Τρίτη 5 Νοεμβρίου 2013

Η Έννοια της Ελευθερίας και του Αγώνα μέσα από τον Μύθο


«Καθώς ό Σίσυφος κινείται ανηφορικά στην πλαγιά του λόφου,
σπρώχνοντας τον βράχο πρός την κορυφή, πραγματοποιεί βήματα πρός τήν Ελευθερία.
Ανεβαίνοντας σ’ ένα όποιοδήποτε ύψος, φθάνει σε κάποιο βαθμό έλευθερώσεως.
Μόνον αν εφθανε στην κορυφή, θα είχε φθάσει στήν άδιαβάθμητη καί άπόλυτη Ελευθερία.
Τοϋτο όμως δέν συμβαίνει, κατά τον έλληνικό μυθο, ποτέ. Αντίθετα, ό βράχος κάποτε του ξεφεύγει και κατρακυλά στήν κατηφόρα τής πλαγιάς»

Η Έννοια της Ελευθερίας και του Αγώνα μέσα από τον Μύθο. Ο Σίσυφος κι ο Βράχος: Τό σημείο όπου αρχίζει ή κίνηση πρός τήν Ελευθερία, τά ριζά του λόφου, είναι απροσδιόριστο, χάνεται μέσα στά άνεξερεύνητα βάθη τής άρχής του Οντος. Αρχή τής Ελευθερίας δεν μπορεί νά είναι ή «γέννηση» ή ή «γένεση», του άτόμου ή του Κόσμου. Ή «γέννηση» προϋποθέτει «σύλληψη» καί «κύηση», παράγοντες, δηλαδή, πού άν καί είναι «προγενετικοί», καθορίζουν αυστηρά τήν πορεία του γεννωμένου καί ή σχέση του αιτίου και αίτιατου δεν έχει άρχή καί τέλος.
Τό χρονικό και χωρικό σημείο πριν άπό τό όποιο δέν υπάρχει κίνηση πρός τήν ’Ελευθερία δέν είναι Αντιληπτό, όπως καί στά Μαθηματικά δέν είναι Αντιληπτή, καί «είναι συμβατική καί αυθαίρετη —καί γιαυτό δέν μπορεί νά όρισθή— ή έννοια του «σημείου».
Καθώς καί τό σημείο, μετά άπό τό όποιο ύπάρχει ή άπόλυτη Ελευθερία, ή κορυφή τού λόφου, δέν είναι άντιληπτό ό Σίσυφος δέν Ανέβηκε ποτέ, είναι σημείο – χίμαιρα, πού τό κυνήγα αιώνια χωρίς νά μπορή νά τό πιάση. Τό τέλος τής κινήσεως πρός τήν Ελευθερία δέν μπορεί νά όρισθή, όπως δέν μπορεί νά όρισθή στά Μαθηματικα —και είναι συμβατική καί αυθαίρετη— ή έννοια του «Απείρου».
Δεν έχει όρια, δεν έχει οΰτε Αρχή ούτε τέλος ή ’Ελευθερία. Ελευθερία είναι ό ίδιος ό Θεός. Δέν μπορεί νά διατυπωθή όρισμός τής Ελευθερίας, όπως δέν μπορεί κάν νά όρισθή τό τί δέν είναι Ελευθερία —καί όσοι υποστηρίζουν την ’Ελευθερία έτσι, Αρνητικά, ξεκινούν πάντοτε άπό Ανθρωποκεντρική (θά λέγαμε «σισυφοκεντρική») αφετηρία καί αφήνουν έξω Από τόν ορισιμό του τί δέν είναι Ελευθερία ένα μέρος του Οντος, μέρος πού βρίσκεται εξω Από τόν Σίσυφο.
Φανταστικά, ό Σίσυφος θα μπορούσε κατ’ έλευθέραν βούλησιν να καθορίση τήν Αρχή καί τό τέλος τής κινήσεώς του, θα μπορούσε δηλαδή από μόνος του νά γίνη είτε Απολύτως μή έλεύθέρος, εϊτε Απολύτως ελεύθερος, μόνο στήν περίπτωση πού θά έπορεύετο σε μιά πεδιάδα μονάχος του, όχι στήν Ανηφόρια του λόφου καί χωρίς τόν βράχο πού σπρώχνει. Τούτο θά συνέβαινε, αν ό άνθρωπος ήταν άναρχος, άν δέν ήταν δημιούργημα τής ‘Ελευθερίας, αλλά δημιουργός του έαυτοϋ του —πράγμα αδύνατον.

