδο της Κατοχής.

Σήμερα, η κυβέρνηση υπογράφει την παράδοση της εθνικής μας κυριαρχίας αμαχητί στους επιγόνους του Χίτλερ. Είναι πρόθυμη να παραδώσει εδάφη και εθνικά συμφέροντα στους Τούρκους, στους Σκοπιανούς και στους Αλβανούς τσάμηδες.
Καταργεί την Δημοκρατία και το κράτος δικαίου και επιβάλει την δικτατορία της εθνικής μειοδοσίας.
Σήμερα, οι επίγονοι των Ελλήνων του 1940, λένε ΝΑΙ στους εισβολείς!
Είναι απρόθυμοι να πολεμήσουν για την ελευθερία και την ανεξαρτησία και νοιάζονται μόνο για την βολή και το χρήμα τους...
Σήμερα θυσιάζουμε τους βωμούς και τις εστίες μας, για το νοσηρό μας Εγώ!




ΛΥΚΙΟΣ.

Αποτέλεσμα εικόνας για επετειος του οχι μεταξασ


Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2016

Είκοσι(!!!) πράκτορες σχεδίαζαν τη δολοφονία του Κ. Καραμανλή


Αποτέλεσμα εικόνας για Κώστας Καραμανλής δολοφονια


Στοιχεία-σοκ στα απόρρητα έγγραφα που επικαλείται η αντιεισαγγελέας Πρωτοδικών στην παραπεμπτική πρότασή της προς το δικαστικό συμβούλιο 


Από τη Βάσω Παλαιού 

Σε στενό κλοιό 20 πρακτόρων, μεταξύ των οποίων δύο γυναίκες, δύο νεαροί Ευρωπαίοι και δύο γεροδεμένοι Ελληνες, οι οποίοι σχεδίαζαν τη δολοφονία του, βρισκόταν από την άνοιξη του 2008 ο τότε πρωθυπουργός της χώρας Κώστας Καραμανλής! Οι σοκαριστικές λεπτομέρειες του σχεδίου «Πυθία 1», που θυμίζουν κατασκοπευτικό θρίλερ, αποκαλύπτονται μέσα από την πολυσέλιδη πρόταση της αντιεισαγγελέως Πρωτοδικών Μαρίας Σοφίας Βαΐτση προς το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών της Αθήνας. Το σχέδιο «Πυθία 1» αφορούσε την αποσταθεροποίηση της χώρας κατά την περίοδο 2007-2009 με την εμπλοκή ξένων μυστικών υπηρεσιώνμ με στόχο να ασκηθεί πίεση στην τότε κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή σε ζητήματα που αφορούσαν τις διεθνείς σχέσεις της και κυρίως την ενεργειακή πολιτική της, όπως έχει αποκαλύψει η εφημερίδα «δημοκρατία» σε πληθώρα δημοσιευμάτων της.

Οι πληροφορίες

Στην πρόταση-φωτιά περιγράφεται πως, σύμφωνα με πληροφορίες που περιήλθαν στην ΕΥΠ από αξιωματούχο της FSB (Ρωσική Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφάλειας), κύριο μέρος του σχεδίου «Πυθία 1» ήταν η στενή παρακολούθηση του Κώστα Καραμανλή, η οποία είχε οργανωθεί από «δυτικές υπηρεσίες με τη συμμετοχή ομόλογης υπηρεσίας άλλου (μη ευρωπαϊκού) κράτους», όπως αναφέρουν τα απόρρητα έγγραφα, υπονοώντας τη CIA.
Σκοπός της παρακολούθησης, σύμφωνα με τη δικογραφία, ήταν «η πραγματοποίηση επίθεσης σε βάρος του πρωθυπουργού, με ειδικότερο επιδιωκόμενο σκοπό την αναβολή ή τη ματαίωση της ενεργειακής πολιτικής της χώρας». Για το σχέδιο «Πυθία 1» έχει ασκηθεί ποινική δίωξη για τα αδικήματα των προπαρασκευαστικών πράξεων εσχάτης προδοσίας, δηλαδή της συνωμοσίας σε διατάραξη της ομαλής λειτουργίας του πολιτεύματος και της αποστέρησης πρωθυπουργού από την ενάσκηση της εξουσίας που του παρέχει το Σύνταγμα.

