Πέμπτη 26 Ιουνίου 2014

Η ΠΛΑΝΗ ΤΗΣ ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟΤΗΤΑΣ



n

Γράφει η ΣΩΤΗ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ
Επανέρχομαι σε ένα σοβαρό ζήτημα που δεν γίνεται ευρέως κατανοητό στη Δύση παρά την ολοφάνερη αύξηση του ευρωσκεπτικισμού, της ισλαμοφοβίας και των αντιδράσεων εναντίον της θλιβερής προοπτικής της Ευραβίας. Αυτές οι αντιδράσεις δεν προέρχονται μόνον από «δεξιούς» και «ρατσιστές»· προέρχονται από πρώην μουσουλμάνους θεωρητικούς (Αλί Σινά, Τασλίμα Νασρίν, Ανβάρ Σαΐχ) κι από κοσμικούς φιλοσόφους (Μισέλ Ονφρέ, Κρίστοφερ Χίτσενς, Ρίτσαρντ Ντόκινς). Αρχίζω με την παραδοχή ότι τα παραπάνω αισθήματα είναι δικαιολογημένα και οφείλονται σε συγκεκριμένα γεγονότα και λανθασμένες πολιτικές.

H πολυπολιτισμικότητα είναι ένα ιδανικό που συντηρεί διακριτούς εθνοτικούς πολιτισμούς στο εσωτερικό ενός κράτους: όπως π.χ. την εφαρμογή της σαρία στη μουσουλμανική κοινότητα της Θράκης. Πρόκειται για ρήξη του πολιτιστικού ήθους που κάποτε ήταν ενιαίο και ευνοούσε τον «πλουραλισμό», δηλαδή την πολιτιστική ενσωμάτωση των διαφόρων ξένων ομάδων –θρησκευτικών και εθνοτικών– στη νομοθεσία, στις αξίες και στους θεσμούς μιας χώρας. Η εφαρμογή της πολυπολιτισμικότητας εμποδίζει την αφομοίωση και κατακερματίζει («βαλκανοποιεί») την κοινωνία η οποία δεν επιτυγχάνει ενιαία εθνική ταυτότητα. Αυτή η αποτυχία έχει ανυπολόγιστες συνέπειες: οι μειονότητες παραμένουν προσκολλημένες σε βάρβαρα ήθη· περικλείονται και απομονώνονται από την ευρύτερη κοινωνία και, με τη θεαματική τους «ασυμβατότητα», προκαλούν ρατσιστικά αισθήματα στους πολίτες των χωρών υποδοχής (επ’ αυτού καλό είναι να διαβάσει κανείς τον Ετιέν Μπαλιμπάρ που κάνει λόγο για τις κραυγαλέες «ορατές διαφορές»).

Έτσι, σε όλες τις δυτικές χώρες, η πρακτική της πολυπολιτισμικότητας έχει δημιουργήσει απειλή για τον πολιτισμό, την ταυτότητα και τις αξίες: το παλιό αμερικανικό χωνευτήρι ξεχάστηκε και αντικαταστάθηκε από μια παράλογη ιδέα ισοπεδωτικής κοινωνικής ανθρωπολογίας (περί «ισοτιμίας των πολιτισμών» και «πανέμορφου μωσαϊκού») και δήθεν πολιτικής ορθότητας. Για παράδειγμα, όταν το 2006 η αυστραλιανή κυβέρνηση προσπάθησε να επιβάλει εξετάσεις (στην αγγλική γλώσσα, στην τοπική ιστορία κτλ) σε όσους ζητούσαν την αυστραλιανή υπηκοότητα, η αριστερά αντέδρασε εντόνως. Κι όμως οι εξετάσεις στη γλώσσα και στην ιστορία θα έπρεπε να είναι αυτονόητες – ειδαλλιώς, δημιουργούνται ξεχωριστές κοινότητες με διαφορετικά δικαιώματα και υποχρεώσεις. Αναφέρω εδώ, ενδεικτικά, ότι στις συνεντεύξεις στις οποίες υποβάλλονται μετανάστες που επιθυμούν να γίνουν Γάλλοι πολίτες, πολλοί μουσουλμάνοι αρνούνται να προσυπογράψουν το γαλλικό Σύνταγμα: η συμπεριφορά αυτή είναι, φυσικά, απαράδεκτη – αποτελεί όμως συνέπεια μιας μακρόχρονης εσφαλμένης μεταναστευτικής πολιτικής που πήρε το ελκυστικό όνομα «πολυπολιτισμική».

Η πολυπολιτισμικότητα είναι το αντίθετο της κοινωνικής συνοχής: τονίζει τα δικαιώματα των εθνικών μειονοτήτων εις βάρος της πλειοψηφίας των πολιτών και, μακροπρόθεσμα, εξυπηρετεί στρατηγικά συμφέροντα ξένων χωρών (Τουρκίας, Σαουδικής Αραβίας, Μπαχρέιν). Μέσω της πολυπολιτισμικότητας δημιουργούνται θύλακες που, σε περίπτωση κρίσης, δεν θα ακολουθήσουν τα συμφέροντα του κύριου κορμού της κοινωνίας αλλά τα συμφέροντα των χωρών της καταγωγής τους. Παρ’ όλ’ αυτά, η πολυπολιτισμικότητα, ως κυρίαρχο ρεύμα, θεωρείται σήμερα συνιστώσα όλων σχεδόν των κομματικών ιδεολογιών του πολιτικού mainstream: έτσι, τα κόμματα αποσπούν στήριξη και ψήφους, πλην όμως βραχυπρόθεσμα. Αν δούμε τη μεγαλύτερη εικόνα και τον ορίζοντα, θα διαπιστώσουμε ότι μόνον η ομοιογένεια ευνοεί τη δημοκρατία, την παραγωγικότητα, την ασφάλεια, την αντοχή σε εξωτερικούς κλονισμούς και γενικότερα την ύπαρξη της κοινωνίας των πολιτών. Αντιθέτως, η δημογραφική ανισορροπία (το γεγονός ότι σε χώρες παραδοσιακά «λευκές», «χριστιανικές» και εκκοσμικευμένες οι μετανάστες εμφανίζουν υψηλότερη γεννητικότητα η οποία προστίθεται στις μεταναστευτικές εισροές) δημιουργεί κοινωνική και οικονομική αποδιάρθρωση, εκφοβισμό και απομονωτισμό από την πλευρά των πολιτών των χωρών υποδοχής. Χρειάζεται πολιτική πληθυσμού: η εξέλιξη του πληθυσμού έχει αφεθεί στην τύχη όπως έχει αφεθεί στην τύχη το ίδιο το ευρωπαϊκό και γενικότερα δυτικό ιδεώδες. Πράγματι, μεγαλύτερα πλήθη φαίνεται να μεταφράζονται σε περισσότερες ψήφους – πλην όμως, για μια ακόμη φορά, τα φαινόμενα απατούν: μεγαλύτερα πλήθη σημαίνουν λιγότερες ψήφους· ο όχλος δεν συμμετέχει σε δημοκρατικούς θεσμούς και διαδικασίες· κατεβαίνει στους δρόμους, εμπλέκεται σε τρομοκρατικές ενέργειες, επιτίθεται εναντίον του ίδιου του του εαυτού. Οι κοινότητες που ζουν χωριστά από το υπόλοιπο κοινωνικό σώμα είναι επιρρεπείς σε εσωτερικές συγκρούσεις.

