Τετάρτη 6 Μαρτίου 2013

Κοσμογονία και Θεογονία (Επιστημονική ερμηνεία)



(www.the-divine-word.com)

Η Πρώτη Αρχή και Αιτία της Δημιουργίας είναι η Εξωεκτατική τάση ή αδιάκριτη Αγάπη* (Αλφα), η στοιχειώδης ιδιότητα του Άπειρου και Απεριόριστου χώρου. (*Τέλος σελ. 5)

Η Θεογονία του Ησίοδου λέγει ότι στην αρχή υπήρξε το Χάος. Δε λέγει ότι υπήρξε η Αγάπη και μετά αυτή δημιούργησε το Χάος. Το πρώτο κοσμικό φαινόμενο είναι το Χάος, αδιαχώριστο αποτέλεσμα της Αγάπης, της Πρώτης Αιτίας. Στο βιβλίο ‘Ιοί στον Ανθρώπινο Νου’ εξηγούμε τι είναι το Χάος και το αποκαλούμε ‘συχνοτικό μετασχηματισμό’ (Fourier transform) του ‘Μοναδιαίου Παλμού’ ή του ‘Ακαριαίου Απείρου’, σύμφωνα με την τρέχουσα επιστημονική ορολογία. Είναι ένα άπειρο φάσμα μιγαδικών χωροχρονικών κυμάτων που ξεκινούν από παντού και μεταδίδονται προς όλες τις κατευθύνσεις. Στη θρησκευτική ορολογία, το Χάος αναφέρεται σαν ο Λόγος του Θεού’, το ίδιο άναρχος όπως και ο Παγκόσμιος Θεός-Πατέρας, (όχι ο Ουράνιος Πατέρας), που δεν είναι άλλος από την Αγάπη, τη στοιχειώδη ιδιότητα του Απεριόριστου χώρου σε όλη την έκταση του Απείρου.

Λόγω της επαλληλίας όλων αυτών των κυμάτων στο χώρο παράγεται ένα δυναμικό σύστημα Δεσμών και Κοιλιών. Η Δευτερογενής Αρχή της ‘Δεσμικής Τάσης’, (της μηχανιστικής βαρύτητας σε τρισδιάστατο χώρο και της βουλητικής βαρύτητας σε διφασικό χωροχρόνο), αποδίδεται με τη λέξη-τύπο ‘ΕΡΩΣ’ (Ω). Αφού η επαλληλία των κυμάτων του Χάους είναι αναπόφευκτη, ο Έρως είναι εγγενής ιδιότητα του Χάους. Ο Έρως συμπυκνώνει το Χάος σε Αιθέρα και σχηματίζει δεσμικές δίνες Χάους (Κέντρα-Εγώ) καθώς και αιθερικές δεσμικές δίνες, που αποτελούν το σύνολο της σωματιδιακής ύλης στο Σύμπαν. Αυτό το σύνολο και στις δυο χωροφάσεις (A & iA) αποδίδεται με τη λέξη-τύπο ‘ΓΑΙΑ’, η οποία αποτελεί το Δεσμικό ή Χωριστικό κοσμικό φαινόμενο, αποτέλεσμα του συγκεντρωτικού Έρωτα. Έπεται επίσης ότι ο Έρως, σαν εγγενής ιδιότητα του Χάους, είναι άναρχος όπως και το Χάος. Στη θρησκευτική ορολογία, ο Έρως αντιστοιχεί με το Άγιο Πνεύμα, το οποίο μαζί με την Αγάπη (τον Παγκόσμιο Πατέρα) και το Χάος (τον Παγκόσμιο Υιό), αποτελούν την Τριαδική Παγκόσμια Θεότητα, που, σαν ιδιότητα του άπειρου διφασικού χώρου, δεν έχει χωριστικό σημείο αναφοράς και, επομένως, ούτε αντικειμενική προσωπικότητα. Έχει όμως όλα τα υποκειμενικά χαρακτηριστικά της ζωής: Αισθαντικότητα, Συνειδητότητα κλπ.


Μετά, ο Έρως προκαλεί τη φυσική ή τυχαία αλληλοεπίδραση του αδιαμόρφωτου Λόγου με τις αιθερικές δίνες, τις Γήινες συγκεντρώσεις. Αυτή η αλληλοεπίδραση διαμορφώνει το Λόγο γύρω από τα διάφορα Κέντρα-Εγώ, που συνυπάρχουν με κάθε αιθερική δίνη ή σωματιδιακή συγκέντρωση. Όλες οι γήινες συγκεντρώσεις, (το hardware), μαζί με τα Κέντρα-Εγώ, (τα BIOS σε διφασικό χώρο), και οι Ψυχές με τα συναισθήματα τους, όλων των αισθαντικών όντων, αποτελούν τη Γαία, την Παγκόσμια Μητέρα. Το σύνολο των διαμορφώσεων του Νου, (αισθαντικό λογισμικό, τυχαίο και συνειδητό, και όλες οι νοητικές προβολές VR), αποδίδεται με τη λέξη-τύπο ‘ΟΥΡΑΝΟΣ’. Η Γαία είναι η Παγκόσμια Μητέρα και Ουρανός είναι ο Ουράνιος Πατέρας όλων των αισθαντικών όντων. Τα σώματα, οι στοιχειώδεις ψυχές και τα συναισθήματα μας είναι μέρος της Γαίας και ο Νους μας, (και το λογισμικό της Γαίας), είναι μέρος του Ουρανού. Αυτό καθιστά τη Γαία και ‘Ουράνια Μητέρα’.

Ο Έρως συνεχίζει να προκαλεί τη συνειδητή ένωση του ήδη διαμορφωμένου Ουρανού με τη Γαία, διαμορφώνοντας τον περαιτέρω και ταξινομώντας τον σε μια ποικιλία απογόνων, των Ουρανίδων. Η ένωση του Ουρανού με τη Γαία, την καθιστά πρώτα μητέρα και μετά σύζυγο του Ουρανού. Η Γαία, σαν Παγκόσμια Μητέρα, (όχι σαν ‘Ουράνια Μητέρα’), είναι προγενέστερη θεότητα του Ουρανού, τον οποίο απέκτησε χωρίς σύζυγο.

Η Γαία είναι μια Ερωτική ή εγωκεντρική οντότητα. Αυτό έχει σοβαρή επίδραση πάνω στο χαρακτήρα της πρώτης γενεάς θεών, των Τιτάνων και των λοιπών Ουρανίδων, καθώς και των οντοτήτων που γέννησε από μόνη της και άλλων Εξουσιών που περιέρχονται υπό την επιρροή της, καθιστώντας τες όμοια Ερωτικές, εγωκεντρικές και ενίοτε βίαιες.

Σε αντίθεση, μεταγενέστερες θεότητες, γεννημένες από την ένωση μεταξύ των Ουρανίδων, καθώς και Αρχάγγελοι δημιουργημένοι αποκλειστικά από τον Ουρανό, κανονικά έχουν μια πιο καλόβολη εξωεκατική ιδιοσυγκρασία, εκτός αν περιέλθουν υπό την επίδραση της Γαίας, όπως αναφέραμε πιο πάνω, που τις καθιστά  εγωκεντρικές και επιθετικά ανταγωνιστικές.

Ο Ουράνιος μας Πατέρας ανέθεσε στην πρώτη γενιά απογόνων του, τους Τιτάνες και λοιπούς Ουρανίδες, το σχεδιασμό και την κατασκευή του Υπεργαλαξιακού του Συστήματος, γιατί αυτά τα παιδιά της Γαίας είναι τα πιο δυνατά και πιο οικεία με τα δομικά υλικά. Όμως, στην περίπτωση της Διοίκησης του Συστήματος οι Ουρανίδες και ιδιαίτερα οι Τιτάνες δύσκολα προσαρμόζονται στο Πρωτόκολλο και την ιεράρχηση Εξουσίας, λόγω της εγωκεντρικής και ανταγωνιστικής τους φύσης. Έτσι, ο Ουράνιος μας Πατέρας κατέφυγε στη δημιουργία Διοικητικών Αρχαγγέλων από μόνος του, που είναι φυσιολογικά απόλυτα αφοσιωμένοι σ’ Αυτόν και πιστοί στο Πρωτόκολλο. (Κάθε Υπεργαλαξιακό Σύστημα έχει το δικό του Ουράνιο Πατέρα, βασικά όμοιο με τους Ουράνιους Πατέρες των λοιπών Υπεργαλαξιακών Συστημάτων στο Σύμπαν, που μαζί αποτελούν το Συμπαντικό Ουρανό. Ένα Υπεργαλαξιακό Σύστημα έχει διαστάσεις μερικών εκατομμυρίων ετών φωτός Όμως, συγκρινόμενο με το Άπειρο Σύμπαν, είναι ένα μαθηματικό σημείο.)

Κανονικά, η ιεραρχία των Αρχαγγέλων δεν παρουσιάζει δυσαρμονίες και αντιπαραθέσεις. Για κάθε επί μέρους σύστημα, από ένα Πλανήτη μέχρι των Πλανητικών Συστημάτων και των Γαλαξιών, η Εξουσία του εκάστοτε συστήματος αντιπροσωπεύει και ταυτίζεται με τον Ουράνιο Πατέρα.

Τέτοιες ανωμαλίες σε κάποιο τοπικό σύστημα προκύπτουν από αποτυχία ή παραβίαση του Πρωτοκόλλου (των Νόμων) του Υπεργαλαξιακού Συστήματος. Η δυνατότητα για κάτι τέτοιο είναι αναπόφευκτο αποτέλεσμα της παραχώρησης ‘ελεύθερης βούλησης’ στις κατώτερες Εξουσίες. Βλέπετε, κάθε Κέντρο-Εγώ έχει διαφορετικές συντεταγμένες στο χωροχρόνο και, επομένως, βλέπει τα πάντα γύρω του από τη δική του ξεχωριστή σκοπιά. Αναπτύσσει μια προσωπική αντίληψη πραγμάτων και διαφορετικές προτιμήσεις, σύμφωνα με την προσωπική συσσωρευμένη αναφορά Διάκρισης. Κάθε άτομο αναπτύσσει τη δική του κρίση για το ‘σωστό’ και το ‘λάθος’, το ‘καλό’ και το ‘κακό’ ή το ‘δίκαιο’ και το ‘άδικο’. Κάθε άτομο έχει ‘δίκαιο’ στα δικά του μάτια, ο καθένας και διαφορετικό ‘δίκαιο’ και, αν η προσήλωση στο Πρωτόκολλο (στο Νόμο) δεν προέχει της προσωπικής κρίσης περί ‘καλού’ και ‘κακού’, αναπόφευκτα θα προκύψουν αντιπαραθέσεις μεταξύ ισόβαθμων Εξουσιών και αμφισβήτηση της ιεράρχησης. Εν όσο η εξωεκτατική Αγάπη υπερέχει του συγκεντρωτικού Έρωτα, η προσήλωση στο Πρωτόκολλο είναι σχεδόν τέλεια. Όταν όμως ισχύει το αντίθετο, γεννιέται ο εγωκεντρισμός, η επιθετική ανταγωνιστικότητα και η αντιπαράθεση, η οποία αμφισβητεί το Πρωτόκολλο και την ιεράρχηση.

