Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2014

Το στάδιο του τοτεμισμού


1. Το φαινόμενο "μουζουράκι"

Ο εικονιζόμενος κύριος με το μοιραίο ύφος θα μπορούσε ίσως να είναι το αρσενικό αντίστοιχο της κ. Αλαμουνίν Κλούνεϋ, αν δεν ήταν ένας τόσο δημοφιλής "ράπερ" [εκ του ελληνικού ραπίζω]

Ονομάζεται Πάνος Μουζουράκις και όταν δεν ραπίζει, κυνηγάει φασίστες...

Σε βίντεο που κυκλοφορεί στο γνωστό μας γιου τιουμπ (δείτε το)...


ο εν λόγω κύριος "γαμάει" αλληλοδιαδόχως, την ελληνική σημαία, την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου, την εθνική μνήμη και ό,τι τέλος πάντων εκφράζει τη συλλογική συνείδηση των Ελλήνων.
Σε μια έξαρση μάλιστα πηγαίου αντιφασιστικού χιούμορ, ο κύριος Μουζουράκι, χαριεντίζεται με έτερο αντιφασίστα, ο οποίος διαφωνεί με το κάψιμο της ελληνικής σημαίας.
- Και γιατί ρε, να την καίμε? Να της βάνουμε έναν μηχανισμό αυτοανάφλεξης, να ξεμπερδεύουμε;
[Η είδηση είναι ότι εδώ, κάποιοι γελάνε...]
Σημειώνω ότι το εν λόγω βίντεο υπογράφεται από τον κ. Σταύρο Θεοδωράκη και είναι παραγωγή του protagon!

Η Ελληνικότητα, ως συλλογικός προσδιορισμός φαίνεται ότι, στον τοτεμικό και μονοδιάστατο κόσμο του κ. Μουζουράκι, ταυτίζεται με τις ομιχλώδεις δυνάμεις του Κακού, ενώ κάθε τι που την αντιμάχεται, τοποθετείται στις εξίσου απροσδιόριστες δυνάμεις του Καλού .
Όροι όπως "φασισμός", "κομμουνισμός", "εθνικισμός", "φιλελευθερισμός" κ.ο.κ. προσλαμβάνονται απογυμνωμένοι από τις ιστορικές ή κοινωνιολογικές τους σημασίες και λειτουργούν περίπου όπως τα λάβαρα των ποδοσφαιρικών ομάδων.
Από δω οι μαύροι, από κει οι κόκκινοι κι όποιον πάρει ο χάρος... 

Το φαινόμενο "μουζουράκι" έχει επεκταθεί σε μαζική κλίμακα στις ευρωπαϊκές κοινωνίες των μαζών.
Στην ουσία αποτελεί μία πολιτισμική "οπισθοδρόμηση" στο πρωτόγονο στάδιο τουτοτεμισμού, που παρουσιάζεται συχνά στη διαλεκτική εξέλιξη των ιστορικών κοινωνιών.

2. Από το στάδιο του τοτεμισμού στο στάδιο της εθνικής συνείδησης

Ο πολιτισμός αποτελεί μια απαιτητική, μακρόχρονη και επώδυνη συλλογική διαλεκτική διαδικασία [προτσές που λένε και στην ΚΝΕ]
Το πρώτο στάδιο του πολιτισμού, μέσω του οποίου το άγριο ον της ζούγκλας, αποκτά συλλογική συνείδηση είναι, κατά πάσαν πιθανότητα, το στάδιο του τοτεμισμού.
Σε πρωτογενή μορφή, οι τοτεμικές κοινωνίες στηρίζονταν στον ομαδικό αυτοπροσδιορισμό των μελών τους, μέσω ενός ζώου ή αντικειμένου, που έπαιζε τον ρόλο του συμβόλου της ενότητας της ομάδας.
Αυτό ήταν το τοτέμ.
Μια σειρά αυστηρών απαγορεύσεων [ταμπού] και κανόνων προσδιοριστικών της συμπεριφοράς, καθόριζε εν συνεχεία τις ισορροπίες της τοτεμικής κοινωνίας και τις σχέσεις συγγένειας μεταξύ των μελών της [κλαν]

Για παράδειγμα, μία τοτεμική ομάδα μπορεί να είχε ως τοτέμ της τον λαγό και κάποια άλλη τοτεμική ομάδα τη νυχτερίδα.
Οι κανόνες συμπεριφοράς και εν γένει οι ηθικοί κώδικες αξιών, καθορίζονταν βάσει του τοτέμ στο οποίο ανήκε το άτομο.
Ένας από τους βασικότερους [και πιο αρχέγονους] κανόνες/νόμους της τοτεμικής κοινωνίας, ήταν αυτός που εμπόδιζε την αιμομιξία, απαγορεύοντας σε μία τοτεμική ομάδα τον γάμο μεταξύ ατόμων που είχαν το ίδιο τοτέμ. Έτσι ένας άνδρας δεν μπορούσε, ας πούμε, να παντρευτεί τη μητέρα του, εφόσον ανήκαν στην ίδια τοτεμική ομάδα…

Η πρώτη συλλογική διαφοροποίηση λοιπόν στις ανθρώπινες κοινωνίες, φαίνεται ότι στηρίχτηκε σε μια απλούστατη και απολύτως χειροπιαστή βάση, στην οποία στηρίζονταν η διαμόρφωση της συλλογικής συνείδησης των μελών της τοτεμικής ομάδας, βάσει της φαντασιακής ταύτισης τους με το τοτέμ/σύμβολο της ομάδας.
Εγώ λαγός, εσύ νυχτερίδα, αυτός λύκος κ.ο.κ. 
Φυσικά, το πλέγμα των απαγορεύσεων, των ηθικών προστακτικών και των κανόνων συμπεριφοράς, στις τοτεμικές κοινωνίες, εξελίχθηκε διαλεκτικά σε μία πολύπλοκη εθιμική «νομοθεσία», που οικοδομούσε τα πρώτα στάδια του ανθρώπινου πολιτισμού.

Από το τοτεμικό στάδιο φαίνεται ότι προέκυψε εξελικτικά το μαγικό στάδιο και αργότερα το θρησκευτικό στάδιο του πολιτισμού, στα οποία οι συλλογικές ταυτότητες προσδιορίζονταν με πολύ πιο πολύπλοκους και εξελιγμένους τρόπους, από την ταύτιση με ένα τοτέμ.
Στο θρησκευτικό στάδιο για παράδειγμα, οι κανόνες συμπεριφοράς, οι ηθικοί κώδικες ή οι φαντασιακές σημασίες της κοινότητας, δεν περιορίζονται στο «εγώ Χριστιανός», εσύ «Ζωροαστριστής» αλλά επεκτείνονται σε μια οντολογική ερμηνεία της ίδιας της ανθρώπινης ατομικότητας, θέτοντας νόμους και κανόνες που διεκδικούν μια παγκοσμιότητα [ενίοτε και μια αιωνιότητα]

Το να αυτοπροσδιορίζεσαι ας πούμε ως «λαγός» [τοτεμικό στάδιο] δεν εμπεριέχει κάποια ερμηνεία του τι είσαι ή το ποια είναι η ουσία της ύπαρξης σου. Απλά είσαι λαγός και διαφορίζεσαι οριστικά από κάθε άλλο τοτέμ, που δεν είναι επίσης λαγός, χωρίς καμία απαίτηση να αποδεχτείς λογικά [και ακόμα περισσότερο οντολογικά] το γιατί οι λαγοί δεν πρέπει να παντρεύονται λαγίνες ή πρέπει να σφάζουν μόνο τις αρκούδες ή τις νυχτερίδες.
Το να είσαι όμως ζωροαστριστής, σημαίνει ότι έχεις αφομοιώσει μια συλλογική ταυτότητα η οποία επιχειρεί να δώσει κάποιες ηθικές ή οντολογικές απαντήσεις στην αρχέγονη αγωνία του ανθρώπου για το νόημα του Καλού ή του Κακού και την νοηματική επικύρωση της ύπαρξης.
Το ίδιο συμβαίνει και σε όλες τις θρησκείες, αν και θα έπρεπε να ξεχωρίσουμε μια ποιοτική διαφοροποίηση μεταξύ των μονοθεϊστικών θρησκειών και των ανιμιστικών/πολυθεϊστικών θρησκειών, που δεν είναι όμως του παρόντος να το αναλύσουμε.

Με την ανάδυση του θρησκευτικού σταδίου του πολιτισμού, στο οποίο ενδέχεται να εμφανίζεται και η πρώτη συνειδητοποίηση της ατομικής ταυτότητας, έχουμε μια μεγάλη στροφή στην ιστορία του πολιτισμού, ανάλογη με το εξελικτικό άλμα της κατασκευής εργαλείων. 
Από το τοτεμικό και το μαγικό στάδιο του πολιτισμού, που διαμόρφωναν τη συλλογική συνείδηση του ατόμου, ερήμην της ίδιας της ατομικότητας και της νοηματικής επικύρωσης της ύπαρξης, περνάμε σε ένα άλλο πολιτισμικό στάδιο, στο οποίο η συλλογική ταυτότητα συναρτάται με μια οντολογική ερμηνεία του ανθρώπινου όντος, η οποία ενδέχεται να τεθεί και υπό την αγωνιώδη αποδοχή ή απόρριψη της κάθε μίας ατομικής ύπαρξης.

Η εθνική συλλογική συνείδηση είναι ώριμη πολιτισμική κατάκτηση του ανθρώπου και αναδύεται στην ιστορία του πολιτισμού, μέσα στη διαλεκτική εξέλιξη των πολιτισμικών σταδίων [χονδρικά: τοτεμικό στάδιο, μαγικό στάδιο, θρησκευτικό στάδιο] παράλληλα με την ανάδυση της ατομικής συνείδησης
Ο συλλογικός προσδιορισμός του έθνους, γεννιέται τη στιγμή που το άτομο ξεχωρίζει ως οντολογική υπόσταση, από την ορδή, την ομάδα ή την κοινωνία και απαιτεί μία Λογική και Νοηματική επικύρωση τόσο της ατομικής, όσο και της συλλογικής του ταυτότητας.

Το να αυτοπροσδιορίζεσαι ως Έλληνας για παράδειγμα, υπερβαίνει κατά πολύ τους πρωτόγονους συλλογικούς προσδιορισμούς του τοτεμικού σταδίου [εγώ λαγός, εσύ νυχτερίδα] ή τους μεταφυσικούς [και πέραν του Ορθού Λόγου] συλλογικούς προσδιορισμούς του θρησκευτικού σταδίου[εγώ ινδουϊστής, εσύ μουσουλμάνος] στους οποίους άλλωστε δεν αφήνεται χώρος για την ανέλιξη της προσωπικής υπαρξιακής τραγωδίας της ατομικότητας.
Οι δέκα εντολές ή οι σούρες του Κορανίου, για παράδειγμα, πρέπει να εφαρμόζονται χωρίς την λογική ατομική επικύρωση ή την ελεύθερη επιλογή του ανθρώπου, ως παγκόσμιοι και υπεράνω αμφισβήτησης κανόνες.
Αντιθέτως, η εθνική συλλογική συνείδηση απαιτεί την ωρίμανση του Λόγου, όπως προσλαμβάνεται αυτός από τις ατομικές συνειδήσεις και εγκαθίσταται ως συλλογική ταυτότητα στον καθένα χωριστά, μέσα από μια υπαρξιακή αγωνιώδη αναζήτηση, στην οποία η βούληση του ατόμου διαδραματίζει πρωτεύοντα ρόλο.

Το να είσαι Έλληνας για παράδειγμα, προϋποθέτει ότι κουβαλάς μέσα σου τον Όμηρο και τον Αισχύλο, τον Αριστοτέλη και τον Πλωτίνο, τον Πίνδαρο και τον Διονύσιο Σολωμό.
Κι εξόν από αυτές τις πολιτισμικές ρίζες, σημαίνει ότι αποδέχεσαι έναν κώδικα αξιών ως ελεύθερο άτομο, με τον τρόπο που ο Σωκράτης αποδέχτηκε τη θανατική καταδίκη του από το κοινό των Αθηνών, επειδή ο ίδιος με την ελεύθερη βούληση του, αντιλαμβάνονταν πως έξω από την εθνική συλλογική του ταυτότητα, δεν θα ήταν πια ένας Σωκράτης.
Ουσιαστικά το στάδιο της εθνικής συλλογικής συνείδησης, αποτελεί την κορυφαία [μέχρι στιγμής] πολιτισμική κατάκτηση του ανθρώπινου όντος, εφόσον τον αναβιβάζει, από τον μονοδιάστατο κόσμο των τοτέμ [με τη διττή επιλογή: τοτέμ δικό μου – έναντι τοτέμ του άλλου] στην πολυπλοκότητα μιας συλλογικής συνείδησης στην οποία εισάγονται τα Μεγάλα Ερωτήματα της ύπαρξης [το νόημα της ζωής, η αγωνία για το Καλό ή το Κακό κ.ο.κ] εκφρασμένα μέσω του έντεχνου Λόγου και της εν γένει πολιτισμικής κληρονομιάς των όμαιμων, ομόγλωσσων, ομόθρησκων, ομοεθνών προγόνων του.
Το στάδιο της εθνικής συλλογικής συνείδησης, απαιτεί την ανάδυση της ατομικότητας και τη βαθιά Γνώση ότι η ατομική ελεύθερη βούληση, είναι αυτή που εν τέλει σε κάμει να επιλέγεις έναν συγκεκριμένο κώδικα αξιών και όχι η τυφλή υποταγή στους απρόσωπους κανόνες ενός τοτέμ ή μιας μετα-φυσικής και αν-ορθολογικής πίστης.

Η εθνική συλλογική ταυτότητα είναι το ίχνος της υπαρξιακής ατομικής τραγωδίας, μέσα στο παγκόσμιο δράμα, με όρους σμιλεμένους στη μητρική γλώσσα και στη συλλογική μήτρα μιας εθνότητας, της οποίας αποτελείς μέλος με την ίδια τη βούληση σου [εφόσον αποδέχεσαι τη συλλογική της μοίρα ως ατομική σου μοίρα]
Γι αυτό και η εθνική συλλογική ταυτότητα εμφανίζεται σε ένα ανώτερο στάδιο ωρίμανσης ενός πολιτισμού, το οποίο δυστυχώς δεν μπορεί πάντα να γίνει κατανοητό από τις εξελισσόμενες και συχνά καταρρέουσες κοινωνίες….

3. Η παλινδρόμηση του πολιτισμού

Δεν βρίσκονται όλοι οι πολιτισμοί στο ίδιο στάδιο ωριμότητας, όπως δεν βρίσκονται και όλα τα άτομα ενός συγκεκριμένου πολιτισμού, στο ίδιο στάδιο συνειδητοποίησης των αξιακών κωδίκων που ακολουθούν. 
Στην εξελικτική πορεία ενός πολιτισμού συμβαίνει συχνά, κατάλοιπα ενός προγενέστερου σταδίου να παραμένουν [έστω και αφανώς] μέσα σε ένα επόμενο στάδιο.
Για παράδειγμα, στοιχεία του τοτεμικού σταδίου ανιχνεύονται στο θρησκευτικό στάδιο του Χριστιανισμού, όπως η βρώση του τοτέμ [στη θεία κοινωνία] ή η ανάσταση του Θεού/Φύση [Ανάσταση του Αδώνιδος – ανάσταση του Χριστού]

Στην διαλεκτική εξέλιξη ενός πολιτισμού ενδέχεται να υπάρξουν «οπισθοδρομήσεις» στις οποίες αρχαιότερα στάδια [που ποτέ δεν εξαλείφθηκαν εντελώς] επανέρχονται και επαναπροσδιορίζουν τις συλλογικές ταυτότητες.
Το Βυζάντιο για παράδειγμα, αποτελεί μία οπισθοδρόμηση, από το στάδιο της εθνικής συλλογικής ταυτότητας της κλασσικής Ελληνικής αρχαιότητας, στο στάδιο της ιουδαιοχριστιανικής θρησκευτικής ταυτότητας.
Επίσης, οι φεουδαρχικές κοινωνίες του Μεσαίωνα, αποτελούν οπισθοδρομήσεις από την έλλογη συλλογική συνείδηση του Ρωμαϊκού έθνους, στη φυλετική συλλογική συνείδηση των βαρβάρων ή τη θρησκευτική συλλογική συνείδηση των υποτελών του Πάπα.
[Συλλογιστείτε μοναχά τι ήταν η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία του Γερμανικού «έθνους» και γιατί κατέρρευσε ευθύς μετά τον θάνατο του Καρλομάνγου…]

Το πολιτισμικό στάδιο της συλλογικής εθνικής συνείδησης, απαιτεί την ύπαρξη μιας εύθραυστης ισορροπίας ανάμεσα στον πολιτισμό και στη βαρβαρότητα, που δεν είναι διόλου σίγουρο ότι εξασφαλίζεται με την χρονική διάρκεια [άλλωστε η ίδια η εξέλιξη των πολιτισμών, ποτέ δεν ήταν ευθύγραμμη, παρά τις διαβεβαιώσεις του Χέγκελ και του Μαρξ]
Όταν καταστρέφεται αυτή η ισορροπία, ενδεχομένως μια κοινωνία να επιστρέψει σε προγενέστερο πολιτισμικό στάδιο, παρά το ότι σε μια περίοδο της ιστορίας της είχε φτάσει στην ωριμότητα της εθνικής συλλογικής συνείδησης.
Αυτό δηλαδή που έχει συμβεί στις σημερνές κοινωνίες των μαζών.

Το φαινόμενο «μουζουράκι» δεν είναι παρά η οπισθοδρόμηση των ευρωπαϊκών μαζικών κοινωνιών, από το στάδιο της συλλογικής εθνικής συνείδησης, στο πρωτόγονο στάδιο του τοτεμισμού.
Ανίκανα πλέον να αφομοιώσουν την πολύπλοκη και πολυεπίπεδη πολιτισμική τους κληρονομιά, τα θλιβερά ανθρωπάρια της Ευρώπης, αφήνουν πίσω τους, τους Αισχύλους και τους Σαίξπηρ, τις Βαλκυρίες και τους Χάϊντεγκερ, τους Βιργίλιους και τις Υπατίες, για να οπισθοδρομήσουν στο στάδιο του «εγώ λαγός – εσείς για τα μπάζα» ή «εγώ αντίφα – εσείς για κλωτσιές» ή του «εγώ ολυμπιακός – εσείς για τον πούτσο» κ.ο.κ.

Οι συλλογικοί προσδιορισμοί ξεπέφτουν πλέον σε μαζική συνθηματολογία και οι κώδικες αξιών περιορίζονται στο δίπολο: «ότι δεν είναι στο δικό μας τοτέμ, του γαμάμε τα πρέκια!»
Το όλο σύμπλεγμα ολοκληρώνεται με μια κραυγαλέα «αισθητική» του πριμιτιβισμού [τρυπημένα αυτιά, μύτες και αφαλοί, τατουάζ στυλ παπουα σε όλο το σώμα, ρητορική της βίας παντού κ.ο.κ.] 
Σύμβολα και θεσμοί, απογυμνώνονται από τα συλλογικά ή τα ιστορικά τους νοήματα [π.χ. η σημαία που μετατρέπεται σε ένα χρωματιστό πανί, η γλώσσα που γράφεται με greeglish κ.ο.κ.]
Το φαινόμενο «μουζουράκι» είναι η οπισθοδρόμηση του ανθρωπινου όντος, από έναν κόσμο νοημάτων, σε έναν κόσμο συνθημάτων. Με λίγα λόγια, η επαναφορά του δυαδικού και μονοδιάστατου κόσμου των τοτέμ και των ταμπού, στον οποίο ο Λόγος περί του Είναι, που οικοδομεί την εθνική συλλογική ταυτότητα, έχει εκπέσει σε ουρλιαχτό ζωώδους ηδονής ή ζωώδους τρόμου [κάτι που αποτυπώνεται με τον πιο κραυγαλέο τρόπο στο είδος της «μουσικής» ραπ [ίζειν] την οποία φυσικά εκπροσωπεί ο κ. Μουζουράκι και οι όμοιοι του…]

Η αγωνία του ανθρώπου για μια οντολογική επικύρωση της ύπαρξης, έχει αντικατασταθεί πλέον με την ξεφτίλα του ανθρώπου, για τον οποίον η ύπαρξη δεν είναι παρά το α-νόητο αποτέλεσμα μιας τυχαιότητας [δαρβινικής ή μαρξιστικής εξέλιξης]

Κι ο υπερβατικός μόχθος του ατόμου, να αυτοπροσδιορισθεί μέσα από μια συλλογική ταυτότητα, έχει οπισθοδρομήσει στον τοτεμικό κόσμο των μουζουράκιδων παπούα του στοχασμού, για τους οποίους η κληρονομιά της Οδύσσειας ή των Ελεύθερων Πολιορκημένων, αν δεν ανήκει απλώς στις άγνωστες λέξεις, ανήκει σίγουρα σε «άλλο τοτέμ» που στον θολωμένο τους «εγκέφαλο» είναι «για τα μπάζα…»



53 σχόλια:

  1. σχολία δε βλεπο τι τρεχη ελληνες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έφτασε εκείνος ο καιρός ο νους να συλλογιέται
      γιατί σε τόπο Ιερό να σβήνουνε το Θαύμα
      αυτό


      Γιατί σε αέτωμα Θεών ... κοράκια κατοικούνε
      Σ' αυτόν τον τόπο


      Κάποιες φορές η σιωπή ..... μιλάει περισσότερο .
      Τα όσα συμβαίνουν πλέον στην Πατρίδα μας δεν αφήνουν κανέναν παγερά αδιάφορο , αντιθέτως αφήνουν προ των ευθυνών μας τον νου να επεξεργάζεται ποιοι φταίξανε για αυτήν την κατάσταση που έχει περιέλθει αυτήν η χώρα .
      Όχι μια οποιαδήποτε χώρα ... αλλά μια χώρα που υπήρξε ο λύχνος του πολιτισμού , για τους Βάρβαρους εντός και εκτός των πυλών αυτής.