Έτσι, Σίσυφος καί βράχος, με τό κοινό άνέβασμά τους στήν πλαγιά, καθορίζουν τό ύφηλότερο σημείο πού θά φθάση ή κίνηση πρός τήν Ελευθερία. Μόνος του ό Σίσυφος δέν φθάνει πουθενά.
Ειδικά, ό ρόλος του Σίσυφου έξαντλεΐται μέσα στά όρια ένός «διαστήματος» πού συμπίπτει μέ τήν τροχιά πού διαγράφει σπρώχνοντας τόν βράχο, και μηδενίζεται πριν καί μετά τά όρια αυτά, όπωσδήποτε πριν άπό τήν Αρχή τής Ανηφοριας αλλά καί όπωσδήποτε πρίν Από τήν κορυφή.
Τό τρίπτυχο, -λόφος -Σίσυφος— βρόχος, Απόλυτα Αξεχώριστο, Αντικατοπτρίζει τήν Αναγκαστική συνύπαρξη του Ανθρώπου μέ τό περιβάλλον του καί τό έκτος αυτού «Όν, τήν Τύχη καί τήν ’Αναγκαιότητα. Δέν ύπάρχει περίπτωση άπομονώσεως του Ανθρώπου, καταργήσεως του «έξωανθρώπινου».
Δέν νοείται ό Σίσυφος χωρίς τήν Ανηφοριά και χωρίς τόν βράχο.
Ό άνθρωπος καί τό έξωανθρώπινο υποχρεωτικά «Αντιμάχονται», «ερίζουν», αλλά καί συμπορεύονται ζευγαρωτά, άρμονικά καί Ανηφορικά, Αφοϋ ή ούσία τής ύπάρξεως του Σίσυφου τοποθετείται Ακριβώς στήν Ικανότητά του: νά ώθή, πολύ ή λίγο, τον βράχο στην άνηφοριά καί οχι στήν έγκατάλειψη του λόφου, έγκατάλειψη πού δέν θά είχε, σέ τελευταία άνάλυση, κανένα νόημα, διότι θά άφαιροϋσε άπ’ αύτόν τήν δυνατότητα τής κινήσεως πρός τα έπάνω καί ή δυνατότητα αυτή, σάν πολυπόθητο αίτημα τής ζωής, είναι αυτή ταΰτη ή άπελευθέρωση, οίουδήποτε βαθμού, πού έπιδιώκει μέ τον άγώνα της ή άνθρωπότητα, σάν άτομα καί σάν σύνολο.
Ή έλευθέρωση, ή θέωση, είναι άκριβώς ή συνισταμένη της άντιμαχίας, (τής «’Έριδος», καθ’ Ηράκλειτον) μεταξύ του βάρους του βράχου καί τής προωθητικής δυνάμεως πού καταβάλλει ό άνθρωπος. «Γέννημα» των δύο άντιθέτων αυτών δυνάμεων, τής Ελευθερίας και τής ’Αναγκαιότητας, ή έλευθέρωση είναι σέ τελευταία άνάλυση ή εναρμόνιση μεταξύ τους, ή άφομοίωση, ή ταύτιση» ή ένοποίησή τους, όπως ή συνισταμένη τής ήλιακής έλξεως καί τής γήινης έλξεως είναι ή ήρεμη, άδιατάρακτη, άρμονική καί αιώνια τροχιά τής Γης γύρω άπό τον έαυτό της και γύρω άπό τών ήλιο
