Σάββατο 12 Οκτωβρίου 2013

OI ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ ΚΟΣΜΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ

ΟΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ ΚΟΣΜΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ


Οι Παράλληλοι Κόσμοι υπάρχουν στ' αλήθεια, σύμφωνα με μία πρόσφατη σημαντικότατη επιστημονική ανακάλυψη επιστημόνων του πανεπιστημίου της Οξφόρδης, η οποία έχει ήδη περιγραφεί από αρκετούς ειδικούς ως «μία από τις πιο σπουδαίες εξελίξεις στην ιστορία της Επιστήμης…»

Η επιστημονική Θεωρία του Παράλληλου Σύμπαντος, προτάθηκε για πρώτη φορά τη δεκαετία του 1950 από τον αμερικανό φυσικό Hugh Everett, και είναι επιστημονικά αποδεκτό ότι βοηθά σημαντικά στην κατανόηση και εξήγηση μυστηρίων της Κβαντομηχανικής που έχουν απασχολήσει και προβληματίσει τους επιστήμονες για δεκαετίες.
Στο Σύμπαν των «Πολλών Κόσμων» της θεωρίας του Everett, κάθε φορά που μία νέα φυσική πιθανότητα εξερευνείται, το Σύμπαν διχάζεται και διαχωρίζεται. Με έναν αριθμό πιθανών εναλλακτικών αποτελεσμάτων, το κάθε ένα αποτέλεσμα πραγματοποιείται στο ολόδικό του Σύμπαν, το οποίο δημιουργείται εξαιτίας του.
Για παράδειγμα, ο οδηγός ενός αυτοκινήτου που παραλίγο να εμπλακεί σε ένα μοιραίο ατύχημα αλλά κατάφερε να το αποφύγει και γλίτωσε, στον κόσμο μας. Αλλά σε ένα παράλληλο Σύμπαν, μια άλλη εκδοχή αυτού του ίδιου οδηγού θα έχει σκοτωθεί στο ατύχημα που τελικά έγινε. Σε ένα άλλο παράλληλο Σύμπαν, ο οδηγός θα αναρρώσει έπειτα από θεραπεία σε ένα νοσοκομείο. Κ.ο.κ. Ο αριθμός των εναλλακτικών σεναρίων είναι προφανώς ατελείωτος.
Είναι μια πολύ παράξενη ιδέα που στο παρελθόν έχει χαρακτηριστεί ως απλά φαντασμαγορική από αρκετούς ειδικούς, ενώ έχει γίνει αποδεκτή με ενθουσιασμό από αρκετούς άλλους ειδικούς. Αλλά η νέα έρευνα στην Οξφόρδη έδειξε ότι αυτή η ιδέα προσφέρει μια σαφή μαθηματική απάντηση σε κβαντικά αινίγματα που δεν μπορούν να απορριφθούν απροβλημάτιστα, και αποδεικνύει ότι ο Dr. Everett (που ήταν ένας από τους σημαντικούς συνεχιστές των Κβαντικών μοντέλων, με Phd από το πανεπιστήμιο Princeton) ήταν στον σωστό δρόμο.
Σε μία από τις δημοσιεύσεις των ανακοινώσεων της νέας ανακάλυψης, στο επιστημονικό περιοδικό New Scientist, ένας από τους σχολιαστές, ο Dr. Andy Albrecht, καθηγητής της Φυσικής στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, σχολίασε με τον ίδιο τρόπο όπως και άλλοι: «Αυτή η εργασία σύντομα θα καταχωρηθεί ως μία από τις πιο σημαντικές εξελίξεις στην ιστορία της Επιστήμης…»
Σύμφωνα με την Κβαντομηχανική, στο υποατομικό επίπεδο τίποτε δεν μπορεί να ειπωθεί ότι υπάρχει, μέχρι να παρατηρηθεί. Μέχρι την παρατήρηση τους, τα σωματίδια υπάρχουν σε «φαντασματικές» θολές και νεφελώδεις καταστάσεις (superposition states), στις οποίες μπορούν να έχουν ταυτόχρονα «ανοδικά» και «καθοδικά» spins, ή να εμφανίζονται σε διαφορετικά μέρη την ίδια στιγμή. Η παρατήρηση –ή η ανάλογη μέτρηση– φαίνεται να «καρφώνει» σταθεροποιητικά μια συγκεκριμένη κατάσταση πραγματικότητας, με τον ίδιο τρόπο που ένα στροβιλιζόμενο κέρμα στον αέρα, μπορεί να ειπωθεί αν είναι «κορώνα ή γράμματα» μόνο αν πιαστεί από το χέρι μας ή πέσει κάτω.  Σύμφωνα με την Κβαντομηχανική, τα μη-παρατηρούμενα σωματίδια περιγράφονται από «κυματικές συναρτήσεις» που αναπαριστούν ένα σετ από διάφορες «πιθανές» καταστάσεις. Όταν ένας παρατηρητής κάνει μία μέτρηση, το σωματίδιο τότε «κατασταλάζει» σε μία από αυτές τις διάφορες επιλογές, και η κυματική συνάρτηση «καταρρέει».

Η επιστημονική ομάδα της Οξφόρδης, με επικεφαλής τον φημισμένο (όσο και παράξενο) Dr. David Deutsch, απέδειξε μαθηματικά χωρίς  κανένα κενό, ότι η θεωρία των Παράλληλων Κόσμων στην Κβαντική Φυσική, όπως παρουσιάστηκε από τον Dr. Everett, ισχύει, και ότι η δομή των «εναλλακτικών παρακλαδιών» που δημιουργείται από τον διαχωρισμό του Σύμπαντος σε παράλληλες εκδοχές του εαυτού του, εξηγεί απόλυτα την πιθανολογική φύση των κβαντικών αποτελεσμάτων.
Τα υποατομικά σωματίδια έχουν απροσδιόριστη θέση και κίνηση, ή εμφανίζονται να είναι ταυτόχρονα σε πολλά μέρη ή να έχουν διαφορετική φύση ταυτόχρονα, επειδή υπάρχουν Παράλληλα Σύμπαντα.
Έτσι, εδώ και μερικά χρόνια που έγιναν αυτές οι ανακοινώσεις και συνεχίζουν να διαδίδονται από τότε, ένα νέο πρόσωπο της Κβαντικής Φυσικής δημιουργείται, και ξεπροβάλλει μια νέα επιστημονική κατανόηση της πραγματικότητας.

Αν σκεφτόμαστε τον εαυτό μας ως μοναδικό, πρέπει να το ξανασκεφτούμε. Η εποχή κατά την οποία πολλοί φυσικοί μπορούσαν να αγνοούν την ιδέα των Παράλληλων Συμπάντων έφτασε στο τέλος της. Αν αυτό δεν σας γίνεται κατανοητό, σκεφτείτε το ως εξής: ο κόσμος μας, έτσι όπως τον ξέρετε, δεν είναι παρά ένας ανάμεσα σε πολλούς κόσμους. Εμείς οι ίδιοι δεν είμαστε παρά μια εκδοχή μας ανάμεσα σε πολλές εκδοχές μας, που υπάρχουν σε άλλους κόσμους. Ο Dr. David Deutsch και η ομάδα του στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, απέδειξαν ότι οι κομβικές εξισώσεις της Κβαντομηχανικής προκύπτουν από τα μαθηματικά των Παράλληλων Συμπάντων.
Όλο αυτό, φυσικά, ισχύει μόνο σε έναν από τους πολλούς παράλληλους κόσμους, αφού σε έναν άλλο παράλληλο κόσμο δεν ανακαλύφθηκε ακόμη αυτό, σε έναν άλλον θα ανακαλυφθεί στο μέλλον, σε έναν άλλο ποτέ, και σε άπειρα άλλα Παράλληλα Σύμπαντα έχουν συμβεί σε σχέση με αυτό τα πιο απίθανα και παράξενα πράγματα. 




Ο Dr. Hugh Everett, (ο μαθητής του μεγάλου κβαντικού φυσικού επιστήμονα John Wheeler), που η θεωρία του των Παράλληλων Συμπάντων αποδείχθηκε πρόσφατα από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και τις εργασίες του Dr. David Deutsch και της ομάδας του, είναι ο άνθρωπος που εισήγαγε το ενδεχόμενο η περιβόητη «Γάτα του Σρέντινγκερ» να είναι μέσα στο κουτί της ταυτόχρονα και ζωντανή και νεκρή, αλλά σε δύο διαφορετικά σύμπαντα. Η Γάτα του Σρέντινγκερ είναι και νεκρή και ζωντανή επειδή το Σύμπαν έχει χωριστεί στα δύο. Σε κάθε κβαντική διακλάδωση το Σύμπαν χωρίζεται στα δύο, σε μια ατέρμονη σειρά Συμπάντων που συνεχώς διχοτομούνται.
Δηλαδή, αυτό εξηγούν όλα αυτά: Όλα τα Σύμπαντα είναι δυνατά και εξίσου πραγματικά.