      Μήπως όταν ανακαλύψουμε τις οποίες συλλογικές ευθύνες φέρουμε και εμείς οι ίδιοι , μπορέσουμε να βρούμε το νήμα που θα μας οδηγήσει στην λύση ;

      Εάν από εμάς κανένας δεν φέρει οποιαδήποτε ευθύνη , γιατί οδηγηθήκαμε σε αυτήν την κατάσταση ;
      Γιατί στρέψαμε μια Πατρίδα και από λύχνο πολιτισμού σε εξιλαστήριο θύμα εξωγενών παραγόντων ;

      Οι ίδιοι εμείς δεν την διαπομπεύσαμε δημιουργώντας θέσεις ηγετών που τις κατέλαβαν ΕΘΝΟΠΡΟΔΟΤΕΣ ;

      Ή μήπως δεν είναι έτσι ;

      Μήπως για όλα φταίνε οι άλλοι ... και όχι εμείς ;

      Κάποιες στιγμές δεν μιλάμε .... μα μόνον σκεφτόμαστε ...

      ΜΕ ΤΑ ΣΕΒΗ ΜΟΥ

      Α Ρ Μ Α Γ Ε Δ Ω Ν

      Διαγραφή
  2. Πολυ καλο αρθρο που επιβεβαιωνει οσα μας ειπε ο Λυκιος . Δεν θελω να πω τη γνωμη μου για τον μουζουρακη το αρθρο τα λεει ολα!! Κωστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το να λέει κάποιος κουραφέξαλα είναι συνηθισμένο. Οι αγελάδες θα βγάζουν γάλα, οι σκύλοι θα γαβγίζουν και η βλακεία θα υπάρχει. Το τίποτα αποτελεί πάθηση και είναι άκρως μεταδιδόμενο.
    Δεν νομίζω πως χρειάζεται κάποια ιδιαίτερη ανάλυση, αφού το πρώτο χαρακτηριστικό που παρατηρείται στον εξεταζόμενο, είναι η αγένεια. Πόση σημασία μπορεί να έχουν τα λόγια ενός αγενή?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Το να λεμε "ο ταδε ειναι βλακας" δεν οδηγει πουθενα, δεν δημιουργει καμια προοδο, ως εκ τουτου ειναι λαθος. Επειδη θα γυριζει και ο αλλος και θα μας λεει "οχι, εσεις ειστε οι βλακες".
    Στοχαστης

    Το κειμενο του Πανουση ειναι πολυ καλο, ωστοσο αποτυγχανει να ερευνησει το "γιατι εξεπεσε το πολιτισμικο επιπεδο". Η θεωρια της τυχαιοτητας του Δαρβινου μπορει να συμβαλει σε αυτο, αλλα μην τρελαθουμε, δεν φταιει αυτη για οτι στραβο γινεται, αλλωστε πολλοι απο τους εξεταζομενους δεν την γνωριζουν κι ολας.

    Τι κανει η παγκοσμια "ελιτ"; Καταργει τις συλλογικες δομες. Αυτο δεν ειναι απαραιτητα κακο, εν προκειμενω ομως ειναι, διοτι ειναι αποτομο και χωρις επεξηγηση και ως εκ τουτου προκαλει χαοτικες εξελιξεις στους ανθρωπους.

    Ειναι σαν να παρεις τους επιβατες απο ενα "φερι-μποτ" και να τους πεταξεις στη θαλασσα. Χαοτικο. Δεν γνωριζουμε καν αν εμαθαν στη ζωη τους να κολυμπανε. Και αν εμαθαν, ποσο καλα; Εχουν αντοχες σε κουραση και κρυο;

    Το συμβολο δρα αρχετυπικα, κουβαλαει πανω του μια συλλογικη δυναμη και μπορει να μεταμορφωσει μεσω του ασυνειδητου του, τον επιμερους ανθρωπο που θα του το επιτρεψει, αρκει βεβαια να το κατανοησει και να το ενσωματωσει στον εαυτο του. Ο καθε ομως "αναρχικος" (που μονο αν-αρχικος δεν ειναι) δεν τα καταλαβαινει αυτα. Ακουει τον αλλο να του λεει."Ελα εδω, ρε. Αφηνεις ενα κομματι πανι, να σε οριζει; Ηλιθιος εισαι; Καψ'το". Και το καιει με ζηλο.

    Γιατι το καιει; Οχι επειδη ειναι βλακας. Επειδη επιζηταει την κατανοηση. Δεν ανεχεται να κανει κατι αν δεν του εξηγησουν γιατι πρεπει να το κανει. Αυτη ειναι υγιης προσεγγιση. Ειναι κραυγη διαμαρτυριας, η αντιδραση του.
    "Γιατι κυριε μου λες να νηστεψω; Για τον Χριστο;! Πώς θα τον βοηθησει αυτο, αφου ειναι νεκρος; Για συμπαρασταση; Πωπω τι βλακες ειστε..Χαζα προβατα ολοι"

    Ισως να κανουν και καλα που απορριπτουν τις συλλογικες δομες, μεχρι αυτες να τους σεβαστουν και να τους εξηγηθουν, εαν βεβαια τους θελουν πισω στις ταξεις τους.
    Γιατι πρεπει "ντε και καλα" να ειμαστε Ελληνες; Επειδη ετυχε να γεννηθουμε Ελληνες; Αν ειμασταν Σουηδοι τι θα επρεπε να κανουμε δηλαδη;

    Το να μιλαμε για Ελλαδα ειναι ομως δυσκολο και προχωρημενο, διοτι η συλλογικη ελληνικη ταυτοτητα, παραμενει μεν μια ταυτοτητα, αλλα ειναι ισως η πιο προχωρημενη εξελιξη απο ολες τις ταυτοτητες, αρκει να την κατανοησουμε ομως και υιοθετησουμε πληρως. Ειναι ταυτοτητα παντως. Ειναι λιγο σαν να λες "Ολυμπιακος ρε και να πανε να γαμηθουν ολοι οι αλλοι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ας δουμε ομως τι ωραια που "γυριζει" οταν καποιος αναλαμβανει την υπευθυνοτητα του εαυτου του. Οταν αρχιζει και σεβεται και τιμα τον εαυτο του ή οταν καποιος τον αντιμετωπισει ετσι ή τον σεβαστει τοσο, ωστε να μοιραστει μαζι του 1-2 "απαγορευμενες"(sic) γνωσεις και του δωσει την ευκαιρια και δυναμη να αλλαξει τον εαυτο του.

    Η ψυχη σου επελεξε ή αποδεχτηκε να ενσαρκωθει στην Ελλαδα, επελεξε ή αποδεχτηκε την χρονικη περιοδο, επελεξε ή αποδεχτηκε ακομα και την οικογενεια της, επειδη θεωρει πως θα ειναι χρησιμο για αυτην ωστε να "ωριμασει". Τι θα πει λοιπον Ελλαδα; "Να κουβαλας μεσα σου τον Ομηρο, τον Αισχυλο, τον Σωκρατη". Οκ. Αρα ειναι "χρεος απεναντι στον Εαυτο μου να μαθω και να κουβαλαω μεσα μου Ομηρο,Αισχυλο, Σωκρατη". Εγω το επελεξα, δικια μου επιλογη ηταν. Οφειλω να την τιμησω. Τι αλλο θα πει Ελληνας; Ελληνας θα πει ελευθερια, δημοκρατια, πολη-κρατος, να εχω λογο για τη ζωη μου και το μελλον μου. Αρα οφειλω να βρω τον τροπο με τους συνανθρωπους μου Ελληνες (που και αυτοι το ιδιο θελουν αφου ενσαρκωθηκαν εδω), να συναποφασιζουμε για τη ζωη μας. Να σταθουμε αληθεις απεναντι στις ψυχες μας. Τοσο συντομα, βρηκαμε τι να κανουμε και ποσο εργο εχουμε μπροστα μας.

    Ακομα και ετσι ομως, ας μην ξεχναμε πως ακομα και ο Ελληνας ειναι ενα σκαλοπατι εξελιξης μεχρι να μην υπαρχουν ταυτοτητες στην προσωπικοτητα μας. Μεχρι να μην χρειαζονται πλεον. Ειναι ομως ενα χρεος, μια ευθυνη απεναντι στον εαυτο μας, που με αγαπη και τιμη πρεπει να φερουμε. Ειναι μια κατακτηση του πνευματος μας, και αρα προδοσια στον εαυτο μας να την απορριπτουμε επιστρεφοντας σε.. τοτεμ και θρησκεια. Οφειλουμε να πραττουμε ως Ελληνες, οπως οφειλουμε να πραττουμε ως ανδρες ή ως ενηλικοι. Μπορουμε να το βλεπουμε ως φυλακη ή ως κατακτηση. Απο εμας εξαρταται
    Στοχαστης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΥΓ. Το Στοχαστης ηθελα να το γραψω κατω-κατω, αλλα το κινητο εκανε τα δικα του
    Στοχαστης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ενταξει φταιει και η παιδεια που δεν εξηγει τιποτα σπο αξιες και πολιτισμο Ελληνικο γιατι οι ιδοοι οι αριστεροι κεπατωσαν καθε τι εθνικο κι ελληνικο απο τη παιδεια μας. Τωρα ψαχνουμε τι φταει και οι αριστεροι κι αναρχικοι δεν ξερουν τιποτα για τις ελληνικες αξιες; Απ την αλλη τι παει να πει δεν ξερω το ειναι ο Ελληνας και κανω καλα που τον φτυνω; Με την ιδια λογικη δεν ξερω τι ειναι ο ανθρωπος και κανω καλα που μιμουμαι τα ζωα...........
    Δλδ δεν ειναι ανευθυνος αυτος που φτυνει τις σκιες και το πολιτισμο και φερεται σαν ζωο. Ολοι εψοθν ευθυνη να διερευνουν κσι να μαθαινουν απο μονοι τους πριν απορριψουν η φτυσουν σε κατι. Ας μη τους βλεπουμε ολους σαν να εινσι μολρα παιδακια και μημ δικαολοηουμε ευλολα την ανευθυνοτητσ. Κωστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Συγνωμη για τα τραγικα λαθη αλλα φταιει το πληκτρολογιο android και τα χοντρα μου δαχτυλα. Κωστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Κώστα, συμφωνώ ότι πάντοτε υπάρχει ατομική ευθύνη για τις επιλογές μας και δεν ευθύνεται πάντοτε το περιβάλλον για ότι μας συμβαίνει. Υπάρχουν βεβαίως και οι εγγενείς καταβολές, οι τάσεις, οι ροπές και τα χαρίσματα! Απόδειξη ότι από τι ίδιες περίπου συνθήκες του κοινωνικού περιβάλλοντός μας, ξεπηδούν οι αρνητές, οι μηδενιστές, αλλά και οι διανοητές, οι πνευματικοί άνθρωποι, οι αφυπνισμένοι, εσύ, ο Στοχαστής και η υπόλοιπη παρέα μας.
    Ο καθένας έκανε τις επιλογές του, είδε, συνέκρινε και αποφάσισε την πορεία του. Αν μείνουμε έξω από τη γνώση, είναι δική μας ευθύνη. Η βλακεία είναι μια πραγματικότητα που αφορά την ανθρώπινη διάνοια και έχει ψυχοπαθολογικές αιτιάσεις. Το δύσκολο είναι να καθορίσεις επ' ακριβώς τα όρια. Ο καθένας πιστεύει για βλάκα οποιονδήποτε άλλον, εκτός του εαυτού του. Αυτό συμβαίνει ειδικά στους ...πραγματικούς βλάκες. Και ο βλάκας όμως, έχει κάποια ευθύνη για την βλακεία του. Σημειούται ότι ο βλάκας, δεν είναι ο διανοητικά καθυστερημένος.
    Επειδή ως γνωστόν η βλακεία είναι ανίκητος, είναι μάταιο να επιδιώκεις να σωφρονίσεις έναν βλάκα. Το πιθανότερο είναι να χάσεις και εσύ την λογική σου...
    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Εχουν κανει πολλα σφαλματα οι "αριστεροι", αλλα δεν δικαιολογειται αυτη η εμμονη των "δεξιων". Επιτρεψε μου να στο πω αυτο, καθως ειναι καλυτερα να το ακουσεις απο φιλο. Διοτι αν το ακουσεις απο καποιον τριτο, θα σου ψιθυρισει το "εγω" σου:"Τι λεει ο μαλακας ο αναρχοαπλυτος ο χαραμοφαης". Και ετσι η πληροφορια αυτη θα σε "περασει" και δεν θα την στοχαστεις. Οι δεξιοι ειναι ακομα στο μονοπατι της εκδικησης των "εξτρεμιστων" κατ'εμε, αριστερων του 1944. Μονο ετσι εξηγειται. Ναι ρε παιδια, εκαναν εγκληματα, ναι δεν τα παραδεχθηκαν ποτέ (αρα κουβαλαν τα ιδια μυαλα),ναι,ναι,ναι. Εκαναν και οι δεξιοι ομως σε ανταπαντηση και μετα κουλουβαχατα.
    ---
    Δεν υπαρχουν ομως αυτοι οι ανθρωποι πλεον στο λαο. Οι σταλινικοι εκπροσωποι αυτου του ειδους και οι πορωμενοι δεξιοι που εχουν απομεινει, ειναι καποιοι λιγοι καιροσκοποι που στριμωχνονται σε καποια κομματα που δειχνουν να φερουν παροδικα ενα "ρευμα". Θα πεθανουν και θα σβησουν με τον καιρο, μαζι με την εποχη που τους γεννησε και θα χαθουν στην ιστορια ως οι "βλακες που χρησιμοποιησαν καποιοι "εξυπνοι" για να εγκαθιδρυσουν εξωθεν ελεγχο". Απλα δεν το εχουν αντιληφθει. Και δεν το εχουν αντιληφθει διοτι παραμενουν κολλημενοι στο μυαλο.
    ---
    Γι αυτους τους ανθρωπους θα συζηταμε 70 χρονια μετα, ομως; Για Μελιγαλα και Γραμμο; Ειναι δυνατον; Ξερει ενας 25χρονος γι αυτα σημερα; Χεσμενα ταχει.
    ---
    Επιστρεφω γιατι ξεφευγω απο το θεμα. Πρωτος θα πω εγω πως οι "αριστεροι" ειναι αυτοι που την εχουν δει "καπως", υπερανω, "εχουν καβαλησει το καλαμι", ενω δεν εχουν καταφερει τιποτα απολυτως που να δικαιολογει αυτη τη σταση. Διαμαρτυρονται για αφραγκιες, ενω ειναι αεργοι. Καταστασεις που καλλιεργουν σταλινικους χαρακτηρες. Πλεον ομως που δεν ρεει το χρημα, λιγοστεψαν οι αμοιβομενες θεσεις εθνομηδενιστων αεριτζηδων. Αρα πλεον δεν μας φταινε αυτοι. Δεν μπορουνε να τα ριχνουμε ολα σε αυτους για τα στραβα του τοπου.
    ---
    Δεν φταιει ο καθε Μουζουρακης οπως δεν φταιει ο καθε χρυσαυγιτης για την σημερινη κατασταση. Αυτοι οι τυποι ανθρωπων ειναι επακολουθα της καταστασης. Εαν η κατασταση εξυγιανθει, αυτοι θα ελλειψουν. Και αυτος ειναι ο τροπος. Σιγουρα παντως το να τσακωνονται αριστεροι-δεξιοι στη μεση του δρομου ή απο τα πληκτρολογια, δεν λυνει και δεν αλλαζει τιποτα, οπως δεν αλλαζουν κατι οι "αψιμαχιες" χουλιγκαν ολυμπιακου-παναθηναικου στις ομαδες που υποστηριζουν.
    ---
    Δεν κατεστρεψαν την ελληνικοτητα του εθνους μας οι αριστεροι, διοτι το ελληνικο κρατος απο καταβολης ουδεποτε υπηρξε ελληνικο. Δεν υπηρξαμε ποτέ Ελληνες. Ποναει λιγο, αλλα ειναι αληθεια. Επιτιθονται οντως στα "εθνικα" συμβολα αλλα τι τα θες, αφου η δυναμη του συμβολου εχει προ πολλου χαθει.Μην σου πω κι ολας, καλα κανουν, μηπως και και κατσουμε να τα ξανασκεφτουμε μπας και τα επαναφερουμε. Προς το παρον παντως μεταμορφωτικη δυναμη του συμβολου δεν υφισταται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Εισαι αυστηρος ομως. Ποσοι ξερουν τι σημαινει Ελληνας; Οπως ελεγε ο Λιαντινης ΤΟΤΕ, στους χιλιους οι δυο. Αρα σημερα στους χιλιους ο ενας. Γιατι για να λες πως εισαι Ελληνας, πρεπει να φερεις πανω σου το φορτιο του Ελληνα. Να κουβαλας μεσα σου τον λογο και το ειναι, οπως τα εξεφρασαν μεσω των εργων τους και των ζωων τους, ενος Σωκρατη, ενος Εμπεδοκλη,ενος Αναξιμανδρου, Ομηρου, Λεωνιδα κτλ. Ουτε εμεις που συζηταμε ξερουμε καλα τι εστι Ελληνας. Αρα γιατι τα "χωνεις" ειδικα στους αριστερους; Αυτοι ηταν οι μονοι που εφταιξαν ως προς αυτο; Εαν ψαξουμε στους κυκλους των δεξιων μηπως οι Ελληνες, οπως ομορφα τους προσδιοριζει ο Λιαντινης ειναι ακομα λιγοτεροι; Επομενως γιατι οι δεξιοι κοπτονται τοσο για την ελληνικοτητα, αφου αρεσκονται να ακουν πως "καλα ε, ο Σωκρατης τασπαγε", αλλα ξενερωνουν να κατσουν να κατανοησουν την διδασκαλια του. Μηπως επειδη ειναι πιο εγωιστες, εχουν υπερμεγεθες "εγω", τυπου "ξερεις ποιος ειμαι εγω ρε να πουμε ρε(δις το ρε);"
    ---
    Το νομισμα εχει δυο οψεις. Εαν μισεις την μια, ενστερνιζεσαι την αλλη και τουμπαλιν. Σε καθε περιπτωση εχεις προβλημα. Εισαι υποχρεωμενος να κουβαλας και τις δυο οψεις, δεν γινεται αλλιως. Εαν ομως παψεις να ταυτιζεσαι με την μια, θα αρχισεις να απαλλασεσαι και απο την αλλη. Και τις δυο χρειαζεται να τις κατανοησεις, αλλωστε ειναι θεμα συγκυριων το ποια απο τις δυο οψεις ενστερνιζεσαι.
    ---
    Και το αλλο βεβαια, "δεν ξερω τι ειναι ο ανθρωπος και μιμουμαι τα ζωα" κυμαινεται σε πολυ χειροτερα επιπεδα. Ποιος ξερει να μας πει τι ειναι ανθρωπος και ως εκ τουτου ποια ειναι η εντελεχεια (σκοπος) του και αν ο βιος του ειναι συμφωνος με αυτα; Ποιος τα κανει και τα τρια; Το να ειναι καποιος "καλος" ειναι πολυ ασαφες και υποκειμενικο πραγμα και οχι απαραιτητα σωστο. Στην κοινωνια μας λογου χαρη "καλος" θεωρειται ο ευκολος, αγαθος ανθρωπος που ως απορροια αυτων τυγχανει ευκολοτερα εκμεταλλευσης. Επισης λεγεται και "μαλακας". Για να μην επεκταθω, ολοι μιμουμαστε τα ζωα. ---
    Και παμε στο κυριοτερο. Εχει ευθυνη ο λαος για τις αποψεις του; Ο Κωστας λεει πως πρεπει να γνωριζει κατι πριν το απορριψει. Δεν θα διαφωνησω ιδιαιτερα, αν και εγω θα προτιμουσα να γνωρισω κατι πριν το επιλεξω, οχι να το υιοθετησω ακριτα και μετα βλεπουμε. Ο Λυκιος πολυ ωραια γραφει " Ο καθένας έκανε τις επιλογές του, είδε, συνέκρινε και αποφάσισε την πορεία του. Αν μείνουμε έξω από τη γνώση, είναι δική μας ευθύνη". Ταυτοχρονα, ας πιασουμε και το "ποιος ειναι βλακας".
    ---
    Ως βλακα συνηθως εννοουμε αυτον που ενω του λες κατι, δεν λεει να το καταλαβει. (Επειδη πολυ απλα δεν θελει).Αυτον που δεν αλλαζει με τιποτα. Μενει σταθερος και ακλονητος στις πεποιθησεις του ενω αυτες ειναι οφθαλμοφανως λαθος και δεν τον οδηγουν πουθενα, οπως το τουβλο. Ακομα και αν του δειχθει το λαθος, θα επικαλεστει φανταστικες και απιθανες αιτιολογησεις (που και ο ιδιος ξερει πως δεν ισχυουν), προκειμενου να αποφυγει να ερθει σε ρηξη με μια πεποιθηση του. Ολοι ομως εχουμε πεποιθησεις (αρα ολοι ειμαστε λιγοτερο ή περισσοτερο βλακες) και ολοι καποια στιγμη χρειαζεται να τις αντιμετωπισουμε αν θελουμε να εφαρμοσουμε το "γνωθι σαυτον".
    ---
    Οπως εγραψε ο Αλκιρεας, οι πεποιθησεις συναθροιζομενες εχουν δημιουργησει ενα καστρο, το καστρο των πεποιθησεων, που στεκει μεταξυ εμας και του Ανωτερου Εαυτου μας, της ουσιας μας. Μπορει τα κειμενα του να εχουν εξαφανιστει απο το διαδικτυο, το συγκεκριμενο ομως μπορειτε να το διαβασετε εδω http://vickytoxotis.blogspot.gr/2013/05/blog-post_13.html?m=1