Σε όλες τις δυτικές χώρες, ορισμένες μειονότητες εμφανίζουν υψηλότερα ποσοστά ανεργίας και εγκληματικότητας. Αλλά το φαινόμενο δεν πρέπει να αποδίδεται, όπως συμβαίνει, στον υποτιθέμενο ρατσισμό και στις διακρίσεις: συνήθως, η υψηλή ανεργία και η εγκληματικότητα οφείλονται στα ίδια τα πολιτισμικά χαρακτηριστικά των μειονοτήτων τα οποία διατηρούνται πεισματικά μέσω της πολυπολιτισμικότητας. Η «διαφορετικότητα» έχει αποκτήσει διαστάσεις cult – και όμως είναι επιβλαβής για όλους: διαλύει την έννοια του ανήκειν, δυσχεραίνει την κοινωνική ένταξη και διαιωνίζει τα στερεότυπα. Οι κοινωνίες έχουν πεπερασμένη ικανότητα απορρόφησης: ακόμα και όταν υπάρχουν οι θεσμοί που επιτρέπουν την απορρόφηση, οι μεγάλοι αριθμοί την υπονομεύουν. Η ανεξέλεγκτη μετανάστευση –κυρίως από μουσουλμανικές κοινότητες– επιφέρει προβλήματα προσαρμογής όπως την εγκατάλειψη του σχολείου και τη σύσταση εσωτερικής αντιπολίτευσης εναντίον της ενσωμάτωσης και της εκκοσμίκευσης.

Στα κράτη δικαίου τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι ανώτερα από οποιαδήποτε «κουλτούρα». Το καθήκον των χωρών που υποδέχονται μετανάστες είναι η προάσπιση αυτών των δικαιωμάτων, όχι η εφαρμογή πολιτιστικού σχετικισμού. Ο πολιτιστικός σχετικισμός αναιρεί τους θεσμούς του κράτους δικαίου και μπορεί να επιτρέψει βρεφοκτονίες, βασανιστήρια, καταπίεση γυναικών (μισογυνία, κλειτοριδεκτομή, λιθοβολισμούς, καύση χηρών, τιμωρίες μοιχαλίδων), μίσος εναντίον ομοφυλοφίλων, αντισημιτισμό, συμμορίες, θανατικές ποινές.

Κοντολογίς, η πολυπολιτισμικότητα είναι μια τερατωδία: ενθαρρύνει τις εθνοτικές ομάδες να προσκολλώνται σε συνήθειες, πρακτικές και γλώσσες της παλιάς πατρίδας. Αυτή η στάση δεν εξηγείται μέσω του υποτιθέμενου φόβου της φυλετικής βίας και της πολιτιστικής συγγένειας μεταξύ των μελών της κάθε μειονότητας – αποτελεί συνέπεια της ίδιας της πολιτικής των χωρών υποδοχής η οποία οξύνει τον ρατσισμό όχι μόνον εναντίον των μειονοτήτων, αλλά, ιδιαίτερα, εναντίον του κύριου κορμού της κοινωνίας. Εξάλλου, αυτός ο λεγόμενος κύριος κορμός της κοινωνίας απειλείται τόσο δημογραφικά όσο και πολιτιστικά εφόσον καλείται να εγκαταλείψει την ιδιαίτερότητά του, ενώ οι μικρότερες ομάδες απαιτούν να διατηρήσουν τη δική τους. Αν δεν διορθωθούν οι πρακτικές της πολυπολιτισμικότητας, υπάρχει κίνδυνος κοινωνικών εκρήξεων και μετατόπισης των πολιτών σε ανοιχτά ρατσιστικές θέσεις. Χρειάζεται γνώση, χρειάζεται σύνεση: η πολιτική της πολυπολιτισμικότητας είναι ακροσφαλής, φοβική και αμυντική· πρόχειρη, αυτοσχέδια και ασυλλόγιστη.


25 σχόλια:

  1. Την καλημέρα μου σε όλους....έχω την εντύπωση ότι η Ευρώπη δεν θέλει να σταματήσει τα κύμματα των λαθρομεταναστών εισβολέων ..σε αντίθετη περίπτωση θα το είχε σταματήσει και μάλιστα με ήπια και ειρηνικά μέσα.

    Η πολυπολιτισμικότητα μέσω της λαθρομετανάστευσης είναι το χαρακτηριστικότερο δείγμα της Παγκόσμιας Ελίτ η οποία μας οδηγεί σε ΑΔΙΕΞΟΔΟ ..το οποίο αναπόφευκτα θα οδηγήσει σε παγκόσμιο πόλεμο.

    ΓΛΑΥΚΗ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γλαύκη, σε καλωσορίζω στο Καταχθόνιο Δαίμονα.
    Πολύ σωστή η διαπίστωσή σου, πως η Ευρώπη (δηλαδή οι νεοταξικές κυβερνήσεις που την εξουσιάζουν) δεν έχουν πρόθεση να διορθώσουν το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί. Και ο λόγος βεβαίως, είναι ότι οι ίδιες οι Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις δημιούργησαν το πρόβλημα, ακριβώς για να προκαλέσουν αιτία ρήξης και βίαιης σύγκρουσης, μέσα στον Ευρωπαϊκό χώρο, ώστε να ωριμάσει η ιδέα-ανάγκη μιας παγκόσμιας κυβέρνησης ή πιο σωστά, της παγκόσμιας δικτατορίας.
    Συνεπώς δεν πρόκειται για πραγματικό αδιέξοδο, αλλά για μονόδρομο στον οποίο θέλουν να μας οδηγήσουν με οποιοδήποτε κόστος (οικονομικό, ανθρώπινων ζωών, κτλ).
    Πολλαπλά τα οφέλη της Παγκόσμιας Τάξης:
    Απομείωση πληθυσμού, συγκέντρωση πλούτου, συγκέντρωση εξουσίας, έλεγχος των μαζών, εκμετάλλευση ανθρώπων, υποβάθμιση του ανθρώπινου είδους!
    Το θέμα είναι, εμείς τι μπορούμε να κάνουμε...
    Εσύ τι προτείνεις;
    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τήν καλησπέρα μου Λύκιε....ένα βήμα θα ήταν ίσως η απαλλαγή της πατρίδος μας (και το κάθε ευρωπαικό κράτος χωριστά)...απο τους διεφθαρμένους νομείς της εξουσίας και η ανακατάληψη της απο υγιείς οντότητες..είναι νομίζω ένα πρώτο βήμα για αρχή.Ένα δεύτερο βήμα μετά θα ήταν να ξεκινήσουμε τις διαδικασίες επαναπροώθησης των εισβολέων πίσω στις χώρες τους...και η Eλληνική Πολιτεία πρέπει να διαφυλάξει τα σύνορά της σαν κόρη οφθαλμού.

    Γλαύκη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σαφώς και η απαλλαγή μας από τους νεοταξικούς νομείς της εξουσίας, είναι το ζητούμενο. Όμως, αφενός κάτι τέτοιο είναι πολύ δύσκολο να συμβεί, αφού αυτοί βρίσκονται πίσω από όλους τους πολιτικοοικονομικούς πόλους, αφετέρου, δεν φαίνεται να υπάρχει ομόψυχη βούληση από τον λαό, ικανό μέρος του οποίου "βολεύεται" και συντηρεί αυτό το σύστημα.
    Από την άλλη, ακόμα και αν υποθέσουμε ότι καταφέρνουμε να απαλλαχθούμε από αυτούς, με ποια κριτήρια θα επιλέξουμε τις διάδοχες "υγιείς οντότητες", που θα αποκαταστήσουν την ισορροπία και την ειρήνη στην Ευρώπη; Πιστεύεις ότι στο σημερινό πολιτικό σκηνικό της Ευρώπης, υπάρχει ικανός πόλος που θα μπορούσε να αντιταχθεί στα σχέδια της Νέας Παγκόσμιας Τάξης;
    Εγώ πάλι, είμαι βέβαιος ότι τέτοιος πόλος δεν υπάρχει, τουλάχιστον εκπεφρασμένος επισήμως και με ικανή παρουσία στα πολιτικά πράγματα. Οι "ιδανικοί" άνθρωποι που θα μπορούσαν να έχουν τέτοιο ρόλο, είναι σε αδράνεια και εγκλωβισμένοι από το σύστημα.
    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Και γω χαιρετιζω την Γλαυκη. Η παρεα ολο και μεγαλωνει....... και τραβαει ανθρωπους με ωραιο λογο και περιεχομενο. Κωστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Την καλημέρα μου για αρχή....Σε ευχαριστώ Κώστα για το εγκάρδιο καλωσόρισμα σου ,χαίρομαι που είμαι εδώ και οφείλω να πω ότι είμαι εντυπωσιασμένη απο το υψηλό επίπεδο γνώσης και θεμάτων στο ιστολόγιο του Λύκιου...και ελπίζω να μπορέσω να συνεισφέρω και εγώ σε αυτήν.