Όπως ή Γή άν απαλλασσόταν άπό τήν ήλιακή έλξη, θά «έχανε τον δρόμο της» και θά χανόταν καί ή ίδια μέσα στο Σύμπαν, θά αύτοκαταστρεφόταν, έτσι καί ό Σίσυφος, άν σταματούσε τήν ώθηση του βράχου στήν άνηφοριά του λόφου, θά τού ξέφευγε ό βράχος, θά κατρακυλούσε και θά πλάκωνε καί τόν ίδιον.
Ή συνύπαρξη του Σίσυφου μέ τόν βράχο είναι λειτουργία του Λόγου, του Κοσμογονικού Νόμου, είναι έκφραση τής άρχής πού ένώνει καί συντηρεί τόν Κόσμο. Ή άρμονική άνηφορική συμπόρευσή του μέ τό βράχο είναι ή «σύνταξή» του, ή «συμμόρφωσή» του πρός τόν Νόμο. Ή απόπειρα έγκαταλείψεως του βράχου άποτελεΐ παράβαση του Νόμου, «κατήφορο», και συνεπάγεται τήν επέμβαση τής Δίκης καί τήν καταστροφή του παραβάτη.
Ό βαθμός έλευθερώσεως, θεώσεως του άνθρώπου —τό «διάστημα» τής τροχιάς τοϋ Σίσυφου στήν πλαγιά —είναι άπεριόριστός, άπειρος. Ή συμμόρφωση πρός τόν Κοσμογονικό Νόμο, άν δεν φέρη στήν άπόλυτη Ελευθερία, μπορεί όμως νά όδηγήση τόν άνθρωπο σέ έπίπεδα γιγαντιαίας φυσικής και πνευματικής άνόδου — καί ή Ιστορία βρίθει άπό παραδείγματα Ατόμων καί Εθνών πού άνυψώθηκαν σ’ αυτή τήν κατάσταση όπως, άλλωστε, βρίθει κι άπο παραδείγματα αύτοκαταστρεφόμενων όντων και Εθνών πού παρέβησαν τόν Κοσμογονικό Νόμο — ανθρώπων καί Εθνών πού άφησαν τόν βράχο, με άποτέλεσμα νά κατρακυλήση καί νά τά πλάκωση.
Ή σύγχρονη φάση τής Ιστορίας τής άνθρωπότητας, ή σημερινή έποχή τής παρακμής, χαρακτηρίζεται άκριβώς άπό την παράβαση του Κοσμογονικου Νόμου, τήν άνατροπή του, μέσω του μοχλού τής Λογοκρατίας καί τεχνοκρατίας.
© Δημμήτρης Λάμπρου. Περιοδικό Δαύλος 1981