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Η αριστερη και η δεξια ταμπελα δεν ειναι τιποτα αλλο απο ενα συνολο πεποιθησεων, που για λογους συντομιας παει πακετο. Πχ ο αριστερος ειναι απατρις (λαθος-πεποιθηση), ο δεξιος ειναι κακος καπιταλιστης και εκμεταλλευτης του εργαζομενου(λαθος-πεποιθηση). Ποσο ανοητο ειναι να υιοθετουμε πακετο πεποιθησεων, λες και δεν μας εφταναν αυτες που εχουμε ηδη.
    ---
    Ο Αλκιρεας αναφερεται και στον τροπο που το καστρο των πεποιθησεων κατακταται. Πολυ απλα υπαρχει κλειδι για την πυλη του. Η λεξη "αποδοχη". Αποδοχη του γεγονοτος πως εμεις (το εγω μας) πρωτοι κανουμε στον "αλλο" αυτο που θεωρουμε πως θα μας εκανε αυτος και θα πονουσαμε, οπως συνεβη και στο παρελθον καποια στιγμη και πονεσαμε. Το εγω, μας προστατευει απο τον πονο που θα βιωναμε. Αποτρεπει τις συνθηκες που θα επετρεπαν να επανεμφανιστει το γεγονος που μας προκαλεσε πονο. Αυτο ειναι λαθος ομως, το σωστο ειναι να αποδεχτουμε πως δεν μπορουμε να ελεγχουμε τους παντες και τα παντα και να αποδεχτουμε το γεγονος που μας προκαλει πονο, να μην το αποφευγουμε. Ετσι ο πονος θα βαινει μειουμενος μεχρι εξαφανισης. Προφανως αναφερομαστε σε ψυχολογικες καταστασεις οταν λεω γεγονοτα.
    ---
    Παραδειγμα. Εναν ανδρα τον αφησε η κοπελα του. Βιωσε το γεγονος αυτο ως προδοσια. Μπορει να σχηματισει την πεποιθηση (ειδικα αν επαναληφθει) πως οι γυναικες ειναι πουτανες. Αυτες φταινε. Αυτος ειναι ο ευκολος δρομος. Ο σωστος αλλα δυσκολος ειναι να δει "γιατι τον αφησε η κοπελα του". Εαν δεν ταιριαζανε, οκ, παμε παρακατω, ας πουμε ειχαμε ασυμβατοτητα. Εαν ομως τον αφησε επειδη αυτος πηγαινε και με αλλες, τοτε αυτη η "ασυμβατοτητα" μεταφραζεται στο οτι ο εν λογω ανδρας τα θελει ολα δικα του. Αρα δεν ειναι οι γυναικες το προβλημα, αλλα ο ιδιος. Ο ιδιος πρεπει να βαλει κατω την πεποιθηση του και να την διαλυσει. Γιατι παει και με αλλες; Επειδη θελει να παιρνει την επιβεβαιωση. Γιατι θελει επιβεβαιωση; Επειδη αισθανεται ανεπαρκης. Γιατι αισθανεται ανεπαρκης; Επειδη ειναι κοντος.
    ---
    Γιατι ειναι κοντος; Επειδη η φυση τον εκανε ετσι. Γιατι αισθανεται μειονεκτικα επειδη ειναι κοντος; Επειδη η κοινωνια εχει περασει ενα προτυπο πως οι ψηλοτεροι αντρες ειναι πιο ανδρες. Οπ. Πεποιθηση. Δεν ισχυει. Αρα πρεπει να αποδεχτει ο ιδιος ο ανδρας τον εαυτο του και την μοναδικοτητα του. Αποδοχη του εαυτου του. Μετα πρεπει να σταματησει να απαταει, διοτι ο λογος που απαταει ειναι ωστε να προλαβει να απατησει πρωτος, ωστε να μην απατηθει ο ιδιος, καθως τρεμει την προδοσια. Φαυλος κυκλος. Εαν ομως εμπιστευτει, δινει την δυνατοτητα στην αλλη να απατησει και μειωνεται η πολωση του θεματος. Με τη μειωση της εντασης, το προβλημα θα βαινει μειουμενομ μεχρι που δεν θα τον ποναει, αρα θα μπορει να εμπιστευεται ξανα κανονικα. Ιαση.
    ---
    Βεβαια αυτο ηταν ενα παραδειγμα. Καθε ανθρωπος ειναι μοναδικος και αντιστοιχα εχει διαφορετικα θεματα. Επισης ειναι παντα ευκολο να αναλυουμε τους αλλους. Πανευκολο, διοτι δεν υπαρχει πονος. Οταν στην ησυχια ακουμπαει ο καθε ανθρωπος στα δικα του θεματα (που εξ ορισμου ως δικα του του προκαλουν πονο), το εγω επαναστατει, ουρλιαζει. "Ανοιξε την τηλεοραση.Βαλε μουσικη.Δες μπαλα. Παμε για καφε. Παρε κανα τηλεφωνο." Εαν επιμεινει, τοτε καλουνται ως εφεδρεια οι πεποιθησεις. Στο παραδειγμα μας. "Αφου οι γυναικες ειναι ολες καργιολες, τι ψαχνεις,αστο"
    ---
    Στην πεποιθηση αριστερου-δεξιου, εαν ειναι ισχυρη χρειαζεται να βρουμε το σημειο μηδεν, πού δηλαδη συνεβη κατι που μας πονεσε,να το αποδεχτουμε και να το συγχωρησουμε. Οχι να το συγχωρησουμε απαραιτητα στον αλλον που μας το εκανε, εαν δεν σηκωνει συγχωρεση. Να το συγχωρησουμε πρωτιστως στον εαυτο μας, που ζουσαμε με αυτο το βαρος τοσο καιρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Εγω θα επρεπε να ημουν αθεραπευτα δεξιος. Τις εκτελεσεις απο αριστερους στους συγγενεις και προγονους μου δεν τις συγχωρω φυσικα. Και πραγματικα δεν εχουν πληρωσει οσοι τις επραξαν(δεν τους ξερω) ουτε εχει υπαρξει μεταμελεια του φορεα που μεσω του οποιου διαπραχθηκαν. Το γνωριζω διοτι το αντιστοιχο μνημειο ειχε βανδαλισθει πολλακις, μεχρι που εγραψαν πανω πως "εκτελεσθηκαν υπο των Γερμανων" αντι των αριστερων ωστε να μην γκρεμιστει. Δεν επιτρεπω ομως στον εαυτο μου να ζει με μια αοριστη αισθηση εκδικησης εναντιων οποιουδηποτε ασχετου με το συγκεκριμενο. Τι μου φταιει δηλ ενας φοιτητης πολυτεχνειου, επειδη ειναι αριστερος; Και εγω καποτε τα εβλεπα ισως πιο επιφανειακα τα πραγματα. Φυσικα και δεν μου φταιει ουτε αυτος, ουτε οι αριστεροι. Ειπαμε, πρωτα απο ολα, ειδικα αν απαιτουμε απο τους αλλους να αλλαξουν, οφειλουμε δινοντας το καλο παραδειγμα να αλλαξουμε εμεις. Δεν μπορει να σου λεω "Γιατι δεν κανεις διαιτα ρε χοντρε;" και ναμαι 200 κιλα. Εκτος απο αγενης και αξεστος φυσικα, θαμαι και μεγιστος υποκριτης. Πρωτα θα αδυνατισω εγω, ή εστω θα αρχισω να αδυνατιζω με ορατα αποτελεσματα και μετα θα μπορω ναρθω να σου πω "Ετσι θα αδυνατισεις".Το ιδιο ισχυει για το αριστερος-δεξιος.
    ---
    Ο Λυκιος γραφει "καθεις εφ'ω εταχθη" και συμφωνω απολυτα αρκει να εχει ταχθει συνειδητα. Δεν μπορουμε να μιλαμε για ευθυνη του λαου ή για επιλογη να απεχει της γνωσης(!), οταν μεταξυ ημων και αυτης παρεμβαλλονται δεινοσαυροι, κροκοδειλοι, καρχαριες και πιρανχας. Εαν οι ανθρωποι επιλεξουν την κοιμισμενη ζωη, την μηχανικη και νυσταλεα, τοτε παω πασο. Να κοιταξουμε οι συνθηκες διαβιωσης να ειναι ανθρωπινες (το θεωρω υποχρεωτικο και αδιαπραγματευτο ανεξαρτητως καταστασης) και τελος. Ομως, πότε ο λαος ειδε, εκρινε και επελεξε; Ουδεποτε.
    ---
    Εγω γεννηθηκα στην Ελλαδα. Ουδεποτε επελεξα την τωρινη θρησκεια μου. Αλλοι την επελεξαν για μενα. Θα μου πει καποιος βεβαια τωρα "Γιατι, την επελεξαν οι Αρχαιοι Ελληνες;"Σωστο, αλλα υπαρχει τεραστια διαφορα. "Αγια γραφη" της εποχης ηταν τα Ομηρικα Επη, που χαρακτηριστικο τους ειναι πως εσυ επιλεγεις τον ηρωα σου, ποιον θα εχεις προτυπο σου. Τους εχεις ολους απεναντι σου. Δεν ηταν περιοριστικα, απεναντιας προσεφεραν ολες τις επιλογες, δειχνοντας και τι μελλον θα ειχε η καθεμια. Τοτε θα ισχυε το "Αυτο επελεξες, αυτη θα ειναι η ζωη σου".
    ---
    Ουδεποτε επελεξα το πολιτευμα που με κυβερνα. Ουδεποτε επελεξα το οικονομικο, κοινωνικο μοντελο. Ουδεποτε επελεξα την παιδεια μου, ή καλυτερα την παιδεια που θα λαβουν τα παιδια μου, αν με το καλο κανω. Οπ, θα πει καποιος. "Ναι, αλλα ψηφιζεις, αρα επιλεγεις". Οχι, επιλεγω ποιος θα με βιασει. Δεν το λες και επιλογη. "Κανε δικο σου κομμα ρε μεγαλε ναουμε". Δεν γινεται διοτι δεν υπαρχει δημοσιογραφια, παρα εκδοτικο κατεστημενο ιδιων συμφεροντων (νταβατζηδες), εκτος απο το Ιντερνετ αν και τον Γκιολια τον εκτελεσαν επειδη το troktiko ειχε μεγαλη επισκεψιμοτητα.
    ---
    Το "οποιος ψαχνει, βρισκει" ισχυει αλλα το θεμα ειναι τι βρισκεις. Εαν ψαχνεις για διατροφη και βρισκεις μονο αποφαγια μεταλλαγμενων τροφων, ε, δεν το λες και ενταξει ή αποδεκτο. Οταν μαλιστα δουλευεις 10 ωρες την μερα επι 7 μερες, ε, δεν σου περισσευει και ο χρονος να ψαξεις για γνωση. Οταν δεν βρισκεις καν την γνωση, αντε να καταφερεις να την αξιολογησεις κι ολας μεσα στη σαβουρα των στημενων εκδοσεων των νεοταξιτων. Θα πρεπει να την διαβασεις ολη. Πού χρονος, ενεργεια και χρημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ---
    Ε, το να λες μετα σε καποιον, πως αν μεινει εξω απο την γνωση, θα φταιει ο ιδιος, ειναι too much. Θα φλιπαρει σαν τους αμερικανους στα σχολεια. Ειναι μια κινητοποιηση ομως, το διακρινω αυτο, αλλα ειναι επιχειρημα σαν το "Σας φορολογω τα παντα ολα για να κινητοποιηθειτε να τα αξιοποιησετε. Για σας το κανουμε,μην μενουν αχρησιμοποιητα βρε".
    "Μας αγαπουν οι Γερμανοι. Σαν φιλοι ηρθανε". Φταιει καποιος αν μεινει εξω απο την γνωση, οταν η γνωση ειναι ευκολα προσβασιμη απο ολους, οπως στα Αρχαια Μυστηρια. Αρρητα ναι, αλλα γινονταν αποδεκτοι ΟΛΟΙ. Πού υπαρχει σημερα κατι αντιστοιχο; Απλα δεν υπαρχει. Οτι διαβαζουμε απο κανα μπλογκ, καλη ωρα
    Στοχαστης

    ΥΓ.Δεν μας ενδιαφερουν τα γραμματικα λαθη, κανενα πραγματικα μορφωμενο ανθρωπο δεν τον ενδιαφερουν παραπανω απο τις ιδεες που μεταφερουν. Χιλιες φορες ενα κειμενο με τετοια λαθη που λεει κατι, απο ενα κειμενο αψογο που δεν λεει τιποτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ο ανωτερος Εαυτος μου ποτε δεν συμφωνησε με τις Πεποιθησεις του Αλκιρεα. πως ό,τι υφισταμεθα απο τους αλλους, μας επισημαινει πως κι εμεις το κανουμε, και πρεπει να το αποδεχτουμε. Δεν αποδεχομαι την Αδικια επειδη δηθεν αδικω κι εγω,
      στον συμμοριτοπολεμο εκαψαν ενα βραδυ την αγορα. Στην ΠτολεμαΪδα. μαζι και το μαγαζι του πατερα μου. Αυτοδημιουργητος, εξαιρετικος εμπορος και λαογραφος. εδινε την ψυχη του για να αναπτυχθει η μικρη αυτη πολη. κατεστρεψαν ολον τον εμπορικο κοσμο.
      γειτονες σκοτωσαν εν ψυχρω ανθρωπους απο το ευρυτερο οικογενειακο μου περιβαλλον.
      ουδεποτε ομως ακουσα, ως παιδι αλλα και μεγαλυτερη - γιατι γεννηθηκα στα πολυ υστερα χρονια -, τιποτε απο ολα αυτα μεσα στην οικογενεια μου, ουτε παραεξω, στους "δεξιους" απ' ο,τι φαινεται κυκλους που με περιεβαλαν. σκορπια ψηγματα των ιστορικων γεγονοτων, σαν ανεκδοτα για να γελανε, εφτασαν μονο στ' αυτια μου.
      αργοτερα, στο πανεπιστημιο, αρχισα να μαθαινω τί εγινε, απο τους αριστερους συμφοιτητες μου.
      κι ετσι δεν προφυλαχθηκα. ξεγελαστηκα απο τον λαοπλανο Ανδρεα και εβαλα την φωτογραφια του σε περιοπτη θεση στο καθιστικο του σπιτιου μας. κανεις δεν ειπε τιποτε. γελουσαν και καμαρωναν τα ...ατιθασα νιατα. αν και ξερανε ολοι και το ανεφεραν σαν τετελεσμενο πως αυτος ο ανθρωπος θα καταστρεψει την Ελλαδα. απο το πασοκ εφυγα πριν καν οι πρωτοι αρχιζουν να υποψιαζονται περι τινος επροκειτο. αλλα τί σημασια εχει;
      οχι, δεν ξεχνω και δεν συγχωρω την απατη. οπως και ολα οσα συντελεστηκαν τοτε απο τις δυο πλευρες. δεν ειμαι αριστερη και θα πεθαινα απο την ντροπη μου να πω οτι ειμαι δεξια, με κανουν και ντρεπομαι βαθεια μ' αυτα που κανουν, κι ομως τους ψηφιζω.
      Δεν νιωθω μισος αλλα δεν ξεχνω, γιατι ειναι πολυ βαθεια και δυνατη η συγκινηση που νιωθω για τους υπεροχους αυτους "δεξιους" που τιποτε ποτε δεν μου μετεφεραν απο την φρικη του παρελθοντος κι ας με αφησαν ετσι αφυλαχτη.

      Διαγραφή
    2. Πολυ σωστα. Οι δεξιοι του παραδειγματος σου "σταθηκαν ανωτεροι" επειδη δεν επετρεψαν στους αλλους να καθορισουν απολυτα την ταυτοτητα τους και την προσωπικοτητα τους, και δεν επετρεψαν στους εαυτους τους να γινουν μοχθηροι και εκδικητικοι. Κατι που πρεπει ολοι να προσπαθουμε στον εαυτο μας. Να μην ζει μηχανικα απλα αντιδρωντας μηχανικα στο τι μας συμβαινει. Γνωριζω οντως πως το αξιακο επιπεδο των αξιωματικων ηταν υψηλοτατο, το παρατηρω και σημερα, αρα τοτε πρεπει να ηταν ακομα πιο υψηλο. Μην τους θεοποιουμε ομως. Αναποφευκτα σκοτωσαν αρκετους, τι να κανουν βεβαια, δεν ειχαν επιλογη. Δεν θα μπορουσαν τοτε ευκολα να απεχουν. Δεν μιλουν γιατι δεν ηταν περηφανοι για την δραση τους αυτη και ορθως.

      Ο ανωτερος εαυτος σου διαφωνει με την υπαρξη των πεποιθησεων ή το εγω σου επαναστατει ζητωντας κατι ευκολοτερο ή πιο ευχαριστο;
      Οταν λεμε "προδιδουμε για να μην πονεσουμε", εννοουμε προδιδουμε τον εαυτο μας οχι τον αλλο. Στο συγκεκριμενο παραδειγμα τυγχαινει να προδιδουμε τον εαυτο μας, με το να προδιδουμε τον αλλο. Το να προδιδουμε τον εαυτο μας εχει πολλες εκφρασεις. Στο αντιθετο παραδειγμα αυτου που χρησιμοποιησα, ο ανδρας που φοβαται να ερθει κοντα σε μια γυναικα διοτι αισθανεται ανεπαρκης για καποιον λογο και φοβαται μηπως η γυναικα την οποια θα προσεγγισει τον πληγωσει και πονεσει. Το εγω δεν ειναι εχθρος. Βοηθαει και εμφανιζεται για να αποτρεψει τον υπερμετρο πονο, διοτι θεωρει πως θα ειναι too much και πολυς ο πονος αν συμβει το κακο. Οταν αναλαβει ο συνειδητος εαυτος, αποδεχομενος τον εαυτο του, τοτε ηρεμα και σταδιακα το εγω αποχωρει, διοτι η δραση του δεν ειναι απαραιτητη.

      Στο αντιθετο λοιπον παραδειγμα, ο ανδρας φτανει να θεωρει την γυναικα απροσιτο ον και υπερφυσικο. Θεα.(αυτο δεν ειναι εντελως κακο). Και το πραττει σε βαρος του εαυτου του. Εαν φοβαται μην πονεσει, το εγω προδιδει τον Εαυτο με το να αποτρεπει απο τον ανδρα να ερθει κοντα σε μια γυναικα. Μπορει να μην αφηνει τον ανδρα να κοινωνικοποιειται, επειδη εκει θα υπαρχουν και γυναικες. Αρα τις αποφευγει. Αρα προδιδει ετσι πρωτο, για να μην προδοθει. Δεν ειναι κυριολεκτικος ο τροπος της προδοσιας. Απαραιτητο να υπαρχει κατι στον ανδρα που να τον κανει να αισθανεται ανεοαρκης και που να μην το εχει αποδεχθει στον εαυτο του.

      Οπως ο παραΟλυμπιονικης που σκοτωσε την κοπελα του. Πιθανολογω πως πανω στον τσακωμο θα τον αποκαλεσε "ανικανε σακατη" ή κατι παρομοιο, και γι αυτο "θολωσε" και την δολοφονησε. Εαν το ειχε αποδεχθει ομως, δεν θα αντιδρουσε ετσι. Θα απαντουσε υγιως, πως αν με βλεπεις ετσι, τοτε δεν επιθυμω να ειμαι με μια γυναικα που κρινει τοσο ρηχα και επιφανειακα τον αλλο. Δεν ταιριαζουμε και αντιο. Πεποιθηση+εγω+πονος=μπουμ
      Στοχαστης

      Διαγραφή
  15. " Γιατί σε αέτωμα Θεών ... κοράκια κατοικούνε "


    Έφτασε εκείνος ο καιρός ο νους να συλλογάται
    γιατί σε τόπο Ιερό συμβαίνει αυτό το δράμα ;
    Κι αυτοί οι κάποιοι που "βλέπανε " το τι δρομολογούνε
    σαν κωμωδίας ηθοποιούς να ρίχνουνε το κράμα .

    Όχι δεν είν' το τυχερό , και μήτε είναι της μοίρας
    μα σε παιχνίδι ανίερο μας έχουν οδηγήσει ,
    φίλοι που ήσανε εχθροί και τώρα διοικούνε
    με ΕΘΝΟΠΡΟΔΟΤΕΣ αυλικούς σε μοιραίο αλισβερίσι .

    Μα ... σαν δεν είναι πια αέτωμα πλέον αυτήν η χώρα ,
    μον' κατοικία κορακιών που σάρκες μας ξεσκίζουν ...
    και εκεί που λέγαν αετοί εδώ πως διαβιούνε
    κοράκια και αλλόφρονες ωσάν θα κατοικούνε ;

    Μα σαν οι αετοί πετούν ψηλά ... βλέπουν και περιμένουν
    ωσάν των καιρών το ταίριασμα και πάλι να προσμένουν ,
    να ορμήσουνε στα ερπετά που νεοσσούς πια κατατρώγουν ,
    γιατί στων αετών φωλιά κοράκια δεν ζευγαρώνουν .


    ΜΕ ΤΟΝ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ ΜΟΥ ΣΕΒΑΣΜΟ ΣΕ ΟΙ ΘΥΜΙΖΕΙ ΕΛΛΑΔΑ

    Α Ρ Μ Α Γ Ε Δ Ω Ν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. ΣΤΟ ΓΕΝΝΕΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΤΑΓΕΓΡΑΜΜΕΝΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ....ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΜΑΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΕ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΜΑΣ ΠΙΣΤΕΥΑΝ ΚΑΙ ΕΠΡΑΤΑΝ....Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ ΜΟΥΖΟΥΡΑΚΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΜΟΥΖΟΥΡΑΚΗ...ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΙ ΕΙΝΑΙ...ΑΠΟ ΤΙ ΥΛΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΦΤΙΑΓΜΕΝΟΣ...ΚΟΙΝΩΣ ΠΑΙΖΕΙ ΜΕΓΑΛΟ ΡΟΛΟ ΑΠΟ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΦΤΙΑΓΜΕΝΟΣ ΚΑΝΕΙΣ.....ΜΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ ΑΝ-ΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ ΑΠΟ ΔΙΠΟΔΑ ΖΩΑ.

    THE STAR-LORD.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. ΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΨΥΧΕΣ ΕΠΙΛΕΓΟΥΝ ΑΥΤΕΣ ΓΟΝΕΙΣ...ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΤΟΠΟ ΕΝΣΑΡΚΩΣΗΣ ...ΜΕΡΙΚΕΣ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΕΓΓΕΓΡΑΜΕΝΗ ΣΕ ΚΩΔΙΚΑ ΣΤΑ ΓΟΝΙΔΙΑ ΤΟΥΣ...Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΟΥΜΕ ΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥ ΠΑΜΕ...ΓΙΑΤΙ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ "ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ" ΠΑΜΕ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΕ ΚΑΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ.