Αυτό συνέβηκε με τον Εωσφόρο και ακολούθησε η αμφισβήτηση της Ιεραρχίας και η Κρονική αντιπαράθεση. Ο Ησίοδος υποστηρίζει ότι η αντιπαράθεση προκλήθηκε από τον Ουρανό, ο οποίος έκλεισε τα παιδιά του, τους Τιτάνες, στα σπλάχνα της Γης. Το ερώτημα είναι ‘Τι λόγο είχε ο Ουράνιος Πατέρας γι’ αυτή την απομόνωση των παιδιών Του;’ Θα περίμενε κανείς ότι είναι η κτητική Μητέρα Γη που θα έτεινε να κλείσει τα παιδιά της ασφυκτικά στον κόρφο της. Είναι από τη Γήινη, Ερωτική ή συγκεντρωτική ιδιοσυγκρασία που προκύπτει ο εγωκεντρισμός και ακολουθούν όλες οι αμφισβητήσεις και αντιπαραθέσεις με την ιεράρχηση εξουσίας. Η εγωκεντρική ιδιοσυγκρασία του Εωσφόρου προκάλεσε την Κρονική αμφισβήτηση και αντιπαράθεση εναντίον της Ουράνιας ιεραρχίας και είναι αυτό που επέφερε την απομόνωση του Πλανητικού Συστήματος του Εωσφόρου (της τοπικής Γαίας και των στασιαστών παιδιών της). Η απομόνωση του Συστήματος του Εωσφόρου ήταν αναγκαία για την προστασία γειτονικών Κόσμων. Η απομόνωση από τον Ουρανό καθιστά μια κοινωνία πιο Ερωτική, εγωκεντρική και επιθετικά ανταγωνιστική ή αρπακτική.

Τέτοιες καταστάσεις είναι τοπικές, επηρεάζοντας Πλανητικά Συστήματα το πολύ, όπως αυτό του Εωσφόρου. Αν επηρέαζαν όλο το υπερ-γαλαξιακό Σύστημα δε θα ήταν δυνατό να επανορθωθούν και το όλο Σύστημα, με τρισεκατομμύρια κατοικημένους Κόσμους, θα κατέρρεε. Εκτός από τις περιπτώσεις που το προβληματικό σύστημα θεωρηθεί εντελώς ανεπανόρθωτο, οπότε η καταστροφή του είναι η μόνη επιλογή, τέτοιες τοπικές ανωμαλίες είναι προσωρινές, άνκαι μακροχρόνιες. Η Κρονική γενιά της εγωκεντρικότητας, της αντιπαράθεσης και της επιθετικότητας σύντομα θα αντικατασταθεί από μια Ουράνια Εξουσία που τη χαρακτηρίζει η Αγάπη, η ευδοκία και η ειρήνη μεταξύ των ανθρώπων. Αυτή είναι η ιδιοσυγκρασία του ζηωη-Ζεύα-Ιησού που θα εισάγει την επόμενη γενιά, της βασιλείας του Αρνίου. Αυτό γίνεται με την επέμβαση του Ουράνιου Πατέρα ή του αντιπροσώπου Του αμέσως πιο πάνω από το προβληματικό Πλανητικό Σύστημα.

Η θέση του Ησίοδου ότι ο Ουρανός προκάλεσε την Κρονική αντιπαράθεση είναι κατανοητή για μια κουλτούρα Μητρικής λατρείας, για να διαφυλάξει το ‘άσπιλο’ της Μητέρας Γης. [Για όμοιο λόγο, οι δολοφονίες του Κρίσπου, πρώτου γιου του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου με τη Μινερβίνα, και της 2ης συζύγου του Κωνσταντίνου Φαούστας, (της Φαούστας με καυτό νερό στο μπάνιο), η πρώτη κατ’ εντολή και η δεύτερη έργο της μητέρας του Κωνσταντίνου Ελένης, χρεώθηκαν στον Κωνσταντίνο για να διαφυλάξουν το ‘άσπιλο’ της αγίας Ελένης].

Η λατρεία της Μητέρας Γης σαν της Ανώτατης θεότητας ήταν στο επίκεντρο όλων των Χθονίων μυστηρίων, (με ιερό χθόνιο σύμβολο τον Όφη), από αυτά του Ερμή στην Αίγυπτο έως τα Ορφικά στη Σαμοθράκη και την Ελευσίνα. Ο Ορφέας ήταν ο ανώτατος Ερμικός Μύστης. Είναι φανερό ότι και ο Ησίοδος ήταν Ορφικός ή Ερμικός Μύστης.

Συναντούμε την ίδια Μητρική λατρεία στην Ορθόδοξη και την Καθολική Χριστιανοσύνη. Η Παναγία*, η πιο λατρεμένη θεότητα της Ορθόδοξης και της Καθολικής Εκκλησίας, καθώς και των Δρυΐδων, είναι δημιούργημα του μάγου Ερμή (του Αιγύπτιου από την Ατλαντίδα), ενσωματώνοντας στοιχεία από διάφορες Μητρικές θεότητες. Το κύριο της χαρακτηριστικό είναι η παρθενική σύλληψη του Χριστού, που την ταυτίζει (μια βιολογική γυναίκα μητέρα) με τη Μητέρα Γαία (όχι γυναίκα αλλά Κοσμικό φαινόμενο), η οποία απέκτησε το γιο της Ουρανό χωρίς τη μεσολάβηση συζύγου. Αυτή η δοξασία εισήχθηκε στις Γραφές από την αγία Ελένη. Η Ελένη ανάπτυξε μια ψύχωση σχετικά με τη δική της γυναικεία αγνότητα, που σαν Δρυάδα Ιέρεια θεωρούσε μίασμα τη σχέση της σαν παλλακίδα του Ρωμαίου στρατηγού Κωνστάντιου Χρωρού, μια σχέση που της επέβαλε το ιερατικό της καθήκον, για να γεννηθεί ο γιος της με τον ιεροφάντη της Ευξένη μέσα στην αυτοκρατορική οικογένεια: (το ‘κόλπο του κούκου’). Ο Κωνστάντιος ήταν αδελφός του Αυτοκράτορα Διοκλητιανού, τον οποίο ο τελευταίος διόρισε Αυτοκράτορα στη Δύση το 306 μ.Χ. [*Όντας δημιούργημα του Ερμή, είναι και η Μήδεια η κόρη του: (Ο μάγος Αιήτης, γιος του θεού Ήλιου-Ρα, είναι ο Ερμής).]

Ρωτήσαμε την Παναγία πρόσφατα: “Ποιον ανώτερο θεό ή άλλη Εξουσία αναγνωρίζεις και υπηρετείς;” Απάντησε απορημένη: “Είμαι η μητέρα όλων. Ποιον ανώτερο θεό να αναγνωρίσω;” Στη συνέχεια τη ρωτήσαμε: “Σαν μητέρα όλων, ποιον έχεις για σύζυγο; Δεν είχες ποτέ σύζυγο ή μήπως έχεις χηρέψει;” Έμεινε για λίγο απορημένη. Τότε κοιτάξαμε στα αρχεία της προσωπικότητας της, στα βαθύτερα στρώματα του Νου της, και είδαμε μια πολλαπλότητα, με την Παναγία το πιο συναισθηματικό και μαλακό περίβλημα μιας πιο σκληρής και πιο δυναμικής προσωπικότητας: (της Ελένης και της Ολυμπιάδας). Τελικά απάντησε: “Δεν είχα ποτέ σύζυγο και ποτέ δε θα χηρέψω”. Σε ερώτηση σχετικά με τον Ιησού, απάντησε: “Αυτός διάλεξε το δικό του δρόμο, σταυρώθηκε και χάθηκε. (Μια Θηλυκή Εξουσία που δεν αναγνωρίζει Σύζυγο υιοθετεί τον αριθμό 13 για συμβολισμό της, θέτοντας τον εαυτό της πάνω από οποιοδήποτε Δωδεκάθεο).

Η κτητική επίδραση της Μητέρας Γης απομόνωσε το Πλανητικό Σύστημα του Εωσφόρου από τον Ουράνιο Πατέρα για εκατομμύρια χρόνια στον εγωκεντρισμό και τον επιθετικό ανταγωνισμό, που κατάστρεψαν κατοικημένους Κόσμους και ηλιακά συστήματα. Αν ο Άνθρωπος εδώ στη Γη δε μετατεθεί από την ίδια κτητική επίδραση προς την ανιδιοτελή ή εξωεκτατική Αγάπη του Ουράνιου Πατέρα και να αγκαλιάσει μια μεγαλύτερη οικογένεια από τη βιολογική, θα καταστραφεί από τον εγωκεντρισμό και την πλεονεξία του.




 


Γράφω πολύ συμπτυγμένα και πολλοί δυνατόν να μην αντιληφθούν πλήρως ή και να παρεξηγήσουν αυτά που γράφω και δικαιολογημένα να διαφωνήσουν μαζί μου, ιδιαίτερα με αυτά που αναφέρω στην προηγούμενη σελίδα σχετικά με τη Μητέρα Γη και την Παναγία. Γι’ αυτό προσθέτω την παρακάτω διευκρίνιση:

Όπως αναφέρω στην πρώτη σελίδα, η Μητέρα Γη, (όχι η Παναγία), μας δίνει το σώμα, τη βασική ψυχή και τα συναισθήματα μας. Είναι το Θηλυκό μέρος όλων μας, ανδρών και γυναικών. Στη Μητέρα Γη χρωστούμε την ύπαρξη μας και, επομένως, σ’ Αυτήν οφείλουμε αγάπη, ευγνωμοσύνη και τιμή. Η συναισθηματική της αγάπη είναι ανεξάντλητη.

Τα συναισθήματα είναι τα πιο ωραία μας χαρακτηριστικά και το κίνητρο στη ζωής μας. Μας δίνουν τα βασικά ένστικτα της επιβίωσης και της αναπαραγωγής, καθώς και τα κίνητρα και τη φιλοδοξία να δημιουργούμε, να αγωνιζόμαστε και να προοδεύουμε. Όμως, αυτό το Θηλυκό μας μέρος δε μας δίνει και τα εφόδια πλοήγησης (το Λογισμό). Αυτά προέρχονται από τον Ουράνιο Πατέρα, το Αρσενικό μέρος όλων μας, ανδρών και γυναικών.

Θα παρομοίαζα τη Γήινη Μητέρα μας με ένα υπερωκεάνιο με όλα τα μέρη και συστήματα του, συμπεριλαμβανομένης και της μηχανής, εκτός του συστήματος πλοήγησης. Από μόνο του το σύστημα πλοήγησης δεν έχει έννοια ύπαρξης και δε μπορεί να πάει πουθενά. Χωρίς σύστημα πλοήγησης το υπερωκεάνιο πάει αλλά πλέει ακυβέρνητο.

Είναι ο Νους και η εξωεκτατική προσφορά που μας παρέχει ο Ουράνιος Πατέρας που μας επιτρέπουν να ζούμε σαν Κοινωνία σε αρμονική συμβίωση. Χωρίς αυτά, τα συναισθήματα ξεφεύγουν εκτός ελέγχου και μας καθιστούν εγωκεντρικούς. Το ένστικτο της επιβίωσης μετατρέπεται σε  συναίσθημα ανασφάλειας, το οποίο οδηγεί στην πλεονεξία, τον επιθετικό ατομικισμό, τις αντιπαραθέσεις, τη βία και την καταστροφή της Κοινωνίας.