Πηγή:  http://www.terrapapers.com

15 σχόλια:

  1. Το εύδαιμον το ελεύθερον, το δ’ ελεύθερον το εύψυχον

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Aya, σε καλωσορίζω στον Καταχθόνιο Δαίμονα!
      Επί του χωρίου που παραθέτεις, έχω να προσθέσω την πλήρη πρόταση του Θουκιδίδη:
      «Ους νυν υμείς ζηλώσαντες και το εύδαιμον το ελεύθερον το δ’ ελεύθερον το εύψυχον κρίναντες, μη περιοράσθε τους πολεμικούς κινδύνους.»
      Δηλαδή:
      «Αυτοί εδώ ας σας σταθούν τώρα παράδειγμα. Στοχαστείτε πως ευτυχία θα πει λευτεριά, λευτεριά θα πει ψυχή δυνατή (γενναιότητα) και μη δειλιάζετε μπροστά στους κινδύνους του πολέμου».
      Σε ευχαριστούμε που μας θύμισες το χρέος μας για την ελευθερία (υπό κάθε έννοια).
      ΛΥΚΙΟΣ.

      Διαγραφή
    2. Πολύ ωραία λόγια και είναι και επίκαιρα!Κώστας

      Διαγραφή
  2. Διονύσιος Σολωμός - Ὁ Ὕμνος εἰς τὴν Ἐλευθερίαν

    http://users.uoa.gr/~nektar/arts/tributes/dionysios_solwmos/ymnos_eis_thn_eley8erian.htm

    Α-Ω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Major X3.3 Solar Flare - November 5, 2013
    http://www.youtube.com/watch?v=rk2BlkuEufQ&feature=c4-overview&list=UUvlaglrEr1BaNFnSSCF2SGg

    Α-Ω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Στοχαστή και Λύκιε διαπιστώνω καποια πριβέ συνομιλία σε παλιές αναρτήσεις τρομερή ενδιαφερουσες και αποκαλυπτικές. Και ρωτώ, την κάνετε σκόπιμα σε παλιές αναρτήσει για να μη την διαβάζουμε, η τυχαίνει έτσι; Γιατι ειναι κρίμα να μην φαίνονται αυτα τα λόγια και να ψάχνουμε απεγνωσμένα μπας και βρούμε κατι στα παλιά!!!! Κωστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φίλε Κώστα ρωτάς για συνομιλίες ενδιαφέρουσες και αποκαλυπτικές .

      Ο φίλος μας ΛΥΚΙΟΣ είναι σαν να σου λέει νοερά είναι εκεί προσπάθησε να δεις εάν το επιθυμείς .

      Τώρα γιατί γίνεται αυτό ;

      Ε σαν θαμώνες αυτού του ιστότοπου έχουμε το δικαίωμα να κρατάμε κάποια πράγματα για εμάς .

      Όχι φυσικά από κακία , μα γιατί πρέπει πρώτα να δρομολογηθεί η σκέψη του "ερευνώ και θέλω να μάθω" και η διορατικότητα να μας βοηθήσει και να μας κάνει πιο σοφούς .

      ΜΕ ΤΑ ΣΕΒΗ ΜΟΥ

      Α Ρ Μ Α Γ Ε Δ Ω Ν

      Διαγραφή
  5. Συγνώμη, σε ποιές αναρτήσεις αναφέρεστε?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στο αρθρο που λέει "βραβειο στον καταχθόνιο δαίμονα"!!!!! Κόιτα κάτω διαλογους
      Κώστας

      Διαγραφή
  6. Να καλησπερίσω όλους τους φίλους και φίλες του Καταχθόνιου Δαίμονα και να καλωσορίσω και εγώ το νέο μέλος της παρέας μας Aya .

    Να είναι εποικοδομητική η παραμονή σου στον φιλικό μας ιστότοπο και στην παρέα μας .

    ΜΕ ΤΑ ΣΕΒΗ ΜΟΥ

    Α Ρ Μ Α Γ Ε Δ Ω Ν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και εγω καλωσορίζω τον-την Aya στην παρέα μας. Αρμαγεδών καταλαβαίνω τι λες, αλλά νομιζω ότι τετοιες συζητήσεις που αποκαλύπτουν πραγματα που δεν τα βρίσκεις εύκολα ενδιαφέρουν κι αλλους εκτος απο τον στοχαστή. Ευτυχως το κατάλαβε και ζητα από τον Λυκιο να τα βγάλει μπροστα!!! Βρε στοχαστή μου, καλα τα λες να βγάλεις πληροφοριες από το Λύκιο αλλα μην είσαι και μοναχοφάης!!!! Κωστας


      Διαγραφή
    2. Ειναι στη διακριτική ευχέρεια του ιδίου η ροή της πληροφορίας αφου αυτος την κατεχει. Δεν ειναι δικια μου απόφαση, αν και ειναι έκδηλο με ποια άποψη συντάσσομαι. Προσπαθώ πάντως ... με τον τροπο μου.