Ο φημισμένος Dr. Michio Kaku, καθηγητής στην έδρα Θεωρητικής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, και συγγραφέας πολλών σημαντικών επιστημονικών έργων, έχει γράψει :
«Όλα τα Παράλληλα Σύμπαντα είναι πραγματικά. Οι κάτοικοι του κάθε Σύμπαντος μπορεί να διαμαρτύρονται πως μόνο το δικό τους είναι πραγματικό και πώς όλα τα άλλα είναι φανταστικά ή κίβδηλα. Αυτά τα Παράλληλα Σύμπαντα, όμως, δεν είναι εφήμεροι, πλασματικοί κόσμοι, αλλά μέσα τους εμφανίζονται στέρεα αντικείμενα και συμπαγή συμβάντα, εξίσου πραγματικά και αντικειμενικά με οποιαδήποτε άλλα…
»Αυτό, στην Κβαντική Φυσική, είναι πάρα πολύ σημαντικό, διότι καταρρίπτει τον βασικό όρο της "Κατάρρευσης της Κυματοσυνάρτησης" Δηλαδή, οι κβαντικές κυματοσυναρτήσεις δεν καταρρέουν ποτέ, αλλά συνεχίσουν να εξελίσσονται, διαιρούμενες αέναα σε άλλες κυματοσυναρτήσεις, σε ένα δέντρο με άπειρες διακλαδώσεις, όπου το κάθε κλαδί παριστάνει ένα ολόκληρο Σύμπαν. Το μεγάλο πλεονέκτημα της Θεωρίας των Πολλών Κόσμων, είναι ότι είναι πολύ πιο απλή από την "Ερμηνεία της Κοπεγχάγης", και ότι δεν προϋποθέτει την "κατάρρευση της κυματοσυνάρτησης" κατά την οποία τελικά ορίζεται η πραγματικότητα του παρατηρητή.    
»Αυτό σημαίνει ότι τη στιγμή αυτή που διαβάζετε αυτή τη φράση, το σώμα σας συνυπάρχει και δίνει μάχη με τις κυματοσυναρτήσεις των δεινοσαύρων. Στο δωμάτιο που βρίσκεστε υπάρχει η κυματοσυνάρτηση κόσμων όπου οι Ναζί επικράτησαν στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Γη κυριεύτηκε από τους εξωγήινους, κι εσείς δεν γεννηθήκατε ποτέ…  Όλα τα επεισόδια από τη Ζώνη του Λυκόφωτος, είναι μόνο μερικά από τα Σύμπαντα που συνυπάρχουν στο σαλόνι σας. Απλώς, εμείς δεν αλληλεπιδρούμε πια με αυτούς τους κόσμους, γιατί δεν είναι πλέον σύμφωνοι με τον δικό μας…» (Parallel Worlds).
Όπως έχει πει ο Δρ. Άλαν Γκαθ: «Υπάρχει κάποιο Σύμπαν όπου ο Έλβις ζει ακόμη…»
Κι ο φυσικός Φρανκ Γουίλτσεκ γράφει: «Είναι τρομακτική η συνειδητοποίηση ότι υπάρχουν απειράριθμα ελαφρά διαφορετικά αντίγραφα του εαυτού μας που ζουν τη δική τους παράλληλη ζωή και ότι κάθε στιγμή δημιουργούνται νέοι σωσίες που πραγματώνουν πολλά εναλλακτικά μέλλοντα…»

Αυτά μου θυμίζουν το αριστουργηματικό έργο επιστημονικής φαντασίας Star Maker (του 1937, είκοσι χρόνια πριν από τον Everett) του μεγάλου Olaf Stapledon (ο οποίος είχε ντοκτορά στη Φιλοσοφία), όπου μεταξύ πολλών άλλων σχετικών, γράφει:
«Όποτε ένα πλάσμα βρισκόταν αντιμέτωπο με διάφορες πιθανές οδούς δράσης, τις ακολουθούσε όλες, δημιουργώντας έτσι πολλές διακριτές ιστορίες του κόσμου. Αφού σε κάθε εξελικτική ακολουθία του κόσμου υπήρχαν πολλά πλάσματα και στο καθένα ανοίγονταν πολλές δυνατοί οδοί δράσης, και αφού οι συνδυασμοί των οδών είναι αμέτρητοι, σε κάθε χρονική ακολουθία προέκυπταν κάθε στιγμή αμέτρητα διακριτά Σύμπαντα…»
 
Καθώς συλλογίζομαι τη Φαντασία μας, αναρωτιέμαι, πέρα από τα προφανή, τι ακριβώς κάνει και πώς το κάνει, από πού να προέρχεται και γιατί να υπάρχει.
Θα μπορούσε να πει κανείς, σκέφτομαι, ότι η Φαντασία μας είναι μία έκτη (ή έστω έβδομη) αίσθηση, ή μία Μετα-Αντίληψη, μια εξωαντιληπτική ικανότητα, η οποία μπορεί να παρακολουθεί αυτό που συμβαίνει στα Παράλληλα Σύμπαντα, σε εναλλακτικές εκδοχές της Πραγματικότητας, σε Παράλληλους Κόσμους.
Ο «κόσμος της Φαντασίας μου», όλα αυτά που φαντάζομαι ή έχω φανταστεί ποτέ μου, είναι το σύνολο της εξω-αντιληπτικής παρατήρησής μου των πραγμάτων που συμβαίνουν ή έχουν συμβεί ή θα συμβούν, σε Παράλληλους Κόσμους.
Αυτό ίσως να συμβαίνει, π.χ. όταν παρατηρώ ένα γεγονός –μία επεξεργασία πληροφορίας, μια εντύπωση, ένα ερέθισμα, ένα φαινόμενο ή μία κατάσταση– και «φαντάζομαι» διάφορες εκδοχές του, που όμως είναι «φανταστικές», δηλαδή δεν συνέβησαν ή δεν συμβαίνουν εδώ τώρα. Αλλά συμβαίνουν σε ένα Παράλληλο Σύμπαν κι εγώ τις αντιλαμβάνομαι και τις επεξεργάζομαι…
Αυτό, φυσικά, σημαίνει ότι μπορώ να φανταστώ και το μέλλον, σε αυτόν τον κόσμο που παρατηρώ (ανάμεσα σε άλλους). Κι ίσως αυτό να σημαίνει ότι εγώ το δημιουργώ, ή…το θυμάμαι…




Η κβαντομηχανική «Ερμηνεία των Πολλών Κόσμων», έχει επίσης εξηγήσει ότι το ταξίδι στον Χρόνο, αν ποτέ γίνει εφικτό (και μπορεί να έχει γίνει στο παρελθόν –ή στο μέλλον– και απλά να μην το γνωρίζουμε), θα είναι ένα ταξίδι σε έναν Παράλληλο Κόσμο, έναν παράλληλο Χωρόχρονο (ο χώρος πάει πακέτο με τον χρόνο, και ο χρόνος επίσης), κι έτσι έχει ξεπεράσει τα γνωστά παράδοξα των ταξιδιών στον χρόνο (π.χ. γυρίζω πίσω στον χρόνο, σκοτώνω τον παππού μου, άρα εγώ δεν γεννήθηκα, άρα δεν ταξίδεψα στον χρόνο, άρα δεν σκότωσα τον παππού μου, άρα γεννήθηκα, άρα ταξίδεψα στον χρόνο, κ.ο.κ. Σύμφωνα με την Ερμηνεία, δεν υπάρχει αυτό το πρόβλημα, έχω ταξιδέψει σε έναν παράλληλο κόσμο όπου ισχύει αυτό που έκανα, και αυτό δεν επηρεάζει το παλαιό μου –ή το μελλοντικό μου– παρόν, διότι βρίσκομαι σε έναν παράλληλο κόσμο, κι αυτό απλά σημαίνει ότι μάλλον δεν θα μπορώ να επιστρέψω στον προηγούμενο κόσμο μου).
(Αν και ο θρυλικός παράξενος χρονοταξιδιώτης μιας ολόκληρης σχετικής νεομυθολογίας της εποχής μας του διαδικτύου, ο John Titor, έχει εξηγήσει τον τρόπο με τον οποίο –παρ' όλο που βρισκόταν εδώ σε έναν παράλληλο κόσμο-χρόνο μακριά από τον δικό του– θα κατάφερνε να επιστρέψει πίσω στο ίδιο μέλλον από το οποίο ήρθε…)

Όπως ίσως ήδη καταλαβαίνετε, όλα αυτά δεν έχουν την αφετηρία τους στην Κβαντική Φυσική και στους θεωρητικούς και ερευνητές της. (Έφερα ήδη ένα μικρό χαρακτηριστικό παράδειγμα με το StarMaker του Olaf Stapledon, ανάμεσα από εκατοντάδες που θα μπορούσα να αναφέρω και δεν το κάνω λόγω χώρου).
Δεκαπέντε χρόνια πριν από τη διατύπωση της κβαντομηχανικής Ερμηνείας των Πολλών Κόσμων από τον Dr. Everett, ο μεγάλος λόγιος συγγραφέας του Φανταστικού, Χόρχε Λουίς Μπόρχες, δημοσίευσε το 1941 το διήγημά του Ο Κήπος των Διακλαδιζόμενων Μονοπατιών (El Jardin de Senderos que se Bifurcan, The Garden of Forking Paths).