    Γλαύκη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλησπέρα σε όλους, Γλαύκη, Λύκιε, Κώστα.

    Οι εποχές, δεν βοηθούν στο να αναρριχηθούν στην εθνική διακυβέρνηση, προσωπικότητες που θα λειτουργήσουν προς όφελος των πολιτών, άμεσα αλλά και σε βάθος χρόνου, διορθώνοντας το αστείο παιδαγωγικό σύστημα. Βέβαια, η απαλλαγή μας από τις διεφθαρμένες κυβερνήσεις-διαχειριστές_φιλέτων_προς_δωρεά, θα ήταν το ιδανικότερο. Ακόμη όμως και αν έρθει στο προσκήνιο μία προσωπικότητα που θα μπορέσει να εμπνεύσει και να συσπειρώσει, ακόμα και τότε, οι πιθανότητες δεν είναι με το μέρος μας. Υπάρχουν αρκετά παραδείγματα από μη θεμιτά (απο τους παγκόσμιους οικονομικούς ηγέτες) καθεστώτα, κυρίως στον λατινοαμερικάνικο και ασιατικό κόσμο, των οποίων οι αντιφρονούντες με την νεοταξική πραγματικότητα ηγέτες, δολοφονήθηκαν ή εξαφανίστηκαν, για να αναλάβουν άλλοι τα καθήκοντά τους. Οι πρακτικές των τραπεζοηγετών, δεν διαφέρουν πολύ από αυτές των παλαιότερων χρόνων, των χρόνων των εκάστοτε αυτοκρατοριών. Η έρχεσαι μαζί μας, η καληνύχτα, εν ολίγοις. Καταλήγοντας, είναι φανερό πως δεν υπάρχει δυνατότητα πλεύσης ενάντια στο ρεύμα, ειδικότερα όταν είσαι σε μία χώρα, που γεωγραφικά και οικονομικά, (ακόμα και πολιτισμικά σε λίγα χρόνια) βρίσκεται ανάμεσα στα πιο ξεπουλημένα κράτη του πλανήτη. Στα δικά μου μάτια, μόνο η ατομικότητα εξασφαλίζει ένα ποσοστό ευγενούς πλεύσης και αυτό γιατί η διαφθορά όταν βρίσκεται σε ζεύγη ή σε ομάδες, τείνει να λειτουργεί με επιτάχυνση.

    Επειδή όμως θυμάμαι και κάτι πολιορκημένους, που ήταν και αισθάνονταν ελεύθεροι, να έχουμε στο μυαλό μας ότι πάντα, η επιλογή είναι δική μας, αυτό είναι σταθερά. Ο πόνος και η ανάγκη είναι μεταβλητές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ΙΔΟΥ Η ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ:
    ΑΤΟΜΙΚΗ ΕΞΕΛΙΚΤΙΚΟΤΙΣ! ΑΜΑ ΤΗ ΕΞΕΛΙΞΕΙ ΕΝ ΑΤΟΜΩ, ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΝ ΤΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ ΑΘΡΟΙΣΤΙΚΩΣ. ΚΑΙΡΟΝ ΑΝΑΜΕΙΝΑΣ ΟΠΕΡ ΤΑ ΩΦΕΛΗΜΑΤΑ ΑΥΤΩΝ ΔΡΕΨΟΥΣΙΝ.
    ΣΥ ΕΙΠΑΣ PIT ZENK!!
    "ΙΕΡΑΡΧΗΣ"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Οκ. Ατομικη εξελικτικοτης. Με βρισκει απολυτα συμφωνο. Να το δουμε ομως και λιγο απο αλλη οπτικη; Ξεκαθαριζω εξ αρχης πως η ατομικη εξελικτικοτητα πρεπει να υπαρχει ανεξαρτητως των υπολοιπων.

    Τα κοινα μας χρηματα, τα διαχειριζεται μια ομαδα ανθρωπων Α, ενα κλαμπ. Οι νεοι ανθρωποι που εντασσονται σε αυτο το κλαμπ Α, συντομα αποδεχονται και παιζουν με τους κανονες του, ητοι να τρωνε τα κοινα λεφτα αναμεταξυ τους, αφηνοντας και μερικα ψιχουλα να επιστρεφονται πισω στους πολλους. Εμεις οι πολλοι, που τα δικα μας λεφτα κακομεταχειριζονται αυτοι οι αλλοι, επειδη η ζωη μας υποβαθμιζεται συνεχως και πιεζομαστε μεχρι αυτοκτονιας επειδη ολο και περισσοτερα λεφτα μας τρωνε, συζηταμε τι να κανουμε. Και μια επιλογη ειναι να ασχοληθουμε με την ατομικοτητα μας, ο καθεις απο μας να βελτιωνεται. Σωστο αλλα δεν βοηθαει την κατασταση μας.

    Αν υποθεσουμε πως πλαισιο αυτο, κλιμακωσουμε την επιλογη μας, τοτε ισως κατι να μπορει να γινει. Ο καθεις την παρτι του. Δεν πληρωνω πχ ασφαλιση στο ικα, κανω ιδιωτικη ή καθολου. Αυτο σιγουρα θα πιεσει το ΙΚΑ σε βελτιωση. Για να εξηγουμαστε ομως, αυτη η επιλογη θα κοστισει ασχημα στους μη εργαζομενους και οσους δεν εχουν καποιο εισοδημα. Θα τους εξαθλιωσει, θα τους πιεσει ακομα περισσοτερο, γιατι ακομα και αυτο το λιγο κοινωνικο κρατος θα σβησει. Την βλεπω αυτην την επιλογη και την αναγνωριζω ως τετοια, αλλα θα πρεπει ως λαος να γνωριζουμε τι εμπεριεχει αυτη η επιλογη. Προσωπικα εγω την αποδεχομαι, για μενα ειναι πολυ ευκολη και βολικα ανετη. Δεν θα επιλεξω ομως εγω να γιγαντωσω τον γολγοθα των λιγοτερο ή καθολου "προνομιουχων".