    THE STAR-LORD.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΘΕΛΟΥΝ ΟΙ "ΜΟΥΖΟΥΡΑΚΗΔΕΣ" ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ..ΑΥΤΟ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ "ΠΟΥΛΗΣΟΥΝ" ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΔΗΛΑΔΗ ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΤΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ ΜΑΣ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΑΣ ....ΚΑΙ ΤΩΝ ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΕΚΑΣΤΟΥ ΕΞ ΥΜΩΝ. ΤΗ ΜΙΑ ΜΕ ΔΟΓΜΑΤΑ, (ΟΛΟΙ ΔΟΥΛΟΙ ΘΕΟΥ) ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΜΕ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΑ (ΟΛΟΙ ΙΣΟΙ ) ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΦΥΛΕΤΙΚΑ (ΟΛΟΙ ΙΔΙΟΙ) ΚΙ ΟΥΤΩ ΚΑΘ ΕΞΗΣ......ΕΤΣΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΤΗΝ ΒΑΣΗ ΤΟ ΥΠΟΒΑΘΡΟ ΤΗΣ "ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ." ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΗΧΑΝΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΗΛΙΘΙΩΝ ΟΝΤΟΤΗΤΩΝ ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΑΝΕΛΙΞΗΣ ΚΑΙ ΑΦΥΠΝΙΣΗΣ.

    THE STAR-LORD.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Καταπληκτικός ο απλός και περιεκτικός λόγος του Στοχαστή! Μα πάνω απ' όλα, με ευχαριστεί η ποιότητα της σκέψης του. Δείχνει το πόσο πραγματικά Έλληνας είναι στην συνείδηση και το πνεύμα.
    Φίλε μου Στοχαστή, το καλύτερο παράδειγμα που στηρίζει τον ισχυρισμό μου, είσαι εσύ ο ίδιος!
    Είσαι ένας άνθρωπος που γεννήθηκες και μεγάλωσες μέσα στην σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα, με όλη την παθογένεια που τόσο ωραία μας ανέλυσες.
    Μεγάλωσες και σπούδασες στην Ελλάδα. Ζεις και εργάζεσαι εδώ, σε αυτή την χώρα. Δεν αποτελείς καμία εξαίρεση στον κανόνα. Μαζί με εσένα και όλοι εμείς...
    Ψαρεύεις την γνώση από την ίδια δεξαμενή, που είναι κοινή και διαθέσιμη για όλους τους Έλληνες.
    Επειδή έχεις μέσα σου την διάθεση για κατάκτηση γνώσεων και είσαι αυτό που λέμε, "ανήσυχο πνεύμα", καταφέρνεις να συλλογιέσαι ελεύθερα, αν και ζεις μέσα σε μια νοητική φυλακή (συστημική σκέψη). Αν δεν είσαι ακόμα ελεύθερος, είσαι σίγουρα σε πολύ καλό δρόμο.
    Είπα "δρόμο";
    Ναι, αυτή είναι η κατακλείδα: ο δρόμος!
    Δρόμος σημαίνει επιλογή στόχου και κίνηση προς αυτόν. Αυτό απαιτεί κόπο, θυσία και κόστος. Δεν αποκλίνεις όμως από την πορεία προς τον στόχο σου, ακόμα και αν οι δυσκολίες ή τα πάθη σου, θέλουν να σε εμποδίσουν. Η επιλογή του στόχου σου, έγινε από εσένα. Έγινε συνειδητά και όχι υποσυνείδητα. Ναι, έπαιξαν ρόλο και άλλοι εξωγενείς παράγοντες του περιβάλλοντος, όμως εσύ τους χρησιμοποίησες λογικά. Τους χρησιμοποίησες! Αξιοποίησες δηλαδή συνειδητά, όλες τις παραμέτρους που σου δόθηκαν, αλλά και αυτές που προέκυψαν από την λογική, την ηθική και την ψυχική σου ιδιοσυστασία. Ισχύουν και όσα μας μεταφέρει ο STAR LORD (ναι, και αυτά!).
    Επιμένω, όσο κι αν φαίνεται σκληρό ή too much, ότι υπάρχει ατομική ευθύνη για τις επιλογές μας ακόμα και αν βιώνουμε δύσκολες ή καταναγκαστικές καταστάσεις. Ο άνθρωπος έχει τεράστια εσωτερική δύναμη και αν το θελήσει, μπορεί να κάνει μεγάλες υπερβάσεις και εσωτερικές ανατροπές. Είναι εν δυνάμει γίγαντας, αλλά αν το θελήσει μπορεί να μείνει ένας ελάχιστος νάνος.
    Εκτός από τους εξωγενείς παράγοντες, υπάρχει και η εσωτερική παρότρυνση για εξέλιξη και αναζήτηση γνώσης. Η αμφισβήτηση ως τάση, πρέπει να γίνεται αφορμή για αναζήτηση.
    Μην εκπλήσσεσαι επειδή είναι πολλοί αυτοί που ΕΠΙΛΕΓΟΥΝ την ραστώνη και την αδράνεια.
    Την έχουν επιλέξει φίλε μου και δεν τους επέβαλε κανείς αυτή την επιλογή. Είναι πολύ βολικό να μεταφέρουμε τις δικές μας ευθύνες στους άλλους, στο περιβάλλον και το σύστημα...
    Υπάρχουν και εκεί οι ευθύνες, αλλά εμείς που γνωρίζουμε την ανθρώπινη δυναμική, ξέρουμε ότι μπορεί ο καθένας μας να υπερβεί τις αγκυλώσεις αρκεί να το θελήσει. Στον καθένα δίδονται ευκαιρίες για να κάνει αλλαγές στην ζωή του. Ακόμα και ο στυγνός και αμετανόητος εγκληματίας μέσα στη φυλακή, έχει χρόνο και ερεθίσματα πολλά για να αλλάξει στάση ζωής. Απλά δεν το επιλέγει.
    Ας μην δικαιολογούμε ότι απλά μπορεί να αιτιολογηθεί.


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Ταίσια, έχεις δίκιο σε όσα ανέφερες από την προσωπική σου εμπειρία. Το έχω διαπιστώσει κι εγώ.
    Αν και ο πατέρας μου, υπήρξε ένας από τους πλέον διακεκριμένους αξιωματικούς των καταδρομών στον εμφύλιο, τραυματίστηκε δυο φορές και υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες που έκαμψαν την κομμουνιστική ένοπλη δράση στα βουνά, ουδέποτε μου μετέφερε συναισθήματα ή μηνύματα μίσους και εκδίκησης για αυτούς. Απέφευγε μάλιστα να αναφέρεται σε αυτή την περίοδο, την οποία θυμόταν με λύπη και ευχόταν ποτέ να μην επαναληφθεί στην πατρίδα μας. Ουδέποτε κράτησε κακία ή μίσος για τους αριστερούς, τους οποίους πάντοτε δικαιολογούσε συγχωρετικά, λέγοντας ότι "νόμιζαν ότι ωφελούν την πατρίδα με αυτό τον τρόπο"! Μάλιστα κάποτε σε μια καταδρομή σε κάποιο βουνό της Ρούμελης, ως διμοιρίτης ήταν ο πρώτος που προχωρούσε μέσα στο πυκνό δάσος, όταν ξαφνικά ξεπρόβαλε μπροστά του μια νεαρή (18-19 ετών) κοπέλα, κομμουνίστρια του ΕΑΜ, κρατώντας ένα αυτόματο όπλο και φωνάζοντας με ζωγραφισμένο το μίσος στο πρόσωπό της: "σ' έφαγα φασίστα λοχαγέ", το άδειασε με ριπές κατά πάνω του! Ο πατέρας μου (μαζί και οι υπόλοιποι που τον ακολουθούσαν, απλά άλλαξε επίπεδο (καλύφθηκε) για να αποφύγει τις βολές της. Μην βλέποντας να υπάρχει κάποιος άλλος μαζί της (ήταν εμποσθοφύλακας του λόχου της) και μόλις άδειασε το όπλο της, την συνέλαβε και με κατανόηση στο νεαρό της ηλικίας της και το θαυμαστό πάθος της και την οδήγησε με συνοδεία στα μετόπισθεν. Δεν σκέφτηκε καν να την πυροβολήσει, αν και θα ήταν μια πολύ εύκολη και αποτελεσματική ενέργεια για εκείνον (ήταν άριστος σκοπευτής). Ο λόγος ήταν η έλλειψη εμπάθειας και μίσους για τον αντίπαλο. Υπήρχε κατανόηση! Όχι, δεν εννοώ απ΄όλους. Υπήρχαν και πολλοί που λειτούργησαν εκδικητικά και με μίσος. Η πλειονότητα των αξιωματικών όμως, δεν επέτρεπε τέτοιες συμπεριφορές. Υπήρχε ένας κώδικας στρατιωτικής τιμής τον οποίο τηρούσε ο Ελληνικός στρατός,αλλά ποτέ η αντίπαλη πλευρά! Αυτό προσφέρει μια ακόμη μαρτυρία, για το πως αντιμετώπισαν οι υποτιθέμενοι "δεξιοί", τις αποτρόπαιες πράξεις των "αριστερών".
    Πέραν αυτών όμως, θα πρέπει να μάθουμε όλοι μας να ανεχόμαστε και να συγχωρούμε, προκειμένου να μπορέσουμε να συμφιλιωθούμε με τους συνανθρώπους μας και να μην εξυπηρετούμε τους επικυρίαρχους με το να αλληλομισούμαστε.
    Ας μην ψάχνουμε την "δικαίωση", γιατί τότε μπαίνουμε στην λογική της βεντέτας.
    Αυτό θα πρέπει να γίνει κοινός τόπος για όλους και ιδίως για τους αμετανόητους αριστερούς που συνεχίζουν να κηρύσσουν το μίσος μεταξύ των τάξεων και των ιδεολογιών. Το αυτό βεβαίως και για το αντίπαλο δέος που προέκυψε, με την Χρυσή Αυγή.
    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Ευχαριστω για τα καλα σου λογια Λυκιε, ισχυει τελικα πως οταν καποιος επαινει καποιον κατεχει ηδη το χαρακτηριστικο που εντοπιζει σε καποιο βαθμο στον αλλο. Η εστω θαυμαζουμε αυτο που ηδη εχουμε, αλλα χρειαζεται και θελουμε να αναπτυξουμε. Στη περιπτωση μας ισχυει το πρωτο, καθως οτι και να πει κανεις για τον λογο που χρησιμοποιεις εσυ θα ειναι λιγο.

    Και εγω θεωρω πως οι αριστεροι νομιζαν πως ωφελουν την πατριδα με αυτο τον τροπο, καθως επιχειρουσαν να αποτρεψουν ξεπουλημα στους Βρετανους. Δεν ειχαν αδικο σε αυτο, ο σκοπος ομως δεν αγιαζει τα μεσα. Τουναντιον. Ο τροπος δειχνει και την ποιοτητα του σκοπου. Επιχειρουσαν αποτροπη ξεπουληματος στους Βρετανους, ωστε να μας ξεπουλησουν σε αλλους. Νομιζω μπολσεβικοι ηταν τοτε, αλλα δεν τα ξερω καλα.

    Συμφωνω πως υπαρχει ατομικη ευθυνη. Καπου ακουσα και συμφωνω πως ο ανθρωπος μετα τα 26-27 του χρονια ειναι υπευθυνος για οτι του συμβαινει. Μετα, το να το παιζει ο αλλος θυμα ειναι υποκριτικο. Δεν θελει τον δυσκολο και απαιτητικο(αλλα σωστο) δρομο της ευθυνης επειδη αυτος εμπεριεχει υποχρεωσεις που δεν ειναι διατεθειμενος να αναλαβει. Ομως στην εποχη μας δεν ειναι τοσο απλα τα πραγματα. Γνωριζω μια κοπελα που αυτοκτονησε προσφατα, στα 26 της πηδωντας απο το πατρικο της. Να μην μπουμε στα προβληματα που ειχε, να πουμε ομως πως θα μπορουσε να φυγει να παει να μεινει μονη της. Μπορουσε; Αφου δεν μπορουσε να βρει δουλεια, ωστε να εχει αντιστοιχα χρηματα για να συντηρησει την αντιστοιχη ανεξαρτητη ζωη που ειναι ακριβη, εμενε στο πατρικο και μην βρισκοντας λυση απο το φιλο της που επισης δεν μπορουσε κατι αντιστοιχο, (ή δεν ηταν ετοιμος) εκανε το λαθος. Να πουμε πως φταιει; Θαταν ευκολο απο τη μερια μας, προφανως φταιει, αλλα αυτο δεν λεει κατι. Φταινε, και μαλιστα περισσοτερο, και αλλα πολλα.

    Σε εμενα που ειμαι ανδρας, κοινωνικα φαινονται και ειναι ευκολοτερα τα πραγματα. Ισως σε αυτο να οφειλεται η αρσενικη αρχη. Ο βασιλιας ο ιδιος να ερθει μπροστα μου, "δεν τον βλεπω". Ο ανδρας εχει μια καποια ανοσια σε αυτα. Υπαρχουν ομως και ευπαθοτερες ομαδες, οπως οι γυναικες. Ας πουμε πως εμεις εχουμε ενα χαρισμα, της ευστροφιας, και βρισκουμε ευκολα λυσεις στα προβληματα. Σε αλλους ενα απλο προβλημα φαινεται απροσιτο βουνο. Μην κρινουμε εξ ιδιων τα αλλοτρια. Να βοηθαμε αφου μπορουμε, οπως κανεις και εσυ εδω με το μπλογκ σου, αυτο ειναι σωστοτερο.

    Οντως οι ευκαιριες για αλλαγη παρουσιαζονται σε ολους. Πρεπει να μαθουμε ομως να τις "βλεπουμε". Ειναι ευκολη λυση να παραπονιομαστε και κλαιμε "Γιατι θεε μου ολα σε μενα;" Αντ'αυτου πρεπει να στοχαζομαστε υπευθυνως και να αναρωτιομαστε "Γιατι μου συμβαινει αυτο; Δειχνει να επαναλαμβανεται. Τι κανω στραβα; Ποια συμπεριφορα πρεπει να αναθεωρησω και αλλαξω; Που ειμαι λαθος; Τι με ενοχλει στους αλλους και γιατι; Τι φοβαμαι ή τι παρομοιο κανω εγω στους αλλους και δεν το βλεπω;"
    Στοχαστης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Θεωρω πως η ραστωνη και η αδρανεια δεν επιλεγονται, αλλα επερχονται σε ολους μας αδυσωπητα σαν μαστιγα. Κανεις δεν τις επιλεγει συνειδητα διοτι οταν καποιος τις γνωρισει βλεπει πως ειναι γεννητριες κακων. Επερχονται αυτοματα οταν καποιος κουραστει ή αισθανεται πως δεν εχει ενεργεια. Αρα το μυστικο και η βιομηχανια υποταγης συνειδησεων εκει δουλευουν. Στην απορροφηση της ζωτικης ενεργειας των ανθρωπων. Ειτε με την βιομηχανια πορνο που εχει γινει φθηνο και διαθεσιμο ευκολα παντου οταν μιλαμε κυριως για ανδρες, ειτε με την βιομηχανια τροφιμων (ζαχαρη και ασπρο αλευρι κατασπαρασσουν την λιμπιντο), ειτε με τα μμε ειτε,ειτε.

    Ο πολυς κοσμος δεν τα διακρινει αυτα και εδω πιστευω πρεπει να τον βοηθησουμε, οσοι τα διακρινουμε.
    Στοχαστης

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  23. Πολυ σωστα. Οι δεξιοι του παραδειγματος σου "σταθηκαν ανωτεροι" επειδη δεν επετρεψαν στους αλλους να καθορισουν απολυτα την ταυτοτητα τους και την προσωπικοτητα τους, και δεν επετρεψαν στους εαυτους τους να γινουν μοχθηροι και εκδικητικοι. Κατι που πρεπει ολοι να προσπαθουμε στον εαυτο μας. Να μην ζει μηχανικα απλα αντιδρωντας μηχανικα στο τι μας συμβαινει. Γνωριζω οντως πως το αξιακο επιπεδο των αξιωματικων ηταν υψηλοτατο, το παρατηρω και σημερα, αρα τοτε πρεπει να ηταν ακομα πιο υψηλο. Μην τους θεοποιουμε ομως. Αναποφευκτα σκοτωσαν αρκετους, τι να κανουν βεβαια, δεν ειχαν επιλογη. Δεν θα μπορουσαν τοτε ευκολα να απεχουν. Δεν μιλουν γιατι δεν ηταν περηφανοι για την δραση τους αυτη και ορθως.

    Ο ανωτερος εαυτος σου διαφωνει με την υπαρξη των πεποιθησεων ή το εγω σου επαναστατει ζητωντας κατι ευκολοτερο ή πιο ευχαριστο;
    Οταν λεμε "προδιδουμε για να μην πονεσουμε", εννοουμε προδιδουμε τον εαυτο μας οχι τον αλλο. Στο συγκεκριμενο παραδειγμα τυγχαινει να προδιδουμε τον εαυτο μας, με το να προδιδουμε τον αλλο. Το να προδιδουμε τον εαυτο μας εχει πολλες εκφρασεις. Στο αντιθετο παραδειγμα αυτου που χρησιμοποιησα, ο ανδρας που φοβαται να ερθει κοντα σε μια γυναικα διοτι αισθανεται ανεπαρκης για καποιον λογο και φοβαται μηπως η γυναικα την οποια θα προσεγγισει τον πληγωσει και πονεσει. Το εγω δεν ειναι εχθρος. Βοηθαει και εμφανιζεται για να αποτρεψει τον υπερμετρο πονο, διοτι θεωρει πως θα ειναι too much και πολυς ο πονος αν συμβει το κακο. Οταν αναλαβει ο συνειδητος εαυτος, αποδεχομενος τον εαυτο του, τοτε ηρεμα και σταδιακα το εγω αποχωρει, διοτι η δραση του δεν ειναι απαραιτητη.

    Στο αντιθετο λοιπον παραδειγμα, ο ανδρας φτανει να θεωρει την γυναικα απροσιτο ον και υπερφυσικο. Θεα.(αυτο δεν ειναι εντελως κακο). Και το πραττει σε βαρος του εαυτου του. Εαν φοβαται μην πονεσει, το εγω προδιδει τον Εαυτο με το να αποτρεπει απο τον ανδρα να ερθει κοντα σε μια γυναικα. Μπορει να μην αφηνει τον ανδρα να κοινωνικοποιειται, επειδη εκει θα υπαρχουν και γυναικες. Αρα τις αποφευγει. Αρα προδιδει ετσι πρωτο, για να μην προδοθει. Δεν ειναι κυριολεκτικος ο τροπος της προδοσιας. Απαραιτητο να υπαρχει κατι στον ανδρα που να τον κανει να αισθανεται ανεοαρκης και που να μην το εχει αποδεχθει στον εαυτο του.

    Οπως ο παραΟλυμπιονικης που σκοτωσε την κοπελα του. Πιθανολογω πως πανω στον τσακωμο θα τον αποκαλεσε "ανικανε σακατη" ή κατι παρομοιο, και γι αυτο "θολωσε" και την δολοφονησε. Εαν το ειχε αποδεχθει ομως, δεν θα αντιδρουσε ετσι. Θα απαντουσε υγιως, πως αν με βλεπεις ετσι, τοτε δεν επιθυμω να ειμαι με μια γυναικα που κρινει τοσο ρηχα και επιφανειακα τον αλλο. Δεν ταιριαζουμε και αντιο. Πεποιθηση+εγω+πονος=μπουμ
    Στοχαστης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. (το σχόλιό σου, δεν αναρτήθηκε αυτόματα και το ανέσυρα εγώ από το Yahoo-mail μου)