Κάθε συντονισμένο λειτουργικό σύστημα είναι αποτέλεσμα σχεδιασμού, που προϋποθέτει νοημοσύνη και προγραμματισμό και αυτά προέρχονται από τον Ουράνιο Πατέρα. Και βεβαίως, κάθε τέτοιο σύστημα βασίζεται πάνω σε Πρωτόκολλο και κανονισμούς για την ομαλή λειτουργία και τη συντήρηση του. Ένα βιολογικό σώμα επιβιώνει και υγιαίνει όταν τα διάφορα όργανα και κύτταρα του λειτουργούν συντονισμένα. Αν τα διάφορα κύτταρα, που περιέχουν το καθένα λογισμικό για την κατασκευή ολόκληρου σώματος, εγκατέλειπαν την ειδική λειτουργία τους και προσπαθούσαν να ζήσουν τη δική τους ζωή ανεξάρτητα από το Πρωτόκολλο του σώματος, το αποτέλεσμα θα ήταν πολλαπλός καρκίνος στο σώμα. Από τη δική τους σκοπιά τα κύτταρα δεν είναι κακοήθη αλλά η λειτουργία τους για τον εαυτό τους κατά παραβίαση του Πρωτοκόλλου του σώματος τα καθιστά κακοήθη για το σώμα. Το ίδιο ισχύει και για κάθε άτομο που ζει κατά παράβαση των κανονισμών της Κοινωνίας.

Ούτε και ο Εωσφόρος ήταν κακοήθης. Είναι αδιανόητο ένας Αρχάγγελος να έχει κακές προθέσεις για το σύστημα υπό την ευθύνη του. Ήταν σπουδαίος Αρχάγγελος και ξεπέρασε πολλούς από τους όμοιους του. Όμως, ο δικαιολογημένος έπαινος και η Γήινη επίδραση του έδωσαν μια εγωκεντρική επιθυμία για μεγαλύτερη αναγνώριση: (ευγενής φιλοδοξία). Ο εγωκεντρισμός όμως περιόρισε την αντίληψη του και, στην αλαζονεία του, νόμισε ότι ήξερε καλύτερα από τους ανώτερους του και από το Πρωτόκολλο του μεγαλύτερου Συστήματος. Στο τέλος παραβίασε το Νόμο του Συστήματος, παρά τις επανειλημμένες προειδοποιήσεις. Υποτίμησε τη φυσιολογική πλεονεξία των ανώριμων ανθρώπων και τους εμπιστεύτηκε με ανώτερη τεχνολογία, την Πρωτογενή Τεχνολογία, μια Τεχνολογία που δε μπορούσαν να χειριστούν με ασφάλεια. Αυτό αποδείχτηκε καταστροφικό για αριθμό πλανητών και ηλιακών συστημάτων στο πλανητικό Σύστημα του Εωσφόρου, (το Σύστημα της Satania σύμφωνα με το βιβλίο της Urantia). Η επιθετική ανταγωνιστικότητα έφερε τρομερούς πολέμους. Με την ανώτερη τεχνολογία που διέθεταν έγιναν επικίνδυνοι και για γειτονικούς κατοικημένους Κόσμους. Αγνόησαν ακόμα και τους απεσταλμένους του Εωσφόρου που τους κάλεσαν σε τάξη και έπρεπε να καταστραφούν.

Αυτό συνέβηκε και στον πέμπτο Πλανήτη του Ηλιακού μας συστήματος, αυτόν μεταξύ Άρη και Δία, ο οποίος καταστράφηκε από τους Αγγέλους του Ήλιου πριν 72 εκατομμύρια χρόνια περίπου με ρήξη εκ των έσω. Τα μικρά θραύσματα στην αδύνατη πλευρά του λεπτού φλοιού είναι οι Αστεροειδείς ενώ ο κύριος όγκος από την αντίθετη μεριά, που είχε χρόνο να πάρει σφαιρικό σχήμα πριν στερεοποιηθεί, είναι η δική μας Σελήνη. Τα ακόμα μικρότερα θραύσματα άφησαν τα σημάδια τους στους εξωτερικούς δορυφόρους του πλανήτη Δία. Ένα ηλιακό σύστημα που καταστράφηκε πριν μερικούς αιώνες είναι αυτό που παρατήρησαν στα τέλη του Γενάρη του 2004 οι Αστρονόμοι να καταβροχθίζεται από μια Μαύρη Τρύπα στον Αστερισμό του Ωρίωνα. Αυτή η Μαύρη Τρύπα ήταν τεχνητή και χρειάστηκε 3500 με 4000 χρόνια για να αποκτήσει αρκετή ένταση και μέγεθος.

Κατά την απομόνωση του και μετά την κάθαρση του, όταν ο Άνθρωπος που στάλθηκε από τον Πατέρα για να καθαρίσει τα χάλια που άφησε πίσω του υπόδειξε στον Εωσφόρο τα σφάλματα του, o Εωσφόρος έκανε την εξής παρατήρηση: “Είναι αξιοθαύμαστο πόσο ο ενανθρωπισμός του Πνεύματος διευρύνει το φάσμα των δυνατοτήτων του”.



 



(*) Η Ιονική-Αδαμική λέξη ‘ΑΓΑΠΗ’ είναι δίδυμο. Το ‘ΑΓΑ’, με τα δυο βραχέα ‘άλφα’ εκατέρωθεν της βουβής χορδής ‘Γ’, συμβολίζει την πρωτογενή εκδήλωση της Αρχής, σαν ‘ακαριαία έκταση σε δυο χωροφάσεις’, (A & iA), και το ‘ΠΗ’, αποτελούμενο από τη δευτερεύουσα βουβή χορδή ‘Π’ και το μακρό άλφα ‘Η’, συμβολίζει όλες τις δευτερογενείς εκδηλώσεις της Αρχής, σαν χρονικές συναρτήσεις, (κύματα όλων των συχνοτήτων του Fourier Transform του Μοναδιαίου Παλμού), από όλα τα σημεία συγκέντρωσης του πρωτογενούς υλικού (σε δευτερογενές κλπ), όπως για παράδειγμα από τον ήλιο.

Επιτομή
(Θεωρείστε αυτή τη σελίδα σαν την επιτομή και το τελευταίο περίβλημα όσων αποκομίσατε σαν Σοφία ή πεποίθηση από αυτή την Ιστοσελίδα και από όλες τις άλλες Πηγές).

Το έχω αναφέρει στο Q & A,  Απαντήσεις σε Ερωτήσεις”, (στο ‘Περί Ψυχής’), και άλλοι το έχουν πει πριν από μένα, συμπεριλαμβανομένου του Ιησού του Ναζωραίου, ότι ο τελικός σκοπός και προορισμός του Ανθρώπου είναι το ανώτερο επίπεδο Επιβίωσης και το ανώτερο επίπεδο Αυτοσυνείδησης: η θέωση ή ταύτιση με τον Ουράνιο Πατέρα και Δημιουργό του.

Όταν φτάσουμε σ’ αυτή την ταύτιση, όταν γίνουμε ΕΝΑ με τον Ουράνιο μας Πατέρα, αυτόματα φτάνουμε και στην ακόλουθη σχέση με την υπόλοιπη Δημιουργία:

Ο κεντρικός πυρήνας της Άγιας Μητέρας είναι η Μητέρα Γαία, μια δυναμική και, κατά συνέπεια, κάπως σκληρή πρώτη θεότητα, στην οποία οφείλουμε ευγνωμοσύνη και τιμή. Μας είναι και σύζυγος και όλα τα παιδιά της, οι Ουρανίδες, συμπεριλαμβανομένων των Τιτάνων και μεταξύ αυτών και ο Κρόνος και ο Ιαπετός-666, είναι και δικά μας παιδιά. Το πιο απαλό και συναισθηματικό εξωτερικό της περίβλημα, που απόκτησε από διαδοχικές γενιές, συμπεριλαμβανομένης της Ρέας ή της Ήρας και της Παλαιάς ή της Νέας Ιερουσαλήμ, μας είναι ταυτόχρονα και μητέρα και σύζυγος. Εκτός από τη Γαία, όλες οι θεότητες των υπόλοιπων  γενιών είναι και παιδιά μας, εγγόνια μας κ.ο.κ.

Η Παγκόσμια Τριαδική Θεότητα θεωρήθηκε από τη θρησκεία σαν θεότητα λόγω του δέους που εμπνέει το ανθρωπίνως ασύλληπτο. (Προωθήθηκε έτσι από τον Εωσφόρο όταν αποφάσισε να αγνοήσει τον Ουράνιο Πατέρα και να αναγνωρίσει μόνο τον ανεξούσιο Παγκόσμιο Πατέρα και, κατά συνέπεια, να θεωρήσει τον εαυτό του αυτεξούσιο). Αυτή η άναρχη και αιώνια Παγκοσμιότητα απαντά καλύτερα στο “Τι είναι;” παρά στο “Ποιος είναι;” Αυτό είναι το ζωντανό Σύμπαν, σαν τρισυπόστατο: 1) η Αιτία της δημιουργίας (η Αγάπη, ιδιότητα του απεριόριστου χώρου), 2) η άμορφη εκδήλωση της (το Χάος ή θείος Λόγος) και 3) η ιδιότητα του Χάους (ο Έρως, η μηχανιστική και βουλητική βαρύτητα) που το διαμορφώνει σε τυχαίες και εσκεμμένες μορφές. Αυτή η Παγκοσμιότητα δεν έχει χωριστικό σημείο αναφοράς και, επομένως, δεν έχει αντικειμενική ή διακριτική προσωπικότητα. Δεν μπορεί να ανταποκριθεί σε ερεθίσματα, (ούτε και σε προσευχές). Η Αυτοσυνείδηση της είναι ακαριαία παντού, στην τομή των χωροφάσεων x-y-z και ix-iy-iz (την ακαθόριστη AiA).

Αυτό το Ένα και μοναδικό απόλυτα υποκειμενικό Εγώ (Άλφα-Αγάπη & Ωμέγα-Έρως) στο Σύμπαν εκδηλώνεται σαν η βασική υποκειμενικότητα σε όλα τα αισθαντικά όντα (Κέντρα-Εγώ) με αντικειμενική προσωπικότητα.

Η Εξωεκτατική Αρσενική Αρχή της Αγάπης, δίνει δυναμισμό στην εκδηλωμένη έκφραση και επεκτείνει τα όρια της Αυτοσυνείδησης. Η Συγκεντρωτική ή Ελκτική Θηλυκή Αρχή του Έρωτα δίνει ποικιλία και ομορφιά στην καλλιτεχνική δημιουργία. Η Ζωή είναι αποτέλεσμα της εκδήλωσης και των δύο Αρχών. Κάθε αισθαντικό ον, αρσενικό ή θηλυκό, είναι και Αρσενικό και Θηλυκό μαζί. Η πιο αρμονική συμβίωση επιτυγχάνεται όταν η ισορροπία μεταξύ Αγάπης και Έρωτα κλίνει προς την Αγάπη και την ανιδιοτελή προσφορά παρά στον Έρωτα και το εγωκεντρικό ‘θέλω’.