    Θεωρω πιο συνετη αλλα και σαφως δυσκολοτερα εφαρμοσιμη μια επιλογη, στην οποια ο ασκων εξουσια θα ειναι μη εκβιασιμος και ελεγχομενος.
    Στοχαστης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Η ατομική εξελικτικότις, είναι εκ των ων ουκ άνευ αναγκαία για την βελτίωση της ανθρωπότητας στο μέλλον. Αυτό που θίγεις φίλε Στοχαστή, είναι το τι κάνουμε άμεσα για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε.
    Επάνω στο δικό σου παράδειγμα λοιπόν:
    Διαπιστώνεις και μόνος σου, ότι αν ο "καθείς κοιτά την πάρτη του" τότε θα διαλυθεί ο κοινωνικός ιστός και θα αυτοκαταστραφούμε. Άρα αμέσως εισάγεται η ηθική στις επιλογές μας και τον τρόπο που σκεφτόμαστε. Ο ωφελιμισμός είναι διαβρωτικός για την κοινωνία. Η συλλογικότητα και ο αλτρουισμός, είναι πιο ωφέλιμες πρακτικές.
    Όταν όμως μιλάμε για ατομική εξελικτικότητα, δεν εννοούμε τον ωφελιμισμό, ούτε τον ατομικισμό. Εξελικτικότητα είναι η αυτοβελτίωση του τρόπου που σκεπτόμαστε, συναισθανόμαστε και αντιλαμβανόμαστε τις καταστάσεις της ζωής. Είναι η ικανότητα, να επιλέγει κάποιος την πορεία, που θα τον οδηγήσει στην καθυποταγή των παθών του και στην νίκη του πνεύματος επί της ύλης.
    Η εξελικτικότητα δεν κομίζει ατομικά ωφελήματα σε βάρος των άλλων. Ωφελεί τον άνθρωπο που την εφαρμόζει χωρίς να βλάπτει τους άλλους.
    Ο ωφελιμιστής του παραδείγματος, κομίζει ατομικό όφελος σε βάρος των υπολοίπων. Η διαφορά είναι σαφής!
    Άρα, τι μπορούμε να κάνουμε για πιο άμεσα αποτελέσματα, στα προβλήματα της καθημερινότητας;
    Καταρχήν θα πρέπει να έχουμε άποψη για κάθε ένα από αυτά. Δηλαδή θα πρέπει να γνωρίζουμε τα πραγματικά αίτια του κάθε προβλήματος και όχι την επιφανειακή εντύπωση που το σύστημα θέλει να έχουμε γι αυτά.Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αναλύουμε, δηλαδή να προβληματιζόμαστε για το κάθε πρόβλημα, είτε είναι προσωπικό είτε κοινωνικό-συλλογικό.
    Σπάνια αυτό εφαρμόζεται από τους περισσότερους ανθρώπους. Προτιμούμε να αναπαράγουμε ιδέες που ακούσαμε από την τηλεόραση ή που διαβάσαμε στο διαδίκτυο, από τους "ειδικούς", τους πολιτικούς και τους δημοσιογράφους. Για λίγα πράγματα έχουμε την δική μας άποψη!
    Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν, ότι οι επιλογές μας, δεν προέρχονται από την εικόνα που δημιουργήσαμε από την γνώση και την εμπειρία μας, αλλά από κονσερβοποιημένη εικόνα που μας δόθηκε ως πακέτο. Άρα δεν είναι δική μας. Συνεπώς και η επιλογή δεν είναι δική μας.Άλλοι επιλέγουν για εμάς και εμείς τους επιτρέπουμε να μας χρησιμοποιούν. Νομίζουμε ότι ψηφίζουμε ελεύθερα, όμως μόνο έτσι δεν είναι...
    Πρέπει λοιπόν, να μάθουμε να έχουμε δική μας άποψη για τα πράγματα και συνεπώς μας χρειάζεται η γνώση και η πληροφόρηση. Έπειτα πρέπει να μάθουμε να επικοινωνούμε και να ανακοινώνουμε την άποψή μας στους άλλους. Πρέπει να μάθουμε στην συνέχεια, να ακούμε τις απόψεις των άλλων και να συνδιαλεγόμαστε. Τότε θα αρχίσουν να προκύπτουν καλύτερες απόψεις, αφού συνδυάζεται περισσότερος όγκος πληροφοριών και σοφίας.Το καλό εδώ, είναι ότι δεν ωφελείται μόνο ο ένας, αλλά όλοι όσοι συμμετέχουν στον διάλογο. Έτσι δεν χάνεται η άποψη του ενός, αλλά αξιοποιείται καλύτερα συνδυαζόμενη και με αυτές των άλλων. Τότε όλοι οι συμμετέχοντες κέρδισαν από το γενικό συμπέρασμα και έμαθαν πως να τοποθετούνται σε ένα θέμα, αλλά και πως να αποφασίζουν για κάτι.
    Η συλλογικότητα εδώ, έχει την εξής σημασία:
    Η προσωπική άποψη, δεν χάνεται μέσα στην ατομικότητα, αλλά διασπείρεται στους άλλους.
    Η άποψή μας, γίνεται ικανή να επηρεάσει τους πολλούς.
    Η σκέψη μας, ενισχύεται όταν ενώνεται με αυτή των συμφωνούντων και αποκτά δύναμη.
    Η συλλογική διαχείριση των απόψεων, προστατεύει από υπερβολές και επικίνδυνες ακρότητες, ενώ "νουθετεί" τους ακραίους.
    Μπορούν να ληφθούν άμεσες και γρήγορες αποφάσεις, αφού οι πολλοί έχουν μεγαλύτερη επιρροή και δύναμη από τον έναν.
    Συνεπώς φτιάξτε ομάδες συζητήσεων για διάφορα θέματα και παίρνετε αποφάσεις που να μπορείτε να προωθείτε σε μεγαλύτερους σχηματισμούς συλλογικότητας.
    Ας μην κρατάτε τις απόψεις σας για τον εαυτό σας, αλλά να την κοινοποιείτε όπου πιστεύετε ότι θα σας ακούσουν.
    Ας μην αποφασίζετε μόνοι σας για κάποιες ενέργειες, αν δεν έχετε προηγουμένως εξασφαλίσει την συναίνεση ή την υποστήριξη και άλλων.
    Με αυτό τον τρόπο, οι απόψεις μας γίνονται ισχυρές και έχουν μεγαλύτερο αποτέλεσμα. Ενίοτε, μπορούν να έχουν και πολύ άμεσο αποτέλεσμα.
    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Καλημέρα σε όλους.

    Θα συμφωνήσω και εγώ πως πιο συνετή είναι η επιλογή, στην οποία ο ασκών εξουσία θα είναι μη εκβιάσιμος και ελεγχόμενος. Δεν την θεωρώ όμως μια επιλογή δυσκολότερα εφαρμόσιμη, αλλά μία επιλογή ΜΗ εφαρμόσιμη. Επιλογή που δεν είναι αποτέλεσμα βούλησης των πολιτών. Ακόμα κι αν είναι όμως αποτέλεσμα της βούλησης μας και αφού θεωρήσουμε ως δεδομένη την υπεροχή του ανήθικου στοιχείου, έναντι του ηθικού, μέσα στο κοινωνικό σύνολο, όπως και την παροδικότητα της συλλογικής σκέψης μας, νομίζω πως πάλι οδηγούμαστε στην στραβοτιμονιά. Πάλι θα δώσουμε την μεγάλη καρέκλα σ εκείνον που θα βοηθήσει σε βάρος των υπολοίπων. Αυτός είναι ο λόγος που έχω διαγράψει την λύση του άξιου ηγέτη.

    Ο Λύκιος στις πρώτες παραγράφους του απέδωσε πολύ καλύτερα απ ότι θα μπορούσα εγώ, αυτά που ήθελα να σου αντιπαραθέσω Στοχαστή, οπότε δεν χρειάζεται να γράψω κάτι άλλο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Σαφεστατατα ναι. Η ατομικη εξελικτικοτητα ειναι καθαρα ατομικη υποθεση οπως ειναι και πνευματικο ζητημα. Ομως πανω σε αυτο ουδεν προβλημα υπαρχει γιατι ειναι στο χερι του καθενος. Ειμαι βεβαιος πως η αναφορα γινεται σε πρακτικα ζητηματα του υλικου επιπεδου οπου και "ζοριζομαστε" σημερα. Δεν θεωρω την πρακτικη του παρτακισμου καταστροφικη για τη κοινωνια, αλλα πολυ χρησιμη και επιτυχημενη ΑΝ εχουμε επιγνωση της και την κανουμε συνειδητα. Η λογικη της ειναι ιδια με την λογικη της απεργιας. Εαν θεωρουμε πως αδικουμαστε κανουμε μαζικα πολυημερη εθνικη απεργια διαρκειας. Οσο χρειαστει. Και 1 μηνα αν χρειαστει. Επιτυγχανουμε καταρρευση του πολιτικου συστηματος ετσι. Ειναι τοσο απλο. Θα πρεπει ομως να ξερουμε τι κανουμε και γιατι το κανουμε και να το εχουμε ολοι συναποφασισει. Αλλιως ειναι σαν να πυροβολουμε το ποδι μας. Αντιστοιχα στο παραδειγμα μας, θα υπαρξει αμεσα μια επιδεινωση, ομως μεσοπροθεσμα θα βελτιωθουν δραματικα τα πραγματα εξ αναγκης. Η παρατηρηση μου ειναι πως στο μεσοδιαστημα θα υπαρχει προβλημα και θα πρεπει να ειμαστε προετοιμασμενοι γι αυτο.

