Σάββατο 19 Μαΐου 2012

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ


Γράφει ο ΛΥΚΙΟΣ.


 Πολλά έχουν ακουστεί προσφάτως, σχετικά με την έννοια του Εθνικισμού αλλά και του πατριωτισμού. Ιδίως τώρα, που το κόμμα της Χρυσής Αυγής εισήλθε στην Βουλή αλλά και στα πολιτικά δρώμενα της χώρας μας, αναπτύσσεται έντονα μια ρητορεία υπέρ ή κατά και στο παιχνίδι αυτό μπαίνει και ο όρος «Εθνικισμός».
 Η αλήθεια είναι ότι ο Εθνικισμός είναι ένας όρος ο οποίος έχει παρερμηνευτεί και παρανοηθεί, όσο λίγοι στην σημερινή πολιτική φιλολογία. Πάνω σε αυτόν τον όρο, ξιφουλκούν οι φιλοπάτριδες και οι αντεθνικές ή εθνομηδενιστικές δυνάμεις, στο πολιτικό προσκήνιο της Ελλάδας.
  Οι αρχέγονες ενστικτώδεις ροπές για επιβίωση και επικράτηση των ανθρώπων, απαρχής του είδους μας, είχαν δυο συνιστώσες. Την ατομική επιβίωση του φυσικού μας σώματος και την επιβίωση της κοινότητας-ομάδας η οποία περιέβαλλε και προστάτευε το άτομο, από κάθε είδος κινδύνου που θα μπορούσε να το απειλήσει. Αρχικά λοιπόν, η οικογένεια, δηλαδή οι πρόγονοι και οι απόγονοι, όλοι μαζί, συνέθεσαν την πρώτη μικρή κοινωνία. Την πρώτη ομάδα, που οι ρόλοι κατανέμοντο ανάλογα με τις δυνατότητες και τις ικανότητες των μελών της, προκειμένου να συλλειτουργήσουν προς κοινό όφελος, αρχικά για την διασφάλιση της επιβίωσης (εξεύρεση τροφής, προστασίας από καιρικές συνθήκες) αλλά και της άμυνας από έξωθεν απειλές (ζώων ή ανθρώπων).
 Οι σχέσεις μεταξύ τους, δομήθηκαν με ιεραρχική κλίμακα και με τον αλληλοσεβασμό των ρόλων τους, ως συνεκτική ουσία που θα εξασφάλιζε την συνέχεια της επιβίωσης, της τόσο αναγκαίας κοινότητας-φατρίας. Έτσι τα ήθη, τα έθιμα, η παράδοση, η ιστορία, η γλώσσα και οι συνήθειες της κοινότητας, συγκρότησαν την ταυτότητά της. Η ταυτότητα αυτή της κάθε κοινότητας, την έκανε  ιδιαίτερη και ίσως μοναδική, σε σχέση με άλλες όμορες. Έτσι η κάθε κοινότητα αναγκάστηκε να επισφραγίσει την ιδιαιτερότητά της για λόγους αναγνωρισιμότητας από τα ίδια τα μέλη της αλλά και από τους άλλους, τους διαφορετικούς. Η επισφράγιση αυτή πήρε πολλές και ποικίλες μορφές, όπως σύμβολα, λάβαρα και σημαίες, ονομασία της κοινότητος-φυλής, κτλ.
 Όπως εύκολα καταλαβαίνουμε, κάποια στιγμή οι μικρές αυτές κοινότητες-φατρίες, μεγάλωσαν και έγιναν φυλές και αργότερα έθνη. Τα στοιχεία που ένωναν τα μέλη τους, ήταν το όμαιμο, δηλαδή η κοινή καταγωγή-προέλευση (κοινοί πρόγονοι), άρα με το ίδιο γονιδιακό «αίμα», το ομόγλωσσο, δηλαδή η ίδια γλώσσα και η ίδια εθνοτική συνείδηση. Αυτή η τελευταία, αποτελείτο από την κοινή ιστορία, κοινή ιδιαίτερη εθνοτική ηθική, τις κοινές συνήθειες και κοινές πεποιθήσεις.