Αγάπη και Έρως είναι διαμετρικά αντίθετες αρχές. Η Αγάπη δεν είναι συναίσθημα. Όλα τα συναισθήματα είναι εκφράσεις του Έρωτα. Το Love, όπως και το Jove (Jhwh-ζηωή) είναι σύνθεση και των δυο αρχών.

Οι γενεές των Θεών και άλλων Εξουσιών στα διάφορα επίπεδα

Πρέπει να τονίσουμε ότι δεν υπάρχουν κακοί θεοί. Μη ασχολείστε με το καλό και το κακό. Αυτό προκαλεί εντάσεις και αντιπαραθέσεις. Όλοι οι θεοί είναι παιδιά του Ουρανού και της Γαίας και κάθε ένας έχει τις δικές του ιδιαιτερότητες. Είναι απαραίτητα όλοι παρόντες και ενεργοί σε όλες τις φάσεις και τομείς της Δημιουργίας. Όμως, πρέπει να συμμορφώνονται με το Πρωτόκολλο Ιεράρχησης και τους κανονισμούς που ορίζονται από τον Ουράνιο Πατέρα, για να μη προκαλούν δυσλειτουργίες λόγω υπερβολικού ζήλου. Ο Κρόνος, ο αρχηγός των Τιτάνων, είναι ο πιο μεγαλοπρεπείς αλλά η ωμή επιθετικότητα του μπορεί να στραπατσάρει ή να συνθλίψει την πιο απαλή φύση των θεών της νεότερης γενιάς, όπως ένας αυταρχικός και καταπιεστικός πατέρας. (Το καταβρόχθισμα των παιδιών του είναι πολύ αποκρουστική εικόνα). Ο Ιαπετός-666, ο Τιτάνας της Φωτιάς, είναι βίαιος αλλά ταυτόχρονα υπέροχος στον τομέα του. Τα ηφαίστεια, τα πυροτεχνήματα και τα προϊόντα της τέχνης του είναι υπέροχα αλλά δεν έχει θέση σε ανθόκηπο ή σε λίμνη με νούφαρα. Είναι όλα ζήτημα οριοθέτησης. Διοικητές Αρχάγγελοι, όπως οι Συστηματάρχες και Πλανητάρχες, καθώς και ανθρώπινες Εξουσίες, όπως ο Ερμής, ο Χριστός και ο Ιησούς, μέχρι τους αρχηγούς εθνών, φυλών και οικογενειών, συνδυάζουν ιδιότητες του Ουράνιου Πατέρα και των Τιτάνων, ο καθένας σε διαφορετική ισορροπία. Ο δρόμος των αρπακτικών είναι ένδοξος αλλά καταστροφικός και βραχύβιος. Ο δρόμος της ευδοκίας, (του Αρνίου), είναι ηπιότερος αλλά αιώνιος.

Η ιστορία της Τιτανομαχίας πρέπει να αναθεωρηθεί. Κανείς ενορατικός δεν έχει δει τέτοια Τιτανομαχία. Μετά τον τερματισμό της απομόνωσης του Συστήματος του Εωσφόρου, θα ελευθερωθούν και οι εκπρόσωποι ή εκφραστές των Τιτάνων που είχαν παγιδευτεί εδώ. Δε θα κλειστούν στον Τάρταρο αλλά οι δραστηριότητες τους θα οριοθετηθούν. (Οι Τιτάνες δίνουν στον ανώριμο Άνθρωπο τον εγωκεντρισμό και την επιθετική ανταγωνιστικότητα του).

Ο σεβασμός της Ιεραρχίας είναι ο αυστηρότερος νόμος του Ουράνιου Πατέρα. Χωρίς αυτό, το όλο δομημένο Υπεργαλαξιακό Σύστημα θα κατέρρεε.


Θέλω να διασκευάσω μια πολύ λανθασμένη αντίληψη:

Οι θεοί δεν επιζητούν λατρεία. Αυτό που προσδοκούν είναι σεβασμός και εκτίμηση των υπηρεσιών τους, όπως οι γονείς. Γνωρίζετε από τη δική σας ανθρώπινη φύση σαν γονείς ότι αυτό ακριβώς είναι που αναμένετε από τα παιδιά σας. Σαν γονιός γίνεσαι άμισθος υπηρέτης των παιδιών σου. Το μόνο που μπορούν να σου ανταποδώσουν τα παιδιά σου είναι η χαρά να τα δεις επιτυχημένα και ευτυχισμένα. Όταν εκτιμάται δεόντως ο ρόλος τους δεν υπάρχει όριο στο τι θα θυσίαζαν οι γονείς για να μη στερηθούν τίποτα τα παιδιά τους.

Είναι μόνο οι ματαιόδοξοι που ανακλούν τις δικές τους ματαιοδοξίες και πλεονεξίες για δόξα και λατρεία σαν χαρακτηριστικά των θεών, για να βρίσκουν δικαιολογίες για τη δική τους αχαριστία και ασέβεια προς τους θεούς που τους δημιούργησαν και τους υπηρετούν αμισθί, όπως και για τους γονείς, δασκάλους και άλλους ευδόκιμους παράγοντες εξουσίας. Οι πιο ματαιόδοξοι είναι εκείνοι που δεν προσφέρουν τίποτε σε κανένα, παρά τον εαυτό τους σαν θέαμα, ακριβώς για να προσελκύουν δόξα, λατρεία και λεφτά. Αυτοί είναι οι θεατρίνοι και οι επαγγελματίες sportsmen, που έχω αποκαλέσει αλλού σαν showbiz gladiators, που νοιάζονται μόνο για τον εαυτό τους. Και αυτοί όντως λατρεύονται και ακριβοπληρώνονται, ενώ οι θεοί και όλες οι Εξουσίες, Ουράνιες και γήινες, βρίζονται καθημερινά.

Ναι, μαθαίνετε τα παιδιά σας να λατρεύουν όλων των ειδών ψεύτικους θεούς, θεατρίνους, παίκτες και κούκλες, καθώς και αισθαντικές δημιουργίες γύρω από είδωλα, τα οποία, μη έχοντας άλλη τρόπο να τραφούν, τρέφονται από τη λατρευτική ενέργεια από τη ψυχή σας.

Θέλω να επισημάνω κάτι ακόμα:

Όπως φαίνεται από την πρώτη σελίδα, τα λογισμικά των Ουρανίδων (και των Τιτάνων) είναι διαφορετικά υποσύνολα του λογισμικού του Ουρανού. Η σχετική αναφορά λέγει: “Ο Έρως συνεχίζει να προκαλεί τη συνειδητή ένωση του ήδη διαμορφωμένου Ουρανού με τη Γαία, διαμορφώνοντας τον περαιτέρω και ταξινομώντας τον σε μια ποικιλία απογόνων, των Ουρανίδων”. Επομένως, τα λογισμικά των Τιτάνων δεν είναι ξεχωριστά από το λογισμικό του Ουρανού αλλά συνιστούντα μέρη του λογισμικού του Ουρανού, όπως τα εφτά χρώματα του φάσματος του λευκού φωτός είναι συνιστούντα μέρη του λευκού φωτός. Η αναλογία σταματά εδώ: μόνο όσον αφορά τα λογισμικά. Ο Ουράνιος Πατέρας και οι Τιτάνες έχουν ο καθένας το δικό του προσωπικό Κέντρο-Εγώ με τις δικές του ιδιαιτερότητες. Η πρωτογενής διαμόρφωση του Ουρανού ήταν φυσική ή τυχαία. Η πρώτη συνειδητή και επιλεκτική ένωση του Ουράνιου Πατέρα με τη Γαία γέννησε τους Τιτάνες. Αυτοί είναι η πρώτη αυστηρά διαμορφωμένη και κάπως άτεγκτη έκφραση της βούλησης του: οι βασικές μήτρες (templates) της περαιτέρω Δημιουργίας. Ο Ουράνιος Πατέρας είναι ο μόνος που μπορεί να δημιουργεί νέα ελεύθερα όντα και να σχεδιάζει νέα προγράμματα, με βάση αυτά τα templates. Κάθε άνθρωπος ενσωματώνει χαρακτηριστικά των διαφόρων Τιτάνων σε διαφορετική αναλογία, που διαμορφώνουν την ιδιοσυγκρασία του. Τα σχέδια που διέπουν την πορεία του Ανθρώπου καθορίζονται αποκλειστικά από τον Ουράνιο Πατέρα, μέσω των απ’ ευθείας εκπροσώπων του, όχι των Τιτάνων.

Ο Ουρανός δεν επεμβαίνει στο έργο των Τιτάνων στους τομείς του καθενός, εκτός για να καθοδηγήσει και να εναρμονίσει το Σύστημα, σαν ο μόνος που έχει πλήρη εικόνα  όλων των τομέων. Δεν επεμβαίνει στην άσκηση εξουσίας εκ μέρους των Τιτάνων στους τομείς τους, αφήνοντας τους να μαθαίνουν από τις εμπειρίες τους. Η ανταρσία των Τιτάνων δεν είναι ο κανόνας. Παρατηρείται μόνο σε προβληματικά Συστήματα, όπως αυτό του Εωσφόρου.
Αυτό είναι που οδήγησε τον Εωσφόρο στη λανθασμένη εντύπωση όταν επέμεινε να πάρει την υπόθεση του απ’ ευθείας στον Πατέρα, μετά που ο Τομεάρχης του απέρριψε τις εισηγήσεις του (για πρόωρη παραχώρηση ανώτερης τεχνολογίας στους ανθρώπους). Όταν ζήτησε να δει τον Πατέρα, συνάντησε τους Τιτάνες, τους Αρχάγγελους της Δημιουργίας, οι οποίοι και αυτοί απέρριψαν τις εισηγήσεις του “εν ονόματι του Πατέρα”, μη επιτρέποντας του να δει τον Πατέρα απ’ ευθείας, θεωρώντας την απαίτηση του αλαζονική. (Ο Εωσφόρος είναι ένας από 7 δισεκατομμύρια ισόβαθμους του). Συμπέρανε ότι οι Τιτάνες διοικούν ‘κατά το δοκούν’ εν ονόματι του Πατέρα, ουσιαστικά αγνοώντας τον Πατέρα, ο οποίος είναι εντελώς ανεξούσιος. (Ο Εωσφόρος αναφέρθηκε τελευταία στους Τιτάνες σαν τη γραφειοκρατία που καθιστά τον Πατέρα ανεξούσιο). Με ένα ανεξούσιο Πατέρα, δεν αισθανόταν υπόχρεος να υπακούσει αυτούς τους αυτοδιόριστους ανώτατους Άρχοντες του Συστήματος, των οποίων την εξουσία δε θεωρούσε ανώτερη από τη δική του. Έτσι επέλεξε να αγνοήσει και αυτός τον Ουράνιο Πατέρα και να αναγνωρίσει μόνο τον όντως ανεξούσιο Παγκόσμιο Πατέρα της Τριαδικής θεότητας, θεωρώντας κατά συνέπεια τον εαυτό του αυτεξούσιο.