    Θεωρω παντως καλη αυτην την επιλογη. Ο πολυς κοσμος ομως σημερα ειναι πολυ βολεμενος για να την πραγματωσει. Επομενως, καταληγει ανεκδοτο, σαν τις απεργιες της ΓΣΕΕ. Να κανουμε και καμια να υπαρχει βρε αδερφε, να κολλησουμε και καμια τριημερη βολτα. Λες και στον ιδιωτικο τομεα, εχει κανει ποτέ κανεις τριημερο, τελοσπαντων.

    Το προβλημα βρισκεται εκει ακριβως. Πώς και πού αποφασιζουμε και συυνδιαλεγομαστε; Πού συναντιομαστε; Πότε; Δεν υπαρχει θεσμικα τροπος και προβλεψη. Το συστημα εχει φροντισει να "κοψει" με τον τροπο του ακομα και το κεφενειο, ή μαλλον το εχει περιορισει στους 60+ για να λενε απλα τον πονο τους και την γκρινια τους.
    Εστω λοιπον οτι επιλεγουμε εμεις, ο λαος, αυτην την επιλογη πχ δεν πληρωνουμε κανενα φορο για ενα μηνα, για να ριξουμε πχ την κυβερνηση. Σιγουρακι και ευκολακι. Πώς και πού θα το αποφασισουμε ωστε να γινει συλλογικη και να δουλεψει; Εστω πως συνφωνουμε τα 9,9 εκατομμυρια στα 10. Θα περιμενουμε τον ... Πολυζωγοπουλο; "Χεσε ψηλα και αγναντευε". Τιποτα και ποτέ δεν θα γινει.

    Επειδη λειπει το μεσο. Αν υπηρχε ενα σαιτ, οπου η ψηφος του καθενος θα μετρουσε, σε ζητηματα που τα ιδια μελη θετουν και οχι απλα ψηφιζουνε 1φορα στα 4 χρονια αντιπροσωπους εν λευκο, τοτε θα υπηρχε ελπιδα. Τοτε οι τελευταιες προτασεις σου φιλτατε Λυκιε θα μπορουσαν να δουλεψουν. Χωρις αυτο, η συμμετοχη στις σωστοτατες προτροπες που καταθετεις θα ειναι 3 ατομα απο την ανω μαγουλα σε ενα χωριο της θρακης, αλλοι 3 καπου στη κρητη και το σκεφτονται αλλοι 5 καπου στα γρεβενα. Ναχαμε να λεγαμε
    Στοχαστης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Κατ' αρχήν δεν είμαι της λογικής "να ρίξουμε την κυβέρνηση, κι ότι γίνει", φίλε Στοχαστή. Συνεπώς το πρώτο μέρος του σχολίου σου, δεν θα με βρει σύμφωνο. Αν πέσει η κυβέρνηση θα έρθει μια άλλη, που θα αποτελεί δήθεν επιλογή και εναλλακτική λύση, όμως στην πραγματικότητα θα είναι κι αυτή, μια άλλη όψη του ίδιου συστήματος.
    Αφού λοιπόν, δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από το σύστημα, ας το διαβρώσουμε εκ των έσω.
    Δηλαδή οποιαδήποτε κι αν είναι η κυβέρνηση (ας παραμείνει και η ίδια), πρέπει να αρχίσει να δέχεται χτυπήματα στο υπογάστριο, ώστε να περνάνε μηνύματα εξαναγκασμού. Η διάβρωση μπορεί επίσης να επιτευχθεί με την αντιπροπαγάνδα και την υποκρισία (ναι την υποκρισία)! Αντιπροπαγάνδα στην συστημική προπαγάνδα και υποκρισία ως εξής:
    Ένας ηθικός και έντιμος άνθρωπος, υποκρίνεται τον ανήθικο και τον ανέντιμο, ώστε να κατορθώσει να κατακτήσει κρίσιμη θέση στην εξουσία. Όχι αναγκαία υψηλά στην ιεραρχία της εξουσίας, αλλά ακόμα και από χαμηλές θέσεις. Σε δεδομένη στιγμή που θα χρειαστεί, δεν θα λειτουργήσει με τον προβλέψιμο για το σύστημα τρόπο, αλλά με τον σωστό και ηθικό, αιφνιδιάζοντας και φθείροντας τον μηχανισμό. Στη συνέχεια θα υπαναχωρεί, μέχρι να ξαναδοθεί η ευκαιρία για νέο χτύπημα. Εντωμεταξύ θα πείθει τους εγγύτερους για την ορθότητα της επιλογής του. Αν αυτό συμβαίνει σε μεγάλη κλίμακα, το σύστημα δεν θα μπορεί να τους αντιμετωπίσει εύκολα, αφού δεν θα είναι εύκολα εντοπίσημοι και βέβαια δεν θα εκδηλώνονται όλοι μαζί. Σχετικές αναφορές έχω ξανακάνει σχετικά με το πως λειτουργεί η "κρίσιμη μάζα".
    Η συλλογικότητα, μπορεί να έχει πολλές μορφές εφαρμογής. Μπορεί να λειτουργεί στην παρέα, την οικογένεια, τη γειτονιά, τον χώρο εργασίας, το χόμπι, το σπορ, τη λέσχη, ακόμα και το λεωφορείο, το τρένο, τις διακοπές. Σημασία έχει αρχικά να μάθουμε να συνδιαλεγόμαστε. Το λέω αυτό, διότι ακόμα οι Έλληνες, δεν το έχουμε μάθει!
    Στο διαδίκτυο υπάρχουν ήδη διάφορα φόρουμς, που διεξάγονται συζητήσεις, καθώς βεβαίως και σε πολλά ιστολόγια, όπως και το δικό μας.
    Η ιδέα σου για ειδικευμένο ιστοχώρο, που θα λειτουργεί ως πλατφόρμα συζητήσεων για την επίλυση καθημερινών προβλημάτων και την λήψη ακόμα και αποφάσεων μέσω ψηφοφορίας, με βρίσκει όπως γνωρίζεις σύμφωνο. Δεν χάνεται τίποτα από ένα τέτοιο πείραμα!
    Γιατί δεν δοκιμάζεις να υλοποιήσεις την ιδέα σου;
    Μπορείς να συμβουλευτείς έναν τεχνικό ιστολογίων και να σε καθοδηγήσει στο να στήσεις ένα τέτοιο σάιτ.
    Η παρέα του Καταχθόνιου Δαίμονα, είμαι σίγουρος που θα σε στηρίξει σε αυτή την προσπάθεια-πείραμα.
    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Τα ατομα αυτα στις θεσεις κλειδια υπαρχουν ηδη τοποθετημενα σε αυτες, ακομα και αν μπηκαν μεσω διαφθορας. Δεν χρειαζεται να χαθει χρονος στηνοντας σκηνικο πρακτορων "εν υπνωσει" που θα ενεργοποιηθουν την καταλληλη στιγμη. Ολοι οι δημοσιοι λειτουργοι σε θεσεις κλειδια δυνανται να παιξουν ανα πασα στιγμη αυτο το ρολο, αρκει να τους δοθει το κινητρο.
    Αντιστοιχα, ετσι πιανονται οι εγκληματικες συμμοριες. Προσφερεις ασυλια και χρηματα σε οποιον τους καρφωσει. Μολις οι δεσμοι παψουν να ειναι τοσο ισχυροι μεταξυ τους και δημιουργει στον αλλο η αμφιβολια πως ισως θα μπορουσε ο αλλος να τους καρφωσει, ειναι πλεον θεμα χρονου. Ετσι και στο παραδειγμα μας, χωρις καν να χρειαζεται να προσφερθουν χρηματα. Μολις προσφερθει το οραμα για ενα διαφορετικο και καλυτερο αυριο, οι μονοι που θα υπερασπιστουν το παλιο συστημα, θα ειναι αυτοι που θα φοβουνται πως θα πληρωσουν για τα εγκληματα τους. Τα λαμογια μονα τους. Αρα απαιτειται μονο, να προσφερθει το λειτουργικο σχεδιο (κατι σαν την ΣΑΔ που λεγαμε) και να υπαρξει ενα μεσο οπου η καθημερινη ψηφος των πολιτων θαχει την απολυτη δυναμη, ωστε απο εκει να επιλεχθει το λειτουργικο σχεδιο με δημοκρατικο τροπο. Τοτε το "συστημα" θα καταρρευσει απο μονο του, γιατι απλουστατα θα παψουν να το στηριζουν οι ανθρωποι κλειδια. Θεωρω δηλαδη πως δεν χρειαζεται να μπουμε σε διαδικασια "χτυπηματων". Θα πεσει μονο του σαν σαπιο φρουτο, αρκει να μην το κραταμε οι πολλοι.