Στις σελίδες αυτής της ιστορίας του Μπόρχες, ένας Σινολόγος ανακαλύπτει ένα παλιό χειρόγραφο ενός Κινέζου συγγραφέα, στο οποίο η διήγηση μιας ιστορίας γίνεται με πολλούς εναλλακτικούς τρόπους, η ίδια ιστορία υπάρχει διηγημένη με πολλούς τρόπους, συχνά αντιφατικούς μεταξύ τους. Ο καθηγητής εξηγεί στον ήρωα (που είναι εγγονός του συγγραφέα) ότι ο παππούς του συνέλαβε την ιδέα ότι ο Χρόνος είναι σαν «ένας κήπος με πολλά διακλαδιζόμενα μονοπάτια», στον οποίον όλα τα πράγματα συμβαίνουν παράλληλα με άπειρους διακλαδιζόμενους τρόπους, δημιουργώντας έτσι πολλούς παράλληλους κήπους…
Αναλογιζόμενος την ιδέα με τον κήπο, τον οποίο επισκέφτηκα με τη φαντασία μου έπειτα από την ανάγνωση του διηγήματος του Μπόρχες, έφτασα και να αναρωτηθώ τι απέγινε ο αρχικός κήπος. Εκείνος ο κήπος τον οποίο επισκέφτηκα την πρώτη φορά, το σημείο εκκίνησης. Τελικά κατάλαβα ότι η ιδέα συμπληρωνόταν πολύ καλά αν έβαζα στη συνάρτηση έναν «κεντρικό κήπο». Έναν κήπο που είναι κεντρικά παράλληλος με όλους τους κήπους, έναν κήπο που επικοινωνεί με όλους τους κήπους, έναν κήπο όπου όλοι οι κήποι επικοινωνούν μεταξύ τους μέσω αυτού του κήπου (εκεί-πού;). Έναν κομβικό κήπο. Κάτι σαν ένα κομβικό κέντρο διερχομένων.
(Τον κομβικό κύκλο που εφάπτεται με όλους τους κύκλους ενός σχήματος εφαπτόμενων κύκλων. Φανταστείτε το σαν ένα λουλούδι).
(Π.χ. για τη Γη μας, και τις Αντι-Γαίες ή Αντιχθόνες, φανταστείτε μία «Μέση Γη», μία Middle Earth, ή ένα Midian).  

(Νομίζω ότι είναι χαρακτηριστικό και πολύ σχετικό με όλα αυτά εκείνο το έργο ενός από τους πιο ιδιαίτερους συγγραφείς του Φανταστικού, του William Hope Hodgson, το The House on the Borderland, βλ. Το Σπίτι στα Σύνορα των Κόσμων)

(Τώρα θυμάμαι ότι σε κάποιες παλιές αλληγορικές ιστορίες, ο κεντρικός αυτός κήπος αποκαλείται συχνά «Το Νησί του Παραδείσου», ενώ κάποιοι ιδιαίτεροι συγγραφείς λένε ότι αυτός ο «παράδεισος» είναι στο κέντρο του σύμπαντος –ή του γαλαξία– και είναι η κατοικία του Θεού. Τέλος πάντων… Σε άλλες παλιές αλληγορικές ιστορίες ο κεντρικός κήπος συχνά ονομάζεται «Το Κέντρο του Κόσμου», «Το Όρος του Κόσμου», κλπ, και λένε ότι εκεί υπάρχει ένας «Βασιλιάς του Κόσμου», κ.ά. Ο Σερ Χάλφορντ ΜακΚίντερ, εισηγητής της Γεωπολιτικής, ονόμασε αυτό το κομβικό κέντρο του κόσμου «Ηeartland», καρδιακή χώρα, ας πούμε, ένα βασίλειο της καρδιάς του κόσμου, κι αυτό μου δίνει την ιδέα να ονομάσουμε αυτόν τον κεντρικό κομβικό κήπο, «Καρδιακό Κήπο» ή «Κήπο της Καρδιάς των Κήπων», κόσμο της καρδιάς των κόσμων…)

Ο λόγιος (και θεολόγος και φιλόσοφος) καθηγητής του πανεπιστημίου της Οξφόρδης και μεγάλος συγγραφέας του Φανταστικού, ο C. S. Lewis, στη γνωστή σειρά των βιβλίων του για τη Narnia (δεν γνωρίζω αν γνωρίζετε ότι τα βιβλία του The Chronicles of Narnia έχουν πουλήσει πάνω από εκατό εκατομμύρια αντίτυπα σε πενήντα γλώσσες), έχει μια αφετηρία. Η αφετηρία αυτή δεν είναι μόνο ένα –όχι τόσο γνωστό– συγκεκριμένο κεντρικό-κομβικό μέρος από το οποίο ξεκίνησαν όλες οι περιπέτειες στη Narnia, αλλά είναι και ένα βιβλίο.
Φυσικά, πρόκειται για το πρώτο βιβλίο της σειράς. (Η σειρά, ευτυχώς, δεν αρχίζει με το δεύτερο βιβλίο, The Lion, the Witch and the Wardrobe, όπως νομίζουν οι περισσότεροι επειδή με αυτό ξεκίνησε η κινηματογραφική μεταφορά των έργων, κι έτσι –όπως ίσως και οι απαράδεκτοι παραγωγοί– οι περισσότεροι το αγνοούν). Κατά τη γνώμη μου και τη μικρή εποπτεία μου, αυτό το πρώτο βιβλίο είναι ένα από τα πιο σημαντικά αλληγορικά βιβλία που έχουν γραφτεί ποτέ.

Το πρώτο βιβλίο της σειράς της Narnia έχει τον τίτλο The Magician's Nephew (Ο Ανιψιός του Μάγου) και είναι γραμμένο το 1948. Στις σελίδες του παρακολουθούμε τις περιπέτειες δύο παιδιών, ενός αγοριού (Digory) και ενός κοριτσιού (Polly), που φιλοξενούνται από τον θείο του αγοριού (Uncle Andrew) και μένουν σε ένα σπίτι την παλιά σοφίτα του οποίου ξεκινούν να εξερευνήσουν, η οποία παρέμενε απαγορευμένη για τα παιδιά. Δίπλα από το σπίτι υπάρχει μία μεγάλη σειρά από παράλληλα ίδια παλιά εγκαταλειμμένα σπίτια.
Στη σοφίτα του σπιτιού ανακαλύπτουν μια μικρή πόρτα που οδηγεί στη σοφίτα του διπλανού σπιτιού. Και στη σοφίτα του διπλανού σπιτιού ανακαλύπτουν μία άλλη μικρή πόρτα που οδηγεί στη σοφίτα του διπλανού σπιτιού. Και ούτω καθ' εξής. Ακολουθώντας τη μυστική διαδρομή των σοφίτων, ουσιαστικά μια κρυφή οδό πάνω και μέσα από τα παράλληλα σπίτια,  σε μια από τις παραδίπλα σοφίτες, λοιπόν, ανακαλύπτουν ένα μυστικό εργαστήριο ή σπουδαστήριο. Είναι το εργαστήριο ενός μάγου, και ο μάγος δεν είναι άλλος από τον γέροντα θείο του αγοριού, κι εκεί διατηρεί το μυστικό εργαστήριο για τις μελέτες του. Εκεί τους τσακώνει τελικά ο μάγος θείος και τελικά δίνει στον καθένα δύο μαγικά δαχτυλίδια. H Polly ξαφνικά εξαφανίζεται, ο θείος εξηγεί ότι την έστειλε σε έναν άλλο κόσμο και ότι ο Digory είναι αναγκασμένος τώρα να πάει να τη βρει και να τη φέρει πίσω. Μόλις φορέσεις το κίτρινο δαχτυλίδι σε πηγαίνει μαγικά σε αυτόν τον άλλο κόσμο, και το πράσινο δαχτυλίδι («hopefully») μπορεί να σε φέρει πίσω πάλι εδώ.
(Ο Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν, καθηγητής της Οξφόρδης επίσης και συγγραφέας των επών της «Μέσης Γης» του «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών», ήταν αδελφικός φίλος και μαθητής του C. S. Lewis. Μάλιστα ήταν αυτός που έστρεψε τον Lewis στον Xριστιανισμό, κατ' ομολογία του ιδίου). 
Φορώντας τα δαχτυλίδια τα παιδιά έχουν χαθεί από τη σοφίτα και έχουν βρεθεί μέσα σε μία λιμνούλα από την οποία αναδύονται σε ένα άγνωστο παράξενο δάσος. Παντού ολόγυρα στο –σιωπηλό και ακίνητο και έρημο– δάσος υπάρχουν αμέτρητες μικρές λιμνούλες. Το δάσος αυτό ονομάζεται The Wood Beyond the Worlds (Το Δάσος Πέρα από τους Κόσμους). Το Δάσος αυτό είναι κάτι σαν προθάλαμος ή ενδιάμεση ουδέτερη ζώνη ανάμεσα στους κόσμους. Η κάθε λιμνούλα σε αυτό το Δάσος, είναι και μία πύλη για έναν άλλο παράλληλο κόσμο. Στο Δάσος αυτό πηγαίνεις αν φορέσεις το μαγικό δαχτυλίδι. Αν βουτήξεις μέσα σε οποιαδήποτε από τις λιμνούλες, βρίσκεσαι στον κόσμο όπου αυτή οδηγεί. 
Το Δάσος Πέρα από τους Κόσμους, είναι ο κεντρικός κόσμος των κόσμων, η πύλη για τις πύλες όλων των κόσμων. Μία από αυτές οδηγεί στη Narnia 
(και όχι στη Νήσο του Ναμπούμπου όπως συμβαίνει σε μια παρόμοια φάση στο έργο του Walt Disney, Marry Poppins). 
(Αυτό δεν είναι παρά η αρχή του βιβλίου και των χρονικών της Narnia, και είναι μεγάλη ιστορία. Στο τέλος αυτής της πρώτης περιπέτειας, τα παιδιά επιστρέφουν στον κόσμο μας φέρνοντας μαζί τους ένα μήλο από τη Narnia. Τους σπόρους αυτού του μήλου φυτεύουν στον κήπο του σπιτιού του θείου, από τους οποίους φυτρώνει μια μηλιά, που, φυσικά, είναι μαγική. Από το ξύλο αυτής της μηλιάς που κόβεται, αργότερα, κατασκευάζεται η θρυλική μαγική ντουλάπα, η οποία έχει την τάση να έλκεται από τον κόσμο της Narnia, γι' αυτό και η ντουλάπα αυτή είναι μία πύλη για τη Narnia, και από αυτήν την πύλη μέσα από τη ντουλάπα περνούν στη Narnia οι απόγονοι των δύο παιδιών, στο γνωστό δεύτερο βιβλίο της σειράς The Lion, the Witch, and the WardrobeTo Λιοντάρι, Η Μάγισσα, και η Ντουλάπα. Το Λιοντάρι είναι ο Αslan, ο Δημιουργός, που έχει δημιουργήσει όλους τους κόσμους με το Τραγούδι του). 