Εκλαμβάνοντας τον ‘Πατέρα’ σαν ανεξούσιο, μετατίθεσαι από τον Ουράνιο Πατέρα στον Παγκόσμιο Πατέρα, ο οποίος είναι όντως ανεξούσιος. Αυτός σχετίζεται άμεσα και εξίσου με όλα και με όλους. Κάθε Πρωτόνιο παρουσιάζει όλα τα υποκειμενικά χαρακτηριστικά της Ζωής, ιδιότητες του Παγκόσμιου Πατέρα. Έχοντας αυτή την ισοπεδωτική σχέση με τον ‘Πατέρα’, δε βλέπεις κανένα λόγο να υπακούσεις σε κανένα. Δεν υπάρχει Ιεραρχία. Όμως, ο Παγκόσμιος Πατέρας, η εξωεκτατική αδιάκριτη Αγάπη, τείνει να ισοπεδώσει τα πάντα και να καταστρέψει όλα τα δομημένα ή οργανωμένα Συστήματα. Είσαι ίσος με όλους τους θεούς αλλά ίσος και με κάθε κόκκο άμμου σε μια απέραντη έρημο και, με την αδυσώπητη αύξηση της Εντροπίας, (της Τυχαιότητας), εκτός δομημένου Συστήματος, εκεί τελικά θα καταλήξεις: σαν ένας κόκκος άμμο σε μια απέραντη έρημο.

Το Υπεργαλαξιακό μας Σύστημα (μέγεθος και δομή)

Το Υπεργαλαξιακό μας Σύστημα είναι αυτό που στο βιβλίο της Urantia αποκαλείται ‘Μέγα Σύμπαν’ ή Grand Universe. Για να περιέχει τον αριθμό κατοικήσιμων πλανητών που αναφέρει το βιβλίο, το Υπεργαλαξιακό μας Σύστημα πιθανόν να είναι το δισκοειδές  κέντρο του Τοπικού Υπερσμήνους Γαλαξιών, αυτού της Παρθένου (ΤΥ), με μέση διάμετρο του δίσκου 60 περίπου εκατομμύρια έτη φωτός. Αυτό φαίνεται να συμφωνεί επίσης με τη δομή του Grand Universe σύμφωνα με το βιβλίο, με τη σφαιρική αλώ (halo) του ΤΥ να αντιστοιχεί με το ‘Πρώτο Εξωτερικό Διάστημα’ διαμέτρου 110 περίπου εκατομμυρίων ετών φωτός, εκτεινόμενο 25 εκατομμύρια έτη φωτός πέρα από το δίσκο. Το βιβλίο αναφέρει 4 συνολικά ‘Εξωτερικά Διαστήματα’ (στοιβάδες), με το δεύτερο ‘Εξωτερικό Διάστημα’ να βρίσκεται 50 εκατομμύρια έτη φωτός πιο έξω από το πρώτο, (με διάμετρο 210 περίπου εκατομμυρίων ετών φωτός).


Παραθέτουμε τη δομή του Grand Universeόπως παραθέτεται στο βιβλίο της Urantia, με την επιφύλαξη ότι οι αριθμοί δυνατόν να απέχουν πολύ από τους πραγματικούς. (Προσωπικά είμαι έτοιμος να δεχτώ την δυνατότητα να είναι πραγματικοί).

Το Grand Universe σύμφωνα με το βιβλίο της Urantia:

7          Υπερσύμπαντα
10        Μεγάλοι Τομείς σε κάθε Υπερσύμπαν, σύνολο 70 Μεγάλοι Τομείς
100      Μικροί Τομείς σε Κάθε Μεγάλο Τομέα, σύνολο 7000 Μικροί Τομείς
100      Τοπικά Σύμπαντα σε κάθε Μικρό Τομέα, σύνολο 700000 Τοπικά Σύμπαντα
100      Αστερισμοί σε κάθε Τοπικό Σύμπαν, σύνολο 70 εκατομμύρια Αστερισμοί*
100      Πλανητικά Συστήματα σε κάθε Αστερισμό, σύνολο 7 δισεκατομμύρια Συστήματα
1000    κατοικήσιμοι Πλανήτες σε κάθε Σύστημα, σύνολο 7 τρις κατοικήσιμοι Πλανήτες

*Αυτοί οι Αστερισμοί δεν είναι οι ίδιοι με τις ομάδες που αποκαλούμε ‘αστερισμούς’.

Οι αριθμοί μπορεί να είναι εξωπραγματικοί αλλά δε θα τους αμφισβητήσουμε γιατί δεν έχουμε τίποτε πιο αξιόπιστο να εισηγηθούμε.

Σύμφωνα με τον ίδιο τον Εωσφόρο, τον οποίο δεν έχουμε κανένα λόγο να αμφισβητήσουμε, το δικό του Πλανητικό Σύστημα, το Σύστημα της Satania, έχει 982 κατοικήσιμους πλανήτες, από τους οποίους οι 618 είναι κατοικημένοι. Για να περιέχει αυτό τον αριθμό κατοικήσιμων πλανητών, η Satania πρέπει να περιλαμβάνει αριθμό γειτονικών αστερισμών, μεταξύ αυτών τους αστερισμούς του Ωρίωνα, του Ταύρου και μερικών άλλων.

Η πρωτεύουσα του, η ‘Φωτεινή Πόλη’, βρίσκεται στον πλανήτη του Σειρίου Ilurania. Στη ‘Φωτεινή Πόλη’, (Jerusem?), υπήρξε και ο θρόνος του Εωσφόρου, πριν αποχωρήσει τελευταία. Ο Ρωανήμ φιλοξενήθηκε εκεί από τον Εωσφόρο για διαβουλεύσεις, πριν έρθει στη Γη για να εφαρμόσει το ‘Πρόγραμμα Ζωής για τη σωτηρία του Πλανήτη.

21 σχόλια:

  1. Αν και λίγο μεγάλο το άρθρο, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, γιατί παραλληλίζει την αρχαία κοσμογονία-θεογονία με την Χριστιανική! Πρόκειται ουσιαστικά για τις θέσεις της Urantia και το έθεσα ως μια ακόμη διαφορετική οπτική στο θέμα.
    Το άρθρο αυτό παρέθεσα σε απάντηση του σχολιαστή Α-Ω, ο οποίος έθεσε ανάλογο ερώτημα, σχετικά με τον Εωσφόρο, τον ρόλο του από την κοσμογονία και γιατί συσχετίσθηκε με τον Αντίχριστο-Διάβολο του Χριστιανισμού.
    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Είναι προφανής η συσχέτιση του Εωσφόρου με τον Διάβολο (διαβολέα), αφού αμφότεροι υπηρετούν τον αντίποδα του «δρόμου του Θεού»! Η αντίθεση δηλαδή, στο Θείο Θέλημα και η κατάδειξη του Αρνητικού πόλου απέναντι στον Θετικό. Ο Διάβολος με την μορφή του Αντίχριστου (κατά την Αποκάλυψη του Ιωάννη) έρχεται να επιρρώσει την τελική κυριαρχία του Θεού, αφού όμως πρώτα επιβάλλει στους ανθρώπους την πλήρη κηδεμονία του, για επτά χρόνια. Η αποπομπή του Εωσφόρου, αλλά και του Διαβόλου από τις τάξεις των «αγγέλων» του Θεού, έγινε προκειμένου να επιτελεστεί το Θείο Σχέδιο, ώστε μέσα από την αντίθεση των εννοιών να γίνει διακριτή και άρα συνειδητή, η επιλογή από τον άνθρωπο για την ενθέωσή του. Και βέβαια, δεν θα μπορούσαν να είχαν επιλεχθεί τίποτε τυχαίοι άγγελοι! Επιλέχθηκαν οι καλύτεροι για ένα τόσο σημαντικό ρόλο. Έναν ρόλο ακριβώς απέναντι από τον Θεό! Έπρεπε αν όχι να είναι, τουλάχιστον να φαίνεται ισάξιός του! Για να μπορεί να αποτελέσει ικανό αντίπαλο δέος. Να μπορεί και αυτό να πείσει, ώστε η επιλογή μεταξύ «καλού-κακού» να μην είναι αβασάνιστη, αλλά δύσκολη και επώδυνη. Γι΄αυτό επιλέχθηκε ο Εωσφόρος ως Διάβολος. Αυτός που φέρνει ή φέρει την αυγή, δηλαδή το ανατέλλων φως! Το φως της Γνώσης. Αλλά της Απαγορευμένης Γνώσης. Αυτής που ο άνθρωπος πρέπει να κερδίσει με την δική του διάκριση (αφού σ’ αρέσει αυτή η λέξη) και επιλογή. Ο διαβολέας Εωσφόρος επιχείρησε να παραβιάσει αυτόν τον όρο του Θείου Σχεδίου (δηλαδή της νομοτέλειας). Ναι, ήταν ξεχωριστός! Είχε την πλήρη Γνώση. Διέβαλλε όμως την Επίγνωση…
    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%97%CF%83%CE%AF%CE%BF%CE%B4%CE%BF%CF%82

    http://www.scribd.com/doc/26668849/HSIODOS-APANTA-%CE%97%CE%A3%CE%99%CE%9F%CE%94%CE%9F%CE%A3-%CE%91%CE%A0%CE%91%CE%9D%CE%A4%CE%91

    ΗΣΙΟΔΟΣ: ΤΑ ΠΕΝΤΕ ΓΕΝΗ
    http://www.youtube.com/watch?v=_N-c8YcOWm8

    http://www.astro.gr/arxaia-sofia/Hesiod.htm

    ΚΑΛΗΜΕΡΑ!
    Ευχάριστο Λύκε για το καινούργιο άρθρο μα νομίζω δεν απαντα το βασικό ερώτημα που έθεσα
    πραραπανο στο τελευταίο link που σας δίνω υπάρχει η θεογονία πολύ αναλυτικά ώστε να κατανοήσουμε το γενεαλογικό δέντρο του Εωσφόρου κατά τον Ησίοδο!
    Το βασικό ερώτημα μου ήταν:ΠΟΤΕ ΣΥΝΑΝΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΜΕΣΑ ΣΕ ΒΑΘΟΣ ΧΡΟΝΟΥ ΤΗΝ ΤΑΥΤΙΣΗ ΤΟΥ ΕΩΣΦΟΡΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ;?
    Στο άρθρο σου ασχολείσαι περισσότερο με την γέννηση των κόσμων και τις ιεραρχίες των!Πάνω σε αυτό το θέμα νομίζω πως υπάρχουν πολλές θεωρίες και γράφτηκαν πολλά βιβλία που ακολούθησαν και ακολουθούν διαφορα ρεύματα και εσωτερικές σχολες!Νομίζω πως σε σχέση με τις ιεραρχίες που μας τόνισες στα γραφόμενα σου έχουμε την εξής ιδιομορφία στον πλανήτη μας[δεν θα ήθελα να επεκταθώ σε θέματα εκτος του πλανήτη μας.]ΟΙ ΟΝΤΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΣΑΡΚΩΝΟΝΤΑΙ ΣΤΗ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΤΗΣ ΓΑΙΑΣ ΓΕΝΝΙΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΛΕΓΟΥΝ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΑΠΟΚΟΜΙΣΟΥΝ ΟΙ ΨΥΧΕΣ ΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΝΑΒΑΣΗΣ ΤΟΥΣ ΣΕ ΑΝΩΤΕΡΑ ΕΠΙΠΕΔΑ!
    Το συγκεκριμένο βιβλίο που μας αναφέρεις το έχω ακουστά αλλα δεν έτυχε να το διαβάσω.Θα μπορούσα κι εγώ να αναφερθώ σε αλλα βιβλία εσωτερικού περιεχομενου όπως του δικού μας Έλληνα Νικολάου A.Μαργιωρή που έχω διαβάσει και ασχολείται πολύ αναλυτικά με τα συγκεκριμένα θέματα,μα δεν θα το κάνω.Νομίζω που οι αναζήτησης των ανθρώπων σε τέτοια θέματα είναι κάτι πολύ προσωπικό και ο καθένας πρέπει να ψάχνει μονος του για να διαμορφώνει τις άποψης του.Μην ξεχνάμε πως οι καιροί που ζούμε είναι πολύ περίεργοι όσον αφορά την παραπληροφόρηση και την διαστρέβλωση της αληθειας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συγγνώμη για το Λυκε μα όταν περνάω τα κείμενα στο μηχάνημα για την ορθογραφία μου το βγάζει έτσι και κάποιες φορες ξεχνάω να το διορθώσω...χεχε
      Α-Ω