    Και θα σταματησουμε να το κραταμε, την στιγμη που αντιληφθουμε πως δεν ειναι η μονη επιλογη, πως υπαρχει δηλαδη καλυτερη επιλογη και (οπωσδηποτε) την επιλεξαμε ολοι.

    Οσον αφορα τα "χτυπηματα", αυτα πρεπει να συμβαινουν οσο μενουμε στην σημερινη κατασταση. Τα ουσιαστικα χτυπηματα λοιπον τυπου "το παρακανατε με τη φορολογηση, εμεις οι πολιτες αποφασισαμε δημοκρατικα πως για 1 μηνα κανεις δεν θα πληρωσει κανενα φορο, πουθενα, ουτε αποδειξεις τιποτα", ριχνουν την κυβερνηση σε 15 μερες ευκολα. Δεν το λεω για να ριξουμε την κυβερνηση σωνει και καλα, αφου σωστα λες θαρθει αλλη μετα. Ομως, αναποφευκτα και υποχρεωτικα θα συμβει ενα απο τα δυο. Ειτε θα υποχωρησει η υπαρχουσα κυβερνηση σε μειωση της φορολογησης (συμφωνει δε συμφωνει το καθε δντ, βγαινουν δε βγαινουν τα νουμερα) ειτε θα πεσει και ερθει αλλη που θα ριξει την φορολογηση. Ειναι win-win. Αυτο συμβαινει λοιπον για να ελαφρυνει το βαρος στο κοσμακη και μονο. Γι αυτο θα πετυχουν ολα αυτα τα αιτηματα-χτυπηματα. Γιατι δεν μπορει ο αλλος να σου πει "δεν βγαινουν τα λεφτα", γιατι εσυ θα ανταπαντησεις "και εγω πεθαινω". Τι θα υπερισχυσει; Προφανως το δικαιο αιτημα του λαου και οχι τα νουμερα.
    Στοχαστης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Τωρα για το πως θα γινει αυτο, τον λαο ποσως τον απασχολει. Κοινως χεστηκε. Εδω στην αναγκη πειθονται και οι θεοι με τις νομοτελειες και δεν θα πειστει ο καθε καραγκιοζης Σοιμπλε; Να κοψει χρημα, να αλλαξει τα επιτοκια, να σβησει χρεος. Δεν μας νοιαζει πως θα γινει, να κοψει τον λαιμο του να το κανει, ή να φυγει (αν επιμενει πως δεν γινεται) να δοκιμασει ο επομενος. Δεν προκειται φυσικα να φυγει, γιατι τρεμει επειδη γνωριζει πως ο επομενος αν δεν ειναι επισης προδοτης, μπορει να τα καταφερει και τοτε κινδυνευει πραγματικα να τοψουν το λαιμο του στα αληθεια.

    Τι χρειαζεται λοιπον; Ενα μεσο στο οποιο οι πολιτες θα αποφασιζουν. Και ας κανουν λαθη. Ποιος ειναι αλλωστε αυτος που θα κρινει σωστο ή λαθος ενα αιτημα του λαου; Οποιο και αν αυτο, ακομα και το να ριξει μια κυβερνηση. Αν δειχθει πως ειναι δικαιο, τοτε αυτο αρκει. Η ιστορια θα δειξει αν ηταν σωστο ή οχι.

    Στο γιατι δεν το πραγματοποιω εγω αυτο το μεσο, ωστε να μπει ο κοσμος να το λειτουργησει. Η ιδεα ειναι φρεσκια (λιγων μηνων) και προσωπικα δεν βρισκω χρονο ουτε για ζητω. Δεν εχω ουτε μια μερα ρεπο. (Σιγουρα λοιπον δεν δουλευω στο δημοσιο). Το προσπαθω ομως και γι αυτο την επαναφερω στην παρεα συχνα, για τεσταρισμα, ωστε να ωριμασει γρηγορα. Πανω σε αυτο, η παρεα του καταχθονιου την δουλευει ηδη την ιδεα και μονο που την σχολιαζει. Πανω σε αυτο λοιπον ο Pit Zenk σχολιασε μολις, πως το η επιλογη του μη εκβιαζομενου και ελεγχομενου (απο τους πολιτες) ηγετη, ειναι ουτοπια. Για την ακριβεια φιλε Pit υπαρχουν και αλλα επιθετα οπως παροδικος, εναλασσομενος, αιρετος, να τηρει προυποθεσεις και κριτηρια και αλλα πολλα. Καλως κανεις και εχεις διαγραψει την λυση του ηγετη-σοφου πατερουλη. Για αυτο δεν χρησιμοποιησα.την λεξη ηγετης αλλα ειπα "ο ασκων εξουσια". Για να δειξω πως δεν θελουμε ηγετη αλλα απλα μια λειτουργικη θεση που θα εκπληρωνει τα ζητουμενα που της ζητουνται και σε καμια περιπτωση "οτι τον φωτισει ο Θεος".

    Πανω σε αυτη την διευκρινηση, πως δεν ζηταμε απλα να ελεγχουμε τον ασκουντα-τους ασκουντες εξουσια, αλλα εμεις τους τοποθετουμε για να εξασφαλιζουμε τα επιθυμητα, οπως θα καναμε με καθε αλλη λειτουργικη θεση κλειδι, θα ηθελα να σε ρωτησω αν επιμενεις πως ειναι ουτοπια, να μου απαντησεις στο γιατι ειναι ουτοπια, γιατι δεν μπορει να γινει. Αυτο με ενδιαφερει να μαθω, αυτο δεν βρηκα στο παραπανω σχολιο σου και αυτη ακριβως ειναι η ωριμανση στην οποια αναφερθηκε. Το αν θα το στησω εγω το μεσο ή καποιος αλλος δεν με απασχολει. Με απασχολει μονο να γινει σωστα, ωστε να υπαρξει το αντιστοιχο αποτελεσμα.
    Στοχαστης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Μήπως έχει κανείς πληροφόρηση ή μπορεί να κάνει μια εκτίμηση για το ποσοστό που αντιπροσωπεύουν οι βολεμένοι του συστήματος, για να δούμε πόσοι δεν ενδιαφέρονται για πτώχευση;
    Γιατί ας μην ξεχνάμε οτι από το 81 και μετά είχαμε διόγκωση του ποσοστού αυτού. Αν βέβαια σκεφτούμε οτι όλο το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται στον ΣΥΡΙΖΑ, τότε αυτό σημαίνει ή οτι η βλακεία θριαμβεύει ή οτι τα φάγαν όλα ξοδεύοντας ασύστολα και θέλουν κι άλλα ή οτι βγάλαν όλο το χρήμα έξω και σε συνδιασμό με τον χαμηλό δείκτη ευφυίας προσδοκούν νέα οφέλη από την πτώχευση.
    Σε κάθε περίπτωση, όσο είμαστε λαμόγια ( η πλειοψηφία), δεν μπορεί να γίνει τίποτε.
    Δεν λέω να μην αγωνίζεται κανείς υπέρ βωμών και εστιών αλλά να το κάνει για την τιμή των όπλων και την δική του την τιμή και όχι περιμένοντας ορατά αποτελέσματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Δυστυχώς αυτήν την στιγμή είμαστε ,βρισκόμαστε μεταξύ Σκύλλας και Χάρυβδης...και δεν έχουμε κανέναν άξιο στο "τιμόνι"...όσο για την ερώτηση σου αγαπητή Ταίσια Ματβέυ για το ποιά είναι η εκτίμηση για το ποσοστό των ΒΟΛΕΜΕΝΩΝ και παρτάκηδων ...το είδαμε στις πρόσφατες ευρωεκλογές τα δύο "μεγάλα" κόμματα πήραν το μεν πρώτο το 22%, και το δε δεύτερο το 8% = 30% των ψηφισάντων!.. και αυτό χωρίς ίχνος εθνικής ντροπής και ατελειώτης εθνικής ξεφτίλας!!! Προφανώς αυτό το 30%, η όποια συνείδηση που μπορεί να έχει, την έχει εδράση στο κατώτατο μέρος του εγώ, δηλαδή στο ζωϊκό μέρος. Αυτό το είδος συνείδησης... συνοψίζεται σε μερικές λέξεις.... Ότι φάμε, ότι πιούμε και ότι αρπάξει ο πρώκτος μας!