Όπως τονίζει -ωστόσο- η εισαγγελέας στην πρότασή της προς το δικαστικό συμβούλιο, δεν κατέστη δυνατή η ανακάλυψη των άγνωστων δραστών.

Στυλιανός Αττεσλής - Εσωτερική Διδασκαλία - Ποίημα

Αποτέλεσμα εικόνας για εσωτερικος χριστιανισμος

"Μέθυσες με τα χώματα, Ταξιδευτή τ' ονείρου
και έχασες το δρόμο σου,στο χάος του απείρου!
Μέθυσες με τα χώματα, που αιώνια ταξιδεύουν
και τρέχουν ασταμάτητα... τι άραγε,γυρεύουν;

Αυτά έτσι θα στροβιλίζονται, σαν όγκοι, σαν βουνά!
Σε εσέ, όμως Ταξιδευτή, αρκεί το "πουθενά;"

Σε ντύσανε οι Άρχοντες με χώματα, μ' αλάτι και νερό
και εσύ βαθιά κοιμήθηκες,στη γη, τόσο καιρό.
Ντυμένος με τα χώματα, κοιμόσουν κι ονειρευόσουν...
Μάταια πάσκιζαν οι φίλοι σου, το χέρι να σου δώσουν!

Σαν Κίρκη σε αιχμαλώτισε η χωματένια ύλη
και,μέσα σου, εξέχασες πως καίει ένα καντήλι.
Το πνεύμα το αθάνατο, τ'αληθινό Εγώ σου,
το σκέπασες με χώματα...δεν είσαι ο εαυτός σου!"


Στυλιανός Αττεσλής


Αποτέλεσμα εικόνας για Στυλιανος Αττεσλης - Εσωτερικη Διδασκαλια

Μια υπενθύμιση του Ελεύθερου Στοχαστή

Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2016

Κύπρος: Ποιων ηρώων κομάντο τα οστά επαναπατρίζονται σήμερα - ΟΛΑ τα ονόματα





 Επιστρέφουν στην Ελλάδα μετά από 42 ολόκληρα χρόνια τα οστά 15 καταδρομέων και ενός αεροπόρου που έπεσαν στην επιχείρηση "Νίκη", στις 22 Ιουλίου 1974 στην Κύπρο.


Ο πολεμικός Σύλλογος "Κομάντος '74" ετοιμάζει θερμή υποδοχή επαναπατρισμού των οστών στο αεοδρόμιο Τατοϊου.




Ο Έλληνας υπουργός Άμυνας συμμετείχε  στην Κύπρο σε τελετή επίσημης παραλαβής λειψάνων Ελλήνων αγωνιστών, που επέβαιναν στο αεροσκάφος ΝΟΡΑΤΛΑΣ ΝΙΚΗ 4 της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας, που καταρρίφθηκε από φίλια πυρά την 21η Ιουλίου 1974 στη Λευκωσία.

Κατά τη διάρκεια του χαιρετισμού του ο Έλληνας υπουργός Άμυνας τόνισε: "Ελλάδα και Κύπρος αντιμετωπίσαμε και θα συνεχίσουμε να αντιμετωπίζουμε ενιαία τα θέματα άμυνας και ασφάλειας.

Η Ελλάδα θα στέκεται αταλάντευτη πάντα στο πλευρό της Κύπρου ως σταθερός συμπαραστάτης. Η ασφάλεια της Κύπρου είναι και δική μας ασφάλεια.

Σταθερός κοινός μας στόχος παραμένει ο τερματισμός της τουρκικής κατοχής και η επανένωση του νησιού, στο πλαίσιο μιας αμοιβαίας αποδεκτής, δίκαιης, συνολικής και μόνιμης λύσης του κυπριακού προβλήματος.