  Η έννοια του Έθνους, παρέχεται από την ανάλυση της ίδιας της λέξης: Έθνος= έθος=συνήθεια. Εξ ου και το έθιμο, δηλαδή η συνηθισμένη συμπεριφορά! Περιγράφει δηλαδή, ακριβώς αυτό που η φατρία (=πατρία =πατρίδα) έχει ως στοιχείο αναγνωρισιμότητας, την δική της «ταυτότητα»!
 Η σχέση του ατόμου ως προς το Έθνος του, είναι παρόμοια με αυτήν που έχει με τους άμεσους συγγενείς του, δηλαδή τους γονείς και τα παιδιά του. Και αυτή δεν είναι άλλη, από την ανιδιοτελή αγάπη! Διότι οι πρόγονοι και οι επίγονοι του έθνους, είναι άμεσοι ή έμμεσοι συγγενείς του.
 Η λέξη «πατρίδα» δεν είναι τίποτε άλλο, από την «γη του πατέρα», την γη της φατρίας, της φυλής, του έθνους, άρα των προγόνων του. Η σχέση του ατόμου με την πατρίδα είναι η ίδια που έχει το άτομο με το κληροδότημα των γονέων του (σπίτι, χωράφι). Πολλές φορές λέμε «πατρίδα» εννοώντας το χωριό μας, η τον τόπο καταγωγής μας, ακόμη και αν είμαστε ήδη στην χώρα μας! Η σχέση μας δηλαδή με αυτές τις έννοιες είναι κατά βάση συναισθηματική αλλά και εμπράγματη.
 Συνεπώς το Έθνος και η πατρίδα είναι έννοιες αυθύπαρκτες και ταυτόσημες με τον άνθρωπο, από την πρώτη στιγμή που αυτός ενώθηκε σε ομάδα. Η προσήλωση και η αγάπη στο Έθνος, ισοδυναμεί στην αγάπη και την προσήλωση στην οικογένεια, τους προγόνους και τους επιγόνους! Η σχέση είναι άρρηκτη και ενδόμυχη. Το ίδιο ισχύει και για το πατρώο έδαφος, την Πατρίδα. Αυτός που αποποιείται το αρχέγονο συναίσθημα της αγάπης προς την πατρίδα και το Έθνος του, είναι αυτός που αποποιείται το ίδιο συναίσθημα προς τους γονείς και τα παιδιά του. Είναι αυτός που πιθανώς δεν αγαπά ούτε την ίδια του την φύση! Τον εαυτό του. Ο αρνησίπατρις είναι άνθρωπος διαταραγμένης εσωτερικής ισορροπίας και ψυχικής συμπεριφοράς. Είναι αυτός που αδυνατεί να αφομοιώσει και να αφομοιωθεί από το περιβάλλον του, αυτός που κρατά αποστάσεις. Ο φοβικός. Αυτός που θέτει τον εαυτό του στο περιθώριο και μισεί τους γύρω του. Αυτός που επιζητά την εκδίκηση στο κοινωνικό περιβάλλον του, επειδή δεν μπορεί να τιμωρήσει τον εαυτό του για αυτά που του συμβαίνουν. Αυτός που δεν έμαθε ποτέ να αγαπά!
 Έτσι λοιπόν, Εθνικισμός είναι η αγάπη προς το Έθνος, δηλαδή η αγάπη προς τους κοινούς προγόνους, την κοινή ιστορία και την κοινή πορεία της φυλής του ατόμου. Είναι η φυσική συμπεριφορά του ανθρώπου, στην οποία οφείλεται η επιβίωσή του ως σήμερα, η επιβίωση των ιδιαιτέρων πολιτισμικών και πολιτιστικών χαρακτηριστικών του κάθε Έθνους, της κάθε φυλής του κάθε λαού. Δεν θα υπήρχε σήμερα η Ελλάς, η ελληνική γλώσσα, τα ήθη, τα έθιμα και οι παραδόσεις μας, αν δεν υπήρχε ο Εθνικισμός μας, δηλαδή η αγάπη μας για το Ελληνικό Έθνος. Αυτό μας οδήγησε σε αγώνες και θυσίες προκειμένου να επιβιώσουμε ως Έλληνες σήμερα. Χωρίς αυτόν, σήμερα δεν θα υπήρχαμε…
 Τα ίδια ακριβώς ισχύουν για τους Γάλλους, τους Ιταλούς, τους Κινέζους και τους Ινδούς. Για κάθε φυλή, για κάθε Έθνος!