Ο τίτλος The Wood Beyond the Worlds (To Δάσος Πέρα από τους Κόσμους), προέρχεται από τον τίτλο του βιβλίου The Wood Beyond the World (1893) του πρωτοπόρου συγγραφέα του Φανταστικού William Morris (1834-1896), ένα από τα αριστουργήματα του Φανταστικού από τον Morris, που ήταν ο δικαιωματικός πατέρας του Fantasy, που έγραψε επίσης και το πολύ ιδιαίτερο έργο The Well at the World's End (To Πηγάδι στην Άκρη του Κόσμου) (από το οποίο επηρεάστηκαν πολύ και ο Lewis και ο Tolkien, μάλιστα ένας ήρωας του έργου είναι ο μάγος Gandalf, κ.ά.) 

Σημαντικά σχετιζόμενο με όλα αυτά, μάλιστα, είναι το έργο Figures of Earth του επίσης πρωτοπόρου James Branch Cabell, όπως και τα: Beyond Life, Τhe High Place, The Music from Behind the Moon, From the Hidden Way, του ιδίου. 
Aλλά ο William Morris έγραψε και ένα από τα πρώτα σύγχρονα έργα Ουτοπίας, το News from Nowhere (Νέα από το Πουθενά)...

Παντελής Γιαννουλάκης
Πηγή:  http://giannoulakis.blogspot.gr

18 σχόλια:

  1. Χρήσιμο για την επέκταση του νου της μάζας όμως νομίζω πως οι επιστήμονες αδυνατούν να διατυπώσουν την ουσία. Ναι μεν μπορούμε να δείξουμε μαθηματικά πως υπαρχουν και άλλοι κόσμοι αλλά δεν μπορούμε επιστημονικά να αναλύσουμε την υφή τους γιατί αδυνατούμε να εφαρμόσουμε πειραματική μεθοδολογία. Οφείλουμε να κινηθούμε εμπειρικά, νοητικα, φιλοσοφικά.
    Σε πρώτη φάση ας σκεφτούμε αυτούς τους κόσμους σαν τα στρώματα ενός κρεμμυδιου με διαφορετική υπόσταση το καθένα, λεπτοφυεστερη καθώς κινούμαστε απο μέσα προς τα έξω. Αλλες συνθήκες και άλλοι φυσικοί νόμοι σε κάθε κόσμο υπαγορεύουν πως το φυσικό μας σώμα στον υλικό κόσμο ειναι ανίκανο να ακολουθήσει. Θα πρέπει να βρούμε ενέργεια για να δημιουργήσουμε τα αντίστοιχα σώματα με τα οποία μπορούμε με κάποιες τεχνικές να βρεθούμε και να κινηθούμε στους άλλους κόσμους διαδοχικά, απο αυτόν που βρίσκεται εγγυτερα στον επόμενο.
    Ας σταθούμε όμως λίγο. Γιατί να το κάνουμε, είμαστε έτοιμοι γι αυτό; Εχουμε πραγματικά κυριεύσει τον κόσμο μας και τον εαυτό μας για να αναζητήσουμε το παρά έξω; Αν δεν μπορούμε να βάλουμε σε τάξη το δωμάτιο μας, θεωρούμε πραγματικά πως μπορούμε να διαχειριστούμε ενεργειακά αλλα 6 σώματα σε αντίστοιχους άλλους κόσμους;
    Στοχαστης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φίλε μου Στοχαστή, φιλοσοφία των μαθηματικών είναι το κλειδί της κατανόησης του σύμπαντος κόσμου και των κοσμικών νόμων που τον διέπουν. Είναι πολύ σημαντικές οι διαπιστώσεις των κβαντομηχανικών, ενώ είναι θέμα χρόνου η ολοκλήρωση των μαθηματικών μοντέλων που θα ερμηνεύουν την παραλληλία των συμπάντων. Αυτό όμως θα είναι μόνο η αρχή. Τα μαθηματικά είναι και παραμένουν φιλοσοφική θεωρία. Θεωρία όμως αναγκαία για την λογική υποστήριξη-τεκμηρίωση των φυσικών νόμων.
    Τα μαθηματικά αποτελούν πρόδρομο της πειραματικής μεθόδου. Αυτή έπεται της θεωρίας.
    Η πρακτική πλευρά του πειράματος, θα αργήσει λιγάκι για τους επιστήμονες!
    Η ανθρώπινη γνώση όμως, όπως θα αντιλήφθηκες και από το άρθρο του Γιαννουλάκη, προηγείται κατά πολύ από την «επίσημη» επιστήμη. Αποτελεί μάλιστα και εμπνευστή των επιστημονικών στόχων.
    Η Γνώση υπήρχε, υπάρχει και θα συνεχίσει να υπάρχει, αλλά καλά προφυλαγμένη από τους αδαείς και επικίνδυνους μαζάνθρωπους.
    Όπως γνωρίζεις καλά φίλε μου, η Γνώση διασώζεται από τις αρχαίες εποχές. Οι μύστες την κατέχουν. Οι αλχημιστές την εφάρμοζαν (και την εφαρμόζουν)!
    Η περιγραφή που δίνεις για την υφή των παράλληλων κόσμων, είναι πέραν του τυχαίου ορθή! Όλα είναι θέμα διαχείρισης της κοσμικής «ενέργειας», μέσα στο Κοσμικό Δίκτυο. Οι γνώσεις σου, με προϊδεάζουν για μυήσεις που δεν πρέπει να ειπωθούν δημοσίως.
    Μην επεκταθείς σε περισσότερες λεπτομέρειες.
    Αυτό που πρέπει να ειπωθεί, είναι ότι υπάρχει η εμπειρία μετάβασης σε παράλληλα σύμπαντα (και με επιστροφή) από κάποιους ανθρώπους. Και αυτό βεβαίως, είναι μια πολύ παλιά ιστορία!
    Οι συγγραφείς που αναφέρει ο Παντελής, υπήρξαν μύστες που μέσα από τα έργα τους ανέλαβαν να μεταφέρουν κωδικά αυτές τις πληροφορίες, στο υποσυνείδητο των μαζών (ακίνδυνη διαρροή).
    Στο προβληματισμό του επιμυθίου σου, θέλω να πω ότι δεν τίθεται θέμα κυρίευσης κόσμων, αλλά κατανόησης του σύμπαντος κόσμου. Η αυτογνωσία μας ενισχύεται από την ερευνητική μας πρόοδο προς την κατάκτηση της Αληθείας. Δεν τίθεται επίσης θέμα ταυτόχρονης διαχείρισης 6 ή 6.000.000 σωμάτων μας. Η επίσκεψή μας, δεν τροποποιεί τις εξελίξεις των εκεί υλικών σωμάτων. Δεν μεταβαίνουμε με το φυσικό μας σώμα. Εκεί είσαι μόνο παρατηρητής. Δεν είσαι ο άλλος σου εαυτός.
    Όμως αυτή η γνώση, όπως και άλλες, ΠΡΕΠΕΙ να παραμένουν καλά φυλαγμένες και σε χρήση μόνο από τους επίλεκτους μεμυημένους, που είναι ώριμοι για τέτοιες καταστάσεις.
    Αυτούς δηλαδή, που «έχουν βάλει σε τάξη το δικό τους δωμάτιο», όπως πετυχημένα είπες!
    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τα μαθηματικά αναμφισβήτητα αποτελούν την γλώσσα του κόσμου και το κορυφαίο εργαλείο θεωρητικής αναζήτησης, προσωπικά ήταν και ειναι ο ´τομεας μου ´. Ομως αδυνατούν να προσφέρουν βιωματική εμπειρία. Η μεθοδολογία της επιστήμης ειναι το ελεγχόμενο επαναλαμβανόμενο πείραμα. Στο ζήτημα των παράλληλων διαστάσεων η επιστήμη δεν μπορεί παρά να αποτελέσει βοηθητικό εργαλείο ισως σε ζητήματα εξωτερικής παρατήρησης οπως αυτά της ενέργειας. Και αυτό επειδή η συνείδηση που ειναι το κλειδί αποτελεί δυσπροσιτο χώρο. Θεωρώ πως ο αφυπνισμενος άνθρωπος θα πρέπει να αντλήσει τις πληροφορίες απο εκεί που η επιστήμη δεν μπορεί να εισέλθει και ύστερα επιστρέφοντας να κρίνει ποιες θα πρέπει να μοιραστεί με την επιστήμη και τους υπόλοιπους ανθρώπους. Μέχρι τότε θα πρέπει να ασχοληθούμε με τα του οίκου μας και να κυριευσουμε τον προσωπικό μας κόσμο. Να διορθώσουμε τα ελαττώματα στην ´μηχανή´ μας για να κλείσουμε τις διαρροές. Ας αρχίσουμε να κάνουμε αυτά που πρέπει , εκεί θα πρέπει να δώσουμε τη μάχη μας.
    Οι παράλληλοι κόσμοι υπάρχουν απλά για να μας υπενθυμίζουν πως ειναι υπαρκτοι, δεν λέμε κουταμαρες ούτε τοχουμε χάσει, βρισκόμαστε στο σωστό δρόμο. Προσπαθούμε να αποκτήσουμε την αρετή εξαλειφοντας τα εγώ.
    Ως Οδυσσέας κάθε ένας απο εμάς δεν μπορεί να ξεκινήσει στην Οδυσσεια του αν δεν πάρει πίσω την ´Ωραια Ελένη ´. Τί συμβολίζει η ´ωραια Ελένη ´; Προσέξτε. Καμία λέξη δεν ειναι τυχαία ειδικά στον Ομηρο. Γιατί όχι καλλιστη Ελένη ή ομορφότερη; Αν και απλή ετυμολογία δεν βρήκα κάποιον αλλο να πει το κατ´ εμέ προφανές. Ωραία Ελένη σημαίνει Κυριαρχία του Νου την κατάλληλη στιγμή, την ώριμη, ωραία στιγμή. Η ρίζα ελε σημαίνει κυριαρχία και νη ειναι νους οπως ειρήνη, ειρω+νους. (Μιλώ ήρεμα με τον νου) . Αυτή ειναι η Ιλιάδα μας, το πεδίο της δικής μας μάχης. Και οποίος σαλπαρει για την Ιθάκη χωρίς να εχει πάρει πίσω την Ωραία Ελένη θα ειναι α-νοητος και θα το πληρώσει πολύ ακριβά. Στην πρώτη δυσκολία, άντε δεύτερη της Οδυσσειας του θα χαθεί οπως οι σύντροφοι του Οδυσσέα. Εχει απόλυτο δίκιο λοιπόν ο Λυκιος. Η μάχη μας ειναι με τη λεγεωνα των εγώ μας. Η μέθοδος εχει δοθεί σε λινκ σε προηγούμενο πόστ, η δυσκολία ειναι στην εφαρμογή. Απαιτείται θέληση, πείσμα και διαυγης νους. Υπήρξαμε αγανακτισμένοι και ζητούσαμε κάποιος να μας δώσει λύσεις. Ιδού λοιπόν ο δρόμος, ιδού και η Ρόδος. Εχουμε τα ψυχικά αποθέματα να αντιμετωπίσουμε τους χειρότερους εχθρούς μας, τους εαυτούς μας ; Μπορούμε να βρούμε το κέντρο του Λαβυρινθου του νου και τη δύναμη να κερδίσουμε τον Μινωταυρο; Αυτό ειναι το μονοπάτι του ήρωα.
    Τα παράλληλα σύμπαντα θάναι εκεί δεν θα φύγουν. Αλλού ειναι οι μάχες μας προς το παρόν οπως έξυπνα μας καθοδηγεί ο Λυκιος. Ισως κάποια στιγμή αργότερα να επιστρέψουμε πάλι, προς το παρόν πάμε σε αλλα πόστ να τις δώσουμε
    Στοχαστης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΥΓ. Αν ήταν απλά παρατήρηση θα ήταν προτιμοτερα. Η επιστήμη εχει δείξει πως η πράξη της παρατήρησης και μόνο διαμορφώνει τον υλικό κόσμο. Βέβαια οι λεπτοφυεστεροι κόσμοι μπορεί να διαφέρουν ελαφρώς λόγω της πιο κυματικης υφής αλλα σίγουρα η ύπαρξη ενός συνειδητου παρατηρητή οπως αναφέρει συχνά ο Καστανεντα τραβάει την προσοχή οντοτήτων μερικές εκ των οποίων εχθρικές (βολαδορες) που αποσκοπούν να τραφουν ενεργειακά ρουφωντας την ενέργεια απο την συνειδητοτητα του ατόμου που εμφανίζεται σε αυτές ως γυαλαδα. Και αυτή η ενέργεια ειναι αυτή ακριβώς που διαφυλασσουμε με την καταστροφή των εγώ. Και εδώ έχω μια ερώτηση που επειδή δεν έχω ολοκληρώσει το διάβασμα του Καστανεντα δεν γνωρίζω αν δίνει την απάντηση. Σε περίπτωση που δεν επιθυμούμε διάσραση παριστανουμε τον χαζό, πως δεν είμαστε συνειδητοί, κάνουμε τον αλεκο κοινώς;
    Σε κάθε περίπτωση αυτό θα μας απασχολήσει (αν ποτέ τους περισσότερους) αρκετά αργότερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φιλε στοχαστή θα σε συμβούλευα να είσαι πολύ προσεκτικός με την ανάγνωση των βιβλίων του Καστανεντα!φίλτραρε συνεχώς και διασταύρωνε τα λεγόμενα αυτών των βιβλίων.....Κάποτε αγόρασα το βιβλίο του "εσωτερική φλόγα" [έκδοσις κάκτος] το οποιο δεν τελειωσα ποτε λόγο των επιζιτουμενων σκοπών του ήρωα.
      Η σοφια των σαμάνων και μάγων τις λατινικής αμερικής ίσος να μην είναι και τόσο αγνή και αθώα σύμφωνα με τα λεγόμενα του συγγραφέα!

      Α-Ω

      Διαγραφή
    2. Ο Καστανεντα είχε τους σκοπούς του, ο δόν Χουαν τους δικούς τους, οι σαμανοι άλλους και ο καθ ένας εξ ημων τον δικό του. Μπορεί να υπαρχει σύγκλιση αλλα ο καθεις ειναι μοναδικός. Ειναι αυτονόητο πως δεν τασσομαστε κάτω απο κάποιο γκουρού είτε ζών είτε αποθανων. Οσο οι δρόμοι ειναι παράλληλοι εκμεταλλευόμαστε το δρομάκι που εχει ανοίξει ο προηγούμενος, σαφέστατα όμως το ακολουθούμε μέχρι εκεί που μας καλύπτει. Δεν γνωρίζω αν εχει κρυφή ατζέντα ο Καστανεντα αλλα γνωριζω πως πολλά απο αυτά που λέει ειναι υπαρκτά, γιατι σε ένα μικρό ποσοστό κάποια τα έχω βιώσει και εγώ.
      Ειναι σώφρων επιλογή να πάρουμε όσες συμβουλές περισσότερες μπορούμε. Αυτό δεν σημαινει πως πάμε να γίνουμε σαμανοι και εμείς σώνει και καλά.
      Δεκτή η προτροπή σου αλλα όταν κάποιος βγει απο ένα κοπάδι, θα ειναι ανόητος αν ενταχθεί απλά σε ένα αλλο. Απλά παει μαζί και συναναστρεφεται για τα αμοιβαία οφέλη εώς ότου κρίνει απαραίτητο μέχρι να μάθει τα κατατοπια
      Θεωρώ πάντως πως δεν συγκεντρώνει πολλές πιθανότητες ναχει κρυφή ατζέντα ένας άνθρωπος που τα παράτησε όλα για να διδαχθεί κάποιες ανώτερες γνώσεις. Εχουμε δει βέβαια και πιο ανατρεπτικά οπότε ποτέ δε ξέρεις με απόλυτη σιγουριά
      Στοχαστης