Λύση, για την οποία μάχεται ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, η κυπριακή κυβέρνηση, αλλά και ο κυπριακός ελληνισμός".

Ο Κύπριος υπουργός Άμυνας Χριστόφορος Φωκαΐδης μεταβαίνει στην Αθήνα για να παραστεί και να απευθύνει χαιρετισμό εκ μέρους της κυπριακής κυβέρνησης στη τελετή υποδοχής των λειψάνων των 16 Ελλαδιτών πεσόντων ηρώων που επέβαιναν στο αεροσκάφος της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας ΝΟΡΑΤΛΑΣ ΝΙΚΗ 4.

Στην τελετή, θα παραστούν ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του ελληνικού Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και συγγενείς των πεσόντων.

Σύμφωνα με ανακοίνωση του Συλλόγου, "Κομάντος '74" στο Τατόι θα γίνει επιμνημόσυνη δέηση, παρουσία των συγγενών των ηρώων που κατέπεσαν στην επιχείρηση "ΝΙΚΗ".

Τρίτη 4 Οκτωβρίου 2016

14o ΑΝΑΨΥΚΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΤΟΥ Κ.Δ. [Ψυχική κραδασμικότητα, Ενθύμιση, Δογματισμός/Θρησκεία vs Εσωτερισμός, Κατηγορίες οντοτήτων, Μετουσίωση της Γνώσης σε πράξη Αγάπης, «Γυναίκα...»(Π.Τραϊανού), Εγκλωβισμός σε κύκλους ενσαρκώσεων, Αποσπάσματα από Αττεσλή, Ατομικό&συλλογικό κάρμα, Η ικανότητα του «ακούειν», Ισορρόπηση της πολικότητας, Έμπρακτη αλληλεγγύη σε χαλεπούς καιρούς, Αποπληρωμή (ξένου) κάρμα, Εμμονική αμφισβήτηση]

Στυλιανός Αττεσλής 

12/12/1912 - 26/08/1995


 

Δεν είναι απλή υπόθεση να περιγραφούν με απλά λόγια το ποιος και το τι ήταν ο Δάσκαλος, ο Δρ. Στυλιανός Αττεσλής.  Η ζωή του είναι αυτή ενός θεραπευτή και η διδασκαλία του, δηλ. αυτή των Ερευνητών της Αλήθειας, άρχισε το 1919 στην Κύπρο όταν ο νεαρός Στυλιανός σε ηλικία των μόλις επτά ετών ήταν ήδη σε θέση να ταξιδεύει συνειδητά στους κόσμους υψηλότερων διαστάσεων. Ήταν επίσης σε θέση να ομιλεί τις γλώσσες των παρελθόντων ζωών του και να επικοινωνεί συνειδητά με οντότητες από τους άλλους κόσμους που τον καθοδηγούσαν εδώ και αιώνες. Τις οντότητες αυτές τις αποκαλούσε αδερφούς-οδηγούς.

 Ο Δάσκαλος δεν ήταν ενδιάμεσο και ούτε έκρινε σωστό να ανοίγεται κανείς σε άγνωστες οντότητες ή σε άγνωστες «ενέργειες» ως μέντιουμ και να τους επιτρέπει να εκφραστούν μέσω αυτού. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να αποδειχτεί επικίνδυνο και να οδηγήσει σε σκοτεινά μονοπάτια. Όταν ο Δάσκαλος μίλαγε για συντονισμό εννοούσε το «συνκραδασμό» του με τον οδηγό-φίλο του, όπου οτιδήποτε γινόταν με το χέρι του ή όταν επικοινωνούσε μαζί του η γνώση αυτή αμέσως του γινόταν οικεία. Φαντάσου τι θα συμβεί όταν ενώσεις τις φλόγες δύο κεριών. Το φως θα γίνει πιο έντονο και οι δύο φλόγες θα ενοποιηθούν σε μια. Όταν απομακρυνθούν τα δυο κεριά θα ξαναδούμε δύο ξεχωριστές φλόγες. Ο Δάσκαλος έλεγε πως η εξέλιξη της ικανότητας του συντονισμού, που υπάρχει άδηλη μέσα μας, μπορεί να μας οδηγήσει σε συντονισμό και να οικειοποιήσουμε γνώση απευθείας σχετικά με κάποιον ή κάτι. Η γνώση προερχόμενη από συντονισμό αποκτείται πολύ πιο γρήγορα απ΄ότι η γνώση από συμβατικές σπουδές. Σπουδές πολλών ετών μπορούν λοιπόν να αποκτηθούν στιγμιαία μέσω του συντονισμού.