 Αν και λοιπόν, η έννοια του Εθνικισμού είναι θετική, η χρήση της έχει αποκτήσει μια αρνητική χροιά, όχι από παρερμηνεία της λέξης, αλλά πληγείσασα στην ουσία της.
 Η «νέα» ερμηνεία που αποδίδεται στον Εθνικισμό και οι συνειρμοί που προκύπτουν είναι φασισμός = νεοναζί = χούντα = σωβινισμός = ρατσισμός = βία.
 Για όσους γνωρίζουν στοιχειωδώς τις ανωτέρω έννοιες, θα συμφωνήσουν ότι δεν έχουν άμεση σχέση με την έννοια του Εθνικισμού, όπως ορίσαμε. Το ότι στοιχείο της σύνθεσης των εννοιών Ναζισμός, Φασισμός, Χούντα, Σωβινισμός, Ρατσισμός και Βία μπορεί να αποτελεί μεταξύ άλλων και ο Εθνικισμός, δεν αρκεί για να ταυτιστεί μαζί τους. Μπορεί οι απορρέουσες συμπεριφορές του Εθνικισμού να οδηγούν και εκεί, αυτός όμως οδηγεί και σε άλλες, πολλές περισσότερες θετικές εκφάνσεις των κοινωνιών επίσης. Αλλοίμονο αν ο κάθε άνθρωπος που αγαπά την καταγωγή του και το Έθνος του, είναι φασίστας και ρατσιστής.
 Το ότι αυτός που αγαπά το Έθνος του οφείλει να το διαφυλάττει και να μάχεται για την προάσπισή του, είναι αυτονόητο, θεμιτό και αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμά του στην αυτοάμυνα και επιβίωση, όχι μόνο του ιδίου, αλλά και των οικείων του. Η υπερβολή στο δικαίωμα, είναι μεμπτή μόνο όταν αυτή αδικοπραγεί εις βάρος μη πραγματικής απειλής. Η παρεκτροπή κάθε έννοιας, είναι μεμπτή ούτως ή άλλως. Όπως για την παρεκτροπή της δημοκρατίας, την κατ’ Αριστοτέλη οχλοκρατία, δεν ευθύνεται η δημοκρατία, έτσι δεν ευθύνεται και ο Εθνικισμός για τις τυχούσες παρεκτροπές του.
  Η σύγχυση της έννοιας του Εθνικισμού με τις παρεκτροπές του, δεν είναι τυχαία. Την δημιούργησαν οι κατ’ ουσίαν εχθροί του. Οι αριστεροί διεθνιστές, όργανα της παγκόσμιας Νέας Τάξης, που επιδιώκουν την δημιουργία μιάς παγκόσμιας κυβέρνησης (δικτατορίας), φιλολογούν σοφιστείες περί «κακού Εθνικισμού» θεωρώντας τον επικίνδυνο για τα εθνομηδενιστικά τους σχέδια. Σκοπός τους είναι η κατάργηση των Εθνών, των κρατών και η ομογενοποίηση όλων των ανθρώπων σε μια «κιμαδομηχανή» που θα παράγει ένα είδος ανθρώπου, χωρίς ιδιαιτερότητες, χωρίς προσωπικότητα, αλλά ανθρώπους όμοιας συμπεριφοράς, γλώσσας, λογικής και κουλτούρας. Βέβαια τα κοινά τους γνωρίσματα θα είναι αυτά που θα επιβάλλουν οι επικυρίαρχοι. Γλώσσα, θρησκεία, παιδεία και συμπεριφορά, μια για όλους. Η ελάχιστη! Επιδιώκουν την εκτροπή της ανθρωπότητας, από την μέχρι τώρα πορεία της για χιλιάδες χρόνια, σε μια νέα μορφή, απόλυτης σκλαβιάς και ανελευθερίας του πνεύματος και της ζωής μας.
  Αφού λοιπόν ο Εθνικισμός και ο πατριωτισμός, είναι έννοιες έμφυτες στον άνθρωπο, αλλά και στόχος των διεθνιστών της παγκοσμιοποίησης, ας ακολουθήσουμε την φύση μας και ας κλείσουμε τα αυτιά μας, στις σειρήνες των αληθινών εχθρών της ανθρωπότητας. Τα σχέδιά τους, θα αποτύχουν…
ΛΥΚΙΟΣ.