      Διαγραφή
    3. Στο ερώτημα φίλε μου Στοχαστή:
      Όχι, δεν κάνουμε τον χαζό. Διότι η υποκριτική είναι μια νοητική διεργασία που ξεγελά την λογική του άλλου. Οι βολαδόρες, δεν αντιλαμβάνονται με την λογική τον κόσμο μας! Δεν μπορείς να ξεγελάσεις τέτοιες οντότητες, με ανθρώπινα τερτίπια. Οι βολαδόρες είναι οντότητες του αστρικού χώρου και κινούνται με το ψυχονοητικό τους σώμα. Δεν έχουν σκέψη όπως εμείς, αλλά λειτουργούν αυτοματιστικά, σύμφωνα με την αποστολή τους.
      Η λύση είναι η αυτοάμυνά μας μέσω των αγνών μας συναισθημάτων. Όσο πιο αγνός και αγαθός είσαι, τόσο πιο προστατευμένος είσαι. Αυτή είναι η φυσική μας ασπίδα.
      Οι βολαδόρες και οι κάθε βολαδόρες, βαμπιρίζουν την ενέργεια κάθε διανοητή που κατέχει την γνώση αλλά δεν την εφαρμόζει. Όσο κι αν «γυαλίζει» η συνειδητότητα, δεν μπορεί να τρωθεί αν περιβάλλεται από το συναίσθημα της Αγάπης.
      Παρότι είναι απλό, είναι πολύ δύσκολο να αποβάλλει κανείς τις αρνητικές του σκέψεις από την καθημερινότητα. Αν όμως μέσα μας, κάθε φορά που πάμε να κάνουμε μια κακή σκέψη για έναν άλλον άνθρωπο, σκεφτούμε ότι «τώρα μιλάει το εγώ μας» και όχι η αγνή μας ψυχή, τότε μπορούμε να ανακόψουμε την αρνητική μας σκέψη.
      Ας το εφαρμόσουμε στην καθημερινότητά μας.
      Ας δοκιμάσουμε και κάτι άλλο: Ας πάμε σε ένα όμορφο μέρος, κάπου ψηλά ας πούμε, με ωραία θέα στην φύση, βλέποντας γη και ουρανό. Προτιμότερο είναι να ανατέλλει ή να δύει ο Ήλιος. Ας δούμε από ψηλά τις πόλεις ή τα χωριά (τα εγκόσμια) και ας συλλογιστούμε πόσο μικρά και «λίγα» είναι όλα τα «καθημερινά» μας, για την όμορφη αυτή Πλάση.
      Ας νοιώσουμε προστάτες της φύσης και της ζωής.
      Ας πάρουμε την ευθύνη επάνω μας για λίγο!
      Ας νοιώσουμε την βαθειά Αγάπη για τα πάντα:
      Τους ανθρώπους, τα ζώα, τα φυτά, τα βουνά, τα πουλιά, τα νερά, τον ουρανό, τα αστέρια!
      Ας νοιώσουμε μέσα μας την αγάπη για τους ήχους, τα χρώματα, τα νέφη και τους γαλαξίες, τα νιάτα και τα γηρατειά, τους εχθρούς και τους φίλους! Ας αγαπήσουμε το καλό αλλά και το κακό. Ας νοιώσουμε αγάπη για τον εαυτό μας και την αποστολή μας εδώ στην γη. Ας νοιώσουμε ότι όλα αυτά δεν μας ανήκουν, αλλά ανήκουν στον Δημιουργό. Ακόμα και εμείς οι ίδιοι! Ας νοιώσουμε σεβασμό για το σώμα μας (που μας δανείστηκε) και προσήλωση στον στόχο μας. Στόχος μας είναι να μάθουμε να αγαπάμε. Η Αγάπη είναι ο Νόμος της Δημιουργίας.
      Όταν μάθουμε να αγαπάμε, τότε μπορούμε και να συγχωρούμε. Και θα μπορούμε να συγχωρούμε, ακόμη και τους εχθρούς μας. Τότε, κανείς δεν μπορεί να μας βλάψει διότι στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει το «κακό» παρά μόνο το Αγαθό.
      Παρόλα αυτά φίλε μου Στοχαστή, θα βρεις αρκετές πρακτικές που θα σε βοηθήσουν να αποκρούεις τέτοιες επιθέσεις, στην πρακτική του Αιβανχωφ, στο βιβλίο που σου πρότεινα, στο βιβλίο του Μ.SADHU «Η μεγάλη Γιόγκα» σελ. 282-284 και αλλού. Αν σε ενδιαφέρει, θα μπορούσα να σου δώσου κάποια από αυτά μέσω e-mail.
      Μην φοβού!
      ΛΥΚΙΟΣ.

      Διαγραφή
    4. Χμμ. Πολυ ωραια. Εαν αυτες οι ψυχονοητικες οντοτητες δρουν μεσω αυτοματισμων τοτε τους λειπει η δυνατοτητα ελιγμων ή εχουν πολυ μικρη δυνατοτητα. Κοινως, καθε οντοτητα οσο ισχυρη και αν ειναι, αν δρα με λογικη τεχνητης νοημοσυνης ΑΙ ειναι ευαλωτη σε συνειδητες προσπαθειες. Σαφεστατα θα τις μελετησω τις τεχνικες.
      Εαν ωστοσο υπαρχει καποιο μικρο περιθωριο ελιγμων απο μερους τους θα ηταν συνετο να μην βασιστουμε μηχανικα 100% σε αυτες τις τεχνικες καθως καπως και σε καποι βαθμο θα εχουν προσαρμοστει.
      Εν προκειμενω στο θεμα δεν ειναι ο φοβος ο ανατρεπτικος παραγοντας που μελετω προσεκτικα αλλα η σωφροσυνη καθως την πρωτη φορα ως νεοπας και χωρις θεωρητικη γνωση την .. πατησα, οπως καταλαβα πολυ αργοτερα. Δεν σκοπευω να επαναληφθει την επομενη. Το δις εξ αμαρτειν..
      Το μονο κεντρο που θεωρω πως ειμαι πισω ειναι το συναισθηματικο. Ολες οι συναισθηματικες καταστασεις που ανεφερες διαλογιστικα με βρισκουν συμφωνο ως σταση ζωης, παντα με εβρισκαν. Το προβλημα ειναι πώς βιωνονται συναισθηματικα και οχι διαλογιστικα. Θα πρεπει να ξεκινησουμε απο τα μικρα και προφανη, δεν βλεπω αλλο τροπο. Να βιωνουμε και να παρατηρουμε την αγαπη μας σε ενα μωρο, ενα ζωο ή το υπεροχο παραδειγμα στη φυση που ανεφερες. Να βιωνουμε συναισθηματικα και οχι διαλογιστικα την υπαρξη μας ως προστατες της φυσης και της ζωης. Εδω θα βοηθησει ισως και η συνοδεια αντιστοιχης μουσικης
      Με .. αγαπη λοιπον αφιερωνω στο κυκλο του επιφανη καταxθονιου διαμονα το επικο κομματι "Προστατες της Γης"
      http://www.youtube.com/watch?v=ASj81daun5Q

      ΥΓ. Λυκιε για ακομα μια φορα εχεις της ευγνωμοσυνη μου για τις συμβουλες και παραπομπες. Ευχομαι καποια στιγμη να φτασω το επιπεδο σου και για τον εξης λογο. Για να μπορεσεις να φτασεις ακομα πιο ψηλα, καθως μαθαινω πως υπαρχει ενας νομος συμφωνα με τον οποιο ενας δασκαλος πριν ανεβει ενα ακομα σκαλι ανελιξης χρειαζεται να φερει καποιον στο δικο του επιπεδο
      Στοχαστης

      Διαγραφή
    5. ΥΓ2.Εννοειται πως θα ηταν τιμη μου εαν μου εστελνες καποια αντιστοιχα κειμενα, θα με βοηθουσε αφανταστα. Θα τα δεχθω μονο ομως αν τα διαθετεις ηδη σε ηλεκτρονικη μορφη ωστε να μην ειναι μεγαλος κοπος
      Στοχαστης