    Υ.Γ Όχι ότι τα υπόλοιπα κόμματα είναι καλύτερα η έχουν να δείξουν κάτι το διαφορετικό.

    Γλαύκη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Στο θεμα των βολεμενων. Βολεμενοι χοντρικα θεωρουνται στην περιπτωση που συζητουμε οσοι εχουν καποιο εισοδημα ΧΩΡΙΣ να κουραζονται ιδιαιτερα και θεωρουν πως δεν ειναι ανταγωνιστικοι σε αυτο που κανουν και αρα σε μια σωστοτερη κατασταση δεν θα το ειχαν αυτο το εισοδημα. Και τα τρια μαζι. Αρα μιλαμε για ευρυτερο δημοσιο τομεα (αφου δεν ειναι ανταγωνιστικοι) ή σικέ ιδιωτικο τομεα οπου η βασικη χρηματοδοτηση προερχεται απο το δημοσιο (πχ εφημεριδες οπως η city press του Κυρτσου) χωρια το θολο ή μαυρο payroll. Μιλαμε για ολους οσοι ανησυχουν πως σε μια υγιη κατασταση δεν εχουν θεση ή θα χρειαστει να κουραζονται εργαζομενοι ή θα παιρνουν αρκετα λιγοτερα.

    Φυσικα δεν ειναι ολος ο δημοσιος τομεας. Πολυ μεγαλο ποσοστο ειναι αξιοτατο. Καθαρα τωρα προσεγγιστικα ποσοι να πουμε; Απο τους (δεν θυμαμαι ακριβως) 800.000 να πουμε 1 στους 4; Αν ειναι περιπου εκει τοτε οι "βολεμενοι" οπως τους εννοουμε πρεπει να ειναι κοντα στις 200.000. Ξαναλεω πολυ στο περιπου, απλα για να εχουμε εικονα. Και αλλοι 200.000 πρεπει να ειναι σε φαση που δεν το ψηνουν ιδιαιτερα να αλλαξουν τα πραγματα, αλλα ειναι 50-50.
    Στοχαστης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η ιδιωτικο τομεα με παρανομη και κοντρα στον ανταγωνισμο ωθηση του δημοσιου. Σικε ιδιωτικο τομεα δηλαδη αλλα με νομοθετικη βοηθεια αντι παρανομη χρηματοδοτηση
      Στοχαστης

      Διαγραφή
    2. Εδώ θα ήθελα να κάνω μια μικρή διευκρίνηση:
      Οι δημόσιοι υπάλληλοι, από την πρόσφατη απογραφή, είναι περίπου 600.000, μαζί με τον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Ο αριθμός αυτός, σήμερα, έχει μειωθεί ελαφρώς από τις απολύσεις.
      Ο λόγος που διογκώθηκε αυτός ο αριθμός, ήταν ότι στις δεκαετίες '70 και κυρίως του '80 και λιγότερο του '90, ο αγροτικός πληθυσμός της επαρχίας απέτρεπε τα παιδιά του από την κοπιώδη εργασία των αγρών και προσέβλεπε σε μια θέση στο δημόσιο, όπου θα μπορούσε κανείς να πληρώνεται, χωρίς να δουλεύει (σχεδόν) καθόλου. Συνεπώς το κίνητρο ήταν το βόλεμα και όχι η εργασία. Έτσι ο διορισμός στο δημόσιο, ανταλλάσσονταν με την πολιτική ψήφο. Ο βολεμένος δημόσιος υπάλληλος, είχε την "πολιτική πλάτη" για να μην δουλεύει. Βεβαίως υπήρξαν και υπάρχουν σήμερα αξιότατοι υπάλληλοι, πολλοί από τους οποίους εργάζονται ευσυνείδητα και μάλιστα αποδίδουν και τον έργο που αναλογεί στους κηφήνες συναδέλφους τους. Συνήθως μάλιστα, αυτοί δεν απολαμβάνουν την προστασία των πολιτικών τους προϊσταμένων, όπως οι κηφήνες που προανέφερα. Βέβαια τα πράγματα έχουν αλλάξει τα τελευταία 15 χρόνια, όπου οι δημόσιοι υπάλληλοι έχουν καλύτερα προσόντα και προσλαμβάνονται με ορθότερα κριτήρια. Η νοοτροπία των παλιών όμως, ακόμα καλά κρατεί και ίσως έχει διαφθείρει σημαντικό μέρος των νέων υπαλλήλων.
      Στους "βολεμένους" όμως, μπορούμε να εντάξουμε και τους κρατικοδίαιτους εργολάβους ή προμηθευτές, οι οποίοι μονοπωλώντας τα έργα και τις προμήθειες του δημοσίου, διαιωνίζουν την διαφθορά και γεμίζουν τις τεράστιες τσέπες τους. Η βλάβη που έχουν προκαλέσει, είναι ασυγκρίτως μεγαλύτερη από αυτή των κηφήνων του δημόσιου τομέα!
      ΛΥΚΙΟΣ.

      Διαγραφή
  19. Τώρα που σε βρήκαμε, Στοχαστή, ή όταν μπορέσεις,(απευθύνομαι σε όλους σας αλλά για να μην σας κουράσω και ...έμμεσα να σας γλυτώσω, ονομάζω τον Στοχαστή αφού αποδεδειγμένα ! δεν κουράζεται), θα μπορούσες να πεις σε γενικές γραμμές και πολύ σύντομα τί είδους συνέλληνες αισθάνεσαι οτι ψηφίζουν το καθένα από τα γνωστά κόμματα. Χονδρικά. Για να έχουμε μπροστά μας την εικόνα του πώς σκέφτεται ο σημερινός Έλληνας, όταν πάει να ψηφίσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Προφανως πολυ χονδρικα και με την πρωτη σκεψη
    ΝΔ. Μεσηλικες συντηρητικοι, μικρομαγαζατορες και μικροκεφαλαιουχοι που εχουν κανει 5 δραχμες, οσοι θεωρουν εαυτους αστικη ταξη, και κυριως φοβουνται ή δεν εχουν πειστει πως υπαρχει καλυτερη διαδοχη κατασταση με αλλαγη, αριστεροφοβικοι αλλα και οσοι πιστευουν ή προτιμουν την ανοιχτη αγορα απο εναλλακτικες επιλογες της διαφθορας
    ΠΑΣΟΚ. Πασοκοι που κολλησαν στο χρονο, βολεμενοι καργα, τρεμουν οποιαδηποτε αλλαγη γιατι θα χασουν την μουφο-συνταξη, αεριτζιδικη δουλεια δημοσιου τομεα ή μκο κτλ
    Συριζα. Οσοι θεωρουν πως ειναι ανωτεροι πνευματικα (τρομαρα τους), πως δικαιουνται παρα πολλα γι αυτο, πιστευουν ταυτοχρονα σε world peace και θεωρουν αδιανοητο να μην εχουν σπιτι-αμαξι-μηχανη-εξοχικο-ανεση και ολα αυτα εχοντας δουλεψει στα 35 μονο 1-2 χρονια σε εταιριες promotion προιοντων και μενουν ή ζουν απο τους γονεις, δεν εχουν κανει ποτέ επιχειρηση δικια τους ή εστω ψαχτει γι αυτο και θεωρουν πως πρεπει να δουλευουν ωραριο δασκαλου με απολαβες 2000. Μη παραγωγικοι και κρατικοδιαιτοι, βαυκαλιζονται ως διανοουμενοι ή καλλιτεχνες με αποψη.