 

7 σχόλια:

  1. Λύκιε καλημέρα!
    Θα ήθελα να προσθέσω μια σκέψη μου στο ιδιαιτέρως κατατοπιστικό και διαφωτιστικό άρθρο σου.
    Παρατηρούμε συχνά ότι οι πολλοί λίγο απέχουν από τα να χαρακτηρίσουν κάποιον που υποστηρίζει τα πάτρια, τα πατροπαράδοτα, την ιστορία, την ψυχή του τόπου μας, "Ελληναρά". Ο λαός μας φαίνεται να "κολλά" με ευκολία την "ταμπέλα", τόσο αβίαστα όσο αποδέχεται καθετί ξενόφερτο ώς "must"...
    Με αυτή την παρατήρηση μου έρχεται στο μυαλό μια άλλη, τραγικότερη. Γιατί οι Έλληνες επιδιώκουν να απέχουν από το παρελθόν τους, γιατί όλη αυτή η προοδοπληξία και η ξενομανία; Γιατί ο πολιτισμός και η εθνική ταυτότητά μας κατάντησε να βρίσκεται ανάμεσα στα λόγια των θεωρούμενων από τους πολλούς γραφικών. Σκέφτομαι μήπως η οικονομική κρίση είναι τελικά μόνο μία, ή πιο φανερά επώδυνη, πτυχή του προβλήματος. Πιστεύω ότι αυτό που τελικά κινδυνεύει δεν είναι οι τραπεζικοί λογαριασμοί του λαού, αλλά ο ίδιος ο λαός που κάθε μέρα εκχωρεί, πέρα από τα κυριαρχικά του δικαιώματα στην Ελλάδα, και κάτι άλλο, πιο σπουδαίο που ανήκει στα παιδιά μας, το μέλλον του ελληνικού πνεύματος. Θεωρώ ότι η ελληνική ψυχή κατακερματίζεται καθημερινά, αλλά αυτό δεν το βλέπουν οι πολλοί. Μήπως αυτός όμως είναι ο μυστικός στόχος; Η δημιουργία Νεοελλήνων δούλων ανίκανων να αντιδράσουν σε κάθε πρόκληση και να σταματήσουν την επικράτηση της νέας τάξης πραγμάτων, όπως έκαναν άλλωστε αποδεδειγμένα στο Β' Παγκόσμιο πόλεμο; Ο εξανδραποδισμός της ελληνικής ψυχής και η υποταγή της στο φαίνεσθαι αφενός δε συνάδει με την ιστορία μας, αφετέρου δυστυχώς μοιάζει να επιτυγχάνεται τόσο σύντομα που ούτε οι εξ ανατολάς κατακτητές δεν κατάφεραν με το παιδομάζωμα.
    Ο ευτελισμός λοιπόν της έννοιας έθνος δεν είναι παρά ένας ακόμα σίγουρος τρόπος των νεοκατακτητών να δημιουργήσουν ένα ρευστό σύνολο ανθρώπων που θα κατοικεί στον ονομαζόμενο ελλαδικό χώρο το οποίο δε θα έχει κανένα συνεκτικό δεσμό άρα τίποτα που να το οδηγεί σε κοινό μέτωπο και κοινές διεκδικήσεις.
    Πρέπει να θωρακιστούμε και να θωρακίσουμε το έθνος πρώτα και ύστερα τα υπόλοιπα. Η Ελλάδα μπορεί να αναγεννηθεί από τις στάχτες της, το έχει αποδείξει. Άλλα πρέπει να υπάρχουν έστω οι στάχτες. Μπορούμε να το κάνουμε, μαθαίνοντας να βλέπουμε τις Ιδέες πίσω από τις προπαγανδιστικές και λαϊκίστικες ρητορείες των σύγχρονων εθνοπατέρων.
    Ας γίνει ο γνήσιος πατριωτισμός το αντίδοτο στην εθνική κατάρρευση και η γνωριμία με το παρελθόν το έρεισμα για το μέλλον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αντιγόνη μου, καλησπέρα!