      Διαγραφή
    6. Φίλε μου Στοχαστή,
      ναι, οι οντότητες αυτές δεν έχουν την δυνατότητα ελιγμών όπως την εννοείς εσύ.
      Σκέψου ότι ενεργούν όπως ένα αρπακτικό ζώο που θέλει να φάει την λεία του, κινείται από το ένστικτο και έχει μία, το πολύ δύο εναλλακτικές μεθόδους επίθεσης. Αν αποτύχει, εγκαταλείπει την προσπάθεια. Όπως δηλαδή το λιοντάρι, δεν έχει την ικανότητα του ανθρώπου να επινοήσει σύνθετους συνδυασμούς επιλογών και να πετύχει τον σκοπό του, με συνέπεια να εγκαταλείπει το κυνήγι, αν δεν του βγει με την πρώτη-δεύτερη προσπάθεια, έτσι και οι οντότητες αυτές ενεργούν βάσει της νομοτέλειας, όταν αυτή τους το επιτρέπει. Από μόνες τους δεν μπορούν να χειριστούν (με την ευφυΐα) τους νόμους για να πετύχουν τον σκοπό τους. Πρέπει να δηλαδή η «τροφή», να τους δοθεί στο πιάτο, αλλιώς …δεν έχει «μαμ»!
      Όσα αναφέρεις για την συναισθηματική σου κατάσταση, είναι θέμα εμπειρικών βιωμάτων που έχεις και αυτών που θα αποκτήσεις. Ξέρεις, επαγωγικά μεταφέρονται μόνο οι γνώσεις! Οι εμπειρίες είναι η προσωπική μας πορεία στην δική μας εξέλιξη. Δεν μεταφέρονται, δεν μεταλαμπαδεύονται!
      Κατανοώ το «πρόβλημα» και αντιλαμβάνομαι δύο πράγματα:
      Ή οι απαιτήσεις σου υπερβαίνουν τα δικά σου εσκαμμένα, ή πράγματι οι συναισθηματικές σου εμπειρίες είναι ακόμη λίγες.
      Αν ισχύει το πρώτο, είναι θέμα προσδοκιών και ισορροπίας μέσα μας. Γενικά πρέπει να είμαστε υπομονετικοί και ανεκτικοί με τον εαυτό μας. Πρέπει να εκτιμούμε τις δυνάμεις του και να μην τις υπερεκτιμούμε, αλλά ούτε και να τις υποτιμούμε. Αυτό είναι και το πρώτο μας βήμα στην Αγάπη. Αν δεν μάθουμε να αγαπούμε τον εαυτό μας (να τον ανεχόμαστε και να τον συγχωρούμε), τότε δεν θα μπορέσουμε να το πράξουμε και στους άλλους!
      Αν ισχύει το δεύτερο, μπορεί να υπάρχει ένα εγγενές έλλειμμα συναισθηματικής ευαισθησίας ή αδράνειας , το οποίο μπορεί να προέρχεται από κάποια τραυματική εμπειρία της παιδικής ηλικίας (έλλειψη αγάπης από το οικείο περιβάλλον, μια απόρριψη, ένα τραγικό σοκ, κτλ). Αυτό είναι και το δυσκολότερο να αντιμετωπιστεί. Αν πρέπει στην ενήλικη φάση μας, να ανακαλύψουμε την έννοια της Αγάπης για πρώτη φορά, είναι σαν να επιχειρούμε μια κόντρα της λογικής με την άλογο διαίσθηση. Μια κόντρα κυριαρχίας της νόησης με την ψυχή. Ο νους δεν πείθεται πέραν των απτών δεδομένων. Ένα κι ένα, κάνουν …δύο! Μέχρι εκεί μας πάει ο νους.

      Διαγραφή
    7. Αυτή είναι και η ανάγκη σου, φίλε μου, να αποκτήσεις εμπειρίες και βιώματα υπερβατικά. Επειδή το μαθηματικό σου μυαλό (ορθολογισμός) ανθίσταται σε οτιδήποτε άλλο πέραν αυτών που ο ίδιος ο νους σου μπορεί να ελέγξει, θέλεις να τον υπερβείς σοκάροντάς τον. Αν τον σοκάρεις με ένα ισχυρό βίωμα που ο νους σου αδυνατεί να ερμηνεύσει, τότε πιστεύεις ότι θα τον κινήσεις και θα κάμψεις τις αντιστάσεις του. Αυτός ήταν και ο λόγος που ο Ιησούς έκανε τα θαύματά του, προκειμένου να κάμψει τις νοητικές αντιστάσεις των θεατών του και να αποδεχθεί την μεταφυσική του υπόσταση!
      Αν και είσαι σε καλό δρόμο, ο τρόπος που επιλέγεις (όπως καλώς κατάλαβες) κρύβει παγίδες, που χρειάζονται γνώσεις για έναν κόσμο αόρατο στα μάτια του νου μας.
      Πράγματι το βιωματικό σοκ, είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος να κάμψεις τους φραγμούς του νου. Όμως καμιά φορά μπορεί να ανοίξεις τους ασκούς του Αιόλου.
      Γι αυτό και θέλει προσοχή.
      Φίλε μου Στοχαστή, μου αποδίδεις ρόλους που δεν είμαι ικανός και άξιος να διαδραματίζω.
      Απέχω τόσο πολύ από τον χαρακτηρισμό «δάσκαλος» όσο η Γη με το φεγγάρι! Είμαι πολύ λίγος για κάτι τέτοιο. Δεν είμαι τίποτε άλλο, παρά ένας άνθρωπος σαν όλους εσάς, με τα ελαττώματά μου, τις μειονεξίες μου και τα μικρά και μεγάλα λάθη μου. Οι γνώσεις μου δεν ξεφεύγουν από αυτές ενός μέσου ανθρώπου. Αντίθετα, διαρκώς μαθαίνω νέα πράγματα και πολλές φορές αναθεωρώ αυτά που νόμιζα ότι ήξερα! Δεν είμαι τίποτε το αξιόλογο.
      Αυτό το ιστολόγιο το έφτιαξα για να πετύχω αυτό άκριβώς:
      Να προβληματίσω και να αφυπνίσω όσους θέλουν να μπουν σε αυτό το «παιχνίδι»! Να μπουν δηλαδή στο παιχνίδι της αναζήτησης της Αληθείας σε όλα τα επίπεδα. Αν και εγώ βάζω το ερέθισμα, η συνέχεια δίδεται από εσάς, διότι εσείς κινείτε την ρόδα της αναζήτησης στον Καταχθόνιο Δαίμονα. Ο ένας κτίζει πάνω στον άλλον. Η «ανέλιξη» εδώ γίνεται αλληλεπιδραστικά, ο ένας με τον άλλον. Αυτό είναι ένα βοήθημα για όλους μας.
      Ένα μικρό λιθαράκι στην επίπονη πορεία μας προς τα πάνω.
      Παρότι δεν έχω τίποτε σε ηλεκτρονική μορφή, αφού ότι έχω είναι σε βιβλία και χειρόγραφα, αν το επιθυμείς μπορώ να τα σκανάρω (κάποια χωρία) και να σου τα στείλω στο e-mail σου.
      Καλό σου απόγευμα.
      ΛΥΚΙΟΣ.

      Διαγραφή
    8. Υ.Γ. Φίλε μου Στοχαστή, υπάρχει και μια απάντησή μου για σένα, στα σχόλια του άρθρου "Βραβείο στον Καταχθόνιο Δαίμονα! ", αν σου έχει διαφύγει.
      ΛΥΚΙΟΣ.

      Διαγραφή
    9. Ευχαριστω πολύ για την απάντηση και το χρόνο σου. Αφησα μερικές μέρες να περάσουν ώστε να μην ειναι στη βιτρίνα η συζήτηση καθως ως δικό σου το ιστολόγιο, ειναι σωστο να επιλεγεις εσυ τί πληροφοριες αναφερονται,οπότε άφησα να πέσουν λίγο τα φώτα, να το επεξεργαστω και λίγο.
      Καλή η σκιαγραφηση σου, όμως δεν εντοπιζω σημείο κλειδί. Ισως να πρεπει να περιμένω να μεγαλώσει το "σκαμμα" καθώς ούτε σοκ υπήρχε ούτε έλλειψη αγάπης στο παιδικό περιβάλλον. Ακριβώς το αντίθετο, μεγάλη πληθώρα σε δουναι και λαβειν. Μάλλον φταίει πως συν το χρόνω κλειστηκα στο καβούκι μου και απεκλεισα την ροή της αγάπης οπως όλοι λίγο πολύ στο σύγχρονο κόσμο, όχι κατι ιδιαίτερο. Απο την άλλη με τόσες βαμπιρικες ή εχιδνικες οντότητες καλό ειναι κάποιος να ειναι προσεκτικος. Αλλωστε το θέμα της γυναίκας θέλει τη μέγιστη προσοχή ως τελευταίος πειρασμός. Δεν συστηνω αγαμια, αλλα προτείνω μονογαμια και ταντρισμο.
      Τώρα για την τεχνική των μικρών σοκ ήδη σκέφτομαι να παραγγειλω αγιαχουασκα, αφού έχω ολοκληρώσει τις μελέτες μου σε θέματα ασφαλείας.
      Το σχόλιο μου είχε να κάνει με αντικειμενικη παρατήρηση του εαυτου, αφού δουλεύω φουλ στο νοητικο και σωματικό και σεξουαλικο για να τα βελτιωσω θα πρεπει να κάνω κατι και στο συναισθηματικό. Ηδη ξεκίνησα να εφαρμοζω τεχνικές απελευθέρωσης των συναισθημάτων, τις: αισθάνομαι και στέλνω μήνυμα. Ειναι απλές σαν λογική, ζητούν να ονοματιζουμε καταστάσεις και να τις εκφράζουμε με σεβασμο , παρά να τις κρατάμε μέσα μας και γενικά να μην επιχειρούμε να καταπιεζουμε τα συναισθήματα. Γιατι όχι; Ενας άνθρωπος που θέλει να διαχειρίζεται τα εγω του δεν εχει να ανησυχεί για το τί θα πουν οι άλλοι γι αυτόν. Ενδιαφέρεται πρωτίστως για τον Εαυτό του
      Στοχαστης

      Διαγραφή
    10. Φίλε Στοχαστή,
      όπως σου είχα ξαναπεί, η επιλογή της χρήσης ψυχοτρόπων ουσιών, ενέχει κινδύνους πέραν των χημικών. Ανοίγοντας τους ασκούς του Αιόλου, μπαίνεις σε μια ανεμοθύελλα γεγονότων και είναι σαν να επιχειρείς να πιαστείς από μια αμαξοστοιχία που τρέχει με 200 km/h, αν θες να την ακολουθήσεις…
      Το πιθανότερο είναι να σε διαμελίσει ή να σε εκτινάξει πολύ μακριά! Οι κίνδυνοι στους οποίους αναφέρομαι ανήκουν στο αστρικό πεδίο, αφού οι παραισθήσεις μόνο αυτές τις πόρτες σου ανοίγουν. Έτσι η προετοιμασία σου πρέπει να εστιάζεται περισσότερο, στον εκεί χώρο.
      Το θέμα της γυναίκας είναι μεγάλο και σκοπεύω να ασχοληθώ στο μέλλον με ένα άρθρο. Μιλάμε φυσικά για τους ερωτικούς πειρασμούς. Εν κατακλείδι, συμφωνώ απόλυτα με την επιλογή σου: μονογαμία και «μαγικός» ερωτισμός.
      Αν καταφέρνεις, παρά τους πειρασμούς να ανθίστασαι πραγματικά, τότε να ξέρεις ότι είσαι σε πολύ καλό δρόμο για την δική σου εξέλιξη και την δύναμη των επιλογών σου.
      Έτσι χτίζονται οι μαχητές. Συμφωνώ στις υπόλοιπες αιτιάσεις σου.
      ΛΥΚΙΟΣ.