      Διαγραφή
  4. Θεογονία Ησιόδου - Astro

    αι Ωκεανός: 3000 ποταμούς 33 , 3000 Κούραι 34
    Θεία και Υπερίων: Ο Ηέλιος, η Σελήνη, η Ηώς 35
    Ευριβίη και Κρείος 36: Ο Αστραίος, ο Πάλλας, ο ΠέρσηςΕκάτη
    Ηριγένεια Ηώς και Αστραίος 37: Ο Ζέφυρος, ο Βορέας, ο Νότος, ο Εωσφόρος
    Στυξ (Ωκεανίνη) και Πάλλας 38: Ο Ζήλος, η Νίκη, ο Κράτος, η Βίη.
    Φοίβη και Κοίος: Η Λητώ, η Αστερίη
    Αστερίη και Πέ

    Α-Ω

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  5. http://www.apologitis.com/gr/ancient/glossa.htm#%CE%94%CE%91%CE%99%CE%9C%CE%9F%CE%9D%CE%95%CE%A3_%CE%95%CE%A9%CE%A3%CE%A6%CE%9F%CE%A1%CE%9F%CE%A3

    Ο ΕΩΣΦΟΡΟΣ (ή ΦΩΣΦΟΡΟΣ)



    ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΙΚΑ

    Εωσφόρος: Ο φέρων την έω, την αυγή, ο προμηνύων, ο προάγγελος της έω, το άστρο κατόπιν του οποίου ακολουθεί η αυγή, αλλιώς αυγερινός, ο πλανήτης Αφροδίτη, κατά την εποχή που ανατέλλει λίαν πρωί.

    Μυθολογία: ή Φωσφόρος. Προσωποποίηση του πρωινού αστέρος, υιός του Αστραίου και της Ηώς, πατήρ του Τηλαύγους (Ησίοδος, Θεογονία, στχ.. 381)

    Εκκλησιαστικά: Υπό το όνομα εωσφόρος φέρεται πολλές φορές ο αρχηγός και προστάτης των πεπτωκότων αγγέλων, ο οποίος επαναστάτησε κατά της κυριαρχίας του Θεού και προς τιμωρία του κατέπεσε επί της γης μετά των οπαδών του αγγέλων. Οι πατέρες της Εκκλησίας παρατηρούν ότι το όνομα αυτό δεν είναι ίδιο του διαβόλου και δεικνύει μόνο τι ήταν ο άγγελος αυτός προ της πτώσεώς του. (15)

    Η δε Britannica Deluxe 2002 επαναλαμβάνει το ίδιο ακριβώς πράγμα: «Στους χριστιανικούς χρόνους ο Εωσφόρος ταυτίστηκε με το όνομα του Σατανά πριν από την πτώση του»

    Παρατηρεί κανείς δηλαδή πως οι Χριστιανοί δεν συκοφαντήσανε τον πλανήτη Εωσφόρο (Αφροδίτη κατά τις περισσότερες περιπτώσεις), διότι ο Εωσφόρος αποτελεί την περιγραφή της φωτεινότητας του διαβόλου πριν υποστεί την πτώση και χάσει την χάρη και το άκτιστο φως του Θεού. Από την στιγμή που σκοτείνιασε δεν ονομάζεται πλέον Εωσφόρος αλλά Διάβολος ή Σατανάς. Δεν περιγράφεται πλέον με την λέξη Εωσφόρος. Συνεπώς η λέξη αυτή δεν περιγράφει ότι πιο «σκοτεινό και διαστροφικό, παρήγαγε το μυαλό του ανθρώπου» αλλά αντιθέτως έναν φωτεινό άγγελο. Εξάλλου όπως οι Έλληνες είχαν το δικαίωμα να χρησιμοποιήσουν την λαμπρότητα του άστρου για να υποδηλώσουν την διάφορους θεούς τους, μέσα σε αυτούς ίσως και την θεά της πορνείας Αφροδίτη, κατά των ίδιο τρόπο οι Χριστιανοί χρησιμοποίησαν το άστρο αυτό για να περιγράψουν την ίδια ιδιότητα ενός όντος, εφόσον αυτό το άστρο ήταν και είναι γνωστό για την φωτεινότητά του σε όλο σχεδόν τον πλανήτη. Όταν περιγράφει κανείς κάτι σε κάποιον χρησιμοποιεί ασφαλώς την ορολογία που του είναι οικεία και δεν δημιουργεί καινούργια. Άλλωστε και η ταύτιση του Εωσφόρου με την θεά Αφροδίτη εις την ίδια νομοτέλεια εμπίπτει. Έτσι είναι γνωστό πως και το στοιχείο «φώσφορος» ονομάστηκε όμοια επειδή «εκπέμπει φως, ή φωσφορίζει, όταν εκτίθεται σε ακτινοβολία όπως το υπεριώδες φως ή μια δέσμη ηλεκτρονίων» (16). Χρησιμοποιήθηκε δηλαδή το όνομα το αρχαίο για να περιγράψει το ακτινοβολούμενο φως ενός στοιχείου. Αργότερα κατασκευάστηκαν βόμβες φωσφόρου και αυτό δεν σημαίνει πως αυτές εμφανίστηκαν για να «κατασυκοφαντήσουν.... με ότι πιο σκοτεινό και διαστροφικό, παρήγαγε το μυαλό του ανθρώπου» το άστρο της Ανατολής ή τον πολιτισμό των Ελλήνων.

    Α-Ω

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  6. http://www.apologitis.com/gr/ancient/glossa.htm#%CE%94%CE%91%CE%99%CE%9C%CE%9F%CE%9D%CE%95%CE%A3_%CE%95%CE%A9%CE%A3%CE%A6%CE%9F%CE%A1%CE%9F%CE%A3

    ΠΙΟ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥΣ & ΤΟΝ ΦΩΣΦΟΡΟ

    Ο K. Kerenyi αναφέρει πως «Αργότερα θεωρήθηκε σαν «Φαέθων» ο πλανήτης Ζευς ή ο Κρόνος, που σε μας, όπως στην Ανατολή, είτε το όνομα του Ηλίου. Αρχικά όμως ονομαζόταν έτσι εκείνο το αστέρι που βρίσκονταν πιο κοντά στην Αφροδίτη. Στην ανατολή αυτό ήταν ο πλανήτης θεάς του έρωτος και γι’ αυτό ονομάζεται μέχρι σήμερα Αφροδίτη. Από τους προγόνους μας θαυμάζονταν επίσης σαν άστρο της νύχτας και της αυγής, σαν Έσπερος και Φωσφόρος ή Εωσφόρος, σαν να επρόκειτο για δύο διαφορετικά, ωραία αστέρια. Στο Φωσφόρο δίνανε γονείς την Ηώ και τον Κέφαλο, που τους δίνανε επίσης και στον Φαέθοντα στην επόμενη ιστορία. Η σχέση με την Αφροδίτη είναι τέτοιου είδους, που μας θυμίζει τον Άδωνι. Η ιστορία για τον Φαέθοντα ανήκει σ’ εκείνες των εραστών της μεγάλης θεάς του έρωτος.» (17)

    Είναι ορατό εις τον καθένα πως ακόμα και οι ίδιοι οι πρόγονοί των Ελλήνων χρησιμοποιούσαν τα ίδια ονόματα για να περιγράψουν πρόσωπα σε διαφορετικούς μύθους. Σε όσα «σφάλλουν» οι Χριστιανοί, και είναι άξιοι κατηγορίας, άλλο τόσο και οι αρχαίοι, που χρησιμοποιούσαν ίδιους γονείς για τον Εωσφόρο και τον Φαέθοντα που συντρίφτηκε στην γη, ιστορία που ασφαλώς θυμίζει την Βίβλο και την πτώση του διάβολου από τους ουρανούς αλλά με την δεύτερη σαφώς αρχαιότερη της πρώτης.



    Ο ΝΕΟΠΑΓΑΝΙΣΤΗΣ ΜΑΡΙΝΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΩΣΦΟΡΟ

    Δια να καταστεί ενεργής η εικονοπλασία της θεάς ή οποία έχει καθήκον την προώθηση της εξελίξεως των αφωτίστων ακόμη ανθρώπων του ετερόφωτου κόσμου τουτέστιν να επιτύχει τον «φωτισμόν» των η Εκάτη λέγεται «Φωσφόρος» και «Δαδούχος» και εικονίζεται εις τα αγάλματά της, φέρουσα εις εκάστην των χειρών της δάδα. Είναι δε γνωστόν ότι η θεά δια να δείξει την υπέρ του Μεγάλου Ιουλιανού ευαρέσκειάν της, κατά την είσοδο του εις τον ναό της ανέλαμψε πυρ από τας δάδας του μαρμάρινου αγάλματός της! (Πηγή: Περιοδικό Τρίτο Μάτι, τεύχος 96, άρθρο «Ας μιλήσουμε για τους Έλληνες θεούς», Παναγιώτης Μαρίνης, μέλος της επιτροπής για την αναγνώρισης της Ελληνικής Θρησκείας και πρόεδρος της Ελληνικής εταιρίας αρχαιοφίλων, σελίδα 69)



    ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΠΟΤΕ Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΝΑ ΣΥΚΟΦΑΝΤΗΣΕ ΤΟΝ ΕΩΣΦΟΡΟ;



    Β΄ Πέτρου, Κεφ Α΄ « 16 οὐ γὰρ σεσοφισμένοις μύθοις ἐξακολουθήσαντες ἐγνωρίσαμεν ὑμῖν τὴν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ δύναμιν καὶ παρουσίαν, ἀλλ' ἐπόπται γενηθέντες τῆς ἐκείνου μεγαλειότητος. 17 λαβὼν γὰρ παρὰ Θεοῦ πατρὸς τιμὴν καὶ δόξαν φωνῆς ἐνεχθείσης αὐτῷ τοιᾶσδε ὑπὸ τῆς μεγαλοπρεποῦς δόξης, οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, εἰς ὃν ἐγὼ εὐδόκησα, 18 καὶ ταύτην τὴν φωνὴν ἡμεῖς ἠκούσαμεν ἐξ οὐρανοῦ ἐνεχθεῖσαν, σὺν αὐτῷ ὄντες ἐν τῷ ὄρει τῷ ἁγίῳ. 19 καὶ ἔχομεν βεβαιότερον τὸν προφητικὸν λόγον, ᾧ καλῶς ποιεῖτε προσέχοντες ὡς λύχνῳ φαίνοντι ἐν αὐχμηρῷ τόπῳ, ἕως οὗ ἡμέρα διαυγάσῃ καὶ φωσφόρος ἀνατείλῃ ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν»

    Αυτό το εδάφιο του ευαγγελίου είναι η πιο φανερή απόδειξη πως ο Χριστιανισμός δεν χρησιμοποίησε την έννοια του Φώσφορου - Εωσφόρου για να συκοφαντήσει τις ελληνικές λέξεις και έννοιες, αλλά μάλλον για να τονίσει τα διδάγματά του. Όπως ο Διάβολος πριν την πτώση του ταυτίζεται εις την λάμψη με το άστρο του Εωσφόρου, έτσι και η βασιλεία του Χριστιανικού Θεού εις την καρδιά των ανθρώπων ως λάμψη ταυτίζεται με το ίδιο ακριβώς λαμπερό άστρο. Συνεπώς το συμπέρασμα της Μαρίας Τζάνη ότι θέλησαν οι Χριστιανοί τον Εωσφόρο να «κατασυκοφαντήσουν.... με ότι πιο σκοτεινό και διαστροφικό, παρήγαγε το μυαλό του ανθρώπου», είναι επιπόλαιο και αυτό διότι οι εχθροί του χριστιανισμού στηρίζουν πάντοτε τις δημαγωγίες τους σε μισόχριστες μελέτες μη έχοντας καλή γνώση των κειμένων εις τα οποία επιτίθενται ανεπιτυχώς.