    Για μια ακόμη φορά με εντυπωσιάζεις με τον εξαίσιο λόγο και την σκέψη σου. Έχεις απόλυτο δίκαιο στις αιτιάσεις σου. Ο σκοπούμενος ευτελισμός της έννοιας του έθνους από τους παγκοσμιοποιητές, στοχεύει στην απεθνοποίηση των λαών, την κατάργηση δηλαδή των εθνικών κρατών και την αντικατάστασή τους με ένα παγκόσμιο κράτος, που βεβαίως θα έχει μια παγκόσμια κυβέρνηση! Αυτός είναι ο τελικός στόχος τους, ενώ η ομογενοποίηση των λαών αποσκοπεί στην «απονεύρωση» των ανθρώπων από τα ιδιαίτερα ψυχικά γνωρίσματα που κληρονομικά τον διέπουν. Αυτά τα γνωρίσματα, τα οποία του προσάπτουν την χαρακτηριστική φυλετική ή εθνοτική ιδιαιτερότητα, είναι σημεία αντίστασης και αντίδρασης στα σχέδιά τους. Η γνώση της ιστορίας, η γλώσσα, η θρησκεία, τα ήθη και τα έθιμα είναι αυτά που πρέπει να πληγούν! Η υπερπροβολή προτύπων ζωής που στηρίζονται στον αμετροεπή καταναλωτισμό, την υποκουλτούρα των πρωϊνάδικων εκπομπών, των σήριαλ, του άκρατου ηδονισμού, της αθεΐας, του υλισμού και της ψευδοευημερίας, μιας προσχηματικής ευτυχίας Ο αμερικάνικος τρόπος ζωής, προβεβλημένος ως πρότυπο και αποστερούμενος από κάθε ηθική και πνευματική αξία, προβάλλεται από όλα τα μέσα και με όλους τους τρόπους.
    Ο Έλληνας αποτελούσε πρώτιστο στόχο τους, αφού όπως και εσύ ανέφερες, ήταν ο υπ’ αριθμόν ένα σθεναρός αντίπαλος, με εδραιωμένη την εθνοτική του συνείδηση, τις ρίζες του, την παράδοσή του. Ένας λαός, που άντεξε επί χιλιάδες χρόνια με διαρκείς περιπέτειες και απειλές, πολέμους, διαβολές ένθεν κι ένθεν, και όμως κατάφερνε να επιβιώνει! Έγινε παράδειγμα αγωνιστικότητας και ενέπνευσε τους άλλους λαούς, στους αγώνες για ελευθερία και ανεξαρτησία. Υπήρξε ο παγκόσμιος φωτοδότης του πνεύματος και του πολιτισμού. Του πολιτισμού της ελευθερίας! Ο πολύς (Εβραίος) Χένρυ Κίσσιγκερ, είχε προσδιορίσει σε ανύποπτο χρόνο (1974) το σχέδιο για τους Έλληνες: «Ο Ελληνικός λαός είναι δυσκολοκυβέρνητος και γι' αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτισμικές του ρίζες. Τότε ίσως συνετισθεί. Εννοώ δηλαδή, να πλήξουμε τη γλώσσα, τη θρησκεία, τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητα του να αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει για να μη μας παρενοχλεί στα Βαλκάνια, να μη μας παρενοχλεί στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή, σε όλη αυτή σε όλη αυτή τη νευραλγική περιοχή μεγάλης στρατηγικής σημασίας για μας, για την πολιτική των ΗΠΑ»
    Τότε, το πρόταγμα ήταν η εξωτερική πολιτική και τα συμφέροντα των ΗΠΑ. Όπως είδαμε όμως, αυτό ήταν το πρόσχημα! Η Ελλάδα ήταν η ανθεκτικότερη αντίδραση και θα έπρεπε να αντιμετωπισθεί μεθοδευμένα. Η Ελλάδα επιλέχθηκε ως πειραματόζωο, διότι αν πετύχαινε το πείραμα σε αυτήν, τα υπόλοιπα έθνη θα ακολουθούσαν με ευκολία.