  Κατά τη διάρκεια των επόμενων εβδομήντα ετών, ο Δάσκαλος ίδρυσε ανά τον κόσμο 100 ανεξάρτητους κύκλους μελέτης. Πολλές χιλιάδες μαθητών προσχώρησαν στους κύκλους αυτούς και έζησαν την εμπειρία της προσωπικής πνευματικής αφύπνισης και των εντυπωσιακών θεραπειών. 
Οι συμβατικά αποκαλούμενες «ανίατες ασθένειες» όπως μορφές καρκίνου, ξαφνικά και ως «εκ του θαύματος» εξαφανίζονταν με την παρουσία του Δάσκαλου. Οι εντυπωσιακές θεραπευτικές ικανότητες του, επέτρεψαν σε παράλυτους να περπατήσουν ξανά. Ο Δάσκαλος δεν θεράπευε μόνο φυσικό πόνο αλλά και αυτούς των οποίων οι καρδιές είχαν συναισθηματικό πόνο. Και αυτοούς που περπατούν σε νοητικό σκότος, στην άρνηση και στη σύγχυση τους απομάκρυνε από τις σκιές και τους οδηγούσε στο φως. Η προθυμία αλλά και η ικανότητα του Δάσκαλου να διδάσκει προσέλκυσαν πολλούς ανθρώπους, τους οποίους ανάλογα με το επίπεδο συνειδητότητάς τους κατάτασσε σε διαφορετικούς κύκλους: τον εξωτερικό κύκλο, των εσωτερικό κύκλο, τον εσώτερο κύκλο και τον εσώτατο κύκλο. Τους σοβαρούς ερευνητές, αυτούς δηλαδή που έθεταν την πνευματική ενασχόληση σαν κύριο στόχο, τους δίδασκε προχωρημένες μεθόδους και ασκήσεις των οποίων το αποτέλεσμα ήταν μεταξύ άλλων εξωσωματικές εμπειρίες και θεραπεία εξ’ αποστάσεως.

Ο Δάσκαλος εργάστηκε 40 χρόνια ως δημόσιος υπάλληλος στο τυπογραφείο του κράτους της Κύπρου και παράλληλα ζωγράφιζε και πουλούσε τα έργα του σε τιμές κόστους των εξόδων. Διάσημος έγινε όταν είχε πια πάρει τη σύνταξή του κυρίως από τα βιβλία του Κυριάκου Μαρκίδη. Ο ίδιος πάντα συμβούλευε τους μαθητές του, που ήταν κυκλάρχες, να εργάζονται κανονικά στις κύριες δουλειές τους και να λειτουργούν ως κυκλάρχες και θεραπευτές χωρίς αμοιβή, το πολύ πολύ να παίρνουν προαιρετικά κάποια χρήματα που να καλύπτουν τα έξοδα μετακίνησης, αλλά σε καμία περίπτωση να μη δέχονται χρήματα ή άλλα δώρα. Το 1919 λοιπόν ο επτάχρονος Δάσκαλος ιδρύει τους Κύκλους της Αλήθειας για τη μελέτη του συστήματος της Έρευνας της Αλήθειας, οι οποίοι συνεχίζουν να υπάρχουν ακόμη και σήμερα. Κάθε κύκλος Έρευνας της Αλήθειας καθοδηγείται από έναν προχωρημένο αδερφό ή αδερφή. Κάθε κύκλος είναι ανεξάρτητος από τους άλλους κύκλους, πράγμα που σημαίνει πως ο οδηγός και τα μέλη ενός κύκλου δεν εμπλέκονται με τη δουλειά που γίνεται από κάποιον άλλο οδηγό και άλλα μέλη σε κάποιον άλλο κύκλο. Ο κάθε κύκλος έχει πρόσβαση στη συνολική διδασκαλία, αν και υπάρχει αρκετό υλικό για μαθήματα και βιβλία για εκατό χρόνια, όπως συχνά έλεγε ο Δάσκαλος. 