    Ανελ. Ανθρωποι αντιδραστικοι, διαμαρτυρομενοι. Συνυπαρχουν οσοι ειναι διατεθειμενοι να κανουν αυτα που πρεπει, με λαλημενους τυπους και επαναστατες του καναπε και του πληκτρολογιου. Ανθρωποι που κινουνται μεταξυ νδ-χα, αλλα λενε χα ειναι too much και νδ ξεπουληθηκαν και αυτοι
    Χα. Οσοι βραζουν με οσα γινονται και ταυτιζονται με το κομμα που θυμικα προσομοιαζει την κατασταση τους. Εχοντας αναγνωρισει την γενικη ξεφτιλα μμε-πολιτικης κτλ, συντασσεται με αυτους που το συστημα πολεμαει αγνοωντας την ατζεντα της χα. Μακραν το δυναμικοτερο κοινο και το πληθος που ειναι διατεθειμενο για αλλαγη ακομα και εν λευκο,(στα τυφλα) του λειπει ομως η γνωση και ειναι πολυ επιπολαιο. Ανομοιογενες πληθος με κοινο στοιχειο πως εχουν ηδη κυρηξει τον πολεμο σε ολο το συστημα, ή ανθρωποι που εχουν παραδοθει γενικως αλλα τους νοιαζει πανω απο ολα να τιμωρηθουν και οι θυτες τους μεσω των ΧΑιτων αφου οι ιδιοι αδυνατουν να κανουμ κατι.

    Γενικως δεν μπορω να ψεξω τις επιλογες του κοσμου. Θεωρω πως ψηφιζει σχετικα καλα και σχετικα ωριμα. Δεν υπαρχει σωστη επιλογη. Και στα 10 πρωτα κομματα μπορω να στοιχειοθετησω το γιατι να μην το ψηφισουμε. Στα υπολοιπα πιθανον το ιδιο, αν τα γνωριζα καλυτερα. Παραδειγμα. Εστω οι Ανελ. Καλα τα λεει ο Καμμενος σε οσα τον κοροιδευουν. Το προβλημα ομως ειναι πως ειναι πολυ του συστηματος για να το γυρισει στο εναντιον. Δεν εχει το ειδικο βαρος να το κανει. Ειναι πολυ πιθανον επομενως να ειναι σικέ. Γι αυτο να τον αφηνουν να τα λεει. Οπως αφηναν το Κκε να πουλαει αντιαμερικανισμο για να καρπωθει και να ελεγξει το ρευμα του αντιαμερικανισμου, το ιδιο κανει και ο Καμμενος για το αντιμνημονιο στους "δεξιους" (αντιμνημονιο σε "αριστερους" εχει το μονοπωλιο ο Τσιπρας). Αντι δηλ να μην τα βρηκε με τον Σαμαρα, να συναντηθηκαν και να του ειπε ο Σαμαρας. "Πανο, καποιος πρεπει να μαζεψει τους δεξιους αντιμνημονιακους γιατι θα πανε ολοι στην χα και θα τον πιουμε" και να του ειπε "οκ, παω εγω, και οταν δεν χρειαζεται βρισκουμε αφορμη και ξαναενωνομαστε. Θελω ομως το ελευθερο και να ζητησεις την αδεια απο τα λομπι να λεω οτι θελω χωρις να με φανε, επειδη μονο ετσι μπορει να πεισω και να παρω καμια ψηφο". Ητοι απο πραξεις μηδεν, και μονο λογια.
    Στοχαστης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ καλό, Στοχαστή. Σ' ευχαριστούμε. Αυτό το μωσαϊκό ήθελα να έχω μπροστά μου, ιδωμένο με τα μάτια ενός άλλου.Μου φαίνεται πως τελικά όλοι με τα ίδια μάτια το βλέπουμε. Αυτοί που ψήφισαν Καμμένο φαίνεται να παρουσιάζουν ένα ενδιαφέρον. Αλλά πάλι, γιατί αφέθηκαν να εξαπατηθούν; Ίσως μερικοί ελλείψει εναλλακτικής.

      Διαγραφή
  21. Ο λόγος που έχω απορρίψει την επιλογή του άξιου ηγέτη-ασκούντος εξουσία, είναι αυτός που αναφέρω στο πρώτο σχόλιο μου. Σε παραπέμπω εκεί. Έχει να κάνει με την επιρροή των ξένων δυνάμεων στην εγχώρια διακυβέρνηση.

    Είναι όμως ορθό, να αποφασίζουν όλοι για όλους? Αναπτυξιακά, θα βοηθήσει το καθημερινό "δικαίωμα της ψήφου"? Η μήπως το δικαίωμα πρέπει να αντικατασταθεί από το προνόμιο της ψήφου? Πρόσεξε κάτι φίλε Στοχαστή, μιλάμε για έναν λαό που για χάρη της βόλεψής του κλείνει τα μάτια στον συνάνθρωπο, που βιαιοπραγεί στην κάθε ευκαιρία, που έχει αφομοιώσει την κουλτούρα της καψούρας και η καλοπέραση έχει γίνει αυτοσκοπός του. Δεν το κατακρίνω, απλώς το παραθέτω. Πώς λοιπών, αυτά τα μουδιασμένα μυαλά, είναι σε θέση να αποφασίζουν? Πως είναι σε θέση να διακρίνουν τους άξιους "διαχειριστές"?
    Με συγχωρείς για τις πολλές ερωτήσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Ευχαριστω για τις ερωτησεις, οσο περισσοτερες τοσο το καλυτερο. Ολες οι ενστασεις σου ειναι βασιμες και ηδη υπολογισμενες, δεν θα σε ζαλισω με καθε μια χωριστα. Στα γρηγορα, ναι, περισσοτερο προνομιο παρα δικαιωμα που σημαινει πως χανεται η δυνατοτητα, αρα δεν θα αποφασιζουν ολοι. Οντως οταν ο αλλος δεν ελεγχεται και νιωθει οτι "τον παιρνει και θα την γλυτωσει" ρεπει στο να αδικει. Αρα ελεγχεται απο τους πολλους.

    Αυτα τα μουδιασμενα μυαλα θα λαβουν την ευκαιρια τους δικαιωματικα μεσω της προσπαθειας τους και εγκειται στους ιδιους να μην την απωλεσουν. Ειναι καλυτερα ετσι απο το να κρινει και να επιλεγει ολους τους διαχειριστες ο καθε Σαμαρας. Δεν ξερει καλυτερα και δεν εχει ως κριτηριο το κοινο μας οφελος που θα ειχαμε εμεις
    Στοχαστης

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αφήστε το σχόλιό σας
Φίλοι του ιστολογίου, παρακαλώ να κάνετε ελεύθερα τον σχολιασμό σας, αλλά να απέχετε από ύβρεις και προσβολές προσώπων, καθώς και να χρησιμοποιείτε την Ελληνική γλώσσα και γραφή (όχι greeklish). Προσβλητικά και υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται. Επίσης διαγράφονται spam και διαφημίσεις άλλων ιστολογίων, αλλά και κάθε άλλο σχόλιο που δεν συνάδει με το ύφος και το ήθος που ορίζει ο δημιουργός και διαχειριστής του ιστολογίου.

ΠΡΟΣΟΧΗ:
Τα σχόλια ελέγχονται πριν δημοσιευθούν.



.