      Διαγραφή
    11. Ειναι αληθεια πως στο αστρικο επίπεδο στις πρώτες επισκέψεις μου νομίζω πως αδειασα ενεργειακά. Δεν ξέρω αν έπρεπε να αμυνθω και δεν το έκανα ή αν εξ ορισμού κάθε βόλτα εκεί εχει ένα ενεργειακό τίμημα ανάλογα το χρόνο και τη διαδραση.
      Στο ζήτημα των πειρασμων είμαι ακόμα στη παρατήρηση και στις πρώτες προσπάθειες, μικρά βηματα όχι κατι εντυπωσιακό αλλα απο την προηγούμενη άγνοια, πολυ καλύτερα. Η αρχή το ήμισυ του παντός.
      Με προβλημάτισε αυτό που είπες για το αστρικο, θεωρώ πως η βόλτα της αγιαχουασκα δεν προκαλεί μεγάλη διάδραση παρα οραση μηνυμάτων με απώτερο σκοπό να εντοπιστεί το κυριότερο μπλοκάρισμα του καθενός. Αν γίνεται 1 άντε 2 φορές το χρόνο το θεωρω θετικό.
      Ομως το αστρικο ειναι ο χώρος των συναισθημάτων που δεν τον κατέχω. Γνωριζεις σαν τί θα πρεπει να προσεξω ή κάποιο βιβλίο αντίστοιχα οπως της fortune dion;
      Στοχαστης

      Διαγραφή
    12. Φίλε Στοχαστή, η μετάβαση στο αστρικό πεδίο, δηλαδή ουσιαστικά η συνειδητή σου πλοήγηση σε αυτό τον χώρο, είναι μια ενεργοβόρος ενέργεια, ούτως ή άλλως. Ιδιαίτερα όμως στην αρχή, κάποιος «ξοδεύει» περισσότερη ενέργεια λόγω άγχους και έλλειψης εμπειρίας. Όταν βρίσκεσαι σε ένα νέο περιβάλλον και είσαι «έξω από τα νερά σου», αυτό είναι φυσιολογικό να συμβεί. Όσο κανείς εξοικειώνεται, τόσο ηρεμεί και ξοδεύει λιγότερη ενέργεια. Λογικά λοιπόν, συν τω χρόνω, δεν θα κουράζεσαι τόσο και θα είσαι πιο άνετος.
      Εσύ βέβαια υπονοείς την ενεργειακή σου αφαίμαξη από ενεργοβόρες οντότητες. Μάθε να μην τις προσελκύεις. Καλό είναι τα συνταξιδεύεις με κάποιον πιο έμπειρο και όχι μόνος σου στην αρχή. Έχει σημασία το τι θέλεις να κάνεις σε αυτόν τον χώρο. Το έχεις σκεφτεί ποτέ; Αναζητείς απλώς την εμπειρία, από περιέργεια; Αναζητείς το σοκ που λέγαμε; Αν είναι έτσι, το έκανες ήδη και δεν χρειάζεται η συνέχιση των «επισκέψεων». Αν όμως επιμένεις να βρίσκεσαι τακτικά εκεί, τότε πρέπει να ξεκαθαρίσεις τον λόγο που το θέλεις. Ο κόσμος σου, δεν είναι εκεί, αλλά εδώ. Η συνειδητή μετάβαση εκεί, αποτελεί διάρρηξη των ασφαλιστικών διατάξεων. Τέτοιες διαρρήξεις, επιφέρουν πάντοτε συνέπειες. Είσαι έτοιμος να τις δεχθείς;
      Σχετικά με τον τρόπο δράσης της αγιαχουάσκα, δεν γνωρίζω πολλά. Δεν ασχολούμαι με αυτά. Μίλησα γενικότερα για την δράση των χημικών (άσχετα αν προέρχονται από την φύση ή το εργαστήριο).
      Δεν στοχεύω να σε εμποδίσω ούτε και να σε ενθαρρύνω στις επιλογές σου. Μου αρκεί να γνωρίζεις το τι πράττεις. Είσαι το πείραμά σου και οι εμπειρίες σου μπορεί να φανούν χρήσιμες και σε άλλους αργότερα.
      Φίλε Στοχαστή, διακρίνω μια αγωνία στην σκέψη σου, μέσα στον αγώνα σου για την αναζήτηση της Αληθείας.
      Νομίζω ότι γίνεσαι λίγο δέσμιος της λογικής σου. Βλέπω βιασύνη και πίεση στο να τρέξεις να προλάβεις! Δεν υπάρχει βία φίλε μου. Η ωρίμανση θέλει τον χρόνο της. Δεν μας φτάνει ούτε μια ούτε δύο ένσαρκοι βίοι για να φτάσουμε στην τελείωση. Πόσα βιώματα νομίζεις ότι μπορείς να έχεις σε μια μόνο ζωή;
      Θα ήθελα μόνο να σου θυμίσω τον στόχο σου, στον οποίο και θα πρέπει να είσαι αφοσιωμένος:
      Αυτός είναι η «τριβή» με την Ύλη. Η αυτεπίγνωση μέσω του κόπου και του πόνου. Η απεξάρτηση από τα δεσμά της. Μόνο τότε νικάς την Ύλη και αποδεσμεύεσαι. Μόνο τότε νικάς το «κακό»!
      Αυτά βεβαίως τα γνωρίζεις άριστα και είμαι σίγουρος ότι δουλεύεις πάνω σε αυτά.
      Εγώ όμως θέλω να στα θυμίζω, αν μου το επιτρέπεις.
      ΛΥΚΙΟΣ.

      Διαγραφή
  5. Φίλε διαχειριστή Λύκιε με έχει εντυπωσιάσει η ευκολία που απαντάς άμμεσα σε κάθε ερώτηση που σου κάνουμε όσο δύσκολη και αν είναι!!!!!!!!!!!! Η προθυμία σου είναι τρομερή να μας δώσεις γνωση σε ότι και αν σε ρωτήσουμε. Δικαιως βραβευτηκες Λύκιε. Τελικά όπως λέει και ο ΑΡΜΑΓΕΔΩΝ εσυ μας δείχνεις στην πράξη τι παει να πει ΑΓΑΠΗ με την προσφορά σου σε μας ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΗ και με μεγάλη ΑΝΟΧΗ για τον καθενα μας. ευχαριστούμε!!
    Εγώ πάντως θα ήθελα να δημοσιεύσεις κάποια από αυτά που μπορούν να μας προστατεύσουν από κακές επιθέσεις και κακες δυνάμεις.
    Κώστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φίλε μου Κώστα, σε ευχαριστώ για τις φιλοφρονήσεις και η απάντησή μου δίνεται πιό πάνω, στην απάντησή μου στον Στοχαστή.
      Δυστυχώς κάποια από αυτά, δεν είναι δημοσιεύσιμα για ευνόητους λόγους.
      "Τας θύρας κλείσατε"...
      Όμως αν υπάρχει εκδηλωμένο ενδιαφέρον κι από άλλους, θα δημοσιεύσω κάποια απλά πράγματα.
      ΛΥΚΙΟΣ.

      Διαγραφή

Αφήστε το σχόλιό σας
Φίλοι του ιστολογίου, παρακαλώ να κάνετε ελεύθερα τον σχολιασμό σας, αλλά να απέχετε από ύβρεις και προσβολές προσώπων, καθώς και να χρησιμοποιείτε την Ελληνική γλώσσα και γραφή (όχι greeklish). Προσβλητικά και υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται. Επίσης διαγράφονται spam και διαφημίσεις άλλων ιστολογίων, αλλά και κάθε άλλο σχόλιο που δεν συνάδει με το ύφος και το ήθος που ορίζει ο δημιουργός και διαχειριστής του ιστολογίου.

ΠΡΟΣΟΧΗ:
Τα σχόλια ελέγχονται πριν δημοσιευθούν.



.