      Διαγραφή
  24. Φίλε μου Στοχαστή, αν και δεν το εκφράζω συχνά, η εκτίμηση που τρέφω στο πρόσωπό σου είναι τεράστια και πιστεύω ότι είμαι πολύ τυχερός που ανήκεις στην παρέα μας. Εμείς είμαστε (και εγώ ακόμη περισσότερο) κερδισμένοι από την παρουσία σου και το αστείρευτο και οξυδερκές πνεύμα σου. Δικαίως είσαι ένας Ελληνικός νους. Υποκλίνομαι μπροστά σου, φίλε μου.
    Σχετικά λοιπόν με τους αριστερούς εκείνης της εποχής, πιστεύω ότι δεν είχαν ως γνώμονα την αποτροπή της επιρροής μας στους Βρετανούς. Αυτό τους προέκυψε ως επιχείρημα πολύ αργότερα.
    Εκείνη την εποχή, κανείς δεν ήταν σε θέση να διαβλέψει την νίκη των συμμάχων και τον μετέπειτα ιμπεριαλισμό τους. Αντίθετα, αποκλειστικός τους γνώμων, ήταν η υπαγωγή της χώρας μας στην Σοβιετική επιρροή, πράγμα που έχει αποδειχθεί από τις συμφωνίες που είχαν υπογράψει με τους Γιουγκοσλάβους κομμουνιστές. Εξάλλου η αγωνία τους να προσαρτήσουν την Ελλάδα στη Σοβιετία, ήταν εκδηλωμένη και πριν την έναρξη του πολέμου. Μόνο υπό αυτή την έννοια, μπορούμε να πούμε ότι έβλεπαν με στραβό μάτι την υπαγωγή μας στις συμμαχικές δυνάμεις. Ας μην ξεχνάμε ότι το ΚΚΕ (μέσω δηλώσεων Ζαχαριάδη) αρνήθηκε την πολεμική μας αντίσταση στους Ιταλούς εισβολείς, καθώς και την μετέπειτα αντίσταση στους Γερμανούς κατακτητές, ενώ συμμετείχε στον αντιστασιακό αγώνα, ΜΟΝΟΝ όταν η Γερμανία εισέβαλε στην Ρωσία. Θυμηθείτε το σύμφωνο Μολότωφ-Ρίμπεντροπ περί μη επιθέσεως Γερμανίας-Ρωσίας!
    Οι Έλληνες αξιωματικοί, είχαν πράγματι πολύ υψηλό επίπεδο ηθικής και στρατιωτικής αρετής. Αυτά αποδείχθηκαν στην πράξη. Μακράν από εμένα η θεοποίηση ανθρώπων. Είχα την τύχη όμως να είμαι απόγονος ενός εξ αυτών.
    Ο λόγος που "δεν μιλούν", δεν είναι επειδή έχουν βάρος συνειδήσεως, αφού γνωρίζουν πολύ καλά ότι επιτέλεσαν το χρέος τους προς την πατρίδα, όταν αυτή χρειάσθηκε τις υπηρεσίες τους σε μια εσωτερική και εξωτερική απειλή. Η ανάγκη της άμυνας του έθνους σε μια εσωτερική απειλή, όπως αυτή της ανταρσίας και της εθνοπροδοσίας των κομμουνιστών, η οποία αποσκοπούσε στην παράδοση ελληνικών εδαφών στον εχθρό, ήταν υπόθεση των θεσμών και των ταγών του έθνους για να την υλοποιήσουν. Εφόσον ο εχθρός ήταν δεδηλωμένος και επιτιθέμενος, ο στρατός όφειλε να πολεμήσει υπέρ του έθνους. Το τραγικό δεν ήταν αυτό! Το τραγικό ήταν ότι ο εχθρός δεν ήταν κάποιος αλλοεθνής, αλλά Έλληνες! Αυτό οδηγεί στην αδελφοκτονία και τον εμφύλιο πόλεμο. Δεν μπορεί λοιπόν, παρά να αποτελεί όνειδος για ένα έθνος, όταν ο αδελφός σκοτώνει τον αδελφό, ασχέτως των λόγων που τους οδηγούν σε αυτό. Αυτό λοιπόν, για όσους είχαν υψηλές ηθικές αξίες, αποτελούσε λόγο θλίψης και συστολής. Δεν τιμά έναν στρατό να φονεύει αναγκαστικά τους αδελφούς του. Βεβαίως από την αντίθετη πλευρά, δεν υπήρχε αντίστοιχη ηθική τοποθέτηση. Αυτοί είχαν μεγάλο μένος και φανατισμό και ελάχιστες δηλώσεις μετανοίας έχουν γίνει, από όσα τουλάχιστον είναι σε γνώση μου. Ο πατέρας μου ως αξιωματικός, πολέμησε εναντίων των Ιταλών, των Γερμανών στο Ελ Αλαμέιν και στο Ρίμινι (Β' Παγκόσμιος) και των Κινέζων-Βορειοκορεατών στον πόλεμο της Κορέας. Η περίοδος τη καταστολής των συμμοριτών-ανταρτών, δεν ήταν ηθικά αποδεκτή, όταν έπρεπε να πολεμά εναντίων φανατισμένων Ελλήνων. Αναγκαστικά όμως έπρεπε να πολεμήσει για την ακεραιτότητα της χώρας. Σε έναν πόλεμο, εννοείται ότι σκοτώνονται άνθρωποι φίλε μου Στοχαστή. Αυτό που έχει όμως σημασία είναι η ηθική του πολέμου. Ο ηθικός πολεμιστής φονεύει χωρίς να κομπάζει και να χαίρεται γι' αυτό. Ο ανήθικος φονεύει ανηλεώς, καταχρηστικώς και κομπάζει γλεντώντας για τους φόνους του. Οι εγκληματίες πολέμου ανήκουν στην δεύτερη περίπτωση. Αρέσκονται να φονεύουν άμαχο πληθυσμό ή άοπλους αιχμαλώτους, μωρά, γέρους και γυναίκες με κονσερβοκούτια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Τώρα σε ότι αφορά τις γυναίκες, δεν πιστεύω πως είναι το αδύνατο φύλο. Αντίθετα και πέρα από τις κοινωνικές παραδοχές (τα κλισέ), οι γυναίκες κατά κανόνα είναι ισχυρότερες από τους άνδρες κοινωνικά.
    Ας μην ξεχνάμε την δύναμη που έχει μια γυναίκα-μητέρα, όταν μένει χωρίς σύζυγο και καταφέρνει να μεγαλώσει τα παιδιά της δίχως την βοήθεια κανενός. Οι γυναίκες είναι πιο επίμονες και πιο υπομονετικές. Μεθοδεύουν καλύτερα από τους άνδρες την πορεία τους. Τι κι αν δεν έχουν την "ευστροφία" των ανδρών; Έχουν την δική τους συλλογιστική, η οποία βάζει στο παιχνίδι και την διαίσθηση, πολύ περισσότερο από τους άνδρες. Διαβλέπουν το μέλλον καλύτερα από τους ορθολογιστές άνδρες. Ενεργούν πιο έγκαιρα και προλαμβάνουν δυσμενείς εξελίξεις, καλύτερα από τους άνδρες. Έστω και αν δεν μπορούν να στηρίξουν λογικά τις επιλογές τους, στο τέλος δικαιώνονται από τις εξελίξεις συχνότερα από τους άνδρες. Ας μην αρχίσουμε να μιλάμε για τις εξαιρέσεις. Πιστεύω ότι ο κανόνας είναι αυτός.
    Θυμήσου, πόσο πιο εύκολα μπορεί να πετύχει τον στόχο της στην εργασία μια γυναίκα, αν απαιτείται να πείσει ή να κάμψει τις αντιρρήσεις ενός προϊσταμένου ή του εργοδότη της. Επιστρατεύει εύκολα όλα τα όπλα της, το θέλγητρο, το λόγο, τις "κρυφές υποσχέσεις", τις κινήσεις, το βλέμμα, το νάζι, μόνο και μόνο για να νικήσει. Ανήθικη θα πεις; Όχι απαραίτητα! Ένας άνδρας δεν θα χρησιμοποιήσει όλα του τα "όπλα". Θα αρκεστεί στα επιχειρήματά του και αν αποτύχει, θα σκύψει το κεφάλι και θα αποχωρήσει ηττημένος.Η γυναίκα θα ασκήσει όλες τις πιέσεις που διαθέτει, αλλά μάλλον στο τέλος θα νικήσει...
    Βέβαια αυτά μόνο αν ο προϊστάμενος είναι άνδρας. Αν είναι γυναίκα, θα χρησιμοποιήσει άλλα μέσα.
    Μέσα αδιανόητα για έναν άνδρα. Υποκρισία, ψέμα, απειλή, συκοφαντία, διαβολή, είναι και αυτά όπλα στην φαρέτρα μιας γυναίκας. Ποιος είναι λοιπόν ο ο πιο αποτελεσματικός (άρα και ισχυρός), ο άνδρας ή η γυναίκα;
    Οι άνθρωποι έχουν πολλές ικανότητες και εσωτερικές δυνάμεις για να μάχονται στη ζωή.
    Οι επιλογές τους τους οδηγούν σε αμαχητί παράδοση ή σε νικηφόρο αγώνα. Όσοι παραδίνονται, παραιτούνται εύκολα από τη ζωή και η λύση της φυγής τους οδηγεί εύκολα στην αυτοκτονία. Αυτοί πάντα θα υπάρχουν. Ας μην παραδειγματιζόμαστε από τους ολίγους (τις εξαιρέσεις αδυναμίας). Ας δούμε τι κάνουν οι πολλοί.
    Όλες σου οι προτροπές είναι ολόσωστες και τις επικροτώ.
    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. τετοιους συχαμερους ανθελληνες δεν εχω κανεναν ενδοιασμο να τους τιναξω τα μυαλα στον αερα.εκει που υπηρετησα κινδυνεψε αρκετες φορες η ζωη μου για την πατριδα μου.
    "νυν υπερ παντων η πατρις",ελεγε μια επιγραφη εξω απο το θαλαμο.θα το τηρω οσο ζω.
    λυπαμε αν τυχον καποιοι εδω πιθανον εχουν προβλημα μ αυτο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Εμεις δεν εχουμε προβλημα μ' αυτο, αλλα μπορει να εχεις εσυ στο μελλον αν μπεις στο τριπακι "σκοτωνω οποιον διαφωνει μαζι μου" γιατι το ιδιο θα πουν και για σενα καποιοι αλλοι.
    ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΩ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Για να μην γινοναι κουραστικος, θα πω μονο.. αμοιβαια η εκτιμηση. Τωρα, το ιδιο λεμε για το κινητρο των αριστερων του '40. Η μιση καλλωπισμενη αληθεια ειναι πως το εκαναν για να μην προσδεθει η Ελλαδα στο δυτικο αρμα (τοτε κυριαρχουσε η Βρετανια, μετα το β'παγκ πηρε τη σκυταλη η Αμερικη, αρα ιδου ποιος ωφεληθηκε απο τον πολεμο) και ολοκληρη η αληθεια πως ηθελαν να την προσδεσουν στο σοβιετικο αρμα (και αρα σε οχι αλλη μεγαλη δυναμη). Ολα αυτα που ανεφερες ειναι αληθεστατα και τα επιβεβαιωνω. Αλιμονο αν βρεις αριστερο που να αποδεχθει το προφανες, πως οι κομμουνιστες εκεινη την εποχη διαλαλουσαν πως ηταν φασιστες οσοι αντιστεκονταν σε ιταλο-αλβανο-γερμανο-βουλγαρους και να μην πολεμησει κανεις, και μπηκαν στον πολεμο μονο οταν μπηκε η Σοβιετικη Ενωση για να την υποστηριξουν.

    Δεν μου αρεσει ομως να χαιδευω τα αυτια κανενος και λεω τα πραγματα οπως τα βλεπω, προσπαθωντας να ειμαι αντικειμενικος ακομα και αν αυτα που λεω ενοχλουν...εμενα. Κυριως τοτε. Γιατι αμα "τσιμπαει" καπου μεσα, σημαινει πως υπαρχει καποιο νευρο που ποναει. Ο πονος ειναι συμπτωμα και πρεπει να ερευνηθει ωστε να κατανοηθει ο λογος, και οχι να μασκαρευτει.

    Νιωθω σαν να ακουω τον γερμανοφιλο Αδωνι και τον βρετανοφιλο Τραγκα να τσακωνονται και ζαλιζομαι, οταν συζητουμε για αριστερους και δεξιους. Με κανεναν και με ολους ειναι η απαντηση. Δοξα τω θεω, την σημερινη εποχη κανεις συμφωνιες με ολες τις χωρες του κοσμου για να βελτιωνονται οι ζωες των επιμερους λαων. Γιατι να διαλεξουμε; Πρεπει ντε και καλα να εχουμε πατρωνα και νταβατζη;

    Μπορει φαινομενικα οι δεξιοι να το εκαναν για να αποτρεψουν τον κομμουνιστικο κινδυνο και να μην γινουμε Σοβιετια, ομως και αυτη ειναι η μιση καλλωπισμενη αληθεια. Το γεγονος ειναι πως πολεμησαν για να προσδεθουμε στο αρμα της δυσης. Και αυτο αποδεικνυεται απο τον εξοπλισμο, τα οπλα, ακομα και τις ναπαλμ με τα οποια προμηθευσαν οι "συμμαχοι" τον "εθνικο στρατο" (δεξιους). Εαν εξοπλιζαν αντιστοιχα και οι Σοβιετικοι τους αριστερους, μπορει να ειχαν επικρατησει και το εαμ να γινοταν ο εθνικος στρατος. Απαντωντας σε αυτο το ελλειμμα οι αριστεροι, καναν ντου στις πολεις (επιστρατευση με το ετσι θελω) και στρατολογουσαν νεαρους για να επανδρωνουν τις ταξεις του και οπλα νομιζω απο Γιουγκοσλαβια. Ο λογος που οι Σοβιετικοι δεν "βοηθησαν" τους δικους τους ηταν η συμφωνια των συμμαχων που δυσαρεστησε τους σοβιετικους αλλα πηραν ανταλλαγματα και συμφωνησαν πως η Ελλαδα "μοιραζεται" σε επιρροη 90%Βρετανια,10%Ρωσια. Μεταπολιτευση. Πασοκ+Νδ=85% ΚΚΕ=8% Τοσο απλα.

    Και ενας ολοκληρος λαος αυτο-κατασφαζεται και εμφυλιο-σπαρασεται, για να επιλεξει σε ποιον θα υποταχθει! Ε, φταινε και οι δυο. Περισσοτερο οι αριστεροι, αλλα δεν ειναι εκει η ουσια, ποιος εφταιξε περισσοτερο. Πώς θα ηταν δυνατον λοιπον να χαιρεται καποιος σωφρων που απο θεση δυναμης κατανικησε τον αντιπαλο του; Οταν του πεταγε ναπαλμ στα βουνα απο μακρια; Και οταν μαλιστα οι αντιπαλοι του ηταν συγγενεις και φιλοι του;
    Δεν λεω πως επρεπε να σφαχτουν ολοι σαν ζωα ωστε να δουμε ποιος θα επικρατησει, αν ειναι δυνατον. Λεω πως δεν επρεπε να ειχε γινει καν πολεμος. Οταν υπαρχει διχογνωμια, γινονται εκλογες. Και η καλπη αποφασιζει ποια πορεια θα ακολουθηθει.

    Το οτι δεν εγιναν κατευθειαν, παρα μονο οταν ηταν σιγουρακι πως θα βγει η δεξια, ειναι αλλο ενα δειγμα πως ειχαμε πουληθει στους δυτικους και ποσως τους ενοιαζε αυτους αν θα πεθαιναν και μερικα εκατομμυρια. Να τα λεμε αυτα. Ολοι οσοι συμμετειχαν σε αυτο το "πανηγυρι", νικητες και ηττημενοι, απετυχαν παταγωδως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Το θεμα δεν ειναι και δεν υπηρξε ποτέ να βγεις νικητης. "Ηττω υπερ δικαιω", λεει το δελφικο. Να ηττασαι εαν αυτο ειναι για το δικαιο. Ποσως με ενδιαφερει εαν ο εργοδοτης κανει ή οχι ολα τα χατιρια σε μια γυναικα εργαζομενο λογω ναζιων και σε εμενα οχι. Τετοια "ηττα" δεν με ενοχλει. Δεν επιμεριζομαι ευθυνη στο συγκεκριμενο, αφου καταθετω την ενσταση μου και παμε παρακατω. Ο ανδρας δεν επιζηταει χατηρι ετσι κι αλλιως. Ζηταει το δικιο του. Και καθαρα και ανδρικα θα το παρει αλλιως θα αποχωρησει αν κρινει πως το επαθλο ειναι αναξιο και πως δεν αξιζει ο κοπος να το διεκδικησει ως το τελος. Δεν ειναι ηττα αυτο, αλλα σωστο, ηθικο και δικαιο συμφωνα με τον αξιακο του κωδικα και συννομα με το δελφικο παραγγελμα.

    Δεν χανει τον χρονο του με παιχνιδακια και ελιγμους, γιατι οι ελιγμοι ειναι για τον αδυναμο. Φανταζεσαι ενα λιονταρι να κανει τα γλυκα ματια και ναζια σε μια μονομαχια; Το να χρειαστει να παρακαλεσω για ενα δικαιωμα μου ειναι προδοσια στον εαυτο μου. Δεν το κανω. Να παρακαλεσω καποιον ανθρωπο για κατι που δεν ειναι δικαιωμα μου, το συζηταμε. Εαν θεωρουμε πως εχουμε δικαιωμα σε κατι, τοτε το διεκδικουμε ευθεως χωρις πολλα πολλα.

    Κοινωνικα, ο ανδρας ειναι παντοδυναμος και αρα ανεξαρτητος. Η γυναικα δεν μπορει να παιξει αυτον τον ρολο αν χρειαστει για πολλα χρονια. Εαν την ρωτησεις μετα απο καιρο, θα σου πει πως μακαρι να εμφανιστει ενας ευκαταστατος ανδρας να αναλαβει ολες τις υποχρεωσεις επειδη κουραστηκα, και εγω να γινω η γυναικα του. Προδιδει τον εαυτο της, ριχνοντας τον σε θεση υποδεεστερη στη σχεση και οχι σε ισοτιμη, καθιστωντας εαυτον κτημα του καταξιωμενου (βλεπε φραγκατου) κυριου. Ενω ο ανδρας "αντεχει" το κοινωνικο βαρος, η γυναικα οχι ιδιαιτερα.

    Ολα αυτα βεβαια αλλαζουν στη κλιμακα του σπιτιου. Η γυναικα μεταμορφωνεται στο ισχυρο φυλο με τη συγκαταθεση του ανδρος, που του αρεσει να την βλεπει δυναμικη. Ας μην γελιομαστε ομως, δρα υπο την καλυψη του αντρα της. Παραδειγμα η γυναικα στο αυτοκινητο. Νομιζει πως βρισκεται στο σπιτι της καθως το αυτοκινητο θεωρειται επεκταση του σπιτιου. Μεσα στο αυτοκινητο εχει ολη την ισχυ και νιωθει βασιλισσα υπο την προστασια του ασυλου, μπορει να βριζει κι ολας τους αλλους κτλ. Εαν ειναι και ο αντρας της μεσα, θεωρωντας πως τελει υπο την προστασια του, κατανταει υστερικη σε μικροπαιχνιδια εξουσιας. "Μην τον αφησεις αυτον, προσπερασε τον, πιο γρηγορα, με εκανες και αργησα κτλ". Εαν ομως γινει καμια στραβη και χρειαστει να βγει απο το αυτοκινητο της ωστε να αντικρυσει εξαγριωμενους ανθρωπους, τοτε δεν βγαινει καν απο την πορτα! Πιο πιθανο ειναι να παρει τηλεφωνο καποιον αντρα να ερθει στο συμβαν και μεχρι τοτε μπορει να μην πει μιλια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Συμβαινει βεβαια καμια φορα να ειναι τοσο κακομαθημενη που να συνεχιζει να ωρυεται και μετα αλλα εδω μιλαμε και για ηλιθιοτητα και αγνοια κινδυνου και καποια στιγμη θα προσγειωθει αποτομα και θα της κοστισει ακριβα.Στο δια ταυτα, θεωρω πως η γυναικα στην κοινωνια "παιζει" τον ρολο της ανεξαρτητης. Ελαχιστες πραγματικα ειναι. Η πλειονοτητα των φαινομενικα κοινωνικα ισχυρων γυναικων δρουν υπο την καλυψη καποιου ισχυρου ανδρα. Αρα κοινωνικα ο ανδρας ειναι(αν και δεν φαινεται) το ισχυρο φυλο. Η γυναικα ειναι το ισχυρο φυλο στην οικογενεια σε σχεση με τον ανδρα. Αρα η γυναικα ειναι κοινωνικα ισχυρη λογω του ανδρα της ή πατερα της.

    Πιο αποτελεσματικη σιγουρα ειναι η γυναικα αλλα δεν χρησιμοποιει ιδια μεσα και δυναμεις. Το να βαζεις αλλους να κανουν αυτο που θα επρεπε να κανεις εσυ, δεν ειναι απαραιτητα εξυπναδα ή ανωτεροτητα, αλλα εκμεταλλευση. Περα απο το ηθικο του πραγματος που δεν το κρινω, αλλωστε μπορει μα γουσταρουν αμφοτεροι, αυτος που χρησιμοποιει αλλους δεν μπορει ποτέ να ειναι πραγματικα ελευθερος. Ενω φαινεται πως οι αλλοι ειναι δουλοι, τελικα ο δουλος ειναι ο αφεντης, ακριβως επειδη χρειαζεται τους δουλους. Οι δουλοι καποια στιγμη μπορει να φυγουν, και ο αφεντης να μεινει μονος του. Η ανικανοτητα του να συντηρησει τον εαυτο του δειχνει την υποτελεια του.

    Οπως στην ιστορια οπου ηταν ενας χωρικος που ειχε μια κατσικα (ή αγελαδα) δεμενη απο ενα σχοινι και προχωρουσαν. Ρωταει τον μαθητη του ενας δασκαλος. Ποιος ειναι ο δουλος και ποιος ο αφεντης; Φυσικα ο αφεντης ειναι ο χωρικος λεει ο μαθητης. Ας κανουμε ενα πειραμα, λεει ο δασκαλος, και παιρνει ενα ψαλιδι και κοβει το σχοινι. Η κατσικα αρχισε να τρεχει μακρια στο βουνο και ο χωρικος ετρεχε πανικοβλητος να την προφτασει. Για πες, ξαναλεει ο δασκαλος στο μαθητη, ποιος εχει αναγκη ποιον; Ποιος μπορει να ζησει χωρις τον αλλο;

    Επομενως φαινομενικα ο αφεντης ειναι η γυναικα και δουλος ο ανδρας που τρεχει πισω απο την γυναικα ορμωμενος απο την αναγκη σεξουαλικης εκτονωσης(σχοινι+αρμεγμα). Εαν κοπει το σχοινι(το διαρκες αρμεγμα να μην ειναι υποχρεωτικο για την κατσικα) η κατσικα μπορει να φυγει, να ζησει μονη της για καποιο καιρο ή να βρει αλλου αλλο αφεντη να την περιποιειται. Αρα πρακτικα η γυναικα δεν μπορει να ζησει μονη της για πολυ, ενω ο ανδρας που μαθει να μην αγεται τοσο πολυ απο τις ορμες του, ναι.

    Μην παρεξηγηθω ειμαι υπερ της ισοτητας στις σχεσεις. Αλλα οχι στην απολυτη ισοτητα παντου και συνεχως, ισοτητα στην σουμα, στο συνολο των δραστηριοτητων. Μια ισοτητα που να επιτρεπει στις φυσεις και των δυο να εκδηλωνονται ελευθερα και οχι περιοριστικα. Εδω βεβαια, με εχει προβληματισει η ρηση του Γκουρτζιεφ. Αν την δεχτουμε, που σπανιως κανει λαθος σε οσα λεει, τοτε δεν ειναι κοινη η φορμουλα αριστης σχεσης μεταξυ ανδρα-γυναικας, αν υπαρχουν διαφορετικοι τυποι και πολικοτητες. Δυσκολευομαι στις πολικοτητες. Να εννοει αρσενικη-θηλυκη αρχη; Η ρηση ειναι η εξης:
    "Ο συνειδητός έρωτας προκαλεί την ίδια ανταπόκριση.
    Ο συναισθηματικός έρωτας προκαλεί το αντίθετο.
    Ο φυσικός έρωτας εξαρτάται από τον τύπο και την πολικότητα."

    Κι αλλα εχει εδω http://erevoktonos.blogspot.gr/2014/07/blog-post_5483.html?m=1

    Απο Γκουρτζιεφ παλι,
     "Δίκαιος μπορεί να είναι μόνο εκείνος που ξέρει να βάλει τον εαυτό του στη θέση του άλλου." Το λεω αυτο, διοτι ειναι ευκολο να λεμε και να δειχνουμε πού φταιει ο αλλος. Ευκολο να πεις πως οι αριστεροι εκαναν εγκληματα πολεμου. Ας μπουμε λιγο στη θεση τους. Δεν ξυπναει ο αλλος ξαφνικα και λεει "θα τους σφαξω ολους". Εαν μπουμε λοιπον στη θεση τους, θα δουμε και τα λαθη των δεξιων. Βεβαια, τιποτα δεν δικαιολογει το εγκλημα. Αλλα χρειαζεται καποια στιγμη να προχωρησουμε. Θυμαμαι οταν ημουν μικρος και μου ελεγαν λεπτομερειες για τις φρικωδεις εκτελεσεις απο αριστερους (που δεν υπαρχουν στα χαρτια αφου "φονευθησαν υπο των Γερμανων(sic)), τους ειχα ρωτησει "Γιατι το εκαναν αυτο;" και μου ειχαν απαντησει σχεδον συναινετικα ολοι "Μπηκε ο Σατανας μεσα τους".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Σημερα (ελπιζω) συμφωνουμε ολοι πως ο σατανας δεν τα κανει αυτα, επειδη... βαρεθηκε. Καπως εξωθηθηκαν αυτοι οι ανθρωποι εκει. Το ενα βημα ειναι να υπαρξει μεταμελεια απο οσους εγκληματισαν (και πιστευω οι μεμονωμενοι αριστεροι το εχουν πραξει) και το αλλο να ομολογησουν οι δεξιοι "και εμεις τους καταπιεζαμε λιγο παραπανω απο οτι επρεπε" καθως οι ταξεις των αριστερων γεμιζαν κυριως απο φτωχο εργαζομενο δυναμικο.