      Μπορει να μην γνωρίζω τί ακριβώς διδάσκουν οι εσωτερικές σχολές, γνωρίζω όμως πως μερικά απο αυτά που διδάσκουν αυτά τα συστήματα σε μορφή πακέτου ειναι λάθος. Οπως όταν βεβαιώνουν πως όλοι οι άνθρωποι έχουν αστρικο σωμα. Ισως να θέλουν να περιγράψουν κατι αλλο και να χρησιμοποιούν λάθος έκφραση. Πάντως αυτό που μπορει να ονομαστεί αστρικο σωμα δημιουργείται με τρομερά σκληρή εργασία και πάλη και ελάχιστοι το αποκτούν. Δεν υπαρχει εκ γενετης. Αν υπαρχει κατι αυτό θα ειναι μια σκιά ή ένα φάντασμα πάνω στο οποίο θα μπορέσει να δημιουργηθεί το σωμα. Εάν κατι δεν το έχεις χρησιμοποιήσει ποτέ με τον προβλεπόμενο τροπο, τότε δεν μπορείς να το κατονομαζεις αντίστοιχα. Εάν το μάτι σου δεν έβλεπε ποτέ, δεν ειναι μάτι. Η ενδελεχεια απουσιάζει.
      Εάν κάποιος δεν εχει χρησιμοποιήσει έστω κατ´ελάχιστο το αστρικο του σωμα, ειναι επειδη απλα δεν εχει καταφέρει να το δημιουργήσει ακόμα.
      Μπορει να υπαρχουν κάποια λάθη απο μίμηση, λέγονται όμως και πολλές αλήθειες. Αν δεν τα ακούσω όμως πως θα τα κρίνω;
      Καλή η μυστικότητα αλλα πολλές φορές ο όρκος σιωπής ειναι και για να μην κρίνονται. Γιατι αρκετά θα καταρρεύσουν.

      Η αληθεια δεν φοβάται την κριτική και τα χτυπήματα των επιχειρημάτων. Τα επιδιώκει γιατι ξέρει πως δεν μπορούν να την πλήξουν. Τα επιδιώκει μάλιστα για να ξεχωρίζει απο τα δόγματα.

      Η φιλοσοφία μπορει να μας παει πολυ μακρια αλλα μάλλον δεν ειναι αυτή που θα βάλει το γκολ. Λέγεται πως όταν καθαρίσουμε τον εαυτο απο στρεβλα εγω και πεποιθήσεις και είμαστε έτοιμοι, θα έρθει η αληθεια με τη μορφή θείου να μας βρει, δεν θα τη βρούμε εμείς. Και πάλι όμως η φιλοσοφία ειναι το εργαλείο μας, ακόμα και αν μας παει μέχρι το παρα ένα βήμα. Θα μας εχει οδηγήσει σωστά στα αλλα χίλια βήματα
      Στοχαστης

      Διαγραφή
    3. Και εσυ που στηρίζεις την γνώση σου για το αστρικο σώμα; Εγω αλλα ξέρω!!! Κωστας

      Διαγραφή
  7. Να δώσω και εγω μια σύντομη προσέγγιση στο μύθο του Σισυφου. Ας το προσεγγίσουμε σε πρωτη φαση στο επιπεδο του ανθρωπου και οχι της ανθρωποτητας. Ειναι ξεκάθαρο πως το περιβάλλον δεν ενδιαφέρεται να βοηθήσει το Σισυφο στην εργασία που κάνει. Τουναντιον αντιτίθεται σε αυτήν.