    Αντίδοτο στην διάβρωση που (δυστυχώς) πέτυχαν οι Σιωνιστές, είναι εθνική και πνευματική αφύπνιση τώρα! Την εσχάτη ώρα! Και ότι προλάβουμε…
    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Λύκιε,
    το ξέρεις καλύτερα από μένα. Το ελληνικό έθνος χαρακτηρίζεται από αφοβία. Η τόλμη το οδήγησε σε άθλους που αποτέλεσαν πρότυπο αγωνιστικότητας για τους υποταγμένους ανατολικούς και τους δεισιδαίμονες δυτικούς. Πιστεύω βαθιά ότι θα αντισταθούμε και θα προλάβουμε. Χρειάζεται όμως ένας σύγχρονος Κοσμάς Αιτωλός και ένας Ρήγας Φεραίος για να μπουν μπροστά και να συνταράξουν τον "καναπεδόφιλο" λαό και να τον βγάλουν από την νωθρότητα και τη μαλθακότητα της επίπλαστης καλοπέρασης. Να τον διδάξουν να μη φοβάται και να μην πέφτει στην παγίδα των σύγχρονων διαμορφωτών συνειδήσεων. Ένας απλός άνθρωπος είναι αδύνατο να το επιτύχει. Πίστευα -μέχρι πριν λίγο καιρό- ότι οι άριστοι είναι δυσεύρετοι. Χαίρομαι να διαπιστώνω ότι υπάρχουν και αναλαμβάνουν πρόθυμα το ρόλο του πνευματικού ταγού. Όση μοναξιά κι αν νιώσουν -κάποιες φορές- έχουν χρέος να υπηρετήσουν το λόγο της ύπαρξής τους.
    Ο δρόμος είναι μακρύς...
    Τύχη μη πίστευε... Λαβών απόδος...
    Αντιγόνη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Φίλη μου Αντιγόνη,
    πριν δηλώσουν την παρουσία τους οι σύγχρονοι εμπνευστές και αυριανοί ηγέτες του Έθνους, πρέπει να δημιουργηθεί το πρόσφορο και γόνιμο έδαφος (υποδομή) στον Ελληνικό λαό. Αναφέρομαι στην εθνική και πνευματική αφύπνιση των Ελλήνων, διότι πράγματι από εμάς περιμένει όλος ο εγκλωβισμένος κόσμος, να δείξουμε τον δρόμο και τον τρόπο. Ακόμη και τώρα, προλαβαίνουμε! Είναι χρέος του καθενός μας, να αφυπνίζει τον διπλανό του. Όμως όχι με επιβλητικό ή παρεμβατικό τρόπο, αλλά με σεβασμό, ταπεινοφροσύνη και αγάπη! Κυρίως όμως με το προσωπικό παράδειγμα-στάση ζωής!
    Ο δρόμος είναι μακρύς και ανηφορικός.
    Ο τολμών νικά!
    ΛΥΚΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. (...Ένα μυνημα απο το μέλλον...)
    Η δομημένη ανάλυση των όρων "Πατριδα" και "Έθνος" αποτελεί (αμυντικό μας) όπλο απέναντι σ αυτούς που μας μεμφονται για την αγάπη μας, σ αυτές ακριβώς τις έννοιες...
    Σ ευχαριστω για αυτό.
    Θα διαφωνήσω ΜΟΝΟ στον ορο "εθνικιστή" ο οποίος "κρύβει" υπεροψία και αυταρχικότητα στο βάθος του...
    Προτιμώ να δηλώνω Εθνιστης...
    Με ολο το σέβας αγαπητέ Λυκιε...


    Παλαιχθων...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητέ Παλαίχθων, αποδέχομαι την διάκριση που κάνεις μεταξύ του όρου Εθνικιστής και Εθνιστής, αν δεχτούμε εκ των ενόντων, πως στην πράξη οι Εθνικιστές κρύβουν υπεροψία και αυταρχικό σοβινισμό!
      ΛΥΚΙΟΣ.

      Διαγραφή

Αφήστε το σχόλιό σας
Φίλοι του ιστολογίου, παρακαλώ να κάνετε ελεύθερα τον σχολιασμό σας, αλλά να απέχετε από ύβρεις και προσβολές προσώπων, καθώς και να χρησιμοποιείτε την Ελληνική γλώσσα και γραφή (όχι greeklish). Προσβλητικά και υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται. Επίσης διαγράφονται spam και διαφημίσεις άλλων ιστολογίων, αλλά και κάθε άλλο σχόλιο που δεν συνάδει με το ύφος και το ήθος που ορίζει ο δημιουργός και διαχειριστής του ιστολογίου.

ΠΡΟΣΟΧΗ:
Τα σχόλια ελέγχονται πριν δημοσιευθούν.



.