    Ανωνυμε, προσεξε διοτι μπορει να διολισθησεις σε επικινδυνες ατραπους(μονοπατια). Καταρχας το "νυν υπερ παντων η πατρις" νομιζω δεν υπαρχει. Ο παιανας των σαλαμινομαχων ηταν "νυν υπερ παντων ο αγων" και ακουστηκε στην εναρξη της ναυμαχιας της Σαλαμινας, ισως της μεγαλυτερης και σημαντικοτερης μαχης της ιστοριας μας.

    Το "νυν υπερ παντων η πατρις" σε μη καιρο πολεμου, τι σημαινει; Πανω απο ολα, ακομα και απο τις αξιες, να ειναι η πατριδα. Οι ναζι οταν ξεκληριζαν ολοκληρα χωρια, κατι αντιστοιχο θα μονολογουσαν. "Ε, αφου το ζηταει η πατριδα.." Δεν θα σου αρεσε πιστευω να στο καναν παλι σημερα αν τους επαιρνε. Ελπιζω να μην το εκανες και εσυ αν στο ζητουσε καποιος. Το προτυπο μας δεν ειναι το κρατος, ενα συνονθυλευμα ευκαιριακων προσωπων που μας διατασσουν. Σιγουρα συμφωνεις. Εαν σου ελεγε ο Χ υπουργος, εστω ο Αδωνις, να αυτοκτονησεις για την πατριδα, δεν θα το εκανες. Γιατι ξερεις πως αλλο η πατριδα και αλλο η διαταγη απο τον καθε τυχαρπαστο. Το αυτο ισχυει και για το στρατο.

    Δεν υπαρχει τυφλη υποταγη σε διαταγες. Αυτα ειναι παραμυθια για αγριους ή ηλιθιους. Να σου δωσει δηλαδη διαταγη ο λοχαγος "φατον" και να τον "φας" επειδη σου τοπε ή επειδη το "επιτασσει η πατριδα". Οτιναναι. Σαν να σου λεει "Διαταγη απο τον Θεο τον ιδιο, μου εμφανιστηκε στη χεστρα το πρωι και μου ειπε τι να σας διαταξω". Φιλοπατριδες ομως ναι, πρεπει να ειμαστε. Ειναι δυνατον να μην αγαπαμε το σπιτι μας; Τι μας φταιει το κακομοιρο; Ειναι δυνατον να το κατηγορουμε για οτιδηποτε; Οτι τι; Δεν ειμαι ευτυχισμενος επειδη το σπιτι εχει σκεπη αντι κεραμιδια; Αν φταιει καποιος, φταινε οι ανθρωποι.

    Αρα την πατριδα μας την αγαπαμε, και αντιλαμβανομενοι την αναγκη μας αυτη, σεβομαστε τις πατριδες των αλλων. Οχι ομως οτι ειναι πανω απο ολα. Εαν κατι διαφωνει με τον κωδικα σου αξιων και δικαιου, τοτε απεχεις. Τοσο απλα. Δεν χρειαζεται να γινεις Σωκρατης, αλλα τοτε τιμας πραγματικα την πατριδα των Ελληνων οταν τον ομοιαζεις
    Στοχαστης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Για το πρώτο θέμα, θα πως τα εξής:
    Η ιστορική τοποθέτηση και η έρευνα για την αλήθεια, δεν αποτελούν κατ’ ανάγκη και ιδεολογική τοποθέτηση ή πεποίθηση. Ας μην τα συγχέουμε αυτά. Στην ιστορία, δεν υπάρχει «πολιτικώς ορθή» τοποθέτηση. Η θέση «όλοι έχουν δίκιο» (με την αντικειμενική έννοια) δεν υπηρετεί το δίκαιο και εξισώνει θύτες και θύματα. Η θέση «ο καθένας έχει το δικό του δίκιο» (άρα με την υποκειμενική του υπόσταση) είναι πιο ορθή.

    Οι ίσες λοιπόν αποστάσεις υπό τον φόβο να μην χαρακτηριστείς, δεν υπηρετούν την ιστορική αλήθεια, αφού αδικούν το θύμα και δικαιώνουν τον θύτη.
    Πρέπει να είμαστε θαρρετοί αν θέλουμε να είμαστε αντικειμενικοί, κι ας έχει κόστος αυτό.
    Αν και όπως ξέρεις ενθαρρύνω την ενότητα των ανθρώπων, την αγάπη, την συγχώρεση και την ανοχή, ταυτόχρονα θέλω να είμαι και δίκαιος. Φυσικά και οι Έλληνες, είτε είναι «δεξιοί», είτε «αριστεροί» πρέπει να είναι ενωμένοι και να μένουν μόνο στις ιδεολογικές τους διαφοροποιήσεις, δίχως να επιτρέπουν να επιβάλλουν στους άλλους τις απόψεις τους, πόσο μάλλον να το πράττουν με τη βία. Πρέπει να μάθουν να εκφράζονται δημοκρατικά και μόνο με τον διάλογο και την πειθώ.

    Για την ιστορική αλήθεια λοιπόν, δεν επιτρέπεται να συγχέουμε τον ελληνικό στρατό με τις έννοιες «δεξιός» ή «αριστερός». Ο Ε.Σ. βρισκόταν υπό τις διαταγές της νομίμου κυβερνήσεως της χώρας. Ο Ε.Σ. δεν έπαψε ούτε στιγμή να υπάρχει και έτσι δεν μπορούμε επ’ ουδενί να ισχυριστούμε ότι ξαναδημιουργήθηκε υπό του μηδενός.
    Ο Ε.Σ. μετά την κατάληψη της χώρας, εξασθενημένος μεν, ακέραιος δε, μεταφέρθηκε στην Μέση Ανατολή (Αίγυπτο) και ενώθηκε πλέον με τις συμμαχικές δυνάμεις όπου συνέχισε τους αγώνες εναντίων του Άξονα (και κατακτητή της χώρας του). Ένα μέρος των στρατιωτικών, παρέμεινε στην χώρα, προκειμένου να οργανώσει την αντίσταση στον κατακτητή. Κάποιοι από αυτούς που είτε είχαν κομμουνιστικές επιρροές, είτε είχαν βλέψεις για μελλοντική εξουσία (υστεροβουλία) όπως π.χ. ο στρατηγός Σαράφης, στελέχωσαν τις κομμουνιστικές ομάδες ανταρτών. Κάποιοι άλλοι παρέμειναν ουδέτεροι (αν και γρήγορα εξαναγκάσθηκαν να επιλέξουν στρατόπεδο) και κάποιοι τρίτοι, επέλεξαν να στελεχώσουν τις πατριωτικές αντάρτικες ομάδες. Όλες οι ομάδες είχαν αρχικά ην υποστήριξη των συμμάχων (κυρίως των Βρετανών), σε έμψυχο και κυρίως άψυχο υλικό (χρήματα, οπλισμός, μέσα). Είναι εντελώς άτοπο και αντιφατικό, να μιλάμε για «φασίστες» μεταξύ των αγωνιστών της αντίστασης! Φασίστες ήταν οι Ιταλοί αντίπαλοι. Η έννοια «φασίστας» ήταν μια προπαγανδιστική επινόηση των κομμουνιστών, για τους μη κομμουνιστές αντάρτες. Η αλήθεια είναι ότι οι κομμουνιστές υπήρξαν πιο κοντά στους Φασίστες, αφού τουλάχιστον στην αρχή, τους στήριξαν με την προτροπή τους να μην τους πολεμήσουμε!

    Αν λοιπόν θεωρούμε δεξί ότι δεν είναι αριστερό, τότε η μεταπολεμική κυβέρνηση ήταν δεξιά, πράγμα βέβαια που είχε ήδη συμφωνηθεί από τις νικήτριες δυνάμεις (μεταξύ των οποίων και η Ρωσία), όταν χώρισαν την Ευρώπη σε ζώνες επιρροής.
    Ο Ε.Σ. όμως, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί «δεξιός», επειδή ήταν τέτοια η κυβέρνηση. Ο Ε.Σ. εντέλλεται από την πολιτική αρχή, όποιο πολιτικό χρώμα κι αν έχει. Ανήκει στο κράτος και το έθνος. Προασπίζεται την εθνική κυριαρχία και ακεραιότητα από κάθε επιβουλή. Δεν χρωματίζεται από το κομματικό χρώμα της εκάστοτε κυβέρνησης. Ο Ε.Σ. στελεχώνεται από τους ίδιους ανθρώπους, ακόμα και

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. όταν εναλλάσσονται όλοι οι πιθανοί κυβερνητικοί σχηματισμοί. Αν δηλαδή αύριο κυβερνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, ο Ε.Σ. θα είναι «αριστερός»;

    Αφού λοιπόν είχε επέλθει η συμφωνία της Γιάλτας, όπου οι Ρούσβελτ, Τσώρτσιλ και Στάλιν, συμφώνησαν ότι η Ελλάδα θα ανήκει στην Δύση, οι κομμουνιστές του ΚΚΕ-Δ.Σ.Ε. μη ικανοποιημένοι για αυτή την απόφαση, αποφάσισαν να συμφωνήσουν με τους ομοϊδεάτες τους Γιουγκοσλάβους και να τους υποσχεθούν τα εδάφη της μισής Ελλάδας. Ο Στάλιν σεβόμενος την συμφωνία, ΔΕΝ υποστήριξε τον Δ.Σ.Ε., ενώ αντίθετα οι κομμουνιστές βρήκαν κρυφή υποστήριξη από τους Βρετανούς, ώστε να αιματοκυλισθεί η χώρα. Δεν βρέθηκαν σοβιετικά όπλα στους αριστερούς αντάρτες, παρά μόνον βρετανικά και λάφυρα των κατακτητών.

    Ο Ε.Σ. δεν πολέμησε για να προσδεθούμε στο άρμα της Δύσης, αφού αυτό είχε ήδη συμφωνηθεί απ’ όλες τις πλευρές. Η Ελλάδα, όντας ήδη στο άρμα της Δύσης, πολέμησε εναντίων κάποιων που είχαν δικά τους σχέδια, σε πείσμα των μεγάλων δυνάμεων. Πίστευαν ότι αν δημιουργήσουν τετελεσμένο, θα εξανάγκαζαν την Ρωσία στην αποδοχή τους δικού τους σχεδιασμού και στην μονομερή παραβίαση των διεθνών συμφωνηθέντων στην Γιάλτα, από τον Στάλιν.
    Βεβαίως αυτή η προοπτική είχε ήδη απορριφθεί από την μεριά της Ρωσίας επανειλημμένως, οπότε το ΚΚΕ ευελπιστούσε σε μια περιφερειακή κομμουνιστική ζώνη, ημιανεξάρτητη (στο άρμα των Γιουγκοσλάβων) και ουσιαστικά ανυποστήρικτη από όλες τις πλευρές.
    Οι κομμουνιστές λοιπόν, επιδίωκαν κάτι το πολιτικά ανέφικτο και ασταθές. Δεν υπήρχε περίπτωση να γίνει αποδεκτή από την διεθνή κοινότητα μια τέτοια εξέλιξη, αν ο Δ.Σ.Ε. παρ’ ελπίδα νικούσε τον Ε.Σ.

    Η ιστορική αλήθεια, δεν εξυπηρετείται από φράσεις «όταν του πέταγε ναπάλμ στα βουνά από μακρυά». Οι μάχες που διεξήχθησαν στα βουνά, ήταν πολύ σκληρές και σώμα με σώμα στην κυριολεξία. Δεν ήταν καθόλου εύκολος αγώνας. Οι ναπάλμ, χρησιμοποιήθηκαν στο τέλος, όταν ο αγώνας είχε ήδη κριθεί υπέρ της παρτίδας, αφού οι κομμουνιστές είχαν ήδη συμπιεσθεί στο Γράμμο-Βίτσι. Οι ναπάλμ επίσης, χρησιμοποιήθηκαν πειραματικά και σε μικρό βαθμό, καίγοντας δασικές εκτάσεις ώστε να αποκαλυφθούν οι θέσεις των ανταρτών.
    Η διχογνωμία που αναφέρεις, δεν εκφράζει ακριβώς τις περιστάσεις. Τα πράγματα δεν ήταν υπό συζήτηση. Δεν είμαστε ανεξάρτητοι και αυτοδύναμοι. Καμιά δύναμη δεν θα αποδεχόταν ένα υποτιθέμενο «αποτέλεσμα εκλογών» του ελληνικού λαού, που θα ήταν αντίθετο με τις δικές τους αποφάσεις. Καμία άλλη χώρα της Ευρώπης δεν επιχείρησε να εναντιωθεί σε αυτές τις αποφάσεις, ακόμα και αυτές που είχαν εσωτερικά ισχυρή αριστερή παρουσία, όπως η Ιταλία και η Γαλλία. Θα το επέτρεπαν στην ασήμαντη και φτωχή Ελλάδα;

    Τέλος, μεταπολεμικά ποτέ δεν έγιναν εκλογές με το ερώτημα «κομμουνισμός ή καπιταλισμός»! Από τις πρώτες κιόλας εκλογές, το ΚΚΕ απουσίαζε αφού είχε (λογικά) κηρυχθεί παράνομο. Δεν πουληθήκαμε λοιπόν στους Δυτικούς, αφού αυτοί μας επέλεξαν για τους δικούς τους λόγους, χωρίς καν να μας ρωτήσουν. Δεν μας έπεσε δηλαδή ποτέ ο λόγος! Θα πουλιόμασταν, αν επιλέγαμε με όποιο τίμημα. Δεν μας δόθηκε αυτή η ευκαιρία, μιας και δεν απελευθερωθήκαμε αλλά μας απελευθέρωσαν. Αν θυμάσαι, το ίδιο ακριβώς είχε συμβεί με την επανάσταση του 1821, όταν ο Ιμπραήμ κατέπνιξε την επανάσταση στο αίμα, κυριεύοντας όλη την επαναστατημένη Πελοπόννησο. Η ήττα μας ήταν καθολική! Οι μεγάλες δυνάμεις (Αγγλία-Γαλλία-Ρωσία) επιτέθηκαν στο στόλο του Ιμπραήμ και τον κατεβύθησαν στην Πύλο. Στη συνέχεια αποβιβάστηκε ο γαλλικός στρατός, που κατανίκησε τον Ιμπραήμ και έτσι «ελευθερωθήκαμε». Με την διαφορά, ότι στη συνέχεια οι αποφάσεις για την μικρή Ελλαδίτσα λαμβάνοντο στην Αγγλία και την Γαλλία. Μας έφεραν τον Όθωνα και έκτοτε είμαστε δεμένοι στο δικό τους άρμα. Ουδέποτε η Ελλάδα μπόρεσε να ανεξαρτητοποιηθεί, παρ’ όλες τις θυσίες και τους αγώνες που έδωσε. Η ιστορία αυτή συνεχίζεται…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Την πατρίδα μας την αγαπάμε, όσο αγαπάμε τον ίδιο μας τον εαυτό. Διότι η πατρίδα μας είναι κομμάτι του εαυτού μας. Είναι ο φυσικός μας χώρος, που μεγαλώνουμε και δραστηριοποιούμαστε. Η σύνδεση με τη γη μας, είναι ουσιαστικής και συναισθηματικής φύσης. Είναι ο κοινός τόπος που χρησιμοποιήθηκε από τους προγόνους μας και θα τον παραδώσουμε στους επιγόνους μας. Είναι ο χώρος που αγωνίστηκαν οι πρόγονοί μας για να επιβιώσει το είδος μας, η φυλή μας, το έθνος μας. Οι προγονικές μας μνήμες, είναι θεμελιώδεις για την ανάπτυξη της πολιτισμικής μας ταυτότητας. Αυτές πάντοτε συνδέονται με τον ζωτικό χώρο του έθνους μας. Χωρίς αυτόν, έθνος δεν υφίσταται.

    Θυσία υπέρ βωμών και εστιών, σημαίνει θυσία για επιβίωση. Θυσία δική μας για να επιβιώσουν οι ομοειδείς μας και όλες οι κοινωνικές και πολιτισμικές μας κατακτήσεις. Θεμιτό υπό την αλτρουιστική έννοια, ότι θυσιάζω την ζωή μου διότι αναγνωρίζω την ανωτερότητα της ζωής των (πολλών) άλλων, μεταξύ των οποίων είναι και οι απόγονοί μου. Βεβαίως η θυσία, δεν είναι αναγκαίο να είναι η ζωή μας. Μπορεί να είναι και θυσία πολλών άλλων αγαθών, η απώλεια των οποίων θα μας επιφέρει μεγάλο πόνο και κόστος.
    Θυσία υπέρ βωμών και εστιών, σημαίνει προάσπιση των αξιών και των εδαφών μας.
    Με αυτή την έννοια, η πατρίδα είναι «ιερή» αφού ως έννοια απαιτεί την απλόχερη προσφορά ακόμα και της ζωής μας. Χωρίς αυτή, δεν θα υπήρχαμε ως έθνος, ως φυλή, ως ιδέα, ως αξία, ως ιστορία, ως φιλοσοφία και πολιτισμός.

    Για όλα τα υπόλοιπα φίλε μου Στοχαστή, δεν μπορώ παρά να τα αποδεχτώ όπως τα τοποθετείς.

    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. εν με απασχολει το πώς και αν θα με χαρακτηρισουν οι αλλοι. Εχω παψει προ πολλου να επιτρεπω σε τριτους να οριζουν την ζωη μου. Εαν φοβαμαι κατι, ειναι να προδωσω τον εαυτο του και αυτο σηκωνει πολλη αναλυση.

    Για να ειμαστε αντικειμενικοι πρεπει να ειμαστε δικαιοι. Αντικειμενικος και δικαιος ειναι το ιδιο πραγμα. Δικαιος ομως οπως διδασκει ο Γκουρτζιεφ, μπορει να ειναι μονο αυτος που μπορει να βαλει τον εαυτο του στη θεση του αλλου. Προσεξε, δεν λεω επουδενι πως δεν εισαι δικαιος. Οι αποψεις που καταθετεις για την εποχη ειναι ολοσωστες. Ομως καπου θεωρω πως ισως πεφτεις στην παγιδα του δικαστη, δηλαδη απαξ και καταλογισαμε την ευθυνη σταματαμε την δικη. Η δικη ειναι μια διαδικασια αποδοσης τιμωριας, και εμεις δεν θελουμε αυτο. Εμεις θελουμε την ευρεση της πληρους αληθειας. Αυτη η αναζητηση ξεκιναει ΜΕΤΑ το τελος της δικης και της αποδοσης τιμωριας ή φταιξιματος.

    Στο πλαισιο αυτο, πρεπει να προσπαθησουμε να φανταστουμε τον εαυτο μας να πολεμαει με τους κομμουνιστες εναντιον του "εθνικου στρατου". Προφανως το 90+% δεν μπορει να πολεμουσε ως κομμουνιστης εναντιον του εθνικου στρατου, γι αυτο και υπηρχαν πολλες μεταπηδησεις στρατοπεδων. Ο Ε.Σ επαψε να υπαρχει ως Ε.Σ, οταν επαψε να υπαρχει νομιμη κυβερνηση στη χωρα, οταν την κατελαβαν οι Γερμανοι και εγκατεστησαν την δικια τους "νομιμη κυβερνηση" ως κατακτητες. Δεν θα ηταν δυνατον να λαμβανουν εντολες απο αυτους. Οταν επεστρεψε λοιπον απο την Μεση Ανατολη ή επανεμφανιστηκε, επρεπε να αναγνωρισει την νομιμη κυβερνηση. Ποια ηταν αυτη ελλειψει εκλογων; Αλλωστε εκεινους τους καιρους δεν δουλευε ετσι γενικως το πραγμα.

    Ο στρατος δεν αναγνωριζε ακριβως την κυβερνηση, αλλα την τοποθετουσε. Επομενως το ποια θα ειναι η κυβερνηση, εξαρτιοταν απο το ποιος θα ηταν ο εθνικος στρατος. Και ο εθνικος στρατος ηταν ενα ασαφες πραγμα, καθως διαλυθηκε ή καλυτερα αφομοιωθηκε στον στρατο των συμμαχων, και μετα επρεπε να ξανα-οργανωθει απο την αρχη. Οποιος ομως τον οργανωνε, θα τον εκανε δικο του, αλλα ποιος θα τον οργανωνε ελλειψει νομιμης κυβερνησης;

    Τελικα, οι συμμαχοι λογω και της συμφωνιας της Γιαλτας ηρθαν να εξασφαλισουν τα "κερδη τους", εμας δηλαδη, που αν και νικητες στον πολεμο "μοιραστηκαμε" ως ηττημενοι. Απο που και ως που να μας μοιρασουν; Συμμαχοι δεν ημασταν; Πολεμισαμε στο πλευρο του Χιτλερ και χασαμε τον πολεμο; Και γιατι να δεχτουμε τον δυτικο ελεγχο δηλαδη;

    Οπως βλεπεις δεν ειναι τοσο ευδιακριτο οσο το παρουσιαζεις. Το ΕΑΜ υπηρξε αρχικα η μονη πηγη αντιστασης στην κατεχομενη Ελλαδα εναντιον των Γερμανων και η δυναμη του ηταν ο λαος. Μετεπειτα λογω των πρακτορων κατεντησε σοβιετικος βραχιονας, διοτι υπηρχε ομαδα που αποφασιζε και οδηγηθηκε στην εξυπηρετηση και συμφεροντων τριτων. Στην Ηπειρο τα πραγματα ηταν πιο καθαρα, διοτι η αντισταση οργανωθηκε γυρω απο ενα προσωπο, τον Ζερβα που τον εμπιστευονταν ολοι.