    Εάν η εργασία δεν ολοκληρωθεί (φτάσει ο βράχος στην κορυφή του λόφου και στερεωθει ή έστω απαλλαγεί απο το βάρος αυτό ο ήρωας μας) τότε ένα πάσα στιγμή υπαρχει ο κίνδυνος η προσπάθεια να ακυρωθεί και ο βράχος να ξανακυλισει. Αυτό σημαινει πως κάποια στιγμή ο ήρωας θα "ξεχαστεί" ,θα "κοιμηθεί" και εάν ξυπνήσει αυτό θα γινει μόνο απο την ταλαιπωρία και τα βάσανα του γκρεμισματος που εκτός απο εκμηδενιστικα της προσπάθειας ανελιξης του, θα δράσουν και ως αφυπνιστικα.

    Γιατι ο Σισυφος όμως δεν εχει σύντροφο στην εργασία του; Ποιος τον υποχρεώνει να ειναι μόνος του;
    Μα, θα πει κάποιος, η εργασία στον εαυτο δεν μπορει να γινει απο κανέναν άλλον.
    Σωστό. Ο καθενας ανεβαζει τον δικο του βραχο, μεγαλυτερο ή μικροτερο. Όμως αφού αυτή η πορεία ειναι κοινή για τους ανθρώπους, τί θα συμβεί αν κάποιος αλλος ηρωας δοκιμάσει να "ανεβάσει" τον δικό του βράχο δίπλα ακριβώς στον Σισυφο; Ποιος λεει πως δε γινεται; Ετσι ώστε να επικοινωνούν μεταξύ τους; Λέει ο μύθος πως ειναι φιμωμενος; Δεν νομίζω. Αυτό που θα συμβει ειναι πως ο ένας θα παρατηρεί πότε ο άλλος παει να κοιμηθεί και θα παύει για λίγο το δικό του ανέβασμα για να δώσει μια αφυπνιστικη σφαλιάρα στον διπλανό του ή έστω θα του φωνάζει δυνατά για να συνέλθει.

    Τί θα συμβεί τότε; Θα σπάσει η νομοτέλεια της αποτυχίας. Η ανηφόρα ειναι δύσκολη αλλα πεπερασμενη. Κάποτε τελειώνει.

    Τωρα αν το δούμε σε επίπεδο ανθρωπότητας, αν ο Σισυφος εκπροσωπεί την ανθρωπότητα γενικώς τότε τα πράγματα γίνονται δύσκολα. Ισως η ανθρωπότητα να μην μπορει να ξεφύγει του ρόλου της. Αυτό όμως δεν σημαινει πως δεν μπορούν κάποιοι άνθρωποι μεμονωμένα ή ακόμα και κάποιες κοινωνίες (αρχαία Αθήνα την χρυσή εποχή) να ξεφύγουν απο την αποτυχία. Η οικονομία της ανθρωπότητας το επιτρέπει. Αυτο που απαγορεύει ισως, ειναι αυτό να συμβει μαζικά. Δεν μπορούμε ισως να αλλάξουμε όλο τον κόσμο. Μπορούμε όμως να επιτύχουμε θαύματα στους κύκλους μας και στις κοινότητες.
    Στοχαστης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. http://www.youtube.com/watch?v=DFszVxAxSJM

    ΜPOULA

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αφήστε το σχόλιό σας
Φίλοι του ιστολογίου, παρακαλώ να κάνετε ελεύθερα τον σχολιασμό σας, αλλά να απέχετε από ύβρεις και προσβολές προσώπων, καθώς και να χρησιμοποιείτε την Ελληνική γλώσσα και γραφή (όχι greeklish). Προσβλητικά και υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται. Επίσης διαγράφονται spam και διαφημίσεις άλλων ιστολογίων, αλλά και κάθε άλλο σχόλιο που δεν συνάδει με το ύφος και το ήθος που ορίζει ο δημιουργός και διαχειριστής του ιστολογίου.

ΠΡΟΣΟΧΗ:
Τα σχόλια ελέγχονται πριν δημοσιευθούν.



.