Η διδασκαλία του Συστήματος της Έρευνας της Αλήθειας είναι μια ολοκληρωμένη διδασκαλία. Ως ερευνητές δεν χρειαζόμαστε περισσότερη γνώση αλλά αυτό που χρειαζόμαστε είναι ειλικρινή προσπάθεια να ερευνήσουμε την Αλήθεια απευθείας. Να ανακαλύψουμε την Αλήθεια σχετικά με το τι και ποιοί είμαστε και να απελευθερωθούμε από τον πόνο και τις ψευδαισθήσεις που προέρχονται από τον εγωισμό. Κατά τη διάρκεια της ζωής του ο Δάσκαλος καθοδηγούσε ο ίδιος τους κύκλους του και θεωρούσε τον αυτό του ως μέλος κάθε κύκλου. «Μετά το θάνατό μου θα συνεχίσω να καθοδηγώ τους κύκλους… δεν υπάρχει ανάγκη κάποιου αρχηγού ή διεθυντή», έλεγε ο Δάσκαλος. 

Αυτό όμως που είναι πραγματικά σημαντικό στο Σύστημα της Έρευνας της Αλήθειας δεν είναι η προσωπικότητα του Δάσκαλου ή του όποιου οδηγού. Συστήματα που βασίζονται σε προσωπικότητες μπορούν να γίνουν πολύ επικίνδυνα τόσο για τα μέλη των ομάδων όσο και για τους ίδιους τους χαρισματικούς τους ηγέτες. Αυτό που είναι πραγματικά σημαντικό είναι η ίδια η διδασκαλία που μεταδίδεται από τους οδηγούς. Οι αδερφοί και οι αδερφές οδηγοί των Κύκλων της Έρευνας της Αλήθειας δεν δέχονται επαίνους, θαυμασμό ή χρήματα για τη δουλειά τους. Δεν περιμένουν ούτε αποδέχονται μεγαλύτερο σεβασμό από αυτόν που τους δίδουν τα μέλη των κύκλων τους. Ο σκοπός των κύκλων δεν είναι τόσο η διάδοση της αλήθειας αλλά να βοηθηθούν οι ενδιαφερόμενοι να κατανοήσουν την Αλήθεια ολοκληρωτικά. 

Η Έρευνα της Αλήθειας δεν είναι κάτι αποκλειστικό των μελών των κύκλων της Έρευνας της Αλήθειας. Η Έρευνα της Αλήθειας είναι πρόκληση και καθήκον κάθε ανθρώπου. Η διδασκαλία του Συστήματος της Έρευνας της Αλήθειας δεν πρέπει να ακολουθείται τυφλά χωρίς μελέτη. Η θεωρία αυτή είναι η καθαρή αντανάκλαση της Αλήθειας, της φύσης της πραγματικότητας και της ψυχής μας. Η αλήθεια που εμπεριέχεται στα μαθήματα πρέπει να ερευνείται σοβαρά και να μετατρέπεται σε εμπειρία από τον καθένα μας. Η πραγματική αλήθεια δεν είναι κάτι που θα πάρουμε από έξω. Η πραγματική αλήθεια είναι ήδη μέσα μας, στη Θεία μας φύση.

ΠΗΓΗ


Τους κανόνες τους ξέρετε, ξεδιπλώστε τις σκέψεις σας ελεύθερα...