    Δεν μπορει ομως να εχουμε την απαιτηση να τα γνωριζε αυτα ο απλος στρατιωτης που πολεμαει για μια ελευθερη και ανεξαρτητη ομαδα. Μην ξεχναμε πως οι "αριστεροι" επανδρωναν τον στρατο συνεχως μεσα απο παιδομαζωμα απο τις πολεις που περναγαν. Δεν μπορει, οσο πιεστικοι και εκφοβιστικοι να γινονταν, να μαζευαν πολυ κοσμο αν οσα διαλαλουσαν δεν ειχαν καποια λογικη βαση. Εικαζοντας, φανταζομαι πως θα ελεγαν πως η τωρινη κυβερνηση θα ειναι φυτευτη απο τους βρετανους, θελουν να μας κανουν προτεκτορατο, αποικια, γι αυτο υποφεραμε;πολεμησαμε;πεθαναν οι ανθρωποι μας;, ελατε μαζι μας να ελευθερωσουμε την πατριδα, το εαμ εχει αποδειξει πως δεν πολεμαει για αξιωματα, Αρης Βελουχιωτης Ελληνας ηγετης, κτλ κτλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Ο Ε.Σ εντελλεται απο την πολιτικη αρχη, και η πολιτικη αρχη εχει την ανεση να αντικαταστησει επιτοπου ολους τους επικεφαλεις ολων των τμηματων στρατου ανα πασα στιγμη. Αρα η πολιτικη αρχη τον ελεγχει, καθως οι χαμηλοτεροι σε βαθμο αξιωματικοι ειναι υποχρεωμενοι να ακολουθουν τις εντολες τους. Αρα ο στρατος παιρνει το χρωμα που θελει να του δωσει η πολιτικη αρχη. Εδω ο ΓΑΠ αλλαξε τους 4 αρχηγους ολων των σωματων στρατου σε μια μερα, δεν θα το εκαναν τοτε; Ο ΕΣ πολεμαει τους εχθρους που τον διατασσει η πολιτικη αρχη. Φυσικα και χρωματιζεται και γι αυτο ευθυνεται η ανοησια να ακολουθουμε εντολες.

    Εαν η ιδεολογικη γραμμη του Συριζα προεβλεπε ισχυρο στρατο (που δεν το κανει), τοτε θα μπορουσε αν ηθελε να χρωματισει πανευκολα το στρατευμα, αλλαζοντας τους ανωτερους αξιωματικους με "δικους του", οι οποιοι με τη σειρα τους θα τοποθετησουν κατωτερους αξιωματικους δικους τους και σε πολυ λιγο χρονο, το "χρωματακι" ετοιμο. Εδω τοκανε στα μπαμ ο ΓΑΠ οταν ακουστηκε μια φημη πως ακουστηκε μια προταση να τον "ριξουν".

    Ο ΕΣ πολεμησε ισως εν αγνοια του για να προσδεθουμε στο αρμα της Δυσης, ή εστω για να μην ρισκαρει τυχον προσδεση στο αρμα της Σοβιετιας. Πιθανον αυτη η επιλογη να ηταν η καλυτερη, αλλα ποιος ειχε το δικαιωμα να την κανει για εμας; Ειναι ιστορικο γεγονος, μας αρεσει δεν μας αρεσει. Προφανως πολεμησε για το καλο της χωρας, μα ποιος δεν πολεμαει για το καλο της χωρας του και κατ'επεκταση του λαου της χωρας και κατ'επεκταση για το καλο των ιδιων; Ολοι για το ιδιο πολεμανε. Το εαμ γιατι πολεμαγε; Για το κακο της χωρας; Εθνικο Απελευθερωτικο Μετωπο ηταν εναντιων ολων των επιδοξων κατακτητων, κυριλε ή οχι. Και ο απλος εαμιστης στρατιωτης πιστευε σε αυτο. Τον προσβαλλουμε οταν τον λεμε κομμουνιστη.

    Αλλωστε η Ελλαδα ποτέ δεν απελευθερωθηκε οπως ειπες απο τους ξενους "απελευθερωτες" της. Ωστοσο, την Ελλαδα δεν την απελευθερωσαν οι συμμαχικες δυναμεις. Αν δεχομασταν αυτον τον κανονα που ανεφερες, πως αποτελουμε κτημα των απελευθερωτων μας, τοτε επειδη το ΕΑΜ ειχε απελευθερωσει ηδη την πλειονοτητα της Ελλαδας πριν ερθουν οι "συμμαχοι", τοτε αυτες οι περιοχες επρεπε να υπαχθουν στη δικαιοδοσια του ΕΑΜ. Προσωπικα δεν θα το εμπιστευομουν το ΕΑΜ, αλλα αυτο δεν μπορουμε να το ξερουμε στα σιγουρα πως θα μας προσδενε στο αρμα της Σοβιετιας. Θα εξαρτιοταν απο το ποιος θα επικρατουσε στην ηγεσια του. Οι Ηπειρωτες παντως με τον Ζερβα ειχαν το κεφαλι τους ησυχο σε αυτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Δεν ηταν καλος ο εθνικος στρατος και κακοι οι ανταρτες. Ειναι πολυ αφοριστικο και υπεραπλουστευση και δεν ισχυει. Οι ανταρτες δεν ελαβαν κρυφη υποστηριξη απο τους Βρετανους. Αυτο που λεω δεν το εχω διαβασει καπου, αλλα δεν χρειαζεται. Δεν στεκει σε καμια περιπτωση οι βρετανοι να βοηθουν, αυτους που δεν τους θελουν ουτε να τους βλεπουν. Το οτι ειχαν βρετανικα οπλα οι ανταρτες, σημαινει απλως πως τα εκλεψαν ενω αυτα προοριζονταν για αλλου. Το οτι εικαζουμε πως επιδιωκαν οι ανταρτες περιφερειακη κομμουνιστικη ζωνη ειναι εωλο. Μπορει ναι, μπορει και οχι. Σιγουρα το ΕΑΜ δεν ξεκινησε και μεγαλουργησε ετσι, σιγουρα ομως καταντησε ελεγχομενο απο κομμουνιστικα καθικια.

    Και μενα στην αρχη μου χτυπαγε ασχημα και μου ακουγοταν αριστεριστικο το οτι "τους πεταξαν ναπαλμ" αλλα ειναι αληθεια, πως να το κανουμε. Μην προσπαθεις να το εξορθολογισεις. Αν το δουμε ιστορικα, ισως να ηταν καλυτερα αν ειχε χρησιμοποιηθει πολυ μεγαλυτερη υπεροπλια εναντιον των ανταρτων, διοτι ετσι ο πολεμος θα ειχε ληξει πολυ νωριτερα και θα ειχαμε πολλες χιλιαδες λιγοτερους νεκρους. Δεν παυει ομως ο πολεμος να ηταν "σιγουρακι" υπερ του εθνικου στρατου. Και οταν κατι ειναι σιγουρακι, βρωμαει μεθοδευση, εν προκειμενω βρετανικη ή αμερικανικη.

    Δεν διαφωνουμε στο πορισμα. Εαν εχω μια ενσταση, ειναι πως πρεπει για να ειμαστε σωστοι και δικαιοι να το αντικρισουμε πολυπλευρα. Να δουμε τα δικια ολων των πλευρων. Και αυτο επειδη τοτε θα καταληξουμε στο συμπερασμα πως ο Β'παγκ πολεμος εγινε ωστε οι Αμερικανοι να παρουν την ηγεμονια του πλανητη. Μετα θα δουμε και πως το καταφεραν αυτο, ποιοι τους χρηματοδοτησαν και ηλεγξαν και ποιοι το ενορχηστρωσαν και γιατι. Εαν ομως μεινουμε να λεμε πως οι κακοι κομμουνιστες πολεμησαν εναντιον του εθνικου στρατου και σκοτωναν τα παιδια μας, για να φερουν τα γκουλαγκ στημ Ελλαδα, ε τοτε δεν παμε πουθενα.

    Με το παραδειγμα σου με τον Ιμπραημ, εδειξες μερικα απο τα δικια του ΕΑΜ. Οταν μιλαμε για πατριδα, εννοουμε προφανως ελευθερη πατριδα. Συνφωνω 1000% σε ολα για την πατριδα, αρκει να αναφερομαστε σε ελευθερη πατριδα οπου μπορει να αποφασιζει η ιδια για λογαριασμο της και οχι... βαυαροι βασιλεις.
    Στοχαστης
    ΥΓ.Μπορει να κανω τον δικηγορο των αριστερων, αλλα δυστυχως οφειλω να ομολογησω πως το 95% δεν ξερει που παταει και που βρισκεται

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Φίλε Στοχαστή, φοβάμαι ότι θα πρέπει να ξαναθυμηθούμε μαζί μερικά ιστορικά γεγονότα.
    - Το Ε.Α.Μ. (Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο) δημιουργήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου του 1941, από το ΚΚΕ. Λίγους μήνες πριν (22 Ιουνίου), οι Γερμανοί είχαν επιτεθεί στην Ρωσία. Ο Ζαχαριάδης "κήρυξε" τον πόλεμο στον Άξονα, επειδή αυτός επιτέθηκε στην "μαμά" Ρωσία και όχι επειδή είχε ήδη κυριεύσει την Ελλάδα.
    - Η ιδρυτική διακήρυξη του ΕΑΜ, αρχικά αναφερόταν σε όλους τους Έλληνες (ανεξαρτήτου ιδεολογίας) που επιθυμούσαν να αντιδράσουν στον κατακτητή, με σκοπό την απελευθέρωση. Πολύ γρήγορα όμως, αυτή η γενίκευση χάθηκε και κυριάρχησε η κομματική γραμμή του ΚΚΕ, ενώ σχηματίστηκε το ένοπλο τμήμα του ΕΛΑΣ με αρχηγό τον Άρη Βελουχιώτη. Όσοι ήσαν μη αριστεροί, εξαναγκάστηκαν να αποχωρήσουν ή να αποδεχτούν την κομμουνιστική γραμμή.
    - Κι άλλες οργανώσεις σχηματίστηκαν, με σπουδαιότερη αυτή του ΕΔΕΣ του στρατηγού Ζέρβα, απηλλαγμένη από κομμουνιστικές εξαρτήσεις και ιδεολογίες. Οι διενέξεις μεταξύ των οργανώσεων, πήραν γρήγορα διαστάσεις σύρραξης και μαχών στη ύπαιθρο.
    - Σε κάποια βουνά της υπαίθρου, που η παρουσία των Ιταλών υπήρξε χαλαρή, ο ΕΛΑΣ δημιούργησε "κυβέρνηση του βουνού" (στα βουνά της Ρούμελης, την 10 Μαρτίου 1944), όταν ο ΕΑΜ, διαβλέποντας την νίκη των συμμάχων, επιχείρησε να δημιουργήσει πολιτικό τετελεσμένο για την διακυβέρνηση της χώρας, 7 μόλις μήνες πριν απελευθερωθεί η Ελλάδα.
    - Η επίσημη αλλά εξόριστη από τις κατοχικές δυνάμεις κυβέρνηση της Ελλάδας, ήταν η «κυβέρνηση του Καΐρου», με επικεφαλής τον βασιλιά Γεώργιο Β΄και πρωθυπουργό τον Εμμανουήλ Τσουδερό, οι οποίοι κατέφυγαν εκεί μετά την Γερμανική εισβολή. Ήταν η τελευταία επίσημη κυβέρνηση τη ελεύθερης Ελλάδας. Η επιρροή της στην Ελλάδα ήταν μικρή, αφού οι επαφές ήταν δύσκολες και η κατάσταση στην πατρίδα έφερε ως κυρίαρχη δύναμη τον ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, λόγω της αδράνειας των μη κομμουνιστικών παρατάξεων. Το ΚΚΕ άδραξε την ευκαιρία και επέβαλε μια de facto «κυβέρνηση», πριν την επιστροφή της νομίμου κυβερνήσεως.
    - Ο ελληνικός στρατός (Ε.Σ.) δεν έπαψε ποτέ να υπάρχει. Μετά την ολοκληρωτική κατάκτηση της χώρας από τους Γερμανούς, οι περισσότεροι έφεδροι και επιστρατευμένοι πολίτες, επέστρεψαν στις οικίες τους, αλλά το μεγαλύτερο ποσοστό των αξιωματικών και υπαξιωματικών και χωροφυλάκων, διέφυγε μαζί με την επίσημη κυβέρνηση στην Μέση Ανατολή, συνεχίζοντας τους αγώνες κατά του Άξονα, γράφοντας ένδοξες σελίδες στην στρατιωτική ιστορία του. Δεν απορροφήθηκε από τον Βρετανικό στρατό, αλλά διατηρήθηκε αυτούσιος και αυτοδιοίκητος, διαιρεμένος σε τρεις Ελληνικές Ταξιαρχίες και ένας Ιερός Λόχος με απλή υπαγωγή στον Στρατηγό Μοτγκόμερυ. Οι Ελληνικές Ταξιαρχίες μαζί με τον Ιερό Λόχο σημείωσαν πολύ σημαντικές επιτυχίες στους αγώνες κατά των δυνάμεων του Άξονα. Τον Ελληνικό Στρατό Μέσης Ανατολής, επάνδρωσαν και πολλοί εθελοντές από την Ελλάδα, ακόμα και ανήλικοι μαθητές (16-17 ετών).
    - Ένα μέρος του ελληνικού στρατεύματος μάλιστα, υπό κομμουνιστική επιρροή, στασίασε και επιτέθηκε κατά των μη κομμουνιστών συναδέλφων τους, με σκοπό να διασαλεύσει την συνοχή του ελληνικού τμήματος. Είναι γνωστή σαν ΕΑΜική ανταρσία, η οποία κατεστάλη με την βοήθεια των Γκούρκας του Βρετανικού στρατού.
    - Παρόμοια κατάσταση, υπήρξε και με τον Γαλλικό στρατό, τμήματα του οποίου διέφυγαν επίσης στην Μέση Ανατολή και σχημάτισαν τις λεγόμενες «ελεύθερες Γαλλικές δυνάμεις» υπό τον στρατηγό Λεκλέρκ, πολεμώντας στο πλευρό των συμμάχων. Με την επιστροφή τους στην Γαλλία, δεν αμφισβητήθηκαν ποτέ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. - Όταν αποχώρησαν οι Γερμανοί από την χώρα, η επίσημη ελληνική κυβέρνηση με πρωθυπουργό πλέον τον Γεώργιο Παπανδρέου, επέστρεψε στην Ελλάδα και τμήμα του ΕΛΑΣ την υποδέχθηκε με τιμητικό άγημα. Συνεπώς το ΚΚΕ δεν αμφισβήτησε την νομιμότητα της επίσημης κυβερνήσεως του Καΐρου, ενώ την είχε ήδη αναγνωρίσει ως μοναδική και επίσημη, στο Συνέδριο του Λιβάνου. Η «κυβέρνηση του βουνού» διαλύθηκε από μόνη της, στις 9 Οκτωβρίου 1944. Σχηματίστηκε λοιπόν η νέα «κυβέρνηση εθνικής ενότητος» με πρωθυπουργό του Γ. Παπανδρέου, στην οποία συμμετείχαν και επτά (7) υπουργοί του ΕΑΜ. Από αυτούς, στις 2 Δεκεμβρίου, παραιτήθηκαν οι έξι (6), ξεκινώντας τα γνωστά «Δεκεμβριανά».
    - Ο ελληνικός στρατός λοιπόν, δεν έπαψε ποτέ να υφίσταται (έστω και αποδυναμωμένος), όπως και η ελληνική κυβέρνηση. Η επάνοδός τους ήταν αποδεκτή, ακόμα και από το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΚΚΕ, ενώ η πρώτη κυβέρνηση, ήταν συνεργατική.
    - Η κυβέρνηση που προέκυψε μεταπολεμικά, είχε την αναμενόμενη επίδραση των νικητών και ειδικότερα αυτών που ηγήθηκαν του πολέμου: των Βρετανών. Ας μην ξεχνάμε τον μόνιμο ρόλο της Αγγλίας στα ελληνικά ζητήματα και την επιρροή της μέσω της βασιλικής οικογενείας. Δυστυχώς, η επιρροή της Αγγλίας ήταν εκ των ων ουκ άνευ δεδομένη, ειδικά τότε! Αν και συμμετείχαμε ουσιαστικά στον αγώνα κατά του Άξονα στο πλευρό των συμμάχων, η εθνική μας ισχύς ήταν ελάχιστη για να επιβάλλει στο μέτρο του δικαίου, τα δικά μας κέρδη. Η Ελλάδα, δεν είχε την δυνατότητα να προβάλλει το δικαίωμά της για αυτοδιάθεση και απεξάρτηση από τους ισχυρούς. Η ανύπαρκτη οικονομία, οι κατεστραμμένες υποδομές και ο εξαθλιωμένος λαός, δεν άφηναν περιθώρια για κάτι τέτοιο. Η βοήθεια από τους συμμάχους (σχέδιο Marshall), δέσμευσε ακόμη περισσότερο την υποτέλεια της χώρας στους ισχυρούς της Δύσης. Δεν υπήρχαν εναλλακτικοί δρόμοι και αυτό ίσχυσε για όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Έτσι οι Αγγλοαμερικάνοι, εδραίωσαν την κυριαρχία τους στην Ευρώπη, καθώς και η Ρωσία στην δική της ζώνη επιρροής (Σύμφωνο της Βαρσοβίας).
    - Το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΚΚΕ επιδίωξε να τρέψει την χώρα προς τον άλλο πόλο επιρροής, αυτόν της Ρωσίας. Κάτι τέτοιο όμως, δεν ήταν συμφωνημένο από τις μεγάλες δυνάμεις (Αμερική-Αγγλία-Ρωσία) και δεν υπήρχε περίπτωση να επιτραπεί. Έτσι, η βρετανική παρουσία την πρώτη περίοδο της ελληνικής διακυβέρνησης, είχε ισχυρή επιρροή όχι μόνο δια του «συμμάχου» της Γ. Παπανδρέου, αλλά και με την στρατιωτική της παρουσία, υπό τον στρατηγό Σκόμπυ. Στόχος των Βρετανών, ήταν η εξάλειψη του κομμουνιστικού πόλου, που διατάρασσε την συμπεφωνημένη ισορροπία.
    -Έτσι φτάσαμε στα Δεκεμβριανά του 1944 και στην συνέχεια στην εμφύλια διαμάχη, μέχρι το 1949, όπου επικράτησε η κυβέρνηση (δυτικής ροπής) με τον λεγόμενο «εθνικό στρατό» (σε αντιδιαστολή με τον αυτοαποκαλούμενο «δημοκρατικό στρατό» των κομμουνιστών). Επρόκειτο βεβαίως για τον επίσημο στρατό της Ελλάδος, ο οποίος όπως είπαμε, δεν διαλύθηκε ποτέ.
    - Ο ελληνικός στρατός, δεν έχει χρώμα πολιτικό, διότι αποτελεί έναν ενιαίο οργανισμό με υποδομή, ιεραρχία και κανόνες, που δεν αλλάζουν ποτέ. Ακόμα και όταν αλλάζουν οι επιτελείς (η ηγεσία), ώστε να είναι φίλα προσκείμενη στην εκάστοτε κυβέρνηση, ο στρατός παραμένει αμετάβλητος στην ουσία του. Ποτέ δεν είναι δυνατόν να «ξηλωθεί» το σύνολο των αξιωματικών του, προκειμένου να αντικατασταθεί με ένα άλλο, που να είναι κομματικά προσκείμενο προς την κυβέρνηση. Ο λόγος είναι ότι απλά, δεν υπάρχει αυτό το «άλλο»! Αξιωματικός δεν μπορεί να γίνει κανείς εξ απονομής. Υπάρχει διαδικασία εκπαίδευσης και εξέλιξης για να ανέλθει κανείς στα βαθμολογικά αξιώματα του στρατεύματος, τα οποία απαιτούν σταδιακή και πολύχρονη πορεία. Το μόνο που μπορεί να αντικατασταθεί, είναι η κεφαλή της ηγεσίας, δηλαδή 10-20 άνθρωποι (στρατηγοί). Ο υπόλοιπος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. μηχανισμός δεν μπορεί να αντικατασταθεί, διότι το στράτευμα διαλύεται. Η αντικατάσταση της ηγεσίας του στρατού, δεν μεταφράζεται σε μετατροπή του σε «κομματικό στρατό». Δεν αλλάζει η αποστολή του, παρά μόνον η «φιλικότητα» προς την κυβερνητική πολιτική, για την άμυνα και τους εξοπλισμούς. Να είσαι σίγουρος ότι και ο ΣΥΡΙΖΑ αν κυβερνήσει, θα τοποθετήσει δικούς του φίλους στην ηγεσία.
    Αυτό όμως δεν θα κάνει τον στρατό «αριστερό»! Οι ένοπλες δυνάμεις, έχουν συγκεκριμένο ρόλο και οποιαδήποτε κυβέρνηση επιθυμεί να είναι ετοιμοπόλεμος και πειθήνιος στις εντολές της. Εξάλλου, έτσι προβλέπει και το σύνταγμα.
    - Ο στρατός στην Ελλάδα, ποτέ δεν υπαγόρευσε κυβερνήσεις, εκτός από τις περιπτώσεις των στρατιωτικών πραξικοπημάτων. Αυτός ήταν και ο λόγος που προέβαινε στα πραξικοπήματα και αναλάμβανε την εξουσία. Ακριβώς επειδή δεν μπορούσε να ελέγξει τους πολιτικούς. Το μοντέλο άσκησης επιρροής στους πολιτικούς από το στράτευμα, ισχύει στην Τουρκία (αν και άρχισε και εκεί να αποδυναμώνεται).
    -Αναρωτιέσαι «γιατί να δεχτούμε τον δυτικό έλεγχο». Νομίζω ότι τα παραπάνω στοιχεία, σου απαντούν. Στα δικά του πόδια, δυστυχώς, στέκεται μόνο ο ισχυρός. Ο ανίσχυρος ούτε καν να διαλέξει σε πιο άρμα θα ανεβεί μπορεί! Τον επιλέγουν οι ισχυροί. Τραγικό ή όχι, αυτή είναι η πραγματικότητα.
    -Ας μην μπούμε στην συζήτηση του τι θα ήταν το ιδανικό ή τι θα έπρεπε να είχε γίνει… Ας δεχτούμε την ιστορική αλήθεια και ας γίνει αυτή οδηγός μας, για το δικό μας αύριο.
    -Όσοι πολέμησαν στο πλευρό των ΕΛΑΣιτών, σαφώς και πίστευαν ότι θα ωφελήσουν τον τόπο τους. Δύσκολα θα πίστευε κανείς, ότι πολέμησαν για να καταστρέψουν την Ελλάδα (ειδικά εκείνη την εποχή, διότι σήμερα πραγματικά υπάρχουν και τέτοιοι άνθρωποι)! Πλανεμένοι οι περισσότεροι, μα αγνοί πατριώτες. Πίστεψαν ότι πολεμούσαν όχι για ανεξαρτησία, αλλά για μια διαφορετική εξάρτηση (τη Σοβιετική). Ακόμα και οι ιδεολόγοι κομμουνιστές, πίστευαν ότι η ο κομμουνισμός είναι το ιδανικό πολίτευμα που καταργεί την αδικία και φέρνει ισότητα. Όσοι απ’ αυτούς, κατέληξαν στην Σοβιετική Ένωση ή στους δορυφόρους της, έζησαν στο πετσί τους την εφαρμογή αυτής της ιδεολογίας.
    -Η Ελλάδα δεν απελευθερώθηκε από ιδίες δυνάμεις, αλλά όταν άρχισε η υποχώρηση των Γερμανών στον ευρωπαϊκό χώρο, εγκατέλειψε την Ελλάδα οπισθοχωρώντας. Η συλλογική νίκη των συμμάχων (μεταξύ των οποίων και της Ελλάδας) στο ευρύτερο μέτωπο, ανάγκασαν τους Γερμανούς σε υποχώρηση και τελικά στην ήττα τους. Συνεπώς η Ελλάδα απελευθερώθηκε εξ αιτίας της συνολικής κατάστασης του πολέμου και όχι επειδή έγιναν ειδικές επιχειρήσεις στον Ελλαδικό χώρο. Βεβαίως δόθηκαν μικρές μάχες και σημειώθηκαν αψιμαχίες, μικρής έκτασης κατά την υποχώρηση των Γερμανών.
    - Οι Βρετανοί, προκειμένου να βοηθήσουν την ελληνική αντίσταση, έστελναν όπλα και εξοπλισμό σε όλους τους αντάρτες των βουνών. Πρώτος και κυριότερος παραλήπτης αυτού του εξοπλισμού, υπήρξε όπως ήταν φυσικό το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ.
    -Αν υποθέσουμε ότι κυριαρχούσαν οι κομμουνιστές (ΚΚΕ) στην Ελλάδα (τουλάχιστον στο βόρειο τμήμα της), το σχέδιο προέβλεπε την προσάρτηση των ελληνικών εδαφών στην επικράτεια της Κομμουνιστικής Γιουγκοσλαβίας και ένα μέρος στην Βουλγαρία. Η συμφωνία των ποσοστών (συμφωνία της χαρτοπετσέτας) μεταξύ Τσώρτσιλ και Στάλιν, προέβλεπε το μοίρασμα του 50% της Γιουγκοσλαβίας στην κάθε κάθε μεριά και το 75% της Βουλγαρίας στην μεριά της Ρωσίας. Μιλάμε για επιρροές. Η Ελλάδα ερχόταν με ποσοστό 10%. Συνεπώς δεν μπορούσε να δικαιολογηθεί η αλλαγή συνόρων και η διεύρυνση του χώρου της Σοβιετικής επιρροής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Ο μόνος τρόπος «νομιμοποίησης» της προσάρτησης των ελληνικών εδαφών στη Γιουγκοσλαβία, θα ήταν η διεύρυνση του κρατιδίου της Μακεδονίας (της νότιας Γιουγκοσλαβίας δηλαδή) και η δημιουργία μιας νέας κομμουνιστικής ζώνης, ημιανεξάρτητης από το Κρεμλίνο. Μιλάμε για ένα μόρφωμα, αμφίβολης εξέλιξης και αποδοχής από τους νέους γεωπολιτικούς χάρτες. Γενικώς λοιπόν, το εγχείρημα του ΚΚΕ δεν φαίνεται να είχε βιώσιμη εξέλιξη.
    -Η ιστορική μελέτη πάνω στις συνθήκες που διεξήχθη το εμφύλιος (ή κομμουνιστοσυμμοριτοπόλεμος), αποδεικνύει ότι καθόλου απλός και «σιγουράκι» ήταν. Επειδή τυγχάνει να γνωρίζω πολλές λεπτομέρειες για αυτές τις μάχες, θα ήταν κατάχρηση χρόνου και χώρου αν έμπαινα σε λεπτομέρειες για να στο αποδείξω. Αν όμως το επιθυμείς, μπορώ να το πράξω.
    -Η πατρίδα πρέπει να είναι ελεύθερη κι όταν δεν είναι, πρέπει να αγωνιζόμαστε (και να θυσιαζόμαστε) για να γίνει ελεύθερη. Ο ΕΑΜ, δεν μονοπώλησε τον αντιστασιακό αγώνα, αφού υπήρχαν και ο ΕΔΕΣ και ο ΕΚΚΑ. Το παράδειγμά μου με τον Ιμπραήμ, δεν ξέρω ποια «δίκια» δίνει στον ΕΑΜ, σίγουρα όμως αναφέρεται στην ανάγκη για ενότητα στους κοινούς αγώνες για την πατρίδα. Αυτό που οδήγησε τον Ιμπραήμ στην νικηφόρα επέλασή του, ήταν η διχόνοια των επαναστατημένων Ελλήνων, που ενώ δεν είχε ακόμα σταθεροποιηθεί η ελευθερία τους, πολεμούσαν μεταξύ τους για την εξουσία (και πάλι για την υπαγωγή μας, μεταξύ Αγγλογάλλων και Ρώσων)!
    Ελπίζω να μην έγινα κουραστικός.
    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Ευχαριστω, αναφερθηκες πολυ λεπτομερως και σαφως. Θα συμφωνησω σχεδον σε ολα. Και κατανοησα ακομα πιο πληρως την εποχη