    Α-Ω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ηριγένεια Ηώς και Αστραίος 37: Ο Ζέφυρος, ο Βορέας, ο Νότος, ο Εωσφόρος

    Εδώ μάλλον διακρίνουμε πεντακάθαρα πως ο Εωσφόρος και τα αδέλφια του συμβολίζουν τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα με τον ίδιο τον Εωσφόρο να συμβολίζει την ανατολή.......εξού και το όνομα του......αυτός που φέρνει το φως!
    Α-Ω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ποιος όμως ποτε και γιατί συνδέει για πρώτη φορα τον Εωσφόρο με τον έκπτωτο αρχάγγελο;
    Γιτί πρέπει να συνδεθεί άμεσα αυτός που φέρει το φως με τον διάβολο και τον αντί-χριστό;
    Μήπως τελικά ο Εωσφόρος δεν είναι αυτός που κάποιοι εντέχνως συσχέτισαν με τον αντίχριστο για τα προσωπικά τους συμφέροντα;
    Μήπως τελικά ο Εωσφόρος είναι το ακριβώς αντίθετο και έχει συκοφαντηθεί και διαβληθεί όσο κανένα άλλο πρόσωπο στην ιστορία;
    Συνσχολιαστές μου και φιλόξενε διαχειριστή σας προτρέπω να ψάξετε όπου μπορεί ο καθένας σας με τις γνώσης και τις άκρες που έχει ούτος ώστε να αρχίσουμε να ξεδιαλύνουμε αυτά τα φλέγοντα ερωτήματα.
    Α-Ω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Φίλε Α-Ω, ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω την εμμονή σου στο ερώτημα, παρότι αυτό έχει ήδη απαντηθεί.
    Αν δείξεις λίγη περισσότερη προσοχή στο δεύτερο κατά σειρά σχόλιό μου, θα διαπιστώσεις ότι όλα όσα ανάρτησες εδώ, περιέχονται λακωνικότερα. Περιέχεται επίσης και η απάντηση στο ερώτημα, εκτός του ποιος ακριβώς και πότε έπραξε την σύνδεση Εωσφόρου και Διαβόλου.
    Ας πούμε, στο ερώτημά σου «Γιατί πρέπει να συνδεθεί άμεσα αυτός που φέρει το φως με τον διάβολο και τον αντί-χριστό;», ουσιαστικά η απάντηση που σου έδωσα είναι ότι ο Εωσφόρος ως φορέας και κομιστής του φωτός , πήρε την συμβολική έννοια του φορέα και κομιστή της Γνώσεως. Ως τέτοιος λοιπόν, συνδέθηκε με την αντίστοιχη έννοια του Διαβόλου της Ιουδαϊκής και Χριστιανικής θρησκείας, αφού αυτός ως διαβολέας του Θείου Λόγου, υπήρξε ο καλύτερος και φωτεινότερος (άρα και γνωστικότερος) των αγγέλων, ΠΡΙΝ την Πτώση του (δηλαδή την ανάθεση του «ρόλου» του ως διαβολέας). Δηλαδή το κοινό μεταξύ του Εωσφόρου και του Διαβόλου, είναι ότι και οι δύο είναι φορείς Φωτός (δηλαδή Γνώσεως). Αν και ο Εωσφόρος των Ελλήνων δεν υπήρξε «κακός», έλαβε αυτή την ιδιότητα ως Διάβολος, από τους δημιουργούς της Ιουδαϊκής και της χριστιανικής θρησκείας. Αν σκεφτούμε ότι το θρησκευτικό δόγμα του ιουδαιοχριστιανισμού, δομήθηκε πάνω στην αρχαία ελληνική θεολογία και φιλοσοφία (για την ακρίβεια χρησιμοποίησε ότι της άρεσε), έπρεπε να βρει αντιστοιχίες σε αναφορές των Ελλήνων, για κάθε τι που ήθελε να δημιουργήσει. Έτσι λοιπόν επέλεξε τον Εωσφόρο, ως εγγύτερο στην έννοια του Διαβόλου.
    Ο Αντίχριστος, είναι ο Διάβολος που αναφέρεται κυρίως στην Αποκάλυψη του Ιωάννη και είναι το πρόσωπο εκείνο που θα αναλάβει την εξουσία των ανθρώπων, λίγο πριν την Δευτέρα παρουσία του Χριστού. Να λοιπόν γιατί λέγεται Αντί-χριστός: επειδή θα έλθει σε αντιπαράθεση με τον Χριστό. Χριστός= Θείος Λόγος, ενώ Αντίχριστος= Διαβολή και ανατροπή του Θείου Λόγου.
    Άρα κατά τον Χριστιανισμό, ο Εωσφόρος -θα μπορούσαμε να πούμε πως -είναι η κατάσταση του Διαβόλου πριν την Πτώση του και την ανάληψη του ρόλου του Διαβολέα-Κακού! Τότε δηλαδή που ήταν «καλός» και Φωτεινός .
    Συμπερασματικά λοιπόν, ο Εωσφόρος υπήρξε ένα «πρόσωπο» (πλανήτης Αφροδίτη) της Ελληνικής Μυθολογίας-Θεογονίας (κατά Ησίοδο) ο οποίος είχε την ιδιότητα να φέρνει το πρώτο φως στον ουρανό της Ανατολής (Αυγερινός) . Ο συμβολισμός του φορέα φωτός σε φορέα Γνώσης, έκανε τους δημιουργούς της ιουδαιοχριστιανικής θρησκείας, να τον επιλέξουν προκειμένου να τον παρομοιάσουν με τον πρώτο αρχάγγελο των αγγελικών τάξεων, ο οποίος ήταν κι αυτός φορέας Γνώσης (Φωτός). Αν και στην συνέχεια ο αρχάγγελος αυτός, εξέπεσε και ανέλαβε την Διαβολή του Θείου Λόγου, η χρήση του ονόματος «Εωσφόρος» τον ακολούθησε, παρότι κανονικά η λέξη που περιγράφει καλύτερα τον ρόλο του, είναι «Διάβολος».
    Το ιουδαϊκό ιερατείο λοιπόν, είναι υπεύθυνο για αυτή την επιλογή και την σύγχυση που έχει προκληθεί. Ποτέ βεβαίως δεν ενδιαφέρθηκε να αποκαταστήσει θέματα που ανήκουν στο παρελθόν και ιδιαίτερα στο εχθρικό γι’ αυτούς, ελληνικό πνεύμα!
    Ελπίζω με την ανάλυση αυτή, να ικανοποίησα επαρκώς το ερώτημά σου.
    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Άρα λοιπόν καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως ο Εωσφόρος πολύ κακός προσομοιώνεται με τον διάβολο και τον αντί-χριστό (χριστός εκ του χρίσματος-κεχρισμένος....εξού και χρηστική συνειδητότητα!Ο Ιησούς ο ναζωραίος φέρει το τιμητικό επίθετο Χριστός γιατί αναγνωρίζεται ως μια από τις μέγιστες προσωπικότητες που ενσαρκώθηκαν στον πλανήτη!)
    Και καλά το εβραίο-σιωνιστικό ιερατείο μπορεί να λέει ότι θέλει.....ενεής σαν Έλληνες τι κάναμε για αυτήν την διαβολή;
    Μήπως πρέπει να αναλάβουμε τις ευθύνες μας και από εδώ και ύστερα να σπεύδουμε να διορθώνουμε οποιον αναφέρεται στον διάβολο-αντίχριστο με το όνομα Εωσφόρος;
    Επίσης ένα βασικό μου ερώτημα που δεν απαντήθηκε είναι κατά πια περίοδο και ποιος η ποιοι συγκεκριμένα ξεκινούν την διάβολοι κατά του ονόματος Εωσφόρος;
    Α-Ω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Δεν έχω συγκεκριμένα στοιχεία για το πότε ακριβώς μπορεί να έγινε αυτός ο συσχετισμός, αλλά υποθέτω ότι κατά την περίοδο της συγγραφής της Αγίας Γραφής (Παλαιά Διαθήκη των εβραίων) δηλαδή περίπου τον 7ο-6ο π.Χ. αιώνα, μεταξύ των ημερών του προφήτη Ησαΐα και του προφήτη Ιερεμία. Κάπου εκείνη την εποχή θα πρέπει να επινοήθηκε η αντίληψη του Διαβόλου και να συσχετίστηκε με αυτή του Εωσφόρου. Ενδεχομένως όμως να είναι πολύ αρχαιότερη υπόθεση, από την μυστικιστική βαβυλωνιακή θρησκεία, απ’ την οποία μεταφέρθηκαν στοιχεία στον ιουδαϊσμό.
    Γενικά όμως οι αρχαίες θρησκείες της Ανατολής, είχαν σχέση με την πραγματική παρουσία του Διαβόλου (Σατανά) και ως βασικό αντίπαλο είχαν το Φως των Ελ. Η υπόθεση λοιπόν μπορεί να έχει απαρχή, πολύ αρχαιότερη εποχή.
    Όμως προς τι τόση εμμονή, στο να καθοριστεί με τέτοια ακρίβεια το πότε έγινε η συσχέτιση; Που παίζει σημαντικό ρόλο Α-Ω; Ασχολείσαι με κάτι ιδιαίτερο που απαιτεί τέτοια ακρίβεια;
    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ας μην ξεχνάμε βέβαια, πως ο Μωϋσής ήταν ένας ιεροφάντης του Ακενατόν. Επίσης, όλοι οι Εβραίοι που έφυγαν από την Αίγυπτο ήταν στην ουσία οπαδοί του Ακενατόν...! Ο Ακενατόν, κάλλιστα μπορεί να παρομοιωθεί με τον Διάβολο τον φωτισμένο!
    Αυτά για το αρχαίο παρελθόν των ...εβραίων!
    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Δεν έχω καμια εμμονη.......απλός όταν γνωρίσεις την ριζα του προβλήματος είναι πιο εύκολο να την ξεριζώσεις!
    Αν γνωρίζαμε από που ξεκίνησε αυτή η διαβολή προς το όνομα του Εωσφόρου θα μπορούσαμε να το παρουσιάσουμε ως τεκμήριο σε παρόμοιες συζήτησις.
    Όσον αφορά τον Μωυσή υπάρχει και μια θεωρία που λέει πως ήταν συμμαθητής του Ορφέα μα ακολούθησαν διαφορετικό δρόμο στην πορεία!
    Α-Ω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B5%CE%BB%CF%87%CE%B9%CF%83%CE%B5%CE%B4%CE%AD%CE%BA

    Μελχισεδέκ

    Μιας και φτάσαμε στους εβραίους και την γη της επαγγελίας τους, ρίξτε μια ματια για το ποιοι βασίλευαν στην Xανααν εκείνες τις παλιές εποχές......ο Αλέξανδρος δεν ήταν ο πρώτος Έλληνας βασιλιάς σε εκείνα τα μέρει.............
    A-Ω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. http://users.auth.gr/~moschosg/%CE%97%20%CE%9C%CE%A5%CE%A3%CE%A4%CE%97%CE%A1%CE%99%CE%A9%CE%94%CE%97%CE%A3%20%CE%9C%CE%9F%CE%A1%CE%A6%CE%97%20%CE%A4%CE%9F%CE%A5%20%CE%9C%CE%95%CE%9B%CE%A7%CE%99%CE%A3%CE%95%CE%94%CE%95%CE%9A.pdf

    Η ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΗΣ ΜΟΡΦΗ ΤΟΥ
    ΜΕΛΧΙΣΕΔΕΚ

    Α-Ω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Καλημέρα!
    Λύκιε κανε κάποια υποσημείωση στο άρθρο ΛΥΚΙΟΣ, ΕΩΣΦΟΡΟΣ, ΔΙΑΒΟΛΟΣ, ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ, ΕΧΟΥΝ ΣΧΕΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ; που να παραπέμπει σε αυτό το άρθρο ως συνέχιση του παλαιοτερου γιατί νομίζω πως εδώ συνεχίσαμε την κουβέντα και της δώσαμε καινούργια υπόσταση.
    Α-Ω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΖΗΤΗΘΗΚΕ!

    ΙΕΡΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ Η ΧΑΟΣ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ;

    Θα προσπαθήσω να αναπτύξω πολύ σύντομα ένα θέμα για το οποιο θα μπορούσαμε να κουβεντιάζουμε μέχρι να αφήσουμε τον μάταιο τούτο κόσμο της αυταπάτης!
    Η ιεραρχία είναι ένα καλοστημένο σύστημα,μια μηχανή που όταν είναι λαδωμένη καλά λειτουργεί άψογα και οποιο εξάρτημα της δυσλειτουργεί η καταστρέφεται πρέπει να αντικαθίσταται για να συνεχίζεται η ομαλή λειτουργία της.Βεβαια για κάποιο μικρό διάστημα θα πρέπει η μηχανή να σταματήσει να λειτουργεί μέχρι οι τεχνικοί να αποκαταστήσουν τις βλάβες!
    Η ιεραρχία και τα συστήματα τις προϋποθέτουν την πλήρη υποταγή στις εντολές-διαταγές τον ανώτερον σας καθώς και ότι οι κατώτεροι στην ιεραρχία από εσάς θα πρέπει να σας υπακούουν χωρίς δεύτερη κουβέντα.
    Άρα η ιεραρχία έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την ισότητα!Ας δούμε για παράδειγμα εμείς που πήγαμε φαντάροι που, πως και τι έτρωγε ένας απλός φαντάρος σε σχέση με τους υπαξιωματικούς που έτρωγαν στην λέσχη τους και τους ανωτερους αξιωματικούς που είχαν και αυτοί την δικη τους λέσχη που ήταν η καλύτερη όλον.
    Αυτό που βλέπουμε δηλαδή είναι πως η ιεραρχία τελικά είναι ένα σύστημα άνισο που απλός βοηθάει στην συντήρηση τον επιπεδων-τάξεων αυτόν που συμμετέχουν.......και συνήθως είναι πολύ δύσκολο η ακατόρθωτο ένα άτομο από τις χαμηλότερες τάξης να αναρριχηθεί στα υψηλότερα-υψηλότατα αξιώματα του συστήματος αυτού και ας είναι πολύ καλύτερος και πιο έξυπνος από πόλου επικεφαλής του!
    Ας μην αναφερθώ και στην πολιτική ιεραρχία που μαστίζει την χωρα μας γιατί νομίζω οι περισσότεροι αναγνώστες αν όχι όλοι θα καταλάβετε πολύ καλά πως όταν οι επικεφαλής των ιεραρχιών είναι σκάρτοι τότε πηγαίνει όλο το σύστημα στον βυθό.Είναι αυτό που λέει ο λαός μας το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι!
    Μέσα από την ιστορία που γνωρίζουμε σήμερα...δηλαδή των τελευταίων 2-3 χιλιετιών μπορούμε να παρατηρήσουμε πως όλα τα βασιλιά και οι αυτοκρατορίες είχαν περιόδους ανόδου-κορύφωσης και καθόδου.Αυτό σημαίνει πως η ιεραρχίες μπορεί στην αρχή να λειτουργήσουν καλά,μα όταν αρχίσουν για κάποιο λόγο να δυσλειτουργούν η να υπολειτουργούν έρχεται και η παρακμή τους!
    Τώρα σε ένα παρηκμασμένο ιεραρχικό σύστημα που όλα τα κατωτερα και μεσαία στρώματα υποφέρουν και τα υψηλότερα στρώματα γατζωμένα με νύχια και με δόντια στην εξουσία προσπαθούν να κρατηθούν μέσο της επίδειξης ισχύος και της βίας, είναι επόμενο κάποια στιγμή να συμβεί το μοιραίο!

    σε λίγο η συνεχεια
    A-Ω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. συνεχεια
    Α-Ω

    Φτάνουμε λοιπόν στην οπίου είδους επανάσταση και στο χάος που όπως μας αναφέρει και ο Ησίοδος προπορεύεται τον πάντων!!!
    Για να επέλθουν αλλαγές συνήθως πρέπει να επέλθει κάποια περίοδος χάους χωρίς αυτό να είναι πάντοτε απαραίτητο.Θα μπορούσε πάλι το χάος να είναι απλός διανοητικό η συναισθηματικό, αν είναι δυνατόν να αποφύγουμε την βια και όλα τα επακόλουθα της.......μην ξεχνάμε και τον δρόμο της ΜΗ ΒΙΑΣ του ΜΑΧΑΤΜΑ ΓΚΑΝΤΗ!
    Κοιτάζοντας πάλι την γνωστη μας ιστορία μα ιδιαιτερα το παρασκήνιο της θα ανακαλύψουμε πως οι περισσότερες μεγάλες επανάστασης.....ίδιος αυτές που πέτυχαν, ήταν υποκινούμενες από κάποια μυστικά κέντρα εξουσίας που μέσα στην πάροδο του χρόνου επέβαλαν με τον αλφα η βίτα τρόπο τους σκοπούς και τα συμφέροντα τους!
    Μην ξεχνάμε πως και οι σύμμαχοι μα και οι ναζοι είχαν τους ιδιους χρηματοδότες και προμηθευτές οπλων!Άρα τους χρηματοδότες δεν τους ενδιέφερε και πολύ ποιος θα κέρδιζε τον πόλεμο,αφού οι ίδιοι ήταν ήδη κερδισμένοι....τουλάχιστον οικονομικά!
    Τελικά από όπου και να το πιάσεις όλα καταλήγουν στον ίδιο φαύλο κύκλο.Αυτοί που εξουσιάζουν τον πλανήτη μέσο του ψεύτικου χρήματος,έχουν και την πίτα και το μαχαίρι και κάνουν την μοιρασιά κατά πως τους βολεύει.Μας μάζεψαν όσο μπορούσαν στα μεγάλα αστικά κέντρα για να μας ελέγχουν καλύτερα πιο αποτελεσματικά και με λιγότερο κόστος.Γιτί εκεί καταλήγουν όλα...... στον {ΕΛΕΓΧΟ}.
    Άρα τι είναι αυτό που φοβούνται περισσότερο?
    Μα φυσικά μην χάσουν τον ΕΛΕΓΧΟ...ΧΑΧΑ!
    Εδώ λοιπόν θα κλείσω το πρώτο μικρό αρθράκι μου τονίζοντας πως η άποψη μου για να καταπολεμήσουμε τον Έλεγχο τους είναι:
    ΜΗΝ ΑΝΑΠΑΡΑΓΕΤΑΙ ΤΟ ΔΙΑΙΡΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΘΝΙΚΑ ΕΙΤΕ ΣΕ ΠΛΑΝΗΤΙΚΑ ΕΠΙΠΕΔΑ.
    ΑΓΑΠΗΣΤΕ ΚΑΙ ΣΥΓΧΩΡΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΛΗΣΙΟΝ ΣΑΣ ΕΦΟΣΟΝ ΒΛΕΠΕΤΕ ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΩΝ ΕΠΙΚΥΡΙΑΡΧΩΝ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ.ΑΝ ΒΛΕΠΕΤΕ ΟΤΙ ΤΟΥΣ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ ΜΗΝ ΦΟΒΑΣΤΕ ΝΑ ΤΟΥ ΤΟ ΠΕΙΤΕ ΚΑΤΑΜΟΥΤΡΑ(με κόσμιο τρόπο πάντα).
    Η ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΑΠΑΓΚΙΣΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΑΤΟΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΠΟΥ ΥΦΙΣΤΑΜΕΘΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΥΘΥΝΗ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΑ ΣΑΣ ΣΤΙΣ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΓΕΝΕΕΣ!
    ΚΑΙ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ...........ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΟΝΤΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑ ΚΑΙΡΟΥΣ ΒΙΩΝΟΥΜΕ ΚΑΠΟΙΕΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΕΜΕΙΡΙΕΣ...........ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΟΝΤΑ ΠΟΥ ΒΙΩΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. “ΟΥΔΕΝ ΚΡΥΠΤΟΝ ΥΠΟ ΤΟΝ ΗΛΙΟΝ”

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αφήστε το σχόλιό σας
Φίλοι του ιστολογίου, παρακαλώ να κάνετε ελεύθερα τον σχολιασμό σας, αλλά να απέχετε από ύβρεις και προσβολές προσώπων, καθώς και να χρησιμοποιείτε την Ελληνική γλώσσα και γραφή (όχι greeklish). Προσβλητικά και υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται. Επίσης διαγράφονται spam και διαφημίσεις άλλων ιστολογίων, αλλά και κάθε άλλο σχόλιο που δεν συνάδει με το ύφος και το ήθος που ορίζει ο δημιουργός και διαχειριστής του ιστολογίου.

ΠΡΟΣΟΧΗ:
Τα σχόλια ελέγχονται πριν δημοσιευθούν.



.