    Αυτο που ηθελα "να παρω" ηταν πως οι ανταρτες ηταν "πλανεμενοι οι περισσοτεροι, μα αγνοι πατριωτες". Ασυμβιβαστοι, σκληροι πολεμιστες, περισσοτερο ιδεολογοι παρα πραγματιστες, θα προσεθετα εγω. Νομιζω αυτα τους περιγραφουν. Θεωρω πως το ΕΑΜ ηταν ενα οχημα που τους εδινε την ευκαιρια να πολεμησουν για τον αγωνα της ανεξαρτησιας. Το οτι απεκτησε κομμουνιστικο χρωμα ηταν κατι αρνητικο, οσοι απο το λαο το επανδρωναν ομως δεν ενδιαφερονταν για το Κκε και τα σχεδια του, αλλα για την ελευθερια της πατριδας. Αγνα σκεπτομενοι, δεν διεβλεπαν τη διαφορετικη ατζεντα της ηγεσιας, γι αυτο και μετα αρκετοι που τα παρατηρουσαν μεταπηδουσαν σε αλλες ομαδες αντιστασης. Επουδενι δεν θα δεχονταν η πλειονητα ανεξαρτητοποιησεις απο την Ελλαδα και προσχωρησεις αλλου. Αυτα ηταν τερτιπια των πονηρων που τους εξαπατουσαν πως θα το εκαναν για το καλο της Ελλαδας. Πιθανοτατα δεν θα γινονταν αποδεκτο εσωτερικα του ΕΑΜ, καθως εαμ σημαινε εθνικο απελευθερωτικο μετωπο, μετωπο δηλαδη για την εθνικη απελευθερωση.

    Αν δεχτουμε πως η πλειονοτητα των ανταρτων πολεμουσε για μια, ρεαλιστικως ανεδαφικη λογω των συνθηκων που μας ειχαν οδηγησει, ανεξαρτητη Ελλαδα σε κοντρα και των αριστερων πρακτορισκων που δεν συμφωνουσε μαζι τους, τοτε θεωρω πως ειμαστε κοντα στη δικαιη αναγνωση της ιστοριας. Αλλωστε δεν γνωριζω καποιον αριστερο που να λεει καλα λογια για τον Ζαχαριαδη. Ειναι πιθανον ομως πως με σταλινικες μεθοδους θα οδηγουσαν το εαμ εκει που ηθελαν και που ανελυσες γεωπολιτικα, ομως σιγουρα η πλειονοτητα δεν τα γνωριζε και θα διαφωνουσε σε εντονο βαθμο.

    Νομιζω τωρα εχουμε την πληρη εικονα της εποχης. Σωστο πως οσοι πηγαν Σοβιετικη Ενωση, βιωσαν τα μετεπειτα χρονια τι εστι κομμουνισμος. Αυτοι οι ανθρωποι ειναι η ζωντανη αποδειξη πως αλλα περιμεναν και τους ειχαν υποσχεθει, και αλλα ειδαν. Οποιος εχει ζησει σε κομμουνισμο (χωρις να ειναι σταλινικο γραναζι), ξερει πως ανθρωπινο ειναι να μην εισαι κομμουνιστης.
    Στοχαστης

    ΥΓ.Το παραδειγμα με τον Ιμπραημ δειχνει τα δικια της εννοιας του Εαμ, του μετωπου εθνικης απελευθερωσης, με την εννοια πως αυτη ακομα δεν εχει πραγματοποιηθει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. ΥΓ.Η πλειονοτητα των ανταρτων πολεμουσε για μια, ρεαλιστικως ΙΣΩΣ ανεδαφικη λογω των συνθηκων που ειχαν διαμορφωθει, ανεξαρτητη Ελλαδα σε κοντρα και των αριστερων πρακτορισκων.
    Τωρα πιστευω πως μπορουμε να λεμε πως ειμαστε δικαιοι
    Στοχαστης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Εύχομαι και εγώ, να είμαστε όντως δίκαιοι! Πάντως η αγνότητα των μαχητών για την απελευθέρωση και την ανεξαρτησία, χάθηκε όταν άρχισαν να στρέφουν τα όπλα τους κατά των συμπατριωτών τους!
    Ο εμφύλιος, δεν δικαιολογείται για κανένα όφελος.
    Δεν είναι δυνατόν να σκοτώσω τα μισά μου παιδιά, για το ..."καλό" της οικογένειάς μου!
    Ακόμα και όταν μάχονταν τον κατακτητή, ταυτόχρονα μάχονταν και με τους συναγωνιστές τους (ΕΔΕΣ-ΕΛΑΣ, κτλ). Ακριβώς όπως μαχόταν οι Μαυρομιχαλαίοι με τους Κολοκοτρωναίους στην επανάσταση... ενώ πολεμούσαν ακόμη με τους Τούρκους...
    Αχ βρε Ελλάδα, πόσο ξέρεις να μας πληγώνεις...
    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Οι ανταρτες (οχι η ηγεσια) πολεμουσαν για μια ανεξαρτητη Ελλαδα, απεναντι σε αυτους που θεωρουσαν πως παρεδιδαν την χωρα σε ξενους
    Ο στρατος (οχι η κυβερνηση) πολεμουσε για μια ανεξαρτητη Ελλαδα απεναντι σε αυτους που θεωρουσε πως θα παρεδιδαν την χωρα σε ξενους. Και οι δυο ειχαν καποιο δικιο.
    Οι εκλογες ειχαν απαγορευτει απο τους ξενους που ειχαν προαποφασισει σε ποιους θα παραδοθουμε. Αρα αλληλοσκοτωθηκαμε για λογαριασμο και εξαιτιας των ξενων. Τι ωραια θαταν να μην θελαν ολοι τοσο πολυ να τους ανηκουμε.

    Το ποιος εστρεψε τα οπλα πρωτος δεν ειναι βεβαιο. Μαλλον ομως ηταν οι ανταρτες. Σε ενα βιβλιο για το Γοργοποταμο νομιζω, σε μια κοινη επιχειρηση εαμ και εδες και λιγοστων βρετανων που εβαλαν κυριως τα εκρηκτικα, που κατεληξε σε μια απο τις μεγαλυτερες επιτυχιες της αντιστασης, διαβασα πως μετα την επιτυχια υπηρξε εκνευρισμος για το ποιος πηρε την δοξα, καθως οι βρετανοι εξηραν το εργο κυριως του Ζερβα. Σε μια λοιπον συναντηση του Αρη Βελουχιωτη με ανταρτες της εμπιστοσυνης του αποφασιστηκε να δολοφονησουν τον στρατηγο Ζερβα, και τον καλεσαν να τον συναντησουν. Αυτος ομως προειδοποιημενος δεν πηγε και αποχωρησε το ιδιο βραδυ.

    Δεν μπορω να ειμαι βεβαιος πως συνεβη ετσι, αλλα το θεωρω πολυ πιθανον. Αρα μαλλον απο το σταδιο της αμφιβολιας για την ατζεντα των "αλλων", στην πολεμικη αντιπαραθεση πρεπει να περασαν πρωτοι μαλλον οι ανταρτες καθως μπορει να ηταν σκληραγωγημενοι και αξιομαχοι πολεμιστες, ηταν ομως καπως αγροικοι και με ελλειψη παιδειας και μορφωσης με αποτελεσμα να τους εκμεταλλευονται πονηροι ή να μην εχουν καθαρη σκεψη.

    Θυμαμαι οταν ημουν μικρος, ειχα στενοχωρηθει αφανταστα με τον Πελοποννησιακο πολεμο. Λατρευα Αθηναιους για την οξυδερκεια του πνευματος τους και Λακεδαιμονιους για το αδαμαστο και ανυποτακτο του χαρακτηρα τους. Ο μεταξυ τους πολεμος με ειχε σημαδεψει. Γιατι, γιατι, γιατι ρωτουσα. Δεν μπορουσα να καταλαβω.

    Ετσι και τωρα, ετσι και το '21. Η ιστορια επαναλαμβανεται και θα επαναλαμβανεται επ απειρον μεχρι οι Ελληνες να κατανοησουν και να παρουν το μαθημα τους. Να καταλαβουν που κανουν λαθος. Οσο δεν συμβαινει αυτο, ηβΕλλαδα θα συνεχισει να μας πληγωνει. Δεν μας πληγωνει ομως η Ελλαδα, οι Ελληνες μας πληγωνουν, εμεις μας πληγωνουμε, οι Ελληνες.

    Ποιο ειναι το μαθημα που πρεπει να λαβουν οι Ελληνες λοιπον; Το εχουν λαβει ωστε να σπασουν τον κυκλο της τραγικοτητας του αλληλοσπαραγμου τους;Σιγουρα δεν το εχουν λαβει και κυριως δεν το εχουν καταλαβει καν. Αποδειξη πως λιγα χρονια μετα καποιοι πονηροι χρησιμοποιησαν ενα πορτοκαλι Πολυτεχνειο και το φαγαμε αμασητο, καθως ο λαος ασχολουνταν με αριστερους-δεξιους. Ακομα και σημερα η πολιτικη μας σκηνη ειναι δεξιοι (ΝΔ, αδωνις,βοριδης κτλ) και αριστεροι (συνασπισμος ριζοσπαστικης αριστερας). Το διπολο ειναι εδω, ενωμενο δυνατο, και πολωμενο.

    Ποιο ειναι λοιπον το μαθημα που πρεπει να συνειδητοποιησουν οι Ελληνες; Εμεις, εδω και τωρα; Ειναι ξεκαθαρο πως αυτο επιζητειται. Και αν δεν το κανουμε εμεις εδω που ας πουμε ειμαστε διανοητες(πςςς) και δεν εχουμε 67 τονους "εγω", δεν ξερω ποιος θα το κανει.

    Ποιο ειναι λοιπον το μαθημα που πρεπει να κατανοησουν οι Ελληνες; Ειλικρινα αν παρακολουθει καποιος την συζητηση πρεπει να αποτολμησει να δωσει μια απαντηση. Ειναι θεμελιωδους σημασιας. Θα επιχειρησω και εγω να δωσω μια απαντηση, χωρις να γνωριζω ακομα ποια θα ειναι αυτη.Δεν το παιζω ξερολας,.δεν την ξερω. Θα επιχειρησω μετα να την στοχαστω
    Στοχαστης


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Χάριν της αντικειμενικότητας, σχετικά με το ποιος ξεκίνησε πρώτος τις επιθέσεις για να ξεκινήσει ο εμφύλιος, θα παραθέσω σχετικό χωρίο από την (αριστερών τοποθετήσεων), Βικιπαίδεια:
    "Η μάχη των διαδηλώσεων
    Στις 15 Οκτώβρη 1944 οργανώθηκε διαδήλωση από τις εθνικιστικές οργανώσεις η οποία χτυπήθηκε στη περιοχή της Ομόνοιας από οπαδούς του ΕΑΜ οι οποίοι λύντσαραν και προπηλάκισαν μέλη των εθνικιστικών οργανώσεων[5]. Η απάντηση δεν άργησε να έρθει όταν μέλη διαδήλωσης του ΕΑΜ πυροβολήθηκαν με αποτέλεσμα δεκάδες νεκρούς και τραυματίες από ένοπλους που είχαν καταλύσει στα ξενοδοχεία της περιοχής[6]. Παρόλους τους νεκρους της η εαμική αντίδραση παρέμεινε στο πλαίσιο της καταγγελίας, χωρίς αντίποινα[7]. Από τα πυρά σκοτώθηκαν τουλάχιστον επτά μέλη εαμικών οργανώσεων και τραυματίστηκαν 82[8]."

    http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%B5%CE%BA%CE%B5%CE%BC%CE%B2%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%AC

    Έτσι τουλάχιστον, ξεκίνησαν τα Δεκεμβριανά. Από ΄κει και ύστερα η ιστορία είναι λίγο πολύ, γνωστή.
    Όσα συνέβησαν κατά τον αντιστασιακό αγώνα στην διάρκεια της κατοχής, δεν αποτέλεσαν αναγκαστικά αιτία για τον εμφύλιο. Ο εμφύλιος ξεκίνησε για την μεταπολεμική πορεία της χώρας.

    Σε λίγες μέρες, θα "γιορτάσουμε" το Πολυτεχνείο. Κατά την γνώμη μου, γιορτές τέτοιου είδους που διαιωνίζουν το μίσος και εντείνουν την πόλωση, μέσα από ψεύδη και στρεβλώσεις, θα πρέπει να σταματήσουν. Το ίδιο θα πρέπει να γίνει και για την "επέτειο" Γρηγορόπουλου, Φύσσα, των Φουντούλη και Καπελώνη, κτλ. Οι επέτειοι που θα πρέπει να εορτάζονται, θα πρέπει να είναι όσες μας θυμίζουν ιστορικά γεγονότα του ένωσαν τους Έλληνες εναντίον των εχθρών τους, για να λειτουργούν ως παράδειγμα προς μίμηση στις επόμενες γενεές.

    Δεν ξέρω αν εμείς αντί για 67 τόνους εγωισμού, έχουμε κατέβει στους 53, το θέμα είναι πως θα συμβεί αυτό σε συλλογικότερο επίπεδο.
    Και η απάντηση εδώ, νομίζω ότι είναι η παιδεία.
    Όταν όμως, έχεις σήμερα σχολεία που από το δημοτικό οι δάσκαλοι και οι δασκάλες κάνουν αριστερή προπαγάνδα (διότι πιστεύουν δογματικά ότι έχουν χρέος να το πράξουν αυτό), πιστεύουν στον πολυφυλετισμό και τον πολυπολιτισμό, τα βιβλία είναι γραμμένα αποκλειστικά με τέτοια κριτήρια, ενώ μέσα έχουν απίστευτα επιστημονικά και γλωσσικά λάθη, τότε πως να ελπίζουμε σε μια παιδεία που θα δίνει ήθος, αγωγή και γνώσεις;
    Όσο οι πολιτικοί και οι ψευτοδιανοούμενοι "ακαδημαϊκοί", θεωρούν ότι η παιδεία είναι ένας χώρος που θα γίνεται προπαγάνδα, πλύση εγκεφάλου και πολιτικής κατεύθυνσης των νέων, τόσο η πόλωση, η θόλωση και ο φανατισμός θα υπάρχουν στις ψυχές των νέων μας και των πολιτών αργότερα!
    Όσο κι αν φωνάζουμε εμείς φίλε Στοχαστή, δύσκολα θα μας ακούσουν τα κλειστά αυτιά των φανατισμένων προβάτων...
    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Ε βεβαια, πως να μην εχουμε συνεχεια του μισους οταν γιορταζουμε "πολυτεχνεια " με χιλια δυο κατασκευασμενα ψεματα οπως με την δηθεν νεκρη Ηλενια!!!!
    Ωραιο αρθρο ειδα εδω http://gianniotis.blogspot.gr/2014/11/the-game-is-over.html για το παραμυθακι που εστησαν για το πολυτεχνειο οι αριστεροι με τη βοηθεια λεω 'γω των αμερικανων.
    Οι καθηγητες των σχολειων θα εχουν την ευκαιρια ακομα μια φορα να κανουν την αριστερη τους προπαγανδα στης ψυχουλες των παιδιων.......
    Κωστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και πολύ σωστά υποψιάζεσαι, τον αμερικανικό δάκτυλο στην υπόθεση του Πολυτεχνείου...
      ΛΥΚΙΟΣ.

      Διαγραφή
  48. ΑΥΤΟΣ Ο ΤΥΠΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΟΜΟΙΟΙ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΖΗΤΟΥΛΕΣ ΤΗΣ ΑΦΑΝΕΙΑΣ ΕΝΑΣ ΗΡΟΣΤΡΑΤΟΣ ΠΑΝΤΑ ΥΠΗΡΧΑΝ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αφήστε το σχόλιό σας
Φίλοι του ιστολογίου, παρακαλώ να κάνετε ελεύθερα τον σχολιασμό σας, αλλά να απέχετε από ύβρεις και προσβολές προσώπων, καθώς και να χρησιμοποιείτε την Ελληνική γλώσσα και γραφή (όχι greeklish). Προσβλητικά και υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται. Επίσης διαγράφονται spam και διαφημίσεις άλλων ιστολογίων, αλλά και κάθε άλλο σχόλιο που δεν συνάδει με το ύφος και το ήθος που ορίζει ο δημιουργός και διαχειριστής του ιστολογίου.

ΠΡΟΣΟΧΗ:
Τα σχόλια ελέγχονται πριν δημοσιευθούν.



.